Decyzja w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha (2014/2095(IMM)).

Wniosek o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha

P8_TA(2015)0086

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 marca 2015 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha (2014/2095(IMM))

(2016/C 324/04)

(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha złożony przez litewskie organy wymiaru sprawiedliwości w dniu 21 lipca 2014 r. w związku z postępowaniem toczącym się przed Sądem Apelacyjnym Republiki Litewskiej oraz ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu15 września 2014 r.,

- po wysłuchaniu wyjaśnień Viktora Uspaskicha w dniu 24 marca 2015 r. zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu,

- uwzględniając art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej ("Protokół"), jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dni: 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. i 17 stycznia 2013 r. ¹ ,

- uwzględniając art. 62 Konstytucji Republiki Litewskiej,

- uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego z dnia 7 września 2010 r. ² ,

- uwzględniając art.5 ust.2, art.6 ust.1 oraz art.9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0061/2015),

A. mając na uwadze, że regionalny sąd karny w Wilnie wydał przeciwko Viktorowi Uspaskichowi, posłowi do Parlamentu Europejskiego, nieprawomocne orzeczenie o winie;

B. mając na uwadze, że to samo postępowanie toczy się obecnie przed Sądem Apelacyjnym Republiki Litewskiej;

C. mając na uwadze, że zarzuty wobec Viktora Uspaskicha nie dotyczą opinii ani stanowiska zajętego przez niego w głosowaniu w czasie wykonywania obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego, przez co nie ma zastosowania art. 8 protokołu;

D. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa, że nie można powoływać się na immunitet w przypadku schwytania posła na gorącym uczynku oraz że immunitet nie może również stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek z jego posłów;

E. mając na uwadze, że na mocy art. 62 Konstytucji Republiki Litewskiej posła do parlamentu krajowego (Sejmu) nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej, aresztować ani w inny sposób ograniczyć jego wolności bez zgody Sejmu;

F. mając na uwadze, że wszczęto postępowanie karne przeciwko posłowi do Parlamentu Europejskiego Viktorowi Uspaskichowi, któremu w procesie przed regionalnym sądem karnym w Wilnie zarzuca się popełnienie czynów z art. 24 § 4 w związku z art. 222 § 1, art. 220 § 1, art. 24 § 4 w związku z art. 220 § 1, art. 205 § 1 i art. 24 § 4 w związku z art. 205 § 1 kodeksu karnego Republiki Litewskiej;

G. mając na uwadze, że Prokurator Generalny Republiki Litewskiej wystąpił w dniu 14 lipca 2009 r. z wnioskiem o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha w związku z wspomnianym wyżej postępowaniem karnym;

H. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Regulaminu Viktor Uspaskich został wysłuchany w dniu 27 stycznia 2010 r. przed Komisją Prawną i po wyjaśnieniu dwóch kwestii prawnych przez organy litewskie w dniu 2 września 2010 r. ponownie stanął przed Komisją Prawną, przez co zapewniono mu pod każdym względem skorzystanie z prawa do bycia wysłuchanym;

I. mając na uwadze, że Parlament Europejski podjął w dniu 7 września 2010 r. ³ decyzję o uchyleniu immunitetu Viktora Uspaskicha;

J. mając na uwadze, że w dniu 5 kwietnia 2011 r. Viktor Uspaskich złożył wniosek o skorzystanie z immunitetu, w którym uznał m.in., że nie został dostatecznie wysłuchany przez Komisję Prawną, twierdząc, że postępowanie karne przeciw niemu jest umotywowane względami politycznymi i że utrudnia się mu wypełnianie zobowiązań parlamentarnych;

K. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich - w piśmie z dnia 11 kwietnia 2011 r. - wystąpił z wnioskiem o rewizję decyzji Parlamentu z dnia 7 września 2010 r. z uwagi na rzekomo nowe fakty ujawnione przez WikiLeaks, które miały pokazać, że padł on ofiarą fumus persecutionis;

L. mając na uwadze, że wniosek ten został odrzucony, ponieważ nie ustalono wystarczającego związku między rzekomo nowymi faktami a wszczęciem postępowania przeciw Viktorowi Uspaskichowi w sprawie sfałszowania dokumentów księgowych;

M. mając na uwadze, że Parlament Europejski podjął decyzję o odmowie skorzystania z immunitetu i przywilejów Viktora Uspaskicha ⁴ ;

N. mając na uwadze, że w dniu 12 lipca 2013 r. regionalny sąd karny w Wilnie uznał Viktora Uspaskicha za winnego popełnienia czynów z art. 24 § 1 w związku z art. 182 § 2 i art. 222 § 1 kodeksu karnego Republiki Litewskiej, oraz mając na uwadze, że Viktor Uspaskich został skazany na cztery lata pozbawienia wolności do odbycia w zakładzie karnym;

O. mając na uwadze, że zarówno Viktor Uspaskich, jak i prokuratura złożyli apelacje, w wyniku których ta sama sprawa, w której toku został już uchylony immunitet Viktora Uspaskicha, jest rozpatrywana przez sąd drugiej instancji;

P. mając na uwadze, że w postępowaniu apelacyjnym niezbędna jest kolejna decyzja Parlamentu Europejskiego, jako że zgodnie z art. 62 Konstytucji Republiki Litewskiej posła do parlamentu krajowego (Sejmu) nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej bez zgody Sejmu;

Q. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 lit. a) protokołu zakres i wagę immunitetu, jaki przysługuje posłom na terytorium ich państwa, określają odpowiednie przepisy krajowe;

R. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich twierdzi, że podstawa prawna oskarżenia została zmieniona, oraz że organy ścigania i organy sądowe mają jednak pełne prawo dokonać nowej kwalifikacji, o ile działanie będące przedmiotem postępowania pozostaje to samo;

S. mając na uwadze, że z dokumentów i tak wynika, że stan faktyczny oskarżenia był zawsze taki sam;

T. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich twierdzi, że przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka toczą się dwa postępowania w jego sprawie, które jednak - po sprawdzeniu - nie mają związku z niniejszą sprawą;

U. mając na uwadze, że Europejski Trybunał Praw Człowieka może rozpatrzeć sprawę wyłącznie po wyczerpaniu krajowych środków prawnych, dlatego niemożliwe jest, aby postępowanie toczące się przed Sądem Apelacyjnym Republiki Litewskiej było jednocześnie przedmiotem postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka;

V. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich poinformował w piśmie z dnia 24 października 2014 r. o nowych faktach, które mają pokazać, że padł on ofiarą fumus persecutionis;

W. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich powołuje się ponadto na dokumenty WikiLeaks jako nowe dowody, że dokumenty te zostały już rozpatrzone w ramach postępowania w sprawie skorzystania z immunitetu, wszczętego w dniu 5 kwietnia 2011 r., oraz że nie mają one ani mocy dowodowej, ani znaczenia dla sprawy;

X. mając na uwadze, że nie stwierdzono też wystarczającego związku między podanymi nowymi faktami a postępowaniem przeciwko Viktorowi Uspaskichowi w sprawie sfałszowania dokumentów księgowych;

Y. mając na uwadze, że w związku z tym nie przedstawiono przekonujących dowodów uzasadniających stwierdzenie zaistnienia fumus persecutionis oraz że czyny zarzucane Viktorowi Uspaskichowi nie mają związku z jego działalnością jako posła do Parlamentu Europejskiego;

Z. mając na uwadze, że decyzja o uchyleniu immunitetu zgodnie z art. 9 ust. 7 Regulaminu nie oznacza w żadnym razie zajęcia stanowiska co do winy lub braku winy, gdyż stanowi to przedmiot postępowania krajowego;

AA. mając ponadto na uwadze, że sprawdzanie systemów sądowniczych poszczególnych państw członkowskich nie należy do zadań Komisji Prawnej w ramach postępowania związanego z immunitetem;

1. postanawia uchylić immunitet posła Viktora Uspaskicha;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji wraz ze sprawozdaniem właściwej komisji Parlamentu Europejskiego odpowiedniemu organowi Republiki Litewskiej.

1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.

2 Dz.U. C 308 E z 20.10.2011, s. 90.

3 Dz.U. C 308 E z 20.10.2011, s. 90.

4 Dz.U. C 165 E z 11.6.2013, s. 80

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.324.18
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha (2014/2095(IMM)).
• Data aktu: 25/03/2015
• Data ogłoszenia: 02/09/2016