(2014/C 453/04)(Dz.U.UE C z dnia 17 grudnia 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 1 , w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. WPROWADZENIE
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1005/2008 (rozporządzenie w sprawie połowów NNN) ustanawia unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym (NNN) połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(2) W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedury dotyczące uznania państw trzecich za niewspółpracujące, działań wobec takich państw (démarches), sporządzania wykazu takich państw, usunięcia z tego wykazu, publicznego dostępu do niego i wszelkich środków nadzwyczajnych.
(3) Zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna powiadomić państwa trzecie o możliwości uznania ich za państwa niewspółpracujące. Takie powiadomienie ma charakter wstępny. Powiadomienie opiera się na kryteriach określonych w art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Komisja powinna również podjąć wobec powiadamianych państw trzecich wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W szczególności Komisja powinna zawrzeć w powiadomieniu informacje dotyczące istotnych faktów i ustaleń leżących u podstaw takiego uznania, a także zapewnić tym państwom możliwość udzielenia odpowiedzi i dostarczenia dowodów przemawiających przeciwko takiemu uznaniu lub, w stosownych przypadkach, przedstawienia planu działania na rzecz poprawy sytuacji oraz środków już podjętych w celu jej naprawy. Komisja powinna wyznaczyć powiadamianym państwom trzecim odpowiedni czas na przedstawienie odpowiedzi na powiadomienie, a także wystarczający czas na naprawę sytuacji.
(4) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna określić państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie powinno zostać uznane za niewspółpracujące, jeżeli nie wypełnia swoich obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(5) Uznanie państw trzecich za niewspółpracujące powinno opierać się na przeglądzie wszelkich informacji określonych w art. 31 ust. 2 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(6) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Rada powinna sporządzić wykaz niewspółpracujących państw trzecich. W odniesieniu do tych państw mają zastosowanie między innymi środki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(7) Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN świadectwa połowowe zatwierdzone przez państwa trzecie bandery są akceptowane pod warunkiem że Komisja otrzymała powiadomienie o rozwiązaniach dotyczących wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać statki rybackie tych państw trzecich.
(8) Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma prowadzić współpracę administracyjną z państwami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów tego rozporządzenia.
2. POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE SAINT VINCENT I GRENADYN
(9) W dniach 19-20 maja 2014 r. Komisja przeprowadziła w Saint Vincent i Grenadynach wizytę w ramach współpracy administracyjnej przewidzianej w art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(10) Celem wizyty było zweryfikowanie informacji na temat wprowadzonych przez Saint Vincent i Grenadyny rozwiązań w zakresie wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać ich statki rybackie, oraz informacji na temat środków podjętych przez Saint Vincent i Grenadyny w celu wypełnienia ich obowiązków w zakresie zwalczania połowów NNN.
(11) Sprawozdanie końcowe z wizyty przesłano do Saint Vincent i Grenadyn w dniu 13 czerwca 2014 r.
(12) Do dnia dzisiejszego Saint Vincent i Grenadyny nie przedstawiły Komisji swoich uwag na temat tego sprawozdania.
(13) Saint Vincent i Grenadyny są umawiającą się stroną Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). Saint Vincent i Grenadyny ratyfikowały Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) z 1982 r. oraz Porozumienie Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony i zarządzania międzystrefowymi zasobami rybnymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi (UNFSA).
(14) W celu przeprowadzenia oceny przestrzegania przez Saint Vincent i Grenadyny międzynarodowych zobowiązań jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu, określonych w międzynarodowych porozumieniach, o których mowa w motywie 13 i ustanowionych przez odpowiednią regionalną organizację ds. rybołówstwa określoną w tym motywie, Komisja zgromadziła i przeanalizowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do celów takiej oceny.
(15) W tym względzie Komisja wykorzystała również dostępne informacje wynikające z danych opublikowanych przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa, w tym przypadku ICCAT, jak również ogólnodostępne dane.
3. MOŻLIWOŚĆ UZNANIA SAINT VINCENT I GRENADYN ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE
(16) Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę obowiązków Saint Vincent i Grenadyn jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę kryteria określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
3.1. Powtarzające się przypadki statków prowadzących połowy NNN oraz przepływów handlowych produktów pochodzących z połowów NNN (art. 31 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(17) W odniesieniu do statków pływających pod banderą Saint Vincent i Grenadyn zauważono, że na podstawie informacji pochodzących z wykazów statków sporządzonych przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem w tymczasowych ani końcowych wykazach NNN żadne takie statki nie figurują, a także nie ma żadnych dowodów potwierdzających wcześniejsze przypadki obecności statków NNN pływających pod banderą Saint Vincent i Grenadyn, które pozwalałyby Komisji na przeprowadzenie analizy działań Saint Vincent i Grenadyn w odniesieniu do powtarzających się przypadków działalności połowowej NNN zgodnie z art. 31 ust. 4 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(18) Wobec braku informacji i dowodów, jak wyjaśniono w motywie 17, na podstawie art. 31 ust. 3 oraz art. 31 ust. 4 lit. a) stwierdza się brak elementów umożliwiających dokonanie oceny zgodności działań Saint Vincent i Grenadyn na rzecz zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania z obowiązkami spoczywającymi na tym państwie jako na państwie bandery na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do statków NNN oraz połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod banderą Saint Vincent i Grenadyn lub przez podmioty krajowe tego państwa.
3.2. Niewypełnienie obowiązku współpracy i egzekwowania prawa (art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(19) Komisja przeanalizowała, czy władze Saint Vincent i Grenadyn skutecznie z nią współpracują, odpowiadając na wnioski Komisji o przeprowadzenie dochodzenia, udzielenie odpowiedzi lub działania następcze w sprawie połowów NNN i działalności z nimi związanej.
(20) W tym względzie władze Saint Vincent i Grenadyn odpowiedzialne za rybołówstwo nie dostarczyły Komisji żadnych informacji ani odpowiedzi na temat sposobu usunięcia braków w systemie zarządzania rybołówstwem stwierdzonych podczas wizyty Komisji.
(21) Co więcej, w kontekście ogólnej oceny realizacji obowiązków Saint Vincent i Grenadyn jako państwa bandery, Komisja przeanalizowała także, czy Saint Vincent i Grenadyny współpracują z innymi państwami na rzecz zwalczania połowów NNN.
(22) Komisja stwierdziła w czasie wizyty, że Saint Vincent i Grenadyny nie są w stanie monitorować działań swojej floty rybackiej. Saint Vincent i Grenadyny stwierdziły, że wszystkie statki rybackie działające w obszarze ICCAT dokonują wyładunku lub przeładunku wyłącznie w portach Trynidadu i Tobago (Port of Spain i Chaguaramas). Jednak twierdzenia tego nie można było potwierdzić, ze względu na fakt, że Saint Vincent i Grenadyny nie stosują deklaracji wyładunkowych i przeładunkowych. Na podstawie nieformalnej współpracy z Trynidadem i Tobago Saint Vincent i Grenadyny otrzymują dane z dzienników pokładowych statków rybackich tylko raz w roku za cały rok. Saint Vincent i Grenadyny nie otrzymują od Trynidadu i Tobago żadnych sprawozdań z inspekcji, ani nie zwracają się z wnioskiem o takie sprawozdania. Nie tylko brak jest deklaracji wyładunkowych i przeładunkowych, ale nie można również zweryfikować informacji pochodzących z dzienników pokładowych, ponieważ statki rybackie nie są wyposażone w system monitorowania statków (VMS). Saint Vincent i Grenadyny są w efekcie nieświadome, jakie jest miejsce przeznaczenia i sposób wykorzystania tych produktów rybołówstwa.
(23) Zgodnie z art. 63 i 64 UNCLOS państwa nadbrzeżne i państwa bandery powinny współpracować ze sobą w odniesieniu do międzystrefowych zasobów rybnych oraz gatunków ryb masowo migrujących. Art. 7 i 20 UNFSA zawierają rozszerzenie zobowiązania państw do podejmowania współpracy, odpowiednio w zakresie ustalania spójnych środków ochrony i zarządzania oraz w zakresie zapewniania zgodności z tymi środkami i ich egzekwowania. Zostało to określone dokładniej w pkt 28 i 51 MPD-NNN, gdzie ustalono szczegółowe praktyki na rzecz bezpośredniej współpracy między państwami, w tym w zakresie wymiany danych lub informacji dostępnych państwom nadbrzeżnym.
(24) Znaczenie skutecznych mechanizmów współpracy musi zostać ocenione w kontekście nieformalnej współpracy między Saint Vincent i Grenadynami oraz Trynidadem i Tobago. Jak opisano w motywie 22 i zgodnie z informacjami przekazanymi przez władze Saint Vincent i Grenadyn podczas wizyty Komisji w maju 2014 r., wszystkie ich statki rybackie działające na obszarze ICCAT dokonują wyładunku lub przeładunku wyłącznie w portach w Trynidadzie i Tobago. Jednak współpraca między Saint Vincent i Grenadynami oraz Trynidadem i Tobago ma nieoficjalny charakter i ogranicza się do minimalnej wymiany informacji. Saint Vincent i Grenadyny raz do roku otrzymują z Trynidadu i Tobago dzienniki pokładowe swoich statków rybackich w odniesieniu do pełnego okresu 12 miesięcy. Saint Vincent i Grenadyny nie posiadają deklaracji wyładunkowych i przeładunkowych. Ponadto władze Saint Vincent i Grenadyn nie otrzymują od Trynidadu i Tobago żadnych sprawozdań z inspekcji, ani nie zwracają się z wnioskiem o takie sprawozdania. Trynidad i Tobago zwrócił się do Saint Vincent i Grenadyn o zatwierdzenie dokumentów statystycznych ICCAT dotyczących połowów opastuna i włócznika w odniesieniu do ryb pochodzących ze statków pływających pod banderą Saint Vincent i Grenadyn, które dokonują wyładunku w portach w Trynidadzie i Tobago. Z informacji dostępnych publicznie (strona internetowa ICCAT) uzyskanych w dniu 20 maja 2014 r. wynika jednak, że Saint Vincent i Grenadyny nie są zarejestrowane w Sekretariacie ICCAT zgodnie z zaleceniami ICCAT 01-21 i 01-22 w odniesieniu do zatwierdzania takich dokumentów połowowych. Sytuacja ta wskazuje na poważny brak skutecznej współpracy między państwami trzecimi i regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem, co może zaszkodzić skuteczności wszelkich ewentualnych działań w zakresie prowadzenia dochodzeń, udzielenia informacji lub monitorowania wszelkiej potencjalnej działalności w zakresie połowów NNN.
(25) W odniesieniu do środków skutecznego egzekwowania prawa art. 19 ust. 2 UNFSA stanowi, że sankcje stosowane w związku z naruszeniami są odpowiednio surowe w celu zapewnienia skuteczności w zakresie przestrzegania prawa i zniechęcania do jego naruszania bez względu na to, gdzie to ma miejsce, oraz pozbawienia sprawców korzyści płynących z ich działalności sprzecznej z prawem. W tym względzie, chociaż Saint Vincent i Grenadyny posiadają ramy prawne w zakresie zarządzania statkami rybackimi (w szczególności ustawa o pełnym morzu z 2001 r. i ustawa o rybołówstwie na pełnym morzu 2003 r.), brakuje im jasnych definicji połowów NNN i poważnych naruszeń. Ponadto te ramy prawne nie zostały właściwie wdrożone od czasu ich wejścia w życie w 2001 r. i 2003 r. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Saint Vincent i Grenadyny w maju 2014 r. w ciągu ostatnich dziesięciu lat nie nałożyły one żadnych sankcji przewidzianych w tych ramach prawnych. Może to spowodować nieskuteczność ram prawnych i podważyć funkcję odstraszającą całego systemu.
(26) Saint Vincent i Grenadyny nie wzięły pod uwagę zaleceń zawartych w punkcie 24 MPD-NNN, w którym zaleca się państwom bandery, aby zapewniły kompleksowe i skuteczne monitorowanie, kontrolę i nadzór, poczynając od połowów, przez miejsce wyładunku, po ostateczne miejsce przeznaczenia, w tym poprzez wdrożenie VMS zgodnie z właściwymi krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi normami. Obejmuje to wymóg posiadania VMS przez statki objęte jurysdykcją danego państwa bandery.
(27) W maju 2014 r. podczas swojej wizyty w Saint Vincent i Grenadynach Komisja stwierdziła, że brak jest Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) służącego kontroli dalekomorskiej floty rybackiej Saint Vincent i Grenadyn. Ponadto krajowy system zarządzania VMS nie funkcjonował przynajmniej od roku 2012 w wyniku awarii poprzedniego systemu. Z tego względu od 2012 r. statki rybackie Saint Vincent i Grenadyn nie wysyłają sygnału VMS do CMR Saint Vincent i Grenadyn. CMR Saint Vincent i Grenadyn nie otrzymuje żadnych informacji na temat pozycji floty dalekomorskiej za pomocą VMS lub innego systemu pozycjonowania i w rezultacie Saint Vincent i Grenadyny nie są w stanie monitorować i kontrolować swojej floty dalekomorskiej. W szczególności nie mogą one monitorować swojej floty dalekomorskiej prowadzącej działalność na pełnym morzu, na wodach państw trzecich lub zawijającej do portów w państwach trzecich. Saint Vincent i Grenadyny nie są w stanie potwierdzić, czy dany statek jest na danym obszarze geograficznym i czy podczas przebywania na danym obszarze (wyłączna strefa ekonomiczna lub obszar podlegający regionalnej organizacji ds. rybołówstwa) jest on rzeczywiście upoważniony do prowadzenia tam działalności. Co więcej, Saint Vincent i Grenadyny nie są w stanie monitorować, czy statki stosują się do sezonowego zamykania obszarów zgodnie z postanowieniami ICCAT.
(28) Fakty opisane w motywach 22, 26 i 27 wskazują, że Saint Vincent i Grenadyny nie spełniają warunków określonych w art. 94 UNCLOS, który stanowi, że państwo bandery poddaje swojej jurysdykcji, zgodnie ze swoim prawem krajowym, każdy statek podnoszący jego banderę oraz jego kapitana, oficerów i załogę. Opisany sposób postępowania Saint Vincent i Grenadyn w odniesieniu do ich statków jest także sprzeczny z art. 18 ust. 3 UNFSA, który przewiduje środki, jakie państwo musi wprowadzić względem statków pływających pod jego banderą. Ponadto Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniają obowiązków w zakresie zgodności i egzekwowania prawa, spoczywających na nich jako na państwie bandery zgodnie z art. 19 UNFSA, ponieważ nie wykazały, że działały zgodnie ze szczegółowymi zasadami ustanowionymi w tym artykule.
(29) Ze względu na historię, charakter, okoliczności, rozmiary i znaczenie zjawiska połowów NNN możliwość oceny tych aspektów jest również zagrożona z uwagi na opisany brak jasności i przejrzystości. Konsekwencją tych niedociągnięć jest brak możliwości wiarygodnego ustalenia potencjalnej skali działalności związanej z połowami NNN. Jest jednak potwierdzonym faktem, że brak przejrzystości w połączeniu z brakiem możliwości skutecznej kontroli zachęca do zachowań niezgodnych z prawem.
(30) W odniesieniu do obecnych możliwości Saint Vincent i Grenadyn należy zauważyć, że według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ 2 Saint Vincent i Grenadyny są państwem o wysokim rozwoju społecznym (91. miejsce wśród 187 państw). W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 Saint Vincent i Grenadyny zostały wymienione w kategorii krajów i terytoriów o średniowysokich dochodach, co jest zgodne z wykazem odbiorców oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) z dnia 1 stycznia 2013 r. 4 ustanowionym przez Komitet Pomocy Rozwojowej (DAC) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Uwzględniając pozycję Saint Vincent i Grenadyn, nie uznaje się za konieczne przeprowadzenie analizy ich obecnych możliwości. Wynika to z faktu, że poziomu rozwoju Saint Vincent i Grenadyn, jak wskazano w niniejszym motywie, nie można uznać za czynnik osłabiający jego możliwości do współpracy z innymi państwami i do prowadzenia działań w zakresie egzekwowania prawa.
(31) Bez względu na analizę zawartą w motywie 30, należy również zauważyć, że na podstawie informacji uzyskanych podczas wizyty Komisji w maju 2014 r. nie można uznać, że Saint Vincent i Grenadyny nie mają środków finansowych. Saint Vincent i Grenadynom brakuje raczej niezbędnego otoczenia prawno-administracyjnego i upoważnień, aby zapewnić sprawne i skuteczne wykonywanie obowiązków jako państwa bandery, państwa nadbrzeżnego, państwa portu i państwa zbytu wynikających z prawa międzynarodowego.
(32) Uwzględniając sytuację przedstawioną w niniejszej sekcji oraz na podstawie faktów ustalonych przez Komisję i oświadczeń wydanych przez to państwo, można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery w odniesieniu do współpracy i działań w zakresie egzekwowania prawa.
3.3. Niewypełnienie obowiązku wdrażania przepisów międzynarodowych (art. 31 ust. 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(33) Saint Vincent i Grenadyny ratyfikowały konwencję UNCLOS i porozumienie UNFSA. Saint Vincent i Grenadyny są umawiającą się stroną ICCAT.
(34) Komisja przeanalizowała wszelkie informacje, które uznała za istotne w odniesieniu do statusu Saint Vincent i Grenadyn jako umawiającej się strony ICCAT.
(35) W 2011 r. ICCAT wystosowała do Saint Vincent i Grenadyn pismo w sprawie identyfikacji, zgodnie z którym utrzymano identyfikację tego państwa zgodnie z zaleceniem ICCAT 06-13 w sprawie środków handlowych 5 . Stwierdzono, że Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniły całkowicie i skutecznie swoich obowiązków zgodnie z zaleceniem ICCAT 05-09 w sprawie przestrzegania obowiązków w zakresie sprawozdawczości do celów statystycznych. W tym samym piśmie stwierdzono, że Saint Vincent i Grenadyny nie dostarczyły wszystkich niezbędnych danych i sprawozdań w ustalonym terminie. W szczególności stwierdzono następujące braki w zakresie sprawozdawczości: 1) niektóre dane przedłożono po terminie; 2) dane dotyczące zadania II (wielkość połowów) nie zostały przedłożone; 3) niektóre dane liczbowe do tabel dotyczących zgodności zostały przedłożone po terminie; 4) sprawozdanie dotyczące działań wewnętrznych w odniesieniu do statków powyżej 20 metrów zostało przedłożone po terminie; 5) informacje o normie w zakresie zarządzania dużymi taklowcami do połowów tuńczyka zostały przedłożone po terminie.
(36) W 2012 r. ICCAT zniosła identyfikację Saint Vincent i Grenadyn zgodnie z zaleceniem 06-13, ale wystosowała pismo ostrzegawcze, gdyż Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniły całkowicie i skutecznie swoich obowiązków zgodnie z zaleceniem ICCAT 05-09 6 . Stwierdzono następujące braki po stronie Saint Vincent i Grenadyn: 1) sprawozdanie roczne złożono z opóźnieniem; 2) dane dotyczące zadania I (charakterystyka floty) na temat charakterystyki floty nie zostały przedłożone; 3) dane dotyczące częstotliwości w ramach zadania II (wielkość połowów) nie zostały przedłożone; 4) tabele dotyczące zgodności przedłożono po terminie; 5) informacje na temat zarządzania dużymi taklowcami do połowów tuńczyka oraz sprawozdanie dotyczące działań w odniesieniu do statków powyżej 20 metrów przedłożono z opóźnieniem. Ponadto ICCAT zwróciła się do Saint Vincent i Grenadyn o przegląd procedur dotyczących gromadzenia danych i sprawozdawczości w kontekście wymogów ICCAT.
(37) W piśmie ostrzegawczym z 2013 r. ICCAT ponownie wyraziła obawę, że Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniły całkowicie i skutecznie swoich obowiązków zgodnie z zaleceniem ICCAT 05-09 7 . Stwierdzono następujące braki po stronie Saint Vincent i Grenadyn: 1) dane dotyczące zadania I na temat charakterystyki floty nie zostały przedłożone; 2) tabele dotyczące zgodności przedłożono po terminie 15 września 2012 r.; 3) ICCAT nie otrzymała odpowiedzi na swoje pismo ostrzegawcze z 2012 r. ICCAT zwróciła się Saint Vincent i Grenadyn o wyjaśnienie, które wymogi ICCAT mają zastosowanie do Saint Vincent i Grenadyn, oraz o ponowny przegląd procedur dotyczących gromadzenia danych i sprawozdawczości w odniesieniu do wymogów ICCAT. Ponadto ICCAT wyraziła zaniepokojenie w związku z możliwymi nielegalnymi przeładunkami przyłowów gatunków ICCAT i wezwała Saint Vincent i Grenadyny do zbadania tych działań i przedstawienia ICCAT sprawozdania w tej kwestii.
(38) Komisja przeanalizowała również udostępniane przez ICCAT informacje dotyczące przestrzegania przez Saint Vincent i Grenadyny zasad ICCAT i wywiązywania się przez nie z obowiązków w zakresie sprawozdawczości. W tym celu Komisja wykorzystała tabele zbiorcze ICCAT dotyczące zgodności z 2012 r. i tabele zbiorcze ICCAT dotyczące zgodności z 2013 r. 8 . Oprócz braków wskazanych w motywach 42-43 odnotowano potencjalne niezgodności w 2013 r. ze środkami ochrony i zarządzania, a mianowicie z zaleceniem 11-02: nie przedłożono planu w zakresie rozwoju połowów włócznika i zarządzania nimi. W odniesieniu do kwot i limitów połowowych odnotowano potencjalne niezgodności w 2013 r.: tabele dotyczące zgodności otrzymano z opóźnieniem i zwrócono się o udzielenie wyjaśnień w odniesieniu do połowów południowego tuńczyka białego.
(39) Ponadto podczas wizyty Komisji w maju 2014 r. ujawniono, że Rejestr Saint Vincent i Grenadyn jest zlokalizowany w trzech urzędach rejestracji znajdujących się poza Saint Vincent i Grenadynami. Urzędy te nie są ze sobą połączone i nie mają wzajemnego dostępu do informacji. Ponadto Ministerstwo Rolnictwa, Leśnictwa i Rybołówstwa nie ma bezpośredniego dostępu do rejestrów. Niski poziom kontroli procesu rejestracji przez władze Saint Vincent i Grenadyn oraz brak odpowiednich wymogów, takich jak te ustanowione w pkt 14 wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery, uniemożliwiają władzom zagwarantowanie, że statki pływające pod banderą Saint Vincent i Grenadyn mają rzeczywisty związek z tym państwem. Brak takiego rzeczywistego związku między państwem a statkami figurującymi w jego rejestrze stanowi naruszenie warunków określonych w art. 91 UNCLOS odnośnie do przynależności państwowej statków. Wniosek ten potwierdza również Międzynarodowa Federacja Pracowników Transportu (ITF), która uznała Saint Vincent i Grenadyny za tanią banderę 9 .
(40) Uwzględniając sytuację przedstawioną w niniejszej sekcji oraz na podstawie faktów ustalonych przez Komisję i oświadczeń złożonych przez to państwo można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 3 i 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Saint Vincent i Grenadyny nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do międzynarodowych przepisów, regulacji oraz środków ochrony i zarządzania.
3.4. Szczególne ograniczenia krajów rozwijających się
(41) Przypomina się, że według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ 10 Saint Vincent i Grenadyny są państwem o wysokim rozwoju społecznym (91. miejsce wśród 187 państw). Przypomina się również, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1905/2006 Saint Vincent i Grenadyny zostały wymienione w kategorii krajów i terytoriów o średniowysokich dochodach.
(42) Uwzględniając tę pozycję, Saint Vincent i Grenadyn nie można uznać za państwo o szczególnych ograniczeniach bezpośrednio wynikających z poziomu rozwoju. Nie można było znaleźć bezpośredniego dowodu na to, że niewypełnienie przez Saint Vincent i Grenadyny obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jest spowodowane niewystarczającym poziomem rozwoju. Jednakowo nie istnieje żaden konkretny dowód na korelację między stwierdzonymi brakami w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru działalności połowowej a brakiem zdolności i infrastruktury. W tym względzie należy zauważyć, że władze Saint Vincent i Grenadyn nie powoływały się na żaden argument dotyczący ograniczeń w zakresie rozwoju.
(43) Uwzględniając sytuację przedstawioną w niniejszej sekcji oraz na podstawie faktów ustalonych przez Komisję i oświadczeń wydanych przez to państwo, można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że poziom rozwoju Saint Vincent i Grenadyn nie ma negatywnego wpływu na ich stopień zaawansowania i ogólną działalność w odniesieniu do rybołówstwa.
4. WNIOSKI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI UZNANIA PAŃSTWA TRZECIEGO ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE
(44) Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte w odniesieniu do niewywiązania się przez Saint Vincent i Grenadyny z obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nabrzeżnym lub państwie zbytu oraz w odniesieniu do niepodjęcia działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN państwo to należy powiadomić o możliwości uznania go przez Komisję za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN.
(45) Zgodnie z art. 32 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna powiadomić Saint Vincent i Grenadyny o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwo trzecie. Komisja powinna również podjąć wobec Saint Vincent i Grenadyn wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W interesie dobrej administracji należy ustalić okres, w którym wymienione państwo może odpowiedzieć na piśmie na powiadomienie i dokonać naprawy sytuacji.
(46) Ponadto należy stwierdzić, że powiadomienie Saint Vincent i Grenadyn o możliwości uznania ich za państwo, które zdaniem Komisji jest państwem niewspółpracującym, do celów niniejszej decyzji, nie wyklucza ani nie powoduje automatycznie żadnego późniejszego działania podejmowanego przez Komisję lub Radę na potrzeby określenia i ustanowienia wykazu państw niewspółpracujących,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
