Projekty inwestycyjne dotyczące infrastruktury energetycznej w Unii Europej-skiej ***IP7_TA(2010)0034
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej we Wspólnocie Europejskiej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96 (COM(2009)0361 - C7-0125/2009 - 2009/0106(COD))
(2010/C 348 E/06)
(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2010 r.)
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2009)0361),
– uwzględniając art. 284 Traktatu WE oraz art. 187 Traktatu Euratom, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0125/2009),
– uwzględniając komunikat Komisji skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. "Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych" (COM(2009)0665),
– uwzględniając art. 337 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,
– uwzględniając art. 55 oraz art. 37 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A7-0016/2010),
1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;
2. zwraca się do Komisji o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku lub zastąpienia go innym tekstem;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.
P7_TC1-COD (2009)0106
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 lutego 2010 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2010 w sprawie zgłaszania Komisji projektów inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 736/96
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 194 ust. 1 i 2,
– uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
– stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wprowadzenie wspólnej solidarnej polityki energetycznej mającej na celu zapewnienie dostaw energii dla Unii, przejście na wysokoefektywny i wysoce energooszczędną gospodarkę oraz solidarnego funkcjonowania rynków energii opartych na uczciwej konkurencji w ramach wspólnego rynku to
cele, jakie wyznaczyła sobie Unia.
(2) Wstępnym warunkiem rozwoju europejskiej polityki energetycznej jest uzyskanie całościowego obrazu rozwoju inwestycji w infrastrukturę energetyczną w Unii. Powinno to umożliwić Komisji wykonanie niezbędnych porównań i ocen lub zaproponowanie odpowiednich środków, na podstawie właściwych danych i analiz, w szczególności w odniesieniu do przyszłego stosunku między podażą energii i popytem na nią. Wszelkie środki proponowane lub przyjmowane na szczeblu Unii powinny być neutralne i nie powinny stanowić ingerencji w funkcjonowanie rynku.
(3) Krajobraz energetyczny w Unii i poza nią uległ w ostatnich latach znacznym zmianom, sprawiając, że inwestycje w infrastrukturę energetyczną stały się kluczową kwestią do rozwiązania w celu zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Unii, zwłaszcza poprzez wydajność energetyczną i oszczędności energii, a także w celu wskazania potencjalnych przyszłych niedostatków lub nadwyżek w dostawach energii oraz zapewnienia regularnych dostaw energii do Unii i nieprzerwanego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz przejścia na wysoce energooszczędną gospodarkę, na co zdecydowała się Unia.
(4) Nowa sytuacja na rynku energii wymaga znacznych inwestycji w całą infrastrukturę, w szczególności w sektorach związanych z energią odnawialną i wydajnością energetyczną, oraz rozwijania nowych rodzajów infrastruktury i nowych technologii, które będą wprowadzane na rynek. Liberalizacja sektora energetycznego oraz dalsza integracja rynku wewnętrznego przyznają większą rolę w zakresie inwestycji podmiotom gospodarczym, a jednocześnie nowe wymogi polityki, takie jak cele dotyczące struktury nośników energii, spowodują zmiany polityki państw członkowskich w odniesieniu do rozbudowy lub modernizacji infrastruktury energetycznej.
(5) W tym celu państwa członkowskie powinny zawsze brać pod uwagę zmniejszenie zużycia energii zgodnie z celem UE w zakresie wydajności energetycznej wynoszącym 20 % jako najbardziej oszczędny sposób osiągnięcia celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz skupienie się na poprawie i rozwoju istniejącej infrastruktury raczej niż na inwestowaniu w nową infrastrukturę. Projekty inwestycyjne w infrastrukturę energetyczną powinny być w pełni dostosowane do celu, zgodnie z którym do 2020 r. 20 % energii powinno pochodzić ze zrównoważonych źródeł odnawialnych.
(6) Mając na względzie cele polityki energetycznej i zmiany na rynku należy poświęcić więcej uwagi priorytetowym inwestycjom w infrastrukturę energetyczną w Unii, szczególnie w celu przewidywania problemów z bezpieczną jej dostawą, promowania najlepszych praktyk i zapewnienia większej przejrzystości w zakresie przyszłego rozwoju powiązanych ze sobą systemów energetycznych w Unii.
(7) Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zatem w celu zapewnienia priorytetów inwestycyjnych dysponować dokładnymi danymi oraz informacjami na temat aktualnych i przyszłych projektów inwestycyjnych, z uwzględnieniem planów wycofania części infrastruktury z eksploatacji, dotyczących najbardziej istotnych elementów systemu energetycznego Unii.
(8) Dane oraz informacje dotyczące przewidywalnych zmian zdolności w zakresie produkcji, przesyłu i składowania oraz projektów w różnych sektorach energetyki mają duże znaczenie dla przyszłych inwestycji unijnych. Należy zatem zapewnić warunki, by Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku była informowana o planach i projektach inwestycyjnych, w przypadku których prace już się rozpoczęły lub ich rozpoczęcie nastąpi w ciągu pięciu lat, oraz o projektach wycofania całej infrastruktury lub jej części z eksploatacji w ciągu trzech lat.
(9) Aby Komisja dysponowała spójnym obrazem przyszłych zmian w całym systemie energetycznym Unii, niezbędna jest zharmonizowana struktura sprawozdawczości dla projektów inwestycyjnych, oparta na aktualnych kategoriach oficjalnych danych oraz informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.
(10) Informacje otrzymane przez Komisję zgodnie z niniejszym rozporządzeniem mogą zostać wykorzystane do monitorowania przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów w ramach konkretnego prawodawstwa UE, w szczególności dyrektywy 2009/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie stosowania energii ze źródeł odnawialnych(2).
(11) W tym celu państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji dane oraz informacje na temat projektów inwestycyjnych w zakresie infrastruktury energetycznej dotyczących produkcji, składowania i przesyłu ropy naftowej, gazu, węgla, paliw odnawialnych, energii elektrycznej oraz największych projektów w zakresie lokalnego ogrzewania i chłodzenia i wychwytywania, transportu oraz składowania dwutlenku węgla, będących na etapie planowania bądź budowy na ich terytorium, łącznie z połączeniami z krajami trzecimi. Właściwe przedsiębiorstwa powinny podlegać obowiązkowi zgłaszania państwu członkowskiemu przedmiotowych danych i informacji, w celu umożliwienia Komisji monitorowania infrastruktury energetycznej UE. Państwa członkowskie i Komisja powinny być zobowiązane do zapewnienia poufności danych dostarczanych przez przedsiębiorstwa.
(12) Uwzględniając ramy czasowe projektów inwestycyjnych w sektorze energetycznym, przedkładanie sprawozdań raz na dwa lata powinno być wystarczające.
(13) Celem uniknięcia nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych i zminimalizowania kosztów po stronie państw członkowskich i przedsiębiorstw, szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać zwolnienie państw członkowskich i przedsiębiorstw z wymogów w zakresie sprawozdawczości, pod warunkiem że równoważne i porównywalne informacje są przekazywane Komisji na mocy stosownych przepisów wspólnotowych odnoszących się do sektora energetycznego, które zostały przyjęte przez instytucje Unii Europejskiej i służą osiągnięciu celów dotyczących konkurencyjnych europejskich rynków energii, trwałości europejskiego systemu energetycznego oraz bezpieczeństwa dostaw energii do Unii Europejskiej. W związku z tym należy unikać wszelkiego powielania wymogów w zakresie sprawozdawczości określonych w trzecim pakiecie środków liberalizacji sektora energii (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej(3), dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego(4), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki(5), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej(6) i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego(7). Komisja powinna doprecyzować stosowanie tego zwolnienia, tak aby faktycznie zmniejszyć obciążenie sprawozdawczością, wyjaśnić zawartość, formę i harmonogram zobowiązań w jej zakresie oraz wskazać osobę lub organy, na których spoczywają te zobowiązania i które odpowiadają za administrowanie systemem sprawozdawczości.
(14) Państwa członkowskie, wyznaczone przez nie podmioty lub, w stosownych przypadkach, organy specjalne odpowiedzialne za plany inwestycyjne dla sektora energetycznego UE powinny zapewnić jakość, istotność, dokładność, jednoznaczność, terminowe przekazanie i spójność danych oraz informacji zgłaszanych Komisji, przy zagwarantowaniu poufności danych oraz informacji objętych tajemnicą handlową.
(15) Na potrzeby przetwarzania danych oraz zapewnienia łatwego i bezpiecznego przekazywania danych Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna mieć możliwość podjęcia odpowiednich kroków w tym zakresie, a w szczególności zastosowania zintegrowanych narzędzi i procedur informatycznych. Komisja powinna zapewnić, że te zasoby informatyczne gwarantują poufność danych lub informacji zgłaszanych Komisji.
(16) Ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie reguluje dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(8), natomiast ochronę osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez Komisję reguluje rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(9). Niniejsze rozporządzenie nie zmienia powyższych przepisów.
(17) Dostęp do informacji dotyczących środowiska reguluje rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty(10) oraz dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska(11). Niniejsze rozporządzenie nie narusza powyższych przepisów.
(18) Komisja, a w szczególności jej jednostka odpowiedzialna za obserwację rynku energii, powinna zapewniać okresowe międzysektorowe analizy zmian strukturalnych i perspektyw systemu energetycznego Unii, a w razie potrzeby bardziej szczegółowe analizy niektórych aspektów tego systemu energetycznego; analizy te powinny uzupełniać podejścia krajowe, przyczyniać się do rozwoju wymiaru regionalnego, a w szczególności przyczyniać się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego poprzez określenie potencjalnych braków w zakresie infrastruktury i inwestycji oraz związanego z nimi ryzyka w kontekście długoterminowego zrównoważenia popytu na energię i jej podaży. Analizy te powinny też przyczyniać się do stałej debaty na szczeblu UE o potrzebach w zakresie infrastruktur energetycznych, a zatem należy je przekazywać zainteresowanym stronom do przedyskutowania.
(19) Małe i średnie przedsiębiorstwa powinny móc korzystać z mechanizmu sprawozdawczości i monitorowania projektów inwestycyjnych w sektorze energetycznym, który wprowadza niniejsze rozporządzenie i dzięki któremu zgromadzone dane będą upubliczniane, a w perspektywie długoterminowej będą przyczyniać się do rozwoju nowych i lepiej skoordynowanych trendów inwestycyjnych.
(20) Komisja może korzystać z pomocy ekspertów z państw członkowskich lub innych właściwych ekspertów w celu wypracowania wspólnego rozumienia potencjalnych braków w zakresie infrastruktury i związanego z nimi ryzyka oraz wspierania przejrzystości w odniesieniu do przyszłych zmian, co jest szczególnie istotne dla nowych podmiotów na rynku.
(21) Komisja powinna przyjąć środki techniczne, w tym uzupełniające definicje techniczne, niezbędne dla wykonania niniejszego rozporządzenia.
(22) W związku ze zmianami, które byłyby niezbędne celem dostosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 736/96(12) do obecnych wyzwań w dziedzinie energetyki oraz w interesie przejrzystości, rozporządzenie to powinno zostać uchylone i zastąpione nowym rozporządzeniem,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
|
|
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2010 r.
(2)Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.
(3)Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 55.
(4)Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 94.
(5)Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.
(6)Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 15.
(7)Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 36.
(8) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
(9) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(10)Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.
(11)Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26.
(12) Dz.U. L 102 z 25.4.1996, s. 1.