Sprawa T-46/09: Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2009 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2009 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-46/09)

(2009/C 90/44)

(Dz.U.UE C z dnia 18 kwietnia 2009 r.)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: V. Kontolaimos, I. Chalkias i S. Charitaki, doradcy państwa ds. prawnych i S. Papaïoannou, pełnomocnik państwa ds. prawnych)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności lub zmiana spornej decyzji zgodnie z żądaniami wyszczególnionymi w skardze;

– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga w niniejszej sprawie jest skierowana przeciwko decyzji Komisji C(2008) 7820 wersja ostateczna, z dnia 8 grudnia 2008 r., wyłączającej z finansowania wspólnotowego niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) (notyfikowana skarżącej jako dokument SG-Greffe (2008) D 207864/09-12-2008).

W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi dwanaście zarzutów nieważności decyzji.

Odnosząc się do sektora owoców cytrusowych i w ramach pierwszego zarzutu nieważności decyzji, skarżąca podnosi ustosunkowując się do zaproponowanej kwoty korekty, że Komisja błędnie zinterpretowała i zastosowała własne dokumenty AGRI VI 5330/97, AGRI 61495/2002/REV I et AGRI /60637/2006 (obliczenie konsekwencji finansowych w trakcie zamknięcia rachunków EFOGR - wytyczne - powtarzające się braki - powtarzalność), ponieważ nie miał miejsca ani brak kluczowych kontroli, ani powtarzające się braki w ramach systemu wsparcia w sektorze owoców cytrusowych. W ramach w ramach zarzutu drugiego natomiast skarżąca twierdzi, ze Komisja dokonała błędnej oceny okoliczności faktycznych stosując niewspółmierną korektę finansową, ponieważ zostały przeprowadzone kontrole administracyjne i rachunkowe a płatność w gotówce dotyczyła jednego przypadku.

W sektorze bawełny, w ramach zarzutu trzeciego nieważności decyzji skarżąca powołuje pięć argumentów bardziej szczegółowych: a) korekta miała jej zdaniem charakter arbitralny i niewspółmierny ponieważ nie uwzględniła poprawy systemu i spóźnionej zmiany w ramach systemu wsparcia w sektorze bawełny w 2001 r., b) korekta winna była mieć różną wartość każdego roku, biorąc pod uwagę fakt, ze sytuacja systemu kontroli była zmienna w trakcie dwóch okresów, c) została zapewniona zgodność systemu wsparcia ze zintegrowanym systemem zarządzania i kontroli (IACS), d) przeprowadzono terminową kontrolę działań o charakterze środowiskowym, e) dokonano skutecznych terminowych kontroli obszarowych na miejscu (5 %).

W zakresie premii na produkcję wołowiny i w ramach czwartego zarzutu nieważności decyzji skarżąca twierdzi, że sporna decyzja jest wadliwa, ponieważ została wydana po upływie rozsądnego terminu, w którym procedura zamknięcia rachunków powinna zostać zakończona, oraz że powinna zostać stwierdzona jej nieważność z uwagi na fakt, że została wydana przez instytucję, która ranione temporis nie miała w tym zakresie uprawnień, a także że została ona wydana w wyniku nadużycia prawa przez Komisję, oraz że narusza ona pewność prawa, którą cieszą się państwa członkowskie.

W ramach zarzutu piątego Republika Grecka podnosi, że należy stwierdzić nieważność decyzja Komisji, ponieważ w celu zastosowania korekty finansowej cofa się do okresu przypadającego przed wystosowaniem wspólnego pisma pojednawczego lub ewentualnie ostatniego pisma formułującego uwagi.

W ramach zarzutu szóstego w szczególności w zakresie uzasadnienia zastosowania korekty Republika Grecka twierdzi, że błędnie zinterpretowano i zastosowano art. 7 rozporządzenia WE nr 1258/1999(1) oraz wytyczne, błędnie oceniono okoliczności faktyczne i dowody oraz tytułem zarzutu ewentualnego powołuje się na błąd co do okoliczności faktycznych oraz brak uzasadnienia.

W zakresie wsparcia w sektorze oliwy z oliwek i w ramach zarzutu siódmego nieważności decyzji skarżąca twierdzi, że sporna decyzja jest wadliwa ponieważ została ona wydana po upływie rozsądnego terminu, w którym procedura zamknięcia rachunków powinna zostać zakończona że powinna zostać stwierdzona jej nieważność z uwagi na fakt że została wydana przez instytucję, która ranione temporis nie miała w tym zakresie uprawnień, oraz że została ona wydana w wyniku nadużycia prawa przez Komisję, oraz że narusza ona pewność prawa, którą cieszą się państwa członkowskie.

W ramach zarzutu ósmego skarżąca podnosi, tytułem zarzutu ewentualnego, że sporna decyzja w celu zastosowania korekty cofa się do okresu przypadającego przed wystosowaniem wspólnego pisma pojednawczego lub ewentualnie ostatniego pisma formułującego uwagi.

W zarzucie dziewiątym nieważności decyzji, w szczególności, co się tyczy uzasadnienia zastosowania korekty, skarżąca podnosi, że sporna decyzja jest nieważna, ponieważ błędnie interpretuje rozporządzenie (WE) nr 1258/1999 oraz rozporządzenie (WE) nr 1663/95(2), oraz wytyczne VI/5330/97 i AGRI/61495/2002 oraz przepisy szczególne dotyczące spornego systemu z rozporządzenia (EWG) nr 2261/84(3) (art. 16), rozporządzenie (WE) nr 2366/98(4) (art. 27 i 28), rozporządzenie (WE) nr 1638/98(5) (art. 2 i 2a), obciąża ją błąd co do okoliczności faktycznych, błędna ocena okoliczności faktycznych, brak uzasadnienia i naruszenie zasady proporcjonalności.

Wreszcie odnosząc się do przekroczenia korekt finansowych limitów-płatności po terminie w ramach zarzutu dziesiątego, skarżąca podnosi, że należy stwierdzić nieważność spornej decyzji w części dotyczącej dochodzenia FA/2005/70, z powodu naruszenia przepisów proceduralnych w zakresie zamknięcia rachunków i rozporządzenia (WE) nr 817/2004(6) z powodu braku uzasadnienia i naruszenia zasady proporcjonalności.

W zarzucie jedenastym skarżąca dowodzi, że należy stwierdzić nieważność decyzji Komisji również ze względu na treść rozdziału poświeconego dochodzeniu w sprawach księgowych FA/2006/108 z powodu naruszenia przepisów proceduralnych w zakresie zamknięcia rachunków, błędnego stosowania rozporządzenia (WE) nr 296/96(7), błędnej oceny okoliczności faktycznych, braku uzasadnienia i naruszenia zasady proporcjonalności. W ramach dwunastego zarzutu nieważności decyzji, skarżąca kwestionuje natomiast rozdział spornej decyzji dotyczący dochodzenia FA/2006/137, który nie formułuje dostatecznego uzasadnienia.

______

(1) Rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/99 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 160, s. 103)

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR (DZ.U. L 158, s. 6).

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2261/84 z dnia 17 lipca 1984 r. ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów (Dz.U. L 208, s. 3).

(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2366/98 z dnia 30 października 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek w latach gospodarczych 1998/1999, 1999/2000 i 2000/2001 (Dz.U. L 293, s. 50).

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR (Dz.U. L 210, s. 32).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 817/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (Dz.U L 15, s. 31).

(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 296/96 z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie danych przekazywanych przez Państwa Członkowskie oraz miesięcznego księgowania wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2776/88 (Dz.U.L 39, s. 5).

Zmiany w prawie

Wolna Wigilia po raz pierwszy i nowe obowiązki dla firm, które wejdą… w Wigilię

W tym roku po raz pierwszy wszyscy pracownicy będą cieszyli się Wigilią jako dniem wolnym od pracy. Także w handlu. I choć z dnia wolnego skorzystają także pracodawcy, to akurat w ich przypadku Wigilia będzie dniem, kiedy zaczną obowiązywać przepisy zobowiązujące ich do stosowania w ogłoszeniach o pracę i np. w regulaminach pracy nazw stanowisk neutralnych pod względem płci.

Grażyna J. Leśniak 23.12.2025
Centralna e-Rejestracja: Start systemu od 1 stycznia 2026 r.

Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.

Inga Stawicka 22.12.2025
Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Wymiar urlopu wypoczynkowego po zmianach w stażu pracy

Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
To będzie rewolucja u każdego pracodawcy

Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.

Grażyna J. Leśniak 18.12.2025
Są rozporządzenia wykonawcze do KSeF

Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.

Krzysztof Koślicki 16.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2009.90.27/2

Rodzaj: Ogłoszenie
Tytuł: Sprawa T-46/09: Skarga wniesiona w dniu 6 lutego 2009 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Data aktu: 18/04/2009
Data ogłoszenia: 18/04/2009