Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/37.860 - Morgan Stanley Dean Witter/Visa International(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień urzędników przeprowadzających spotkania wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji - Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21)
(2009/C 183/04)
(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2009 r.)
Projekt decyzji dotyczącej wyżej wymienionej sprawy stwarza podstawy do następujących uwag.
Skarga
Niniejsza sprawa powstała w oparciu o skargę złożoną wspólnie do Komisji w dniu 12 kwietnia 2000 r. przez bank Morgan Stanley (wcześniej znany jako Morgan Stanley Dean Witter & Co.) oraz Morgan Stanley Dean Witter Bank Limited (obecnie Morgan Stanley Bank International Limited) (dalej zwane łącznie "Morgan Stanley"). Skarga dotyczyła w szczególności zastosowania (w odniesieniu do Morgan Stanley) przepisu zawartego w statucie Visa International Service Association, na mocy którego "każdemu wnioskodawcy, którego Rada Dyrektorów uzna za konkurencję dla przedsiębiorstwa" odmawia się prawa do członkostwa ("przepis"). W oparciu o wspomniany przepis w marcu 2000 r. bankowi Morgan Stanley odmówiono prawa do członkostwa w systemie Visa. W ten sposób bank ten został wykluczony z działalności polegającej na autoryzowaniu akceptantów w ramach transakcji realizowanych za pośrednictwem kart Visa nie tylko na terenie Zjednoczonego Królestwa, lecz również wszystkich państw członkowskich EOG, w których przepis miał zastosowanie.
Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i pierwsze pismo zawierające opis stanu faktycznego
W dniu 2 sierpnia 2004 r. do Visa International Service Organisation oraz do Visa Europe (dalej zwane łącznie "Visą") przesłano pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Visa Europe, odpowiedzialna za region UE, została powołana do życia w dniu 1 lipca 2004 r. i zastosowała ten sam przepis(1).
W dniu 3 grudnia 2004 r. Visa odpowiedziała na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, po tym jak na jej prośbę przedłużono termin udzielenia odpowiedzi.
W dniu 1 i 2 września 2004 r. przedstawicielom Visy umożliwiono dostęp do akt. W dniach 19 listopada i 17 grudnia 2004 r. Visa uzyskała, w oparciu o swój wniosek, dodatkowy dostęp do akt. W piśmie z dnia 23 grudnia 2004 r. służby Komisji poinformowały Visę (pierwsze pismo zawierające opis stanu faktycznego) o pewnych dodatkowych informacjach zawartych w aktach, które zgromadzono po udostępnieniu Visie akt i wyjaśniły, w jaki sposób Komisja może skorzystać z takich informacji w swojej ostatecznej decyzji. W dniach 12, 14 oraz 17 stycznia 2005 r. Visa zgłosiła kolejne uwagi.
Jeden szczególny aspekt dostępu do akt przez cały czas postępowania budził kontrowersje po stronie Visy; chodzi mianowicie o dostęp do strategicznego planu banku Morgan Stanley, do którego bank odwołuje się, aby udowodnić swój zamiar uruchomienia działalności polegającej na wydawaniu kart i autoryzacji transakcji na terenie Zjednoczonego Królestwa oraz pozostałych państw członkowskich UE; działalność mogłaby zostać rozpoczęta w maju 2005 r., gdyby bank zostałby dopuszczony do członkostwa w systemie Visa. W opinii Visy dokument ten był środkiem dowodowym o zasadniczym znaczeniu i powinien był zostać w pełni udostępniony ze względu na jej prawo do obrony. Początkowo Visa otrzymała krótkie streszczenie planu strategicznego. Po otrzymaniu wniosku skierowanego do mnie, zgodziłam się z tym, że Visa powinna otrzymać sprawozdanie w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności. W konsekwencji bank Morgan Stanley dostarczył obszerniejszą wersję wspomnianego planu, nieopatrzoną klauzulą poufności w celu udostępniona jej przedsiębiorstwu Visa na potrzeby niniejszego postępowania, z uwzględnieniem czasu, który upłynął to tego momentu; był to ponadto gest dobrej woli, stanowiący próbę zakończenia sporu dotyczącego powyższej kwestii. Bank Morgan Stanley odpowiedział również na pytania, które Visa skierowała do służb Komisji w związku z planem. Niemniej jednak przedsiębiorstwo Visa w dalszym ciągu utrzymywało, że w tym względzie jego prawo do obrony nie zostało poszanowane. W trakcie postępowania kilkakrotnie wystosowywałam do przedstawicieli przedsiębiorstwa Visa odpowiedzi w tej sprawie. Mój ostateczny wniosek jest taki, że - uwzględniając równowagę interesów, jaką należy zachować między potrzebą zapewnienia przedsiębiorstwu Visa prawa do obrony z jednej strony oraz uzasadnionym interesem banku Morgan Stanley do zachowania tajemnicy służbowej z drugiej strony, a także odnosząc się w szczególności do kryteriów oceny określonych w obwieszczeniu Komisji w sprawie zasad dostępu do akt Komisji(2) - prawo Visy do obrony zostało poszanowane w sposób adekwatny i odpowiedni w projekcie decyzji, która ma zostać podjęta w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 bankowi Morgan Stanley, jako formalnej stronie skarżącej, przekazano pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, w odpowiedzi na które bank zgłosił uwagi na piśmie. Uwagi te zostały przekazane Visie, która z kolei przedłożyła swoje uwagi. Dla zachowania przejrzystości bankowi Morgan Stanley udostępniono również odpowiedź przedsiębiorstwa Visa na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, co doprowadziło do przedstawienia dodatkowych uwag ze strony banku Morgan Stanley, a następnie z kolei ze strony Visy.
Visa zrezygnowała z prawa do złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym w tej sprawie.
Drugie pismo zawierające opis stanu faktycznego oraz następujące po nim wydarzenia
W dniu 6 lipca 2006 r. służby Komisji przesłały Visie kolejne pismo zawierające opis stanu faktycznego ("pismo zawierające opis stanu faktycznego"), określające nasze dodatkowe udokumentowane informacje jako uzasadnienie wniosków zawartych w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, wraz ze zaktualizowanym dostępem do akt. Na wniosek przedłużono termin odpowiedzi na pismo zawierające opis stanu faktycznego do dnia 22 września 2006 r. W odpowiedzi na argumenty przedstawione przez Visę odrzuciłam twierdzenie, jakoby pismo zawierające opis stanu faktycznego podnosiło nowe zarzuty lub nową sprawę, wychodzącą poza zakres pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń. Odrzuciłam również twierdzenie, że Visa nie miała wystarczająco dużo czasu na udzielenie właściwej odpowiedzi na pismo zawierające opis stanu faktycznego. Zapytania podniesione przez Visę w jej odpowiedzi z dnia 22 września 2006 r. zostały w pełni opracowane przez odpowiednie służby Komisji w piśmie z dnia 5 grudnia 2006 r.
W międzyczasie, dnia 22 września 2006 r. bank Morgan Stanley został członkiem systemu Visa Europe i wycofał swoją skargę do Komisji. W dniu 2 października 2006 r. służby Komisji przesłały wnioski o udzielenie informacji zarówno do Visy jak i do banku Morgan Stanley w celu uzyskania kopii ugody z dnia 21 września 2006 r., zawartej między bankiem Morgan Stanley a Visą, w oparciu o którą bank Morgan Stanley został członkiem systemu Visa Europe. Visa udzieliła odpowiedzi w dniu 9 października 2006 r.
W odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji, przesłany przedsiębiorstwu Visa przez Komisję w dniu 20 października 2006 r., dotyczący obrotów przedsiębiorstwa, Visa przedstawiła Komisji w dniu 27 listopada 2006 r. dalsze informacje w sprawie.
Jako że w swoim piśmie z dnia 27 listopada 2006 r. Visa poinformowała, że zmieniła przepis, w dniu 5 grudnia 2006 r. Komisja przesłała przedsiębiorstwu Visa wniosek o udzielenie informacji, w celu uzyskania dalszych wyjaśnień w tej kwestii. Visa udzieliła odpowiedzi w dniu 12 grudnia 2006 r.
W dniu 12 stycznia 2007 r. Visa uzyskała dodatkowy dostęp do akt oraz kolejną, ostateczną możliwość przedstawienia uwag. Uwagi zostały przedstawione w dniu 15 lutego 2007 r.(3).
Projekt decyzji
W projekcie decyzji jako datę początkową datę naruszenia Komisja określiła dzień 22 marca 2000 r.(4), w którym przedsiębiorstwo Visa poinformowało bank Morgan Stanley, że nie kwalifikuje się on do członkostwa. Jako datę końcową określono dzień 22 września 2006 r., w którym bank Morgan Stanley został dopuszczony do członkowstwa w systemie Visa. Do celów określenia grzywny jaką należy nałożyć w niniejszej sprawie uwzględniono jedynie okres między złożeniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń (2 sierpnia 2004 r.) a dniem 22 września 2006 r.
Projekt decyzji przedłożony Komisji zawiera jedynie te zastrzeżenia, w odniesieniu do których umożliwiono stronom wyrażenie swojej opinii.
Stwierdzam, że prawo stron do przedstawienia swojego stanowiska zostało poszanowane.
Sporządzono o Brukseli, dnia 26 września 2007 r.
______
(1) Przed 1 lipca 2004 r. "Visa UE" była jedynie oddziałem w ramach geograficznej struktury Visa International.
(2) Obwieszczenie Komisji z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie zasad dostępu do akt Komisji w sprawach na mocy art. 81 i 82 Traktatu WE, art. 54 i 57 Porozumienia EOG oraz ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004, pkt 24.
(3) Ponieważ w swoich uwagach z dnia 15 lutego 2007 r. Visa poinformowała Komisję, że bank Morgan Stanley złożył formularz wniosku, w dniu 3 kwietnia 2007 r. Komisja przesłała do Visy wniosek o udzielenie informacji dotyczący danych zawartych we wniosku oraz jego kopię.
(4) W porównaniu z datą początkową, do której odnosi się pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, jest to data późniejsza.
