Opinia "Europejska Przestrzeń Badawcza - Nowe perspektywy".

Opinia Komitetu Regionów "Europejska Przestrzeń Badawcza - Nowe perspektywy"

(2007/C 305/06)

(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2007 r.)

KOMITET REGIONÓW
- Podkreśla, że aby zrealizować cel przekształcenia Europy w wiodące społeczeństwo wiedzy i dynamicznie rozwijający się obszar gospodarczy, należy zintensyfikować proces tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej. Regiony, poprzez tworzenie wspierających warunków programowych, strukturalnych i legislacyjnych w ramach swych strategii badawczych, znacznie przyczyniają się do wniesienia dodatkowej wartości w tworzenie prężnej europejskiej przestrzeni badawczej.
- Popiera ideę koordynacji regionalnych, krajowych i unijnych programów oraz priorytetów badawczych. Niemniej, kierując się zasadą pomocniczości, podkreśla odpowiedzialność państw członkowskich oraz władz regionalnych i lokalnych w zakresie nauki i badań oraz odrzuca centralizację i planowanie badań na szczeblu europejskim.
- Za szczególnie istotne dla rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej uznaje postępy w zakresie mobilności naukowców, wraz z koniecznym dostosowaniem przepisów dotyczących prawa do pobytu oraz przepisów emerytalnych, jak również dodatkowe przyjazne rodzinie rozwiązania pomocowe.
- Podkreśla konieczność ustalenia norm i praw dla ochrony własności intelektualnej. Opracowanie europejskiej karty postępowania z własnością intelektualną publicznych instytucji naukowo-badawczych i szkół wyższych może wnieść ważny wkład w tworzenie europejskiej przestrzeni badawczej oraz we wspieranie sieci współpracy.
- Zachęca uczelnie wyższe do obierania nowych kierunków współpracy między instytucjami publicznymi a podmiotami prywatnymi, np. w ramach wspólnych funduszy innowacji. Uczelnie wyższe należy postrzegać jako siłę napędzającą innowacje w regionach i odpowiednio je wspierać.
Dokumenty źródłowe
Zielona księga "Europejska Przestrzeń Badawcza: Nowe perspektywy"
COM(2007) 161 wersja ostateczna
Komunikat "Poprawa transferu wiedzy między instytucjami badawczymi a przemysłem w całej Europie: przyjęcie otwartego modelu innowacyjności - Realizacja strategii lizbońskiej"
COM(2007) 182 wersja ostateczna
Sprawozdawca: Michael SCHROEREN (DE/EPP), członek parlamentu kraju związkowego Nadrenii Północnej-Westfalii

Zalecenia polityczne

KOMITET REGIONÓW

1. Potwierdza ogromne znaczenie stworzenia europejskiej przestrzeni badawczej dla gospodarczego i społecznego rozwoju Europy i jej innowacyjności, dla realizacji celów lizbońskich, dla trwałego i zrównoważonego wzrostu gospodarczego oraz dla sukcesu regionów Europy, jak i dla poprawy jakości życia jej obywateli.

2. Podziela pogląd, że odkąd zapadła decyzja o utworzeniu europejskiej przestrzeni badawczej na lizbońskim posiedzeniu Rady Europejskiej w marcu 2000 r. podjęto istotne działania dla jej urzeczywistnienia. Niemniej, by zrealizować cel dalszego przekształcenia Europy w wiodące społeczeństwo wiedzy i dynamicznie rozwijający się obszar gospodarczy, trzeba ten proces zintensyfikować.

3. Z zadowoleniem przyjmuje zatem inicjatywę Komisji UE, która zieloną księgą rozpoczyna przegląd postępów, sukcesów i porażek na drodze do europejskiej przestrzeni badawczej od jej początków w 2000 r., a także rozważa i opisuje nowe pomysły z uwzględnieniem ostatnich tendencji.

4. Za szczególnie istotne dla rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej Komitet Regionów uznaje postępy w zakresie mobilności naukowców, wraz z koniecznym dostosowaniem przepisów dotyczących prawa do pobytu oraz przepisów emerytalnych, jak również dodatkowe przyjazne rodzinie rozwiązania pomocowe. Ponadto silniejsza koordynacja oraz współpraca państw członkowskich i regionów w odniesieniu do programów badawczych może prowadzić do efektu synergii i tym samym do zwiększenia wartości europejskiej przestrzeni badawczej, a w rezultacie do wzmocnienia konkurencyjności Europy na światowym rynku wiedzy. W tym kontekście pilnie potrzebne jest zwiększenie transferu wiedzy, także poprzez współpracę w "klastrach innowacyjnych". Programy wsparcia UE, a zwłaszcza 8. program ramowy na rzecz badań (8PR), powinny zostać odpowiednio rozszerzone i ukierunkowane, a sam 8PR trzeba jeszcze skuteczniej niż dotychczas powiązać z europejskimi funduszami strukturalnymi.

5. Podkreśla szczególną rolę regionów, które w ramach swych strategii badawczych, poprzez tworzenie wspierających warunków programowych, strukturalnych i legislacyjnych, znacznie przyczyniają się do wniesienia dodatkowej wartości w sferę badań naukowych oraz do tworzenia i ożywienia europejskiej przestrzeni badawczej. UE powinna ustanawiać legislacyjne warunki ramowe tylko wtedy, gdy wydaje się to konieczne dla stworzenia europejskiej przestrzeni badawczej i gdy rozwiązania koordynacyjne, także w ramach otwartej metody koordynacji, nie są wystarczające. Odrzuca się więc wychodzące ponad to scentralizowane zamysły na szczeblu europejskim.

6. Pragnie zwrócić uwagę na istotne znaczenie miast w rozwijaniu innowacyjnych środowisk. Działalność miast ma znaczący wpływ zarówno na tworzenie europejskiej przestrzeni badawczej w zakresie mobilności naukowców - jedynie wszechstronne, tolerancyjne i nowatorskie środowiska przyciągają naukowców - jak i na wspieranie rozwoju infrastruktury badawczej. W tym kontekście należy wspomnieć o regionalnej polityce innowacji, ośrodkach technologicznych, inkubatorach biznesu, parkach naukowo-technologicznych i kapitale podwyższonego ryzyka.

7. Uważa, że w Zielonej księdze w sprawie europejskiego obszaru badawczego brakuje wzmianki o tym, że bliższa współpraca między sektorem badań finansowanych ze środków publicznych a innymi podmiotami społeczeństwa dotyczy także władz lokalnych i regionalnych, a nie tylko wspomnianego w kilku przypadkach przemysłu. W wielu państwach członkowskich władze lokalne i regionalne odpowiadają za ważne obszary dobra publicznego. Należy rozwijać współpracę pomiędzy uczelniami wyższymi i podmiotami publicznymi, istnieje bowiem duże zapotrzebowanie na "innowacje społeczne", potrzebne przede wszystkim do tego, aby można było sprostać wielkim wyzwaniom społecznym i w ten sposób przyczynić się do realizacji strategii lizbońskiej.

Odnośnie do mobilności naukowców

8. Popiera pogląd, że tematyczna, instytucjonalna i przestrzenna mobilność naukowców ma duże znaczenie dla dalszego rozwoju i przekazywania wiedzy i dlatego też powinna stać się oczywistym elementem dzisiejszych życiorysów zawodowych i karier.

9. Podziela opinię, że tak pojmowanej mobilności naukowców często jeszcze na przeszkodzie stoją niewystarczające ramy prawne i instytucjonalne, złe warunki pracy oraz utrudnienia w rozwoju kariery.

10. Podkreśla znaczenie szkolenia naukowców w różnych regionach Unii Europejskiej, w tym w nowych państwach członkowskich. Szkolenie naukowców na terenie całej Unii zapewni równość szans, również pod względem dostępu do szkoleń badawczych, i zoptymalizuje europejski potencjał talentów z korzyścią dla całej Europy. Perspektywa ta podkreśla znaczenie finansowania uczelni wyższych i instytutów badawczych z instrumentów finansowania wspólnotowego i krajowego oraz środków pochodzących od władz lokalnych i regionalnych.

11. Zachęca władze lokalne i regionalne do podejmowania działań mieszczących się w zakresie ich kompetencji i zmierzających do poprawy mobilności w każdej sferze, zwłaszcza jeśli chodzi o wymianę pomiędzy sferą nauki a przemysłem. Bardzo istotna jest w tym kontekście ścisła, ogólnoeuropejska współpraca pomiędzy przedsiębiorstwami, uczelniami oraz instytutami naukowo-badawczymi, także z udziałem podmiotów politycznych i administracji szczebla lokalnego, regionalnego i krajowego. Konieczne jest także ciągłe zwiększanie udziału kobiet wśród osób decydujących się na karierę naukową. Dlatego znaczącą rolę odgrywają w tym zakresie: elastyczne przepisy dotyczące przebiegu kariery i czasu pracy, uregulowanie przenoszenia praw do świadczeń z tytułu ubezpieczeń emerytalnych, a także dostosowana do potrzeb oferta opieki nad dziećmi i inne dodatkowe przyjazne rodzinie rozwiązania (np. pomoc w zakresie podjęcia pracy zawodowej przez drugiego ze współmałżonków czy partnerów).

12. Akcentuje konieczność pozyskiwania wybitnych naukowców z krajów pozaeuropejskich i podkreśla w związku z tym, jak ważne są unijne programy na rzecz mobilności - takie jak program stypendialny Marie Curie - oraz z zadowoleniem przyjmuje działania pomocowe podejmowane w niektórych regionach w ramach programów powrotu dla naukowców.

13. Zasadniczo popiera wobec tego konieczność większej otwartości regionalnych i krajowych programów w zakresie badań i rozwoju, ale jednocześnie dostrzega potrzebę jasnego określenia ich struktury.

14. Popiera rolę UE w zakresie umożliwienia - za pośrednictwem otwartej metody koordynacji, poprzez wprowadzenie przejrzystości i przedstawienie sprawdzonych w regionach najlepszych praktyk - lepszego wzajemnego dostosowania działań na rzecz mobilności, podejmowanych przez władze regionalne i krajowe.

Odnośnie do stworzenia doskonałej jakości infrastruktury badawczej

15. Powtarza, że dostrzega konieczność zapewnienia nowoczesnej i wydajnej infrastruktury badawczej w Europie, zwłaszcza poprzez tworzenie nowoczesnych wirtualnych sieci i naukowych baz danych oraz popiera pogląd, że musi się udać pozyskać na ten cel środki nie tylko z zasobów unijnych, ale i ze źródeł regionalnych, krajowych i prywatnych. Decydującego znaczenia nabiera przy tym osiągnięcie celu 3 % PKB, gdzie 2/3 środków pochodziłoby z sektora prywatnego.

16. Przypomina swoje stanowisko, że dla zapewnienia międzynarodowej konkurencyjności europejskiej przestrzeni badawczej trzeba przyspieszyć tworzenie sieci i dalszy rozwój istniejących instytucji badawczych. Europejskie fundusze strukturalne mogą wnieść znaczny wkład w finansowanie i tworzenie nowej infrastruktury badawczej. Należy ponadto dążyć do wprowadzenia ściślejszych powiązań z programem ramowym na rzecz badań. Zielone księga jak dotąd niewystarczająco naświetla ten aspekt oraz rolę funduszy strukturalnych w tworzeniu europejskiej przestrzeni badawczej.

17. Zachęca do przedyskutowania w tym kontekście także kwestii realizacji i finansowania przedstawionego przez Europejskie Forum Strategii ds. Infrastruktur Badawczych (ESFRI) europejskiego planu działania (roadmap) jako ważnego etapu tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej, przy czym na pierwszym planie powinny się znajdować jasne i przejrzyste procesy decyzyjne oraz kryterium doskonałości.

18. Z zadowoleniem przyjmuje zatem podejmowane w różnych regionach starania, by poprzez większą autonomię szkół wyższych pogłębić zaangażowanie sektora prywatnego, i wyraźnie zachęca do obierania nowych kierunków współpracy między instytucjami publicznymi a podmiotami prywatnymi, np. w ramach wspólnych funduszy innowacji, które mogą także służyć za przykład trwałego wykorzystywania i gwarantowania środków publicznych. Należy też w większym stopniu niż dotychczas postrzegać szkoły wyższe jako siłę napędzającą innowacje w regionach, wspierać je i włączać na szczeblu regionalnym, krajowym i europejskim w odpowiednie dyskusje.

19. Podziela przekonanie o konieczności ściślejszej koordynacji działań podmiotów publicznych i prywatnych oraz inicjatyw podejmowanych przez państwa członkowskie w zakresie badań i rozwoju, a także uznaje otwartą metodę koordynacji za odpowiednie narzędzie dla uzyskania w tej dziedzinie efektu synergii.

Odnośnie do lepszego ukierunkowania ośrodków badawczych na wybitne osiągnięcia

20. Podkreśla znaczenie szkół wyższych i pozauniwersyteckich instytucji badawczych dla badań podstawowych i badań stosowanych, będących siłą napędową rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego w regionach oraz w powiązaniach ponadregionalnych. Opowiada się więc za szeroką interpretacją pojęcia innowacji, wychodzącą poza znaczenie czysto ekonomiczne.

21. Podkreśla znaczenie ponadgranicznej współpracy szkół wyższych i instytucji badawczo-naukowych z pozauniwersyteckimi partnerami z kręgów przemysłu, biznesu, administracji i kultury oraz z innymi grupami społecznymi.

22. Popiera starania o tworzenie także wirtualnych biegunów doskonałości i w związku z tym podkreśla działania regionów na rzecz promowania współpracy podmiotów w ramach klastrów - także tych wirtualnych.

23. Z zadowoleniem przyjmuje działania UE służące wzmocnieniu tych starań poprzez odpowiednie programy wsparcia lub podporządkowane im linie wsparcia - np. w ramach 7. programu ramowego na rzecz badań (7PR) - oraz zachęca do tego, by konsekwentnie rozwijać odpowiednie programy pod kątem ściślejszej współpracy wspomnianych instytucji i podmiotów w celu osiągnięcia niezbędnej masy krytycznej i utworzenia klastrów o nieprzeciętnych wynikach i międzynarodowej renomie.

24. Zauważa, że celem jest osiągnięcie masy krytycznej na poziomie instytutów badawczych, a masa krytyczna zależy od przedmiotu i dziedziny badania oraz od uczestników. Nie należy stosować jednego ogólnie obowiązującego podejścia do wszystkich dziedzin badawczych lub wszystkich form wsparcia.

25. Z zadowoleniem przyjmuje przedstawiony w zielonej księdze cel znalezienia równowagi między finansowaniem instytucjonalnym ośrodków naukowych a ich finansowaniem opartym na konkurencji. Zgodnie z uprzednio wyrażonym stanowiskiem Komitet Regionów wzywa do kontynuowania debaty na temat odpowiedniej równowagi pomiędzy finansowaniem instytucjonalnym a finansowaniem opartym na konkurencji. Znalezienie tej równowagi jest niezmiernie istotne dla dynamiki systemu.

26. Komitet Regionów, jak już wcześniej wskazywał, ma tendencję do polegania na zdolności naukowców i zespołów badawczych do wybierania ciekawych i przydatnych dziedzin badań raczej w wyniku dobrowolnej współpracy (podejście oddolne) niż na drodze procesów w dużym stopniu odgórnych i zwyczajowej współpracy, która się z nimi wiąże.

27. Podkreśla jednocześnie, że obok wspierania doskonałości i wybitnych osiągnięć niezbędne jest zapewnienie dobrej edukacji i szkolenia dla mieszkańców wszystkich regionów jako podstawy dobrobytu jednostek i społeczeństwa oraz innowacyjności regionów.

Odnośnie do demokratycznego i skutecznego transferu wiedzy

28. Zgadza się z wyjaśnieniami dotyczącymi ogromnego znaczenia mediów cyfrowych dla demokratycznego, ponadgranicznego i skierowanego do określonych grup odbiorców rozpowszechniania wiedzy i zdobyczy nauki, a także doradztwa w kwestiach politycznych, oraz popiera rozpowszechnianie tej wiedzy także poprzez międzynarodowe sieci.

29. Podkreśla, zwłaszcza w kontekście współpracy międzynarodowej, konieczność ustalenia norm i praw ochrony własności intelektualnej, bez czego oparta na zaufaniu współpraca międzyinstytucjonalna i transgraniczna, np. w ramach klastrów i ośrodków doskonałości, byłaby znacznie utrudniona.

30. Podkreśla swe stanowisko, że w tej dziedzinie należy wspierać systematyczny rozwój i stosowanie europejskich oraz międzynarodowych norm poprzez rozpowszechnianie sprawdzonych rozwiązań, a w szczególności sprzyjać transferowi wiedzy pomiędzy przemysłem a publicznymi instytucjami naukowo-badawczymi. Opracowanie europejskiej karty postępowania z własnością intelektualną publicznych instytucji badawczo- naukowych i szkół wyższych może przy tym wnieść ważny wkład w tworzenie europejskiej przestrzeni badawczej oraz we wspieranie sieci współpracy.

31. Z naciskiem zwraca uwagę, że także w przypadku większych unijnych projektów współpracy, jak np. Europejskiego Instytutu Technologii, należy zapewnić udział regionów i MŚP oraz dać im możliwość współdziałania.

Odnośnie do koordynacji programów i priorytetów badawczych

32. Popiera ideę koordynacji oraz dostosowania regionalnych i krajowych programów i priorytetów badawczych z myślą o europejskiej przestrzeni badawczej i rynku badań naukowych oraz w celu lepszego uzgodnienia działań badawczo-naukowych poszczególnych państw i lepszego nakierowania na wspólny cel utworzenia europejskiej przestrzeni badań. Niemniej jednak, kierując się zasadą pomocniczości, podkreśla odpowiedzialność państw członkowskich oraz władz regionalnych i lokalnych w zakresie nauki i badań oraz odrzuca centralizację i planowanie badań na szczeblu europejskim.

33. Ponownie stwierdza, że tworzenie europejskiej przestrzeni badawczej oraz koordynacja badań także pod względem merytorycznym może się znacznie usprawnić, jeśli władze lokalne i regionalne zagwarantują dobre warunki do prowadzenia badań. Odbywa się to za pośrednictwem unijnych programów pomocowych, jak choćby 7PR, ale także inne, odpowiednio dostosowane i ukierunkowane programy strukturalne mogą umożliwić spore postępy w tworzenie synergii między wsparciem strukturalnym a wsparciem na rzecz badań.

34. Kieruje się przy tym przekonaniem, że nie jest możliwe proste "kopiowanie" modeli badań i innowacji przynoszących sukcesy w danym regionie i przenoszenie ich na inne regiony czy władze polityczne. Jednak z każdorazowym uwzględnieniem warunków strukturalnych, społecznych i kulturalnych mogą one posłużyć w innych regionach, także tych o niekorzystnej sytuacji, jako przykład opracowywania odpowiednich modeli.

35. Podziela pogląd, że program ERA-Net służący koordynacji regionalnych i europejskich programów badawczych sprawdził się i powinien być dalej rozwijany.

36. Wskazuje na to, że unijne analizy porównawcze (benchmarking) uzyskają akceptację regionów tylko wtedy, gdy uwzględni się w nich specyficzne uwarunkowania, etapy i potrzeby rozwoju poszczególnych regionów. Aby powiodły się takie unijne porównania regionów, konieczne jest opracowanie odpowiednich wskaźników i metod analiz, które faktycznie pozwalałyby na porównanie regionów oraz prowadziły do dających się wykorzystać wyników. Zaangażowanie regionów w ten proces jest nieodzownym warunkiem powodzenia przyszłych porównań.

37. Uważa, że w Zielonej księdze w sprawie europejskiego obszaru badawczego brakuje wzmianki o tzw. platformach społecznych, których celem jest w istocie opracowanie i realizacja strategicznych programów badawczych w kontekście wielkich wyzwań społecznych, takich jak np. ochrona środowiska naturalnego, starzenie się społeczeństwa oraz integracja. Należy odnotować z zadowoleniem, że w programie prac na rzecz celów współpracy z grudnia 2006 r. w części poświęconej naukom społecznym i humanistycznym wspomniano o platformach społecznych na rzecz miast i spójności społecznej. Komisja powinna jednak bardziej rozbudować to innowacyjne podejście, formułując przyszłe tematy badań, co mogłoby nastąpić m.in. już w ramach dialogu z naukowcami, podmiotami publicznymi, przedsiębiorstwami i społeczeństwem obywatelskim.

Odnośnie do otwartości europejskiej przestrzeni badawczej na świat

38. Popiera pogląd o daleko idącym umiędzynarodowieniu nauki i badań oraz podkreśla konieczność współpracy i wymiany wiedzy oraz naukowców, wykraczającej nawet poza granice Unii.

39. Z zadowoleniem przyjmuje działania państw członkowskich, które tworząc sprzyjające warunki ramowe - choćby poprzez odpowiednią zmianę prawa imigracyjnego - wzmacniają tę międzynarodową współpracę, oraz zachęca do ścisłej współpracy państw członkowskich w tych dziedzinach.

Odnośnie do dalszych działań

40. Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji UE dotyczącą szeroko zakrojonej debaty publicznej z udziałem Komitetu Regionów, w której przedstawiono priorytetowe zagadnienia i działania służące stworzeniu europejskiej przestrzeni badawczej. Zagadnienia i działania te należy skonkretyzować i dalej rozwijać, przestrzegając obowiązującej w dziedzinie badań naukowych zasady pomocniczości.

Bruksela, 11 października 2007 r.

Przewodniczący
Komitetu Regionów
Michel DELEBARRE

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024