Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych(2007/C 105/07)
(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2007 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006(1). Komisja musi otrzymać oświadczenia o sprzeciwie w terminie sześciu miesięcy od daty publikacji.
STRESZCZENIE
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 510/2006
"ACEITE DEL BAIX EBRE - MONTSIÀ" lub "OLI DEL BAIX EBRE - MONTSIÀ"
Nr WE: ES/PDO/005/0274/23.01.2003
CHNP (X) CHOG ()
Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu przeznaczone do celów informacyjnych.
1. Właściwy organ państwa członkowskiego:
Nazwa: Subdirección General de Denominaciones de Calidad y Relaciones Interprofesionales y Contractuales. Dirección General de Alimentación. Subsecretaría de Agricultura, Pesca y Alimentación del Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación
Adres: Paseo Infanta Isabel, 1
E-28071 Madrid
Telefon: (34) 91.347 53 94
Faks: (34) 91.347 54 10
e-mail: sgcaproagro@mapya.es
2. Grupa:
Nazwa: Josep Antoni Curto Fumado, D.N.I. no 40909857-X, au nom et pour le compte de l'associació de cooperatives productores d'oli d'oliva del Baix Ebre i Montsià (ACOBEM), C.I.F. n° G43577055, ayant son siège à carretera Raval de Crist s/n Tortosa et al.
Adres: Carretera Raval de Crist s/n
E-43500 Tortosa
Telefon: (34) 977 58 12 12
Faks: (34) 977 58 12 12
e-mail: info@acobem.com
Skład: producenci/przetwórcy (X) Inne kategorie ()
3. Rodzaj produktu:
Klasa 1.5 - Oleje i tłuszcze
4. Specyfikacja
(streszczenie wymogów zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (we) nr 510/2006)
4.1. Nazwa: "Aceite del Baix Ebre -Montsià" lub "Oli del Baix Ebre - Montsià"
4.2. Opis: Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia ekstra produkowana jest z owocu drzewa oliwkowego następujących trzech odmianach lokalnych gatunku Olea Europaea L.: Morruda lub Morrut, Sevillenca i Farga w wyniku procesów mechanicznych lub innych środków fizycznych, które nie powodują zmian w oliwie, co umożliwia zachowanie smaku, zapachu i cech charakterystycznych owocu, z którego jest uzyskiwana.
Cechy charakterystyczne:
Organoleptyczne:
| Wygląd |
Czysta, przezroczysta, klarowna i niezmętniała |
| Barwa |
Zmienna w zależności od okresu zbiorów i położenia geograficznego w ramach obszaru produkcji: od żółtozielonkawego do żółto-złotego |
| Smak |
Oliwa o wyraźnym smaku (średnio gorzka, pikantna i cierpka) i bardzo aromatyczna (bogata w aromaty drugoplanowe rodzaju zielonego), smak owocowy na początku sezonu, a następnie lekko słodki. |
| Punktacja minimalna otrzymywana podczas oceny dokonywanej przez degustatorów |
6,5 |
Fizykochemiczne:
| Maksymalna kwasowość (% kwasu oleinowego) |
0,80 |
| Maksymalny wskaźnik nadtlenków (meq. O2/kg) |
18 |
| K270 maksymalnie |
0,20 |
| K232 maksymalnie |
2,00 |
| Maksymalny poziom wilgoci i substancji lotnych (%) |
0,20 |
| Maksymalny poziom zanieczyszczeń (%) |
0,10 |
4.3. Obszar geograficzny: Obszar produkcji obejmuje należące do prowincji Tarragona tereny położone w regionach Baix Ebre i które znajdują się na południowym krańcu Wspólnoty Autonomicznej Katalonii i graniczą z gminami Baix Maestrat (prowincja Castellón) i Matarrańa (prowincja Teruel).
Obszar geograficzny obejmuje zatem następujące gminy:
| Baix Ebre |
Montsià |
| Aldea |
Deltebre |
Alcanar |
Masdenverge |
| Aldover |
Paüls |
Amposta |
Sant Carles de la Ràpita |
| Alfara de Carles |
Perelló |
Freginals |
Sant Jaume d'Enveja |
| Ametlla de Mar |
Roquetes |
La Galera |
Santa Bàrbara |
| Ampolla |
Tivenys |
Godall |
La Sénia |
| Benifallet |
Tortosa |
Mas de Barberans |
Ulldecona |
| Camarles |
Xerta |
|
|
Obszar przetwarzania i rozlewania znajduje się w obrębie obszaru produkcji.
4.4. Dowód pochodzenia: Oliwki dostarczane do przedsiębiorstw tłoczących oliwę pochodzą z plantacji znajdujących się na obszarze produkcji i są selekcjonowane, przygotowywane i pakowane w przedsiębiorstwach znajdujących się na obszarze produkcji, wpisanych do odpowiedniego rejestru rady regulacyjnej. Otrzymywana oliwa spełniająca wymogi kontroli przeprowadzanych podczas procesu produkcji i przygotowania oraz analiz fizykochemicznych i sensorycznych wprowadzana jest do obrotu oznaczona Chronioną Nazwę Pochodzenia, zaopatrzona w etykietę, etykietę dodatkową lub, w odpowiednim przypadku, w numerowane oznaczenie jakości przyznawane przez radę regulacyjną.
4.5. Metoda produkcji:
Warunki upraw:
– Odległość między drzewami: zagęszczenie plantacji wynosi generalnie od 70 do 90 drzew na hektar.
– Prace rolne i przycinanie: Na obszarze produkcji prace rolne mają charakter tradycyjny. Przycinanie realizowane jest w celu obniżania drzewa poprzez usunięcie starego drewna, w ten sposób drzewo nabiera kształtu kuli, co sprzyja zarówno tworzeniu się owocu, jak i zbiorom.
– Przeciwdziałanie szkodnikom i chorobom: Oprócz spełniania obowiązujących przepisów dotyczących stosowania produktów oraz odpowiednich terminów bezpieczeństwa, zwalczania i kontroli szkodników i chorób drzew oliwnych, w szczególności muchy Bactrocera oleae i Prays oleaemi, wymagane jest przestrzeganie przepisów dotyczących konkretnych kontroli zgodnie z obszarem ochrony roślin (Area de Defensa Vegetal) Baix Ebre i.
– Podlewanie: 96 % upraw znajduje się na glebach suchych i 4 % na gruntach nawadnianych
– Zbiory: Po osiągnięciu optymalnego poziomu dojrzałości oliwki zbierane są bezpośrednio z drzew. Oliwki, które spadły na ziemię, są odrzucane. Zbiory realizowane są tradycyjnie metodą zwaną "ordeńo" (dojenie) polegającą na ręcznym zrywaniu bezpośrednio z drzewa owoców po osiągnięciu przez nie optymalnego odpowiedniego poziomu dojrzałości. W ostatnich latach wykorzystuje się coraz częściej maszyny wibrujące, ponieważ powodując minimalne szkody dla drzew i owoców system ten jest najbardziej odpowiedni, by uzyskać produkty wysokiej jakości. Zbiory zaczynają się w połowie listopada i trwają do końca lutego. Niedozwolone jest stosowanie produktów przyspieszających odrywanie owoców.
– Transport i przechowywanie oliwek w olejarni: Transport oliwek do olejarni realizowany jest w skrzyniach plastikowych lub bezpośrednio na pojazdach rolniczych, w obydwu przypadkach zgodnie z warunkami ustalonymi w podręczniku jakości, tak by nie pogorszyła się jakość owoców.
– Po zgromadzeniu oliwek w olejarniach przeprowadzanejest ich mycie i oczyszczanie, a następnie ich ważenie oraz badanie reprezentatywnej próbki danego transportu w celu ustalenia wydajności olejowej lub tłuszczowej oraz kwasowości.
– Odstęp czasu między zbiorami a tłoczeniem: Między zbiorami i rozdrobnieniem oliwek średnio upływa maksymalnie 48 godzin.
Metoda otrzymywania i rozlewanie:
Następnie przeprowadzane są działania ekstrakcji mechanicznej, w tym mycie i mielenie oliwek, prasowanie pasty, separacja faz i magazynowanie.
Obecnie w przedsiębiorstwach zarejestrowanych w ramach niniejszej Chronionej Nazwy Pochodzenia produkcja przeprowadzana jest zawsze w olejarniach posiadających stałe systemy dwufazowe.
Następnie oliwa z oliwek rozlewana jest do pojemników o pojemności do 5 litrów zaopatrzonych w etykiety zgodnie z pkt 4.8. Dozwolone jest zastosowanie talku w przypadku tych oliwek, które ze względu na szczególne warunki tego wymagają.
Rozlewanie oliwy oznaczonej Chronioną Nazwą Pochodzenia musi być przeprowadzane w przedsiębiorstwach zajmujących się pakowaniem znajdujących się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4.3 niniejszego zestawienia. Celem jest zagwarantowanie pochodzenia i właściwości oliwy poprzez unikanie transportu oliwy przed rozlaniem do opakowań poza obszar produkcji.
Dowód pochodzenia: Oliwa oznaczona Chronioną Nazwą Pochodzenia może być mieszana z inną oliwą nie chronioną nazwą pochodzenia, lecz o podobnych właściwościach. Ze względu na fakt, że stwierdzenie tego metodą analityczną jest bardzo trudne lub niemożliwe, jedynym sposobem przeciwdziałania tego typu oszustwom jest system identyfikowalności pochodzenia. W ten sposób zagwarantowana zostaje autentyczność produktu.
Gwarancja jakości: Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia ekstra jest bardzo wrażliwa na czynniki zewnętrzne, które powodują różnego rodzaju zmiany i modyfikacje, takie jak utlenianie. Transport oliwy przed rozlaniem jej do pojemników oznacza narażenie jej na warunki środowiskowe, które mogą wpłynąć na cechy sensoryczne oliwy, a zatem zmienić właściwości określone w niniejszej Chronionej Nazwie Pochodzenia.
W związku z tym dla tego rodzaju oliwy przeprowadzenie pakowania w obrębie tego samego obszaru geograficznego ma podstawowe znaczenie.
4.6. Powiązanie:
Historyczne: Zapoczątkowanie upraw oliwek w Katalonii, a w szczególności w regionach Baix Ebre i, przypisywane jest Arabom. Jeszcze w obecnych czasach hiszpańska nazwa olejarni - "almazara" - w jasny sposób wskazuje na ich arabskie pochodzenie.
W XIV wieku rolnictwo w regionach Baix Ebre i Montsiŕ opierało się na uprawach oliwek i winorośli, co potwierdza historyk Enric Bayerri w książce "Historia Tortosy i jej okolic" ("Historia de Tortosa y su comarca") poprzez oficjalny spis majątku sporządzony w 1353 r. przez mieszkańców tego regionu, "gdzie większość deklaruje, że posiada gaj oliwny, winnicę lub zarówno jedno, jak i drugie." Uprawy oliwek, winnic, szarańczynu strąkowego, często ze sobą związane, z przewagą gajów oliwnych, stanowiły podstawową działalność na tym obszarze, zajmując prawie całą jego powierzchnię.
Historyk Enric Bayerri w "Historii Tortosy i jej okolic" z 1958 r. pisze, że na początku 1931 r. obliczano, że w Tortosie i w okolicznych wsiach istnieje 1135 olejarni, które tłoczą 83.626.042 kg oliwek, średnio 126.323 kg w jednej olejarni. Oznacza to całkowitą produkcję oliwy wynoszącą 16,6 ton, średnio 25.000 kg na olejarnię.
Daniel Mangrané w swoich książkach "Hiszpańska oliwa z oliwek" z 1961 r. ("El aceite de oliva de España") oraz "Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia" z 1967 r. ("Problema del aceite virgen de oliva") chwali jakość oliwy pochodzącej z regionu Baix Ebre. Podkreśla istnienie "dużego rynku oliwy w Torosie, która była najważniejszym producentem i głównym rynkiem wysokiej jakości oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i w której ustanowiło swoją siedzibę dziewiętnastu kupców zajmujących się wyłącznie handlem oliwą, sprzedających ją zarówno Hiszpanom, jak i Francuzom. Jednocześnie w wyniku tej wysokiej jakości mistrzowie produkcji oliwy stworzyli szkołę i doradzali innym gminom w zakresie sztuki wytwarzania oliwy. Jako że oliwa z tego terenu była najwyżej ceniona, uczyli jak ją wytwarzać w Toledo, niższej Aragonii i w prowincji Lérida."
Z tego okresu pochodzi również centrum oliwy ("Estación Olivarera") i centrum technik uprawy oliwek i produkcji oliwy ("Estación de Ovicultura y Elayotecnia") w Torosie. Ich dyrektor, inżynier Isidro Aguiló, we wstępie do książki poświęconej wytwarzaniu oliwy z oliwek podkreślił "światową sławę, którą cieszy się oliwa z Baix Ebre, regionu, który jako pierwszy w Hiszpanii wprowadził nowe techniki produkcji oliwy na zimno oraz tradycję wytwarzania oliwy stanowiącą podstawę dla powszechnych upraw oliwek w Tortosie, Roquetes i w okolicach". W tamtym okresie dwie wymienione miejscowości były sławne w światowym sektorze wytwarzania oliwy dzięki licznym raportom i pracom badawczym oraz dzięki uczestniczeniu w kongresach (jak na przykład w międzynarodowym kongresie uprawy oliwek w Rzymie)
Naturalne: Cechy środowiska naturalnego tego obszaru wraz z odmianami lokalnymi obszaru geograficznego objętego Chronioną Nazwą Pochodzenia, Morruda lub Morrut, Sevillenca i Farga, mają następujący wpływ na właściwości oliwy: cechy gleby, w szczególności niedostatek składników odżywczych, wraz z klimatem tego obszaru, zwłaszcza wiatrem stanowiącym czynnik różnicujący klimat (wiatr zwany "dalt" lub "mistral" to suchy, uporczywy wiatr wiejący silnie jesienią i zimą, skanalizowany poprzez depresję rzeki Ebro i zwiększający prędkość wskutek rzeźby terenu) powodują, że oliwki uprawiane są w trudnych warunkach, co przyczynia się do wzrostu zawartości procentowej polifenoli w owocach, co z kolei skutkuje oliwą bogatą w aromaty drugoplanowe rodzaju zielonego i charakteryzującą się średnio cierpkim, gorzkim i pikantnym smakiem.
4.7. Organ kontrolny:
Nazwa: Consejo Regulador de la Denominación de Origen Protegida "Aceite del Baix Ebre-Montsià" u "Oli del Baix Ebre-Montsià"
Adres: Carretera Raval de Crist s/n
E-43500 Tortosa
Telefon: (34) 977 58 12 12
Faks: (34) 977 58 12 12
e-mail: cr@acobem.com
Rada regulacyjna Chronionej Nazwy Pochodzenia "Aceite del Baix Ebre - Montsià" lub "Oli del Baix Ebre - Montsià" spełnia wymogi normy EN-45011 zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem WE w sprawie CHNP i CHOG.
4.8. Etykietowanie: Etykietę obowiązkowo umieszcza się w widocznym miejscu, zawiera ona nazwę Chronionej Nazwy Pochodzenia "Aceite del Baix Ebre - Montsià" lub "Oli del Baix Ebre - Montsià", własne logo oraz logo wspólnotowe, a także inne ogólne informacje zgodnie z obowiązującymi przepisami.
______
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.
