Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków. Londyn.1969.06.23.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r.,

sporządzona w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 23 czerwca 1969 r. została sporządzona w Londynie Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 10 czerwca 1976 r.

(Tekst konwencji zawiera załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA O POMIERZANIU POJEMNOŚCI STATKÓW Z 1969 R.,

sporządzona w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA O POMIERZANIU POJEMNOŚCI STATKÓW Z 1969 R.

Umawiające się Rządy,

pragnąc ustanowić jednolite zasady i przepisy dotyczące ustalania pojemności statków odbywających podróże międzynarodowe,

zważywszy, że cel ten najlepiej można osiągnąć przez zawarcie konwencji,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Ogólne zobowiązania wynikające z konwencji

Umawiające się Rządy zobowiązują się stosować postanowienia niniejszej konwencji i załączników stanowiących jej integralną część. Wszelkie powoływanie się na niniejszą konwencję oznacza jednocześnie powołanie się na te załączniki.

Artykuł  2

Określenia

W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli wyraźnie nie postanowiono inaczej:

1) "prawidła" oznaczają prawidła zawarte w załącznikach do niniejszej konwencji;

2) "władza administracyjna" oznacza rząd państwa, którego banderę statek podnosi;

3) "podróż międzynarodowa" oznacza podróż morską z kraju, do którego ma zastosowanie niniejsza konwencja, do portu położonego poza tym krajem lub odwrotnie. Pod tym względem każde terytorium, za którego stosunki międzynarodowe odpowiedzialny jest Umawiający się Rząd lub dla którego władzą administracyjną jest Organizacja Narodów Zjednoczonych, traktowane jest jako oddzielny kraj;

4) "pojemność brutto" oznacza miarę całkowitej wielkości statku ustaloną zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji:

5) "pojemność netto" oznacza miarę użytkowej pojemności statku ustaloną zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji;

6) "nowy statek" oznacza statek, którego stępkę położono lub który znajduje się w podobnym stadium budowy w dniu wejścia w życie niniejszej konwencji lub po tym dniu;

7) "istniejący statek" oznacza statek, który nie jest statkiem nowym;

8) "długość" oznacza 96% całkowitej długości wodnicy znajdującej się w odległości równej 85% najmniejszej wysokości bocznej mierzonej od górnej krawędzi stępki lub długość mierzoną od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego na tej wodnicy, jeżeli długość ta jest większa. Na statkach z przegłębieniem konstrukcyjnym długość tę mierzy się na wodnicy równoległej do wodnicy konstrukcyjnej;

9) "Organizacja" oznacza Międzyrządową Morską Organizację Doradczą.

Artykuł  3

Zastosowanie

1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do następujących statków odbywających podróże międzynarodowe:

a) statków zarejestrowanych w krajach, których rządy są Umawiającymi się Rządami;

b) statków zarejestrowanych na terytoriach, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja w myśl artykułu 20;

c) statków nie zarejestrowanych, podnoszących banderę państwa, którego rząd jest Umawiającym się Rządem.

2. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do:

a) nowych statków;

b) istniejących statków poddanych takim zmianom konstrukcyjnym lub przebudowie, które władza administracyjna uzna za mające zasadniczy wpływ na zmianę ich dotychczasowej pojemności brutto;

c) istniejących statków, jeżeli zażąda tego właściciel, oraz

d) wszystkich istniejących statków po upływie dwunastu lat od dnia wejścia w życie konwencji, z tym że takie statki, z wyjątkiem wymienionych w pkt b) i c) niniejszego ustępu, powinny zachować swoje posiadane wtedy pojemności w celu stosowania wobec nich odpowiednich wymagań innych istniejących konwencji międzynarodowych.

3. Statki istniejące, do których zastosowano postanowienia niniejszej konwencji na podstawie ustępu 2 pkt c) niniejszego artykułu, nie zachowują swoich pojemności ustalonych przez władzę administracyjną zgodnie z przepisami stosowanymi przed wejściem w życie niniejszej konwencji dla statków odbywających podróże międzynarodowe.

Artykuł  4

Wyjątki

1. Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do:

a) okrętów wojennych

oraz

b) statków o długości mniejszej od 24 m (79 stóp).

2. Żadne postanowienia niniejszej konwencji nie mają zastosowania do statków uprawiających żeglugę wyłącznie:

a) na Wielkich Jeziorach Ameryki Północnej oraz na rzece Świętego Wawrzyńca ograniczonej od wschodu loksodromą łączącą Przylądek des Rosiers z Przylądkiem West Point Wyspy Anticosti, a na północ od Wyspy Anticosti południkiem 63^o długości zachodniej;

b) na Morzu Kaspijskim oraz

c) na rzekach La Plata, Parana oraz Urugwaj ograniczonych od wschodu loksodromą łączącą Punta Rasa (Cabo San Antonio) w Argentynie i Punta del Este w Urugwaju.

Artykuł  5

Siła wyższa

1. Statek, który w chwili wyjścia w jakąkolwiek podróż nie podlegał postanowieniom niniejszej konwencji, nie będzie im również podlegał w razie jakiegokolwiek zboczenia z zamierzonej trasy podróży, jeżeli zboczenie to zostało spowodowane niepogodą lub jakąkolwiek inną przyczyną o charakterze siły wyższej.

2. Przy stosowaniu postanowień niniejszej konwencji Umawiające się Rządy rozpatrzą w sposób właściwy każde zboczenie z trasy lub opóźnienie statku spowodowane niepogodą lub jakąkolwiek inną przyczyną o charakterze siły wyższej.

Artykuł  6

Ustalanie pojemności

Ustalanie pojemności statków brutto i netto będzie dokonywane przez władzę administracyjną, która jednak może powierzyć tę czynność uznanym przez siebie osobom lub instytucjom. W każdym wypadku zainteresowana władza administracyjna bierze na siebie pełną odpowiedzialność za ustalenie pojemności statków brutto i netto.

Artykuł  7

Wydanie świadectwa

1. Każdemu statkowi, którego pojemność brutto i netto zostały ustalone zgodnie z niniejszą konwencją, należy wydać międzynarodowe świadectwo pomiarów (1969).

2. Świadectwo takie wydaje władza administracyjna albo jakakolwiek osoba lub instytucja należycie przez nią upoważniona. W każdym wypadku władza administracyjna bierze na siebie pełną odpowiedzialność za świadectwo.

Artykuł  8

Wydanie świadectwa przez inny rząd

1. Umawiający się Rząd może na wniosek innego Umawiającego się Rządu ustalić pojemność statku brutto i netto i wydać lub upoważnić do wydania statkowi międzynarodowego świadectwa pomiarowego (1969) zgodnie z niniejszą konwencją.

2. Kopię świadectwa oraz kopię obliczeń pojemności należy przekazać możliwie jak najszybciej rządowi występującemu o wydanie świadectwa.

3. Świadectwo wydane w ten sposób będzie zawierało stwierdzenie, że wydano je na wniosek rządu państwa, którego banderę statek podnosi lub będzie podnosił; ma ono taką samą moc oraz takie samo uznanie jak świadectwo wydane na podstawie artykułu 7.

4. Nie wydaje się międzynarodowego świadectwa pomiarowego (1969) statkowi podnoszącemu banderę państwa, którego rząd nie jest Umawiającym się Rządem

Artykuł  9

Forma świadectwa

1. Świadectwo sporządza się w urzędowym języku lub językach kraju, który je wydaje. Jeżeli językiem tym nie jest angielski ani francuski, to tekst będzie zawierał tłumaczenie na jeden z tych języków.

2. Forma świadectwa będzie odpowiadała wzorowi podanemu w załączniku II.

Artykuł  10

Unieważnienie świadectwa

1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w prawidłach międzynarodowe świadectwo pomiarowe (1969) traci moc i będzie unieważnione przez władzę administracyjną, w razie gdy nastąpiły takie zmiany w urządzeniu, w konstrukcji, w pojemności, w użytkowaniu pomieszczeń, w całkowitej liczbie pasażerów, którą statek może przewozić, określonej świadectwem pasażerskim statku, w wyznaczonych liniach ładunkowych lub dopuszczalnym zanurzeniu statku, że zachodzi konieczność zwiększenia pojemności brutto lub pojemności netto.

2. Świadectwo wydane statkowi przez władzę administracyjną traci moc w razie przekazania tego statku po banderę innego państwa, z wyjątkiem wypadku przewidzianego w ustępie 3 niniejszego artykułu.

3. Po przekazaniu statku pod banderę innego państwa, którego rząd jest Umawiającym się Rządem, międzynarodowe świadectwo pomiarowe (1969) pozostaje w mocy w okresie nie przekraczającym trzech miesięcy albo do czasu wystawienia przez władzę administracyjną innego zastępującego je międzynarodowego świadectwa pomiarowego (1969), w zależności od tego, który termin jest wcześniejszy. Umawiający się Rząd państwa, którego banderę statek uprzednio podnosił, przekaże władzy administracyjnej, w możliwie krótkim czasie po przekazaniu statku, kopię świadectwa posiadanego przez statek w chwili przekazania oraz kopie odpowiednich obliczeń pojemności.

Artykuł  11

Uznanie świadectwa

Świadectwo wydane zgodnie z niniejszą konwencją w imieniu Umawiającego się Rządu będzie uznawane przez inne Umawiające się Rządy i dla wszystkich celów objętych niniejszą konwencją będzie traktowane jako posiadające taką samą moc jak świadectwa przez nie wydane.

Artykuł  12

Inspekcja

1. Statek podnoszący banderę państwa, którego rząd jest Umawiającym się Rządem, podlega podczas pobytu w portach innych Umawiających się Rządów inspekcji urzędników należycie upoważnionych przez te rządy. Inspekcję taką należy ograniczyć do sprawdzenia:

a) czy statek posiada ważne międzynarodowe świadectwo pomiarowe (1969) oraz

b) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie.

2. Wykonywanie takiej inspekcji w żadnym wypadku nie może powodować przestoju statku.

3. Jeżeli inspekcja ujawni, że zasadnicza charakterystyka statku różni się od danych zawartych w międzynarodowym świadectwie pomiarowym (1969) w sposób powodujący zwiększenie pojemności brutto lub pojemności netto, należy niezwłocznie powiadomić o tym rząd państwa, którego banderę statek podnosi.

Artykuł  13

Przywileje

Nie można domagać się przywilejów wynikających z niniejszej konwencji na korzyść jakiegokolwiek statku, jeżeli nie ma on ważnego świadectwa wydanego na jej podstawie.

Artykuł  14

Poprzednie umowy, konwencje i porozumienia

1. Wszystkie inne umowy, konwencje i porozumienia pomiędzy Rządami będącymi Stronami niniejszej konwencji, dotyczące spraw związanych z pojemnością i obecnie obowiązujące, zachowują swą moc w pełni i w całości na okres ich ważności w odniesieniu do:

a) statków, do których niniejsza konwencja nie ma zastosowania, oraz

b) statków, do których niniejsza konwencja ma zastosowanie tylko w zakresie spraw nie uregulowanych wyraźnie jej postanowieniami.

2. Jednakże w razie gdy takie umowy, konwencje lub porozumienia są sprzeczne z postanowieniami niniejszej konwencji, obowiązują postanowienia niniejszej konwencji.

Artykuł  15

Przekazywanie informacji

Umawiające się Rządy zobowiązują się do zawiadomienia Organizacji i złożenia jej:

a) wystarczającej liczby wzorów swoich świadectw wydawanych zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, w celu rozesłania Umawiającym się Rządom,

b) tekstów ustaw, dekretów, rozporządzeń, przepisów oraz innych dokumentów, jakie zostaną wydane we wszelkich sprawach wchodzących w zakres niniejszej konwencji, oraz

c) wykazu nierządowych organów upoważnionych do działania w ich imieniu w sprawach dotyczących pojemności, w celu rozesłania Umawiającym się Rządom.

Artykuł  16

Podpisanie, przyjęcie i przystąpienie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisania w ciągu sześciu miesięcy od dnia 23 czerwca 1969 r., a następnie będzie otwarta do przystąpienia. Rządy państw członków Organizacji Narodów Zjednoczonych, członków organizacji wyspecjalizowanych, Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej lub stron Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości mogą stać się stronami konwencji przez:

a) podpisanie bez zastrzeżenia co do przyjęcia;

b) podpisanie z zastrzeżeniem przyjęcia i późniejsze przyjęcie lub

c) przystąpienie.

2. Przyjęcie lub przystąpienie następuje przez złożenie Organizacji dokumentu przyjęcia lub przystąpienia. Organizacja będzie informowała wszystkie rządy, które podpisały niniejszą konwencję lub przystąpiły do niej, o każdym nowym przyjęciu lub przystąpieniu oraz o dacie złożenia odpowiednich dokumentów. Organizacja będzie również informowała wszystkie rządy, które już podpisały konwencję, o każdym podpisaniu, jakie nastąpi w ciągu sześciu miesięcy od dnia 23 czerwca 1969 r.

Artykuł  17

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie dwudziestu czterech miesięcy od dnia, w którym nie mniej niż dwadzieścia pięć rządów państw posiadających łącznie flotę handlową stanowiącą nie mniej niż sześćdziesiąt pięć procent pojemności brutto światowej floty handlowej podpisze konwencję bez zastrzeżenia co do przyjęcia albo złoży dokumenty przyjęcia lub przystąpienia zgodnie z artykułem 16. Organizacja powiadomi wszystkie rządy, które podpisały niniejszą konwencję lub przystąpiły do niej, o dacie, w której konwencja wchodzi życie.

2. W stosunku do rządów, które złożyły dokumenty przyjęcia lub przystąpienia do niniejszej konwencji w okresie dwudziestu czterech miesięcy wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, przyjęcie lub przystąpienie nabiera mocy w dniu wejścia w życie niniejszej konwencji albo w trzy miesiące od dnia złożenia dokumentu przyjęcia lub przystąpienia, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

3. W stosunku do rządów, które złożyły dokument przyjęcia lub przystąpienia do niniejszej konwencji po dniu jej wejścia w życie, Konwencja nabierze mocy po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia takiego dokumentu.

4. Po dniu, w którym zostaną spełnione wszystkie warunki wymagane do wejścia w życie poprawki do niniejszej konwencji lub w wypadku poprawki przyjętej jednomyślnie po dniu, w którym zostaną załatwione wszystkie formalności przyjęcia w myśl artykułu 18 ustęp 2 pkt b), każde przyjęcie lub przystąpienie będzie uważane za dotyczące konwencji wraz z tą poprawką.

Artykuł  18

Poprawki

1. Niniejsza konwencja może być zmieniona na wniosek Umawiającego się Rządu zgodnie z procedurą określoną w jednym z ustępów niniejszego artykułu.

2. Poprawka przyjęta jednomyślnie:

a) Na wniosek Umawiającego się Rządu zaproponowana przez niego poprawka do niniejszej konwencji zostanie przez Organizację podana do wiadomości wszystkim Umawiającym się Rządom do rozpatrzenia w celu uzyskania jednomyślnego przyjęcia.

b) Każda taka poprawka wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia przyjęcia jej przez wszystkie Umawiające się Rządy, chyba że zostanie uzgodniony wcześniejszy termin. Umawiający się Rząd, który nie zawiadomi Organizacji o przyjęciu lub odrzuceniu poprawki w ciągu dwudziestu czterech miesięcy od dnia otrzymania pierwszego zawiadomienia o niej, będzie uważany za przyjmujący poprawkę.

3. Poprawka przyjęta po rozpatrzeniu przez Organizację:

a) Na wniosek Umawiającego się Rządu zaproponowana przez niego poprawka do niniejszej konwencji będzie rozpatrzona przez Organizację. Poprawka przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu Organizacji zostanie podana do wiadomości wszystkim członkom i wszystkim Umawiającym się Rządom w terminie co najmniej sześciu miesięcy przed jej rozpatrzeniem przez Zgromadzenie Organizacji.

b) Poprawka przyjęta większością dwóch trzecich obecnych i głosujących w Zgromadzeniu zostanie przez Organizację podana do wiadomości wszystkim Umawiającym się Rządom w celu jej przyjęcia.

c) Poprawka taka wchodzi w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia przyjęcia jej przez dwie trzecie Umawiających się Rządów. Poprawka wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Rządów, z wyjątkiem tych, które przed wejściem jej w życie złożą oświadczenie, że nie przyjmują tej poprawki.

d) Zgromadzenie większością dwóch trzecich obecnych i głosujących, włączając w to dwie trzecie Rządów reprezentowanych w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu, a obecnych i głosujących w Zgromadzeniu, może zaproponować w czasie uchwalania poprawki uznanie jej za tak ważną, że każdy Umawiający się Rząd, który złoży oświadczenie na podstawie pkt c) niniejszego ustępu i który nie przyjmie poprawki w ciągu dwunastu miesięcy od dnia jej wejścia w życie, przestanie być po upływie tego okresu stroną niniejszej konwencji. Uchwała taka powinna być uprzednio przyjęta przez dwie trzecie Umawiających się Rządów.

e) Żadne z postanowień niniejszego ustępu nie stoi na przeszkodzie, aby Umawiający się Rząd, który uprzednio zaproponował postępowanie przewidziane w niniejszym ustępie dla wprowadzenia poprawki do niniejszej konwencji, podjął w dowolnym czasie takie postępowanie odmienne, jakie uzna za wskazane, zgodnie z postanowieniami ustępu 2 lub 4 niniejszego artykułu.

4. Poprawka przyjęta przez konferencję:

a) Na wniosek Umawiającego się Rządu, poparty przez co najmniej jedną trzecią Umawiających się Rządów. Organizacja zwoła Konferencję rządów dla rozpatrzenia poprawek do niniejszej konwencji.

b) Każda poprawka uchwalona przez taką konferencję większością dwóch trzecich obecnych i głosujących Umawiających się Rządów będzie podana przez Organizację do wiadomości wszystkim Umawiającym się Rządom w celu jej przyjęcia.

c) Poprawka taka wchodzi w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia przyjęcia jej przez dwie trzecie Umawiających się Rządów. Poprawka wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Rządów, z wyjątkiem tych, które przed wejściem jej w życie złożą oświadczenie, że nie przyjmują tej poprawki.

d) Konferencja zwołana w myśl postanowień pkt a) niniejszego ustępu może podczas uchwalania poprawki uznać ją większością dwóch trzecich obecnych i głosujących za tak ważną, że każdy Umawiający się Rząd, który złoży oświadczenie na podstawie pkt c) niniejszego ustępu i który nie przyjmie poprawki w ciągu dwunastu miesięcy od dnia jej wejścia w życie, przestanie być po upływie tego okresu stroną niniejszej konwencji.

5. Organizacja będzie powiadamiała wszystkie Umawiające się Rządy o wszelkich poprawkach, które mogą wejść w życie na podstawie niniejszego artykułu oraz o dacie wejścia w życie każdej takiej poprawki.

6. Każde przyjęcie lub oświadczenie zgodne z postanowieniami niniejszego artykułu będzie dokonane przez złożenie odpowiedniego dokumentu Organizacji, która powiadomi wszystkie Umawiające się Rządy o otrzymaniu dokumentu przyjęcia lub o otrzymaniu oświadczenia.

Artykuł  19

Wypowiedzenie

1. Niniejsza konwencja może być wypowiedziana przez każdy Umawiający się Rząd w każdej chwili po upływie pięciu lat od daty wejścia jej w życie w odniesieniu do tego rządu.

2. Wypowiedzenie będzie dokonane przez złożenie odpowiedniego dokumentu Organizacji, która powiadomi wszystkie pozostałe Umawiające się Rządy o otrzymaniu każdego takiego wypowiedzenia oraz o dacie jego otrzymania.

3. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Organizację odpowiedniego dokumentu lub po upływie dłuższego okresu, który może być podany w tym dokumencie.

Artykuł  20

Terytoria

1. a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, jeżeli sprawuje władzę administracyjną na jakimś terytorium, lub którykolwiek Umawiający się Rząd odpowiedzialny za stosunki międzynarodowe jakiegoś terytorium możliwie jak najszybciej przekonsultują z władzami danego terytorium rozciągnięcie na nie niniejszej konwencji i mogą w każdym czasie oświadczyć Organizacji w formie pisemnego zawiadomienia, że niniejszą konwencję rozciąga się na to terytorium.

b) Niniejsza konwencja zostanie rozciągnięta na terytorium określone w zawiadomieniu z dniem otrzymania zawiadomienia lub z inną datą w nim podaną.

2. a) Organizacja Narodów Zjednoczonych lub którykolwiek Umawiający się Rząd, który złożył oświadczenie zgodnie z postanowieniem ustępu 1 pkt a) niniejszego artykułu, może w dowolnym czasie, po upływie pięciu lat od daty rozciągnięcia konwencji na dane terytorium, oświadczyć Organizacji w formie pisemnego zawiadomienia, że rozciągnięcie niniejszej konwencji ustaje w stosunku do terytorium wymienionego w zawiadomieniu.

b) Rozciągnięcie niniejszej konwencji ustaje w stosunku do terytorium wymienionego w zawiadomieniu po upływie jednego roku od dnia otrzymania zawiadomienia przez Organizację lub po upływie dłuższego czasu podanego w zawiadomieniu.

3. Organizacja będzie zawiadamiała wszystkie Umawiające się Rządy o rozciągnięciu niniejszej konwencji na każde terytorium zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, jak również o ustaniu takiego rozciągnięcia zgodnie z postanowieniami ustępu 2, podając w każdym wypadku datę, od której niniejsza konwencja została rozciągnięta albo od której rozciągnięcie to ustało.

Artykuł  21

Złożenie na przechowanie i rejestracja

1. Niniejsza konwencja zostanie złożona w Organizacji, a Sekretarz Generalny Organizacji przekaże jej uwierzytelnione odpisy wszystkim rządom - sygnatariuszom oraz wszystkim rządom, które przystąpią do niniejszej konwencji.

2. Natychmiast po wejściu w życie niniejszej konwencji tekst jej zostanie przekazany przez Sekretarza Generalnego Organizacji Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych do zarejestrowania i opublikowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  22

Języki

Niniejszą konwencję sporządzono w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne. Oficjalne tłumaczenia na język rosyjski i hiszpański zostaną sporządzone i złożone na przechowanie wraz z podpisanym oryginałem.

Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Londynie dnia dwudziestego trzeciego czerwca 1969 r.

ZAŁĄCZNIK  I

PRAWIDŁA USTALANIA POJEMNOŚCI STATKÓW BRUTTO I NETTO

Prawidło 1

Postanowienia ogólne

1. Pojemność statku składa się z pojemności brutto i pojemności netto.

2. Pojemność brutto i pojemność netto należy ustalać zgodnie z postanowieniami niniejszych prawideł.

3. Pojemność brutto i pojemność netto jednostek nowego rodzaju, których właściwości konstrukcyjne są takie, że stosowanie postanowień niniejszych prawideł okaże się niesłuszne lub niewykonalne, ustala władza administracyjna. W razie takiego ustalenia pojemności władza administracyjna poinformuje Organizację o szczegółach zastosowanej przy tym metody w celu rozesłania do wiadomości Umawiającym się Rządom.

Prawidło 2

Definicje nazw używanych w załącznikach

1. Pokład górny

Pokładem górnym jest najwyższy pokład ciągły wystawiony na działanie warunków atmosferycznych i fal, zaopatrzony w stałe urządzenia do wodoszczelnego zamykania wszystkich otworów znajdujących się w jego nie osłoniętych częściach, przy czym wszystkie otwory w burtach statku znajdujące się poniżej tego pokładu są zaopatrzone w stałe urządzenia do ich wodoszczelnego zamykania. Na statku, którego górny pokład posiada uskoki, za pokład górny przyjmuje się linię najniższej części odsłoniętego pokładu i jej przedłużenie równoległe do wyższej części pokładu.

2. Wysokość boczna

a) Wysokością boczną jest pionowa odległość mierzona od górnej krawędzi stępki do dolnej powierzchni pokładu górnego przy burcie. Na statkach drewnianych oraz statkach częściowo drewnianych odległość tę należy mierzyć od dolnej krawędzi wpustu stępki. Jeżeli kształt dna na owrężu jest wklęsły lub jeżeli zastosowano grube pasy przystępkowe, to odległość tę należy mierzyć od punktu, w którym przedłużenie - w kierunku osi statku - linii płaskiej części dna przecina boczną powierzchnię stępki.

b) Na statkach z zaoblonym stykiem mocnicy pokładowej z mocnicą burtową wysokość boczną należy mierzyć do punktu przecięcia się teoretycznej linii pokładu z linią poszycia burty, przedłużonych w taki sposób, jak gdyby mocnice stykały się pod kątem.

c) Jeżeli pokład górny ma uskok, a przez punkt, w którym ustala się wysokość boczną, przebiega wyższa część pokładu, to wysokość boczną należy mierzyć do linii odniesienia stanowiącej przedłużenie niższej części pokładu równolegle do części wyższej.

3. Szerokość

Szerokością jest największa szerokość statku mierzona na owrężu pomiędzy zewnętrznymi krawędziami wręgów na statkach o poszyciu metalowym oraz pomiędzy zewnętrznymi powierzchniami kadłuba na statkach o poszyciu z jakiegokolwiek innego materiału.

4. Pomieszczenia zamknięte

Pomieszczeniami zamkniętymi są wszystkie te pomieszczenia, które są ograniczone kadłubem statku, stałymi lub przenośnymi przegrodami lub grodziami, pokładami lub pokryciami innymi niż stałe lub ruchome tenty. Żadna nieciągłość pokładu, żaden otwór w kadłubie statku, w pokładzie, w pokryciu, przegrodach lub grodziach pomieszczenia ani też brak przegrody lub grodzi nie może powodować niewliczenia pomieszczenia do pomieszczeń zamkniętych.

5. Pomieszczenia wyłączone

Niezależnie od postanowień ustępu 4 niniejszego prawidła pomieszczenia wymienione w pkt a) do e) niniejszego ustępu stanowią pomieszczenia wyłączone i nie powinny być wliczone do objętości pomieszczeń zamkniętych, z wyjątkiem wypadków, gdy jakiekolwiek z tych pomieszczeń spełnia co najmniej jeden z poniższych warunków, wówczas bowiem pomieszczenie takie powinno być traktowane jako pomieszczenie zamknięte:

- pomieszczenie wyposażone jest w półki lub inne urządzenia do mocowania ładunku lub zapasów;

- otwory są wyposażone w jakiekolwiek urządzenia do ich zamykania;

- rozwiązywanie konstrukcyjne stwarza jakąkolwiek możliwość zamknięcia takich otworów.

a) i) Pomieszczenie w obrębie nadbudówki, mające w jednym końcu otwór sięgający od pokładu do pokładu, pomijając umieszczoną u góry płytę osłaniającą o wysokości nie przekraczającej wysokości zastosowanych pokładników o więcej niż 25 mm (1 cal), przy czym szerokość takiego otworu wynosi 90% szerokości pokładu w miejscu, w którym znajduje się otwór. Postanowienie to należy stosować w taki sposób, aby z pomieszczeń zamkniętych wyłączyć jedynie przestrzeń pomiędzy otworem a liniią równoległą do linii lub płaszczyzny otworu, wykreśloną w odległości równej połowie szerokości pokładu w miejscu, w którym znajduje się otwór (patrz uzupełnienie 1, rys. 1).

a) ii) Jeżeli szerokość pomieszczenia zmniejsza się do poniżej 90% szerokości pokładu na skutek jakichkolwiek powodów, z wyjątkiem zbieżności zewnętrznego poszycia to z objętości pomieszczeń zamkniętych należy wyłączyć tylko przestrzeń pomiędzy liną otworu a linią równoległą do niej, wykreśloną w miejscu, w którym szerokość mierzona w poprzek statku staje się równa lub mniejsza od 90% szerokości pokładu (patrz uzupełnienie 1, rys. 2, 3 i 4).

a) iii) Jeżeli jakiekolwiek dwa pomieszczenia, z których wyłączenie jednego lub obydwu jest dopuszczalne na podstawie pkt a) i) oraz/lub/ a) ii), są oddzielone przestrzenią całkowicie otwartą, nie licząc nadburcia lub otwartych barier, to wyłączenie takie nie może być zastosowane, jeżeli odstęp między tymi dwoma pomieszczeniami jest mniejszy od połowy najmniejszej szerokości pokładu w rejonie odstępu (patrz uzupełnienie 1, rys. 5 i 6).

b) Pomieszczenie pokryte pokładem, otwarte na działanie fal i warunków atmosferycznych, nie mające z narażonych stron innego połączenia z kadłubem statku poza wspornikami niezbędnymi do podtrzymywania tego pokładu. W takim pomieszczeniu mogą być zainstalowane otwarte bariery albo nadburcie oraz płyta osłaniająca lub wsporniki zainstalowane przy burtach statku, pod warunkiem że odległość pomiędzy górną krawędzią bariery lub nadburcia a płytą osłaniającą będzie nie mniejsza niż 0,75 m (2,5 stopy) lub jedna trzecia wysokości tego pomieszczenia, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa (patrz uzupełnienie 1, rys. 7).

c) Pomieszczenie w obrębie nadbudówki sięgającej od burty do burty, mające położone dokładnie naprzeciw siebie otwory boczne o wysokości nie mniejszej niż 0,75 m (2,5 stopy) lub jedna trzecia wysokości nadbudówki, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa. Jeżeli w takiej nadbudówce otwór znajduje się jedynie z jednej strony, to przestrzeń podlegająca wyłączeniu z objętości pomieszczeń zamkniętych jest ograniczona w głąb od otworu na odległość nie większą od połowy szerokości pokładu w miejscu otworu (patrz uzupełnienie 1, rys. 8).

d) Pomieszczenie w nadbudówce znajdujące się bezpośrednio poniżej nie przykrytego otworu w pokładzie przykrywającym, pod warunkiem że otwór taki jest wystawiany na działanie warunków atmosferycznych, a przestrzeń wyłączona z objętości pomieszczeń zamkniętych będzie wyznaczona wymiarami otworu (patrz uzupełnienie 1, rys. 9).

e) Wnęka w grodzi ograniczającej nadbudówkę, jeżeli jest wystawiona na działanie warunków atmosferycznych, a jej otwór sięga od pokładu do pokładu i nie ma żadnych urządzeń od zamykania, pod warunkiem że szerokość wewnętrzna tej wnęki nie jest większa od szerokości przy wejściu oraz że nie sięga w głąb nadbudówki na odległość większą niż dwukrotna jej szerokość przy wejściu (patrz uzupełnienie 1, rys. 10).

6. Pasażer

Pasażerem jest każda osoba, z wyjątkiem:

a) kapitana i członków załogi lub innych osób zajętych lub zatrudnionych w jakimkolwiek charakterze na statku na potrzeby tego statku oraz

b) dziecka w wieku poniżej jednego roku.

7. Pomieszczenia ładunkowe

Pomieszczeniami ładunkowymi podlegającymi włączeniu do obliczania pojemności netto są zamknięte pomieszczenia przystosowane do przewożenia ładunku, wyładowywanego potem ze statku, pod warunkiem że pomieszczenia takie zostały włączone do obliczenia pojemności brutto. Takie pomieszczenia ładunkowe należy w sposób trwały oznaczyć literami CC (cargo compartment) umieszczonymi w widocznym miejscu, przy czym wysokość liter powinna być nie mniejsza niż 100 mm (4 cale).

8. Wodoszczelny

Wodoszczelny oznacza, że w każdych morskich warunkach woda nie przedostanie się do wnętrza statku.

Prawidło 3

Pojemność brutto

Pojemność brutto statku (GT) należy obliczać według następującego wzoru:

GT = K₁V

gdzie: V = całkowita objętość wszystkich zamkniętych pomieszczeń statku w metrach sześciennych;

K₁ = 0,2 + 0,021 g₁₀ V (lub według tablicy zawartej w uzupełnieniu 2).

Prawidło 4

Pojemność netto

1. Pojemność netto statku (NT) należy obliczać według następującego wzoru:

NT = K₂V_c (4d/3D)² + K₃ (N₁ + N₂/10)

gdzie:

a) wartość (4d/3D)² należy przyjmować jako nie większą od jedności;

b) wartość K₂ V_c (4d/3D)² należy przyjmować jako nie mniejszą niż 0,25 GT;

c) wartość NT należy przyjmować jako nie mniejszą niż 0,30 GT oraz:

V_c = całkowita objętość pomieszczeń ładunkowych w metrach sześciennych;

K₂ = 0,2 + 0,02 1g₁₀V_c (lub według tablicy zawartej w uzupełnieniu 2);

K₃ = 1,25 x (GT + 10 000/10 000);

D = wysokość boczna na śródokręciu, w metrach, określona w prawidle 2 ustęp 2;

d = zanurzenie konstrukcyjne na śródokręciu w metrach, określone w niniejszym prawidle ustęp 2;

N₁ = liczba pasażerów w kabinach mających nie więcej niż 8 miejsc sypialnych;

N₂ = liczba innych pasażerów;

N₁ + N₂ = całkowita liczba pasażerów, których statek może przewozić, podana w świadectwie pasażerskim statku;

jeżeli suma N₁ + N₂ jest mniejsza niż 13, to N₁ oraz N₂ należy przyjmować jako równe zeru;

GT = pojemność brutto statku, ustalona zgodnie z postanowieniami prawidła 3.

2. Zanurzenie konstrukcyjne (d), wspomniane w niniejszym prawidle ustęp 1, powinno odpowiadać jednemu z następujących zanurzeń:

a) dla statków, do których ma zastosowanie obowiązująca Międzynarodowa konwencja o liniach ładunkowych - zanurzenie odpowiadające letniej linii ładunkowej (innej niż drzewne linie ładunkowe), wyznaczonej zgodnie z tą konwencją;

b) dla statków pasażerskich - zanurzenie odpowiadające najwyższej podziałowej linii ładunkowej, wyznaczonej zgodnie z obowiązującą Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu lub inną umową międzynarodową, jeśli ma ona zastosowanie;

c) dla statków, do których Międzynarodowa konwencja o liniach ładunkowych nie ma zastosowania, lecz które mają linie ładunkowe wyznaczone zgodnie z wymaganiami - zanurzenie odpowiadające wyznaczonej w taki sposób letniej linii ładunkowej;

d) dla statków, którym nie wyznaczono linii ładunkowych, lecz których zanurzenie zostało ograniczone zgodnie z wymaganiami krajowymi - największe dopuszczalne zanurzenie;

e) dla innych statków - 75% wysokości bocznej na śródokręciu, określonej w prawidle 2 ustęp 2.

Prawidło 5

Zmiana pojemności netto

1. Jeżeli takie parametry statku jak V, V_c, d, N₁ lub N₂ określone w prawidłach 3 oraz 4, ulegają zmianie i jeżeli zmiana ta powoduje wzrost pojemności netto statku, ustalonej zgodnie z postanowieniami prawidła 4, należy ustalić pojemność netto statku odpowiadającą nowym parametrom i niezwłocznie ją zastosować.

2. Dla statku, którego linie ładunkowe wyznaczono zgodnie z prawidłem 4 ustęp 2 zarówno według postanowień pkt a), jak i pkt b), należy ustalić tylko jedną pojemność netto zgodnie z postanowieniami prawidła 4, przy czym pojemność ta powinna być oparta na przyjęciu takiej wyznaczonej linii ładunkowej, która odpowiada rodzajowi żeglugi uprawianej przez statek.

3. Jeżeli takie parametry statku, jak V, V_c, d, N₁ lub N₂, określone w prawidłach 3 oraz 4, ulegają zmianie lub jeżeli właściwa wyznaczona linia ładunkowa, o której mowa w niniejszym prawidle ustęp 2, zostaje zmieniona w związku ze zmianą rodzaju żeglugi uprawianej przez statek i jeżeli zmiana ta powoduje zmniejszenie pojemności netto statku, ustalonej zgodnie z postanowieniami prawidła 4, to nowe międzynarodowe świadectwo pomiarowe (1969) stwierdzające ustaloną w ten sposób pojemność netto nie może być wydane wcześniej niż po upływie dwunastu miesięcy od dnia, w którym wystawione zostało świadectwo dotychczasowe; jednakże postanowienia tego nie należy stosować:

a) jeżeli statek zostanie przekazany pod banderę innego państwa albo

b) jeżeli statek poddany został zmianom lub przebudowie uznanym przez władzę administracyjną jako poważne (takim jak usunięcie nadbudówki), co wymaga zmiany wyznaczonych linii ładunkowych, albo

c) w odniesieniu do statków pasażerskich żeglugi specjalnej, nie mających miejsc sypialnych, przewożących dużą liczbę pasażerów, jak na przykład pielgrzymów.

Prawidło 6

Obliczanie objętości

1. Wszystkie objętości wliczone do pojemności brutto i netto należy mierzyć, bez uwzględnienia izolacji lub podobnych pokryć, do wewnętrznej powierzchni poszycia kadłuba lub konstrukcyjnych ścian ograniczających - na statkach zbudowanych z metalu oraz do zewnętrznej powierzchni poszycia kadłuba lub do wewnętrznej powierzchni konstrukcyjnych ścian ograniczających - na statkach zbudowanych z jakiegokolwiek innego materiału.

2. Objętości części wystających należy wliczać do objętości całkowitej.

3. Objętości przestrzeni otwartych na działanie morza mogą być wyłączone z objętości całkowitej.

Prawidło 7

Pomiary i obliczenia

1. Wszystkie wymiary użyte do obliczeń objętości należy zaokrąglać do najbliższej całkowitej wartości w centymetrach lub do najbliższej jednej dwudziestej stopy.

2. Objętości należy obliczać sposobami ogólnie stosowanymi dla danego pomieszczenia, z dokładnością aprobowaną przez władzę administracyjną

3. Obliczenia powinny być wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić łatwe ich sprawdzenie.

UZUPEŁNIENIE 1

RYSUNKI DOTYCZĄCE PRAWIDŁA 2 USTĘPU 5

(pominięte)

UZUPEŁNIENIE 2

WSPÓŁCZYNNIKI K₁ I K₂ WYMIENIONE W PRAWIDLE 3 I W PRAWIDLE 4 UST. 1

V lub V_c = objętość m³

V lub Vc	K1 lub K2	V lub Vc	K1 lub K2	V lub Vc	K1 lub K2	V lub Vc	K1 lub K2
10	0,2200	45000	0,2931	330000	0,3104	670000	0,3165
20	0,2260	50000	0,2940	340000	0,3106	680000	0,3166
30	0,2295	55000	0,2948	350000	0,3109	690000	0,3168
40	0,2320	60000	0,2956	360000	0,3111	700000	0,3169
50	0,2340	65000	0,2963	370000	0,3114	710000	0,3170
60	0,2356	70000	0,2969	380000	0,3116	720000	0,3171
70	0,2369	75000	0,2975	390000	0,3118	730000	0,3173
80	0,2381	80000	0,2981	400000	0,3120	740000	0,3174
90	0,2391	85000	0,2986	410000	0,3123	750000	0,3175
100	0,2400	90000	0,2991	420000	0,3125	760000	0,3176
200	0,2460	95000	0,2996	430000	0,3127	770000	0,3177
300	0,2495	100000	0,3000	440000	0,3129	780000	0,3178
400	0,2520	110000	0,3008	450000	0,3131	790000	0,3180
500	0,2540	120000	0,3016	460000	0,3133	800000	0,3181
600	0,2556	130000	0,3023	470000	0,3134	810000	0,3182
700	0,2569	140000	0,3029	480000	0,3136	820000	0,3183
800	0,2581	150000	0,3035	490000	0,3138	830000	0,3184
900	0,2591	160000	0,3041	500000	0,3140	840000	0,3185
1000	0,2600	170000	0,3046	510000	0,3142	850000	0,3186
2000	0,2660	180000	0,3051	520000	0,3143	860000	0,3187
3000	0,2695	190000	0,3056	530000	0,3145	870000	0,3188
4000	0,2720	200000	0,3060	540000	0,3146	880000	0,3189
5000	0,2740	210000	0,3064	550000	0,3148	890000	0,3190
6000	0,2756	220000	0,3068	560000	0,3150	900000	0,3191
7000	0,2769	230000	0,3072	570000	0,3151	910000	0,3192
8000	0,2781	240000	0,3076	580000	0,3153	920000	0,3193
9000	0,2791	250000	0,3080	590000	0,3154	930000	0,3194
10000	0,2800	260000	0,3083	600000	0,3156	940000	0,3195
15000	0,2835	270000	0,3086	610000	0,3157	950000	0,3196
20000	0,2860	280000	0,3089	620000	0,3158	960000	0,3196
25000	0,2880	290000	0,3092	630000	0,3160	970000	0,3197
30000	0,2895	300000	0,3095	640000	0,3161	980000	0,3198
35000	0,2909	310000	0,3098	650000	0,3163	990000	0,3199
40000	0,2920	320000	0,3101	660000	0,3164	1000000	0,3200

Wartość współczynników K₁ lub K₂ dla pośrednich wartości V lub V_c należy określać w drodze interpolacji liniowej.

ZAŁĄCZNIK  II

ŚWIADECTWO MIĘDZYNARODOWE ŚWIADECTWO POMIAROWE (1969)

(pieczęć urzędowa)

Wystawione na podstawie postanowień Międzynarodowej

konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r. z

upoważnienia Rządu .........................................

(pełna oficjalna nazwa kraju)

w stosunku do którego konwencja weszła w życie dnia ........

19.....r., przez............................................

(pełna oficjalna nazwa właściwej osoby

lub instytucji upoważnionej na podstawie

postanowień Międzynarodowej konwencji

o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r.)

Nazwa statku	Sygnał rozpoznawczy	Port macierzysty	Data*)

*)Data położenia stępki lub rozpoczęcia podobnego stadium budowy statku (artykuł 2 ust. 6) albo data wprowadzenia zasadniczych zmian konstrukcyjnych lub przebudowy (artykuł 3 ust. 2 pkt b)

GŁÓWNE WYMIARY

Długość (artykuł 2 ust. 8)	Szerokość (prawidło 2 ust. 3)	Wysokość boczna na śródokręciu do górnego pokładu (prawidło 2 ust. 2)

POJEMNOŚCI STATKU WYNOSZĄ:

POJEMNOŚĆ BRUTTO: .......................................

POJEMNOŚĆ netto: ........................................

Zaświadcza się niniejszym, że pojemności tego statku zostały ustalone zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r.

Wystawiono w ................. ....................19...r.

(miejsce wystawienia (data wystawienia)

świadectwa)

............................................

(podpis urzędnika wystawiającego świadectwo)

i(lub) (pieczęć instytucji wystawiającej

świadectwo)

Jeżeli świadectwo jest podpisane, należy dodać następujący

tekst: Niżej podpisany oświadcza, że jest należycie upoważniony przez wyżej wymieniony Rząd do wystawienia niniejszego świadectwa.

............................................................

(podpis)

POMIESZCZENIA WLICZONE DO POJEMNOŚCI
POJEMNOŚĆ BRUTTO			POJEMNOŚĆ NETTO
Pomieszczenie	Położenie	Długość	Pomieszczenie	Położenie	Długość
Pod pokładem	-	-
			LICZBA PASAŻERÓW (prawidło 4 ust. 1) Liczba pasażerów w kabinach mających nie więcej niż 8 miejsc sypialnych ........................ Liczba innych pasażerów ........
POMIESZCZENIA WYŁĄCZONE (prawidło 2 ust. 5) Gwiazdką (*) należy oznaczyć te z wymienionych wyżej pomieszczeń, które obejmują zarówno zamknięte, jak i wyłączone przestrzenie.			ZANURZENIE KONSTRUKCYJNE (prawidło 4 ust. 2)
Data i miejsce pierwotnego pomiaru ................................
Data i miejsce ostatniego pomiaru .................................
UWAGI:

• Identyfikator: Dz.U.1983.56.247
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków. Londyn.1969.06.23.
• Data aktu: 23/06/1969
• Data ogłoszenia: 14/10/1983
• Data wejścia w życie: 18/07/1982