Konwencja o utworzeniu Rady Współpracy Celnej. Bruksela.1950.12.15.

KONWENCJA

O UTWORZENIU RADY WSPÓŁPRACY CELNEJ

sporządzona w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 15 grudnia 1950 roku została sporządzona w Brukseli Konwencja o utworzeniu Rady Współpracy Celnej.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że postanawia przystąpić do tej konwencji w imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 6 czerwca 1974 roku.

(Tekst konwencji jest zamieszczony w załączniku do niniejszego numeru.)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA

o utworzeniu Rady Współpracy Celnej.

Rządy sygnatariusze niniejszej konwencji, uważając, że należy zapewnić w najwyższym stopniu zharmonizowanie i ujednolicenie ich systemów celnych, a zwłaszcza zbadanie problemów związanych z rozwojem i postępem techniki celnej oraz ustawodawstwa celenego ich dotyczącego,

przekonane, że w interesie handlu międzynarodowego leży popieranie współpracy między Rządami w tych sprawach, z uwzględnieniem zarówno czynników ekonomicznych, jak i techniki celnej z nią związanych,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  I

Tworzy się Radę Współpracy Celnej, zwaną dalej "Radą".

Artykuł  II

a) Członkami Rady mogą być:

(i) Umawiające sie Strony niniejszej konwencji;

(ii) Rząd każdego odrębnego terytorium celnego zaproponowanego przez Umawiającą się Stronę ponoszącą formalną odpowiedzialność za jego stosunki dyplomatyczne, posiadającego autonomię w zakresie zewnętrznych stosunków handlowych, na którego przyjęcie jako odrębnego członka wyraziła zgodę Rada.

b) Każdy Rząd odrębnego terytorium celnego, który jest członkiem Rady stosownie do ustępu a) punkt (ii), przestaje być członkiem Rady na skutek zawiadomienia Rady o wycofaniu się z członkostwa przez Umawiającą się Stronę ponoszącą formalną odpowiedzialność za stosunki dyplomatyczne tego terytorium.

c) Każdy członek mianuje jedynego delegata i jednego lub więcej zastępców, którzy będą jego przedstawicielami w Radzie. Przedstawiciele ci mogą korzystać z pomocy doradców.

d) Rada może dopuścić jako obserwatorów przedstawicieli Rządów nie będących członkami lub przedstawicieli międznarodowych organizacji.

Artykuł  III

Do funkcji Rady należy:

a) badanie wszelkich zagadnień dotyczących współpracy w sprawach celnych, których popieranie, zgodnie z ogólnymi celami niniejszej konwencji, uzgodniły Umawiające się Strony;

b) badanie technicznych aspektów systemów celnych, jak również czynników ekonomicznych z nimi związanych, w celu zaproponowania swym członkom praktycznych środków do osiągnięcia możliwie najwyższego stopnia zharmonizowania i ujednolicenia;

c) opracowywanie projektów konwencji i zmian do konwencji oraz zalecanie ich przyjęcia przez zainteresowane rządy;

d) udzielanie zaleceń w celu zapewnienia jednolitości w interpretacji i stosowaniu konwencji zawartych w wyniku jej działalności, jak też Konwencji w sprawie nomenklatury przy klasyfikacji towarów w taryfach celnych i Konwencji w sprawie wartości celnej towarów, opracowanych przez Grupę Studiów Europejskiej Unii Celnej, oraz wykonywanie w tym celu czynności, które zostałyby jej wyraźnie powierzone w postanowieniach tych konwencji;

e) udzielanie zaleceń w charakterze organu pojednawczego w celu roztrzygania sporów dotyczących interpretacji lub stosowania konwencji wymienionych w ustępie (d) stosownie do postanowień tych konwencji; strony pozostające w sporze mogą z góry zgodzić się na przyjęcie zaleceń Rady jako wiążących;

f) zapewnienie przekazywania informacji dotyczących przepisów celnych i techniki celnej;

g) udzielanie z własnej inicjatywy lub na prośbę zainteresowanych Rządów informacji lub porad w sprawach celnych w granicach ogólnych celów niniejszej konwencji oraz udzielanie zaleceń w tym zakresie;

h) współpraca z innymi międzyrządowymi organizacjami w zakresie spraw należących do jej właściwości.

Artykuł  IV

Członkowie Rady będą przekazywali Radzie wszelkie żądane przez nią informacje i dokumentację, niezbędne do wykonywania jej czynności, z zastrzeżeniem, że żaden Członek nie będzie zobowiązany do dostarczenia informacji poufnych, których ujawnienie mogłoby być przeszkodą w stosowaniu jego prawa lub też w inny sposób byłoby sprzeczne z interesem publicznym albo mogłoby wyrządzić szkodę słusznym interesom handlowym przedsiębiorstw państwowych lub prywatnych.

Artykuł  V

Radzie pomagają Stały Komitet Techniczny i Sekretariat Generalny.

Artykuł  VI

a) Rada wybiera co roku przewodniczącego i co najmniej dwóch wiceprzewodniczących spośród delegatów Członków.

b) Większością co najmniej dwóch trzecich głosów swych Członków ustala swój regulamin wewnętrzny.

c) Powołuje Komitet Nomenklatury, stosownie do postanowień Konwencji w sprawie nomenklatury przy klasyfikacji towarów w taryfach celnych, oraz Komitet Wartości, stosownie do postanowień Konwencji w sprawie wartości celnej towarów. Może również powoływać inne komitety, które uważa za niezbędne do stosowania konwencji wymienionych w artykule III ustęp (d) lub do innych celów w granicach swej właściwości.

d) Wyznacza zadania przydzielane Stałemu Komitetowi Technicznemu i przekazywane mu uprawnienia.

e) Zatwierdza swój budżet roczny, kontroluje swoje wydatki oraz wydaje Sekretariatowi Generalnemu niezbędne dyspozycje w sprawach dotyczących swoich finansów.

Artykuł  VII

a) Siedzibą Rady jest Bruksela.

b) Rada, Stały Komitet Techniczny i wszelkie komitety powołane przez Radę mogą zbierać się w miejscach innych niż siedziba Rady, jeżeli Rada tak zdecyduje.

c) Rada zbiera się przynajmniej dwa razy w roku. Pierwsze jej posiedzenie odbędzie się nie później niż w trzy miesiące po wejściu w życie niniejszej konwencji.

Artykuł  VIII

a) Każdy Członek Rady ma jeden głos, jednakże żaden Członek nie ma prawa głosowania w sprawach dotyczących interpretacji i stosowania obowiązujących konwencji, wymienionych w artykule III ustęp (d), które nie mają do niego zastosowania, ani w sprawach poprawek dotyczących tych konwencji.

b) Z wyjątkiem przewidzianym w artykule VI ustęp (b) decyzje Rady podejmowane są większością dwóch trzecich głosów Członków obecnych i uprawnionych do głosowania. Rada nie może podjąć decyzji w żadnej sprawie, jeżeli więcej niż połowa Członków uprawnionych do głosowania w danej sprawie jest nieobecna.

Artykuł  IX

a) Rada układa swe stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych, z jej organami głównymi i pomocniczymi, z jej organizacjami wyspecjalizowanymi, jak też z wszelkimi innymi organizacjami międzyrządowymi w taki sposób, jaki może zapewnić najlepszą współpracę w wykonaniu przypadających im zadań.

b) Rada może podjąć niezbędne środki ułatwiające konsultacje i współpracę z organizacjami pozarządowymi zainteresowanymi sprawami należącymi do jej kompetencji.

Artykuł  X

a) Stały Komitet Techniczny składa się z przedstawicieli Członków Rady. Każdy Członek Rady może wyznaczyć jednego delegata i jednego lub więcej zastępców, którzy będą reprezentować go w Komitecie. Przedstawicielami będą urzędnicy wyspecjalizowani w sprawach techniki celnej. Mogą im towarzyszyć rzeczoznawcy.

b) Stały Komitet Techniczny zbiera się co najmniej cztery razy w roku.

Artykuł  XI

a) Rada mianuje Sekretarza Generanego i zastępcę Sekretarza Generalnego oraz określa zakres ich działania, ich obowiązki, warunki ich służby oraz okres pełnienia przez nich funkcji.

b) Sekretarz Generalny mianuje presonel administracyjny Sekretariatu Generalnego. Etaty i status tego personelu zatwierdza Rada.

Artykuł  XII

a) Każdy Członek Rady pokrywa wydatki swej delegacji w Radzie, Stałym Komitecie Technicznym i wszelkich komitetach powołanych przez Radę.

b) Wydatki Rady są pokrywane przez jej Członków według skali ustalonej przez Radę.

c) Rada może pozbawić prawa głosowania każdego Członka, który nie wypełnił swoich zobowiązań finansowych w okresie trzech miesięcy od zawiadomienia go o wysokości należnej od niego kwoty.

d) Każdy Członek Rady ma obowiązek uiścić w całości swą roczną składkę na rok budżetowy, w ciągu którego stał się Członkiem Rady, oraz na rok budżetowy, w którym jego zawiadomienie o wystąpieniu nabrało mocy.

Artykuł  XIII

a) Rada, na terytorium każdego z jej Członków, korzysta z takiej zdolności do czynności prawnych określonych w załączniku do niniejszej konwencji, jaka jest niezbędna do wykonywania jej funkcji.

b) Rada, przedstawiciele Członków, doradcy i rzeczoznawcy wyznaczeni im do pomocy oraz urzędnicy Rady korzystają z przywilejów i immunitetów określonych w załączniku do niniejszej konwencji.

c) Załącznik do niniejszej konwencji stanowi integralną część konwencji, a jakiekolwiek powołanie się na konwencję uważa się za powołanie się również na załącznik.

Artykuł  XIV

Umawiające się Strony przyjmują postanowienia Protokołu dotyczącego Grupy Studiów Europejskiej Unii Celnej, otwartego do podpisu w Brukseli w tym samym dniu co niniejsza konwencja. Ustalając skalę składek przewidzianą w artykule XII ustęp (b), Rada będzie brała pod uwagę członkostwo w grupie Studiów.

Artykuł  XV

Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu do dnia 31 marca 1951 roku.

Artykuł  XVI

a) Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji.

b) Dokumenty ratyfikacyjne będą składane w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Belgii, które będzie informowało wszystkie Rządy sygnatariuszy i Rządy przystępujące oraz Sekretarza Generalnego o każdym fakcie złożenia takiego dokumentu.

Artykuł  XVII

a) Niniejsza konwencja wejdzie w życie z chwilą złożenia dokumentów ratyfikacyjnych przez siedem Rządów sygnatariuszy.

b) Dla każdego Rządu sygnatariusza, który złoży swój dokument ratyfikacyjny w terminie późniejszym, niniejsza konwencja wejdzie w życie w dniu złożenia tego dokumentu ratyfikacyjnego.

Artykuł  XVIII

a) Rząd każdego Państwa, który nie jest sygntariuszem niniejszej konwencji, może do niej przystąpić począwszy od dnia 1 kwietnia 1951 roku.

b) Dokumenty przystąpienia będą składane w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Belgii, które będzie informowało wszystkie Rządy sygnatariuszy i Rządy przystępujące oraz Sekretarza Generalnego o każdym fakcie złożenia takiego dokumentu.

c) Niniejsza konwencja wchodzi w życie dla każdego przystępującego Rządu z chwilą złożenia dokumentu przystąpienia, nie wcześniej jednak niż przed wejściem jej w życie, zgodnie z artykułem XVII ustęp (a).

Artykuł  XIX

Niniejsza konwencja jest zawarta na czas nieokreślony, jednakże każda Umawiająca się Strona może ją wypowiedzieć w każdej chwili po upływie pięciu lat od wejścia jej w życie zgodnie z artykułem XVII ustęp (a). Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie jednego roku od dnia otrzymania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii notyfikacji o wypowiedzeniu. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii będzie informowało o każdym wypowiedzeniu wszystkie Rządy sygnatariuszy i Rządy przystępujące oraz Sekretarza Generalnego.

Artykuł  XX

a) Rada może zalecać Umawiającym się Stronom poprawki do niniejszej konwencji.

b) Każda Umawiająca się Strona, przyjmując poprawkę, zawiadomi Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii na piśmie o jej przyjęciu, a Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii poinformuje o otrzymaniu zawiadomienia o przyjęciu wszystkie Rządy sygnatariuszy i Rządy przystępujące oraz Sekretrza Generalnego.

c) Poprawka wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od otrzymania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii zawiadomień o jej przyjęciu od wszystkich Umawiających się Stron. Gdy poprawka została przyjęta w ten sposób przez wszystkie Umawiające się Strony, Ministerstwo spraw Zagranicznych Belgii zawiadamia wszystkie Rządy sygnatariuszy i Rządy przystępujące oraz Sekretarza Generalnego o przyjęciu poprawki i o dacie wejścia jej w życie.

d) Po wejściu w życie poprawki żaden Rząd nie będzie mógł ratyfikować niniejszej konwencji lub przystąpić do niej bez przyjęcia również tej poprawki.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swe Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Brukseli dnia piętnastego grudnia tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego roku, w jednym egzemplarzu oryginalnym w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są równie autentyczne; egzemplarz ten zostanie złożony w archiwum Rządu Belgii, który przekaże uwierzytelnione jego odpisy wszystkim Rządom sygnatariuszom i Rządom przystępującym.

ZAŁĄCZNIK

Zdolność prawna, przywileje i immunitety Rady.

Artykuł  I

Definicje.

Ustęp 1

W niniejszym załączniku:

(i) w rozumieniu artykułu III wyrazy "majątek i aktywa" oznaczają również nieruchomości i fundusze administrowane przez Radę w związku z wykonywaniem jej statutowych funkcji;

(ii) w rozumieniu artykułu V określenie "przedstawiciele Członków" obejmuje wszelkich przedstawicieli, ich zastępców, doradców, rzeczoznawców technicznych i sekretarzy delegacji.

Artykuł  II

Osobowość prawna.

Ustęp 2

Rada ma osobowość prawną i ma zdolność:

a) zawierania umów,

b) nabywania i zbywania majątku nieruchomego i ruchomego;

c) wszczynania postępowania sądowego.

W tych sprawach działa w imieniu Rady Sekretarz Generalny.

Artykuł  III

Majątek, fundusze i aktywa.

Ustęp 3

Rada, jej majątek i aktywa, bez względu na to, gdzie i w czyich rękach się znajdują, korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego, chyba że w jakimś szczególnym wypadku Rada wyraźnie zrzeknie się immunitetu. Rozumie się jednak, że zrzeczenie się immunitetu nie może rozciągać się na jakiekolwiek czynności egzekucyjne.

Ustęp 4

Pomieszczenia Rady są nietykalne.

Majątek i aktywa Rady bez względu na to, gdzie i w czyich rękach się znajdują, nie podlegają rewizji, rekwizycji, konfiskacie, wywłaszczeniu lub wszelkim innym formom ingerencji w trybie postępowania egzekucyjnego, administracyjnego, sądowego lub ustawodawczego.

Ustęp 5

Archiwum Rady i w ogóle wszystkie dokumenty należące do niej lub będące w jej posiadaniu są nietykalne bez względu na miejsce, w którym się znajdują.

Ustęp 6

Nie podlegając żadnej finansowej kontroli, reglamentacji lub moratorium:

a) Rada może posiadać wszelkiego rodzaju walutę i prowadzić rachunki w każdej walucie;

b) Rada może swobodnie przekazywać swoje fundusze z jednego kraju do drugiego lub w obrębie jakiegokolwiek kraju oraz wymieniać wszelką posiadaną przez siebie walutę na jakąkolwiek inną walutę.

Ustęp 7

Rada, wykonując swoje uprawnienia przyznane jej na mocy ustępu 6, bierze pod uwagę wszelkie wnioski zgłoszone przez każdego ze swych Członków i uwzględnia je, jeżeli uzna, że mogą być przyjęte bez szkody dla jej własnych interesów.

Ustęp 8

Rada, jej aktywa, dochody i majątek innego rodzaju są:

a) zwolnione od wszelkich podatków bezpośrednich; rozumie się jednak, że Rada nie będzie żądać zwolnienia od podatków, które w rzeczywistości są jedynie opłatami za świadczenie usług użyteczności publicznej;

b) zwolnione od opłat celnych oraz zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do przedmiotów przywożonych lub wywożonych przez Radę do jej użytku służbowego; rozumie się jednak, że przedmioty przywiezione na podstawie takiego zwolnienia nie będą sprzedane w kraju, do którego zostały przywiezione, chyba że nastąpi to na warunkach uzgodnionych z rządem tego kraju;

c) zwolnione od wszelkich opłat celnych oraz zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do jej wydawnictw.

Ustęp 9

Jakkolwiek Rada nie będzie się domagała w zasadzie zwolnienia od opłat akcyzowych i podatków od sprzedaży wliczonych w cenę majątku ruchomego lub nieruchomego, to jednakże w razie dokonywania przez nią na swój użytek służbowy poważnych zakupów przedmiotów lub majątku, których cena obejmuje tego rodzaju opłaty i podatki, Członkowie Rady w każdym wypadku, gdy będzie to możliwe, podejmą odpowiednie kroki administracyjne w celu zwolnienia od opłat i podatków lub zwrotu sum już wpłaconych.

Artykuł  IV

Ułatwienia w zakresie porozumiewania się.

Ustęp 10

W zakresie porozumiewania się w sprawach urzędowych Rada korzysta na terytorium każdego z jej Członków z traktowania nie mniej korzystnego niż przyznane przez tego Członka każdemu innemu Rządowi, włączając w to jego przedstawicielstwo dyplomatyczne; dotyczy to pierwszeństwa oraz taryf i opłat za przesyłki pocztowe, kablogramy, telegramy, radiotelegramy, telefotogramy, rozmowy telefoniczne i inne środki porozumiewania się, jak również taryf prasowych za informacje dla prasy i radia.

Ustęp 11

Korespondencja urzędowa i inne komunikaty urzędowe Rady nie podlegają cenzurze. Postanowienia niniejszego ustępu nie mogą być w żadnym wypadku interpretowane w sposób wykluczający podjęcie odpowiednich środków bezpieczeństwa na podstawie porozumienia między Radą a którymkolwiek z jej Członków.

Artykuł  V

Przedstawiciele Członków.

Ustęp 12

Przedstawiciele Członków na posiedzeniach Rady, Stałego Komitetu Technicznego i komitetów Rady korzystają w czasie wykonywania swych funkcji oraz podczas podróży na miejsce posiedzenia i z powrotem z następujących przywilejów i immunitetów:

a) nie podlegają aresztowaniu lub zatrzymaniu, a ich bagaż osobisty nie podlega zajęciu oraz korzystają z pełnego immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do ich wypowiedzi ustnych lub pisemnych i wszelkich czynności dokonanych przez nich w charakterze urzędowym;

b) nietykalności wszelkich papierów i dokumentów;

c) prawa używania szyfru i otrzymywania dokumentów lub korespondencji przez kurierów lub w opieczętowanych workach;

d) zwolnienia ich samych oraz ich współmałżonków od wszelkich formalności dotyczących ograniczeń imigracyjnych i rejestracji cudzoziemców w krajach, które odwiedzają lub przez które przejeżdżają w czasie wykonywania swych funkcji;

e) z takich samych ułatwień w zakresie ograniczeń walutowych lub wymiany waluty, jakie przyznawane są przedstawicielom Rządów obcych będących w czasowej misji urzędowej;

f) z takich samych immunitetów i ułatwień w odniesieniu do ich bagażu osobistego, jakie przyznawane są członkom przedstawicielstw dyplomatycznych podobnej rangi.

Ustęp 13

W celu zapewnienia przedstawicielom Członków Rady na posiedzeniach Rady, Stałego Komitetu Technicznego i komitetów Rady całkowitej wolności słowa i całkowitej niezależności w wykonywaniu ich funkcji immunitet jurysdykcyjny w odniesieniu do ich wypowiedzi ustnych lub pisemnych i czynności dokonanych przez nich przy pełnieniu ich funkcji będzie przysługiwał nawet po wygaśnięciu mandatu tych osób.

Ustęp 14

Przywileje i immunitety przyznaje się przedstawicielom Członków nie dla ich osobistej korzyści, lecz w celu zapewnienia całkowitej niezależności przy wykonywaniu ich funkcji związanych z Radą. Dlatego też Członek ma nie tylko prawo, lecz również obowiązek, zrzec się immunitetu swego przedstawiciela w każdym wypadku, gdy zdaniem tego Członka immunitet stałby na przeszkodzie wymiarowi sprawiedliwości i gdy można się go zrzec bez szkody dla celu, w którym został przyznany.

Ustęp 15

Postanowień ustępów 12 i 13 nie stosuje się do władz Państwa, którego dana osoba jest obywatelem lub którego jest ona lub była przedstawicielem.

Artykuł  VI

Funkcjonariusze Rady.

Ustęp 16

Rada ustali kategorie funkcjonariuszy, do których stosuje się postanowienia niniejszego artykułu. Sekretarz Generalny poda do wiadomości Członkom Rady nazwiska funkcjonariuszy zaliczonych do tych kategorii.

Ustęp 17

Funkcjonariusze Rady:

a) korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do wypowiedzi ustnych lub pisemnych i wszelkich czynności dokonywanych przez nich w związku z pełnieniem ich funkcji urzędowych i w granicach ich uprawnień;

b) zwolnieni są od wszelkich podatków od uposażeń i honorariów wypłacanych im przez Radę;

c) nie podlegają, wraz ze swymi współmałżonkami i członkami rodziny będącymi na ich utrzymaniu, ograniczeniom imigracyjnym i przepisom dotyczącym rejestracji cudzoziemców;

d) korzystają przy wymianie walut z tych samych przywilejów, jakie są przyznawane podobnej rangi funkcjonariuszom przedstawicielstw dyplomatycznych;

e) korzystają, wraz ze swymi współmałżonkami i członkami rodziny będącymi na ich utrzymaniu, z takich samych ułatwień repatriacyjnych, w razie kryzysu międzynarodowego, jakie przysługują podobnej rangi urzędnikom przedstawicielstw dyplomatycznych;

f) mają prawo do bezcłowego przywozu mebli i rzeczy osobistych w czasie pierwszego obejmowania przez nich stanowiska w danym kraju i do bezcłowego wywozu tych mebli i rzeczy do kraju stałego pobytu po zakończeniu pełnienia swych funkcji.

Ustęp 18

Niezależnie od przywilejów i immunitetów wymienionych w ustępie 17 Sekretarzowi Generalnemu Rady, jego małżonce i dzieciom poniżej lat 21 przyznaje się przywileje, immunitety, zwolnienia i ułatwienia przysługujące szefom przedstawicielstw dyplomatycznych zgodnie z prawem międzynarodowym.

Zastępca Sekretarza Generalnego korzysta z przywilejów, immunitetów, zwolnień i ułatwień przyznawanych przedstawicielom dyplomatycznym podobnej rangi.

Ustęp 19

Przywileje i immunitety są przyznawane funkcjonariuszom wyłącznie w interesie Rady, a nie dla ich osobistych korzyści. Sekretarz Generalny ma prawo i obowiązek zrzec się immunitetu przyznanego funkcjonariuszowi w każdym wypadku, gdy jego zdaniem immunitet ten stałby na przeszkodzie wymiarowi sprawiedliwości, a można się go zrzec bez szkody dla interesów Rady. W odniesieniu do Sekretarza Generalnego immunitetu może się zrzec tylko Rada.

Artykuł  VII

Rzeczoznawcy wykonujący zadania dla Rady.

Ustęp 20

Rzeczoznawcy (inni niż funkcjonariusze określeni w artykule VI) wykonujący zadania dla Rady korzystają w okresie wykonywania tych zadań, łącznie z czasem podróży z tym związanej, z takich przywilejów, immunitetów i ułatwień, które są niezbędne do niezależnego wykonywania ich czynności, a w szczególności:

a) nie podlegają aresztowaniu lub zatrzymaniu, a ich bagaż nie może być zajęty;

b) korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do ich wypowiedzi ustnych lub pisemnych lub czynności dokonanych przez nich przy wykonywaniu powierzonych im zadań i w granicach ich uprawnień;

c) korzystają z nietykalności wszelkich papierów i dokumentów.

Ustęp 21

Przywileje, immunitety i ułatwienia są przyznawane rzeczoznawcom w interesie Rady, a nie dla ich osobistej korzyści. Sekretarz Generalny ma prawo i obowiązek zrzec się immunitetu przyznanego rzeczoznawcy w każdym wypadku, gdy jego zdaniem immunitet ten stałby na przeszkodzie wymiarowi sprawiedliwości, a można się go zrzec bez szkody dla interesów Rady.

Artykuł  VIII

Nadużycie przywilejów.

Ustęp 22

Przedstawiciele Członków na posiedzeniach Rady, Stałego Komitetu Technicznego i komitetów Rady w czasie wykonywania swych funkcji i podczas podróży do miejsca posiedzenia i z powrotem, jak również funkcjonariusze, o których mowa w ustępach 16 i 20, nie będą zmuszani przez władze miejscowe do opuszczania kraju, w którym wykonują swe funkcje, z powodu jakiejkolwiek czynności dokonanej przez nich w ich urzędowym charakterze. W razie jednak gdyby którakolwiek z tych osób nadużyła przywilejów związanych z pobytem, uprawiając w tym kraju działalność, która nie pozostaje w związku z jej funkcjami urzędowymi, Rząd tego kraju będzie mógł zażądać opuszczenia przez nią kraju z zastrzeżeniem, że:

(i) przedstawiciele Członków Rady lub osoby, którym przysługuje immunitet dyplomatyczny zgodnie z ustępem 18, nie mogą być wydalone z kraju inaczej niż w trybie procedury dyplomatycznej stosowanej wobec przedstawicieli dyplomatycznych, akredytowanych w tym kraju;

(ii) w stosunku do funkcjonariusza, do którego nie mają zastosowania postanowienia ustępu 18, żadna decyzja o wydaleniu nie może być powzięta bez zgody Ministra Spraw Zagranicznych danego kraju, który może jej udzielić dopiero po porozumieniu się z Sekretarzem Generalnym Rady; w razie wszczęcia przeciwko któremukolwiek z funkcjonariuszy postępowania zmierzającego do wydalenia Sekretarz Generalny Rady będzie miał prawo występowania w tym postępowaniu w charakterze przedstawiciela osoby, przeciwko której zostało ono wszczęte.

Ustęp 23

Sekretarz Generalny stale współpracuje z właściwymi władzami Członków Rady w celu ułatwienia właściwego wymierzania sprawiedliwości, zapewnienia przestrzegania przepisów policyjnych i zapobiegania powstawaniu jakichkolwiek nadużyć w związku z przywilejami, immunitetami i ułatwieniami, wymienionymi w niniejszym załączniku.

Artykuł  IX

Rozstrzyganie sporów.

Ustęp 24

Rada ustala odpowiednie sposoby rozstrzygania:

a) sporów wynikających z umów lub innych sporów z zakresu prawa prywatnego, w których Rada jest stroną;

b) sporów, w które został zamieszany funkcjonariusz Rady, który z tytułu zajmowanego urzędowego stanowiska korzysta z immunitetu, jeżeli immunitetu tego nie zrzeczono się zgodnie z postanowieniami ustępów 19 i 21.

Artykuł  X

Porozumienia uzupełniające.

Ustęp 25

Rada może zawrzeć z jedną lub kilkoma Umawiającymi się Stronami porozumienia uzupełniające w sprawie stosowania postanowień niniejszego załącznika w zakresie dotyczącym tej Umawiającej się Strony lub tych Umawiających się Stron.

• Identyfikator: Dz.U.1978.11.43
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja o utworzeniu Rady Współpracy Celnej. Bruksela.1950.12.15.
• Data aktu: 15/12/1950
• Data ogłoszenia: 11/05/1978
• Data wejścia w życie: 17/07/1974