Porozumienie o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej. Moskwa.1973.04.12.

POROZUMIENIE

o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej,

sporządzone w Moskwie dnia 12 kwietnia 1973 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 12 kwietnia 1973 roku zostało sporządzone w Moskwie Porozumienie o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej.

Po zaznajomieniu się z powyższym Porozumieniem Rada Państwa uznała je i uznaje za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadcza, że wymienione Porozumienie jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 7 lutego 1974 roku.

POROZUMIENIE

o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej

Rządy Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Republiki Kuby, Mongolskiej Republiki Ludowej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Socjalistycznej Republiki Rumunii, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej, pragnąc przyczynić się do rozwoju współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej przez uregulowanie wynikających w trakcie realizacji współpracy problemów ochrony prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych oraz przez okazanie wzajemnej pomocy w rozwiązywaniu tych problemów, postanowiły zawrzeć niniejsze Porozumienie i uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

1. Niniejsze Porozumienie stosuje się do:

a) wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych, dokonanych przez obywateli krajów uczestniczących w Porozumieniu w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej tych krajów:

podczas wspólnego prowadzenia prac naukowo-badawczych, projektowo-konstrukcyjnych, technologicznych i eksperymentalnych w międzynarodowych instytutach naukowo-badawczych, w jednostkach projektowo-konstrukcyjnych, we wspólnych laboratoriach i oddziałach, a także w międzynarodowych zjednoczeniach naukowo-produkcyjnych oraz w innych międzynarodowych organizacjach i zespołach tworzonych na podstawie porozumień dwustronnych lub wielostronnych;

podczas prowadzenia przez współpracujące jednostki krajów uczestniczących w Porozumieniu prac naukowo-badawczych, projektowo-konstrukcyjnych, technologicznych i eksperymentalnych w przypadku kooperacji, na zasadzie podziału pracy, ustalonego w odpowiednich umowach;

podczas prowadzenia przez współpracujące jednostki krajów uczestniczących w Porozumieniu koordynowanych prac naukowo-badawczych, projektowo-konstrukcyjnych, technologicznych i eksperymentalnych na podstawie wspólnie uzgodnionego planu, w celu osiągnięcia wspólnego rezultatu, w drodze samodzielnego opracowywania poszczególnych tematów (realizacji etapów pracy); z wzajemnym obowiązkiem późniejszego przekazywania wyników prac dla ich wykorzystania w gospodarce narodowej krajów;

b) znaków towarowych, stosowanych do oznaczania produktów, wytworzonych w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-badawczej krajów uczestniczących w Porozumieniu.

Postanowienia niniejszego Porozumienia będą stosowane także do wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych dokonanych w wyniku realizacji kooperacji i specjalizacji w zakresie produkcji przez przedsiębiorstwa krajów uczestniczących w Porozumieniu, a także w przypadku innych form współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej tych krajów zgodnie z umowami i porozumieniami przewidującymi taką współpracę.

2. Postanowienia artykułów 3, 7, 12, 13, 14 (ustęp 2), 15 i 17 niniejszego Porozumienia stosuje się także do wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych, nie będących rezultatem działalności w ramach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej krajów uczestniczących w Porozumieniu, w tych przypadkach, gdy te wynalazki i wzory wchodzą w skład dokumentacji technicznej, przekazywanej przez jednostki jednego kraju (kilku krajów) jednostkom innego kraju (innych krajów).

Postanowienia artykułów 3, 7, 16 i 17 niniejszego Porozumienia stosuje się także do znaków towarowych, zarejestrowanych wcześniej samodzielnie przez kraje uczestniczące w Porozumieniu, w tych przypadkach, gdy takie znaki są używane do oznaczania produktów wytworzonych w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej tych krajów.

Artykuł  2

1. Za wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, stosownie do artykułu 1 ustęp 1 niniejszego Porozumienia, uważa się wspólne wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, a także wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane samodzielnie przez obywateli jednego z krajów uczestniczących w Porozumieniu.

2. Za wspólne uważa się:

a) wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, których współtwórcami są obywatele krajów uczestniczących w Porozumieniu, niezależnie od tego, na terytorium którego z tych krajów zostały dokonane. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują tym krajom uczestniczącym w Porozumieniu, których obywatele są ich twórcami, lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej;

b) wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, dokonane w międzynarodowych instytutach naukowo-badawczych, jednostkach projektowo-konstrukcyjnych, we wspólnych laboratoriach i oddziałach, a także w międzynarodowych zjednoczeniach naukowo-produkcyjnych i innych międzynarodowych organizacjach i zespołach, niezależnie od tego, czy te wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe zostały dokonane przez obywateli jednego lub kilku krajów uczestniczących w Porozumieniu, jeżeli porozumienia o utworzeniu takich organizacji i zespołów nie przewidują inaczej. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajom uczestniczącym we wspomnianych organizacjach i zespołach lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej;

c) wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane w czasie wykonywania przez kraje uczestniczące w Porozumieniu prac finansowych wspólnie, jeżeli tak przewidziano w porozumieniach i umowach o prowadzeniu takich prac. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajom uczestniczącym we wspomnianych pracach lub odpowiednim jednostkom tych krajów, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej.

3. Przez prawo do wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych rozumie się:

a) prawo do zapewnienia ochrony prawnej i do korzystania z tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na terytorium swego kraju zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym;

b) prawo do zapewnienia ochrony prawnej tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów;

c) prawo do eksportu produktów, wykonanych z zastosowaniem tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych;

d) prawo do przekazywania tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych do krajów, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów. Takie przekazywanie może być dokonywane nieodpłatnie lub na warunkach zwrotu określonej części kosztów poniesionych przy ich opracowaniu lub na podstawie umów licencyjnych na warunkach handlowych.

Prawa przewidziane w punktach b), c) i d) niniejszego ustępu mogą być wykorzystane tylko na podstawie wzajemnego uzgodnienia między właściwymi jednostkami krajów uczestniczących w Porozumieniu, którym przysługuje prawo do wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych lub w trybie ustalonym w dokumentach regulujących działalność odpowiednich międzynarodowych organizacji i zespołów.

4. Za wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane samodzielnie, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, uważa się wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe dokonane w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej przez obywateli jednego z krajów uczestniczących w Porozumieniu, z wyjątkiem wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych uznanych za wspólne zgodnie z ustępem 2 punkty b) i c) niniejszego artykułu. Prawa do takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługują krajowi, którego obywatelem jest wynalazca, lub odpowiedniej jednostce tego kraju, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej.

Innym krajom uczestniczącym w Porozumieniu może być przyznane prawo do wykorzystania takich wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na warunkach uzgodnionych pomiędzy właściwymi jednostkami zainteresowanych krajów.

Artykuł  3

Współpracujące jednostki krajów uczestniczących w Porozumieniu podejmą niezbędne środki w celu zapewnienia ochrony prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych.

Współpracujące jednostki podejmą środki w celu niedopuszczenia do ujawnienia informacji o wynalazkach, wzorach przemysłowych i wzorach użytkowych do czasu zapewnienia im ochrony prawnej.

Artykuł  4

Zgłoszeń w celu uzyskania ochrony wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych dokonuje się w możliwie krótkim terminie we wszystkich krajach uczestniczących w Porozumieniu, którym przysługuje prawo do tych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych, zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tych krajów. Pierwszego zgłoszenia dokonuje się z reguły w kraju, na terytorium którego dokonany został wynalazek lub wzór. W przypadku gdy zgodnie z ustawodawstwem tego kraju nie może być udzielona ochrona prawna wynalazku lub wzoru, możliwe jest dokonanie pierwszego zgłoszenia w jednym z tych krajów, w którym może być udzielona ochrona prawna. W innych krajach uczestniczących w Porozumieniu dokonuje się zgłoszeń w terminie nie przekraczającym czterech miesięcy od chwili dokonania pierwszego zgłoszenia, z zastrzeżeniem pierwszeństwa konwencyjnego.

Artykuł  5

Przy wzajemnym dokonywaniu zgłoszeń w celu uzyskania ochrony wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach uczestniczących w Porozumieniu, których jednostki realizują współpracę, wnosi się o wydanie dokumentu ochronnego przyznającego prawo wykorzystania wynalazku, wzoru przemysłowego i wzoru użytkowego państwu lub odpowiedniej jednostce, jeśli ustawodawstwo wewnętrzne kraju, w którym wnosi się o wydanie dokumentu ochronnego, nie stanowi inaczej.

W odrębnych umowach zawieranych między współpracującymi jednostkami może być przewidziana także inna forma ochrony takich wynalazków i wzorów. Umowy takie podlegają zatwierdzeniu przez właściwe organy państwowe.

Artykuł  6

Urząd do spraw wynalazczości, w którym dokonano zgłoszenia w celu uzyskania ochrony wspólnego wynalazku, wzoru przemysłowego lub wzoru użytkowego, przeprowadza badanie tego zgłoszenia pod względem nowości. Wyniki badania, które mogą być wykorzystane przy rozpatrywaniu zgłoszenia dokonanego w celu uzyskania ochrony tego wynalazku lub wzoru w innych krajach uczestniczących w Porozumieniu, przekazuje się niezwłocznie urzędom do spraw wynalazczości tych krajów.

Urzędy do spraw wynalazczości przeprowadzają wzajemne konsultacje w czasie trwania badań, jeśli jest to niezbędne.

Artykuł  7

Współpracujące jednostki krajów uczestniczących w Porozumieniu niezwłocznie informują się wzajemnie o dokonanych zgłoszeniach, o uzyskaniu ochrony prawnej oraz o wszystkich czynnościach i zmianach dotyczących ochrony prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych.

Artykuł  8

Właściwe jednostki współpracujących krajów uczestniczących w Porozumieniu będą wspólnie rozpatrywać propozycje co do zapewnienia ochrony prawnej wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, uzgadniać wykaz krajów, w których niezbędne jest zapewnienie ochrony prawnej tych wynalazków i wzorów, a także ustalać, która z współpracujących jednostek będzie występowała w koniecznych przypadkach w charakterze zgłaszającego.

Przy dokonywaniu zgłoszeń wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach, którym nie przysługuje prawo do takich wynalazków i wzorów, w charakterze zgłaszającego występuje - jeśli na to zezwala ustawodawstwo kraju, gdzie dokonuje się zgłoszenia - jedna lub kilka współpracujących jednostek, ze wskazaniem twórców. W krajach, gdzie wymaga się dokonania zgłoszenia przez twórcę (twórców), w charakterze zgłaszającego występuje twórca (twórcy).

Międzynarodowe organizacje i zespoły, utworzone przez kraje uczestniczące w Porozumieniu, będą rozpatrywać zagadnienia związane z ochroną prawną wspólnych wynalazków i wzorów w trybie przewidzianym w dokumentach regulujących działalność tych organizacji lub zespołów.

Jeżeli właściwa jednostka jednego z krajów uczestniczących w Porozumieniu, którym przysługuje prawo do takich wynalazków i wzorów, oświadczy, że nie jest zainteresowana w zapewnieniu ochrony prawnej takich wynalazków i wzorów w krajach, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, pozostałe współpracujące kraje mogą samodzielnie podjąć środki w celu zapewnienia ochrony prawnej takich wynalazków i wzorów.

W takim przypadku zagadnienia związane z rozdzielaniem wpływów uzyskanych w wyniku przekazania wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych, eksportu produktów wykonanych z zastosowaniem takich wynalazków i wzorów, a także zagadnienia związane z trybem wypłaty wynagrodzenia twórcom wynalazków i wzorów oraz inne zagadnienia związane z wykorzystaniem praw do tych wynalazków i wzorów powinny regulować specjalne porozumienia zawarte między właściwymi jednostkami wszystkich krajów, którym przysługuje prawo do takich wspólnych wynalazków i wzorów.

Artykuł  9

Wydatki związane z ochroną prawną wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych rozdziela się między współpracujące jednostki krajów uczestniczących w Porozumieniu w następujący sposób:

a) każda współpracująca jednostka ponosi samodzielnie wydatki związane z ochroną prawną wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w swoim kraju, niezależnie od systemu finansowania prac, w rezultacie których dokonano wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych;

b) wydatki związane z ochroną prawną wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych w krajach, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, ponoszą współpracujące jednostki krajów, którym przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, proporcjonalnie do swego udziału w finansowaniu prac, w rezultacie których dokonano wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych albo w inny sposób, stosownie do uzgodnienia między właściwymi jednostkami krajów współpracujących.

Artykuł  10

Wpływy uzyskane w związku z przekazaniem wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na warunkach handlowych lub na warunkach zwrotu części kosztów poniesionych przy ich opracowaniu do krajów, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, rozdziela się między właściwe jednostki krajów, którym przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów proporcjonalnie do ich udziału w finansowaniu prac, w rezultacie których dokonano wynalazków i wzorów. Podział wymienionych wpływów może być dokonany także w inny sposób, stosownie do uzgodnienia między właściwymi jednostkami krajów współpracujących, upoważnionymi do zawierania umów w dziedzinie handlu zagranicznego.

Artykuł  11

Wydatki, o których mowa w artykule 9 litera b) niniejszego Porozumienia, rozdziela się w tej walucie, w której zostały poniesione.

Wpływy, o których mowa w artykule 10 niniejszego Porozumienia, rozdziela się w tej walucie, w której zostały uzyskane.

W odrębnych przypadkach, za zgodą właściwych jednostek krajów współpracujących uczestniczących w Porozumieniu, może nastąpić uzgodnienie o przekazywaniu odpowiednich sum w innej walucie.

Artykuł  12

Twórcom wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych przysługuje prawo do wynagrodzenia za wykorzystanie wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na terytorium krajów, którym przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, a także w przypadku przekazania wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych do innych krajów.

Artykuł  13

W przypadku wykorzystania wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na terytorium jednego lub kilku krajów uczestniczących w Porozumieniu, którym przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, wynagrodzenie twórcy (twórców) obliczają odpowiednie jednostki krajów wykorzystujących wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe. Wysokość wynagrodzenia określa się według ustawodawstwa kraju, w którym wykorzystuje się wynalazek, wzór przemysłowy lub wzór użytkowy.

Sumę wynagrodzenia przypadającą twórcom - obywatelom innych krajów przekazuje się do właściwych jednostek krajów ich stałego zamieszkania, które zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym swego kraju dokonują wypłaty wynagrodzenia twórcom.

Przekazywanie między krajami wynagrodzenia należnego twórcom następuje zgodnie z obowiązującymi porozumieniami o rozliczeniach płatności niehandlowych.

Artykuł  14

1. W przypadku nieodpłatnego przekazywania wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych do krajów, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, zagadnienia dotyczące wypłaty wynagrodzenia twórcom reguluje się stosownie do uzgodnienia między właściwymi jednostkami kraju (krajów) przekazującego wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe a jednostkami kraju (krajów) otrzymującego te wynalazki i wzory.

2. Przy przekazywaniu wspólnych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych do krajów, którym nie przysługuje prawo do tych wynalazków i wzorów, na warunkach zwrotu określonej części kosztów poniesionych przy ich opracowaniu oraz w drodze umów licencyjnych na warunkach handlowych właściwe jednostki krajów, które przekazały te wynalazki i wzory, wypłacają ze swojej części wpływów wynagrodzenie twórcom tych wynalazków i wzorów zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł  15

Przy przekazywaniu z jednego kraju uczestniczącego w Porozumieniu do drugiego samodzielnie dokonanych wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych na warunkach zwrotu określonej części kosztów poniesionych przy ich opracowaniu lub w drodze umów licencyjnych na warunkach handlowych wynagrodzenie twórcom wypłaca się w sposób przewidziany w artykule 14 ustęp 2 niniejszego Porozumienia.

Przy nieodpłatnym przekazywaniu z jednego kraju uczestniczącego w Porozumieniu do drugiego dokumentacji technicznej, w skład której wchodzą wynalazki, wzory przemysłowe i wzory użytkowe, wynagrodzenie twórców ustala się i wypłaca zgodnie z artykułem 13 niniejszego Porozumienia. Jeżeli ochrona prawna wynalazków, wzorów przemysłowych i wzorów użytkowych istnieje tylko w kraju przekazującym, to wynagrodzenie twórcom takich wynalazków i wzorów wypłaca się stosownie do uzgodnienia między jednostką przekazujacą i otrzymującą.

Artykuł  16

Zagadnienia związane z wyborem, stosowaniem i ochroną prawną znaku towarowego używanego dla oznaczenia produktów wytworzonych w wyniku realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej krajów uczestniczących w Porozumieniu reguluje się w umowach o prowadzeniu prac naukowo-badawczych, projektowo-konstrukcyjnych, technologicznych i eksperymentalnych, a także w porozumieniach i umowach o specjalizacji i kooperacji produkcji.

Artykuł  17

Zagadnienia związane z realizacją niniejszego Porozumienia i dalszym usprawnieniem współpracy w ramach Porozumienia rozpatrywane są przez właściwe organy krajów uczestniczących w Porozumieniu.

Spory wynikające między współpracującymi jednostkami w związku z ochroną prawną i wykorzystaniem wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych podczas realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej rozpatrywane są zgodnie z Konwencją o rozstrzyganiu w drodze arbitrażu sporów cywilnoprawnych wynikających ze stosunków współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, podpisaną dnia 26 maja 1972 roku. Kraje uczestniczące w Porozumieniu, nie będące stronami tej Konwencji, mogą rozstrzygać wymienione spory w innym trybie, stosownie do uzgodnienia między zainteresowanymi krajami.

Jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne obowiązujące w momencie podpisania niniejszego Porozumienia lub porozumienia międzynarodowe zastrzegają wyłączną właściwość odpowiednich organów krajów uczestniczących w Porozumieniu do rozpatrywania określonych sporów, to spory te są rozstrzygane przez te organy.

Artykuł  18

Niniejsze Porozumienie jest otwarte do podpisania do dnia 1 czerwca 1973 roku, z upoważnienia Rządów krajów wymienionych w preambule Porozumienia.

Artykuł  19

W czasie podpisania niniejszego Porozumienia każdy kraj może złożyć zastrzeżenie o jego późniejszym zatwierdzeniu, zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym.

Zawiadomienia o zatwierdzeniu niniejszego Porozumienia przesyła się do Sekretariatu Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, który pełni funkcję depozytariusza niniejszego Porozumienia.

Artykuł  20

W stosunku do krajów uczestniczących, które podpiszą niniejsze Porozumienie bez zastrzeżenia późniejszego zatwierdzenia, Porozumienie wchodzi w życie po upływie 90 dni od jego podpisania.

W stosunku do krajów uczestniczących, które podpiszą niniejsze Porozumienie z zastrzeżeniem późniejszego zatwierdzenia, wchodzi ono w życie po upływie 90 dni od dnia zawiadomienia depozytariusza o zatwierdzeniu Porozumienia.

Artykuł  21

Po wejściu w życie niniejszego Porozumienia będą mogły do niego przystąpić, za zgodą krajów uczestniczących, inne kraje przekazując depozytariuszowi dokumenty przystąpienia. Przystąpienie nabiera mocy po upływie 90 dni od dnia otrzymania przez depozytariusza ostatniego zawiadomienia o zgodzie na przystąpienie.

Artykuł  22

Niniejsze Porozumienie jest zawarte na okres pięciu lat licząc od dnia jego wejścia w życie. Po upływie tego okresu Porozumienie będzie automatycznie przedłużane każdorazowo na nowy pięcioletni okres. Każdy kraj uczestniczący może wypowiedzieć Porozumienie na 6 miesięcy przed upływem kolejnego okresu ważności Porozumienia zawiadamiając o tym na piśmie depozytariusza.

W przypadku wygaśnięcia niniejszego Porozumienia jego postanowienia będą stosowane w odniesieniu do ochrony prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych, objętych tym Porozumieniem i dokonanych w okresie jego obowiązywania.

Artykuł  23

Niniejsze Porozumienie może zostać zmienione tylko za zgodą wszystkich krajów uczestniczących. Propozycje w sprawie zmian mogą być wnoszone przez każdy kraj uczestniczący w Porozumieniu. Takie propozycje przesyła się depozytariuszowi.

Artykuł  24

Depozytariusz niniejszego Porozumienia podejmie odpowiednie kroki w celu zarejestrowania tego Porozumienia w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie z jej Kartą.

Artykuł  25

Depozytariusz przekazuje uwierzytelnione kopie niniejszego Porozumienia wszystkim krajom uczestniczącym oraz zawiadamia je o dacie wejścia w życie Porozumienia, o otrzymaniu zawiadomień o zatwierdzeniu Porozumienia, o przystąpieniu do niego, o wypowiedzeniu, a także o innych otrzymanych zawiadomieniach.

Sporządzono w Moskwie, dnia 12 kwietnia 1973 roku w jednym egzemplarzu, w języku rosyjskim.

• Identyfikator: Dz.U.1974.25.143
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Porozumienie o ochronie prawnej wynalazków, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i znaków towarowych przy realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej. Moskwa.1973.04.12.
• Data aktu: 12/04/1973
• Data ogłoszenia: 10/07/1974
• Data wejścia w życie: 11/06/1974