Ustalenie stawek podatku gruntowego dla celów wymiaru podatku gruntowego za rok 1954.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 lipca 1954 r.

w sprawie ustalenia stawek podatku gruntowego dla celów wymiaru podatku gruntowego za rok 1954.

Na podstawie art. 10 ust. 2, 3 i 4 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym (Dz. U. z 1951 r. Nr 38, poz. 283, z 1952 r. Nr 32, poz. 215 i z 1954 r. Nr 32, poz. 128) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Dla poszczególnych grup indywidualnych gospodarstw rolnych z wyjątkiem wymienionych w § 3 pkt 2 lit. i) i j) ustala się w stosunku do ich podstawy opodatkowania następujące ruchome stawki podatkowe:

Lp.	dla gospodarstw rolnych o podstawie opodatkowania w złotych	podatek wynosi
1.	do 3.200	10 groszy od każdego złotego podstawy opodatkowania
2.	3.200 - 4.400	320 zł	i ponadto	18	groszy	od	każdego	zł	ponad	3.200 zł
3.	4.400 - 5.500	536 zł	"	23	"	"	"	"	"	4.400 zł
4.	5.500 - 6.600	789 zł	"	28	"	"	"		"	5.500 zł
5.	6.600 - 7.700	1.097 zł	"	33	"	"				6.600 zł
6.	7.700 - 8.700	1.460 zł	"	38	"	"	"	"	"	7.700 zł
7.	8.700 - 9.900	1.840 zł	"	43	"	"	"	"	"	8.700 zł
8.	9.900 - 11.000	2.356 zł	"	48	"	"	"	"	"	9.900 zł
9.	11.000 - 13.200	2.884 zł	"	53	"	"	"	"	"	11.000 zł
10.	13.200 - 15.400	4.050 zł	"	62	"	"	"	"	"	13.200 zł
11.	15.400 - 25.300	5.414 zł	"	68	"	"	"	"	"	15.400 zł
12.	ponad 25.300		"	48	groszy od każdego złotego całkowitej podstawy opodatkowania.

2. Podatek obliczony według ruchomych stawek, określonych w ust. 1, obniża się o 10% dla indywidualnych gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województw koszalińskiego, olsztyńskiego, szczecińskiego z wyjątkiem powiatu szczecińskiego i m. Szczecina, zielonogórskiego oraz powiatów: ełckiego, gołdapskiego i oleckiego województwa białostockiego, powiatów: elbląskiego z m. Elblągiem, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego i sztumskiego województwa gdańskiego, powiatów: brzeskiego z m. Brzegiem, grodkowskiego, namysłowskiego, niemodlińskiego i nyskiego z m. Nysą województwa opolskiego, powiatów: bolesławieckiego, bystrzyckiego, jeleniogórskiego z m. Jelenią Górą, kamiennogórskiego, kłodzkiego, lubańskiego, lubińskiego, lwóweckiego, wołowskiego i zgorzeleckiego województwa wrocławskiego oraz powiatów leskiego i ustrzyckiego województwa rzeszowskiego.

3. Członkowie zrzeszeń uprawy ziemi i członkowie sąsiedzkich grup uprawowych, z wyjątkiem wymienionych w § 3 pkt 2 lit. c), opłacają podatek według ruchomych stawek, określonych w ust. 1 i 2 ze zniżką o 30% tej części podatku, która przypada od gruntów włączonych do wspólnej uprawy; warunkiem przyznania ulgi dla członków sąsiedzkich grup uprawowych jest sporządzenie aktu zdawczo-odbiorczego z usług wykonanych przez państwowe ośrodki maszynowe na gruntach objętych wspólną uprawą.

4. Jeżeli podatnik gospodaruje na gruntach własnych i na gruntach państwowych bądź na gruntach przekazanych mu do użytkowania w trybie dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych (Dz. U. Nr 11, poz. 40), ruchome stawki podatkowe stosuje się odrębnie od podstawy opodatkowania ustalonej z gruntów własnych i odrębnie od podstawy opodatkowania ustalonej z gruntów państwowych i przekazanych do użytkowania.

§ 2. Upoważnia się prezydia powiatowych (miejskich) rad narodowych do:

1) obniżania podatku gruntowego indywidualnym słabo zagospodarowanym gospodarstwom rolnym, jeżeli na podstawie opinii obywatelskiej komisji podatkowej dojdą do wniosku, że podstawa opodatkowania wynikająca z norm przeciętnego przychodu szacunkowego jest dla danego gospodarstwa za wysoka w stosunku do faktycznych przychodów tego gospodarstwa; ogólna suma obniżek nie może jednak przekraczać 3% całej kwoty podatku należnego od wszystkich podatników danego powiatu (miasta);

2) podwyższania podatku gruntowego w granicach do 20% wymiaru podatku indywidualnym gospodarstwom rolnym, jeżeli na podstawie opinii obywatelskiej komisji podatkowej dojdą do wniosku, że podstawa opodatkowania wynikająca z norm przeciętnego przychodu szacunkowego jest dla danego gospodarstwa za niska w stosunku do faktycznych przychodów gospodarstwa; ogólna suma podwyżek nie może jednak przekraczać 1% całej kwoty podatku należnego od wszystkich podatników danego powiatu (miasta).

§ 3. Ustala się stałe stawki podatkowe w następującej wysokości:

1) od przychodów osiąganych przez podatników podatku gruntowego z czynności furmaństwa, wykonywanego osobiście albo z udziałem członków najbliższej rodziny - w wysokości 6% podstawy opodatkowania, ustalonej z tych czynności;

2) dla gospodarstw rolnych będących we władaniu:

a) rolniczych spółdzielni wytwórczych i rolniczych zespołów spółdzielczych - w wysokości 3,5% podstawy opodatkowania,

b) rolniczych zrzeszeń spółdzielczych - w wysokości 4,5% podstawy opodatkowania,

c) zespołów uprawowych, zrzeszeń uprawy ziemi i sąsiedzkich grup uprawowych co do gruntów przydzielonych w ramach likwidacji odłogów i innych nie zagospodarowanych użytków rolnych na podstawie umowy zawartej z prezydium rady narodowej na okres co najmniej 3 lat bądź przekazanych do użytkowania w trybie dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych - w wysokości 4,5% podstawy opodatkowania,

d) zespołów wypasowych owiec zorganizowanych na podstawie regulaminu potwierdzonego przez Ministerstwo Rolnictwa co do gruntów (pastwisk), które prezydia rad narodowych wydzierżawiły jako grunty będące w ich zarządzie i wchodzące w skład Państwowego Funduszu Ziemi - w wysokości 3,5% podstawy opodatkowania,

e) instytucji publiczno-prawnych, organizacji społecznych lub zawodowych oraz osób prawnych, których dochód, zgodnie ze statutem jest obracany w całości na cele ogólnej użyteczności, naukowe, oświatowe, kulturalne, sportowe i dobroczynne - w wysokości 8% podstawy opodatkowania,

f) zakładów wychowawczych działających na podstawie przepisów o prywatnych szkołach oraz zakładach naukowych i wychowawczych, jak również zakładów i sierocińców, utrzymywanych przez stowarzyszenia i związki oraz instytucje i zakłady, jeżeli podlegają państwowemu nadzorowi i kontroli - w wysokości 8% podstawy opodatkowania,

g) wspólnot gromadzkich co do gruntów użytkowanych jako pastwiska - w wysokości 8% podstawy opodatkowania,

h) osób fizycznych co do gruntów stanowiących współwłasność a użytkowanych jako hale wypasowe oraz co do gruntów wchodzących w skład tzw. gmin urbarialnych - w wysokości 8% podstawy opodatkowania,

i) osób fizycznych i prawnych co do pozostawionych w dotychczasowym gospodarowaniu gruntów, o które pomniejszono nadane im gospodarstwa w drodze regulacji - w wysokości 8% podstawy opodatkowania, przypadającej z tych gruntów,

j) osób fizycznych co do gruntów położonych na obszarze Ziem Odzyskanych i powiatów: bielskiego i suwalskiego województwa białostockiego, powiatów: bialskiego, hrubieszowskiego, tomaszowskiego i włodawskiego województwa lubelskiego oraz powiatów: gorlickiego, lubaczowskiego, leskiego, przemyskiego i sanockiego województwa rzeszowskiego, przydzielonych na podstawie umowy zawartej z prezydium gminnej rady narodowej na okres co najmniej 3 lat w ramach likwidacji odłogów i innych nie zagospodarowanych użytków rolnych bądź przekazanych do użytkowania w trybie dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych - w wysokości 8% podstawy opodatkowania.

§ 4. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Finansów.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wymiaru podatku gruntowego za rok 1954.

• Identyfikator: Dz.U.1954.32.130
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Ustalenie stawek podatku gruntowego dla celów wymiaru podatku gruntowego za rok 1954.
• Data aktu: 13/07/1954
• Data ogłoszenia: 17/07/1954
• Data wejścia w życie: 17/07/1954, 01/01/1954