Przekład.
W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
BOLESŁAW BIERUT
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 23 maja 1939 r. zostały podpisane w Buenos Aires: Światowa Konwencja Pocztowa, Porozumienie dotyczące listów i pudełek z podaną wartością, Porozumienie dotyczące paczek pocztowych, Porozumienie dotyczące przekazów pocztowych, Porozumienie dotyczące pocztowych przelewów pieniężnych, Porozumienie dotyczące zleceń pocztowych i Porozumienie dotyczące prenumeraty czasopism i wydawnictw periodycznych wraz z Protokółami, Regulaminami i innymi Aktami do nich załączonymi.
Po zaznajomieniu się z powyższymi Układami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że wymienione Układy są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, oraz przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego poleciliśmy wycisnąć na Akcie niniejszym pieczęć Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 20 kwietnia 1948 r.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA
ORAZ
POROZUMIENIA ŚWIATOWEGO ZWIĄZKU POCZTOWEGO
PODPISANE W BUENOS AIRES DNIA 23 MAJA 1939 R.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA
TREŚĆ.
Część I.
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
Rozdział I.
Organizacja i zakres działania Związku.
Art.
1. Założenie Związku
2. Przystąpienie. Postępowanie
3. Konwencja i Porozumienia Związku
4. Regulaminy wykonawcze
5. Związki ograniczone. Porozumienia specjalne
6. Ustawodawstwo wewnętrzne
7. Stosunki wyjątkowe
8. Kolonie, Protektoraty itp.
9. Zastosowanie Konwencji do Kolonij, Protektoratów itp.
10. Przynależność do Związku
11. Arbitraż
12. Wystąpienie ze Związku. Wycofanie przynależności do Porozumień
Rozdział II.
Kongresy. Konferencje. Komisje.
13. Kongresy
14. Ratyfikacja. Wejście w życie i okres ważności uchwał Kongresu
15. Kongresy nadzwyczajne
16. Regulamin Kongresów
17. Konferencje
18. Komisje
Rozdział III.
Wnioski w przerwach między Zjazdami.
19. Przedstawienie wniosków
20. Rozpatrywanie wniosków
21. Warunki uchwalenia
22. Notyfikowanie uchwał
23. Wprowadzenie w życie uchwał
Rozdział IV.
Biuro międzynarodowe.
24. Zakres działania
25. Wydatki Biura międzynarodowego
Część II.
Zasady ogólne.
ROZDZIAŁ JEDYNY.
26. Wolność tranzytu
27. Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych
28. Czasowe zawieszenie służby
29. Waluta Związku
30. Równowartość
31. Formularze druków. Język
32. Karty tożsamości
Część III.
Postanowienia dotyczące przesyłek listowych.
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
33. Przesyłki listowe
34. Opłaty i ogólne warunki przesyłania
35. Opłacanie
36. Dopłata za nieopłacone lub niedostatecznie opłacone przesyłki listowe
37. Opłaty dodatkowe
38. Opłaty specjalne
39. Przesyłki podlegające należnościom celnym
40. Kontrola celna
41. Należność za pośrednictwo przy cleniu
42. Należności celne i inne należności niepocztowe
43. Przesyłki wolne od należności
44. Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych
45. Przesyłki ekspresowe
46. Zakazy
47. Sposób uiszczania opłat
48. Uiszczanie opłat za przesyłki listowe, nadane na okrętach
49. Zwolnienie od opłat
50. Kupony na odpowiedź
51. Wycofanie. Zmiana adresu
52. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne
53. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział II.
Przesyłki polecone.
54. Opłaty
55. Poświadczenie odbioru
56. Zakres odpowiedzialności
57. Wyjątki od zasady odpowiedzialności
58. Wygaśnięcie odpowiedzialności
59. Wypłata odszkodowania
60. Termin wypłaty odszkodowania
61. Ustalenie odpowiedzialności
62. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania
Rozdział III.
Przesyłki za pobraniem.
63. Opłata i warunki przesyłania. Wyrównywanie
64. Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania
65. Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki
66. Zabezpieczenie kwot prawidłowo zainkasowanych
67. Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego
68. Kwoty prawidłowo zainkasowane. Odszkodowanie. Wypłata i zwrotne poszukiwanie
69. Termin wypłaty
70. Ustalenie odpowiedzialności
71. Zwrot kwot wypłaconych zaliczkowo
72. Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie
73. Zarachowanie opłat i należności za pobranie
Rozdział IV.
Przyznanie opłat. Należności tranzytowe.
74. Przyznanie opłat
75. Należności tranzytowe
76. Zwolnienie od należności tranzytowych
77. Połączenia nadzwyczajne
78. Wypłaty i rozrachunki
79. Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennymi
Różne postanowienia.
80. Nieprzestrzeganie wolności tranzytu
81. Zobowiązania w sprawie wymiaru kar
Postanowienia końcowe.
82. Wprowadzenie w życie i czas trwania Konwencji
Protokół Końcowy Konwencji.
I. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu
II. Równowartość. Granice najwyższe i najniższe
III. Uncja wagi handlowej
IV. Nadawanie przesyłek listowych za granicą
V. Kupony na odpowiedź
VI. Należność za polecenie
VII. Poczta lotnicza
VIII. Wyjątki od wolności tranzytu małych pakiecików
IX. Koszty specjalne za tranzyt przez Syberię i przez Andy
X. Specjalne koszty za składowe w Adenie
XI. Specjalne koszty przeładowania
XII. Protokół otwarty dla Krajów niereprezentowanych
XIII. Protokół otwarty dla podpisów i przystąpień dla Krajów, które były reprezentowane
XIV. Termin dla notyfikowania przystąpień
Afganistan, Unia Południowo-Afrykańska, Albania, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Zespół posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyna, Australia Związek Państw, Belgia, Kolonia Kongo belgijskie, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Kanada, Chili, Chiny, Republika Kolumbia, Republika Costa-Rica, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Egipt, Republika Salwador, Ekwador, Hiszpania, Zespół Kolonij hiszpańskich, Finlandia, Francja, Alger, Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonij francuskich. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zespół Kolonij brytyjskich wraz z Terytoriami zamorskimi Protektoratami i Terytoriami pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indie brytyjskie, Iran, Irak, Irlandia, Islandia, Włochy, Zespół Kolonij i Posiadłości włoskich oprócz włoskiej Afryki wschodniej, wschodnia Afryka włoska, Japonia, Korea, Zespół innych Posiadłości japońskich, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syria i Liban), Republika Liberia, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Meksyk, Nikaragua, Norwegia, Nowa Zelandia, Republika Panama, Paragwaje Holandia, Curacao i Surinam, Indie holenderskie, Peru, Commonwealth, Filipiny, Polska, Portugalia, Kolonie portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, zebrani na Kongresie w Buenos Aires, na mocy artykułu 13 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku, przeprowadzili za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, rewizje wymienionej Konwencji, w myśl niżej podanych postanowień:
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
ORGANIZACJA I ZAKRES DZIAŁANIA ZWIĄZKU.
Założenie Związku.
Kraje, które zawarły ze sobą niniejszą, Konwencję, tworzą pod nazwą "Światowego Związku Pocztowego" jeden obszar pocztowy, dla wzajemnej wymiany przesyłek listowych.
Związek Pocztowy ma również za zadanie organizowanie i udoskonalenie różnych gałęzi międzynarodowej służby pocztowej.
Przystąpienie. Postępowanie.
Każdy Kraj ma prawo w każdej chwili przystąpić do Konwencji.
Przystąpienie winno być notyfikowane w drodze dyplomatycznej Rządowi Związku Szwajcarskiego, a przez niego Rządom wszystkich Krajów, należących do Związku.
Konwencja i Porozumienia Związku.
Dział służby przesyłek listowych regulują Postanowienia Konwencji.
Inne działy służby, a mianowicie: listy i pudełka z podaną wartością, paczki pocztowe, przekazy pocztowe, pocztowe przelewy pieniężne, zlecenia pocztowe, oraz prenumerata czasopism i wydawnictw periodycznych stanowią przedmiot porozumień między Krajami, należącymi do Związku.
Porozumienia te obowiązują tylko te Kraje, które je zawarły.
Przystąpienie do jednego lub kilku z tych Porozumień podlega postanowieniom artykułu 2.
Regulaminy wykonawcze.
Zarządy pocztowe Krajów, należących do Związku, ustalają w Regulaminach wykonawczych, za wspólną zgodą zarządzenia, porządkowe i szczegółowe, konieczne dla wykonania Konwencji i Porozumień.
Związki ograniczone. Porozumienia specjalne.
Kraje, należące do Związku i Zarządy, o ile ich ustawodawstwo nie sprzeciwia się temu, mogą tworzyć Związki ograniczone i zawierać miedzy sobą porozumienia specjalne, dotyczące spraw objętych Konwencją i jej Regulaminem, pod warunkiem jednak, aby nie wprowadzały one postanowień mniej korzystnych dla publiczności, od tych, jakie przewidują te Akty.
To samo prawo przysługuje Krajom uczestniczącym w Porozumieniach i, w danym przypadku ich Zarządom, w sprawach, będących przedmiotem tych Aktów i ich Regulaminów.
Ustawodawstwo wewnętrzne.
Postanowienia Konwencji i Porozumień Związku, poza przypadkami wyraźnie przewidzianymi w tych Aktach, nie naruszają w niczym ustawodawstwa poszczególnych Krajów.
Stosunki wyjątkowe.
Zarządy, które obsługują obszary nie objęte Związkiem, obowiązane są pośredniczyć na rzecz innych Zarządów. W tych wyjątkowych stosunkach mają zastosowanie postanowienia Konwencji i jej Regulaminu.
Kolonie, Protektoraty itp.
W rozumieniu Konwencji i Porozumień uważa się za jeden Kraj, względnie za jeden Zarząd należący do Związku, w szczególności co do prawa głosowania na Kongresach, Konferencjach, w przerwach między Zjazdami, jak również co do udziału w wydatkach Biura międzynarodowego Światowego Związku Pocztowego:
Zastosowanie Konwencji do Kolonij, Protektoratów itp.
Przynależność do Związku.
Za należące do światowego Związku Pocztowego uważa się:
Arbitraż.
Jeżeli jeden z Zarządów, pozostających w niezgodzie, nie poczyni odpowiednich kroków w terminie sześciomiesięcznym, względnie dziewięciomiesięcznym dla Krajów odległych, w sprawie zaproponowanego mu arbitrażu, Biuro międzynarodowe, na skutek skierowanego do niego żądania, powoduje ze swej strony wyznaczenie przez zwlekający Zarząd arbitra lub też wyznacza go samo z urzędu.
W braku zgody co do wyboru, Biuro międzynarodowe wyznacza odpowiedni Zarząd z pośród członków Związku niezaproponowanych przez arbitrów.
Wystąpienie ze Związku. Wycofanie przynależności do Porozumień.
Każda układająca się Strona ma prawo wystąpić ze Związku lub wycofać się z zawartych Porozumień na podstawie wypowiedzenia, zgłoszonego na rok naprzód, w drodze dyplomatycznej, Rządowi Związku Szwajcarskiego, a przez ten ostatni Rządom układających się Krajów.
KONGRESY. KONFERENCJE. KOMISJE.
Kongresy.
Każdy Kraj może być reprezentowany na Kongresie przez jednego lub kilku delegatów pełnomocnych, zaopatrzonych przez swój Rząd w konieczne pełnomocnictwa. Może on również być reprezentowany, w razie potrzeby, przez delegację innego Kraju. Zastrzega się jednak, że Jedna delegacja może być upoważniona do reprezentowania tylko dwóch krajów łącznie z Krajem, który ją pierwotnie akredytował.
W czasie obrad każdy Kraj rozporządza tylko jednym głosem.
Ratyfikacja. Wejście w życie i okres ważności uchwał Kongresy.
Akty Kongresu należy ratyfikować, o ile możności jak najprędzej, a dokumenty ratyfikacyjne przesiać Rządowi Kraju, w którym odbył się Kongres. Rząd ten komunikuje je Rządom Krajów układających się.
Gdyby jedna lub kilka z układających się Stron nie ratyfikowały tego lub innego z podpisanych przez nią Aktów, zachowują one niemniej ważność w odniesieniu do Państw, które je ratyfikowały.
Akty te wchodzą w życie jednocześnie i mają jednakowy okres ważności.
Z dniem wejścia w życie Aktów przyjętych na danym Kongresie tracą moc obowiązującą wszelkie Akty poprzedniego Kongresu.
Kongresy nadzwyczajne.
Na żądanie lub za zgodą przynajmniej dwóch trzecich Krajów układających się i po porozumieniu z Biurem międzynarodowym zbiera się Kongres nadzwyczajny.
Przepisy, zawarte w artykułach 13 i 14, mają zastosowanie również do delegacyj, obrad i Aktów Kongresów nadzwyczajnych.
Regulamin Kongresów.
Każdy Kongres uchwala regulamin niezbędny dla swych prac i obrad.
Konferencje.
Konferencje, upoważnione do badania spraw czysto administracyjnych, mogą być zwoływane na żądanie lub za zgodą co najmniej dwóch trzecich Zarządów, należących do Związku.
Konferencje zwołuje się po porozumieniu z Biurem międzynarodowym.
Każda Konferencja uchwala swój regulamin.
Komisje.
Komisje, którym Kongres lub Konferencja, powierzyła przestudiowanie jednej lub kilku określonych spraw, zwołuje Biuro międzynarodowe po porozumieniu się z Zarządem Kraju, w którym mają się zebrać te Komisje.
WNIOSKI W PRZERWACH MIĘDZY ZJAZDAMI.
Przedstawianie wniosków.
W przerwach między Zjazdami każdemu Zarządowi przysługuje prawo przedstawiania innym Zarządom, za pośrednictwem Biura międzynarodowego, wniosków dotyczących Konwencji, jej Protokołu Końcowego i Regulaminu.
To samo uprawnienie przyznaje się Zarządom Krajów uczestniczących w Porozumieniach, w stosunku do tych Porozumień, ich Regulaminów i Protokółów Końcowych.
Wszystkie wnioski, przedstawione przez Zarząd w przerwie między Zjazdami, winny być poparte przynajmniej przez dwa inne Zarządy, aby mogły być rozpatrywane. Wnioski te nie podlegają rozpatrywaniu, jeżeli Biuro międzynarodowe nie otrzyma jednocześnie wymaganej ilości oświadczeń o poparciu.
Rozpatrywanie wniosków.
Każdy wniosek podlega następującej procedurze.
Zarządom pozostawia się sześciomiesięczny okres czasu na rozpatrzenie wniosku i dla przedstawienia w danym razie Biuru międzynarodowemu swoich uwag. Poprawki są niedopuszczalne. Biuro międzynarodowe zbiera odpowiedzi, podaje do wiadomości Zarządom i zaprasza je do wypowiedzenia się za lub przeciw. Zarządy, które, nie oddadzą swego głosu w ciągu sześciu miesięcy, będą uważane za wstrzymujące się od głosowania. Terminy powyższe liczy się od daty okólników Biura międzynarodowego.
Jeżeli wniosek dotyczy Porozumienia, jego Regulaminu lub ich Protokołów Końcowych, wówczas udział w wyżej opisanym postępowaniu mogą wziąć tylko te Zarządy, które przystąpiły do danego Porozumienia.
Warunki uchwalenia.
Notyfikowanie uchwał.
Nowe postanowienia i zmiany, wprowadzone do Konwencji, do Porozumień i do Protokołów Końcowych tych Aktów, są zatwierdzone na podstawie noty dyplomatycznej, którą Rząd Związku Szwajcarskiego winien sporządzić i przesłać na żądanie Biura międzynarodowego, Rządom układających się Krajów.
Nowe postanowienia i zmiany, wprowadzone do Regulaminów i odnośnych Protokółów Końcowych, stwierdza i podaje do wiadomości Zarządom Biuro międzynarodowe. To samo dotyczy wykładni wymienionych w artykule 21, § 1, litera c.
Wprowadzenie w życie uchwał.
Każda przyjęta zmiana lub nowe postanowienie wchodzi w życie nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od daty ich notyfikowania.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Zakres działania.
Zadaniem tego Biura jest w szczególności zbieranie, uzgadnianie, ogłaszanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju informacyj, dotyczących międzynarodowej służby pocztowej; wydawanie, na żądanie zainteresowanych stron, opinij w sprawach spornych, wdrażanie postępowania co do zmiany Aktów Kongresu; notyfikowanie przyjętych zmian i w ogóle przeprowadzanie studiów i prac związanych z redakcją lub zbieraniem materiałów, jakie Konwencja, Porozumienia i ich Regulaminy na nie nakładają lub te jakie mu będą zlecone w interesie Związku.
Wydatki Biura międzynarodowego.
Wydatki te jak również koszty nadzwyczajne, wywołane zebraniem Kongresu, Konferencji lub Komisji, oraz koszty jakie mogłyby pociągnąć szczególne prace powierzone temu Biuru, ponoszą wspólnie wszystkie Kraje, należące do Związku.
| 1 klasa | 25 jednostek, |
| 2 " | 20 " |
| 3 " | 15 " |
| 4 " | 10 " |
| 5 " | 5 " |
| 6 " | 3 jednostki, |
| 7 " | 1 jednostkę. |
ZASADY OGÓLNE.
Wolność tranzytu.
Przesyłki z podaną wartością mogą być przewożone w tranzycie w zamkniętych odsyłkach przez obszar Krajów, które nie pełnią tego działu służby, albo też za pomocą połączeń morskich za pośrednictwem Krajów, które nie przyjmują odpowiedzialności za przesyłki wartościowe, przy czym odpowiedzialność tych krajów ogranicza się do odpowiedzialności przewidzianej dla przesyłek poleconych.
Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych.
Poza opłatami przewidzianymi przez Konwencję i Porozumienia nie wolno pobierać jakichkolwiek innych opłat pocztowych.
Czasowe zawieszenie służby.
Jeżeli Zarząd wskutek nadzwyczajnych okoliczności zmuszony jest czasowo zawiesić całkowicie lub częściowo wykonywanie służby, winien zawiadomić o tym niezwłocznie, w razie potrzeby telegraficznie, Zarząd lub Zarządy zainteresowane.
Waluta Związku.
Frank, przyjęty jako jednostka monetarna w postanowieniach Konwencji i Porozumień, jest frankiem złotym, równającym się 100 centymom, o wadze 10/31 grama i próbie 0.900.
Równowartość.
Każdy Kraj, należący do Związku, ustala opłaty pocztowe w walucie własnego Kraju, według równowartości, odpowiadającej jak najdokładniej stosunkowi tej waluty do franka.
Formularze druków. Język.
Karty tożsamości.
Nie ponoszą one również odpowiedzialności za skutki, jakie może spowodować zguba, kradzież lub oszukańcze użycie prawidłowo wystawionej karty tożsamości.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZESYŁEK LISTOWYCH.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przesyłki listowe.
Nazwa przesyłek listowych dotyczy listów, kartek pocztowych, pojedynczych i z opłaconą odpowiedzią, papierów handlowych, druków, druków wypukłych dla ociemniałych, próbek towarów, pakiecików i przesyłek tzw. "fonopost".
Wymiana pakiecików ograniczona jest do krajów, które umówiły się co do wykonywania tego rodzaju służby w obrocie wzajemnym lub tylko w jednym kierunku.
Opłaty i ogólne warunki przesyłania.
| Rodzaj | Jedn. wagi | Opłaty | Granice | |
| wagi | wymiarów | |||
| Listy, za pierwszą jednostkę wagi za każdą dalszą jednostkę wagi |
) g } 20 ) - |
c. ) 20 } 12 ) |
2 kg | Długość, szerokość grubość dodane: 90 cm, z zastrzeżeniem, że największy wymiar nie może przekraczać 60 cm, w formie rulonów: długość i podwójna średn. 100 cm, z zastrzeżeniem, że największy wymiar nie może przekraczać 80 cm. |
| Kartki pojedyncze pocztowe | - | 12 | - |
) największe: 15 x 10,5 cm } najmniejsza: 10 x 7 cm |
| z opłaconą odpowiedzią | - | 24 | - | |
| Papiery handlowe opłata najmniejsza |
50 - |
4 20 |
2 kg 2 kg 5 kg dla tomów wysyłanych pojedynczo |
) jak dla listów, druki, ) nadawane w stanie ) otwartym jako kartki } złożone lub niezłożone, ) podlegają tym samym ) granicom wymiarów co ) kartki pocztowe. ) ) ) |
| Druki | 50 | 4 | ||
| Druki dla ociemniałych | 1.000 | 2 | 7 kg | |
| Próbki towarów opłata najmniejsza |
50 - |
4 8 |
500 g - |
|
| Pakieciki opłata najmniejsza |
50 - |
8 40 |
1 kg - |
|
| Przesyłki "fonopost" za pierwszą jednostkę wagi za każdą dalszą jednostkę wagi |
) } 20 ) |
15 10 |
) } 60 g ) |
Długość, szerokość i grubość dodane 60 cm z zastrzeżeniem, że największy wymiar nie może przekraczać 26 cm. |
Zarządy mogą również, za zgodą Zarządów krajów przeznaczenia, udzielać tej samej zniżki, bez względu na wysyłającego, dla książek i broszur, nut i map, które nie zawierałyby żadnych ogłoszeń lub reklam innych, aniżeli te, które znajdują się na okładce lub na ochronnych kartkach tych przesyłek.
W ogólności, Zarządy, wysyłające, które dopuściły zasadniczo 50% zniżkę, zastrzegają sobie prawo ustalania dla przesyłek wymienionych w powyżej podanych ustępach 1-szym i 2-im, minimum opłaty, zachowując jednak granice 50%-ej zniżki, w ten sposób, aby zniżka ta nie była niższa od opłaty, stosowanej do tych samych przesyłek w ich obrocie wewnętrznym.
Postanowienia stosujące się do listów należy stosować również do przesyłek "Fonopost" we wszystkim, co nie jest wyraźnie przewidziane dla tego ostatniego rodzaju przesyłek.
Przesyłki, które byłyby przyjęte wbrew przepisom, winny być zwrócone Zarządowi kraju nadania. Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia jest uprawniony do doręczenia takich przesyłek adresatom. W tym wypadku winien on, jeżeli zachodzi tego potrzeba, zastosować opłaty i dopłaty przewidziane dla tego rodzaju przesyłek listowych, do którego one zaliczają się ze względu na swą wartość, wagę lub wymiary. Za przesyłki, przekraczające najwyższe granice wagi, ustalone w § 1 niniejszego artykułu, może być pobierana opłata, według ich wagi rzeczywistej.
Opłacanie.
Zasadniczo wszystkie przesyłki, oznaczone w artykule 33 winny być całkowicie opłacone przez nadawcę.
Nieopłaconych lub niedostatecznie opłaconych przesyłek, z wyjątkiem listów i pojedynczych kartek pocztowych nie przewozi się; to samo dotyczy kartek pocztowych z opłaconą odpowiedzią, których obydwu części nie opłacono całkowicie przy nadaniu.
Dopłata za nieopłacone lub niedostatecznie opłacone przesyłki listowe.
W razie zupełnego lub częściowego, braku opłaty i poza wyjątkami przewidzianymi w artykule 54, § 5 dla przesyłek poleconych w artykule 147, §§ 3, 4 i 5 Regulaminu dla niektórych przesyłek dosyłanych, za listy i kartki pocztowe pojedyncze pobiera się dopłatę w podwójnej wysokości brakującej opłaty, którą ściąga się od odbiorcy, przy czym wysokość tej dopłaty nie może być mniejsza niż 5 centymów.
Te samo postępowanie może być stosowane w przypadkach wyżej wskazanych w odniesieniu do innych przesyłek listowych, któreby wbrew przepisom wysłano do kraju przeznaczenia.
Opłaty dodatkowe.
Za każdą przesyłkę, przy przewozie której korzysta się z nadzwyczajnych połączeń, powodujących specjalne koszty, można, oprócz opłat ustalonych w artykule 34 pobierać odpowiednią dopłatę, zależnie od tych kosztów.
Jeżeli opłata taryfowa pojedynczej kartki pocztowej zawiera w sobie opłatę dodatkową, uzasadnioną poprzednim ustępem, wówczas opłata ta może być stosowana do każdej z obydwu części kartki pocztowej z opłaconą odpowiedzią.
Opłaty specjalne.
Przesyłki podlegające należnościom celnym.
Pakieciki i druki, zawierające przedmioty podlegające należnościom celnym, są dopuszczane do obrotu.
To samo dotyczy listów i próbek towarów, zawierających przedmioty podlegające należnościom celnym, jeżeli kraj przeznaczenia na to wyraził zgodę.
Przesyłki zawierające surowiec i szczepionki, korzystające z wyjątków wymienionych w artykule 123 Regulaminu, są dopuszczone do obrotu we wszystkich przypadkach.
Kontrola celna.
Zarząd kraju przeznaczenia może poddawać kontroli celnej przesyłki wymienione w artykule 39 i, w danym razie, otwierać je z urzędu.
Należność przy cleniu.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczenia, można pobierać na rzecz poczty należność za pośrednictwo przy cleniu, nie przekraczającą 40 centymów od przesyłki.
Należności celne i inne należności niepocztowe.
Zarządy upoważnione są do pobierania od adresatów przesyłek należności celnych i wszystkich innych należności niepocztowych.
Przesyłki wolne od należności.
W tym przypadku, nadawcy winni zobowiązać się do uiszczenia kwot, których zażądać może urząd przeznaczenia i w danym razie wpłacić odpowiedni zadatek.
Zarząd, kraju przeznaczenia upoważniony jest do pobrania należności za pośrednictwo, nie przekraczającej 40 centymów od przesyłki. Należność tę pobiera się niezależnie od należności przewidzianej w artykule 41.
Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
Zarządy zobowiązują się do czynienia u odnośnych władz swego kraju starań, mających na celu umorzenie należności celnych i innych należności niepocztowych od przesyłek zwracanych do kraju nadania, zniszczonych wskutek całkowitego zepsucia zawartości lub dosyłanych do innego kraju.
Przesyłki ekspresowe.
Jednakże doręczanie przez umyślnego posłańca nie jest w tym wypadku obowiązkowe.
Zakazy.
| Przedmiot | Postępowanie z przesyłkami przyjętymi wbrew zakazom |
| 1 | 2 |
| a) Przedmioty, które przez swą właściwość lub opakowanie, mogą przedstawiać niebezpieczeństwo dla funkcjonariuszów, brudzić lub niszczyć inne -przesyłki listowe; |
) postępuje się stostosownie do ) regulaminów wewnętrznych ) Zarządu, który stwierdza ich ) obecność; jednakże przedmioty ) wymienione pod c) nie są w } żadnym wypadku ani kierowane ) do miejsca przeznaczenia, ani ) doręczane adresatom, ani ) zwracane do miejsca nadania; ) ) ) ) ) ) ) ) |
| b) przedmioty, podlegające należnościom celnym (z wyjątkiem wypadków przewidzianych w artykule 59), oraz próbki wysyłane masowo w celu uchylenia się od uiszczenia należności celnych; | |
| c) opium, morfina, kokaina i inne narkotyki; | |
| d) przedmioty, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia; | |
| e) zwierzęta żywe, z Wyjątkiem: | |
| 1) pszczół, pijawek i jedwabników; | |
| 2) pasożytów i tępicieli owadów szkodliwych, przeznaczonych do kontroli tych owadów, wymienianych między instytucjami urzędowo uznanymi. | |
| f) materiały wybuchowe, łatwopalne lub niebezpieczne; |
) niszczy na miejscu ten Zarząd, } który stwierdza ich obecność; ) |
| g) przedmioty sprośne lub niemoralne. |
Przedmioty te należy zwracać Zarządowi kraju nadania.
Sposób uiszczania opłat.
Uiszczanie opłat za przesyłki listowe, nadane na okrętach.
Przesyłki listowe, złożone na pełnym morzu do skrzynki listowej okrętu lub do rąk funkcjonariuszów pocztowych, zaokrętowanych, lub też do rąk komendantów okrętów, mogą być opłacone, jeżeli zainteresowane Zarządy nie zawarły porozumienia odmiennego, za pomocą znaczków pocztowych i według taryfy tego kraju, do którego należy lub od którego zależy dany okręt. W razie nadania, przesyłki na okręcie podczas postoju w jednym z dwóch krańcowych punktów rejsu, lub w jednym z portów pośrednich, to opłata jest tylko wówczas ważna, jeżeli dokonano jej za pomocą znaczków pocztowych i podług taryfy kraju, na którego wodach znajduje się okręt
Zwolnienie od opłat.
Stosuje się to również do przesyłek listowych, dotyczących jeńców wojennych, wysyłanych lub otrzymywanych bądź to bezpośrednio, bądź też pośrednio przez biura informacyjne, które ewentualnie, byłyby urządzone dla tych osób w krajach prowadzących wojnę lub w krajach neutralnych, dających na swoim terytorium schronienie walczącym.
Walczący, przyjęci i internowani przez kraj neutralny, zaliczeni są pod względem stosowania powyższych postanowień na równi z właściwymi jeńcami wojennymi.
Kupony na odpowiedź.
Kupony, na odpowiedź sprzedawane są w krajach, należących do Związki.
Cena sprzedażna kuponu ustalana jest przez zainteresowane Zarządy, nie może jednak być niższa niż 28 centymów lub równowartość tej kwoty w walucie kraju wydającego kupon.
Każdy kupon podlega we wszystkich krajach wymianie na jeden lub kilka znaczków pocztowych, odpowiadających opłacie za list zwykły pojedynczej wagi, pochodzący z tego kraju, a przeznaczony za granicę.
Ponadto każdy kraj ma prawo wymagać, ażeby kupony na odpowiedź przedstawiono do wymiany równocześnie z przesyłkami listowymi, do których opłaty mają służyć te kupony.
Wycofanie. Zmiana adresu.
Jeżeli żądanie wycofania lub zmiany adresu dotyczy kilku przesyłek składanych jednocześnie w tym samym urzędzie pocztowym, przez tego samego nadawcę, do jednego adresata, nadawca płaci za każde żądanie przesłane pocztą opłatę należną za list polecony pojedynczej wagi, za żądanie natomiast przesłane telegraficznie, opłatę za telegram, zawierający dane dotyczące wszystkich wymienionych przesyłek.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Reklamacje i żądania informacji.
Opłatę tę pobiera się jednorazowo za reklamacje lub żądania informacji, nawet jeżeli dotyczą kilku przesyłek, złożonych jednocześnie przez tego samego nadawcę pod adresem jednego odbiorcy.
Co się tyczy przesyłek poleconych, to nie pobiera się żadnej opłaty, jeżeli nadawca już uiścił opłatę specjalną za zwrotne poświadczenie odbioru.
Każdy Zarząd obowiązany jest jednakże załatwić zwykłe żądanie informacji, wniesione po tym terminie, a skierowane do niego przez inny Zarząd, w sprawie przesyłek wysłanych przed upływem dwóch lat.
PRZESYŁKI POLECONE.
Opłaty.
Opłata stała za polecenie, dotycząca części kartki pocztowej z napisem "Odpowiedź (Réponse), może być ważnie uiszczona tylko przez nadawcę tej części.
Poświadczenie odbioru.
Nadawca przesyłki poleconej może żądać poświadczenia odbioru, opłacając przy nadaniu stałą opłatę, nie przekraczającą 30 centymów.
Poświadczenie odbioru może być również zażądane po nadaniu przesyłki w terminie jednego roku i za opłatą przewidzianą dla reklamacyj w artykule 53.
Zakres odpowiedzialności.
Nadawca ma prawo z tego tytułu do odszkodowania w wysokości 50 franków za każdą przesyłkę.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności za. zaginięcie przesyłek poleconych:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki polecone, których doręczenie odbyło się stosownie do ich przepisów wewnętrznych dla przesyłek tego samego rodzaju.
Wypłata odszkodowania.
Obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd nadawczy przesyłki, z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania w stosunku do Zarządu odpowiedzialnego.
Termin wypłaty odszkodowania.
Zarząd kraju nadania, nie przyjmujący ponoszenia ryzyka, wynikającego z działania siły wyższej, może odroczyć Wypłatę odszkodowania poza termin przewidziany w ustępie poprzednim, jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia przesyłki nie należy przypisać wypadkowi tego rodzaju.
Ustalenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub kraju przeznaczenia, aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, zwolniony jest od wszelkich odpowiedzialności:
Jednak, jeżeli zaginięcie nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorium lub w którego służbie fakt ten miał miejsce, odnośne Zarządy pokrywają szkodę w równych częściach.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Jeżeli odszkodowanie ma być ponoszone przez kilka Zarządów, stosownie do artykułu 61, całkowite, należne odszkodowanie winno być wpłacone Zarządowi kraju nadania w terminie, podanym w ustępie poprzednim, przez pierwszy Zarząd, który, otrzymawszy prawidłowo reklamowaną przesyłkę, nie może ustalić dalszego prawidłowego jej przekazania następnej służbie. Do Zarządu tego należy odzyskanie od innych Zarządów współodpowiedzialnych ewentualnego udziału każdego z nich w odszkodowaniu wypłaconym osobie uprawnionej.
Jeżeli odpowiedzialność została uznana, jak również w przypadku przewidzianym w artykule 60, § 2, kwota odszkodowania, może być pobrana z urzędu od kraju ponoszącego odpowiedzialność w drodze jakiegokolwiek rozrachunku bądź to bezpośrednio, bądź też za pośrednictwem Zarządu, który regularnie prowadzi rozrachunki z Zarządem odpowiedzialnym.
Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 5% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Opłata i warunki przesyłania. Wyrównywanie.
Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania.
Nadawca przesyłki poleconej za pobraniem może żądać całkowitego zniesienia, zmniejszenia lub zwiększenia kwoty pobrania. W tym ostatnim przypadku winien uiścić opłatę procentową od kwoty zwiększenia, ustaloną w artykule 63.
Tego rodzaju żądania podlegają takim samym przepisom, jak żądania, wycofania przesyłek lub zmiany adresu.
Jeżeli żądanie całkowitego unieważnienia, zmniejszenia lub zwiększenia kwoty pobrania ma być przesiane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki.
Zaginięcie przesyłki poleconej za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych w artykule 56 i 57.
Zabezpieczenie kwot prawidłowo zainkasowanych.
Kwoty prawidłowo zainkasowane od odbiorcy, bez względu na to, czy zostały, czy też nie zostały wpłacone, za pomocą przekazów pocztowych, albo też przelane na pocztowe konto czekowe, są zabezpieczone wobec nadawcy, na zasadach określonych w Porozumieniu o przekazach pocztowych lub też w przepisach, normujących obrót czeków i pieniężnych przelewów pocztowych.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady obowiązują, jeżeli od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania, albo też jeżeli zainkasowano kwotę w sposób oszukańczy.
Odszkodowanie nie może w żadnym razie przekraczać kwoty pobrania.
Kwoty prawidłowo zainkasowane. Odszkodowania. Wypłata i zwrotne poszukiwanie.
Obowiązek wypłaty kwot prawidłowo zainkasowanych lub odszkodowania, o którym mowa w artykule 67, ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd wysyłający przesyłkę, z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) przeciw Zarządowi ponoszącemu odpowiedzialność.
Termin wypłaty.
Postanowienia artykułu 60, dotyczące terminów wypłaty odszkodowania za zaginioną przesyłkę poleconą, należy stosować również przy wypłacie kwot zainkasowanych lub przy odszkodowaniach za przesyłki obciążone pobraniem.
Ustalenie odpowiedzialność
Wypłaty przez Zarząd wysyłający kwot prawidłowo zainkasowanych lub odszkodowania, przewidzianego w artykule 67 dokonuje się na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Ten ostatni ponosi odpowiedzialność, jeżeli nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła wskutek nieprzestrzegania jakiegokolwiek przepisu regulaminowego przez Zarząd wysyłający.
W przypadku zainkasowania kwoty w sposób oszukańczy, na skutek zaginięcia w służbie pocztowej przesyłki za pobraniem, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad artykułu 61, dotyczącego zaginięcia przesyłki poleconej. Jednakże odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nie uczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w artykułach 56 i 57 za przesyłki polecone. Inne Zarządy pokrywają w równych częściach brakującą kwotę odszkodowania.
Zwrot kwot wypłaconych zaliczkowo.
Zarząd kraju przeznaczenia obowiązany jest zwrócić Zarządowi wysyłającemu, na warunkach przewidzianych w artykule 62, kwoty wypłacone zaliczkowo na jego rachunek.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami, przewidzianymi w Regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom, ustalonym w Porozumieniu dotyczącym przekazów pocztowych.
W razie niemożności dokonania tej wpłaty stosuje się postępowanie przewidziane w § 1.
Zarachowanie opłat i należności za pobranie.
Zarząd kraju nadania zarachowuje na dobro Zarządu kraju przeznaczenia, na warunkach ustalonych w Regulaminie, udział stały, w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej kwoty wypłaconych przekazów pobraniowych.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚCI TRANZYTOWE.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkami wyraźnie przewidzianymi w Konwencji każdy Zarząd zatrzymuje w całości opłaty, które pobrał.
Należności tranzytowe.
| Od kilograma | ||
| listów i kartek pocztowych Fr. c. | innych przesyłek Fr. c. | |
| 1. Przewóz drogą lądową: | ||
| do 1.000 km | -,60 | -,08 |
| ponad 1.000 " 2.000 " | -,80 | -,12 |
| " 2.000 " 3.000 " | 1,20 | -,16 |
| " 3.000 " 6.000 " | 2,00 | -,24 |
| " 6.000 " 9.000 " | 2,80 | -,32 |
| " 9.000 km | 3,60 | -,40 |
| 2. Przewóz drogą morską: | ||
| do 300 mil morskich | -,60 | -,08 |
| ponad 300 do 1500 " | 1,60 | -,20 |
| między Europą a Ameryką Półn. | 2,40 | -,32 |
| ponad 1.500 do 6.000 mil morskich | 3,20 | -,40 |
| " 6.000 mil morskich | 4,80 | -,60 |
Zwolnienie od należności tranzytowych.
Od wszelkich należności tranzytowych za przewóz lądowy lub morski zwolnione są przesyłki listowe, wolne od opłat pocztowych, wyszczególnione w artykule 49, opłacone kartki odpowiedzi pocztowe, zwracane do kraju nadania, przesyłki dosyłane, niedoręczalne, zwrotne poświadczenia odbioru, przekazy pocztowe i wszelkie inne dokumenty, dotyczące służby pocztowej, a w szczególności dokumenty, dotyczące pieniężnych przelewów pocztowych.
Połączenia nadzwyczajne.
Należności tranzytowe, wyszczególnione w artykule 75, nie stosują się do przewozu wykonywanego za pomocą połączeń nadzwyczajnych, specjalnie zaprowadzonych lub utrzymywanych przez jeden Zarząd, na żądanie jednego lub kilku innych Zarządów. Warunki dla tego rodzaju przewozu są określane zależnie od porozumienia wzajemnego między zainteresowanymi Zarządami.
Wypłaty i rozrachunki.
Regulamin wyznacza okres i czas trwania statystyk.
Arbitrzy mają prawo ustalić, według swej słusznej oceny, kwotę należności tranzytowych, która ma być zapłacona.
Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennymi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Nieprzestrzeganie wolności tranzytu.
Jeżeli jakikolwiek kraj nie przestrzega postanowień artykułu 26, dotyczącego wolności tranzytu, Zarządy pocztowe mają prawo wstrzymać ruch pocztowy z tym krajem. O zastosowaniu tego środka winny one uprzednio zawiadomić w drodze telegraficznej zainteresowane Zarządy.
Zobowiązania w sprawie wymiaru kar.
Układające się Kraje przyjmują na siebie obowiązek wydania lub zaproponowania odnośnym swoim władzom ustawodawczym niezbędnych zarządzeń:
1) podrobionych lub też poprzednio używanych znaczków pocztowych i nadruków podrobionych, lub też poprzednio używanych, a wykonanych za pomocą maszyn do frankowania lub pras drukarskich;
2) międzynarodowych kuponów na odpowiedź podrobionych;
3) pocztowych kart tożsamości podrobionych;
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas trwania Konwencji.
Konwencja niniejsza wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1940 r. i pozostanie w mocy przez czas nie ograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów podpisali niniejszą Konwencję, w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
| Granice najniższe | Granice najwyższe | |
| centymów | ||
| Listy: pierwsza jednostka wagi | 16 | 28 |
| za każdą dalszą jednostkę wagi | 9,6 | 16,8 |
| Kartki pocztowe: pojedyncze | 9,6 | 16,8 |
| z opłaconą odpowiedzią | 19,2 | 33,6 |
| Papiery handlowe: za każde 50 gram | 3,2 | 5,6 |
| najniższa opłata | 16 | 28 |
| Druki: za każde 50 gramów | 3,2 | 5,6 |
| Druki wypukłe dla ociemniałych za każde 1.000 gramów | 1,6 | 2,8 |
| Próbki towarów: za każde 50 gramów | 3,2 | 5,6 |
| najniższa opłata | 6,4 | 11,2 |
| Pakieciki za każde 50 gramów | 6,4 | 11,2 |
| najniższa opłata | 32 | 56 |
| Przesyłki "Fonopost": pierwsza jednostka wagi | 12 | 21 |
| za każdą dalszą jednostkę wagi | 8 | 14 |
Ustalone opłaty winny, w miarę możności, zachować między sobą ten sam stosunek, jaki istnieje między opłatami zasadniczymi, przy czym każdy Zarząd ma prawo zaokrąglać je wzwyż lub wzniż, zależnie od przypadku, stosownie do wymagań swego systemu monetarnego.
Jednakże w odróżnieniu od ogólnych postanowień Konwencji, zamiast tych postanowień może być przeprowadzona od czasu do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja taka może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie postanowienia zaproponowane przez tę Konferencję powinny być podane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod głosowanie Krajów, należących do Związku. Uchwała będzie zapadać większością oddanych głosów.
Zarząd Republiki Argentyńskiej upoważniony jest do pobierania dopłaty w wysokości 30 centymów do należności tranzytowych, wymienionych w artykule 75, § 1, cyfra 1 Konwencji, od każdego kilograma wszelkiego rodzaju przesyłek listowych, przewożonych tranzytem na odcinku argentyńskim kolei "Ferrocarril Transandino".
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie mieć te samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia podane były w tekście samej Konwencji, do której się odnoszą, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Część I.
Postanowienia ogólne.
Rozdział jedyny.
Art.
101. Tranzyt w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych
102. Wymiana w odsyłkach zamkniętych
103. Kierowanie przesyłek listowych
104. Kraje odległe
105. Ustalanie równowartości
106. Znaczki pocztowe i nadruki opłaty
Część II.
Warunki przyjmowania przesyłek listowych.
Rozdział I.
Przepisy stosujące się do wszelkiego rodzaju przesyłek.
107. Opakowanie i adres przesyłek
108. Przesyłki poste-restante
109. Przesyłki w kopertach z polem przezroczystym
110. Przesyłki podlegające kontroli celnej
111. Przesyłki wolne od należności
Rozdział II.
Przepisy specjalne, stosujące się do poszczególnych rodzajów przesyłek.
112. Listy
113. Kartki pocztowe pojedyncze
114. Kartki pocztowe z opłacaną odpowiedzią
115. Papiery handlowe
116. Druki
117. Przedmioty zaliczone do druków
118. Druki. Napisy i załączniki dozwolone
119. Druki. Opakowanie przesyłek
120. Przesyłki zaliczone do druków, dla ociemniałych
121. Próbki towarów. Napisy dozwolone
122. Próbki towarów. Opakowanie
123. Przedmioty zaliczone do próbek towarów
124. Przesyłki mieszane
125. Pakieciki
126. Przesyłki "Fonopost"
Część III.
Przesyłki polecone. Poświadczenie odbioru.
Rozdział jedyny.
127. Przesyłki polecone
128. Poświadczenie odbioru
129. Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu
Część IV.
Przesyłki za pobraniem.
Rozdział jedyny.
130. Oznaczanie przesyłek
131. Nalepka pobraniowa
132. Przekaz pobraniowy
133. Wpłata na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia przesyłki
134. Przeliczanie kwoty pobrania
135. Różnice w podanych kwotach pobrania
136. Termin wpłaty
137. Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania
138. Dosyłanie
139. Sporządzanie przekazu, pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie
140. Unieważnienie lub zastąpienie nowymi datkami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie
141. Przekazy pobraniowe niedoręczalne lub nie-zainkasowane
142. Rozrachunek przekazów pobraniowych
Część V.
Czynności przy odprawie i nadejściu przesyłek.
Rozdział jedyny.
143. Ubywanie datownika
144. Przesyłki ekspresowe
145. Przesyłki nieapłacane lub niedostatecznie opłacone
146. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wyłożonych
147. Przesyłki dosyłane
148. Koperty do dosyłania i koperty zbiorcze
149. Przesyłki niedoręczalne
150. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu
151. Zwykła poprawka adresu
152. Reklamacja przesyłek zwykłych
153. Reklamacja przesyłek poleconych
154. Żądania informacji
155. Reklamacja dotycząca przesyłek nadanych w innym kraju
156. Oszukańcze użycie znaczków pocztowych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania
Część VI.
Wymiana przesyłek.
Rozdział jedyny.
157. Karty listowe
158. Przesyłanie przesyłek poleconych
159. Przesyłanie przesyłek ekspresowych
160. Sporządzanie odsyłek
161. Przekazywanie odsyłek
162. Sprawdzanie odsyłek
163. Zwrot próżnych worków
Część VII.
Postanowienia o należnościach tranzytowych.
Rozdział I.
Czynności statystyczne.
164. Statystyka należności tranzytowych
165. Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki
166. Stwierdzanie ilości worków i wagi odsyłek - zamkniętych
167. Sporządzanie wykazów odsyłek zamkniętych
168. Spis odprawionych zamkniętych odsyłek tranzytowych
169. Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennymi
170. Zawiadomienie o tranzycie
171. Odchylenia od artykułów 166, 167 i 170
172. Połączenia nadzwyczajne
Rozdział II.
Rachunkowość.
Wyrównywanie rachunków.
173. Obliczenie należności tranzytowych
174. Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwa Biura międzynarodowego
175. Uregulowanie należności tranzytowych
Część VIII.
Różne postanowienia.
Rozdział jedyny.
176. Kupony na odpowiedź
177. Karty tożsamości
178. Wymiana odsyłek z okrętami wojennymi
179. Ceduły należnościowe. Rozrachunki dotyczące należności celnych itp.
180. Druki do użytku publiczności
181. Termin przechowywania dokumentów
182. Adres telegraficzny
Część IX.
Biuro międzynarodowe.
Rozdział jedyny.
183. Kongresy i Konferencje
184. Informacje. Żądania zmiany Aktów
185. Wydawnictwa
186. Sprawozdania roczne
187. Język urzędowy Biura międzynarodowego
188. Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości
189. Zestawienie i wyrównywanie rachunków
190. Sporządzanie rachunków
191. Bilans ogólny
192. Wyplata
193. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego
194. Statystyka ogólna
195. Wydatki Biura międzynarodowego
Postanowienia końcowe.
196. Wejście w życie i czas ważności Regulaminu
Załączniki.
Wzory druków C1 do C31.
REGULAMIN WYKONAWCZY ŚWIATOWEJ KONWENCJI POCZTOWEJ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku uchwalili w imieniu swoich Zarządów za wspólną zgodą następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania wspomnianej Konwencji.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Tranzyt w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych.
Wymiana w odsyłkach zamkniętych.
Odsyłki zamknięte należy sporządzać, ilekroć jeden z Zarządów pośredniczących tego żąda, opierając się na tym iż ilość przesyłek luzem utrudnia jego czynności.
Jeżeli chodzi o zmianę drogi kierowania odsyłek, nową drogę należy podać do wiadomości Zarządów, które przesyłały poprzednio odsyłki w tranzycie; również dawną drogę należy podać dla pamięci Zarządom, które od tej pory podejmą się tranzytu.
Kierowanie przesyłek listowych.
Jeżeli odsyłka składa się z kilku worków, należy je w miarę możności pozostawić razem i kierować tym samym transportem.
Wszelkiego rodzaju przesyłki mylnie skierowane należy niezwłocznie dosyłać do miejsca ich przeznaczenia najszybszą drogą.
Pod tym samym warunkiem Zarządy pośredniczące w przewozie mają uwzględniać drogę podaną przez nadawcę na przekazywanych im przesyłkach pojedynczych.
Kraje odległe.
Ustalanie równowartości.
Równowartości lub zmiany równowartości mogą wchodzić w życie, tylko z dniem pierwszym miesiąca i najwcześniej w piętnaście dni po ich ogłoszeniu przez Biuro międzynarodowe.
Biuro to sporządza tabelę wskazującą dla każdego kraju równowartość opłat i należności, wymienionych w ustępie 1-szym i ewentualnie podającą wysokość procentu zwyżki lub zniżki opłaty, stosowanej na podstawie artykułu II Protokołu Końcowego Konwencji.
Znaczki pocztowe i nadruki opłaty.
w kolorze niebieskim - znaczek, przedstawiający opłatę listu pojedynczej wagi;
w kolorze czerwonym - znaczek przedstawiający opłatę kartki pocztowej;
w kolorze zielonym - znaczek przedstawiający opłatę druku pojedynczej wagi.
Nadruki wytłaczane za pomocą maszyn do frankowania, winny być wykonane w kolorze jaskrawoczerwonym, bez względu na wartość, którą przedstawiają.
Przy drukach, opłacanych za pomocą nadruków prasy drukarskiej lub w jakikolwiek inny sposób drukarski (artykuł 47 Konwencji), nazwę kraju pochodzenia i wartość opłaty można zastąpić nazwą urzędu nadawczego i napisem: "Opłata pobrana" (Taxe perçue), "Opłata uiszczona" (Port payé) lub podobnym wyrażeniem. Napis ten może być zredagowany w języku francuskim albo w języku kraju pochodzenia, może on również przybrać formę skróconą, na przykład "T.P.", lub "P.P.". Przyjęte oznaczenie winno być w każdym razie ujęte w ramkę lub być podkreślone grubą kreską.
WARUNKI PRZYJMOWANIA PRZESYŁEK LISTOWYCH.
PRZEPISY STOPUJĄCE SIĘ DO WSZELKIEGO RODZAJU PRZESYŁEK.
Opakowanie i adres przesyłek.
Przesyłki poste-restante.
Adres przesyłek, wysyłanych na poste-restante, winien wskazywać nazwisko odbiorcy. Użycie w adresie tego rodzaju przesyłek liter początkowych, cyfr, samych imion, nazwisk zmyślonych lub jakichkolwiek znaków umówionych, jest niedozwolone.
Przesyłki w kopertach z polem przezroczystym.
Przesyłki podlegające kontroli celnej.
Do przesyłek wymienionych w poprzednim ustępie, dołącza się, jeżeli kraj przeznaczenia tego żąda lub nadawca to woli, oddzielną deklarację celną według załączonego wzoru C 2, w ilości przepisanej; deklarację tę przymocowuje się na zewnętrznej stronie przesyłki w sposób trwały, sznurkiem związanym na krzyż lub też wkłada się wewnątrz przesyłki. W danym razie tylko górną część nalepki C 1 nakleja się na przesyłce.
Co się tyczy druków i przesyłek z surowicą i szczepionkami, brak nalepki C 1 nie może pociągać za sobą zwrotu tych przesyłek do urzędu nadania.
Przesyłki wolne od należności.
PRZEPISY SPECJALNE STOSUJĄCE SIĘ DO POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW PRZESYŁEK.
Listy.
Poza warunkiem przestrzegania postanowień artykułu 109 nie stosuje się innych ograniczeń co do formy zewnętrznej lub sposobu zamknięcia listów. Na stronie adresowej należy pozostawić niezbędne miejsce wolne dla opłaty, adresu i uwagi lub nalepek służbowych.
Kartki pocztowe pojedyncze.
Uważa się na równi z kartkami pocztowymi zgięte arkusze papieru, których dwie powierzchnie wewnętrzne są całkowicie naklejone jedna na drugą, w sposób nie narażający inne przesyłki na zamieszanie się.
Kartki pocztowe mają posiadać w nagłówku strony adresowej napis: "Kartka pocztowa" w języku francuskim lub odpowiedni napis w innym języku. Napis ten nie jest jednak obowiązkowy na kartkach prywatnego nakładu.
Stroną nieadresowaną i lewą polową strony adresowej rozporządza nadawca z zastrzeżeniem postanowień niżej podanego § 4.
Kartki pocztowe z opłaconą odpowiedzią.
Nadawca może podać swoje nazwisko i swój adres na przedniej stronie kartki na odpowiedź.
Nadawca może również wydrukować, na stronie nieadresowej kartki na odpowiedź, kwestionariusz przeznaczony do wypełnienia przez adresata.
Jeżeli kartka nie odpowiada powyższym warunkom, postępuje się z nią jak z kartką pocztową nie opłaconą.
Papiery handlowe.
Do dokumentów tych można dołączyć karteczki objaśniające lub wykazy wysyłki z następującymi napisami, lub podobnymi wskazówkami jako to: wyliczenie załączników tworzących przesyłkę, powołanie się na wymianę pism między nadawcą i adresatem, np.:
"Załącznik do naszego pisma z dnia ......... do P. ......... Nasze pismo poprzednie ......... Pisma poprzednie klienta ........."
Nieaktualna korespondencja może być zaopatrzona w unieważnione znaczki pocztowe lub nadruki, które służyły pierwotnie do jej opłacenia.
Druki.
To samo dotyczy przedmiotów, zaliczonych do wyrobów papeterii w ścisłym tego słowa znaczeniu, jeżeli niewątpliwie okaże się, że drukowana część nie stanowi istoty przesyłki.
Przedmioty zaliczane do druków.
Do druków zalicza się przedruki wykonane mechanicznym sposobem poligrafii, chromografii itp., odbitki wykonane piórem lub maszyną do pisania, jeżeli tylko zostaną nadane na warunkach określonych przepisami wewnętrznymi Zarządu kraju nadania. Każda z tych odbitek może być zaopatrzona w napisy dozwolone dla druków.
Druki. Napisy i załączniki dozwolone.
dzieła i ilość egzemplarzy żądanych lub zaofiarowanych, cen tych dzieł, jak również uwagi stanowiące części składowe ceny, sposób zapłaty, wydawnictwo, nazwisko autorów i wydawców, jak również numer katalogu i określenia "broszurowane", "w kartonie" lub "oprawione";
tytuły dzieł, ilość żądanych lub przesyłanych egzemplarzy, nazwiska autorów i wydawców, numery katalogu, ilość dni przyznanych na lekturę, nazwisko osoby pragnącej korzystać z pracy, jak również inne wskazówki ogólne, odnoszące się do dzieł danych;
życzenia, powinszowania, podziękowania, wyrazy współczucia i inne formułki grzecznościowe, wyrażone najwyżej w pięciu słowach lub za pomocą pięciu ogólnie przyjętych liter początkowych;
zmiany i uzupełnienia, dotyczące korekty, formy zewnętrznej i druku oraz uwagi, jak: "Można drukować", "Przejrzano, można drukować" lub inne podobne napisy, dotyczące sporządzenia dzieła. W razie braku miejsca odnośne dopiski można dokonywać na osobnych kartkach;
wszelkie inne wskazówki, przedstawiające, części składowe cen;
dedykację zawierającą zwykłe wyrazy hołdu, a na fotografiach lub sztychach zwięzły napis objaśniający i inne wskazówki ogólne, dotyczące samej fotografii lub sztychu;
tytuł, datę, numer i nazwę wydawnictwa, z którego artykuł wycięto;
nowy adres nadawcy i datę, od której zmiana obowiązuje, lub jeszcze dawny adres i data, od której zmianę wprowadzono w życie.
rękopis, odnoszący się do tych korekt;
otwartą fakturę odnoszącą się do przedmiotu przesłanego, skróconą do jej istotnych danych;
kartkę, kopertę lub opaskę zaopatrzoną w adres nadawcy przesyłki i opłaconą na drogę powrotną znaczkami pocztowymi kraju przeznaczenia przesyłki.
Druki. Opakowanie przesyłek.
Przesyłki zaliczone do druków dla ociemniałych.
Klisze ze znakami pisma dla ociemniałych cekografii zalicza się do druków do użytku dla ociemniałych.
To samo dotyczy płyt dźwiękowych, przeznaczonych wyłącznie do użytku dla ociemniałych, pod warunkiem jednak, aby były wysyłane przez instytut dla ociemniałych urzędowo uznany lub też adresowane do takiego.
Próbki towarów. Napisy dozwolone.
Zezwala się podawać za pomocą napisów wykonanych odręcznie lub sposobem mechanicznym zewnątrz lub wewnątrz przesyłek z próbkami i w tym ostatnim przypadku, na samej próbce lub na specjalnym arkuszu, odnoszącym się do próbki, nazwisko, stanowisko, zawód, firmę i adres nadawcy i odbiorcy, jak również datę wysłania, podpis, numer telefoniczny, adres i kod telegraficzny, pocztowe lub bankowe konto czekowe nadawcy, znak fabryczny lub handlowy, notatkę ogólną z podaniem fabrykanta i dostawcy towaru, lub też dotyczące osoby, dla której próbka jest przeznaczona, jak również numery porządkowe lub imatrykulacji, ceny i wszelkie inne wskazówki przedstawiające części składowe, ceny, wskazówki, dotyczące wagi, wymiarów, objętości i rozporządzalnej ilości towaru oraz potrzebne do dokładnego określenia pochodzenia i rodzaju towaru.
Próbki towarów. Opakowanie.
Przedmioty zaliczone do próbek towarów.
Za opłatą ustaloną dla próbek dopuszcza się klisze drukarskie, wycięte pojedyncze modele mód, oddzielne klucze, świeże kwiaty cięte, okazy przyrodnicze (zwierzęta i rośliny) zasuszone lub zakonserwowane, okazy geologiczne itp.), ampułki z surowicą lub szczepionkami i przedmioty patologiczne, unieszkodliwione przez odpowiednie spreparowanie i opakowanie. Wszystkie te przedmioty nie mogą być przesyłane w celach handlowych; wyjątek stanowią ampułki z surowicą i szczepionkami, wysyłanymi w interesie ogólnym przez laboratoria i instytucje urzędowo uznane. Opakowanie tych przesyłek powinno odpowiadać ogólnym przepisom dla próbek towarów.
Przesyłki mieszane.
Pakieciki.
Przesyłki "Fonopost".
PRZESYŁKI POLECONE. POŚWIADCZENIE ODBIORU.
Przesyłki polecone.
Poza wyjątkami podanymi poniżej nie stosuje się do tych przesyłek żadnych szczególnych warunków co do formy zamknięcia lub sposobu adresowania.
Jednakże, adres przesyłek może być wypisany ołówkiem atramentowym z wyjątkiem tych przesyłek, które są przesyłane w kopercie przezroczystej.
Jednakże Zarządy, których obecne przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie nalepek, mogą odroczyć stosowanie niniejszego przepisu i używać do oznaczenia przesyłek poleconych stempli z napisem "Récommandé" lub "R", obok których ma być podana nazwa urzędu nadawczego i numer porządkowy. Stemple te należy przykładać również w lewym roku strony adresowej.
Poświadczenie odbioru.
Nie wlicza się wagi formularza zwrotnego poświadczenia odbioru do wagi przesyłki w chwili jej taryfikowania.
Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
Druk C 5 dołącza się do reklamacji, druk C 13, o którym mowa w poniższym artykule 153; z reklamacją taką, po zaopatrzeniu jej w znaczek pocztowy, którego wartość odpowiada przepisowej należności, postępuje się według przepisów wymienionego artykułu 153; z tym tylko wyjątkiem, że w razie prawidłowego doręczenia przesyłki, urząd przeznaczenia zatrzymuje druk C 13, druk natomiast C 5, zwraca do miejsca nadania, w sposób przepisany w artykule 128, § 3.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Oznaczanie przesyłek.
"Zaliczyć na pocztowe konto czekowe Nr ......... P. ......... w ......... prowadzone przez urząd czekowy w ........."
("A porter au crédit du compte courant postal No ........ de M. ......... à ......... tenu par le bureau de chèques d .........").
Nalepka pobraniowa.
Na stronie adresowej przesyłek za pobraniem należy umieścić nalepkę koloru pomarańczowego, według załączonego wzoru C 6. Nalepka wzoru C 4, przewidziana artykułem 127, § 3, lub też odcisk specjalnej pieczątki winny być umieszczone, w miarę możności, w górnym rogu nalepki wzoru C 6.
Jednakże zezwala się Zarządom na używanie zamiast przewidzianych w poprzednim ustępie dwóch nalepek, tylko jednej nalepki, odpowiadającej załączonemu wzorowi C 7, a zawierającej nazwę urzędu nadawczego, literami łacińskimi, literę "R", numer porządkowy przesyłki oraz trójkąt koloru pomarańczowego, w którym umieszczone jest słowo "Pobranie" (Remboursement).
Przekaz pobraniowy.
Poza wyjątkami, przewidzianymi w artykule 133 poniżej podanym, do każdej przesyłki za pobraniem należy dołączyć druk przekazu pobraniowego z trwałego kartonu koloni jasnozielonego, według dołączonego wzoru C 8. Druk ten winien zawierać podanie kwoty pobrania w walucie kraju nadania i z reguły wskazywać nadawcę przesyłki pobraniowej, jako odbiorcę przekazu. Jeżeli przepisy wewnętrzne Zarządu kraju nadania na to zezwalają, nadawca może podać na przekazie miejsce swego adresu, nazwisko właściciela i numer jego pocztowego konta czekowego w kraju nadania oraz nazwę urzędu, który prowadzi to konto.
Każdy Zarząd może wymagać, ażeby przekazy pobraniowe, dotyczące przesyłek, pochodzących z jego kraju, były przesyłane bądź to do urzędów nadawczych, bądź też do innych jego urzędów.
Przekaz należy przymocować w sposób trwały do przesyłki, do której się odnosi.
Wpłata na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia przesyłki.
Do każdej przesyłki, której kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, jeżeli nie zawarto porozumienia odmiennego, należy dołączyć zawiadomienie o wpłacie, według wzoru przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu należy wskazać właściciela konta, na które kwota zainkasowana ma być przekazana, jak również dokonać wszelkich wpisów wymaganych treścią druku z wyjątkiem podania kwoty do przekazania, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia, po zainkasowaniu kwoty pobranej. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest odcinek, nadawca umieszcza na nim swoje nazwisko i adres oraz inne dane, które uważa za niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do przesyłki.
Przeliczanie kwoty pobrania.
W braku porozumienia odmiennego kwotę pobrania, wyrażoną w walucie kraju nadania przesyłki, przelicza na walutę kraju przeznaczenia Zarząd tego kraju, według kursu, jaki stosuje przy przeliczaniu kwot przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania tych przesyłek.
Różnice w podanych kwotach pobrania.
W razie różnicy między kwotą pobrania, podaną na przesyłce i na przekazie, należy od adresata zainkasować kwotę większą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej kwoty, można, poza wyjątkami poniżej przewidzianymi, wydać przesyłkę po wpłaceniu kwoty mniejszej lecz z tym zastrzeżeniem, że w danym razie po otrzymaniu wyjaśnień Zarządu wysyłającego, będzie uiszczona dopłata. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie przesyłki odracza się.
W każdym przypadku, żądanie wyjaśnień przesyła się niezwłocznie Zarządowi wysyłającemu, który winien odpowiedzieć w terminie jak najkrótszym, określając dokładnie kwotę pobrania i stosując, w danym razie, postanowienia niżej podanego artykułu 137, § 2.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub musi wyjechać, żąda się zawsze wpłaty najwyższej kwoty podanej.
W razie odmowy, przesyłkę doręcza się dopiero po otrzymaniu odpowiedzi na żądanie wyjaśnienia.
Termin wpłaty.
Kwota pobrania ma być wpłacona w ciągu siedmiu dni, licząc od dnia następnego po dniu nadejścia przesyłki do urzędu przeznaczenia. Termin ten może być przedłużony najwyżej do miesiąca, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne kraju przeznaczenia tego wymaga. Po upływie tego terminu przechowania przesyłka podlega zwrotowi do urzędu nadania. Jednakże nadawca może żądać, za pomocą stosownego napisu, niezwłocznego zwrotu przesyłki, w razie odmowy ze strony odbiorcy wpłacenia kwoty pobrania przy pierwszym przedstawieniu do zapłaty. Niezwłoczny zwrot przesyłki ma również miejsce wówczas, gdy adresat przy przedstawieniu mu przesyłki do wykupienia, odmówi wyraźnie wszelkiej zapłaty.
Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania.
Żądanie telegraficzne ma być potwierdzone za pomocą żądania pocztowego, przesłanego najbliższą pocztą, wraz z dokładną odbitką adresu, o której mowa w poniższym artykule 150, § 1 i zaopatrzonego w nagłówku następującym napisem, podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......" (Confirmation de la demande télégraphique du ......).
W tym przypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia drogą pocztową.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie, przesłane drogą telegraficzną, nie czekając na to potwierdzenie.
Przy przesyłaniu żądania drogą telegraficzną, urząd przeznaczenia zamienia przekaz pobraniowy na warunkach określonych w niżej podanym artykule 140.
Dosyłanie.
Przesyłki polecone za pobraniem można dosyłać w tych przypadkach, kiedy między nowym krajem przeznaczenia, a krajem nadania, odbywa się wymiana tego rodzaju przesyłek. W tym przypadku dołącza się do przesyłek druki przekazów pobraniowych, wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności, połączone z wyrównaniem, tak jak gdyby przesyłki były bezpośrednio do niego kierowane.
Przesyłki, których kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia, nie mogą być dosyłane.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu kwoty pobrania, urząd przeznaczenia lub inny urząd do tego wyznaczony przez Zarząd kraju przeznaczenia, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem "Wpisy służbowe" (Indications de service), wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty według wskazanego adresu.
Jeżeli do Zarządu kraju nadania zostało przesłane żądanie wyjaśnienia dokładnej kwoty pobrania, należy z wysłaniem przekazu wstrzymać się aż do czasu otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Z zawiadomieniami o wpłacie, dotyczącymi przesyłek za pobraniem, których kwota ma być przekazana na pocztowe konto czekowe, należy postępować w myśl przepisów wewnętrznych, obowiązujących dla czeków i przelewów pocztowych danego kraju.
Unieważnienie lub zastąpienie nowymi drukami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie.
Przekazy pobraniowe niedoręczalne lub niezainkasowane.
Przekazy pobraniowe, których nie można było doręczyć adresatom, realizuje Zarząd kraju nadania przesyłek, których te przekazy dotyczą po oddaniu ich w razie potrzeby formalnościom, połączonym z przedłużeniem czasu ważności i zapisuje na rachunek Zarządu, który przekazy te wystawił.
To samo dotyczy przekazów pobraniowych, które doręczono osobom uprawnionym, lecz których kwoty nie zostały podjęte. Jednakże przekazy te należy poprzednio zastąpić upoważnieniami do wypłaty, które wystawia Zarząd kraju nadania przekazu.
Rozrachunek przekazów pobraniowych.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU PRZESYŁEK.
Używanie datownika.
W miejscowościach, posiadających więcej urzędów pocztowych, datownik ma wskazywać dokładnie urząd nadawczy.
Wytłaczanie datownika, przewidziane w ustępach poprzednich, nie jest obowiązkowe dla przesyłek listowych, opłaconych nadrukami maszyny do frankowania, jeżeli nadruki te wskazują miejsce i datę nadania przesyłki na pocztę. Wytłaczanie datownika, ó którym mowa, nie jest również wymagane dla niepoleconych przesyłek o opłacie zniżonej, pod warunkiem jednak, aby miejsce pochodzenia danej przesyłki było uwidocznione.
Znaczki pocztowe, nie unieważnione w kraju nadania przez pomyłkę lub przeoczenie, przekreśla w sposób widoczny lub unieważnia w jakikolwiek inny sposób urząd, który stwierdzi nieprawidłowość; znaczków takich nie stempluje się datownikiem.
Odcisk datownika winien być umieszczony, jeżeli chodzi o listy, na odwrotnej stronie, a na przedniej stronie, jeżeli chodzi o karty pocztowe.
Przesyłki ekspresowe.
Przesyłki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, należy zaopatrzyć według możności obok nazwy miejsca przeznaczenia nalepkami koloru ciemnoczerwonego z wydrukowanym na nich grubymi czcionkami słowem "Exprès".
Przesyłki nie opłacone lub niedostatecznie opłacone.
Jednakże jeżeli chodzi o przesyłki z krajów stosujących w obrocie z Zarządem dosyłającym opłaty zniżone, wysokość dopłaty oznacza Zarząd doręczający przesyłkę.
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wyłożonych.
Każdy Zarząd może jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należnościowych powierzyć tylko pewnym, specjalnie do tego wyznaczonym, urzędom i żądać by ceduły zwracane przesyłano do wyznaczonego w tym celu urzędu.
Nazwa urzędu, do którego ceduły należy odsyłać, ma być wskazana we wszystkich wypadkach przez urząd nadania przesyłki na stronie adresowej ceduły należnościowej.
Jeżeli ceduła należnościowa zginęła po doręczeniu przesyłki, duplikat wystawia się w ten sam sposób.
Przesyłki dosyłane.
Jeżeli w obrocie między zainteresowanymi Zarządami nie ma wymiany przesyłek za pobraniem, opłaty należne ściąga się w drodze korespondencji.
Koperty do dosyłania i koperty zbiorowe.
Przesyłki niedoręczalne.
Napisu tego można dokonać za pomocą stempla lub przez naklejenie nalepki. Każdy Zarząd może napis o przyczynie nie doręczenia uzupełnić napisem w języku ojczystym oraz innymi wskazówkami które uzna za celowe.
Urząd przeznaczenia winien przekreślić nazwy swej miejscowości i umieścić na stronie adresowej przesyłki uwagę "Retour" obok nazwy urzędu nadawczego przesyłki. Ponadto umieszcza odcisk własnego datownika na nieadresowej stronie listów, a na kartkach pocztowych na stronie adresowej.
Niedoręczalne przesyłki polecone należy zwracać do urzędu wymiany kraju nadania, jak gdyby chodziło o przesyłki polecone przeznaczone do tego kraju.
Należności pobrane za takie przesyłki podlegają zwrotowi.
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Jeżeli poszukiwania okazały się bezowocne lub jeżeli przesyłkę już wydano adresatowi albo też, jeżeli telegraficzne żądanie nie jest na tyle jasne, by z całą pewnością można było rozpoznać wskazaną przesyłkę, donosi o tym niezwłocznie urzędowi nadania, który ze swej strony zawiadamia o tym reklamującego.
W razie jeżeli wymiana żądań odbywa się za pośrednictwem Zarządów centralnych, należy uwzględniać żądania przesyłane wprost z urzędów nadania do urzędów przeznaczenia o tyle, że aż do nadejścia żądania Zarządu centralnego wycofuje się doręczenie odnośnych przesyłek.
Zarządy, które korzystają z uprawnień, przewidzianych w pierwszym ustępie, przyjmują na siebie wszelkie koszty, połączone z wymianą w ich służbie wewnętrznej odnośnej korespondencji, czy to pocztowej, czy też telegraficznej z urzędem przeznaczenia.
Użycie drogi telegraficznej jest obowiązujące w tych przypadkach, gdyby sam nadawca użył tej drogi i jeżeliby urzędu przeznaczenia nie można było na czas powiadomić drogą pocztową.
Zwykła poprawka adresu.
Zwykłej poprawki adresu (bez zmiany nazwiska lub tytułu adresata) może nadawca zażądać bezpośrednio od urzędu przeznaczenia, tj. bez dopełnienia formalności, przepisanych dla właściwej zmiany adresu.
Reklamacja przesyłek zwykłych.
Urząd, który otrzymuje reklamację, przekazuje odnośny druk w zamkniętej kopercie, bez dołączenia pisma, wprost do właściwego urzędu. Ten ostatni po otrzymaniu niezbędnych wyjaśnień od adresata względnie nadawcy, zależnie od przypadku, odsyła druk w ten sam sposób do urzędu, który go sporządził.
Jeżeli reklamacja zostanie uznana za uzasadnioną, ten ostatni urząd przesyła druk do swego Zarządu centralnego, w celu przeprowadzenia dalszych dochodzeń.
Jeden egzemplarz druku może być użyty do kilku przesyłek nadanych jednocześnie w tym samym urzędzie, przez jednego nadawcę pod adresem jednego i tego samego odbiorcy.
Reklamacja przesyłek poleconych.
Jeżeli reklamacja dotyczy przesyłki za pobraniem, należy do niej poza tym dołączyć, zależnie od przypadku, duplikat przekazu C8 lub zawiadomienie o wpłacie.
Jeden egzemplarz druku może być użyty do kilku przesyłek nadanych jednocześnie w tym samym urzędzie, przez jednego nadawcę, pod adresem jednego i tego samego adresata.
Jeżeli urząd przeznaczenia nie może ustalić losu przesyłki, fakt ten stwierdza na druku i zwraca go urzędowi nadawczemu, dołączając do druku, jeżeli to możliwe, oświadczenie odbiorcy stwierdzające, że nie otrzymał przesyłki. W tym przypadku Zarząd kraju nadania uzupełnia druk danymi, dotyczącymi przesiania pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu. Następnie przesyła druk temu Zarządowi pośredniczącemu, który po wpisaniu do druku swoich danych, dotyczących przesyłki, odsyła go Zarządowi następnemu. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, aż los przesyłki reklamowanej zostanie ustalony. Zarząd, który doręczył przesyłkę adresatowi, lub który nie może ustalić ani doręczenia przesyłki adresatowi, ani prawidłowego przekazania jej innemu Zarządowi, stwierdza ten. fakt na druku i zwraca go do Zarządu kraju nadania.
W tym przypadku dochodzenia prowadzi się od Zarządu kraju nadania do Zarządu kraju przeznaczenia, postępując w myśl ostatniego ustępu § 2.
Żądanie informacji.
Z żądaniami informacji dotyczącymi przesyłek zwykłych lub poleconych postępuje się w myśl przepisów ustalonych w artykułach 152 i 153.
Reklamacje i żądania informacji dotyczące przesyłek nadanych w innym kraju.
W przypadkach, przewidzianych w artykule 53, § 3 Konwencji, druki C 12 lub C 13, dotyczące reklamacyj lub żądań informacji przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do druku C 13 należy dołączyć dowód nadania.
Druk należy przesłać Zarządowi kraju nadania w terminach przewidzianych w artykule 53 Konwencji.
Oszukańcze w życie znaczków pocztowych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania tub prasy drukarskiej.
W razie stwierdzenia użycia dla opłaty przesyłek znaczków pocztowych oszukańczych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania stosuje się, z wyraźnym zastrzeżeniem postanowień zawartych w ustawodawstwie każdego kraju, następujący bieg postępowania:
Protokół ten przesyła się wraz z dowodami, jako przesyłkę służbową poleconą do Zarządu kraju nadania, który nadaje mu dalszy bieg zgodnie z własnym ustawodawstwem.
Zarządy, których ustawodawstwo nie dopuszcza postępowania przewidzianego powyżej pod literą a) i b) mają o tym zawiadomić Biuro międzynarodowe w calu powiadomienia inne Zarządy.
WYMIANA PRZESYŁEK.
Karty listowe.
Karta listowa pierwszej wysyłki w danym roku winna być, niezależnie od numeru porządkowego odsyłki, również oznaczona numerem ostatniej odsyłki z poprzedniego roku.
Urząd wysyłający podaje nazwę okrętu mającego przewozić odsyłkę wówczas, gdy jest mu ona znana:
Wyłączne użycie osobnych spisów jest obowiązkowe, jeżeli zażąda tego Zarząd kraju przeznaczenia. Spisy, o które chodzi, winny posiadać ten sam numer porządkowy, jaki jest podany na karcie listowej danej odsyłki.
W razie użycia kilku spisów wymagane jest numerowanie ich.
Ilość przesyłek poleconych, jakie można wpisać do jednego osobnego spisu, nie może przekraczać 60;
Poza tym wyszczególnia się w tabeli IV otwarte listy służbowe oraz komunikaty i różne zalecenia urzędu wysyłającego, odnoszące się do służby wymiany.
Jeżeli Zarządy wymieniające odsyłki porozumiały się ze sobą co do wpisywania na kartach listowych ogólnej ilości przesyłek poleconych, ilość tych przesyłek winna być podana cyframi i słownie.
Jeżeli odsyłka nie zawiera przesyłek poleconych, umieszcza się wskazówkę "Próżny" (Néant) w tabeli V.
Przesyłanie przesyłek poleconych.
W żadnym przypadku nie należy mieszać przesyłek poleconych z przesyłkami zwykłymi.
Przesyłanie przesyłek ekspresowych.
Jednakże, jeżeli koperta ma być przymocowana do szyjki worka z przesyłkami poleconymi (§ 2 artykułu 158), wiązankę z przesyłkami ekspresowymi wkłada się do worka zewnętrznego. Fakt, że w odsyłce znajdują się tego rodzaju przesyłki, zaznacza się przez umieszczenie odpowiedniej kartki w kopercie, zawierającej kartę listową. Podobnie należy postępować, jeżeli przesyłek, ekspresowych nie można było połączyć z kartą listową z powodu ich ilości, formatu lub rozmiarów.
Sporządzanie odsyłek.
Listy, noszące ślady otwarcia, uszkodzenia lub ubytku zawartości, należy zaopatrzyć odpowiednią uwagą i odciskiem datownika tego urzędu, który ślady powyższe stwierdził.
Z przekazów pocztowych przesyłanych luźno sporządza się oddzielną wiązankę, która winna być włożona do pakietu lub worka, zawierającego przesyłki polecone lub ewentualnie do pakietu lub worka z przesyłkami wartościowymi. Jeżeli odsyłka nie zawiera ani przesyłek poleconych, ani też przesyłek wartościowych przekazy umieszcza się w kopercie, zawierającej kartę listową lub układa we wspólnej z nią wiązance.
Chorągiewki odsyłek mają być sporządzone z płótna, grubego kartonu, pergaminu lub z papieru naklejonego na deszczułkę; w stosunkach pomiędzy urzędami krajów ościennych można używać chorągiewek z grubego papieru. Chorągiewki sporządza się w następujących kolorach:
Worki, zawierające korespondencję zwykłą mieszaną (listy, kartki pocztowe i inne przedmioty) winny być zaopatrzone w chorągiewkę białą.
Używanie chorągiewek czerwonocynobrowych białych i jasnoniebieskich jest obowiązkowe, natomiast chorągiewek zielonych używa się tylko wówczas, gdy Zarząd kraju przeznaczenia tego wymaga.
Na chorągiewkach umieszczone będą: nazwa urzędu wysyłającego, wydrukowana małymi literami łacińskimi i nazwa urzędu przeznaczenia - tłustymi literami łacińskimi, obydwie nazwy poprzedzone słowami: "z" (de) względnie "do" (pour).
Przy wymianie między krajami odległymi nie wykonywanej przy pomocy bezpośrednich połączeń morskich, napisy te należy uzupełnić podaniem daty wysiania, numeru odsyłki i ewentualnie nazwy portu wyładowania, jeżeli Zarząd zainteresowany tego żąda.
Na workach należy umieszczać w sposób czytelny, literami łacińskimi, nazwę urzędu lub kraju pochodzenia i napis "Poczta" (Postes) lub jakikolwiek inny napis podobny, oznaczający je jako odsyłki pocztowe. Urzędy pośredniczące nie powinny umieszczać żadnych numerów porządkowych na chorągiewkach worków lub pakietów zamkniętych, odsyłek tranzytowych.
Przy plombowaniu należy odsyłki opakować w ten sposób, aby sznurka nie można było odwiązać. Jeżeli odsyłki te zawierają tylko przesyłki zwykle, mogą być one zamknięte za pomocą nalepek nagumowanych z wydrukowaną nazwą urzędu lub Zarządu wysyłającego. Adresy pakietów winny odpowiadać, co do napisów drukowanych i kolorów, przepisom przewidzianym w § 2 dla chorągiewek, umieszczanych na workach z korespondencją.
Pakiet lub worek z przesyłkami poleconymi, połączony z kartą listową w sposób, przewidziany w artykule 158, § 2, wkłada się do jednego z worków listowych lub do worka specjalnego; worek zewnętrzny ma być zaopatrzony w każdym przypadku w chorągiewkę koloru czerwonego, jeżeli jest więcej niż jeden worek z przesyłkami poleconymi, to worki dodatkowe, zawierające jedynie przesyłki polecone inne aniżeli listy i kartki pocztowe, można przesyłać luźno, po umieszczeniu na nich chorągiewki czerwonej.
Przekazywanie odsyłek.
Jedynie worki i pakiety oznaczone chorągiewką czerwoną winny być w chwili ich wydania poddane dokładnemu sprawdzeniu, tak co do ich zamknięcia jak i pakowania. Sprawdzanie innych worków i pakietów jest nieobowiązkowe, a przekazywanie ich odbywa się zawsze ilościowo.
Sprawdzanie odsyłek.
W tym przypadku, stosując się do postanowień poniżej podanego § 3, urząd wspomniany sporządza zawiadomienie o usterce według załączonego druku C 18. Zawiadomienie to przesyła się do urzędu wymiany od którego otrzymano odsyłkę; jeden odpis tego zawiadomienia przesyła się urzędowi nadawczemu, drugi natomiast wkłada się do przepakowanej odsyłki.
Jeżeli urząd otrzyma karty listowe lub spisy osobne, nie przeznaczone dla niego, wówczas przesyła je do urzędu przeznaczenia lub też, jeżeli przepisy wewnętrzne tego wymagają, tylko uwierzytelnione kopie tych dokumentów.
W zawiadomieniu należy wyszczególnić jak najdokładniej o jaki worek, pakiet lub przesyłkę chodzi.
Duplikat zawiadomienia o niedokładnościach przesyła się w taki sam sposób jak oryginał Zarządowi, któremu podlega urząd wysyłający odsyłkę, jeżeli Zarząd ten żąda duplikatu. Jeżeli chodzi o ważne nieprawidłowości, nasuwające podejrzenie zaginięcia lub ograbienia, wówczas do zawiadomienia o usterce, przeznaczonego do urzędu pochodzenia dołącza się, w miarę możności kopertę lub worek jak również, sznurek i pieczęć lub plombę, użytą do zamknięcia pakietu lub worka z przesyłkami poleconymi. Podobnie postępuje się z kopertą lub workiem zewnętrznym, wraz z ich sznurkami, chorągiewką, pieczęcią lub plombą, ilekroć przesłanie tych dowodów jest możliwe.
W obrocie z Zarządami, które wymagają nadsyłania duplikatów, dowody rzeczowe wyżej przytoczone dołącza się, do duplikatów.
Ponadto w przypadkach przewidzianych w §§ 1 i 2 niniejszego artykułu można zawiadomić w drodze telegraficznej, na koszt Zarządu wysyłającego telegram, urząd pochodzenia odsyłki i w razie potrzeby, ostatni pośredniczący urząd wymiany.
Zawiadomienie telegraficzne należy przesłać każdorazowo, gdy odsyłka nosi widoczne ślady obrabowania, a to w tym celu, aby urząd wysyłający lub pośredniczący przystąpił niezwłocznie do wyjaśnienia sprawy i w danym razie zawiadomił również drogą telegraficzną Zarząd poprzedni, dla przeprowadzenia dalszych dochodzeń.
Przesłanie duplikatu przewidziane w § 3 można odłożyć, jeżeli się przypuszcza, że powodem braku odsyłki jest jej opóźnienie lub mylne skierowanie.
Z chwilą nadejścia odsyłki, o której braku zawiadomiono urząd pochodzenia lub też, w danym razie, ostatni, urząd wymiany pośredniczący, należy wystosować do tych urzędów drugie zawiadomienie o niedokładnościach, oznajmiające o odbiorze tej odsyłki.
Jeżeli zawiadomienia te nie zostaną zwrócone Zarządowi, od którego pochodzą, w terminie dwumiesięcznym od dnia ich wysłania, będą one uważane, aż do chwili złożenia dowodów przeciwnych, jako uznane przez urzędy, do których zostały przesłane.
Termin ten w obrocie z krajami odległymi przedłuża się do czterech miesięcy.
Zwrot próżnych worków.
Zwrot odbywa się między wyznaczonymi do tego urzędami wymiany.
Próżne worki należy zwinąć w odpowiednie pakiety; zależnie od przypadku deszczułki do chorągiewek jak również chorągiewki płócienne, pergaminowe lub z innego trwałego materiału wkłada się do zwracanych worków.
Pakiety należy zaopatrzyć w chorągiewkę, wskazującą nazwę urzędu wymiany, z którego worki otrzymano, ilekroć worki zwraca się za pośrednictwem innego urzędu wymiany.
Jeżeli ilość zwracanych próżnych worków jest niezbyt duża, można je włożyć do worków z przesyłkami listowymi; w przeciwnym razie należy je umieścić osobno w workach opieczętowanych i zaopatrzonych w. chorągiewki z adresem odnośnych urzędów wymiany. Chorągiewki należy zaopatrzyć napisem "Próżne worki" (Sacs vides).
Każdy Zarząd ustala co pewien czas i jednolicie dla każdego rodzaju worków, używanych przez swe urzędy wymiany, przeciętną ich wartość we frankach, i podaje ją do wiadomości Zarządów zainteresowanych za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA O NALEŻNOŚCIACH TRANZYTOWYCH.
CZYNNOŚCI STATYSTYCZNE.
Statystyka należności tranzytowych.
Statystyka będzie wykonywana w drugim roku każdego trzyletniego okresu.
Odsyłki sporządzane na okrętach są objęte statystyką, jeżeli są wyładowywane podczas okresu statystyki.
Statystyka z maja 1942 roku będzie miała zastosowanie na lata 1941, 1942 i 1943: natomiast statystyka z października-listopada 1945 - do lat 1944, 1945 i 1946.
Jeżeli zmiana powoduje przekroczenie tej kwoty, znajduje ona odzwierciedlenie w rozrachunkach Zarządu kraju pochodzenia z Zarządami, które zapewniają przewóz po zaszłej zmianie nawet wówczas, gdyby wywołane tym zmniejszenie w rachunkach powodowało nieosiągnięcie dla niektórych Zarządów ustalonego minimum. Rewizji rachunków, jako też ewentualnie przeprowadzenia specjalnej statystyki, można żądać tylko wtedy, kiedy zmiana w kierowaniu odnośnych przesyłek trwała co najmniej dziewięć miesięcy. Jednakże dane tej statystyki są uwzględniane dopiero wtedy, jeżeli okres dwunastomiesięczny jest rzeczywiście osiągnięty.
Jeżeli ustalone zostanie podczas statystyki specjalnej, że waga ogólna odsyłek, wymienionych między dwoma Zarządami i przewożonych przez Zarząd trzeci, zwiększyła się o 100% lub zmniejszyła o 50% w stosunku do danych z ostatniego okresu statystyki oraz, jeżeli zmiany w rachunku Zarządu trzeciego ulegnie z tego tytułu zmianie o przeszło 5.000 franków rocznie, nowa ustalona waga ma służyć za podstawę przy obliczaniu należności tranzytowych, przypadających temu Zarządowi.
Również, jeżeli Zarząd pośredniczący stwierdzi w ciągu sześciu miesięcy, następujących po statystyce, że między odprawą pewnego Zarządu podczas okresu statystyki a ruchem normalnym, istnieje różnica wynosząca co najmniej 20% ogólnej wagi ładunku, Zarząd zainteresowany może wymagać przeprowadzenia nowej statystyki, jeżeli spowodowana tym zmiana w obrachunku pomiędzy dwoma Zarządami wyniesie ponad 5.000 franków rocznie.
Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki.
Ilość worków używanych do sporządzenia odsyłki ma być ograniczona do ścisłego minimum.
Obowiązek formowania oddzielnych worków dla "listów, i kartek pocztowych" i dla "innych przesyłek listowych; nie odnosi się do odsyłek, których ogólna waga brutto nie przewyższa 3 kg; to znaczy wagi przeciętnej przyjętej dla worków lekkich w myśl niżej podanego artykułu 173. Każdy więc Zarząd może w podobnym przypadku łączyć wszystkie przesyłki w jeden worek który wlicza się wtedy jako worek "L.C.". Jest oczywiste, że tego rodzaju odsyłka nie może zawierać żadnego worka, za który przypadałaby koszta tranzytu.
Jeżeli objętość odsyłek pozwala na to, osobne worki z przesyłkami różnego rodzaju (L. C. i A. O.) o jednakowym miejscu przeznaczenia winny być włączone do jednego worka zbiorczego.
Stwierdzenie ilości worków i wagi odsyłek zamkniętych.
| Opis worków | Ilość worków, których waga brutto | ||
|
nie przewyższa 5 kg (worki lekkie) |
przekracza 5 kg nie przewyższa jednak 15 kg (worki średnie) |
przekracza 15 kg nie przewyższa jednak 30 kg (worki ciężkie) |
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| L. G. | |||
| A. O. | |||
| Ilość worków wolnych od należności tranzytowych | |||
Ilość worków wolnych od należności tranzytowych ma się równać ogólnej liczbie worków, zaopatrzonych napisem "Statystyka - Wolny" (Statistique-Exempt), stosownie do przepisów artykułu 165, § 4.
Sporządzanie wykazów odsyłek zamkniętych.
Spis odprawionych zamkniętych odsyłek tranzytowych.
Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennymi.
Sporządzanie wykazów C21, dotyczących odsyłek odprawianych lub otrzymywanych przez okręty wojenne, jest obowiązkiem Zarządów tych krajów, do których należą te okręty. Na chorągiewkach odsyłek odprawianych pod adresem okrętów wojennych w okresie statystyki należy podawać datę wysłania. W razie dosyłania tego rodzaju odsyłek, Zarząd dosyłający powiadamia o tym Zarząd kraju, do którego należy okręt.
Zawiadomienie o tranzycie.
Karty listowe odsyłek, dla których sporządza się wspomniane zawiadomienie, mają być zaopatrzone w nagłówku bardzo widocznym napisem: "Zawiadomienie o tranzycie" (Bulletin de transit). Ten sam napis, podkreślony czerwonym ołówkiem ma być umieszczony na chorągiewkach specjalnych "Statystyka" (Statistique), o których mowa w artykule 165.
Odchylenia od artykułów 166, 167 i 170.
Każdy kraj może zawiadomić inne kraje, za pośrednictwem Biura międzynarodowego, ażeby zawiadomienia o niedokładnościach, wzór C20, wykazy, wzór C21 i zawiadomienia o tranzycie, wzór C23, przesyłano do jego Zarządu centralnego.
Ten ostatni Zarząd, w. danym razie, w zastępstwie urzędów wymiany zestawia wykazy C21 Stosownie do przepisów artykułu 167, § 2.
Połączenia nadzwyczajne.
Niezależnie od przewozu drogą powietrzną, do połączeń nadzwyczajnych, upoważniających do pobierania specjalnych kosztów tranzytowych, zalicza się jedynie, utrzymywaną dla przyśpieszonego przewozu drogą lądową, służbę tak zwanej Poczty Indyjskiej oraz specjalne połączenia samochodowe Palestyny lub też między Syrią i Irakiem.
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Obliczanie należności tranzytowych.
Jeżeli mnożnik 26 lub 13 nie odpowiada normalnej wymianie, odnośne Zarządy porozumiewają się co do zastosowania innego mnożnika, miarodajnego na przeciąg lat, do których odnosi się statystyka.
Do zestawienia rachunków powołany jest Zarząd wierzyciel, który je przesyła Zarządowi dłużnikowi.
Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwo Biura międzynarodowego.
W saldzie opuszcza się centymy.
W razie stwierdzenia różnic między odpowiednimi danymi, dostarczonymi przez dwa Zarządy, Biuro międzynarodowe proponuje im porozumieć się i nadesłać mu cyfry ostatecznie ustalone.
Jeżeli jeden tylko Zarząd prześle zestawienie C25, dane tego Zarządu będą miarodajne, jeżeli odpowiedni wykaz Zarządu opóźniającego się nie nadejdzie do Biura międzynarodowego w odpowiednim terminie przed sporządzeniem najbliższego ogólnego rozrachunku rocznego.
W przypadkach przewidzianych w § 5 artykułu 173, na zestawieniach umieszcza się uwagę: "Żadna uwaga Zarządu-dłużnika nie nadeszła w czasie przepisanym" (Aucune observation de l'Administration débitrice n'est parvenue dans le délai réglementaire).
Jeżeli dwa Zarządu porozumiały się co do bezpośredniego wyrównywania rachunków, na zestawieniu C25 umieszcza się uwagę "rachunek wyrównany oddzielnie - do wiadomości" (Compte réglé à part - à titre d information); zestawień takich nie wciąga się do ogólnego rozrachunku rocznego.
W rozrachunku tym podane są:
Biuro międzynarodowe stara się drogą kompensacji, ograniczyć ilość dokonywanych wypłat do minimum.
Uregulowanie należności tranzytowych.
Jeżeli waluty kilku krajów odpowiadają tym warunkom, do kraju-wierzyciela należy określenie odpowiadającej mu waluty. Przeliczenia dokonuje się według parytetu złota obu walut.
Po upływie tych terminów kwoty należne są oprocentowane po 5% rocznie, licząc od dnia upływu wspomnianych terminów,
Jeżeli wypłata kwot przewidzianych w ustępie poprzednim, nie nastąpi aż do upływu tego nowego terminu, Biuro międzynarodowe umieszcza je w najbliższym ogólnym rozrachunku rocznym na dobro Zarządu-wierzyciela. W tym przypadku należą się procenty składane, to znaczy, że w końcu każdego roku aż do chwili wypłaty dodaje się procent od kapitału.
W przypadku zastosowania postanowień poprzedniego ustępu odnośny ogólny rozrachunek jak również rozrachunki w ciągu czterech następnych lat nie mają, w miarę możności, zawierać w saldach Tabeli 2 kwot do zapłacenia przez uchwalający się Zarząd zaintesowanemu Zarządowi-wierzycielowi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Kupony na odpowiedź.
W razie braku uzgodnienia w ciągu sześciu miesięcy, Zarząd-wierzyciel zestawia swój rachunek i przesyła go do Biura międzynarodowego.
W razie, gdy jeden tylko Zarząd nadeśle wykaz, dane tego Zarządu są miarodajne.
Saldo wstawia Biuro międzynarodowe do rozrachunku rocznego, a wypłata salda odbywa się na warunkach ustalonych w artykule 175.
Karty tożsamości.
Funkcjonariusz wpisuje podanie do rejestru, wypełnia atramentem i literami łacińskimi dane, wymagane nadrukiem karty tożsamości, umacnia na niej fotografię w miejscu na to wyznaczonym, umieszcza znaczek pocztowy, odpowiadający pobranej należności, w ten sposób, iż jedna połowa znaczka znajduje się na fotografii - druga na karcie, po czym unieważnia znaczek bardzo wyraźnym odciskiem datownika.
Następnie umieszcza znowu odcisk datownika lub pieczęci urzędowej w ten sposób, by odcisk obejmował jednocześnie górną część fotografii i kartę, odtwarza ten sam odcisk na przedniej stronie karty, podpisuje ją i wręcza interesantowi, po uprzednim złożeniu przez niego podpisu.
Zarządy mogą dołączyć kartkę do druku C28, przeznaczoną na wpisywanie specjalnych uwag dla potrzeb swej służby wewnętrznej.
Wymiana odsyłek z okrętami wojennymi.
Du bureau de ...... le division navale (narodowość) de ....... (oznaczenie eskadry) à ......
Pour le bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) albo à ...... (kraj)
De la division navale (narodowość) de (oznaczenie eskadry) à ..... (kraj)
Du bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) à .....
Pour le bureau de ........ (kraj)
lub:
De la division navale (narodowość) de (oznaczenie eskadry) à ...... (kraj) la division navale (narodowość) de ..... oznaczenie eskadry à .......
Pour le bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) à ..... (kraj)
Kapitan okrętu pocztowego przewożącego odsyłki, przeznaczone dla eskadry lub okrętu wojennego, przechowuje je do dyspozycji komendanta odnośnej eskadry lub okrętu wojennego, na wypadek gdyby ten komendant w drodze zażąda! od okrętu wydania mu odsyłek.
Ceduły należnościowe. Rozrachunki dotyczące należności celnych itp.
Jeżeli pomiędzy dwoma tymi zainteresowanymi Zarządami odbywa się również wzajemna wymiana paczek w ich stosunkach wzajemnych mogą oni, w braku zawiadomienia odmiennego w rachunkach dotyczących ceduł należnościowych z obrotu paczkowego, umieszczać również rachunki, dotyczące wymiany przesyłek listowych.
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się następujące druki:
C 1 (Nalepka celna),
C 2 (Deklaracja celna),
C 3 (Ceduła należnościowa),
C 5 (Poświadczenie odbioru),
C 8 (Międzynarodowy przekaz pobraniowy),
C 10 (Koperta do dosyłania),
C 11 (Żądanie wycofania przesyłki, zmiany adresu przesyłki, zmiany pobrania),
C 12 (Reklamacja zwykłej przesyłki nienadeszłej),
C 13 (Reklamacja przesyłki poleconej, itp.),
C 26 (Kupon na odpowiedź),
C 28 (Karta tożsamości).
Termin przechowania dokumentów.
Dokumenty, dotyczące służby międzynarodowej, należy przechowywać najmniej przez dwa lata, licząc od dnia następującego po dacie, do której dokumenty się odnoszą.
Adres telegraficzny.
W korespondencji telegraficznej, wymienianej wzajemnie, Zarządy używają adresu telegraficznego "Postgen" z dodaniem nazwy miasta, w którym znajduje się siedziba Zarządu centralnego.
Przy korespondencji, kierowanej do innych urzędów aniżeli Zarząd centralny kraju przeznaczenia, adres winien brzmieć "Postbur", z dodaniem nazwy miasta, do którego telegram jest adresowany.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Kongresy i Konferencje.
Biuro międzynarodowe przygotowuje prace Kongresów i Konferencyj; zajmuje się drukowaniem i rozdziałem potrzebnych dokumentów.
Dyrektor tego Biura uczestniczy w posiedzeniach Kongresów i Konferecyj oraz bierze udział w obradach, jednakże bez głosu rozstrzygającego.
Informacje, żądania zmiany Aktów.
Biuro międzynarodowe obowiązane jest w każdej chwili udzielać członkom Związku wszelkich informacyj, jakie okazałyby się im potrzebne w sprawach, dotyczących służby pocztowej.
Biuro międzynarodowe wdraża postępowanie co do wniosków, dotyczących zmiany lub wykładni przepisów, które obowiązują Związek, i ogłasza wyniki zasięgniętych opinij.
Wydawnictwa.
Podobne zbiory co do wykonywania Porozumień ogłasza się na życzenie Zarządów, uczestniczących w tych Porozumieniach.
Egzemplarze dodatkowe tych dokumentów, których żądały Zarządy, podlegają osobnej opłacie, według kosztów własnych.
Spis ten otrzymują Zarządy w ilości po 10 egzemplarzy za jednostkę udziału, wyznaczoną poszczególnym Zarządom w myśl postanowień artykułu 25 Konwencji. Egzemplarze dodatkowe, których żądałyby Zarządy, podlegają osobnej opłacie, po cenie kosztów własnych.
Sprawozdanie roczne.
Biuro międzynarodowe sporządza roczne sprawozdanie ze swych działalności i podaje do wiadomości wszystkim Zarządom.
Język urzędowy Biura międzynarodowego.
Językiem urzędowym Biura międzynarodowego jest język francuski.
Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości.
Biuro międzynarodowe, obowiązane jest zająć się sporządzaniem kuponów na odpowiedź i kart tożsamości, i na żądanie zaopatrzyć w nie Zarządy.
Zestawienie i wyrównywanie rachunków.
Sporządzanie rachunków.
W braku odmiennego porozumienia, Zarząd, który dla celów wewnętrznej rachunkowości pragnie posiadać rachunki ogólne musi je sam sporządzić i przesłać do uznania odnośnemu Zarządowi.
Zarządy mogą porozumieć się co do odmiennego postępowania w stosunkach wzajemnych.
Wykaz ten winien nadejść do Biura międzynarodowego najpóźniej w dniu 19 każdego miesiąca lub w ciągu pierwszego miesiąca każdego kwartału; w przeciwnym razie wykaz zostanie uwzględniony dopiero przy wyrównywaniu rachunków za następny miesiąc lub kwartał.
Dług każdego Zarządu wobec innych Zarządów wpisuje się do zestawienia; zsumowanie kwot wyszczególnionych w poszczególnych kolumnach zestawienia stanowi ogólne saldo dłużne każdego Zarządu.
Bilans ogólny.
Biuro międzynarodowe dokłada w miarę możności starań, aby każdy Zarząd mógł uregulować swe zobowiązania za pomocą tylko jednej lub najwyżej dwóch oddzielnych wypłat.
Jednakże Zarząd, którego wierzytelność u innego Zarządu przekracza zazwyczaj sumę 50.000 franków, ma prawo żądać zaliczek.
Powyższe zaliczki wpisuje zarówno Zarząd-wierzyciel, jak i Zarząd-dłużnik w końcu wykazów, przesyłanych do Biura międzynarodowego.
Uznania te służą za podstawę do zestawienia rozrachunku dla każdego zainteresowanego Zarządu. W rozrachunku tym podaje się.
Ostateczna kwota musi się równać ogólnej kwocie długu, uwidocznionego w zestawieniu.
W końcu zestawienia likwidacyjnego należy podać różnicę między ogólną kwotą długu, a ogólną kwotą wierzytelności; różnica ta stanowi wynik otrzymany z wykazów nadsyłanych przez Zarządy do Biura międzynarodowego. Kwota netto nadwyżki długu lub wierzytelności powinna być równa saldu biernemu lub czynnemu, podanemu w zestawieniu ogólnym. Poza tym wykaz powyższy wskazuje Zarządy, na których dobro Zarząd-dłużnik ma dokonać wypłaty.
Biuro międzynarodowe ma przesłać zestawienia likwidacyjne Zarządom zainteresowanym najpóźniej do 22 każdego miesiąca.
Wypłata.
Kwoty, należne na podstawie zakończonego rozrachunku przez jeden Zarząd drugiemu Zarządowi, winny być wypłacone w terminie możliwie najkrótszym najpóźniej jednak w ciągu piętnastu dni od otrzymania, wykazu likwidacyjnego dłużnika. Co do innych warunków zapłaty, obowiązują przepisy § 1, artykułu 175. Przepisy § 6 tego artykułu należy stosować wtedy, jeżeli w terminie oznaczonym saldo nie zostało wpłacone. Salda bierne lub czynne, nie przekraczające 500 franków, mogą być przeniesione do rozrachunku na następny miesiąc, jednakże tylko wtedy, jeżeli Zarządy zainteresowane nadsyłają Biuru międzynarodowemu wykazy miesięczne. To przeniesienie zaznacza się w zestawieniach i wyrównaniach dla Zarządów dłużnika i wierzyciela. Zarząd-dłużnik przesyła w danym razie Zarządowi-wierzycielowi uznanie długu na należną kwotę, celem umieszczenia w następnym wykazie.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Statystyka ogólna.
W tym celu Zarządy nadsyłają do Biura międzynarodowego możliwie wyczerpujące zestawienia danych statystycznych w formie wykazów, sporządzonych według załączonych wzorów C 30 i C 31. Wykazy C 30 należy nadsyłać z końcem lipca każdego roku; jednakże dane co do części I, II i IV tego wykazu należy podawać tylko co trzy lata w tym samym terminie. Dostarczone dane dotyczą zawsze roku poprzedniego.
Każdy Zarząd ustala sam termin i czas trwania tych obliczeń.
Wydatki Biura międzynarodowego.
1-sza klasa: Unia Południowo-Afrykańska, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Republika Argentyna, Australia (Związek Państw), Kanada, Chiny, Hiszpania, Francja, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Indie brytyjskie, Włochy, Japonia, Nowa Zelandia, Polska, Związek Socjalistycznych Republik Rad;
2-ga klasa: -
3-cia klasa: Zespół Posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki, Belgia, Brazylia, Egipt, Alger, Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach, Zespół innych kolonij francuskich, Zespół Kolonij brytyjskich wraz z Terytoriami zamorskimi, Protektoratami i Terytoriami pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, Meksyk, Holandia, Indie holenderskie, Rumunia, Szwecja, Związek szwajcarski, Czechosłowacja, Turcja, Królestwo Jugosławii;
4-ta klasa: Dania, Finlandia, Węgry, Irlandia, Korea, Norwegia, Portugalia, Kolonie portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii;
5-ta klasa: Bułgaria, Chili, Republika Kolumbia, Grecja, Iran, Maroko (Strefa hiszpańska), Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Peru, Tunis;
6-ta klasa: Afganistan, Albania, Boliwia, Republika Costa-Rica, Republika Kuba, Republika San Domingo, Republika Salwador, Ekwador, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Wschodnia Afryka włoska, Luksemburg, Nikaragua, Republika Panama, Paragwaj, Curacau i Surinam, Syjam, Republika Wschodnio-Urugwajska, Stany Zjednoczone Wenezueli;
7-ma klasa: Królestwo Arabii Saudyjskiej, kolonia Kongo belgijskie, Zespól Kolonij hiszpańskich, Irak, Islandia, Zespół Kolonij i Posiadłości włoskich oprócz Wschodniej Afryki włoskiej. Zespół Posiadłości japońskich, oprócz Korei, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syria i Liban), Republika Liberia, Filipiny Związek Państw, Republika San Marino, Państwo Miasto Watykan, Yemen.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas ważności Regulaminu.
Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Światowej Konwencji Pocztowej. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i Konwencja, jeżeli na podstawie wzajemnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie zostanie odnowiony.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
WZORY DRUKÓW
Przekład
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PRZESYŁEK LISTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
TREŚĆ
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
Art.
1. Przesyłki listowe, dopuszczone do przewozu powietrznego
2. Wolność tranzytu
3. Kierowanie przesyłek listowych lotniczych
4. Przewóz powietrzny na pewnym tylko odcinku drogi
5. Opłaty i ogólne warunki przyjmowania przesyłek lotniczych
6. Przesyłki listowe lotnicze nieopłacone lub niedostatecznie opłacone
7 Doręczanie przesyłek listowych lotniczych
8. Dosyłanie i zwrot przesyłek listowych lotniczych.
Rozdział II.
Przesyłki polecone lub z podaną wartością.
9. Przesyłki polecone
10. Poświadczenie odbioru
11. Odpowiedzialność
12. Przesyłki z podaną wartością
Rozdział III.
Przyznawanie dopłat za przewóz powietrzny. Koszta przewozu
13. Przyznawanie dopłat za przewóz powietrzny
14. Koszta przewozu powietrznego za odsyłki zamknięte
15. Należność za przewóz pojedynczych przesyłek listowych lotniczych
Rozdział IV.
Biuro międzynarodowe.
16. Komunikaty przesyłane, do Biura międzynarodowego i do Zarządów
Rozdział V.
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
17. Statystyka dotycząca rozrachunków
18. Sporządzanie odsyłek lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki, należności za przewóz powietrzny
19. Stwierdzanie wagi odsyłek lotniczych i przesyłek listowych lotniczych
20. Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych
21. Rachunek kosztów przewozu powietrznego, wyrównywany na podstawie statystyki
22. Rachunek należności za przewóz powietrzny
23. Ogólny rozrachunek
Rozdział VI.
Różne postanowienia.
24. Oznaczanie przesyłek listowych lotniczych
25. Oznaczanie odsyłek lotniczych
26. Sposób odprawiania przesyłek listowych lotniczych
27. Przeładowywanie odsyłek lotniczych
28. Napis na kartach listowych, kartach wartościowych i na nalepkach odsyłek lotniczych
29. Pośrednictwo przy cleniu przesyłek listowych podlegających należnościom celnym
30. Stosowanie Postanowień Konwencji i Porozumień
31. Wejście w życie i czas ważności przyjętych Postanowień
Protokół Końcowy Postanowień, dotyczących przewozu poczty listowej drogą powietrzną.
I. Koszty przewozu powietrznego odsyłek zamkniętych
II. Prawo zmniejszenia podstawowej skali wagi listowych przesyłek lotniczych
III. Dopłaty nadzwyczajne na korzyść pewnych krajów Europy.
Załączniki.
Wzory druków
A V 1. Wykaz linij powietrznych obsługiwanych krajów i opłat za przewóz lotniczy
A V 2. Wykaz wagi przesyłek listowych lotniczych
A V 3. Wykaz wagi brutto zamkniętych odsyłek lotniczych
A V 4. Wykaz wagi przesyłek listowych lotniczych.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PRZESYŁEK LISTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przesyłki listowe dopuszczone do przewozu powietrznego.
Wolność tranzytu.
Wolność tranzytu, przewidziana w artykule 26 Konwencji, jest zapewniona dla przesyłek listowych lotniczych na całym obszarze Związku bez względu na to, czy Zarządy pośredniczące biorą udział, czy też nie, w dosyłaniu tych przesyłek listowych.
Kierowanie przesyłek listowych lotniczych.
Tak samo postępuje się, jeżeli z jakiegokolwiek powodu kierowanie innymi drogami jest korzystniejsze od istniejącej drogi powietrznej.
Przewóz powietrzny na pewnym tylko odcinku drogi.
Opłaty i ogólne warunki przyjmowania przesyłek listowych lotniczych.
Specjalna dopłata lotnicza należy się również za przesyłki listowe lotnicze, zwolnione od wszelkich opłat w myśl postanowień artykułu 49, § 2 Konwencji.
Jednolite dopłaty winny być ustalone dla całego obszaru danego kraju przeznaczenia, jakakolwiek byłaby użyta droga kierowania przesyłki.
W stosunkach między krajami Europy dopłata wynosi najwyżej 15 centymów za 20 gramów, jakakolwiek byłaby odległość.
Napis ten może być sporządzony za pomocą specjalnej pieczątki, umieszczonej na znaczku lub na nalepce specjalnej, albo też poprostu napisany na stronie adresowej przesyłki w jakikolwiek sposób. W każdym jednak wypadku napis ma być stwierdzony datownikiem urzędu nadania.
Przesyłki listowe lotnicze nie opłacone lub niedostatecznie opłacone.
Postanowienia artykułu 36 Konwencji stosują się do pobierania opłat pocztowych, nieuiszczonych przy nadaniu.
Doręczenie przesyłek listowych lotniczych.
Dosyłanie i zwrot przesyłek listowych lotniczych.
PRZESYŁKI POLECONE LUB Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Przesyłki polecone.
Przesyłki polecone podlegają opłatom pocztowym i ogólnym warunkom dopuszczenia do przewozu przewidzianym w Konwencji. Prócz tego stosują się do nich te same dopłaty za przewóz lotniczy, jak do przesyłek zwykłych.
Poświadczenia odbioru.
Każdy Zarząd jest upoważniony do wliczania wagi formularza zwrotnego poświadczenia odbioru do wagi przesyłki w chwili obliczania specjalnej dopłaty lotniczej.
Odpowiedzialność.
Za przesyłki polecone, wysyłane drogą powietrzną, Zarządy ponoszą tę samą odpowiedzialność, jak za inne przesyłki polecone.
Przesyłki z podaną wartością.
Opłata asekuracyjna zwykła wraz z opłatą asekuracyjną specjalną nie mogą przekraczać granic podwójnej wysokości, ustalonych w artykule 3 litera c) Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością.
PRZYZNAWANIE DOPŁAT ZA PRZEWÓZ POWIETRZNY. KOSZTA PRZEWOZU.
Przyznawanie dopłat za przewóz powietrzny.
Każdy Zarząd zatrzymuje w całości dopłaty pobrane za przewóz powietrzny.
Koszta przewozu powietrznego za odsyłki zamknięte.
Koszta przewozu powietrznego przesyłek listowych wysyłanych w odsyłkach zamkniętych, ponosi Zarząd kraju wysłania.
Odsyłki lub przesyłki przewożone na liniach! wewnętrznych krajów podlegają tej samej taryfie, chyba że kraje umawiające zgodzą się nie pobierać żadnego wynagrodzenia z tytułu tego przewozu.
Jednakowoż za przewóz odsyłek, które należy dosyłać połączeniami nadzwyczajnymi Zarząd pośredniczący może żądać zwrotu kosztów przewozu. Rachunek kosztów przewozu powietrznego odbywa się wówczas w myśl artykułu 21, §§ 1 i 3 Postanowień.
Należność za przewóz pojedynczych przesyłek listowych lotniczych.
Dla określenia kosztów przewozu wagę netto tych przesyłek powiększa się o 10%.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Ten ogólny wykaz, który winien odpowiadać wzorowi AV 1, jest rozsyłany niezwłocznie Zarządom.
Biuro międzynarodowe jest również obowiązane do sporządzenia map linij pocztowych i połączeń lotniczych wewnętrznych i, międzynarodowych wszystkich krajów.
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Statystyka dotycząca rozrachunków.
Sporządzanie odsyłek zwykłych lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki, należności za przewóz powietrzny.
Postanowienia artykułu 165 Regulaminu wykonawczego Konwencji nie dotyczą statystyki, przeprowadzonej dwa razy do roku dla ustalenia należności za przewóz powietrzny, jednakże w okresie tych statystyk chorągiewki i napisy na odsyłkach, zawierających korespondencję lotniczą, winny zawsze zawierać widoczną uwagę "Statystyka lotnicza" (Statisque-avion).
Stwierdzanie wagi odsyłek lotniczych i przesyłek listowych lotniczych.
Jeżeli listy i kartki pocztowe jak również inne przesyłki połączone w jedną odsyłkę, przewożone są na liniach, na których stosuje się zniżoną taryfę dla A. O., waga każdego z dwóch rodzajów przesyłek ma być podana, niezależnie od wagi ogólnej na chorągiewce lub też na adresie zewnętrznym odsyłki. W danym razie wagę opakowania zewnętrznego (worka lub pakietu, dodaje się do wagi innych przesyłek.
W razie użycia worka zbiorowego, wagi tego worka nie uwzględnia się.
Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych.
W czasie najkrótszym, a w każdym razie w ciągu miesiąca po ukończonym okresie statystyki Zarządy, które odprawiły zamknięte odsyłki lotnicze, rozsyłają wykaz tych odsyłek na odpowiednim formularzu C 22 poszczególnym Zarządom, z których połączeń powietrznych korzystały, uwzględniając także, w danym razie, Zarząd kraju przeznaczenia.
Rachunek kosztów przewozu powietrznego wyrównywany na podstawie statystyki.
Rachunek należności za przewóz powietrzny.
Ogólny rozrachunek.
Jeżeli zainteresowane Zarządy nie porozumiały się co do odmiennego sposobu postępowania, ogólny rozrachunek należności za przewóz powietrzny sporządza dwa razy do roku Biuro międzynarodowe według zasad, ustalonych dla rozrachunku należności tranzytowych.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Oznaczenie przesyłek listowych lotniczych.
Przesyłki listowe lotnicze należy przed wysłaniem zaopatrzyć w specjalną nalepkę lub odcisk stempla koloru niebieskiego z napisem "Lotnicza" (Par avion) oraz ich przetłumaczeniem nieobowiązkowym w języku kraju pochodzenia.
Oznaczenie odsyłek lotniczych.
Jeżeli przesyłki listowe lotnicze dają podstawę do sformowania oddzielnych odsyłek, winny one być opakowane w papier niebieski lub w worki albo całkowicie niebieskie, albo też mające szerokie pasy niebieskie.
Sposób odprawiania przesyłek listowych lotniczych.
W razie włożenia przesyłek listowych, lotniczych poleconych do odsyłek zwykłych, napis "Lotnicza" (Par avion) winien być umieszczony na miejscu, przewidzianym w § 2 wymienionego artykułu 159 dla napisu "Exprès".
Jeżeli chodzi o przesyłki listowe lotnicze z podaną wartością, włożone do odsyłek zwykłych, napis "Lotnicza" (Par avion) umieszcza się w rubryce "Uwagi", przy wpisie każdej poszczególnej przesyłki.
Przeładowywanie odsyłek lotniczych.
W braku porozumienia odmiennego między zainteresowanymi Zarządami pocztowymi, przeładowanie w drodze, w tym samym porcie lotniczym, odsyłek przewożonych kolejno kilku odrębnymi połączeniami lotniczymi odbywa się za pośrednictwem Zarządu kraju, gdzie odbywa się przeładowanie. Nie dotyczy to przeładowania dokonywanego między statkami powietrznymi, obsługującymi następujące po sobie odcinki tej samej linii powietrznej.
Napis na kartach listowych, kartach wartościowych i na chorągiewkach odsyłek lotniczych.
Karty listowe i karty wartościowe, dołączane do odsyłek lotniczych, należy zaopatrzyć w nagłówku nalepką "Lotniczą" (Par avion). Taką samą nalepkę umieszcza się na chorągiewkach tych odsyłek.
Pośrednictwo przy cleniu przesyłek listowych, podlegających należnościom celnym.
Zarządy dołożą starań, aby w miarę możności przyśpieszyć clenie korespondencji lotniczej, podlegającej należnościom celnym.
Stosowanie Postanowień Konwencji i Porozumień.
Postanowienia Konwencji i Porozumień, jak również Regulaminów, z wyjątkiem Porozumienia o paczkach pocztowych i jej Regulaminu, należy stosować we wszystkim, co nie jest wyraźnie uregulowane w poprzednich artykułach.
Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia wejścia w życie Konwencji. Będą one obowiązywały przez ten sam przeciąg czasu co i Konwencja, jeżeli na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostaną odnowione.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
Prawo to przysługuje również innym krajom Europy dla ich ruchu z krajami wymienionymi w ustępie poprzednim.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW.
Przekład
POROZUMIECIE O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
Art.
1. Przedmiot Porozumienia
2. Najwyższa kwota podanej wartości
3. Opłacanie przy nadaniu. Wysokość opłat
4. Ogólne warunki
5. Dowód nadania
6. Opłata za przesyłki adresowane poste-restante
7. Opłata za pośrednictwo przy cleniu
8. Należności celne i inne należności pocztowe
9. Przesyłki wolne od należności przy doręczeniu
10. Doręczanie ekspresowe
11. Podane wartości
12. Zakazy
13. Zwolnienie od opłat
14. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu
15. Poświadczenie odbioru
16. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne
17. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział II.
Odpowiedzialność.
18. Zakres odpowiedzialności
19. Wyjątki od odpowiedzialności
20. Wygaśnięcie odpowiedzialności
21. Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania
22. Ustalenie odpowiedzialności
23. Ograniczenie odpowiedzialności
Rozdział III.
Przesyłki za pobraniem.
24. Opłata i warunki przesyłania
25. Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania
26. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia przesyłki
27. Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego
28. Zabezpieczenie kwot zainkasowanych. Obowiązek wypłaty. Terminy i zwrotne poszukiwanie. Podział opłat
Rozdział IV.
Przyznanie opłat. Należność za tranzyt.
29. Przyznanie opłat
30. Należności tranzytowe
Rozdział V.
Różne postanowienia.
31. Stosowanie przepisów Konwencji
32. Urzędy uczestniczące w wymianie
33. Uchwalenie wniosków w przerwach między zjazdami
Postanowienia końcowe.
34. Wejście w życie i czas trwania Porozumienia
Protokół Końcowy Porozumienia.
Artykuł jedyny.
Najwyższa dopuszczalna kwota podanej wartości.
POROZUMIENIE O USTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ,
które zawarły:
Albania, Niemcy, Królestwo Arabii Saudyjskiej Republika Argentyna, Belgia, Kolonia Kongo Belgijskie, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Chili, Chiny, Republika Kolumbia, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpania, Zespól Kolonij Hiszpańskich, Finlandia, Francja, Algier, Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach, Zespół innych kolonij franc., Zjedn. Królestwo W. Brytanii i Irlandii Północnej, Zespół kolonij brytyjskich wraz z Terytoriami zamorskimi, Protektoratami i Terytoriami pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, Grecja, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indie brytyjskie, Iran, Irak, Irlandia, Islandia, Włochy, Zespół kolonij i Posiadłości włoskich oprócz włoskiej Afryki Wschodniej, Wschodnia Afryka Włoska, Japonia, Korea, Zespół innych Posiadłości japońskich, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syria, Liban), Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Nikaragua, Norwegia, Nowa Zelandia, Republika Panama, Paragwaj, Holandia,. Curacao i Surinam, Indie holenderskie, Polska, Portugalia, Kolonie Portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezuli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wylej wymienionych krajów, na mocy artykułu 3 światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przedmiot Porozumienia.
Pod nazwą listów lub pudełek z podaną wartością mogą być wymieniane między układającymi się Krajami listy, zawierające papiery wartościowe i dokumenty wartościowe, jak również pudełka, zawierające biżuterię i inne kosztowności, z ubezpieczeniem zawartości na wysokość podanej kwoty.
W obrocie pomiędzy Krajami, które się na to zgodziły, listy z podaną wartością mogą, zawierać również przedmioty podlegające należnościom celnym.
Udział w wymianie pudełek z podaną wartością ogranicza się do tych krajów, które zgodziły się na zaprowadzenie tej gałęzi służby.
Najwyższa kwota podanej wartości.
Każdy Zarząd może w odniesieniu do swojej służby ograniczyć podanie wartości do kwoty, która nie może być mniejsza, niż 10.000 franków.
W obrocie między krajami, które przyjęły różne kwoty maksymalne, granica najniższa winna być przestrzegana obustronnie.
Opłacanie przy nadaniu. Wysokość opłat.
Opłatę za listy i pudełka z podaną wartością należy uiszczać przy nadaniu.
Opłata ta składa się:
Ogólne warunki.
Wolno jednak włożyć do przesyłki fakturę otwartą, ograniczającą się do istotnych danych, jak również zwykły odpis adresu pudełka z podaniem adresu nadawcy.
Dowód nadania.
Dowód nadania winien być wydany nadawcy bezpłatnie przy nadaniu przesyłki z podaną wartością.
Opłata za przesyłki adresowane poste-restante.
Zarządy krajów przeznaczenia mogą pobierać za przesyłki z podaną wartością adresowane poste-restante (do podjęcia na poczcie), specjalną opłatę, przewidzianą przez własne przepisy dla tego samego rodzaju przesyłek w obrocie wewnętrznym.
Opłata za pośrednictwo przy cleniu.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczenia, można pobierać, na rzecz poczty opłatę za pośrednictwo przy cleniu, nie przekraczającą 40 centymów od przesyłki.
Należności celne i inne należności niepocztowe.
Przesyłki wolne od należności przy doręczeniu.
W obrocie z krajami, które się na to zgodziły, nadawcy listów i pudełek z podaną wartością mogą przyjąć na siebie, na warunkach określonych w artykule 43 Konwencji, wszelkie należności pocztowe i niepocztowe, którymi przesyłki są obciążone przy doręczeniu.
Doręczanie ekspresowe.
Nadawca przesyłki może żądać doręczenia jej adresatowi do domu przez umyślnego posłańca, zaraz po nadejściu, na zasadach ustalonych w art. 45 Konwencji.
Zarząd kraju przeznaczenia może jednak, jeżeli tego wymagają jego przepisy wewnętrzne, zarządzić doręczanie przez umyślnego posłańca tylko zawiadomienia o nadejściu przesyłki, zamiast samej przesyłki.
Podanie wartości.
Podana wartość nie może przekraczać rzeczywistej wartości przesyłki, natomiast pozwala się podawać tylko część tej wartości. Przy dokumentach przedstawiających wartość ze względu na koszty ich sporządzenia, kwota podanej wartości nie może przekraczać wysokości kosztów, jakie w razie zaginięcia byłyby połączone z wystawieniem nowych dokumentów.
Wszelkie podanie w celach oszukańczych wartości wyższej, aniżeli rzeczywista, wartość przesyłki, pociąga za sobą odpowiedzialność sądową według ustawodawstwa kraju nadania.
Zakazy.
| PRZEDMIOTY | Rodzaj przesyłek z podaną wartością | Postępowanie z przesyłkami przyjętymi wbrew zakazowi |
| 1 | 2 | 5 |
| a) Przedmioty, które przez swą właściwość lub opakowanie mogą przedstawiać niebezpieczeństwo dla funkcjonariuszów, brudzić lub niszczyć inne przesyłki; | listy i pudełka |
) ) ) ) ) ) ) postępuje, się stosownie do ) regulaminów wewnętrznych ) Zarządu, który stwierdzi ) ich obecność; jednakże ) przedmioty, wymienione pod } c), nie są w żadnym wypadku ) ani kierowane do miejsca ) przeznaczenia, ani ) doręczane adresatom, ani ) zwracane do miejsca ) nadania; ) ) ) ) ) |
| b) przedmioty, podlegające należnościom celnym (z wyjątkiem papierów wartościowych, z zastrzeżeniem jednak postanowień artykułu pierwszego; | listy | |
| c) opium, morfina, kokaina i inne narkotyki. Jednakże zakaz ten nie dotyczy przesyłek z tego rodzaju zawartością w pudełkach z podaną wartością, wysyłanych w celach leczniczych lub naukowych do krajów, które je pod tym warunkiem dopuszczają; | listy i pudełka | |
| d) przedmioty, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia; | listy i pudełka | |
| e) zwierzęta żywe; | listy i pudełka | |
| f) materiały wybuchowe, łatwo zapalne lub niebezpieczne; | listy i pudełka |
) niszczy na miejscu ten ) Zarząd, który stwierdzi ich } obecność; ) |
| g) przedmioty sprośne lub niemoralne; | listy i pudełka | |
| h) monety, platyna, złoto lub srebro obrobione lub nieobrobione, klejnoty, biżuteria i inne kosztowności; | listy |
) zwraca się, do miejsca ) nadania, jednakże, o ile ) obecność ich zostanie ) stwierdzona dopiero przez } Zarząd kraju przeznaczenia, ) ten ostatni ma prawo ) doręczyć je adresatom na ) warunkach przewidzianych ) jego przepisami ) wewnętrznymi. |
| i) banknoty, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek walory na okaziciela. | pudełka |
Zwolnienie od opłat
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Nadawca przesyłki z podaną wartością może ją wycofać z poczty lub zmienić jej adres w celu dosłania bądź to wewnątrz kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, bądź też, do któregokolwiek z krajów, uczestniczących w Porozumieniu na warunkach ustalonych w artykule 51 Konwencji.
Przy żądaniu zmiany adresu w drodze telegraficznej do opłaty za telegram dodaje się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Poświadczenie odbioru.
Nadawca może żądać poświadczenia odbioru, na warunkach ustalonych w artykule 55 Konwencji.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Postanowienia artykułu 52 Konwencji należy stosować do przesyłek z podaną wartością dosyłanych lub niedoręczalnych.
Reklamacje i żądania informacji.
W sprawach reklamacyj i żądań informacyj dotyczących listów i pudełek z podaną wartością, Zarządy stosują się do postanowień artykułu 53 Konwencji.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
Zakres odpowiedzialności.
Odpowiedzialność ta dotyczy zarówno przesyłek przesyłanych pojedynczo, jak i przesyłek przewożonych w odsyłkach zamkniętych.
Nadawca ma prawo do odszkodowania, odpowiadającego stracie w rzeczywistości poniesionej wskutek zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia; odszkodowanie jednak, w żadnym razie, nie może przewyższać kwoty podanej wartości we frankach złotych.
Wyjątki od odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki z podaną wartością, których doręczanie odbyło się stosownie do ich przepisów wewnętrznych dla przesyłek tego samego rodzaju.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje:
Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
W odniesieniu do wypłaty odszkodowania, jak również zwrotu opłat i należności, terminu wypłaty i zwrotu odszkodowania Zarządowi kraju nadania, postanowienia artykułu 59, 60 i 62 Konwencji należy stosować do przesyłek z podaną wartością.
Ustalenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub kraju przeznaczenia, aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności:
Aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, Zarząd, który przekazał przesyłkę z podaną wartością innemu Zarządowi, zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności za tę przesyłkę, jeżeli urząd wymiany, któremu przesyłka została wydana, nie przesłał najbliższą pocztą po sprawdzeniu, Zarządowi wysyłającemu protokołu, stwierdzającego brak lub naruszenie bądź to całego pakietu z przesyłkami wartościowymi, bądź też samej przesyłki.
Jeżeli taki dowód został przeprowadzony przez Zarząd kraju przeznaczenia lub w danym razie, przez Zarząd kraju nadania, żaden z innych zainteresowanych Zarządów nie może uchylić się od udziału w odpowiedzialności, powołując się na fakt przekazywania przesyłki następnemu Zarządowi bez zastrzeżenia z jego strony.
Postępowanie przewidziane w ustępie poprzednim dla podziału wypłaty odszkodowania między zainteresowane Zarządy, stosuje się również do przewozu morskiego, jeżeli zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie miało miejsce w służbie Zarządu uczestniczącego w Porozumieniu, który nie przyjął na siebie odpowiedzialności (artykuł 19, lit. g).
Ograniczenie odpowiedzialności.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania.
Listy i pudełka z podaną wartością mogą być wysyłane za pobraniem, na warunkach przewidzianych w artykule 63 Konwencji. Przesyłki takie podlegają formalnościom i opłatom, stosowanym przy przesyłkach z podaną wartością, odpowiednio do kategorii, do której należą.
Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania.
Nadawca przesyłki z podaną wartością za po braniem może żądać całkowitego unieważnienia jak również zmniejszenia lub zwiększenia kwoty pobrania. Tego rodzaju żądania podlegają przepisom artykułu 64 Konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia przesyłki.
Zaginiecie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłki z podaną wartością za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych w rozdziale II.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady obowiązują, jeżeli od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania albo też, jeżeli przy zainkasowaniu popełniono oszustwo.
Odszkodowanie nie może w żadnym razie przekraczać kwoty pobrania.
Zabezpieczenie kwot zainkasowanych. Obowiązek wypłaty. Terminy i zwrotne poszukiwanie. Podział opłat.
Postanowienia artykułów 66, 68, 69, 70, 71, 72 i 73 Konwencji należy stosować do przesyłek z podaną wartością, obciążonych pobraniem.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚĆ ZA TRANZYT.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkiem ustanowionym w artykule 73 Konwencji, opłaty zatrzymuje w całości Zarząd, który je pobrał.
Należności tranzytowe.
Przesyłki z podaną wartością podlegają należnościom tranzytowym, przewidzianym w Konwencji.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie przepisów Konwencji.
Postanowienia zawarte w Konwencji i. jej Regulaminie należy stosować we wszystkim, co nie jest wyraźnie przewidziane w niniejszym Porozumieniu i Regulaminie.
Urzędy uczestniczące w wymianie.
Zarządy dokładają starań, ażeby, w miarę możności, wszystkie ich urzędy pocztowe brały udział w służbie listów i pudełek z podaną wartością.
Uchwalenie wniosków w przerwach między zjazdami.
W celu uzyskania mocy obowiązującej, wnioski, zgłaszane w przerwach między zjazdami (art. 19 i 20 Konwencji), winny uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1940 roku i pozostanie w mocy przez czas nie ograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów podpisali Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania Porozumienia, o listach i pudełkach z podaną wartością w dniu dzisiejszym, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
Najwyższa dopuszczalna kwota podanej wartości.
Wbrew postanowieniom artykułu 2 Porozumienia, każdy Zarząd może ograniczyć, w swoim zakresie, najwyższą kwotę podanej wartości do 5.000 franków lub do kwoty przyjętej w jego ruchu wewnętrznym, jeżeli kwota ta jest jeszcze niższa niż 5.000 franków.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy Sporządzili niniejszy Protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia podane były w tekście samego Porozumienia, do którego się odnoszą, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Przekład
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
Art.
101. Udzielanie informacyj Zarządom
102. Drogi przewozowe
103. Sposób przesyłania.
Rozdział II.
Warunki przyjęcia.
104. Opakowanie przesyłek
105. Podanie wartości. Deklaracje celne
106. Oszukańcze podanie wartości
Rozdział III.
Czynności przy. odprawie i nadejściu.
107. Podanie wagi przesyłek. Stemplowanie. Przesyłki wolne od należności przy doręczeniu
108. Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek
109. Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości
110. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne
Rozdział IV.
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
111. Należności tranzytowe
112. Przesyłki wolne od należności przy doręczeniu. Wyrównywanie rachunków
Rozdział V.
Różne postanowienia.
113. Poświadczenia odbioru. Pobranie. Ekspresy. Reklamacje i żądania informacji
114. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu
115. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego
Postanowienia końcowe.
116. Wejście w życie i czas trwania Regulaminu
Załączniki.
Wzory druków.
V D 1. Wymiana między krajami nieościennymi (wykaz)
V D 2. Nalepka
V D 3. Karta wartościowa
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Zarządy krajów uczestniczących w Porozumieniu, między którymi odbywa się bezpośrednia wymiana, podają sobie wzajemnie do wiadomości za pomocą wykazów, sporządzonych według załączonego wzoru VD 1, dane dotyczące wymiany przesyłek z podaną wartością.
Drogi przewozowe.
Każdy Zarząd na podstawie wykazów VD 1 otrzymanych od Zarządów, z którymi utrzymuje bezpośrednią wymianę, określa drogi, z których będzie korzystał przy przesyłaniu przesyłek z podaną wartością.
Sposób przesyłania.
Można je przesyłać, stosownie do potrzeb służby, w odsyłkach zamkniętych, lub wydawać pojedynczo pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu, jeżeli Zarząd ten może zapewnić dalszy przewóz na warunkach przewidzianych w powyżej podanych artykułach 101 i 102. Jednakowoż każdy Zarząd pośredniczący ma prawo żądać przekazywania przesyłek z podaną wartością w odsyłkach zamkniętych, sporządzanych przez Zarząd kraju nadania dla urzędów wymiany kraju przeznaczenia, ilekroć stwierdzi, że ilość przesyłek pojedynczych jest tak znaczna, iż może utrudniać jego czynności służbowe.
Zarządy zainteresowane mogą również porozumieć się co do zapewnienia przewozu pojedynczych sztuk drogami okrężnymi w razie, gdyby przewóz drogą bezpośrednią nie dawał gwarancji co do odpowiedzialności na całej drodze przewozu.
WARUNKI PRZYJĘCIA
Opakowanie przesyłek.
Opłacenie przesyłek z podaną wartością może być oznaczone za pomocą podania cyframi kwoty pobranej w walucie kraju nadania, w sposób następujący: "Opłata pobrana: Fr... c..." (Taxe perçue: Fr.. c...).
Napis ten winien być umieszczony w prawym górnym rogu adresu przesyłki i potwierdzony odciskiem datownika urzędu nadawczego.
Podarcie wartości. Deklaracje celne.
Kwota we frankach złotych winna być podkreślona kolorowym ołówkiem.
Oszukańcze podanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawniły podanie w celach oszukańczych wartości w kwocie wyższej niż wartość rzeczywista przedmiotów, zawartych w liście lub pudełku, zawiadamia się o tym, w czasie możliwie najkrótszym, Zarząd kraju nadania, dołączając, w danym razie, dowody rzeczowe.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Podanie wagi przesyłek. Stemplowanie. Przesyłki wolne od należności przy doręczeniu.
Prócz tego na każdej przesyłce należy umieścić nalepkę z podaniem nazwy urzędu nadawczego literami łacińskimi i numeru porządkowego przesyłki, jak również nalepkę koloru czerwonego z napisem dużymi literami "Wartościowa" (Valeur déclarée).
Jednakże zamiast dwóch nalepek, przewidzianych w ustępie poprzednim, wolno Zarządom używać tylko jednej nalepki koloru czerwonego, zgodnie z załączonym wzorem VD2, na której należy podać pismem łacińskim literę "V", nazwę urzędu nadania i numer porządkowy przesyłki,
Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek.
Przy wpisach dotyczących przesyłek, które mają być doręczone przez umyślnego posłańca, w kolumnie "Uwagi" (Observations) należy zaznaczyć "Exprès".
Zamiast sporządzania pakietu z listów z podaną wartością można |e włożyć do koperty z trwałego papieru, którą zamyka się pieczęciami lakowymi.
Jeżeli ilość lub objętość przesyłek z podaną wartością tego wymaga, mogą one również być włożone do worka należycie zamkniętego i opieczętowanego lakiem lub zaplombowanego.
Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości.
Jeżeli chodzi o nieznaczne uszkodzenie lub częściowy brak pieczęci, wystarczy przesyłki ponownie opieczętować w celu zabezpieczenia zawartości pod warunkiem jednakże, aby było widoczne, według stwierdzonej wagi, że zawartość nie została ani uszkodzona, ani też zmniejszona. Jeżeli tego zachodzi potrzeba, przesyłki należy opakować na nowo, zachowując, w miarę możności, opakowanie pierwotne.
Jeżeli uszkodzenie wskazuje na to, że zawartość przesyłki mogła być wyjęta, urząd winien przystąpić do urzędowego otwarcia przesyłki i sprawdzenia jej zawartości. O wyniku sprawdzenia zawartości spisuje się szczegółowy protokół, którego odpis dołącza się do przesyłki.
We wszystkich tych przypadkach należy wagę pierwotną i nową stwierdzić i podać na kopercie. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis:
Opieczętowano z urzędu w......" (Cacheté d'office à......) lub "Przepakowano w......." (Réemballé à........) odcisk datownika i podpisy funkcjonariuszów, którzy dokonali opieczętowania lub przepakowania.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Przesyłki te wpisuje się do karty wartościowej VD3 i wkłada do pakietu lub worka, oznaczonego napisem: Wartościowe" (Valeurs déclarées).
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Należności tranzytowe.
Należności tranzytowe, przypadające Zarządom pośredniczącym, oblicza się w sposób ustalony w Konwencji.
Przesyłki wolne od należność przy doręczeniu. Wyrównywanie rachunków.
Postanowienia artykułu 179 Regulaminu Konwencji odnoszą się również do wyrównywania rachunków, dotyczących przesyłek z podaną wartością, które mają być doręczane jako wolne od należności.
Jednakże Zarządy, które oświadczyły, że nie mogą przyjąć sposobu wyrównywania rachunków, przewidzianego w tym artykule, winny podać sposób, który chciałyby zastosować.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Poświadczenia odbioru. Pobranie. Ekspresy. Reklamacje i żądania informacji.
Postanowienia artykułów 128 i 129 (poświadczenia odbioru), 130 do 142 (pobrania), 144 i 159 (ekspresy), 153, 154 i 155 (reklamacje i żądania informacji) Regulaminu Konwencji należy stosować do przesyłek z podaną wartością.
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 150 i 151 Regulaminu Konwencji należy stosować do wycofania i zmiany adresu przesyłek z podaną wartością.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanym najbliższą pocztą wraz z dokładnym wzorem adresu, o którym mowa w artykule 150, § 1 Regulaminu Konwencji i zaopatrzonym w nagłówku w następujący napis podkreślony ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia........." (Confirmation de la demande télégraphique du...). W tym przypadku urząd przeznaczenia ogranicza się z chwilą otrzymania telegramu do zatrzymania przesyłki, a z wykonaniem żądania czeka do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność załatwić żądanie przesłane w drodze telegraficznej, nie oczekując nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to Porozumienie, jeżeli na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie zostanie odnowiony.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW.
Przekład
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH
Treść.
Rozdział I.
Art.
1. Przedmiot Porozumienia
Rozdział II.
Postanowienia dotyczące wszystkich paczek.
2. Opłacanie przy nadaniu. Opłaty.
3. Należności lądowe
4. Należność morska
5. Zniżka lub podwyżka należności lądowej
6. Zniżka lub podwyżka należności morskiej
7. Opłata dodatkowa
8. Paczki ochronne. Paczki z zawartością łamliwą. Opłata specjalna
9. Należność za pośrednictwo przy cleniu
10. Doręczanie adresatowi. Należność za doręczanie do mieszkania
11. Należności celne i inne należności niepocztowe
12. Paczki wolne od należności
13. Opłata za przepakowanie
14. Składowe
15. Paczki ekspresowe
16. Zakazy
17. Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom
18. Paczki dla jeńców wojennych
19. Wycofanie. Zmiana adresu
20. Poświadczenie odbioru
21. Zawiadomienie o załadowaniu na okręt
22. Dosyłanie
23. Paczki niedoręczalne
24. Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych
25. Sprzedaż. Zniszczenie
26. Paczki, których zrzekł się nadawca
27. .Pobieranie kosztów od nadawcy
28. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział III.
Paczki za pobraniem.
29. Opłaty i warunki przesyłania. Wyrównanie kwot zainkasowanych
30. Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania
31. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości
32. Odszkodowanie w razie niezankasowana kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego
33. Określenie odpowiedzialności
34. Stosowanie postanowień Konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot zaliczek
35. Przekazy pobraniowe i zawiadomienie o wpłacie
Rozdział IV
Paczki z podaną wartością.
36. Podanie wartości
37. Opłaty i warunki przesyłania
Rozdział V.
Paczki pilne.
38. Opłaty i warunki przesyłania
Rozdział VI.
Odpowiedzialność.
39. Zakres odpowiedzialności
40. Wyjątki od zasady odpowiedzialności
41. Wygaśnięcie odpowiedzialności
42. Wypłata odszkodowania
43. Termin wypłaty odszkodowania
44. Określenie odpowiedzialności
45. Ograniczenie odpowiedzialności
46. Zwrot odszkodowania
Rozdział VII.
Przyznanie opłat.
47. Wynagrodzenie za przewóz
48. Zaliczanie należności w razie dosłania lub zwrotu
49. Należność za doręczanie pośpieszne
50. Opłata za dosłanie w kraju przeznaczenia
51. Różne należności
52. Podział opłat i należności za pobranie
53. Należność asekuracyjna
Rozdział VIII.
Różne postanowienia.
54. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji
55. Paczki przeznaczone do krajów nie uczestniczących w porozumieniu
56. Opłata dodatkowa od paczki wyższa niż 25 centów
57. Uchwalenie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
58. Wejście w życie i czas trwania Porozumienia
Protokół Końcowy Porozumienia.
I. Eksploatacja służby przez przedsiębiorstwa przewozowe
II. Połączenia lotnicze
III. Tranzyt
IV. Opłaty dodatkowe
V. Dopłaty specjalne
VI. Taryfy specjalne
VII. Specjalne postępowanie
VIII. Paczki z podaną wartością
IX. Wyjątki od zasady odpowiedzialności
X. Wymiary i objętość
XI. Paczki ochronne
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Afganistan, Albania, Niemcy, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyna, Belgia, Kolonia Kongo belgijskie, Boliwia, Brazylia, Bułgaria, Chili, Chiny, Republika Kolumbia, Republika Costa-Rica, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Egipt, Republika Salwador, Ekwador, Hiszpania, Zespół Kolonii hiszpańskich, Finlandia, Francja, Algier, Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonii francuskich, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indie brytyjskie, Iran, Irak, Islandia, Włochy, Zespół Kolonij i Posiadłości włoskich oprócz włoskiej Afryki wschodniej, Wschodnia Afryka włoska, Japonia, Korea, Zespół innych Posiadłości japońskich, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syria i Liban), Republika Liberia, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Meksyk, Nikaragua, Norwegia, Republika Panama, Paragwaj, Holandia, Curacao i Surinam, Indie holenderskie, Peru, Polska, Portugalia, Kolonie portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 światowej Konwencji Pocztowej; uchwalonej w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące Porozumienie:
Przedmiot Porozumienia.
1. do 1 kilograma,
2. ponad 1 do 3 kilogramów,
3. ponad 3 do 5 kilogramów,
4. ponad 5 do 10 kilogramów,
5. ponad 10 do 15 kilogramów,
6. ponad 15 do 20 kilogramów.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Opłacanie przy nadaniu. Opłaty.
Należności lądowe.
Opłata za przewóz lądowy wynosi dla każdego kraju:
30 centymów od paczki do 1 kilograma;
40 centymów od paczki ponad 1 do 3 kg;
50 centymów od paczki ponad 3 do 5 kg;
100 centymów od paczki ponad 5 do 10 kg;
150 centymów od paczki ponad 10 do 15 kg;
200 centymów od paczki ponad 15 do 20 kg.
Jednakże, w odniesieniu do paczek ostatnich dwóch kategoryj wagi, Zarządy wysyłające i odbierające mają prawo według własnego uznania, ustalić przypadające im opłaty za przewóz.
Należność morska.
Przy przewozie morskim każdemu Zarządowi, biorącemu udział w tym przewozie, należy się opłata w wysokości, jak następuje:
Długość rejsów |
PACZKI |
|||||
do 1 kg |
ponad 1 do 3 kg |
ponad 3 do 5 kg |
ponad 5 do 10 kg |
ponad 10 do 15 kg |
ponad 15 do 20 kg |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
|
Do 500 mil morskich |
-.35 |
-.20 |
-.25 |
-.50 |
-.75 |
-1.- |
od 501 " 1.000 " |
-.25 |
-.30 |
-.40 |
-.75 |
-1.10 |
1.60 |
" 1.001 " 2.000 " |
-.40 |
-.50 |
-.60 |
1.10 |
1.10 |
2.25 |
" 2.000 " 3.000 " |
-.50 |
-.65 |
-.80 |
1.45 |
2.10 |
2.90 |
" 3.001 " 4.000 " |
-.60 |
-.80 |
-.100 |
1.80 |
2.60 |
3.55 |
" 4.001 " 5.000 " |
-.70 |
-.95 |
1.20 |
2.15 |
3.10 |
4.20 |
" 5.001 " 6.000 " |
-.80 |
1.10 |
1.40 |
2.50 |
3.60 |
4.85 |
" 6.001 " 7.000 " |
-.90 |
1.25 |
1.60 |
2.85 |
4.10 |
5.50 |
" 7.001 " 8.000 " |
1.- |
1.40 |
1.80 |
3.20 |
4.60 |
6.15 |
" 8.001 " 9.000 " |
1.10 |
1.55 |
2.- |
3.53 |
5.10 |
6.80 |
" 9.001 " 10.000 " |
1.20 |
1.70 |
2.20 |
3.90 |
5.60 |
7.45 |
itd. dodając za każde |
||||||
1.000 mil lub część 1.000 mil |
-.10 |
-.15 |
-.20 |
-.35 |
-.50 |
-.65 |
Długość rejsów oblicza się, w danym razie, według średniej odległości między odnośnymi portami obydwu krajów, biorących udział w wymianie.
Nie pobiera się należności przewidziane] w ustępie pierwszym za przewóz morski między dworna portami tego samego kraju, jeżeli Zarząd tego kraju już otrzymuje wynagrodzenie należne mu z tytułu przewozu paczek drogą lądową.
Zniżka lub podwyżka należności lądowej.
Kraje, które podpisały niniejsze Porozumienie mają prawo jednocześnie obniżać lub podwyższać przypadającą im należność lądową od wywożonych i przywożonych paczek, byleby przynajmniej na trzy miesiące naprzód powiadomiły o tym Zarząd poczt szwajcarskich.
Zmiany tych należności będą obowiązywały począwszy od następujących dat: 1 stycznia, 1 lipca.
Zniżka lub podwyżka winna obowiązywać co najmniej przez jeden rok.
Podwyżka nie może w żadnym jednak przypadku dla poszczególnych kategoryj wagi przekraczać opłat, przewidzianych w powyżej podanym artykule 3.
Zniżka lub podwyżka należności morskiej.
Zarządy mają prawo zniżki lub podwyżki najwyżej o 50% na warunkach, przewidzianych w artykule 5, należności za przewóz morski, określonej w artykule 4.
Każda podwyżka musi być zastosowana również do paczek własnych, wysyłanych przez Zarząd, od którego są zależne środki wykonujące przewóz morski. Jednakże przepis ten nie odnosi się do stosunków między danym krajem, a jego koloniami itp. ani też do stosunków tych kolonij itp. między sobą.
Opłata dodatkowa.
Każdy kraj, zawierający Porozumienie, może od paczek bądź nadawanych, bądź wydawanych w swoich urzędach, pobierać opłatę dodatkową, wynoszącą 25 centymów od paczki, byleby przynajmniej na trzy miesiące naprzód powiadomiły o tym Zarząd poczt szwajcarskich.
Opłata dodatkowa będzie obowiązywała począwszy: od 1 stycznia lub od 1 lipca.
Paczki ochronne. Paczki z zawartością łamliwą. Opłata specjalna.
60 dm3 przy paczkach do wagi 5 kg;
80 dm3 przy paczkach ponad 5 do 10 kg;
100 dm3 przy paczkach ponad 10 do 15 kg;
120 dm3 przy paczkach ponad 15 do 20 kg.
Należność za pośrednictwo przy cleniu.
Zarząd kraju przeznaczenia może pobierać za przekazanie do cła i za pośrednictwo przy cleniu lub też tylko za przekazanie do cła należność wynoszącą najwyżej 50 centymów od paczki. Jeżeli nie zawarto porozumienia odmiennego, należność powyższą pobiera się przy wydaniu paczki.
Doręczanie adresatowi. Należność za doręczanie do mieszkania.
Kraj ten może pobierać opłatę za doręczanie do domu w wysokości opłaty za doręczenie, pobieranej w obrocie wewnętrznym, lecz najwyżej 40 centymów od paczki. Ta sama opłata może być pobierana w danym razie za każdą następną próbę doręczenia paczki adresatowi do domu. Opłaty tej nie pobiera się za pierwsze doręczenie paczek ekspresowych, o których mowa w poniżej podanym artykule 15.
Należności celna i inne należności niepocztowe.
Zarządy Kraju przeznaczenia mają prawo pobierać od adresatów paczek, prócz należności pocztowych, należności celne i wszelkie inne należności niepocztowe, którymi przesyłki obciążono w kraju przeznaczenia.
Paczki wolne od należności.
W obrocie z krajami, które się na to zgodziły, nadawcy, na podstawie złożonej uprzednio w urzędzie nadawczym deklaracji, mogą przyjąć na swój rachunek, wszelkie należności pocztowe i niepocztowe, ciążące na paczkach przy ich wydaniu. Dopóki paczka nie została doręczona adresatowi, nadawca może, już po nadaniu, żądać za opłatą ustaloną dla listu poleconego pojedynczej wagi, aby paczki była doręczona jako wolna od opłat.
W tym przypadku nadawcy winni zobowiązać się do uiszczenia kwot, których zażądać może urząd przeznaczenia i w danym razie złożyć odpowiednią kaucję.
Zarząd kraju przeznaczenia ma prawo pobierać z tego tytułu należność komisową, nie przekraczającą jednak 40 centymów od paczki. Należność ta jest niezależna od należności przewidzianej w artykule 9.
Opłata za przepakowanie.
Zarząd, na którego obszarze paczka musiała być przepakowana dla zabezpieczenia jej zawartości, upoważniony jest do obciążenia paczki opłatą za przepakowanie, której wysokość ustala się na 30 centymów od paczki. Opłata ta może być stosowana jedynie w odniesieniu do paczek dosyłanych lub zwracanych do miejsca nadania i tylko jeden raz w czasie trwania całego przewozu. Opłatę tę pobiera się od odbiorcy lub nadawcy.
Składowe.
Kraj przeznaczenia może pobierać, ustalone przepisami wewnętrznymi, składowe od paczek adresowanych poste-restante lub nie podjętych w przepisanych terminach.
Składowe to nie może jednak przekraczać 5 franków.
Paczki ekspresowe.
Doręczanie przez umyślnego posłańca nie jest jednakże w tym przypadku obowiązkowe.
Zakazy.
| PRZEDMIOT | Postępowanie z paczkami przyjętymi wbrew zakazom | |
| 1 | 2 | |
| a) Przedmioty, które ze wzglądu na swoje właściwości lub opakowanie są niebezpieczne dla funkcjonariuszów lub mogą brudzić albo niszczyć inne paczki; |
) ) ) ) |
należy postępować zgodnie z przepisami wewnętrznymi Zarządu, który stwierdzi ich obecność; jednakże przedmioty wymienione pod b) nie są w żadnym wypadku ani kierowane do miejsca przeznaczenia ani wydawane adresatom, ani zwracane do miejsca nadania w przypadku naruszenia przepisu przewidzianego pod d), gdy chodzi o dołączenie tylko jednej przesyłki listowej postępuje się z nią w sposób przepisany dla listów nie opłaconych. Paczka nie może w żadnym przypadku hyc zwrócona do miejsca nadania; |
| b) opium, morfina, kokaina i inne narkotyki; jednakże zakaz ten nie ma zastosowania do przesyłek wysłanych w celach leczniczych lub naukowych do krajów, które je pod tym warunkiem dopuszczają; |
) ) ) ) ) |
|
| c) przedmioty, których przewóz lub obieg jest zakazany w kraju przeznaczenia: |
} ) |
|
|
d) każdy dokument posiadający charakter korespondencji bieżącej lub osobistej, jak również wszelkiego rodzaju przesyłki listowe, noszące inny adres aniżeli adresata lub osób z nim mieszkających. Jednakże zezwala się na dołączanie jednego z poniżej podanych dokumentów: rachunku w stanie otwartym ograniczającego się do swych zasadniczych elementów, dotyczącego wysłanych towarów; fakturę, wykaz lub zawiadomienie o wysianiu, dowód doręczenia; |
) ) ) ) ) ) ) ) ) ) ) |
|
| e) zwierzęta żywe, jeżeli przewóz ich za pośrednictwem poczty nie jest dozwolony przepisami pocztowymi odnośnych krajów; |
) ) ) |
|
| f) materiały wybuchowe, zapalne lub niebezpieczne; jednakże Zarządy mogą się porozumieć co do przewozu pistonów w łuskach metalowych do ręcznej broni palnej, nie wybuchających części ładunków artyleryjskich i zapałek; |
) ) } ) ) ) |
zniszczyć na miejscu przez Zarząd, który stwierdzi ich obecność; |
| g) przedmioty sprośne lub niemoralne; | ) | |
| b) monety, banknoty, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek walory na okaziciela, albo też platyna, złoto, srebro obrobione lub nie obrobione, klejnoty, biżuteria i inne kosztowności w paczkach bez podanej wartości przeznaczonych do krajów, które dopuszczają dodawanie wartości. |
) ) ) } ) ) ) |
zwrócić do kraju nadania, z wyjątkiem przypadku, kiedy Zarząd przeznaczenia zgadza się na doręczenie ich nadawcom na warunkach przewidzianych jego przepisami wewnętrznymi. |
| Jednakże każdy Zarząd może zabronić wkładania złota w sztabach lub ograniczyć wartość rzeczywistą tego rodzaju przesyłek. |
) ) ) |
|
Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom.
Paczki, których waga lub wymiary przekraczają w sposób widoczny dopuszczalne granice, a które byłyby przyjęte do przewozu wbrew przepisom, podlegają postępowaniu ustalonemu dla przesyłek wymienionych w artykule 16, § 1, lit. h.
Paczki dla jeńców wojennych.
Paczki, adresowane do jeńców wojennych lub przez nich nadawane, z wyjątkiem paczek za pobraniem, wolne są od wszelkich przewidzianych niniejszym Porozumieniem opłat zarówno w kraju nadania i przeznaczenia, jak i w krajach pośredniczących. Za paczki te nie zalicza się żadnych udziałów, ani też nie wypłaca się odszkodowania w razie ich zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości.
Tym samym przepisom podlegają paczki, dotyczące jeńców wojennych, wysyłane lub otrzymywane już to bezpośrednio, już to pośrednio przez biura wywiadowcze, które przypuszczalnie byłyby urządzone dla tych osób w krajach prowadzących wojnę lub w krajach neutralnych, które na swoim terytorium dały schronienie wojskowym stron walczących.
Wojskowi stron walczących, przyjęci przez kraj neutralny i tam internowani pod względem stosowania powyższych postanowień, uważani są na równi z właściwymi jeńcami wojennymi.
Wycofanie. Zmiana adresu.
Nadawca może żądać wycofania paczki lub zmiany jej adresu na warunkach przewidzianych w artykule 51 Konwencji dla przesyłek listowych, z tym zastrzeżeniem, że w razie żądania zwrotu lub dosłania paczki, nadawca jest obowiązany z góry zapewnić pokrycie należności na nowy przewóz.
Za paczki z podaną wartością, co do których żądano w drodze telegraficznej zmiany adresu, do opłaty za telegram dodaje się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Poświadczenia odbioru.
Nadawca paczki może żądać poświadczenia odbioru na zasadach ustalonych w artykule 55 Konwencji.
Zawiadomienie o załadowaniu na okręt.
W obrocie z krajami, które umówiły się co do wykonywania tej gałęzi służby, nadawca paczki pocztowej może żądać zawiadomienia o załadowaniu paczki na okręt, po uprzednim uiszczeniu przy nadawaniu opłaty stałej w wysokości 40 centymów.
Opłata ta podlega podziałowi po połowie między Zarządem nadania i Zarządem, któremu podlega port załadowania.
Dosyłanie.
Dosłanie paczki z jednego kraju do drugiego może nastąpić tylko na żądanie nadawcy lub adresata, jeżeli paczka odpowiada warunkom wymaganym dla tego nowego przewozu.
Nadawca może zastrzec się przeciw wszelkiemu dosyłaniu przez umieszczenie stosownej notatki na adresie pomocniczym i na paczce.
To samo postępowanie obowiązuje dla paczek, podpadających pod którykolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 16.
Paczki niedoręczalne.
Jeżeli przepis ten nie jest zachowany, a paczki stają się niedoręczalne zwraca się je natychmiast do urzędu nadania.
Jeżeli to jest możliwe, zwrot paczek winien nastąpić tą samą drogą przewozu jaką przyszła.
Jeżeli w odpowiedzi na zawiadomienie o niedoręczalności nadawca (lub osoba trzecia, o której mowa w artykule 108, § 1 Regulaminu) wydał jedno lub kilka zarządzeń, wymienionych pod literami a, b, c, d, e lub g artykułu 138 § 1 Regulaminu i jeżeli, mimo wykonania tych zarządzeń, cel nie został osiągnięty, paczkę zwraca się do urzędu nadania.
Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia wysłania zawiadomienia o niedoręczalności urząd sporządzający zawiadomienie nie otrzymał wystarczających zarządzeń, paczkę zwraca się do urzędu nadania. Termin ten przedłuża się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległymi.
Jeżeli nie można wysłać zawiadomienia, paczki przechowane do dyspozycji adresatów, jak również paczki, adresowane poste-restante, uważa się za niedoręczone dopiero po upływie terminu przechowania, ustalonego przepisami kraju przeznaczenia. Jednakże termin ten zasadniczo nie może przekraczać trzech miesięcy dla krajów bliskich i pięć miesięcy dla krajów odległych.
Paczkę należy zwrócić do kraju nadania w krótszym czasie, jeżeli tego wymaga zarządzenie nadawcy, wyrażone na odwrocie adresu pomocniczego i na paczce, w Języku znanym w kraju przeznaczenia.
Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
Zarządy obowiązują się do czynienia starań u odnośnych władz swego kraju co do umarzania należności celnych i innych należności niepocztowych od paczek, zwracanych do kraju nadania, których zrzekli się nadawcy, zniszczonych z powodu całkowitego zepsucia zawartości lub dosyłanych do trzeciego kraju.
Ten sam sposób postępowania mają stosować Zarządy do paczek zaginionych, ograbionych lub uszkodzonych w ich służbie.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Przedmioty, których szybkiego zepsucia lub gnicia należy się obawiać, można sprzedać niezwłocznie nawet podczas przewozu do miejsca przeznaczenia lub z powrotem, na korzyść osoby uprawnionej, bez uprzedniego zawiadomienia" i bez postępowania sądowego. Jeżeli z jakiegokolwiek powodu sprzedaż jest niemożliwa, przedmioty zepsute lub zgniłe niszczy się.
Paczki, których zrzekł się nadawca.
Paczek, których nie można było doręczyć adresatom, a których nadawcy zrzekli się, nie zwraca się. Zarząd kraju przeznaczenia postępuje z nimi według swojego ustawodawstwa.
Pobieranie kosztów od nadawcy.
Nadawcy obowiązani są do zwrotu kosztów za przewóz oraz innych kosztów, poniesionych przez Zarządy z powodu niedoręczalności paczek, nawet w tym przypadku, jeżeli paczek tych zrzekł się nadawca, lub gdy zostały one sprzedane albo zniszczone. Kosztami tymi obciąża się Zarząd kraju nadania.
Urząd nadawczy może we wszystkich przypadkach, gdy zachodzi potrzeba pobierać kaucje na pokrycie kosztów, które mogłyby być spowodowane niedoręczeniem paczek.
Reklamacje i żądania informacji,
Opłatę tę pobiera się tylko raz od każdej paczki nawet, gdy reklamacja dotyczy kilku paczek, nadanych jednocześnie przez tego samego nadawcę do jednego i tego samego odbiorcy.
Nie pobiera się należności za reklamację od nadawcy, który uiścił specjalną należność za poświadczenie odbioru.
Jednakże każdy Zarząd winien załatwić zwykłe żądania informacji wniesione po tym, terminie, a skierowane do niego przez inny Zarząd w odniesieniu do paczek nadanych w okresie krótszym niż dwa lata.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania. Wyrównanie kwot zainkasowanych.
Ponadto nadawca opłaca z góry:
Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania.
Nadawca paczki za pobraniem może żądać całkowitego zniesienia, zmniejszenia lub zwiększenia kwoty pobrania. W tym ostatnim przypadku winien uiścić opłatę procentową od kwoty zwiększenia ustaloną w artykule 29.
Takie żądania podlegają postanowieniom artykułu 64 Konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości.
Zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie zawartości paczki za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych w poniżej podanym rozdziale VI.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady należy stosować w przypadku, jeżeli od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania, albo też, gdy dokonano oszukańczego zainkasowania.
Odszkodowanie w żadnym razie nie może przekraczać kwoty pobrania.
Określenie odpowiedzialności.
Wpłatę kwot pobrania prawidłowo zainkasowanych, jak również wypłatę odszkodowania, przewidzianego w artykule 32 dokonuje Zarząd kraju nadania na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Zarząd ten ponosi odpowiedzialność, jeżeli nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła skutkiem nieprzestrzegania przez Zarząd kraju nadania jakiegokolwiek przepisu służbowego lub, że na paczce i na odnośnym adresie pomocniczym, w chwili przekazania ich jego służbie, nie było znamion, przewidzianych Regulaminem dotyczącym paczek za pobraniem.
Jeżeli kwotę, ciążącą na zaginionej w służbie pocztowej paczce za pobraniem, zainkasowano w sposób oszukańczy, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad poniższego artykułu 44. Jednakże odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nie uczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w poniższych artykułach 39 i 40 za paczki bez pobrania. Inne Zarządy pokrywają w równych częściach niepokrytą część odszkodowania.
Stosowanie postanowień Konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot zaliczek.
Postanowienia artykułów 66, 68, 69 i 71 Konwencji należy stosować również do paczek za pobraniem.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami przewidzianymi w Regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom ustalonym w porozumieniu o przekazach pocztowych.
Jeżeli wyplata nie może być dokonana, należy postąpić w myśl przepisów § 1.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Podanie wartości.
W stosunkach między krajami, które w odmienny sposób ustaliły najwyższą kwotę, najniższa kwota podana winna być wzajemnie przestrzegana.
Opłaty i warunki przesyłania.
PACZKI PILNE.
Opłaty i warunki przesyłania.
Paczki pilne, uważane jako ochronne, podlegają poza tyra pojedynczej opłacie dodatkowej, określonej artykułem 8, § 5.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Nadawcy przysługuje prawo do odszkodowania, odpowiadającego stracie rzeczywiście poniesionej wskutek zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości. Odszkodowanie za paczki, zwykłe nie może przekraczać:
10 franków za paczkę do wagi 1 kg
15 franków za paczkę powyżej 1 do 3 kg
25 franków za paczkę powyżej 3 do 5 kg
40 franków za paczkę powyżej 5 do 10 kg
55 franków za paczkę powyżej 10 do 15 kg
70 franków za paczkę powyżej 15 do 20 kg.
Odszkodowanie za paczki z podaną wartością nie może w żadnym przypadku przekraczać podanej wartości we frankach złotych.
Odszkodowanie wypłaca się adresatowi, jeżeli tego żąda, albo na podstawie wniesienia zastrzeżeń przy odbiorze paczki ograbionej lub uszkodzonej, albo też jeżeli udowodni, że nadawca zrzekł się swych praw na jego korzyść.
Jeżeli zaginięcie, zniszczenie lub ograbienie całkowite zawartości zostało spowodowane wypadkami siły wyższej i nie wypłaca się odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu udziałów za niewykonany przewóz lub niewykonane czynności służbowe.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za paczki, które zostały doręczone na warunkach ustalonych ich przepisami wewnętrznymi dla przesyłek tego rodzaju.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje, jeżeli adresat lub w razie zwrotu nadawca zgłosi zastrzeżenia przy odbiorze paczki ograbionej lub uszkodzonej.
Wypłata odszkodowania.
Poza wyjątkiem przewidzianym w artykule 39, § 1 ustęp ostatni, obowiązek wypłacenia odszkodowania oraz opłat i należności, podlegających zwrotowi, ciąży na Zarządzie kraju, któremu podlega urząd nadawczy paczki z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Termin odszkodowania.
Zarząd, do którego należy wypłata odszkodowania, może, w drodze wyjątku, odroczyć jego wypłatę poza termin, jeżeli nie przyjmuje odpowiedzialności za wypadki siły wyższej, i jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości przesyłki nie należy przypisać wypadkowi siły wyższej.
Określenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub przeznaczenia jest, aż do dostarczenia dowodów przeciwnych, zwolniony od wszelkiej odpowiedzialności:
Jeżeli zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie zawartości nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorium lub, w którego służbie wypadek ten miał miejsce, odnośne Zarządy ponoszą szkodę w równych częściach. Przepis ten dotyczy szczególnie przypadków przekazywania paczek sumarycznie. Jednakże jeżeli ograbienie lub uszkodzenie zostało stwierdzone w kraju przeznaczenia, lub, w przypadku zwrotu do nadawcy w kraju pochodzenia, należy do Zarządu odnośnego kraju udowodnienie, że ani opakowanie, ani zamknięcie paczki nie wykazywały widocznych uszkodzeń oraz, że waga, jeżeli chodzi o paczkę z podaną wartością, nie różni się od wagi stwierdzonej w chwili nadania.
Jeżeli odnośny dowód został przeprowadzony przez Zarząd przeznaczenia lub w danym razie, przez Zarząd nadania, żaden z pozostałych zainteresowanych Zarządów nie może uchylić się od udziału w odpowiedzialności, powołując się na fakt przekazania paczki następnemu Zarządowi bez zastrzeżeń z jego strony.
Ograniczenie odpowiedzialności.
Zwrot odszkodowania.
Jeżeli odszkodowanie ma być pokryte przez kilka Zarządów zgodnie z artykułem 44, całość należnego odszkodowania ma być zwrócona Zarządowi wysyłającemu, w terminie podanym w poprzednim ustępie, przez pierwszy Zarząd, który otrzymawszy w porządku reklamowaną paczkę nie jest w stanie udowodnić prawidłowego jej przekazania następnemu Zarządowi. Do tego Zarządu należy uzyskanie od innych Zarządów współodpowiedzialnych ewentualnych udziałów każdego z nich w odszkodowaniu uprawnionego.
Jeżeli odpowiedzialność została ustalona, jak również w przypadku przewidzianym w artykule 43, § 2, kwotę odszkodowania można również pobrać z urzędu przez potrącenie z rachunku kraju, ponoszącego odpowiedzialność albo wprost, albo za pośrednictwem pierwszego Zarządu pośredniczącego, który ze swej strony obciąża Zarząd następny, przy czym postępowanie to powtarza się dopóty, dopóki kwoty wypłaconej nie wpisze się na dług Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu w wysokości 5% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZYZNANIE OPŁAT.
Wynagrodzenie za przewóz.
Zarząd wysyłający zalicza od każdej paczki:
Zaliczanie należności w razie dosłania lub zwrotu.
W razie dostania lub zwrotu paczki do miejsca nadania, Zarząd dosyłający pobiera od Zarządu następnego przypadający mu udział oraz, w danym razie:
Zarządy pośredniczące postępują w ten sam sposób, jak to przewidziane jest w artykule 136 Regulaminu.
Należność za doręczanie pośpieszne.
Jeżeli paczkę ekspresową, której nie starano się doręczyć, dosyła się do innego kraju, należność tę zalicza się na dobro nowego kraju przeznaczenia. Jeżeli kraj ten nie podejmuje się doręczania przesyłek przez umyślnego posłańca, należność przypada Zarządowi kraju pierwotnego przeznaczenia; tak samo ma się rzecz z paczkami ekspresowymi niedoręczalnymi.
Opłata za dosłanie w kraju przeznaczenia.
Opłata za dosłanie, przewidziana w artykule 22, § 2, przypada w razie późniejszego dosłania lub zwrotu do miejsca nadania krajom, które dokonały dosłania w obrębie swego terytorium.
Różne należności.
Podział opłat i należności za pobranie.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi przeznaczenia, na warunkach ustalonych w Regulaminie, udział stały w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej kwoty wypłaconych przekazów pobraniowych.
Opłaty, przewidziane w artykule 29, §§ 2, litera b) i 3, przypadają w całości Zarządom, które je pobrały.
Należność asekuracyjna.
Zarząd kraju nadania wypłaca za paczki z podaną wartością każdemu Zarządowi, którego służby biorą udział w przewozie i w danym razie za użycie każdej z tych służb - udział w należności asekuracyjnej, który wynosi 5 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości za przewóz lądowy - 5 centymów i 10 centymów za przewóz morski.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części I i II Konwencji, należy stosować przy wymianie paczek.
Paczki przeznaczone do krajów nie uczestniczących w Porozumieniu.
Oplata dodatkowa od paczki wyższa niż 25 centymów.
Jeżeli kraj, który życzy sobie przystąpić do niniejszego Porozumienia, żąda przyznania mu prawa do pobierania od każdej paczki opłaty dodatkowej wyższej niż 25 centymów, wówczas Biuro międzynarodowe przedstawia prośbę o przystąpienie wszystkim Zarządom uczestniczącym w Porozumieniu. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy nie wniesie sprzeciwu więcej aniżeli trzecia część tych Zarządów, prośbę uważa się za uwzględnioną.
Uchwalenie wniosków w przerwach między Zjazdami.
W celu uzyskania mocy obowiązującej wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuły 19 i 20 Konwencji), winny uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1940 roku, i pozostanie w mocy przez czas nie ograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów podpisali Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania Porozumienia o paczkach, zawartego dnia dzisiejszego podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to co następuje:
Zarząd pocztowy takiego kraju ma się porozumieć z przedsiębiorstwami kolei i żeglugi dla zapewnienia należytego wykonywania przez nie wszystkich postanowień Porozumienia, w szczególności dla zorganizowania służby wymiany.
Zarząd ten będzie pośredniczyć we wszystkich sprawach między tymi przedsiębiorstwami a Zarządami pocztowymi innych krajów oraz Biurem międzynarodowym.
Jednakże, wbrew ogólnym postanowieniom Porozumienia, zmiana tych postanowień może być przeprowadzona od czasu do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja ta może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie nowe postanowienia, proponowane przez tę Konferencję mają być poddane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod głosowanie umawiających się krajów. Uchwała ta będzie zapadać większością oddanych głosów.
Wbrew postanowieniom artykułu 5 Porozumienia Zarząd poczt szwajcarskich biorąc pod uwagę położenie obecne Szwajcarii, jako kraju tranzytowego upoważniony jest do zmniejszenia swej należności za tranzyt drogą lądową.
I. Dodatkowe opłaty końcowe.
| Nr poz. | Zarząd upoważniony do pobierania dodatkowej opłaty | Kwota opłaty dodatkowej za każdą paczkę | Uwagi |
| centymów | |||
| 1 | Afganistan | 50 | |
| 2 | Wschodnia Afryka wioska | 1) | 1) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg - 40 centymów; dla paczek ponad 1 do 5 kg - do 1 fr. 25 c; dla paczek ponad 5 do 10 kg - do 1 fr. 70 c. |
| 3 | Albania | 100 | |
| 4 | Argentyna(Republika) | 752) | 2) Opłatę dodatkową mogą podwyższać do 1 fr. 25 c. urzędy położone na Wybrzeżu Południowym, w Ziemi Ognistej i na wyspach przyległych. |
| 5 | Boliwia | 3) | 3) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do wagi 1 kg - 3 franki, dla paczek ponad 1 do 5 kg - 7 franków i dla paczek ponad 5 do 10 kg - 14 franków, od wszystkich paczek pochodzących tub przeznaczonych do miejscowości innych aniżeli La Paz i Oruro. |
| 6 | Brazylia | 1251) | i) Oplata dodatkowa może wynosić do 2 fr. 25 c od paczek przeznaczonych do niektórych urzędów odległych. |
| 7 | Bułgaria | 50 | |
| 8 | Chili | 75 | |
| 9 | Chiny | 75 | |
| 10 | Kolumbia (Republika) | 5) | 5) Opłaty dodatkowe wynoszą: 1 frank od paczki adresowanej do portów morskich i 1 frank od kilograma lub części kilograma od paczek przeznaczonych do innych miejscowości. |
| 11 | Kongo belgijskie | 6) | 6) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do wagi 1 kg do 35 centymów, dla paczek ponad 1 kg do 3 kg - do 1 franka, dla paczek ponad 3 do 5 kg- do 1 fr. 75 c, dla paczek ponad 5 do 10 kg - do 3 fr. 50 c, dla paczek ponad 10 do 15 kg - do 5 fr. 25 c. i dla paczek ponad 15 kg - do 7 franków. |
| 12 | San Domingo (Republika) | 40 | |
| 13 | Egipt | 1001) | 7) Tylko dla urzędów Sudanu. |
| 14 | Salwador (Republika) | 75 | |
| 15 | Ekwador | 125 | |
| 18 | Hiszpania | 75 | |
| 17 | Finlandia | 75 | |
| 18 | Kolonie francuskie Afryki podzwrotnikowej | 8) | 8) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg wagi 60 centymów, dla paczek ponad 1 do 3 kg - 1 frank 50 centymów, dla paczek ponad 3 do 5 kg - 2 franki, dla paczek ponad 5 do 10 kg 4 franki, dla paczek ponad 10 do 15 kg -6 franków, dla paczek ponad 15 kg - 8 franków. |
| 19 | Grecja | 75 | |
| 20 | Gwatemala | 75 | |
| 21 | Haiti (Republika) | 50 | |
| 22 | Indochiny | 759) | 9) Dla niektórych urzędów odległych. |
| 23 | Indie brytyjskie | 7510) | 10) Opłata dodatkowa może wynosić 1 frank 50 c. dla paczek ponad 5 do 10 kg |
| 24 | Indie holenderskie | 50 | |
| 25 | Iran | 11) | 11) Za paczki przewożone poza swe urzędy wymiany dopuszcza się opłatę dodatkową, która nie może być wyższa od wewnętrznej opłaty paczkowej w obrocie wewnętrznym. |
| 26 | Irak | 12) | 12) Oplata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg wagi - 75 centymów, dla paczek ponad 1 kg do 5 kg - 1 fr. 25 c, dla paczek ponad 5 do 10 kg -1 frank 60 c. |
| 27 | Islandia | 50 | |
| 28 | Maroko (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej) | 10013) | 13) Z wyjątkiem urzędów Casa - Blanca, Mazagan, Mogador, Oudjda, Safi i Tanger. |
| 29 | Nikaragua | ||
| 30 | Norwegia | ||
| 31 | Panama (Republika) | ||
| 32 | Peru | ||
| 33 | Kolonie portugalskie w Angoli i Mozambiku | 11) | |
| 34 | Syjam | 75 | |
| 35 | Szwecja | 75 | |
| 36 | Turcja azjatycka | 7514) | 14) Opłata dodatkowa może być podwyższona do 2 fr. od paczek do urzędów oddalonych od kolei żelaznych i od wybrzeży morskich, a przewożonych, drogą lądową. |
| 37 | Urugwaj (Republika Wschodniego Urugwaju) | 75 | |
| 38 | Wenezuela (Stany Zjednoczone) | 125 |
II. Opłaty dodatkowe za tranzyt.
| Nr poz. | Zarząd upoważniony do pobierania opłaty dodatkowej | Opłata dodatkowa | Uwagi | |||||
| do 1 kg | ponad 1 do 3 kg | ponad 3 do 5 kg | ponad 5 do 10 kg | ponad 10 do 15 kg | ponad 15 do 20 kg | |||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 1 | Argentyna (Republika)1) | 360 | 360 | 360 | 360 | - | - | 1) Tylko od paczek przewożonych koleją transdyjską. |
| 2 | Brazylia | 70 | 60 | 50 | - | - | - | |
| 3 | Chili1) | 125 | 125 | 125 | 125 | - | - | |
| 4 | Chiny | 95 | 95 | 75 | 25 | - | - | |
| 5 | Kongo belgijskie | 35 | 100 | 175 | 350 | 525 | 700 | |
| 6 | Egipt2) | 90 | 270 | 390 | 800 | - | - | 2) Tylko dla paczek do lub z Kolonii Kongo belgijskie, przewożonych przez Sudan |
| 7 | Ekwador | 70 | 50 | 50 | - | - | - | |
| 8 | Kolonie francuskie w Afryce podzwrotnikowej | 60 | 150 | 200 | 400 | 600 | 800 | |
| 9 | Irak3) | 70 | 60 | 50 | 140 | 300 | 400 | |
| 10 | Panama (Republika) | - | - | - | - | - | - | 3) 35 centymów od kilograma części kilograma dla paczek pochodzących z krajów zamorskich, a które muszą być przewożono przez cieśninę panamską drogą kolejową do chwili uruchomienia drogi między Colon a Panamą. Opłatę dodatkową pobiera się od adresata. |
| 11 | Peru | 70 | 60 | 50 | - | - | - | |
| 12 | Turcja azjatycka | 220 | 200 | 200 | 150 | 100 | 50 | 4) Tylko paczki do lub z Iranu przewożone drogą Trebizonda - Erzerum - Bayczid opłata dodatkowa może być podwyższona jeszcze o 1 fr. 50 c. dla każdej kategorii wagi paczek. |
| 13 | Wenezuela (Stany Zjednoczone) | 70 | 60 | 50 | - | - | - | |
Przewóz między Hiszpanią kontynentalną z jednej strony a wyspami Kanaryjskimi z drugiej strony upoważnia do pobierania za przewóz morski, nie przekraczający 1.000 mil morskich.
To ostatnie uprawnienie przysługuje i innym krajom, które przystąpią, do Porozumienia w przerwie aż do najbliższego Kongresu.
Od każdej paczki z podaną wartością, pochodzącej lub przeznaczonej do Korsyki i Algeru, upoważnia się do pobrania od nadawcy i z tytułu należności lądowej dla Korsyki lub Algeru, dodatkowej należności asekuracyjnej, wynoszącej 5 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości.
Uważa się za ochronne paczki przesyłane do miejscowości w Kolumbii prócz portów morskich, których wymiary przekraczają 1 metr 05 z boku; lub których długość łącznie z największym obwodem przekroju, mierzonym w kierunku innym niż długość, przekracza 1 metr 80.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który mieć będzie tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście Porozumienia, do którego się odnosi, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego jeden odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Przekład
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia ogólne.
Art.
101. Kierowanie
102. Sposób przesyłania
103. Udzielanie informacyj Zarządom
104. Drogi przewozowe i opłaty
Rozdział II.
Postanowienia dotyczące wszystkich paczek.
105. Sprawdzanie paczek
106. Przygotowania paczek
107. Opakowanie specjalne. Oznaczanie paczek z filmami i celuloidem
108. Adresy pomocnicze i deklaracje celne
109. Paczki wolne od należności
110. Poświadczenie odbioru
111. Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu
112. Zawiadomienie o załadowaniu na okręt
Rozdział III.
Paczki za pobraniem.
113. Oznaczenie na paczkach i na adresie pomocniczym
134. Nalepka
115. Przekaz pobraniowy
116. Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia paczki
117. Przeliczanie kwoty pobrania
118. Różnice w podawaniu kwoty pobrania
119. Termin wpłaty
120. Unieważnienie lub zmiana kwoty pobrania
121. Dosyłanie
122. Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie
123. Unieważnienie lub zastąpienie druków przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie
124. Przekazy pobraniowe niedoręczone lub niezainkasowane
Rozdział IV.
Paczki z podaną wartością.
125. Opakowanie paczek
126. Podanie wartości
127. Podawanie wagi
128. Oszukańcze podanie wartości
Rozdział V.
Paczki pilne.
129. Nalepka
130. Przesyłanie i pośrednictwo przy cleniu. Rachunkowość
Rozdział VI.
Czynności przy odprawie i nadejściu.
131. Numer nadawczy i miejsce nadania
132. Odcisk datownika i podawanie wagi
133. Paczki ekspresowe
134. Paczki ochronne i paczki z łamliwą zawartością
135. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wypłaconych zaliczkowo
136. Dosyłanie
137. Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności
138. Paczki niedoręczalne. Zarządzenia nadawcy
139. Zwrot paczek niedoręczalnych
140. Sprzedaż. Zniszczenie
141. Wycofanie. Zmiana adresu
142. Reklamacje
143. Żądania informacji
144. Reklamacje paczek nadanych w innym kraju
Rozdział VII.
Wymiana paczek.
145. Karta paczkowa
146. Przesyłanie paczek w odsyłkach zamkniętych
147. Sprawdzanie przesyłek paczkowych przez urzędy wymiany
148. Stwierdzanie niedokładności, powodujących odpowiedzialność Zarządów
149. Zwrot próżnych schowków
Rozdział VIII.
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
150. Rozrachunek dotyczący należności
151. Wyrównanie rachunków
152. Rozrachunek przekazów pobraniowych
153. Ceduły należnościowe. Rozrachunek należności celnych itp.
Różne postanowienia.
154. Druki do użytku publiczności
155. Termin przechowania dokumentów
156. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego
Postanowienia końcowe.
157. Wejście w życie i czas trwania ważności Regulaminu
Załączniki.
Wzory druków.
CP 1. Wymiana paczek między krajami nieościennymi (wykaz)
CP 2. Adres pomocniczy. Zarządzenia nadawcy
CP 3. Deklaracja celna
CP 4. Ceduła należnościowa
CP 5. Reklamacja Paczki lub nienadeszłego przekazu pobraniowego
CP 5a. Zawiadomienia o załadowaniu
CP 6. Międzynarodowy przekaz pobraniowy
CP 7. Nalepka dla paczek wartościowych
CP 8. Nalepka zwykła
CP 9. Zawiadomienie o niedoręczalności
CP 10. Zawiadomienie o dosłaniu
CP 11. Karta paczkowa
CP 12. Karta paczkowa dla rozrachunków udziałów za tranzyt
CP 13. Zawiadomienie
CP 13a. Protokół
CP 14. Wykaz miesięczny
CP15. Zestawienie wykazów miesięcznych
CP 15a. Rachunek ogólny
CP 16. Rachunek szczegółowy przekazów pobraniowych
CP 17. Rachunek wypłaconych należności celnych itp.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o paczkach:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Kierowanie.
W razie przerwania jakiejkolwiek drogi, paczki tranzytowe przesyłane tą drogą należy kierować najbardziej korzystną drogą rozporządzalną.
Sposób przesyłania.
Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do sposobu wymiany paczek w zamykanych workach, koszach lub przedziałach wagonowych na podstawie bezpośrednich kart paczkowych; w tym przypadku wspomniane Zarządy wydają za obopólną zgodą niezbędne zarządzenia.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Zarządy krajów, które zawarły Porozumienie, między którymi odbywa się bezpośrednia wymiana paczek, podają sobie wzajemnie do wiadomości za pomocą wykazów, sporządzanych Według załączonego wzoru CP 1, informacje, dotyczące wymiany paczek.
Drogi przewozowe i opłaty.
Każdy Zarząd, na podstawie wykazów CP 1, otrzymanych od Zarządów, z którymi utrzymuje bezpośrednią wymianę, ustala drogi dla przesyłania swoich paczek oraz wysokość opłat, które będzie pobierał od nadawców, zależnie od warunków, w jakich się odbywa pośrednictwo w przewozie.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Sprawdzanie paczek.
Jeżeli chodzi o dokładne określenie objętości, wagi lub wymiaru paczek, za miarodajne uważa się dane urzędu nadawczego z wyjątkiem przypadku widocznej omyłki.
Przygotowanie paczek.
Paczka, aby mogła być przyjęta do przewozu, powinna posiadać:
Opakowanie paczek, przeznaczonych do przewozu na długich odległościach, które muszą być narażone na liczne przeładowania i manipulacje, a szczególnie opakowanie paczek przeznaczonych do krajów odległych, musi być wyjątkowo trwałe i dobrze sporządzone.
Przedmioty, mogące zranić funkcjonariuszów pocztowych lub uszkodzić inne przesyłki, mają być opakowane w sposób zapobiegający wszelkiemu niebezpieczeństwu;
Opakowanie specjalne. Oznaczenie paczek z filmami i celuloidem.
Ten ostatni warunek jest nieodzowny, jeżeli pierwsze opakowanie jest szczególnie kruche.
Proszki suche barwiące, jak błękit anilinowy itp. dopuszcza się tylko w pudełkach z trwałej blachy, włożonych do pudełek drewnianych, przy czym próżnie między obu opakowaniami wypełnia się trocinami. Proszki suche nie barwiące należy wkładać do pudełek metalowych, drewnianych lub tekturowych te zaś z kolei powinny być zamknięte w workach płóciennych lub pergaminowych.
Adresy pomocnicze i deklaracje celne.
Nadawca może umieścić na odcinku adresu pomocniczego informacje dotyczące paczki. Ponadto nadawca na stronie odwrotnej adresu pomocniczego ma wskazać albo pisemnie, albo też podkreślając nadruk formularza, jak należy postąpić z paczką w razie niemożności doręczenia jej. Uwaga ta powinna być napisana w języku francuskim lub w języku znanym w kraju przeznaczenia oraz powtórzona na samej paczce.
Nadawca może zarządzić tylko co następuje:
Jednakże każdy kraj może wymagać odrębnego adresu pomocniczego i odpowiedniej ilości deklaracyj dla każdej paczki.
Paczki wolne od należności.
Poświadczenie odbioru.
Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
W braku porozumienia odmiennego, kwota pobrania, wyrażona w walucie kraju nadania paczki, jest przeliczona według kursu, jaki stosuje on przy przeliczaniu kwot przekazów pocztowych.
Druk C 5 przymocowuje się do reklamacji CP 5, o której mowa w poniższym artykule 142; z reklamacją tą, po zaopatrzeniu jej w znaczek pocztowy, którego wartość odpowiada wysokości należnej opłaty, postępuje się według przepisów wspomnianego artykułu 142, z wyjątkiem jednak, że w razie prawidłowego doręczenia paczki, urząd przeznaczenia zatrzymuje druk CP 5 i zwraca druk C 5 do miejsca nadania w sposób, przepisany w § 3 artykułu 110.
Zawiadomienie o załadowaniu na okręt.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Oznaczenie na paczkach i na adresie pomoczniczym.
Nalepka.
Na paczkach za pobraniem, jak również na odnośnych adresach pomocniczych, należy umieścić na stronie adresowej nalepkę koloru pomarańczowego, wykonaną według wzoru C 6, załączonego do Regulaminu Konwencji.
Przekaz pobraniowy.
Prócz przypadku, przewidzianego w poniżej podanym artykule 116, do każdej paczki za pobraniem należy dołączyć druk przekazu pobraniowego z trwałego koloru białego, sporządzonego według załączonego wzoru CP 6. Na druku tym, załączonym z adresem pomocniczym, należy podać kwotę pobrania, oznaczoną w walucie kraju nadania, a jako odbiorcę przekazu wskazać zasadniczo nadawcę paczki. Jeżeli przepisy wewnętrzne Zarządu nadania na to zezwalają nadawca może podać na przekazie zamiast swego adresu, nazwisko właściciela i numer jego pocztowego konta czekowego w kraju nadania, jak również urząd, który prowadzi to konto. Każdy Zarząd może wymagać, by przekazy pobraniowe, dotyczące paczek pochodzących z jego kraju, skierowano do urzędów nadania paczki lub do innych urzędów.
Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia paczki.
Do każdej paczki, której kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, dołącza się, jeżeli nie zawarto porozumienia odmiennego, zawiadomienie o wpłacie, według druku przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu tym należy wskazać właściciela konta, na które przekazuje się kwotę, jak również dokonać wszelkich innych wpisów, wymaganych treścią druku, z wyjątkiem podania kwoty, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia, po zainkasowaniu kwoty pobrania. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest odcinek, nadawca podaje na nim nazwisko swe i adres oraz inne dane, które uważa za niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do adresu pomocniczego.
Przeliczanie kwoty pobrania.
W braku porozumienia odmiennego kwota pobrania, wyrażona w walucie kraju nadania paczki, jest przeliczana na walutę kraju przeznaczenia przez Zarząd tego kraju, według kursu, jaki stosuje on przy przeliczeniu kwoty przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania paczki.
Różnice w podawaniu kwoty pobrania.
W razie stwierdzenia różnicy między kwotą podaną na paczce, na adresie pomocniczym i na przekazie należy od adresata zainkasować kwotę najwyższą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej kwoty, to, poza wyjątkiem przewidzianym poniżej, można wydać paczkę adresatowi po wpłaceniu przez niego kwoty niższej, z tym jednak zastrzeżeniem, że w danym razie uzupełniająca wpłata będzie dokonana po otrzymaniu wyjaśnień od Zarządu wysyłającego. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie paczki odracza się.
W każdym jednak przypadku żądanie wyjaśnienia przysyła się niezwłocznie Zarządowi kraju wysyłającego, który obowiązany jest udzielić odpowiedzi w najkrótszym terminie, podając dokładną kwotę pobrania i stosując się w tym przypadku do przepisów § 2, artykułu 137 Regulaminu Konwencji.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub zmuszony jest wyjechać, wówczas należy zawsze żądać uiszczenia kwoty najwyższej. W razie odmowy, paczkę należy doręczyć dopiero po otrzymaniu odpowiedzi na żądane wyjaśnienie.
Termin wpłaty.
Unieważnienie lufo zmiana kwoty pobrania.
Żądania unieważnienia lub zmiany kwoty pobrania podlegają przepisom i postępowaniu, przewidzianym w artykule 137 Regulaminu Konwencji.
Z wyjątkiem przypadku przewidzianego w artykule 116, do każdego żądania zmiany kwoty pobrania, przesłanego w drodze pocztowej, należy dołączyć nowy druk przekazu pobraniowego, wykazującego tę zmienioną kwotę.
Jeżeli chodzi o żądanie w drodze telegraficznej przekaz pobraniowy ma być zastąpiony przez urząd przeznaczenia, w myśl postanowień, określonych w poniżej podanym artykule 123.
Dosyłanie.
Paczki za pobraniem można dosyłać tylko w tych przypadkach, jeżeli między nowym krajem przeznaczenia a krajem nadania, odbywa się wymiana paczek tego rodzaju. W tym przypadku dołącza się do paczek druki przekazów pobraniowych, wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności połączone z wyrównaniem pobrania tak, jak gdyby paczki były bezpośrednio do niego skierowane.
Paczki, których kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia, nie mogą być dosyłane.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu kwoty pobrania, urząd przeznaczenia lub inny urząd, przez Zarząd kraju przeznaczenia do tego wyznaczony, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem: "Wpisy służbowe", (Indications de service), wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty do urzędu nadania paczki lub też do urzędu specjalnie wskazanego na samym przekazie przez Zarząd kraju nadania.
Jeżeli do kraju nadania paczki zwrócono się z żądaniem wyjaśnienia dokładnej kwoty pobrania, należy wstrzymać się z przesłaniem przekazu aż do chwili otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Przekazy pobraniowe wpłaca się nadawcom paczek, na zasadach ustalonych przez każdy Zarząd.
Zawiadomienia o wpłacie, dotyczące paczek za pobraniem, których kwota ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, podlegają przepisom wewnętrznym, obowiązującym dla czeków i pocztowych przelewów pieniężnych tego kraju.
Unieważnienie lub zastąpienie druków przekąsów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie.
Przekazy pobraniowe niedoręczone lub niezainkasowane.
Z przekazami pobraniowymi, które nie mogły być doręczone odbiorcy, jak również z przekazami doręczonymi osobom uprawnionym, lecz których kwota nie została zainkasowana, postępuje się w myśl przepisów artykułu 141 Regulaminu Konwencji.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Opakowanie paczek.
Jednakże Zarządy mogą umieszczać na paczkach z podaną wartością i na odnośnych adresach pomocniczych nalepkę CP 8, przewidzianą w poniższym artykule 131, jako też nalepkę koloru czerwonego małych rozmiarów z napisem dużymi literami "Wartościowa", (Valeur déclarée).
Podanie wartości.
Kwota we frankach złotych winna być podkreślona grubą kreską ołówkiem kolorowym.
Podawanie wagi.
Zarząd kraju nadania obowiązany jest wypisać w gramach dokładną wagę każdej paczki z podaną wartością:
Oszukańcze podanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawnią podanie, w celach oszukańczych, wartości w kwocie wyższej aniżeli wartość rzeczywista przedmiotów zawartych w paczce, wówczas należy zawiadomić o tym w czasie najkrótszym Zarząd kraju nadania, dołączając ewentualnie także dowody rzeczowe dochodzeń.
PACZKI PILNE.
Nalepka.
Na paczkach pilnych i odnośnych adresach pomocniczych należy umieszczać nalepkę z bardzo widocznym napisem "Pilna" (Urgent).
Przesyłanie i pośrednictwo przy cleniu. Rachunkowość.
Zarządy, biorące udział w wymianie paczek pilnych, porozumiewają się, by zapewnić szybką przesyłkę połączeniami możliwie bezpośrednimi tych paczek, jak również przedsiębiorą starania w celu przyśpieszenia ich oclenia.
Zarządy te za wspólną zgodą wydają również potrzebne zarządzenia, dotyczące wzajemnego obrachunku.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Numer nadawczy i miejsce nadania.
Każda paczka i odnośny adres pomocniczy muszą być opatrzone nalepką małych rozmiarów, wykonaną według załączonego wzoru CP 8, na której podany jest w sposób widoczny numer nadawczy i nazwa urzędu nadawczego. Przepis ten nie dotyczy paczek z podaną wartością opatrzonych nalepką CP 7, przewidzianą w artykule 125, § 2, ustęp 1-szy.
Ten sam urząd nadawczy nie może równocześnie używać dwu lub kilku seryj nalepek, z wyjątkiem przypadków, kiedy serie uzupełnione są znakami odróżniającymi.
Odcisk datownika i podawanie wagi.
Paczki ekspresowe.
Paczki podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, oraz odnośne adresy pomocnicze winny być opatrzone, jeżeli to jest możliwe, obok podania miejsca przeznaczenia nalepką drukowaną koloru ciemnoczerwonego z wykonanymi dużymi literami napisem "Eksprès".
Paczki ochronne i paczki z łamliwą zawartością.
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wypłaconych zaliczkowo.
Każdy Zarząd ma prawo jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należnościowych powierzyć tylko pewnym, specjalnie do tego wyznaczonym, urzędom i żądać, by ceduły były zwracane do wyznaczonego w tym celu urzędu. Nazwa urzędu, do którego ceduły należy odsyłać, ma być we wszystkich przypadkach wskazana przez urząd nadania paczki na adresowej stronie ceduły należnościowej.
Dosyłanie.
Jeżeli wspomniany Zarząd zwraca paczkę Zarządowi, który ją ostatni wysłał, wówczas przyznaje mu zwrot należności otrzymanych i powiadamia go o błędzie osobnym zawiadomieniem o niedokładnościach.
W innych przypadkach i, jeżeli należności przekazane Zarządowi dosyłającemu nie wystarczają na pokrycie kosztów dosłania, które mu przypadają, Zarząd dosyłający przekazuje Zarządowi, któremu wydaje paczkę, koszta połączone z przesłaniem; następnie przypadającą mu niepokrytą różnicę obciąża urząd wymiany, który ostatni mylnie skierował paczkę. O przyczynie tego obciążenia donosi się urzędowi odpowiednim zawiadomieniem o niedokładnościach.
Jeżeli paczka podlega zwrotowi z winy nadawcy lub ze względu na którykolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 16 Porozumienia, koszta wynikającego stąd przewozu ponoszą nadawcy. Każdy Zarząd wpisuje do rachunku swój udział w sposób wskazany w następującym § 3 dla paczek dosyłanych.
Zarząd dosyłający wpisuje należną mu kwotę do rachunku Zarządowi pośredniczącemu, lub Zarządowi nowego miejsca przeznaczenia. W przypadku, jeżeli kraj dosyłający i kraj nowego miejsca przeznaczenia bezpośrednio ze sobą nie graniczą, pierwszy Zarząd pośredniczący, który otrzymuje dosłaną paczkę, wpisuje przypadający mu udział i udział Zarządu dosyłającego do rachunku tego Zarządu, któremu paczkę wydaje; ten ostatni ze swej strony, jeżeli jest tylko pośrednikiem, wpisuje do rachunku Zarządowi następnemu swój własny udział łącznie z udziałem, którym został obciążony przez Zarząd poprzedni. To samo postępowanie powtarza się w stosunkach między poszczególnymi Zarządami, biorącymi udział w przewozie, dopóki paczka nie dojdzie do Zarządu oddawczego.
Jeżeli należność za przewóz paczki, jak również i inne opłaty i należności przewidziane w artykułach 48, 49 i 50 Porozumienia, uiszczono przy dostaniu z tego rodzaju paczką należy postąpić jak z paczką bezpośrednio przesianą z kraju dosyłającego do nowego miejsca przeznaczenia. W tym przypadku adresat nie uiszcza żadnej opłaty za zwrot.
Należności zwracane mają być podane szczegółowo (należności za przewóz, składowe, należności celne itp.) na adresie pomocniczym lub, jeżeli to nie jest możliwe, na kartce dołączonej do adresu pomocniczego.
Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności.
Jeżeli chodzi o kilka paczek nadanych jednocześnie przez jednego nadawcę pod adresem tego samego, odbiorcy, zezwala się na wysianie tylko jednego zawiadomienia o niedoręczalności, nawet gdyby do paczek tych dołączono kilka adresów pomocniczych. W tym przypadku wszystkie adresy pomocnicze dołącza się do zawiadomienia o niedoreczalności.
Jeżeli zawiadomienie o niedoręczalności przesyła się osobie trzeciej, podanej na odwrotnej stronie adresu pomocniczego, wówczas nie dołącza się adresu pomocniczego do zawiadomienia.
Jednakże przepis ten nie obowiązuje w wypadku siły wyższej lub, jeżeli ilość paczek, zatrzymanych z urzędu w czasie przewozu (zarządzenie celne, przerwa połączenia z powodu wypadku itp.) jest taka, że przesłanie zawiadomienia jest techniczne niemożliwe.
Paczki niedoręczalne. Zarządzenia nadawcze.
Osoba trzecia, której zostało przesiane zawiadomienie o niedoręczalności, stosownie do żądania nadawcy (artykuł 108, § 1, lit. c), może zarządzić to samo co i nadawca; oprócz tego osoba trzecia może zarządzić natychmiastowy zwrot paczki nadawcy.
Inne zarządzenia oprócz powyżej wymienionych, nie są dopuszczalne.
Zwrot paczek niedoręczalnych.
Z tego rodzaju paczkami postępuje się jak z paczkami dosyłanymi z powodu zmiany miejsca pobytu adresatów.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Wycofanie. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 150 i 151 Regulaminu Konwencji należy stosować przy wycofaniu lub zmianie adresu paczek.
Jeżeli chodzi o żądanie zmiany adresu paczki z podaną wartością w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem pocztowym, przesłanym najbliższą pocztą, do którego należy dołączyć dokładny wzór adresu, określony w artykule 150, § 1 Regulaminu Konwencji i zaopatrzyć u góry w napis podkreślony ołówkiem kolorowym: "Potwierdzanie żądania telegraficznego z dnia ........." (Confirmation de la demande télégraphique du ........).
W tym przypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka, z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia pocztowego.
Jednakże Zarząd kraju, przeznaczenia może na własną, odpowiedzialność wykonać żądanie zmiany adresu przesyłane telegraficznie, nie czekając na jego potwierdzenie.
Reklamacje.
Jeżeli reklamacja dotyczy paczki za pobraniem, należy do niej poza tym dołączyć duplikat przekazu CP 6 lub zawiadomienia o wpłacie, zależnie od przypadku.
Jeden druk może być użyty dla kilku paczek nadanych jednocześnie w jednym urzędzie, przez tego samego nadawcę pod adresem tego samego odbiorcy.
Jeżeli urząd kraju przeznaczenia nie może ustalić losu paczki lub przekazu pobraniowego, fakt ten stwierdza na odnośnym druku i zwraca go do urzędu nadania, załączając, jeżeli to jest możliwe, oświadczenie adresata o nieotrzymaniu paczki. W tym przypadku Zarząd kraju nadania uzupełnia druk wpisaniem danych, dotyczących przekazania paczki pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu, następnie odsyła go temu Zarządowi, który, po wpisaniu do niego swoich danych, odsyła go ewentualnie następnemu Zarządowi. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, dopóki los paczki reklamowanej nie zostanie wyjaśniony. Zarząd, który doręczył paczkę adresatowi lub, który w danym razie, nie może ustalić ani doręczenia, ani prawidłowego przekazania paczki innemu Zarządowi stwierdza fakt ten na druku i zwraca go Zarządowi kraju nadania.
W tym przypadku dochodzenia przeprowadza się od Zarządu nadania do Zarządu przeznaczenia przestrzegając postępowania określonego w ostatnim ustępie § 2.
Żądania informacji.
Z żądaniami informacji dotyczącymi paczek pocztowych postępuje się w myśl postanowień artykułu 142.
Reklamacje i żądania informacji dotyczące paczek nadanych w innym kraju.
W przypadku, przewidzianym w artykule 28, § 3 Porozumienia, druki reklamacji lub żądań informacji CP 5 przesyła się Zarządowi kraju nadania. W danym razie do druku tego dołącza się dowód nadania.
Druk należy przesyłać Zarządowi kraju nadania w terminie, przewidzianym w artykule 28, § 2 Porozumienia.
WYMIANA PACZEK.
Karta paczkowa.
Pośredniczące urzędy wymiany nie są obowiązane do sprawdzania dokumentów, dołączonych do karty paczkowej.
Przesyłanie paczek w odsyłkach zamkniętych.
Na nalepce tego worka lub opakunku należy umieścić literę "F".
Kartę paczkową CP 12 przesyła się jako pojedynczą przesyłkę lub w jakikolwiek inny sposób, umówiony między zainteresowanymi Zarządami, łącznie z dołączonymi do niej, w razie potrzeby, dokumentami żądanymi przez kraje pośredniczące.
Sprawdzanie przesyłek paczkowych przez urzędy wymiany.
Odbierający urząd sporządza oprócz tego odpowiednie zawiadomienie o niedokładnościach według załączonego wzoru CP 13 i przesyła je niezwłocznie w podwójnym egzemplarzu do wysyłającego urzędu wymiany.
Zawiadomienia zwracane wiąże się i dołącza do kart paczkowych, których dotyczą. Poprawki wniesione do karty paczkowej, a nie poparte dokumentami dowodowymi, nie są brane pod uwagę.
Jednakże zawiadomienia niezwrócone do Zarządu kraju nadania w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty ich wysłania, uważa się aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, za uznane należycie przez urzędy, do których zostały przesłane.
Termin ten podwyższa się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległymi.
Stwierdzanie niedokładności, powodujących odpowiedzialność Zarządów.
Jeżeli uszkodzenie jest tego rodzaju, że zawartość przesyłki mogła być wyjęta, urząd winien przede wszystkim przystąpić 6a urzędowego otwarcia paczki i sprawdzenia jej zawartości. Wynik sprawdzenia należy uwidocznić w protokole, wzór CP 13; odpis protokołu załącza się do przesyłki.
W obydwu przypadkach należy wagę paczki stwierdzić przed nowym opakowaniem i po nim, oraz zaznaczyć ją na samym opakowaniu, paczki. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis "Przepakowano w ....." (Reemballé à .....) potwierdzony datownikiem i podpisem funkcjonariuszów, którzy dokonali przepakowania.
Tak samo należy postąpić, jeżeli stwierdzono różnicę w wadze paczki nasuwającą przypuszczenie, że paczka została częściowa lub całkowicie ograbiona z zawartości.
W protokóle tym, sporządzonym w dwóch egzemplarzach i potwierdzonym, jeżeli to możliwe przez zainteresowanego, należy podać:
Jeden egzemplarz protokołu wręcza się zainteresowanemu, z drugim natomiast postępuje się w myśl przepisów wewnętrznych Zarządu sporządzającego protokół.
Zwrot próżnych schowków.
Próżne schowki winny być zwracane Zarządowi, do którego należą, najbliższą pocztą. Zwrotu tego dokonuje się bez kosztów i, o ile możności, tą samą drogą jaką przyszły. Próżne worki należy zwinąć w odpowiednie pakiety, w danym razie deseczki do chorągiewek jak również chorągiewki z płótna lub innego materiału trwałego, należy wkładać wewnątrz do worków.
Zarząd dosyłający winien zaznaczyć na karcie paczkowej ilość i w danym razie numery porządkowe zwracanych schowków i staje się odpowiedzialny za opakunków, których zwrotu nie może udowodnić.
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Rozrachunek dotyczący należności.
Końcowych kwot nie wolno nigdy poprawiać. Stwierdzone omyłki wciąga Zarząd dla którego są one przeznaczone do wykazu różnic, włączając go do najbliższego miesięcznego rachunku CP 15. Nie sporządza się wykazu różnic, jeżeli kwota stwierdzonej różnicy nie przekracza 50 centymów od rachunku.
Wyrównanie rachunków.
Rozrachunek przekazów pobraniowych.
W braku zastrzeżenia odmiennego rachunki miesięczne, dotyczące przekazów pobraniowych, wystawiane dla przesyłek listowych (artykuł 142 Regulaminu Konwencji), mogą służyć również dla rozrachunku przekazów pobraniowych, dotyczących paczek.
Ceduły należnościowe. Rozrachunek należności celnych itp.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Druki do użytku publiczności.
W myśl postanowień artykułu 31, § 2 Konwencji, jako druki do użytku publiczności uważa się druki:
CP 2 (Adres pomocniczy)
CP 3 (Deklaracja celna)
CP 4 (Ceduła należnościowa)
CP 5 (Reklamacja)
CP 5a (Zawiadomienie o załadowaniu)
CP 6 (Przekaz pobraniowy)
CP 9 (Zawiadomienie o niedoręczalności).
Termin przechowania dokumentów.
Dokumenty służbowe, dotyczące paczek, wraz z adresami pomocniczymi należy przechować przez okres najmniej dwuletni, począwszy od dnia nasiennego po dacie, do której dokumenty te się odnoszą.
Komunikaty przesłane do Biura międzynarodowego.
1. najwyższej wagi;
2. podawania wartości;
3. paczek ochronnych;
4. obciążenia pobraniem;
5. paczek ekspresowych i paczek pilnych;
6. paczek wolnych od należności;
7. ilości paczek, które mogą być wpisane do jednego adresu pomocniczego z dołączonymi deklaracjami celnymi, w ilości wymaganej dla każdej paczki osobno;
8. wymiarów i objętości paczek, przewożonych drogą morską;
9. ilości deklaracyj celnych, wymaganych przy paczkach przeznaczonych do ich krajów i przy paczkach tranzytowych, jak również języków, w jakich deklaracje celne mogą być sporządzone;
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Regulaminu.
Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia, dotyczącego paczek pocztowych. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i Porozumienie, jeżeli na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostanie odnowiony.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW.
Przekład
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Treść.
Art.
1. Paczki dopuszczone do przewozu powietrznego
2. Przesyłanie paczek lotniczych
3. Kierowanie paczek lotniczych
4. Zewnętrzne oznaczanie paczek lotniczych oraz odnośnych adresów pomocniczych
5. Wymiary paczek lotniczych
6. Należności lądowe, morskie i inne
7. Dopłata za przewóz powietrzny
8. Należności przypadające krajom, biorącym udział w przewozie powietrznym
9. Należności asekuracyjne
10. Doręczanie przez umyślnego posłańca
11. Dosyłanie i zwrot paczek lotniczych
12. Karty paczkowe
13. Schowki zamknięte
14. Pośrednictwo przy cleniu paczek lotniczych
15. Odpowiedzialność
16. Wynagrodzenie za przewóz lądowy, morski i lotniczy
17. Zaliczanie należności asekuracyjnych
18. Przeładowanie
19. Zawiadomienia przesłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów
20. Stosowanie postanowień Porozumienia o paczkach
21. Wejście w życie i czas trwania przyjętych Postanowień
Protokół końcowy postanowień dotyczących przewozu paczek pocztowych drogą powietrzną
Art. jedyny
Taryfy specjalne
Załączniki
Wzory druków.
CP 18. Karta paczkowa
CP 19. Wykaz, zawierający warunki przewozu paczek lotniczych
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ
Paczki dopuszczone do przewozu powietrznego.
Przesyłanie paczek lotniczych.
W braku odmiennego porozumienia, paczki lotnicze przesyła się jako sztuki pojedyncze. Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do wymiany paczek w workach, koszach lub schowkach zamkniętych, na podstawie bezpośrednich kart paczkowych. Zamkniętych schowków należy używać obowiązkowo w tych przypadkach, jeżeli, według, oświadczenia jednego z Zarządów pośredniczących, przesyłanie w stanie otwartym utrudniałoby jego czynności służbowe.
Kierowanie paczek lotniczych.
Każdy Zarząd, który wykonuje służbę paczek lotniczych, obowiązany jest pod zastrzeżeniami przewidzianymi w artykule 26, § 3 Konwencji, kierować powierzone mu przez inny Zarząd paczki lotnicze drogami lotniczymi, których używa dla własnych przesyłek tego rodzaju. Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny kierowanie inną drogą w pewnym szczególnym przypadku jest korzystniejsze od kierowania istniejącą stają drogą powietrzną, paczki lotnicze należy kierować tą drogą i uważać je ewentualnie za paczki pilne.
Jeżeli z jakiegokolwiek powodu nie jest możliwe użycie od początku do końca międzynarodowej linii lotniczej, Zarząd, który pobiera międzynarodową opłatę lotniczą, przewidzianą w poniższym artykule 7, obowiązany jest przesyłać paczki lotnicze na przestrzeni, na której nie można użyć linii lotniczej najszybszymi środkami, jakich używa do swych paczek pocztowych i uważać paczki te ewentualnie jako paczki pilne.
Poza tym przypadkiem Zarządy przesyłają paczki lotnicze drogami zwykłymi jeżeli paczki nie są zaopatrzone w napis "Pilny" (Urgent) i jeżeli Zarząd zainteresowany nie zajmuje się wymianą paczek pilnych i nie otrzymał wynagrodzenia z tytułu wykonania tej gałęzi służby. Zarządy, nie uczestniczące w wymianie paczek lotniczych, przesyłają również drogami zwykłymi tego rodzaju paczki, które do nich nadchodzą. W razie przerwy częściowej lub całkowitej w przewozie lotniczym wewnątrz kraju, należy również zastosować sposób postępowania, przewidziany w ustępie poprzednim.
Zewnętrzne oznaczanie paczek lotniczych oraz odnośnych adresów pomocniczych.
Wymiary paczek lotniczych.
Zasadniczo paczki lotnicze nie mogą przekraczać 100 centymetrów na długość i 50 centymetrów w każdym innym kierunku.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie informacje co do dopuszczonych wymiarów po porozumieniu się ze swymi przedsiębiorstwami żeglugi powietrznej.
Należności lądowe, morskie i inne.
Dopłata za przewóz powietrzny.
Paczki lotnicze podlegają dopłacie za przewóz powietrzny, na którą składają się należności przypadające każdemu Zarządowi, uczestniczącemu w przewozie powietrznym.
Należności przypadające krajom biorącym udział w przewozie powietrznym.
Przy połączeniach zwykłych, taryfę zasadniczą, jaką należy stosować przy wyrównywaniu rachunków między Zarządami z tytułu przewozów powietrznych do wysokości najwyżej 11/2 tysiącznej franka od kilograma wagi brutto i od kilometra.
Powyższe należności i wynagrodzenia nie należą się:
Należności asekuracyjne.
Należność ta ogranicza się, w danym razie, do 50 centymów od 300 franków podanej wartości, którą to opłatę Zarząd kraju nadania może pobierać jako należność łączną.
Doręczanie przez umyślnego posłańca.
Za opłatą specjalną, przewidzianą w artykule 15 Porozumienia, dotyczące paczek, i jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia oświadczył, że jest w stanie wykonywać tę służbę, nadawcy mogą żądać doręczenia paczek do mieszkania przez umyślnego posłańca, bezpośrednio po ich nadejściu.
Jednakże każdy Zarząd kraju przeznaczenia może żądać, by opłata ekspresowa była ustalana według stawki niższej.
Dosyłanie i zwrot paczek lotniczych.
Opłatą wyżej wspomnianą obciąża się ewentualnie Zarząd, który żąda dosłania lub zwrotu paczki.
Karty paczkowe.
Schowki zamknięte.
Jeżeli paczki lotnicze przesyła się w schowkach zamkniętych, na chorągiewkach lub napisach tych naczyń należy umieścić nalepkę "Lotnicza" (Par avion).
Pośrednictwo przy cleniu paczek lotniczych.
Zarządy dołożą wszelkich starań, ażeby według możności przyśpieszyć clenie paczek lotniczych.
Odpowiedzialność.
W braku postanowienia odmiennego, Zarządy pocztowe ponoszą tę samą odpowiedzialność za przewóz paczek drogą powietrzną jak za przewóz drogą zwykłą.
Wynagrodzenie za przewóz lądowy, morski i lotniczy.
Zarząd wysyłający zalicza Zarządowi przeznaczenia jako też Zarządom pośredniczącym za każdą paczkę lotniczą należności, przysługujące im w myśl poprzednich postanowień i według danych tabeli CP 19, o której mowa w poniższym artykule 19.
Zaliczanie należności asekuracyjnych.
Zarząd kraju nadania obowiązany jest zaliczyć za paczki lotnicze z podaną wartością każdemu Zarządowi pośredniczącemu, który podejmuje się przewozu paczek drogą powietrzną poza granice swego kraju, udział w należności asekuracyjnej, tj. po 10 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości; wyjątek stanowi przewóz powietrzny połączony z nadzwyczajnym ryzykiem. Ten sam udział przypada Zarządowi kraju przeznaczenia, który przewozi paczki lotnicze z podaną wartością drogą powietrzną na obszarze swego kraju.
Przeładowanie.
W braku porozumienia odmiennego między zainteresowanymi Zarządami pocztowymi, przeładowanie podczas transportu w tym samym porcie lotniczym paczek lotniczych, przewożonych kolejno kilkoma oddzielnymi połączeniami lotniczymi, odbywa się obowiązkowo za pośrednictwem Zarządu pocztowego kraju, w którym odbywa się przeładowanie. Przepis ten nie obowiązuje, gdy przeładowanie odbywa się między samolotami, obsługującymi kolejne odcinki tej samej linii lotniczej.
Zawiadomienia przesyłane do Biura międzynarodowego.
Stosowanie postanowień Porozumienia o paczkach.
Postanowienia Porozumienia o paczkach pocztowych wraz z odnośnym Regulaminem należy stosować we wszystkim, co nie jest wyraźnie uregulowane w artykułach poprzednich.
Wejście w życie i czas trwania przyjętych Postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia wejścia w życie Porozumienia o paczkach pocztowych i będą obowiązywały przez ten sam przeciąg czasu, co i to Porozumienie, jeżeli na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostaną odnowione.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Taryfy specjalne.
Wbrew postanowieniom artykułu 8, Zarząd Indyj holenderskich jest upoważniony do pobrania opłat i należności odrębnych dla każdego połączenia między lotniskami jego wewnętrznej sieci powietrznej.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW.
Przekład
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia wstępne.
Art.
1. Warunki wymiany przekazów
Rozdział II.
Sporządzanie przekazów.
2. Wpłata. Dowód nadania
3. Podanie kwoty. Kurs przeliczenia
4. Najwyższa kwota przy nadaniu
5. Opłaty
6. Zwolnienie od opłat
7. Przekazy telegraficzne
8. Poświadczenia wypłaty
9. Doręczenie ekspresowe
Rozdział III.
Wypłata przekazów.
10. Wypłata
11. Najwyższa kwota przy wypłacie
12. Wpisywanie na pocztowe konto czekowe
13. Opłata za doręczenie do domu
14. Opłata za upoważnienie do wypłaty
15. Przekazy adresowane poste-restante
16. Doręczenie przekazów telegraficznych
17. Okres ważności przekazów
18. Cedowanie przekazów
Rozdział IV.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu. Dosyłanie. Niedoręczalność. Reklamacje.
19. Wycofanie przekazów. Zmiana adresu
20. Dosyłanie przekazów
21. Przekazy niedoręczalne
22. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział V.
Odpowiedzialność.
23. Zakres odpowiedzialności
24. Wyjątki od zasady odpowiedzialności
25. Wypłata kwot reklamowanych
26. Termin wypłaty
27. Ustalenie odpowiedzialności
28. Zwrot wypłaconych kwot Zarządowi krają nadania
Rozdział VI.
Rachunkowość. Przekazy przedawnione.
29. Podział opłat i należności
30. Rozrachunek
31. Wyrównywanie rachunków
32. Przekazy przedawnione
Rozdział VII.
Różne postanowienia.
33. Urzędy uczestniczące w wymianie
34. Udział innych Zarządów
35. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji
36. Zakaz pobierania należności skarbowych
37. Pocztowe bony podróżne
38. Uchwalenie wniosków w przerwach między Zjazdami
Postanowienia końcowe.
39. Wprowadzenie w życie i czas trwania Porozumienia
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Albania, Niemcy, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyna, Belgia, Boliwia, Bułgaria, Chili, Chiny, Republika Kolumbia, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Egipt, Republika Salwador, Hiszpania. Zespół Kolonij hiszpańskich, Finlandia, Francja, Algier, Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonij francuskich, Grecja, Republika Haiti, Republika Hondurs, Węgry, Iran, Islandia, Włochy, Zespół Kolonij i Posiadłości włoskich oprócz Wschodniej Afryki włoskiej, Wschodnia Afryka włoska, Japonia, Korea, Zespół innych Posiadłości japońskich, Państwa Lewentyńskie pod Mandatem francuskim (Syria i Liban), Republika Liberia, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Nikaragua, Norwegia, Republika Panama, Paragwaj, Holandia, Curacao i Suriman, Indie holenderskie, Peru, Polska, Portugalia, Kolonie portugalskie Zachodnio - Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przekazów.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę przekazów pocztowych między umawiającymi się Krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
SPORZĄDZANIE PRZEKAZÓW.
Wpłata. Dowód nadania.
Zarządy umawiające się ustalają sposób, w jaki nadawcy mają wpłacać kwoty pieniężne na przekazy pocztowe.
Nadawca otrzymuje bezpłatnie dowód nadania.
Podanie kwoty. Kurs przeliczenia.
Najwyższa kwota przy nadaniu.
Każdy Zarząd może ustalić kwotę najwyższą przyjmowanych przekazów pod warunkiem, by kwota ta nie przekraczała 1.000 franków.
Jednakże przekazy, dotyczące służby pocztowej, zwolnione od opłat w myśl postanowień poniższego artykułu 6, mogą przekraczać kwotę najwyższą, ustaloną przez każdy poszczególny Zarząd.
Opłaty.
Każdy Zarząd może dla pobrania opłaty procentowej ustalić skalę najbardziej odpowiadającą wymogom jego służby.
Zwolnienie od opłat.
Przekazy telegraficzne.
Przekazy mogą być również przesyłane za pomocą telegrafu bez drutu między Zarządami, które się na to zgodziły.
Poświadczenie wypłaty.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego może, na warunkach ustalonych w artykule 55 Konwencji dla poświadczeń odbioru i w terminie jednego roku od czasu wpłacenia kwoty, żądać poświadczenia wypłaty przekazu.
Poświadczenie to przesyła się wyłącznie drogą pocztową.
Doręczenie ekspresowe.
Nadawca przekazu zwykłego może, na warunkach ustalonych w artykule 45 Konwencji, żądać doręczenia do domu kwoty przekazanej przez umyślnego posłańca, niezwłocznie po nadejściu przekazu.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może, jeżeli tego wymagają jego przepisy wewnętrzne, zarządzić doręczanie przez umyślnego posłańca tylko zawiadomień o nadejściu przekazu lub samego przekazu, zamiast gotówki.
WYPŁATA PRZEKAZÓW.
Wypłata.
Kwota przekazana winna być wypłacona adresatom w walucie ustawowej kraju przeznaczenia.
Najwyższa kwota przy wypłacie.
W braku porozumienia odmiennego, najwyższa kwota przy wypłacie przekazów równa się, w każdym kraju, kwocie ustalonej w danym kraju przy nadaniu.
Jeżeli ten sam nadawca w tym samym dniu nadał dla jednego i tego samego adresata kilka przekazów, których ogólna kwota przekracza najwyższą kwotę ustaloną przez kraj przeznaczenia, wówczas urząd przeznaczenia upoważniony jest do wypłacenia tych przekazów stopniowo w ten sposób, by kwota wypłacona adresatowi w jednym dniu nie przekraczała ustalonej kwoty najwyższej.
Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
Każdy Zarząd może podjąć się wpłacenia kwot przekazowych na pocztowe konto czekowe, zgodnie ze swymi przepisami o pocztowej służbie czekowej. W danym razie przekazy uważa się za ważnie wypłacone.
Opłata za doręczenie do domu.
Przy wypłacie dokonywanej w domu można pobrać od odbiorcy przekazu opłatę za doręczenie.
Opłata za upoważnienie do wypłaty.
Jeżeli zaginięcie przekazu nie nastąpiło z winy służby pocztowej, za upoważnienie do wypłaty, przewidziane w artykule 108 Regulaminu, można pobrać od nadawcy lub odbiorcy opłatę w wysokości opłaty za reklamację przesyłki listowej.
Przekazy adresowe poste-restante.
Jeżeli przekaz adresowany jest poste-restante, można pobrać od odbiorcy opłatę specjalną, przewidzianą w artykule 38 konwencji. Opłata ta nie obciąża przekazu w razie dosłania lub niedoręczalności.
Doręczenie przekazów telegraficznych.
Okres ważności przekazów.
Cedowanie przekazów.
Każdy Kraj może dopuścić na swoim terytorium cedowanie przekazów pocztowych, pochodzących z krajów uczestniczących w Porozumieniu.
WYCOFANIE PRZEKAZÓW. ZMIANA ADRESU. DOSŁANIE. NIEDORĘCZALNOŚĆ. REKLAMACJE.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego może żądać jego wycofania lub zmiany adresu na warunkach, ustalonych w artykule 51 Konwencji do chwili podjęcia przez odbiorcę czy to samego przekazu, czy też przekazanej kwoty.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, żądaną w drodze telegraficznej, do opłaty za telegram dolicza się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie przekazów.
W takim przypadku sporządza się przekaz telegraficzny na kwotę pozostałą po potrąceniu opłat pocztowych i telegraficznych przypadających za dalsze przesłanie.
Na tych samych warunkach przekazy zwykłe lub telegraficzne, pochodzące z krajów uczestniczących w Porozumieniu, można dosyłać do krajów, nie uczestniczących w Porozumieniu.
Przekazy niedoręczalne.
Przekazy, których wypłaty nie zażądano w przepisanym terminie ważności, Zarząd kraju przechowującego zwraca Zarządowi kraju nadania.
Reklamacje i żądania informacji.
Opłatę tę pobiera się jednorazowo za reklamacje lub żądania informacji, nawet jeżeli dotyczą kilku przekazów nadanych jednocześnie przez jednego i tego samego nadawcę, pod adresem tego samego odbiorcy.
Nie pobiera się żadnej opłaty, jeżeli nadawca poprzednio uiścił opłatę specjalną za poświadczenie wypłaty.
Każdy jednak Zarząd obowiązany jest załatwić zwykłe żądania informacji wniesione po tym terminie, a skierowane do niego przez inny Zarząd, w sprawie przekazów nadanych przed upływem dwóch lat.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Za kwoty wpłacone na przekazy pocztowe Zarządy pocztowe odpowiadają wobec nadawców w okresie przedawnienia, ustalonym przez ustawodawstwo kraju nadania, aż do chwili prawidłowej wypłaty przekazów.
Po upływie terminu rocznego, przewidzianego w artykule 22, § 2, Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za mylną wypłatę.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej, odpowiedzialności z tytułu służby przekazów pocztowych, jeżeli nie mogą udzielić wyjaśnień co do wypłaty wskutek zniszczenia dokumentów służbowych, spowodowanego działaniem siły wyższej, a dowód ich odpowiedzialności nie został w inny sposób przeprowadzony.
Wypłata kwot reklamowanych.
W razie zaprzeczenia prawidłowej wypłaty przekazu i jeżeli służba pocztowa ponosi odpowiedzialność, obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie kraju przeznaczenia, jeżeli kwotę należy wypłacić rzeczywistemu adresatowi, natomiast na Zarządzie kraju nadania, jeżeli wspomnianą kwotę należy zwrócić nadawcy.
Zarządowi, który wypłacił odszkodowanie osobie reklamującej, przysługuje prawo zwrotnego poszukiwania w stosunku do Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność za nieprawidłową wypłatę.
Termin wypłaty.
Zarząd wysyłający może w drodze wyjątku odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin, przewidziany w ustępie poprzednim, jeżeli, mimo wszelkich starań ze strony Zarządów w celu zbadania sprawy, termin ten okazał się niedostateczny dla ustalenia odpowiedzialności.
Ustalenie odpowiedzialności.
Zwrot Zarządowi kraju nadania wypłaconych kwot.
Zarząd kraju przeznaczenia, na którego rachunek Zarząd kraju nadania wypłacił odszkodowanie osobie reklamującej, obowiązany jest wypłaconą kwotę zwrócić Zarządowi kraju nadania w terminie trzymiesięcznym od daty przesłania zawiadomienia o wypłacie.
To samo stosuje się przy wyrównywaniu odszkodowania w wypadkach przewidzianych w artykule 27, § 2 i 3.
Zwrot Zarządowi-wierzycielowi ma być dokonany bez kosztów dla tego Zarządu bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem, płatnym na okaziciela w stolicy lub jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w walucie mającej obieg w kraju wierzyciela, lub wreszcie, za wspólną zgodą, przez wpisanie na dobro kraju-wierzyciela w rachunku przekazowym. Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu w wysokości 5% rocznie, licząc od dnia upływu tego terminu.
RACHUNKOWOŚĆ. PRZEKAZY PRZEDAWNIONE.
Podział opłat i należności.
Rozrachunek.
Zarządy sporządzają co miesiąc rachunki, w których zestawiają wszystkie kwoty wypłacone przez ich urzędy. Na podstawie rachunków miesięcznych, zestawia się rachunek ogólny. Jeżeli przekazy wypłacone były w różnych walutach, wierzytelność mniejszą przelicza się na walutę wierzytelności większej, przy czym za podstawę przeliczenia służy przeciętny kurs urzędowy giełdy kraju-dłużnika za okres rozrachunkowy. Ten kurs przeciętny winien być obliczony jednolicie do czterech miejsc dziesiętnych.
Wyrównywanie rachunków można również przeprowadzać na podstawie rachunków miesięcznych, bez zestawienia rachunku ogólnego. W danym razie każdy Zarząd wyrównuje z odnośnym Zarządem ogólną kwotę rachunku miesięcznego ustaloną przez ten ostatni.
Zarząd dłużny wyrównywa rachunki w terminach ustalonych w Regulaminie.
Wyrównywanie rachunków.
W razie niewyrównania salda w terminach przepisanych, należna kwota salda rachunku ogólnego lub kwota rachunku miesięcznego podlega oprocentowaniu licząc od dnia upływu rzeczonych terminów do dnia wypłaty. Procent ten wynosi 5% rocznie.
Przekazy przedawnione.
Kwoty wpłacone na przekazy pocztowe, których zwrotu nie żądano przed upływem okresu czasu prawnego przedawnienia, przechodzą ostatecznie na rzecz Zarządu kraju nadania.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Urzędy uczestniczące w wymianie.
Zarządy dokładają starań, ażeby wypłatę przekazów, w miarę możliwości, dokonywano we wszystkich miejscowościach ich kraju.
Udział innych Zarządów.
Kraje, w których czynności przekazowych nie wykonywa Zarząd pocztowy, lecz inny Zarząd, mogą brać udział w wymianie ustalonej przepisami niniejszego Porozumienia.
Do Zarządów tych należy porozumienie się z własnym Zarządem pocztowym, co do należytego zabezpieczenia wykonania wszystkich warunków Porozumienia. Ten ostatni będzie pośredniczył przy porozumieniu się wspomnianych niepocztowych Zarządów z Zarządami pocztowymi innych krajów, uczestniczących w Porozumieniu i z Biurem międzynarodowym.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części I i II Konwencji, z wyjątkiem artykułu 7, mają zastosowanie do niniejszego Porozumienia.
To samo dotyczy postanowień Rozdziału I Postanowień, dotyczących przewozu przesyłek listowych drogą powietrzną.
Zakaz pobierania należności skarbowych lub innych.
Niezależnie od zakazu, przewidzianego w artykule 27 Konwencji, od przekazów; jak również od pokwitowań z odbioru kwot przekazowych nie mogą być pobierane jakiekolwiek opłaty lub należności.
Pocztowe bony podróżne.
Wymianę pocztowych bonów podróżnych między układającymi się krajami, których Zarządy umówiły się co do zaprowadzenia tego rodzaju służby, normują postanowienia zawarte w Dodatku, dołączonym do niniejszego Porozumienia.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
W celu uzyskania mocy obowiązującej wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji), muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1940 roku i pozostanie w mocy przez czas nie ograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Przekład
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Rozdział I.
Nadawanie. Przesyłanie. Wypłata.
Art.
101. Druki przekazów
102. Wypełnianie druków. Wiadomości prywatne
103. Przesyłanie przekazów
104. Przekazy telegraficzne
105. Poświadczenie wypłaty
106. Przekazy ekspresowe
Rozdział II.
Różne formalności.
107. Przekazy nieprawidłowe
108. Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone
109. Przedłużenie okresu ważności
110. Wycofanie przekazów. Zmiana adresu
111. Dosyłanie
112. Przekazy niedoręczalne
113. Reklamacje
114. Żądania informacji
115. Reklamacje i żądania informacji dotyczące przekazów nadanych w innych krajach
Rozdział III.
Rachunkowość.
116. Rachunki miesięczne
117. Rachunki ogólne
118. Wyrównywanie rachunków. Zaliczki
Rozdział IV.
Komunikaty. Druki.
119. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów
120. Druki do użytku publiczności
Postanowienia końcowe.
121. Wprowadzenie w życie i czas trwania Regulaminu
Załączniki.
Wzory druków.
M P 1. Międzynarodowy przekaz pocztowy
M P 2. Zawiadomienie o nadaniu przekazu telegraficznego
M P 3. Reklamacja przekazu
M P 4. Rachunek miesięczny
M P 5. Rachunek ogólny
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o przekazach pocztowych.
NADAWANIE. PRZESYŁANIE. WYPŁATA.
Druki przekazów.
Do przekazów używa się druki, sporządzone z trwałego kartonu koloru różowego, według załączonego wzoru MP1.
Wypełnianie druków. Wiadomości prywatne.
Kwotę ułamków jednostki monetarnej można oznaczyć tylko cyframi, przy czym przy kwotach do dziesięciu przed cyfrą jednostek należy dopisać zero.
Wpisy wykonane ołówkiem są niedozwolone. Jednakże przy wpisach służbowych można używać ołówka chemicznego.
Adresy skrócone i adresy telegraficzne są niedozwolone.
Przesyłanie przekazów.
W braku porozumienia odmiennego przekazy przesyła się jako sztuki pojedyncze. Przekazy wkłada się do odsyłek w sposób przewidziany w artykule 160, § 1 Regulaminu Konwencji.
Przekazy telegraficzne.
W braku porozumienia odmiennego, przekazy te należy sporządzać w języku francuskim i treść ich układać w sposób następujący:
(ewentualne wskazówki służbowe)
(poświadczenie wypłaty, jeżeli jest żądane)
Przekaz (pocztowy numer nadawczy)
......... (nazwa pocztowego urzędu przeznaczenia).
......... (nazwisko wysyłającego)
......... (kwota przekazywana)
......... (dokładne oznaczenie odbiorcy, jego miejsca pobytu i, jeżeli to możliwe, jego mieszkania w sposób określający dokładnie osobę uprawnioną).
(W danym razie wiadomości prywatne).
Dane te winny być umieszczone w telegramie zawsze w porządku wyżej wymienionym.
"Przekaz 404 z ......... do .........".
Jeżeli miejscowość, w której znajduje się pocztowy urząd przeznaczenia nie posiada urzędu telegraficznego, na przekazie telegraficznym należy podać nazwę pocztowego urzędu przeznaczenia i nazwę obsługującego go urzędu telegraficznego.
W razie wątpliwości co do istnienia urzędu telegraficznego w danej miejscowości lub jeżeli nie można podać nazwy obsługującego urzędu telegraficznego, na telegramie przekazowym należy umieścić albo nazwę podziału terytorialnego, albo nazwę kraju przeznaczenia, albo też obie te nazwy łącznie, lub inną wskazówkę, uznaną za wystarczającą dla skierowania telegramu przekazowego.
Nadawcę i adresata nie można oznaczyć za pomocą skrótów lub umówionych słów.
Dla telegramów przekazowych, adresowanych "do podjęcia" (poste-restante) lub "do podjęcia w telegrafie" (télégraphe-restant), odnośna płatna wskazówka służbowa umieszczona bezpośrednio przed adresem telegramu, jest wystarczająca i zbędne jest umieszczanie po nazwisku adresata uwagi "do podjęcia na poczcie" (poste-restante) lub "do podjęcia w telegrafie" (télégraphe-restant).
Poświadczenie wypłaty.
Zarządy, których przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie druków, załączonych przez Zarząd kraju nadania, upoważnione są do sporządzania poświadczeń wypłaty, używanych w ich służbie.
Przekazy ekspresowe.
Postanowienia zawarte w artykule 144 Regulaminu Konwencji, należy stosować również do przekazów zwykłych, doręczanych przez umyślnego posłańca.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Przekazy nieprawidłowe.
należy zwracać możliwie bez zwłoki w kopercie do urzędu miejsca nadania, w celu usunięcia nieprawidłowości, jeżeli zawiadomiony o nich adresat nie żąda zastosowania postanowień, podanych niżej w § 2.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia w stosunku wzajemnym z krajami odległymi może zarządzić wypłatę przekazów, których kwota nie była podana w walucie dopuszczonej lecz w innej, jeżeli jest w stanie dokonać przeliczenia według kursu stosowanego przez Zarząd, który przekaz przyjął i pod warunkiem niezwłocznego powiadomienia o tym odnośny Zarząd. Ryzyko za mylne przeliczenie ponosi Zarząd, który dokona przeliczenia.
Nieprawidłowości spowodowane przez nadawcę, lub które przypuszczalnie należałoby mu przypisać, można na żądanie odbiorcy, sprostować również telegraficznie. W tym przypadku żądanie sprostowania przesyła się do urzędu nadania telegramem służbowym, którego koszta obowiązany jest pokryć nadawca. Koszta te zwraca się uprawnionemu, jeżeli zostanie stwierdzone, że omyłkę należy przypisać służbie.
Po otrzymaniu telegramu prostującego, urząd nadania postępuje jak to podano poniżej w § 3.
Przekaz nieprawidłowy przechowuje urząd przeznaczenia; ten ostatni przeprowadza sprostowanie po otrzymaniu telegramu prostującego i załącza ten telegram do przekazu.
Przekazy telegraficzne, których nieprawidłowości nie zostały sprostowane w odpowiednim terminie za pomocą telegraficznej noty służbowej, podlegają sprostowaniu w sposób przepisany dla zwykłych przekazów pocztowych.
Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone.
Czas ważności upoważnień do wypłaty jest taki sam, jak i przekazów.
Jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia doniesie, że nie otrzymał przekazu, Zarząd kraju nadania może wystawić upoważnienie do wypłaty pod warunkiem, że przekaz ten nie figuruje w żadnym z rachunków miesięcznych, sporządzonych aż do upływu terminu ważności odnośnego przekazu. Jednakże, jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia nie nadesłał żadnej odpowiedzi w okresie przewidzianym w artykule 26, § 1 Porozumienia, dla wypłacania odszkodowania osobie reklamującej, i jeżeli przekaz ten nie figuruje w żadnym z otrzymanych rachunków miesięcznych, sporządzonych do upływu tego terminu, Zarząd kraju nadania może, nie zważając na to, zwrócić kwotę przekazaną. Zawiadomienie o zwrocie kwoty przekazanej należy przesłać jako przesyłkę poleconą do Zarządu kraju przeznaczenia, a przekaz, uważany odtąd za ostatecznie zaginiony, nie może być później wniesiony do rachunku.
Przedłużenie okresu ważności.
Przedłużenie okresu ważności, o którym mowa w artykule 17 Porozumienia, winna być zaznaczone na samym przekazie.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanym najbliższą pocztą i opatrzonym w nagłówku następującym napisem, podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ....." (Confirmation de la demande télégraphique du .....).
W tym przypadku urząd miejsca przeznaczenia po otrzymaniu telegramu ogranicza się do zatrzymania przekazu i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Oprócz tego urząd miejsca przeznaczenia przekazu telegraficznego, przed załatwieniem żądania zmiany adresu, winien posiadać zawiadomienie o nadaniu.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na swoją odpowiedzialność wykonać telegraficzne żądanie zmiany adresu, nawet nie czekając na nadejście potwierdzenia w drodze pocztowej, ani też, w danym razie, na zawiadomienie o nadejściu.
Dosyłanie.
W ten sam sposób postępuje się przy następnych dosyłaniach.
W razie dosłania do kraju pierwszego miejsca przeznaczenia, urząd dosyłający przywraca pierwotną kwotę, natomiast w razie dosłania do kraju nadania, urząd ten zastępuje kwotę podaną, oznaczoną w walucie kraju nadania w rubryce wpisów służbowych.
Przekaz przesyła się w kopercie do urzędu nowego miejsca przeznaczenia. To samo należy uczynić z zawiadomieniem o nadaniu po jego nadejściu do urzędu dosyłającego.
Przeliczenie kwoty na walutę kraju nowego miejsca przeznaczenia odbywa się na warunkach, przewidzianych w § 1.
Urząd dosyłający kwituje przekaz oryginalny, i zalicza go jako przekaz wypłacony, po umieszczeniu na nim uwagi: "Dosłano kwotę ..... do ..... po potrąceniu opłaty ......." (Réexpédié le montant de ......... à ....., sous déduction de la taxe de .......).
Odcinek przekazu oryginalnego dołącza się do zawiadomienia o nadaniu, celem doręczenia go adresatowi.
Przekazy niedoręczalne.
Przed zwrotem do Zarządu kraju nadania, przekazy, które z jakichkolwiek przyczyn nie mogły być wypłacone adresatom, urząd przeznaczenia zapisuje dla pamięci i umieszcza na nich odcisk stempla lub nalepkę, których używanie do listowych przesyłek niedoręczalnych przewiduje artykuł 149, § 1 Regulaminu Konwencji.
Zwracane telegramy przekazowe należy przesyłać w kopertach wraz z odnośnymi zawiadomieniami o nadaniu.
Jednakże przekazy, sporządzane na zasadach przewidzianych w §§ 3, 4 i 5 artykułu 111, winny być przesyłane, do Zarządu, który je sporządził, ten zaś Zarząd Oddaje kwotę do dyspozycji Zarządu, z którego pochodzi przekaz oryginalny, albo za pomocą nowego przekazu wolnego od opłaty, albo też za pomocą potrącenia w rachunku miesięcznym wypłaconych przekazów.
Reklamacje.
Można używać jednego druku reklamacyjnego dla kilku przekazów nadanych jednocześnie, na żądanie jednego i tego samego nadawcy, do jednego i tego samego odbiorcy.
Żądania informacyj.
Z żądaniami informacyj dotyczącymi przekazów postępuje się w myśl przepisów ustalonych w artykule 113.
Reklamacje i żądania informacji dotyczące przekazów nadanych w innych krajach.
W przypadkach przewidzianych w artykule 22, § 3 Porozumienia, druki MP 3, dotyczące reklamacyj lub żądań informacji przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do druków tych należy dołączyć dowody nadania.
Zarząd kraju nadania winien otrzymać druk w terminach przewidzianych w artykule 22, § 2 Porozumienia.
RACHUNKOWOŚĆ.
Rachunki miesięczne.
Do tego rachunku Zarząd wpisuje również kwotę opłat i należności, które mu przypadają w myśl artykułu 29, § 1 Porozumienia, za przekazy wypłacone przez jego urzędy, jako też, w danym razie, odszkodowania i procenty od nich, przewidziane w artykułach 28 i 31 Porozumienia.
Zawiadomienia o nadaniu, które nadchodzą do Zarządu miejsca przeznaczenia po wysłaniu rachunku, do którego wpisane zostały odnośne przekazy telegraficzne, zwraca się Zarządowi kraju nadania jako załącznik do jednego z rachunków następnych.
Rachunki ogólne.
Zarządy mogą porozumieć się co do sporządzania rachunku ogólnego kwartalnie, półrocznie lub rocznie.
Wyrównanie rachunków. Zaliczki.
Jeżeli obydwa Zarządy nie zgadzają się co do kwoty, która ma być wypłacona, jedynie wyrównanie zakwestionowanej części może być odroczone. Natomiast co się tyczy tej części, Zarząd dłużny obowiązany jest zawiadomić Zarząd-wierzyciela o przyczynach zakwestionowania, najpóźniej w terminie przewidzianym w ustępie poprzednim.
W razie niewypłacenia zaliczki w terminie po wyżej wskazanym, należy stosować postanowienia artykułu 31 Porozumienia.
KOMUNIKATY. DRUKI.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się druki:
MP 1 (Przekazy pocztowe),
MP 3 (Reklamacje).
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas trwania Regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o przekazach pocztowych.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to Porozumienie, jeżeli na podstawie wspólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostanie odnowiony.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW
Przekłady
POCZTOWE BONY PODRÓŻNE.
Treść.
Dodatek w sprawie obrotu pocztowych bonów podróżnych.
Część I.
Postanowienia zasadnicze.
Rozdział I.
Wydawanie pocztowych botów podróżnych.
Art.
1. Pocztowe bony podróżne
2. Waluta
3. Kwota najwyższa
4. Opłaty
5. Cena sprzedażna
Rozdział II.
Wypłata bonów.
6. Wypłata
7. Okres ważności
8. Zastrzeżenia wypłaty
Rozdział III.
Odpowiedzialność i rachunkowość.
9. Zakres odpowiedzialności
10. Podział opłat
11. Rozrachunek
Rozdział IV.
Postanowienia różne.
12. Stosowanie postanowień Porozumienia
Część II.
Postanowienia wykonawcze.
Rozdział I.
Wydawanie książeczek.
13. Opis bonów i okładek książeczek. Zaopatrywanie
14. Wydawanie bonów
15. Sporządzanie książeczek
Rozdział II.
Wypłata bonów.
16. Formalności
Rozdział III.
Różne postanowienia.
17. Komunikaty przesłane do Biura międzynarodowego
18. Druki do użytku publiczności
Wzory druków.
MP 6. Rachunek miesięczny pocztowych bonów podróżnych
MP 7. Pocztowy bon podróżny
MP 8. Książeczka z pocztowymi bonami podróżnymi
POCZTOWE BONY PODRÓŻNE.
DODATEK W SPRAWIE OBROTU POCZTOWYCH BONÓW PODRÓŻNYCH.
POSTANOWIENIA ZASADNICZE.
WYDAWANIE POCZTOWYCH BONÓW PODRÓŻNYCH.
Pocztowe bony podróżne.
Zarządy, które zgodziły się uczestniczyć w tyra obrocie, wypuszczają pocztowe bony podróżne złączone w formie książeczek.
Waluta.
Bony wystawia się we frankach złotych, określonych w artykule 29 Konwencji.
Kwota najwyższa.
Każdy bon ma stałą wartość 100 franków złotych. Najwyższa kwota książeczki wynosi 1.000 franków złotych.
Opłaty.
Opłatę uiszczaną za każdy bon wartości 100 franków złotych, ustala Zarząd kraju pochodzenia; nie może ona jednak przekraczać 1/2% wpłaconej kwoty.
Cena sprzedażna.
Każdy Zarząd sam ustala cenę, po jakiej sprzedaje książeczki.
Może on doliczać do wartości, stanowiącej równowartość kwoty we frankach złotych, pewną kwotę, która powinna być możliwie najniższa i która służy do zabezpieczenia go od strat walutowych.
WYPŁATA BONÓW
Wypłata.
Okres ważności.
Bony są ważne w ciągu czterech miesięcy od dnia ich wydania. Miesiące liczą się od dnia jednego miesiąca do takiego samego dnia piątego miesiąca bez względu na ilość zawartych w nich dni.
Zastrzeżenia wypłaty.
Przy zachowani przepisów ustawodawstwa wewnętrznego każdego kraju, urzędy pocztowe nie uwzględniają żądany wystosowanych do nich w celu sprzeciwienia się wypłacie ważnie wypuszczonych bonów.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ I RACHUNKOWOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
W razie zagubienia książeczki, albo jednego lub kilku bonów, osoba zainteresowana powinna udowodnić Zarządowi kraju wydania tych bonów, że prosiła o wydanie książeczki z bonami i wpłaciła w tym celu całą należność. Zwrot kwoty może nastąpić dopiero po upewnieniu się tego Zarządu, że bony zgłoszone jako zagubione nie zostały wypłacone; termin jednak nie powinien przekraczać trzech miesięcy po wygaśnięciu ważności. Termin ten wynosi sześć miesięcy w obrocie z krajami odległymi.
Podział opłat.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi, który dokonał wypłaty 1/4% od ogólnej sumy wypłaconych bonów.
Rozrachunek
Rozrachunek kwot wypłaconych za bony sporządza się raz na miesiąc, na druku według załączonego wzoru MP 6 i dołącza się go do rachunków przekazów pocztowych. Kwotę ogólną rachunku MP 6 dodaje się do kwoty ogólnej rachunku miesięcznego przekazów pocztowych ustalonego za ten sam okres.
POSTANOWIENIA RÓŻNE.
Stosowanie postanowień Porozumienia.
Postanowienia Porozumienia oraz jego Regulaminu stosują się do bonów we wszystkim co nie jest wyraźnie przewidziane w tym Dodatku.
POSTANOWIENIA WYKONAWCZE.
WYDAWANIE KSIĄŻEK.
Opis bonów i okładek książeczek. Zaopatrywanie.
Wyrabia się je ze specjalnego papieru ze znakiem wodnym, zadrukowanego tłem o rysunku giloszowym; wydrukowane są na nich nazwa kraju pochodzenia i numer seryjny od 1 do 100.000 lewa ich strona jest zaopatrzona suchym stemplem wypukłym, jednakowym dla wszystkich krajów, a wyobrażającym głowę Merkurego.
Na stronie tytułowej wydrukowana jest nazwa kraju pochodzenia.
Wydawanie bonów.
Przy wydawaniu, na prawej części bonów umieszcza się suchy stempel wypukły, właściwy Zarządowi wydającemu bony.
Sporządzanie książeczek.
Podaje również na kreskowaniach tej okładki ilość wydanych bonów oraz numery bonu pierwszego i ostatniego.
WYPŁATA BONÓW.
Formalności.
Przy wypłacie podaje się na bonie kwotę wypłaconą w walucie krajowej, datę i nazwę urzędu, po czym bon ten unieważnia się zgodnie z przepisami wewnętrznymi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się:
MP 7 (Pocztowy bon podróży);
MP 8 (Okładka książeczki z pocztowymi bonami podróżnymi).
WZORY DRUKÓW
Przekład
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia wstępne.
Art.
1. Warunki wymiany przelewów
2. Przedmiot porozumienia
Rozdział II.
Warunki dopuszczalności i wykonywanie zarządzeń przelewowych.
3. Podawanie kwoty przelewów. Kurs przeliczania
4. Kwota najwyższa
5. Opłaty
6. Zwolnienie od opłat i należności
7. Zawiadomienie o przelewie
8. Przelewy telegraficzne
9. Wymiana wykazów przelewów pieniężnych
10. Urzędy wymiany
Rozdział III.
Unieważnienie. Reklamacje.
11. Unieważnienie zarządzeń przelewowych
12. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział IV.
Odpowiedzialność.
13. Zakres odpowiedzialności
14. Wyjątki od zasady odpowiedzialności
15. Ustalenie odpowiedzialności
16. Zwracanie kwot należnych reklamującemu
17. Zwrot odszkodowania Zarządowi-wierzycielowi
Rozdział V.
Rachunkowość.
18. Przyznanie opłat
19. Rozrachunek kwot przelewowych, ustalanie salda i procentów
20. Wypłaty salda. Odsetki i moratorium.
21. Ogólny rachunek kwartalny
Rozdział VI.
Różne postanowienia.
22. Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego za granicą
23. Wykaz właścicieli kont
24. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji
25. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami
Postanowienia końcowe.
26. Wejście w życie i czas trwania Porozumienia
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH,
które zawarły:
Albania, Niemcy, Królestwo Arabii Sadyjskiej, Republika Argentyna, Belgia, Boliwia, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Hiszpania, Zespół Kolonij hiszpańskich, Francja, Algier, Grecja, Republiką Haiti, Republika Honduras, Węgry, Wiochy, Zespół Kolonij i posiadłości włoskich oprócz Wschodniej Afryki włoskiej, Wschodnia Afryka włoska, Japonia, Korea, Zespół innych posiadłości japońskich, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej), Maroko (strefa hiszpańska), Paragwaj, Holandia, Indie holenderskie, Polska, Portugalia, Kolonię portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów krajów powyżej wymienianych, na mocy artykułu 3 światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przelewów.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę przelewów pieniężnych między umawiającymi się Krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
Przedmiot Porozumienia.
Każdy właściciel pocztowego konta czekowego w jednym z krajów, które porozumiały się co do wymiany przelewów, może zarządzić przelewy pieniężne ze swego konta na pocztowe konto czekowe w innym z tych krajów.
WARUNKI DOPUSZCZALNOŚCI I WYKONYWANIE ZARZĄDZEŃ PRZELEWOWYCH.
Podawanie kwoty przelewów. Kurs przeliczania.
Kwota przelewów winna być podana w walucie kraju przeznaczenia.
Jednakże każdy Zarząd może się zgodzić, aby wspomniana kwota była podana przez właściciela konta w walucie kraju nadania.
Zarząd kraju nadania określa sam kurs przeliczenia swej waluty na walutę kraju przeznaczenia.
Kwota najwyższa.
Każdy Zarząd może ograniczyć najwyższą kwotę, do jakiej właściciel konta może zarządzać przelewy pieniężne bądź to w ciągu jednego dnia, bądź też w ciągu określonego czasu.
Opłaty.
Zwolnienie od opłat i należności.
Służbowe przelewy pieniężne, wymieniane między Zarządami lub między ich urzędami, zwolnione są od wszelkich opłat.
To samo dotyczy zwolnienia od opłaty za przesłanie listów, zawierających wyciągi kontowe i wysłanych przez pocztowe urzędy czekowe do właścicieli kont czekowych, zamieszkałych w jednym z krajów, należących do Związku.
Na listach tych należy podać nazwę czekowego urzędu wysyłającego jak również napis: "Pocztowa sprawa służbowa" (Service des postes).
Zawiadomienie o przelewie.
Odwrotnej strony tego zawiadomienia można użyć do umieszczenia korespondencji prywatnej przeznaczonej dla odbiorcy. Każdy Zarząd jest upoważniony do pobierania z tego tytułu opłaty od właściciela obciążonego konta pod warunkiem, że opłata taka zaprowadzona jest w jego obrocie wewnętrznym.
Przelewy telegraficzne.
Wymiana wykazów przelewów pieniężnych.
Zawiadomienia o przelewach, przeznaczone dla właścicieli kont, na których dobro ma być dokonany przelew, dołącza się do wykazu.
W braku porozumienia odmiennego, kwotę przelewów należy podawać w wykazach i zawiadomieniach o przelewach w walucie kraju przeznaczenia.
Urzędy wymiany.
Zarządy podają sobie wzajemnie do wiadomości nazwy urzędów czekowych wyznaczonych do wymiany wykazów przelewowych.
UNIEWAŻNIENIE. REKLAMACJE.
Unieważnienie zarządzeń przelewowych.
Reklamacje i żądania informacji.
Każdy jednak Zarząd obowiązany jest załatwić zwykłe żądania informacji wniesione po tym terminie, a skierowane przez inny Zarząd w sprawie zarządzonych przelewów przed upływem dwóch lat.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Ustalenie odpowiedzialności.
Zwracanie kwot należnych reklamującemu.
Obowiązek zwrotu kwoty należnej reklamującemu ciąży na Zarządzie, do którego wniesiono reklamację, pod warunkiem jednak zastrzeżenia prawa zwrotnego poszukiwania (regresu) do Zarządu odpowiedzialnego.
Zwrot kwoty winien nastąpić, skoro tylko została ustalona odpowiedzialność służby pocztowej.
Jeżeliby Zarząd przypuszczalnie ponoszący odpowiedzialność, po otrzymaniu wezwania do zapłaty nie udzielił odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy, uważa się, że Zarząd ten milcząco uznał swą odpowiedzialność.
Zwrot odszkodowania Zarządowi-wierzycielowi.
Zarząd, ponoszący odpowiedzialność, obowiązany jest zwrócić kwotę odszkodowania Zarządowi, który ją wypłacił w terminie trzymiesięcznym od daty przesłania zawiadomienia o odkładane] wypłacie. Po upływie wspomnianego terminu Zarząd-dłużnik winien uiścić ją z procentem w wysokości 5% rocznie.
RACHUNKOWOŚĆ.
Przyznanie opłat.
Każdy Zarząd zachowuje dla siebie w całości opłaty, które pobrał.
Rozrachunek kwot przelewowych. Ustalanie salda i procentów.
Zarząd, który z jakiegokolwiek powodu nie życzy sobie przeprowadzenia wzajemnego wyrównania, może oświadczyć, iż kwoty dłużne będzie wypłacał w całości.
Wypłata salda. Odsetki moratorium.
Wkład ten może być również użyty do wyrównywania salda dłużnego, dotyczącego innych rachunków pocztowych, telegraficznych lub telefonicznych. Wkładu w żadnym razie nie można użyć do innego celu bez zgody Zarządu, który; wkład włożył.
Ogólny rachunek kwartalny.
W ciągu każdego kwartału Zarządy, której sporządzają rozrachunki dzienne, przesyłają odnośnym Zarządom do uznania ogólne zestawienie, wspomnianych rozrachunków, wpłaconych zaliczek i w danym razie zaliczonych procentów. Saldo ogólnego rachunku kwartalnego należy przenieść na kwartał następny. Zarządy mogą porozumieć się co do zastąpienia zestawienia ogólnego przez podawanie końcowego salda rozrachunków.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego za granicą.
W razie zgłoszenia żądania otwarcia pocztowego konta czekowego w kraju obcym, z którym Zarząd pocztowy kraju, w którym zamieszkuje żądający, wykonuje wymianę przelewów pocztowych, ten ostatni Zarząd obowiązany jest udzielić swej pomocy Zarządowi zawiadującemu kontem przy sprawdzaniu tego żądania.
Zarządy obowiązują się wykonać to sprawozdanie z jak największą starannością i szybkością, nie przyjmując jednak na siebie odpowiedzialności z tego tytułu.
Zarząd kraju zamieszkania żądającego otwarcia konta pośredniczy również, w miarę możności, na żądanie Zarządu zawiadującego kontem, w sprawie udzielania wiadomości dotyczących zmiany zdolności prawnej przyjętego do Obrotu przelewowego klienta.
Wykaz właścicieli kont.
Właściciele kont mogą za pośrednictwem Zarządu, prowadzącego ich konta otrzymać spisy właścicieli kont, ogłaszane przez inne Zarządy I to po cenie ustalonej przez te Zarządy w ich obrocie wewnętrznym.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie, bezpłatnie, spisy potrzebne dla celów służbowych.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części I i II Konwencji, z wyjątkiem przepisów artykułu 7, należy stosować do pocztowych przelewów pieniężnych.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
W celu uzyskania mocy obowiązującej wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji) winny uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1940 roku i pozostanie w mocy przez czas nie ograniczony.
Na dowód czego pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów podpisali Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Republiki Argentyny, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
Przekład
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Rozdział I.
Sporządzanie. Przesyłanie. Odbiór.
Art.
101. Zawiadomienia o przelewach
102. Wykazy przelewów
103. Zawiadomienia o przesłaniu
104. Przesyłanie zarządzeń przelewów
105. Przelewy telegraficzne
106. Odbiór przelewów
107. Wpisy, które należy umieszczać na drukach
Rozdział II.
Różne formalności.
108. Unieważnienie przelewów
109. Niewykonanie zarządzenia przelewu
110. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział III.
Rachunkowość.
111. Rozrachunki
112. Wypłata sald
Rozdział IV.
Różne postanowienia.
113. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów
114. Druki do użytku publiczności
115. Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego za granicą
Postanowienia końcowe.
116. Wprowadzenie w życie i czas trwania Regulaminu
Załącznik.
Wzory druków.
VP 1. Zawiadomienie o przelewie pieniężnym
VP 2. Wykaz przelewów pieniężnych
VP 3. Zawiadomienie o przesłaniu
VP 4. Sprostowanie zawiadomienia o przesłaniu
VP 5. Żądanie unieważnienia w drodze pocztowej
VP 6. Żądanie unieważnienia w drodze telegraficznej
VP 7. Reklamacje
VP 8. Rozrachunek
VP 9. Poświadczenie
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o pocztowych przelewach pieniężnych.
SPORZĄDZANIE. PRZESYŁANIE. ODBIÓR.
Zawiadomienia o przelewach.
Jednakże Zarządy mogą używać druków, którymi się posługują w swym obrocie wewnętrznym.
Wykazy przelewów.
Wykazy przelewów telegraficznych winny zawierać w nagłówku, bardzo wyraźnymi literami, wypisany napis: "Przelewy telegraficzne". "Potwierdzenie" (Virements télégraphiques. Confirmation).
Na wykazach przelewów telegraficznych umieszcza się numer porządkowy tej samej serii co i przelewów zwykłych.
Zawiadomienia o przesłaniu,
Przesyłanie zarządzeń przelewów.
Zawiadomienia o przesłaniu, wykazy i zawiadomienia o przelewach należy łączyć w pakiety, zamknięte i jako wolne od opłaty przesyłać środkami najdogodniejszymi do urzędu wymiany kraju przeznaczenia. Przesyłki te można przesyłać jako polecone.
Przelewy telegraficzne.
W braku porozumienia odmiennego przelewy te należy sporządzać w języku francuskim i treść ich układać w sposób następujący:
(Ewentualne wskazówki służbowe).
Przelew ........ (Nr nadania).
......... Nazwa czekowego urzędu przeznaczenia.
......... Nazwisko lub określenie wysyłającego przelew.
......... Numer konia wysyłającego przelew.
......... Nazwa pocztowego urzędu czekowego, w którym konto wysyłającego jest otwarte.
......... Wysokość kwoty przelewu.
......... Nazwisko lub określenie odbiorcy.
......... Numer konta odbiorcy.
W danym razie, wiadomości prywatne.
Dane te umieszcza się w telegramie zawsze w porządku wyżej wymienionym.
Odbiór przelewów.
Na zawiadomieniu o przelewie, lub zależnie od potrzeby, na wykazie przelewów i zawiadomieniu o wysłaniu przelewu dokonuje się sprostowania atramentem czerwonym i o poczynionym sprostowaniu przesyła się zawiadomienie, do odnośnego urzędu wymiany pismem VP 4.
Wpisy, które należy umieszczać na drukach.
Wpisy służbowe na drukach dotyczących przelewów winny być dokonywane literami łacińskimi i cyframi arabskimi.
Wpisy, dokonywane za pomocą ołówka atramentowego lub ołówka zwykłego, są niedopuszczalne. Jednakże podpisy mogą być dokonywane ołówkiem atramentowym.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Unieważnienie przelewów.
W tym przypadku na druku VP 5, który winien przejść przez urzędy wymiany obu krajów, należy umieścić w nagłówku napis, podkreślony kolorowym ołówkiem: "Potwierdzenie żądania telegraficznego, przesłanego dnia ..... przez urząd pocztowy czekowy w ..... do pocztowego urzędu w ....." (Confirmation de la demande télégraphique expédiée le ..... par le bureau de chêques postaux à ..... à l'adresse du bureau de chèques postaux à .....).
Niewykonanie zarządzenia przelewu.
Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny zarządzenia przelewu nie można wpisać na odnośne konto, należy je skreślić z wykazu, w którym je umieszczono, a kwotę końcową, podaną w wykazie i w odnośnym zawiadomieniu o przesłaniu, należy sprostować czerwonym atramentem. O sprostowaniu tym należy zawiadomić wysyłający urząd wymiany pismem, wzór VP 4, do którego dołącza się zawiadomienie, dotyczące niewykonania przelewu.
Jeżeli pierwotnie niewykonane zarządzenie przelewu przesłano ponownie do odbierającego urzędu wymiany, wówczas wysyłający urząd pośredniczący winien postąpić, jak z nowym zarządzeniem. Odnośne pierwotne wpisy w wykazie i w zawiadomieniu o przesłaniu pozostają unieważnione.
Jednakże Zarządy krajów uczestniczących w Porozumieniu mogą porozumieć się, aby nie dokonane przelewy przenoszono do wykazu przelewów na dobro Zarządu kraju nadania lub w inny sposób umieszczano na rachunku. W danym razie przeliczenie odbywa się według kursu dziennego, jak przy przelewach zwykłych, a na zawiadomieniu o przelewie umieszcza się odpowiednią notatkę z wyjaśnieniem.
Reklamacje i żądania informacji.
Każdą reklamację i każde żądanie informacji w sprawie wykonania zarządzenia przelewu, urząd czekowy, prowadzący konto obciążone, sporządza na druku, według załączonego wzoru VP 7. Druk ten przesyła się, w danym razie, przez urząd wymiany kraju nadania i urząd wymiany kraju przeznaczenia do urzędu czekowego, prowadzącego konto, na którego dobro zarządzono przelew.
RACHUNKOWOŚĆ.
Rozrachunki.
Rozrachunki należy sporządzać na drukach, zgodnych z załączonym wzorem VP 8.
Rozrachunki te należy przesłać możliwie najszybciej odnośnemu Zarządowi.
Wyplata sald.
Różne postanowienia.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Jeżeli zachodzi potrzeba późniejszego podania do wiadomości nowych podpisów lub zastąpienia jakiegokolwiek złożonego podpisu, wówczas należy przesłać odnośnemu Zarządowi nowy wykaz wzoru podpisów wszystkich funkcjonariuszów, upoważnionych do podpisywania. Jednakże, jeżeli chodzi o unieważnienie jakiegokolwiek podpisu podanego do wiadomości, wystarczy skreślenie podpisu w istniejącym wykazie, który pozostaje w użytku.
Druki do użytku publiczności.
W myśl postanowień artykułu 31, § 2 Konwencji jako druki do użytku publiczności uważa się druki:
VP 1 Zawiadomienie o przelewie (Avis da virement).
Druki obrotu wewnętrznego, używane jako zawiadomienie o przelewie na warunkach podanych w artykule 101, nie podlegają tym postanowieniom.
Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego za granicą.
Przesyła to wszystko do czekowego urzędu wymiany kraju przeznaczenia za pośrednictwem urzędu wymiany swego własnego kraju. Zaświadczenia zaopatrzone są odciskiem pieczęci tłoczonej urzędu wymiany kraju pośredniczącego i podpisane przez jednego lub kilku funkcjonariuszów upoważnionych do potwierdzenia zawiadomień o wysłaniu.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas trwania Regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o pocztowych przelewach pieniężnych.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to Porozumienie, jeżeli na podstawie wspólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostanie odnowiony.
Sporządzono w Buenos Aires, dnia 23 maja 1939 roku.
WZORY DRUKÓW
Przekład
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY. POROZUMIENIE O ZLECENIACH.
Treść.
Rozdział I.
Postanowienia wstępne.
Art.
1. Warunki wymiany dokumentów zleceniowych
Rozdział II.
Przedmiot służby zleceniowej.
2. Dokumenty przyjmowane do inkasa
3. Protesty. Roszczenia
Rozdział III.
Nadawanie zleceń.
4. Podawanie kwoty zleceniowej
5. Nadawanie dokumentów zleceniowych. Opłata za przesłanie
6. Ilość i najwyższa kwota dokumentów zleceniowych
7. Zakazy
Rozdział IV.
Inkasowanie dokumentów.
8. Niedopuszczalność spłat częściowych
9. Opłata za inkaso lub za okazanie do inkasa
10. Wyrównywanie kwot zainkasowanych
11. Zwrot dokumentów niewykupionych
Rozdział V.
Wycofanie i sprostowanie zleceń. Dosyłanie i zwrot. Reklamacje.
12. Wycofanie zleceń. Sprostowanie wykazów zleceniowych
13. Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane
14. Zwrot dokumentów nie nadających się do inkasa
15. Reklamacje i żądania informacji
Rozdział VI.
Odpowiedzialność.
16. Stosowanie szczególnych postanowień Konwencji
17. Odpowiedzialność w razie zaginięcia dokumentów zleceniowych
18. Opóźnienia.
Rozdział VII.
Różne postanowienia.
19. Przyznanie opłat
20. Urzędy uczestniczące w służbie zleceniowej
21. Stosowanie ogólnych postanowień konwencji
22. Uchwalenie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
23. Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
POROZUMIENIE O ZLECENIACH,
które zawarły:
Albania, Niemcy, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyna, Belgia, Boliwia, Chili, Republika Kuba, Dania, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpania, Zespół kolonij hiszpańskich, Finlandia, Francja, Alger, Grecja, Republika Haiti,: Republika Honduras, Węgry, Islandia, Włochy, zespól Kolonij i Posiadłości włoskich oprócz Wschodniej Afryki włoskiej, Wschodnia Afryka włoska, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej), Maroko (strefa hiszpańska), Norwegia, Paragwaj, Holandia, Curacao i Surinam, Indie holenderskie, Polska, Portugalia, Kolonie portugalskie Zachodnio - Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie w Azji i Oceanii, Rumunia, Republika San Marino, Syjam, Szwecja, Związek szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławii.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Buenos Aires dnia 23 maja 1939 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIE WSTĘPNE.
Warunki wymiany dokumentów zleceniowych.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę dokumentów zleceniowych między umawiającymi się Krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
PRZEDMIOT SŁUŻBY ZLECENIOWEJ.
Dokumenty przyjmowane do inkasa.
Przyjmuje się do inkasa: kwity, faktury, zobowiązania płatnicze, weksle, kupony procentowe i dywidendowe, wylosowane papiery wartościowe i w ogóle wszelkie dokumenty handlowe lub inne, płatne bez kosztów.
Zarządy, które nie mogą podjąć się inkasowania kuponów procentowych lub dywidendowych i wylosowanych papierów wartościowych, zawiadamiają o tym inne Zarządy za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
Protesty. Roszczenia.
Zarządy mogą podjąć się pośrednictwa przy proteście papierów handlowych lub przy wszczynaniu postępowania sądowego z powodu wierzytelności.
W tym celu wydają za obopólnym porozumieniem niezbędne zarządzenia.
NADAWANIE ZLECEŃ.
Podawanie kwoty zleceniowej.
W braku porozumienia odmiennego, kwota zlecenia winna być podana w walucie kraju, któremu powierzono zlecenie.
Nadawanie dokumentów zleceniowych. Opłata za przesłanie.
Dokumenty zleceniowe należy nadawać w opłaconym liście poleconym, adresowanym przez nadawcę wprost do urzędu pocztowego, który ma zainkasować gotówkę.
Opłata za list zleceniowy nie może przekraczać opłaty za list polecony tej samej wagi.
Ilość i najwyższa kwota dokumentów zleceniowych
Jednakże dokumenty te nie mogą opiewać na więcej niż pięciu różnych dłużników, ani też nie mogą być płatne w różnych terminach.
Zakazy.
Zabronione jest:
INKASOWANIE DOKUMENTÓW.
Niedopuszczalność spłat częściowych.
Każdy dokument powinien być spłacony jedno razowo w całości; w przeciwnym razie uważany jest za nie przyjęty.
Opłata za inkaso lub za okazanie do inkasa.
Za każdy dokument przedstawiony do inkasa, bez względu na to czy został wykupiony czy nie, pobiera się za inkaso lub okazanie do inkasa, zależnie od okoliczności, opłatę w wysokości 20 centymów, którą w danym razie potrąca się z kwoty zainkasowanej.
Nie podlegają powyższej opłacie dokumenty, zwrócone nadawcy skutkiem jakiejkolwiek niedokładności lub mylnego adresu, których nie usiłowano przedstawić do inkasa.
Wyrównanie kwot zainkasowanych.
Jeżeli przepisy wewnętrzne Zarządu kraju nadania na to zezwalają, nadawca może żądać, aby na przekazie podawano zamiast jego adresu, właściciela i numer pocztowego konta czekowego w kraju nadania oraz urząd prowadzący to konto.
Jeżeli Zarządy zainteresowane dopuszczają takie sposoby wyrównania, może się ono odbywać za pomocą wpłaty na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, albo też za pomocą przelewu na rachunek czekowy, prowadzony w kraju nadania przesyłki.
Zwrot dokumentów niewykupionych.
Dokumenty, których nie można było zainkasować w terminach określonych w Regulaminie, a które nie mają być doręczone wskazanej osobie trzeciej, odsyła się bezpłatnie do urzędu nadania.
W braku dokumentów zainkasowanych lub, jeżeli kwoty zainkasowane nie wystarczają na potrącenie w całości opłaty za okazanie, opłaty te pobiera się od nadawcy przesyłki zleceniowej.
Zarząd inkasujący dokumenty nie jest obowiązany ani do wszczynania kroków celem zabezpieczenia interesów wierzyciela, ani do stwierdzania w jakikolwiek sposób faktu niewykupienia tych dokumentów.
WYCOFANIE I SPROSTOWANIE ZLECEŃ, DOSYŁANIE I ZWROT. REKLAMACJE.
Wycofanie zleceń. Sprostowanie wykazów zleceniowych.
Dopóki dokumenty zleceniowe znajdują się w posiadaniu urzędu przeznaczenia nadawca, na warunkach określonych dla przesyłek listowych, w artykule 51 Konwencji, może wycofać całą przesyłkę lub tylko poszczególne dokumenty w niej zawarte, albo też w razie omyłek zarządzić sprostowanie wpisów w wykazie zleceniowym.
Jeżeli chodzi o sprostowanie wykazu zleceniowego, żądane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane.
Jeżeli część dokumentów, zawartych w przesyłce zleceniowej, nie może być zainkasowana przez urząd przeznaczenia, należy je zwrócić nadawcy, a następnie przystąpić do zainkasowania pozostałych dokumentów.
Zwrot dokumentów nie nadających się do inkasa.
Dokumenty, które z jakiegokolwiek powodu nie mogły być zainkasowane, zwraca się nadawcy, w sposób przewidziany w Regulaminie.
Reklamacje i żądania informacji.
Przepisy artykułu 53 Konwencji należy stosować również do reklamacyj i żądań informacji dotyczących zleceń pocztowych.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Stosowanie szczególnych postanowień Konwencji.
Postanowienia artykułów 56, 57, 59 do 62 i 66 do 72 Konwencji należy stosować do służby zleceniowej. Prócz tego postanowienia, przewidziane w artykule 72 Konwencji, tyczące się przekazów pobraniowych nie wypłaconych odbiorcy, odnoszą się analogicznie do zarządzeń przelewowych, sporządzonych w myśl artykułu 10, § 1, które nie mogą być wniesione na dobro pocztowego rachunku czekowego, prowadzonego w kraju nadania przesyłki i podanego przez nadawcę.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia dokumentów zleceniowych.
W razie zaginięcia dokumentów po otwarciu listu zleceniowego bądź w urzędzie, kt
