Hiszpania-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Madryt.1934.12.14.

KONWENCJA HANDLOWA I NAWIGACYJNA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Hiszpańską, podpisana w Madrycie dnia 14 grudnia 1934 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 9 stycznia 1936 r. - Dz. U. R. P. Nr. 5, poz. 39).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu czternastym grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku podpisana została w Madrycie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Hiszpańskiej konwencja handlowa i nawigacyjna o następującem brzmieniu dosłownem:

Przekład.

KONWENCJA HANDLOWA I NAWIGACYJNA

między

Rzecząpospolitą Polską a Republiką Hiszpańską.

Jego Ekscelencja Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Jego Ekscelencja Prezydent Republiki Hiszpańskiej, jednakowo ożywieni chęcią zacieśnienia węzłów przyjaźni między obu krajami oraz rozwoju stosunków ekonomicznych, zgodzili się zawrzeć w tym celu Konwencję Handlową i Nawigacyjną i mianowali swymi pełnomocnikami:

Jego Ekscelencja Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Jego Ekscelencję Pana Jana PERŁOWSKIEGO, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Polski w Madrycie;

Jego Ekscelencja Prezydent Republiki Hiszpańskiej:

Jego Ekscelencję D. Juan José ROCHA, swego Ministra Stanu,

którzy, po zakomunikowaniu sobie wzajemnie pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  I.

Obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą korzystali, na terytorjum drugiej Układającej się Strony, z traktowania udzielonego obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego, a to pod względem osiedlania się, pobytu, wykonywania handlu, przemysłu, rzemiosł i zawodów, prawa posiadania i nabywania, zajmowania, dzierżawienia wszelkiego rodzaju dóbr ruchomych i nieruchomych i dysponowania niemi w dowolny sposób, prawa stawania w sądach, jak również prawa tworzenia spółek o charakterze gospodarczym.

Pod warunkiem wzajemności nie będą oni podlegali traktowaniu mniej korzystnemu od krajowców pod względem zarządzeń dotyczących wywłaszczenia dla celów użyteczności publicznej lub interesu ogólnego.

Będą oni zwolnieni od wszelkiej osobistej służby wojskowej, wszelkich świadczeń wojskowych osobistych i od wszelkich opłat, pobieranych zamiast tej służby i tych świadczeń.

Artykuł  II.

Obywatele żadnej z Wysokich Układających się Stron nie będą podlegali na terytorjum drugiej Strony cłom, opłatom, podatkom lub obciążeniom - pod jakąkolwiek bądź nazwą - innym lub wyższym od tych, jakie są nakładane na krajowców w takich samych okolicznościach.

Postanowienia te nie stoją na przeszkodzie pobieraniu, w wypadku konkretnym, bądź opłat pobytowych, bądź opłat przypadających z dopełnienia formalności policyjnych; przyczem rozumie się, że obywatele obu krajów korzystać będą pod względem wysokości wspomnianych opłat z traktowania udzielonego obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  III.

Spółki cywilne, handlowe, przemysłowe, finansowe, ubezpieczeniowe i inne o charakterze gospodarczym, utworzone w jednym z 2-ch krajów, zgodnie z jego ustawami i mające tam swą siedzibę prawną, będą uznane przez drugą z Układających się Stron jako prawnie istniejące.

Prawne powstanie ich i zdolność ich do występowania w sądach będą określone według ich statutów i zgodnie z ustawodawstwem kraju, w którym zostały utworzone.

Przy wykonywaniu tych praw nie będą one podlegały ciężarom innym lub wyższym od tych, jakie nakładane są na spółki państwa najbardziej Uprzywilejowanego.

Będą one mogły wykonywać na terytorjum drugiej Strony, stosując się do ustaw i przepisów krajowych, wszelką działalność dozwoloną spółkom każdego innego państwa, otwierać tam filje i agencje, i będą korzystały, po dopuszczeniu ich do wykonywania działalności ze wszystkich praw, przyznanych osobom fizycznym wskutek postanowień art. I-go i wszelkich innych układów, zawartych między obydwiema Stronami.

Jeśli jedna z Wysokich Układających się Stron uzależnia dopuszczenie spółki drugiej Strony do wykonywania działalności handlowej na swem terytorium od uzyskania uprzedniego i odwołalnego pozwolenia, druga Strona będzie miała prawo postępować tak samo w stosunku do spółek pierwszej.

Wysokie Układające się Strony zgadzają się:

1) nie stawiać, przez żądanie specjalnego pozwolenia, przeszkód w zakładaniu spółek, mających na celu wykonywanie działalności ogólnie dozwolonej spółkom każdego innego kraju,

2) nie cofać raz danego pozwolenia, o ile nie zachodzi wypadek niestosowania się do ustaw i przepisów krajowych.

Artykuł niniejszy nie stosuje się do przemysłów, będących przedmiotem Monopolu Państwowego.

Artykuł  IV.

Kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy polscy lub hiszpańscy, którzy udowodnią przez okazanie karty legitymacyjnej, wydanej przez odpowiednie władze swego kraju, że mają prawo w kraju swego zamieszkania wykonywać swój przemysł lub handel i że uiszczają tam podatki i opłaty przewidziane ustawami, będą mogli bądź osobiście, bądź za pośrednictwem podróżujących, będących w ich służbie, czynić zakupy na terytorjum drugiej z Układających się Stron u producentów i kupców w ich miejscach sprzedaży i przyjmować zamówienia u osób, które wytwarzają lub zużytkowują w handlu albo przemyśle towary tego samego rodzaju co oferowane przez nich.

Wyżej wymienieni kupcy, przemysłowcy, lub komiwojażerowie, zaopatrzeni w kartę legitymacyjną podług wzorów, które obie Wysokie Układające się Strony wzajemnie sobie zakomunikują, i wydaną przez władze odnośnego kraju, będą traktowani przy dokonywaniu zakupów odnośnie ceł, opłat i ułatwień w ten sam sposób, co kupcy, przemysłowcy lub podróżujący kraju najbardziej uprzywilejowanego. Będą oni mogli posiadać przy sobie próbki lecz nie towary.

Przedmioty podlegające opłacie celnej, które byłyby wwiezione przez komiwojażerów jako próbki lub wzory, będą zwolnione przez obie Strony od cła wwozowego i wywozowego, pod warunkiem, że przedmioty te, o ile nie zostaną sprzedane, będą wywiezione w przepisanym terminie, oraz że tożsamość przedmiotów importowanych i wywiezionych spowrotem nie będzie nastręczała wątpliwości na komorze celnej, przez którą będą przechodziły przy wywozie.

Powrotny wywóz próbek lub wzorów winien być zagwarantowany w obu krajach bądź przez złożenie (w gotówce) na komorze celnej wejściowej sumy w wysokości należnego cła, bądź też przez odpowiednią kaucję.

Po wygaśnięciu przepisanego terminu opłata celna, zależnie od tego, czy była zdeponowana czy zagwarantowana, przypadnie Skarbowi lub będzie ściągnięta na jego rzecz, chyba, że zostanie stwierdzone, że w tym terminie próbki albo wzory zostały wywiezione spowrotem.

Dla wszystkich innych postanowień dotyczących traktowania próbek, obydwie Wysokie Układające się Strony udzielają sobie wzajemnie klauzuli największego uprzywilejowania.

Artykuł  V.

Produkty gleby lub przemysłu, pochodzące i przybywające z Hiszpanji (terytorjum półwyspu, wyspy Balearskie, wyspy Kanaryjskie) albo z posiadłości hiszpańskich, wymienione w liście A załączonej do niniejszej konwencji będą korzystały przy ich wwozie na obszar celny polski z ceł wyszczególnionych na tejże liście. Produkty wymienione w liście B nie będą podlegały stawkom celnym, albo innym opłatom, innym lub wyższym od tych, które są lub mogłyby być stosowane do Państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  VI.

Produkty gleby i przemysłu pochodzące lub przybywające z obszaru celnego polskiego, wymienione w liście C załączonej do niniejszej konwencji, nie będą podlegały w żadnym wypadku, przy wejściu do Hiszpanji (terytorjum półwyspu, wyspy Balearskie, wyspy Kanaryjskie) i posiadłości hiszpańskich, stawkom celnym lub innym opłatom, innym albo wyższym od tych, jakie są lub mogłyby być stosowane do Państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  VII.

Produkty gleby i przemysłu pochodzące lub przybywające z Hiszpanji (terytorjum półwyspu, wyspy Balearskie, wyspy Kanaryjskie) i posiadłości hiszpańskich, nie objęte listami A i B, załączonemi do niniejszej konwencji, będą podlegały przy wejściu na obszar celny polski stawkom drugiej kolumny taryfy celnej polskiej.

Artykuł  VIII.

Produkty gleby i przemysłu pochodzące i przybywające z obszaru celnego polskiego, nie objęte listą C, będą podlegały przy wejściu na terytorjum celne Hiszpanji stawkom drugiej kolumny taryfy celnej hiszpańskiej.

Artykuł  IX.

Produkty pochodzące i przybywające z wysp Kanaryjskich przy wejściu do Polski będą traktowane narówni z innemi produktami hiszpańskiemi. Żadna różnica lub opłata na podstawie sytuacji geograficznej wspomnianych Wysp nie może być ustanowiona pod tym względem.

Artykuł  X.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się udzielić drugiej bezzwłocznie i bez innych warunków wszystkich przywilejów i korzyści, których udzieliła lub udzieli trzeciemu państwu w dziedzinie zwłaszcza formalności celnych i traktowania przesyłek celnych, warunków zapłaty ceł, przeładunku towarów, składowania celnego, ceł dodatkowych, współczynników zwiększających opłaty celne, ceł wewnętrznych takich jak podatek akcyzowy lub konsumcyjny, ceł wywozowych i wszystkich opłat dodatkowych lub miejscowych.

Artykuł  XI.

Obie Wysokie Układające się Strony zapewniają sobie wzajemnie traktowanie Państwa najbardziej uprzywilejowanego odnośnie korzystania z najniższych stawek, wynikających ze sposobu stosowania taryf, z postanowień taryfowych, jak również ze zmian nomenklatury celnej, ze specyfikacji i zastrzeżeń lub uwag, wprowadzonych do taryfy celnej przy pomocy środków administracyjnych lub prawnych albo wskutek umów zawartych z jakiemkolwiek trzeciem państwem.

Artykuł  XII.

Cła i opłaty wewnętrzne, bez względu na to, na czyj rachunek są pobierane, a które obciążają lub będą obciążały produkcję, obrót, opakowanie, konsumcję lub przewóz jakiegokolwiek produktu na terytorjum jednej z Wysokich Układających się Stron, nie będą mogły obciążać produktów drugiej Strony w sposób silniejszy lub bardziej uciążliwy niż produkty krajowe tego samego rodzaju, lub w braku tychże, produkty Państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Produkty i specjalności farmaceutyczne jednej z Wysokich Układających się Stron, importowane lub produkowane, przyrządzane lub opakowywane na terytorjum drugiej, nie będą podlegały stawkom, podatkom lub opłatom innym lub wyższym, ani przepisom lub formalnościom innym lub bardziej uciążliwym od tych, jakie są stosowane do tych samych produktów Państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  XIII.

Postanowienia niniejszej konwencji, odnoszące się do traktowania Państwa najbardziej uprzywilejowanego, nie będą mogły być powoływane wtedy, gdy będzie chodziło o szczególne koncesje, udzielone lub które mogą być udzielone w przyszłości państwom sąsiadującym w celu ułatwienia obustronnego obrotu pogranicznego.

Zgodzono się, że Hiszpanja nie będzie mogła, na mocy postanowień niniejszej konwencji, domagać się przywilejów, korzyści, zwolnień podatkowych i celnych, których Polska udzieliła lub udzieli w przyszłości krajom bałtyckim, a mianowicie: Łotwie, Estonji, Litwie i Finlandji, o ile nie udzieli ich nadto innemu mocarstwu, i że Polska nie będzie mogła na mocy tych samych postanowień domagać się przywilejów, korzyści i zwolnień podatkowych i celnych, których Hiszpanja udzieliła lub udzieli bądź Portugalji, bądź Marokku (zona hiszpańska), bądź republikom hiszpańsko - amerykańskim, o ile nie udzieli ich nadto innemu mocarstwu.

Tak samo postanowienia te nie odnoszą się do przywilejów szczególnych wynikających z unji celnej, ani do przejściowego ustroju celnego, obowiązującego obecnie między polską a niemiecką częściami Górnego Śląska.

Artykuł  XIV.

Produkty gleby i przemysłu przybywające z terytorjum polskiego oraz produkty gleby i przemysłu przybywające z terytorjum hiszpańskiego będą korzystały przy wejściu na terytorium celne drugiej z Układających się Stron z traktowania Państwa najbardziej uprzywilejowanego pod względem stosowania systemu świadectw pochodzenia.

Również obie Układające się Strony zapewniają sobie wzajemnie traktowanie Państwa najbardziej uprzywilejowanego pod względem składowania towarów, transportu, opłat transportowych i przepisów tranzytowych.

Artykuł  XV.

Okręty jednej z Wysokich Układających się Stron, jak również ich załogi i ładunki korzystać będą w portach i na wodach pozostających pod suwerennością lub władzą drugiej Strony z takiego samego traktowania pod każdym względem, co okręty, załogi i ładunki Państwa najbardziej uprzywilejowanego. To traktowanie Państwa najbardziej uprzywilejowanego stosuje się zwłaszcza do przybijania do portów, do ich wykorzystania, do operacyj handlowych, do wyładowania i załadowania towarów i pasażerów, do stawek i opłat wszelkiego rodzaju, do zapłaty za wyratowane towary z rozbitego okrętu, do uznawania pozwoleń nawigacyjnych i świadectw pomiarowych.

Artykuł  XVI.

Określenie narodowości okrętów będzie dokonywane zgodnie z ustawodawstwem obowiązującem w państwie, do którego okręty należą.

Świadectwa tonnażowe i pomiarowe okrętów, wydane przez odpowiednie władze jednej z Wysokich Układających się Stron, będą uznane przez władze drugiej, zwłaszcza dla uiszczenia taks i opłat portowych.

Artykuł  XVII.

Okręty każdej z Wysokich Układających się Stron będą mogły zawijać do jednego lub wielu portów drugiej Strony, bądź w celu wyładowania całości albo części swych ładunków, towarów i pasażerów, przybywających z zagranicy, bądź w celu załadowania okrętu całkowicie lub częściowo ładunkami, towarami i pasażerami dla wywozu ich zagranicę.

Artykuł  XVIII.

Obie Wysokie Układające się Strony, zastrzegając sobie prawo stosowania postanowień swych ustawodawstw wewnętrznych, zobowiązują się, każda w swoim zakresie, uznawać świadectwa sanitarne, weterynaryjne, fitopatologiczne i analizy, wystawione przez organy kompetentne drugiego kraju, stwierdzające, że produkty pochodzące z kraju wystawiającego świadectwo, importowane na terytorjum drugiego, odpowiadają przepisom ustawodawstwa wewnętrznego kraju pochodzenia.

Każda z Wysokich Układających się Stron zachowuje prawo przeprowadzenia, w razie podejrzenia o oszustwo, potrzebnych dochodzeń mimo wystawienia wyżej wspomnianych zaświadczeń.

Wykaz organów uprawnionych urzędowo w każdym kraju do wystawiania tych świadectw będzie zakomunikowany przez każdy z Rządów drugiemu w terminie możliwie najkrótszym.

Artykuł  XIX.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się zabezpieczyć w sposób skuteczny produkty naturalne lub wyroby, pochodzące z terytorjum drugiej Układającej się Strony, przed nieuczciwą konkurencją w tranzakcjach handlowych, a mianowicie zwalczając i zabraniając zapomocą sekwestru lub wszelkich innych odpowiednich sankcyj, zgodnie ze swem ustawodawstwem, import i wyrób, sprzedaż lub wystawianie na sprzedaż, wywóz i składowanie wszystkich produktów oznaczonych znakami, nazwami, napisami lub markami handlowemi jakiemikolwiek, umieszczonemi bądź na samych produktach, na ich bezpośredniem opakowaniu lub na ich opakowaniu zewnętrznem, zawierających bezpośrednio lub pośrednio fałszywe wskazanie co do pochodzenia, rodzaju, natury lub właściwości szczególnych tychże produktów.

Wyżej wskazane środki będą stosowane na terytorjum każdej z Wysokich Układających się Stron na żądanie władz administracyjnych lub ministerialnych, zgodnie z odnośnemi ustawodawstwami, lub na żądanie zainteresowanej strony, osoby prywatnej, syndykatu lub krajowego stowarzyszenia jednej z Wysokich Układających się Stron.

Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się wprowadzić lub utrzymać w mocy wszelkie potrzebne zarządzenia w celu poskromienia na swem terytorjum nadużywania nazw geograficznych, określających pochodzenie wszystkich produktów łącznie z produktami winnemi drugiej Układającej się Strony, pod warunkiem, że nazwy te zostaną jej notyfikowane i, że są należycie chronione w kraju produkcji.

Artykuł  XX.

Rząd Polski zobowiązuje się wprowadzić w życie wszelkie środki potrzebne do zwalczania na swojem terytorjum nadużycia nazw geograficznych produktów winnych hiszpańskich, noszących jedną z następujących nazw pochodzenia: "Jerez", "Sherry", "Xéres", jak również "Málaga", "Rioja", "Tarragona", "Priorato", "Panadés", "Alella", "Alicante", "Valencia", "Utiel", "Cheste", "Valdepenas", "Carinena", "Rueda", "Rivero", "Manzanilla de Sanlúcar da Barrameda", "Malvasia", "Toro", "Navarra", "Marlorell", "Conca de Barberá", "Sitges", "Noblejas", "Montilla", "Moriles", "Mancha", "Manzanares", "Extremadura", "Huelva" i "Barcelona", pod warunkiem, że są one należycie chronione w Hiszpanji. Rząd Hiszpański notyfikuje Rządowi Polskiemu dokumenty urzędowe, w które winny być zaopatrzone produkty wysyłane i które stwierdzają ich prawo do tych nazw w kraju pochodzenia. Władze polskie będą zwalczać i zabronią zapomocą sekwestru lub wszelkich innych odpowiednich sankcyj przywóz, wywóz, składowanie, wyrób, obrót, sprzedaż i wystawianie na sprzedaż produktów winnych oznaczonych znakami, nazwami, napisami lub markami handlowemi jakiemikolwiek, umieszczonemi bądź na produktach samych, na ich bezpośredniem opakowaniu lub ich opakowaniu zewnętrznem, bądź na fakturach, listach przewozowych, konosamentach, dokumentach, ogłoszeniowych lub innych papierach handlowych i zawierających bezpośrednio lub pośrednio fałszywe wskazania co do pochodzenia, rodzaju, natury lub właściwości szczególnych tych produktów. Zakaz posługiwania się nazwą pochodzenia dla oznaczenia innych produktów niż te, które mają do tego istotnie prawo, pozostaje nawet gdyby prawdziwe pochodzenie produktów było wzmiankowane lub gdyby fałszywym nazwom towarzyszyły pewne poprawki jako to: "rodzaj", "typ", "sposób", "konkurencja", i t. d. lub innego wskazania regjonalnego, specyficznego lub innego.

Środki wyżej wskazane będą stosowane na żądanie władz administracyjnych, zgodnie z ustawodawstwem polskiem, albo na żądanie Strony zainteresowanej, osoby prywatnej albo syndykatu lub krajowego stowarzyszenia jednej z Wysokich Układających się Stron.

Artykuł  XXI.

Wina hiszpańskie nie będą traktowane w Polsce mniej korzystnie niż wina jakiegokolwiek trzeciego kraju.

Artykuł  XXII.

Rząd Polski, któremu powierzone zostało prowadzenie spraw zewnętrznych Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i z artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej z dnia 9 listopada 1920 r. zawartej przez, Polskę i Wolne Miasto Gdańsk, zastrzega sobie prawo oświadczenia, że Wolne Miasto Gdańsk jest stroną kontraktującą w niniejszej konwencji, i że bierze na siebie obowiązki oraz nabywa prawa z niej wypływające. Zastrzeżenie to nie dotyczy tych postanowień niniejszej konwencji, które Rzeczpospolita Polska odnośnie do Wolnego Miasta Gdańska zawarła zgodnie z przysługującemi jej traktatowo prawami.

Artykuł  XXIII.

Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana możliwie jak najprędzej i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie.

Wejdzie ona w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i obowiązywać będzie w ciągu jednego roku od tej daty. W razie niewymówienia konwencji na 3 miesiące przed wygaśnięciem powyższego rocznego terminu, konwencja ta będzie przedłużona w drodze milczącej zgody aż do końca okresu 3-miesięcznego od daty, w której jedna z Wysokich Układających się Stron notyfikuje drugiej, iż zamierza zakończyć działanie konwencji.

Niniejsza konwencja sporządzona jest w 2 egzemplarzach.

Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję, i wycisnęli na niej swe pieczęcie.

Sporządzono w Madrycie, dnia 14 grudnia 1934 r.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY ¹

dotyczący stosowania taryfy celnej polskiej.

Ad poz. 60 p. 2 - uwaga 1 t. c.

Rząd Polski będzie stosował do bananów zielonych pochodzących i przychodzących z Hiszpanji lub Posiadłości Hiszpańskich zniżkę celną przewidzianą przez ustawodawstwo autonomiczne dla bananów zielonych przywożonych przez porty obszaru celnego polskiego za pozwoleniem Ministra Skarbu, i żadne trudności nie będą czynione ze strony Rządu Polskiego w odniesieniu do zakładania nowych dojrzewalni bananów pochodzących i przybywających z Hiszpanji lub Posiadłości Hiszpańskich.

Ad poz. 280 p. 2.

Zniżki celne zostaną zastosowane do win:

Jerez (Xeres o Sherry)

Malaga

Tarragona

Priorato

Valencia

Manzanilla (Sanlucar de Barrameda)

Malvasia (Sitges)

Montilla

Moriles

Rivero

których przesyłki zaopatrzone będą w świadectwa pochodzenia, usprawiedliwiające jednocześnie powyższe geograficzne nazwy pochodzenia i podające moc alkoholu w stopniach, wystawione przez następujące urzędowe syndykaty "Criadores Exportadores de Vinos":

Jerez de la Frontera (Cadiz)

Malaga

Alicante

Cataluna

Valencia

Madrid.

Wspomniane wyżej świadectwa, których wzór zostanie zakomunikowany, będą musiały być wizowane przez Konsulów Rzeczypospolitej Polskiej w Hiszpanji.

Sporządzono w Madrycie, dnia 14 grudnia 1934 r.

LISTA A

Stawki celne przywozowe do Polski.

Pozycja polskiej taryfy celnej		Nazwa towaru	Cło od 100 kg w złotych
	40 ex p. 2	Cebula przywożona w okresie od 1 lipca do 31 grudnia	10.-
	42 ex p. 1	Pomidory świeże, sprowadzane w okresie od 1 lutego do końca lutego	40.-
ex	57 p. 1	Winogrona świeże w opakowaniu powyżej 5 kg przywożone w okresie od 1 listopada do 31 marca	45.-
	60 p. 3 uwaga 2	Pomarańcze i mandarynki sprowadzane przez porty polskiego obszaru celnego	ze zniżką 80% cła autonomicz.
	67 ex p. 2	Brzoskwinie (w całości lub w połówkach) - solone moczona - w opakowaniu niehermetycznem	50.-
ex	233 ex p. 1	Oliwki czarne, zielone - solone lub w słonej wodzie - w opakowaniu niehermetycznem, łącznie z wagą bezpośredniego opakowania	ze zniżką 75% cła autonomicz.
ex	233 ex p. 2 a), b)	Oliwki czarne, zielone - w oliwie, w occie - w opakowaniu niehermetycznem, łącznie z wagą bezpośredniego opakowania	ze zniżką 75% cła autonomicz.
ex	236 p. 1	Sok pomarańczowy (Naranjina) bez cukru, według zdeponowanych wzorów, sprowadzany przez Urzędy Celne w Gdyni, Gdańsku, Zbąszyniu i Zebrzydowicach	100.-
	280 p. 1	Wina winogronowe niemusujące: o mocy 16º alkoholu i mniej:
	a)	w cysternach, łącznie z wagą bezpośredniego opakowania	20.-
	b)	w balonach, gąsiorach, beczkach, - o pojemności 50 litrów i więcej, łącznie z wagą bezpośredniego opakowania	20.-
	c)	w innych naczyniach, łącznie z wagą bezpośredniego opakowania	74.-
	p.2	o mocy powyżej 16º do 25° alkoholu:	ze zniżką 65%
	a)	w cysternach )	cła
	b)	w balonach, gąsiorach, beczkach, o pojemności ) 50 litrów i więcej }	autonomicznego na warunkach,
	c)	w innych naczyniach )	przewidzianych w protokóle końcowym.

LISTA B.

Lista pozycyj taryfy polskiej, wskazująca produkty gleby i przemysłu, pochodzące i przybywające z Hiszpanji i posiadłości hiszpańskich, którym przyznane jest traktowanie narówni z produktami narodu najbardziej uprzywilejowanego.

Grupa	Pozycje
1	11.
2	25.
3	30.
4	36, 40, 42, 49.
5	53 do 58, 60, 62 do 64, 66 do 70, 72, 73.
6	80 do 82,
7	89.
8	95 do 97, 99, 102.
9	104.
11	117.
15	177.
19	205, 206.
22	230, 232, 233, 236, 238, 239.
23	256, 258.
25	268,
26	269, 276 do 278, 280 do 283.
27	289.
32	411, 415, 416.
33	429 do 440.
35	450 do 453.
36	469 do 471.
39	492 do 515.
40	525, 527, 528.
41	534 do 559.
42	560 do 588.
43	589, 592 do 605.
44	607 do 622.
45	623, 626, 630 do 636.
46	637 do 644.
47	663, 671 do 679.
48	680 do 706.
49	707, 708.
52	730 do 737, 742 do 746.
54	779 do 788.
55	789 do 791.
57	826.
60	877, 885 do 887.
65	995.
66	1011, 1014, 1018,1019, 1022, 1030, 1031.
75	1175 do 1184.
76	1185 do 1187.
78	1189 do 1192.
80	1199 do 1203.
81	1210, 1211.
82	1212 do 1218, 1220 do 1227.
84	1240 do 1248.

LISTA C.

Produkty gleby i przemysłu, pochodzące i przybywające z obszaru celnego polskiego, które przy wejściu do Hiszpanji i posiadłości hiszpańskich korzystać będą z klauzuli narodu najbardziej uprzywilejowanego.

Klasa	Pozycje taryfy celnej hiszpańskiej.
I	18, 32 do 35, 47, 48, 58 do 64, 66, 67, 70, 72, 73, 78 do 80, 83 do 95.
II	96 do 103, 107 do 115, 117 do 119, 121 do 125, 129 do 132, 141 do 144, 146 do 150.
III	151 do 156, 162, 163, 166 do 168, 174, 182, 183, 187 do 189, 191 do 196, 208 do 210, 215 do 218.
IV	252 do 256, 258 do 263, 265 do 270, 272 do 275, 277 do 310, 312, 315 do 318, 321 do 330, 333 do 335, 337 do 350, 355 do 357, 480 do 486, 488 do 490.
V	493 do 498, 511 do 518, 527 do 529, 532 do 536, 540 do 544, 554 do 560, 563, 566, 570, 574, 584 do 587, 590 do 602, 616, 620 do 629, 631, do 633, 640 do 643, 692, 695, 696, 701, 702, 738 do 744, 773 do 780, 782 do 784.
VI	785 do 794, 813, 814, 883 do 891, 897 do 899, 917, 946, 955 do 957, 959, 975 do 982, 987, 990, 994, 997, 1009 do 1012, 1014, 1017 do 1020.
VII	1021 do 1029, 1032, 1035, 1051 do 1053, 1059, 1060, 1077, 1085.
VIII	1112 do 1146, 1148, 1160 do 1167.
IX	1185 do 1187, 1192 do 1204, 1208, 1209.
X	1218, 1219, 1231 do 1269.
XI	1281, 1288 do 1295, 1297 do 1311.
XII	1321 do 1326, 1337 do 1339, 1343 do 1346, 1348 do 1351, 1354, 1356 do 1358, 1375, 1376, 1390, 1391, 1393, 1401, 1402, 1404 do 1406, 1416, 1417, 1420, 1423, 1425, 1427, 1428, 1430 do 1435, 1438.
XIII	1444 do 1446, 1469, 1470, 1474 do 1478, 1480 do 1482, 1502 do 1506, 1526, 1530, 1532, 1537 do 1539.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

WZÓR

Nazwa Państwa

(Władza wystawiająca)

KARTA LEGITYMACYJNA DLA KOMIWOJAŻERÓW

grafika

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną, zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 9 marca 1936 r.

1 Protokół końcowy zmieniony przez obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 10 lipca 1936 r. w sprawie sprostowania błędu (Dz.U.36.60.445).

• Identyfikator: Dz.U.1936.35.273
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Hiszpania-Polska. Konwencja handlowa i nawigacyjna. Madryt.1934.12.14.
• Data aktu: 14/12/1934
• Data ogłoszenia: 06/05/1936
• Data wejścia w życie: 08/05/1936