Układ dotyczący sygnałów morskich i układ dotyczący latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju. Lizbona.1930.10.23.

UKŁAD

dotyczący sygnałów morskich i układ dotyczący latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju,

podpisane w Lizbonie dnia 23 października 1930 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego trzeciego października tysiąc dziewięćset trzydziestego roku podpisane zostały w Lizbonie: Układ dotyczący sygnałów morskich wraz z Regulaminem, dotyczącym niektórych kategoryj sygnałów morskich oraz Układ dotyczący latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju wraz z Regulaminem, dotyczącym sygnałów na latarniowcach, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju, o następującem brzmieniu dosłownem:

UKŁAD

dotyczący sygnałów morskich.

Umawiające się Rządy, reprezentowane przez niżej podpisanych, postanowiwszy ujednostajnić niektóre kategorje sygnałów morskich, zgodziły się na postanowienia następujące:

Artykuł  1. 

We wszystkich wypadkach, gdy staraniem władz kompetentnych na terytorjum Umawiających się Rządów, będą udzielane żeglarzom, zapomocą sygnałów wzrokowych, informacje lub uprzedzenia, stanowiące przedmiot załączonego Regulaminu, każdy z tych Rządów zobowiązuje się, że powyższe władze wydadzą w tym celu jedynie zarządzenia zgodne z postanowieniami rzeczonego Regulaminu. Konieczne w tym celu zarządzenia wykonawcze winny być powzięte w terminie dwóch lat, licząc od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  2. 

Postanowienia załączonego Regulaminu będą mogły być naruszone tylko w wypadkach, gdy wskutek miejscowych warunków lub wyjątkowych okoliczności postanowienia te nie mogłyby być racjonalnie zastosowane, a mianowicie w wypadkach, gdy to zastosowanie naraziłoby na niebezpieczeństwo żeglugę lub pociągnęłoby za sobą wydatki, niewspółmierne z odnośnym ruchem. Naruszenia te winny być zresztą tak ograniczone jak na to pozwalają wymagania sytuacji, jakim musiałyby one sprostać. Żeglarzy należy odpowiednio poinformować o tych naruszeniach. Winny być przedsięwzięte, o ile to możliwe, wszelkie środki celem uniknięcia w tych wypadkach wszelkiego pomieszania z innemi sygnałami, przewidzianemi w Regulaminie.

Artykuł  3. 

Układu niniejszego nie należy rozumieć jako zmieniający w czemkolwiek stan prawny, istniejący w różnych krajach co się tyczy stosunków między tymi, którzy korzystają z sygnalizacji, a władzami, którym ona jest powierzona.

Artykuł  4. 

Układ niniejszy, którego teksty francuski i angielski są jednakowo wiarygodne, będzie nosił datę dnia dzisiejszego; do dnia 30 kwietnia 1931 r. włącznie będzie mógł być podpisany w imieniu każdego Rządu, reprezentowanego na Konferencji, która opracowała niniejszy Układ, lub zaproszonego do wzięcia w niej udziału.

Artykuł  5. 

Przyjęcie niniejszego Układu przez Rząd może nastąpić w drodze zwykłego podpisu, w wypadku, gdy jest on położony bez zastrzeżenia ratyfikacji, drogą ratyfikacji lub przystąpienia.

Dokumenty ratyfikacyjne będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich odbiorze Rządy zainteresowane.

Jako data wejścia w życie Układu będzie uważany dziewięćdziesiąty dzień, następujący po przejściu Układu przez pięć Rządów.

Artykuł  6. 

Począwszy od dnia 1 maja 1931 r. będzie można przystąpić do niniejszego Układu, w imieniu każdego Rządu przewidzianego w artykule 4-tym.

Akty przystąpienia będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich odbiorze Rządy zainteresowane.

Artykuł  7. 

Każdy podpis, ratyfikacja lub przystąpienie, które nastąpią po wejściu w życie Układu, zgodnie z artykułem 5-ym, będą wywierały swe skutki od dziewięćdziesiątego dnia, który nastąpi po dacie położenia podpisu lub otrzymania przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów dokumentu ratyfikacyjnego, albo zawiadomienia o przystąpieniu.

Artykuł  8. 

Układ niniejszy może być wypowiedziany w imieniu każdego Umawiającego się Rządu po upływie okresu siedmiu lat, poczynając od daty jego wejścia w życie dla tego Rządu, w drodze pisemnej notyfikacji, skierowanej do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, który poda ją do wiadomości wszystkim Rządom, wspomnianym w artykule 4-ym. Wypowiedzenie wywrze swe skutki po upływie jednego roku od daty otrzymania go przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów; wypowiedzenie będzie dotyczyło tylko Rządu, w imieniu którego było uskutecznione.

Po upływie każdego siedmioletniego okresu od wejścia w życie niniejszego Układu, przejrzenie jego może być zażądane przez jeden z Umawiających się Rządów. W każdym innym czasie, przejrzenie niniejszego Układu może być zażądane przez jedną czwartą Umawiających się Rządów.

Artykuł  9. 

Każdy z Umawiających się Rządów może oświadczyć w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia, że przez przyjęcie niniejszego Układu nie bierze na siebie żadnego zobowiązania co się tyczy wszelkiej kolonji, kraju znajdującego się pod jego protektoratem, lub terytorjum, będącego pod jego władzą, lub nad którem wykonywa mandat; w tym wypadku niniejszy Układ nie będzie miał zastosowania do terytorjów stanowiących przedmiot takiego oświadczenia.

Każdy z Umawiających się Rządów będzie mógł w przyszłości w każdej chwili zawiadomić Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, że zamierza rozciągnąć niniejszy Układ do wszystkich części terytorjów, stanowiących przedmiot oświadczenia, przewidzianego w ustępie poprzednim. W tym wypadku Układ stosować się będzie do terytorjów, wspomnianych w zawiadomieniu, w dziewięćdziesiąt dni po otrzymaniu tego ostatniego przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Każdy z Umawiających się Rządów może, bądź po upływie terminu siedmiu lat od zawiadomienia, przewidzianego w poprzednim paragrafie, bądź przy wypowiedzeniu, przewidzianym w artykule 8, oświadczyć, że zamierza zaprzestać stosowania niniejszego Układu do wszelkiej kolonji, kraju, znajdującego się pod jego protektoratem, lub terytorjum, będącego pod jego władzą, lub nad którem wykonywa mandat; w tym wypadku Układ przestanie być stosowany do terytorjów, będących przedmiotem takiego oświadczenia, po upływie jednego roku od odbioru tego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów. W braku takiego oświadczenia wypowiedzenie, przewidziane w artykule 8, nie wywrze żadnego skutku w stosunku do terytorjów, wzmiankowanych w artykule niniejszym.

Artykuł  10. 

Każdy z Umawiających się Rządów może uzależnić swoje przystąpienie do niniejszego Układu od przystąpienia do niego jednego lub kilku innych Rządów, wspomnianych w artykule 4.

Artykuł  11. 

Każdy z Umawiających się Rządów może oświadczyć w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia, że zobowiązanie wzmiankowane w art. 1 winno być rozumiane, jako wiążące go tylko co się tyczy postanowień takiego czy innego wyraźnie określonego rozdziału załączonego Regulaminu. W tym wypadku będzie mógł powoływać się na zobowiązanie, podpisane przez inne Umawiające się Rządy, tylko co się tyczy rozdziału lub rozdziałów, co do którego lub co do których sam się zobowiązał.

Artykuł  12. 

Układ niniejszy zostanie zarejestrowany przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów w dniu jego wejścia w życie.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani położyli swe podpisy na niniejszym Układzie.

Sporządzono w Lizbonie dnia dwudziestego trzeciego października tysiąc dziewięćset trzydziestego roku w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów, i którego zaświadczone za zgodność odpisy zostaną doręczone wszystkim Rządom, wymienionym w artykule 4.

REGULAMIN

DOTYCZĄCY NIEKTÓRYCH KATEGORYJ SYGNAŁÓW MORSKICH.

Rozdział pierwszy.

Uprzedzanie o burzach, grożących niebezpieczeństwem danej miejscowości.

A. Kierunek wiatru.

Wskazuje się:

1. Zerwanie się wiatru w ćwierci NW:

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem do góry;

w nocy - przez dwa światła czerwone, jedno nad drugiem;

2. zerwanie się wiatru w ćwierci SW:

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem na dół;

w nocy - przez dwa światła białe, jedno nad drugiem;

3. zerwanie się wiatru w ćwierci NE:

w dzień - przez dwa stożki jeden nad drugim, skierowane wierzchołkami do góry;

w nocy - przez światło czerwone, umieszczone nad światłem białem;

4. zerwanie się wiatru w ćwierci SE:

w dzień - przez dwa stożki, jeden nad drugim, skierowane wierzchołkami na dół;

w nocy - przez światło białe, umieszczone nad światłem czerwonem.

B. Prawdopodobne niepogoda, huragan lub zerwanie się wiatru.

Wskazuje się:

1. Prawdopodobna niepogoda:

w dzień - przez czarną kulę;

w nocy - przez światło czerwone, zaciągnięte do szczytu masztu;

2. Prawdopodobny huragan lub zerwanie się wiatru:

w dzień - przez dwie czarne kule, jedna nad drugą;

w nocy - przez dwa światła czerwone, zaciągnięte do szczytu masztu i znajdujące się na jednej linji poziomej.

Jak tylko prawdopodobny kierunek wiatru może być przewidziany, można bądź to zastąpić odpowiedni sygnał, podany wyżej w paragrafie B. przez sygnał podany w paragrafie A, bądź to założyć jednocześnie obydwa te sygnały.

C. Zmiana kierunku wiatru.

Wskazuje się:

1. Zmianę wiatru na prawo (w kierunku wskazówek zegara) przez czerwoną flagę lub czarny walec;

2. zmianę wiatru na lewo (w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara) przez dwie czarne flagi, jedna nad drugą; lub przez dwa czarne walce, jeden nad drugim.

Sygnał o zmianie kierunku wiatru zaciąga się obok sygnału o kierunku wiatru.

Odległość między dwoma składnikami dziennego sygnału, umieszczonemi jeden nad drugim, powinna być równa co najmniej największemu wymiarowi jednego ze składników.

Odległość między dwoma światłami, umieszczonemi na jednej linji pionowej, powinna się równać co najmniej dwóm metrom (sześciu stopom).

Używanie opisanych w niniejszym regulaminie sygnałów nie wyłącza stosowania innych sygnałów, o ile one są konieczne, a w szczególności sygnałów o tajfunach, takich, jak te, które zostały skodyfikowane w porozumieniu z Departamentem Morskim chińskich ceł morskich przez obserwatorjum w Zi-Ka-Wei.

Rozdział drugi.

Sygnały przypływów i odpływów oraz poziomu wód.

A. Kierunek zmiany poziomu przypływu i odpływu.

Wskazuje się:

1. odpływ:

w dzień - przez bardzo ostry stożek, skierowany wierzchołkiem na dół;

w nocy - przez światło białe, umieszczone nad światłem zielonem;

2. przypływ:

w dzień - przez bardzo ostry stożek, skierowany wierzchołkiem do góry;

w nocy - przez światło zielone, umieszczone nad światłem białem.

Wysokość stożka ma być co najmniej równa trzykrotnej średnicy jego podstawy.

B. Wysokość poziomu wody.

Poza wyjątkami, podanemi w przepisach żeglarskich, wysokość poziomu wody mierzy się od zera hydrograficznego.

Za przyjęte jednostki miary uważa się podwójny decymetr w krajach, które stosują system metryczny, i stopę angielską w innych krajach.

Wskazuje się wysokość poziomu wody, równą jednej jednostce (stopie lub decymetrowi podwójnemu):

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem na dół, lub przez kulę,

w nocy - przez światło zielone lub białe.

Wskazuje się wysokość poziomu wody, równą pięciu jednostkom (jednemu metrowi lub pięciu stopom):

w dzień - przez walec;

w nocy - przez czerwone światło.

Wskazuje się wysokość poziomu wody, równą dwudziestu pięciu jednostkom (5 metrom lub 25 stopom):

w dzień - przez kulę;

w nocy - przez białe światło.

W razie potrzeby wskazuje się wysokość poziomu wody, równą połowie jednostki (decymetrowi lub pół-stopie):

w dzień - przez walec;

w nocy - przez czerwone światło.

Sygnały zaciąga się w sposób następujący:

Stożki (lub kule), oznaczające jednostki, można zaciągnąć bądź na jednej linji pionowej, bądź na dwóch linjach pionowych. Walec oznaczający podział jednostki, można umieszczać bądź na tej samej linji pionowej i pod jednostkami, bądź z lewej strony linji pionowej jednostek.

Walce oznaczające każdy pięć jednostek, umieszcza się na linji pionowej, na prawo od linji lub linij, przeznaczonej lub przeznaczonych dla jednostek.

Kule, oznaczające każda dwadzieścia pięć jednostek, umieszcza się na linji pionowej, znajdującej się najbardziej na prawo.

Lewa i prawa strona określa się według żeglarza, przybywającego z pełnego morza.

Te same przepisy stosują się do sygnałów nocnych.

Sygnalizacja zapomocą semaforu optycznego alfabetu Morse'go, Międzynarodowego Kodeksu Sygnałów, radjotelegrafji lub radjofonji, zarówno jak podawanie wysokości poziomu wody w cyfrach, jest dozwolona bądź razem, bądź w miejsce sygnalizacji, przewidzianej w Regulaminie niniejszym.

Rozdział trzeci.

Sygnały dotyczące ruchów ststków podczas zawijania do portów i wchodzenia do wielkich kanałów.

A. W wypadkach poważnych.

Wskazuje się bezwzględny zakaz wejścia w razie wypadków poważnych:

w dzień - przez trzy kule, jedna nad drugą,

w nocy - przez trzy czerwone światła, jedno nad drugiem.

B. w normalnych okolicznościach eksploatacji:

Wskazuje się:

1. zakaz wejścia:

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem do góry i umieszczony między dwiema kulami na jednej linji pionowej;

w nocy - przez światło białe, umieszczone między dwoma światłami czerwonemi na jednej linji pionowej;

2. zakaz wejścia i wyjścia:

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem do góry i mający nad sobą stożek z wierzchołkiem na dół, a pod sobą kulę;

w nocy - przez światło białe, mające nad sobą światło zielone, a pod sobą światło czerwone;

3. zakaz wyjścia:

w dzień - przez stożek, skierowany wierzchołkiem do góry i umieszczony między dwoma stożkami z wierzchołkami na dół na jednej linji pionowej;

w nocy - przez światło białe, umieszczone między dwoma światłami zielonemi na jednej linji pionowej.

Sygnały należy zaciągać na wysokość dostateczną, aby uniknąć wszelkiego pomieszania z innemi sygnałami portowemi.

Odległość między składnikami poszczególnych sygnałów winna być dostateczna, ażeby te sygnały były wyraźne z oddalenia z jakiego zwykle powinny być spostrzeżone.

UKŁAD

DOTYCZĄCY LATARNIOWCÓW, KTÓRE NIE ZNAJDUJĄ SIĘ NA SWYCH NORMALNYCH MIEJSCACH POSTOJU.

Umawiające się Rządy, reprezentowane przez niżej podpisanych, postanowiwszy ujednostajnić sygnały latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju, zgodziły się na postanowienia następujące:

Artykuł 1.

Umawiające się Rządy zobowiązują się do stosowania postanowień załączonego Regulaminu, dotyczących latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju. Konieczne w tym celu środki wykonawcze powinny być przedsięwzięte w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł 2.

Układ niniejszy nie powinien być rozumiany jako zmieniający w czemkolwiek prawny stan, istniejący w poszczególnych krajach, co się tyczy stosunków między tymi, którzy korzystają z latarniowców a władzami, którym powierzono obsługę latarniowców.

Artykuł 3.

Układ niniejszy, którego teksty francuski i angielski są jednakowo wiarygodne, będzie nosił datę dnia dzisiejszego; do dnia 30 kwietnia 1931 r. włącznie będzie mógł być podpisany w imieniu każdego Rządu, reprezentowanego na Konferencji, która opracowała ten Układ, lub zaproszonego do wzięcia w niej udziału.

Artykuł 4.

Przyjęcie niniejszego Układu przez Rząd może nastąpić w drodze zwykłego podpisu, w wypadku, gdy został on złożony bez zastrzeżenia ratyfikacji, drogą ratyfikacji lub przystąpienia.

Dokumenty ratyfikacyjne będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich odbiorze Rządy zainteresowane.

Za datę wejścia w życie Układu będzie uważany dziewięćdziesiąty dzień, następujący po przyjęciu Układu przez pięć Rządów.

Artykuł 5.

Począwszy od dnia 1-go maja 1931 r. będzie można przystąpić do niniejszego Układu w imieniu każdego Rządu, przewidzianego w art. 3-im.

Akty przystąpienia będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich odbiorze Rządy zainteresowane.

Artykuł 6.

Każdy podpis, ratyfikacja lub przystąpienie, które nastąpią po wejściu w życie Układu, zgodnie z artykułem 4-ym, zaczną wywierać swe skutki od dziewięćdziesiątego dnia, który nastąpi po dacie położenia podpisu lub otrzymania przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów dokumentu ratyfikacyjnego albo zawiadomienia o przystąpieniu.

Artykuł 7.

Układ niniejszy może być wypowiedziany, w imieniu każdego Umawiającego się Rządu, po upływie siedmiu lat, począwszy od daty wejścia w życie tego Układu dla tego Rządu, w drodze pisemnej notyfikacji, skierowanej do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, który poda ją do wiadomości wszystkich Rządów, wspomnianych w artykule 3-im. Wypowiedzenie wywrze swe skutki po upływie jednego roku od daty otrzymania go przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów; wypowiedzenie będzie dotyczyło tylko Rządu, w imieniu którego było uskutecznione.

Po upływie każdego siedmioletniego okresu od wejścia w życie niniejszego Układu, przejrzenie jego może być zażądane przez jeden z Umawiających się Rządów. W każdym innym czasie przejrzenie niniejszego Układu może być zażądane przez jedną czwartą Umawiających się Rządów.

Artykuł 8.

Każdy z Umawiających się Rządów może oświadczyć w chwili podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia, że przez przyjęcie niniejszego układu nie bierze na siebie żadnego zobowiązania co się tyczy wszelkiej kolonji, kraju znajdującego się pod jego protektoratem, lub terytorjum, będącego pod jego władzą, lub na którem wykonywa mandat; w tym wypadku niniejszy Układ nie będzie miał zastosowania do terytorjów będących przedmiotem takiego oświadczenia.

Każdy z Umawiających się Rządów będzie mógł w przyszłości w każdej chwili zawiadomić Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, że zamierza stosować niniejszy Układ do wszystkich części terytorjów, stanowiących przedmiot oświadczenia, przewidzianego w ustępie poprzednim. W tym wypadku Układ stosować się będzie do terytorjów, wspomnianych w zawiadomieniu, w dziewięćdziesiąt dni po otrzymaniu tego ostatniego przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.

Każdy z Umawiających się Rządów może oświadczyć, bądź po upływie terminu siedmiu lat od zawiadomienia, przewidzianego w poprzednim praragrafie, bądź przy wypowiedzeniu, przewidzianem w artykule 7-ym, że zamierza zaprzestać stosowania Układu niniejszego do wszelkiej kolonji, kraju, znajdującego się pod jego protektoratem, lub terytorjum, będącego pod jego władzą, lub nad którem wykonywa mandat; w tym wypadku Układ przestanie być stosowany do terytorjów, będących przedmiotem takiego oświadczenia, po upływie jednego roku od odbioru tego oświadczenia przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów. W braku takiego oświadczenia wypowiedzenie, przewidziane w artykule 7-ym, nie wywrze żadnego skutku do terytorjów, wzmiankowanych w artykule niniejszym.

Artykuł 9.

Każdy z Umawiających się Rządów może uzależnić swoje przyjęcie niniejszego Układu od przystąpienia do niego jednego lub kilku innych Rządów, wspomnianych w artykule 3-im.

Artykuł 10.

Układ niniejszy zostanie zarejestrowany przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów w dniu jego wejścia w życie.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani położyli swe podpisy na niniejszym Układzie.

Sporządzono w Lizbonie, dnia dwudziestego trzeciego października tysiąc dziewięćset trzydziestego roku w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów, a którego zaświadczone za zgodność odpisy zostaną doręczone wszystkim Rządom, wymienionym w artykule 3-im.

Regulamin dotyczący sygnałów na latarniowcach, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju.

1. Kiedy latarniowiec, nie znajduje się na swem normalnem miejscu postoju, bądź z powodu zniesienia go przez wodę, bądź z powodu odbywania podróży do swego stanowiska, lub do jakiegoś portu, nie daje swoich charakterystycznych sygnałów nocnych lub mgłowych.

2. Latarniowiec, zniesiony przez wodę, zaciąga sygnał specjalny, który najlepiej będzie się składał:

w dzień - z dwóch dużych kul czarnych, jedna na dziobie, a druga na rufie;

w nocy - z dwóch świateł czerwonych, jedno na dziobie, a drugie na rufie.

Oprócz tego ściąga swe oznaki charakterystyczne, o ile są one ruchome.

O ile okoliczności nie pozwalają na zastosowanie sygnałów, wzmiankowanych w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, lub jeżeli te sygnały są już użyte jako oznaki zwykłe latarniowca, to używa się zamiast czarnych kul, czerwone flagi.

3. Poza tem, jako dodatkowy środek zapobiegawczy, latarniowiec zniesiony przez wodę:

a) w dzień - zaciąga sygnał flagowy, oznaczający:

"Nie znajduję się na mojem zwykłym miejscu",

według przepisów Międzynarodowego Kodeksu Sygnałów,

b) w nocy zapala co najmniej co kwadrans i jednocześnie dwa ognie bengalskie, jeden czerwony, a drugi biały.

O ile okoliczności nie pozwalają na użycie ogni bengalskich, to latarniowiec pokazuje jednocześnie światło białe i światło czerwone.

4. Wreszcie latarniowiec, będący w podróży, powinien mieć światła i dawać sygnały dźwiękowe ststków, będących w podróży, oraz, o ile płynie o własnych środkach, zaciągnąć w ciągu dnia sygnał, wymieniony w paragrafie 2-im.

Zaznajomiwszy się z powyższemi Układami i Regulaminami, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

NA DOWÓD CZEGO, wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 21 września 1933 r.

• Identyfikator: Dz.U.1934.14.114
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Układ dotyczący sygnałów morskich i układ dotyczący latarniowców, które nie znajdują się na swych normalnych miejscach postoju. Lizbona.1930.10.23.
• Data aktu: 23/10/1930
• Data ogłoszenia: 19/02/1934
• Data wejścia w życie: 01/01/1934