Publikacja podkreśla, że słyszący rodzice poinformowani o głuchocie dziecka dowiadują się o możliwości założenia dziecku aparatu słuchowego lub wszczepienia implantu i długotrwałej rehabilitacji. Daje to rodzicom nadzieję na pełną rehabilitację i funkcjonowanie dziecka w przyszłości w taki sam sposób, jak funkcjonują osoby słyszące, chociaż nikt nie gwarantuje, że rehabilitacja zakończy się sukcesem.
Jednak nikt nie informuje rodziców o tym, jak funkcjonuje osoba głucha, ponieważ lekarze nie posiadają wiedzy na ten temat – podkreślają autorki publikacji.
„Nie wspomina się też o języku migowym. Rodzice nie dostają pełnej informacji o możliwościach edukacji dziecka ani metod jego rehabilitacji. Nie otrzymują też informacji o ośrodkach i organizacjach, które mogą im pomóc. Zazwyczaj sami szukają wsparcia, co bywa trudne zwłaszcza dla mieszkańców mniejszych miejscowości, ponieważ ośrodki rehabilitacji znajdują się zazwyczaj w większych miastach”- czytamy w publikacji.
Rzecznik Praw Obywatelskich proponuje powołanie zespołów wsparcia rodziny, które rozpoczynają działanie w momencie zdiagnozowania u dziecka ubytku słuchu. W szpitalu diagnozę powinien przekazywać rodzinie lekarz w obecności psychologa, który odpowiedziałby na pytania rodziców oraz wystawił zaświadczenie w celu objęcia opieką przez właściwy Interdyscyplinarny Zespół Wsparcia Rodziny (powołany np. przy Ośrodkach Pomocy Społecznej).
Publikacja przedstawia także systemy wsparcia dla rodziny dziecka głuchego aktualnie stosowane w Wielkiej Brytanii i Szwecji.
Publikacja RPO powstała w ramach prac Zespołu ds. Osób Głuchych przy Rzeczniku Praw Obywatelskich. Jej autorkami są: Małgorzata Czajkowska-Kisil i Joanna Łacheta.
Źródło: www.rpo.gov.pl