Ministerstwo Zdrowia informuje, że podział miejsc rezydenckich został dokonany na podstawie zgłaszanego zapotrzebowania w poszczególnych dziedzinach medycyny, ale również w konsekwencji już dokonanych zmian w systemie kształcenia lekarzy.

Odbywanie szkolenia w trybie rezydentury będzie możliwe nie tylko w podstawowych dziedzinach specjalizacji, ale również tych, które dotąd były dziedzinami szczegółowymi, takich jak alergologia, angiologia, balneologia i medycyna fizykalna, chirurgia naczyniowa, chirurgia onkologiczna, choroby płuc, diabetologia, endokrynologia, farmakologia kliniczna, gastroenterologia, geriatria, hematologia, immunologia kliniczna, kardiologia dziecięca, medycyna paliatywna, medycyna sportowa, nefrologia, neurologia dziecięca, neuropatologia, onkologia i hematologia dziecięca, otorynolaryngologia dziecięca, reumatologia  i toksykologia kliniczna.

Od jesieni 2014 roku po raz pierwszy rezydentury zostały również przyznane w nowych dziedzinach pediatrycznych, takich jak choroby płuc dzieci, endokrynologia i diabetologia dziecięca, gastroenterologia dziecięca, nefrologia dziecięca oraz pediatria metaboliczna.

Po raz pierwszy możliwe stało się również szkolenie w trybie rezydenckim w dziedzinie geriatrii, gdzie przyznanych zostało 83 miejsc rezydenckich. Jest to jeden z elementów budowania kompleksowego systemu opieki medycznej nad osobami starszymi, obok między innymi już realizowanego programu szkoleń dla lekarzy innych specjalności oraz pielęgniarek w dziedzinie geriatrii, systematycznego wprowadzania co raz większej liczby leków na listę refundacyjną oraz w perspektywie utworzenia Narodowego Instytutu Geriatrii.

Lekarze zainteresowani odbywaniem rezydentury internistycznej, poza miejscami przyznanymi w tej konkretnej specjalizacji, będą mogli również skorzystać z możliwości szkolenia w trybie rezydenckim w innych dziedzinach medycyny, w których moduł podstawowy stanowią choroby wewnętrzne.

Ministerstwo informuje w komunikacie, że przyznanie maksymalnej liczby miejsc rezydenckich w wybranych dziedzinach medycyny, w tym głównie priorytetowych, jest zachętą dla młodych lekarzy do kształcenia w specjalizacjach deficytowych, ale wynika również z konieczności dostosowania systemu kształcenia lekarzy do wprowadzanych zmian w leczeniu onkologicznym oraz zmian mających na celu uporządkowanie i skrócenie czasu oczekiwania na świadczenia medyczne.