Czy na druku skierowania istnieje konieczność zawierania informacji o miejscach realizacji świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych?

Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawo i ZdrowieW związku z informacją oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, iż skierowania wystawiane świadczeniobiorcom nie mogą wskazywać podmiotu leczniczego, do którego kieruje się pacjenta na badanie, konsultację lub do szpitala, a jedynie określać jego rodzaj, proszę o informację, jak pogodzić to z faktem, że świadczeniodawca POZ ma obowiązek wskazania gdzie pacjent może wykonać badania bezpłatnie, a w formularzu skierowania do szpitala znajduje się miejsce na adres szpitala?

Odpowiedź:

Nie ma konieczności zawierania informacji o miejscach realizacji świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na druku skierowania. Przepisy nie określają wzoru skierowania, a jedynie jego elementy konieczne, do których nie należy adres podmiotu leczniczego do którego kierowany jest pacjent. Umieszczenie na skierowaniu adresu szpitala (poradni) może wskazywać na konieczność udania się do konkretnej placówki i ograniczenie pacjentowi prawa do wyboru świadczeniodawcy. Stosownie do przepisów art. 29 i 30 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., świadczeniobiorca ma prawo wyboru szpitala lub świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Uzasadnienie:

Zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 177 z późn. zm.), skierowanie zawiera:

1) oznaczenie podmiotu wystawiającego skierowanie (…);

2) oznaczenie pacjenta (…);

3) oznaczenie rodzaju podmiotu, do którego kieruje się pacjenta na badanie lub konsultację;

4) inne informacje lub dane, w szczególności rozpoznanie ustalone przez lekarza kierującego lub wyniki badań diagnostycznych, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia badania lub konsultacji;

5) datę wystawienia skierowania;

6) oznaczenie osoby kierującej na badanie lub konsultację (…).

Przepisy związane z realizacją umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie określają wzoru skierowania do szpitala czy poradni specjalistycznej, jak również nie wymagają wskazania podmiotu do którego kierowany jest pacjent, szczególnie, że takie wskazanie sugerowałoby ograniczenie pacjentowi prawa do wyboru placówki wynikającego z art. 29 i 30 u.ś.o.z. Również przekazywanie informacji o placówkach posiadających umowę z NFZ nie jest wymagane poprzez wskazanie takiej informacji na skierowaniu. Nie wynika to ani z umowy zawartej z NFZ, ani z innych przepisów określających formalne podstawy wystawiania skierowania.

Agnieszka Pietraszewska-Macheta, autorka współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie

Odpowiedzi udzielono 12.08.2015 r.