Czy można obciążyć rachunkiem pacjenta za udzielone świadczenia, któremu zakład opieki zdrowotnej, np. pogotowie ratunkowe udzielił pomocy, a chory był pod wpływem środków (np. narkotyków)?
Zgodnie z art. 33 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej choremu można wystawić rachunek za świadczenia medyczne, jeśli stan zdrowia spowodowany był użyciem alkoholu. Ustawa mówi o stanie nietrzeźwości.
Czy stan ten dotyczy tylko pacjentów pod wpływem etanolu?
Czy pogotowie ratunkowe może pobierać takie badania celem późniejszych roszczeń finansowych od pacjenta?
Nie. Postanowienia art. 33 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.; dalej jako: u.z.o.z.) dają podstawę do obciążenia pacjenta kosztem świadczenia wyłącznie w przypadku nietrzeźwości. Przepis nie wspomina nic o stanie pod wpływem środków odurzających, a zatem nie ma podstaw prawnych do rozszerzania stosowania tego przepisu na przypadki powstałe w związku ze stanem odurzenia.
Zgodnie z postanowieniami art. 33 ust. 4 i 5 u.z.o.z za świadczenia zdrowotne udzielone osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości publiczny zakład opieki zdrowotnej pobiera opłatę niezależnie od uprawnień do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, jeżeli jedyną i bezpośrednią przyczyną udzielonego świadczenia było zdarzenie spowodowane stanem nietrzeźwości tej osoby. Wprawdzie przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej nie definiują pojęcia osoby nietrzeźwej, można jednak odnieść się posiłkowo do przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.), zgodnie z którymi stan nietrzeźwości może być spowodowany wyłącznie alkoholem.
Agnieszka Pietraszewska-Macheta
Zgodnie z art. 33 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej choremu można wystawić rachunek za świadczenia medyczne, jeśli stan zdrowia spowodowany był użyciem alkoholu. Ustawa mówi o stanie nietrzeźwości.
Czy stan ten dotyczy tylko pacjentów pod wpływem etanolu?
Czy pogotowie ratunkowe może pobierać takie badania celem późniejszych roszczeń finansowych od pacjenta?
Nie. Postanowienia art. 33 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.; dalej jako: u.z.o.z.) dają podstawę do obciążenia pacjenta kosztem świadczenia wyłącznie w przypadku nietrzeźwości. Przepis nie wspomina nic o stanie pod wpływem środków odurzających, a zatem nie ma podstaw prawnych do rozszerzania stosowania tego przepisu na przypadki powstałe w związku ze stanem odurzenia.
Zgodnie z postanowieniami art. 33 ust. 4 i 5 u.z.o.z za świadczenia zdrowotne udzielone osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości publiczny zakład opieki zdrowotnej pobiera opłatę niezależnie od uprawnień do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, jeżeli jedyną i bezpośrednią przyczyną udzielonego świadczenia było zdarzenie spowodowane stanem nietrzeźwości tej osoby. Wprawdzie przepisy ustawy o zakładach opieki zdrowotnej nie definiują pojęcia osoby nietrzeźwej, można jednak odnieść się posiłkowo do przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.), zgodnie z którymi stan nietrzeźwości może być spowodowany wyłącznie alkoholem.
Agnieszka Pietraszewska-Macheta