Rektor skreślił studentkę kierunku zarządzanie i inżynieria produkcji z listy studentów. Przyczyną było niezaliczenie pierwszego semestru. Studentka złożyła skargę. W odpowiedzi na nią, organ wniósł o jej oddalenie. Ponadto szczegółowo wyjaśnił motywy (17 stron uzasadnienia) swojego rozstrzygnięcia.

 

Odpowiedź na skargę nie zastąpi uzasadnienia

Sprawą zajął się WSA, który wskazał, że pismo procesowe, jakim jest odpowiedź na skargę nie może zastąpić czy też uzupełnić uzasadnienia decyzji. Jedynie uzasadnienie decyzji stanowi podstawę oceny jej zgodności z prawem. Przytoczenie okoliczności, które w ocenie organu uzasadniały wydanie rozstrzygnięcia o skreśleniu z listy studentów dopiero w odpowiedzi na skargę pozbawiło skarżącą możliwości odniesienia się do nich w toku postępowania administracyjnego. Sąd podkreślił, że nie jest kolejnym organem, uprawnionym do merytorycznego badania i rozstrzygania sprawy. Powinność wykazania, że należało wydać decyzję o skreśleniu z listy studentów spoczywa bowiem na rektorze.

 

 

Czytaj także: WSA: Sąd nie zbada odmowy przeprowadzenia egzaminu komisyjnego >>>

Niezaliczenie semestru nie zobowiązuje do skreślenia z listy studentów

Na podstawie z art. 108 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej jako: ustawa), studenta skreśla się z listy studentów w przypadku:

  1. niepodjęcia studiów;
  2. rezygnacji ze studiów;
  3. niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego;
  4. ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z uczelni.

Natomiast zgodnie z art. 108 ust. 2 ustawy, student może być skreślony z listy studentów w przypadku:

  1. stwierdzenia braku udziału w obowiązkowych zajęciach;
  2. stwierdzenia braku postępów w nauce;
  3. nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w określonym terminie;
  4. niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów.

Czytaj też: Chałupka Marcin, Praktyczna potrzeba spisywania umów ze studentem w myśl ustawy 2.0 >

WSA wskazał, że analiza tych przepisów nie pozostawia wątpliwości, że wystąpienie jednej z przesłanek wymienionych w ust. 1 oznacza dla organu obowiązek wydania rozstrzygnięcia o skreśleniu z listy studentów (decyzja związana). Natomiast stwierdzenie zaistnienia jednej z przesłanek określonych w ust. 2 stanowi podstawę do wydania decyzji uznaniowej. Sąd zwrócił uwagę, że uznanie administracyjne wiąże się z przyznaniem organowi administracji publicznej luzu decyzyjnego, który polega na możliwości wyboru sposobu rozstrzygnięcia indywidualnej sprawy. Działanie organu musi się jednak mieścić w granicach zakreślonych przez art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego. Tym samym organ powinien dążyć do wyjaśnienia prawdy obiektywnej, a sprawę załatwić z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony. Sąd podkreślił, że ocena, czy przy podejmowaniu decyzji doszło do przekroczenia granic uznania administracyjnego, wymaga ustalenia właściwych proporcji pomiędzy kryterium interesu społecznego a słusznym interesem strony.

 

Nowość
Nowość
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Komentarz

Jerzy Woźnicki

Sprawdź  

Wybór rozstrzygnięcia nie może być arbitralny

W przypadku decyzji wydanej na podstawie art. 108 ust. 2 ustawy, organ uczelni może, ale nie musi skreślić studenta. Dlatego też wybór rozstrzygnięcia nie może być arbitralny, tylko powinien wynikać z kompleksowego rozważenia wszystkich okoliczności faktycznych. Szczególnie chodzi o wyważenie interesu społecznego i słusznego interesu studenta. WSA wskazał, że art. 7, art. 8, art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa nakazują ustalenie istotnych w sprawie kwestii po wyczerpującym zebraniu, rozpatrzeniu i ocenie całego materiału dowodowego oraz kierowanie się przy tym zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej. Tymczasem analiza akt oraz uzasadnienia zaskarżonej decyzji prowadziła do wniosku, że została ona wydana z naruszeniem tych przepisów. To z kolei pociągnęło za sobą nieprawidłowe zastosowanie art. 108 ust. 2 pkt 3 ustawy. Sąd podkreślił, że jednozdaniowe uzasadnienie nie czyni bowiem zadość wymienionym wyżej standardom. Natomiast wywody i rozważania zawarte w odpowiedzi na skargę nie mogą poprawiać spornego rozstrzygnięcia. Mając powyższe na uwadze, WSA uchylił zaskarżoną decyzję.

Wyrok WSA w Lublinie z 27 stycznia 2022 r., sygn. akt III SA/Lu 299/21

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.