Przypomnijmy, że obowiązkiem dyrektora wynikającym z ustawy o finansach jest oszczędne i efektywne gospodarowanie tymi środkami.
Zamawianie szkoleń dla nauczycieli jedynie w celu zrealizowania założeń przyjętego w szkole planu nadzoru pedagogicznego, lecz bez sprawdzania ich efektywności, nie przyniesie poprawy jakości udzielanej uczniom pomocy, a może narazić dyrektora na zarzut niegospodarności.
Doskonałym miernikiem efektywności przeprowadzanych szkoleń może być liczba podjętych później przez nauczycieli działań w stosunku do uczniów i ich rodziców. Brak jakichkolwiek działań będzie świadczyć o małej efektywności szkolenia, co w efekcie może prowadzić nawet do pogorszania jakości udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Przykładów mierzenia efektywności dla oszacowania i poprawy jakości szkolnej pomocy jest znacznie więcej. Konkretne działania zależą od rodzaju placówki, potencjału nauczycieli, lokalizacji czy wielkości miejscowości. Niezależnie jednak od warunków dyrektor szkoły jest zobowiązany dbać o jakość udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej, monitorować tę jakość i tak dostosowywać działania, aby nie miały na celu jedynie poprawy wskaźników, ale przyczyniały się do realnej poprawy sytuacji uczniów.
Dobrym punktem wyjścia w przygotowaniu konkretnych rozwiązań jest zaprojektowanie wskaźnika.
Pozwala to na analityczne podejście do zagadnienia – od ogółu (wskaźnik pokazujący efekt) do szczegółu (konkretne działania). Kolejnym krokiem, bardziej zaawansowanym, ale i nieodzownym, będzie szacowanie ryzyka wystąpienia sytuacji niepożądanej, grożącej obniżeniem jakości świadczonej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Więcej na ten temat w miesięczniku Dyrektor Szkoły Nr 1/2018>>