Czy w szkole ponadgimnazjalnej uczeń może zrezygnować z uczenia się religii lub etyki w przypadku gdy szkoła może zapewnić oba rodzaje zajęć?
Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. Nr 36, poz. 155, z późn. zm.) w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych naukę religii organizuje się na życzenie rodziców (opiekunów prawnych) bądź pełnoletnich uczniów. Podobnie jest w przypadku organizowania zajęć etyki - zgodnie z § 1 ust. 1 oraz § 3 ust. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia, zajęcia etyki organizuje się również na życzenie rodziców lub pełnoletnich uczniów.
Po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii lub etyki decydują sami uczniowie.
Z powołanych powyżej przepisów wynika zatem, że o uczestniczeniu ucznia w zajęciach religii lub etyki decydują rodzice (w przypadku uczniów niepełnoletnich) bądź sami pełnoletni uczniowie. Uczeń może nie uczestniczyć ani w zajęciach religii ani etyki (jeżeli nie wyraża takiej woli) nawet jeżeli szkoła może mu zorganizować te zajęcia. Trzeba pamiętać, że uczestniczenie lub nieuczestniczenie w szkolnej nauce religii lub etyki nie może być powodem dyskryminacji przez kogokolwiek w jakiejkolwiek formie - o czym stanowi § 1 ust. 3 wymienionego powyżej rozporządzenia.
Ponadto, należy dodać, że w przypadku gdy uczeń nie korzysta z nauki religii i etyki, szkoła - zgodnie z § 3 ust. 3 wymienionego powyżej rozporządzenia - jest obowiązana zapewnić mu w czasie trwania lekcji religii lub etyki opiekę lub zajęcia wychowawcze.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) oraz § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz. U. Nr 36, poz. 155, z późn. zm.) w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych naukę religii organizuje się na życzenie rodziców (opiekunów prawnych) bądź pełnoletnich uczniów. Podobnie jest w przypadku organizowania zajęć etyki - zgodnie z § 1 ust. 1 oraz § 3 ust. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia, zajęcia etyki organizuje się również na życzenie rodziców lub pełnoletnich uczniów.
Po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii lub etyki decydują sami uczniowie.
Z powołanych powyżej przepisów wynika zatem, że o uczestniczeniu ucznia w zajęciach religii lub etyki decydują rodzice (w przypadku uczniów niepełnoletnich) bądź sami pełnoletni uczniowie. Uczeń może nie uczestniczyć ani w zajęciach religii ani etyki (jeżeli nie wyraża takiej woli) nawet jeżeli szkoła może mu zorganizować te zajęcia. Trzeba pamiętać, że uczestniczenie lub nieuczestniczenie w szkolnej nauce religii lub etyki nie może być powodem dyskryminacji przez kogokolwiek w jakiejkolwiek formie - o czym stanowi § 1 ust. 3 wymienionego powyżej rozporządzenia.
Ponadto, należy dodać, że w przypadku gdy uczeń nie korzysta z nauki religii i etyki, szkoła - zgodnie z § 3 ust. 3 wymienionego powyżej rozporządzenia - jest obowiązana zapewnić mu w czasie trwania lekcji religii lub etyki opiekę lub zajęcia wychowawcze.