Zgodnie z przewidzianym w niej rozwiązaniem, świadczenie kompensacyjne przysługuje nauczycielom, którzy osiągnęli 30-letni staż pracy, a nie osiągnęli powszechnego wieku emerytalnego. Jest to przejściowe rozwiązanie adresowane do nauczycieli, którzy mają stosunkowo długi staż pracy. Ma łagodzić skutki likwidacji możliwości przechodzenia przez nauczycieli na wcześniejszą emeryturę. Możliwość skorzystania ze świadczeń kompensacyjnych przysługuje następującym kategoriom pracowników: nauczycielom, wychowawcom i innym pracownikom pedagogicznym zatrudnionym w publicznych i niepublicznych przedszkolach, szkołach publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych oraz publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego. Przepisy ustawy stosuje się również do zatrudnionych: w młodzieżowych: ośrodkach wychowawczych, ośrodkach socjoterapii, specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych oraz specjalnych ośrodkach wychowawczych dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki oraz innych wymienionych w art. 2 pkt 5 ustawy o systemie oświaty; - w placówkach zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.
Aby świadczenie otrzymać, należy spełnić określone w ustawie warunki. Po pierwsze osiągnąć odpowiedni wiek. Rośnie on w kolejnych latach wypłaty świadczenia, aż osiągnie powszechny wiek emerytalny, czyli 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Kolejnym warunkiem otrzymania świadczenia jest osiągnięcie wymaganego przepisami prawa okresu składkowego i nieskładkowego w rozumieniu przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (tekst jedn. DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.). Staż ten powinien wynosić minimum 30 lat. Pamiętać jednak należy, że osoba, która chce skorzystać ze świadczenia kompensacyjnego, powinna w ciągu tych 30 lat przepracować jako nauczyciel co najmniej lat 20. Ostatnim warunkiem otrzymania świadczenia jest rozwiązanie stosunku pracy.
źródło: Rzeczpospolita, 24 lipca 2009r.