Jednak w czasach bardziej nam współczesnych nauczyciele coraz częściej zaczęli zachęcać uczniów, by wchodzili ze sobą w interakcje w ramach współpracy w grupach. Warto jednak pamiętać, że wprowadzenie nauki w zespołach może być bardzo korzystne, ale może być też posunięciem bezwartościowym. Dlatego warto się zastanowić, co zrobić, żeby pedagodzy jak najlepiej wykorzystywali to potężne narzędzie.
Uczenie się oparte na współpracy traktowano jako rozwiązanie dla wielu różnych problemów edukacyjnych. Często uważa się ten typ uczenia za:
*sposób podkreślania umiejętności myślenia i promowania uczenia się wyższego rzędu;
*alternatywę dla dzielenia uczniów pod względem wiedzy i umiejętności;
*metodę do wykorzystania podczas zajęć dodatkowych czy edukacji specjalnej;
*opcję polepszania relacji pomiędzy uczniami różnych ras;
*sposób przygotowania młodzieży do pracy zawodowej, gdzie współpraca staje się coraz istotniejsza.
Ile z tych przekonań na temat tego typu uczenia się ma uzasadnienie? Jak różne metody związane z uczeniem się opartym na współpracy wpływają na wyniki i osiągnięcia uczniów? Jakie formy takiego uczenia się są najskuteczniejsze i jakich jego aspektów nie wolno przeoczyć, by odniosło sukces? Więcej na ten temat znajdziesz w książce „Istota uczenia się. Wykorzystanie wyników badań w praktyce”, autorzy: Francisco Benavides, Hanna Dumont, David Stance.
Dziś nauczyciele muszą konkurować z telewizją, grami komputerowymi i wieloma innymi typami angażujących technologii, a oczekiwanie, że dzieci będą się pasywnie uczyć, staje się coraz mniej realistyczne. Uczenie się oparte na współpracy oferuje sprawdzony, praktyczny sposób tworzenia ekscytujących, wciągających i nastawionych na interakcje społeczne środowisk uczenia się, które ułatwią młodzieży zdobycie tradycyjnych umiejętności i wiedzy, a także rozwiną umiejętności kreatywne i interaktywne potrzebne w dzisiejszej gospodarce i współczesnym społeczeństwie. Samo uczenie się oparte na współpracy podlega obecnie przekształceniu, tak by było bardziej adekwatne do wymogów XXI wieku, szczególnie w zakresie wykorzystywania rozwijających się technologii.
Opracowała Agnieszka Matłacz na podstawie fragmentów książki „Istota uczenia się. Wykorzystanie wyników badań w praktyce”, autorzy: Francisco Benavides, Hanna Dumont, David Stance.
POLECAMY:
„Istota uczenia się. Wykorzystanie wyników badań w praktyce” to lektura dla wszystkich, którzy chcą się dowiedzieć, w jaki sposób zoptymalizować proces pracy z uczniami w klasie oraz poza nią. Jej głównym celem jest dostarczenie niezbędnych informacji do zastosowania nie tylko w praktyce nauczania, ale także przy kształtowaniu polityki edukacyjnej. Więcej informacji >>>