W dniu 15 listopada 2012 r. w CPS Dialog odbyło się posiedzenie Zespołu Problemowego TK ds. Prawa Pracy i Układów Zbiorowych, którego tematem były zmiany dotyczące czasu pracy oraz umowy na czas określony.
Na wstępie spotkania wiceminister pracy Radosław Mleczko przypomniał, że resort pracy przygotuje do konsultacji społecznych założenia konkretnego projektu w zakresie czasu pracy, gdyż służą one, tak potrzebnej obecnie, stabilizacji zatrudnienia. Przedstawiciele związków zawodowych zaznaczyli, że mogą rozmawiać o czasie pracy tylko kompleksowo, tj. razem ze zmianami w zakresie umów na czas określony. Przedstawicie Lewiatana podnieśli temat przedstawicielstwa pracowników zauważyli, że to pracodawca ponosi konsekwencje złego wyboru owych przedstawicieli. NSZZ „Solidarność” zaproponowała, by tam, gdzie nie ma związków zawodowych, wyłanianie przedstawicieli odbywało się w sposób przyjęty w regulaminie. Tam, gdzie są związki, musiałoby to być określona w układzie zbiorowym pracy. Obecnie brakuje zasad w tym zakresie, a pracownik nawet nie musi wiedzieć, kto jest jego przedstawicielem. Po szczegółowym odniesieniu się do części propozycji resortu pracy przez partnerzy ustalili, że w ciągu 2 tygodni wszyscy przedłożą swoją, pisemną ocenę tych propozycji.
W drugiej części posiedzenia przedstawiciel Departamentu Prawa Pracy MPiPS przedstawił informacje dotyczące regulacji z zakresu umów na czas określony w kilku wybranych państwach UE. Zaznaczył, że regulacje są różne i często różna bywa interpretacja prawa przez sądy. I tak, w Niemczech czas trwania umowy terminowej wynosi 2 lata, w Estonii – 5 lat, w Czechach, na Słowacji – 3 lata. Okresy wypowiedzenia wynoszą natomiast: w Estonii od 15 do 90 dni, w Czechach – 2 miesiące, W Niemczech – nawet do 7 miesięcy, na Słowacji – 1 miesiąc, w Wielkiej Brytanii – do 12 tygodni, ale może nie być takiego okresu w ogóle (przy umowie trwającej do miesiąca). Częste są też zapisy typu „jeśli układ zbiorowy nie stanowi inaczej”. Jeżeli chodzi o konsultacje z przedstawicielami pracowników przy wypowiedzeniu umowy, to np. na Słowacji w ogóle nie ma takiego obowiązku. W innych państwach on istnieje. Rozwiązania dotyczące umów na okres próbny też wyglądają różnie. Np. w Wielkiej Brytanii w ogóle nie ma takiego pojęcia. W Czechach okres ten wynosi 3 lub 6 miesięcy, we Francji 3 miesiące, w Niemczech 6 miesięcy, w Estonii – 4 miesiące, w Szwecji – 6 miesięcy. Ciekawym rozwiązaniem jest rozwiązanie szwedzkie, gdzie pracownik musi być poinformowany na piśmie o tym, że pracodawca nie przedłuża z nim umowy na okres próbny i dlaczego. Natomiast w Wielkiej Brytanii dzieje się to na wniosek owego pracownika. Ustalono, że w ciągu dwóch tygodni partnerzy społeczni przedstawią na piśmie swoje propozycje odnośnie umów na czas określony oraz okres próbny.
Opracowanie: Weronika Adamczyk
Źródło: www.fzz.org.pl, stan z dnia 19 listopada 2012 r.