Zdaniem Viviane Reding, nowej komisarz ds. sprawiedliwości i praw podstawowych, utrzymująca się sytuacja nierównych wynagrodzeń nie tylko krzywdzi same kobiety, ale też i hamuje wzrost gospodarczy. UE, której ludność coraz bardziej się starzeje, potrzebuje kobiet, aby powiększyć liczbę osób aktywnych zawodowo.
„W dzisiejszej trudnej sytuacji gospodarczej różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn to dla Europy koszt, na który jej zwyczajnie nie stać”, podkreśliła Viviane Reding. Jednocześnie zobowiązała się do podnoszenia świadomości pracodawców, promowania równości płci w miejscu pracy i wspierania rozwoju narzędzi pomiaru różnic w zarobkach. Zapowiedziała też, że dyskryminujących kobiety pracodawców mogą w przyszłości czekać ostrzejsze kary.
Przewodniczący Barroso oznajmił, że podczas jego drugiej kadencji równe prawa kobiet będą zajmować wysokie miejsce na liście jego priorytetów – w ciągu następnych pięciu lat kwestie równości płci mają zostać uwzględnione we wszystkich dziedzinach polityki. Określił też pięć najważniejszych obszarów działania, wśród których znalazły się rynki pracy, role w procesie podejmowania decyzji, przemoc związana z płcią oraz poruszanie tych kwestii na szczeblu międzynarodowym z krajami spoza UE. Jest to prawdziwa „karta praw kobiet”, która posłuży jako fundament pod nową strategię unijną planowaną na przyszły rok.
Z nowego sondażu UE wynika, że 80 proc. Europejczyków opowiada się za podjęciem pilnych działań w celu zlikwidowania różnic w średnim wynagrodzeniu za godzinę w przypadku kobiet i mężczyzn pracujących we wszystkich sektorach gospodarki. W przełożeniu na praktykę różnice te oznaczają, że kobiety zarabiają tylko 82 eurocenty na każde 1 euro zarobione przez mężczyzn.
Sytuacja w poszczególnych krajach nie wygląda tak samo – wynik pomiaru zależy od różnych czynników, takich jak odsetek kobiet i mężczyzn w różnych zawodach, staż w miejscu pracy czy zatrudnienie na pełny etat albo w niepełnym wymiarze godzin.
Wyniki analiz niekoniecznie wskazują na różnice w stawkach zarobków za pracę na porównywalnym stanowisku. Wręcz przeciwnie, badania UE pokazują, że w ostatnich latach liczba przypadków bezpośredniej dyskryminacji zmalała. Nierówne płace zdają się być raczej pochodną tradycyjnego myślenia, stereotypów i problemów z godzeniem życia zawodowego z prywatnym.
Liczba Europejek aktywnych zawodowo wzrasta – kobiety stanowią dziś prawie 60 proc. absolwentów uczelni wyższych. Wciąż zajmują one jednak mniej odpowiedzialnych stanowisk niż mężczyźni i wybierają gorzej wynagradzane zawody.
Jak konkretnie wygląda sytuacja w UE pod względem równości kobiet i mężczyzn? Co roku dokonuje się oceny sytuacji w sprawozdaniu dotyczącym równości kobiet i mężczyzn. Oto kilka przykładów:
Wskaźnik zatrudnienia kobiet rośnie, jednak nadal jest niższy od wskaźnika zatrudnienia mężczyzn, mimo faktu, że więcej kobiet niż mężczyzn studiuje i kończy studia uniwersyteckie.
Kobiety wciąż jeszcze rzadziej zajmują kierownicze stanowiska w gospodarce i polityce, choć w ostatnim dziesięcioleciu sytuacja uległa poprawie.
Nadal istnieją bardzo duże różnice w podziale obowiązków domowych między mężczyznę i kobietę.
Kobiety są bardziej zagrożone ubóstwem niż mężczyźni.
Kobiety są głównymi ofiarami przemocy seksualnej. Kobiety i dziewczęta częściej padają ofiarą handlarzy „żywym towarem".
Unia Europejska realizuje PROGRESS (2007–2013), który jest programem finansowym wspierającym skuteczne wdrażanie zasad równości kobiet i mężczyzn oraz promującym równość płci we wszystkich obszarach polityki unijnej. Również Europejski Fundusz Społeczny promuje równość kobiet i mężczyzn. W Unii Europejskiej funkcjonuje także Instytut UE ds. Równości Kobiet i Mężczyzn. Jego zadaniem jest udostępnianie wiedzy specjalistycznej, poprawa wiedzy z zakresu równości płci i uwrażliwianie społeczeństwa na kwestie związane z tym tematem.
Natomiast w czerwcu 2008 r. przy Komisji Europejskiej rozpoczęła działalność sieć kobiet zajmujących stanowiska decyzyjne w polityce i gospodarce. Sieć stanowi platformę na poziomie EU umożliwiającą wymianę dobrych praktyk i sprawdzonych strategii na rzecz poprawy równości w dostępie do stanowisk kierowniczych.
Komisję Europejską w przygotowywaniu i realizacji działań Wspólnoty mających na celu promowanie równych szans kobiet i mężczyzn wpiera z kolei Komitet Doradczy ds. Równości Szans Kobiet i Mężczyzn. Wspomaga on również stałą wymianę informacji na temat doświadczeń, działań politycznych i praktyk pomiędzy państwami członkowskimi a różnymi zainteresowanymi stronami. Aby osiągnąć wyznaczone cele, Komitet kieruje do Komisji opinie na tematy związane z promowaniem równych szans w UE. W jego skład wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, partnerów społecznych na poziomie UE oraz organizacji pozarządowych.
Komitet ustanowiono w 1981 r. na mocy decyzji Komisji 82/43/EWG.
„W dzisiejszej trudnej sytuacji gospodarczej różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn to dla Europy koszt, na który jej zwyczajnie nie stać”, podkreśliła Viviane Reding. Jednocześnie zobowiązała się do podnoszenia świadomości pracodawców, promowania równości płci w miejscu pracy i wspierania rozwoju narzędzi pomiaru różnic w zarobkach. Zapowiedziała też, że dyskryminujących kobiety pracodawców mogą w przyszłości czekać ostrzejsze kary.
Przewodniczący Barroso oznajmił, że podczas jego drugiej kadencji równe prawa kobiet będą zajmować wysokie miejsce na liście jego priorytetów – w ciągu następnych pięciu lat kwestie równości płci mają zostać uwzględnione we wszystkich dziedzinach polityki. Określił też pięć najważniejszych obszarów działania, wśród których znalazły się rynki pracy, role w procesie podejmowania decyzji, przemoc związana z płcią oraz poruszanie tych kwestii na szczeblu międzynarodowym z krajami spoza UE. Jest to prawdziwa „karta praw kobiet”, która posłuży jako fundament pod nową strategię unijną planowaną na przyszły rok.
Z nowego sondażu UE wynika, że 80 proc. Europejczyków opowiada się za podjęciem pilnych działań w celu zlikwidowania różnic w średnim wynagrodzeniu za godzinę w przypadku kobiet i mężczyzn pracujących we wszystkich sektorach gospodarki. W przełożeniu na praktykę różnice te oznaczają, że kobiety zarabiają tylko 82 eurocenty na każde 1 euro zarobione przez mężczyzn.
Sytuacja w poszczególnych krajach nie wygląda tak samo – wynik pomiaru zależy od różnych czynników, takich jak odsetek kobiet i mężczyzn w różnych zawodach, staż w miejscu pracy czy zatrudnienie na pełny etat albo w niepełnym wymiarze godzin.
Wyniki analiz niekoniecznie wskazują na różnice w stawkach zarobków za pracę na porównywalnym stanowisku. Wręcz przeciwnie, badania UE pokazują, że w ostatnich latach liczba przypadków bezpośredniej dyskryminacji zmalała. Nierówne płace zdają się być raczej pochodną tradycyjnego myślenia, stereotypów i problemów z godzeniem życia zawodowego z prywatnym.
Liczba Europejek aktywnych zawodowo wzrasta – kobiety stanowią dziś prawie 60 proc. absolwentów uczelni wyższych. Wciąż zajmują one jednak mniej odpowiedzialnych stanowisk niż mężczyźni i wybierają gorzej wynagradzane zawody.
Jak konkretnie wygląda sytuacja w UE pod względem równości kobiet i mężczyzn? Co roku dokonuje się oceny sytuacji w sprawozdaniu dotyczącym równości kobiet i mężczyzn. Oto kilka przykładów:
Wskaźnik zatrudnienia kobiet rośnie, jednak nadal jest niższy od wskaźnika zatrudnienia mężczyzn, mimo faktu, że więcej kobiet niż mężczyzn studiuje i kończy studia uniwersyteckie.
Kobiety wciąż jeszcze rzadziej zajmują kierownicze stanowiska w gospodarce i polityce, choć w ostatnim dziesięcioleciu sytuacja uległa poprawie.
Nadal istnieją bardzo duże różnice w podziale obowiązków domowych między mężczyznę i kobietę.
Kobiety są bardziej zagrożone ubóstwem niż mężczyźni.
Kobiety są głównymi ofiarami przemocy seksualnej. Kobiety i dziewczęta częściej padają ofiarą handlarzy „żywym towarem".
Unia Europejska realizuje PROGRESS (2007–2013), który jest programem finansowym wspierającym skuteczne wdrażanie zasad równości kobiet i mężczyzn oraz promującym równość płci we wszystkich obszarach polityki unijnej. Również Europejski Fundusz Społeczny promuje równość kobiet i mężczyzn. W Unii Europejskiej funkcjonuje także Instytut UE ds. Równości Kobiet i Mężczyzn. Jego zadaniem jest udostępnianie wiedzy specjalistycznej, poprawa wiedzy z zakresu równości płci i uwrażliwianie społeczeństwa na kwestie związane z tym tematem.
Natomiast w czerwcu 2008 r. przy Komisji Europejskiej rozpoczęła działalność sieć kobiet zajmujących stanowiska decyzyjne w polityce i gospodarce. Sieć stanowi platformę na poziomie EU umożliwiającą wymianę dobrych praktyk i sprawdzonych strategii na rzecz poprawy równości w dostępie do stanowisk kierowniczych.
Komisję Europejską w przygotowywaniu i realizacji działań Wspólnoty mających na celu promowanie równych szans kobiet i mężczyzn wpiera z kolei Komitet Doradczy ds. Równości Szans Kobiet i Mężczyzn. Wspomaga on również stałą wymianę informacji na temat doświadczeń, działań politycznych i praktyk pomiędzy państwami członkowskimi a różnymi zainteresowanymi stronami. Aby osiągnąć wyznaczone cele, Komitet kieruje do Komisji opinie na tematy związane z promowaniem równych szans w UE. W jego skład wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, partnerów społecznych na poziomie UE oraz organizacji pozarządowych.
Komitet ustanowiono w 1981 r. na mocy decyzji Komisji 82/43/EWG.