Sąd okręgowy w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy odrzucił odwołanie ubezpieczonego. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że ubezpieczony nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, które stwierdzało datę powstania niezdolności do pracy. Sąd zwrócił uwagę, że ubezpieczony został prawidłowo pouczony o możliwości wniesienia sprzeciwu, natomiast termin do złożenia sprzeciwu już upłynął. Sąd podkreślił, że ubezpieczony w odwołaniu podniósł jedynie kwestie związane z datą powstania niezdolności do pracy.
Odrzucenie odwołania
Rozstrzygnięcie to sąd oparł na treści art. 477(9) § 3(1) k.p.c. Zgodnie z tym przepisem sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Jeżeli odwołanie opiera się także na zarzucie nierozpatrzenia wniesionego po terminie sprzeciwu od tego orzeczenia, a wniesienie sprzeciwu po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby zainteresowanej, sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Niezasadne zażalenie
Ubezpieczony nie zgodził się z rozstrzygnięciem sądu i wniósł zażalenie. Sąd apelacyjny oddalił wniesione zażalenie. Sąd apelacyjny wyjaśnił, że kilkanaście lat temu przywrócono dwuinstancyjne orzecznictwo lekarskie w postępowaniu przed organem rentowym. Od 1.01.2005 r. oceny niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Orzeczenie to może być zaskarżone do komisji lekarskiej ZUS. Komisja dokonuje ponownej oceny. Wydaje ona rozstrzygnięcie w formie orzeczenia. Orzeczenia komisji lekarskiej lub lekarza orzecznika, które nie zostały zaskarżone sprzeciwem bądź wobec których nie zgłoszono zarzutu wadliwości, stanowią dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji.
Sporna data niezdolności
Bezspornym było to, że ubezpieczony nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika. Zdaniem ubezpieczonego, był on osobą niezdolną do pracy od wcześniejszej daty niż przyjął to lekarz orzecznik. Tej kwestii dotyczyło wniesione odwołanie. Należało jednak przypomnieć stanowisko Sądu Najwyższego z 15 marca 2006 r. w sprawie II UZP 17/05 (LEX nr 172369). W tym orzeczeniu przyjęto, że sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a zatem również w kwestii daty powstania niezdolności do pracy. Podstawą odrzucenia odwołania jest przepis art. 477(9) § 3 (1) k.p.c., na który powołał się sąd okręgowy. Innymi słowy, skoro ubezpieczony w odwołaniu kwestionował jedynie datę powstania niezdolności do pracy, to należało jego odwołanie odrzucić. Tym samym zaskarżona decyzja sądu okręgowego była trafna - wyjaśnił sąd apelacyjny.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 27 czerwca 2018 roku, sygn. akt III AUz 45/18, LEX nr 2531846.
Więcej przydatnych materiałów znajdziesz w SIP LEX:
Wszczęcie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych (procedura) >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.