KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 165 ust. 4 i art. 166 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/817 z dnia 20 maja 2021 r. ustanawiające "Erasmus+": unijny program na rzecz kształcenia i szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1288/2013 1 , w szczególności jego art. 15
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/888 z dnia 20 maja 2021 r. ustanawiające program "Europejski Korpus Solidarności" oraz uchylające rozporządzenia (UE) 2018/1475 i (UE) nr 375/2014 2 , w szczególności jego art. 16 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rada Europejska wielokrotnie wspominała o potrzebie wzmocnienia i rozszerzenia programu Erasmus+. Ponadto w ramach konsultacji dotyczących śródokresowej oceny programu Erasmus+ (2014-2020) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 3 oraz programu, który miałby zastąpić ten program 4 , stwierdzono potrzebę zachowania ciągłości zakresu, architektury i mechanizmów realizacji programu Eras- mus+. Jednocześnie stwierdzono potrzebę wprowadzenia szeregu usprawnień, takich jak uczynienie programu Erasmus+ bardziej sprzyjającym włączeniu społecznemu, prostszym i łatwiejszym w zarządzaniu dla beneficjentów.
(2) Zarówno w rozporządzeniu w sprawie Erasmus+, jak i rozporządzeniu w sprawie programu "Europejski Korpus Solidarności" przewidziano opracowanie przez Komisję ram środków na rzecz włączenia osób o mniejszych szansach 5 . Biorąc pod uwagę podobieństwa programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności w odniesieniu do niektórych grup docelowych, do których są skierowane (osoby o mniejszych szansach w programie Erasmus+ i osoby młode o mniejszych szansach w programie "Europejski Korpus Solidarności"), wspólny charakter struktur wykonawczych obu programów oraz podobieństwa w strukturze finansowania, należy ustanowić wspólne ramy środków na rzecz włączenia.
(3) Ramy środków na rzecz włączenia powinny uwzględniać obszary interwencji na rzecz zaradzenia wyzwaniom ogólnoświatowym określone w pkt 4 załącznika III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 6 , a także plan prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu na lata 2021-2024. Organizacje, takie jak podmioty otrzymujące dotacje w ramach programów, mają do odegrania kluczową rolę pod względem urzeczywistnienia włączenia, w szczególności pod względem rozwoju organizacyjnego, nabywania i budowania większej zdolności w zakresie realizacji projektów dotyczących włączenia i wymagań dotyczących dostępności, promowania włączenia w całej organizacji, a także pod względem działań informacyjnych i wsparcia skierowanych do uczestników przed rozpoczęciem projektu, w czasie jego realizacji i po jego zakończeniu.
(4) W niektórych przypadkach osoby o mniejszych szansach rzadziej uczestniczą w przedmiotowych programach z powodów finansowych, czy to ze względu na swoją sytuację ekonomiczną, czy też ze względu na wyższe koszty uczestnictwa wynikające z ich szczególnej sytuacji, co dotyczy często osób z niepełnosprawnościami. W takich przypadkach ich uczestnictwo mogłoby zostać ułatwione poprzez ukierunkowane wsparcie finansowe.
(5) Brak świadomości dostępności środków przeznaczonych dla osób o mniejszych szansach może prowadzić do mniejszego udziału tych grup docelowych. Konieczne jest zwiększenie wysiłków, aby podnieść poziom ich świadomości i wiedzy na temat istniejących możliwości i sposobów uzyskania do nich dostępu.
(6) Zachęca się organizacje do traktowania włączenia i różnorodności zgodnie ze swoimi potrzebami i z potrzebami swojej społeczności. Personel zajmujący się konkretnie kwestiami włączenia i różnorodności oraz uczestnikami o mniejszych szansach w swoich organizacjach może korzystać ze współpracy z personelem innych organizacji, aby wspierać osoby o mniejszych szansach. Mogą prowadzić różne formy wsparcia, takie jak sesje szkoleniowe, doświadczenia związane z wzajemnym uczeniem się i możliwości obserwacji pracy, co ma im pomóc w zwiększaniu swoich zdolności w tym zakresie.
(7) Zdecydowane wspierające podejście do uczestników o mniejszych szansach ma kluczowe znaczenie dla pomocy w usuwaniu przeszkód uniemożliwiających im pełne uczestnictwo w programach.
(8) Włączenie i różnorodność stanowią część kryteriów wyboru wniosków o finansowanie i alokacji wsparcia finansowego. Projektom o wysokiej jakości, w których w sposób aktywny uwzględniono włączenie i różnorodność, i które angażują uczestników o mniejszych szansach, należy przyznać priorytet w procesie przyznawania dofinansowania.
(9) Do osób o mniejszych szansach należy dotrzeć w ich własnym otoczeniu dzięki dostosowaniu podejścia do ich szczególnych potrzeb informacyjnych i w zakresie dostępności. Ważnym czynnikiem skutecznego docierania z informacjami do niedostatecznie reprezentowanych grup jest współpraca z zainteresowanymi stronami pracującymi z tymi grupami docelowymi oraz zaangażowanie użytkowników na szczeblu lokalnym i regionalnym.
(10) Specjalne działania monitorujące, wykorzystujące zestaw konkretnych wskaźników powinny zapewnić dane jakościowe i ilościowe, aby stopniowo wspierać w jeszcze bardziej strategiczny i ukierunkowany sposób wykorzystanie budżetu dostępnego w ramach programów.
(11) Środki na rzecz włączenia mogą już funkcjonować w kontekście krajowym. Komplementarność i synergie ze środkami wprowadzonymi w życie niniejszymi ramami mogą przyczynić się do wywarcia większego wpływu przez docieranie do uczestników o mniejszych szansach i wspieranie ich.
(12) Niniejsza decyzja oraz plany działania zapewniające włączenie nie powinny naruszać praw podstawowych i powinny być zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej 7 . Powinny one również zapewniać pełne poszanowanie prawa do niedyskryminacji i promować stosowanie art. 21 Karty.
(13) Podmioty zaangażowane w proces podnoszenia poziomu włączenia społecznego i różnorodności w ramach programu Erasmus+ i programu "Europejski Korpus Solidarności" są zróżnicowane i przyczyniają się do opracowania pomysłów oraz nowych lub ulepszonych mechanizmów, a także działają jako kluczowi propagatorzy starań na rzecz włączenia i różnorodności,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
