a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) W art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewidziano przyjęcie planów wieloletnich zawierających środki ochronne w odniesieniu do połowów niektórych stad na danym obszarze geograficznym.
(3) Takie plany wieloletnie zawierają szczegóły realizacji obowiązku wyładunku i mogą upoważniać Komisję do dokładniejszego określenia tych szczegółów na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(4) W rozporządzeniu (UE) 2019/472 ustanowiono wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich oraz połowami eksploatującymi te stada. Art. 13 tego rozporządzenia uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych uzupełniających to rozporządzenie poprzez określenie szczegółów obowiązku wyładunku w odniesieniu do wszystkich stad gatunków w wodach zachodnich, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jak przewidziano w art. 15 ust. 5 lit. a)-e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(5) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/2239 3 określono szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów dennych w wodach północnozachodnich na lata 2020-2021, w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Hiszpanię, Francję, Irlandię, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo 4 , które mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach północnozachodnich.
(6) Po zasięgnięciu opinii Komitetu Doradczego ds. Wód Północno-Zachodnich oraz Komitetu Doradczego ds. Zasobów Pelagicznych Belgia, Hiszpania, Francja, Irlandia i Niderlandy przedstawiły Komisji w dniu 5 maja 2020 r. wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów niektórych gatunków w wodach północnozachodnich na lata 2021-2023. Państwa członkowskie dokonały przeglądu wspólnej rekomendacji dnia 29 lipca 2020 r.
(7) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/2237 5 określono szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów dennych w wodach południowozachodnich na lata 2020-2021, w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Hiszpanię, Francję, Niderlandy i Portugalię, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach południowozachodnich.
(8) Po zasięgnięciu opinii Komitetu Doradczego ds. Wód Południowo-Zachodnich oraz Komitetu Doradczego ds. Zasobów Pelagicznych w dniu 24 kwietnia 2020 r. Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia przedstawiły Komisji w dniu 5 maja 2020 r. wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów niektórych gatunków w wodach południowozachodnich na lata 2021-2023. Państwa członkowskie dokonały przeglądu wspólnej rekomendacji dnia 16 lipca 2020 r.
(9) Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ("STECF") 6 zweryfikował opinie naukowe otrzymane od właściwych podmiotów naukowych. Komisja przedstawiła przedmiotowe środki grupie ekspertów składającej się z przedstawicieli państw członkowskich podczas posiedzenia, które odbyło się w dniu 28 lipca 2020 r. i w którym Parlament Europejski uczestniczył w charakterze obserwatora.
(10) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnej realizacji obowiązku wyładunku. W kilku przypadkach przedstawiono nowe dowody, ale STECF uznał, że wymagana jest poprawa jakości przekazywanych informacji. W takich przypadkach należy przyznawać tymczasowe wyłączenia. Dzięki dalszemu prowadzeniu działalności połowowej usprawniony zostanie proces gromadzenia danych i zastrzeżenia STECF zostaną uwzględnione.
(11) Regionalne grupy państw członkowskim oparły większość swoich wniosków o wyłączenie de minimis na potencjalnym wzroście kosztów w wyniku postępowania z niezamierzonymi połowami. Poprawiła się jakość informacji w tym zakresie przekazywanych przez państwa członkowskie. STECF zauważa jednak, że wciąż konieczne jest usprawnienie procesu gromadzenia danych i że w celu zmniejszenia poziomu niezamierzonych połowów priorytetem powinna być poprawa selektywności. W takich przypadkach wyłączenia należy zatem przyznawać na zasadzie indywidualnej na okres 1 roku lub 2 lat. Państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe dane pochodzące z trwających doświadczeń i badań naukowych.
(12) W odniesieniu do wód północnozachodnich powinny mieć zastosowanie poniższe wyłączenia z obowiązku wyładunku z uwagi na wysoką przeżywalność.
(13) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność, o którym mowa w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do homarca złowionego przy użyciu więcierzy, pułapek lub koszy w podobszarach Międzynarodowej Rady Badań Morza ("ICES") 6 i 7. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 7 , że wyłączenie jest uzasadnione. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(14) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca złowionego przy użyciu włoków dennych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 100 mm i w odniesieniu do homarca złowionego przy użyciu włoków dennych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 70-99 mm, w połączeniu z wariantami narzędzi selektywnych (połowy TR1 i TR2), w podobszarze ICES 7. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. W ubiegłych latach STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie i stwierdził 8 , że badanie dotyczące przeżywalności przeprowadzone przy użyciu włoków Seltra dostarczyło wystarczających danych, ale że ogólny wpływ na ekstensywne połowy homarca przy użyciu innych narzędzi połowowych nadal jest trudno ocenić. STECF stwierdził, że przy założeniu, iż stosunkowo wysoki wskaźnik przeżywalności sprawdza się w stosunku do wszystkich narzędzi połowowych, oznacza to stosunkowo niski wskaźnik odrzutów w tym rodzaju połowów. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie z uwzględnieniem specyfiki narzędzi dla strefy ochrony w Morzu Celtyckim i Morza Irlandzkiego.
(15) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca złowionego w rejonie ICES 6a, w odległości do dwunastu mil morskich od brzegu, przy użyciu włoków rozpornicowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-110 mm. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 9 , że badanie dotyczące przeżywalności jest miarodajne i wykazuje stosunkowo wysoki wskaźnik przeżywalności. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(16) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do osobników soli poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony ("MCRS"), złowionych przy użyciu włoków rozpornicowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-99 mm, w rejonie ICES 7d w obrębie sześciu mil morskich od linii brzegu i poza określonymi obszarami dojrzewania narybku. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował w poprzednich latach dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 10 , że są one wystarczające. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(17) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do rajokształtnych złowionych przy użyciu wszelkich narzędzi w podobszarach ICES 6 i 7. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 11 , że przeżywalność różni się w zależności od gatunku i łowiska. STECF zauważył, że prowadzone są projekty, które powinny dostarczyć użytecznych informacji na temat tego wyłączenia. Wniosek ten ma zastosowanie do rai dwuplamej (Leucoraja naevus). STECF zauważył, że dowody wskazywały na niższe wskaźniki przeżywalności dotyczące rai dwuplamej. Państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja każdego roku, przedstawić dodatkowe informacje naukowe pochodzące z tych badań.
(18) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do gładzicy, złowionej w rejonach ICES 7a-7k, przez statki używające włoków rozprzowych, o maksymalnej mocy silnika 221 kW, o maksymalnej długości 24 metrów, dokonujące połowów w odległości do 12 mil morskich od brzegu oraz przy zaciągach nieprzekraczających 90 minut i przez statki używające włoków rozprzowych, o mocy silnika ponad 221 kW, stosujące linę separatora kamieni lub panel uwalniania zanieczyszczeń dennych. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 12 , że szacunki przeżywalności w odrzutach różnią się w zależności od rejsu i że dowody w przypadku rejonów ICES 7h, 7j i 7k są niewystarczające. W tych okolicznościach wyłączenie należy utrzymać w mocy tylko w odniesieniu do gładzicy w rejonach ICES 7a-7g. Zainteresowane państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja każdego roku, przedstawić stosowne dowody. Komisja zauważa również, że państwa członkowskie zobowiązały się we wspólnej rekomendacji do przedłożenia wraz z kolejnym sprawozdaniem rocznym do dnia 1 maja 2021 r. terminu zakończenia ustalonego planu działania.
(19) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do gładzicy złowionej przy użyciu drygawic lub włoków rozpornicowych w rejonach ICES 7d-7g. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 13 , że badanie dotyczące przeżywalności jest miarodajne i wykazuje stosunkowo wysoki wskaźnik przeżywalności. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(20) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do gładzicy złowionej przy użyciu niewodów duńskich w rejonie ICES 7d. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował w poprzednich latach dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 14 , że dane z badania dotyczącego wskaźników przeżywalności są wiarygodne i pozwalają na miarodajne szacunki dotyczące przeżywalności w odniesieniu do tego rodzaju połowów. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(21) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do gatunków złowionych przy użyciu więcierzy, pułapek i koszy w wodach północnozachodnich (podobszary ICES 5, 6 i 7). Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. Państwa członkowskie przedstawiły dowody naukowe w celu wykazania wysokich wskaźników przeżywalności w odrzutach gatunków poławianych w tym rodzaju połowów. STECF przeanalizował dowody przedstawione w poprzednich latach i stwierdził 15 , że przeżywalność w odrzutach gatunków poławianych za pomocą pułapek i więcierzy może być znaczna. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(22) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1393/2014 16 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywal- ność w odniesieniu do makreli i śledzia atlantyckiego złowionych przy użyciu okrężnic w podobszarze ICES 6 w przypadku spełnienia określonych warunków. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu dowodów potwierdzających w poprzednich latach i stwierdził 17 , że wskaźniki przeżywalności zależą od czasu trwania zatłoczenia i od zagęszczenia ryb w sieci, które są zwykle w tych połowach ograniczone. Zakładając, iż wyniki badania przeżywalności są reprezentatywne dla wskaźników przeżywalności w komercyjnych operacjach połowowych, odsetek uwolnionych makreli pozostających przy życiu będzie prawdopodobnie wynosił około 70 %. Gęstości zarybienia będą też niższe niż gęstość, przy której zaobserwowano wzrost śmiertelności śledzia atlantyckiego. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu.
(23) W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1393/2014 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do makreli i śledzia atlantyckiego złowionych w połowach sieciami pierścieniowymi ukierunkowanych na gatunki pelagiczne nieobjęte kwotami w rejonach ICES 7e i 7f. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 18 , że wskaźniki przeżywalności są prawdopodobnie zbliżone do wskaźników przeżywal- ności w przypadku połowów przy użyciu okrężnicy i że dowody potwierdzające są podobne do dowodów uzasadniających inne wyłączenia zawarte w poprzednich planach w zakresie odrzutów. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(24) W odniesieniu do wód południowozachodnich powinny mieć zastosowanie poniższe wyłączenia z obowiązku wyładunku z uwagi na wysoką przeżywalność.
(25) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do homarca złowionego włokami dennymi w podobszarach ICES 8 i 9 oraz w odniesieniu do morlesza bogara złowionego tradycyjnym narzędziem połowowym "voracera" w rejonie ICES 9a. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF ocenił wyłączenie dotyczące homarca w poprzednich latach i stwierdził 19 , że dowody są solidne. Jeżeli chodzi o morlesza bogara, STECF stwierdził w poprzednich ocenach 20 , że badania dostarczyły racjonalnie uzasadnionych dowodów naukowych potwierdzających przeżywalność morlesza bogara. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać obydwa te wyłączenia.
(26) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do rajokształtnych złowionych przy użyciu wszelkich narzędzi w podobszarach ICES 8 i 9. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF stwierdził 21 , że podjęto znaczne starania na rzecz wyeliminowania luk w danych, a szereg projektów wciąż jest w toku. Potrzebne są jednak usprawnienia w zakresie gromadzenia danych. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja 2022 r., przedstawić dodatkowe dowody naukowe pochodzące z trwających projektów. Należy zatem utrzymać to wyłączenie w mocy.
(27) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przyznano wyłączenie w odniesieniu do rai dwuplamej poławianej przy użyciu drygawic w podobszarach ICES 8 i 9 oraz w odniesieniu do rai dwuplamej poławianej przy użyciu włoków dennych w podobszarze ICES 8. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF przeanalizował dowody i stwierdził 22 , że podjęto znaczne starania na rzecz wyeliminowania luk w danych, a znaczna liczba projektów jest w toku. Potrzebne są jednak usprawnienia w zakresie gromadzenia danych. Biorąc pod uwagę, że w przeszłości wskaźniki przeżywalności w przypadku rai dwuplamej okazały się niższe niż w przypadku innych rajokształtnych, należy utrzymać wyłączenie w odniesieniu do rai dwuplamej poławianej przy użyciu drygawic w podobszarach ICES 8 i 9 do dnia 31 grudnia 2022 r., a w odniesieniu do rai dwu- plamej poławianej przy użyciu włoków dennych w podobszarze ICES 8 do dnia 31 grudnia 2021 r. Państwa członkowskie powinny jak najszybciej przedstawić dodatkowe informacje naukowe pochodzące z trwających projektów.
(28) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara złowionego tradycyjnym narzędziem połowowym "voracera" w rejonie ICES 9a oraz przy użyciu haków i lin w podobszarach ICES 8 i 10 oraz w rejonie ICES 9a. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. Potrzebne są jednak usprawnienia w zakresie gromadzenia danych. STECF zauważył 23 , że nie zrealizowano szeregu projektów dotyczących przeżywalności planowanych na lata 2019-2020 ze względu na ograniczenia w pozyskiwaniu materiału. Wyłączenie można przyznać do dnia 31 grudnia 2022 r. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż do dnia 1 maja 2022 r., przedstawić dodatkowe informacje naukowe uzasadniające to wyłączenie.
(29) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1394/2014 24 przewidziano wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do sardeli europejskiej, ostroboków i makreli złowionych w tradycyjnym łodziowym rybołówstwie przybrzeżnym, pod warunkiem że sieć nie zostanie w pełni wybrana na pokład. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF zauważył 25 , że dowody wykazują wysokie wskaźniki przeżywalności w przypadku sardeli europejskiej, ostroboków i makreli w sytuacji, gdy od chwili znalezienia się ryb w zatłoczonej sieci do momentu ich uwolnienia mija mniej niż 5 minut, co stanowi szacowany czas trwania zatłoczenia w rzeczywistych warunkach połowowych. Należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(30) W odniesieniu do wód północnozachodnich powinny mieć zastosowanie poniższe wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku.
(31) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych rodzajów rybołówstwa. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. W ubiegłych latach STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie i stwierdził 26 , że zawierały one uzasadnione argumenty wykazujące nieproporcjonalne koszty postępowania z niezamierzonymi połowami. Biorąc pod uwagę, że okoliczności nie uległy zmianie, należy kontynuować stosowanie wyłączeń de minimis w odniesieniu do:
- witlinka złowionego przez statki używające włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczek sieci równym co najmniej 80 mm (OTB, OTT, OT, PTB, PT, SSC, SDN, SPR, SX, SV, TBN, TBS, TB, TX), włoków pelagicz- nych (OTM i PTM) oraz włoków rozprzowych (BTT) o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm (BT2), w rejonach ICES 7b-7k.
Wyłączenie określone w tym tiret ma zastosowanie do grudnia 2021 r., biorąc pod uwagę ogólne obserwacje STECF dotyczące ogólnego stanu ochrony witlinka w podobszarach ICES 7b-7k. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe informacje na temat składu połowów nie później niż dnia 1 maja 2021 r.,
- soli złowionej przez statki używające drygawic i sieci skrzelowych do połowu soli w rejonach ICES 7d-7g,
- soli złowionej przez statki używające narzędzi TBB o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm i o zwiększonej selektywności (panel flamandzki), w rejonach ICES 7d-7h.
(32) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące plamiaka złowionego przez statki używające włoków dennych o rozmiarze oczek sieci co najmniej 80 mm w rejonach ICES 7b, 7c i 7e-7k. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF 27 zweryfikował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził, że plamiak jest gatunkiem dławiącym wysokiego ryzyka na tym obszarze. STECF zauważył jednak również, że zasoby dorsza atlantyckiego i witlinka w Morzu Celtyckim są w znacznym stopniu uszczuplone, i zalecił ograniczenie poziomu niezamierzonych połowów tych gatunków. Można zatem przyznać wyłączenie w odniesieniu do włoków dennych o rozmiarze oczek sieci równym co najmniej 100 mm i niewodów oraz z wyjątkiem włoków rozprzowych i ukierunkowanych połowów homarca; w odniesieniu do statków poławiających homarca, wykorzystujących sieci o rozmiarze oczek wynoszącym co najmniej 80 mm - w przypadku ukierunkowanych połowów homarca; oraz w odniesieniu do włoków rozprzowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 80 mm z panelem flamandzkim. Wyłączenie to należy utrzymać do dnia 31 grudnia 2022 r.
(33) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do połowów wielogatunkowych dennych prowadzonych przez statki prowadzące ukierunkowane połowy garneli i przy użyciu włoków rozprzowych w rejonie ICES 7a. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. W ubiegłych latach STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie i stwierdził 28 , że wyłączenie dotyczące tego rodzaju połowów jest dobrze udokumentowane na Morzu Północnym i że prawdopodobne jest, iż połowy na Morzu Północnym są reprezentatywne dla połowów na Morzu Irlandzkim. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(34) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do kaprosza złowionego przez statki używające włoków dennych w rejonach ICES 7b, 7c i 7f-7k. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu nowych danych przedstawionych przez państwa członkowskie i stwierdził 29 , że istnieją dowody potwierdzające zwiększone koszty związane z postępowaniem z niezamierzonymi połowami oraz ich przechowywaniem na odnośnych łowiskach. Priorytetem powinna być jednak poprawa selektywności. Wyłączenie to należy utrzymać do dnia 31 grudnia 2022 r. Zainteresowane państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż do maja 2022 r., przekazać dodatkowe dowody uzasadniające to wyłączenie.
(35) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do smuklicy o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, złowionej przez statki używające włoków rozprzowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm w podobszarze ICES 7 oraz przez statki używające włoków dennych pod określonymi warunkami. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował nowe dane przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 30 , że istnieją przesłanki wskazujące na dodatkowe koszty związane z postępowaniem z niezamierzonymi połowami. Wyłączenie należy utrzymać w mocy przez dwa lata z uwzględnieniem dodatkowych specyfikacji, aby umożliwić przeprowadzenie dodatkowego procesu gromadzenia danych. Zainteresowane państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż w maju 2021 r., przekazać dodatkowe dowody uzasadniające to wyłączenie.
(36) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli złowionej przez statki stosujące włoki rozprzowe o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm i o zwiększonej selektywności (panel flamandzki) w rejonach ICES 7a, 7j i 7k. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 31 , że potrzebne są dodatkowe specyfikacje techniczne dotyczące narzędzi połowowych. Wyłączenie należy utrzymać w mocy przez dwa lata, ale jedynie w odniesieniu do rejonu 7a, a państwa członkowskie powinny przedstawić jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż do dnia 1 maja 2022 r., dowody uzasadniające to wyłączenie.
(37) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do argentyny wielkiej złowionej przez statki używające włoków dennych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 100 mm w rejonie ICES 5b i w podobszarze ICES 6. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 32 , że istnieją dowody potwierdzające zwiększone koszty związane z postępowaniem z niezamierzonymi połowami oraz ich przechowywaniem. Wyłączenie należy utrzymać w mocy przez dwa lata, a państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja 2022 r., przedstawić dodatkowe dowody uzasadniające to wyłączenie.
(38) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do makreli i ostroboka złowionych w połowach wielogatunkowych gatunków dennych przez statki używające włoków dennych, niewodów i włoków rozprzowych w podobszarze ICES 6 i w rejonach ICES 7b-7k. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził, że istnieją dowody potwierdzające zwiększone koszty związane z postępowaniem z niezamierzonymi połowami, jak wykazano w poprzednich ocenach. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, wyłączenie należy utrzymać w mocy przez dwa lata, a państwa członkowskie powinny przedstawić jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja 2022 r., dodatkowe dowody uzasadniające to wyłączenie.
(39) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2239 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do plamiaka o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, złowionego przez statki używające włoków dennych o rozmiarze oczek sieci do 119 mm w połowach homarca prowadzonych na zachód od Szkocji w rejonie ICES 6a. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie i zauważył 33 , że wnioski ze sprawozdania STECF 19-08 są nadal aktualne i że argumenty dotyczące nieproporcjonalnych kosztów wydają się zasadne. Biorąc pod uwagę obecny poziom niezamierzonych połowów w tym łowisku, wyłączenie należy utrzymać, ale wyłącznie w odniesieniu do statków, które stosują wysoce selektywne narzędzia.
(40) W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1393/2014 przyznano wyłączenia de minimis w odniesieniu do następujących połowów pelagicznych:
- błękitka w ramach połowów przemysłowych przez trawlery pelagiczne, ukierunkowanych na ten gatunek w rejonach ICES 5b, 6 i 7 połączonych z przetwarzaniem tego gatunku na statkach w celu wytworzenia bazy do surimi,
- tuńczyka białego w ramach ukierunkowanych połowów tuńczyka białego przy użyciu tuk pelagicznych w pod- obszarze ICES 7,
- makreli, ostroboka, śledzia atlantyckiego i witlinka złowionych przez trawlery pelagiczne o maksymalnej długości całkowitej 25 metrów przy użyciu włoków pelagicznych w rejonie ICES 7d.
(41) Państwa członkowskie wystąpiły z wnioskiem o kontynuowanie stosowania wyłączenia de minimis w odniesieniu do błękitka (Micromesistius poutassou) w ramach połowów przemysłowych przez trawlery pelagiczne, ukierunkowanych na ten gatunek w rejonach ICES 5b, 6 i 7 połączonych z przetwarzaniem tego gatunku na statkach w celu wytworzenia bazy do surimi. Wynik analizy STECF dotyczącej tego wyłączenia w poprzednich latach był pozytywny 34 i zostało ono przyznane na podstawie trudności w zakresie poprawy selektywności. Biorąc pod uwagę, że okoliczności dotyczące połowów nie uległy zmianie, należy utrzymać te wyłączenia. Do dnia 1 maja 2023 r. państwa członkowskie powinny przedstawić dowody dotyczące modeli połowów.
(42) Państwa członkowskie wystąpiły z wnioskiem o kontynuowanie stosowanie wyłączenia de minimis w odniesieniu do tuńczyka białego (Thunnus alalunga) złowionego w ramach ukierunkowanych połowów tuńczyka białego przy użyciu tuk pelagicznych (PTM) w podobszarze ICES 7. STECF przeanalizował dowody przedłożone przez państwa członkowskie dotyczące nieproporcjonalnych kosztów przechowywania niezamierzonych połowów i postępowania z nimi w poprzednich latach i stwierdził 35 , że wniosek jest związany ze stratą w połowach komercyjnych. Państwa członkowskie przedstawiły koszty przechowywania połowów i postępowania z nimi na morzu i na lądzie. Biorąc pod uwagę, że okoliczności dotyczące połowów nie uległy zmianie, należy utrzymać te wyłączenia. Do dnia 1 maja 2023 r. państwa członkowskie powinny przedstawić dowody dotyczące modeli połowów.
(43) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia de minimis w odniesieniu do makreli, ostroboka, śledzia atlantyckiego i witlinka złowionych przez trawlery pelagiczne o maksymalnej długości całkowitej 25 metrów przy użyciu włoków pelagicznych w rejonie ICES 7d. STECF przeanalizował dowody przedłożone przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 36 , że wyłączenie to było uzasadnione rozsądnymi argumentami jakościowymi dotyczącymi nieproporcjonalności kosztów. Biorąc pod uwagę, że okoliczności dotyczące połowów nie uległy zmianie, należy utrzymać te wyłączenia. Do dnia 1 maja 2023 r. państwa członkowskie powinny przedstawić dowody dotyczące modeli połowów.
(44) W odniesieniu do wód południowozachodnich powinny mieć zastosowanie poniższe wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku.
(45) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące:
- morszczuka europejskiego złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- soli złowionej przy użyciu włoków w rejonach ICES 8a i 8b,
- soli złowionej przy użyciu drygawic i sieci skrzelowych w rejonach ICES 8a i 8b,
- beryksów złowionych przy użyciu haków i lin w podobszarze ICES 10.
(46) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące morszczuka europejskiego złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF zweryfikował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie w 2020 r. STECF stwierdził 37 , że analiza dotycząca dodatkowych kosztów będących konsekwencją postępowania z niezamierzonymi połowami jest dostosowana do flot prowadzących ukierunkowane połowy morszczuka europejskiego oraz że wyniki tej analizy wskazują, że zostanie wydłużony czas przeznaczany na postępowanie z niezamierzonymi połowami i ich sortowanie. Dowody są wyczerpujące i wystarczające, aby uzasadnić wyłączenie i w związku z tym wyłączenie to należy utrzymać. Należy również przyznać wyłączenie w odniesieniu do morszczuka i soli złowionych przez statki używające tuk i włoków rozpornicowych (OTM, PTM).
(47) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące soli złowionych przy użyciu włoków rozprzowych i włoków dennych w rejonach ICES 8a i 8b, oraz w odniesieniu do soli złowionych za pomocą drygawic i sieci skrzelowych w rejonach ICES 8a i 8b. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tych wyłączeń. STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 38 , że wspólna rekomendacja zawierała uzasadnione argumenty potwierdzające, że dalsza poprawa selektywności jest trudna do osiągnięcia, a koszty postępowania z niezamierzonymi połowami są nieproporcjonalne. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać te wyłączenia de minimis. Należy również przyznać wyłączenie w odniesieniu do soli złowionej przez statki używające tuk i włoków rozpornicowych (OTM, PTM).
(48) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące beryksów złowionych przy użyciu haków i lin w podobszarze ICES 10. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 39 , że przedstawione informacje zawierały uzasadnione argumenty potwierdzające, że dalsza poprawa w zakresie selektywności jest trudna do osiągnięcia lub wiąże się z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(49) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące:
- ostroboka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- ostroboka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,
- makreli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- makreli złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,
- smuklicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- smuklicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- żabnicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- żabnicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9.
(50) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/2033 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące:
- sardeli europejskiej złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- morlesza bogara złowionego przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a,
- soli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a.
(51) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tych wyłączeń oraz przyznanie wyłączenia w odniesieniu do żabnicy złowionej przy użyciu włoków pelagicznych. Państwa członkowskie przedstawiły szczegółową analizę ekonomiczną dotyczącą nieproporcjonalnych kosztów związanych z niezamierzonymi połowami, która została oceniona przez STECF 40 . STECF stwierdził, że chociaż badanie jest szczegółowe i obszerne, nie był w stanie w pełni ocenić jego metodyki w trakcie procedury pisemnej. Biorąc pod uwagę informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz brak możliwości przeprowadzenia przez STECF oceny metodyki badania, wyłączenia te należy zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu. Państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja każdego roku, przedstawiać dodatkowe dane uzasadniające wyłączenie.
(52) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2237 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące:
- witlinka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarze ICES 8,
- witlinka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarze ICES 8.
(53) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tych wyłączeń w odniesieniu do witlinka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarze ICES 8 oraz o przyznanie wyłączenia w odniesieniu do witlinka złowionego przy użyciu włoków pelagicznych. Państwa członkowskie przedstawiły nowe dowody. STECF stwierdził 41 , że istnieją przesłanki, by uznać, że poprawa w zakresie selektywności jest trudna w przypadku połowów wielogatunkowych dennych, w ramach których łowi się witlinka bez znacznych strat dla innych połowów komercyjnych, oraz że prowadzone są nowe badania. Wyłączenie należy przyznać na dwa lata. Zainteresowane państwa członkowskie powinny jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż dnia 1 maja każdego roku, przedstawić dodatkowe informacje naukowe pochodzące z trwających badań.
(54) Państwa członkowskie wystąpiły z wnioskiem o kontynuowanie stosowania wyłączenia de minimis dotyczącego wit- linka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarze ICES 8 i przedstawiły nowe dowody. STECF stwierdził 42 , że trudno jest osiągnąć poprawę selektywności w przypadku połowów przy użyciu sieci skrzelowych. Wymagana jest jednak poprawa jakości przekazywanych informacji dotyczących nieproporcjonalnych kosztów. Wyłączenie należy przyznać na dwa lata, a zainteresowane państwa członkowskie powinny jak najszybciej, ale nie później niż dnia 1 maja każdego roku, przedstawić dodatkowe dane.
(55) W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1394/2014 przewidziano wyłączenie de minimis dotyczące:
- błękitka w ramach połowów przemysłowych przez trawlery pelagiczne w podobszarze ICES 8,
- tuńczyka białego złowionego przy użyciu włoków w podobszarze ICES 8,
- sardeli europejskiej, makreli i ostroboka złowionych przy użyciu włoków pelagicznych w podobszarze ICES 8,
- ostroboka i makreli złowionych przy użyciu okrężnic (PS) w podobszarze ICES 8.
(56) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tych wyłączeń w odniesieniu do połowów pelagicznych. W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1394/2014 przewidziano te wyłączenia w wyniku pozytywnej oceny STECF w poprzednich latach 43 i przyznano wyłączenia na podstawie napotkanych trudności dotyczących poprawy selektywności w odniesieniu do błękitka, ostroboka i makreli; oraz wysokich kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami w przypadku tuńczyka białego i sardeli europejskiej. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(57) W związku z nowymi wspólnymi rekomendacjami należy uchylić rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2239 i rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2237 i zastąpić je nowym rozporządzeniem.
(58) Biorąc pod uwagę, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2021 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
