Białoruś-Unia Europejska. Umowa o readmisji osób przebywających nielegalnie. Bruksela.2020.01.08.

UMOWA

między Unią Europejską a Republiką Białorusi o readmisji osób przebywających nielegalnie

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią",

oraz

REPUBLIKA BIAŁORUSI, zwana dalej "Białorusią",

zwane dalej łącznie "Stronami",

KIERUJĄC SIĘ chęcią zacieśnienia współpracy w celu skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji,

PRAGNĄC ustanowić, w drodze niniejszej umowy oraz na zasadzie wzajemności, szybkie i skuteczne procedury ustalania tożsamości, a także organizowania bezpiecznego i zgodnego z przepisami powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, przebywania łub pobytu na terytorium Białorusi lub państwa członkowskiego Unii lub przestały spełniać te warunki, a także ułatwić tranzyt takich osób w duchu współpracy,

PODKREŚLAJĄC, że niniejsza umowa nie narusza praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Unii, państw członkowskich Unii ani Białorusi, wynikających z prawa międzynarodowego, a w szczególności z Konwencji z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców oraz protokołu do tej konwencji z dnia 31 stycznia 1967 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z Protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandia nie będą uczestniczyć w niniejszej umowie, o ile nie notyfikują swojego zamiaru w tym zakresie zgodnie z tym Protokołem,

ZWAŻYWSZY, że postanowienia niniejszej umowy wchodzącej w zakres części trzeciej tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nie mają zastosowania do Królestwa Danii zgodnie z Protokołem nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

SEKCJA  I

DEFINICJE I PODSTAWOWE ZASADY

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszej umowy:

a) "Strony" oznaczają Unię i Białoruś;

b) "obywatel Białorusi" oznacza osobę, która posiada obywatelstwo Białorusi;

c) "obywatel państwa członkowskiego" oznacza osobę, która posiada obywatelstwo - w rozumieniu definicji przyjętej na potrzeby Unii - państwa członkowskiego;

d) "państwo członkowskie" oznacza państwo członkowskie Unii związane niniejszą umową;

e) "obywatel państwa trzeciego" oznacza osobę, która posiada obywatelstwo inne niż Białorusi lub państwa członkowskiego;

f) "bezpaństwowiec" oznacza osobę nieposiadającą obywatelstwa;

g) "dokument pobytowy" oznacza wszelkiego rodzaju zezwolenie wydane przez Białoruś lub państwo członkowskie, uprawniające daną osobę do przebywania na ich terytorium. Pojęcie to nie obejmuje czasowych zezwoleń na pozostanie na terytorium Białorusi lub państwa członkowskiego w związku z rozpatrywaniem wniosku o azyl lub dokument pobytowy;

h) "wiza" oznacza zezwolenie wydane lub decyzję podjętą przez Białoruś lub państwo członkowskie, w przypadku gdy wydanie zezwolenia lub podjęcie decyzji jest wymagane w związku z wjazdem na terytorium Białorusi lub państwa członkowskiego lub tranzytem przez to terytorium. Niniejsza definicja nie obejmuje lotniskowej wizy tranzytowej;

i) "państwo składające wniosek" oznacza państwo (Białoruś lub państwo członkowskie), które składa wniosek o readmisję zgodnie z art. 8 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 15;

j) "państwo rozpatrujące wniosek" oznacza państwo (Białoruś lub państwo członkowskie), do którego skierowany jest wniosek o readmisję zgodnie z art. 8 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 15;

k) "właściwy organ" oznacza krajowy organ Białorusi lub państwa członkowskiego, któremu powierzono zadanie wykonania niniejszej umowy zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. a);

l) "tranzyt" do celów sekcji V oznacza przejazd obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca przez terytorium państwa rozpatrującego wniosek podczas podróży z państwa składającego wniosek do kraju przeznaczenia;

m) "rejon przygraniczny" oznacza obszar znajdujący się w odległości nie większej niż 30 kilometrów od wspólnej granicy lądowej między państwem członkowskim a Białorusią, a także międzynarodowe porty lotnicze państw członkowskich i Białorusi.

Artykuł  2

Podstawowe zasady

Wzmacniając współpracę w zakresie zapobiegania nielegalnej migracji i zwalczania jej, państwo rozpatrujące wniosek i państwo składające wniosek zapewniają, w ramach stosowania niniejszej umowy, wobec osób objętych jej zakresem, poszanowanie praw człowieka oraz przestrzeganie zobowiązań i zakresu odpowiedzialności wynikających z odpowiednich instrumentów międzynarodowych mających zastosowanie do Stron, w szczególności:

– Powszechnej deklaracji praw człowieka z 1948 r.,

– Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r.,

– Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej z 1965 r.,

– Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.,

– Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r.,

– Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. i protokołu do niej z 1967 r.

Państwo rozpatrujące wniosek zapewnia w szczególności, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z tych instrumentów międzynarodowych, ochronę praw osób podlegających readmisji na swoje terytorium.

SEKCJA  II

OBOWIĄZKI BIAŁORUSI W ZAKRESIE READMISJI

Artykuł  3

Readmisja własnych obywateli

1. Białoruś dokonuje readmisji:

a) na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium państwa składającego wniosek lub przestały spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami Białorusi;

b) niepozostających w związku małżeńskim małoletnich dzieci osób, o których mowa w lit. a), niezależnie od ich miejsca urodzenia czy obywatelstwa, chyba że mają one autonomiczne prawo pobytu w państwie składającym wniosek;

c) posiadających inne obywatelstwo lub będących bezpaństwowcami małżonków osób, o których mowa w lit. a), o ile mają oni lub przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium Białorusi, chyba że mają oni autonomiczne prawo pobytu w państwie składającym wniosek; oraz

d) osób, które po wjeździe na terytorium państwa członkowskiego zostały pozbawione obywatelstwa Białorusi albo się go zrzekły, chyba że osoby takie otrzymały ze strony tego państwa członkowskiego przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.

2. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez Białoruś właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne Białorusi, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, bezzwłocznie, nieodpłatnie i nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od pozytywnego rozpatrzenia wniosku wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi sześć miesięcy. Jeżeli Białoruś nie wyda dokumentu podróży w ciągu tych trzech dni roboczych, uznaje się, że akceptuje ona użycie europejskiego dokumentu podróży do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich w formacie określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1953 ¹  ("europejski dokument podróży do celów powrotu").

3. Jeżeli z przyczyn prawnych lub innych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne Białorusi w ciągu trzech dni roboczych od pozytywnego rozpatrzenia wniosku o readmisję wydaje nieodpłatnie nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności. Jeżeli Białoruś nie wyda takiego nowego dokumentu podróży w ciągu tych trzech dni roboczych, uznaje się, że akceptuje ona użycie europejskiego dokumentu podróży do celów powrotu.

Artykuł  4

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1. Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, Białoruś dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania i pobytu na terytorium państwa składającego wniosek albo przestali spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:

a) posiadają albo posiadały w momencie wjazdu dokument pobytowy wydany przez Białoruś;

b) posiadają albo posiadały w momencie wjazdu ważną wizę wydaną przez Białoruś, wraz z dowodem wjazdu na terytorium Białorusi; lub

c) nielegalnie wjechały na terytorium państwa członkowskiego bezpośrednio po pobycie na terytorium Białorusi bądź po tranzycie przez jej terytorium.

2. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, gdy:

a) obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znalazł się na terenie międzynarodowego portu lotniczego Białorusi jedynie w związku z tranzytem lotniczym; lub

b) państwo składające wniosek wydało obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem lub po wjeździe tej osoby na swoje terytorium, chyba że:

(i) osoba ta posiada wizę lub dokument pobytowy o dłuższym okresie ważności, wydane przez Białoruś;

(ii) osoba ta uzyskała wizę lub dokument pobytowy, wydane przez państwo składające wniosek, na podstawie podrobionych lub sfałszowanych dokumentów lub składając nieprawdziwe oświadczenia; lub

(iii) osoba ta nie spełnia żadnych warunków związanych z wydaniem wizy.

3. Nie naruszając art. 7 ust. 2, po pozytywnym rozpatrzeniu przez Białoruś wniosku o readmisję państwo składające wniosek wydaje osobie, na której readmisję wyrażono zgodę, europejski dokument podróży do celów powrotu.

SEKCJA  III

OBOWIĄZKI UNII W ZAKRESIE READMISJI

Artykuł  5

Readmisja własnych obywateli

1. Państwo członkowskie dokonuje readmisji:

a) na wniosek Białorusi i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Białorusi lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami tego państwa członkowskiego;

b) niepozostających w związku małżeńskim małoletnich dzieci osób, o których mowa w lit. a), niezależnie od ich miejsca urodzenia czy obywatelstwa, chyba że mają one autonomiczne prawo pobytu w Białorusi;

c) posiadających inne obywatelstwo lub będących bezpaństwowcami małżonków osób, o których mowa w lit. a), o ile mają oni lub przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium państwa rozpatrującego wniosek, chyba że mają oni autonomiczne prawo pobytu w Białorusi; oraz

d) osób, które po wjeździe na terytorium Białorusi zostały pozbawione obywatelstwa tego państwa członkowskiego albo zrzekły się go, chyba że osoby takie otrzymały ze strony Białorusi przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.

2. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez państwo rozpatrujące wniosek, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne tego państwa członkowskiego, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, bezzwłocznie, nieodpłatnie i nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od pozytywnego rozpatrzenia wniosku wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi sześć miesięcy. Jeżeli państwo rozpatrujące wniosek nie wyda dokumentu podróży w ciągu tych trzech dni roboczych, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży Białorusi do celów wydalenia określonego w załączniku 7.

3. Jeżeli z przyczyn prawnych lub innych dana osoba podlegająca readmisji nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne państwa rozpatrującego wniosek w ciągu trzech dni roboczych od pozytywnego rozpatrzenia wniosku o readmisję wydaje nieodpłatnie nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności. Jeżeli państwo rozpatrujące wniosek nie wyda takiego nowego dokumentu podróży w ciągu tych trzech dni roboczych, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży Białorusi do celów wydalenia określonego w załączniku 7.

Artykuł  6

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1. Na wniosek Białorusi i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, państwo członkowskie dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Białorusi albo przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:

a) posiadają albo posiadały w momencie wjazdu dokument pobytowy wydany przez państwo rozpatrujące wniosek;

b) posiadają albo posiadały w momencie wjazdu ważną wizę wydaną przez państwo rozpatrujące wniosek, wraz z dowodem wjazdu na terytorium tego państwa; lub

c) nielegalnie wjechały na terytorium Białorusi bezpośrednio po pobycie na terytorium państwa rozpatrującego wniosek bądź po tranzycie przez terytorium tego państwa.

2. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, gdy:

a) obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znalazł się na terenie międzynarodowego portu lotniczego państwa rozpatrującego wniosek jedynie w związku z tranzytem lotniczym; lub

b) Białoruś wydała obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem lub po wjeździe tej osoby na swoje terytorium, chyba że:

(i) osoba ta posiada wizę lub dokument pobytowy o dłuższym okresie ważności, wydane przez państwo rozpatrujące wniosek;

(ii) osoba ta uzyskała wizę lub dokument pobytowy, wydane przez Białoruś, na podstawie podrobionych lub sfałszowanych dokumentów lub składając nieprawdziwe oświadczenia; lub

(iii) osoba ta nie spełnia żadnych warunków związanych z wydaniem wizy.

3. Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do:

a) państwa członkowskiego, które wydało wizę lub dokument pobytowy;

b) jeżeli wizę lub dokument pobytowy wydały co najmniej dwa państwa członkowskie - państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności albo - jeżeli okres ważności jednego lub kilku z takich dokumentów upłynął - dokument, który jest nadal ważny;

c) jeżeli upłynął okres ważności wszystkich wiz i dokumentów pobytowych - państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniejszą datą ważności;

d) jeżeli nie można przedłożyć wizy lub dokumentu pobytowego - państwa członkowskiego, które dana osoba opuściła najpóźniej.

4. Nie naruszając art. 7 ust. 2, po pozytywnym rozpatrzeniu przez dane państwo członkowskie wniosku o readmisję Białoruś wydaje osobie, na której readmisję wyrażono zgodę, dokument podróży wymagany do powrotu tej osoby określony w załączniku 7.

SEKCJA  IV

PROCEDURA READMISJI

Artykuł  7

Zasady

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie obowiązku określonego w art. 3-6, wymaga złożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

2. Jeżeli osoba, która ma podlegać readmisji, posiada jakikolwiek ważny dokument podróży wskazany w załączniku 1, a w przypadku obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców - ważną wizę lub dokument pobytowy państwa rozpatrującego wniosek, przekazanie tej osoby może nastąpić bez konieczności złożenia przez państwo składające wniosek wniosku o readmisję lub pisemnego powiadomienia, zgodnie z art. 12 ust. 1, do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

3. Nie naruszając ust. 2, jeżeli daną osobę zatrzymano w rejonie przygranicznym państwa składającego wniosek po tym, jak nielegalnie przekroczyła granicę, przybywając bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, państwo składające wniosek może złożyć wniosek o readmisję w ciągu dwóch dni roboczych od zatrzymania tej osoby ("procedura w trybie przyspieszonym").

Artykuł  8

Wniosek o readmisję

1. Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zawiera następujące informacje:

– dane określające tożsamość osoby, która ma podlegać readmisji (np. imiona, nazwiska, datę urodzenia i - o ile to możliwe - miejsce urodzenia oraz ostatnie miejsce pobytu), a w stosownych przypadkach także dane określające tożsamość małżonka lub niepozostających w związku małżeńskim małoletnich dzieci,

– w przypadku własnych obywateli: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo, zgodnie z, odpowiednio, załącznikami 1 i 2,

– w przypadku obywateli państw trzecich i bezpaństwowców: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, zgodnie z, odpowiednio, załącznikami 3 i 4,

– zdjęcie osoby, która ma podlegać readmisji,

– w stosownych przypadkach odciski palców, zgodnie z mającym zastosowanie ustawodawstwem państwa składającego wniosek.

2. Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, powinien również zawierać, o ile to konieczne, następujące informacje:

– oświadczenie stwierdzające, że osoba, która ma być przekazana, może potrzebować pomocy lub opieki, pod warunkiem że osoba ta wyraziła jednoznaczną zgodę na takie oświadczenie, oraz

– wszelkie inne środki ochrony, bezpieczeństwa bądź informacje dotyczące stanu zdrowia danej osoby, jakie mogą być niezbędne w przypadku danego przekazywania.

3. Wspólny wzór do wykorzystania przy sporządzaniu wniosków o readmisję znajduje się w załączniku 5.

4. Wnioski o readmisję można składać za pośrednictwem wszelkich środków porozumiewania się, w tym środków elektronicznych, takich jak faks lub poczta elektroniczna.

Artykuł  9

Środki dowodowe potwierdzające obywatelstwo

1. Dowód potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) i art. 5 ust. 1 lit. a) można przedstawić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 1, nawet jeżeli ich okres ważności upłynął. Jeżeli przedłożono takie dokumenty, państwa członkowskie oraz Białoruś wzajemnie uznają obywatelstwo bez prowadzenia dalszego postępowania wyjaśniającego. Dowód potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

2. Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) i art. 5 ust. 1 lit. a) można przedstawić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 2, nawet jeżeli ich okres ważności upłynął. Jeżeli przedłożono takie dokumenty, państwa członkowskie i Białoruś uznają, że obywatelstwo zostało ustalone, chyba że posiadają dowody przeciwne. Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

3. Jeżeli nie można przedłożyć żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 1 lub 2, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne danego państwa rozpatrującego wniosek przeprowadza - na prośbę państwa składającego wniosek, którą należy zawrzeć we wniosku o readmisję - bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu siedmiu dni kalendarzowych od dnia złożenia wniosku, rozmowę z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa. Procedurę dotyczącą takich rozmów można ustalić w protokołach wykonawczych, zgodnie z art. 20.

Artykuł  10

Środki dowodowe dotyczące obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1. Dowody potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców ustanowione w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 oparte są na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 3. Dowody takie nie mogą się opierać na fałszywych dokumentach. Państwa członkowskie oraz Białoruś wzajemnie uznają wszelkie takie dowody bez prowadzenia dalszego postępowania wyjaśniającego.

2. Dowody prima facie potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców ustanowione w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 4. Takie dowody prima facie nie mogą się opierać na fałszywych dokumentach. W przypadku przedłożenia takich dowodów prima facie państwa członkowskie i Białoruś uznają warunki za ustalone, chyba że posiadają dowody przeciwne.

3. O bezprawnym charakterze wjazdu, przebywania lub pobytu decyduje brak w dokumentach podróży danej osoby niezbędnej wizy lub innego zezwolenia na pobyt na terytorium państwa składającego wniosek. Dowodem prima facie bezprawnego wjazdu, przebywania lub pobytu jest także oświadczenie państwa składającego wniosek, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy ani dokumentu pobytowego.

Artykuł  11

Terminy

1. Właściwy organ państwa składającego wniosek składa wniosek o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek najpóźniej w ciągu 180 dni od dnia uzyskania informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu lub przestał spełniać te warunki. Jeżeli istnieją przeszkody prawne lub inne przeszkody uniemożliwiające złożenie wniosku w terminie, na wniosek państwa składającego wniosek termin ten przedłuża się, ale wyłącznie do czasu ustania tych przeszkód.

2. Odpowiedzi na wniosek o readmisję udziela się na piśmie:

– w ciągu dwóch dni roboczych od jego złożenia, w przypadku gdy wniosek złożono w ramach procedury w trybie przyspieszonym, lub

– w ciągu 10 dni kalendarzowych od jego złożenia - we wszystkich pozostałych przypadkach.

Bieg tych terminów rozpoczyna się od dnia otrzymania wniosku o readmisję. W przypadku nieudzielenia odpowiedzi w odpowiednim terminie zgodę na przekazanie danej osoby uważa się za udzieloną.

Odpowiedź na wniosek o readmisję można składać za pośrednictwem wszelkich środków porozumiewania się, w tym środków elektronicznych, takich jak faks lub poczta elektroniczna.

3. Odrzucenie wniosku o readmisję musi mieć formę pisemną i zawierać uzasadnienie.

4. Po uzyskaniu zgody bądź w stosownych przypadkach po upływie odpowiedniego terminu określonego w ust. 2 przekazanie danej osoby następuje w ciągu trzech miesięcy. Na wniosek państwa składającego wniosek termin ten może zostać przedłużony o czas potrzebny do usunięcia przeszkód prawnych lub innych przeszkód.

Artykuł  12

Sposoby przekazywania osób i rodzaje transportu

1. Nie naruszając art. 7 ust. 2, przed przekazaniem danej osoby właściwe organy państwa składającego wniosek powiadamiają właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek - na piśmie, z wyprzedzeniem co najmniej 72 godzin - o dacie przekazania, miejscu wjazdu i ewentualnej eskorcie oraz podają inne informacje związane z przekazaniem.

2. Transport może się odbyć dowolnym środkiem transportu, w tym drogą powietrzną. W przypadku przekazania danej osoby drogą powietrzną nie ma obowiązku korzystania z usług krajowych przewoźników Białorusi lub państw członkowskich; można korzystać zarówno z rejsowych, jak i czarterowych połączeń lotniczych. W przypadku przekazania odbywającego się pod eskortą jej skład nie musi się ograniczać do uprawnionych osób z państwa składającego wniosek, ale osoby te muszą być osobami uprawnionymi przez Białoruś lub którekolwiek państwo członkowskie.

3. Jeżeli tranzyt odbywa się drogą powietrzną, ewentualne osoby eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania niezbędnych wiz.

Artykuł  13

Omyłkowa readmisja

Państwo składające wniosek ponownie przyjmuje każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez państwo rozpatrujące wniosek, jeżeli w okresie trzech miesięcy po przekazaniu tej osoby ustalono, że wymogi określone w art. 3-6 nie są spełnione i uzasadniono ten brak spełnienia wymogów.

W takich przypadkach postanowienia proceduralne niniejszej umowy stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian oraz przekazuje wszystkie dostępne informacje dotyczące rzeczywistej tożsamości i obywatelstwa osoby, która ma być przyjęta z powrotem.

SEKCJA  V

TRANZYT

Artykuł  14

Zasady

1. Państwa członkowskie i Białoruś powinny ograniczyć tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców do przypadków, w których niemożliwe jest przewiezienie ich bezpośrednio do państwa będącego miejscem przeznaczenia.

2. Białoruś zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek państwa członkowskiego, a państwo członkowskie zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek Białorusi, pod warunkiem że zapewniono zarówno dalszą podróż przez ewentualne inne państwa tranzytu, jak i readmisję przez państwo będące miejscem przeznaczenia.

3. Białoruś lub państwo członkowskie mogą odmówić zgody na tranzyt przez swoje terytorium:

a) jeżeli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec narażony jest w państwie będącym miejscem przeznaczenia lub w innym państwie tranzytu na realne ryzyko poddania go torturom, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu, karze śmierci lub prześladowaniom ze względu na rasę, religię, narodowość, przynależność do określonej grupy społecznej lub przekonania polityczne;

b) jeżeli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec podlegałby sankcjom karnym w państwie rozpatrującym wniosek lub innym państwie tranzytu; lub

c) ze względu na zdrowie publiczne, bezpieczeństwo wewnętrzne, porządek publiczny lub inne interesy narodowe państwa rozpatrującego wniosek.

4. Białoruś lub państwo członkowskie mogą cofnąć zezwolenie, jeżeli po jego wydaniu wystąpią lub wyjdą na jaw okoliczności, o których mowa w ust. 3, stanowiące przeszkodę w przeprowadzeniu tranzytu lub jeżeli nie jest już dłużej zapewniona dalsza podróż przez inne państwa tranzytu lub readmisja przez państwo będące miejscem przeznaczenia. W takim przypadku państwo składające wniosek, w razie konieczności i bezzwłocznie, przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.

Artykuł  15

Procedura tranzytowa

1. Wniosek tranzytowy składa się na piśmie do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek i zawiera następujące informacje:

a) rodzaj tranzytu (powietrzny, morski lub lądowy), inne możliwe państwa tranzytu i przewidziany cel podróży;

b) szczegółowe informacje o danej osobie (np. imię, nazwisko, nazwisko panieńskie, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana, lub pseudonimy, datę urodzenia, płeć i - o ile to możliwe - miejsce urodzenia, obywatelstwo, język, rodzaj i numer dokumentu podróży);

c) przewidywane miejsce wjazdu, termin przekazania osoby i ewentualne użycie eskorty; oraz

d) oświadczenie, że zdaniem państwa składającego wniosek spełnione są warunki określone w art. 14 ust. 2 oraz że nie są znane żadne powody mogące uzasadniać odmowę zgodnie z art. 14 ust. 3.

Wspólny wzór do wykorzystania przy sporządzaniu wniosków tranzytowych znajduje się w załączniku 6.

Wnioski tranzytowe można składać za pośrednictwem wszelkich środków porozumiewania się, w tym środków elektronicznych, takich jak faks lub poczta elektroniczna.

2. W ciągu trzech dni roboczych od otrzymania wniosku państwo rozpatrujące wniosek informuje na piśmie państwo składające wniosek o jego przyjęciu, potwierdzając miejsce wjazdu i planowany termin odebrania danej osoby, albo informuje o odmowie przyjęcia wniosku, podając powody takiej decyzji. W przypadku nieudzielenia odpowiedzi w terminie tych trzech dni roboczych zgodę na tranzyt uważa się za udzieloną.

Odpowiedzi na wniosek tranzytowy można udzielać za pośrednictwem wszelkich środków porozumiewania się, w tym środków elektronicznych, takich jak faks lub poczta elektroniczna.

3. Jeżeli tranzyt odbywa się drogą powietrzną, osoba, która podlega readmisji, oraz ewentualne osoby ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.

4. Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, pod warunkiem przeprowadzenia wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy przy tranzycie, w szczególności poprzez nadzorowanie osób podlegających readmisji oraz udostępnienie infrastruktury odpowiedniej do tego celu.

SEKCJA  VI

KOSZTY

Artykuł  16

Koszty transportu oraz tranzytu

Bez uszczerbku dla prawa właściwych organów do dochodzenia zwrotu kosztów związanych z readmisją od osoby, która ma jej podlegać, lub od osób trzecich, wszystkie koszty transportu poniesione w związku z readmisją i tranzytem do granicy państwa będącego miejscem przeznaczenia zgodnie z niniejszą umową ponosi państwo składające wniosek.

SEKCJA  VII

OCHRONA DANYCH I KLAUZULA NIENARUSZALNOŚCI

Artykuł  17

Ochrona danych

Przekazanie danych osobowych może nastąpić jedynie wówczas, gdy jest ono konieczne do wykonania niniejszej umowy przez właściwe organy Białorusi lub państwa członkowskiego, zależnie od przypadku. Przetwarzanie danych osobowych i postępowanie z nimi w indywidualnych przypadkach, w tym przekazywanie danych organom drugiej Strony, podlega ustawodawstwu krajowemu Białorusi i - w przypadku gdy administratorem jest właściwy organ państwa członkowskiego - przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ² . W każdym przypadku:

a) dane osobowe muszą być przetwarzane rzetelnie, zgodnie z prawem i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą;

b) dane osobowe muszą być zbierane w konkretnym, wyraźnym i prawnie uzasadnionym celu związanym z wykonaniem niniejszej umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani organ, który je przyjmuje, w sposób niezgodny z tym celem;

c) dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są przetwarzane; w szczególności przekazywane dane osobowe mogą dotyczyć wyłącznie:

– szczegółowych informacji o osobie, która ma zostać przekazana (np. imiona, nazwiska, wcześniejsze imiona i nazwiska, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana, lub pseudonimy, płeć, stan cywilny, data i miejsce urodzenia oraz obecne i ewentualne poprzednie obywatelstwo),

– paszportu, dowodu tożsamości lub prawa jazdy (numer, okres ważności, data wydania, nazwa organu wydającego dokument, miejsce wydania),

– miejsc lądowań i trasy podróży,

– innych informacji koniecznych do ustalenia tożsamości osoby, która ma zostać przekazana, lub do zbadania wymogów dotyczących readmisji zgodnie z niniejszą umową, takich jak zdjęcie lub odciski palców,

– szczególnych okoliczności związanych z osobą przekazywaną, w tym informacji, że jest ona niebezpieczna, lub informacji dotyczących stanu jej zdrowia, lub wskazania i danych dotyczących stanu zdrowia do celów świadczenia opieki zdrowotnej lub leczenia przez pracownika służby zdrowia podlegającego obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej;

d) dane osobowe muszą być prawidłowe i w razie konieczności aktualizowane;

e) dane osobowe muszą być przechowywać w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dane te dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to niezbędne do celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są przetwarzane;

f) dane osobowe muszą być przetwarzane w sposób zapewniający odpowiednie bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed niedozwolonym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przypadkową utratą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, za pomocą odpowiednich środków technicznych lub organizacyjnych;

g) zarówno organ, który przekazuje dane osobowe, jak i ten, który je przyjmuje, muszą podjąć wszelkie uzasadnione kroki w celu zapewnienia, odpowiednio, sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z przepisami niniejszego artykułu, zwłaszcza w przypadku gdy nie są one adekwatne, stosowne lub prawidłowe lub ponieważ wykraczają poza cel ich przetwarzania. Dotyczy to także zgłaszania drugiej Stronie wszelkich przypadków sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych;

h) organ, który przyjmuje dane, musi powiadomić organ przekazujący dane, na wniosek tego ostatniego, o sposobie wykorzystania przekazanych danych i uzyskanych wynikach;

i) dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie właściwym organom. Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga uprzedniej zgody organu przekazującego;

j) właściwe organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe muszą prowadzić pisemny rejestr przekazywanych i otrzymywanych danych osobowych.

Artykuł  18

Klauzula nienaruszalności

1. Niniejsza umowa pozostaje bez uszczerbku dla praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Unii, jej państw członkowskich i Białorusi, wynikających z prawa międzynarodowego, w tym z konwencji międzynarodowych, których są one stroną, w szczególności z instrumentów międzynarodowych wymienionych w art. 2, oraz z:

– konwencji międzynarodowych określających państwo odpowiedzialne za rozpatrzenie złożonych wniosków o azyl,

– konwencji międzynarodowych dotyczących ekstradycji i tranzytu, oraz

– wielostronnych konwencji międzynarodowych i umów o readmisji cudzoziemców.

2. Postanowienia niniejszej umowy nie uniemożliwiają zorganizowania powrotu danej osoby na mocy formalnych lub nieformalnych uzgodnień innych niż te, o których mowa w ust. 1.

SEKCJA  VIII

WPROWADZENIE W ŻYCIE I STOSOWANIE

Artykuł  19

Wspólny Komitet ds. Readmisji

1. Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w stosowaniu niniejszej umowy i ustalaniu jej wykładni. W tym celu Strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (zwany dalej "Komitetem"), który ma w szczególności następujące zadania:

a) monitorowanie stosowania niniejszej umowy;

b) podejmowanie decyzji w sprawie porozumień wykonawczych niezbędnych do jednolitego stosowania niniejszej umowy;

c) prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat protokołów wykonawczych uzgadnianych przez poszczególne państwa członkowskie i Białoruś zgodnie z art. 20; oraz

d) zalecanie wprowadzania zmian do niniejszej umowy i jej załączników.

2. Decyzje Komitetu są wiążące dla Stron.

3. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele Unii i Białorusi.

4. Komitet zbiera się, gdy zachodzi taka potrzeba, na wniosek jednej ze Stron.

5. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  20

Protokoły wykonawcze

1. Bez uszczerbku dla bezpośredniego stosowania niniejszej umowy, na wniosek państwa członkowskiego lub Białorusi, Białoruś i państwo członkowskie sporządzają protokół wykonawczy zawierający między innymi zasady dotyczące:

a) wyznaczania właściwych organów, przejść granicznych i wymiany punktów kontaktowych;

b) warunków powrotów pod eskortą, w tym tranzytu eskortowanych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców;

c) środków i dokumentów uzupełniających te wymienione w załącznikach 1-4;

d) zasad readmisji w przypadku procedury w trybie przyspieszonym;

e) procedury przeprowadzania rozmów.

2. Protokoły wykonawcze, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie dopiero po ich zgłoszeniu Komitetowi.

3. Białoruś zgadza się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego z jednym państwem członkowskim również w jej stosunkach z każdym innym państwem członkowskim na wniosek tego ostatniego, z zastrzeżeniem praktycznej wykonalności ich stosowania w odniesieniu do Białorusi. Państwa członkowskie zgadzają się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego przez państwo członkowskie również w ich stosunkach z Białorusią na wniosek tej ostatniej, z zastrzeżeniem praktycznej wykonalności ich stosowania w odniesieniu do innych państw członkowskich.

Artykuł  21

Związek z dwustronnymi umowami lub porozumieniami państw członkowskich dotyczącymi readmisji

Nie naruszając art. 23 ust. 3, postanowienia niniejszej umowy są nadrzędne wobec postanowień wszelkich dwustronnych umów lub uzgodnień dotyczących readmisji osób przebywających nielegalnie, które zostały zawarte lub mogą zostać zawarte, zgodnie z art. 20, między poszczególnymi państwami członkowskimi a Białorusią w zakresie, w jakim takie postanowienia są niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

SEKCJA  IX

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  22

Terytorialny zakres stosowania

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszą umowę stosuje się do terytorium, do którego mają zastosowanie Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz do terytorium Białorusi.

2. Niniejszą umowę stosuje się do terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandii wyłącznie na podstawie odpowiedniego powiadomienia skierowanego przez Unię do Białorusi.

Niniejszej umowy nie stosuje się do terytorium Królestwa Danii.

Artykuł  23

Wejście w życie, okres obowiązywania i rozwiązanie

1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu przez Strony zgodnie z ich odpowiednimi procedurami.

2. Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia ze Stron powiadomiła drugą Stronę o zakończeniu procedur, o których mowa w ust. 1.

3. Obowiązki określone w art. 4 i 6 zaczną mieć zastosowanie dopiero dwa lata po dniu, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, z wyjątkiem przypadków wskazanych w art. 7 ust. 3. W ciągu tych dwóch lat obowiązki te mają jednak zastosowanie do bezpaństwowców i obywateli tych państw trzecich, z którymi Białoruś zawarła dwustronne umowy o readmisji.

W ciągu tych dwóch lat istniejące dwustronne umowy o readmisji i dwustronne umowy graniczne zawarte między państwami członkowskimi a Białorusią mają również w dalszym ciągu zastosowanie w ich odpowiednim zakresie.

4. Niniejsza umowa ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandii od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu powiadomienia, o którym mowa w art. 22 ust. 2.

5. Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.

6. Każda ze Stron może, w drodze oficjalnego powiadomienia drugiej Strony i po wcześniejszych konsultacjach z Komitetem, tymczasowo zawiesić stosowanie niektórych lub wszystkich postanowień niniejszej umowy. Zawieszenie wchodzi w życie drugiego dnia następującego po dniu takiego powiadomienia.

7. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze oficjalnego powiadomienia przekazanego drugiej Stronie. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po sześciu miesiącach od dnia takiego powiadomienia.

Artykuł  24

Załączniki

Załączniki 1-7 stanowią integralną część niniejszej umowy.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i rosyjskim, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.

Съставено в Брюксел на осми януари две хиляди и двадесета година.

Hecho en Bruselas, el ocho de enero de dos mil veinte.

V Bruselu dne osmého ledna dva tisíce dvacet.

Udfærdiget i Bruxelles den ottende januar to tusind og tyve.

Geschehen zu Brüssel am achten Januar zweitausendzwanzig.

Kahe tuhande kahekümnenda aasta jaanuarikuu kaheksandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις οκτώ Ιανουαρίου δύο χιλιάδες είκοσι.

Done at Brussels on the eighth day of January in the year two thousand and twenty.

Fait à Bruxelles, le huit janvier deux mille vingt.

Sastavljeno u Bruxellesu osmog siječnja godine dvije tisuće dvadesete.

Fatto a Bruxelles, addì otto gennaio duemilaventi.

Briselē, divi tūkstoši divdesmitā gada astotajā janvārī.

Priimta du tūkstančiai dvidešimty mety sausio aštunty dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-huszadik év január havának nyolcadik napján.

Maghmul fi Brussell, fit-tmien jum ta' Jannar fis-sena elfejn u ghoxrin.

Gedaan te Brussel, acht januari tweeduizend twintig.

Sporządzono w Brukseli dnia ósmego stycznia roku dwa tysiące dwudziestego.

Feito em Bruxelas, em oito de janeiro de dois mil e vinte.

Întocmit la Bruxelles la opt ianuarie doua mii douazeci.

V Bruseli ôsmeho januára dvetisícdvadsať.

V Bruslju, dne osmega januarja leta dva tisoč dvajset.

Tehty Brysselissä kahdeksantena päivänä tammikuuta vuonna kaksituhattakaksikymmentä.

Som skedde i Bryssel den åttonde januari år tjugohundratjugo.

Совершено в городе Брюсселе восьмого января две тысячи двадцатого года.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Гια την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Európsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā -

Europos Sąj ungos vardu

Az Európai Unió részéről

Ghall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeanã

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

За EÿpaneficKi саюз

(podpis pominięto)

За Република Беларус

Por la República de Bielorrusia

Za Běloruskou republiku

For Republikken Hviderusland

Für die Republik Belarus

Valgevene Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας

For the Republic of Belarus

Pour la République de Biélorussie

Za Republiku Bjelarus

Per la Repubblica di Bielorussia

Baltkrievijas Republikas vārdā -

Baltarusijos Respublikos vardu

A Belarusz Köztársaság részéről

Ghar-Repubblika tal-Belarussja

Voor de Republiek Belarus

W imieniu Republiki Białorusi

Pela República da Bielorrússia

Pentru Republica Belarus

Za Bieloruskú republiku

Za Republiko Belorusijo

Valko-Venäjän tasavallan puolesta

För Republiken Vitryssland

За Рэспубліку Беларусь

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRYCH PRZEDŁOŻENIE JEST UZNAWANE ZA DOWÓD POTWIERDZAJĄCY OBYWATELSTWO

(art. 3 ust. 1 lit. a), art. 5 ust. 1 lit. a) oraz art. 9 ust. 1)

– Paszporty każdego rodzaju (paszporty krajowe, paszporty dyplomatyczne, paszporty służbowe i paszporty zastępcze, włącznie z paszportami dla dzieci),

– Dokumenty laissez-passer wydane przez państwo rozpatrujące wniosek,

– Dokumenty tożsamości każdego rodzaju (w tym dokumenty wydane na czas określony i dokumenty tymczasowe),

– Książeczki wojskowe i wojskowe dowody tożsamości,

– Książeczki żeglarskie, legitymacje służbowe kapitanów jednostek morskich,

– Zaświadczenia o obywatelstwie i inne urzędowe dokumenty, w których wspomniano lub wyraźnie wskazano obywatelstwo,

– Potwierdzenie tożsamości w wyniku wyszukiwania w wizowym systemie informacyjnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 ³ ,

– W przypadku państw członkowskich, które nie korzystają z wizowego systemu informacyjnego: pozytywna identyfikacja dokonana na podstawie danych z rejestru wniosków wizowych tych państw członkowskich.

ZAŁĄCZNIK  2

WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRYCH PRZEDŁOŻENIE JEST UZNAWANE ZA DOWÓD PRIMA FACIE POTWIERDZAJĄCY OBYWATELSTWO

(art. 3 ust. 1 lit. a), art. 5 ust. 1 lit. a) oraz art. 9 ust. 2)

– Kserokopie dokumentów wymienionych w załączniku 1,

– Prawa jazdy lub ich kserokopie,

– Akty urodzenia lub ich kserokopie,

– Identyfikatory przedsiębiorstw lub ich kserokopie,

– Oświadczenia świadków,

– Oświadczenia złożone przez daną osobę oraz język, jakim się ona posługuje, włącznie z wynikiem oficjalnego testu,

– Wszelkie inne dokumenty mogące pomóc w ustaleniu obywatelstwa danej osoby,

– Odciski palców.

ZAŁĄCZNIK  3

WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRE SĄ UZNAWANE ZA DOWÓD POTWIERDZAJĄCY SPEŁNIENIE WARUNKÓW READMISJI OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH I BEZPAŃSTWOWCÓW

(art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1)

– Wiza lub dokument pobytowy wydane przez państwo rozpatrujące wniosek,

– Stempel wjazdu/wyjazdu lub podobne potwierdzenie w dokumencie podróży danej osoby lub inny dowód wjazdu/wy- jazdu (na przykład dowód fotograficzny, elektroniczny lub biometryczny),

– Oficjalne oświadczenie złożone w szczególności przez pracowników służby granicznej i innych świadków, którzy mogą potwierdzić, że dana osoba przekroczyła granicę,

– Oficjalne oświadczenie danej osoby złożone w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.

ZAŁĄCZNIK  4

WSPÓLNY WYKAZ DOKUMENTÓW, KTÓRE SĄ UZNAWANE ZA DOWÓD PRIMA FACIE POTWIERDZAJĄCY SPEŁNIENIE WARUNKÓW READMISJI OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH I BEZPAŃSTWOWCÓW

(art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 10 ust. 2)

– Dokumenty oraz wszelkiego rodzaju zaświadczenia lub rachunki (np. rachunki za hotel, karty wizyt u lekarzy/dentys- tów, karty wstępu do instytucji publicznych/prywatnych, umowy wynajmu samochodów, potwierdzenia płatności kartą kredytową itd.), które jednoznacznie wskazują, że dana osoba pozostawała na terytorium państwa rozpatrującego wniosek,

– Imienne bilety lub listy pasażerów w przypadku podróżujących samolotem, pociągiem, autokarem lub statkiem, które wskazują na obecność danej osoby i przedstawiają trasę jej podróży po terytorium państwa rozpatrującego wniosek,

– Informacje, które wskazują, że dana osoba korzystała z usług kurierskich lub usług biura podróży,

– Wydany przez właściwe organy państwa składającego wniosek opis miejsca i okoliczności, w których dana osoba została przechwycona po wjeździe na terytorium tego państwa,

– Informacje odnoszące się do tożsamości lub pobytu danej osoby, dostarczone przez organizację międzynarodową (np. Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców),

– Zgłoszenia/potwierdzenia informacji przez członków rodziny, towarzyszy podróży itd.,

– Oświadczenie danej osoby,

– Odciski palców.

ZAŁĄCZNIK  5

Wspólny wzór do wykorzystania przy sporządzaniu wniosków o readmisję (artykuł 8)

grafika

ZAŁĄCZNIK  6

Wspólny wzór do wykorzystania przy sporządzaniu wniosków tranzytowych (artykuł 15)

grafika

ZAŁĄCZNIK  7

STANDARDOWY DOKUMENT PODRÓŻY UŻYWANY DO CELÓW WYDALENIA PRZEZ REPUBLIKĘ BIAŁORUSI

grafika

WSPÓLNA DEKLARACJA

W sprawie pomocy technicznej i finansowej

Obie Strony zgadzają się wykonywać niniejszą umowę w oparciu o zasady wspólnej odpowiedzialności, solidarności i równego partnerstwa w zakresie zarządzania przepływami migracyjnymi pomiędzy Białorusią a Unią.

W tym kontekście Unia podejmuje się udostępnić wsparcie finansowe, aby pomóc Białorusi wykonywać niniejszą umowę. Przy udostępnianiu tego wsparcia, szczególna uwaga będzie skierowana na tworzenie zdolności. Wsparcie takie powinno być udzielane w kontekście ogólnych priorytetów pomocy na rzecz Białorusi, w ramach łącznego finansowania dostępnego dla Białorusi i z pełnym poszanowaniem odpowiednich przepisów i procedur wykonawczych dotyczących pomocy zewnętrznej Unii.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Królestwa Danii

Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii ani do jego obywateli. W związku z tym właściwe jest, by Białoruś i Królestwo Danii zawarły umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Republiki Islandii i Królestwa Norwegii

Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii, w szczególności na mocy umowy z dnia 18 maja 1999 r. zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W związku z tym właściwe jest, by Białoruś zawarła z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Konfederacji Szwajcarskiej

Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią a Konfederacją Szwajcarską, w szczególności na mocy umowy z dnia 26 października 2004 r. między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W związku z tym właściwe jest, by Białoruś zawarła z Konfederacją Szwajcarską umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.

WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Księstwa Liechtensteinu

Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią a Księstwem Liechtensteinu, w szczególności na mocy Protokołu z dnia 28 lutego 2008 r. między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen. W związku z tym właściwe jest, by Białoruś zawarła z Księstwem Liechtensteinu umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza umowa.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1953 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie ustanowienia europejskiego dokumentu podróży do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich oraz uchylające zalecenie Rady z dnia 30 listopada 1994 r. (Dz.U. L 311 z 17.11.2016, s. 13).

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2020.181.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Białoruś-Unia Europejska. Umowa o readmisji osób przebywających nielegalnie. Bruksela.2020.01.08.
• Data aktu: 08/01/2020
• Data ogłoszenia: 09/06/2020
• Data wejścia w życie: 01/07/2020