a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 15 rozporządzenia (UE) 2016/1011 nakłada na administratora wskaźnika referencyjnego, który opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, wymóg opracowania kodeksu postępowania w odniesieniu do tego wskaźnika referencyjnego, jasno określającego obowiązki podmiotów przekazujących dane w odniesieniu do przekazywania danych wejściowych. Jeżeli administrator opracowuje rodzinę wskaźników referencyjnych składającą się z więcej niż jednego wskaźnika referencyjnego, który opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, administrator może opracować jeden kodeks postępowania dla rodziny wskaźników referencyjnych. W art. 15 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia wymieniono elementy, które musi co najmniej zawierać każdy kodeks postępowania opracowany zgodnie z tym artykułem. Kodeks postępowania nie jest wymagany, jeżeli wskaźnik referencyjny jest wskaźnikiem referencyjnym danych regulowanych zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 pkt 24 wspomnianego rozporządzenia.
(2) Dla zapewnienia poprawnego wyznaczenia wskaźnika referencyjnego kluczową kwestią jest, by dane wejściowe przekazywane przez podmioty przekazujące dane posiadały wszystkie cechy wymagane zgodnie z metodą wyznaczania wskaźnika referencyjnego oraz były kompletne. W kodeksie postępowania należy zatem dostatecznie szczegółowo opisać te cechy oraz określić: dane, które podmiot przekazujący dane musi uwzględnić; dane, których podmiot ten nie musi uwzględniać; oraz sposób przekazywania danych wejściowych administratorowi przez podmiot przekazujący dane.
(3) Jednym z głównych czynników wpływających na zapewnienie rzetelności wskaźnika referencyjnego opartego na przekazanych danych wejściowych jest to, by osoby wyznaczone przez podmiot przekazujący dane do przekazywania danych wejściowych posiadały wiedzę, umiejętności, wyszkolenie i doświadczenie odpowiednie do pełnienia tej funkcji. Kodeks postępowania powinien zatem zawierać postanowienie zobowiązujące każdy podmiot przekazujący dane do przeprowadzenia szeregu kontroli w stosunku do osób, które mają zostać dostawcami danych, zanim udzielone im zostanie upoważnienie do przekazywania danych.
(4) Wiarygodność wskaźnika referencyjnego zależy w dużej mierze od poprawności danych wejściowych wykorzystanych do jego wyznaczenia. W związku z tym kwestią o zasadniczym znaczeniu jest to, by podmioty przekazujące dane przed ich przekazaniem i po ich przekazaniu weryfikowały dane pod kątem podejrzanych pozycji oraz w celu upewnienia się, że zachowano zgodność z wymogami kodeksu postępowania. Kodeks postępowania powinien zatem zawierać postanowienia zobowiązujące podmioty przekazujące dane do przeprowadzania weryfikacji danych przed ich przekazaniem oraz po ich przekazaniu.
(5) Ryzyko błędu lub manipulacji jest niewątpliwie największe w przypadkach, gdy podmioty przekazujące dane mogą korzystać ze swobody uznania w zakresie przekazywania danych wejściowych. Kodeks postępowania powinien zatem nakładać na podmioty przekazujące dane wymóg ustanowienia zasad dotyczących tego, kiedy i w jaki sposób można korzystać ze swobody uznania oraz komu swoboda taka przysługuje.
(6) Kodeks postępowania powinien zawierać postanowienia nakładające na podmioty przekazujące dane wymóg prowadzenia rejestrów danych, które zostały uwzględnione na potrzeby każdego przekazania danych oraz wszelkich powiązanych z tym przypadków korzystania ze swobody uznania. Takie rejestry stanowią jedno z podstawowych narzędzi służących ustaleniu, czy podmiot przekazujący dane zastosował się do zasad wymaganych kodeksem postępowania i mających na celu zapewnienie, aby przekazane zostały wszystkie istotne dane wejściowe.
(7) Należyte identyfikowanie konfliktów interesów na poziomie podmiotów przekazujących dane oraz zarządzanie tymi konfliktami jest niezbędnym elementem służącym zapewnieniu rzetelności i dokładności wskaźnika referencyjnego. Z tego względu kodeks postępowania powinien zawierać postanowienia nakładające wymóg, zgodnie z którym systemy i środki kontroli ustanowione przez podmiot przekazujący dane muszą obejmować rejestr konfliktów interesów, w którym podmiot ten powinien odnotowywać stwierdzone konflikty interesów oraz środki zastosowane w celu zarządzania nimi.
(8) Zgodnie z zasadą proporcjonalności w niniejszym rozporządzeniu uniknięto nakładania na administratorów i podmioty przekazujące dane nadmiernych obciążeń administracyjnych w odniesieniu do istotnych i pozaistotnych wskaźników referencyjnych, zezwalając administratorom istotnych lub pozaistotnych wskaźników referencyjnych na opracowanie mniej szczegółowych kodeksów postępowania niż kodeksy wymagane w przypadku kluczowych wskaźników referencyjnych.
(9) Administratorzy powinni mieć wystarczająco dużo czasu na opracowanie kodeksów postępowania zgodnych z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie.
(10) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
(11) Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 2 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
