Rozporządzenie wykonawcze 2018/1469 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Rosji i Ukrainy, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1469

z dnia 1 października 2018 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Rosji i Ukrainy, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej ¹  ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wcześniejsze dochodzenia oraz obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 2320/1997 ²  Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących między innymi z Rosji. Decyzją Komisji 2000/70/WE ³  przyjęto zobowiązanie od eksportera z Rosji. Rozporządzeniem (WE) nr 348/2000 ⁴  Rada nałożyła cła antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali pochodzących z Chorwacji i Ukrainy. Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1322/2004 ⁵  ze względów ostrożności i w związku z antykonkurencyjnym zachowaniem w przeszłości niektórych producentów unijnych (zob. motyw 9 tego rozporządzenia) podjęto decyzję o zaprzestaniu stosowania obowiązujących środków wprowadzonych między innymi wobec przywozu z Rosji.

(2) W następstwie dochodzenia przeglądowego przeprowadzonego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego rozporządzeniem (WE) nr 258/2005 ⁶  Rada zmieniła ostateczne środki wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 348/2000, uchyliła możliwość zwolnienia z ceł przewidzianą w art. 2 wspomnianego rozporządzenia i nałożyła cło antydumpingowe w wysokości 38,8 % na przywóz z Chorwacji oraz cło antydumpingowe w wysokości 64,1 % na przywóz z Ukrainy z wyjątkiem przywozu z przedsiębiorstwa Dnepropetrovsk Tube Works, który podlegał cłu antydumpingowemu w wysokości 51,9 %.

(3) Decyzją 2005/133/WE ⁷  Komisja częściowo zawiesiła ostateczne cła antydumpingowe dotyczące Chorwacji i Ukrainy na okres dziewięciu miesięcy począwszy od dnia 18 lutego 2005 r. Wspomniane częściowe rozszerzenie zostało przedłużone na kolejny okres jednego roku rozporządzeniem Rady (WE) nr 1866/2005 ⁸ .

(4) Rozporządzeniem (WE) nr 954/2006 ⁹  Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu pochodzących między innymi z Chorwacji, Rosji i Ukrainy, uchyliła rozporządzenia (WE) nr 2320/97 i (WE) nr 348/2000, zakończyła przeglądy okresowe i przeglądy wygaśnięcia ceł antydumpingowych na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących między innymi z Rosji, oraz zakończyła przeglądy okresowe ceł antydumpingowych na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących między innymi z Chorwacji, Rosji i Ukrainy.

(5) Wyrokiem z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawach połączonych C-191/09 i C-200/09 P Rada i Komisja przeciwko Interpipe Niko Tube i Interpipe NTRP Trybunał Sprawiedliwości oddalił odwołanie ¹⁰  Rady od wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 10 marca 2009 r., stwierdzając nieważność art. 1 rozporządzenia (WE) nr 954/2006 w zakresie, w jakim dotyczy on części cła antydumpingowego ustalonego dla produktów wytwarzanych przez Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT i Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (łącznie "grupa Interpipe"), która przekraczała cło, które miałoby zastosowanie, gdyby ceny eksportowej nie dostosowano o prowizję w czasie, kiedy doszło do sprzedaży za pośrednictwem powiązanego z nią przedsiębiorstwa handlowego, Sepco SA ¹¹ . Zgodnie z art. 266 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja podjęła środki niezbędne do wykonania wyroków i ponownie obliczyła stawkę cła antydumpingowego dla grupy Interpipe zgodnie ze wskazówkami Sądu Pierwszej Instancji i Trybunału Sprawiedliwości. Aspekty rozporządzenia (WE) nr 954/2006, co do których stwierdzono niezgodność z rozporządzeniem podstawowym i które w konsekwencji doprowadziły do stwierdzenia nieważności części tego rozporządzenia, skorygowano w rozporządzeniu (UE) nr 540/2012 ¹² . W rozporządzeniu tym pozostawiono w mocy wszystkie pozostałe ustalenia poczynione w rozporządzeniu (WE) nr 954/2006. Po ponownym obliczeniu cło antydumpingowe obowiązujące obecnie dla grupy Interpipe w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem ustalono na 17,7 %.

(6) Rozporządzeniem (UE) nr 585/2012 ¹³  Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia, nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu pochodzących z Rosji i Ukrainy oraz zakończyła stosowanie środków antydumpingowych wobec przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu lub rur z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Chorwacji ("poprzedni przegląd wygaśnięcia").

(7) W następstwie częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego Rada, odpowiednio rozporządzeniem (UE) nr 795/2012 ¹⁴  i rozporządzeniem (UE) nr 1269/2012 ¹⁵ , zmieniła ostateczne środki wprowadzone rozporządzeniem (UE) nr 585/2012 w odniesieniu do szeregu rosyjskich i ukraińskich producentów eksportujących.

(8) Obecnie obowiązujące cła antydumpingowe wynoszą 35,8 % dla przywozu pochodzącego z Rosji, z wyjątkiem zakładów produkcji rur spółki akcyjnej Chelyabinsk Tube Rolling Plant oraz spółki akcyjnej Pervouralsky Novotrubny Works (24,1 %), OAO Volzhsky Pipe Plant, OAO Taganrog Metallurgical Works, OAO Sinarsky Pipe Plant i OAO Seversky Tube Works (28,7 %) oraz 25,7 % w przypadku przywozu pochodzącego z Ukrainy, z wyjątkiem OJSC Dnepropetrovsk Tube Works (12,3 %), LLC Interpipe Niko Tube oraz OJSC Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant (13,8 %).

1.2. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia

(9) W dniu 4 lipca 2017 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ("zawiadomienie o wszczęciu") wszczęcie przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali pochodzących z Rosji i Ukrainy zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego ¹⁶ .

(10) Przegląd wszczęto w oparciu o uzasadniony wniosek złożony w dniu 30 marca 2017 r. przez Komitet Ochrony Przemysłu Stalowych Rur Bez Szwu Unii Europejskiej ("wnioskodawca") w imieniu producentów unijnych reprezentujących ponad 25 % całkowitej produkcji unijnej niektórych rur i przewodów bez szwu. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku Ukrainy i ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku Rosji, a także ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu Unii.

1.3. Równoległy częściowy przegląd okresowy

(11) W dniu 7 maja 2018 r. Komisja wszczęła częściowy przegląd okresowy dotyczący przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali pochodzących między innymi z Ukrainy, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego ¹⁷ . O przegląd ten wnioskowała jedna grupa producentów eksportujących na Ukrainie, grupa Interpipe, a jego zakres ogranicza się w przypadku wnioskodawcy do zbadania dumpingu.

1.4. Dochodzenie

Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

(12) Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca ODP ("okres badany").

Zainteresowane strony

(13) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu postępowania producentów eksportujących, importerów, znanych użytkowników, jak również przedstawicieli państw wywozu, wnioskodawcę i producentów unijnych wskazanych we wniosku. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.

Kontrola wyrywkowa

(14) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w Rosji i na Ukrainie oraz dużą liczbę importerów w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano początkowo kontrolę wyrywkową producentów eksportujących i importerów zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby Komisja mogła podjąć decyzję, czy konieczna jest kontrola wyrywkowa, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się w ciągu 15 dni od wszczęcia postępowania i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(15) W wyznaczonym terminie zgłosiło się tylko dwóch rosyjskich producentów eksportujących (grupa TMK i grupa ChTPZ, "dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących") i jeden ukraiński producent eksportujący ("grupa Interpipe"). W związku z tym w przypadku producentów eksportujących postanowiono nie stosować kontroli wyrywkowej.

(16) Żaden importer nie dostarczył informacji wymaganych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i nie wyraził gotowości do współpracy z Komisją. Czterech importerów wysłało jednak wnioski po wszczęciu postępowania. Dlatego też Komisja podjęła decyzję o nieprzeprowadzaniu kontroli wyrywkowej.

(17) W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja stwierdziła również, że wstępnie dokonała doboru próby producentów unijnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Przed wszczęciem postępowania dwunastu producentów unijnych dostarczyło informacje wymagane do doboru próby i wyraziło gotowość do współpracy z Komisją. Na tej podstawie Komisja dokonała tymczasowego doboru próby obejmującej trzech producentów, których uznano za reprezentatywnych dla przemysłu Unii pod względem wielkości produkcji i sprzedaży produktu podobnego w Unii.

(18) W następstwie niewystarczającej współpracy jednego z producentów unijnych objętych próbą i zastosowania przepisu art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa Komisja zastąpiła tymczasowo wybranego producenta, o którym mowa, dwoma innymi producentami unijnymi. Dlatego też próba końcowa objęła następujących producentów unijnych: Arcelor Mittal Tubular Products, Benteler Steel Tube GmbH, Dalmine S.p.A. oraz Zeleziarne Podbrezova a.s.

Kwestionariusze

(19) Kwestionariusze przesłano zatem do pięciu producentów unijnych objętych próbą (łącznie do producentów unijnych objętych próbą pierwotną i próbą końcową), do czterech importerów, do dwóch grup rosyjskich producentów eksportujących oraz do grupy Interpipe.

(20) Żaden z rosyjskich producentów eksportujących nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Władze rosyjskie poinformowano o braku współpracy i zamiarze Komisji dotyczącym zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(21) Obaj producenci wysłali jednak uwagi, w których zakwestionowali precyzyjność wniosku i wyrazili sprzeciw w odniesieniu do kontynuacji środków.

(22) Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach otrzymano od pięciu producentów unijnych i jedynego współpracującego ukraińskiego producenta eksportującego. Od czterech unijnych importerów nie otrzymano odpowiedzi.

Wizyty weryfikacyjne

(23) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i wynikającej z niego szkody oraz do określenia interesu Unii Europejskiej. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci unijni

- Arcelor Mittal Tubular Products Ostrava, Republika Czeska,

- Benteler Steel Tube GmbH, Paderborn, Niemcy,

- Dalmine S.p.A., Bergamo, Włochy,

- Zeleziarne Podbrezova a.s., Podbrezova, Słowacja, i jego powiązane przedsiębiorstwa handlowe Pipex Italia S.p.A., Arona, Włochy, i Slavrur Sp. z o.o., Stalowa Wola, Polska,

- Vallourec Deutschland GmbH, Boulogne Billancourt, Francja. Producent eksportujący na Ukrainie:

- grupa Interpipe (OJSC Interpipe NTRP, Dniepropetrowsk, Ukraina, LLC Interpipe Niko Tube, Nikopol, Ukraina) i jej powiązane przedsiębiorstwa handlowe LLC Interpipe Ukraina, Dniepropetrowsk, Ukraina, Interpipe Europe SA, Lugano, Szwajcaria, i Interpipe Central Trade GmbH, Frankfurt, Niemcy).

Dalsze postępowanie

(24) Dnia 13 lipca 2018 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących z Rosji i Ukrainy.

(25) Uwagi otrzymano od dwóch grup rosyjskich producentów eksportujących, od grupy Interpipe, od Przedstawicielstwa Ukrainy przed Unią Europejską oraz od Stałego Przedstawicielstwa Federacji Rosyjskiej przy Unii Europejskiej. Dnia 8 sierpnia 2018 r. odbyło się przesłuchanie między dwiema grupami rosyjskich producentów eksportujących i Stałym Przedstawicielstwem Federacji Rosyjskiej przy Unii Europejskiej oraz służbami Komisji. Tego samego dnia odbyło się przesłuchanie między grupą Interpipe a służbami Komisji. W świetle uwag zgłoszonych przez grupę Interpipe przekazano temu przedsiębiorstwu dwa dodatkowe ujawnione ustalenia dotyczące analizy w odniesieniu do Ukrainy i niektórych kwestii specyficznych dla tego przedsiębiorstwa.

(26) Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.

2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty postępowaniem

(27) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak w ostatnim dochodzeniu, które doprowadziło do nałożenia obecnie obowiązujących środków, tj. niektóre rury i przewody bez szwu, żelazne lub stalowe ("SPT"), o okrągłym przekroju poprzecznym, o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 406,4 mm, w których wartość ekwiwalentu węgla (CEV) nie przekracza 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (IIW) ¹⁸ , pochodzące z Rosji i Ukrainy ("produkt objęty postępowaniem"), obecnie objęte kodami CN ex 7304 11 00, ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 22 00, ex 7304 23 00, ex 7304 24 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 80, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 89, ex 7304 59 92 i ex 7304 59 93 ¹⁹  (kody TARIC 7304 11 00 10, 7304 19 10 20, 7304 19 30 20, 7304 22 00 20, 7304 23 00 20, 7304 24 00 20, 7304 29 10 20, 7304 29 30 20, 7304 31 80 30, 7304 39 58 30, 7304 39 92 30, 7304 39 93 20, 7304 51 89 30, 7304 59 92 30 i 7304 59 93 20).

(28) Produkt objęty postępowaniem posiada szeroki zakres zastosowań, m.in. jako przewody rurowe do transportu cieczy, w przemyśle budowlanym do palowania, zastosowania w mechanice, jako rury gazowe, kotłowe oraz przewody i rury głębinowe ("OCTG") wykorzystywane do wiercenia, rurowania i tubingu w przemyśle naftowym.

(29) W momencie dostarczenia do użytkowników rury i przewody bez szwu mają bardzo różne kształty. Mogą być one np. galwanizowane, gwintowane, dostarczane jako "green tubes" (tj. bez obróbki cieplnej), ze specjalnymi zakończeniami, o różnych przekrojach, przycięte na wymiar lub nie. Nie istnieją ogólnie przyjęte standardowe rozmiary rur, stąd też większość SPT jest wykonywana na zamówienie. Rury i przewody bez szwu są zazwyczaj łączone poprzez spawanie. W szczególnych przypadkach mogą one jednak być połączone gwintem lub wykorzystywane oddzielnie, chociaż pozostają spawalne. Dochodzenie wykazało, że wszystkie SPT posiadają jednakowe podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz jednakowe zastosowania podstawowe.

2.2. Produkt podobny

(30) Jak ustalono w poprzednich jak również w ostatnim dochodzeniu, przedmiotowe dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia potwierdziło, że produkt wywożony do Unii z Rosji i Ukrainy, produkt wytwarzany i sprzedawany na krajowych rynkach Rosji i Ukrainy oraz produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez producentów unijnych mają te same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz takie samo końcowe przeznaczenie, a zatem są uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(31) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu po wygaśnięciu obowiązujących środków.

3.1. Rosja

3.1.1. Dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

3.1.1.1. Uwagi wstępne

(32) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z Rosji.

(33) Wobec braku współpracy ze strony rosyjskich producentów eksportujących, jak wskazano w motywie 20, Komisja oparła swoją ogólną analizę, w tym obliczenie dumpingu, na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(34) W związku z tym prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oceniono na podstawie informacji zawartych we wniosku o przegląd wygaśnięcia środków, w połączeniu z innymi źródłami informacji, takimi jak informacje zebrane na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, informacje zawarte w otrzymanych pismach, w tym między innymi rosyjskie statystyki eksportowe Federalnej Służby Celnej Rosji ²⁰ , oraz dane statystyczne ze specjalistycznej strony internetowej Metal Expert ²¹ .

(35) Brak współpracy ze strony Rosji uniemożliwił Komisji porównanie wartości normalnej z ceną eksportową danego rodzaju produktu według rodzaju produktu. W związku z tym zarówno wartość normalną, jak i cenę eksportową ustalono, wykorzystując średnią wartość zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

3.1.1.2. Wartość normalna

(36) W celu ustalenia wartości normalnej Komisja zastosowała tę samą metodykę co wnioskodawca we wniosku. Metodyka ta opiera się na rosyjskich danych o cenach krajowych dostępnych na stronie internetowej Metal Expert. W związku z tym Komisja wykorzystała średnie krajowe ceny ex-works w Rosji określone w Metal Expert na 12 miesięcy od lipca 2016 r. do czerwca 2017 r.

3.1.1.3. Cena eksportowa

(37) Ceny eksportowe do Unii ustalono w oparciu o bazę danych Komisji utworzoną na podstawie art. 14 ust. 6.

3.1.1.4. Porównanie

(38) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex-works. Wartość normalną skorygowano w górę zgodnie z metodyką przedstawioną przez wnioskodawcę ²²  i na podstawie informacji dostępnych na stronie internetowej Metal Expert. Cenę eksportową skorygowano w dół do poziomu ex-works. W tym celu na podstawie informacji dostępnych we wniosku odliczono koszty dostawy, ubezpieczenia i prowizji.

3.1.1.5. Margines

(39) Na podstawie powyższego Komisja obliczyła, iż margines dumpingu dla rosyjskiego wywozu do Unii wynosi około 33 %. Poziom przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był jednak stosunkowo ograniczony, gdyż stanowił 0,6 % konsumpcji w Unii.

3.1.1.6. Uwagi po ostatecznym ujawnieniu

(40) Po ujawnieniu obie grupy rosyjskich producentów eksportujących wspólnie przedłożyły uwagi do dokumentu Komisji zawierającego ogólne ustalenia.

(41) Oba przedsiębiorstwa zakwestionowały zgodność obowiązujących środków z prawem. Po pierwsze, twierdziły one, że pierwotne środki były niezgodne z prawem, ponieważ Komisja zastosowała korektę kosztów do wartości normalnej w oparciu o art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, który rzekomo jest niezgodny z prawem na mocy orzecznictwa Organu Apelacyjnego WTO ²³ . Po drugie, twierdziły one, że podejście Komisji w przeglądzie wygaśnięcia, zgodnie z którym Komisja nie dokonuje ustaleń specyficznych dla przedsiębiorstwa ²⁴ , jest sprzeczne z literą i duchem rozporządzenia podstawowego i Porozumienia antydumpingowego WTO.

(42) Pierwsze zastrzeżenie odrzucono, ponieważ odnosi się ono do obliczenia pierwotnego cła, które nie wchodzi w zakres obecnej procedury. Z uwagi na brak współpracy ze strony rosyjskich producentów eksportujących należało na potrzeby przedmiotowego przeglądu wygaśnięcia zastosować się do postanowień art. 18. W odniesieniu do drugiego zastrzeżenia obie grupy rosyjskich producentów eksportujących nie uzasadniły powodów, dla których ogólnokrajowe ustalenia w kontekście przeglądu wygaśnięcia byłyby niezgodne z prawem. Z tego względu również ten argument został odrzucony.

(43) W odniesieniu do szczególnych aspektów dochodzenia dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących najpierw zakwestionowały zastosowanie przez Komisję art. 18 rozporządzenia podstawowego i stwierdziły, że Komisja nie uwzględniła informacji przedłożonych przez nich w trakcie dochodzenia.

(44) W odniesieniu do stosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego zachęcano wszystkich znanych rosyjskich producentów eksportujących do wypełnienia kwestionariusza przeznaczonego dla producentów eksportujących po wszczęciu postępowania ²⁵ . Ponadto Stałe Przedstawicielstwo Federacji Rosyjskiej przy Unii Europejskiej otrzymało puste kwestionariusze i zostało poproszone o skontaktowanie się z innymi rosyjskimi producentami, o których Komisja mogła nie wiedzieć w dniu wszczęcia postępowania, lub poinformowanie Komisji o takich producentach, tak aby dać im możliwość wzięcia udziału w dochodzeniu.

(45) Dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących, które zgłosiły się do Komisji, poinformowały Komisję w dniu 21 sierpnia 2017 r., że zdecydowały się nie współpracować w pełni w dochodzeniu, precyzując, że zdecydowały się nie odpowiadać na pytania zawarte w kwestionariuszu i dobrowolnie ograniczyć swój udział do przedstawienia tylko niektórych danych (takich jak produkcja i moce produkcyjne oraz ceny eksportowe stosowane w wywozie na rynki państw trzecich) oraz do przedstawienia uwag dotyczących niektórych aspektów dochodzenia. Mimo to wspomniane dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących otrzymały kwestionariusz i zostały poproszone o jego wypełnienie. W piśmie towarzyszącym zaproszeniu poinformowano rosyjskich producentów eksportujących jednoznacznie, że w przypadku braku odpowiedzi na kwestionariusz Komisja zastosuje art. 18 rozporządzenia podstawowego. Żadna z grup nie odpowiedziała na kwestionariusz.

(46) W związku z tym w dniu 22 marca 2018 r. Komisja poinformowała władze rosyjskie o zamiarze zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(47) Komisja podkreśliła jednak podczas przesłuchania w dniu 8 sierpnia 2018 r., że wbrew niesłusznemu stwierdzeniu dwóch grup rosyjskich producentów eksportujących nie zaniechała uwzględnienia przedstawionych przez nie danych. W rzeczywistości Komisja wyjaśniła, że przeprowadziła krzyżowe porównanie danych dostarczonych przez dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących dotyczących mocy produkcyjnych i produkcji z publicznie dostępnymi danymi, mianowicie danymi na stronie Metal Expert. Komisja wykorzystała również dane ze statystyk rosyjskiego wywozu otrzymane od producentów eksportujących, jak wyjaśniono w motywie 34. Dlatego też odrzucono twierdzenie, że Komisja nie uwzględniła informacji przedstawionych przez dwie grupy producentów eksportujących.

(48) Dwie grupy rosyjskich producentów eksportujących zauważyły również, że mimo iż zwróciły się do Komisji o przeprowadzenie wizyt weryfikacyjnych w odniesieniu do dostarczonych przez nie ograniczonych danych, żadna wizyta weryfikacyjna nie miała miejsca.

(49) Zgodnie z art. 16 rozporządzenia podstawowego wizyty weryfikacyjne powinny być przeprowadzane w przypadkach, w których Komisja uzna to za stosowne, a w przypadku braku właściwej i terminowej odpowiedzi Komisja może zdecydować o nieprzeprowadzaniu takiej wizyty weryfikacyjnej. Na tej podstawie i z uwagi na brak właściwej odpowiedzi na kwestionariusz w tym przypadku Komisja uznała, że nie należy przeprowadzać wizyt weryfikacyjnych.

3.1.2. Prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków

(50) Jak ustalono powyżej, stwierdzono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Rosja nadal stosowała dumping, ale poziom przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był stosunkowo ograniczony. W związku z tym Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obecnych środków antydumpingowych. Podczas tej analizy Komisja zbadała zdolność produkcyjną i wolne moce produkcyjne w Rosji, atrakcyjność rynku unijnego i zachowanie rosyjskich eksporterów na innych rynkach.

3.1.2.1. Wolne moce produkcyjne

(51) Po ostatecznym ujawnieniu obie grupy rosyjskich producentów eksportujących zakwestionowały ustalenia Komisji dotyczące wolnych mocy produkcyjnych dostępnych w Rosji. W szczególności obie grupy rosyjskich producentów eksportujących twierdziły, że Komisja przeszacowała wolne moce produkcyjne dostępne w Rosji. Te wolne moce produkcyjne oszacowano na podstawie danych pochodzących z badania rynkowego (Metal Expert) na ponad 550 000 ton.

(52) Podczas przesłuchania w dniu 8 sierpnia 2018 r. Komisja wyjaśniła, że danymi, które wykorzystała do obliczenia wartości zgłoszonej w dokumencie zawierającym ogólne ustalenia, były dane publicznie dostępne (zawarte w aktach) w chwili opracowywania dokumentu zawierającego ogólne ustalenia. W związku z otrzymanymi uwagami i dyskusjami przeprowadzonymi w trakcie przesłuchania Komisja wezwała obie grupy rosyjskich producentów eksportujących do przedłożenia dostępnych im najbardziej aktualnych i szczegółowych danych dotyczących produkcji i mocy produkcyjnych. Obie grupy rosyjskich producentów eksportujących dostarczyły Komisji te informacje (pochodzące z Metal Expert) dnia 10 sierpnia 2018 r. W związku z tym do celów obliczenia zdolności produkcyjnej Komisja wykorzystała zaktualizowane dane pochodzące z Metal Expert przedstawione przez obie grupy rosyjskich producentów eksportujących w piśmie z dnia 10 sierpnia 2018 r.

(53) Otrzymane w ten sposób zaktualizowane wartości dotyczące wolnych mocy produkcyjnych wykazały, że wolne moce produkcyjne w Rosji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiły 350 000-380 000 ton. Ta znacząca nadwyżka mocy produkcyjnych stanowi ponad 25 % konsumpcji w Unii.

3.1.2.2. Atrakcyjność rynku unijnego

(54) W toku dochodzenia potwierdzono, że rynek unijny jest atrakcyjny dla rosyjskich producentów z następujących powodów:

(55) Po pierwsze, pod względem rozmiaru rynek unijny (konsumpcja na poziomie ponad 1,3 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i na poziomie 1,5 mln ton w 2014 r.) można postrzegać jako jeden z największych rynków rur i przewodów bez szwu na całym świecie.

(56) Po drugie, po wprowadzeniu środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 amerykańskiej ustawy "Trade Expansion Act", nakładających cła na poziomie 25 % na wyroby ze stali ²⁶ , które obejmują również produkt objęty postępowaniem, rosyjski wywóz na jeden z głównych rynków eksportowych może być co najmniej częściowo ograniczony. To z kolei uczyniłoby rynek unijny bardziej atrakcyjnym, powodując tym samym ryzyko wystąpienia pewnego przesunięcia handlu do Unii.

(57) Pod względem cen z poziomu podcięcia cenowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 137 poniżej) wynika, że średni poziom cen rosyjskiego przywozu na rynek unijny jest niższy niż poziom cen producentów unijnych, a zatem istnieje prawdopodobieństwo, że wywóz będzie nadal rósł, gdy środki zostaną uchylone.

(58) Z uwagi na stosunkowo niski poziom przywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (8 663 tony) Komisja zbadała również ceny eksportowe z Rosji na rynki innych państw trzecich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zgłoszone w oficjalnych rosyjskich statystykach Federalnej Służby Celnej Rosji dotyczących wywozu i porównała te poziomy cen z cenami importowymi do Unii. Badanie to wykazało, że Rosja prowadziła sprzedaż na kilku głównych rynkach eksportowych po cenach podobnych do cen wywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek unijny lub czasem nawet po cenach niższych niż te ceny wywozu towarów na rynek unijny.

(59) W świetle ustaleń dokonanych w motywach 50-58 Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków, przywóz towarów z Rosji po cenach dumpingowych wystąpiłby ponownie w znacznych ilościach.

3.1.2.3. Uwagi po ostatecznym ujawnieniu

(60) Po ostatecznym ujawnieniu grupy rosyjskich producentów eksportujących twierdziły, że nie istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Jako główne elementy mające zakwestionować ustalenia Komisji grupy te wymieniały wyniki rosyjskiego rynku krajowego rur i przewodów bez szwu oraz sytuację innych rynków eksportowych. Ponadto rosyjscy producenci eksportujący twierdzili, że Komisja nie wzięła pod uwagę dostarczonych przez nich (publicznie dostępnych) danych dotyczących poziomów cen na rynkach innych państw trzecich.

(61) Twierdzenie to jest niezgodne z faktami. Podczas przesłuchania w dniu 8 sierpnia 2018 r. Komisja poinformowała rosyjskich producentów eksportujących, że w swojej analizie uwzględniła publicznie dostępne dane z rosyjskich statystyk dotyczących wywozu przedłożone przez obie grupy rosyjskich producentów eksportujących ²⁷ . Na podstawie tych danych Komisja potwierdziła, że poziomy cen sprzedaży na kilku głównych rynkach eksportowych Rosji, stanowiących istotny udział łącznego wywozu rur i przewodów bez szwu z Rosji, ustalono na ceny niższe niż ceny eksportowe do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ²⁸ . Dlatego też argument ten odrzucono.

(62) Obie grupy rosyjskich producentów eksportujących twierdziły, że wniosek Komisji co do rozmiaru rynku unijnego, o którym mowa w motywie 55 powyżej, jest "w dużym stopniu przeszacowana". Ponadto grupy te twierdziły również, że istnieją rynki atrakcyjniejsze niż rynek unijny.

(63) Po pierwsze, na znaczenie rynku unijnego zwrócono szczególną uwagę podczas przesłuchania w dniu 8 sierpnia 2018 r., na którym przedstawiciele największego rosyjskiego producenta przyznali, że rynek unijny rzeczywiście jest jednym z głównych rynków dla produktu objętego postępowaniem. Należy podkreślić, że Komisja nie zajęła żadnego stanowiska w sprawie możliwego istnienia innych rynków, bardziej atrakcyjnych niż rynek unijny. Komisja ustaliła natomiast, że rynek unijny jest atrakcyjny dla rosyjskich producentów eksportujących z przyczyn wymienionych w motywach 55-58.

(64) W tym zakresie Komisja zaobserwowała również niespójności między częścią opisową pism otrzymanych od rosyjskich producentów eksportujących a rzeczywistymi danymi zawartymi w tych pismach. W szczególności rosyjscy producenci eksportujący podkreślali, że ceny wywozu do niektórych państw, takich jak Indie, Turcja i ZEA, są "cenami wyższymi niż ceny eksportowe do Unii" ²⁹ . Argument ten jest niezgodny z faktami i przeczy przedstawionym przez te strony rzeczywistym wartościom ³⁰ , które wyraźnie wskazują, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ceny wywozu do Unii były w rzeczywistości wyższe ³¹ . Dlatego też argument ten odrzucono.

(65) Obie grupy rosyjskich producentów eksportujących zakwestionowały również wnioski Komisji, zgodnie z którymi w następstwie stosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 wystąpi ryzyko przesunięcia handlu, i odniosły się również do wstępnych ustaleń Komisji związanych z trwającym unijnym dochodzeniem w sprawie środków ochronnych dotyczących niektórych wyrobów ze stali, w wyniku którego rury i przewody bez szwu wyłączono tymczasowo z zakresu stosowania tych środków ³² .

(66) Jeżeli chodzi o unijne dochodzenie w sprawie środków ochronnych dotyczących stali, postępowanie nadal trwa, a rury i przewody bez szwu wyłączono tymczasowo z zakresu stosowania tych środków. To tymczasowe wyłączenie rur i przewodów bez szwu z zakresu stosowania tymczasowych środków ochronnych nie opierało się jednak na braku przesunięcia handlu (jak niewłaściwie twierdzili rosyjscy producenci eksportujący), ale na braku wzrostu przywozu ³³ .

(67) Jeżeli chodzi o potencjalny wpływ środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232, Komisja utrzymuje, że nie można wykluczyć ryzyka przesunięcia handlu oraz że wystąpienie takiego ryzyka niewątpliwie stałoby się bardziej prawdopodobne, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia obowiązujących środków. Należy zauważyć, że w przypadku wygaśnięcia ceł różnica między cłem w USA wynoszącym 25 % a cłem w Unii wynoszącym 0 % niewątpliwie sprawi, że atrakcyjność rynku unijnego dla rosyjskich producentów eksportujących będzie większa niż w obecnych okolicznościach, tj. cła obowiązującego na obu rynkach. W związku z tym obserwowane jak dotąd tendencje w przywozie w USA nie stanowią dowodów, ponieważ unijne środki nadal obowiązują, a zachęta do zmiany rynków może nie być tak istotna, jak byłaby w przypadku braku środków w Unii.

(68) Obie grupy rosyjskich producentów eksportujących twierdziły również, że istnieje duże prawdopodobieństwo wprowadzenia pewnych zwolnień ze stosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 dla niektórych rosyjskich producentów eksportujących. Komisja stwierdziła, że z dowodów ³⁴  udostępnionych jej w tym zakresie nie wynikało, by wyłączenie konkretnego rosyjskiego producenta z zakresu stosowania środków było prawdopodobne. W związku z tym, wobec braku jakichkolwiek solidnych dowodów w tym zakresie, Komisja odrzuciła ten argument.

(69) Ponadto obie grupy rosyjskich producentów eksportujących twierdziły, że w świetle ograniczonych ilości wywożonych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym istniało niewielkie prawdopodobieństwo, że uchylenie środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu.

(70) Komisja odniosła się do swoich ustaleń dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu przedstawionych w motywach 50-68 i podkreśliła, że analiza prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu ma charakter prospektywny. W związku z tym argument ten został odrzucony.

3.2. Ukraina

3.2.1. Dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

3.2.1.1. Uwagi wstępne

(71) Na Ukrainie występuje trzech znanych producentów rur i przewodów bez szwu. Jeden z nich - grupa Interpipe - współpracował w toku dochodzenia. Grupa Interpipe jest niewątpliwie największym producentem na Ukrainie. Według statystyk handlowych wywóz rur i przewodów bez szwu z tego przedsiębiorstwa do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowił około 87 % łącznego przywozu z Ukrainy w tym okresie ³⁵ , wynoszącego 80 711 ton lub 6 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Dane przedłożone przez grupę Interpipe zweryfikowano na miejscu na Ukrainie, a także w siedzibach powiązanego z nią przedsiębiorstwa handlowego w Szwajcarii i powiązanego z nią importera w Niemczech. W następstwie weryfikacji Komisja skorygowała niektóre dane dostarczone pierwotnie przez grupę Interpipe, głównie w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz wartości CIF.

(72) Grupa Interpipe dysponuje pełnymi prawami własności i kontroli w odniesieniu do dwóch producentów eksportujących - LLC Interpipe Niko Tube ("Niko Tube") i OJSC Interpipe NTRP ("NTRP"). Zgodnie ze standardową praktyką Komisji dla tych dwóch producentów eksportujących obliczono jeden wspólny margines dumpingu. Wielkość dumpingu obliczono najpierw dla każdego producenta eksportującego indywidualnie, a następnie ustalono średnią ważoną poszczególnych marginesów dumpingu na poziomie grupy Interpipe.

(73) W świetle istotnego wywozu do Unii przez grupę Interpipe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym analiza kontynuacji dumpingu w tym okresie opierała się głównie na zweryfikowanych danych przedstawionych przez grupę Interpipe.

3.2.1.2. Wartość normalna

(74) Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy łączna wielkość sprzedaży krajowej dla poszczególnych współpracujących producentów eksportujących była reprezentatywna, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, jeśli łączna wielkość sprzedaży krajowej produktu podobnego niezależnym klientom na rynku krajowym na jednego producenta eksportującego stanowi co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Na tej podstawie w badaniu tym ustalono, że sprzedaż produktu podobnego na rynku krajowym była reprezentatywna w odniesieniu do obu producentów eksportujących.

(75) Następnie Komisja określiła te rodzaje produktów sprzedawane na rynku krajowym, które były identyczne lub porównywalne z rodzajami produktów sprzedawanymi przez grupę Interpipe na wywóz.

(76) Następnie Komisja zbadała, czy sprzedaż krajowa grupy Interpipe dla każdego rodzaju produktu, który jest identyczny lub porównywalny z rodzajem produktu sprzedawanym na wywóz, była reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajowa danego rodzaju produktu jest reprezentatywna, jeżeli łączna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu niezależnym klientom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowiła co najmniej 5 % łącznej sprzedaży eksportowej identycznego lub porównywalnego rodzaju produktu. Komisja ustaliła, że w odniesieniu do większości rodzajów produktu sprzedaż krajowa była dokonywana w wielkościach reprezentatywnych.

(77) Następnie Komisja określiła w odniesieniu do każdego rodzaju produktu udział sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, by móc zdecydować, czy do obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy zastosować rzeczywistą sprzedaż krajową.

(78) Wartość normalna opiera się na rzeczywistej cenie krajowej każdego rodzaju produktu niezależnie od tego, czy sprzedaż ta jest dokonywana z zyskiem, jeżeli:

a) wielkość sprzedaży danego rodzaju produktu, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej obliczonym kosztom produkcji lub wyższej od nich, stanowiła ponad 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju produktu; oraz

b) średnia ważona cena sprzedaży tego rodzaju produktu jest równa jednostkowym kosztom produkcji lub od nich wyższa.

W przedmiotowym przypadku wartość normalna jest średnią ważoną cen całej sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(79) Wartość normalna opierała się na rzeczywistej cenie krajowej każdego rodzaju produktu wyłącznie w sprzedaży krajowej z zyskiem tych rodzajów produktów w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jeżeli:

a) wielkość sprzedaży z zyskiem tego rodzaju produktu odpowiada nie więcej niż 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju; lub

b) średnia ważona cena tego rodzaju produktu jest niższa od jednostkowych kosztów produkcji.

(80) Jeżeli sprzedaż danego rodzaju produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym nie miała miejsca lub jeżeli danego rodzaju produktu nie sprzedawano w reprezentatywnych ilościach na rynku krajowym, Komisja konstruowała wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego.

(81) Wartość normalną skonstruowano, dodając do średniego kosztu produkcji produktu podobnego wytwarzanego przez każdego współpracującego producenta eksportującego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym następujące elementy:

a) średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych ponoszonych przez każdego współpracującego producenta eksportującego przy sprzedaży krajowej produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym; oraz

b) średnią ważoną zysku osiąganego przez każdego współpracującego producenta eksportującego z tytułu sprzedaży krajowej produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(82) W następstwie ostatecznego ujawnienia grupa Interpipe zakwestionowała niektóre elementy wykorzystane przez Komisję podczas obliczania wartości normalnej. Zastrzeżenia dotyczyły następujących kwestii: (i) obliczania kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych między przedsiębiorstwami powiązanymi; (ii) stosowania kosztów finansowych wynikających z [poufne] ³⁶ ; (iii) zysków/strat z tytułu wymiany walut wynikających z [poufne]; (iv) konieczności uwzględnienia niektórych kosztów kredytu.

(83) Jeżeli chodzi o pierwszy element, Komisja poinformowała grupę Interpipe w ramach drugiego dodatkowego ujawnienia o możliwym wpływie na margines dumpingu i wynikających z niego ustaleniach, gdyby argument ten został przyjęty. Komisja przedstawiła w tym celu również wstępne obliczenia, stosując takie samo podejście jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. W następstwie analizy wszystkich elementów Komisja przyjęła argument grupy Interpipe dotyczący tego przedmiotu i w związku z tym margines dumpingu został odpowiednio obniżony (zob. motyw 90 poniżej). Komisja odrzuciła argumenty (ii) i (iii). Z uwagi na poufny charakter danych wykorzystanych podczas analizy Komisja przedstawiła przedsiębiorstwu Interpipe indywidualne wyjaśnienie w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia.

(84) W odniesieniu do argumentu, zgodnie z którym w obliczeniu dumpingu należało wziąć pod uwagę koszty kredytu, Komisja stwierdziła (jak wyjaśniła w specjalnym ujawnieniu z dnia 13 lipca 2018 r.), że przedsiębiorstwo nie przedstawiło Komisji wymaganych dowodów na poparcie swojego argumentu. Argument ten został zatem odrzucony.

3.2.1.3. Cena eksportowa

(85) Producenci eksportujący prowadzili wywóz produktu objętego postępowaniem do niezależnych klientów w Unii za pośrednictwem szeregu przedsiębiorstw powiązanych działających jako przedsiębiorstwa handlowe lub importerzy.

(86) Jeżeli producent eksportujący wywoził produkt objęty postępowaniem do niezależnych klientów w Unii za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego działającego jako przedsiębiorstwo handlowe (Interpipe Europe SA), cena eksportowa została ustalona na podstawie cen faktycznie zapłaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem przy jego wywozie do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(87) Jeżeli producenci eksportujący dokonywali wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego działającego jako importer (Interpipe Central Trade GmbH), cena eksportowa została skonstruowana na podstawie ceny, za którą produkt przywożony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Dostosowanie ceny eksportowej na podstawie art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego przeprowadzano w odniesieniu do transakcji dotyczących powiązanego importera w Niemczech. Cenę sprzedaży przez powiązanego importera klientom niepowiązanym skorygowano do ceny ex-works, odejmując w stosownych przypadkach koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne powiązanego importera, rozsądną kwotę zysku i inne dodatkowe koszty.

(88) Po ostatecznym ujawnieniu grupa Interpipe argumentowała, że należy dokonać ponownego przeglądu ceny CIF przedsiębiorstwa Interpipe Europe z uwagi na rozbieżność między obliczeniami a opisowym wyjaśnieniem w ujawnieniu ostatecznych ustaleń dotyczącym tego konkretnego przedsiębiorstwa.

Komisja zauważyła, że część opisowa tego szczególnego ujawnienia rzeczywiście nie odzwierciedlała poprawnie sposobu, w jaki faktycznie przeprowadzono obliczenie CIF. W związku z tym Komisja poprawiła część opisową tego szczególnego ujawnienia i potwierdziła, że obliczenie przeprowadzono na podstawie ustaleń, jak omówiono z przedsiębiorstwem podczas wizyty weryfikacyjnej.

3.2.1.4. Porównanie

(89) Ceny eksportowe grupy Interpipe do Unii porównano z wartością normalną sprzedaży krajowej przedsiębiorstwa na poziomie ceny ex-works. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania uwzględniono, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, różnice, które miały wpływ na porównywalność cen. W tym zakresie odjęto dodatkowe koszty transportu i prowizje wpływające na wartość normalną i cenę eksportową.

3.2.1.5. Margines

(90) W związku z powyższym margines dumpingu ustalony dla grupy Interpipe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniósł 21,6 %. Biorąc pod uwagę, że grupa Interpipe jest największym producentem ukraińskim oraz że na przedsiębiorstwo to przypadała większość przywozu z Ukrainy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak wyjaśniono w motywie 71, Komisja stwierdziła, że dumping ustalony dla grupy Interpipe był reprezentatywny dla Ukrainy na poziomie całego kraju.

(91) W związku z tym Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nadal występował dumping z Ukrainy.

3.2.2. Prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków

(92) Jak ustalono powyżej, stwierdzono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Ukraina nadal stosowała dumping. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z Ukrainy osiągnął 80 711 ton, co stanowiło 6 % udziału w rynku unijnym ³⁷ . W następstwie tych ustaleń Komisja zbadała, czy istniało prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu z Ukrainy w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych. Podczas tej analizy Komisja zbadała zdolność produkcyjną i wolne moce produkcyjne na Ukrainie, atrakcyjność rynku unijnego i zachowanie ukraińskich eksporterów na innych rynkach.

3.2.2.1. Wolne moce produkcyjne

(93) Wolne moce produkcyjne obliczono w następujący sposób. Jeżeli chodzi o grupę Interpipe, wolne moce produkcyjne można było ustalić na podstawie zgłoszonych i należycie zweryfikowanych danych. Pozostali dwaj producenci produktu objętego postępowaniem na Ukrainie nie udzielili odpowiedzi na kwestionariusz. Producenci ci przedstawili tylko niektóre informacje dotyczące produkcji i zdolności produkcyjnej w pisemnych oświadczeniach. Informacje te przeanalizowano i porównano ze źródłami badań rynkowych, w szczególności z Metal Expert. Na tej podstawie wolne moce produkcyjne dostępne na Ukrainie oszacowano na co najmniej około 500 000 ton, co stanowi około 40 % konsumpcji w Unii ³⁸ .

(94) Po ostatecznym ujawnieniu grupa Interpipe zakwestionowała wyżej wspomniane dane Komisji dotyczące wolnych mocy produkcyjnych, wstępnie twierdząc, że powinny one wynosić [80 000-100 000 ton]. Po otrzymaniu uwag Komisja przedstawiła szczegółowe wyjaśnienia w pierwszym dodatkowym ujawnieniu skierowanym do grupy Interpipe, na posiedzeniu wyjaśniającym z przedsiębiorstwem, a także w drugim dodatkowym ujawnieniu skierowanym do grupy Interpipe. W uwagach do pierwszego dodatkowego ujawnienia oraz na posiedzeniu wyjaśniającym grupa Interpipe potwierdziła, że zgadza się, iż wartość wolnych mocy produkcyjnych obliczona przez Komisję jest prawidłowa w zakresie, w jakim dotyczy grupy Interpipe, przy czym wartość ta znacznie przewyższała wartość podaną przez przedsiębiorstwo w uwagach do ostatecznego ujawnienia. Grupa Interpipe nadal kwestionowała jednak wartość mocy produkcyjnych obliczoną w odniesieniu do pozostałych dwóch ukraińskich producentów.

(95) W tym zakresie Komisja przypomniała grupie Interpipe, że te dwa przedsiębiorstwa nie podjęły pełnej współpracy z Komisją i przedstawiły tylko niektóre informacje dotyczące produkcji lub mocy produkcyjnych. Przypomniano również, że informacje przedstawione przez te strony zostały jednak uwzględnione przez Komisję w przedmiotowej analizie w przeciwieństwie do tego, co twierdzi grupa Interpipe. Komisja sprawdziła informacje przedstawione w tych pismach, porównując je z publicznie dostępnymi danymi z Metal Expert.

(96) W przypadku jednej z tych stron można uznać, że dane Metal Expert można pogodzić z twierdzeniem przedsiębiorstwa, że w okresie badanym doszło do znacznego ograniczenia mocy produkcyjnych. Komisja obliczyła zatem wolne moce produkcyjne na podstawie ograniczonych mocy produkcyjnych zawartych w publikacji Metal Expert. Po tym dodatkowym ujawnieniu grupa Interpipe nadal jednak kwestionowała obliczoną w ten sposób wartość wolnych mocy produkcyjnych. Komisja odrzuciła ten argument z następujących powodów:

(97) Przedsiębiorstwo objęte postępowaniem nie podało w swoim piśmie żadnych danych dotyczących mocy produkcyjnych. Stwierdziło jedynie, że nastąpił spadek zatrudnienia (spadek rzędu 60-75 % siły roboczej), przy wielkości produkcji na poziomie [4 000-10 000] MT rocznie. Ponadto w uwagach przedstawionych po dodatkowym ujawnieniu grupa Interpipe nie podała żadnych szacunkowych wartości mocy produkcyjnych przedsiębiorstwa objętego postępowaniem.

(98) W związku z powyższym na podstawie pism przedstawionych przez grupę Interpipe i przedsiębiorstwo objęte postępowaniem można stwierdzić, że nie zapewniono nawet punktu wyjścia na potrzeby prowadzonej przez Komisję oceny mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych tego przedsiębiorstwa. Komisja stwierdziła jednak, że twierdzenie przedsiębiorstwa objętego postępowaniem było zgodne z publicznie dostępnymi danymi, jako że ograniczone moce produkcyjne zostały odzwierciedlone w danych Metal Expert dotyczących mocy produkcyjnych tego przedsiębiorstwa. Komisja postanowiła zatem, że wolne moce produkcyjne przedsiębiorstwa zostaną obliczone na podstawie danych dotyczących produkcji przedstawionych przez to przedsiębiorstwo objęte postępowaniem i na podstawie danych dotyczących mocy produkcyjnych zawartych w publikacji Metal Expert.

(99) Komisja przyjęła więc argument, że przedsiębiorstwo to znacznie ograniczyło moce produkcyjne. Twierdzenie grupy Interpipe jest zatem nieuzasadnione.

(100) Jeżeli chodzi o trzeciego producenta, Komisja odnotowała znaczne rozbieżności między danymi przedstawionymi przez tego producenta a publicznie dostępnymi danymi. Komisja obliczyła zatem wolne moce produkcyjne tego przedsiębiorstwa na podstawie mocy produkcyjnych zawartych w publikacji Metal Expert. Grupa Interpipe twierdziła, że Komisja powinna przyjąć założenia na podstawie domniemanej weryfikacji tego przedsiębiorstwa przeprowadzonej w ramach innego dochodzenia antydumpingowego, które miało miejsce ponad 10 lat temu. Komisja jest zdania, że odpowiedniejszą i bardziej wiarygodną metodą uzyskania informacji na temat mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w ramach przedmiotowego dochodzenia jest wykorzystanie najnowszych danych.

(101) W tym zakresie Komisja zauważa, że dany producent potwierdził w kilku pismach skierowanych do Komisji ³⁹ , że liczba posiadanych linii produkcyjnych od lat pozostaje taka sama (chociaż część z nich rzekomo nie jest obecnie eksploatowana). W związku z powyższym oraz ze względu na brak odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu Komisja nie mogła sprawdzić, czy zarzuty przedsiębiorstwa uzasadniają przyjęcie jego twierdzenia dotyczącego ograniczonych mocy produkcyjnych.

(102) W następstwie szczegółowego dodatkowego ujawnienia grupa Interpipe przedstawiła dokument, który jej zdaniem podważa to obliczenie w odniesieniu do pozostałych dwóch ukraińskich producentów. Dokument ten był jednak sprzeczny z dostępnymi Komisji danymi pochodzącymi z badań rynkowych, które potwierdziły prawidłowość obliczenia przeprowadzonego przez Komisję. Z przedmiotowych danych pochodzących z badań rynkowych wynika, że moce produkcyjne pozostałych dwóch ukraińskich producentów eksportujących znacznie przewyższały dane podane w dokumencie przedstawionym przez grupę Interpipe.

(103) Komisja potwierdza zatem swoje ustalenie dotyczące wolnych mocy produkcyjnych na Ukrainie, jak określono w motywie 93.

3.2.2.2. Atrakcyjność rynku unijnego

(104) W toku dochodzenia potwierdzono, że rynek unijny jest również atrakcyjny dla ukraińskich producentów eksportujących z następujących powodów:

(105) Po pierwsze, pod względem rozmiaru rynek unijny (konsumpcja na poziomie ponad 1,3 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i na poziomie 1,5 mln ton w 2014 r.) można postrzegać jako jeden z największych rynków rur i przewodów bez szwu na całym świecie.

(106) Po drugie, pod względem cen z poziomu podcięcia cenowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 136 poniżej) wynika, że średni poziom cen ukraińskiego przywozu na rynek unijny jest niższy niż poziom cen producentów unijnych, a zatem istnieje prawdopodobieństwo, że wywóz będzie nadal rósł, gdy środki zostaną uchylone.

(107) Po trzecie, pomimo obowiązywania cła antydumpingowego Ukraina w ostatnich latach stale zwiększała poziom przywozu (z poziomu poniżej 2 % udziału w rynku w 2012 r. do poziomu 6 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym), co stanowi potwierdzenie, że rynek unijny pozostaje atrakcyjny pomimo obowiązujących ceł.

(108) Po czwarte, po wprowadzeniu środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232, nakładających cło na poziomie 25 % na wyroby ze stali ⁴⁰ , które obejmują również produkt objęty postępowaniem, ukraiński wywóz na jeden z głównych rynków eksportowych może być co najmniej częściowo ograniczony. To z kolei uczyniłoby rynek unijny bardziej atrakcyjnym, powodując tym samym ryzyko wystąpienia pewnego przesunięcia handlu do Unii. Kwestię tę należy rozważać przy uwzględnieniu również innych obowiązujących barier handlowych na rynkach państw trzecich (zob. motyw 116 poniżej).

(109) Po ostatecznym ujawnieniu grupa Interpipe zakwestionowała ustalenia Komisji dotyczące atrakcyjności rynku unijnego.

(110) W szczególności grupa Interpipe zakwestionowała ocenę Komisji dotyczącą potencjalnego wpływu środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 i rosnącego przywozu z Ukrainy w okresie badanym.

(111) Jeżeli chodzi o pierwszą kwestię, grupa Interpipe zakwestionowała analizę Komisji dotyczącą potencjalnego wpływu, jaki środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 wywarłyby na rynek. W szczególności grupa Interpipe uznała, że nie zachodzi ryzyko przesunięcia handlu na rynek unijny. Grupa Interpipe wskazała również na nałożone przez Komisję środki tymczasowe w kontekście dochodzenia w sprawie środków ochronnych dotyczącego wyrobów ze stali w zakresie rur i przewodów bez szwu.

(112) Po pierwsze, jak wskazano w motywie 66, postanowiono w praktyce wyłączyć rury i przewody bez szwu z zakresu stosowania środków tymczasowych nałożonych w kontekście dochodzenia w sprawie środków ochronnych. To tymczasowe wyłączenie nie wynikało jednak z braku ryzyka przesunięcia handlu, tylko z faktu, że zasadniczo nie zaobserwowano wzrostu poziomu przywozu tego produktu w danym okresie.

(113) Po drugie, grupa Interpipe potwierdziła, że część towarów, które wywozi do USA, to rodzaje OCTG, ale również rury ogólnego użytku i przewody rurowe, czyli główny rodzaj produktu, który wywozi ona do Unii. Grupa Interpipe twierdziła również, że do maja 2018 r. (włącznie) poziom wywozu do USA wzrastał.

(114) Komisja utrzymuje, że istnieje ryzyko, iż w przypadku wygaśnięcia środków przynajmniej część obecnej wielkości wywozu z Ukrainy do USA może zostać przesunięta do Unii. Ryzyko to dotyczy w szczególności standardowych rur i przewodów bez szwu. Należy zauważyć, że w przypadku wygaśnięcia ceł różnica między cłem nałożonym na standardowe rury i przewody bez szwu w USA wynoszącym 25 % a cłem w Unii wynoszącym 0 % niewątpliwie sprawi, że atrakcyjność rynku unijnego dla ukraińskich producentów eksportujących będzie większa niż w obecnych okolicznościach, tj. cła obowiązującego na obu rynkach. W związku z tym obserwowane jak dotąd tendencje nie stanowią dowodów, ponieważ unijne środki nadal obowiązują, a zachęta do zmiany rynków może nie być tak istotna, jak byłaby w przypadku braku środków w Unii. Ponadto konkurowanie ukraińskich producentów na rynku amerykańskim dodatkowo utrudniałby fakt, że niektóre państwa lub konkretne przedsiębiorstwa zostały już objęte wyłączeniami z zakresu stosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 ⁴¹ .

(115) Ponadto Komisja uznaje, że nie można wykluczyć ryzyka przesunięcia handlu, a wystąpienie takiego ryzyka niewątpliwie stałoby się bardziej prawdopodobne, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia obowiązujących środków.

(116) Ponadto w przypadku Ukrainy środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 należy rozważać również w szerszym kontekście uwzględniającym liczne bariery handlowe, stosowane obecnie wobec ukraińskich producentów rur i przewodów bez szwu na niektórych rynkach państw trzecich, tj. w kontekście środków antydumpingowych obowiązujących w Brazylii, Kanadzie, Meksyku i Rosji.

(117) W związku z powyższym Komisja utrzymuje, że w przypadku braku cła antydumpingowego rynek unijny stałby się jeszcze atrakcyjniejszy, przez co prawdopodobnie doszłoby do wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Ukrainy.

3.2.2.3. Pozostałe uwagi przedstawione po ostatecznym ujawnieniu

(118) Grupa Interpipe przedstawiła szereg argumentów związanych ze zmianami konsumpcji na rynku ukraińskim i dywersyfikacją jej rynków eksportowych. Po pierwsze, grupa Interpipe twierdziła, że jej poziom wywozu i zmiany w udziale w rynku wynikały z rozwoju konsumpcji w Unii lub z innych względów były zgodne z rozwojem konsumpcji w Unii, a rozwój przywozu i jego udział w rynku nie może stwarzać żadnego zagrożenia dla przemysłu Unii. Po drugie, grupa Interpipe twierdziła, że w związku z bezprecedensowym wzrostem rynku ukraińskiego nie mogła zwiększyć sprzedaży rur i przewodów bez szwu do Unii. Grupa Interpipe stwierdziła, że wzrost popytu krajowego umożliwi absorpcję każdej nadwyżki produkcyjnej w Ukrainie. Podobnie grupa Interpipe zakwestionowała ustalenie Komisji co do prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu, wskazując na większą dywersyfikację portfela wywozowego. Komisja odpowiedziała na te argumenty w drugim dodatkowym ujawnieniu skierowanym do grupy Interpipe.

(119) Po rozważeniu tych argumentów Komisja je jednak zakwestionowała. Pierwsza część tego twierdzenia jest niezgodna z faktami, natomiast druga jego część jest niezgodna z ustaleniami dokonanymi w toku przedmiotowego dochodzenia.

(120) Przykładowo, jeżeli chodzi o pierwszą część twierdzenia, w roku 2015 Ukraina zwiększyła wywóz o 20 %, natomiast konsumpcja w Unii spadła o 9 %. Co więcej, w ujęciu ogólnym w okresie badanym Ukraina zwiększyła swój udział w rynku unijnym o 27 % (jej udział w rynku wzrósł o 1,3 punktu procentowego), natomiast konsumpcja w Unii w tym samym okresie spadła o 10 %.

(121) Komisja potwierdziła zatem, że w okresie badanym Ukraina znacznie zwiększyła wielkość przywozu do Unii (osiągając udział w rynku na poziomie 6 %), przy jednoczesnym spadku konsumpcji oraz pomimo obowiązujących środków. Jak ustalono w wyniku analizy prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu, istnieje prawdopodobieństwo, że w przypadku braku środków udział przywozu towarów z Ukrainy po cenach dumpingowych wzrośnie jeszcze bardziej. Argument grupy Interpipe został zatem odrzucony.

(122) Jeżeli chodzi o drugą część argumentacji przedstawionej w motywie 118, zdaniem Komisji z faktów jednoznacznie wynika, że rozwój zachowania wywozowego ukraińskich producentów eksportujących na rynku unijnym nie odpowiada prognozom opracowanym przez grupę Interpipe. Komisja nie zakwestionowała tendencji w zakresie konsumpcji krajowej i innych miejsc przeznaczenia wywozu opisanych przez grupę Interpipe. Wskazała natomiast, że wnioski/przewidywania sformułowane na podstawie takich tendencji przez grupę Interpipe (dotyczące sposobu, w jaki tendencje te wpłynęłyby na podejście ukraińskich producentów do rynku unijnego) są niezgodne z faktami, tj. ze wzrostem przywozu do Unii pomimo obowiązywania cła antydumpingowego. Ponadto w kontekście twierdzenia dotyczącego dywersyfikacji wywozu Komisja odsyła do motywu 116 powyżej, w którym wskazano, że obecnie na Ukrainę nałożonych jest szereg ograniczeń w handlu na niektórych właściwych rynkach państw trzecich. Rozważając domniemany wzrost liczby miejsc przeznaczenia wywozu, należy zatem również mieć na uwadze wyżej wspomniane ograniczenia w handlu na pozostałych rynkach.

(123) W związku z powyższym w świetle ustaleń dotyczących atrakcyjności rynku unijnego, wolnych mocy produkcyjnych i określonych ograniczeń w handlu twierdzenie to zostało odrzucone.

(124) Grupa Interpipe zakwestionowała również przeprowadzoną przez Komisję analizę pod względem zbliżającej się umowy spółki joint venture z jednym z "kluczowych producentów unijnych". Komisja wyjaśniła swoją ocenę tej kwestii w drugim dodatkowym ujawnieniu skierowanym do przedsiębiorstwa. Po pierwsze, z informacji dostępnych Komisji wynika, że mająca powstać spółka joint venture nie została zatwierdzona przez wszystkie zainteresowane organy ochrony konkurencji. Na tym etapie nie można zatem stwierdzić, jaki ewentualny wpływ taka spółka joint venture mogłaby wywierać na wywóz rur i przewodów bez szwu przez grupę Interpipe do Unii. Po drugie, przedsiębiorstwo Interpipe potwierdziło, że spółka joint venture nie została jeszcze utworzona. Po trzecie, Komisja odsyła do oceny, jaką przedstawiła w drugim dodatkowym ujawnieniu skierowanym do przedsiębiorstwa, w którym wskazała również, że pomimo szeregu wniosków nie udzielono jej dostępu do szczegółowych informacji na temat przedmiotowej umowy spółki joint venture, przez co nie można było ocenić skutków wynikających na przykład z potencjalnej przyszłej produkcji. W związku z tym na obecnym etapie nie można było jeszcze wyciągnąć żadnych wniosków dotyczących wpływu tej spółki joint venture. Komisja dodaje jednak, że twierdzenia dotyczące potencjalnego wpływu spółki joint venture na rynku unijnym stoją w zdecydowanej sprzeczności z twierdzeniami grupy Interpipe dotyczącymi prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu, jeżeli chodzi o zdolność Interpipe (lub jej brak) do zwiększenia wywozu do Unii ⁴² .

3.3. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków

(125) Mając na względzie: (i) kontynuację dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z obu państw; (ii) znaczne dostępne wolne moce produkcyjne (wynoszące ponad 800 000 ton); oraz (iii) atrakcyjność rynku unijnego Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków przywóz towarów z Ukrainy i Rosji po cenach dumpingowych odpowiednio nadal rósłby i wystąpiłby ponownie w znacznych ilościach.

4. PRODUKCJA UNIJNA I PRZEMYSŁ UNII

(126) W okresie badanym produkt podobny wytwarzało 18 producentów w Unii. Zostają oni uznani za przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego oraz będą dalej zwani "przemysłem Unii".

(127) W celu ustalenia całkowitej produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wykorzystano wszystkie dostępne informacje dotyczące przemysłu Unii, takie jak informacje zawarte we wniosku, dane zebrane od producentów unijnych i wnioskodawcy przed rozpoczęciem dochodzenia i po jego rozpoczęciu oraz odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(128) Na tej podstawie oszacowano, że całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła około 2,25 mln ton. Wartość ta obejmuje produkcję wszystkich producentów unijnych, zarówno producentów objętych próbą, jak i producentów nieobjętych próbą, i została obliczona na podstawie zweryfikowanych danych dostarczonych przez wnioskodawcę.

(129) Jak wskazano w motywach 17 i 18, próba końcowa składająca się z czterech producentów została dobrana spośród 12 producentów unijnych, którzy przedłożyli informacje wymagane do doboru próby na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia.

(130) Na czterech producentów unijnych objętych próbą przypadało w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 30 % łącznej szacunkowej produkcji unijnej oraz 37 % łącznej sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym. Próbę końcową uznaje się zatem za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

5. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

5.1. Konsumpcja w Unii

(131) Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym oraz łącznego przywozu. Konsumpcja w Unii zmniejszyła się w okresie badanym o 10 %. Najniższą wartość odnotowano w 2016 r., w którym nastąpił spadek o 14 % w porównaniu z rokiem 2014. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym odnotowano umiarkowany wzrost konsumpcji.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Konsumpcja (w tonach)	1 493 525	1 360 682	1 283 739	1 344 610
Indeks	100	91	86	90
Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, wniosek, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

5.2. Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie

5.2.1. Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem

(132) Stwierdzono, że w okresie badanym przywóz do Unii z Rosji i Ukrainy kształtował się pod względem wielkości i udziału w rynku następująco:

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Rosja
Wielkość (w tonach)	10 073	6 450	8 178	8 663
Indeks	100	64	81	86
Udział w rynku w odniesieniu do konsumpcji w Unii (%)	0,7	0,5	0,6	0,6
Indeks	100	70	94	96
Ukraina
Wielkość (w tonach)	70 608	77 314	77 550	80 711
Indeks	100	109	110	114
Udział w rynku w odniesieniu do konsumpcji w Unii (%)	4,7	5,7	6,0	6,0
Indeks	100	120	128	127
	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Oba państwa, których dotyczy postępowanie
Wielkość (w tonach)	80 681	83 764	85 729	89 373
Indeks	100	104	106	111
Udział w rynku w odniesieniu do konsumpcji w Unii (%)	5,4	6,2	6,7	6,6
Indeks	100	114	124	123
Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, wniosek, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(133) W okresie badanym pomimo obowiązujących środków antydumpingowych wielkość przywozu z obu państw, których dotyczy postępowanie, wzrosła o 11 %. Wzrost dotyczył wyłącznie przywozu z Ukrainy, który w okresie badanym wzrósł o 14 %, natomiast przywóz z Rosji zmalał o - 14 %. W tym samym okresie ich wspólny udział w rynku wzrósł o 23 %, co ponownie wynikało ze wzrostu przywozu z Ukrainy, którego udział w rynku w okresie badanym wzrósł o 27 % do poziomu 6 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, natomiast udział w rynku przywozu z Rosji spadł o 4 % i stanowił 0,6 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Spadek ten należy postrzegać w kontekście malejącej konsumpcji.

5.2.2. Ceny przywozu i podcięcie cenowe

(134) W poniższej tabeli podano średnie ceny przywozu z Rosji i Ukrainy. Należy podkreślić, że ceny sprzedaży w przywozie z obu państw, których dotyczy postępowanie, były nie tylko niższe niż ceny sprzedaży przemysłu Unii przez cały okres badany, lecz także można było w tym okresie zaobserwować ich silną tendencję spadkową.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Średnia cena rosyjskiego przywozu w EUR/tonę	758	692	631	633
Indeks	100	91	83	83
Średnia cena ukraińskiego przywozu w EUR/tonę	731	679	607	618
Indeks	100	93	83	85
Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(135) Wobec braku współpracy rosyjskich producentów eksportujących podcięcie cenowe w odniesieniu do przywozu z Rosji musiało zostać określone na podstawie statystyk importowych na poziomie kodów TARIC i przy wykorzystaniu informacji zgromadzonych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Podcięcie cenowe w odniesieniu do przywozu z Ukrainy ustalono przy wykorzystaniu cen eksportowych współpracującego producenta eksportującego na Ukrainie, z wyłączeniem cła antydumpingowego. Ceny importowe CIF skorygowano w górę o koszty ponoszone po przywozie. W związku z ustaleniami z poprzedniego przeglądu wygaśnięcia dostosowanie wyniosło 2 EUR/t. Ze względu na brak współpracy niepowiązanych importerów w aktualnej procedurze nie było podstaw do ponownego oszacowania poziomu tego dostosowania. Cenami sprzedaży przemysłu Unii były ceny oferowane niezależnym klientom przez przedsiębiorstwa objęte próbą, skorygowane w dół o koszty dostawy bonifikat i prowizji do poziomu ceny ex-works.

(136) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym margines podcięcia cenowego przywozu rur i przewodów bez szwu dla jedynego współpracującego ukraińskiego producenta eksportującego (na którego przypada około 90 % ukraińskiej wielkości wywozu do Unii) wynosił 28,9 %.

(137) Jeżeli chodzi o Rosję, margines podcięcia cenowego wynoszący 20,3 % ustalono na podstawie porównania średnich cen. Ponadto badanie rosyjskich cen eksportowych przy wywozie na inne rynki państw trzecich wykazało, że Rosja prowadziła sprzedaż na niektórych głównych rynkach eksportowych po cenach podobnych do cen eksportowych towarów do Unii lub czasem nawet po cenach niższych, co potwierdziło tym samym wniosek, że obecny poziom cen rosyjskich spowodowałby podcięcie ceny sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym.

(138) Po ostatecznym ujawnieniu dwóch rosyjskich producentów eksportujących twierdziło, że margines tego podcięcia cenowego nie jest reprezentatywny, gdyż ich wywóz do Unii rzekomo obejmował produkty niskiej klasy, podczas gdy w sprzedaży krajowej przemysłu Unii znaczący był udział produktów wysokiej klasy, mianowicie OCTG. Według tych przedsiębiorstw obliczenia podcięcia cenowego wykazałyby zupełnie inny margines, gdyby porównano ceny podobnych rodzajów produktu.

(139) W tym kontekście należy zauważyć, że Komisja nie mogła porównać cen danego rodzaju produktu według rodzaju produktu, gdyż wspomniani rosyjscy producenci eksportujący zdecydowali się nie współpracować w dochodzeniu i nie przekazali odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu - co pozwoliłoby Komisji dokonać obliczeń podcięcia cenowego z uwzględnieniem domniemanego różnego asortymentu produktów rosyjskiego wywozu i sprzedaży krajowej przemysłu Unii.

5.3. Inne państwa objęte środkami antydumpingowymi

(140) Według danych Eurostatu wielkość przywozu SPT pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, jak określono w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 926/2009 ⁴³ , zmniejszyła się w okresie badanym o 34 %.

(141) Udział chińskiego przywozu w rynku zmniejszył się w ODP z 5,7 % w 2014 r. do 4,2 %.

5.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii

5.4.1. Uwagi wstępne

(142) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki i wskaźniki gospodarcze mające wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(143) Jak wspomniano w motywie 129, na potrzeby oceny możliwej szkody poniesionej przez przemysł Unii zastosowano kontrolę wyrywkową.

(144) Do celów analizy szkody Komisja dokonała rozróżnienia między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. W związku z tym sytuację gospodarczą przemysłu Unii ocenia się na podstawie a) wskaźników makroekonomicznych, takich jak produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku i wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu, w odniesieniu do których zgromadzono dane na poziomie całego przemysłu Unii; oraz na podstawie b) wskaźników mikroekonomicznych, takich jak średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału, zapasy i koszty pracy, w odniesieniu do których zgromadzono dane na poziomie producentów unijnych objętych próbą.

(145) Wszystkie dostępne informacje dotyczące przemysłu Unii, w tym informacje zawarte we wniosku, dane zebrane od producentów unijnych przed wszczęciem dochodzenia i po jego wszczęciu oraz odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą, zostały wykorzystane w celu ustalenia wskaźników makroekonomicznych, w szczególności danych dotyczących producentów unijnych nieobjętych próbą.

(146) Wskaźniki mikroekonomiczne ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez objętych próbą producentów unijnych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu.

5.4.2. Wskaźniki makroekonomiczne

a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(147) W okresie badanym tendencje dotyczące unijnej produkcji, mocy produkcyjnych i wykorzystania tych mocy przedstawiały się następująco:

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Wielkość produkcji (w tonach)	2 925 290	2 125 668	1 921 743	2 247 474
Indeks	100	73	66	77
	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Moce produkcyjne (w tonach)	4 658 456	4 658 456	4 540 036	4 541 932
Indeks	100	100	97	97
Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)	63	46	42	49
Indeks	100	73	67	79
Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, wniosek, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(148) W okresie badanym wielkość unijnej produkcji zmniejszyła się o 23 %. Biorąc pod uwagę, że moce produkcyjne utrzymywały się w tym okresie prawie na tym samym poziomie (niewielki spadek o 3 %), spadek produkcji spowodował znaczące zmniejszenie wykorzystania mocy produkcyjnych o 14 punktów procentowych, a mianowicie z 63 % w 2014 r. do 49 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wykorzystanie mocy produkcyjnych osiągnęło rekordowo niski poziom w 2015 r. i 2016 r. (odpowiednio 46 % i 42 %). W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrosła produkcja i tym samym wzrósł także wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych, jednak wciąż pozostaje on na poziomie poniżej 50 %.

b) Wielkość sprzedaży, udział w rynku i wzrost

(149) Sprzedaż producentów unijnych obejmowała sprzedaż za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych. W okresie badanym wspomniana sprzedaż za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych stanowiła około 17 % konsumpcji w Unii. Jednak w zakresie, w jakim ta wielkość sprzedaży jest później odsprzedawana niezależnym klientom na rynku Unii, uważa się ją nadal za część sprzedaży do celów ustalenia tendencji w wielkości sprzedaży, udziału w rynku i wzrostu przemysłu Unii.

(150) Tendencje rynkowe w zakresie wielkości sprzedaży, udziału w rynku i wzrostu kształtowały się w okresie badanym następująco:

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Wielkość sprzedaży (w tonach)	1 213 764	1 096 745	1 038 252	1 095 231
Indeks	100	90	86	90
Udział w rynku (%)	81,3	80,6	80,9	81,5
Indeks	100	99	100	100
Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, wniosek, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(151) Wielkość sprzedaży przemysłu Unii zmalała w okresie badanym o 10 %. Tendencja ta była zgodna z tendencją w zakresie konsumpcji, zatem przemysł Unii zdołał utrzymać swój udział w rynku na poziomie około 81 % przez cały okres badany. Osiągnięto to jednak dzięki znacznemu obniżeniu cen sprzedaży i doprowadziło to do pogorszenia wskaźników finansowych, jak wyjaśniono poniżej.

c) Zatrudnienie i wydajność

(152) Zauważono, że wraz ze spadkiem produkcji i sprzedaży między 2014 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym zmniejszył się również o 18 % poziom zatrudnienia w przemyśle Unii. Spadek zatrudnienia nie doprowadził jednak do wzrostu wydajności mierzonej jako produkcja na jednego pracownika w ujęciu rocznym, ponieważ spadek wielkości produkcji w okresie badanym był bardziej wyrazisty niż spadek zatrudnienia. Wskaźnik wydajności poprawił się jedynie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co związane było ze wzrostem produkcji w porównaniu z 2016 r., podczas gdy poziom zatrudnienia po jego spadku w 2015 r. pozostał niezmienny.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Liczba pracowników	15 830	14 209	12 928	12 941
Indeks	100	90	82	82
Wydajność (w tonach na pracownika)	184,8	149,6	148,6	173,7
Indeks	100	81	80	94
Źródło: Wniosek, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

d) Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(153) Margines dumpingu ustalony w odniesieniu do przywozu z Ukrainy jest znaczny (zob. motyw 90 powyżej). Biorąc pod uwagę wielkość, udział w rynku i ceny przywozu towarów po cenach dumpingowych z Ukrainy, omówione powyżej, wpływ rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii nie może zostać uznany za nieistotny. Ciągłe nieuczciwe praktyki cenowe ukraińskich eksporterów uniemożliwiły również przemysłowi Unii poradzenie sobie z wcześniejszym dumpingiem.

5.4.3. Wskaźniki mikroekonomiczne

a) Średnie jednostkowe ceny sprzedaży na rynku unijnym oraz jednostkowy koszt produkcji

(154) Średnie ceny sprzedaży producentów unijnych objętych próbą na rzecz klientów niepowiązanych w Unii spadły o 19 % w okresie od 2014 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Spadek cen odzwierciedla ogólną tendencję spadkową w zakresie kosztu głównych surowców, jak również próby restrukturyzacji kosztów prowadzących do obniżenia kosztów przez producentów unijnych. Jednak ze względu na dalszy spadek cen w okresie badanym wywołany przez rosyjskich i ukraińskich eksporterów, którzy stale podcinali ceny przemysłu Unii, producenci unijni nie mogli skorzystać z obniżenia kosztów, gdyż aby utrzymać swój udział w rynku, musieli obniżyć ceny sprzedaży w większym zakresie, niż pozwalało na to ograniczenie kosztów.

(155) W okresie badanym w odniesieniu do kosztów przemysłu Unii odnotowano spadek o 9 %, co stanowiło dużo mniejszy spadek niż w przypadku cen. W rezultacie w okresie badanym rentowność przemysłu Unii uległa znacznemu pogorszeniu.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Średnia jednostkowa cena sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (w EUR/tonę)	1 024	977	844	832
Indeks	100	95	82	81
Koszt jednostkowy sprzedawanych towarów (EUR/tonę)	944	1 037	932	858
Indeks	100	110	99	91
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

b) Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

(156) W okresie badanym przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji producentów unijnych oraz ich zdolność do pozyskiwania kapitału rozwijały się w następujący sposób:

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (% obrotu ze sprzedaży)	6,2	- 4,0	- 8,2	- 6,0
Przepływy pieniężne (w EUR)	33 622 691	20 584 055	- 5 190 651	- 5 153 970
Indeks	100	61	- 15	- 15
Inwestycje (w EUR)	70 668 341	49 594 481	31 073 864	25 325 867
Indeks	100	70	44	36
Zwrot z inwestycji (%)	5,5	- 2,9	- 5,3	- 4,1
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(157) Rentowność producentów unijnych objętych próbą wyrażono jako zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego niepowiązanym klientom w Unii przedstawiony jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Jak wyjaśniono w motywie 155, producenci unijni objęci próbą odnotowali w 2014 r. zyski, jednak od 2015 r. zaczęli ponosić straty. W całym okresie badanym rentowność producentów unijnych objętych próbą spadła z zysku na poziomie 6 % do straty na poziomie 6 %.

(158) Przepływy pieniężne, które stanowią zdolność przemysłu do samodzielnego finansowania własnej działalności, były w latach 2014-2015 dodatnie, jednak następnie w wyniku tendencji spadkowej w zakresie rentowności w 2016 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym były ujemne.

(159) Przez cały okres badany producenci unijni mogli nadal dokonywać inwestycji, jednak zmiany w rentowności i przepływach pieniężnych miały negatywny wpływ również na poziom inwestycji, który w okresie badanym spadł o 64 %. Ponadto od 2015 r. zwrot z inwestycji jest ujemny, podobnie jak ma to miejsce w przypadku tendencji dotyczących rentowności.

(160) W związku z tym można stwierdzić, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniki finansowe producentów unijnych objętych próbą były ujemne.

c) Zapasy

(161) Poziom zapasów producentów unijnych objętych próbą spadł w okresie badanym o 21 %. Stosunek zapasów do wielkości produkcji pozostawał jednak w okresie badanym niezmienny (około 3 %). Tendencja w zakresie poziomu zapasów wpisuje się w tendencje w produkcji. W tym jednak przypadku wskaźnika tego nie uważa się za bardzo istotny na potrzeby oceny sytuacji gospodarczej producentów unijnych, gdyż rury i przewody bez szwu produkuje się zwykle na zamówienie.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach)	87 502	51 661	53 858	68 982
Indeks	100	59	62	79
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

d) Koszty pracy

(162) Średnie koszty pracy producentów unijnych objętych próbą spadły w okresie badanym nieznacznie, co jest częścią próby przeprowadzenia przez przemysł Unii restrukturyzacji kosztów. Wskaźnik ten jest szczególnie ważny, gdyż koszty pracy stanowią ponad 25 % kosztów produkcji rur i przewodów bez szwu.

	2014	2015	2016	Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Średnie koszty pracy na pracownika (w EUR)	53 628	58 653	51 161	50 437
Indeks	100	109	95	94
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

5.5. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

(163) Mając na uwadze motywy 131-162, stwierdza się, że producenci unijni byli w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w mniej korzystnej sytuacji niż w 2014 r. oraz że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(164) W dochodzeniu wykazano, że w okresie badanym większość wskaźników szkody się pogorszyła. Wielkość sprzedaży spadła o 10 %, wielkość produkcji - o 23 %, a wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych spadł z 63 do 49 %. Nawet jeśli przemysł Unii zdołał utrzymać swój poziom udziału w rynku na poziomie około 81 %, dokonano tego kosztem jego rentowności; unijne ceny sprzedaży w istocie znacząco spadły (- 19 %). Pomimo wysiłków mających na celu ograniczenie kosztów produkcji (obniżenie o 9 %) od 2015 r. przemysł Unii zaczął przynosić straty. Pomiędzy 2014 r. (zysk na poziomie 6,2 %) a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym (straty na poziomie 6,0 %) rentowność spadła o 12,2 punktu procentowego. Wskaźniki finansowe takie jak przepływy pieniężne i zwrot z inwestycji również zmieniły się z dodatnich w 2014 r. na ujemne w kolejnych latach i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W tym samym okresie inwestycje spadły o 64 %.

(165) Kontynuacja szkody wynika z kilku czynników takich jak spadek konsumpcji w Unii oraz spadek sprzedaży eksportowej. Oprócz tego wpływ na ceny unijne wywarł przywóz towarów po cenach dumpingowych. Rzeczywiście Ukraina zwiększyła wielkość wywozu do Unii po cenach niskich i dumpingowych o 14 % i w okresie badanym osiągnęła udział w rynku na poziomie 27 %. Jedyny eksporter ukraiński podciął ceny unijne o niemal 30 %. W tym wysoko kapitałochłonnym przemyśle spadek wielkości produkcji połączony ze spadkiem cen wywarł negatywny wpływ na rentowność.

(166) Po ostatecznym ujawnieniu rząd Ukrainy i dwóch producentów eksportujących z Rosji sporządzili wykaz szeregu czynników, które powinny były zostać uwzględnione jako inne czynniki w analizie związku przyczynowego między szkodliwą sytuacją dla przemysłu Unii a przywozem z państw, których dotyczy postępowanie. Takimi czynnikami były rzekomo: spadek konsumpcji w Unii, krajowa konkurencja wśród producentów unijnych, niezadowalające wyniki wywozu producentów unijnych, nadwyżka mocy produkcyjnych i wysokie koszty stałe przedsiębiorstw w Unii, a także przywóz z Białorusi.

(167) Jak zauważono w motywie 165, kontynuacja szkody wynika z szeregu czynników. Czynniki inne niż spadek konsumpcji, spadek sprzedaży eksportowej i przywóz towarów po cenach dumpingowych nie odgrywają znaczącej roli. Rzeczywiście niski poziom wykorzystania mocy produkcyjnych odzwierciedla raczej spadek produkcji, a nie nadwyżkę mocy produkcyjnych, a jeżeli chodzi o przywóz z innych państw trzecich, odnotowano ogólny spadek. Udziały przemysłu Unii w rynku pozostały w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym również stosunkowo stabilne. Twierdzenie dotyczące konkurencji między producentami unijnymi nie było uzasadnione. Opiera się ono jedynie na zarzutach, że próba producentów unijnych stanowiła jedynie 30 % unijnej produkcji i że w związku z tym należy zbadać konkurencję między producentami objętymi próbą, a tymi nieobjętymi próbą. Twierdzenie to należy odrzucić, ponieważ jest ono sprzeczne z racjonalnym wykorzystaniem próby. Komisja przeanalizowała w istocie sytuację wszystkich producentów unijnych, jednak - z uwagi na dużą liczbę producentów - ograniczyła swoje badanie niektórych czynników do próby, która jest reprezentatywna dla przemysłu Unii ogółem. Nie ma zatem potrzeby badania wpływu producentów nieobjętych próbą na przedsiębiorstwa wybrane w próbie.

(168) Tak czy inaczej, jak wyjaśniono poniżej, wniosek dotyczący szkody w tym przypadku koncentruje się w szczególności na sytuacji, w jakiej mógłby znaleźć się przemysł Unii, gdyby środki zostały uchylone.

(169) Po ostatecznym ujawnieniu rząd Ukrainy oraz jeden z ukraińskich producentów eksportujących podnieśli argument, że udział w rynku ukraińskiego wywozu w konsumpcji w Unii wynosił jedynie 6 % i prawdopodobnie nie wzrośnie w przyszłości ze względu konsumpcję krajową na Ukrainie i znaczące zróżnicowanie ukraińskiego wywozu, który zyskał nowe rynki.

(170) W odpowiedzi na ten argument należy podkreślić, że obecny udział w rynku na poziomie 6 % już jest przyczyną szkody dla przemysłu Unii, zwłaszcza biorąc pod uwagę znaczące podcięcie cenowe. Należy również zauważyć, że wzrost ukraińskiego przywozu, w ujęciu ilościowym, w całym okresie badanym nastąpił pomimo obowiązujących ceł antydumpingowych.

(171) Jeden z ukraińskich producentów eksportujących, wspierany również częściowo we wniosku rządu Ukrainy, stwierdził ponadto, że Komisja w swojej analizie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody powinna była wziąć pod uwagę umowę spółki joint venture zawartą między danym producentem eksportującym na Ukrainie i jednym z największych unijnych producentów produktu objętego postępowaniem. Według ukraińskiego producenta warunki tej umowy spółki joint venture będą miały znaczący wpływ na wielkość przyszłego wywozu przedsiębiorstwa do UE, kanały dystrybucji i ustalanie cen.

(172) Komisja przywołuje swój kontrargument, który przedstawiła w motywie 124 powyżej.

(173) Rosja wywoziła do UE jedynie niewielkie ilości, jednak stwierdzono, że jej ceny również podcinały ceny unijne. Jak opisano w motywach 50-68, przeprowadzono analizę prospektywną prawdopodobnych wielkości wywozu z tego państwa w przypadku uchylenia środków. Wykazano w niej, że przywóz z Rosji prawdopodobnie wzrósłby do poziomu znacząco przewyższającego poziom osiągnięty w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(174) Jak wyjaśniono w motywach 53 i 93 powyżej, oba państwa dysponują znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi i w przypadku uchylenia środków prawdopodobnie zwiększą tani przywóz, biorąc pod uwagę atrakcyjność rynku unijnego, jeżeli chodzi o wielkość i ceny. Atrakcyjność rynku unijnego, jak wyjaśniono w motywach 56 i 108, prawdopodobnie wzrośnie ze względu na cło na poziomie 25 % nałożone w marcu 2018 r. przez Stany Zjednoczone na przywóz wyrobów ze stali, w tym rur i przewodów bez szwu. Stany Zjednoczone są jednym z głównych rynków eksportowych dla Rosji i Ukrainy, a rynek unijny jest prawdopodobnym celem co najmniej części ilości, które nie mogą być już sprzedawane w USA.

(175) Przemysł Unii wciąż jest w trudnej sytuacji, a jego sytuacja byłaby jeszcze trudniejsza, gdyby środki zostały uchylone. Tani przywóz z Ukrainy po cenach dumpingowych wzrastałby w dalszym ciągu, a przywóz towarów po cenach dumpingowych z Rosji pojawiłby się prawdopodobnie ponownie w znaczących ilościach, powodując dalszy spadek cen i utratę sprzedaży na rynku unijnym.

6. INTERES UNII

6.1. Wprowadzenie

(176) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych wobec Rosji i Ukrainy nie zaszkodziłoby interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach uznawano, iż wprowadzenie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że obecne dochodzenie jest przeglądem, a więc obejmuje ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(177) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosków w sprawie prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu istnieją szczególnie ważne względy mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie obecnych środków wobec przywozu pochodzącego z Rosji i Ukrainy w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

6.2. Interes przemysłu Unii

(178) Jeżeli chodzi o interes Unii, jasne jest, że gdyby uchylono środki, jeszcze bardziej pogorszyłaby się - już niestabilna - sytuacja gospodarcza przemysłu Unii, który zapewnia 13 000 miejsc pracy w sektorze stalowym w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.

6.3. Interes importerów i użytkowników

(179) Nie było współpracy ze strony importerów i użytkowników, choć wszystkich znanych importerów i użytkowników (ponad 70 przedsiębiorstw) poinformowano o wszczęciu procedury i możliwości współpracy jako zainteresowana strona.

(180) Według ustaleń poprzedniego przeglądu wygaśnięcia importerzy pozyskują rury i przewody bez szwu od różnych dostawców z wielu różnych państw, a zatem wpływ przedłużenia stosowania środków nałożonych na przywóz z Rosji i Ukrainy jest ograniczony. Ustalono w tym czasie także, że pomimo obowiązywania środków przez kilka lat, importerzy zdołali utrzymać rentowność.

(181) Jeżeli chodzi o użytkowników, z ustaleń z poprzedniego przeglądu wygaśnięcia i dostępnych informacji wynika, że udział rur i przewodów bez szwu w ich kosztach produkcji jest dość niski. SPT są zwykle elementem większych projektów (kotły, rurociągi, budownictwo) i stanowią jedynie ich część. Możliwe skutki przedłużenia środków dla użytkowników nie powinny być zatem znaczące.

(182) Ze względu na brak współpracy ze strony przedsiębiorstw objętych postępowaniem nie istnieją wiarygodne dane i informacje, na podstawie których można byłoby wykazać, że ogólna sytuacja się zmieniła.

6.4. Wnioski dotyczące interesu Unii

(183) Zważywszy na powyższe ustalenia, uznano, że nie ma żadnych istotnych powodów przemawiających przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.

(184) Po ostatecznym ujawnieniu dwóch rosyjskich producentów eksportujących stwierdziło, że dalsze stosowanie środków wpłynęłoby negatywnie na wielu unijnych konsumentów (użytkowników) i ograniczyłoby konkurencję w Unii. Przedmiotowe zainteresowane strony wezwały zatem Komisję do rozważenia przedłużenia środków na okres nie dłuższy niż dwa lata.

(185) Komisja zbadała wniosek dotyczący ograniczonego przedłużenia środków w interesie Unii. W tym względzie przypomina się, że badanie interesu Unii do celów dochodzeń antydumpingowych stanowi ścisłą operację proceduralną, która wymaga zrównoważenia danych interesów, w tym interesów przemysłu Unii, użytkowników i konsumentów, oraz oceny złożonych czynników prawnych, gospodarczych i politycznych ⁴⁴ . Komisja przypomniała, że w ocenie interesu Unii wykazano w odniesieniu do przemysłu Unii, iż w przypadku uchylenia środków sytuacja gospodarcza przemysłu Unii, która już jest niestabilna, pogorszyłaby się jeszcze bardziej. Komisja przypomniała również, że ze strony importerów i użytkowników nie było wskazówek, by przedłużenie obowiązywania obecnych środków miało na nich negatywny wpływ. W związku z tym nie ma żadnego dowodu, na podstawie którego można by wykazać, że ograniczenie stosowania środków do dwóch lat służyłoby interesowi Unii w większym zakresie niż stosowanie środków przez pełen okres pięciu lat, o którym mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie Komisja odrzuciła argument przedstawiony przez dwóch rosyjskich producentów eksportujących.

7. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(186) Z powyższych ustaleń wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że środki antydumpingowe stosowane względem przywozu SPT pochodzących z Rosji i Ukrainy powinny zostać utrzymane.

(187) Zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których Komisja zamierza nałożyć przedmiotowe środki antydumpingowe, oraz dano im możliwość przedstawienia uwag. Otrzymane uwagi nie miały charakteru prowadzącego do zmiany powyższych wniosków.

(188) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, o okrągłym przekroju poprzecznym, o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 406,4 mm, w których wartość ekwiwalentu węgla (Carbon Equivalent Value, CEV) nie przekracza 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (International Institute of Welding, IIW) ⁴⁵ , obecnie objętych kodami CN ex 7304 11 00, ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 22 00, ex 7304 23 00, ex 7304 24 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 80, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 89, ex 7304 59 92 i ex 7304 59 93 ⁴⁶  (kody TARIC 7304 11 00 10, 7304 19 10 20, 7304 19 30 20, 7304 22 00 20, 7304 23 00 20, 7304 24 00 20, 7304 29 10 20, 7304 29 30 20, 7304 31 80 30, 7304 39 58 30, 7304 39 92 30, 7304 39 93 20, 7304 51 89 30, 7304 59 92 30 i 7304 59 93 20) i pochodzących z Rosji i Ukrainy.

2. 47  Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i wytwarzanego przez poniższe przedsiębiorstwa, jest następująca:

Państwo	Przedsiębiorstwo	Cło antydumpingowe %	Dodatkowy kod TARIC
Rosja	Joint Stock Company Chelyabinsk Tube Rolling Plant i Joint Stock Company Pervouralsky Novotrubny Works	24,1	A741
	OAO Volzhsky Pipe Plant, OAO Taganrog Metallurgical Works, OAO Sinarsky Pipe Plant i OAO Seversky Tube Works	28,7	A859
	Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	35,8	A999
Ukraina	OJSC Dnepropetrovsk Tube Works	12,3	A742
	LLC Interpipe Niko Tube i PJSC Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant (Interpipe NtRp)	8,1 %	A743
	CJSC Nikopol Steel Pipe Plant Yutist	25,7	A744
	Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa	25,7	A999

3. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 października 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2320/97 z dnia 17 listopada 1997 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali niestopowej pochodzących z Węgier, Polski, Rosji, Republiki Czeskiej, Rumunii oraz Republiki Słowackiej, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1189/93 oraz kończące postępowanie w odniesieniu do takiego przywozu z Republiki Chorwacji (Dz.U. L 322 z 25.11.1997, s. 1).

3 Decyzja Komisji z dnia 22 grudnia 1999 r. przyjmująca zobowiązanie złożone w związku z przeglądem okresowym cła antydumpingowego mającego zastosowanie do przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących między innymi z Rosji (Dz.U. L 23 z 28.1.2000, s. 78).

4 Rozporządzenie Rady (WE) nr 348/2000 z dnia 14 lutego 2000 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali niestopowej pochodzących z Chorwacji i Ukrainy oraz stanowiące o ostatecznym poborze nałożonego cła tymczasowego (Dz.U. L 45 z 17.2.2000, s. 1).

5 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1322/2004 z dnia 16 lipca 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2320/97 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali niestopowej pochodzących między innymi z Rosji i Rumunii (Dz.U. L 246 z 20.7.2004, s. 10).

6 Rozporządzenie Rady (WE) nr 258/2005 z dnia 14 lutego 2005 r. zmieniające środki antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 348/2000 w sprawie przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali niestopowej pochodzących z Chorwacji i Ukrainy (Dz.U. L 46 z 17.2.2005, s. 7).

7 Decyzja Komisja z dnia 16 lutego 2005 r. częściowo zawieszająca ostateczne cło anty-dumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 258/2005 na przywóz niektórych bezszwowych rur i przewodów rurowych żelaznych lub ze stali niestopowej pochodzących z Chorwacji i Ukrainy (Dz.U. L 46 z 17.2.2005, s. 46).

8 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1866/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. rozszerzające częściowe zawieszenie ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 258/2005 na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali niestopowej pochodzących z Chorwacji i Ukrainy (Dz.U. L 300 z 17.11.2005, s. 1).

9 Rozporządzenie Rady (WE) Nr 954/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali pochodzących z Chorwacji, Rumunii, Rosji i Ukrainy, uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2320/97 i (WE) nr 348/2000, kończące przeglądy okresowe i przeglądy wygaśnięcia ceł antydumpingowych na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali niestopowej, pochodzących, między innymi, z Rosji i Rumunii oraz kończące przeglądy okresowe ceł antydumpingowych na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali niestopowej pochodzących, między innymi, z Rosji i Rumunii oraz z Chorwacji i Ukrainy (Dz.U. L 175 z 29.6.2006, s. 4).

10 Sprawa C-191/09 P - Rada i Komisja przeciwko Interpipe Niko Tube i Interpipe NTRP.

11 Sprawa T-249/06 - Interpipe Niko Tube i Interpipe NTRP przeciwko Radzie.

12 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 540/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 954/2006 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub stali pochodzących z Chorwacji, Rumunii, Rosji i Ukrainy (Dz.U. L 165 z 26.6.2012, s. 1).

13 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 585/2012 z dnia 26 czerwca 2012 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali pochodzących z Rosji i Ukrainy w następstwie przeglądu wygaśnięcia, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, oraz kończące przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali pochodzących z Chorwacji (Dz.U. L 174 z 4.7.2012, s. 5).

14 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 795/2012 z dnia 28 sierpnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 585/2012 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu z żelaza lub ze stali pochodzących z Rosji i Ukrainy w następstwie przeglądu wygaśnięcia, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 238 z 4.9.2012, s. 1).

15 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1269/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie zmiany rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2012 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących m.in. z Rosji w następstwie przeglądu wygaśnięcia, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 357 z 28.12.2012, s. 1).

16 Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych rur i przewodów rurowych bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Rosji i Ukrainy (Dz.U. C 214 z 4.7.2017, s. 9).

17 Zawiadomienie o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu niektórych rur i przewodów rurowych bez szwu, pochodzących m.in. z Ukrainy (Dz.U. C 159 z 7.5.2018, s. 18).

18 CEV określa się zgodnie ze sprawozdaniem technicznym z 1967 r., dok. IIW IX-555-67, opublikowanym przez Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa.

19 Zgodnie z obecną definicją zawartą w rozporządzeniu Komisji (UE) 2017/1925 z dnia 12 października 2017 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 282 z 31.10.2017, s. 1).

20 Baza danych Federalnej Służby Celnej o handlu zagranicznym http://stat.customs.ru/apex/ (publicznie dostępne dane dostarczone przez rosyjskich producentów eksportujących. Załącznik 2 do pism z dnia 21 sierpnia 2017 r. i 30 lipca 2018 r.).

21 Metal Expert LLC: www.metalexpert-group.com.

22 Dostępne w otwartej wersji wniosku.

23 Unia Europejska - Środki antydumpingowe dotyczące biodiesla z Argentyny, WT/DS473/AB.

24 Np. ustalenie, które może umożliwić zakończenie dochodzenia w odniesieniu do producenta eksportującego, nawet jeśli środki miałyby zostać utrzymane na poziomie ogólnokrajowym.

25 W komunikacie z dnia 27 lipca 2018 r. jednoznacznie poinformowano rosyjskich producentów eksportujących, że w przypadku braku odpowiedzi na kwestionariusz Komisja zastosuje art. 18 rozporządzenia podstawowego.

26 Zob.: proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 15 marca 2018 r., rejestr federalny, 83 FR 11619 i 83 FR 11625; proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 22 marca 2018 r., 83 FR 13355 i 83 FR 13361, 28 marca 2018 r.; proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 30 kwietnia 2018 r., 83 FR 20683 i 83 FR 20677, 7 maja 2018 r.; i proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 31 maja 2018 r.

27 Przedłożone pierwotnie dnia 21 sierpnia 2017 r., załącznik 2. Te same dane z niewielkimi zmianami przedstawiono również w uwagach do dokumentu zawierającego ogólne ustalenia i w uwagach po przesłuchaniu z dnia 10 sierpnia 2018 r.

28 Załącznik 2 do pisma z dnia 30 lipca 2018 r. i załącznik 2 do pisma z dnia 21 sierpnia 2017 r. Z danych tych wynika, że poziomy cen podczas wywozu rur i przewodów bez szwu do kilku państw trzecich, w tym najważniejszych miejsc przeznaczenia wywozu (stanowiących ponad 50 % łącznego wywozu rur i przewodów bez szwu), są nawet niższe niż ceny wywozu towarów po cenach dumpingowych do Unii. Na przykład ceny eksportowe do USA (numer 1), Turcji (numer 4), Indii i ZEA (numery 5 i 6) są niższe niż ceny eksportowe do Unii.

29 Pismo z dnia 21 sierpnia 2017 r., pkt 32 i pismo z dnia 30 lipca 2018 r., pkt 25.

30 Załącznik 2 do powyższych pism.

31 Należy zauważyć na przykład, że w przypadku Turcji ceny wywozu do Unii zawsze były wyższe, niezależnie od rozpatrywanego roku okresu badanego (w piśmie nie określono, którego okresu dotyczy).

32 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2013 z dnia 17 lipca 2018 r. nakładające tymczasowe środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali (Dz.U. L 181 z 18.7.2018, s. 39).

33 Np. ustalenie, które może umożliwić zakończenie dochodzenia w odniesieniu do producenta eksportującego, nawet jeśli środki miałyby zostać utrzymane na poziomie ogólnokrajowym.

34 Załącznik 3 do pisma z dnia 30 lipca 2018 r.

35 Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6

36 Wszelkie odniesienia do danych poufnych przedsiębiorstwa oznaczono w niniejszym rozporządzeniu jako [poufne].

37 Źródło: Baza danych na podstawie art. 14 ust. 6 i zweryfikowane informacje grupy Interpipe.

38 Źródło: Zweryfikowane dane grupy Interpipe oraz dane Metal Expert dotyczące dwóch pozostałych producentów z Ukrainy.

39 Pisma z dnia 27 lipca 2017 r. (t17.009159), 8 sierpnia 2017 r. (t17.009653), 1 lutego 2018 r. (t18.000894) i 31 maja 2018 r. (t18.006325) oraz 1 czerwca 2018 r. (t18.006324).

40 Zob.: proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 15 marca 2018 r., rejestr federalny, 83 FR 11619 i 83 FR 11625; proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 22 marca 2018 r., 83 FR 13355 i 83 FR 13361, 28 marca 2018 r.; proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 30 kwietnia 2018 r., 83 FR 20683 i 83 FR 20677, 7 maja 2018 r.; i proklamacje prezydenckie w sprawie dostosowania przywozu stali i aluminium do Stanów Zjednoczonych z dnia 31 maja 2018 r.

41 Ani władze ukraińskie, ani sama grupa Interpipe nie poinformowały Komisji o jakimkolwiek udzielonym im wyłączeniu z zakresu stosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232.

42 Ze względu na poufny charakter tych informacji niniejsze rozporządzenie nie zawiera pełnej analizy przeprowadzonej przez Komisję. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie przedstawiono grupie Interpipe w odrębnym dokumencie w dniu publikacji niniejszego rozporządzenia.

43 Rozporządzenie Rady (WE) nr 926/2009 z dnia 24 września 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 262 z 6.10.2009, s. 19).

44 Wyrok Trybunału z dnia 15 czerwca 2017 r. w sprawie C-349/16, T.KUP SAS, ECLI:EU:C:2017:469, pkt 44. Zob. również wyrok Sądu pierwszej instancji z dnia 8 lipca 2003 r. w sprawie T-132/01, Euroalliages i inni przeciwko Komisji, ECLI:EU:T:2003:189, pkt 40.

45 CEV określa się zgodnie ze sprawozdaniem technicznym z 1967 r., dok. IIW IX-555-67, opublikowanym przez Międzynarodowy Instytut Spawalnictwa.

46 Zgodnie z obecną definicją zawartą w rozporządzeniu Komisji (UE) 2017/1925 z dnia 12 października 2017 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 282 z 31.10.2017, s. 1). Zakres produktów jest określany przez połączenie opisu produktu w art. 1 ust. 1 z opisem produktu odpowiadającym kodom CN.

47 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1295 z dnia 1 sierpnia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.204.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 2019 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2018.246.20
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie wykonawcze 2018/1469 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Rosji i Ukrainy, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036
• Data aktu: 01/10/2018
• Data ogłoszenia: 02/10/2018
• Data wejścia w życie: 03/10/2018