(notyfikowana jako dokument nr C(2018) 1978)(Jedynie tekst w języku greckim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 20 kwietnia 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 2 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
(1) W dniu 23 marca 2015 r. Komisja przyjęła ostateczną decyzję 1 ("ostateczna decyzja"), w której stwierdziła, że - w sposób niezgodny z prawem i z naruszeniem art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - Grecja wdrożyła środki pomocy państwa na rzecz spółki Piraeus Container Terminal SA ("PCT"), jej spółki dominującej oraz jej wierzyciela, spółki Cosco Pacific Limited ("Cosco"), i nakazała zniesienie przepisów umożliwiających stosowanie przedmiotowych środków pomocy i ich odzyskanie.
(2) Dnia 2 czerwca 2015 r. Grecja wniosła odwołanie od ostatecznej decyzji do Sądu Unii Europejskiej.
2. SZCZEGÓŁOWY OPIS ŚRODKA POMOCY
2.1. Ostateczna decyzja
(3) W 2009 r. Komisja otrzymała skargi dotyczące kilku środków polityki budżetowej wprowadzonych na mocy ustawy 3755/2009 ("ustawa") na rzecz posiadacza koncesji związanej z częścią portu w Pireusie, spółki Cosco i jej spółki zależnej PCT 2 . Zwolnienia te dotyczą pierwotnej koncesji przyznanej w 2008 r. Dnia 11 lipca 2012 r. Komisja wszczęła formalne postępowanie wyjaśniające, wyrażając swoje wątpliwości dotyczące tych zwolnień podatkowych ("decyzja o wszczęciu postępowania") 3 . W dniu 23 marca 2015 r. Komisja zakończyła formalne postępowanie wyjaśniające w tej sprawie i uznała, że następujące środki stanowią pomoc niezgodną z prawem i ze wspólnym rynkiem 4 :
- zwolnienie z podatku dochodowego od naliczonych odsetek do dnia rozpoczęcia obsługi nabrzeża III,
- prawo do zwrotu nadwyżki VAT niezależnie od etapu realizacji przedmiotu umowy; definicja pojęcia "dobra inwestycyjne" na potrzeby przepisów dotyczących VAT; prawo do naliczania odsetek za zwłokę od pierwszego dnia po zakończeniu 60-dniowego okresu od złożenia wniosku o zwrot VAT,
- przeniesienie strat bez ograniczenia w czasie,
- możliwość wyboru spośród trzech metod amortyzacji w odniesieniu do kosztów inwestycji związanych z przebudową nabrzeża II i budową nabrzeża III,
- zwolnienie z opłat skarbowych w odniesieniu do umów pożyczek i wszelkich dodatkowych umów dotyczących finansowania odnośnego projektu,
- zwolnienie z podatków, opłat skarbowych, składek i wszelkich praw przysługujących państwu lub osobom trzecim w odniesieniu do umów między wierzycielami umów pożyczek, na mocy których przenoszone są wynikające z nich obowiązki i prawa,
- zwolnienie z opłat skarbowych w odniesieniu do wszelkich rekompensat wypłacanych przez spółkę Piraeus Port Authority ("PPA") na rzecz PCT w ramach umowy koncesji, które nie wchodzą w zakres kodeksu VAT,
- ochrona w ramach specjalnego systemu dla inwestycji zagranicznych.
(4) W tej samej decyzji Komisja stwierdziła, że Grecja nie przyznała pomocy państwa poprzez zwolnienie PCT z przepisów dotyczących przymusowego wywłaszczenia 5 .
2.2. Środek podlegający ocenie: zwolnienie z opłat skarbowych w odniesieniu do rekompensat wypłacanych przez PPA na rzecz PCT 6
(5) Jeśli chodzi o zwolnienie z opłat skarbowych w odniesieniu do rekompensat wypłacanych przez PPA na rzecz PCT w ostatecznej decyzji Komisja uznała, że przyniosło to PCT selektywną korzyść, jako że zwolniło spółkę z opłat skarbowych od:
a) rekompensat wypłacanych przez PPA z tytułu uruchomienia klauzuli dotyczącej kar zawartej w umowie koncesji oraz
b) innych rodzajów rekompensat wypłacanych przez PPA, takich jak rekompensata za szkody związane z umową koncesji lub za naruszenie umowy na szczeblu międzynarodowym 7 .
(6) Jeżeli chodzi o rekompensaty wypłacane przez PPA z tytułu uruchomienia klauzuli dotyczącej kar (o których mowa w lit. a) motywu powyżej) Komisja stwierdziła, że korzyść przyznana spółce PCT polegała na zwolnieniu jej w takich przypadkach ze stałej opłaty skarbowej 8 . Taki wniosek opierał się na stwierdzeniu, że zgodnie z powszechnie stosowanymi przepisami, tj. kodeksem opłat skarbowych 9 , według interpretacji z okólnika 44/1987, uruchomienie umowy dodatkowej - związanej z umową podlegającą VAT - podlega stałej opłacie skarbowej 10 .
(7) Jednakże w swoim wniosku o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji skierowanym do Sądu Grecja wskazała, że zasadniczo stałe opłaty skarbowe nie obowiązują już od 2001 r. 11 , tj. zanim ustawa 3755/2009 wprowadziła odnośne zwolnienie na korzyść PCT.
3. OCENA ŚRODKA
(8) W trakcie postępowania administracyjnego, które doprowadziło do wydania ostatecznej decyzji, władze greckie nigdy nie zwróciły uwagi Komisji na fakt, że system stałych opłat skarbowych został zniesiony od 2001 r., na mocy art. 25 ustawy 2873/2000. Władze greckie nigdy nie wspomniały o tym fakcie, mimo że decyzja o wszczęciu postępowania dotyczyła formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE względem zwolnienia spółki z opłat skarbowych ogółem (w tym stałych i proporcjonalnych opłat skarbowych), jakiego udzielono PCT na podstawie art. 2 ust. 10 ustawy 12 . W związku z tym, na podstawie informacji, jakimi Komisja dysponowała w chwili przyjmowania ostatecznej decyzji, stwierdziła ona, że na mocy art. 2 ust. 10 ustawy przyznano niezgodną z prawem pomoc państwa na rzecz PCT w formie zwolnienia jej ze stałych i proporcjonalnych opłat skarbowych z tytułu rekompensat wypłacanych przez PPA na rzecz PCT w ramach umowy koncesji 13 .
(9) Nawet jeśli władze greckie zbyt późno 14 poinformowały o powszechnym zniesieniu systemu stałej opłaty skarbowej, Komisja, działając zgodnie z zasadami dobrej administracji i chociaż nie ma obowiązku zmiany ostatecznej decyzji, pragnie mimo wszystko zmienić ostateczną decyzję, tak aby w pełni odzwierciedlała ona obecną sytuację. W szczególności, w świetle art. 25 ustawy 2873/2000 Komisja nie ma żadnego powodu, by sądzić, że zwolnienie przewidziane w art. 2 ust. 10 ustawy przynosi korzyść PCT w przypadku, gdy PPA wypłaca PCT rekompensatę z tytułu uruchomienia klauzuli dotyczącej kar zawartej w umowie koncesji. Zgodnie z powszechnie stosowanymi przepisami w odniesieniu do tego rodzaju rekompensat, opłata skarbowa nie była należna w chwili przyjęcia ustawy 3755/2009. W związku z tym przedmiotowe zwolnienie z opłaty skarbowej nie przynosi selektywnej korzyści PCT ani nie stanowi pomocy państwa w tym zakresie.
(10) Jako że Komisja była poinformowana o tym fakcie dopiero po podjęciu ostatecznej decyzji w tej sprawie, w trosce o dochowanie zasad dobrej administracji publicznej, podejmuje ona decyzję o zmianie swojej decyzji z dnia 23 marca 2015 r. w zakresie, w jakim dotyczy ona specyficznej korzyści, jaką przynosi ten środek. Ostateczna decyzja nie zostaje w żaden sposób zmodyfikowana jeśli chodzi o zwolnienie PCT z (proporcjonalnej) opłaty skarbowej normalnie należnej z tytułu innych rodzajów rekompensat wypłacanych przez PPA (o których mowa w lit. b) motywu 5 niniejszej decyzji).
4. WNIOSEK
(11) Komisja zdecydowała w związku z tym, że Grecja nie przyznała pomocy państwa na rzecz spółki PCT w postaci zwolnienia z opłaty skarbowej w przypadku, gdy PPA wypłacała PCT rekompensatę z tytułu uruchomienia klauzuli dotyczącej kar zawartej w umowie koncesji. W konsekwencji Komisja zmienia swoją decyzję z dnia 23 marca 2015 r. odnośnie do tego aspektu środka pomocy. Wszystkie pozostałe wnioski ze wspomnianej decyzji pozostają bez zmian.
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2016 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Margrethe VESTAGER |
|
Członek Komisji |
1 Dz.U. L 269 z 15.10.2015, s. 93.
2 Zob. motywy 10-19 decyzji ostatecznej.
3 Dz.U. C 301 z 5.10.2012, s. 55.
4 Zob. art. 1 decyzji ostatecznej.
5 Zob. art. 2 decyzji ostatecznej.
6 Art. 2 ust. 10 ustawy nr 3755/2009.
7 Zob. motywy 195-209 decyzji ostatecznej, a w szczególności motywy 202-205.
8 Zob. motywy 201-203 decyzji ostatecznej.
9 Dekret prezydencki z dnia 28 lipca 1931 r., Dz.U. A 239 z 1931 r.
10 Zob. motyw 197 decyzji ostatecznej.
11 Zgodnie z art. 25 ustawy nr 2873/2000.
12 Zob. sekcja 4.2.3.8 (motywy 194-203) decyzji o wszczęciu postępowania.
13 Zob. również sprawa C-390/06, Nuova Agricast, EU:C:2008:224, pkt 54.
14 Po raz pierwszy we wniosku o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji skierowanym do Sądu.
