Ukraina-Unia Europejska. Układ o stowarzyszeniu. Bruksela.2014.03.21.

UKŁAD O STOWARZYSZENIU

między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony ¹

PREAMBUŁA

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA CHORWACJI,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

WĘGRY

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej "państwami członkowskimi",

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią" lub "UE",

oraz

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwana dalej "Euratomem",

z jednej strony, oraz

UKRAINA

z drugiej strony,

zwane dalej łącznie "Stronami",

UWZGLĘDNIAJĄC bliskie związki historyczne i coraz bliższe powiązania między Stronami, a także ich dążenie do zacieśnienia i rozszerzenia stosunków w sposób ambitny i nowatorski,

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do bliskich i długotrwałych stosunków opartych na wspólnych wartościach, takich jak: poszanowanie zasad demokratycznych, praworządność, dobre sprawowanie rządów, prawa człowieka i podstawowe wolności, w tym prawa osób należących do mniejszości narodowych, niedyskryminacja osób należących do mniejszości i poszanowanie różnorodności, godności ludzkiej oraz zobowiązanie do poszanowania zasad wolnej gospodarki rynkowej, która ułatwi udział Ukrainy w politykach europejskich;

UZNAJĄC, że jako państwo europejskie Ukraina podziela wspólną historię i wspólne wartości z państwami członkowskimi Unii Europejskiej (UE) i zobowiązuje się propagować te wartości;

ODNOTOWUJĄC znaczenie, jakie ma dla Ukrainy tożsamość europejska;

UWZGLĘDNIAJĄC silne poparcie społeczne na Ukrainie dla europejskich aspiracji kraju;

POTWIERDZAJĄC, że Unia Europejska uznaje europejskie aspiracje Ukrainy i z zadowoleniem przyjmuje jej wybór, w tym zobowiązanie do budowania mocnej i trwałej demokracji oraz gospodarki rynkowej;

UZNAJĄC, że wspólne wartości, na których opiera się Unia Europejska - a mianowicie demokracja, poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządność - stanowią również istotne elementy niniejszego Układu;

UZNAJĄC, że stowarzyszenie polityczne i integracja gospodarcza Ukrainy z Unią Europejską będą zależały od postępów we wdrażaniu obecnego Układu, a także osiągnięć Ukrainy w zapewnianiu poszanowania wspólnych wartości oraz postępów w osiąganiu zbliżenia do UE pod względem politycznym, gospodarczym i prawnym;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do wdrażania wszystkich zasad i postanowień Karty Narodów Zjednoczonych, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), w szczególności aktu końcowego z Helsinek Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 r., dokumentów zawierających wnioski z Konferencji w Madrycie i Wiedniu z 1991 i 1992 r., Paryskiej karty dla nowej Europy z 1990 r., Powszechnej deklaracji praw człowieka ONZ z 1948 r. oraz Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Rady Europy z 1950 r.;

PRAGNĄC wzmacniać pokój i bezpieczeństwo międzynarodowe, a także angażować się w skuteczne działania wielostronne oraz pokojowe rozwiązywanie sporów, zwłaszcza poprzez współpracę w tym celu w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), OBWE i Rady Europy;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do wspierania niezależności, suwerenności, integralności terytorialnej i nienaruszalności granic;

PRAGNĄC osiągnąć jak największe zbliżenie stanowisk w zakresie dwustronnych, regionalnych i międzynarodowych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, uwzględniając wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa (WPZiB) Unii Europejskiej, w tym wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony (WPBiO);

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do ponownego potwierdzenia zobowiązań międzynarodowych Stron, do zwalczania szerzenia broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia oraz do współpracy w zakresie rozbrojenia i kontroli zbrojeń;

PRAGNĄC przyspieszyć proces reform i zbliżenia przepisów na Ukrainie, przyczyniając się w ten sposób do stopniowej integracji gospodarczej i pogłębienia stowarzyszenia politycznego;

PRZEKONANE o potrzebie wdrożenia przez Ukrainę reform politycznych, społeczno-gospodarczych, prawnych i instytucjonalnych niezbędnych do skutecznego wdrożenia niniejszego Układu i zobowiązując się do zdecydowanego wspierania tych reform na Ukrainie;

PRAGNĄC osiągnąć integrację gospodarczą, między innymi poprzez pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu (DCFTA) jako integralną część niniejszego Układu, zgodnie z prawami i zobowiązaniami wynikającymi z członkostwa Stron w Światowej Organizacji Handlu (WTO), a także poprzez szeroko zakrojone zbliżenie przepisów;

UZNAJĄC, że taka pogłębiona i kompleksowa strefa wolnego handlu, powiązana z szerszym procesem zbliżenia prawodawstwa, przyczyni się do dalszej integracji gospodarczej z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej zgodnie z niniejszym Układem;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do stworzenia nowego klimatu sprzyjającego stosunkom gospodarczym między Stronami, a nade wszystko rozwijaniu handlu i inwestycji oraz stymulowaniu konkurencji, które mają kluczowe znaczenie dla restrukturyzacji i modernizacji gospodarczej;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zwiększenia współpracy w zakresie energii w oparciu o zobowiązanie Stron do wdrożenia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zwiększania bezpieczeństwa energetycznego, ułatwienia tworzenia odpowiedniej infrastruktury oraz zwiększenia integracji rynku i zbliżenia przepisów do najważniejszych elementów dorobku UE oraz propagowania efektywności energetycznej i wykorzystywania odnawialnych źródeł energii, a także osiągnięcia wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do intensyfikacji dialogu - w oparciu o podstawowe zasady solidarności, wzajemnego zaufania, wspólnej odpowiedzialności i partnerstwa - oraz współpracy w dziedzinie migracji, azylu i zarządzania granicami, wraz z kompleksowym podejściem uwzględniającym legalną migrację, oraz do współpracy w zwalczaniu nielegalnej imigracji i handlu ludźmi oraz zapewnienia skutecznego wdrażania umowy o readmisji;

UZNAJĄC znaczenie wprowadzenia w odpowiednim czasie ruchu bezwizowego dla obywateli Ukrainy pod warunkiem zapewnienia warunków dla sprawnie zarządzanego i bezpiecznego przepływu osób;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zwalczania przestępczości zorganizowanej i zjawiska prania pieniędzy, do zmniejszenia podaży nielegalnych narkotyków i popytu na nie oraz zwiększenia współpracy w zakresie walki z terroryzmem;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zacieśnienia współpracy w dziedzinie ochrony środowiska oraz zasad zrównoważonego rozwoju i zielonej gospodarki;

PRAGNĄC zacieśnić kontakty międzyludzkie;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do propagowania współpracy transgranicznej i międzyregionalnej;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do stopniowego zbliżenia prawodawstwa Ukrainy z prawodawstwem Unii zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu oraz do skutecznej jego realizacji;

UWZGLĘDNIAJĄC fakt, że niniejszy Układ nie przesądza o dalszym rozwoju stosunków między UE a Ukrainą i pozostaje bez uszczerbku dla ich dalszego rozwoju;

POTWIERDZAJĄC, że postanowienia niniejszego Układu wchodzące w zakres części III tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wiążą Zjednoczone Królestwo i Irlandię jako odrębne Umawiające się Strony, nie zaś jako część Unii Europejskiej, chyba że Unia Europejska wraz ze Zjednoczonym Królestwem lub Irlandią wspólnie powiadomią Ukrainę, że Zjednoczone Królestwo lub Irlandia są nimi związane jako część Unii Europejskiej zgodnie z protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Jeżeli Zjednoczone Królestwo lub Irlandia przestaną być związane Układem jako część Unii Europejskiej zgodnie z art. 4a protokołu nr 21 lub zgodnie z art. 10 protokołu nr 36 w sprawie postanowień przejściowych załączonego do Traktatów, Unia Europejska wraz ze Zjednoczonym Królestwem lub Irlandią natychmiast poinformują Ukrainę o wszelkich zmianach w ich stanowisku, w którym to przypadku pozostaną nadal związane postanowieniami Układu indywidualnie. To samo ma zastosowanie do Danii zgodnie z Protokołem nr 22 w sprawie stanowiska Danii załączonym do Traktatów,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cele

1. Niniejszym ustanawia się stowarzyszenie między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony.

2. Cele stowarzyszenia to:

a) propagowanie stopniowego zbliżenia między Stronami w oparciu o wspólne wartości oraz bliskie i uprzywilejowane związki oraz coraz większe stowarzyszenie Ukrainy z politykami UE i coraz większy udział w jej programach i agencjach;

b) zapewnienie odpowiednich ram dla zwiększonego dialogu politycznego we wszystkich obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

c) propagowanie, zachowanie i wzmacnianie pokoju i stabilizacji w wymiarze regionalnymi i międzynarodowym zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych i aktem końcowym z Helsinek Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 r. oraz celami Paryskiej karty dla nowej Europy z 1990 r.;

d) stworzenie warunków dla wzmożonych stosunków gospodarczych i handlowych w ramach dążenia do stopniowej integracji Ukrainy z rynkiem wewnętrznym UE, w tym poprzez stworzenie pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu zgodnie z Tytułem IV: (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu oraz wspieranie wysiłków Ukrainy mających na celu przejście do funkcjonującej gospodarki rynkowej między innymi poprzez stopniowe zbliżenie jej prawodawstwa do prawodawstwa Unii;

e) zwiększenie współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa w celu wzmocnienia praworządności oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności;

f) stworzenie warunków dla coraz bliższej współpracy w innych dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  2

Poszanowanie zasad demokratycznych, praw człowieka i podstawowych wolności, określonych w szczególności w akcie końcowym z Helsinek Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 r. oraz Paryskiej karcie dla nowej Europy z 1990 r., a także innych właściwych instrumentach z zakresu praw człowieka, w tym Powszechnej deklaracji praw człowieka ONZ i Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, oraz poszanowanie zasady praworządności są podstawą wewnętrznej i zewnętrznej polityki Stron oraz stanowią istotne elementy niniejszego Układu. Propagowanie poszanowania zasady suwerenności i integralności terytorialnej, nienaruszalności granic i niepodległości, a także zwalczanie rozprzestrzeniania broni masowego rażenia, związanych z nią materiałów oraz systemów ich przenoszenia również stanowią istotne elementy niniejszego Układu.

Artykuł  3

Strony uznają, że u podstaw ich stosunków leżą zasady wolnej gospodarki rynkowej. Praworządność, dobre sprawowanie rządów, walka z korupcją, walka z różnymi formami międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i terroryzmu, promowanie zrównoważonego rozwoju i skutecznych działań wielostronnych mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju stosunków między Stronami.

TYTUŁ  II

DIALOG I REFORMY POLITYCZNE, STOWARZYSZENIE POLITYCZNE, WSPÓŁPRACA I ZBLIŻENIE W DZIEDZINIE POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA

Artykuł  4

Cele dialogu politycznego

1. Strony dalej rozwijają i wzmacniają dialog polityczny we wszystkich dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Dzięki temu promowane będzie stopniowe zbliżenie w kwestiach dotyczących polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w celu coraz większego zaangażowania Ukrainy w europejski obszar bezpieczeństwa.

2. Cele dialogu politycznego to:

a) pogłębianie stowarzyszenia politycznego oraz większe zbliżenie i skuteczność zakresie polityki bezpieczeństwa;

b) propagowanie stabilności i bezpieczeństwa międzynarodowego w oparciu o skuteczne działania wielostronne;

c) wzmocnienie współpracy i dialogu między Stronami w dziedzinie międzynarodowego bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego, w szczególności w celu rozwiązywania światowych i regionalnych problemów oraz głównych zagrożeń;

d) zwiększenie nakierowanej na wyniki praktycznej współpracy między Stronami na rzecz osiągnięcia pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie europejskim;

e) zwiększenie poszanowania zasad demokratycznych, praworządności i dobrych rządów, praw człowieka i podstawowych wolności, w tym praw osób należących do mniejszości narodowych, niedyskryminacji osób należących do mniejszości i poszanowania różnorodności oraz przyczynianie się do konsolidacji krajowych reform politycznych;

f) rozwijanie dialogu i pogłębienie współpracy między Stronami w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony;

g) promowanie zasad niezależności, suwerenności, integralności terytorialnej i nienaruszalności granic.

Artykuł  5

Fora dialogu politycznego

1. Strony odbywają regularne spotkania na szczycie dotyczące dialogu politycznego.

2. Na szczeblu ministerialnym dialog polityczny prowadzony jest, za obopólnym porozumieniem, w ramach Rady Stowarzyszenia, o której mowa w art. 460 niniejszego Układu, oraz w ramach regularnych spotkań między przedstawicielami Stron na szczeblu ministrów spraw zagranicznych.

3. Dialog polityczny prowadzony jest również w następujących formach:

a) regularnych posiedzeń na szczeblu dyrektorów politycznych, komisji politycznej i bezpieczeństwa oraz na szczeblu ekspertów, w tym podczas posiedzeń dotyczących poszczególnych regionów lub kwestii oraz posiedzeń przedstawicieli Unii Europejskiej, z jednej strony, i przedstawicieli Ukrainy, z drugiej strony;

b) pełnego i terminowego wykorzystania wszystkich kanałów dyplomatycznych i wojskowych między Stronami, w tym odpowiednich kontaktów w państwach trzecich oraz w ONZ, OBWE i innych forach międzynarodowych;

c) regularnych posiedzeń zarówno na szczeblu wysokich urzędników, jak i ekspertów instytucji wojskowych z obu Stron;

d) w każdy inny sposób, w tym podczas spotkań na szczeblu ekspertów, które przyczyniałyby się do poprawy i konsolidacji tego dialogu.

4. Inne procedury i mechanizmy dialogu politycznego, w tym nadzwyczajne konsultacje, prowadzone są za obopólnym porozumieniem Stron.

5. Na szczeblu parlamentarnym dialog polityczny odbywa się w ramach Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia, o której mowa w art. 467 niniejszego Układu.

Artykuł  6

Dialog i współpraca w zakresie reform krajowych

Strony współpracują w celu zapewnienia, aby ich polityki wewnętrzne były oparte na zasadach wspólnych dla Stron, w szczególności zasadzie stabilności i skuteczności instytucji demokratycznych oraz praworządności, a także poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności tych, o których mowa w art. 14 niniejszego Układu.

Artykuł  7

Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa

1. Strony wzmagają dialog i współpracę oraz propagują stopniowe zbliżenie w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), oraz zajmują się przede wszystkim kwestiami zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego, stabilizacji regionalnej, rozbrojenia, nieproliferacji, kontroli zbrojeń i kontroli wywozu broni, a także intensywnego wzajemnie korzystnego dialogu w dziedzinie przestrzeni kosmicznej. Współpraca opierać się będzie na wspólnych wartościach i wspólnych interesach oraz ma na celu coraz większe zbliżenie i skuteczność polityki, a także propagowanie wspólnego planowania polityki. W tym celu Strony korzystają z forów dwustronnych, międzynarodowych i regionalnych.

2. Ukraina, UE i państwa członkowskie potwierdzają swoje zobowiązanie do poszanowania zasad niezależności, suwerenności, integralności terytorialnej i nienaruszalności granic, określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych i akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. oraz do propagowania tych zasad w stosunkach dwustronnych i wielostronnych.

3. Strony podejmują wyzwania związane z tymi zasadami w sposób terminowy i spójny na wszystkich odpowiednich szczeblach dialogu politycznego przewidzianych w niniejszym Układzie, w tym na poziomie ministerialnym.

Artykuł  8

Międzynarodowy Trybunał Karny

Strony współpracują w propagowaniu pokoju i sprawiedliwości międzynarodowej poprzez ratyfikację i wdrożenie Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego z 1998 r. oraz powiązanych z nim instrumentów.

Artykuł  9

Stabilność regionalna

1. Strony intensyfikują swoje wspólne wysiłki na rzecz promowania stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju demokratycznego we wspólnym sąsiedztwie, a w szczególności na rzecz współpracy w zakresie pokojowego rozwiązywania konfliktów regionalnych.

2. Wysiłki te podejmowane są w oparciu o wspólnie podzielane zasady dotyczące utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ustanowione w Karcie Narodów Zjednoczonych, akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. i innych właściwych dokumentach wielostronnych.

Artykuł  10

Zapobieganie konfliktom, zarządzanie kryzysowe i współpraca wojskowo-techniczna

1. Strony wzmacniają praktyczną współpracę w zakresie zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego, w szczególności w celu zwiększenia udziału Ukrainy w cywilnych i wojskowych operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE, a także w odpowiednich działaniach szkoleniowych i ćwiczeniach, w tym prowadzonych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO).

2. Współpraca w tej dziedzinie opiera na warunkach i uzgodnieniach między UE i Ukrainą dotyczących konsultacji i współpracy w dziedzinie zarządzania kryzysowego.

3. Strony badają możliwości współpracy wojskowo-technicznej. Ukraina i Europejska Agencja Obrony (EAO) ustanawiają ścisłe kontakty w celu przedyskutowania poprawy zdolności militarnych, w tym kwestii technicznych.

Artykuł  11

Nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia

1. Strony uznają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i związanych z nią materiałów oraz systemów ich przenoszenia, zarówno państwom, jak i innym podmiotom, stanowi jedno z największych zagrożeń dla stabilności i bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym. Strony zgodnie postanawiają zatem współpracować i przyczyniać do walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i związanych z nią materiałów oraz systemów ich przenoszenia poprzez pełne przestrzeganie istniejących zobowiązań Stron w ramach traktatów i umów międzynarodowych o rozbrojeniu i nieproliferacji, jak również innych stosownych zobowiązań międzynarodowych, oraz ich wdrażanie na poziomie krajowym. Strony zgodnie postanawiają, że niniejsze postanowienie stanowi istotny element niniejszego Układu.

2. Strony zgodnie postanawiają ponadto współpracować i przyczyniać się do walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i związanych z nią materiałów oraz systemów ich przenoszenia poprzez:

a) podejmowanie działań mających na celu, w zależności od przypadku, podpisanie, ratyfikowanie lub przystąpienie do wszystkich innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych oraz ich pełne wdrożenie;

b) dalsze udoskonalanie krajowych systemów kontroli wywozu w celu skutecznego kontrolowanie wywozu, a także tranzytu towarów mających związek z bronią masowego rażenia, w tym kontrolowanie ostatecznego przeznaczenia technologii i towarów podwójnego zastosowania, a także ustanowienie skutecznych sankcji w przypadku naruszenia kontroli wywozu.

3. Strony zgodnie postanawiają ustanowić regularny dialog polityczny, który będzie towarzyszył i konsolidował te elementy.

Artykuł  12

Rozbrojenie, kontrola zbrojeń, kontrola wywozu broni oraz zwalczanie nielegalnego handlu bronią

Strony rozwijają dalszą współpracę w zakresie rozbrojenia, w tym zmniejszenia swoich zapasów zbędnej broni strzeleckiej i lekkiej, a także skutków opuszczonych niewybuchów, o których mowa w tytule V rozdział 6 (Środowisko) niniejszego Układu, dla ludności i środowiska. Współpraca w zakresie rozbrojenia obejmuje także kontrolę zbrojeń, kontrolę wywozu broni oraz zwalczanie nielegalnego handlu bronią, w tym bronią strzelecką i lekką. Strony propagują powszechne przystępowanie do właściwych instrumentów międzynarodowych i przestrzeganie ich oraz dążą do zapewnienia ich skuteczności, w tym poprzez wdrażanie właściwych rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Artykuł  13

Zwalczanie terroryzmu

Strony zgodnie postanawiają współpracować na szczeblu dwustronnym, regionalnym i międzynarodowym w celu zapobiegania terroryzmowi i zwalczania go zgodnie z prawem międzynarodowym, międzynarodowymi standardami praw człowieka oraz prawem dotyczącym uchodźców i prawem humanitarnym.

TYTUŁ  III

SPRAWIEDLIWOŚĆ, WOLNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO

Artykuł  14

Praworządność oraz przestrzeganie praw człowieka i podstawowych wolności

W ramach swojej współpracy w zakresie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa Strony przywiązują szczególną wagę do konsolidacji praworządności oraz ogólnego wzmocnienia instytucji na wszystkich szczeblach w dziedzinie administracji, a w szczególności w dziedzinach egzekwowania prawa i wymiaru sprawiedliwości. Współpraca będzie miała na celu w szczególności wzmocnienie sądownictwa, zwiększenie jego skuteczności, zagwarantowanie jego niezależności i bezstronności oraz zwalczanie korupcji. Wszelka współpraca w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa będzie kierować się przestrzeganiem praw człowieka i podstawowych wolności.

Artykuł  15

Ochrona danych osobowych

Strony uzgadniają, że będą współpracować w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony danych osobowych zgodnie z najwyższymi normami europejskimi i międzynarodowymi, w tym z odpowiednimi instrumentami Rady Europy. Współpraca w zakresie ochrony danych osobowych może obejmować między innymi wymianę informacji i ekspertów.

Artykuł  16

Współpraca w zakresie migracji, azylu i zarządzania granicami

1. Strony potwierdzają znaczenie wspólnego zarządzania przepływem migracji między ich terytoriami i dalej prowadzą kompleksowy dialog dotyczący wszystkich kwestii związanych z migracją, w tym nielegalnej migracji, legalnej migracji, przemytu ludzi i handlu ludźmi, a także dotyczący uwzględnienia zagadnień migracji w krajowych strategiach rozwoju gospodarczego i społecznego obszarów, z których pochodzą migranci. Dialog ten opiera się na podstawowych zasadach solidarności, wzajemnego zaufania, wspólnej odpowiedzialności i partnerstwa.

2. Zgodnie ze stosownym obowiązującym prawodawstwem unijnym i krajowym współpraca będzie się koncentrować w szczególności na następujących zagadnieniach:

a) przeciwdziałanie podstawowym przyczynom migracji dzięki aktywnemu korzystaniu z możliwości współpracy w tej dziedzinie z państwami trzecimi i na forum międzynarodowym;

b) wspólne ustanowienie skutecznej i prewencyjnej polityki w zakresie zwalczania nielegalnej migracji, przemytu ludzi i handlu ludźmi, w tym sposobów zwalczania sieci skupiających przemytników i handlarzy oraz ochrony dla ofiar tego rodzaju handlu;

c) ustanowienie kompleksowego dialogu w sprawie azylu, zwłaszcza w kwestiach dotyczących praktycznego wdrażania Konwencji Narodów Zjednoczonych dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. i Protokołu dotyczącego statusu uchodźców z 1967 r. oraz innych właściwych instrumentów międzynarodowych, jak również zapewnienie poszanowania zasady "non-refoulement";

d) zasady przyjmowania, prawa i status osób przyjętych oraz sprawiedliwe traktowanie i integracja legalnie przebywających osób niebędących obywatelami;

e) dalsze opracowywanie środków operacyjnych w dziedzinie zarządzania granicami;

(i) współpraca w dziedzinie zarządzania granicami może obejmować między innymi szkolenia, wymianę najlepszych praktyk łącznie z aspektami technologicznymi, wymianę informacji zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami oraz, w stosownych przypadkach, wymianę oficerów łącznikowych;

(ii) wysiłki Stron w tej dziedzinie będą miały na celu skuteczne wdrożenie zasady zintegrowanego zarządzania granicami;

f) zwiększenie bezpieczeństwa dokumentów;

g) opracowanie skutecznej polityki w zakresie powrotów, w tym w zakresie jej wymiaru regionalnego; oraz

h) wymiana poglądów na temat nieoficjalnego zatrudniania migrantów.

Artykuł  17

Traktowanie pracowników

1. Z zastrzeżeniem przepisów ustawowych, warunków i procedur mających zastosowanie w państwach członkowskich i w UE, traktowanie przyznane pracownikom będącym obywatelami Ukrainy i zatrudnionym legalnie na terytorium państwa członkowskiego musi być wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia lub zwolnienia, w porównaniu z obywatelami tego państwa członkowskiego.

2. Traktowanie, o którym mowa w ust. 1, Ukraina przyznaje, z zastrzeżeniem przepisów ustawowych, warunków i procedur na Ukrainie, pracownikom będącym obywatelami państwa członkowskiego zatrudnionym legalnie na jej terytorium.

Artykuł  18

Mobilność pracowników

1. Uwzględniając sytuację na rynku pracy w państwach członkowskich, z zastrzeżeniem prawodawstwa oraz zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwach członkowskich i w UE w dziedzinie mobilności pracowników:

a) należy zachować i w miarę możliwości poprawić istniejące ułatwienia w dostępie do zatrudnienia pracowników ukraińskich, przyznane przez państwa członkowskie na mocy umów dwustronnych;

b) pozostałe państwa członkowskie zbadają możliwość zawarcia podobnych umów.

2. Rada Stowarzyszenia zbada przyznanie innych korzystniejszych przepisów w dodatkowych dziedzinach, w tym ułatwień w dostępie do szkoleń zawodowych, zgodnie z przepisami ustawowymi, warunkami i procedurami obowiązującymi w państwach członkowskich i w UE, oraz uwzględniając sytuację na rynku pracy w państwach członkowskich i w UE.

Artykuł  19

Przepływ osób

1. Strony zapewniają pełne wdrożenie:

a) umowy między Wspólnotą Europejską a Ukrainą o readmisji z dnia 18 czerwca 2007 r. (poprzez wspólny komitet ds. readmisji ustanowiony na mocy jej art. 15);

b) umowy między Wspólnotą Europejską a Ukrainą o ułatwieniach w wydawaniu wiz z dnia 18 czerwca 2007 r. (poprzez wspólny komitet ds. zarządzania umową ustanowiony na mocy jej art. 12).

2. Strony dokładają również wszelkich starań, aby zwiększyć mobilność obywateli i osiągnąć dalszy postęp w zakresie dialogu wizowego.

3. Strony podejmują stopniowo działania na rzecz wprowadzenia w stosownym czasie ruchu bezwizowego, pod warunkiem że zostaną spełnione warunki dla dobrze zarządzanej i bezpiecznej mobilności, określone w dwuetapowym planie działania w sprawie liberalizacji reżimu wizowego przedstawionym na szczycie UE-Ukraina w dniu 22 listopada 2010 r.

Artykuł  20

Pranie pieniędzy i finansowanie działalności terrorystycznej

Strony współpracują ze sobą w celu zapobiegania praniu pieniędzy i finansowaniu działalności terrorystycznej oraz ich zwalczania. W tym celu Strony zwiększają swoją dwustronną i międzynarodową współpracę w tej dziedzinie, w tym na szczeblu operacyjnym. Strony zapewniają wdrożenie stosownych norm międzynarodowych, zwłaszcza norm Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) i norm równoważnych normom przyjętym przez Unię.

Artykuł  21

Współpraca w zakresie walki z narkotykami, prekursorami narkotykowymi i substancjami psychotropowymi

1. Strony współpracują w sprawach związanych z nielegalnymi narkotykami na podstawie wspólnie uzgodnionych zasad zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi oraz z uwzględnieniem deklaracji politycznej oraz Deklaracji specjalnej w sprawie wytycznych zmierzających do redukcji popytu na narkotyki, zatwierdzonej przez dwudziestą specjalną sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie narkotyków w czerwcu 1998 r.

2. Współpraca ta ma na celu zwalczanie nielegalnych narkotyków, zmniejszenie podaży narkotyków, handlu narkotykami i popytu na nie oraz radzenie sobie ze skutkami zdrowotnymi i społecznymi nadużywania narkotyków. Współpraca ta ma również na celu bardziej skuteczne zapobieganie wykorzystywaniu prekursorów chemicznych do nielegalnej produkcji narkotyków i substancji psychotropowych.

3. Aby osiągnąć te cele, Strony posługują się niezbędnymi metodami współpracy, zapewniając zrównoważone i zintegrowane podejście do przedmiotowych zagadnień.

Artykuł  22

Walka z przestępczością i korupcją

1. Strony współpracują w zakresie zwalczania i zapobiegania działalności przestępczej i nielegalnej, zorganizowanej lub innej.

2. Współpraca ta dotyczy między innymi:

a) przemytu ludzi, broni palnej i nielegalnych narkotyków, a także handlu nimi;

b) nielegalnego handlu towarami;

c) przestępstw gospodarczych, w tym w dziedzinie podatków;

d) korupcji, zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym;

e) fałszowania dokumentów;

f) cyberprzestępczości.

3. Strony zwiększają swoją współpracę w tej dziedzinie na szczeblu dwustronnym, regionalnym i międzynarodowym, w tym współpracę, w której bierze udział Europol. Strony dalej rozwijają swoją współpracę między innymi w zakresie:

a) wymiany najlepszych praktyk, w tym technik dochodzeniowych i badań nad przestępczością;

b) wymiany informacji zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami;

c) budowania potencjału, w tym szkoleń oraz, w stosownych przypadkach, wymiany personelu;

d) zagadnień związanych z ochroną świadków i ofiar.

4. Strony są zobowiązane do skutecznego wdrożenia Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej z 2000 r. wraz z trzema protokołami, Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji z 2003 r. i innych stosownych instrumentów międzynarodowych.

Artykuł  23

Współpraca w zakresie walki z terroryzmem

1. Strony zgodnie postanawiają współpracować w celu zapobiegania aktom terrorystycznym i ich zwalczania zgodnie z prawem międzynarodowym, międzynarodowym prawem praw człowieka, prawem uchodźców i prawem humanitarnym oraz odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi Stron. Strony uzgadniają w szczególności, że będą współpracować w oparciu o pełne wdrożenie rezolucji nr 1373 Rady Bezpieczeństwa ONZ z 2001 r., globalnej strategii zwalczania terroryzmu ONZ z 2006 r. i innych stosownych instrumentów ONZ oraz mających zastosowanie konwencji i instrumentów międzynarodowych.

2. Strony współpracują w szczególności poprzez wymianę:

a) informacji na temat grup terrorystycznych oraz ich sieci wsparcia;

b) doświadczeń i informacji w zakresie tendencji w zakresie terroryzmu oraz środków i metod zwalczania terroryzmu, w tym w zakresie spraw technicznych i szkoleń, oraz

c) doświadczeń w zakresie zapobiegania terroryzmowi.

Wymiana wszelkich informacji odbywa się w zgodzie z prawem międzynarodowym i krajowym.

Artykuł  24

Współpraca prawna

1. Strony uzgadniają, że będą dalej rozwijać współpracę sądową w sprawach cywilnych i karnych, w pełni korzystając z odpowiednich instrumentów międzynarodowych i dwustronnych oraz opierając się na zasadach pewności prawa i prawa do rzetelnego procesu sądowego.

2. Strony uzgadniają, że będą dalej ułatwiać współpracę sądową w sprawach cywilnych między UE a Ukrainą na podstawie mających zastosowanie wielostronnych instrumentów prawnych, a zwłaszcza konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w zakresie międzynarodowej współpracy prawnej i sporów sądowych, jak również ochrony dzieci.

3. W odniesieniu do współpracy sądowej w sprawach karnych Strony dążą do wzmocnienia porozumień dotyczących wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji. W stosownych przypadkach obejmowałoby to przystąpienie do odpowiednich międzynarodowych instrumentów ONZ i Rady Europy, jak również do Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego z 1998 r., o którym mowa w art. 8 niniejszego Układu, oraz ich wdrożenie, a także ściślejszą współpracę z Eurojust.

TYTUŁ  IV

HANDEL I ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z HANDLEM

ROZDZIAŁ  1

Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku

Sekcja  1

Postanowienia wspólne

Artykuł  25

Cel

Strony stopniowo ustanawiają strefę wolnego handlu w okresie przejściowym trwającym maksymalnie 10 lat od wejścia w życie niniejszego Układu ²  zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu oraz zgodnie z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (zwanego dalej "GATT z 1994 r.").

Artykuł  26

Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do handlu towarami ³  pochodzącymi z terytorium Stron.

2. Do celów niniejszego rozdziału "pochodzący" oznacza kwalifikujący się według reguł pochodzenia określonych w protokole I do niniejszego Układu (dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej).

Sekcja  2

Zniesienie należności celnych, opłat i innych należności

Artykuł  27

Definicja należności celnych

Do celów niniejszego rozdziału "należności celne" obejmują każde cło lub wszelkiego rodzaju należności nałożone na przywóz lub wywóz towarów lub z nimi związane, w tym wszelkiego rodzaju podatki wyrównawcze lub należności dodatkowe nałożone na taki przywóz lub wywóz lub z nimi związane. "Należność celna" nie obejmuje jakichkolwiek:

a) należności równoważnych podatkom wewnętrznym, nałożonych zgodnie z art. 32 niniejszego Układu;

b) ceł nałożonych zgodnie z rozdziałem 2 (Środki ochrony handlu) tytułu IV niniejszego Układu;

c) opłat i innych należności nałożonych zgodnie z art. 33 niniejszego Układu.

Artykuł  28

Klasyfikacja towarów

Klasyfikacja towarów będących przedmiotem handlu między Stronami określona jest w odpowiedniej nomenklaturze taryfowej każdej Strony, zgodnie ze zharmonizowanym systemem Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r. (zwanym dalej "HS") z jej późniejszymi zmianami.

Artykuł  29

Zniesienie należności celnych przywozowych

1. Każda Strona obniża lub znosi należności celne na towary pochodzące z terytorium drugiej Strony zgodnie z tabelami stawek celnych określonymi w załączniku I-A do niniejszego Układu (zwanymi dalej "tabelami stawek celnych").

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego, dla odzieży używanej i pozostałych artykułów używanych objętych ukraińskim kodem celnym 6309 00 00 Ukraina będzie znosić należności celne przywozowe zgodnie z warunkami określonymi w załączniku I-B do niniejszego Układu.

2. Dla każdego towaru podstawowa stawka należności celnych, do której mają być stosowane kolejne obniżki zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, jest wskazana w załączniku I do niniejszego Układu.

3. Jeżeli w jakimkolwiek momencie po dniu wejścia w życie niniejszego Układu Strona obniży swoją stawkę należności celnej stosowaną wobec kraju najbardziej uprzywilejowanego (zwanego dalej "KNU"), stawka ta stosowana jest wyłącznie jako stawka podstawowa, o ile i tak długo, jak jest ona niższa od stawki obliczonej zgodnie z tabelą stawek celnych tej Strony.

4. Po upływie pięciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu, na wniosek którejkolwiek ze Stron, Strony konsultują się wzajemnie, aby rozważyć przyspieszenie znoszenia należności celnych we wzajemnym handlu oraz rozszerzenie zakresu takiego znoszenia. Decyzja Komitetu Stowarzyszenia w składzie odpowiedzialnym za handel zgodnie z art. 465 niniejszego Układu (zwanego dalej również "Komitetem ds. Handlu") w sprawie przyspieszenia lub znoszenia należności celnych na dany towar zastępuje każdą stawkę celną lub kategorię znoszenia ceł określoną dla tego towaru zgodnie z tabelami stawek celnych.

Artykuł  30

Zawieszenie

Żadna ze Stron nie może podnosić jakichkolwiek istniejących należności celnych ani przyjmować jakichkolwiek nowych należności celnych w stosunku do towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony. Nie wyklucza to, że każda ze Stron może:

a) podnieść należność celną do poziomu określonego w jej tabeli stawek celnych po jej uprzednim jednostronnym obniżeniu; lub

b) utrzymać lub podwyższyć należność celną zgodnie z zezwoleniem udzielonym przez Organ Rozstrzygania Sporów (zwany dalej "DSB") Światowej Organizacji Handlu (zwanej dalej "WTO").

Artykuł  31

Należności celne wywozowe

1. Strony nie ustanawiają ani nie utrzymują należności celnych, podatków lub innych środków o skutku równoważnym nałożonych na wywóz towarów na terytorium drugiej Strony, lub z nim związane.

2. Istniejące należności celne lub środki o skutku równoważnym stosowane przez Ukrainę, wymienione w załączniku I-C do niniejszego Układu, są znoszone przez okres przejściowy zgodnie z jej tabelą stawek celnych zawartą w załączniku I-C do niniejszego Układu. W przypadku aktualizacji ukraińskiego kodeksu celnego zobowiązania zaciągnięte na mocy tabeli stawek celnych w załączniku I-C do niniejszego Układu pozostają w mocy na podstawie zgodności opisu towarów. Ukraina może wprowadzić środki ochronne w zakresie należności celnych wywozowych przewidziane w załączniku I-D do niniejszego Układu. Takie środki ochronne wygasają z końcem okresu określonego dla danego towaru w załączniku ID do niniejszego Układu.

Artykuł  32

Subsydia wywozowe i środki o skutku równoważnym

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu żadna ze Stron nie utrzymuje, nie wprowadza ani ponownie nie wprowadza subsydiów wywozowych lub innych środków o skutku równoważnym w odniesieniu do towarów rolnych z przeznaczeniem na terytorium drugiej Strony.

2. Do celów niniejszego artykułu "subsydia wywozowe" mają znaczenie określone w art. 1 lit. e) Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem w sprawie rolnictwa"), z uwzględnieniem wszelkich zmian w tym artykule tego Porozumienia w sprawie rolnictwa.

Artykuł  33

Opłaty i inne należności

Każda Strona zapewnia, zgodnie z art. VIII GATT z 1994 r. i jego uwagami interpretacyjnymi, aby wszystkie opłaty i należności jakiegokolwiek rodzaju inne niż należności celne lub inne środki, o których mowa w art. 27 niniejszego Układu, nałożone na przywóz lub wywóz bądź z nimi związane były ograniczone kwotowo do przybliżonych kosztów wyświadczonych usług oraz nie stanowiły pośredniej ochrony towarów krajowych ani opodatkowania przywozu lub wywozu do celów fiskalnych.

Sekcja  3

Środki pozataryfowe

Artykuł  34

Traktowanie narodowe

Każda Strona przyznaje traktowanie narodowe towarom drugiej Strony zgodnie z art. III GATT z 1994 r., włącznie z jego uwagami interpretacyjnymi. W tym celu art. III GATT z 1994 r. oraz jego uwagi interpretacyjne zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Artykuł  35

Ograniczenia w przywozie i wywozie

Żadna ze Stron nie przyjmuje ani nie utrzymuje zakazów ani ograniczeń ani środków o skutku równoważnym nakładanych na przywóz towarów drugiej Strony ani na wywóz ani sprzedaż eksportową towarów z przeznaczeniem na terytorium drugiej Strony, chyba że postanowienia niniejszego Układu stanowią inaczej lub odbywa się to zgodnie z art. XI GATT z 1994 r. i jego uwagami interpretacyjnymi. W tym celu art. XI GATT z 1994 r. oraz jego uwagi interpretacyjne zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Sekcja  4

Postanowienia szczegółowe dotyczące towarów

Artykuł  36

Wyjątki ogólne

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być rozumiane jako zapobiegające przyjmowaniu lub stosowaniu przez którąkolwiek ze Stron środków zgodnie z art. XX i XXI GATT z 1994 r. oraz jego uwagami interpretacyjnymi, które są włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Sekcja  5

Współpraca administracyjna i koordynacja z innymi państwami

Artykuł  37

Szczególne postanowienia dotyczące współpracy administracyjnej

1. Strony uzgadniają, że współpraca administracyjna jest istotna dla wdrażania i kontroli preferencyjnego traktowania przyznanego na mocy niniejszego rozdziału i podkreślają swoje zobowiązanie do zwalczania nieprawidłowości i nadużyć finansowych w sprawach celnych związanych z przywozem, wywozem, tranzytem towarów oraz poddawaniem ich jakimkolwiek innym systemom lub procedurom celnym, łącznie ze środkami zakazu, ograniczenia i kontroli.

2. W przypadku gdy Strona doświadcza od drugiej Strony, na podstawie obiektywnie udokumentowanych informacji, braku współpracy administracyjnej lub weryfikacji nieprawidłowości lub nadużyć w sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale, Strona ta może tymczasowo zawiesić odpowiednie traktowanie preferencyjne danego produktu lub danych produktów zgodnie z niniejszym artykułem.

3. Do celów niniejszego artykułu brak współpracy administracyjnej w zakresie badania nieprawidłowości lub nadużyć w sprawach celnych oznacza między innymi:

a) powtarzające się przypadki niedopełnienia obowiązku weryfikacji statusu pochodzenia danego produktu lub danych produktów;

b) powtarzające się przypadki odmowy lub nieuzasadnionego opóźnienia w przeprowadzaniu późniejszych weryfikacji dowodów pochodzenia lub przekazywaniu ich wyników;

c) powtarzające się przypadki odmowy lub nieuzasadnionego opóźnienia w wydawaniu zezwolenia na przeprowadzenie misji współpracy administracyjnej celem weryfikacji autentyczności dokumentów lub dokładności informacji dotyczących przyznawania omawianego tu traktowania preferencyjnego.

Do celów niniejszego artykułu ustalenie istnienia nieprawidłowości lub nadużyć może mieć miejsce między innymi w przypadku gdy nastąpił gwałtowny, bez zadowalającego wyjaśnienia, wzrost wielkości przywozu towarów, przekraczający tradycyjne możliwości produkcyjne i wywozowe drugiej Strony, związany z posiadaniem obiektywnych informacji dotyczących nieprawidłowości lub nadużyć.

4. Warunki wprowadzenia tymczasowego zawieszenia są następujące:

a) Strona, która stwierdziła u drugiej Strony na podstawie obiektywnych informacji brak współpracy administracyjnej lub nieprawidłowości lub nadużycia, niezwłocznie powiadamia o tym Komitet ds. Handlu, przekazując jednocześnie obiektywne informacje, oraz rozpoczyna konsultacje w ramach Komitetu ds. Handlu w oparciu o wszelkie stosowne informacje i obiektywne ustalenia celem znalezienia rozwiązania odpowiadającego obu Stronom. W trakcie konsultacji, o których mowa powyżej, dany produkt lub dane produkty korzystają z traktowania preferencyjnego.

b) W przypadku gdy Strony rozpoczęły konsultacje, o których mowa powyżej, w ramach Komitetu ds. Handlu i nie osiągnęły zadowalającego rozwiązania w ciągu trzech miesięcy od pierwszego posiedzenia Komitetu ds. Handlu, zainteresowana Strona może tymczasowo zawiesić odpowiednie traktowanie preferencyjne danego produktu lub danych produktów. O takim tymczasowym zawieszeniu niezwłocznie powiadamia się Komitet ds. Handlu.

c) Tymczasowe zawieszenie przewidziane w niniejszym artykule ogranicza się do środków niezbędnych do ochrony interesów finansowych zainteresowanej Strony. Każde tymczasowe zawieszenie nie może przekraczać sześciu miesięcy. Tymczasowe zawieszenie może być jednak przedłużone. O tymczasowych zawieszeniach niezwłocznie po ich przyjęciu powiadamia się Komitet ds. Handlu. Stanowią one przedmiot okresowych konsultacji w ramach Komitetu ds. Handlu, w szczególności z myślą o ich zniesieniu, gdy tylko ustaną warunki ich zastosowania.

5. Równocześnie z powiadomieniem Komitetu ds. Handlu zgodnie z ust. 4 lit. a) niniejszego artykułu, zainteresowana Strona powinna opublikować zawiadomienie dla importerów w swoich oficjalnych źródłach informacji. W zawiadomieniu dla importerów powinna być zawarta informacja, że w odniesieniu do danego produktu stwierdzono na podstawie obiektywnych informacji brak współpracy administracyjnej lub istnienie nieprawidłowości lub nadużyć.

Artykuł  38

Postępowanie w przypadku błędów administracyjnych

W przypadku popełnienia przez właściwe organy błędu we właściwym zarządzaniu systemem preferencyjnym dotyczącym wywozu, a zwłaszcza w stosowaniu postanowień protokołu do niniejszego Układu dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej, w przypadku gdy błąd ten wywiera skutki w zakresie ceł przywozowych, Strona, której dotyczą takie skutki, może zwrócić się do Komitetu ds. Handlu o zbadanie możliwości podjęcia wszelkich możliwych działań w celu rozwiązania takiego problemu.

Artykuł  39

Umowy z innymi państwami

1. Niniejszy Układ nie wyklucza utrzymywania lub ustanawiania unii celnych, stref wolnego handlu lub dokonywania uzgodnień dotyczących ruchu przygranicznego, o ile ich skutkiem nie jest konflikt z uzgodnieniami dotyczących handlu przewidzianymi w niniejszym Układzie.

2. Strony prowadzą w ramach Komitetu ds. Handlu konsultacje dotyczące umów ustanawiających unie celne, strefy wolnego handlu lub uzgodnień w zakresie ruchu granicznego, a na wniosek również innych istotnych kwestii związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności w przypadku przystąpienia państwa trzeciego do Unii Europejskiej konsultacje takie prowadzone są w celu zapewniania, aby uwzględnione zostały wspólne interesy Strony UE i Ukrainy, określonych w niniejszym Układzie.

ROZDZIAŁ  2

Środki ochrony handlu

Sekcja  1

Ogólne środki ochronne

Artykuł  40

Postanowienia ogólne

1. Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na mocy art. XIX GATT z 1994 r. oraz Porozumienia w sprawie środków ochronnych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem w sprawie środków ochronnych"). Strona UE zachowuje swoje prawa i obowiązki na mocy art. 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem w sprawie rolnictwa"), z wyjątkiem handlu produktami rolnymi objętego na mocy niniejszego Układu traktowaniem preferencyjnym.

2. Preferencyjne reguły pochodzenia ustanowione na mocy rozdziału 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV niniejszego Układu nie mają zastosowania do niniejszej sekcji.

Artykuł  41

Przejrzystość

1. Strona wszczynająca dochodzenie w sprawie środków ochronnych powiadamia o tym drugą Stronę, wysyłając jej oficjalne powiadomienie, jeżeli ta druga Strona ma istotny interes gospodarczy.

2. Do celów niniejszego artykułu uważa się, że Strona ma istotny interes gospodarczy, jeżeli należy do pięciu największych dostawców produktu będącego przedmiotem przywozu w okresie ostatnich trzech lat, pod względem wielkości albo wartości w ujęciu bezwzględnym.

3. Niezależnie od art. 40 niniejszego Układu oraz bez uszczerbku dla art. 3 ust. 2 Porozumienia w sprawie środków ochronnych, Strona wszczynająca dochodzenie w sprawie środków ochronnych i zamierzająca zastosować środki ochronne niezwłocznie przedkłada na wniosek drugiej Strony pisemne powiadomienie ad hoc dotyczące wszystkich istotnych informacji prowadzących do wszczęcia dochodzenia w sprawie środków ochronnych i nałożenia środków ochronnych, w tym, w stosownych przypadkach, na temat tymczasowych ustaleń oraz ustaleń końcowych wynikających z dochodzenia, jak również oferuje drugiej Stronie możliwość przeprowadzenia konsultacji.

Artykuł  42

Zastosowanie środków

1. Nakładając środki ochronne, Strony starają się to czynić w sposób w najmniejszym stopniu wpływający na dwustronną wymianę handlową.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli jedna Strona uzna wymogi prawne związane z nałożeniem ostatecznych środków ochronnych za spełnione, Strona zamierzająca zastosować takie środki powiadamia drugą Stronę i umożliwia przeprowadzenie dwustronnych konsultacji. Jeżeli nie znaleziono zadowalającego rozwiązania w ciągu 30 dni od powiadomienia, Strona dokonująca przywozu może podjąć odpowiednie środki w celu rozwiązania problemu.

Artykuł  43

Kraj rozwijający się

W zakresie, w jakim można uznać Ukrainę za kraj rozwijający się ⁴  do celów art. 9 Porozumienia w sprawie środków ochronnych, nie będzie ona przedmiotem jakichkolwiek środków ochronnych stosowanych przez Stronę UE, o ile spełnione są warunki określone w art. 9 tego porozumienia.

Sekcja  2

Środki ochronne dotyczące samochodów osobowych

Artykuł  44

Środki ochronne dotyczące samochodów osobowych

1. Ukraina może zastosować środek ochronny w postaci wyższej należności celnej przywozowej nakładanej na samochody osobowe pochodzące ⁵  z terytorium Strony UE sklasyfikowane pod pozycją taryfową 8703 (zwane dalej "produktem"), zgodnie z definicją zawartą w art. 45 niniejszego Układu oraz zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji, o ile spełniony jest każdy z następujących warunków:

a) jeżeli, w wyniku obniżenia lub zniesienia należności celnych na mocy niniejszego Układu, produkt jest przedmiotem przywozu na terytorium Ukrainy w tak zwiększonych ilościach, w stosunku do produkcji krajowej w ujęciu bezwzględnym lub względnym, oraz na takich warunkach, że może wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu produkującemu produkt podobny;

b) jeżeli łączna wielkość (w sztukach) ⁶  przywozu produktu w danym roku przekracza próg ustalony w tabeli stawek celnych Strony zawartej w załączniku II do niniejszego Układu; oraz

c) jeżeli łączna wielkość (w sztukach) ⁷  przywozu produktu na terytorium Ukrainy w okresie ostatnich 12 miesięcy, kończącym się nie wcześniej niż w przedostatnim miesiącu przed wystosowaniem przez Ukrainę do Strony UE zaproszenia do konsultacji zgodnie z ust. 5, przekracza wartość procentową ustaloną w tabeli stawek celnych Ukrainy zawartej w załączniku II dla wszystkich nowych rejestracji ⁸  samochodów osobowych na Ukrainie w tym samym okresie.

2. Cło na mocy ust. 1 niniejszego artykułu nie może przekraczać niższej z następujących stawek: stosowana stawka KNU lub stawka KNU stosowana w dniu poprzedzającym datę wejścia w życie niniejszego Układu lub stawka celna określona w tabeli stawek celnych Ukrainy zawartej w załączniku II do niniejszego Układu. Cło można stosować jedynie przez pozostałą część danego roku, jak określono w załączniku II do niniejszego Układu.

3. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, cła stosowane przez Ukrainę na mocy ust. 1 ustalane są zgodnie z tabelą stawek celnych Ukrainy zawartą w załączniku II do niniejszego Układu.

4. Wszelkie dostawy danego produktu, które zostały wysłane w ramach umów przed nałożeniem dodatkowego cła na mocy ust. 1-3 niniejszego artykułu, są zwolnione z jakiegokolwiek takiego dodatkowego cła. Dostawy takie będą jednak wliczone w wielkość przywozu danego produktu w kolejnym roku w celu spełnienia warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu w danym roku.

5. Ukraina stosuje wszelkie środki ochronne w sposób przejrzysty. W tym celu Ukraina tak szybko, jak to możliwe, powiadamia pisemnie Stronę UE o zamiarze zastosowania takiego środka i przedstawia wszystkie istotne informacje, w tym wielkość (w sztukach) przywozu produktu, całkowitą wielkość (w sztukach) przywozu samochodów osobowych ze wszelkich źródeł oraz nowych rejestracji samochodów osobowych na Ukrainie za okres, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Ukraina zaprasza Stronę UE na konsultacje z jak największym wyprzedzeniem przed wprowadzeniem takiego środka w celu przedyskutowania tych informacji. Nie podejmuje się żadnych środków przez 30 dni od dnia zaproszenia na konsultacje.

6. Ukraina może zastosować środek ochronny wyłącznie w następstwie dochodzenia przeprowadzonego przez jej właściwe organy zgodnie z art. 3 i art. 4 ust. 2 lit. c) Porozumienia w sprawie środków ochronnych; w tym celu art. 3 oraz art. 4 ust. 2 lit. c) Porozumienia w sprawie środków ochronnych zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego część, z uwzględnieniem niezbędnych zmian. Dochodzenie takie musi wykazać, że w wyniku obniżenia lub zniesienia należności celnych na mocy niniejszego Układu, produkt jest przedmiotem przywozu na terytorium Ukrainy w tak zwiększonych ilościach, w stosunku do produkcji krajowej w ujęciu bezwzględnym lub względnym, oraz na takich warunkach, że może wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu produkującemu produkt podobny.

7. Ukraina natychmiast powiadamia pisemnie Stronę UE o wszczęciu dochodzenia, o którym mowa w ust. 6 niniejszego artykułu.

8. W toku dochodzenia Ukraina przestrzega wymogów art. 4 ust. 2 lit. a) i b) Porozumienia w sprawie środków ochronnych; w tym celu art. 4 ust. 2 lit. a) i b) Porozumienia w sprawie środków ochronnych zostaje włączony do niniejszego Układu i stanowi jego część, z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

9. Odpowiednie czynniki związane z ustaleniem szkody, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) Porozumienia w sprawie środków ochronnych, są oceniane przynajmniej przez trzy kolejne okresy 12 miesięcy, tzn. łącznie przez przynajmniej trzy lata.

10. W ramach dochodzenia ocenia się także wszystkie znane czynniki inne niż zwiększony przywóz preferencyjny na mocy niniejszego Układu, które mogą równocześnie wyrządzać szkodę przemysłowi krajowemu. Wzrost przywozu produktu pochodzącego z terytorium Strony UE nie jest uważany za skutek obniżenia lub zniesienia należności celnych, jeżeli przywóz tego samego produktu z innych źródeł zwiększył się w porównywalnym stopniu.

11. Ukraina informuje pisemnie Stronę UE i wszystkie pozostałe zainteresowane strony o ustaleniach i uzasadnionych wnioskach z dochodzenia z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem konsultacji, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, w celu dokonania przeglądu informacji wynikających z dochodzenia oraz wymiany w toku konsultacji uwag na temat proponowanych środków.

12. Ukraina zapewnia, aby statystyki dotyczące samochodów osobowych, wykorzystywane jako uzasadnienie takich środków, były wiarygodne, adekwatne i publicznie dostępne w odpowiednim terminie. Ukraina przedstawia niezwłocznie miesięczne statystyki dotyczące wielkości (w sztukach) przywozu produktu, całkowitej wielkości (w sztukach) przywozu samochodów osobowych ze wszelkich źródeł oraz nowych rejestracji samochodów osobowych na Ukrainie.

13. Niezależnie od ust. 1 niniejszego artykułu, postanowienia ust. 1 lit. a) i ust. 6-11 niniejszego artykułu nie mają zastosowania w okresie przejściowym.

14. Ukraina nie stosuje środka ochronnego na mocy niniejszej sekcji przez jeden rok. Ukraina nie stosuje ani nie utrzymuje jakichkolwiek środków ochronnych na mocy niniejszej sekcji ani nie kontynuuje jakiegokolwiek dochodzenia w tym celu po 15. roku.

15. Wykonanie i funkcjonowanie niniejszego artykułu może podlegać dyskusjom i przeglądowi w ramach Komitetu ds. Handlu.

Artykuł  45

Definicje

Do celów niniejszej sekcji oraz załącznika II do niniejszego Układu:

1. "produkt" oznacza wyłącznie samochody osobowe pochodzące z terytorium Strony UE objęte pozycją taryfową 8703 zgodnie z regułami pochodzenia ustanowionymi w protokole I do niniejszego Układu dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej;

2. "poważna szkoda" rozumiana jest zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) Porozumienia w sprawie środków ochronnych. W tym celu art. 4 ust. 1 lit. a) zostaje włączony do niniejszego Układu i stanowi jego część, z uwzględnieniem niezbędnych zmian;

3. "podobny produkt" rozumiany jest jako produkt, który jest identyczny, tj. produkt przypominający pod wszystkimi względami rozpatrywany produkt lub, w przypadku braku takiego produktu, inny produkt, który wprawdzie nie przypomina go pod wszystkimi względami, ale ma właściwości, które bardzo przypominają właściwości rozpatrywanego produktu;

4. "okres przejściowy" oznacza 10-letni okres rozpoczynający się z dniem wejścia w życie niniejszego Układu. Okres przejściowy zostanie przedłużony o kolejne trzy lata, jeżeli przed upływem roku dziesiątego Ukraina przedłoży Komitetowi ds. Handlu, o którym mowa w art. 465 niniejszego Układu, umotywowany wniosek, a Komitet ds. Handlu go rozpatrzy;

5. "rok pierwszy" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem wejścia w życie niniejszego Układu;

6. "rok drugi" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem pierwszej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

7. "rok trzeci" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem drugiej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

8. "rok czwarty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem trzeciej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

9. "rok piąty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem czwartej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

10. "rok szósty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem piątej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

11. "rok siódmy" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem szóstej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

12. "rok ósmy" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem siódmej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

13. "rok dziewiąty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem ósmej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

14. "rok dziesiąty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem dziewiątej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

15. "rok jedenasty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem dziesiątej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

16. "rok dwunasty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem jedenastej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

17. "rok trzynasty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem dwunastej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

18. "rok czternasty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem trzynastej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu;

19. "rok piętnasty" oznacza 12-miesięczny okres rozpoczynający się z dniem czternastej rocznicy wejścia w życie niniejszego Układu.

Sekcja  3

Brak kumulacji

Artykuł  45a

Brak kumulacji

Żadna ze Stron nie może jednocześnie stosować w odniesieniu do tego samego produktu:

a) środka ochronnego zgodnie z sekcją 2 (Środki ochronne dotyczące samochodów osobowych) niniejszego rozdziału; oraz

b) środka na mocy art. XIX GATT z 1994 r. oraz Porozumienia w sprawie środków ochronnych.

Sekcja  4

Środki antydumpingowe i wyrównawcze

Artykuł  46

Postanowienia ogólne

1. Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na mocy art. VI GATT z 1994 r., Porozumienia w sprawie stosowania artykułu VI GATT z 1994 r., zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem antydumpingowym") oraz Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych").

2. Preferencyjne reguły pochodzenia ustanowione na mocy rozdziału 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV niniejszego Układu nie mają zastosowania do niniejszej sekcji.

Artykuł  47

Przejrzystość

1. Strony uzgadniają, że środki antydumpingowe i wyrównawcze powinny być stosowane w pełnej zgodności z wymogami zawartymi odpowiednio w Porozumieniu antydumpingowym oraz w Porozumieniu w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz powinny opierać się na sprawiedliwym i przejrzystym systemie.

2. Po otrzymaniu przez właściwe organy Strony należycie udokumentowanego wniosku antydumpingowego dotyczącego przywozu z terytorium drugiej Strony oraz nie później niż 15 dni przed wszczęciem dochodzenia, Strona powiadamia pisemnie drugą Stronę o otrzymaniu wniosku.

3. Bez uszczerbku dla art. 6 ust. 5 Porozumienia antydumpingowego i art. 12 ust. 4 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, Strony zapewniają, natychmiast po nałożeniu tymczasowych środków i przed podjęciem ostatecznej decyzji, pełne i właściwe ujawnienie wszystkich istotnych faktów i ustaleń, które stanowią podstawę dla decyzji o zastosowaniu środków. Ujawnienie dokonywane jest w formie pisemnej oraz zapewnia zainteresowanym stronom odpowiedni czas na przedstawienie swoich uwag. Po ostatecznym ujawnieniu zainteresowane strony mają przynajmniej 10 dni na przedstawienie swoich uwag.

4. O ile nie stanowi to niepotrzebnego opóźnienia w zakresie prowadzonego dochodzenia oraz zgodnie z prawodawstwem krajowym w zakresie procedur dochodzeniowych każda zainteresowana strona ma możliwość bycia wysłuchaną w celu wyrażenia swoich opinii podczas dochodzenia antydumpingowego lub dochodzenia antysubsydyjnego.

Artykuł  48

Uwzględnienie interesu publicznego

Strona może nie stosować środków antydumpingowych lub wyrównawczych w przypadku, gdy na podstawie informacji udostępnionych w toku dochodzenia można jasno stwierdzić, że stosowanie takich środków nie leży w interesie publicznym. Ustalenie, czy występuje interes publiczny, opiera się na ocenie ogółu różnych interesów, w tym interesu przemysłu krajowego oraz użytkowników, konsumentów i importerów w zakresie, w jakim dostarczyli oni organom prowadzącym dochodzenie stosowne informacje.

Artykuł  49

Zasada niższego cła

W przypadku gdy Strona postanawia nałożyć tymczasowe lub ostateczne cło antydumpingowe lub wyrównawcze, kwota takiego cła nie może przekraczać marginesu dumpingu lub subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych oraz powinna być niższa od marginesu, jeżeli takie niższe cło byłoby odpowiednie, aby usunąć szkodę wyrządzoną przemysłowi krajowemu.

Artykuł  50

Stosowanie środków i przeglądy

1. Tymczasowe środki antydumpingowe lub wyrównawcze mogą być stosowane przez Strony wyłącznie, jeżeli wstępnie stwierdzono istnienie dumpingu lub subsydiowania wyrządzającego szkodę przemysłowi krajowemu.

2. Przed nałożeniem ostatecznego cła antydumpingowego lub wyrównawczego Strony rozważają możliwość zastosowania konstruktywnych rozwiązań po należytym rozpatrzeniu szczególnych okoliczności każdej sprawy. Bez uszczerbku dla stosownych przepisów prawodawstwa krajowego każdej ze Stron, Strony powinny w pierwszej kolejności zajmować się zobowiązaniami cenowymi w zakresie, w jakim otrzymały one odpowiednie oferty od eksporterów i w jakim akceptacja tych ofert nie jest uważana za nierealistyczną.

3. Po otrzymaniu od eksportera należycie uzasadnionego wniosku o przegląd obowiązujących środków antydumpingowych i wyrównawczych, Strona, która nałożyła środek, obiektywnie i szybko bada taki wniosek oraz jak najszybciej informuje eksportera o wynikach takiego badania.

Sekcja  5

Konsultacje

Artykuł  50a

Konsultacje

1. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona powinna umożliwić przeprowadzenie konsultacji dotyczących konkretnych kwestii, które mogą się pojawić w związku ze stosowaniem środków ochrony handlu. Kwestie te mogą obejmować miedzy innymi: metodologię obliczania marginesów dumpingu, w tym różnych korekt, wykorzystanie danych statystycznych, zmiany wielkości przywozu, stwierdzenie szkody i zastosowanie zasady niższego cła.

2. Konsultacje odbywają się najszybciej jak to możliwe, zwykle w ciągu 21 dni od złożenia wniosku.

3. Konsultacje na mocy niniejszej sekcji przeprowadza się bez uszczerbku dla postanowień art. 41 i 47 niniejszego Układu oraz są one z nimi w pełni zgodne.

Sekcja  6

Postanowienia instytucjonalne

Artykuł  51

Dialog dotyczący środków ochrony handlu

1. Strony zgodziły się ustanowić dialog na poziomie ekspertów dotyczący środków ochrony handlu jako forum współpracy w sprawach dotyczących takich środków.

2. Dialog dotyczący środków ochrony handlu prowadzony jest w celu:

a) poszerzania wiedzy danej Strony na temat przepisów, polityki i praktyki w dziedzinie środków ochrony handlu drugiej Strony oraz ułatwiania ich zrozumienia;

b) badania wykonania niniejszego rozdziału;

c) poprawy współpracy między organami Stron odpowiedzialnymi za kwestie dotyczące środków ochrony handlu;

d) omawiania sytuacji na świecie w zakresie ochrony handlu;

e) współpracy w innych sprawach dotyczących środków ochrony handlu.

3. Posiedzenia w ramach dialogu dotyczącego środków ochrony handlu odbywają się ad hoc na wniosek którejkolwiek ze Stron. Porządek obrad każdego posiedzenia jest wspólnie z wyprzedzeniem uzgadniany.

Sekcja  7

Rozstrzyganie sporów

Artykuł  52

Rozstrzyganie sporów

Tytuł IV rozdział 14 (Rozstrzyganie sporów) niniejszego Układu nie ma zastosowania do sekcji 1, 4, 5, 6 oraz 7 niniejszego rozdziału.

ROZDZIAŁ  3

Bariery techniczne w handlu

Artykuł  53

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejszy rozdział stosuje się do opracowywania, przyjmowania i stosowania przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności, określonych w Porozumieniu w sprawie barier technicznych w handlu, zawartym w załączniku 1A do Porozumienia WTO (dalej zwanym "Porozumieniem TBT"), które mogą mieć wpływ na handel towarami między Stronami.

2. Niezależnie od ust. 1 niniejszego artykułu, niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków sanitarnych i fitosanitarnych określonych w załączniku A do Porozumienia w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO (zwanego dalej "Porozumieniem SPS") ani do specyfikacji zakupów opracowanych przez organy publiczne, dotyczących ich własnych wymogów w zakresie produkcji lub konsumpcji.

3. Do celów niniejszego rozdziału zastosowanie mają definicje zawarte w załączniku I do Porozumienia TBT.

Artykuł  54

Uznanie Porozumienia TBT

Strony potwierdzają swoje istniejące prawa i wzajemne obowiązki wynikające z Porozumienia TBT, które zostaje niniejszym włączone do niniejszego Układu i stanowi jego część.

Artykuł  55

Współpraca techniczna

1. Strony zacieśniają współpracę w dziedzinie przepisów technicznych, norm, metrologii, nadzoru rynku, akredytacji i procedur oceny zgodności w celu poszerzenia wzajemnego zrozumienia swoich systemów oraz ułatwienia dostępu do swoich rynków. W tym celu mogą one nawiązać dialog regulacyjny zarówno na poziomie horyzontalnym, jak i sektorowym.

2. W ramach tej współpracy Strony starają się określić, rozwinąć i promować inicjatywy ułatwiające wymianę handlową, które mogą obejmować między innymi, lecz nie wyłącznie:

a) wzmacnianie współpracy regulacyjnej poprzez wymianę informacji, doświadczeń i danych; współpracę naukowo-techniczną w celu poprawy jakości swoich przepisów technicznych, norm, testów, nadzoru rynku, certyfikacji i akredytacji oraz skutecznego wykorzystania zasobów regulacyjnych;

b) promowanie i zachęcanie do współpracy dwustronnej między swoimi organizacjami, publicznymi lub prywatnymi, odpowiedzialnymi za metrologię, normalizację, testowanie, nadzór rynku, certyfikację i akredytację;

c) sprzyjanie rozwojowi infrastruktury wysokiej jakości na potrzeby normalizacji, metrologii, akredytacji, oceny zgodności i systemu nadzoru rynku na Ukrainie;

d) promowanie udziału Ukrainy w pracach odnośnych organizacji europejskich;

e) poszukiwanie rozwiązań w przypadku barier w handlu, które mogą się pojawić;

f) koordynowanie swoich stanowisk w międzynarodowych organizacjach handlowych i regulacyjnych, takich jak WTO i Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (dalej zwana "EKG ONZ").

Artykuł  56

Zbliżenie przepisów technicznych, norm i oceny zgodności

1. Ukraina podejmuje niezbędne działania w celu stopniowego osiągnięcia zgodności z przepisami technicznymi UE oraz procedurami normalizacji, metrologii, akredytacji i oceny zgodności oraz systemem nadzoru rynku UE, oraz zobowiązuje się przestrzegać zasad i praktyk określonych w odpowiednich decyzjach i rozporządzeniach UE ⁹ .

2. Z myślą o osiągnięciu celów określonych w ust. 1 Ukraina, zgodnie z harmonogramem w załączniku III do niniejszego Układu:

(i) włącza odnośny dorobek prawny UE do swojego prawodawstwa;

(ii) dokonuje reform administracyjnych i instytucjonalnych niezbędnych do wykonania niniejszego Układu oraz Układu o ocenie zgodności oraz akceptacji wyrobów przemysłowych (dalej zwanego "ACAA"), o którym mowa w art. 57 niniejszego Układu; oraz

(iii) zapewnia istnienie skutecznego i przejrzystego systemu administracji, niezbędnego do wykonania niniejszego rozdziału.

3. Strony uzgadniają harmonogram w załączniku III do niniejszego Układu i dotrzymują go.

4. Po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina raz do roku przedstawia Stronie UE sprawozdania dotyczące działań podjętych zgodnie z niniejszym artykułem. W przypadku niezrealizowania działań wymienionych w harmonogramie w załączniku III do niniejszego Układu w mających zastosowanie terminach Ukraina przedstawia nowy harmonogram zakończenia tych działań.

5. Ukraina powstrzymuje się od dokonywania w swoim prawodawstwie horyzontalnym i sektorowym wymienionym w załączniku III do niniejszego Układu, z wyjątkiem zmian, które służą ich stopniowemu dostosowywaniu do odpowiedniego dorobku prawnego UE i utrzymaniu tego dostosowania.

6. Ukraina powiadamia Stronę UE o wszelkich tego rodzaju zmianach w swoim prawodawstwie krajowym.

7. Ukraina zapewnia pełne uczestnictwo swoich odnośnych organów krajowych w europejskich i międzynarodowych organizacjach zajmujących się normalizacją, metrologią prawną i podstawową oraz oceną zgodności, w tym akredytacją, zgodnie z obszarem działalności tych organów i dostępnymi dla niej możliwościami członkostwa.

8. Ukraina stopniowo dokonuje transpozycji ogółu norm europejskich (EN) do norm krajowych, co obejmuje również europejskie normy zharmonizowane, których dobrowolne stosowanie uznawane jest za zachowanie zgodności z przepisami wymienionymi w załączniku III do niniejszego Układu. Równocześnie z tą transpozycją Ukraina wycofuje sprzeczne normy krajowe, co obejmuje również stosowanie norm międzypaństwowych (GOST/ĂÎŃŇ) opracowanych przed 1992 r. Ponadto Ukraina stopniowo wypełnia pozostałe warunki członkostwa w europejskich organizacjach normalizacyjnych zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do pełnoprawnych członków.

Artykuł  57

Układ o ocenie zgodności oraz akceptacji wyrobów przemysłowych

1. Strony zgodnie postanawiają dodać jako protokół do niniejszego Układu układ ACAA obejmujący jeden lub większą liczbę sektorów wymienionych w załączniku III do niniejszego Układu, gdy stwierdzą, że odpowiednie ukraińskie prawodawstwo sektorowe i horyzontalne oraz instytucje i normy zostały w pełni dostosowane do prawodawstwa, instytucji i norm UE.

2. Układ ACAA będzie stanowić, że handel towarami w sektorach objętych tym układem odbywa się między Stronami na takich samych warunkach, jakie mają zastosowanie w handlu tymi towarami między państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

3. Po przeprowadzeniu kontroli przez Stronę UE i osiągnięciu porozumienia co do stanu dostosowania odpowiedniego ukraińskiego prawodawstwa technicznego oraz norm i infrastruktury technicznej układ ACAA dodawany jest do niniejszego Układu za porozumieniem Stron jako protokół, zgodnie z procedurą zmiany niniejszego Układu, i obejmuje te sektory spośród wymienionych w załączniku III do niniejszego Układu, które uznano za dostosowane. Zakłada się, że układ ACAA zostanie ostatecznie rozszerzony, aby objąć, zgodnie z wyżej opisaną procedurą, wszystkie sektory wymienione w załączniku III do niniejszego Układu.

4. Gdy wszystkie wymienione sektory będą już objęte układem ACAA, Strony, za obopólną zgodą oraz zgodnie z procedurą zmiany niniejszego Układu, zobowiązują się rozważyć rozszerzenie zakresu tego układu na inne sektory przemysłu.

5. Do momentu objęcia danego produktu układem ACAA stosuje się wobec niego odnośne istniejące ustawodawstwo Stron z uwzględnieniem postanowień porozumienia TBT.

Artykuł  58

Oznakowywanie i etykietowanie

1. Bez uszczerbku dla art. 56 i 57 niniejszego Układu, w odniesieniu do przepisów technicznych dotyczących wymogów w zakresie etykietowania lub oznakowywania, Strony potwierdzają zasady określone w art. 2 ust. 2 Porozumienia TBT, zgodnie z którym wymogi takie nie mogą być opracowywane, przyjmowane ani stosowane w celu tworzenia niepotrzebnych przeszkód w handlu międzynarodowym ani nie mogą mieć takiego skutku. Z tego względu wymogi dotyczące etykietowana lub oznakowywania nie mogą ograniczać handlu w stopniu większym niż to konieczne do osiągnięcia uzasadnionego celu, biorąc pod uwagę zagrożenia, jakie wywołałoby nieosiągnięcie tego celu.

2. W szczególności, w odniesieniu do obowiązkowego oznakowywania lub etykietowania, Strony zgodnie postanawiają, że

a) podejmą wysiłki w kierunku minimalizacji wymogów dotyczących znakowania lub etykietowania z wyjątkiem wymogów niezbędnych do przyjęcia dorobku UE w tej dziedzinie oraz wymogów dotyczących znakowania i etykietowania w celu ochrony zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska bądź uzasadnionych innymi uzasadnionymi celami polityki publicznej;

b) Strona może określić formę etykiet lub oznaczeń, nie wymaga jednak zatwierdzania, rejestracji lub certyfikacji etykiet;

c) Strony zachowują prawo do wymagania, aby informacje na oznaczeniach lub etykietach były w określonym języku.

ROZDZIAŁ  4

Środki sanitarne i fitosanitarne

Artykuł  59

Cel

1. Celem niniejszego rozdziału jest ułatwienie handlu między Stronami towarami, których dotyczą środki sanitarne i fitosanitarne, przy równoczesnym zapewnieniu ochrony życia i zdrowia ludzi, zwierząt i roślin poprzez:

a) zapewnienie pełnej przejrzystości w kwestii środków sanitarnych i fitosanitarnych mających zastosowanie w handlu;

b) zbliżenie przepisów Ukrainy do przepisów UE;

c) uznawanie statusu Stron pod względem zdrowia zwierząt i roślin oraz stosowanie zasady regionalizacji;

d) ustanowienie mechanizmu uznawania równoważności środków sanitarnych i fitosanitarnych utrzymywanych przez Stronę;

e) dalsze wdrażanie zasad Porozumienia SPS;

f) ustanowienie mechanizmów i procedur w zakresie ułatwiania handlu; oraz

g) poprawę komunikacji i współpracy między Stronami w zakresie środków sanitarnych i fitosanitarnych.

2. Celem niniejszego rozdziału jest również osiągnięcie porozumienia między Stronami w kwestii norm dotyczących dobrostanu zwierząt.

Artykuł  60

Zobowiązania wielostronne

Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki wynikające z Porozumienia SPS.

Artykuł  61

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział stosuje się do wszystkich środków sanitarnych i fitosanitarnych Strony, które mogą bezpośrednio lub pośrednio wpływać na handel między Stronami, w tym do środków wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu.

Artykuł  62

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

1. "środki sanitarne i fitosanitarne" oznaczają środki zdefiniowane w pkt 1 załącznika A do Porozumienia SPS, wchodzące w zakres niniejszego rozdziału;

2. "zwierzęta" oznaczają zwierzęta lądowe i wodne zgodnie z ich odpowiednimi definicjami w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych lub Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej "OIE");

3. "produkty pochodzenia zwierzęcego" oznaczają produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty pochodzące od zwierząt wodnych, zgodnie z ich definicjami w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych i Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE;

4. "produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi" oznaczają produkty pochodzenia zwierzęcego wymienione w załączniku IV-A część 2 (II) do niniejszego Układu;

5. "rośliny" oznaczają żywe rośliny i określone żywe części roślin, w tym nasiona:

a) owoce w znaczeniu botanicznym, inne niż głęboko zamrożone;

b) warzywa, inne niż głęboko zamrożone;

c) bulwy, bulwocebulki, cebulki, kłącza;

d) kwiaty cięte;

e) gałęzie z liśćmi;

f) drzewa ścięte z zachowanym listowiem;

g) roślinne hodowle tkankowe;

h) liście, liście ozdobne;

i) aktywny pyłek; oraz

j) pączki, szczepy, sadzonki;

6. "produkty roślinne" oznaczają produkty pochodzenia roślinnego, nieprzetworzone lub poddane prostej obróbce, o ile nie są to rośliny, określone w załączniku IV-A część 3 do niniejszego Układu;

7. "nasiona" oznaczają nasiona w znaczeniu botanicznym, przeznaczone do siewu;

8. "szkodniki (organizmy szkodliwe)" oznaczają wszelkie gatunki, szczepy lub biotypy roślin, zwierząt lub czynników chorobotwórczych, szkodliwe dla roślin lub produktów roślinnych;

9. "strefy chronione" w odniesieniu do Strony UE oznaczają strefy chronione w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (dalej zwanej "dyrektywą 2000/29/WE") bądź ewentualnych późniejszych przepisów;

10. "choroba zwierzęca" oznacza kliniczne lub patologiczne objawy zakażenia u zwierząt;

11. "choroba zwierząt akwakultury" oznacza zakażenie kliniczne lub niekliniczne jednym lub większą liczbą czynników etiologicznych chorób, o których mowa w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE;

12. "zakażenie u zwierząt" oznacza sytuację, w której zwierzęta są nosicielami czynnika zakaźnego, wykazując kliniczne lub patologiczne objawy zakażenia lub nie wykazując takich objawów;

13. "normy dotyczące dobrostanu zwierząt" oznaczają normy dotyczące ochrony zwierząt opracowane i stosowane przez Strony oraz, w stosownych przypadkach, zgodne z normami OIE, wchodzące w zakres niniejszego Układu;

14. "właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej" oznacza właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej określony w ust. 5 załącznika A do Porozumienia SPS;

15. "region" w odniesieniu do zdrowia zwierząt oznacza strefy lub regiony określone w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE, a w odniesieniu do akwakultury - określone w Międzynarodowym kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE, z zastrzeżeniem, że w odniesieniu do terytorium Strony UE uwzględniona zostanie jego specyficzność, przy uznaniu Strony UE za podmiot;

16. "obszar wolny od szkodników" oznacza obszar, w którym dany szkodnik nie występuje, co wykazano na podstawie dowodów naukowych, oraz w którym, w stosownych przypadkach, stan ten jest utrzymywany urzędowo;

17. "regionalizacja" oznacza pojęcie regionalizacji opisane w art. 6 Porozumienia SPS;

18. "przesyłka" oznacza pewną ilość produktów tego samego typu, objętych tym samym świadectwem lub dokumentem, przemieszczaną tym samym środkiem transportu, wysłaną przez jeden podmiot i pochodzącą z tego samego państwa dokonującego wywozu lub części tego państwa. Przesyłka może składać się z jednej lub większej liczby partii;

19. "przesyłka roślin lub produktów roślinnych" oznacza pewną ilość roślin, produktów roślinnych lub innych artykułów, przemieszczaną z jednego państwa do innego i objętą w razie konieczności jednym świadectwem fitosanitarnym (przesyłka może składać się z jednej lub większej liczby towarów lub partii);

20. "partia" oznacza pewną liczbę jednostek jednego towaru, która charakteryzuje się jednorodnością składu i pochodzenia i stanowi część przesyłki;

21. "równoważność do celów handlowych" (zwana dalej "równoważnością") oznacza sytuację, w której Strona dokonująca przywozu uznaje środki sanitarne lub fitosanitarne stosowane przez Stronę dokonującą wywozu za równoważne własnym - nawet jeśli różnią się one od jej własnych - o ile Strona dokonująca wywozu w obiektywny sposób wykaże Stronie dokonującej przywozu, że jej środki zapewniają poziom bezpieczeństwa sanitarnego lub fitosanitarnego właściwy dla Strony dokonującej przywozu;

22. "sektor" oznacza strukturę produkcji i handlu w odniesieniu do produktu lub kategorii produktów Strony;

23. "podsektor" oznacza wyraźnie określoną i kontrolowaną część sektora;

24. "towary" oznaczają zwierzęta lub rośliny lub ich kategorie, bądź też konkretne produkty i inne przedmioty, przemieszczane w celu handlu lub w innych celach, włączając kategorie, o których mowa w pkt 2-7 niniejszego artykułu;

25. "szczególne zezwolenie na przywóz" oznacza formalne uprzednie zezwolenie wydane przez właściwe organy Strony dokonującej przywozu, skierowane do indywidualnego importera jako warunek przywozu jednej lub wielu przesyłek towaru ze Strony dokonującej wywozu w zakresie niniejszego Układu;

26. "dni robocze" oznaczają dni tygodnia z wyjątkiem niedziel, sobót oraz dni urzędowo wolnych od pracy w jednej ze Stron;

27. "inspekcja" oznacza sprawdzenie jakiegokolwiek aspektu paszy, żywności, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt w celu weryfikacji, czy w danym aspekcie lub aspektach zachowana jest zgodność z wymogami prawa paszowego i żywnościowego oraz prawa w zakresie zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt;

28. "inspekcja w zakresie zdrowia roślin" oznacza urzędowe wzrokowe sprawdzenie roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów regulowanych w celu ustalenia ewentualnej obecności szkodników oraz ustalenia zgodności z przepisami fitosanitarnymi;

29. "weryfikacja" oznacza sprawdzenie, poprzez zbadanie i rozpatrzenie obiektywnych dowodów, czy spełnione zostały określone wymogi.

Artykuł  63

Właściwe organy

Podczas pierwszego posiedzenia Podkomitetu ds. Zarządzania Sanitarnego i Fitosanitarnego (dalej zwanego "Podkomitetem SPS"), o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, Strony informują się nawzajem o strukturze i organizacji ich właściwych organów oraz podziale kompetencji między nimi. Strony informują się nawzajem o wszelkich zmianach dotyczących tych właściwych organów, w tym ich punktów kontaktowych.

Artykuł  64

Zbliżenie przepisów

1. Ukraina dokonuje zbliżenia swojego prawodawstwa w kwestiach sanitarnych, fitosanitarnych i dotyczących dobrostanu zwierząt prawodawstwa UE określonego w załączniku V do niniejszego Układu.

2. Strony współpracują w zakresie zbliżenia prawodawstwa i budowania potencjału.

3. Podkomitet SPS prowadzi regularne monitorowanie procesu zbliżenia, określonego w załączniku V do niniejszego Układu, w celu sformułowania niezbędnych zaleceń dotyczących środków służących zbliżeniu.

4. Nie później niż trzy miesiące po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina przedstawia Podkomitetowi SPS kompleksową strategię wykonania niniejszego rozdziału w podziale na obszary priorytetowe odnoszące się do środków określonych w załącznikach IV-A, IV-B i IV-C do niniejszego Układu, które mają służyć ułatwianiu handlu danym towarem lub grupą towarów. Strategia ta stanowi dokument referencyjny na potrzeby wykonywania niniejszego rozdziału i zostanie dodana do załącznika V do niniejszego Układu ¹⁰ .

Artykuł  65

Uznawanie, w celach handlowych, statusu pod względem zdrowia zwierząt i obecności szkodników oraz warunków regionalnych

A. Uznawanie statusu w odniesieniu do chorób zwierząt, zakażeń u zwierząt lub szkodników

1. W odniesieniu do chorób i zakażeń u zwierząt (w tym chorób odzwierzęcych) zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) Strona dokonująca przywozu uznaje do celów handlowych status Strony dokonującej wywozu lub jej regionów pod względem zdrowia zwierząt, stwierdzony przez Stronę dokonującą wywozu zgodnie z załącznikiem VII część A do niniejszego Układu, w zakresie chorób zwierząt określonych w załączniku VI-A do niniejszego Układu.

b) W przypadku gdy Strona uzna, że jej terytorium lub jeden z regionów ma szczególny status w odniesieniu do konkretnej choroby zwierzęcej, innej niż choroby wymienione w załączniku VI-A do niniejszego Układu, może ona zażądać uznania tego statusu zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku VII część C do niniejszego Układu. Strona dokonująca przywozu może zażądać gwarancji w odniesieniu do przywozu żywych zwierząt i produktów zwierzęcych, odpowiednio do uzgodnionego statusu Stron.

c) Status terytoriów lub regionów lub status w sektorze lub podsektorze Stron, związany z częstością występowania lub zachorowalnością dotyczącą choroby zwierząt innej niż choroby wymienione w załączniku VI-A do niniejszego Układu, bądź zakażeń u zwierząt, lub w stosownych przypadkach z zagrożeniem z nimi związanym, określonym przez OIE, jest uznawany przez Strony za podstawę handlu między nimi. W stosownych przypadkach w odniesieniu do przywozu żywych zwierząt i produktów zwierzęcych Strona dokonująca przywozu może zażądać gwarancji odpowiednich do określonego statusu, zgodnie z zaleceniami OIE.

d) Bez uszczerbku dla art. 67, 69 i 73 niniejszego Układu, o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda uzupełniających lub dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji, każda ze Stron bez zbędnej zwłoki podejmuje konieczne środki ustawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie lit. a), b) i c) niniejszego ustępu.

2. W zakresie szkodników zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) Strony uznają w celach handlowych ich status dotyczący obecności szkodników określonych w załączniku VI-B do niniejszego Układu.

b) Bez uszczerbku dla art. 67, 69 i 73 niniejszego Układu, o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda uzupełniających lub dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji, każda ze Stron bez zbędnej zwłoki podejmuje konieczne środki ustawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie lit. a) niniejszego ustępu.

B. Uznawanie regionalizacji i podziału na strefy, obszarów wolnych od szkodników i stref chronionych

3. Strony uznają pojęcia regionalizacji oraz obszarów wolnych od szkodników, określone w odpowiedniej Międzynarodowej konwencji ochrony roślin i odpowiednich międzynarodowych normach dotyczących środków fitosanitarnych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 1997 r., a także pojęcie stref chronionych w rozumieniu dyrektywy 2000/29/WE, oraz zgadzają się stosować te pojęcia w handlu między sobą.

4. Strony uzgadniają, że decyzje dotyczące regionalizacji w sprawie chorób zwierząt i ryb, wymienionych w załączniku VI-A, oraz w sprawie szkodników wymienionych w załączniku VI-B do niniejszego Układu, podejmuje się zgodnie z postanowieniami załącznika VII część A i B do niniejszego Układu.

5.

a) Jeżeli chodzi o choroby zwierząt, zgodnie z art. 67 niniejszego Układu, Strona dokonująca wywozu starająca się o uznanie swojej decyzji w sprawie regionalizacji przez Stronę dokonującą przywozu zgłasza zastosowane przez siebie środki, podając pełne wyjaśnienie i dane stanowiące podstawę dokonanych ustaleń i podjętych decyzji. Bez uszczerbku dla art. 68 niniejszego Układu, o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania zgłoszenia, decyzje dotyczące regionalizacji, których dotyczyło zgłoszenie, uznaje się za przyjęte.

b) Konsultacje, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu, odbywają się zgodnie z art. 68 ust. 3 niniejszego Układu. Strona dokonująca przywozu dokonuje oceny dodatkowych informacji w ciągu 15 dni roboczych od ich otrzymania. Weryfikację, o której mowa w lit. a), przeprowadza się zgodnie z art. 71 niniejszego Układu w ciągu 25 dni roboczych od otrzymania wniosku o weryfikację.

6.

a) W kwestii szkodników każda Strona zapewnia, aby w handlu roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami był w stosowny sposób brany pod uwagę status pod względem obecności szkodników dotyczący obszaru uznanego przez drugą Stronę za strefę chronioną lub za obszar wolny od szkodników. Strona ubiegająca się o uznanie przez drugą Stronę jej obszaru wolnego od szkodników zgłasza wprowadzone przez siebie środki oraz - na wniosek drugiej Strony - przedstawia pełne uzasadnienie i dane stanowiące podstawę ustanowienia i utrzymywania obszaru, zgodnie z wytycznymi wynikającymi z odpowiednich międzynarodowych norm dotyczących środków fitosanitarnych, zgodnie z tym, co Strony uznają za stosowne. Bez uszczerbku dla art. 73 niniejszego Układu, o ile Strona nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji w ciągu trzech miesięcy od zgłoszenia, decyzje dotyczące regionalizacji obszarów wolnych od szkodników, zgłoszone w ten sposób, uznaje się za przyjęte.

b) Konsultacje, o których mowa w lit. a), odbywają się zgodnie z art. 68 ust. 3 niniejszego Układu. Strona dokonująca przywozu przeprowadza ocenę dodatkowych informacji w ciągu trzech miesięcy od ich otrzymania. Weryfikację, o której mowa w lit. a), przeprowadza się zgodnie z art. 71 niniejszego Układu w ciągu 12 miesięcy od otrzymania wniosku o weryfikację, z uwzględnieniem biologii szkodników i upraw, których to dotyczy.

7. Po zakończeniu procedur opisanych w ust. 4-6 oraz bez uszczerbku dla art. 73 niniejszego Układu, każda ze Stron bez zbędnej zwłoki podejmuje niezbędne środki ustawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na tej podstawie.

C. Segmentacja

Strony zobowiązują się prowadzić dalsze dyskusje w celu wdrożenia zasady segmentacji, o której mowa w załączniku XIV do niniejszego Układu.

Artykuł  66

Określenie równoważności

1. Równoważność można uznać w odniesieniu do:

a) pojedynczego środka; lub

b) grupy środków; lub

c) systemu mającego zastosowanie do sektora, podsektora, towarów lub grup towarów.

2. Przy określaniu równoważności Strony postępują zgodnie z procesem określonym w ust. 3. Proces ten obejmuje obiektywne wykazanie równoważności przez Stronę dokonującą wywozu oraz obiektywną ocenę tego wykazania przez Stronę dokonującą przywozu. Może to obejmować inspekcję lub weryfikację.

3. Na wniosek Strony dokonującej wywozu w sprawie uznania równoważności zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu Strony niezwłocznie i nie później niż trzy miesiące po otrzymaniu takiego wniosku przez Stronę dokonującą przywozu, wszczynają proces konsultacji obejmujący działania określone w załączniku IX do niniejszego Układu. Jednakże w przypadku złożenia wielokrotnych wniosków przez Stronę dokonującą wywozu Strony, na wniosek Strony dokonującej przywozu, uzgadniają w ramach Podkomitetu SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, harmonogram wszczęcia i prowadzenia procesu, o którym mowa w niniejszym ustępie.

4. W przypadkach, w których w wyniku monitorowania, o którym mowa w art. 64 ust. 3 niniejszego Układu, osiągnięte zostaje zbliżenie przepisów, fakt ten uznaje się za wniosek Ukrainy o wszczęcie procesu uznania równoważności odpowiednich środków, określony w ust. 3 niniejszego artykułu.

5. O ile nie uzgodniono inaczej, Strona dokonująca przywozu finalizuje określenie równoważności, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w ciągu 360 dni od otrzymania od Strony dokonującej wywozu wniosku, obejmującego dokumentację, w której wykazuje się równoważność, z wyjątkiem upraw sezonowych, w przypadku których uzasadnione jest opóźnienie dokonania oceny w celu umożliwienia weryfikacji w trakcie odpowiedniego okresu wzrostu uprawy.

6. Strona dokonująca przywozu określa równoważność w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych towarów w stosownych przypadkach zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami dotyczącymi środków fitosanitarnych.

7. Strona dokonująca przywozu może wycofać lub zawiesić równoważność na podstawie wszelkich dokonanych przez jedną ze Stron zmian środków wpływających na równoważność, pod warunkiem że postępowanie odbywa się zgodnie z następującymi procedurami:

a) Zgodnie z art. 67 ust. 2 niniejszego Układu Strona dokonująca wywozu informuje Stronę dokonująca przywozu o wszelkich propozycjach zmian jej środków uznanych za równoważne, oraz o możliwym wpływie proponowanych środków na uznaną równoważność. W ciągu 30 dni roboczych od otrzymania tej informacji Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu, czy równoważność będzie nadal uznawana na podstawie proponowanych środków;

b) Zgodnie z art. 67 ust. 2 niniejszego Układu Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o wszelkich propozycjach zmian jej środków, na których opiera się uznanie równoważności, oraz o możliwym wpływie proponowanych środków na uznaną równoważność. W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu zaprzestaje uznawania równoważności, Strony mogą uzgodnić warunki dotyczące ponownego wszczęcia procesu, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, na podstawie proponowanych środków.

8. Uznanie, zawieszenie lub wycofanie równoważności zależy całkowicie od Strony dokonującej przywozu, która działa zgodnie z własnymi ramami administracyjnymi i ustawodawczymi. Strona ta dostarcza Stronie dokonującej wywozu na piśmie pełne uzasadnienie i dane stanowiące podstawę ustaleń i decyzji objętych niniejszym artykułem. W przypadku nieuznania, wycofania lub zawieszenia równoważności Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o wymaganych warunkach, na których możliwe jest ponowne wszczęcie procesu, o którym mowa w ust. 3.

9. Bez uszczerbku dla art. 73 niniejszego Układu Strona dokonująca przywozu nie może wycofać ani zawiesić równoważności przed wejściem w życie proponowanych nowych środków którejkolwiek ze Stron.

10. W przypadku formalnego uznania równoważności przez Stronę dokonującą przywozu na podstawie procesu konsultacji opisanego w załączniku IX do niniejszego Układu Podkomitet SPS zgodnie z procedurą opisaną w art. 74 ust. 2 niniejszego Układu wydaje oświadczenie uznające równoważność w handlu między Stronami. Decyzja ta przewiduje również w stosownych przypadkach ograniczenie kontroli fizycznych na granicach, uproszczone świadectwa oraz procedury wstępnego sporządzania list dla przedsiębiorstw.

Status równoważności ujmuje się w załączniku IX do niniejszego Układu.

11. W przypadku zbliżenia przepisów określenie równoważności odbywa się na tej podstawie.

Artykuł  67

Przejrzystość i wymiana informacji

1. Bez uszczerbku dla art. 68 niniejszego Układu Strony współpracują w celu zwiększenia wzajemnego zrozumienia w zakresie struktury swoich kontroli urzędowych oraz mechanizmów służących stosowaniu środków sanitarnych i fitosanitarnych i ich funkcjonowania. Można to osiągnąć między innymi poprzez sprawozdania z międzynarodowych audytów przy ich podawaniu do publicznej wiadomości; Strony mogą w stosownych przypadkach wymieniać informacje na temat ich wyników oraz inne informacje.

2. W ramach zbliżenia prawodawstwa, o którym mowa w art. 64, lub określania równoważności, o którym mowa w art. 66 niniejszego Układu, Strony informują się nawzajem o zmianach ustawodawczych oraz innych zmianach proceduralnych wprowadzonych w odnośnych obszarach.

3. W tym kontekście Strona UE informuje Ukrainę z dużym wyprzedzeniem o zmianach w swoim prawodawstwie, aby umożliwić Ukrainie rozważenie wprowadzenia odpowiednich zmian w jej prawodawstwie.

Należy osiągnąć odpowiedni poziom współpracy w celu usprawnienia przekazywania dokumentów ustawodawczych na wniosek jednej ze Stron.

W tym celu Strony powiadamiają się wzajemnie o swoich punktach kontaktowych. Strony powiadamiają się również wzajemnie o wszelkich zmianach tych informacji.

Artykuł  68

Powiadomienia, konsultacje i usprawnienie komunikacji

1. Każda Strona powiadamia drugą Stronę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych o wszelkim poważnym lub znaczącym ryzyku dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin, w tym o nagłych przypadkach związanych z kontrolą żywności lub sytuacjach, w których istnieje wyraźnie określone ryzyko poważnych skutków zdrowotnych związanych ze spożyciem produktów zwierzęcych lub roślinnych, a w szczególności:

a) o wszelkich środkach wpływających na decyzje dotyczące regionalizacji, o których mowa w art. 65 niniejszego Układu;

b) o obecności lub rozwoju wszelkich chorób zwierząt wymienionych w załączniku VI-A lub szkodników regulowanych wymienionych w wykazie zawartym w załączniku VI-B do niniejszego Układu;

c) o ustaleniach mających znaczenie epidemiologiczne lub o poważnym związanym z tym ryzyku w zakresie chorób zwierząt i szkodników, które nie są wymienione w załączniku VI-A ani VI-B do niniejszego Układu lub które są nowymi chorobami zwierząt lub szkodnikami; oraz

d) o wszelkich dodatkowych środkach wykraczających poza podstawowe wymogi mające zastosowanie do odpowiednich środków podejmowanych przez Strony w celu kontroli lub zwalczania chorób zwierząt lub szkodników bądź w celu ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia roślin oraz o wszelkich zmianach w polityce dotyczącej profilaktyki, w tym w polityce dotyczącej szczepień.

2.

a) Powiadomienia kieruje się na piśmie do punktów kontaktowych, o których mowa w art. 67 ust. 3 niniejszego Układu.

b) Powiadomienie na piśmie oznacza powiadomienie przesłane pocztą, faksem lub pocztą elektroniczną. Powiadomienia przesyła się wyłącznie między punktami kontaktowymi, o których mowa w art. 67 ust. 3 niniejszego Układu.

3. W przypadku gdy jedna ze Stron ma poważne obawy dotyczące ryzyka dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin, na wniosek tej Strony organizowane są konsultacje dotyczące tej sytuacji, które odbywają się w najbliższym możliwym terminie, a w każdym razie w ciągu 15 dni roboczych. W takich sytuacjach każda ze Stron podejmuje wysiłki w celu zapewnienia wszystkich informacji koniecznych do uniknięcia zakłóceń w handlu oraz w celu osiągnięcia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony, zgodnego z ochroną zdrowia publicznego oraz zdrowia zwierząt i roślin.

4. Na wniosek Strony organizuje się konsultacje dotyczące dobrostanu zwierząt, które odbywają się w najszybszym możliwym terminie, a w każdym razie w ciągu 20 dni roboczych od powiadomienia. W takich sytuacjach każda ze Stron dokłada starań w celu dostarczenia wszelkich żądanych informacji.

5. Na wniosek Strony konsultacje, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, organizowane są w formie wideokonferencji lub audiokonferencji. Strona wnioskująca o konsultacje zapewnia przygotowanie protokołu z konsultacji, który jest formalnie zatwierdzany przez Strony. Do celów takiego zatwierdzenia ma zastosowanie art. 67 ust. 3 niniejszego Układu.

6. W późniejszym terminie wdrożony zostanie obustronny mechanizm szybkiego powiadamiania i wczesnego ostrzegania o wszelkich nagłych sytuacjach w obszarze weterynaryjnym lub fitosanitarnym, po wprowadzeniu przez Ukrainę niezbędnego prawodawstwa w tej dziedzinie i stworzeniu warunków do właściwego funkcjonowania takich mechanizmów na miejscu.

Artykuł  69

Warunki handlu

1. Ogólne warunki przywozu

a) W odniesieniu do wszelkich towarów objętych załącznikiem IV-A i załącznikiem IV-C(2) do niniejszego Układu Strony zgodnie postanawiają stosować ogólne warunki przywozu. Bez uszczerbku dla decyzji podjętych zgodnie z artykułem 65 niniejszego Układu, warunki przywozu Strony dokonującej przywozu mają zastosowanie do całego terytorium Strony dokonującej wywozu. W momencie wejścia w życie niniejszego Układu oraz zgodnie z art. 67 niniejszego Układu, Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o swoich wymogach sanitarnych i fitosanitarnych dotyczących przywozu towarów, o których mowa w załączniku IV-A i załączniku IV-C(2) do niniejszego Układu. Informacje te obejmują w stosownych przypadkach wzory urzędowych świadectw, oświadczeń lub dokumentów handlowych, określone przez Stronę dokonującą przywozu.

b)

(i) Strony dokonują powiadomienia o zmianach lub proponowanych zmianach warunków, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w sposób zgodny z postanowieniami Porozumienia SPS i późniejszych decyzji w kwestii powiadamiania o środkach. Bez uszczerbku dla art. 73 niniejszego Układu w celu ustanowienia daty wejścia w życie zmienionych warunków, o których mowa w ust. 1 lit. a), Strona dokonująca przywozu bierze pod uwagę czas transportu między Stronami.

(ii) Jeżeli Strona dokonująca przywozu nie spełni wyżej wspomnianych wymogów dotyczących powiadamiania, nadal akceptuje ona świadectwa lub atestacje gwarantujące uprzednio obowiązujące warunki do 30 dni po wejściu w życie zmienionych warunków przywozu.

2. Warunki przywozu po uznaniu równoważności

a) W ciągu 90 dni od przyjęcia decyzji o uznaniu równoważności Strony podejmują niezbędne działania ustawodawcze i administracyjne w celu wdrożenia uznania równoważności, aby umożliwić na tej podstawie handel między Stronami towarami, o których mowa w załączniku IV-A i załączniku IV-C(2) do niniejszego Układu, w sektorach oraz, w stosownych przypadkach, podsektorach, dla których wszystkie odpowiednie środki sanitarne i fitosanitarne Strony dokonującej wywozu są uznane za równoważne przez Stronę dokonującą przywozu. Dla tych towarów wzór urzędowego świadectwa lub urzędowego dokumentu wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu może zostać zastąpiony na tym etapie świadectwem sporządzonym zgodnie z załącznikiem XII.B do niniejszego Układu.

b) Dla towarów w sektorach lub, w stosownych przypadkach, podsektorach, dla których niektóre, ale nie wszystkie środki są uznane za równoważne, handel jest prowadzony nadal na podstawie zgodności z warunkami, o których mowa w ust. 1 lit. a). Na wniosek Strony dokonującej wywozu zastosowanie ma ust. 5 niniejszego artykułu.

3. Od dnia wejścia w życie niniejszego Układu towary, o których mowa w załączniku IV-A i załączniku IV-C(2) do niniejszego Układu, nie podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia na przywóz.

Wejście w życie niniejszego Układu przed dniem 31 grudnia 2013 r. nie ma żadnego wpływu na pomoc w ramach programów wszechstronnego rozwoju instytucjonalnego.

4. W odniesieniu do warunków wpływających na handel towarami, o których mowa w ust. 1 lit. a), na wniosek Strony dokonującej wywozu Strony podejmują konsultacje w ramach Podkomitetu SPS zgodnie z art. 74 niniejszego Układu w celu uzgodnienia alternatywnych lub dodatkowych warunków przywozu Strony dokonującej przywozu. Takie alternatywne lub dodatkowe warunki przywozu mogą w stosownych przypadkach opierać się na środkach Strony dokonującej wywozu, uznanych za równoważne przez Stronę dokonującą przywozu. W przypadku dokonania uzgodnień Strona dokonująca przywozu podejmuje w ciągu 90 dni od decyzji Podkomitetu SPS niezbędne działania ustawodawcze lub administracyjne w celu umożliwienia przywozu na tej podstawie.

5. Wykaz zakładów, warunkowe zatwierdzenie

a) Przy przywozie produktów zwierzęcych, o których mowa w załączniku IV-A część 2 do niniejszego Układu, na wniosek Strony dokonującej wywozu uzupełniony o odpowiednie gwarancje, Strona dokonująca przywozu tymczasowo zatwierdza zakłady przetwórcze, o których mowa w załączniku VIII pkt 2.1 do niniejszego Układu, które mieszczą się na terytorium Strony dokonującej wywozu, bez wcześniejszych inspekcji poszczególnych zakładów. Takie zatwierdzenie jest zgodne z warunkami i postanowieniami określonymi w załączniku VIII do niniejszego Układu. O ile nie są wymagane dodatkowe informacje, Strona dokonująca przywozu podejmuje niezbędne działania ustawodawcze lub administracyjne w celu umożliwienia przywozu na tej podstawie w ciągu 30 dni roboczych od otrzymania wniosku i odpowiednich gwarancji.

Wstępny wykaz zakładów zatwierdza się zgodnie z procedurami określonymi w załączniku VIII do niniejszego Układu.

b) Przy przywozie produktów zwierzęcych, o których mowa w ust. 2 lit. a), Strona dokonująca wywozu informuje Stronę dokonującą przywozu o swoim wykazie zakładów spełniających wymogi Strony dokonującej przywozu.

6. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona dostarcza niezbędnych wyjaśnień i danych będących podstawą ustaleń i decyzji objętych zakresem niniejszego artykułu.

Artykuł  70

Procedura certyfikacji

1. Na potrzeby procedur certyfikacji oraz wydawania świadectw i dokumentów urzędowych Strony zgodnie przyjmują zasady wymienione w załączniku XII do niniejszego Układu.

2. Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, może uzgodnić zasady, które należy stosować w przypadku certyfikacji elektronicznej bądź wycofania lub wymiany świadectw.

3. W ramach zbliżonego prawodawstwa, o którym mowa w art. 64 niniejszego Układu, Strony uzgodnią w stosownych przypadkach wspólne wzory świadectw.

Artykuł  71

Weryfikacja

1. W celu zachowania pewności co do skutecznej realizacji postanowień niniejszego rozdziału każda ze Stron ma prawo:

a) do weryfikacji, zgodnie z wytycznymi zawartymi w załączniku X do niniejszego Układu, całości lub części programu całkowitej kontroli, prowadzonego przez organy drugiej Strony, bądź w stosownych przypadkach innych środków. Wydatki związane z taką weryfikacją ponosi Strona przeprowadzająca weryfikację;

b) począwszy od daty, która ma być ustalona przez Strony - do otrzymywania na swój wniosek od drugiej Strony informacji o całości lub części programów całkowitej kontroli drugiej Strony oraz sprawozdań dotyczących wyników kontroli przeprowadzonych w ramach tego programu;

c) w odniesieniu do badań laboratoryjnych związanych z towarami w załączniku IV-A i załączniku IV-C(2) do niniejszego Układu - do uczestniczenia na wniosek, w stosownych przypadkach, w okresowym programie badań porównawczych dotyczącym szczególnych badań organizowanych przez laboratorium referencyjne drugiej Strony. Koszty takiego udziału ponosi strona uczestnicząca.

2. Którakolwiek ze Stron może udostępniać stronom trzecim wyniki weryfikacji, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, i podawać je do publicznej wiadomości zgodnie z ewentualnymi wymogami mającymi zastosowanie do którejkolwiek ze Stron. W toku takiego udostępniania lub podawania do publicznej wiadomości przestrzega się w stosownych przypadkach wymogów poufności mających zastosowanie do którejkolwiek ze Stron.

3. Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, może w drodze decyzji zmieniać załącznik X do niniejszego Układu, należycie uwzględniając pracę wykonaną przez organizacje międzynarodowe.

4. Wyniki weryfikacji mogą stanowić wkład do środków, o których mowa w art. 64, 66 i 72 niniejszego Układu, podejmowanych przez Strony lub jedną ze Stron.

Artykuł  72

Kontrole przywozu i opłaty za inspekcje

1. Strony uzgadniają, że kontrole przywozu przesyłek ze Strony dokonującej wywozu będą prowadzone przez Stronę dokonującą przywozu z poszanowaniem zasad określonych w załączniku XI część A do niniejszego Układu. Wyniki tych kontroli mogą stanowić wkład do procesu weryfikacji, o którym mowa w art. 71 niniejszego Układu.

2. Częstość fizycznych kontroli przywozu stosowanych przez każdą ze Stron określone są w załączniku XI część B do niniejszego Układu. Strona może zmienić te częstości w ramach swoich kompetencji oraz zgodnie z jej prawodawstwem krajowym, w wyniku postępu dokonanego zgodnie z art. 64, 66 i 69 niniejszego Układu, lub w wyniku weryfikacji, konsultacji lub innych środków przewidzianych w niniejszym Układzie. Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, odpowiednio zmienia w drodze decyzji załącznik XI część B do niniejszego Układu.

3. Opłaty za inspekcje mogą obejmować wyłącznie koszty poniesione przez właściwe organy na przeprowadzenie kontroli przywozu. Opłaty te oblicza się na tej samej podstawie, co opłaty pobierane za inspekcje podobnych produktów krajowych.

4. Strona dokonująca przywozu na wniosek Strony dokonującej wywozu informuje ją o wszelkich zmianach, w tym również o powodach tych zmian, dotyczących środków mających wpływ na kontrole przywozu i opłaty za inspekcje oraz o wszelkich znaczących zmianach w postępowaniu administracyjnym w zakresie takich kontroli.

5. Począwszy od daty określonej przez Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, Strony mogą uzgodnić warunki wzajemnego zatwierdzania kontroli określonych w art. 71 ust. 1 lit. b), w celu dostosowania oraz wzajemnego ograniczenia, w stosownych przypadkach, częstości fizycznych kontroli przywozu towarów, o których mowa w art. 69 ust. 2 niniejszego Układu.

Począwszy od tej daty Strony mogą wzajemnie zatwierdzać swoje kontrole określonych towarów oraz, co za tym idzie, ograniczać lub zastępować kontrole przywozu tych towarów.

6. Warunki, których spełnienie jest wymagane w celu zatwierdzenia dostosowania kontroli przywozu, włącza się do załącznika XI do niniejszego Układu w drodze procedury, o której mowa w art. 74 ust. 6 niniejszego Układu.

Artykuł  73

Środki ochronne

1. Jeżeli Strona dokonująca przywozu wprowadza na swoim terytorium środki w celu kontroli wszelkich czynników mogących stanowić poważne zagrożenie lub ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, to Strona dokonująca wywozu, bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, podejmuje równoważne środki w celu zapobieżenia wprowadzeniu czynników danego zagrożenia lub ryzyka na terytorium Strony dokonującej przywozu.

2. Z uwagi na ważne względy zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin Strona dokonująca przywozu może podjąć tymczasowe środki konieczne w celu ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin. W odniesieniu do przesyłek będących w transporcie między Stronami Strona dokonująca przywozu rozważa najbardziej odpowiednie i proporcjonalne rozwiązanie w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu.

3. Strona przyjmująca środki na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu informuje o tym drugą Stronę najpóźniej w ciągu jednego dnia roboczego od dnia przyjęcia środków. Na wniosek którejkolwiek ze Stron, zgodnie z art. 68 ust. 3 niniejszego Układu, Strony przeprowadzają konsultacje dotyczące tej sytuacji w ciągu 15 dni roboczych od dnia powiadomienia. Strony należycie uwzględniają wszelkie informacje uzyskane w toku takich konsultacji oraz dokładają starań w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu, w stosownych przypadkach biorąc pod uwagę wynik konsultacji, o których mowa w art. 68 ust. 3 niniejszego Układu.

Artykuł  74

Podkomitet ds. Zarządzania Sanitarnego i Fitosanitarnego (Podkomitet SPS)

1. Niniejszym powołuje się Podkomitet ds. Zarządzania Sanitarnego i Fitosanitarnego (Podkomitet SPS). Podkomitet SPS zbiera się w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a następnie na wniosek którejkolwiek ze Stron, co najmniej raz do roku. Jeżeli tak uzgodnią Strony, spotkanie Podkomitetu SPS może być zorganizowane w formie wideokonferencji lub audiokonferencji. Podkomitet SPS może również poruszać kwestie poza sesją w drodze korespondencyjnej.

2. Podkomitet SPS pełni następujące funkcje:

a) monitorowanie wykonywania niniejszego rozdziału oraz rozpatrywanie wszelkich kwestii odnoszących się do niniejszego rozdziału, a także badanie wszelkich kwestii, które mogą wyniknąć w związku z jego wykonywaniem;

b) dokonywanie przeglądów załączników do niniejszego rozdziału, szczególnie w świetle postępu dokonanego w ramach konsultacji i procedur określonych w niniejszym rozdziale;

c) w świetle przeglądów określonych w lit. b) lub zgodnie z innymi postanowieniami niniejszego rozdziału - dokonywanie zmian załączników IV-XIV do niniejszego Układu w drodze decyzji; oraz

d) w świetle przeglądów określonych w lit. b) - wydawanie opinii i zaleceń kierowanych do innych organów określonych w postanowieniach instytucjonalnych, ogólnych i końcowych niniejszego Układu.

3. Strony zgodnie postanawiają ustanowić w stosownych przypadkach techniczne grupy robocze, składające się z przedstawicieli Stron na poziomie ekspertów, określające i poruszające kwestie techniczne i naukowe wynikające ze stosowania niniejszego rozdziału. Jeżeli wymagana jest dodatkowa wiedza specjalistyczna, Strony mogą ustanawiać grupy ad hoc, w tym grupy naukowe. Członkostwo w takich grupach ad hoc nie musi ograniczać się do przedstawicieli Stron.

4. Podkomitet SPS regularnie informuje Komitet ds. Handlu ustanowiony na mocy art. 465 niniejszego Układu, o swoich działaniach i decyzjach podjętych w ramach zakresu jego kompetencji.

5. Na pierwszym posiedzeniu Podkomitet SPS przyjmuje swój regulamin.

6. Wszelkie decyzje, zalecenia, sprawozdania lub inne działania Podkomitetu SPS lub jakiejkolwiek grupy powołanej przez Podkomitet SPS, dotyczące zezwolenia na przywóz, wymiany informacji, przejrzystości, uznawania regionalizacji, równoważności i środków alternatywnych lub innych kwestii objętych ust. 2 i 3, przyjmuje się w drodze uzgodnionego stanowiska Stron.

ROZDZIAŁ  5

Ułatwienia celne i handlowe

Artykuł  75

Cele

Strony uznają znaczenie ułatwień celnych i handlowych w zmieniających się warunkach dwustronnej wymiany handlowej. Strony zgodnie postanawiają, że wzmocnią współpracę w tym obszarze z myślą o zapewnieniu, aby odpowiednie przepisy i procedury oraz zdolności administracyjne stosownych organów administracyjnych zasadniczo spełniały cele skutecznej kontroli i wspierały ułatwienia w legalnym handlu.

Strony uznają, że szczególną uwagę należy zwrócić na uzasadnione cele polityki publicznej, w tym na ułatwienia w handlu, bezpieczeństwo i zapobieganie nadużyciom oraz zrównoważone podejście do nich.

Artykuł  76

Prawodawstwo i procedury

1. Strony uzgadniają, że ich odpowiednie prawodawstwo handlowe i celne jest zasadniczo stabilne i kompleksowe, a ich przepisy i procedury są proporcjonalne, przejrzyste, przewidywalne, niedyskryminujące, bezstronne oraz stosowane jednolicie i skutecznie oraz służą między innymi:

a) ochronie i ułatwianiu legalnego handlu poprzez skuteczne egzekwowanie i przestrzeganie wymogów prawnych;

b) unikaniu zbędnych lub dyskryminujących obciążeń przedsiębiorców, zapobieganiu nadużyciom, a także dalszemu ułatwianiu przedsiębiorcom osiągania wysokiego poziomu zgodności;

c) stosowaniu jednolitego dokumentu administracyjnego do celów zgłoszeń celnych;

d) doprowadzeniu do zwiększenia skuteczności, przejrzystości i uproszczenia procedur celnych i praktyk na granicy;

e) stosowaniu nowoczesnych technik celnych, wraz z oceną ryzyka, kontroli po odprawie celnej i metod kontroli przedsiębiorstw w celu uproszczenia i ułatwienia wprowadzania i zwalniania towarów;

f) obniżeniu kosztów i zwiększeniu przewidywalności dla przedsiębiorców, w tym małych i średnich przedsiębiorstw;

g) bez uszczerbku dla stosowania obiektywnych kryteriów oceny ryzyka, zapewnieniu niedyskryminacyjnego stosowania wymogów i procedur mających zastosowanie do przywozu, wywozu i towarów w tranzycie;

h) stosowaniu międzynarodowych instrumentów w dziedzinie ceł i handlu, w tym instrumentów opracowanych przez Światową Organizację Celną (zwaną dalej "WCO") (Ramy standardów dla zabezpieczenia i uproszczenia handlu globalnego z 2005 r., Konwencja stambulska dotycząca odprawy czasowej z 1990 r., Międzynarodowa konwencja w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r., WTO (np. w sprawie ustalania wartości), ONZ (Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR z 1975 r., Międzynarodowa konwencja w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach z 1982 r.), a także wytyczne WE, takie jak strategie celne;

i) podjęciu niezbędnych środków w celu odzwierciedlenia i wdrożenia postanowień zmienionej konwencji z Kioto dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego z 1973 r.;

j) wprowadzeniu wcześniejszych wiążących interpretacji dotyczących klasyfikacji taryfowej i reguł pochodzenia. Strony zapewniają, aby interpretacja mogła być uchylona lub unieważniona wyłącznie po powiadomieniu przedsiębiorcy, którego to dotyczy, i bez skutku retroaktywnego, chyba, że interpretacja taka została sporządzona na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych informacji;

k) wprowadzeniu i stosowaniu uproszczonych procedur dla upoważnionych przedsiębiorstw handlowych zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminacyjnymi kryteriami;

l) określeniu zasad zapewniających, aby wszelkie sankcje nałożone w przypadku naruszeń przepisów celnych lub wymogów proceduralnych były proporcjonalne i niedyskryminujące oraz aby ich stosowanie nie było przyczyną nieuzasadnionych opóźnień;

m) stosowaniu przejrzystych, niedyskryminujących i proporcjonalnych zasad w odniesieniu do licencjonowania pośredników celnych.

2. W celu usprawnienia metod pracy oraz zapewnienia niedyskryminacji, przejrzystości, skuteczności, wiarygodności i rozliczalności działań Strony:

a) podejmują dalsze działania na rzecz ograniczenia, uproszczenia i standaryzacji danych i dokumentacji wymaganych przez organy celne i inne agencje;

b) w miarę możliwości upraszczają wymogi i formalności dotyczące szybkiego zwolnienia i odprawy towarów;

c) wprowadzają skuteczne, szybkie i niedyskryminujące procedury gwarantujące prawo do odwołania się od działań, interpretacji i decyzji administracyjnych organów celnych i innych agencji mających wpływ na towary dostarczone do organów celnych. Procedury odwoławcze muszą być łatwo dostępne, również dla małych i średnich przedsiębiorstw, a wszelkie koszty z nimi związane muszą być rozsądne i współmierne do kosztów procedur odwoławczych. Strony podejmują również działania w celu zapewnienia, aby - w przypadku odwołania się od zakwestionowanej decyzji - towary były zwykle zwalniane, a płatności z tytułu cła mogły być odroczone, z zastrzeżeniem podjęcia wszelkich środków zabezpieczających uznanych za konieczne. W razie potrzeby powinno to być uzależnione od przedstawienia gwarancji w formie poręczenia lub depozytu;

d) zapewniają zachowanie najwyższych standardów etycznych, zwłaszcza na granicy, poprzez wykorzystanie środków odzwierciedlających zasady stosownych konwencji i instrumentów międzynarodowych w tym zakresie, w szczególności zmienionej deklaracji WCO z Aruszy (2003 r.) oraz strategii WE w sprawie etyki zawodowej w służbie celnej (2007 r.).

3. Strony uzgadniają, że zlikwidują:

a) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z usług pośredników celnych;

b) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z inspekcji przedwysyłkowych lub inspekcji przeznaczenia.

4. Postanowienia dotyczące tranzytu

a) Do celów niniejszego Układu mają zastosowanie zasady i definicje dotyczące tranzytu określone w postanowieniach WTO (art. V GATT z 1994 r. i postanowienia z nim związane, w tym wszelkie wyjaśnienia i ulepszenia wynikające z dauhańskiej rundy negocjacji w sprawie ułatwień w wymianie handlowej). Postanowienia te stosuje się także, gdy tranzyt towarów zaczyna się lub kończy na terytorium Strony (tranzyt wewnętrzny).

b) Strony podejmują działania zmierzające do stopniowego wzajemnego połączenia ich celnych systemów tranzytowych, z myślą o przyszłym udziale Ukrainy we wspólnym systemie tranzytowym określonym w Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. w sprawie wspólnej procedury tranzytowej.

c) Strony zapewniają współpracę i koordynację pomiędzy wszystkimi stosownymi organami i agencjami na ich terytorium, aby ułatwić ruch tranzytowy i promować współpracę transgraniczną. Strony wspierają również współpracę między organami a sektorem prywatnym w zakresie tranzytu.

Artykuł  77

Relacje ze środowiskiem gospodarczym

Strony postanawiają:

a) zapewnić przejrzystość oraz publiczne udostępnianie swoich przepisów i procedur, w miarę możliwości w formie elektronicznej, wraz z odpowiednim uzasadnieniem. Powinien istnieć mechanizm konsultacji oraz rozsądny okres czasu pomiędzy publikacją nowych lub zmienionych przepisów a ich wejściem w życie;

b) w razie potrzeby przeprowadzać terminowo i systematycznie konsultacje z przedstawicielami handlu na temat wniosków ustawodawczych oraz procedur dotyczących kwestii celnych handlowych. W tym celu każda ze Stron wprowadza odpowiednie mechanizmy regularnych konsultacji pomiędzy administracjami i podmiotami gospodarczymi;

c) udostępniać publicznie stosowne komunikaty administracyjne, zawierające informacje o wymogach agencji i procedurach wjazdowych, godzinach pracy i procedurach roboczych biur celnych w portach i na przejściach granicznych oraz o punktach kontaktowych udzielających informacji;

d) wspierać współpracę pomiędzy podmiotami gospodarczymi i właściwymi administracjami poprzez stosowanie niearbitralnych i publicznie dostępnych procedur, takich jak protokoły ustaleń, przede wszystkim w oparciu o te publikowane przez WCO;

e) zapewniać, aby ich odpowiednie wymogi oraz procedury celne pozostawały zgodne z uzasadnionymi potrzebami podmiotów handlowych i z najlepszymi praktykami oraz aby nie ograniczały wymiany handlowej w stopniu większym, niż jest to konieczne.

Artykuł  78

Opłaty i należności

Strony zakazują opłat administracyjnych o skutku równoważnym do należności celnych i opłat przywozowych lub wywozowych.

W odniesieniu do wszystkich opłat i należności jakiegokolwiek rodzaju nakładanych przez organy celne każdej ze Stron, w tym opłat i należności za zadania wykonane przez inną instancję w imieniu wspomnianych organów, w ramach przywozu lub wywozu lub w związku z przywozem lub wywozem oraz bez uszczerbku dla stosownych artykułów w rozdziale 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV niniejszego Układu, Strony zgodnie postanawiają, że:

a) opłaty i należności można nałożyć jedynie na usługi świadczone poza wyznaczonymi godzinami i w miejscach innych niż te, o których mowa w przepisach celnych, na wniosek zgłaszającego w związku z odnośnym przywozem lub wywozem lub za dokonanie wszelkich formalności wymaganych do dokonania takiego przywozu lub wywozu;

b) opłaty i należności nie mogą przekraczać kosztu świadczonej usługi;

c) opłaty i należności nie są obliczane ad valorem;

d) informacja o opłatach i należnościach jest publikowana. Informacje te muszą podawać przyczyny nałożenia opłat lub należności na świadczone usługi, nazwę odpowiedzialnego organu, opłaty i należności, jakie zostaną zastosowane, oraz kiedy i jak ma zostać dokonana zapłata.

Informacje dotyczące opłat i należności są publikowane poprzez urzędowo określony środek przekazu, a jeśli jest to możliwe, na oficjalnej stronie internetowej;

e) nie nakłada się nowych lub zmienionych opłat i należności aż do czasu opublikowania i udostępnienia informacji o nich.

Artykuł  79

Ustalanie wartości celnej

1. Porozumienie w sprawie stosowania art. VII GATT z 1994 r. zawarte w załączniku 1A do Porozumienia WTO wraz ze wszelkimi późniejszymi zmianami reguluje zasady ustalania wartości celnej towarów w wymianie handlowej między Stronami. Jego postanowienia są włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część. Nie stosuje się minimalnych wartości celnych.

2. Strony współpracują w celu wypracowania wspólnego podejścia do kwestii dotyczących ustalania wartości celnej.

Artykuł  80

Współpraca celna

Strony zacieśniają współpracę, aby zapewnić realizację celów niniejszego rozdziału, zachowując właściwą równowagę pomiędzy uproszczeniem i ułatwieniem a skuteczną kontrolą i bezpieczeństwem. W tym celu, w stosownych przypadkach Strony posługują się strategią celną Komisji Europejskiej jako narzędziem referencyjnym.

Aby zapewnić zgodność z postanowieniami niniejszego rozdziału Strony między innymi:

a) wymieniają informacje na temat przepisów i procedur celnych;

b) opracowują wspólne inicjatywy dotyczące procedur przywozowych, wywozowych i tranzytowych, a także działają na rzecz zapewnienia sprawnego świadczenia usług na rzecz przedsiębiorców;

c) współpracują w zakresie automatyzacji procedur celnych i innych procedur handlowych;

d) wymieniają, w stosownych przypadkach, odpowiednie informacje i dane z zastrzeżeniem przestrzegania poufności danych szczególnie chronionych i ochrony danych osobowych;

e) wymieniają informacje lub rozpoczynają konsultacje w celu wypracowania, w miarę możliwości, wspólnych stanowisk w odniesieniu do zagadnień celnych w organizacjach międzynarodowych, takich jak WTO, WCO, ONZ, Konferencja Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju oraz Europejska Komisja Gospodarcza ONZ;

f) współpracują w zakresie planowania i świadczenia pomocy technicznej, w szczególności w celu reformy ułatwień celnych i handlowych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszego Układu;

g) wymieniają najlepsze praktyki dotyczące operacji celnych skupiających się zwłaszcza na kwestii przestrzegania praw własności intelektualnej, w szczególności w zakresie podrabianych produktów;

h) promują koordynację pomiędzy wszystkimi organami granicznymi, zarówno na poziomie krajowym, jak i ponadgranicznym, w celu ułatwienia procedury przekraczania granicy i zwiększenia kontroli, biorąc pod uwagę, jeśli jest to możliwe i właściwe, wspólne kontrole graniczne;

i) wzajemnie uznają, w stosownych przypadkach, upoważnione przedsiębiorstwa handlowe i kontrole celne. O zakresie tej współpracy, jej realizacji i ustaleniach praktycznych decyduje Podkomitet ds. Ceł ustanowiony w art. 83 niniejszego Układu.

Artykuł  81

Wzajemna pomoc administracyjna w sprawach celnych

Niezależnie od art. 80 niniejszego Układu administracje Stron udzielają sobie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych zgodnie z postanowieniami protokołu II do niniejszego Układu dotyczącego wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

Artykuł  82

Pomoc techniczna i budowanie potencjału

Strony współpracują w zakresie świadczenia pomocy technicznej i budowania potencjału w celu realizacji reformy ułatwień handlowych i celnych.

Artykuł  83

Podkomitet ds. Ceł

Niniejszym ustanawia się Podkomitet ds. Ceł. Przedstawia on sprawozdanie ze swojej działalności Komitetowi Stowarzyszenia w składzie, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu. Zadania Podkomitetu ds. Ceł obejmują systematyczne konsultacje i monitorowanie wykonywania niniejszego rozdziału i zarządzania nim, w tym kwestie dotyczące współpracy celnej, transgranicznej współpracy celnej i zarządzania, pomocy technicznej, reguł pochodzenia, ułatwień w wymianie handlowej, a także wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

Podkomitet ds. Ceł między innymi:

a) nadzoruje prawidłowe funkcjonowanie niniejszego rozdziału oraz protokołu 1 i 2 do niniejszego Układu;

b) decyduje o środkach i ustaleniach praktycznych w celu wykonywania niniejszego rozdziału oraz protokołu 1 i 2 do niniejszego Układu, w tym w zakresie wymiany informacji i danych, wzajemnego uznawania kontroli celnych i programów partnerstwa handlowego oraz wzajemnie uzgodnionych korzyści;

c) wymienia poglądy na tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym przyszłe środki i zasoby na ich realizację;

d) przedstawia zalecenia w stosownych przypadkach; oraz

e) przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  84

Zbliżenie przepisów celnych

Dokonuje się stopniowego zbliżenia do przepisów celnych UE określonych w standardach UE i międzynarodowych, jak przewidziano w załączniku XV do niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  6

Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny

Sekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  85

Cel i zakres stosowania

1. Strony, potwierdzając swoje prawa i obowiązki w ramach Porozumienia WTO, ustanawiają niniejszym niezbędne uzgodnienia dotyczące stopniowej wzajemnej liberalizacji zakładania przedsiębiorstw i handlu usługami oraz współpracy w zakresie handlu elektronicznego.

2. Zamówienia publiczne reguluje rozdział 8 (Zamówienia publiczne) tytułu IV niniejszego Układu i żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być rozumiane jako nakładające jakiekolwiek zobowiązania w zakresie zamówień publicznych.

3. Subsydia reguluje rozdział 10 (Konkurencja) tytułu IV niniejszego Układu, a postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do subsydiów przyznawanych przez Strony.

4. Każda ze Stron zachowuje prawo do regulowania i wprowadzania nowych przepisów, aby osiągnąć uzasadnione cele polityczne, pod warunkiem że są one zgodne z niniejszym rozdziałem.

5. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków odnoszących się do osób fizycznych starających się o dostęp do rynku pracy Strony, ani do środków dotyczących obywatelstwa, stałego pobytu lub stałego zatrudnienia.

Bez uszczerbku dla postanowień w sprawie przepływu osób zawartych w tytule III niniejszego Układu (Sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo), żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie uniemożliwia Stronie stosowania środków regulujących wjazd lub czasowy pobyt osób fizycznych na ich terytorium, łącznie ze środkami niezbędnymi dla ochrony integralności osób fizycznych i zapewnienia zorganizowanego przemieszczania się osób fizycznych przez ich granice, pod warunkiem że środki takie nie są stosowane w sposób znoszący lub naruszający korzyści przypadające dowolnej Stronie zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału ¹¹ .

Artykuł  86

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

1. "środek" oznacza każdy środek Strony w formie ustawy, rozporządzenia, zasady, procedury, decyzji, działania administracyjnego lub w jakiejkolwiek innej formie;

2. "środki przyjęte lub zachowane przez Stronę" oznaczają środki podjęte przez:

a) administrację i władze stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego; oraz

b) organy pozarządowe sprawujące władzę delegowaną przez administrację lub władze stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego;

3. "osoba fizyczna pochodząca ze Strony" oznacza obywatela państwa członkowskiego UE lub obywatela Ukrainy zgodnie z ich właściwym prawodawstwem;

4. "osoba prawna" oznacza każdy podmiot prawny należycie ustanowiony lub w inny sposób utworzony na podstawie właściwego prawa, dla celów komercyjnych lub innych, prywatny lub rządowy, włączając w to każdą korporację, fundusz powierniczy, spółkę, wspólne przedsiębiorstwo, firmę jednoosobową lub stowarzyszenie;

5. "osoba prawna pochodząca ze Strony UE" lub "osoba prawna pochodząca z Ukrainy" oznacza:

osobę prawną ustanowioną odpowiednio zgodnie z przepisami jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Ukrainy oraz posiadającą siedzibę statutową, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności odpowiednio na terytorium, do którego ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub na terytorium Ukrainy.

Jeżeli ta osoba prawna ma jedynie swoją siedzibę statutową lub zarząd na terytorium, do którego ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub na terytorium Ukrainy, nie jest uznawana za osobę prawną pochodzącą ze Strony UE lub za osobę prawną pochodzącą z Ukrainy, chyba że jej działalność ma rzeczywisty i ciągły związek z gospodarką odpowiednio Strony UE lub Ukrainy;

6. Niezależnie od poprzedniego ustępu, przedsiębiorstwa żeglugowe mające siedzibę poza terytorium Strony UE lub poza terytorium Ukrainy i kontrolowane odpowiednio przez obywateli państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Ukrainy, korzystają także z postanowień niniejszego Układu, jeżeli ich statki są zarejestrowane zgodnie z ich odpowiednim ustawodawstwem w tym państwie członkowskim lub na Ukrainie i pływają pod banderą państwa członkowskiego lub Ukrainy;

7. "jednostka zależna" od osoby prawnej pochodzącej z jednej ze Stron oznacza osobę prawną, która jest faktycznie kontrolowana przez inną osobę prawną pochodzącą z tej Strony ¹² ;

8. "oddział" osoby prawnej oznacza miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nieposiadające osobowości prawnej, które:

a) ma charakter stały, na przykład jako rozszerzenie podmiotu macierzystego;

b) ma własną strukturę zarządzania; oraz

c) jest materialnie wyposażone do prowadzenia negocjacji handlowych z osobami trzecimi, dzięki czemu osoby te, mimo świadomości, że w razie konieczności zaistnieje związek prawny z podmiotem macierzystym, którego siedziba zarządu znajduje się za granicą, nie są zobowiązane negocjować bezpośrednio z takim podmiotem macierzystym, lecz mogą dokonywać transakcji handlowych w miejscu prowadzenia działalności stanowiącej rozszerzenie działalności;

9. "założenie przedsiębiorstwa" oznacza:

a) w odniesieniu do osób prawnych pochodzących ze Strony UE lub z Ukrainy prawo do podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez ustanowienie, w tym nabycie, osoby prawnej lub założenie oddziału lub przedstawicielstwa odpowiednio na Ukrainie lub na terytorium Strony UE;

b) w odniesieniu do osób fizycznych prawo osób fizycznych pochodzących ze Strony UE lub z Ukrainy do podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej na zasadzie samozatrudnienia i do zakładania przedsiębiorstw, w szczególności spółek, które faktycznie kontrolują.

10. "inwestor" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną pochodzącą z jednej ze Stron, która zamierza prowadzić lub prowadzi działalność gospodarczą poprzez założenie przedsiębiorstwa;

11. "działalność gospodarcza" obejmuje działalność o charakterze przemysłowym, handlowym i zawodowym oraz wykonywanie wolnych zawodów, a nie obejmuje działalności prowadzonej w związku z wykonywaniem władzy publicznej;

12. "prowadzenie działalności" oznacza prowadzenie działalności gospodarczej;

13. "usługi" obejmują wszelkie usługi we wszelkich sektorach z wyjątkiem usług świadczonych w ramach wykonywania władzy publicznej;

14. "usługi świadczone i inne działania prowadzone w ramach wykonywania władzy publicznej" oznaczają wszelkie usługi lub działania, które nie są wykonywane na zasadach handlowych ani w ramach konkurencji z jednym przedsiębiorcą lub większą ich liczbą;

15. "transgraniczne świadczenie usług" oznacza świadczenie usług:

a) z terytorium Strony na terytorium drugiej Strony;

b) na terytorium Strony dla usługobiorcy pochodzącego z drugiej Strony;

16. "usługodawca" pochodzący ze Strony oznacza osobę fizyczną lub prawną pochodzącą z danej Strony, która dąży do świadczenia lub świadczy usługi, w tym za pośrednictwem przedsiębiorstwa;

17. "personel kluczowy" oznacza osoby fizyczne zatrudnione przez osobę prawną pochodzącą z jednej ze Stron inną niż organizacja niekomercyjna które są odpowiedzialne za założenie przedsiębiorstwa lub prawidłową kontrolę nad nim, zarządzanie nim i jego prowadzenie.

"Personel kluczowy" obejmuje osoby odbywające wizyty służbowe, odpowiedzialne za założenie przedsiębiorstwa oraz przeniesienia w ramach przedsiębiorstwa;

a) "osoby odbywające wizyty służbowe" oznaczają osoby fizyczne pracujące na wyższych stanowiskach, które są odpowiedzialne za założenie przedsiębiorstwa. Nie przeprowadzają one bezpośrednich transakcji z klientami indywidualnymi i nie otrzymują wynagrodzenia ze źródeł zlokalizowanych na terytorium przyjmującej Strony;

b) "osoby przeniesione wewnątrz przedsiębiorstwa" oznaczają osoby fizyczne, które zostały zatrudnione przez osobę prawną pochodzącą z jednej ze Stron lub są jej partnerami (innymi niż udziałowcy większościowi) przynajmniej od roku oraz które są czasowo przeniesione do przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony. Dana osoba fizyczna musi należeć do jednej z wymienionych kategorii:

(i) zarządzający:

osoby pracujące na wyższych stanowiskach w ramach osoby prawnej, które przede wszystkim bezpośrednio kierują zarządzaniem przedsiębiorstwem, podlegające ogólnemu nadzorowi lub otrzymujące wytyczne głównie od rady dyrektorów lub udziałowców firmy, bądź osób im równoważnych, w tym:

- kierujący przedsiębiorstwem lub jego departamentem lub działem;

- nadzorujący i kontrolujący pracę innych pracowników nadzoru i kierownictwa lub sprawujących funkcje techniczne;

- upoważnieni do osobistego naboru i zwalniania pracowników lub do zalecania naboru i zwalniania pracowników lub do podejmowania innych działań dotyczących personelu;

(ii) specjaliści:

osoby pracujące w ramach osoby prawnej, które posiadają rzadko spotykaną wiedzę istotną dla produkcji prowadzonej przez przedsiębiorstwo, wiedzę w zakresie sprzętu badawczego, technik lub zarządzania. Przy ocenie takiej wiedzy zostanie wzięta pod uwagę nie tylko wiedza specyficzna dla przedsiębiorstwa, ale również to, czy dana osoba posiada wysoki poziom kwalifikacji odnoszących się do rodzaju pracy lub handlu, które wymagają szczególnej wiedzy technicznej, włącznie z akredytacją w zawodzie regulowanym;

18. "absolwenci odbywający staż" oznaczają osoby fizyczne pochodzące z danej Strony, które przez przynajmniej rok były zatrudnione przez osobę prawną tej Strony, posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych oraz są czasowo przeniesione do przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony w celu rozwoju kariery lub odbycia szkolenia w zakresie technik lub metod biznesowych ¹³ ;

19. "sprzedawcy usług biznesowych" oznaczają osoby fizyczne, które są przedstawicielami usługodawcy pochodzącego z jednej ze Stron, starające się o wjazd i czasowy pobyt na terytorium drugiej Strony w celu negocjowania sprzedaży usług lub zawarcia umów na sprzedaż usług tego usługodawcy. Nie dokonują oni sprzedaży klientom indywidualnym i nie otrzymują wynagrodzenia ze źródeł zlokalizowanych na terytorium przyjmującej Strony;

20. "usługodawcy kontraktowi" oznaczają osoby fizyczne zatrudnione przez osobę prawną pochodzącą z jednej ze Stron, która nie posiada przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony oraz która zawarła umowę w dobrej wierze ¹⁴  o świadczenie usług z końcowym konsumentem pochodzącym z tej Strony, wymagającą czasowej obecności jej pracowników na terytorium tej Strony w celu wykonania umowy o świadczenie usług;

21. "osoby wykonujące wolne zawody" oznaczają osoby fizyczne świadczące usługi i prowadzące działalność na własny rachunek na terytorium Strony, które nie posiadają przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony oraz które zawarły umowę w dobrej wierze ⁽¹³⁾ o świadczenie usług z końcowym konsumentem pochodzącym z tej Strony, wymagającą ich czasowej obecności na terytorium tej Strony w celu wykonania umowy o świadczenie usług.

Sekcja  2

Zakładanie przedsiębiorstw

Artykuł  87

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków wprowadzonych lub utrzymywanych przez Strony, mających wpływ na wszelkiego rodzaju działalność gospodarczą przedsiębiorstw ¹⁵  z wyjątkiem:

a) wydobywania, wytwarzania i przetwarzania ¹⁶  materiałów jądrowych;

b) produkcji broni, amunicji i materiałów wojskowych lub handlu nimi;

c) usług audiowizualnych;

d) krajowego kabotażu morskiego ¹⁷ ; oraz

e) krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego ¹⁸ , regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych, innych niż:

(i) usługi naprawcze i konserwacyjne, podczas których statek powietrzny jest wycofany z użytku;

(ii) sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego;

(iii) usługi systemu rezerwacji komputerowej (zwanego dalej "CRS");

(iv) usługi obsługi naziemnej;

(v) usługi obsługi portów lotniczych.

Artykuł  88

Zasada traktowania narodowego i najwyższego uprzywilejowania

1. Z zastrzeżeniem wymienionych w załączniku XVI-D do niniejszego Układu zastrzeżeń, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Ukraina przyznaje:

(i) w odniesieniu do zakładania jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących ze Strony UE, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jakimkolwiek osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom państwa trzeciego w zależności od tego, które z nich jest korzystniejsze;

(ii) w odniesieniu do działalności jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących ze Strony UE na Ukrainie, z chwilą ich założenia, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jakimkolwiek osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom państwa trzeciego w zależności od tego, które z nich jest korzystniejsze ¹⁹ .

2. Z zastrzeżeniem wymienionych w załączniku XVI-A do niniejszego Układu zastrzeżeń, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu Strona UE przyznaje:

(i) w odniesieniu do zakładania jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Ukrainy, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane przez Stronę UE jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jakimkolwiek osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom państwa trzeciego w zależności od tego, które z nich jest korzystniejsze;

(ii) w odniesieniu do działalności jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Ukrainy na terytorium Strony UE, z chwilą ich założenia, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jakimkolwiek osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom państwa trzeciego w zależności od tego, które z nich jest korzystniejsze ²⁰ .

3. Z zastrzeżeniem wymienionych w załącznikach XVI-A i XVI-D do niniejszego Układu zastrzeżeń, Strony nie przyjmują żadnych nowych przepisów ani środków, które wprowadzają dyskryminację w odniesieniu do zakładania przedsiębiorstw osób prawnych pochodzących ze Strony UE lub z Ukrainy na swoim terytorium lub w odniesieniu do prowadzenia działalności przez założone przedsiębiorstwa w porównaniu z ich własnymi osobami prawnymi.

Artykuł  89

Przegląd

1. Z myślą o stopniowej liberalizacji warunków zakładania przedsiębiorstw, Strony regularnie dokonują przeglądu ram prawnych dotyczących zakładania przedsiębiorstw ²¹  oraz klimatu inwestycyjnego, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami w ramach umów międzynarodowych.

2. W kontekście przeglądu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Strony dokonują oceny wszelkich napotkanych przeszkód dla zakładania przedsiębiorstw oraz podejmują negocjacje w celu usunięcia tych przeszkód z zamiarem pogłębienia postanowień niniejszego rozdziału oraz włączenia postanowień w zakresie ochrony inwestycji i procedur rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem.

Artykuł  90

Inne umowy

Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może ograniczać praw inwestorów Stron do korzystania z jakiegokolwiek korzystniejszego traktowania przewidzianego w jakichkolwiek istniejących lub przyszłych umowach międzynarodowych odnoszących się do inwestycji, których stronami są państwa członkowskie Unii Europejskiej i Ukraina.

Artykuł  91

Zasady traktowania oddziałów i przedstawicielstw

1. Postanowienia art. 88 niniejszego Układu nie wykluczają stosowania przez Stronę szczególnych zasad dotyczących zakładania na jej terytorium oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych drugiej Strony, niezarejestrowanych na terytorium pierwszej Strony, oraz prowadzenia przez nie działalności na jej terytorium, które to zasady są uzasadnione prawnymi lub technicznymi różnicami pomiędzy tymi oddziałami i przedstawicielstwami w porównaniu z oddziałami i przedstawicielstwami przedsiębiorstw zarejestrowanych na jej terytorium lub, w odniesieniu do usług finansowych, ze względów ostrożnościowych.

2. Różnica w traktowaniu nie może wykraczać poza to, co jest ściśle konieczne w związku z istnieniem takich różnic prawnych lub technicznych bądź, w odniesieniu do usług finansowych, ze względów ostrożnościowych.

Sekcja  3

Transgraniczne świadczenie usług

Artykuł  92

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków wprowadzanych przez Strony, które mają wpływ na transgraniczne świadczenie wszystkich rodzajów usług, z wyjątkiem:

a) usług audiowizualnych ²² ;

b) krajowego kabotażu morskiego ²³ ; oraz

c) krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego ²⁴ , regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych, innych niż:

(i) usługi naprawcze i konserwacyjne, podczas których statek powietrzny jest wycofany z użytku;

(ii) sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego;

(iii) usługi systemu rezerwacji komputerowej (CRS);

(iv) usługi obsługi naziemnej;

(v) usługi obsługi portów lotniczych.

Artykuł  93

Dostęp do rynku

1. W zakresie dostępu do rynku poprzez transgraniczne świadczenie usług każda Strona przyznaje usługom i usługodawcom pochodzącym z drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż zapewniane na podstawie szczegółowych zobowiązań określonych w załącznikach XVI-B i XVI-E do niniejszego Układu.

2. W sektorach, w których podejmowane są zobowiązania związane z dostępem do rynku, środki, których Strona nie utrzymuje lub nie wprowadza na podstawie podziału regionalnego lub całego terytorium, chyba że w załącznikach XVI-B i XVI-E niniejszego Układu postanowiono inaczej, są określone jako:

a) ograniczenia liczby usługodawców czy to w postaci kontyngentów określonych liczbowo, monopolów, wyłącznych usługodawców, czy też wymogów wykonania testu potrzeb ekonomicznych;

b) ograniczenia całkowitej wartości transakcji usługowych lub aktywów w postaci kontyngentów określonych liczbowo lub wymogu wykonania testu potrzeb ekonomicznych;

c) ograniczenia całkowitej liczby transakcji usługowych lub całkowitej wielkości produktu wyrażonego w formie określonych liczbowo jednostek, kontyngentów lub wymogu wykonania testu potrzeb ekonomicznych.

Artykuł  94

Traktowanie narodowe

1. W sektorach, w przypadku których zobowiązania dotyczące dostępu do rynku są zawarte w załącznikach XVI-B i XVI-E do niniejszego Układu, oraz z zastrzeżeniem wszelkich określonych tam warunków i kompetencji, w odniesieniu do wszystkich środków wpływających na transgraniczne świadczenie usług, każda ze Stron przyznaje takim usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż to, które przyznaje swoim własnym podobnym usługom i usługodawcom.

2. Strona może spełniać wymóg ust. 1 niniejszego artykułu przez przyznanie usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowania identycznego albo innego z formalnego punktu widzenia niż to, które przyznaje swoim własnym podobnym usługom i usługodawcom.

3. Identyczne lub różne z formalnego punktu widzenia traktowanie uważane jest za mniej korzystne, jeżeli zmienia ono warunki konkurencji na korzyść usług lub usługodawców pochodzących z danej Strony w porównaniu z podobnymi usługami lub usługodawcami drugiej Strony.

4. Szczególne zobowiązania podjęte na podstawie niniejszego artykułu nie mogą być rozumiane jako wymagające od którejkolwiek Strony rekompensaty za nieodłączne niekorzystne czynniki konkurencji, które wynikają z faktu, że odnośne usługi lub usługodawcy pochodzą z zagranicy.

Artykuł  95

Wykaz zobowiązań

1. Sektory zliberalizowane przez każdą ze Stron zgodnie z niniejszym rozdziałem oraz, w drodze zastrzeżeń, ograniczenia dotyczące dostępu do rynku i traktowania narodowego mające zastosowanie do usług i usługodawców drugiej Strony w tych sektorach są określone w wykazie zobowiązań zawartym w załącznikach XVI-B i XVI-E do niniejszego Układu.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron, istniejących lub mogących pojawić się na mocy konwencji Rady Europy o telewizji ponadgranicznej z 1989 r. oraz Europejskiej konwencji o koprodukcji filmowej z 1992 r., wykaz zobowiązań w załącznikach XVI-B i XVI-E do niniejszego Układu nie obejmuje zobowiązań w zakresie usług audiowizualnych.

Artykuł  96

Przegląd

Z myślą o stopniowej liberalizacji transgranicznego świadczenia usług między Stronami, Komitet ds. Handlu dokonuje regularnie przeglądu wykazów zobowiązań, o którym mowa w art. 95 niniejszego Układu. Przegląd ten uwzględnia postęp w zakresie transpozycji, wdrażania i egzekwowania dorobku prawnego UE, o którym mowa w załączniku XVII do niniejszego Układu, oraz związany z tym wpływ na zniesienie przeszkód w transgranicznym świadczeniu usług między Stronami.

Sekcja  4

Czasowa obecność osób fizycznych odbywających wizyty służbowe

Artykuł  97

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków Stron dotyczących wjazdu i czasowego pobytu ²⁵  na ich terytoriach kategorii osób fizycznych świadczących usługi, określonych w art. 86 pkt 17-21 niniejszego Układu.

Artykuł  98

Personel kluczowy

1. Osoba prawna pochodząca ze Strony UE lub osoba prawna pochodząca z Ukrainy jest uprawniona do zatrudniania lub do zatrudniania w jednej ze swoich jednostek zależnych, jednym ze swoich oddziałów lub przedstawicielstw mających siedzibę odpowiednio na terytorium Ukrainy lub Strony UE, zgodnie z prawodawstwem obowiązującym w państwie przyjmującym, w którym znajduje się siedziba, pracowników, którzy są odpowiednio obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej lub obywatelami Ukrainy, pod warunkiem że pracownicy tacy należą do kluczowego personelu określonego w art. 86 niniejszego Układu oraz że są zatrudnieni wyłącznie przez te osoby prawne, jednostki zależne, oddziały lub przedstawicielstwa. Pozwolenia na pobyt i na pracę dla takich pracowników obejmują wyłącznie okres takiego zatrudnienia. Okres czasowego pobytu takich pracowników, liczony od ich wjazdu, wynosi maksymalnie trzy lata.

2. Zezwala się na wjazd i czasowy pobyt na terytorium Strony UE lub Ukrainy osób fizycznych pochodzących odpowiednio z Ukrainy i ze Strony UE, jeżeli te osoby fizyczne są przedstawicielami osób prawnych i osobami odbywającymi wizyty służbowe w rozumieniu art. 86 ust. 17 lit. a) niniejszego Układu. Niezależnie od ust. 1, okres czasowego pobytu pracowników odbywających wizyty służbowe, liczony od ich wjazdu, wynosi maksymalnie 90 dni w dwunastomiesięcznym okresie.

Artykuł  99

Absolwenci odbywający staż

Osoba prawna pochodząca ze Strony UE lub osoba prawna pochodząca z Ukrainy jest uprawniona do zatrudniania lub do zatrudniania w jednej ze swoich jednostek zależnych, jednym ze swoich oddziałów lub przedstawicielstw mających siedzibę odpowiednio na terytorium Ukrainy lub Strony UE, zgodnie z prawodawstwem obowiązującym w państwie przyjmującym, w którym znajduje się siedziba, absolwentów odbywających staż, którzy są odpowiednio obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej lub obywatelami Ukrainy, pod warunkiem że są oni zatrudnieni wyłącznie przez te osoby prawne, jednostki zależne, oddziały lub przedstawicielstwa. Okres czasowego pobytu absolwentów odbywających staż, liczony od ich wjazdu, wynosi maksymalnie jeden rok.

Artykuł  100

Sprzedawcy usług biznesowych

Każda Strona zezwala na wjazd i czasowy pobyt sprzedawców usług biznesowych na okres maksymalnie 90 dni w dwunastomiesięcznym okresie.

Artykuł  101

Usługodawcy kontraktowi

1. Strony potwierdzają swoje obowiązki wynikające z ich stosownych zobowiązań w ramach Układu ogólnego w sprawie handlu usługami z 1994 r. (zwanego dalej "GATS") w odniesieniu do wjazdu i czasowego pobytu usługodawców kontraktowych.

2. W odniesieniu do każdego z niżej wymienionych sektorów każda Strona zezwala na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych drugiej Strony, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu oraz w załącznikach XVI-C i XVI-F do niniejszego Układu dotyczących zastrzeżeń wobec usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody:

a) usługi prawne;

b) usługi rachunkowo-księgowe;

c) usługi w zakresie doradztwa podatkowego;

d) usługi architektoniczne, planowania urbanistycznego oraz architektonicznego kształtowania krajobrazu;

e) usługi inżynierskie, kompleksowe usługi inżynierskie;

f) usługi informatyczne i usługi pokrewne;

g) usługi badawczo-rozwojowe;

h) usługi reklamowe;

i) usługi konsultingowe w zakresie zarządzania;

j) usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania;

k) usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

l) powiązane usługi w zakresie konsultingu naukowego i technicznego;

m) usługi w zakresie naprawy i konserwacji sprzętu w kontekście umów dotyczących usług posprzedażnych i poleasingowych;

n) usługi w zakresie tłumaczeń;

o) usługi w zakresie badania terenu pod budowę;

p) usługi w zakresie ochrony środowiska;

q) usługi agencji turystycznych i biur podróży;

r) usługi rozrywkowe.

3. Zobowiązania podjęte przez Strony podlegają następującym warunkom:

a) osoby fizyczne muszą być czasowo zaangażowane w świadczenie usług jako pracownicy osoby prawnej, która zawarła umowę o świadczenie usług na okres nieprzekraczający dwunastu miesięcy;

b) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony powinny oferować takie usługi jako pracownicy osoby prawnej świadczącej usługi przez co najmniej rok bezpośrednio poprzedzający datę złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony. Ponadto osoby fizyczne muszą posiadać, w dniu złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony, przynajmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe ²⁶  w sektorze działalności, który jest przedmiotem umowy;

c) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać:

(i) wyższe wykształcenie lub kwalifikacje potwierdzające wiedzę na równoważnym poziomie ²⁷ ; oraz

(ii) kwalifikacje zawodowe, tam gdzie jest to niezbędne do wykonywania działalności zgodnie z przepisami ustawowymi lub wykonawczymi bądź wymogami prawnymi Strony, na terytorium której świadczona jest usługa;

d) z tytułu świadczenia usług na terytorium drugiej Strony osoby fizyczne nie otrzymują innego wynagrodzenia niż wynagrodzenie płacone przez osobę prawną zatrudniającą osobę fizyczną;

e) wjazd i czasowy pobyt osób fizycznych na terytorium danej Strony jest możliwy na łączny okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, a w przypadku Luksemburga - 25 tygodni, w każdym okresie dwunastu miesięcy, bądź na okres trwania umowy, w zależności od tego, który okres jest krótszy;

f) dostęp przyznany na mocy postanowień niniejszego artykułu odnosi się wyłącznie do działalności usługowej, która jest przedmiotem umowy, i nie uprawnia do posługiwania się tytułem zawodowym uznawanym na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa;

g) liczba osób objętych umową o świadczenie usług nie może być większa niż wynika to z konieczności zapewnienia wykonania umowy, co może być wymagane w oparciu o przepisy ustawowe i wykonawcze oraz wymogi Strony, na terytorium której świadczona jest usługa;

h) inne ograniczenia dyskryminujące, w tym dotyczące liczby osób fizycznych w formie testu potrzeb ekonomicznych, określone w załącznikach XVI-C i XVI-F do niniejszego Układu dotyczących zastrzeżeń wobec usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody.

Artykuł  102

Osoby wykonujące wolne zawody

1. Strony potwierdzają swoje obowiązki wynikające z ich zobowiązań w ramach GATS w odniesieniu do wjazdu i pobytu czasowego osób wykonujących wolne zawody.

2. W odniesieniu do każdego z niżej wymienionych sektorów Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez osoby wykonujące wolne zawody pochodzące z drugiej Strony, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu oraz w załącznikach XVI-C i XVI-F do niniejszego Układu dotyczących zastrzeżeń wobec usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody:

a) usługi prawne;

b) usługi architektoniczne, planowania urbanistycznego oraz architektonicznego kształtowania krajobrazu;

c) usługi inżynierskie i kompleksowe usługi inżynierskie;

d) usługi informatyczne i usługi pokrewne;

e) usługi konsultingowe w zakresie zarządzania i usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania;

f) usługi w zakresie tłumaczeń.

3. Zobowiązania podjęte przez Strony podlegają następującym warunkom:

a) osoby fizyczne są czasowo zaangażowane w świadczenie usług jako osoby prowadzące działalność na własny rachunek zarejestrowane na terytorium drugiej Strony i muszą uzyskać umowę o świadczenie usług na okres nieprzekraczający 12 miesięcy;

b) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać, w dniu złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony, przynajmniej sześcioletnie doświadczenie zawodowe w sektorze działalności, który jest przedmiotem umowy;

c) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać:

(i) wyższe wykształcenie lub kwalifikacje potwierdzające wiedzę na równoważnym poziomie ²⁸ ; oraz

(ii) kwalifikacje zawodowe, w przypadkach, gdy są one niezbędne do wykonywania działalności zgodnie z przepisami ustawowymi lub wykonawczymi bądź innymi wymogami prawnymi Strony, na terytorium której świadczona jest usługa;

d) wjazd i czasowy pobyt osób fizycznych na terytorium danej Strony jest możliwy na łączny okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, a w przypadku Luksemburga - 25 tygodni, w każdym okresie dwunastu miesięcy, bądź na okres trwania umowy, w zależności od tego, który okres jest krótszy;

e) dostęp przyznany na mocy postanowień niniejszego artykułu odnosi się wyłącznie do działalności usługowej, która jest przedmiotem umowy, i nie uprawnia do posługiwania się tytułem zawodowym uznawanym na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa;

f) inne ograniczenia dyskryminujące, w tym dotyczące liczby osób fizycznych w formie testu potrzeb ekonomicznych, określone w załącznikach XVI-C i XVI-F w sprawie zastrzeżeń wobec usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody.

Sekcja  5

Ramy regulacyjne

Podsekcja  1

Regulacje krajowe

Artykuł  103

Zakres stosowania i definicje

1. Następujące ograniczenia mają zastosowanie do środków Stron dotyczących koncesjonowania mających wpływ na:

a) transgraniczne świadczenie usług;

b) ustanowienie na ich terytorium osób prawnych i fizycznych określonych w art. 86 niniejszego Układu; lub

c) tymczasowy pobyt na ich terytorium kategorii osób fizycznych określonych w art. 86 pkt 17-21 niniejszego Układu.

2. W przypadku transgranicznego świadczenia usług ograniczenia te mają wyłącznie zastosowanie do sektorów, w odniesieniu do których Strona podjęła określone zobowiązania i w zakresie, w jakim stosują się te zobowiązania. W przypadku założenia przedsiębiorstwa ograniczenia te nie mają zastosowania do sektorów w zakresie objętym zastrzeżeniem wymienionym zgodnie z załącznikami XVI-A i XVI-D do niniejszego Układu. W przypadku tymczasowego pobytu osób fizycznych ograniczenia te nie mają zastosowania do sektorów objętych zastrzeżeniem wymienionym zgodnie z załącznikami XVI-C i XVI-F do niniejszego Układu.

3. Ograniczenia te nie mają zastosowania do środków, w zakresie, w jakim stanowią zastrzeżenia objęte planowaniem zgodnie z art. 88, 93 i 94 niniejszego Układu.

4. Do celów niniejszej sekcji:

a) "Licencjonowanie" oznacza proces, w ramach którego usługodawca lub inwestor jest w istocie zobowiązany do podjęcia działań służących uzyskaniu od właściwego organu decyzji dotyczącej zezwolenia na świadczenie usługi, w tym poprzez założenie działalności, lub dotyczącej zezwolenia na ustanowienie działalności gospodarczej innej niż usługi, w tym decyzji o zmianie lub przedłużeniu takiego zezwolenia.

b) "Właściwy organ" oznacza każdy organ administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej bądź podmiot pozarządowy uczestniczący w sprawowaniu władzy delegowanej przez organy administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej, odpowiedzialny za podejmowanie decyzji dotyczących licencjonowania.

c) "Procedury licencyjne" oznaczają procedury, które należy stosować w ramach licencjonowania.

Artykuł  104

Warunki licencjonowania

1. Licencjonowanie oparte jest na kryteriach, które uniemożliwiają właściwym organom wykonywanie uprawnień w zakresie oceny w sposób arbitralny.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są:

a) proporcjonalne do uzasadnionego celu z zakresu polityki publicznej;

b) jasne i jednoznaczne;

c) obiektywne;

d) określone z góry;

e) publikowane z wyprzedzeniem;

f) przejrzyste i dostępne.

3. Licencja jest przyznawana natychmiast po jej ustanowieniu w świetle wyników odpowiedniego badania stwierdzającego, że warunki jej uzyskania zostały spełnione.

4. Art. 286 niniejszego Układu stosuje się do postanowień niniejszego rozdziału.

5. W przypadku gdy liczba dostępnych licencji na dany rodzaj działalności jest ograniczona z powodu niedoboru dostępnych zasobów naturalnych lub możliwości technicznych, Strony stosują procedurę kwalifikacji potencjalnych kandydatów, która w pełni gwarantuje bezstronność i przejrzystość, w tym między innymi odpowiednie informowanie o rozpoczęciu, przeprowadzeniu i ukończeniu procedury.

6. Z zastrzeżeniem postanowień określonych w niniejszym artykule, określając regulamin procedury kwalifikacji, Strony mogą uwzględniać uzasadnione cele związane z polityką publiczną, w tym względy zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska i zachowania dziedzictwa kulturowego.

Artykuł  105

Procedury licencyjne

1. Procedury i formalności licencyjne muszą być jasne, podawane do publicznej wiadomości z wyprzedzeniem oraz stanowić dla wnioskodawców gwarancję, że ich wniosek zostanie rozpatrzony obiektywnie i bezstronnie.

2. Procedury i formalności licencyjne muszą być tak proste, jak to możliwe i nie mogą komplikować niepotrzebnie lub opóźniać świadczenia usługi. Wszelkie opłaty licencyjne ²⁹ , które wnioskodawcy mogą ponosić w związku ze złożeniem wniosku muszą być uzasadnione i proporcjonalne do kosztów odnośnych procedur licencyjnych.

3. Procedury i formalności licencyjne muszą zapewniać wnioskodawcom gwarancję, że ich wniosek zostanie rozpatrzony w rozsądnym okresie, który jest podawany do publicznej wiadomości z wyprzedzeniem. Bieg tego okresu rozpoczyna się dopiero w momencie, gdy cała dokumentacja wpłynie do właściwych organów. W przypadku gdy jest to uzasadnione poziomem skomplikowania kwestii, okres ten może zostać wydłużony przez właściwy organ na uzasadniony czas. Wydłużenie okresu i czas tego wydłużenia zostają należycie uzasadnione i zgłoszone wnioskodawcy przed upływem początkowego okresu.

4. W przypadku gdy wniosek jest niekompletny, wnioskodawca zostaje niezwłocznie poinformowany o konieczności dostarczenia jakichkolwiek dodatkowych dokumentów. W tym przypadku bieg okresu, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, może zostać zawieszony przez właściwe organy do czasu, gdy otrzymają one całą dokumentację.

5. Jeżeli wniosek o wydanie licencji zostanie odrzucony, wnioskodawca powinien zostać o tym poinformowany bez zbędnej zwłoki. Co do zasady wnioskodawca jest informowany, na żądanie, o powodach odrzucenia wniosku i o terminach odwołania od decyzji.

Podsekcja  2

Postanowienia ogólne

Artykuł  106

Wzajemne uznawanie

1. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie uniemożliwia którejkolwiek ze Stron nakładania na osoby fizyczne obowiązku posiadania niezbędnych kwalifikacji lub doświadczenia zawodowego wymaganego na terytorium, na którym świadczona jest usługa, w danym sektorze działalności.

2. Strony zachęcają właściwe organizacje zawodowe na swoich terytoriach do wydania Komitetowi ds. Handlu zaleceń dotyczących wzajemnego uznawania w celu wypełnienia przez inwestorów i usługodawców, w całości lub częściowo, kryteriów stosowanych przez każdą ze Stron do wydawania zezwoleń, licencji, prowadzenia działalności i certyfikacji inwestorów i usługodawców, w szczególności w zakresie usług zawodowych.

3. Po otrzymaniu zaleceń, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komitet ds. Handlu dokonuje w rozsądnym terminie przeglądu zaleceń w celu ustalenia, czy są one spójne z niniejszym Układem.

4. Jeżeli, zgodnie z procedurą określoną w ust. 3 niniejszego artykułu, zalecenie, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, okaże się spójne z niniejszym Układem, a pomiędzy odpowiednimi regulacjami Stron istnieje wystarczający stopień równoważności, w celu wykonania tych zaleceń Strony za pośrednictwem swoich właściwych organów przystępują do negocjacji umowy o wzajemnym uznawaniu obejmującej wymogi, kwalifikacje, licencje i inne regulacje.

5. Każda taka umowa musi być zgodna z odpowiednimi postanowieniami Porozumienia WTO, a w szczególności art. VII GATS.

Artykuł  107

Przejrzystość i ujawnianie informacji poufnych

1. Każda ze Stron odpowiada bezzwłocznie na wszystkie wnioski drugiej Strony o szczegółowe informacje dotyczące wszelkich jej środków o zasięgu ogólnym lub umów międzynarodowych, odnoszących się do niniejszego Układu lub mających na niego wpływ. Każda ze Stron ustanawia także jeden punkt informacyjny lub większą ich liczbę, które na żądanie udzielają szczegółowych informacji inwestorom i usługodawcom drugiej Strony na temat wszystkich tych kwestii. Strony powiadamiają się wzajemnie o swoich punktach informacyjnych w ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie niniejszego Układu. Punkty informacyjne nie muszą być depozytariuszami przepisów ustawowych i wykonawczych.

2. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie wymaga od którejkolwiek ze Stron dostarczenia informacji poufnych, których ujawnienie utrudniłoby egzekwowanie prawa lub w inny sposób byłoby sprzeczne z interesem publicznym, czy też naruszałoby uzasadnione interesy handlowe poszczególnych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych.

Podsekcja  3

Usługi informatyczne

Artykuł  108

Uzgodnienia dotyczące usług informatycznych

1. Zważywszy, że handel usługami informatycznymi zostaje zliberalizowany zgodnie z sekcjami 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału, oraz uwzględniając fakt, że usługi informatyczne i usługi powiązane umożliwiają świadczenie innych usług zarówno drogą elektroniczną, jak i innymi sposobami, Strony rozróżniają usługi wspierające i usługi w zakresie treści lub usługi podstawowe, które są świadczone elektronicznie w taki sposób, że ani usługa w zakresie treści ani usługa podstawowa nie jest klasyfikowana jako usługa informatyczna ani usługa powiązana zgodnie z definicją w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Usługi informatyczne i usługi powiązane oznaczają usługi zdefiniowane w kodeksie CPC ONZ dział 84 obejmujące zarówno usługi, jak i funkcje podstawowe bądź kombinacje usług podstawowych bez względu na to, czy są one świadczone za pośrednictwem sieci, w tym przez internet.

W ramach usług podstawowych zapewnia się:

a) doradztwo, strategię, analizę, planowanie, specyfikację, projektowanie, opracowanie, instalację, wdrożenie, integrowanie, testowanie, usuwanie błędów, aktualizowanie, wsparcie, pomoc techniczną lub zarządzanie komputerami bądź systemami komputerowymi; lub

b) oprogramowanie określone jako zestaw instrukcji wymaganych do pracy i komunikacji komputerów (zewnętrznej i wewnętrznej) oraz doradztwo, strategię, analizę, planowanie, specyfikację, projektowanie, opracowanie, instalację, wdrożenie, integrowanie, testowanie, usuwanie błędów, aktualizowanie, dostosowanie, konserwację, wsparcie, pomoc techniczną, zarządzanie oprogramowaniem lub jego użytkowanie; lub

c) przetwarzanie danych, przechowywanie danych, składowanie danych lub usługi w zakresie baz danych; lub

d) usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, łącznie z komputerami; lub

e) usługi w zakresie szkolenia personelu klientów, związane z oprogramowaniem, komputerami lub systemami komputerowymi, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Podsekcja  4

Usługi pocztowe i kurierskie

Artykuł  109

Zakres stosowania i definicje

1. W niniejszej sekcji określono zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług pocztowych i kurierskich objętych liberalizacją zgodnie z sekcjami 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału.

2. Do celów niniejszej podsekcji oraz sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału:

a) "licencja" oznacza zezwolenie przyznane indywidualnemu usługodawcy przez organ regulacyjny, które jest wymagane przed rozpoczęciem świadczenia danej usługi;

b) "usługa powszechna" oznacza ciągłe świadczenie usług pocztowych o określonej jakości we wszystkich punktach na terytorium Strony po przystępnych cenach dla wszystkich użytkowników.

Artykuł  110

Zapobieganie praktykom antykonkurencyjnym w sektorze usług pocztowych i kurierskich

Strony utrzymują lub wprowadzają odpowiednie środki w celu uniemożliwiania usługodawcom, którzy pojedynczo lub razem mogą istotnie wpływać na warunki uczestnictwa (w odniesieniu do cen i dostaw) na rynku właściwym usług pocztowych i kurierskich na skutek wykorzystywania ich pozycji rynkowej, podejmowania lub kontynuowania praktyk antykonkurencyjnych.

Artykuł  111

Usługa powszechna

Każda Strona ma prawo do określenia rodzaju obowiązku świadczenia usługi powszechnej, jaki zamierza zachować. Takie obowiązki nie będą uważane za antykonkurencyjne jako takie, pod warunkiem że będą zarządzane w sposób przejrzysty, niedyskryminacyjny i konkurencyjnie neutralny oraz że nie będą bardziej uciążliwe, niż to jest konieczne dla rodzaju usługi powszechnej określonej przez Stronę.

Artykuł  112

Licencje

1. Trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu licencji można wymagać wyłącznie na usługi, które wchodzą w zakres usługi powszechnej.

2. W przypadku gdy wymagane jest posiadanie licencji, do wiadomości publicznej podaje się następujące informacje:

a) wszystkie kryteria udzielania licencji i termin, w jakim zwykle wydawana jest decyzja w sprawie wniosku o licencję; oraz

b) warunki dotyczące licencji.

3. O powodach odmowy wydania licencji informuje się wnioskodawcę na żądanie, a każda ze Stron ustanawia procedurę odwoławczą z udziałem niezależnego organu. Procedura taka będzie przejrzysta, niedyskryminacyjna i oparta na obiektywnych kryteriach.

Artykuł  113

Niezależność organu regulacyjnego

Organ regulacyjny jest prawnie odrębny od jakiegokolwiek podmiotu świadczącego usługi pocztowe i kurierskie i nie ponosi przed nim odpowiedzialności. Decyzje organu regulacyjnego i stosowane prze niego procedury muszą być bezstronne w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku.

Artykuł  114

Zbliżenie przepisów

1. Strony uznają znaczenie zbliżenia istniejącego prawodawstwa Ukrainy do prawodawstwa Unii Europejskiej. Ukraina zapewnia stopniowe zapewnianie zgodności swoich istniejących przepisów i przyszłego prawodawstwa z dorobkiem prawnym UE.

2. Zbliżenie to rozpocznie się w dniu podpisania niniejszego Układu i będzie stopniowo rozszerzane o wszystkie elementy dorobku prawnego UE, o których mowa w załączniku XVII do niniejszego Układu.

Podsekcja  5

Łączność elektroniczna

Artykuł  115

Zakres stosowania i definicje

1. W niniejszej podsekcji określono zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług łączności elektronicznej objętych liberalizacją na podstawie sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału, z wyłączeniem nadawania.

2. Do celów niniejszej podsekcji oraz sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału:

a) "usługi łączności elektronicznej" oznaczają wszystkie usługi polegające na przekazie i odbiorze sygnałów elektromagnetycznych, normalnie świadczone odpłatnie, z wyłączeniem nadawania, nieobejmujące działalności gospodarczej polegającej na dostarczaniu treści, której przekaz wymaga zastosowania usług telekomunikacyjnych. Nadawanie określa się jako nieprzerwany ciąg transmisji wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa, z wyłączeniem transmisji (contribution links) między operatorami;

b) "publiczna sieć łączności" oznacza sieć łączności elektronicznej wykorzystywaną w całości lub głównie do świadczenia publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej;

c) "sieć łączności elektronicznej" oznacza systemy transmisyjne oraz, w stosownych przypadkach, urządzenia przełączające lub routingowe oraz inne zasoby, które umożliwiają przekazywanie sygnałów przewodowo, za pomocą radia, środków optycznych lub innych środków elektromagnetycznych, w tym sieci satelitarnych, stacjonarnych (komutowanych i pakietowych, w tym internetu) i naziemnych sieci przenośnych, elektrycznych systemów kablowych, w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do przekazywania sygnałów, w sieciach nadawania radiowego i telewizyjnego oraz sieciach telewizji kablowej, niezależnie od rodzaju przekazywanej informacji

d) "organ regulacyjny" w sektorze łączności elektronicznej oznacza organ lub organy zajmujące się regulowaniem łączności elektronicznej wspomnianej w niniejszym rozdziale;

e) uznaje się, że usługodawca ma "znaczącą pozycję rynkową", jeżeli samodzielnie albo wspólnie z innymi ma pozycję równoważną pozycji dominującej, tj. tak silną pozycję ekonomiczną, że uprawnia go ona do postępowania według swojego uznania, nie zważając na innych konkurentów, klientów i ostatecznych konsumentów;

f) "wzajemne połączenie" oznacza fizyczne lub logiczne połączenie publicznych sieci łączności wykorzystywanych przez tego samego lub przez różnych usługodawców, aby umożliwić użytkownikom jednego usługodawcy komunikowanie się z użytkownikami tego samego lub innego usługodawcy bądź uzyskiwanie dostępu do usług świadczonych przez innego usługodawcę. Świadczeniem usług mogą się zajmować zainteresowane strony lub inne podmioty, które mają dostęp do sieci. Wzajemne połączenie to szczególny rodzaj dostępu między operatorami sieci publicznych;

g) "usługa powszechna" oznacza zestaw usług o określonej jakości, które są udostępniane wszystkim użytkownikom na terytorium Strony, niezależnie od ich geograficznej lokalizacji i po przystępnych cenach; o zakresie i realizacji usługi powszechnej decyduje każda ze Stron;

h) "dostęp" oznacza udostępnienie obiektów lub usług innemu usługodawcy na określonych warunkach, na wyłączność albo nie, w celu świadczenia usług łączności elektronicznej. Obejmuje on między innymi: dostęp do elementów sieci i urządzeń towarzyszących, co może się wiązać z podłączeniem urządzeń za pomocą środków stacjonarnych lub niestacjonarnych (w szczególności obejmuje to dostęp do pętli lokalnej oraz urządzeń i usług niezbędnych do obsługi pętli lokalnej); dostęp do infrastruktury fizycznej, w tym budynków, kanałów i masztów; dostęp do odpowiednich systemów oprogramowania, w tym do systemów wsparcia operacyjnego; dostęp do translacji numerów lub systemów o równoważnych funkcjach; dostęp do sieci stacjonarnych i ruchomych, w szczególności na potrzeby roamingu; dostęp do systemów warunkowego dostępu na potrzeby usług telewizji cyfrowej oraz dostęp do sieciowych usług wirtualnych.

i) "użytkownik końcowy" oznacza użytkownika, który nie obsługuje publicznych sieci łączności ani nie świadczy publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej;

j) "lokalna pętla abonencka" oznacza fizyczny obwód łączący urządzenie końcowe sieci w pomieszczeniach abonenta z przełącznicą główną lub równoważnym urządzeniem w ramach stałej publicznej sieci łączności.

Artykuł  116

Organ regulacyjny

1. Strony zapewniają, aby organy regulacyjne ds. usług łączności elektronicznej były prawnie odrębne i funkcjonalnie niezależne od jakichkolwiek usługodawców świadczących usługi łączności elektronicznej. Jeżeli jedna ze Stron zachowuje własność lub kontrolę nad usługodawcą zapewniającym publiczne sieci lub usługi łączności, Strona ta zapewnia skuteczny strukturalny rozdział funkcji regulacyjnych od działalności związanej z własnością lub kontrolą.

2. Strony zapewniają organowi regulacyjnemu wystarczające uprawnienia do regulacji sektora. Zadania, które ma wypełniać organ regulacyjny, są podawane do wiadomości publicznej w łatwo dostępny i zrozumiały sposób, zwłaszcza gdy takie zadania są powierzone większej liczbie organów.

3. Strony zapewniają bezstronność decyzji organów regulacyjnych i stosowanych prze nie procedur w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku oraz ich przejrzystość.

4. Organ regulacyjny ma uprawnienia do przeprowadzenia analizy orientacyjnego wykazu właściwych rynków produktów i usług ujętych w załącznikach ³⁰  do niniejszego Układu. W przypadku gdy organ regulacyjny ma obowiązek stwierdzenia zgodnie z art. 118 niniejszego Układu, czy należy nałożyć, utrzymać, zmienić lub wycofać obowiązki, stwierdza na podstawie analizy rynku, czy na właściwym rynku istnieje skuteczna konkurencja.

5. W przypadku gdy organ regulacyjny stwierdzi, że na właściwym rynku nie ma skutecznej konkurencji, określa on i wskazuje usługodawców mających znaczącą pozycję rynkową na tym rynku i w stosownych przypadkach nakłada na nich, utrzymuje lub zmienia szczegółowe obowiązki regulacyjne, o których mowa w art. 118 niniejszego Układu. W przypadku gdy organ regulacyjny uzna, że na rynku istnieje skuteczna konkurencja, nie nakłada on ani nie utrzymuje żadnego z obowiązków regulacyjnych, o których mowa w art. 118 niniejszego Układu.

6. Strony zapewniają dostawcy, którego dotyczy decyzja organu regulacyjnego, prawo odwołania się od niej do organu odwoławczego, który jest niezależny od stron, których dotyczy decyzja. Strony zapewniają należyte uwzględnienie merytorycznych aspektów sprawy. Do czasu rozstrzygnięcia każdego takiego odwołania decyzja organu regulacyjnego pozostaje w mocy, o ile organ odwoławczy nie postanowi inaczej. W przypadku gdy organ odwoławczy nie ma charakteru sądowego, jego decyzja jest zawsze uzasadniana na piśmie, a także podlega przeglądowi przeprowadzanemu przez bezstronny i niezależny organ sądowy. Decyzje podejmowane przez organy odwoławcze są skutecznie egzekwowane.

7. Strony zapewniają, aby w przypadku gdy organy regulacyjne zamierzają podjąć środki dotyczące jakichkolwiek postanowień niniejszej podsekcji i mające znaczący wpływ na rynek właściwy, umożliwiają one zainteresowanym podmiotom odniesienie się do projektu środków w rozsądnym terminie. Organy regulacyjne publikują swoje procedury konsultacji. Wyniki konsultacji są podawane do wiadomości publicznej, z wyjątkiem informacji poufnych.

8. Strony zapewniają, aby usługodawcy zapewniający sieci i usługi łączności elektronicznej udzielali wszystkich informacji, w tym informacji finansowych niezbędnych organom regulacyjnym do zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszej podsekcji lub z decyzjami podjętymi zgodnie z niniejszą podsekcją. Usługodawcy udzielają takich informacji bezzwłocznie na żądanie oraz w terminie wymaganym przez organ regulacyjny i zgodnie z oczekiwanym przezeń poziomem szczegółowości. Informacje wymagane przez organ regulacyjny muszą być proporcjonalne do wypełnienia tego zadania. Organ regulacyjny uzasadnia swoje żądanie udzielenia informacji.

Artykuł  117

Zezwolenie na świadczenie usług łączności elektronicznej

1. Strony zapewniają wydawanie zezwoleń na świadczenie usług w miarę możliwości wyłącznie za zgłoszeniem lub rejestracją.

2. Strony zapewniają możliwość wprowadzenia wymogu uzyskania licencji, aby rozwiązać kwestię przydziału numerów i częstotliwości. Warunki uzyskania takiej licencji podawane są do wiadomości publicznej.

3. W przypadku gdy licencja jest wymagana, Strony zapewniają, aby:

a) wszystkie kryteria udzielania licencji i rozsądny termin, w jakim zwykle należy podjąć decyzję w sprawie wniosku o licencję były podawane do wiadomości publicznej;

b) wnioskodawca otrzymał, na żądanie, pisemne uzasadnienie odmowy wydania licencji;

c) wnioskodawca ubiegający się o licencję miał możliwość odwołania się do organu odwoławczego w przypadku nieuzasadnionej odmowy wydania licencji;

d) opłaty licencyjne ³¹  wymagane przez Strony za wydanie licencji nie przekraczały kosztów administracyjnych zwykle ponoszonych w związku z zarządzaniem, kontrolą i egzekwowaniem mających zastosowanie licencji. Opłaty licencyjne za korzystanie z widma radiowego i zasobów numeracyjnych nie podlegają wymogom określonym w niniejszym ustępie.

Artykuł  118

Dostęp i wzajemne połączenia

1. Strony zapewniają, aby każdy usługodawca mający zezwolenie na świadczenie usług łączności elektronicznej miał prawo i obowiązek negocjowania połączeń wzajemnych z innymi dostawcami publicznych sieci i usług łączności elektronicznej. Połączenia wzajemne powinny być co do zasady uzgadniane w ramach negocjacji handlowych między zainteresowanymi osobami prawnymi.

2. Strony zapewniają, aby usługodawcy zdobywający informacje od innego usługodawcy podczas negocjowania uzgodnień o wzajemnych połączeniach wykorzystywali takie informacje wyłącznie do celów, dla których zostały one przekazane, i zawsze z poszanowaniem poufności przekazanych lub przechowywanych informacji.

3. Strony zapewniają, aby po ustaleniu zgodnie z art. 116 niniejszego Układu, że na rynku właściwym, w tym na rynkach w załącznikach do niniejszego Układu, nie istnieje skuteczna konkurencja, organ regulacyjny miał uprawnienia, aby nałożyć na usługodawcę, który ma znaczącą pozycję rynkową, jeden lub większą liczbę poniższych obowiązków w związku z połączeniami wzajemnymi lub dostępem:

a) obowiązek niedyskryminacji, aby zapewnić stosowanie przez operatora równoważnych warunków w równoważnych okolicznościach wobec innych usługodawców świadczących równoważne usługi, a także świadczenie przez niego usług i udzielanie informacji innym operatorom na tych samych warunkach i z zachowaniem tej samej jakości, jak w przypadku jego własnych usług lub usług świadczonych przez jego jednostki zależne lub partnerów;

b) obowiązek pionowo zintegrowanego przedsiębiorstwa nakładany w celu zapewnienia przejrzystości jego cen hurtowych i wewnętrznych cen transferowych w przypadku wymogu niedyskryminacji lub zapobiegania nieuczciwemu subsydiowaniu skrośnemu. Organ regulacyjny może sprecyzować format i metodologię rachunkowości, którą należy zastosować;

c) obowiązek uwzględnienia uzasadnionych wniosków o dostęp i użytkowanie poszczególnych elementów sieci oraz urządzeń towarzyszących, w tym uwolniony dostęp do lokalnej pętli abonenckiej, między innymi w sytuacjach, gdy organ regulacyjny uznaje, że odmowa przyznania dostępu lub ustanowienie nieuzasadnionych warunków mających podobny skutek uniemożliwiłoby pojawienie się trwale konkurencyjnego rynku detalicznego lub nie byłoby to w interesie użytkowników końcowych;

d) obowiązek świadczenia określonych usług na zasadach hurtowych w celu odsprzedaży przez osoby trzecie; udzielenia otwartego dostępu do interfejsów technicznych, protokołów lub innych kluczowych technologii, niezbędnych do interoperacyjności usług lub wirtualnych usług sieciowych; zapewnienia kolokacji lub innych form współkorzystania z urządzeń, takich jak kanały kablowe, budynki lub maszty; zapewnienia wyspecjalizowanych usług potrzebnych do zapewnienia interoperacyjności usług dla użytkowników typu koniec-koniec, w tym urządzeń potrzebnych do świadczenia usług w ramach sieci inteligentnych; zapewnienia dostępu do systemów wsparcia operacyjnego lub podobnych systemów oprogramowania niezbędnych do zapewnienia uczciwej konkurencji w ramach świadczenia usług; wzajemnego połączenia sieci lub urządzeń sieciowych.

Do obowiązków zawartych w lit. c) i d) organy regulacyjne mogą dołączyć warunki takie, jak uczciwość, uzasadniony charakter i terminowość;

e) obowiązki związane ze zwrotem kosztów oraz kontrolą cen, w tym obowiązki związane z określaniem cen w zależności od ponoszonych kosztów oraz obowiązki dotyczące systemów księgowania kosztów, w odniesieniu do udostępniania poszczególnych rodzajów wzajemnych połączeń lub dostępu, jeżeli przeprowadzona analiza rynku wskazuje, że brak skutecznej konkurencji oznacza, że dany operator mógłby utrzymywać ceny na nadmiernie wysokim poziomie lub stosować zaniżanie cen ze szkodą dla użytkowników końcowych.

Organy regulacyjne uwzględniają inwestycje operatora i umożliwiają mu uzyskanie rozsądnej stopy zwrotu ze odpowiedniej kwoty zaangażowanego kapitału;

f) obowiązek publikowania szczególnych obowiązków nałożonych na usługodawcę przez organ regulacyjny określających konkretne rynki produktów i usług oraz rynki geograficzne. Aktualne informacje, pod warunkiem że nie mają charakteru poufnego i nie obejmują tajemnic handlowych, należy udostępniać publicznie w sposób gwarantujący wszystkim zainteresowanym stronom łatwy dostęp do tych informacji;

g) obowiązki związane z przejrzystością wymagające od operatorów publicznego udostępniania określonych informacji, w szczególności w przypadku gdy na operatorach spoczywa obowiązek niedyskryminacji, regulator może wymagać od operatora opublikowania oferty referencyjnej, która zawiera wystarczające rozdzielenie elementów działalności w celu zapewnienia, aby usługodawcy nie musieli płacić za urządzenia, które nie są niezbędne do zapewnienia zamówionej usługi, i zawiera opis odnośnych ofert w rozbiciu na elementy odpowiadające potrzebom rynkowym oraz związane z nimi warunki, w tym ceny.

4. Strony zapewniają, aby usługodawca wnioskujący o ustanowienie połączenia wzajemnego z usługodawcą mającym znaczącą pozycję rynkową miał możliwość odwołania się, w każdym momencie albo po upływie rozsądnego czasu, który był podany do wiadomości publicznej, do niezależnego organu krajowego, który może być organem regulacyjnym, o którym mowa w art. 115 ust. 2 lit. d) niniejszego Układu, w celu rozstrzygnięcia sporów dotyczących warunków połączeń wzajemnych lub dostępu.

Artykuł  119

Rzadkie zasoby

1. Strony zapewniają przeprowadzanie wszelkich procedur dotyczących rozmieszczenia i wykorzystania rzadkich zasobów, łącznie z częstotliwościami, numerami i pierwszeństwem, w sposób obiektywny, proporcjonalny, terminowy, przejrzysty i niedyskryminacyjny. Aktualny stan przyznanych częstotliwości podaje się do wiadomości publicznej, jednakże nie wymaga się szczegółowej identyfikacji częstotliwości przyznanych na realizację określonych zadań rządowych.

2. Strony zapewniają skuteczne zarządzanie częstotliwościami radiowymi w odniesieniu do usług telekomunikacyjnych świadczonych na swoim terytorium w celu zapewnienia skutecznego i efektywnego wykorzystania widma. W przypadku gdy zapotrzebowanie na określone częstotliwości przekracza ich dostępność, przy przyznawaniu tych częstotliwości stosuje się odpowiednie i przejrzyste procedury w celu optymalizacji ich wykorzystania oraz ułatwienia rozwoju konkurencji.

3. Strony zapewniają, aby przyznawanie krajowych zasobów numeracyjnych i zarządzanie krajowymi planami numeracyjnymi zostało powierzone organowi regulacyjnemu.

4. W przypadku gdy organy władz państwowych lub lokalnych zachowują własność lub kontrolę nad usługodawcami obsługującymi publiczne sieci lub usługi łączności, należy zapewnić skuteczne rozdzielenie strukturalne funkcji odpowiedzialnych za przyznawanie prawa pierwszeństwa oraz działalności związanej z własnością lub kontrolą.

Artykuł  120

Usługa powszechna

1. Każda Strona ma prawo do określenia rodzaju obowiązku świadczenia usługi powszechnej, jaki zamierza zachować.

2. Takie obowiązki nie będą uważane za antykonkurencyjne jako takie, pod warunkiem że są zarządzane w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminacyjny. Zarządzanie takimi obowiązkami musi być również neutralne w odniesieniu do konkurencji i nie może być bardziej uciążliwe, niż to jest konieczne dla rodzaju usługi powszechnej określonego przez Stronę.

3. Strony zapewniają, aby wszyscy usługodawcy kwalifikowali się do zapewnienia usługi powszechnej i aby żaden usługodawca nie był a priori wykluczony. Wyznaczanie odbywa się za pomocą skutecznego, przejrzystego, obiektywnego i niedyskryminacyjnego mechanizmu. Strony oceniają, w miarę potrzeby, czy świadczenie usługi powszechnej stanowi niesprawiedliwe obciążenie dla organizacji wyznaczonych do świadczenia takiej usługi. W przypadkach uzasadnionych taką oceną i biorąc pod uwagę korzyści rynkowe, o ile takie występują, dla organizacji świadczącej usługę powszechną, organy regulacyjne określają, czy wymagany jest mechanizm służący wyrównaniu kosztów ponoszonych przez danego usługodawcę lub podziałowi kosztów wynikających z obowiązku świadczenia usługi powszechnej.

4. Strony zapewniają, aby:

a) udostępniano użytkownikom, w formie drukowanej lub elektronicznej lub w obydwu formach, spis wszystkich abonentów ³²  oraz aby był on regularnie aktualizowany, co najmniej raz w roku;

b) stosowanie przez organizacje świadczące usługi, o których mowa w lit a), zasady niedyskryminacji do traktowania informacji, które zostały im dostarczone przez inne organizacje.

Artykuł  121

Transgraniczne świadczenie usług łączności elektronicznej

Strony nie przyjmują ani nie utrzymują jakichkolwiek środków ograniczających transgraniczne świadczenie usług łączności elektronicznej.

Artykuł  122

Poufność informacji

Każda Strona zapewnia poufność łączności elektronicznej i związanych z nią danych o przekazie za pośrednictwem publicznej sieci łączności elektronicznej i publicznie dostępnych usług takiej łączności, w sposób, który nie ogranicza handlu usługami.

Artykuł  123

Spory między usługodawcami

1. Strony zapewniają, aby w przypadku sporu pomiędzy usługodawcami zapewniającymi sieci lub usługi łączności elektronicznej w związku z prawami i obowiązkami, o których mowa w niniejszym rozdziale, dany organ regulacyjny na wniosek którejkolwiek ze stron wydaje wiążącą decyzję w celu rozstrzygnięcia sporu w najkrótszym możliwym terminie, a w każdym przypadku w ciągu czterech miesięcy.

2. Decyzja organu regulacyjnego jest podawana do wiadomości publicznej z uwzględnieniem wymogów tajemnicy handlowej. Zainteresowane strony otrzymują pełne uzasadnienie decyzji.

3. Jeżeli spór dotyczy transgranicznego świadczenia usług, zainteresowane organy regulacyjne koordynują swoje działania, aby umożliwić rozwiązanie sporu.

Artykuł  124

Zbliżenie przepisów

1. Strony uznają znaczenie zbliżenia istniejącego prawodawstwa Ukrainy do prawodawstwa Unii Europejskiej. Ukraina zapewnia stopniowe zapewnianie zgodności istniejących przepisów i przyszłego prawodawstwa z dorobkiem prawnym UE.

2. Zbliżenie to rozpocznie się w dniu podpisania niniejszego Układu i będzie stopniowo rozszerzane o wszystkie elementy dorobku prawnego UE, o których mowa w załączniku XVII do niniejszego Układu.

Podsekcja  6

Usługi finansowe

Artykuł  125

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejsza podsekcja określa zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług finansowych objętych liberalizacją na mocy sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału.

2. Do celów niniejszej podsekcji oraz sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału:

a) "usługa finansowa" oznacza każdą usługę o charakterze finansowym, oferowaną przez podmiot Strony świadczący usługi finansowe. Usługi finansowe obejmują następujące rodzaje działalności:

(i) usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami

1. ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja):

a) ubezpieczenia na życie;

b) ubezpieczenia inne niż ubezpieczenie na życie;

2. reasekuracja i retrocesja;

3. pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi brokerskie i agencyjne; oraz

4. pomocnicze usługi ubezpieczeniowe, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz likwidacja szkód.

(ii) usługi bankowe i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń):

1. przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ludności;

2. udzielanie wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, w tym kredytów konsumenckich i kredytów hipotecznych, faktoring oraz finansowanie transakcji handlowych;

3. leasing finansowy;

4. wszystkie usługi w sferze płatności i transferu środków pieniężnych, w tym kart kredytowych, debetowych, czeków podróżnych oraz czeków bankierskich;

5. gwarancje i zobowiązania;

6. operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie jak i poza giełdą, bądź w inny sposób za pomocą:

a) instrumentów rynku pieniężnego (w tym czeków, weksli, świadectw depozytowych);

b) walut obcych;

c) instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, transakcji typu futures i opcji;

d) instrumentów opartych na kursach walutowych i stopach procentowych, w tym instrumentów takich jak transakcje swapowe, kontrakty terminowe na stopę procentową;

e) zbywalnych papierów wartościowych;

f) innych zbywalnych instrumentów i aktywów finansowych, w tym kruszców w sztabach;

7. uczestnictwo w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu emisji i inwestycjach (publicznych i prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych;

8. pośrednictwo na rynku pieniężnym;

9. zarządzanie majątkiem, na przykład zarządzanie środkami pieniężnymi i portfelem aktywów, wszystkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszem emerytalnym oraz usługi w zakresie przechowywania, deponowania i powiernictwa;

10. usługi rozrachunkowe i rozliczeniowe w odniesieniu do aktywów finansowych, takich jak papiery wartościowe, instrumenty pochodne i inne instrumenty zbywalne;

11. dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przetwarzanie danych finansowych i udostępnianie związanego z nimi oprogramowania;

12. doradztwo, pośrednictwo i inne pomocnicze usługi finansowe dotyczące wszystkich rodzajów działalności wymienionych w pkt 1-11, w tym informacje i analiza kredytowa, badania i doradztwo w zakresie inwestycji i tworzenia portfela aktywów, doradztwo w zakresie nabywania oraz restrukturyzacji i strategii przedsiębiorstw.

b) "podmiot świadczący usługi finansowe" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną Strony, która zamierza świadczyć lub świadczy usługi finansowe. Termin "podmiot świadczący usługi finansowe" nie obejmuje podmiotów publicznych;

c) "podmiot publiczny" oznacza:

1. rząd, bank centralny lub organ kształtujący politykę pieniężną Strony bądź podmiot będący własnością Strony lub przez nią kontrolowany, który jest zaangażowany głównie w realizowanie funkcji rządowych lub działań do celów rządowych, z wyłączeniem podmiotów zaangażowanych głównie w świadczenie usług finansowych na warunkach komercyjnych; lub

2. podmiot prywatny realizujący zadania wykonywane zwykle przez bank centralny lub organ kształtujący politykę pieniężną - w ramach wykonywania tych zadań.

d) "nowa usługa finansowa" oznacza usługę o charakterze finansowym, w tym usługi związane z istniejącymi i nowymi produktami lub sposób, w jaki produkt jest dostarczany, która nie jest świadczona przez jakikolwiek podmiot świadczący usługi finansowe na terytorium Strony, ale która świadczona jest na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  126

Wyłączenie ze względów ostrożności

1. Każda Strona może przyjmować lub utrzymywać środki ze względów ostrożności, takie jak:

a) ochrona inwestorów, deponentów, ubezpieczonych lub osób, którym przysługuje zobowiązanie powiernicze z tytułu umów z podmiotami świadczącymi usługi finansowe;

b) zapewnienie integralności i stabilności systemu finansowego Strony.

2. Środki te nie mogą być bardziej uciążliwe niż to konieczne do osiągnięcia ich celu i nie mogą dyskryminować podmiotów świadczących usługi finansowe pochodzących z drugiej Strony w porównaniu z jej własnymi podobnymi podmiotami świadczącymi usługi finansowe.

3. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako wymagające od Strony ujawnienia informacji odnoszących się do interesów i rachunków indywidualnych klientów, ani jakiejkolwiek informacji poufnej lub informacji zastrzeżonej będącej w posiadaniu organów publicznych.

4. Bez uszczerbku dla pozostałych środków dotyczących regulacji w zakresie ostrożności w transgranicznym handlu usługami finansowymi, Strona może wymagać rejestracji podmiotu świadczącego transgraniczne usługi finansowe pochodzącego z drugiej Strony oraz instrumentów finansowych.

Artykuł  127

Skuteczna i przejrzysta regulacja

1. Każda Strona dokłada wszelkich starań, aby zapewnić z wyprzedzeniem wszystkim zainteresowanym osobom wszelkie środki o zasięgu ogólnym, które Strona ta proponuje przyjąć, w celu umożliwienia takim osobom zgłoszenia uwag, dotyczących tych środków. Środki te są zapewniane:

a) poprzez publikację urzędową; lub

b) w innej formie pisemnej lub elektronicznej.

2. Każda ze Stron udostępnia wszystkim zainteresowanym osobom swoje wymogi dotyczące wypełniania wniosków odnoszących się do świadczenia usług finansowych.

Na żądanie wnioskodawcy dana Strona informuje wnioskodawcę o statusie jego wniosku. Jeżeli dana Strona wymaga dodatkowych informacji od wnioskodawcy, powiadamia o tym wnioskodawcę bez zbędnej zwłoki.

Każda Strona dokłada wszelkich starań, aby zapewnić wdrażanie i stosowanie na swoim terytorium międzynarodowych norm dotyczących regulacji i nadzoru nad sektorem usług finansowych oraz przeciwdziałania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od nich. Do takich międzynarodowych norm należą między innymi Główne zasady efektywnego nadzoru bankowego przyjęte przez Komitet Bazylejski, Główne zasady ubezpieczeń Międzynarodowego Stowarzyszenia Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego, Cele i zasady regulacji papierów wartościowych Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych, Umowa dotycząca wymiany informacji w zakresie spraw podatkowych przyjęta w ramach OECD, Deklaracja w sprawie przejrzystości i wymiany informacji w sprawach podatkowych przyjęta w ramach G-20 oraz Czterdzieści zaleceń w sprawie prania pieniędzy i Dziewięć specjalnych zaleceń w sprawie finansowania terroryzmu Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

Strony biorą również pod uwagę Dziesięć głównych zasad wymiany informacji przyjętych przez Ministrów Finansów państw G7 i podejmą wszystkie niezbędne działania na rzecz ich stosowania w kontaktach dwustronnych.

Artykuł  128

Nowe usługi finansowe

Każda Strona zezwala podmiotowi świadczącemu usługi finansowe pochodzącemu z drugiej Strony mającemu siedzibę na terytorium tej Strony na świadczenie wszelkich nowych usług finansowych podobnych do tych, na które Strona zezwoliłaby swoim własnym podmiotom świadczącym usługi finansowe na mocy swojego prawodawstwa krajowego w podobnych okolicznościach. Strona może określić formę prawną, poprzez którą usługa może być świadczona, i może wymagać zezwolenia na świadczenie danej usługi. W przypadkach, w których wymagane jest takie zezwolenie, decyzja w sprawie jego przyznania zostaje wydana w rozsądnym terminie, a jego odmowa może nastąpić wyłącznie z powodów określonych w art. 126 niniejszego Układu.

Artykuł  129

Przetwarzanie danych

1. Każda Strona zezwala podmiotowi świadczącemu usługi finansowe pochodzącemu z drugiej Strony na przekazywanie informacji w formie elektronicznej lub w innej formie, na i z jej terytorium, na potrzeby przetwarzania danych, w przypadku gdy takie przetwarzanie jest wymagane do zwykłego prowadzenia działalności przez taki podmiot świadczący usługi finansowe.

2. Każda ze Stron przyjmuje odpowiednie zabezpieczenia w celu ochrony prywatności oraz podstawowych praw i wolności osób, w szczególności w odniesieniu do przesyłania danych osobowych.

Artykuł  130

Szczególne wyjątki

1. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane jako uniemożliwiające Stronie, w tym dla podmiotom publicznym, prowadzenia działalności lub świadczenia usług na jej terytorium na zasadzie wyłączności w ramach powszechnego programu emerytalnego lub ustawowego systemu ubezpieczeń społecznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy działalność taka może być, zgodnie z krajowymi przepisami Strony, prowadzona przez podmioty świadczące usługi finansowe w konkurencji z podmiotami publicznymi lub prywatnymi.

2. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie ma zastosowania do działalności banku centralnego lub organu kształtującego politykę pieniężną bądź jakiegokolwiek innego podmiotu publicznego w prowadzeniu polityki pieniężnej lub odnoszącej się do kursu walutowego.

3. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane jako uniemożliwiające Stronie, w tym dla jej podmiotom publicznym, prowadzenia działalności lub świadczenia usług na jej terytorium na zasadzie wyłączności na rachunek, z wykorzystaniem gwarancji lub z użyciem zasobów finansowych Strony lub jej podmiotów publicznych.

Artykuł  131

Organizacje samoregulujące

W przypadku gdy Strona wymaga członkostwa lub uczestnictwa w jakiejkolwiek organizacji samoregulującej, giełdzie lub rynkach papierów wartościowych lub transakcji typu futures, instytucji dokonującej rozliczeń lub jakiejkolwiek innej organizacji lub stowarzyszeniu bądź dostępu do nich, w celu umożliwienia podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony świadczenia usług finansowych na zasadach równorzędnych z tymi dotyczącymi podmiotów świadczących usługi finansowe pochodzących z danej Strony lub, jeżeli bezpośrednio lub pośrednio Strona zapewnia takim podmiotom przywileje lub korzyści w zakresie świadczenia usług finansowych, Strona ta zapewnia przestrzeganie zobowiązań zawartych w art. 88 i 94 niniejszego Układu.

Artykuł  132

Systemy rozliczeń i płatności

Na podstawie warunków, które przyznają traktowanie narodowe, każda Strona przyznaje podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony, z siedzibą na jej terytorium, dostęp do systemów płatności i rozliczeń obsługiwanych przez podmioty publiczne oraz do możliwości związanych z urzędową konsolidacją długu i refinansowaniem, dostępnych w ramach zwykłego prowadzenia działalności. Niniejszy artykuł nie ma na celu przyznania dostępu do narzędzi kredytodawcy ostatniego stopnia Strony.

Artykuł  133

Zbliżenie przepisów

1. Strony uznają znaczenie zbliżenia istniejącego prawodawstwa Ukrainy do prawodawstwa Unii Europejskiej. Ukraina zapewnia stopniowe zapewnianie zgodności swoich przepisów i przyszłego prawodawstwa z dorobkiem prawnym UE.

2. Zbliżanie to rozpoczyna się w dniu podpisania niniejszego Układu i jest stopniowo rozszerzane o wszystkie elementy dorobku prawnego UE, o których mowa w załączniku XVII do niniejszego Układu.

Podsekcja  7

Usługi transportowe

Artykuł  134

Zakres stosowania

W niniejszej podsekcji określa się zasady dotyczące liberalizacji usług transportowych zgodnie z sekcjami 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału.

Artykuł  135

Międzynarodowy transport morski

1. Niniejszy Układ ma zastosowanie do międzynarodowego transportu morskiego pomiędzy portami Ukrainy a portami państw członkowskich Unii Europejskiej oraz pomiędzy portami państw członkowskich Unii Europejskiej. Ma on również zastosowanie do handlu pomiędzy portami Ukrainy a portami państw trzecich oraz między portami państw członkowskich Unii Europejskiej a portami państw trzecich.

2. Niniejszy Układ nie ma zastosowania do krajowego transportu morskiego pomiędzy portami Ukrainy ani do krajowego transportu morskiego pomiędzy portami poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej. Niezależnie od poprzedniego zdania przemieszczanie sprzętu, takiego jak pustych kontenerów, nieprzewożonych odpłatnie jako ładunek pomiędzy portami Ukrainy lub pomiędzy portami poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się za część międzynarodowego transportu morskiego.

3. Do celów niniejszej podsekcji oraz sekcji 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału:

a) "międzynarodowy transport morski" obejmuje transport "od drzwi do drzwi" oraz transport multimodalny, a więc przewóz towarów z wykorzystaniem więcej niż jednego rodzaju transportu, obejmujący odcinek morski, odbywający się w ramach jednolitego dokumentu przewozowego i obejmujący w tym celu bezpośrednie zawieranie umów z podmiotami świadczącymi usługi transportowe innego rodzaju;

b) "usługi w zakresie obsługi ładunku morskiego" oznaczają działania wykonywane przez przedsiębiorstwa zajmujące się załadunkiem i rozładunkiem, w tym przez operatorów terminali portowych, jednak nie obejmują działań pracowników portowych w przypadkach, kiedy nie są oni pracownikami przedsiębiorstw zajmujących się załadunkiem i rozładunkiem lub operatorów terminali portowych. Do działań objętych powyższą definicją zalicza się organizację i nadzór:

(i) załadunku ładunku na statek i jego rozładunku ze statku;

(ii) przycumowywania lub odcumowywania ładunku;

(iii) odbioru lub dostawy i przechowywania ładunków przed załadunkiem lub po rozładunku;

c) "usługi w zakresie odprawy celnej" (wymiennie "usługi pośredników urzędów celnych") oznaczają działalność polegającą na przeprowadzaniu w imieniu innego podmiotu formalności celnych dotyczących przywozu, wywozu lub przewozu ładunków, bez względu na to, czy usługa ta stanowi główny przedmiot działalności usługodawcy czy zwyczajowe uzupełnienie głównego przedmiotu jego działalności;

d) "usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania" oznaczają działalność polegającą na przechowywaniu kontenerów, na terenie portu lub na lądzie, w celu ich zapełnienia lub opróżnienia, napraw i udostępniania do załadunku;

e) "usługi agencji morskich" oznaczają działalność polegającą na reprezentowaniu, w ramach danego obszaru geograficznego, w charakterze agenta, interesów jednej lub większej liczby linii żeglugi morskiej lub przedsiębiorstw żeglugowych, do następujących celów:

(i) marketing i sprzedaż usług w zakresie transportu morskiego i usług pokrewnych, począwszy od podania ceny po fakturowanie oraz wystawianie listów przewozowych w imieniu spółek, nabywanie i odsprzedaż niezbędnych usług pokrewnych, przygotowanie dokumentów i dostarczanie informacji handlowych;

(ii) działanie w imieniu spółek organizujących zawinięcie statku do portu lub przejęcie ładunków, w razie potrzeby.

f) "usługi w zakresie spedycji frachtu" oznaczają usługi polegające na organizowaniu i monitorowaniu operacji wysyłania ładunku w imieniu wysyłających, poprzez nabywanie usług transportowych i pokrewnych, przygotowanie dokumentacji i dostarczanie informacji handlowych.

g) "usługi dowozowe" oznaczają morski przewóz ładunków, w szczególności w kontenerach, pomiędzy portami Strony przed ich przewozem międzynarodowym lub po nim.

4. Każda Strona przyznaje statkom pływającym pod banderą drugiej Strony lub obsługiwanym przez usługodawców pochodzących z drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane swoim własnym statkom lub statkom jakiegokolwiek państwa trzeciego, zależnie od tego, które jest korzystniejsze, w zakresie między innymi dostępu do portów, korzystania z infrastruktury i usług portowych oraz korzystania z morskich usług pomocniczych ³³ , a także w zakresie związanych z tym prowizji i opłat, infrastruktury celnej oraz wyznaczania miejsca do cumowania statku w porcie oraz sprzętu do załadunku i rozładunku.

5. Strony skutecznie stosują zasadę nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i handlu morskiego na zasadach handlowych i na zasadzie niedyskryminacji.

6. Stosując zasady określone w ust. 4 i 5 niniejszego artykułu, po wejściu w życie niniejszego Układu Strony:

a) nie wprowadzają porozumień dotyczących podziału ładunku do przyszłych umów z państwami trzecimi dotyczących usług transportu morskiego, w tym handlu towarami masowymi w postaci płynnej i stałej oraz ładunków przewożonych liniowcem, oraz - w przypadku istnienia takich porozumień w sprawie podziału ładunku w dotychczasowych umowach - wypowiadają takie porozumienia;

b) zaprzestają stosowania lub powstrzymują się od wdrażania wszelkich środków administracyjnych, technicznych lub innych, które mogłyby stanowić pośrednie ograniczenie i wywierać skutek dyskryminujący w stosunku do obywateli lub przedsiębiorstw drugiej Strony w zakresie świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim.

7. Każda Strona zezwala podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego na posiadanie przedsiębiorstw na jej terytorium na warunkach zakładania i funkcjonowania przedsiębiorstw nie mniej korzystnych niż przyznane usługodawcom pochodzącym z tej Strony lub z państwa trzeciego, w zależności od tego, które są bardziej korzystne. Zgodnie z postanowieniami sekcji 2 niniejszego rozdziału, w odniesieniu do działalności takich przedsiębiorstw, każda Strona zezwala usługodawcom pochodzącym z drugiej Strony, zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, na prowadzenie działalności gospodarczej, w tym, lecz nie wyłącznie, w zakresie:

a) ogłaszania, marketingu i sprzedaży usług w zakresie transportu morskiego i usług pokrewnych, począwszy od podania ceny po fakturowanie, na własny rachunek lub w imieniu innych podmiotów świadczących usługi międzynarodowego transportu morskiego, poprzez bezpośredni kontakt z klientami;

b) dostarczania informacji handlowych wszelkimi środkami, w tym za pomocą skomputeryzowanych systemów informacji i elektronicznej wymiany danych (z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń antydyskryminacyjnych w zakresie telekomunikacji);

c) przygotowania dokumentów dotyczących transportu, dokumentów celnych i innych dokumentów związanych z pochodzeniem i charakterem przewożonych przedmiotów;

d) organizowania zawijania statków do portów lub przyjmowania dostaw ładunków na własny rachunek lub w imieniu innych podmiotów świadczących usługi międzynarodowego transportu morskiego;

e) zawierania wszelkich porozumień handlowych z wszelkimi lokalnymi agencjami spedycyjnymi, włączając udział w kapitale spółki oraz wyznaczanie personelu rekrutowanego lokalnie lub za granicą, z zastrzeżeniem odnośnych przepisów niniejszego Układu;

f) nabywania usług transportowych i korzystania z nich - na własny rachunek lub w imieniu klientów (oraz odsprzedaży ich klientom) - z wykorzystaniem wszelkich rodzajów transportu, w tym transportu wodnego śródlądowego, drogowego i kolejowego, niezbędnych do świadczenia zintegrowanych usług transportowych;

g) posiadania na własność sprzętu niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej.

8. Każda Strona udostępnia podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego, na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, następujące usługi w porcie: pilotaż, holowanie i pomoc holowniczą, zaopatrzenie, uzupełnianie paliwa i wody, odbiór odpadów i utylizacja odpadów balastowych, usługi kapitanatu portu, pomoc nawigacyjną, usługi operacyjne na nabrzeżu niezbędne dla funkcjonowania statku, włączając usługi komunikacyjne, dostawę wody i energii elektrycznej; usługi naprawcze w przypadku nagłych awarii; kotwiczenie, cumowanie i usługi związane z cumowaniem.

9. Każda Strona umożliwia podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego świadczenie usług tego rodzaju również na odcinkach morskich przebiegających na śródlądowych drogach wodnych drugiej Strony.

10. Każda Strona zezwala podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego na korzystanie - w sposób niedyskryminujący i na zasadach uzgodnionych pomiędzy odnośnymi przedsiębiorstwami - z usług dowozowych pomiędzy portami Ukrainy lub pomiędzy portami poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej, oferowanych przez podmioty pierwszej Strony świadczące usługi międzynarodowego transportu morskiego.

11. Niniejszy Układ nie ma wpływu na stosowanie porozumień morskich zawartych pomiędzy Ukrainą a państwami członkowskimi Unii Europejskiej w kwestiach nieobjętych zakresem niniejszego Układu. Jeśli w pewnych kwestiach niniejszy Układ jest mniej korzystny niż istniejące porozumienia pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Ukrainą, to pierwszeństwo mają postanowienia korzystniejsze, bez uszczerbku dla zobowiązań Strony UE i z uwzględnieniem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Postanowienia niniejszego Układu zastępują postanowienia dotychczasowych dwustronnych porozumień pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Ukrainą, o ile postanowienia tych porozumień są niezgodne z postanowieniami niniejszego Układu, z wyjątkiem sytuacji, o której mowa w poprzednim zdaniu, albo są identyczne. Postanowienia istniejących porozumień dwustronnych w kwestiach nieobjętych zakresem niniejszego Układu nadal mają zastosowanie.

Artykuł  136

Transport drogowy, kolejowy i wodny śródlądowy

1. Z myślą o zapewnieniu skoordynowanego rozwoju i stopniowej liberalizacji transportu między Stronami w sposób dostosowany do ich wzajemnych potrzeb handlowych, warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie drogowym, kolejowym i wodnym śródlądowym określa się w ewentualnych przyszłych szczególnych porozumieniach dotyczących transportu drogowego, kolejowego i wodnego śródlądowego.

2. Przed zawarciem porozumień, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Strony nie doprowadzają do tego, aby warunki wzajemnego dostępu do rynków pomiędzy nimi były bardziej restrykcyjne, niż w dniu poprzedzającym wejście w życie niniejszego Układu.

3. Postanowienia istniejących porozumień dwustronnych w kwestiach nieobjętych zakresem ewentualnych przyszłych porozumień, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nadal mają zastosowanie.

Artykuł  137

Transport lotniczy

1. Z myślą o zapewnieniu skoordynowanego rozwoju i stopniowej liberalizacji transportu między Stronami w sposób dostosowany do ich wzajemnych potrzeb handlowych, warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym powinny być zgodne z umową między UE a Ukrainą o wspólnym obszarze lotniczym (dalej zwaną "WOL").

2. Do chwili zawarcia WOL Strony nie podejmują żadnych środków ani działań, które byłyby bardziej restrykcyjne lub dyskryminujące w porównaniu z sytuacją istniejącą przed wejściem w życie niniejszego Układu.

Artykuł  138

Zbliżenie przepisów

Ukraina dostosowuje swoje prawodawstwo, w tym przepisy administracyjne, techniczne i inne przepisy, do prawodawstwa Strony UE istniejącego w jakiejkolwiek chwili w dziedzinie międzynarodowego transportu morskiego, w zakresie, w jakim służy to osiągnięciu celów liberalizacji, wzajemnego dostępu do rynków Stron oraz przepływu pasażerów i towarów. Zbliżenie to rozpoczyna się w dniu podpisania niniejszego Układu i jest stopniowo rozszerzane o wszystkie elementy dorobku prawnego UE, o których mowa w załączniku XVII do niniejszego Układu.

Sekcja  6

Handel elektroniczny

Artykuł  139

Cel i zasady

1. Uznając, że handel elektroniczny zwiększa możliwości handlowe w wielu sektorach, Strony uzgadniają, że będą propagowały rozwój handlu elektronicznego między sobą, w szczególności poprzez współpracę w kwestiach związanych z handlem elektronicznym podjętych w postanowieniach niniejszego rozdziału.

2. Strony zgadzają się, że rozwój handlu elektronicznego musi być w pełni zgodny z najwyższymi międzynarodowymi standardami w zakresie ochrony danych, aby zdobyć zaufanie użytkowników handlu elektronicznego.

3. Strony uzgadniają, że przekaz elektroniczny uznaje się za świadczenie usług w rozumieniu sekcji 3 (Transgraniczne świadczenie usług) niniejszego rozdziału, które nie może być objęte należnościami celnymi.

Artykuł  140

Aspekty regulacyjne handlu elektronicznego

1. Strony utrzymują dialog dotyczący kwestii regulacyjnych związanych z handlem elektronicznym, który obejmuje między innymi następujące kwestie:

a) uznanie certyfikatów podpisów elektronicznych wydawanych użytkownikom oraz ułatwianie świadczenia transgranicznych usług certyfikacyjnych,

b) odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami w odniesieniu do przesyłania lub przechowywania informacji,

c) traktowanie niezamówionych komercyjnych wiadomości elektronicznych,

d) ochrona konsumentów w zakresie handlu elektronicznego,

e) wszelkie inne kwestie mające związek z rozwojem handlu elektronicznego.

2. Współpraca taka może obejmować wymianę informacji dotyczących prawodawstwa poszczególnych Stron w tych kwestiach, jak również wdrażania tego prawodawstwa.

Sekcja  7

W y j ą t k i

Artykuł  141

Wyjątki ogólne

1. Bez uszczerbku dla wyjątków ogólnych określonych w art. 472 niniejszego Układu postanowienia niniejszego rozdziału oraz załączników XVI-A, XVI-B, XVI-C, XVI-D, XVI-E, XVI-F i XVII do niniejszego Układu podlegają wyjątkom opisanym w niniejszym artykule.

2. Z zastrzeżeniem wymogu, aby środki takie nie były stosowane w sposób, który mógłby stanowić arbitralną lub nieuzasadnioną dyskryminację pomiędzy państwami, w których obowiązują podobne warunki, bądź stanowiący ukryte ograniczenie dla zakładania przedsiębiorstw lub transgranicznego świadczenia usług, żadne postanowienie niniejszego rozdziału nie może być interpretowane w sposób uniemożliwiający przyjęcie lub stosowanie przez którąkolwiek ze Stron środków:

a) niezbędnych dla ochrony bezpieczeństwa publicznego lub moralności publicznej lub utrzymania porządku publicznego;

b) niezbędnych dla ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin;

c) odnoszących się do zachowania ograniczonych zasobów naturalnych, jeżeli środki te stosowane są w połączeniu z ograniczeniami dotyczącymi krajowych inwestorów lub krajowej podaży i konsumpcji usług;

d) niezbędnych do ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej;

e) niezbędnych dla zapewnienia przestrzegania przepisów ustawowych i wykonawczych, które nie są sprzeczne z postanowieniami niniejszego rozdziału, łącznie z przepisami odnoszącymi się do:

(i) zapobiegania działaniom charakterze oszukańczym i podstępnym lub postępowania ze skutkami niewykonania umów;

(ii) ochrony życia prywatnego osób w zakresie przetwarzania i rozpowszechniania danych osobowych oraz ochrony poufności ich osobistych akt i rachunków;

(iii) bezpieczeństwa;

f) niezgodnych z art. 88 ust. 1 i art. 94 niniejszego Układu, pod warunkiem że zróżnicowane traktowanie ma na celu zapewnienie skutecznego lub sprawiedliwego opodatkowania lub poboru podatków bezpośrednich w odniesieniu do działalności gospodarczej, inwestorów lub usługodawców drugiej Strony ³⁴ .

3. Postanowienia niniejszego rozdziału oraz załączników XVI-A, XVI-B, XVI-C, XVI-D, XVI-E, XVI-F i XVII do niniejszego Układu nie mają zastosowania do systemów zabezpieczenia społecznego poszczególnych Stron ani do działań prowadzonych na terytorium poszczególnych Stron, które związane są, nawet tylko sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.

Artykuł  142

Środki w zakresie opodatkowania

Traktowanie na zasadzie KNU przyznane zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału, nie ma zastosowania do traktowania w zakresie opodatkowania, którego Strony udzielają lub udzielą w przyszłości na podstawie zawartych między sobą porozumień mających na celu unikanie podwójnego opodatkowania.

Artykuł  143

Wyjątki ze względów bezpieczeństwa

1. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane w sposób:

a) wymagający od którejkolwiek ze Stron dostarczenia informacji, których ujawnienie uważa ona za sprzeczne z jej podstawowymi interesami bezpieczeństwa; lub

b) uniemożliwiający którejkolwiek ze Stron podjęcie jakiegokolwiek działania uznanego przez nią za niezbędne dla ochrony jej podstawowych interesów bezpieczeństwa:

(i) związanego z produkcją broni, amunicji lub materiałów wojskowych lub handlem nimi;

(ii) odnoszącego się do działalności gospodarczej prowadzonej bezpośrednio lub pośrednio dla celów zaopatrzenia obiektów wojskowych;

(iii) odnoszącego się do materiałów rozszczepialnych i materiałów do syntezy jądrowej lub materiałów służących do ich uzyskania; lub

(iv) podjętego w czasie wojny lub w obliczu innego zagrożenia w stosunkach międzynarodowych; lub

c) uniemożliwiający którejkolwiek ze Stron podejmowanie wszelkich działań w celu wywiązania się z zobowiązań podjętych w celu utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

ROZDZIAŁ  7

Płatności bieżące i przepływ kapitału

Artykuł  144

Płatności bieżące

Strony zobowiązują się do nienakładania jakichkolwiek ograniczeń i zezwalają na dokonywanie, w walucie w pełni wymienialnej i zgodnie z postanowieniami art. VIII Statutu MFW, wszelkich płatności i transferów na rachunku bieżącym w ramach bilansu płatniczego między Stronami.

Artykuł  145

Przepływy kapitału

1. W odniesieniu do transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego, od momentu wejścia w życie niniejszego Układu Strony zapewniają swobodny przepływ kapitału związanego z bezpośrednimi inwestycjami ³⁵  dokonywanymi zgodnie z przepisami ustawowymi państwa przyjmującego, kapitału związanego z inwestycjami dokonywanymi zgodnie z postanowieniami rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu, jak również likwidacją lub przeniesieniem tego kapitału oraz wszelkiego wynikającego z niego zysku.

2. W odniesieniu do innych transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego od momentu wejścia w życie niniejszego Układu, bez uszczerbku dla innych jego postanowień, Strony zapewniają:

a) swobodny przepływ kapitału związanego z kredytami dotyczącymi transakcji handlowych lub ze świadczeniem usług, w których uczestniczy rezydent jednej ze Stron;

b) swobodny przepływ kapitału związanego z inwestycjami portfelowymi oraz pożyczkami i kredytami finansowymi udzielonymi przez inwestorów drugiej Strony.

3. Ukraina zobowiązuje się do ukończenia liberalizacji transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego równoważnej liberalizacji w Stronie UE przed przyznaniem traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w obszarze usług finansowych zgodnie z art. 4 ust. 3 załącznika XVII do niniejszego Układu. Pozytywna ocena ukraińskiego prawodawstwa dotyczącego przepływów kapitału, jego wdrożenie i stałe egzekwowanie zgodnie z zasadami przedstawionymi w art. 4 ust. 3 załącznika XVII do niniejszego Układu jest koniecznym warunkiem wstępnym jakiejkolwiek decyzji Komitetu ds. Handlu o przyznaniu traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w odniesieniu do usług finansowych.

4. Bez uszczerbku dla innych postanowień niniejszego Układu, Strony nie wprowadzają żadnych nowych ograniczeń w zakresie przepływu kapitału ani bieżących płatności między rezydentami UE i Ukrainy ani nie nadają istniejącym regulacjom bardziej restrykcyjnego charakteru.

Artykuł  146

Środki ochronne

Bez uszczerbku dla innych postanowień niniejszego Układu, w przypadku gdy w szczególnych okolicznościach płatności lub przepływ kapitału między Stronami powoduje lub może spowodować poważne trudności w funkcjonowaniu polityki kursowej lub polityki pieniężnej ³⁶  w jednym lub większej liczbie państw członkowskich Unii Europejskiej lub na Ukrainie, zainteresowane Strony mogą podjąć środki ochronne w odniesieniu do przepływu kapitału między UE a Ukrainą na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeżeli środki takie są absolutnie niezbędne. Strona przyjmująca środki ochronne informuje drugą Stronę niezwłocznie o ich przyjęciu oraz przedstawia, najszybciej jak to możliwe, harmonogram ich znoszenia.

Artykuł  147

Przepisy dotyczące ułatwienia i dalszej liberalizacji

1. Strony konsultują się wzajemnie w celu ułatwienia przepływu kapitału między nimi, aby wspierać cele niniejszego Układu.

2. W ciągu pierwszych czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu Strony podejmują środki pozwalające na stworzenie warunków niezbędnych do dalszego stopniowego stosowania unijnych przepisów dotyczących swobodnego przepływu kapitału.

3. Przed upływem piątego roku po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu dokonuje przeglądu środków i określa zasady dalszej liberalizacji.

ROZDZIAŁ  8

Zamówienia publiczne

Artykuł  148

Cele

Strony uznają wkład przejrzystych, niedyskryminacyjnych, konkurencyjnych i otwartych procedur przetargowych w zrównoważony rozwój gospodarczy oraz przyjmują za swój cel skuteczne, wzajemne i stopniowe otwarcie swoich rynków zamówień publicznych.

W niniejszym rozdziale przewidziano wzajemny dostęp do rynków zamówień publicznych na podstawie zasady traktowania narodowego na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym w odniesieniu do zamówień publicznych i koncesji w sektorze tradycyjnym i w sektorze użyteczności publicznej. Przewiduje on stopniowe zbliżanie prawodawstwa dotyczącego zamówień publicznych na Ukrainie z dorobkiem prawnym Unii w tej dziedzinie, wraz z reformą instytucjonalną oraz utworzeniem skutecznego systemu zamówień publicznych na podstawie zasad regulujących zamówienia publiczne w Stronie UE oraz warunki i definicje określone w dyrektywie 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (dalej zwanej "dyrektywą 2004/18/WE") oraz dyrektywie 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (dalej zwanej "dyrektywą 2004/17/WE").

Artykuł  149

Zakres stosowania

1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, jak również do zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi w sektorach użyteczności publicznej oraz do koncesji na roboty budowlane i usługi.

2. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do wszelkich instytucji zamawiających oraz podmiotów zamawiających, które są zgodne z definicjami zawartymi w dorobku prawnym UE dotyczącym zamówień publicznych (dalej łącznie zwanych "podmiotami zamawiającymi"). Obejmuje on również podmioty prawa publicznego i przedsiębiorstwa publiczne świadczące usługi użyteczności publicznej, takie jak przedsiębiorstwa państwowe prowadzące taką działalność oraz przedsiębiorstwa prywatne działające na podstawie szczególnych i wyłącznych praw, świadczące usługi użyteczności publicznej.

3. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do zamówień o wartości przekraczającej progi ustanowione w załączniku XXI-P.

Podstawą obliczania szacunkowej wartości zamówienia publicznego jest całkowita kwota należna, bez podatku od wartości dodanej. Przy stosowaniu tych progów Ukraina będzie przeliczać te wartości na własną walutę krajową przy zastosowaniu kursu wymiany swojego banku narodowego.

Powyższe progi podlegają regularnemu przeglądowi co dwa lata, począwszy od pierwszego parzystego roku po wejściu w życie niniejszego Układu, na podstawie średniej dziennej wartości euro, wyrażonej w specjalnym prawie ciągnienia, z okresu 24 miesięcy upływającego w ostatnim dniu sierpnia poprzedzającym korektę ze skutkiem od dnia 1 stycznia. Wartość progów poddanych przeglądowi w ten sposób, w miarę potrzeby, zostaje zaokrąglona w dół do najbliższego tysiąca euro. Komitet ds. Handlu przyjmuje korektę progów zgodnie z procedurą opisaną w tytule VII (Postanowienia instytucjonalne, ogólne i końcowe) niniejszego Układu.

Artykuł  150

Kontekst instytucjonalny

1. Strony ustanawiają lub utrzymują odpowiednie ramy i mechanizmy instytucjonalne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu zamówień publicznych oraz do wdrażania stosownych zasad.

2. W ramach reformy instytucjonalnej Ukraina wyznacza w szczególności:

a) centralny organ wykonawczy odpowiedzialny za politykę gospodarczą, którego zadaniem jest zagwarantowanie spójnej polityki we wszystkich obszarach związanych z zamówieniami publicznymi. Taki organ ułatwia i koordynuje wdrażanie niniejszego rozdziału i kieruje procesem zbliżenia przepisów;

b) bezstronny i niezależny organ, którego zadaniem jest dokonywanie przeglądu decyzji podejmowanych przez instytucje lub podmioty zamawiające w trakcie udzielania zamówień. W tym kontekście "niezależny" oznacza, że jest to organ publiczny, który jest odrębny od jakichkolwiek podmiotów zamawiających lub podmiotów gospodarczych. Musi istnieć możliwość poddania decyzji takiego organu kontroli sądowej.

3. Strony zapewniają skuteczne egzekwowanie decyzji organów odpowiedzialnych za rozpatrywanie skarg.

Artykuł  151

Podstawowe normy regulujące udzielanie zamówień

1. Nie później niż sześć miesięcy od wejścia w życie niniejszego Układu, w zakresie udzielania wszelkich zamówień Strony przestrzegają szeregu podstawowych norm określonych w ust. 2-15 niniejszego Układu. Te podstawowe normy wywodzą się bezpośrednio z przepisów i zasad dotyczących zamówień publicznych, określonych w dorobku prawnym UE regulującym te kwestie, w tym z zasad niedyskryminacji, równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności.

Publikacja

2. Strony zapewniają, aby wszystkie planowane zamówienia były publikowane w stosownych mediach w wystarczający sposób:

a) aby umożliwić otwarcie rynku na konkurencję oraz

b) aby umożliwić zainteresowanym podmiotom gospodarczym uzyskanie odpowiedniego dostępu do informacji dotyczących planowanych zamówień przed ich udzieleniem oraz wyrażenie zainteresowania ich uzyskaniem.

3. Publikacja musi być dostosowana do ekonomicznego znaczenia zamówienia dla podmiotów gospodarczych.

4. Publikacja zawiera co najmniej istotne szczegóły zamówienia, które ma zostać udzielone, kryteria kwalifikacji podmiotowej, metodę udzielenia, kryteria udzielenia zamówienia oraz wszelkie inne dodatkowe informacje, których podmioty gospodarcze mogłyby w uzasadnionym zakresie potrzebować, aby podjąć decyzję o wyrażeniu zainteresowania uzyskaniem zamówieniem.

Udzielanie zamówień

5. Wszystkie zamówienia udzielane są w ramach przejrzystych i bezstronnych procedur, które zapobiegają działaniom korupcyjnym. Taką bezstronność zapewnia się w szczególności przez niedyskryminacyjny opis przedmiotu zamówienia, zapewnienie równego dostępu wszystkim podmiotom gospodarczym, odpowiednie ramy czasowe oraz przejrzyste i obiektywne podejście.

6. Opisując cechy wymaganych robót budowlanych, dostaw lub usług, podmiot zamawiający stosuje ogólny opis zasad wykonania i funkcji oraz norm międzynarodowych, europejskich lub krajowych.

7. Opis wymaganych cech robót budowlanych, dostaw lub usług nie powinien zawierać odniesienia do konkretnej marki czy źródła ani też konkretnego procesu, znaku towarowego, patentu, rodzaju czy też określonego pochodzenia lub produkcji, o ile takie odniesienie nie jest uzasadnione przedmiotem zamówienia i opatrzone słowami "lub równoważny". Preferowane jest stosowanie ogólnych opisów zasad wykonania lub funkcji.

8. Podmioty zamawiające nie nakładają warunków, które skutkowałyby bezpośrednią lub pośrednią dyskryminacją podmiotów gospodarczych drugiej Strony, na przykład wymogów, aby podmioty gospodarcze zainteresowane uzyskaniem zamówienia miały siedzibę w tym samym państwie, regionie lub terytorium co podmiot zamawiający.

Niezależnie od powyższego w przypadkach, w których jest to uzasadnione szczególnymi okolicznościami towarzyszącymi zamówieniu, na wyłonionego wnioskodawcę można nałożyć wymóg ustanowienia określonej infrastruktury gospodarczej na miejscu wykonania.

9. Terminy na wyrażenie zainteresowania i przedłożenie ofert muszą być wystarczająco długie, aby podmioty gospodarcze pochodzące z drugiej Strony mogły dokonać rzetelnej oceny przetargu i przygotować swoją ofertę.

10. Wszyscy uczestnicy muszą być w stanie zapoznać się z wyprzedzeniem z mającymi zastosowanie przepisami, kryteriami kwalifikacji i kryteriami udzielenia zamówienia. Przepisy te muszą mieć zastosowanie na równi do wszystkich uczestników.

11. Podmioty zamawiające mogą zwracać się do ograniczonej liczby wnioskodawców o przedstawienie oferty, pod warunkiem że:

a) odbywa się to w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny; oraz

b) wyboru dokonuje się wyłącznie na podstawie obiektywnych czynników, takich jak doświadczenie wnioskodawców w danym sektorze, rozmiary i infrastruktura ich przedsiębiorstw bądź ich możliwości techniczne i zawodowe.

Zwracając się do ograniczonej liczby wnioskodawców o przedstawienie oferty, należy wziąć pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniej konkurencji.

12. Podmioty zamawiające mogą skorzystać z procedury negocjacyjnej wyłącznie w wyjątkowych i określonych przypadkach, gdy korzystanie z takiej procedury w rzeczywistości nie zakłóca konkurencji.

13. Podmioty zamawiające mogą korzystać z systemów kwalifikowania jedynie pod warunkiem że wykaz kwalifikowanych podmiotów zostanie sporządzony w drodze należycie ogłoszonego, przejrzystego i otwartego postępowania. Zamówień wchodzących w zakres tego rodzaju systemów również udziela się na niedyskryminacyjnych warunkach.

14. Strony zapewniają, aby zamówienia były udzielane w sposób przejrzysty wnioskodawcom, którzy przedstawili ekonomicznie najkorzystniejszą ofertę lub ofertę zawierającą najniższą cenę, na podstawie kryteriów przetargu i przepisów proceduralnych ustanowionych i ogłoszonych z wyprzedzeniem. Ostateczne decyzje są przekazywane wszystkim wnioskodawcom bez zbędnej zwłoki. Na żądanie wnioskodawcy, który nie został wybrany, musi zostać przedstawione wystarczająco szczegółowe uzasadnienie, umożliwiające weryfikację decyzji.

Ochrona sądowa

15. Strony zapewniają każdej osobie, która ma lub miała interes w uzyskaniu określonego zamówienia i która poniosła lub mogłaby ponieść szkodę z tytułu domniemanego naruszenia, prawo do skutecznej i bezstronnej ochrony sądowej przed jakąkolwiek decyzją podmiotu zamawiającego dotyczącą udzielenia tego zamówienia. Decyzje podjęte w trakcie i na zakończenie takiej procedury weryfikacji są podawane do wiadomości publicznej w sposób wystarczający, aby poinformować wszystkie zainteresowane podmioty gospodarcze.

Artykuł  152

Planowanie zbliżenia prawodawstwa

1. Przed rozpoczęciem zbliżenia prawodawstwa Ukraina przedkłada Komitetowi ds. Handlu kompleksowy plan wdrożenia niniejszego rozdziału, określający harmonogram i kluczowe etapy, który powinien obejmować wszystkie reformy z zakresu zbliżenia prawodawstwa i budowania zdolności instytucjonalnych. Plan ten musi być zgodny z etapami i harmonogramami przedstawionymi w załączniku XXI-A do niniejszego Układu.

2. Plan obejmuje wszystkie aspekty reformy i ogólne ramy prawne wdrożenia działań związanych z zamówieniami publicznymi, a w szczególności: zbliżenie prawodawstwa w zakresie zamówień publicznych, zamówień w sektorze usług użyteczności publicznej, koncesji na roboty budowlane oraz procedur weryfikacji, a także wzmocnienie możliwości administracyjnych na wszystkich poziomach, łącznie z organami weryfikującymi i mechanizmami egzekwowania.

3. Po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komitet ds. Handlu plan zostaje uznany za dokument referencyjny do celów wdrożenia niniejszego rozdziału. Unia Europejska dokłada wszelkich starań, aby wspomóc Ukrainę we wdrożeniu planu.

Artykuł  153

Zbliżenie prawodawstwa

1. Ukraina zapewnia stopniowe zapewnianie zgodności swojego istniejącego i przyszłego prawodawstwa w zakresie zamówień publicznych z dorobkiem prawnym UE w tej dziedzinie.

2. Zbliżenie przepisów odbywa się w kilku etapach przedstawionych w załączniku XXI-A oraz załącznikach XXI-B do XXI-E, załącznikach XXI-G, XXI-H i XXI-J do niniejszego Układu. W załącznikach XXI-F i XXI-I do niniejszego Układu określono nieobowiązkowe elementy, które nie wymagają transpozycji, natomiast w załącznikach XXI-K do XXI-N do niniejszego Układu określono elementy dorobku prawnego UE, które pozostają poza zakresem zbliżenia prawodawstwa. W trakcie tego procesu należy uwzględnić odpowiednie orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz środki wykonawcze przyjmowane przez Komisję Europejską, jak również - jeśli okaże się to konieczne - wszelkie zmiany w dorobku prawnym Unii wprowadzone do tego czasu. Po ukończeniu każdego etapu wdrożenia, podlega ono ocenie Komitetu ds. Handlu, a po wydaniu pozytywnej oceny przez ten Komitet następuje wzajemne udzielenie dostępu do rynku zgodnie z załącznikiem XXI-A do niniejszego Układu. Komisja Europejska bez zbędnej zwłoki powiadamia Ukrainę o wszelkich zmianach dorobku prawnego UE. Komisja zapewni odpowiednie doradztwo i pomoc techniczną, aby ułatwić wdrożenie takich zmian.

3. Strony zgodnie postanawiają, że Komitet ds. Handlu przystępuje do oceny kolejnego etapu, dopiero gdy środki służące do wdrożenia poprzedniego etapu zostaną zrealizowane i zatwierdzone w trybie określonym w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Strony zapewniają zgodność tych aspektów i obszarów zamówień publicznych, które nie są objęte niniejszym artykułem, z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i równego traktowania, określonymi w art. 151 niniejszego Układu.

Artykuł  154

Dostęp do rynku

1. Strony zgodnie postanawiają, że będą stopniowo i równocześnie dążyć do skutecznego i wzajemnego otwarcia swoich rynków. W trakcie procesu zbliżenia przepisów zakres wzajemnie udzielanego dostępu do rynku jest powiązany z postępami w ramach tego procesu, wyszczególnionymi w załączniku XXI-A do niniejszego Układu.

2. Decyzję o przejściu do kolejnego etapu otwarcia rynku podejmuje się na podstawie oceny jakości przyjętego prawodawstwa oraz ich praktycznego wdrożenia. Tego rodzaju oceny dokonuje regularnie Komitet ds. Handlu.

3. W zakresie, w jakim jedna Strona dokonała zgodnie z załącznikiem XXI-A do niniejszego Układu otwarcia rynku zamówień publicznych dla drugiej Strony, Strona UE zapewnia dostęp do postępowań o udzielenie zamówienia ukraińskim przedsiębiorstwom - bez względu na to, czy mają one siedzibę w UE - zgodnie z przepisami UE dotyczącymi zamówień publicznych i na warunkach nie mniej korzystnych niż w odniesieniu do przedsiębiorstw pochodzących z UE; Ukraina zaś zapewnia dostęp do postępowań o udzielenie zamówienia dla przedsiębiorstw z UE - bez względu na to, czy mają one siedzibę na Ukrainie - zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych i na warunkach nie mniej korzystnych niż w odniesieniu do przedsiębiorstw ukraińskich.

4. Po wdrożeniu ostatniego etapu procesu zbliżenia przepisów Strony przeanalizują możliwość wzajemnego zapewnienia dostępu do rynku zamówień publicznych w odniesieniu do zamówień poniżej progów wartości określonych w art. 149 ust. 3 niniejszego Układu.

5. Finlandia zastrzega swoje stanowisko w odniesieniu do Wysp Alandzkich.

Artykuł  155

Informacje

1. Strony zapewniają odpowiednie poinformowanie podmiotów zamawiających i podmiotów gospodarczych na temat procedur zamówień publicznych, w tym poprzez publikację wszystkich odnośnych przepisów ustawodawczych i decyzji administracyjnych.

2. Strony zapewniają skuteczne rozpowszechnianie informacji na temat możliwości składania ofert.

Artykuł  156

Współpraca

1. Strony zwiększają współpracę poprzez wymianę doświadczeń i informacji dotyczących swoich najlepszych praktyk i ram regulacyjnych.

2. UE ułatwia wdrożenie niniejszego rozdziału, w tym - w stosownych przypadkach - poprzez pomoc techniczną. Zgodnie z postanowieniami dotyczącymi współpracy finansowej w tytule VI (Współpraca finansowa, w tym postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych) niniejszego Układu konkretne decyzje dotyczące pomocy finansowej są podejmowane z wykorzystaniem stosownych mechanizmów i instrumentów finansowych UE.

3. Orientacyjny wykaz zagadnień objętych współpracą zawarto w załączniku XXI-O do niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  9

Własność intelektualna

Sekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  157

Cele

Celem niniejszego rozdziału jest:

a) ułatwianie produkcji i komercjalizacji innowacyjnych i nowoczesnych produktów na terytorium Stron; oraz

b) osiągnięcie odpowiedniego i skutecznego poziomu ochrony oraz egzekwowania praw własności intelektualnej.

Artykuł  158

Charakter i zakres zobowiązań

1. Strony zapewniają odpowiednie i skuteczne wykonanie umów międzynarodowych dotyczących własności intelektualnej, których są stronami, w tym Porozumienia w sprawie handlowych aspektów własności intelektualnej (TRIPS), znajdującego się w załączniku 1C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) (zwanego dalej "Porozumieniem TRIPS"). Postanowienia niniejszego rozdziału uzupełniają i precyzują prawa i obowiązki Stron zgodnie z porozumieniem TRIPS i innymi umowami międzynarodowymi w dziedzinie własności intelektualnej.

2. Do celów niniejszego Układu prawa własności intelektualnej obejmują prawa autorskie, w tym prawa autorskie do programów komputerowych i baz danych, prawa pokrewne do praw autorskich, prawa dotyczące patentów, w tym prawa w zakresie patentów dotyczących wynalazków biotechnologicznych, znaki towarowe, nazwy handlowe, o ile zgodnie z odnośnym prawem krajowym są one chronione jako wyłączne prawa własności, wzory, wzory schematów (topografii) układów scalonych, oznaczenia geograficzne, w tym oznaczenia pochodzenia, oznaczenia źródła, odmiany roślin, ochronę informacji niejawnych oraz ochronę przed nieuczciwą konkurencją, o których mowa w art. 10 bis Konwencji związkowej paryskiej o ochronie własności przemysłowej (z 1967 r.) (zwanej dalej "konwencją paryską").

Artykuł  159

Transfer technologii

1. Strony zgodnie postanawiają wymieniać się opiniami i informacjami o swoich krajowych i międzynarodowych praktykach oraz politykach dotyczących transferu technologii. Obejmuje to w szczególności środki ułatwiające przepływ informacji, partnerstwa biznesowe, zezwolenia oraz dobrowolne podwykonawstwo. Szczególną uwagę należy zwrócić na warunki niezbędne dla stworzenia odpowiedniego otoczenia, umożliwiającego transfer technologii w krajach przyjmujących, łącznie z takimi kwestiami jak odpowiednie ramy prawne oraz rozwój kapitału ludzkiego.

2. Strony zapewniają ochronę uzasadnionych interesów posiadaczy praw własności intelektualnej.

Artykuł  160

Wyczerpanie

Strony mają swobodę ustanowienia własnego systemu dotyczącego wyczerpania praw własności intelektualnej, z zastrzeżeniem postanowień porozumienia TRIPS.

Sekcja  2

Normy dotyczące praw własności intelektualnej

Podsekcja  1

Prawo autorskie i prawa pokrewne

Artykuł  161

Przyznana ochrona

Strony przestrzegają:

a) art. 1-22 Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (1961 r.) (zwanej dalej "konwencją rzymską");

b) art. 1-18 Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (1886 r., ostatnio zmieniona w 1979 r.) (zwanej dalej "konwencją berneńską");

c) art. 1-14 Traktatu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (zwanej dalej "WIPO") o prawie autorskim (1996 r.) (zwanego dalej "WCT"); oraz

d) art. 1-23 Traktatu WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach (1996 r.).

Artykuł  162

Czas trwania praw autorskich

1. Prawa autora utworu literackiego lub artystycznego w rozumieniu art. 2 konwencji berneńskiej podlegają ochronie w okresie życia autora i przez okres 70 lat po jego śmierci, niezależnie od daty zgodnego z prawem publicznego udostępnienia utworu.

2. W przypadku utworu współautorskiego okres, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia śmierci ostatniego z autorów.

3. W przypadku utworów anonimowych lub utworów, przy których posłużono się pseudonimem, okres ochrony wynosi 70 lat po dniu zgodnego z prawem publicznego udostępnienia utworu. Jednakże jeżeli pseudonim, którym posłużył się autor, nie pozostawia wątpliwości co do tożsamości autora, lub jeżeli autor ujawnia swoją tożsamość w okresie przewidzianym w zdaniu pierwszym, okresem ochrony mającym zastosowanie jest okres określony w ust. 1.

4. W przypadku gdy utwór publikowany jest w tomach, częściach, odcinkach, fragmentach lub wkładkach, a okres ochrony biegnie od dnia, w którym utwór został zgodnie z prawem udostępniony publicznie, okres ochrony rozpoczyna swój bieg dla każdej z wymienionych części oddzielnie.

5. W przypadku utworów, których okres ochrony nie jest liczony od dnia śmierci autora lub autorów i które nie były zgodnie z prawem udostępnione publicznie w okresie 70 lat po ich stworzeniu, ochrona wygasa.

Artykuł  163

Okres ochrony utworów filmowych oraz audiowizualnych

1. Główny reżyser utworu filmowego lub audiowizualnego uważany jest za jego autora lub jednego z autorów. Strony mogą swobodnie wskazywać innych współautorów.

2. Okres ochrony utworu filmowego lub audiowizualnego wygasa po upływie co najmniej 70 lat po śmierci ostatniej osoby należącej do wskazanej grupy, bez względu na to, czy osoby te zostały uznane za współautorów. Grupa ta powinna obejmować przynajmniej głównego reżysera, autora scenariusza, autora dialogów i kompozytora muzyki skomponowanej specjalnie dla utworu filmowego lub audiowizualnego.

Artykuł  164

Czas trwania praw pokrewnych

1. Prawa artystów wykonawców wygasają po upływie przynajmniej 50 lat po dniu wykonania utworu. Jednakże jeżeli w tym terminie utrwalenie wykonania zostanie zgodnie z prawem opublikowane lub zgodnie z prawem publicznie udostępnione, prawa te wygasają po upływie przynajmniej 50 lat od dnia pierwszego takiego opublikowania lub pierwszego takiego publicznego udostępnienia, w zależności od tego, które z tych wydarzeń miało miejsce wcześniej.

2. Prawa producentów fonogramów wygasają po upływie przynajmniej 50 lat po sporządzeniu utrwalenia. Jednakże jeżeli w tym terminie fonogram został opublikowany zgodnie z prawem, wspomniane prawa wygasają po upływie przynajmniej 50 lat od dnia pierwszej publikacji dokonanej zgodnie z prawem. W przypadku braku publikacji dokonanej zgodnie z prawem w terminie określonym w zdaniu pierwszym oraz jeżeli fonogram został zgodnie z prawem publicznie udostępniony w tym terminie, wspomniane prawa wygasają po upływie 50 lat od dnia pierwszego dokonanego zgodnie z prawem publicznego udostępnienia utworu.

3. Prawa producentów pierwszego utrwalenia filmu wygasają po upływie przynajmniej 50 lat po sporządzeniu utrwalenia. Jednakże jeżeli w tym czasie film zostanie zgodnie z prawem opublikowany lub zgodnie z prawem publicznie udostępniony, prawa te wygasają po okresie przynajmniej 50 lat od dnia pierwszego takiego opublikowania lub pierwszego takiego publicznego udostępnienia, w zależności od tego, które z tych wydarzeń miało miejsce wcześniej. Określenie "film" oznacza utwór filmowy, audiowizualny lub ruchome obrazy, bez względu na to, czy są udźwiękowione.

4. Prawa organizacji nadawczych wygasają po okresie przynajmniej 50 lat po pierwszym nadaniu programu, niezależnie od tego, czy program ten emitowany jest przewodowo czy bezprzewodowo, w tym za pośrednictwem przekazu kablowego lub satelitarnego.

Artykuł  165

Ochrona utworów uprzednio nieopublikowanych

Każda osoba, która po wygaśnięciu okresu ochrony prawa autorskiego po raz pierwszy zgodnie z prawem publikuje lub zgodnie z prawem publicznie udostępnia utwór uprzednio nieopublikowany, korzysta z ochrony równoważnej ochronie praw majątkowych autora. Okres ochrony takich praw wynosi 25 lat od dnia pierwszego zgodnego z prawem opublikowania lub pierwszego zgodnego z prawem publicznego udostępnienia utworu.

Artykuł  166

Publikacje krytyczne i naukowe

Strony mogą również chronić publikacje krytyczne lub naukowe utworów, które stały się własnością publiczną. Maksymalny okres ochrony tych praw wynosi 30 lat od dnia pierwszego opublikowania zgodnego z prawem.

Artykuł  167

Ochrona fotografii

Fotografie, które są oryginalne w tym znaczeniu, że stanowią własną intelektualną twórczość autora, podlegają ochronie zgodnie z art. 162 niniejszego Układu. Strony mogą ustanowić ochronę innych fotografii.

Artykuł  168

Współpraca w zakresie zbiorowego zarządzania prawami

Strony uznają konieczność przyjęcia porozumień pomiędzy swoimi organizacjami zbiorowego zarządzania prawami autorskimi zapewniających łatwiejszy wzajemny dostęp i przekazywanie materiałów między terytoriami Stron, a także zapewniających wzajemne przekazywanie tantiem za wykorzystanie dzieł Stron oraz w pozostałych sprawach dotyczących praw autorskich. Strony uznają potrzebę osiągnięcia przez swoje organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wysokiego poziomu racjonalizacji oraz przejrzystości w odniesieniu do wykonywanych zadań.

Artykuł  169

Prawo utrwalania

1. Do celów niniejszego artykułu utrwalenie oznacza zapis dźwięków lub obrazów bądź ich reprezentacji, z którego mogą być postrzegane, kopiowane i przekazywane za pomocą odpowiednich urządzeń.

2. Strony zapewniają artystom wykonawcom wyłączne prawo zezwalania lub zakazywania utrwalania ich wykonań.

3. Strony zapewniają organizacjom nadawczym wyłączne prawo zezwalania lub zakazywania utrwalania ich programów, niezależnie od tego, czy chodzi o programy przekazywane bezprzewodowo czy przewodowo, w tym za pośrednictwem przekazu kablowego lub satelitarnego.

4. Dystrybutorowi kablowemu nie przysługuje prawo przewidziane w ust. 2 w przypadku gdy rozpowszechnia jedynie programy innych organizacji nadawczych.

Artykuł  170

Nadawanie i przekaz publiczny

1. Do celów niniejszego artykułu:

a) "nadawanie" oznacza bezprzewodowe przekazywanie do odbioru publicznego dźwięków lub też obrazów i dźwięków bądź ich reprezentacji; termin ten obejmuje także przekaz satelitarny; oraz przekaz za pomocą kodowanych sygnałów, w przypadku gdy urządzenia dekodujące są publicznie udostępnione przez tę samą organizację nadawczą lub za jej zgodą;

b) "przekaz publiczny" oznacza transmisję publiczną dźwięków wykonania lub dźwięków bądź reprezentacji dźwięków utrwalonych na fonogramie w jakikolwiek sposób inny niż nadawanie. Do celów ust. 3 "przekaz publiczny" obejmuje publiczne odtwarzanie dźwięków lub reprezentacji dźwięków utrwalonych na fonogramie.

2. Strony zapewniają artystom wykonawcom wyłączne prawo do zezwalania na bezprzewodowe nadawanie oraz przekaz publiczny ich wykonań artystycznych, lub ich zakazania, z wyjątkiem przypadku gdy wykonania te stanowią same w sobie nadawane wykonanie lub oparte są na utrwaleniu.

3. Strony zapewniają artystom wykonawcom i producentom fonogramów prawo do pojedynczego godziwego wynagrodzenia, jeżeli fonogram opublikowany w celach handlowych lub powielony egzemplarz takiego fonogramu jest wykorzystany do bezprzewodowego nadawania lub do wszelkiego przekazu publicznego, oraz do zapewnienia, aby to wynagrodzenie zostało rozdysponowane między odpowiednimi wykonawcami oraz producentami fonogramów. W przypadku braku porozumienia w tej sprawie między wykonawcami i producentami fonogramów Strony mogą określić warunki podziału tego wynagrodzenia między nimi.

4. Strony zapewniają organizacjom nadawczym wyłączne prawo do zezwalania na bezprzewodową retransmisję ich programów oraz przekaz publiczny ich programów, lub ich zakazywania, jeśli przekaz ten następuje w miejscach dostępnych publicznie za opłatą wstępu.

Artykuł  171

Prawo rozpowszechniania

1. Strony zapewniają autorom wyłączne prawo do zezwalania na publiczne rozpowszechnianie, w jakiejkolwiek formie, oryginału lub kopii ich utworów w drodze sprzedaży lub w inny sposób, bądź zakazywania takiego rozpowszechniania.

2. Strony zapewniają wyłączne prawo publicznego udostępniania przedmiotów ochrony wskazanych w lit. a)-d) niniejszego ustępu oraz ich kopii w drodze sprzedaży lub w inny sposób:

a) artystom wykonawcom w odniesieniu do utrwaleń ich wykonań;

b) producentom fonogramów w odniesieniu do ich fonogramów;

c) producentom pierwszego utrwalenia filmów w odniesieniu do oryginału i kopii ich filmów;

d) organizacjom nadawczym w odniesieniu do utrwaleń ich programów określonych w art. 169 ust. 3 niniejszego Układu.

Artykuł  172

Ograniczenia

1. Strony mogą postanowić o ograniczeniach praw, o których mowa w art. 169, 170 i 171 niniejszego Układu, w odniesieniu do:

a) użytku prywatnego;

b) wykorzystania krótkich fragmentów w sprawozdaniach dotyczących wydarzeń bieżących;

c) krótkotrwałego utrwalenia przez organizację nadawczą przy użyciu własnych środków i z przeznaczeniem do własnych programów;

d) wykorzystania służącego wyłącznie celom edukacyjnym lub badaniom naukowym.

2. Niezależnie od ust. 1 Strony mogą ustanowić tego samego rodzaju ograniczenia w zakresie ochrony artystów wykonawców, producentów fonogramów, organizacji nadawczych i producentów pierwszych utrwaleń filmów, jakie przewidziane są dla ochrony prawa autorskiego w zakresie utworów literackich i artystycznych. Licencje obowiązkowe mogą być jednak ustanowione jedynie w zakresie, w jakim są zgodne z postanowieniami konwencji rzymskiej.

3. Ograniczenia określone w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalnym wykorzystaniem przedmiotu objętego ochroną oraz nie naruszają w sposób nieuzasadniony uzasadnionych interesów posiadacza prawa autorskiego.

Artykuł  173

Prawo do zwielokrotniania utworu

Strony zapewniają wyłączne prawo do zezwalania na bezpośrednie lub pośrednie, tymczasowe lub ciągłe zwielokrotnianie utworu, przy wykorzystaniu wszelkich środków i w jakiejkolwiek formie, w całości lub częściowo, lub zakazywania takich działań:

a) autorom - w odniesieniu do ich utworów;

b) artystom wykonawcom - w odniesieniu do utrwaleń ich wykonań;

c) producentom fonogramów - w odniesieniu do ich fonogramów;

d) producentom pierwszych utrwaleń filmów - w odniesieniu do oryginału i kopii ich filmów;

e) organizacjom nadawczym - w odniesieniu do utrwaleń ich programów, niezależnie od tego, czy programy te transmitowane są przewodowo czy bezprzewodowo, włączając drogę kablową lub satelitarną.

Artykuł  174

Prawo do publicznego przekazu utworów i prawo do publicznego udostępniania innych przedmiotów objętych ochroną

1. Strony zapewniają autorom wyłączne prawo do zezwalania na jakikolwiek publiczny przekaz ich utworów, drogą przewodową lub bezprzewodową, lub jego zakazywania, włączając publiczne udostępnianie ich utworów w taki sposób, że osoby postronne mają do nich dostęp w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

2. Strony zapewniają wyłączne prawo do zezwalania na publiczne udostępnianie utworów, drogą przewodową lub bezprzewodową, lub jego zakazywanie, w taki sposób, że osoby postronne mają do nich dostęp w wybranym przez siebie miejscu i czasie:

a) artystom wykonawcom - w odniesieniu do utrwaleń ich wykonań;

b) producentom fonogramów - w odniesieniu do ich fonogramów;

c) producentom pierwszych utrwaleń filmów - w odniesieniu do oryginału i kopii ich filmów;

d) organizacjom nadawczym - w odniesieniu do utrwaleń ich programów, niezależnie od tego, czy programy te są transmitowane przewodowo czy bezprzewodowo, włączając drogę kablową lub satelitarną.

3. Obie Strony zgodnie postanawiają, że czynności publicznego przekazu lub udostępniania, określone w niniejszym artykule, nie powodują wyczerpania praw, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł  175

Wyjątki i ograniczenia

1. Strony zapewniają, aby tymczasowe czynności zwielokrotniania, o których mowa w art. 173 niniejszego Układu, które mają charakter przejściowy lub dodatkowy, które stanowią integralną i podstawową część procesu technologicznego i których jedynym celem jest umożliwienie:

a) transmisji w sieci wśród osób trzecich przez pośrednika; lub

b) zgodnego z prawem korzystania z utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną i które nie mają odrębnego znaczenia ekonomicznego, były wyłączone z prawa do zwielokrotniania przewidzianego w art. 173.

2. w przypadku gdy Strony ustanowią wyjątek lub ograniczenie w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania przewidzianego w art. 173, mogą one również ustanowić wyjątek lub ograniczenie w odniesieniu do prawa rozpowszechniania przewidzianego w art. 171 ust. 1 niniejszego Układu, w zakresie, w jakim wyjątek ten jest uzasadniony celem dopuszczonego zwielokrotniania.

3. Strony mogą ustanowić ograniczenia lub wyjątki od praw określonych w art. 173 i art. 174 niniejszego Układu tylko w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalnym wykorzystaniem przedmiotu objętego ochroną oraz nie naruszają w sposób nieuzasadniony uzasadnionych interesów posiadacza prawa autorskiego.

Artykuł  176

Ochrona środków technicznych

1. Strony zapewniają odpowiednią ochronę prawną zapobiegającą obejściu wszelkich skutecznych środków technicznych, które dana osoba dokonuje wiedząc lub mając uzasadnione podstawy, by wiedzieć, że działa w tym celu.

2. Strony zapewniają odpowiednią ochronę prawną zapobiegającą wytwarzaniu, przywozowi, dystrybucji, sprzedaży, wypożyczaniu, reklamowaniu sprzedaży lub wypożyczania bądź posiadaniu w celach handlowych urządzeń, produktów lub części składowych, lub świadczeniu usług, które:

a) są promowane, reklamowane lub wprowadzane do obrotu w celu obejścia skutecznych środków technicznych; lub

b) mają jedynie ograniczony cel handlowy lub zastosowanie inne niż w celu obejścia skutecznych środków technicznych; lub

c) są zaprojektowane, produkowane, dostosowane lub świadczone głównie w celu umożliwienia lub ułatwienia obejścia skutecznych środków technicznych.

3. Do celów niniejszej sekcji "środki techniczne" oznaczają wszelkiego rodzaju technologie, urządzenia lub części składowe, które, przy normalnym funkcjonowaniu, są przeznaczone do udaremnienia lub ograniczenia czynności w odniesieniu do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które nie zostały dopuszczone przez posiadacza prawa autorskiego lub praw pokrewnych prawu autorskiemu zgodnie z prawodawstwem każdej ze Stron. Środki techniczne uważa się za "skuteczne" w przypadku, gdy korzystanie z chronionego utworu lub z innego przedmiotu objętego ochroną jest kontrolowane przez posiadaczy prawa autorskiego poprzez zastosowanie kodu dostępu lub mechanizmu zabezpieczenia, takiego jak szyfrowanie, zakłócanie lub każdej innej transformacji utworu lub przedmiotu objętego ochroną lub mechanizmu kontroli kopiowania, które spełniają cel ochronny.

4. W przypadku gdy Strony przewidują ograniczenia praw określonych w art. 172 i art. 175 niniejszego Układu, mogą również zapewnić udostępnienie przez posiadaczy prawa autorskiego beneficjentowi wyjątku lub ograniczenia środków korzystania z tego wyjątku bądź ograniczenia w zakresie niezbędnym do wykorzystania tego wyjątku bądź ograniczenia oraz w przypadku gdy beneficjent posiada prawny dostęp do tego chronionego utworu lub przedmiotu objętego ochroną.

5. Postanowienia art. 175 ust. 1 i 2 niniejszego Układu nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną udostępnionych publicznie na warunkach uzgodnionych w drodze umowy w taki sposób, że osoby postronne mają dostęp do nich w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

Artykuł  177

Ochrona informacji o zarządzaniu prawami

1. Strony zapewniają stosowną ochronę prawną przed osobami, które świadomie bez zezwolenia podejmują jedno z następujących działań:

a) usunięcie lub zmianę jakichkolwiek informacji elektronicznych o zarządzaniu prawami;

b) dystrybucję, przywóz w celu dystrybucji, nadawanie, przekaz lub udostępnienie publiczne dzieł lub innych przedmiotów objętych ochroną zgodnie z niniejszym Układem, z których usunięto lub zmieniono bez odpowiedniej zgody informacje w formie elektronicznej o zarządzaniu prawami,

jeżeli taka osoba wie lub ma uzasadnione podstawy, by wiedzieć, że poprzez to powoduje, umożliwia, ułatwia lub ukrywa naruszenie jakichkolwiek praw autorskich lub praw pokrewnych prawu autorskiemu określonych w prawie odpowiedniej Strony.

2. Do celów niniejszego Układu wyrażenie "informacje o zarządzaniu prawami" oznacza wszelkie informacje dostarczone przez posiadaczy prawa autorskiego, które identyfikują utwór lub inne przedmioty objęte ochroną, o których mowa w podsekcji 1, autora lub jakiegokolwiek innego posiadacza prawa autorskiego, lub informacje na temat warunków dotyczących wykorzystania utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, oraz wszelkie numery i kody, poprzez które takie informacje są wyrażane.

Akapit pierwszy stosuje się w przypadku, gdy jakiekolwiek wspomniane informacje są powiązane z kopią lub gdy informacje te pojawiają się w związku z publicznym przekazem utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, o których mowa w podsekcji 1.

Artykuł  178

Posiadacze prawa autorskiego oraz przedmiot prawa najmu i użyczenia

1. Strony nadają wyłączne prawo zezwalania lub zakazywania najmu i użyczenia następującym podmiotom:

a) autorowi - w odniesieniu do oryginału i egzemplarzy powielonych jego utworu;

b) artyście wykonawcy - w odniesieniu do zapisu jego wykonania;

c) producentowi fonogramu - w odniesieniu do jego fonogramu;

d) producentowi pierwszego utrwalenia filmu - w odniesieniu do oryginału i egzemplarzy powielonych jego filmu.

2. Postanowienia te nie obejmują najmu i użyczania budynków i dzieł sztuki użytkowej.

3. Strony mogą ustanowić odstępstwa od wyłącznego prawa przewidzianego w ust. 1 w zakresie publicznego użyczenia, pod warunkiem że przynajmniej autorzy otrzymają wynagrodzenie za takie użyczenie. Strony mają swobodę przy ustalaniu tego wynagrodzenia, biorąc pod uwagę swoje cele promocji kultury.

4. W przypadku gdy Strony nie stosują wyłącznego prawa użyczania przewidzianego w niniejszym artykule w odniesieniu do fonogramów, filmów i programów komputerowych, wprowadzają one wynagrodzenie przynajmniej na rzecz autorów.

5. Strony mogą wyłączyć niektóre kategorie przedsiębiorstw z płatności wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3 i 4.

Artykuł  179

Niezbywalne prawo do godziwego wynagrodzenia

1. W przypadku przeniesienia lub cedowania przez autora lub wykonawcę swojego prawa najmu fonogramu lub oryginału lub egzemplarza powielonego filmu na rzecz producenta fonogramu lub producenta filmu, autor lub artysta wykonawca zachowują prawo do otrzymania godziwego wynagrodzenia za najem.

2. Autor lub artysta wykonawca nie może zrzec się prawa do godziwego wynagrodzenia za najem.

3. Wykonywanie prawa do godziwego wynagrodzenia może być powierzone organizacji zbiorowego zarządzania, reprezentującej autorów lub artystów wykonawców.

4. Strony mogą uregulować, czy i w jakim zakresie wykonywanie prawa do godziwego wynagrodzenia przez organizację zbiorowego zarządzania może być narzucone oraz od kogo można żądać lub pobierać takie wynagrodzenie.

Artykuł  180

Ochrona programów komputerowych

1. Strony chronią prawem autorskim programy komputerowe w taki sposób jak dzieła literackie w rozumieniu konwencji berneńskiej. Do celów niniejszego postanowienia pojęcie "programy komputerowe" obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy.

2. Zgodnie z niniejszym Układem ochronie podlega każda forma wyrażenia programu komputerowego. Koncepcje i zasady, na których opierają się wszelkie elementy programu komputerowego, włącznie z tymi, na których opierają się ich interfejsy, nie podlegają ochronie prawa autorskiego na podstawie niniejszego Układu.

3. Program komputerowy podlega ochronie, jeżeli jest oryginalny w takim rozumieniu, że jest własną intelektualną twórczością jego autora. Przy dokonywaniu jego kwalifikacji do ochrony nie stosuje się żadnych innych kryteriów.

Artykuł  181

Autorstwo programów komputerowych

1. Autorem programu komputerowego jest osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych, które stworzyły program, lub w przypadku gdy prawodawstwo Stron na to zezwala, osoba prawna wskazana jako posiadacz prawa na mocy tego prawodawstwa.

2. W odniesieniu do programu komputerowego stworzonego wspólnie przez grupę osób fizycznych prawa wyłączne przysługują im wspólnie.

3. W przypadku gdy prawodawstwo Stron uznaje utwory zbiorowe, osobę, która według prawodawstwa Stron stworzyła utwór, uważa się za jego autora.

4. W przypadku gdy program komputerowy został stworzony przez pracownika w ramach wykonywania jego obowiązków służbowych lub w ramach wykonywania poleceń pracodawcy, pracodawca jest wyłącznie uprawniony do wykonywania wszystkich praw majątkowych dotyczących programu tak stworzonego, chyba że umowa stanowi inaczej.

Artykuł  182

Czynności zastrzeżone w odniesieniu do programów komputerowych

Z zastrzeżeniem postanowień art. 183 i 184 niniejszego Układu, wyłączne prawa posiadacza prawa autorskiego w rozumieniu art. 181 obejmują prawo do dokonywania lub upoważniania do:

a) trwałego lub czasowego powielania programu komputerowego jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, częściowo lub w całości. W zakresie, w jakim ładowanie, wyświetlanie, uruchamianie, transmitowanie lub przechowywanie programu komputerowego wymaga takiego powielania, takie czynności wymagają uzyskania zezwolenia posiadacza prawa autorskiego;

b) tłumaczenia, opracowania, porządkowania i wszelkich innych modyfikacji programu komputerowego i powielania wyników tych działań bez uszczerbku dla praw osoby, która modyfikuje program;

c) jakiejkolwiek formy publicznej dystrybucji, włącznie z wypożyczeniem oryginalnego programu komputerowego lub jego kopii.

Artykuł  183

Wyjątki od czynności zastrzeżonych w odniesieniu do programów komputerowych

1. W przypadku braku szczegółowych postanowień umownych, czynności, o których mowa w art. 182 lit. a) i b) niniejszego Układu, nie wymagają zezwolenia posiadacza prawa autorskiego w przypadku, gdy są konieczne do użycia programu przez uprawnionego nabywcę zgodnie z zamierzonym celem, włącznie z poprawianiem błędów.

2. Sporządzanie kopii zapasowej przez osobę mającą prawo do używania programu komputerowego nie może być umownie uniemożliwione w zakresie, w jakim jest to konieczne do takiego używania.

3. Osoba mająca prawo do używania kopii programu komputerowego jest upoważniona, bez zezwolenia posiadacza prawa autorskiego, do obserwowania, badania lub testowania funkcjonowania programu w celu ustalenia koncepcji i zasad, na których opiera się każdy z elementów programu, jeżeli osoba ta robi to podczas wykonywania czynności ładowania, wyświetlania, uruchamiania, transmitowania lub przechowywania programu, do których jest uprawniona.

Artykuł  184

Dekompilacja

1. Zezwolenie posiadacza prawa autorskiego nie jest wymagane w przypadku, gdy powielanie kodu i tłumaczenie jego form, w rozumieniu art. 182 lit. a) i b), jest niezbędne do otrzymania informacji koniecznych do osiągnięcia interoperacyjności niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a) czynności te są wykonywane przez licencjobiorcę lub inną osobę mającą prawo do używania kopii programu, lub upoważnioną osobę działającą w ich imieniu;

b) informacje konieczne do osiągnięcia interoperacyjności nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu;

c) czynności te są ograniczone do tych części oryginalnego programu, które są niezbędne dla osiągnięcia interoperacyjności.

2. Postanowienia ust. 1 nie upoważniają do tego, aby informacje uzyskane na ich podstawie były:

a) wykorzystane do celów innych niż osiągnięcie interoperacyjności stworzonego niezależnie programu komputerowego;

b) przekazywane osobom trzecim, z wyjątkiem przypadków gdy są konieczne dla interoperacyjności stworzonego niezależnie programu komputerowego; lub

c) wykorzystane do rozwijania, produkcji lub wprowadzania do obrotu programów komputerowych w znacznym stopniu podobnych w swoim wyrazie lub do jakichkolwiek innych czynności naruszających prawo autorskie.

3. Zgodnie z postanowieniami konwencji berneńskiej niniejszy artykuł nie może być interpretowany tak, aby możliwe było jego stosowanie w sposób, który w sposób nieuzasadniony narusza uzasadnione interesy posiadacza prawa autorskiego lub koliduje z normalnym korzystaniem z programu komputerowego.

Artykuł  185

Ochrona baz danych

1. Do celów niniejszego Układu "baza danych" oznacza zbiór niezależnych utworów, danych lub innych materiałów uporządkowanych w sposób systematyczny lub metodyczny, indywidualnie dostępnych środkami elektronicznymi lub innymi sposobami.

2. Ochrona na mocy niniejszego Układu nie ma zastosowania do programów komputerowych użytych do sporządzania lub funkcjonowania baz danych dostępnych środkami elektronicznymi.

Artykuł  186

Przedmiot ochrony

1. Zgodnie z podsekcją 1 bazy danych, które z powodu wyboru lub uporządkowania ich zawartości stanowią własną intelektualną twórczość autora, podlegają jako takie ochronie prawa autorskiego. Przy dokonywaniu ich kwalifikacji do ochrony nie stosuje się żadnych innych kryteriów.

2. Ochrona baz danych na podstawie prawa autorskiego określona w podsekcji 1 nie rozciąga się na ich zawartość i pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich praw dotyczących tej zawartości.

Artykuł  187

Autorstwo bazy danych

1. Autorem bazy danych jest osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych, które sporządziły bazę danych, lub, w przypadku gdy zezwala na to prawodawstwo Stron, osoba prawna wskazana jako posiadacz prawa autorskiego na mocy tego prawodawstwa.

2. W przypadku gdy w prawodawstwie Stron uznaje się utwory zbiorowe, prawa majątkowe przysługują osobie, do której należy prawo autorskie.

3. W odniesieniu do bazy danych sporządzonej wspólnie przez grupę osób fizycznych prawa wyłączne przysługują im wspólnie.

Artykuł  188

Czynności zastrzeżone w odniesieniu do baz danych

W odniesieniu do sposobu wyrażenia bazy danych, która jest chroniona prawem autorskim, autor bazy danych ma wyłączne prawo do dokonywania lub upoważniania do:

a) czasowego lub trwałego powielania, w jakikolwiek sposób lub w jakiejkolwiek formie, w całości lub w części;

b) tłumaczenia, opracowania, porządkowania i wszelkich innych modyfikacji;

c) publicznego rozpowszechniania w jakiejkolwiek formie bazy danych lub jej kopii;

d) każdego publicznego udostępniania, wyświetlania lub przedstawiania;

e) każdego powielania, rozpowszechniania, udostępniania, wyświetlania lub przedstawiania publicznego wyników czynności o których mowa w lit. b).

Artykuł  189

Odstępstwa od czynności zastrzeżonych w odniesieniu do baz danych

1. Dokonanie którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 188 niniejszego Układu przez legalnego użytkownika bazy danych lub jej kopii nie wymaga upoważnienia przez autora bazy danych, jeśli są one niezbędne do celów dostępu do zawartości bazy danych oraz normalnego korzystania z tej zawartości przez legalnego użytkownika. W przypadku gdy legalny użytkownik upoważniony jest do korzystania tylko z części bazy danych, niniejsze postanowienie stosuje się jedynie do tej części.

2. Strony mają możliwość ustanowienia ograniczeń dotyczących praw określonych w art. 188 w następujących przypadkach:

a) powielania do użytku osobistego baz danych innych niż elektroniczne;

b) korzystania z baz danych wyłącznie w charakterze ilustracji w celach dydaktycznych lub badawczych, o ile wskazane jest źródło oraz w zakresie uzasadnionym przez niehandlowy cel, który ma być osiągnięty;

c) korzystania do celów bezpieczeństwa publicznego lub do celów postępowania administracyjnego lub sądowego;

d) innych wyjątków w zakresie prawa autorskiego, tradycyjnie dopuszczanych przez każdą ze Stron, bez uszczerbku dla lit. a), b) i c).

3. Zgodnie z przepisami konwencji berneńskiej niniejszy artykuł nie może być interpretowany tak, aby możliwe było jego stosowanie w sposób, który w sposób nieuzasadniony narusza uzasadnione interesy posiadacza prawa autorskiego lub koliduje z normalnym korzystaniem z bazy danych.

Artykuł  190

Prawo odsprzedaży

1. Strony ustanawiają prawo autora oryginalnego dzieła sztuki do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży tego dzieła, określone jako prawo niezbywalne, którego nie można się zrzec, nawet z góry, do otrzymania honorarium autorskiego opartego na cenie sprzedaży uzyskanej z każdej odsprzedaży dzieła następującej po pierwszym rozporządzeniu dziełem przez autora.

2. Prawo, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do wszystkich czynności o charakterze odsprzedaży, w których w charakterze sprzedawców, kupujących lub pośredników uczestniczą podmioty zawodowo działające na rynku dzieł sztuki, takie jak salony sprzedaży, galerie sztuki, oraz ogólnie wszelkie podmioty zajmujące się handlem dziełami sztuki.

3. Strony mogą postanowić zgodnie ze swoim prawodawstwem, że prawo, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do czynności o charakterze odsprzedaży, w przypadku gdy sprzedawca nabył dzieło bezpośrednio od autora mniej niż trzy lata przed tą odsprzedażą oraz w przypadku gdy cena odsprzedaży nie przekracza pewnej minimalnej kwoty.

4. Honorarium autorskie jest wypłacane przez sprzedawcę. Strony mogą postanowić, że jedna z osób fizycznych lub prawnych, o których mowa w ust. 2, inna niż sprzedawca, jest wyłącznie odpowiedzialna lub odpowiedzialna wspólnie ze sprzedawcą za wypłatę honorarium autorskiego.

Artykuł  191

Nadawanie programów drogą satelitarną

Każda ze Stron zapewnia autorowi wyłączne prawo do wydawania zezwoleń na publiczny przekaz satelitarny utworów chronionych prawem autorskim.

Artykuł  192

Retransmisja drogą kablową

Każda ze Stron zapewnia, aby przy retransmisji programów drugiej Strony na jej terytorium drogą kablową przestrzegane były mające zastosowanie prawa autorskie oraz prawa pokrewne, a taka retransmisja miała miejsce na podstawie indywidualnych lub zbiorowych umów między właścicielami praw autorskich, posiadaczami praw pokrewnych i operatorami kablowymi.

Podsekcja  2

Znaki towarowe

Artykuł  193

Procedura rejestracji

1. Strona UE i Ukraina ustanawiają system rejestracji znaków towarowych, w ramach którego każda decyzja o odmowie rejestracji znaku towarowego podjęta przez odpowiedni organ właściwy w dziedzinie znaków towarowych jest należycie uzasadniona. Powody odmowy są przekazywane w formie pisemnej wnioskodawcy, który będzie miał możliwość zakwestionowania takiej odmowę i odwołania się od decyzji ostatecznej do organów sądowych. Strona UE i Ukraina wprowadzają także możliwość wniesienia sprzeciwu wobec wniosków o znak towarowy. Takie postępowania w sprawie sprzeciwu mają charakter prywatno-dowodowy. Strona UE i Ukraina udostępniają opinii publicznej elektroniczne bazy danych zawierające wnioski o znak towarowy i rejestracje znaków towarowych.

2. Strony określają podstawy odmowy lub nieważności rejestracji znaku towarowego. Nie są rejestrowane, a w przypadku gdy zostały już zarejestrowane, podlegają uznaniu za nieważne:

a) oznaczenia, które nie mogą stanowić znaku towarowego;

b) znaki towarowe, które pozbawione są jakiegokolwiek odróżniającego charakteru;

c) znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub określeń mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, zamierzonego przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług;

d) znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub określeń, które weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych;

e) oznaczenia, które składają się wyłącznie z:

(i) kształtu wynikającego z charakteru samych towarów; lub

(ii) kształtu towaru niezbędnego do uzyskania efektu technicznego; lub

(iii) kształtu nadającego towarom ich istotną wartość;

f) znaki towarowe, które są sprzeczne z porządkiem publicznym lub przyjętymi dobrymi obyczajami;

g) znaki towarowe, które ze względu na swój charakter mogą wprowadzać w błąd odbiorców, na przykład co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów lub usługi;

h) znaki towarowe, na które właściwe organy nie wydały zezwolenia, i wobec których następuje odmowa lub unieważnienie rejestracji na podstawie art. 6 ter konwencji paryskiej.

3. Strony określają podstawy odmowy lub stwierdzenia nieważności rejestracji dotyczące kolizji z prawami wcześniejszymi. Znak towarowy nie podlega rejestracji, a już zarejestrowany znak podlega uznaniu za nieważny, jeżeli:

a) jest on identyczny z wcześniejszym znakiem towarowym, a towary lub usługi, które są opatrywane tym znakiem lub dla których wnioskuje się o rejestrację, są identyczne z towarami lub usługami, dla których wcześniejszy znak towarowy jest chroniony;

b) z powodu swej identyczności z wcześniejszym znakiem towarowym lub podobieństwa do niego oraz identyczności z towarami lub usługami objętymi wcześniejszym znakiem towarowym lub podobieństwa do nich istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd odbiorców, które obejmuje prawdopodobieństwo skojarzenia z wcześniejszym znakiem towarowym.

4. Strony mogą również określić inne podstawy odmowy lub stwierdzenia nieważności rejestracji dotyczące kolizji z prawami wcześniejszymi.

Artykuł  194

Znaki towarowe powszechnie znane

Strony współpracują w celu zapewnienia skuteczności ochrony znaków towarowych powszechnie znanych, jak wskazano w art. 6 bis konwencji paryskiej i art. 16 ust. 2 i 3 porozumienia TRIPS.

Artykuł  195

Prawa związane ze znakiem towarowym

Rejestracja znaku towarowego pociąga za sobą przyznanie właścicielowi wyłącznych praw do tego znaku. Właściciel jest uprawniony do zakazania wszystkim osobom trzecim, które nie posiadają jego zgody, używania w obrocie handlowym:

a) jakiegokolwiek oznaczenia identycznego ze znakiem towarowym dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których znak towarowy jest zarejestrowany;

b) jakiegokolwiek oznaczenia, w przypadku którego z powodu jego identyczności lub podobieństwa do znaku towarowego oraz identyczności lub podobieństwa towarów lub usług, których dotyczy znak towarowy i to oznaczenie, istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd opinii publicznej, które obejmuje również prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym.

Artykuł  196

Wyjątki od praw związanych ze znakiem towarowym

1. Strony zapewniają uczciwe używanie terminów opisowych, w tym oznaczeń geograficznych, jako ograniczonego wyjątku w zakresie praw przyznanych poprzez znak towarowy, pod warunkiem że w takich wyjątkach wzięto pod uwagę uzasadnione interesy właściciela znaku towarowego oraz stron trzecich. Na tych samych warunkach Strony mogą określić inne ograniczone wyjątki.

2. Znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazania osobie trzeciej używania w obrocie handlowym:

a) jej własnego nazwiska lub adresu;

b) określeń dotyczących rodzaju, jakości, ilości, zamierzonego przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego, daty produkcji towarów lub świadczenia usług, lub innych cech charakterystycznych towarów lub usług;

c) znaku towarowego, w przypadku gdy jest to niezbędne dla wskazania zamierzonego przeznaczenia towaru lub usługi, zwłaszcza akcesoriów lub części zamiennych, pod warunkiem że osoba ta używa ich zgodnie z uczciwymi praktykami w handlu i przemyśle.

3. Znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazania osobie trzeciej używania w obrocie handlowym wcześniejszego prawa, które ma zastosowanie jedynie na konkretnym obszarze, jeżeli prawo to jest uznawane przez przepisy odnośnych Stron i w granicach terytorium, na którym jest uznawane.

Artykuł  197

Używanie znaków towarowych

1. Jeżeli w ciągu pięciu lat od daty zakończenia procedury rejestracji znak towarowy nie był rzeczywiście używany przez właściciela w stosunku do towarów lub usług, dla których jest zarejestrowany na danym terytorium, lub jeżeli takie używanie było zawieszone przez nieprzerwany okres pięciu lat, znak towarowy podlega sankcjom określonym w niniejszej podsekcji, chyba że istnieją usprawiedliwione powody jego nieużywania.

2. W rozumieniu ust. 1 za używanie uważa się również:

a) używanie znaku towarowego w postaci różniącej się w elementach, które nie zmieniają odróżniającego charakteru znaku w postaci, w jakiej ten znak został zarejestrowany;

b) umieszczanie znaku towarowego na towarach lub na ich opakowaniach wyłącznie w celu wywozu.

3. Używanie znaku towarowego za zgodą właściciela lub przez jakąkolwiek osobę upoważnioną do używania znaku wspólnego lub znaku gwarancyjnego lub certyfikacyjnego uważa się za dokonane przez właściciela w rozumieniu ust. 1.

Artykuł  198

Podstawy wygaśnięcia

1. Strony przewidują, że znak towarowy ulega wygaśnięciu jeżeli w nieprzerwanym okresie pięciu lat znak ten nie został wprowadzony do rzeczywistego używania na danym terytorium w powiązaniu z towarami lub usługami, dla których jest zarejestrowany, i nie istnieją żadne usprawiedliwione powody jego nieużywania; jednakże nikt nie może żądać wygaśnięcia praw właściciela znaku towarowego, jeżeli w przedziale czasu pomiędzy upływem pięcioletniego okresu i złożeniem wniosku o wygaśnięcie rozpoczęło się lub zostało wznowione rzeczywiste używanie znaku towarowego; rozpoczęcie lub wznowienie używania w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wygaśnięcie i które nastąpiło najwcześniej w momencie upływu nieprzerwanego pięcioletniego okresu nieużywania, nie jest jednak brane pod uwagę, w przypadku, gdy przygotowania do rozpoczęcia lub wznowienia używania podjęte zostały dopiero wówczas, gdy właściciel dowiedział się o możliwości złożenia wniosku o wygaśnięcie.

2. Znak towarowy podlega również wygaśnięciu, jeżeli po dacie rejestracji:

a) znak towarowy stał się, w wyniku działania lub zaniechania właściciela, nazwą powszechnie używaną w handlu w odniesieniu do towarów lub usług, dla których został zarejestrowany;

b) w wyniku używania znaku towarowego przez właściciela lub za jego zgodą, w odniesieniu do towarów lub usług, dla których został on zarejestrowany, zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd, w szczególności co do natury, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów lub usług.

Artykuł  199

Częściowa odmowa, wygaśnięcie lub stwierdzenie nieważności

W przypadku gdy podstawy do odmowy rejestracji, wygaśnięcia lub stwierdzenia nieważności znaku towarowego istnieją jedynie w odniesieniu do niektórych towarów lub usług, dla których ten znak towarowy został zgłoszony lub zarejestrowany, odmowa rejestracji, wygaśnięcie lub stwierdzenie nieważności dotyczy jedynie tych towarów lub usług.

Artykuł  200

Okres ochrony

Okres ochrony dostępnej na terytorium Strony UE i na Ukrainie wynosi przynajmniej 10 lat od momentu złożenia wniosku. Posiadacz prawa może przedłużyć okres ochrony o kolejne okresy dziesięcioletnie.

Podsekcja  3

Oznaczenia geograficzne

Artykuł  201

Zakres stosowania podsekcji

1. Niniejsza podsekcja ma zastosowanie do uznawania i ochrony oznaczeń geograficznych pochodzących z terytorium Stron.

2. Oznaczenia geograficzne jednej Strony, które mają być objęte ochroną drugiej Strony podlegają postanowieniom niniejszego Układu wyłącznie jeżeli są objęte zakresem stosowania prawodawstwa, o którym mowa w art. 202 niniejszego Układu.

Artykuł  202

Ustalone oznaczenia geograficzne

1. Po przeanalizowaniu prawodawstwa ukraińskiego wymienionego w załączniku XXII-A część A do niniejszego Układu, Strona UE stwierdza, że przepisy te są zgodne z elementami określonymi w załączniku XXII-A część B do niniejszego Układu.

2. Po przeanalizowaniu prawodawstwa Strony UE wymienionego w załączniku XXII-A część A do niniejszego Układu, Ukraina stwierdza, że przepisy te są zgodne z elementami określonymi w załączniku XXII-A część B do niniejszego Układu.

3. Ukraina, po zakończeniu procedury sprzeciwu zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XXII-B do niniejszego Układu oraz po przeanalizowaniu oznaczeń geograficznych dotyczących produktów rolnych oraz środków spożywczych Strony UE wymienionych w załączniku XXII-C do niniejszego Układu oraz oznaczeń geograficznych dla win, win aromatyzowanych oraz napojów spirytusowych Strony UE wymienionych w załączniku XXII-D do niniejszego Układu, które zostały zarejestrowane przez Stronę UE na mocy prawodawstwa, o którym mowa w ust. 2, chroni te oznaczenia geograficzne zgodnie z poziomem ochrony ustanowionym w niniejszej podsekcji.

4. Strona UE, po zakończeniu procedury sprzeciwu zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XXII-B do niniejszego Układu oraz po przeanalizowaniu oznaczeń geograficznych dla win, win aromatyzowanych oraz napojów spirytusowych Ukrainy wymienionych w załączniku XXII-D do niniejszego Układu, które zostały zarejestrowane przez Ukrainę na mocy prawodawstwa, o którym mowa w ust. 1, chroni te oznaczenia geograficzne zgodnie z poziomem ochrony ustanowionym w niniejszej podsekcji.

Artykuł  203

Dodawanie nowych oznaczeń geograficznych

1 Strony zgodnie postanawiają o możliwości dodawania do załączników XXII-C i XXII-D do niniejszego Układu nowych oznaczeń geograficznych w celu ochrony zgodnie art. 211 ust. 3 do niniejszego Układu po zakończeniu procedury sprzeciwu i po przeanalizowaniu oznaczeń geograficznych, jak określono w art. 202 ust. 3 i 4 niniejszego Układu, w sposób zadowalający obie Strony.

2. Strona nie jest zobowiązana do ochrony jako oznaczenia geograficznego nazwy sprzecznej z nazwą odmiany rośliny lub rasy zwierząt i w konsekwencji mogącej wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

Artykuł  204

Zakres ochrony oznaczeń geograficznych

1. Oznaczenia geograficzne wymienione w załącznikach XXII-C i XXII-D do niniejszego Układu, w tym oznaczenia dodane na podstawie art. 203 do niniejszego Układu, są chronione przed:

a) wszelkim bezpośrednim lub pośrednim wykorzystaniem chronionej nazwy w celach handlowych w odniesieniu do porównywalnych produktów niezgodnych ze specyfikacją produktu chronionej nazwy, lub w zakresie, w jakim takie użycie wykorzystuje renomę oznaczenia geograficznego;

b) wszelkim niewłaściwym stosowaniem, naśladowaniem bądź przywołaniem, nawet jeśli podane jest prawdziwe pochodzenie produktu, lub przed umieszczeniem chronionej nazwy w tłumaczeniu, w formie transkrypcji lub transliteracji, lub z dodaniem takiego określenia jak: "w stylu", "typu", "zgodnie z metodą", "jak produkowane w", "imitacja", "o smaku", "podobne do" itp.;

c) wszelkimi innymi fałszywymi lub mylącymi oznaczeniami odnoszącymi się do pochodzenia, charakteru lub istotnych właściwości produktu, na opakowaniu wewnętrznym lub zewnętrznym, w materiale reklamowym lub dokumentach odnoszących się do danego produktu, oraz opakowaniem produktu w pojemnik mogący przekazać fałszywe wrażenie co do jego pochodzenia;

d) wszelkimi innymi praktykami, które mogłyby wprowadzać konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

2. Chronione oznaczenia geograficzne nie stają się nazwami rodzajowymi na terytorium Stron.

3. W przypadku całkowicie lub częściowo jednobrzmiących oznaczeń geograficznych ochronę przyznaje się każdemu oznaczeniu, pod warunkiem że było ono użyte w dobrej wierze i z należytym uwzględnieniem zastosowań lokalnych i tradycyjnych oraz rzeczywistego ryzyka pomyłki. Bez uszczerbku dla art. 23 porozumienia TRIPS, Strony wspólnie uzgadniają praktyczne warunki zastosowania, na podstawie których jednobrzmiące oznaczenia geograficzne będą rozróżniane, uwzględniając przy tym potrzebę zapewnienia sprawiedliwego traktowania producentów i uniknięcia sytuacji, w której konsumenci mogliby zostać wprowadzeni w błąd. Nazwa jednobrzmiąca prowadząca do błędnego przekonania konsumenta, że produkty pochodzą z innego terytorium, nie podlega rejestracji nawet w przypadku, gdy nazwa ta odpowiada nazwie faktycznego terytorium, regionu lub miejsca pochodzenia danego produktu.

4. W przypadku gdy Strona, w kontekście negocjacji z państwem trzecim, proponuje ochronę oznaczenia geograficznego państwa trzeciego, a nazwa ta jest jednobrzmiąca z oznaczeniem geograficznym drugiej Strony, ta druga Strona jest o tym informowana i otrzymuje możliwość przedstawienia uwag na ten temat, zanim dana nazwa zostanie objęta ochroną.

5. Żadne postanowienia niniejszego Układu nie zobowiązują Strony do ochrony oznaczenia geograficznego drugiej strony, które nie jest chronione lub przestało być chronione w jego państwie pochodzenia. Strony powiadamiają się nawzajem, jeżeli oznaczenie geograficzne przestaje być chronione w jego państwie pochodzenia. Takie powiadomienie następuje zgodnie z art. 211 ust. 3 niniejszego Układu.

6. Postanowienia niniejszego Układu w żadnym wypadku nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w handlu jej nazwiska lub nazwiska jej poprzedników prowadzących działalność gospodarczą, z wyjątkiem przypadków stosowania takiego nazwiska w sposób wprowadzający odbiorców w błąd.

Artykuł  205

Prawo do wykorzystywania oznaczeń geograficznych

1. Każdy podmiot ma prawo do komercyjnego wykorzystywania nazwy chronionej na mocy niniejszego Układu w odniesieniu do produktów rolnych, środków spożywczych, win, win aromatyzowanych oraz napojów spirytusowych zgodnych z odpowiednią specyfikacją.

2. Jeżeli oznaczenie geograficzne jest chronione na mocy niniejszego Układu, wykorzystywanie tej nazwy chronionej nie podlega jakiejkolwiek rejestracji użytkowników ani dodatkowym kosztom.

Artykuł  206

Związek ze znakami towarowymi

1. W przypadku gdy znak towarowy odpowiada którejkolwiek z sytuacji, o których mowa w art. 204 ust. 1 niniejszego Układu, w odniesieniu do chronionego oznaczenia geograficznego dla produktów podobnych, Strony odmawiają rejestracji takiego znaku towarowego lub unieważniają go, pod warunkiem że wniosek o rejestrację znaku towarowego został złożony po dacie złożenia wniosku o rejestrację oznaczenia geograficznego na danym terytorium.

2. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych, o których mowa w art. 202 niniejszego Układu, data złożenia wniosku o rejestrację jest datą wejścia w życie niniejszego Układu.

3. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych, o których mowa w art. 203 niniejszego Układu, data złożenia wniosku o rejestrację jest data przekazania drugiej Stronie wniosku o ochronę oznaczenia geograficznego.

4. Strony nie są zobowiązane do ochrony oznaczenia geograficznego na podstawie art. 203 niniejszego Układu, w przypadku gdy - w świetle renomy lub popularności znaku towarowego - ochrona mogłaby wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości produktu.

5. Bez uszczerbku dla ust. 4 niniejszego artykułu, Strony chronią oznaczenia geograficzne również w przypadku, gdy istnieje poprzedni znak towarowy. Przez poprzedni znak towarowy rozumie się znak towarowy, którego wykorzystanie odpowiada jednej z sytuacji, o których mowa w art. 204 ust. 1 niniejszego Układu, i w odniesieniu do którego złożono wniosek bądź który został zarejestrowany lub ustanowiony poprzez użycie, jeżeli odnośne przepisy przewidują tę możliwość, na terytorium jednej ze Stron przed datą złożenia przez drugą Stronę wniosku o ochronę oznaczenia geograficznego na mocy niniejszego Układu. Taki znak towarowy może nadal być używany i wznawiany niezależnie od ochrony oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że w przepisach Stron dotyczących znaków towarowych nie istnieje żaden powód nieważności lub unieważnienia znaku towarowego.

Artykuł  207

Egzekwowanie ochrony

Strony egzekwują ochronę, o której mowa w art. 204-206 niniejszego Układu, poprzez odpowiednie działania administracyjne swoich organów, w tym na granicy celnej. Egzekwują tę ochronę również na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł  208

Środki przejściowe

1. Produkty, które zgodnie z prawem krajowym zostały wytworzone i opatrzone etykietą przed wejściem w życie niniejszego Układu, ale które nie są zgodne z wymogami określonymi w niniejszym Układzie, mogą być sprzedawane do momentu wyczerpania zapasów.

2. Produkty, które zgodnie z prawem krajowym zostały wytworzone i opatrzone etykietą zawierającą oznaczenia geograficzne wymienione w ust. 3 i 4 poniżej po wejściu w życie niniejszego Układu oraz przed zakończeniem okresów, o których mowa w ust. 3 i 4 poniżej, lecz nie są zgodne z wymogami określonymi w niniejszym Układzie, mogą być sprzedawane na terytorium Strony, z której pochodzą, do czasu wyczerpania zapasów.

3. W okresie przejściowym wynoszącym 10 lat od wejścia w życie niniejszego Układu, ochrona na podstawie niniejszego Układu poniższych oznaczeń geograficznych Strony UE nie uniemożliwia wykorzystywania oznaczeń geograficznych do opisu i prezentacji niektórych porównywalnych produktów pochodzących z Ukrainy:

a) Champagne,

b) Cognac,

c) Madeira

d) Porto,

e) Jerez / Xérčs / Sherry,

f) Calvados,

g) Grappa,

h) Anis Portuguęs,

i) Armagnac,

j) Marsala,

k) Malaga,

l) Tokaj.

4. W okresie przejściowym wynoszącym siedem lat od wejścia w życie niniejszego Układu ochrona na podstawie niniejszego Układu poniższych oznaczeń geograficznych Strony UE nie uniemożliwia wykorzystywania wymienionych oznaczeń geograficznych do opisu i prezentacji niektórych porównywalnych produktów pochodzących z Ukrainy:

a) Parmigiano Reggiano,

b) Roquefort,

c) Feta.

Artykuł  209

Zasady ogólne

1. Przywozu, wywozu oraz sprzedaży wszelkich produktów, o których mowa w art. 202 i 203 niniejszego Układu dokonuje się zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie na terytorium Strony, na którym produkty wprowadzane są do obrotu.

2. Wszelkie kwestie wynikające ze specyfikacji produktu zarejestrowanych oznaczeń geograficznych są rozstrzygane w ramach Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych, ustanowionego na podstawie art. 211 niniejszego Układu.

3. Rejestracja oznaczeń geograficznych chronionych na mocy niniejszego Układu może być anulowana jedynie przez Stronę, z której pochodzi produkt.

4. Specyfikacją produktu, o której mowa w niniejszej podsekcji, jest specyfikacja zatwierdzona wraz z wszelkimi zmianami, również zatwierdzonymi, przez organy Strony, z terytorium której pochodzi produkt.

Artykuł  210

Współpraca i przejrzystość

1. Strony utrzymują kontakty bezpośrednio albo za pośrednictwem Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych ustanowionego na podstawie art. 211 niniejszego Układu w odniesieniu do wszelkich kwestii dotyczących wdrażania i funkcjonowania niniejszego Układu. W szczególności Strona może zwrócić się do drugiej Strony o informacje dotyczące specyfikacji produktów i zmian do nich oraz do punktów kontaktowych w sprawie przepisów dotyczących kontroli.

2. Każda Strona może udostępnić publicznie specyfikacje produktów lub ich skrócone wersje oraz punkty kontaktowe w odniesieniu do przepisów dotyczących kontroli odpowiadających oznaczeniom geograficznym drugiej Strony chronionych na mocy niniejszego Układu.

Artykuł  211

Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych

1. Niniejszym powołuje się Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych. Przedstawia on sprawozdania ze swojej działalności Komitetowi Stowarzyszenia w składzie, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych składa się z przedstawicieli UE i Ukrainy, a jego celem jest monitorowanie funkcjonowania niniejszego Układu oraz zacieśnianie współpracy i dialogu w zakresie oznaczeń geograficznych.

2. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych przyjmuje swoje decyzje w drodze konsensusu. Określa własny regulamin. Zbiera się na wniosek którejkolwiek ze Stron, zamiennie w Unii Europejskiej lub na Ukrainie, w terminie, w miejscu oraz w sposób ustalony wspólnie przez Strony (co obejmuje również możliwość spotkania w drodze wideokonferencji), lecz nie później niż 90 dni po przedstawieniu wniosku.

3. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych nadzoruje również prawidłowe funkcjonowanie niniejszej podsekcji i może rozpatrywać wszelkie sprawy związane z jej wdrożeniem i wykonaniem. Odpowiada on w szczególności za:

a) zmianę załącznika XXII-A część A do niniejszego Układu w zakresie odniesień do przepisów mających zastosowanie na terytorium Stron,

b) zmianę załącznika XXII-A część B do niniejszego Układu w odniesieniu do elementów dotyczących rejestracji i kontroli oznaczeń geograficznych;

c) zmianę załącznika XXII-B do niniejszego Układu w odniesieniu do kryteriów, które należy uwzględnić w procedurze sprzeciwu;

d) zmianę załączników XXII-C i XXII-D do niniejszego Układu w odniesieniu do oznaczeń geograficznych;

e) wymianę informacji na temat zmian w polityce i przepisach w zakresie oznaczeń geograficznych oraz wszelkich innych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w tym obszarze;

f) wymianę informacji na temat oznaczeń geograficznych w celu rozpatrzenia kwestii ich ochrony zgodnie z niniejszym Układem.

Podsekcja  4

Wzory

Artykuł  212

Definicja

Do celów niniejszego Układu:

a) "wzór" oznacza całkowity lub częściowy wygląd produktu, wynikający w szczególności z elementów linii, konturów, kolorystyki, kształtu, tekstury lub materiałów samego produktu lub jego ornamentacji;

b) "produkt" oznacza każdy przedmiot przemysłowy lub rękodzielniczy, włączając w to między innymi części przeznaczone do stworzenia produktu złożonego, opakowanie, wygląd zewnętrzny, symbole graficzne oraz kroje pisma typograficznego, jednakże z wyłączeniem programów komputerowych;

c) "produkt złożony" oznacza produkt, który składa się z wielu części, które mogą być zastępowane, umożliwiając rozłożenie i ponowne złożenie tego produktu.

Artykuł  213

Wymogi ochrony

1. Strona UE i Ukraina zapewniają ochronę niezależnie stworzonych wzorów, które są nowe i mają indywidualny charakter.

2. Wzór naniesiony na produkt lub zawarty w produkcie, który stanowi część składową produktu złożonego, jest uważany za nowy i posiada indywidualny charakter jedynie:

a) jeżeli część składowa włączona do produktu złożonego pozostaje widoczna podczas zwykłego używania tego produktu; oraz

b) w stopniu, w jakim te widoczne cechy części składowej spełniają same w sobie wymogi co do nowości i indywidualnego charakteru.

3. Wzór uważa się za nowy, jeśli identyczny wzór nie został udostępniony publicznie:

a) w przypadku niezarejestrowanego wzoru, przed datą pierwszego publicznego udostępnienia wzoru, o którego ochronę się wnosi;

b) w przypadku zarejestrowanego wzoru, przed datą złożenia wniosku o rejestrację wzoru, o którego ochronę się wnosi, lub, jeśli wystąpiono o pierwszeństwo, przed datą pierwszeństwa.

Wzory uważa się za identyczne, jeżeli ich cechy różnią się jedynie nieistotnymi szczegółami.

4. Wzór uznaje się za posiadający indywidualny charakter, jeśli całościowe wrażenie, jakie wywołuje na poinformowanym użytkowniku, różni się od wrażenia, jakie wywiera na tym użytkowniku jakikolwiek inny wzór, który został udostępniony publicznie:

a) w przypadku niezarejestrowanego wzoru, przed datą pierwszego publicznego udostępnienia wzoru, o którego ochronę się wnosi;

b) w przypadku zarejestrowanego wzoru, przed datą złożenia wniosku o rejestrację wzoru, o którego ochronę się wnosi, lub, jeśli wystąpiono o pierwszeństwo, przed datą pierwszeństwa.

Przy ocenie indywidualnego charakteru bierze się pod uwagę stopień swobody autora przy opracowywaniu wzoru.

5. Ochrona jest zapewniana w drodze rejestracji i przyznaje wyłączne prawa posiadaczom wzorów zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu. Te same prawa wyłączne wiążą się ze wzorami niezarejestrowanymi udostępnionymi publicznie, lecz jedynie wówczas, gdy zakwestionowane użycie jest rezultatem powielenia wzoru chronionego.

6. Wzór uznaje się za udostępniony publicznie, jeżeli został opublikowany po zarejestrowaniu lub w inny sposób, lub wystawiony, wykorzystany w handlu lub w inny sposób ujawniony, przed datą złożenia wniosku o rejestrację, lub - jeśli wystąpiono o pierwszeństwo - przed datą pierwszeństwa, z wyjątkiem przypadków, gdy wydarzenia te nie mogły rozsądnie stać się znane w ramach zwykłej działalności środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży, działającym na terytorium, na którym złożono wniosek o objęcie ochroną. W przypadku ochrony wzoru niezarejestrowanego wzór uznaje się za publicznie udostępniony, jeżeli został opublikowany, wystawiony, wykorzystany w handlu lub w inny sposób ujawniony w taki sposób, że wydarzenia te mogły rozsądnie stać się znane w ramach zwykłej działalności środowiskom wyspecjalizowanym w danej branży, działającym na terytorium, na którym złożono wniosek o objęcie ochroną.

Wzoru nie uważa się za udostępniony publicznie, jeśli został on ujawniony jedynie osobie trzeciej pod wyraźnym lub dorozumianym warunkiem zachowania poufności.

7. Ujawnienie nie jest brane pod uwagę do celów stosowania ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, jeżeli wzór, dla którego wystąpiono o ochronę na mocy prawa do zarejestrowanego wzoru, został udostępniony publicznie:

a) przez autora, jego następcę prawnego lub osobę trzecią w wyniku dostarczonej informacji lub działania podjętego przez autora lub jego następcę prawnego; oraz

b) w okresie dwunastu miesięcy poprzedzającym datę dokonania zgłoszenia lub, jeśli wystąpiono o zastrzeżenie pierwszeństwa, przed datą pierwszeństwa.

8. Ust. 7 stosuje się również, jeżeli wzór został udostępniony publicznie w wyniku nadużycia popełnionego wobec autora lub jego następcy prawnego.

Artykuł  214

Okres ochrony

1. Następujący po rejestracji i dostępny na terytorium Strony UE i Ukrainy okres ochrony wynosi przynajmniej pięć lat. Posiadacz prawa autorskiego może przedłużyć okres ochrony na jeden lub więcej okresów pięcioletnich, łącznie do 25 lat od daty złożenia wniosku.

2. Okres ochrony przyznanej na terytorium Strony UE i Ukrainy w odniesieniu do wzorów niezarejestrowanych wynosi co najmniej trzy lata od dnia, w którym wzór został udostępniony publicznie na terytorium jednej ze Stron.

Artykuł  215

Nieważność lub odmowa rejestracji

1. Strona UE i Ukraina mogą postanowić o odmowie rejestracji wzoru lub stwierdzeniu jej nieważności po rejestracji ze względów merytorycznych jedynie w następujących przypadkach:

a) jeżeli wzór nie odpowiada definicji zawartej w art. 212 lit. a) niniejszego Układu;

b) jeżeli wzór nie spełnia wymogów określonych w art. 213 i art. 217 (ust. 3, 4 i 5) niniejszego Układu;

c) jeżeli na mocy decyzji sądu posiadaczowi prawa nie przysługuje prawo do wzoru;

d) jeżeli wzór koliduje z wcześniejszym wzorem, który został publicznie udostępniony po dacie złożenia wniosku lub, jeżeli wystąpiono o pierwszeństwo, po dacie pierwszeństwa wzoru, i który chroniony jest od daty wcześniejszej niż wyżej wymieniona data poprzez zarejestrowany wzór lub poprzez złożenie wniosku o taki wzór;

e) jeżeli w późniejszym wzorze użyte zostało oznaczenie odróżniające, a prawo danej Strony, któremu podlega to oznaczenie, upoważnia posiadacza prawa do tego znaku do zakazywania takiego używania;

f) jeżeli wzór stanowi nieuprawnione użycie dzieła chronionego przez prawo autorskie danej Strony;

g) jeżeli wzór stanowi niewłaściwe zastosowanie jednego z przedmiotów wymienionych w art. 6 ter konwencji paryskiej lub odznak, godeł i herbów innych niż wymienione we wspomnianym art. 6 ter i które są przedmiotem szczególnego interesu publicznego na terytorium Strony.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla prawa Stron do ustanawiania formalnych wymogów w odniesieniu do zgłoszeń wzorów.

2. Strona może wskazać, jako alternatywę dla stwierdzenia nieważności, że używanie wzoru, który może zostać uznany za nieważny z przyczyn określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, może być ograniczone.

Artykuł  216

Przyznane prawa

Posiadaczowi chronionego wzoru przysługuje przynajmniej wyłączne prawo do jego wykorzystywania oraz zakazywania wykorzystywania tego wzoru stronom trzecim, które nie posiadają jego zgody, w szczególności w celu wytwarzania, oferowania, wprowadzania na rynek, przywozu, wywozu lub używania produktu, w którym zawarty jest ten wzór lub na który jest on naniesiony, lub składowania tego produktu w tych celach.

Artykuł  217

Wyjątki

1. Praw przyznanych w ramach prawa do wzoru z chwilą rejestracji nie wykonuje się w odniesieniu do:

a) działań podejmowanych w celach prywatnych i niehandlowych;

b) działań podejmowanych w celach doświadczalnych;

c) działań powielania w celach cytowania lub nauczania, pod warunkiem że działania te są zgodne z praktyką uczciwego handlu i nadmiernie nie utrudniają zwykłego używania wzoru i że wskazano źródło.

2. Ponadto praw przyznanych w ramach prawa do wzoru z chwilą rejestracji nie wykonuje się w odniesieniu do:

a) sprzętu w środkach komunikacji morskiej i powietrznej zarejestrowanych w innym państwie, gdy czasowo znajdują się one na terytorium danej Strony;

b) przywozu do danej Strony części zamiennych i akcesoriów w celu przeprowadzenia napraw takich środków komunikacji;

c) wykonania napraw w takich środkach komunikacji.

3. Prawo do wzoru nie obejmuje cech wyglądu produktu wynikających wyłącznie z jego funkcji technicznej.

4. Prawo do wzoru nie obejmuje cech wyglądu produktu, które muszą być koniecznie odtworzone w dokładnej formie i wymiarach, aby produkt, w który włączono wzór lub na którym jest on naniesiony, mógł zostać mechanicznie złożony lub połączony z innym produktem lub mógł zostać umieszczony w nim, na nim lub dookoła niego, tak aby oba produkty mogły spełniać swoje funkcje.

5. Prawo do wzoru nie obejmuje wzoru sprzecznego z porządkiem publicznym lub przyjętymi dobrymi obyczajami.

Artykuł  218

Związek z prawem autorskim

Wzór chroniony prawem do wzoru, zarejestrowany na terytorium Strony zgodnie z niniejszą podsekcją, kwalifikuje się również do ochrony na mocy prawa autorskiego tej Strony od dnia stworzenia wzoru lub jego utrwalenia w jakiejkolwiek formie. Zakres i warunki, zgodnie z którymi tego rodzaju ochrona jest przyznawana, łącznie z wymaganym stopniem indywidualnego charakteru, są ustalane przez każdą ze Stron.

Podsekcja  5

Patenty

Artykuł  219

Patenty i zdrowie publiczne

1. Strony uznają znaczenie Deklaracji w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego, przyjętej przez konferencję ministerialną WTO w dniu 14 listopada 2001 r. (zwanej dalej "deklaracją dauhańską"). Interpretując i wdrażając prawa i obowiązki wynikające z niniejszego rozdziału, Strony zapewniają zgodność z deklaracją dauhańską.

2. Strony wnoszą wkład we wdrażanie oraz przestrzegają decyzji Rady Generalnej WTO z dnia 30 sierpnia 2003 r. w sprawie ustępu 6 deklaracji dauhańskiej.

Artykuł  220

Dodatkowe świadectwo ochronne

1. Strony uznają, że produkty lecznicze oraz środki ochrony roślin, chronione patentami na ich terytoriach, mogą podlegać administracyjnej procedurze wydawania pozwolenia przed wprowadzeniem do obrotu. Strony uznają, że okres, który upływa między złożeniem wniosku o patent a wydaniem zezwolenia na wprowadzenie do obrotu na odpowiednim rynku, zdefiniowanego w tym celu w stosownym prawodawstwie, może spowodować skrócenie okresu rzeczywistej ochrony w ramach patentu.

2. Strony ustanawiają dalszy okres ochrony produktu leczniczego lub środka ochrony roślin, który jest chroniony patentem i podlega administracyjnej procedurze wydawania pozwolenia, który to okres jest równy okresowi, o którym mowa w ust. 1, skróconemu o okres pięciu lat.

3. W przypadku produktów leczniczych, w odniesieniu do których przeprowadzono badania pediatryczne, których wyniki uwzględniono w informacjach o produkcie, Strony ustanawiają przedłużenie okresu ochrony, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, o sześć miesięcy.

Artykuł  221

Ochrona wynalazków biotechnologicznych

1. Strony chronią wynalazki biotechnologiczne na mocy krajowego prawa patentowego. W razie konieczności Strony dostosowują swoje krajowe prawo patentowe w celu uwzględnienia postanowień niniejszego Układu. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań Stron na mocy porozumień międzynarodowych, w szczególności porozumienia TRIPS i Konwencji o różnorodności biologicznej z 1992 r. (zwanej dalej "CBD").

2. Do celów niniejszej podsekcji:

a) "materiał biologiczny" oznacza każdy materiał zawierający informację genetyczną i zdolny do samoreprodukcji lub nadający się do reprodukcji w systemie biologicznym;

b) "sposób mikrobiologiczny" oznacza każdy sposób, w którym bierze udział lub który został dokonany na materiale mikrobiologicznym lub wynikiem którego jest ten materiał.

3. Do celów niniejszego Układu: zdolność patentową mają wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania, nawet jeśli dotyczą produktu składającego się lub zawierającego materiał biologiczny lub sposobu, za pomocą którego materiał biologiczny jest produkowany, przetwarzany lub wykorzystywany.

Przedmiotem wynalazku może być materiał biologiczny, który jest wyizolowany ze swojego naturalnego środowiska lub wyprodukowany przy pomocy sposobu technicznego, nawet jeśli poprzednio występował w naturze.

Element wyizolowany z ciała ludzkiego lub w inny sposób wytworzony przy pomocy sposobu technicznego, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu, może stanowić wynalazek posiadający zdolność patentową, nawet jeżeli struktura tego elementu jest identyczna ze strukturą elementu naturalnego. Zgłoszenie patentowe musi wykazywać przemysłowe stosowanie sekwencji lub częściowej sekwencji genu.

4. Wyklucza się możliwość udzielenia patentu na:

a) odmiany roślin i rasy zwierząt;

b) czysto biologiczne sposoby wytwarzania roślin i zwierząt.

c) ciało ludzkie w różnych jego stadiach formowania się i rozwoju oraz zwykłe odkrycie jednego z jego elementów, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu.

Wynalazki, które dotyczą roślin lub zwierząt, mają zdolność patentową, jeśli możliwość technicznego wykonania wynalazku nie ogranicza się do szczególnej odmiany roślin lub rasy zwierząt. Lit. b) pozostaje bez uszczerbku dla zdolności patentowej wynalazków, które dotyczą sposobu mikrobiologicznego lub innego sposobu technicznego bądź produktu otrzymanego za pomocą takiego sposobu.

5. Wynalazki uważa się za niemające zdolności patentowej, w przypadku gdy ich handlowe wykorzystanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; jednakże wykorzystanie nie jest uważane za sprzeczne jedynie dlatego, że jest ono zakazane przepisami ustawowymi lub wykonawczymi. W szczególności uważa się za niemające zdolności patentowej:

a) sposoby klonowania ludzi;

b) sposoby modyfikacji tożsamości genetycznej linii zarodkowej człowieka;

c) wykorzystywanie embrionów ludzkich do celów przemysłowych lub handlowych;

d) sposoby modyfikacji tożsamości genetycznej zwierząt, które mogą powodować ich cierpienia, nie przynosząc żadnych istotnych korzyści medycznych dla człowieka lub zwierzęcia, oraz zwierzęta będące wynikiem zastosowania takich sposobów.

6. Ochrona przyznana przez patent na materiał biologiczny posiadający szczególne cechy charakterystyczne, będące wynikiem wynalazku, rozciąga się na każdy materiał biologiczny otrzymany z danego materiału biologicznego przez rozmnażanie lub namnażanie, w identycznej lub odmiennej formie, i posiadający te same cechy charakterystyczne.

7. Ochrona przyznana przez patent na sposób, który umożliwia wytworzenie materiału biologicznego posiadającego szczególne cechy charakterystyczne będące wynikiem wynalazku, rozciąga się na materiał biologiczny otrzymany bezpośrednio tym sposobem oraz na każdy inny materiał biologiczny pochodzący z materiału biologicznego uzyskanego bezpośrednio, otrzymany przez rozmnażanie lub namnażanie, w identycznej lub odmiennej formie i posiadający te same cechy charakterystyczne.

8. Ochrona przyznana przez patent na produkt zawierający lub posiadający informację genetyczną rozciąga się na wszystkie materiały, z zastrzeżeniem przewidzianym w ust. 4 lit. c) niniejszego artykułu, do których włączony został ten produkt oraz w których zawarta została informacja genetyczna pełniąca swoją funkcję.

9. Ochrona, o której mowa w ust. 7 i 8 niniejszego artykułu, nie rozciąga się na materiał biologiczny otrzymany poprzez rozmnażanie lub namnażanie materiału biologicznego wprowadzonego do obrotu na terytorium Stron przez posiadacza patentu lub za jego zgodą w przypadku gdy rozmnażanie lub namnażanie jest nieodzownym następstwem stosowania materiału biologicznego, z powodu którego materiał ten został wprowadzony do obrotu, pod warunkiem że otrzymany materiał nie jest następnie wykorzystywany do innego rozmnażania lub namnażania.

10. Na zasadzie odstępstwa od ust. 7 i 8 niniejszego artykułu sprzedaż lub jakakolwiek inna forma komercyjnego przekazania roślinnego materiału rozmnożeniowego rolnikowi przez posiadacza patentu lub za jego zgodą, do wykorzystania w rolnictwie, oznacza upoważnienie dla rolnika do wykorzystywania produktu swoich zbiorów do rozmnażania i namnażania w ramach swojego własnego gospodarstwa. Zakres i warunki stosowania niniejszego odstępstwa odpowiadają warunkom określonym w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych oraz praktykach Stron dotyczących praw do ochrony odmian roślin.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 7 i 8 niniejszego artykułu, sprzedaż lub jakakolwiek inna forma komercyjnego przekazania stada hodowlanego lub innego zwierzęcego materiału reprodukcyjnego rolnikowi przez posiadacza patentu lub za jego zgodą, oznacza upoważnienie dla rolnika do wykorzystywania chronionego inwentarza żywego do celów rolniczych. Obejmuje to udostępnianie zwierzęcia lub zwierzęcego materiału reprodukcyjnego do celów prowadzenia działalności rolniczej, ale nie sprzedaż w ramach lub do celu handlowej działalności reprodukcyjnej. Zakres i warunki odstępstwa przewidzianego powyżej określają krajowe przepisy ustawowe, wykonawcze i praktyki.

11. Strony ustanawiają wzajemne licencje przymusowe w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy hodowca nie może nabyć ani wykorzystywać prawa do odmiany roślin bez naruszania wcześniejszego patentu, może on ubiegać się o licencję przymusową, podlegającą odpowiedniej opłacie licencyjnej, na niewyłączne wykorzystanie wynalazku chronionego tym patentem, w takim zakresie, w jakim licencja jest niezbędna do wykorzystania odmiany roślin, która ma być chroniona. Strony postanawiają, że w przypadku gdy taka licencja zostanie udzielona, posiadacz patentu będzie uprawniony do otrzymania, na rozsądnych warunkach, licencji wzajemnej na korzystanie z chronionej odmiany;

b) w przypadku gdy posiadacz patentu dotyczącego wynalazku biotechnologicznego nie może wykorzystywać go bez naruszania wcześniejszego prawa do odmiany roślin, może on ubiegać się o licencję przymusową, podlegającą odpowiedniej opłacie licencyjnej, na niewyłączne wykorzystanie odmiany roślin chronionej tym prawem. Strony postanawiają, że w przypadku gdy taka licencja zostanie udzielona, posiadacz prawa do odmiany będzie uprawniony do otrzymania, na rozsądnych warunkach, licencji wzajemnej na korzystanie z chronionego wynalazku.

12. Ubiegający się o licencje, o których mowa w ust. 11 niniejszego artykułu, muszą wykazać, że:

a) bezskutecznie ubiegali się u posiadacza patentu lub posiadacza prawa do odmiany roślin o uzyskanie licencji umownej;

b) dana odmiana roślin lub wynalazek stanowi znaczący postęp techniczny o zasadniczym znaczeniu gospodarczym w porównaniu z wynalazkiem zastrzeżonym w patencie lub chronioną odmianą roślin.

Artykuł  222

Ochrona danych przekazanych w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego

1. Strony wdrażają kompleksowy system gwarantujący poufność danych przedłożonych w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych, nieujawnianie takich danych, a także niepowoływanie się na nie.

2. W tym celu, gdy Strona wymaga przedłożenia wyników badań lub opracowań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego przed dopuszczeniem takiego produktu do obrotu, Strona przez okres pięciu lat od daty udzielenia pierwszego dopuszczenia do obrotu nie zezwala innym wnioskodawcom na wprowadzanie do obrotu takiego samego bądź podobnego produktu na podstawie dopuszczenia do obrotu przyznanego wnioskodawcy, który dostarczył wyniki badań lub opracowania, chyba że wnioskodawca, który dostarczył wyniki badań lub opracowania wyraził na to zgodę. Podczas tego okresu wyniki badań lub opracowania przedłożone w ramach pierwszego dopuszczenia nie będą wykorzystywane na korzyść jakichkolwiek kolejnych wnioskodawców zmierzających do uzyskania dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego, z wyjątkiem przypadków, gdy pierwszy wnioskodawca wyraził na to zgodę.

3. Ukraina zobowiązuje się dostosować swoje prawodawstwo dotyczące ochrony danych w odniesieniu do produktów leczniczych do prawodawstwa UE w terminie, który ma być określony przez Komitet ds. Handlu.

Artykuł  223

Ochrona danych w odniesieniu do środków ochrony roślin

1. Przed wydaniem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu środków ochrony roślin Strony ustalają wymogi dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności.

2. Strony uznają tymczasowe prawo właściciela badania lub sprawozdania z badania przedłożonego po raz pierwszy do uzyskania pozwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu. Podczas tego okresu badanie lub sprawozdanie z badania nie będzie wykorzystywane na korzyść jakichkolwiek innych osób ubiegających się o uzyskanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin, z wyjątkiem przypadków, gdy pierwszy właściciel wyraził na to wyraźną zgodę. Prawo to zwane będzie dalej "ochroną danych".

3. Strony określają warunki, jakie ma spełniać badanie lub sprawozdanie z badania.

4. Okres ochrony danych powinien wynosić przynajmniej 10 lat od daty otrzymania pierwszego pozwolenia na terytorium danej Strony. Strony mogą postanowić o przedłużeniu okresu ochrony w przypadku środków ochrony roślin niskiego ryzyka. W takiej sytuacji okres ten może zostać przedłużony do 13 lat.

5. Strony mogą zadecydować o przedłużeniu tych okresów w przypadku każdego przedłużenia pozwolenia na zastosowania małoobszarowe ³⁷  W takiej sytuacji całkowity okres ochrony danych nie może w żadnym przypadku przekraczać 13 lat lub, w przypadku środków ochrony roślin niskiego ryzyka, 15 lat.

6. Test lub badanie również podlegają ochronie, jeżeli wystąpiła konieczność odnowienia lub przeglądu zezwolenia. W takich przypadkach okres ochrony danych wynosi 30 miesięcy.

7. Strony ustanowią zasady dotyczące unikania powtarzania badań na kręgowcach. Każdy wnioskodawca zamierzający prowadzić testy i badania na kręgowcach podejmuje niezbędne środki w celu sprawdzenia, czy takie badania i testy nie zostały już przeprowadzone lub rozpoczęte.

8. Nowy wnioskodawca oraz posiadacz lub posiadacze odpowiednich zezwoleń dokładają wszelkich starań, aby zapewnić wspólne korzystanie z testów i badań na kręgowcach. Koszty wspólnego korzystania ze sprawozdań z badań i testów są określane w sposób sprawiedliwy, przejrzysty i niedyskryminujący. Nowy wnioskodawca zobowiązany jest jedynie do częściowego pokrycia kosztów informacji, jakie ma przedłożyć w celu spełnienia wymogów dotyczących zezwolenia.

9. W przypadku gdy nowy wnioskodawca oraz posiadacz lub posiadacze odpowiednich pozwoleń dotyczących środków ochrony roślin nie mogą osiągnąć porozumienia w sprawie wspólnego korzystania z testów i sprawozdań z badań na kręgowcach, nowy wnioskodawca informuje o tym Stronę.

10. Nieosiągnięcie porozumienia nie uniemożliwia danej Stronie wykorzystywania sprawozdań z badań i testów na kręgowcach do celów wniosku nowego wnioskodawcy.

11. Posiadaczowi lub posiadaczom stosownych zezwoleń przysługuje wobec nowego wnioskodawcy roszczenie o sprawiedliwy podział poniesionych przez nich kosztów. Dana Strona może polecić zainteresowanym stronom rozwiązanie sprawy na drodze formalnego i wiążącego arbitrażu na mocy prawa krajowego.

Podsekcja  6

Topografie układów scalonych

Artykuł  224

Definicja

Do celów niniejszej podsekcji:

a) "układ scalony" oznacza końcową lub pośrednią postać każdego produktu:

składającego się z korpusu materiału zawierającego warstwę materiału półprzewodnikowego; mającego jedną lub więcej warstw, które to warstwy składają się z materiału przewodzącego, izolacyjnego lub półprzewodnikowego i są rozplanowane zgodnie z uprzednio opracowanym trójwymiarowym wzorem; przeznaczonego do spełniania wyłącznie lub oprócz innych funkcji elektronicznej;

b) "topografia" układu scalonego oznacza serię odwzorowań, jakkolwiek utrwalonych czy zakodowanych;

reprezentujących trójwymiarowy wzór warstw, z których stworzony jest układ scalony; w której to serii każde odwzorowanie ma wzór lub część wzoru powierzchni układu scalonego na którymkolwiek etapie jego wytwarzania;

c) "wykorzystywanie w celach handlowych" oznacza sprzedaż, wynajem, leasing lub jakikolwiek sposób dystrybucji handlowej lub oferowania do takich celów. Jednakże do celów art. 227 niniejszego Układu wykorzystywanie w celach handlowych nie obejmuje wykorzystywania z zachowaniem warunków poufności w takim zakresie, aby nie zachodziło dalsze udostępnianie osobom trzecim.

Artykuł  225

Wymogi ochrony

1. Strony chronią topografie układów scalonych przez przyjęcie przepisów ustawodawczych przyznających wyłączne prawa zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

2. Strony zapewniają ochronę topografii układu scalonego o ile spełnia warunki, zgodnie z którymi jest wynikiem własnego wysiłku intelektualnego jej autora oraz nie jest powszechnie znana w sektorze układów scalonych. W przypadku gdy topografia układu scalonego składa się z elementów powszechnie znanych w sektorze układów scalonych, chroniona jest jedynie w takim zakresie, w jakim kombinacja tych elementów jako całość spełnia wyżej wymienione warunki.

Artykuł  226

Prawa wyłączne

1. Prawa wyłączne, o których mowa w art. 225 ust. 1 niniejszego Układu, obejmują prawa do zezwalania na podejmowanie lub zakazywania podejmowania którychkolwiek z następujących działań:

a) reprodukowania topografii w zakresie, w jakim jest ona chroniona na mocy art. 225 ust. 2 niniejszego Układu;

b) wykorzystywania w celach handlowych lub przywozu w tym celu topografii lub układu scalonego wytworzonego z zastosowaniem tej topografii.

2. Prawa wyłączne, o których mowa w ust. 1 lit a) niniejszego artykułu, nie stosują się do reprodukcji w celu analizy, oceny lub nauczania koncepcji, procesów, systemów lub technik zawartych w topografii bądź samej topografii.

3. Prawa wyłączne, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie obejmują jakiegokolwiek działania dotyczącego topografii spełniającej wymogi art. 225 ust. 2 niniejszego Układu i opracowanej na podstawie analizy i oceny innej topografii, podejmowanego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Prawa wyłączne dotyczące zezwalania na podejmowanie działań lub zakazywania działań określonych w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu nie stosują się do któregokolwiek z tych działań dokonanych po zgodnym z prawem wprowadzeniu topografii lub układu scalonego do obrotu.

Artykuł  227

Okres ochrony

Okres obowiązywania praw wyłącznych wynosi przynajmniej 10 lat od dnia, w którym topografia została po raz pierwszy wykorzystana w celach handlowych gdziekolwiek na świecie, lub, w przypadku gdy warunkiem powstania praw wyłącznych lub dalszego z nich korzystania jest rejestracja, 10 lat od wcześniejszej z następujących dat:

a) końca roku kalendarzowego, w którym topografia została po raz pierwszy wykorzystana w celach handlowych gdziekolwiek na świecie;

b) końca roku kalendarzowego, w którym wniosek o rejestrację został złożony we właściwej formie.

Podsekcja  7

Inne postanowienia

Artykuł  228

Odmiany roślin

Strony współpracują w celu promowania i wzmocnienia ochrony odmian roślin zgodnie z Międzynarodową konwencją o ochronie nowych odmian roślin z 1961 r., zmienioną w Genewie w dniu 10 listopada 1972 r., 23 października 1978 r. i 19 marca 1991 r., włącznie z fakultatywnym wyjątkiem od prawa hodowcy, o którym mowa w art. 15 ust. 2 wspomnianej konwencji.

Artykuł  229

Zasoby genetyczne, wiedza tradycyjna i folklor

1. Z zastrzeżeniem swego prawodawstwa krajowego Strony respektują, chronią i zachowują wiedzę, innowacje oraz praktyki stosowane przez miejscowe i lokalne społeczności, reprezentujące tradycyjny styl życia, sprzyjający ochronie i zrównoważonemu korzystaniu z różnorodności biologicznej oraz wspierają ich szersze stosowanie z udziałem i za zgodą osób, które dysponują taką wiedzą, stosują takie innowacje i praktyki, oraz zachęcają do sprawiedliwego podziału korzyści płynących z wykorzystania tej wiedzy, innowacji i praktyk.

2. Strony uznają znaczenie podjęcia odpowiednich środków, z zastrzeżeniem prawodawstwa krajowego, w celu ochrony wiedzy tradycyjnej oraz zgodnie postanawiają kontynuować prace zmierzające do opracowania uzgodnionych na poziomie międzynarodowym modeli sui generis ochrony prawnej wiedzy tradycyjnej.

3. Strony zgodnie postanawiają, że postanowienia dotyczące prawa własności intelektualnej zawarte w niniejszej podsekcji oraz postanowienia CBD są wdrażane na zasadzie wzajemnego wsparcia.

4. Strony zgodnie postanawiają prowadzić regularną wymianę poglądów i informacji podczas stosownych dyskusji wielostronnych.

Sekcja  3

Egzekwowanie praw własności intelektualnej

Artykuł  230

Zobowiązania ogólne

1. Obie Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki wynikające z porozumienia TRIPS, a w szczególności z jego części III, oraz wprowadzają poniższe środki uzupełniające, procedury oraz środki zaradcze konieczne dla zapewnienia egzekwowania praw własności intelektualnej ³⁸ . Wspomniane środki, procedury i środki zaradcze muszą być sprawiedliwe i słuszne oraz nie mogą być nadmiernie skomplikowane czy kosztowne, bądź pociągać za sobą nieuzasadnionych ograniczeń czasowych lub opóźnień.

2. Wspomniane środki i środki zaradcze muszą być także skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz być stosowane w sposób, który nie pociąga za sobą tworzenia przeszkód dla legalnego handlu oraz zapewnia ochronę przed ich naruszeniem.

Artykuł  231

Uprawnieni wnioskodawcy

1. Strony uznają za osoby uprawnione do występowania o zastosowanie środków, procedur i środków naprawczych, o których mowa w niniejszej sekcji oraz w części III porozumienia TRIPS:

a) posiadaczy praw własności intelektualnej zgodnie z przepisami prawa właściwego;

b) wszystkie inne osoby uprawnione do korzystania z tych praw, w szczególności licencjobiorców, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi;

c) profesjonalne organizacje zrzeszające pełnomocników, prawnie uznane za posiadające prawo do reprezentowania posiadaczy praw własności intelektualnej, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi.

2. Strony mogą uznać za osoby uprawnione do występowania o zastosowanie środków, procedur i środków naprawczych, o których mowa w niniejszej sekcji oraz w części III porozumienia TRIPS, organizacje zbiorowego zarządzania prawami własności intelektualnej, które są prawnie uznane za uprawnione do reprezentowania posiadaczy praw własności intelektualnej, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi.

Podsekcja  1

Cywilne środki, procedury i środki naprawcze

Artykuł  232

Domniemanie autorstwa lub własności

Strony uznają, że do celów stosowania środków, procedur oraz środków naprawczych przewidzianych w niniejszym Układzie:

a) umieszczenie nazwiska autora na utworze w sposób zwyczajowo przyjęty wystarcza autorowi utworu literackiego lub artystycznego, w przypadku braku dowodu przeciwnego, do uznania go za autora tego utworu i w konsekwencji uprawnia go do wszczynania postępowania w sprawie naruszenia;

b) postanowienia lit. a) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do posiadaczy praw pokrewnych prawom autorskim w odniesieniu do przedmiotów ich ochrony.

Artykuł  233

Dowody

1. W przypadku gdy strona przedstawiła rozsądnie dostępne dowody wystarczające do uzasadnienia jej twierdzeń oraz na poparcie tych twierdzeń wyszczególniła dowody znajdujące się pod kontrolą strony przeciwnej, organy sądowe Stron mają prawo nakazać, aby strona przeciwna przedstawiła te dowody, z zastrzeżeniem warunków zapewniających ochronę informacji poufnych.

2. Na tych samych warunkach Strony podejmują takie niezbędne środki w przypadku naruszenia prawa własności intelektualnej popełnionego na skalę handlową, w celu umożliwienia właściwym organom sądowym nakazania - w stosownych przypadkach i po otrzymaniu wniosku - przedstawienia dokumentów bankowych, finansowych lub handlowych znajdujących się pod kontrolą strony przeciwnej, z zastrzeżeniem ochrony informacji poufnych.

Artykuł  234

Środki zabezpieczenia dowodów

1. Strony zapewniają, aby nawet przed wszczęciem postępowania co do istoty sprawy właściwe organy sądowe mogły na wniosek strony, która przedstawiła rozsądnie dostępne dowody uzasadniające zarzut naruszenia prawa własności intelektualnej lub zagrożenia naruszeniem tego prawa, nakazać szybkie i skuteczne środki tymczasowe mające na celu zachowanie odnośnych dowodów dotyczących zarzucanego naruszenia, z zastrzeżeniem ochrony informacji poufnych. Środki takie mogą obejmować szczegółowy opis z pobieraniem próbek lub bez, lub zajęcie fizyczne domniemanych towarów naruszających prawo, a także, w stosownych przypadkach, materiałów i narzędzi użytych do produkcji lub dystrybucji tych towarów oraz związanych z nimi dokumentów. W razie konieczności środki tymczasowe podejmuje się bez wysłuchania drugiej strony, w szczególności w przypadku gdy jakakolwiek zwłoka może spowodować dla posiadacza praw nieodwracalną szkodę lub w przypadku gdy istnieje wyraźne ryzyko, że dowody zostaną zniszczone.

2. Strony zapewniają, aby na żądanie pozwanego i bez uszczerbku dla ewentualnych roszczeń odszkodowawczych, środki podjęte w celu zabezpieczenia dowodów zostały uchylone lub w inny sposób przestały wywoływać skutki, jeśli wnioskodawca w rozsądnym okresie nie wszczął przed właściwym organem sądowym postępowania prowadzącego do podjęcia decyzji co do istoty sprawy.

Artykuł  235

Prawo do informacji

1. Strony zapewniają, aby w kontekście postępowania dotyczącego naruszenia prawa własności intelektualnej oraz w odpowiedzi na uzasadnione i proporcjonalne żądanie strony skarżącej, właściwe organy sądowe mogły nakazać przedstawienie informacji o pochodzeniu i sieciach dystrybucji towarów lub usług naruszających prawo własności intelektualnej przez naruszającego lub jakąkolwiek inną osobę, która:

a) znajdowała się w posiadaniu towarów naruszających prawo własności intelektualnej na skalę handlową;

b) korzystała z usług naruszających prawo własności intelektualnej na skalę handlową;

c) świadczyła na skalę handlową usługi wykorzystywane w działaniach naruszających prawo własności intelektualnej; lub

d) została przez osobę, o której mowa w lit. a), b) lub c) niniejszego ustępu, wskazana jako zaangażowana w produkcję, wytwarzanie lub dystrybucję towarów lub dostarczanie usług.

2. W stosownych przypadkach informacja, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera:

a) imiona i nazwiska bądź nazwy oraz adresy producentów, wytwórców, dystrybutorów, dostawców oraz innych poprzednich posiadaczy towarów lub usług, jak również przewidywanych hurtowników i detalistów;

b) informacje o produkowanych, wytworzonych, dostarczonych, otrzymanych lub zamówionych ilościach, jak również o cenie uzyskanej za dane towary i usługi.

3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów ustawowych, które:

a) przyznają posiadaczowi prawa prawo do otrzymania pełniejszej informacji;

b) regulują wykorzystanie informacji przekazanej na podstawie niniejszego artykułu w postępowaniach cywilnych i karnych;

c) regulują odpowiedzialność za niewłaściwe skorzystanie z prawa do informacji;

d) umożliwiają odmowę przekazania informacji, które zmusiłyby osobę, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, do przyznania się do udziału lub udziału jej bliskich krewnych w naruszeniu prawa własności intelektualnej; lub

e) regulują ochronę poufności źródeł informacji lub przetwarzania danych osobowych.

Artykuł  236

Środki tymczasowe i zabezpieczające

1. Strony zapewniają, aby organy sądowe mogły - na żądanie wnioskodawcy - wydać tymczasowy nakaz sądowy mający zapobiec każdemu zagrożeniu naruszenia prawa własności intelektualnej lub zabronić, tymczasowo oraz, w stosownych przypadkach, pod rygorem okresowego uiszczania kary pieniężnej, w przypadku gdy taka kara przewidziana jest w prawie krajowym, dalszego domniemanego naruszania tego prawa, bądź w przypadku jego kontynuowania nakazać złożenie zabezpieczenia zapewniającego pokrycie strat poniesionych przez posiadacza prawa. Na tych samych warunkach tymczasowy nakaz sądowy może być także wydany przeciwko pośrednikowi, z którego usług korzysta osoba trzecia w celu naruszania prawa własności intelektualnej.

2. Tymczasowy nakaz sądowy może być także wydany w celu zajęcia lub przekazania towarów, w odniesieniu do których istnieje podejrzenie, że naruszają prawo własności intelektualnej, tak aby zapobiec wprowadzeniu ich do obrotu lub przepływowi w kanałach dystrybucji.

3. W przypadku naruszeń popełnionych na skalę handlową Strony zapewniają, aby w przypadku, gdy wnioskodawca wskaże okoliczności, które mogłyby zagrozić naprawieniu szkód, organy sądowe mogły zarządzić tymczasowe zajęcie ruchomości i nieruchomości domniemanego sprawcy naruszenia, łącznie z zablokowaniem jego konta bankowego i innych aktywów. W tym celu właściwe organy mogą nakazać przedłożenie dokumentów bankowych, finansowych lub handlowych lub odpowiedniego dostępu do stosownych informacji.

4. Strony zapewniają, aby w stosownych przypadkach, w szczególności w przypadku gdy jakiekolwiek opóźnienie mogłoby spowodować nieodwracalne szkody dla posiadacza prawa, środki tymczasowe, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, mogły być podejmowane bez wysłuchania pozwanego. W takim przypadku strony informuje się o zastosowaniu takich środków najpóźniej bezzwłocznie po ich wykonaniu. Na żądanie pozwanego dokonuje się przeglądu, obejmującego do bycia wysłuchanym, w celu podjęcia - w rozsądnym okresie po powiadomieniu o podjęciu środków - decyzji odnośnie tego, czy środki te powinny zostać zmienione, uchylone czy utrzymane.

5. Strony zapewniają, aby na żądanie pozwanego środki tymczasowe, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, zostały uchylone lub w inny sposób przestały wywoływać skutki, jeśli wnioskodawca w rozsądnym okresie nie wszczął przed właściwym organem sądowym postępowania prowadzącego do podjęcia decyzji co do istoty sprawy.

6. W przypadku uchylenia lub wygaśnięcia środków tymczasowych na skutek działania lub zaniechania wnioskodawcy lub w przypadku gdy następnie ustalono, że nie było naruszenia lub zagrożenia naruszenia prawa własności intelektualnej, organy sądowe mają prawo nakazać wnioskodawcy, na żądanie pozwanego, aby wypłacił pozwanemu odpowiednią rekompensatę z tytułu jakiejkolwiek szkody spowodowanej przez te środki.

Artykuł  237

Środki naprawcze

1. Strony zapewniają, aby właściwe organy sądowe mogły nakazać, na żądanie wnioskodawcy oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek odszkodowań należnych posiadaczowi prawa z tytułu naruszenia prawa własności intelektualnej, oraz bez jakiegokolwiek rodzaju rekompensaty, czasowe lub ostateczne wycofanie z obrotu handlowego lub zniszczenie towarów, w przypadku których stwierdzono naruszenie prawa własności intelektualnej. W stosownych przypadkach właściwe organy sądowe mogą również nakazać zniszczenie materiałów i narzędzi głównie wykorzystywanych do tworzenia lub produkcji tych towarów.

2. Organy sądowe nakazują, aby środki te były podejmowane na koszt naruszającego prawo własności intelektualnej, chyba że istnieją szczególne powody przemawiające za innym rozwiązaniem.

Artykuł  238

Zakazy

Strony zapewniają, aby w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa własności intelektualnej w orzeczeniu sądowym, organy sądowe mogły wydać przeciwko naruszającemu prawo własności intelektualnej zakaz kontynuacji naruszania prawa własności intelektualnej. W przypadku gdy przewiduje to prawo krajowe, nieprzestrzeganie zakazu, w stosownych przypadkach, powoduje nałożenie okresowych kar pieniężnych w celu zapewnienia przestrzegania zakazu. Strony zapewniają również posiadaczom prawa możliwość wnioskowania o wydanie zakazu w odniesieniu do pośredników, których usługi są wykorzystywane przez stronę trzecią w celu naruszania prawa własności intelektualnej.

Artykuł  239

Środki alternatywne

Strony mogą postanowić, że w stosownych przypadkach oraz na żądanie osoby podlegającej środkom przewidzianym w art. 237 lub 238 niniejszego Układu, właściwe organy sądowe mogą nałożyć rekompensatę pieniężną na rzecz strony poszkodowanej zamiast stosowania środków przewidzianych w art. 237 lub 238 niniejszego Układu, jeżeli osoba ta działała nieumyślnie i bez niedbalstwa, jeżeli wykonanie odnośnych środków spowodowałoby dla niej niewspółmierną szkodę i jeżeli rekompensata pieniężna na rzecz strony poszkodowanej jest rozsądnie zadowalająca.

Artykuł  240

Odszkodowania

1. Strony zapewniają, aby przy określaniu odszkodowania organy sądowe:

a) uwzględniały wszystkie odpowiednie kwestie, takie jak negatywne skutki gospodarcze, łącznie z utraconymi zyskami, poniesione przez stronę poszkodowaną, wszelki nieuczciwy zysk osiągnięty przez naruszającego oraz, w stosownych przypadkach, elementy inne niż czynniki gospodarcze, takie jak szkoda moralna, jaką posiadacz prawa poniósł w związku z naruszeniem; lub

b) jako alternatywę do lit. a) niniejszego ustępu mogły one, w stosownych przypadkach, wymierzyć odszkodowanie jako płatność ryczałtową na podstawie elementów takich jak przynajmniej wysokość honorariów lub opłat jakie byłyby należne w przypadku uprzedniego złożenia przez naruszającego wniosku o upoważnienie do korzystania z odnośnych praw własności intelektualnej.

2. W przypadku gdy naruszający nie wiedział lub nie miał uzasadnionych podstaw, by wiedzieć, że jego działanie narusza prawo, Strony mogą postanowić, że organy sądowe mogą wydać - na korzyść strony poszkodowanej - nakaz zwrotu zysku lub zapłaty odszkodowań, których wysokość może być ustalona wcześniej.

Artykuł  241

Koszty sądowe

Strony zapewniają, aby rozsądne i proporcjonalne koszty sądowe oraz inne wydatki poniesione przez stronę wygrywającą były pokrywane z co do zasady przez stronę przegrywającą, chyba że byłoby to sprzeczne z zasadą sprawiedliwości.

Artykuł  242

Publikowanie decyzji sądowych

Strony zapewniają, aby w ramach procedury sądowej wszczętej w związku z naruszeniem prawa własności intelektualnej organy sądowe mogły, na żądanie wnioskodawcy i na koszt naruszającego, zarządzić odpowiednie środki w celu upowszechnienia informacji dotyczącej decyzji, w tym również jej wyeksponowania i publikacji w całości lub w części. Strony mogą określić inne dodatkowe środki w zakresie publikacji, które są odpowiednie w szczególnych warunkach, łącznie z publicznym obwieszczeniem.

Artykuł  243

Procedury administracyjne

W zakresie, w jakim jakiekolwiek środki naprawcze z zakresu prawa cywilnego mogą być orzeczone w wyniku procedur administracyjnych co do istoty sprawy, procedury te muszą być zgodne z zasadami równoważnymi co do istoty zasadom ustanowionym w stosownych postanowieniach niniejszej podsekcji.

Podsekcja  2

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami

Artykuł  244

Korzystanie z usług pośredników

Obie Strony uznają, że usługi pośredników mogą być wykorzystywane przez strony trzecie w celu prowadzenia działalności związanej z naruszaniem prawa. Aby zapewnić swobodny przepływ usług informacyjnych, a jednocześnie zapewnić ochronę praw własności intelektualnej w środowisku cyfrowym, każda Strona ustanawia środki określone w niniejszej podsekcji w odniesieniu do usługodawców będących pośrednikami. Niniejsza podsekcja ma zastosowanie jedynie do odpowiedzialności wynikającej z naruszeń w dziedzinie prawa własności intelektualnej, a w szczególności prawa autorskiego ³⁹ .

Artykuł  245

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami: "Zwykły przekaz"

1. Strony zapewniają, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na transmisji w sieci telekomunikacyjnej informacji przekazanych przez usługobiorcę lub na zapewnianiu dostępu do sieci telekomunikacyjnej, usługodawca nie był odpowiedzialny za przekazywane informacje, pod warunkiem że:

a) nie jest inicjatorem przekazu;

b) nie wybiera odbiorcy przekazu; oraz

c) nie wybiera oraz nie modyfikuje informacji zawartych w przekazie.

2. Czynności polegające na transmisji oraz zapewnianiu dostępu, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, obejmują automatyczne, pośrednie i krótkotrwałe przechowywanie przekazywanych informacji w zakresie, w jakim służy to jedynie wykonywaniu transmisji w sieci telekomunikacyjnej, oraz pod warunkiem że jakikolwiek okres przechowywania nie przekracza czasu rozsądnie koniecznego do takiej transmisji.

3. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, aby zaprzestał on naruszania prawa lub zapobiegł temu naruszeniu.

Artykuł  246

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami: "Caching"

1. Strony zapewniają, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na transmisji w sieci telekomunikacyjnej informacji przekazanych przez usługobiorcę, usługodawca nie był odpowiedzialny za automatyczne, pośrednie i krótkotrwałe przechowywanie tej informacji dokonywane jedynie w celu usprawnienia późniejszej transmisji informacji do innych odbiorców usługi, na ich żądanie, pod warunkiem że:

a) usługodawca nie modyfikuje informacji;

b) usługodawca przestrzega warunków dostępu do informacji;

c) usługodawca przestrzega zasad dotyczących aktualizowania informacji, określonych w sposób szeroko uznany i używany w branży;

d) usługodawca nie zakłóca zgodnego z prawem posługiwania się technologią, szeroko uznaną i używaną w branży w celu uzyskania danych o korzystaniu z informacji; oraz

e) usługodawca szybko usuwa przechowywane informacje lub uniemożliwia dostęp do nich, gdy tylko dowie się, że informacje zostały usunięte z początkowego źródła transmisji lub dostęp do nich został uniemożliwiony bądź gdy sąd lub organ administracyjny nakazał usunięcie informacji lub uniemożliwienie dostępu do niej.

2. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, aby zaprzestał on naruszania prawa lub zapobiegł temu naruszeniu.

Artykuł  247

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami "Hosting"

1. Strony zapewniają, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na przechowywaniu informacji przekazanych przez usługobiorcę, usługodawca nie był odpowiedzialny za informacje przechowywane na żądanie usługobiorcy, pod warunkiem że:

a) usługodawca nie wie o niezgodnej z prawem działalności lub informacji, a w odniesieniu do roszczeń odszkodowawczych - nie wie o stanie faktycznym lub okolicznościach, które w sposób oczywisty świadczą o tej niezgodności z prawem; lub

b) usługodawca szybko podejmuje działania w celu usunięcia informacji lub uniemożliwienia dostępu do niej, gdy tylko się o nich dowie.

2. Ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania, jeżeli usługobiorca działa z upoważnienia lub pod kontrolą usługodawcy.

3. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, aby zaprzestał on naruszania prawa lub zapobiegł temu naruszeniu, oraz nie ma wpływu na możliwość ustanowienia przez Strony procedur regulujących usuwanie tych informacji lub uniemożliwianie dostępu do nich.

Artykuł  248

Brak ogólnego obowiązku monitorowania

1. Strony nie nakładają na usługodawców świadczących usługi objęte art. 245, 246 i art. 247 niniejszego Układu ogólnego obowiązku monitorowania informacji, które przekazują lub przechowują, ani ogólnego obowiązku aktywnego poszukiwania faktów lub okoliczności wskazujących na działalność niezgodną z prawem.

2. Strony mogą ustanowić w odniesieniu do usługodawców świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego obowiązek niezwłocznego informowania właściwych organów publicznych o domniemanych działaniach niezgodnych z prawem podjętych przez ich usługobiorców lub o przekazanych przez nich informacjach lub obowiązek przekazywania właściwym organom na ich żądanie informacji umożliwiających identyfikację usługobiorców, z którymi zawarli umowy dotyczące przechowywania.

Artykuł  249

Okres przejściowy

Ukraina wdroży w pełni zobowiązania zawarte w niniejszej podsekcji w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszego Układu.

Podsekcja  3

Inne postanowienia

Artykuł  250

Środki graniczne

1. Dla celów niniejszego postanowienia "towary naruszające prawo własności intelektualnej" oznaczają:

a) "towary podrobione", a mianowicie:

(i) towary, łącznie z opakowaniem, oznaczone bez upoważnienia znakiem towarowym identycznym ze znakiem towarowym należycie zarejestrowanym w odniesieniu do tego samego typu towarów lub znakiem, który w zakresie swoich istotnych elementów nie może być odróżniony od zarejestrowanego znaku towarowego i który w związku z tym narusza prawa posiadacza znaku towarowego;

(ii) wszelki symbol znaku towarowego (logo, etykieta, naklejka, broszura, instrukcja użytkowania lub dokument gwarancyjny), nawet jeśli jest przedstawiony osobno, na takich samych warunkach jak warunki stosowane do towarów, o których mowa w ppkt (i);

(iii) opakowania towarów podrabianych oznaczone znakiem towarowym, prezentowane oddzielnie, na takich samych warunkach jak warunki stosowane do towarów, o których mowa w ppkt (i);

b) "towary pirackie", a mianowicie towary, które są kopią lub zawierają kopie wykonane bez zgody posiadacza prawa autorskiego lub praw pokrewnych lub prawa do wzoru bądź osoby należycie przez niego upoważnionej w państwie produkcji, bez względu na to, czy prawo to zostało zarejestrowane zgodnie z prawem krajowym;

c) towary które zgodnie z prawem Strony, w której złożono wniosek o podjęcie działania przez organy celne, naruszają:

(i) patent;

(ii) dodatkowe świadectwo ochronne;

(iii) prawo ochrony odmian roślin;

(iv) wzór;

(v) oznaczenie geograficzne.

2. O ile w niniejszej podsekcji nie postanowiono inaczej, Strony przyjmują procedury ⁴⁰  umożliwiające posiadaczowi prawa, który ma uzasadnione powody do podejrzenia, że ma miejsce przywóz, wywóz, wywóz ponowny, wprowadzenie na obszar celny lub jego opuszczenie, poddanie procedurze zawieszającej lub umieszczenie w strefie wolnocłowej bądź składzie wolnocłowym towarów naruszających prawo własności intelektualnej, złożenie do właściwych organów, administracyjnych lub sądowych, pisemnego wniosku o zawieszenie wprowadzenia takich towarów do swobodnego obrotu lub ich zatrzymanie.

3. Strony zapewniają, aby w przypadku gdy organy celne, w trakcie swoich działań, a przed złożeniem wniosku przez posiadacza prawa lub przed jego uwzględnieniem, mają wystarczające powody, by podejrzewać, że towary naruszają prawo własności intelektualnej, mogły zawiesić dopuszczenie towarów lub zatrzymać je, aby umożliwić posiadaczowi prawa złożenie wniosku o podjęcie działań zgodnie z poprzedzającym ustępem.

4. Wszelkie prawa lub obowiązki ustanowione w sekcji 4 części III porozumienia TRIPS dotyczącej importera stosuje się także do eksportera lub do posiadacza towarów.

5. W celu wdrożenia niniejszego artykułu Strony współpracują w zakresie świadczenia pomocy technicznej i budowania potencjału.

6. Ukraina w pełni wdroży zobowiązania zawarte w niniejszym artykule w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  251

Kodeksy postępowania oraz współpraca w dziedzinie kryminalistyki

Strony wspierają:

a) tworzenie przez stowarzyszenia bądź organizacje handlowe lub zawodowe kodeksów postępowania, mających na celu poprawę egzekwowania praw własności intelektualnej;

b) przedkładanie właściwym organom Stron projektów kodeksów postępowania oraz wszelkich ocen stosowania tych kodeksów postępowania.

Artykuł  252

Współpraca

1. Strony zgodnie postanawiają współpracować w celu wspierania wdrażania zobowiązań podjętych w ramach niniejszego rozdziału.

2. Z zastrzeżeniem postanowień tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) oraz zgodnie z postanowieniami tytułu VI (Współpraca finansowa, w tym postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych) niniejszego Układu, obszary współpracy obejmują następujące działania, ale nie ograniczają się do nich:

a) wymianę informacji na temat ram prawnych w dziedzinie praw własności intelektualnej oraz stosownych przepisów dotyczących ich ochrony i egzekwowania; wymianę doświadczeń między Stroną UE i Ukrainą w sprawie postępów w pracach ustawodawczych;

b) wymianę doświadczeń między UE i Ukrainą w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej;

c) wymianę doświadczeń między Stroną UE i Ukrainą w sprawie egzekwowania na szczeblu centralnym i na niższych szczeblach przez organy celne, policję oraz organy administracyjne i sądowe; współpracę w celu zapobiegania wywozowi podrobionych towarów, w tym również z innymi państwami;

d) budowanie zdolności i wymianę oraz szkolenie pracowników;

e) promowanie i rozpowszechnienie informacji na temat praw własności intelektualnej, między innymi w środowisku przedsiębiorców i w społeczeństwie obywatelskim; promowanie świadomości społecznej konsumentów i posiadaczy praw;

f) zacieśnianie współpracy instytucjonalnej, na przykład między urzędami własności intelektualnej;

g) aktywne promowanie świadomości i edukacji ogółu społeczeństwa w zakresie polityki praw własności intelektualnej: formułowanie skutecznych strategii w celu określenia kluczowych odbiorców i tworzenie programów komunikacyjnych służących podniesieniu świadomości konsumentów i mediów w zakresie skutków naruszania własności intelektualnej, w tym zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa oraz związków z przestępczością zorganizowaną.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 i 2 niniejszego artykułu i w ramach ich uzupełnienia Strony zgodnie postanawiają prowadzić skuteczny dialog w sprawie kwestii związanych z prawami własności intelektualnej, którego wyniki przekazywane są Komitetowi ds. Handlu i w ramach którego rozpatrywane są kwestie istotne z punktu widzenia ochrony i egzekwowania praw własności intelektualnej objętych niniejszym rozdziałem oraz wszelkie inne stosowne kwestie.

ROZDZIAŁ  10

Konkurencja

Sekcja  1

Praktyki monopolistyczne i łączenie przedsiębiorstw

Artykuł  253

Definicje

Do celów niniejszej sekcji:

1. "organ ds. konkurencji" oznacza:

a) w przypadku Strony UE - Komisję Europejską; a

b) w przypadku Ukrainy - Ukraiński Komitet Antymonopolowy.

2. "prawo konkurencji" oznacza:

a) w przypadku Strony UE - art. 101, 102 i 106 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie UE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) oraz ich przepisy wykonawcze i zmiany;

b) w przypadku Ukrainy - ustawę nr 2210-III z dnia 11 stycznia 2001 r. (wraz ze zmianami) oraz jej przepisy wykonawcze i zmiany. W przypadku kolizji przepisów ustawy nr 2210-III z innymi istotnymi przepisami w zakresie konkurencji, Ukraina zapewnia, aby przepisy tej ustawy były nadrzędne w zakresie dotyczącym kolizji; oraz

c) wszelkie zmiany, jakim mogą podlegać wyżej wymienione akty po wejściu w życie niniejszego Układu.

3. Pojęcia użyte w niniejszej sekcji są dodatkowo wyjaśnione w załączniku XXIII.

Artykuł  254

Zasady

Strony uznają znaczenie wolnej i niezakłóconej konkurencji w swoich stosunkach handlowych. Strony potwierdzają, że antykonkurencyjne praktyki i transakcje mogą zakłócać właściwe funkcjonowanie rynków i ogólnie osłabiać korzyści płynące z liberalizacji handlu. W związku z tym Strony uzgadniają, że poniższe praktyki i transakcje, określone w ich prawie konkurencji, są niezgodne z niniejszym Układem w zakresie, w jakim mogą wpływać na handel między Stronami:

a) porozumienia, uzgodnione praktyki oraz decyzje związków przedsiębiorstw, których celem lub skutkiem jest utrudnienie, ograniczenie, zakłócenie lub znaczne zmniejszenie konkurencji na terytorium którejkolwiek ze Stron;

b) nadużywanie przez jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytorium którejkolwiek ze Stron; lub

c) łączenie przedsiębiorstw, którego skutkiem jest monopolizacja lub znaczne ograniczenie konkurencji na rynku na terytorium którejkolwiek ze Stron.

Artykuł  255

Wdrożenie

1. Strona UE i Ukraina zachowują prawo konkurencji, które skutecznie rozwiązuje kwestie praktyk i transakcji, o których mowa w art. 254 lit. a), b) i c).

2. Strony zachowują organy odpowiedzialne za skuteczne egzekwowanie prawa konkurencji określonego w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz odpowiednio wyposażone w tym celu.

3. Strony uznają znaczenie stosowania swojego prawa konkurencji w sposób przejrzysty, terminowy i niedyskryminacyjny, z poszanowaniem zasad rzetelnego postępowania i prawa do obrony. Każda Strona w szczególności zapewnia, aby:

a) zanim organ ds. konkurencji jednej ze Stron nałoży na jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną karę lub środek zaradczy z powodu naruszenia prawa konkurencji, przyznał on takiej osobie, po poinformowaniu jej o swoich tymczasowych ustaleniach co do istnienia naruszenia, prawo do bycia wysłuchanym oraz do przedstawienia dowodów w rozsądnym terminie, który zostanie określony w prawie konkurencji Stron; oraz

b) sąd lub inny niezależny organ sądowy ustanowiony na mocy prawa tej Strony nałożył jakąkolwiek taką karę lub środek zaradczy lub, na wniosek tej osoby, dokonał ich przeglądu.

4. Na wniosek jednej ze Stron każda Strona udostępnia drugiej Stronie informacje publiczne dotyczące egzekwowania jej prawa konkurencji oraz prawodawstwa dotyczącego zobowiązań objętych niniejszą sekcją.

5. Organ ds. konkurencji przyjmuje i publikuje dokument wyjaśniający zasady stosowane przy ustalaniu wszelkich kar finansowych nakładanych z powodu naruszenia prawa konkurencji.

6. Organ ds. konkurencji przyjmuje i publikuje dokument wyjaśniający zasady stosowane przy ocenie horyzontalnego łączenia przedsiębiorstw.

Artykuł  256

Zbliżenie przepisów i praktyka w zakresie ich egzekwowania

Ukraina dokonuje zbliżenia swojego prawa konkurencji i praktyk w zakresie egzekwowania z częścią dorobku prawnego UE, o którym mowa poniżej:

1. rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu;

Harmonogram: wdrożenie art. 30 tego rozporządzenia następuje w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu;

2. rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie UE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw);

Harmonogram: wdrożenie art. 1 i art. 5 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia następuje w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu;

wdrożenie art. 20 następuje w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu;

3. rozporządzenie Komisji (UE) nr 330/2010 z dnia 20 kwietnia 2010 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień wertykalnych i praktyk uzgodnionych;

harmonogram: wdrożenie art. 1, 2, 3, 4, 6, 7 i 8 tego rozporządzenia następuje w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu;

4. rozporządzenie Komisji (WE) nr 772/2004 z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do kategorii porozumień o transferze technologii;

harmonogram: wdrożenie art. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 tego rozporządzenia następuje w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  257

Przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa mające prawa specjalne lub wyłączne

1. W odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw mających prawa specjalne lub wyłączne:

a) żadna ze Stron nie wprowadza i nie utrzymuje w mocy jakichkolwiek środków sprzecznych z zasadami zawartymi w art. 254 i art. 258 ust. 1 niniejszego Układu; oraz

b) Strony zapewniają, aby przedsiębiorstwa takie podlegały prawu konkurencji, o których mowa w art. 253 ust. 2 niniejszego Układu,

w zakresie, w jakim stosowanie wyżej wymienionych przepisów i zasad w zakresie konkurencji nie utrudnia realizacji, pod względem prawnym lub faktycznym, szczególnych zadań, jakie powierzono tym przedsiębiorstwom.

2. Żadne z postanowień poprzedniego ustępu nie może być interpretowane jako uniemożliwiające Stronie ustanawianie lub zachowanie przedsiębiorstwa publicznego, powierzanie przedsiębiorstwom praw specjalnych lub wyłącznych bądź zachowanie takich praw.

Artykuł  258

Monopole państwowe

1. Każda Strona dostosowuje monopole państwowe o charakterze handlowym w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu w celu zapewnienia, aby między osobami fizycznymi i prawnymi Stron nie istniały żadne środki dyskryminacyjne w odniesieniu do warunków zaopatrzenia w towary i ich wprowadzania do obrotu.

2. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie narusza praw i obowiązków Stron wynikających z rozdziału 8 (Zamówienia publiczne) tytułu IV niniejszego Układu.

3. Żadne z postanowień ust. 1 nie może być interpretowane jako uniemożliwiające Stronie ustanowienie lub zachowanie monopolu państwowego.

Artykuł  259

Wymiana informacji i współpraca w zakresie egzekwowania prawa

1. Strony uznają znaczenie współpracy i koordynacji pomiędzy ich odpowiednimi organami ds. ochrony konkurencji w celu dalszego zwiększania skuteczności egzekwowania prawa konkurencji oraz realizacji celów niniejszego Układu poprzez promowanie konkurencji i ograniczenie antykonkurencyjnych praktyk przedsiębiorstw i antykonkurencyjnych transakcji.

2. W tym celu organ ds. ochrony konkurencji Strony może poinformować organ ds. ochrony konkurencji drugiej Strony o swojej woli nawiązania współpracy w obszarze egzekwowania prawa. Współpraca ta nie uniemożliwia podejmowania niezależnych decyzji przez Strony.

3. W celu ułatwienia skutecznego stosowania ich prawa konkurencji organy ds. konkurencji Stron mogą wymieniać się informacjami, w tym w zakresie prawodawstwa i egzekwowania prawa w granicach wyznaczonych przez ich odpowiednie prawodawstwo i z uwzględnieniem ich istotnych interesów.

Artykuł  260

Konsultacje

1. Każda ze Stron podejmuje, na wniosek drugiej Strony, konsultacje w zakresie oświadczeń złożonych przez drugą Stronę w celu wspierania wzajemnego zrozumienia lub rozpatrywania szczególnych kwestii wynikających ze stosowania postanowień niniejszej sekcji. Strona wnioskująca wskazuje, w jaki sposób dana kwestia wpływa na handel między Stronami.

2. Na wniosek którejkolwiek ze Stron Strony bezzwłocznie omawiają wszelkie kwestie związane z interpretacją lub stosowaniem postanowień niniejszej sekcji.

3. W celu ułatwienia omawiania kwestii będącej przedmiotem konsultacji każda ze Stron dokłada wszelkich starań, aby dostarczyć drugiej Stronie wszelkie stosowne niepoufne informacje w granicach wyznaczonych przez ich odpowiednie prawodawstwo i z uwzględnieniem ich istotnych interesów.

Artykuł  261

Żadna Strona nie może skorzystać z rozstrzygania sporów na podstawie rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV niniejszego Układu w odniesieniu do jakiejkolwiek kwestii wynikającej z postanowień niniejszej sekcji, z wyjątkiem art. 256 niniejszego Układu.

Sekcja  2

Pomoc państwa

Artykuł  262

Zasady ogólne

1. Jakakolwiek pomoc przyznawana przez Ukrainę lub państwo członkowskie Unii Europejskiej z zasobów państwowych, zakłócająca konkurencję lub grożąca jej zakłóceniem przez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z prawidłowym funkcjonowaniem niniejszego Układu w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową pomiędzy Stronami.

2. Następująca pomoc jest jednak zgodna z prawidłowym funkcjonowaniem niniejszego Układu:

a) pomoc o charakterze socjalnym przyznawana indywidualnym konsumentom, pod warunkiem że jest przyznawana bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów;

b) pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.

3. Ponadto następującą pomoc można uznać za zgodną z prawidłowym funkcjonowaniem niniejszego Układu:

a) pomoc przeznaczoną na sprzyjanie rozwojowi gospodarczemu regionów, w których poziom życia jest nienormalnie niski lub regionów, w których istnieje poważny stan niedostatecznego zatrudnienia;

b) pomoc przeznaczoną na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania ⁴¹  lub mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Ukrainy;

c) pomoc przeznaczoną na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w sposób sprzeczny z interesem Stron;

d) pomoc przeznaczoną na wspieranie kultury i zachowanie dziedzictwa kulturowego, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w sposób sprzeczny z interesem Stron;

e) pomoc przeznaczoną na realizację celów dopuszczonych na mocy horyzontalnych rozporządzeń UE w sprawie wyłączeń grupowych oraz horyzontalnych i sektorowych zasad pomocy państwa, przyznawaną zgodnie z warunkami w nich zawartymi;

f) pomoc na inwestycje przeznaczoną na dostosowanie się do obowiązkowych norm ustanowionych w dyrektywach UE wymienionych w załączniku XXIX do rozdziału 6 (Środowisko) tytułu V niniejszego Układu, wdrożoną w okresach w nich przewidzianych oraz obejmującą dostosowanie instalacji i urządzeń do nowych wymogów, która może wynosić maksymalnie 40 % brutto kosztów kwalifikowalnych.

4. Przedsiębiorstwa, którym powierzono wykonywanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym lub które mają charakter monopolu skarbowego, podlegają zasadom zawartym w niniejszej sekcji w zakresie, w jakim stosowanie takich zasad nie utrudnia realizacji, pod względem prawnym lub faktycznym, szczególnych zadań, jakie im powierzono. Rozwój handlu nie może być naruszony w sposób, który byłby sprzeczny z interesem Stron.

Pojęcia użyte w niniejszej sekcji są dodatkowo wyjaśnione w załączniku XXIII.

Artykuł  263

Przejrzystość

1. Każda ze Stron zapewnia przejrzystość w dziedzinie pomocy państwa. W tym celu co roku każda Strona zgłasza drugiej Stronie łączną wysokość, rodzaje i sektorowy podział pomocy państwa, która może wpływać na handel między Stronami. Odpowiednie zgłoszenia powinny zawierać informacje na temat celu, formy, wysokości lub budżetu organu przyznającego pomoc oraz, w miarę możliwości, na temat beneficjenta pomocy. Do celów niniejszego artykułu, jakakolwiek pomoc poniżej progu wynoszącego 200.000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa w okresie trzech lat nie musi być zgłaszana. Zgłoszenie takie uważa się za dostarczone, gdy zostało przesłane drugiej Stronie, lub, jeśli stosowne informacje zostały publicznie udostępnione na ogólnodostępnej stronie internetowej, do dnia 31 grudnia następnego roku kalendarzowego.

2. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona dostarcza dalszych informacji na temat wszelkich programów pomocy oraz poszczególnych indywidualnych przypadków pomocy państwa mającej wpływ na handel między Stronami. Strony wymieniają się takimi informacjami, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z wymogu zachowania tajemnicy zawodowej i handlowej.

3. Strony zapewniają przejrzystość stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorstwami publicznymi tak, aby wyraźne były następujące elementy:

a) fundusze publiczne udostępnione bezpośrednio lub pośrednio (na przykład poprzez pośrednika przedsiębiorstwa publicznego lub instytucji finansowej) przez organy publiczne danym przedsiębiorstwom publicznym;

b) faktyczne wykorzystanie tych funduszy publicznych.

4. Strony zapewniają ponadto, aby struktura finansowa i organizacyjna każdego przedsiębiorstwa, które korzysta z praw specjalnych lub wyłącznych przyznanych przez Ukrainę lub państwa członkowskie Unii Europejskiej lub któremu powierzono wykonywanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i które w związku z tym otrzymuje rekompensatę z tytułu świadczenia takich usług w jakiejkolwiek formie, znalazła właściwe odzwierciedlenie w oddzielnych rachunkach tak, aby wyraźne były następujące elementy:

a) koszty i przychody związane z wszystkimi produktami lub usługami, w odniesieniu do których przyznane zostały przedsiębiorstwu prawa specjalne lub wyłączne, lub wszystkie usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym, których wykonanie zostało powierzone przedsiębiorstwu a także, z drugiej strony, każdy inny rodzaj produktów lub usług będących przedmiotem działalności tego przedsiębiorstwa;

b) szczegółowe wyjaśnienie metod przypisywania lub rozliczania kosztów i przychodów związanych z różnymi rodzajami działalności. Metody te opierają się na zasadach rachunkowości dotyczących związku przyczynowo-skutkowego, obiektywizmu, przejrzystości i spójności, zgodnie z międzynarodowymi metodami rachunkowości, takimi jak rachunek kosztów działań, oraz na danych poddanych audytowi.

5. Każda Strona zapewnia, aby postanowienia niniejszego artykułu były stosowane w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  264

Interpretacja

Strony uzgadniają, że będą stosować art. 262, art. 263 ust. 3 lub art. 263 ust. 4 niniejszego Układu, korzystając do celów interpretacji z kryteriów wynikających ze stosowania art. 106, 107 i 93 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w tym ze stosownego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a także ze stosownego prawodawstwa wtórnego, ram, wytycznych i innych aktów administracyjnych obowiązujących w Unii Europejskiej.

Artykuł  265

Relacje z WTO

Niniejsze postanowienia pozostają bez uszczerbku dla praw Stron do stosowania środków ochrony handlu lub innych odpowiednich działań w związku z dotacją lub do skorzystania z procedur rozstrzygania sporów, zgodnie ze stosownymi postanowieniami WTO.

Artykuł  266

Zakres stosowania

Postanowienia niniejszej sekcji mają zastosowanie towarów i tych usług, które zostały wymienione w załączniku XVI do rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu, zgodnie ze wspólnie podjętą decyzją w sprawie dostępu do rynku, z wyjątkiem subsydiów dla produktów objętych załącznikiem 1 do Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa oraz innych subsydiów objętych Porozumieniem w sprawie rolnictwa.

Artykuł  267

Krajowy system kontroli pomocy państwa

W celu wywiązania się ze zobowiązań zawartych w art. 262-266 niniejszego Układu:

1. W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu Ukraina przyjmuje w szczególności krajowe prawodawstwo w zakresie pomocy państwa i ustanawia niezależny operacyjnie organ, któremu powierza się uprawnienia niezbędne do pełnego stosowania art. 262 niniejszego Układu. Organ ten musi mieć między innymi uprawnienia do zatwierdzania programów pomocy państwa oraz indywidualnej pomocy w formie dotacji zgodnie kryteriami, o których mowa w art. 262 i 264 niniejszego Układu, jak również uprawnienia do nakazania zwrotu pomocy państwa przyznanej niezgodnie z prawem. Każda nowa pomoc przyznana na Ukrainie musi być zgodna z postanowieniami art. 262 i 264 niniejszego Układu w ciągu jednego roku od daty ustanowienia organu.

2. Ukraina tworzy, w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, wyczerpujący spis programów pomocy ustanowionych przed ustanowieniem organu, o którym mowa w ust. 1, i dostosowuje te programy pomocy do kryteriów, o których mowa w art. 262 i 264 niniejszego Układu, w okresie nieprzekraczającym siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

3.

a) Do celów stosowania art. 262 niniejszego Układu Strony uzgadniają, że w ciągu pierwszych pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu każda pomoc publiczna przyznana przez Ukrainę jest oceniana biorąc pod uwagę fakt, że Ukraina uważana jest za obszar identyczny z obszarami Unii Europejskiej opisanymi w art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

b) W ciągu czterech lat do wejścia w życie niniejszego Układu Ukraina przedstawi Komisji Europejskiej dane o swoim produkcie krajowym brutto na mieszkańca, ujednolicone na poziomie NUTS II. Następnie organ, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz Komisja Europejska dokonują wspólnie oceny kwalifikowalności regionów Ukrainy do pomocy, jak również związanej z tym maksymalnej intensywności pomocy, w celu sporządzenia regionalnej mapy pomocy na podstawie stosownych wytycznych UE.

ROZDZIAŁ  11

Zagadnienia energetyczne związane z handlem

Artykuł  268

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału oraz bez uszczerbku dla postanowień rozdziału 5 (Ułatwienia celne i handlowe) tytułu IV niniejszego Układu:

1. "towary energetyczne" oznaczają gaz ziemny (kod HS 27.11), energię elektryczną (kod HS 27.16) i ropę naftową (kod HS 27.09);

2. "infrastruktura stała" oznacza wszelkie sieci przesyłowe lub dystrybucyjne, instalacje skroplonego gazu ziemnego i instalacje magazynowe w rozumieniu dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (zwanej dalej "dyrektywą 2003/54/WE") oraz dyrektywy 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (zwanej dalej "dyrektywą 2003/55/WE");

3. "tranzyt" oznacza tranzyt, opisany w rozdziale 5 (Ułatwienia celne i handlowe) tytułu IV niniejszego Układu, towarów energetycznych za pośrednictwem infrastruktury stałej lub rurociągu ropy naftowej;

4. "transport" oznacza przesył i dystrybucję w rozumieniu dyrektywy 2003/54/WE i dyrektywy 2003/55/WE oraz przenoszenie lub przesyłanie ropy naftowej rurociągami;

5. "nieuprawnione pobieranie" oznacza każdą czynność polegającą na niezgodnym z prawem pobieraniu towarów energetycznych z infrastruktury stałej.

Artykuł  269

Krajowe ceny regulowane

1. Ceny dostaw gazu i energii elektrycznej dla konsumentów przemysłowych kształtowane są wyłącznie pod wpływem podaży i popytu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu Strony mogą, w ogólnym interesie gospodarczym ⁴² , nałożyć na przedsiębiorstwa obowiązek dotyczący ceny dostaw gazu i energii elektrycznej (zwane dalej "ceną regulowaną").

3. Strony zapewniają, aby obowiązek ten był jasno określony, przejrzysty, proporcjonalny, niedyskryminacyjny, możliwy do zweryfikowania i ograniczony w czasie. Przy stosowaniu tego obowiązku Strony gwarantują także równy dostęp innych przedsiębiorstw do konsumentów.

4. W przypadkach, w których gaz i energia elektryczna są sprzedawane na rynku krajowym po cenie regulowanej, dana Strona zapewnia, aby metodologia stanowiąca podstawę wyliczenia ceny regulowanej została opublikowana przed wejściem w życie ceny regulowanej.

Artykuł  270

Zakaz stosowania podwójnych cen

1. Bez uszczerbku dla możliwości stosowania krajowych cen regulowanych zgodnie z art. 269 ust. 2 i 3 niniejszego Układu, żadna ze Stron ani żaden ich organ regulacyjny nie przyjmują ani nie utrzymują środków, w wyniku których cena towarów energetycznych przy wywozie do drugiej Strony byłaby wyższa niż cena uzyskiwana za takie towary z przeznaczeniem na konsumpcję krajową.

2. Strona dokonująca wywozu przedstawia na wniosek drugiej Strony dowody na to, że różnica cen tych samych towarów energetycznych sprzedawanych na rynku krajowym i sprzedawanych na wywóz nie wynika ze środka zakazanego na mocy ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  271

Należności celne i ograniczenia ilościowe

1. Zabrania się stosowania między Stronami należności celnych i ograniczeń ilościowych dotyczących przywozu i wywozu towarów energetycznych, a także wszelkich środków o skutku równoważnym. Zakaz ten dotyczy także należności celnych o charakterze fiskalnym.

2. Ust. 1 nie wyklucza stosowania ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym, uzasadnionych względami porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin bądź ochrony własności przemysłowej i handlowej. Takie ograniczenia lub środki nie mogą jednak stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w wymianie handlowej między Stronami.

Artykuł  272

Tranzyt

Strony podejmują niezbędne środki w celu ułatwienia tranzytu, zgodne z zasadą swobody tranzytu oraz zgodnie z art. V.2, V.4 i V.5 GATT z 1994 r. oraz art. 7.1 i 7.3 Traktatu karty energetycznej z 1994 r., które zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego część.

Artykuł  273

Transport

W zakresie transportu energii elektrycznej i gazu, a zwłaszcza dostępu stron trzecich do infrastruktury stałej, Strony dostosowują swoje prawodawstwo, o którym mowa w załączniku XXVII do niniejszego Układu oraz w Traktacie o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r., w celu zapewnienia, aby taryfy, publikowane przed ich wejściem w życie, procedury alokacji zdolności oraz wszystkie inne warunki były obiektywne, uzasadnione i przejrzyste oraz nie dyskryminowały ze względu na pochodzenie, własność ani przeznaczenie energii elektrycznej lub gazu.

Artykuł  274

Współpraca w dziedzinie infrastruktury

Strony dokładają starań w celu ułatwienia korzystania z infrastruktury przesyłowej gazu i instalacji magazynowych gazu oraz koordynują rozwój infrastruktury lub, w stosownych wypadkach, konsultują się ze sobą w tej kwestii. Strony współpracują w kwestiach dotyczących handlu gazem ziemnym oraz zrównoważenia i bezpieczeństwa dostaw.

W celu dalszej integracji rynków towarów energetycznych każda ze Stron przy opracowywaniu dokumentów politycznych dotyczących scenariuszy popytu i podaży, połączeń międzysystemowych, strategii energetycznych i planów rozwoju infrastruktury uwzględnia sieci energetyczne i zdolności drugiej Strony.

Artykuł  275

Nieuprawnione pobieranie towarów energetycznych

Każda Strona podejmuje wszystkie niezbędne środki w celu zakazania i zajęcia się problemem nieuprawnionego pobierania towarów energetycznych będących w tranzycie lub transportowanych przez jej obszar.

Artykuł  276

Przerwy

1. Każda ze Stron zapewnia, aby operatorzy systemu przesyłowego podjęli niezbędne środki w celu:

a) zminimalizowania ryzyka nieprzewidzianych przerw w tranzycie lub transporcie bądź ograniczenia lub wstrzymania tranzytu lub transportu;

b) niezwłocznego przywrócenia normalnego działania takiego tranzytu lub transportu w wypadku jego nieprzewidzianego przerwania, ograniczenia lub wstrzymania.

2. W przypadku sporu dotyczącego jakiejkolwiek kwestii angażującej Strony bądź jeden lub większą liczbę podmiotów podlegających kontroli lub jurysdykcji jednej ze Stron, przed zakończeniem procedury rozstrzygania sporu w ramach odnośnej umowy Strona, przez terytorium której odbywa się tranzyt lub transport towarów energetycznych, nie przerywa ani nie ogranicza istniejącego transportu lub tranzytu towarów energetycznych, nie zezwala na takie przerwanie lub ograniczenie żadnemu podmiotowi podlegającemu jej kontroli lub jurysdykcji, w tym państwowemu przedsiębiorstwu handlowemu, ani nie wymaga takiego przerwania lub ograniczenia od żadnego przedsiębiorstwa podlegającego jej jurysdykcji, z wyjątkiem przypadków, w których jest to wyraźnie przewidziane w umowie lub innym porozumieniu regulującym taki tranzyt lub transport.

3. Strony zgodnie postanawiają, że żadna Strona nie ponosi odpowiedzialności za przerwanie lub ograniczenie w rozumieniu niniejszego artykułu w przypadku, gdy nie jest w stanie zapewnić dostaw, tranzytu lub transportu towarów energetycznych w wyniku działań przypisanych państwu trzeciemu lub podmiotowi podlegającemu kontroli lub jurysdykcji państwa trzeciego.

Artykuł  277

Organy regulacyjne na rynku energii elektrycznej i gazu

1. Organ regulacyjny musi być odrębny pod względem prawnym i funkcjonalnie niezależny od wszelkich podmiotów publicznych lub prywatnych oraz dysponować uprawnieniami wystarczającymi do zapewnienia skutecznej konkurencji i efektywnego funkcjonowania rynku.

2. Decyzje i procedury stosowane przez organ regulacyjny muszą być bezstronne w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku.

3. Operator, którego dotyczy jakakolwiek decyzja organu regulacyjnego, ma prawo odwołać się od niej do organu odwoławczego niezależnego od zainteresowanych stron. W przypadku gdy organ odwoławczy nie ma charakteru sądowego, jego decyzja musi być zawsze uzasadniana na piśmie, a także podlegać przeglądowi przeprowadzanemu przez bezstronny i niezależny organ sądowy. Decyzje podejmowane przez organy odwoławcze muszą być skutecznie egzekwowane.

Artykuł  278

Powiązanie z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej

1. W przypadku sprzeczności między postanowieniami niniejszej sekcji a postanowieniami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r. lub przepisami prawodawstwa UE mającymi zastosowanie na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r., pierwszeństwo w przypadku takiej sprzeczności mają postanowienia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r. lub przepisy prawodawstwa UE mające zastosowanie na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r.

2. W ramach wdrażania niniejszej sekcji pierwszeństwo ma przyjęcie prawodawstwa lub innych aktów zgodnych z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r. lub opierających się na prawodawstwie mającym zastosowanie do tego sektora w UE. W przypadku sporu dotyczącego niniejszej sekcji domniemywa się, że prawodawstwo lub inne akty spełniające powyższe kryteria są zgodne z postanowieniami niniejszej sekcji. W ocenie, czy prawodawstwo lub inne akty spełniają te kryteria, uwzględnia się wszelkie odnośne decyzje podjęte na podstawie art. 91 Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r.

3. Żadna ze stron nie korzysta z postanowień niniejszego Układu dotyczących rozstrzygania sporów w celu zarzucenia naruszenia postanowień Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.

Artykuł  279

Dostęp do oraz prowadzenie działalności w zakresie poszukiwań, badań i wydobycia węglowodorów

1. Każda ze Stron ⁴³ , zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r., ma pełną suwerenność nad złożami węglowodorów znajdującymi się na jej terytorium, a także na jej wodach archipelagowych i terytorialnych, a także suwerenne prawa badania i wydobycia zasobów węglowodorów znajdujących się w jej wyłącznej strefie ekonomicznej i na jej szelfie kontynentalnym.

2. Każda Strona zachowuje prawo określania na swoim terytorium, a także na swoich wodach archipelagowych i terytorialnych oraz w swojej wyłącznej strefie ekonomicznej i na swoim szelfie kontynentalnym, obszarów udostępnianych do prowadzenia poszukiwań, badań i wydobycia węglowodorów.

3. W każdym przypadku udostępniania danego obszaru do prowadzenia tej działalności każda Strona zapewnia równe traktowanie podmiotów pod względem dostępu do tej działalności i jej prowadzenia.

4. Każda Strona może wymagać od podmiotu, któremu udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie poszukiwań, badań lub wydobycia węglowodorów, zapłaty finansowej lub zapłaty w postaci węglowodorów. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące takiej zapłaty ustala się w sposób, który nie ingeruje w proces zarządzania i proces decyzyjny podmiotów.

Artykuł  280

Zezwolenia i warunki ich wydawania

1. Strony podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby zezwolenia dla podmiotów na korzystanie we własnym imieniu i na własne ryzyko z prawa prowadzenia poszukiwań, badań lub wydobycia węglowodorów na danym obszarze geograficznym wydawane były w ramach opublikowanej procedury oraz w następstwie publikacji ogłoszenia wzywającego potencjalnie zainteresowane podmioty do składania wniosków.

2. W ogłoszeniu określa się rodzaj zezwolenia, odnośny obszar geograficzny lub jego część oraz proponowaną datę lub termin przyznania zezwolenia.

3. Art. 104 i 105 niniejszego Układu ma zastosowanie do warunków i procedury wydawania zezwoleń.

ROZDZIAŁ  12

Przejrzystość

Artykuł  281

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

1. "środki o zastosowaniu ogólnym" obejmują przepisy ustawowe i wykonawcze, orzeczenia sądowe oraz procedury i decyzje administracyjne o zastosowaniu ogólnym oraz wszelkie inne akty, interpretacje lub inne wymogi ogólne lub abstrakcyjne, które mogą mieć wpływ na jakiekolwiek kwestie objęte niniejszym Układem. Środki te nie obejmują decyzji mających zastosowanie do konkretnej osoby; oraz

2. "zainteresowana osoba" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która może podlegać jakimkolwiek prawom lub obowiązkom wynikającym ze środków o zastosowaniu ogólnym w rozumieniu art. 282 niniejszego Układu.

Artykuł  282

Cel i zakres

1. Uznając wpływ, jaki ich otoczenia regulacyjne mogą mieć na handel między nimi, Strony ustanawiają i utrzymują skuteczne i przewidywalne otoczenie regulacyjne dla podmiotów gospodarczych, zwłaszcza małych, prowadzących działalność na ich terytoriach, z należytym uwzględnieniem wymogów pewności prawa i proporcjonalności.

2. Strony, potwierdzając swoje prawa i obowiązki w ramach Porozumienia WTO, ustanawiają niniejszym wyjaśnienia oraz udoskonalone uzgodnienia dotyczące przejrzystości, konsultacji oraz lepszego zarządzania środkami o zastosowaniu ogólnym, w zakresie, w jakim mogą one mieć wpływ na jakąkolwiek kwestię objętą niniejszym Układem.

Artykuł  283

Publikacja

1. Każda Strona:

a) zapewnia niezwłoczną publikację środków o zastosowaniu ogólnym lub łatwy dostęp zainteresowanych osób do tych środków w inny sposób, w sposób niedyskryminacyjny, za pośrednictwem urzędowo wyznaczonego medium oraz, o ile to wykonalne i możliwe, w wersji elektronicznej, tak aby zainteresowane osoby oraz druga Strona miały możliwość zapoznać się z nimi;

b) zapewnia, aby środki o zastosowaniu ogólnym zawierały wyjaśnienie celów i uzasadnienie ich ustanowienia; oraz

c) zapewnia wystarczająco długi czas między publikacją środków o zastosowaniu ogólnym a ich wejściem w życie z wyjątkiem przypadków nagłych, które by to uniemożliwiały.

2. Każda Strona:

a) dokłada starań w celu opublikowania z wyprzedzeniem wszelkich wniosków zmierzających do przyjęcia lub zmiany jakichkolwiek środków o zastosowaniu ogólnym, wraz z wyjaśnieniem celu oraz uzasadnieniem takiego wniosku;

b) zapewnia zainteresowanym osobom odpowiednią możliwość wyrażenia uwag na temat środka będącego przedmiotem wniosku, a zwłaszcza zapewnia takim osobom na to wystarczająco dużo czasu; oraz

c) dokłada starań w celu uwzględnienia uwag otrzymanych od zainteresowanych osób, a dotyczących danego środka będącego przedmiotem wniosku.

Artykuł  284

Zapytania i punkty kontaktowe

1. Każda Strona utrzymuje lub ustanawia odpowiednie mechanizmy odpowiadania na zapytania zainteresowanych osób na temat wszelkich środków o zastosowaniu ogólnym, w sprawie których złożono wniosek lub które obowiązują, oraz na temat tego, jak mają one być ogólnie stosowane.

W szczególności, w celu ułatwienia komunikacji między Stronami we wszelkich kwestiach objętych niniejszym Układem, każda Strona wyznacza punkt kontaktowy. Na wniosek którejkolwiek ze Stron punkt kontaktowy wskazuje urząd lub urzędnika odpowiedzialnego za daną kwestię i udziela koniecznego wsparcia, aby ułatwić komunikację z wnioskującą Stroną.

Zapytania można kierować za pośrednictwem mechanizmów ustanowionych na mocy niniejszego Układu.

2. Strony uznają, że odpowiedź przewidziana w ust. 1 niniejszego artykułu może nie być ostateczna lub prawnie wiążąca, lecz będzie służyć jedynie celom informacyjnym, o ile prawo krajowe i przepisy Stron nie stanowią inaczej.

3. W odpowiedzi na zapytanie jednej ze Stron druga Strona bezzwłocznie przekazuje informacje oraz udziela odpowiedzi na pytania dotyczące jakiegokolwiek obowiązującego lub będącego przedmiotem wniosku środka o zastosowaniu ogólnym, który Strona kierująca zapytanie uznaje za mogący wpływać na wdrażanie niniejszego Układu, bez względu na to, czy Strona kierująca zapytanie została uprzednio powiadomiona o takim środku.

4. Każda Strona utrzymuje lub ustanawia na potrzeby osób zainteresowanych odpowiednie mechanizmy, których zadaniem jest skuteczne rozwiązywanie problemów, jakie mogą wynikać dla osób zainteresowanych lub dla drugiej Strony ze stosowania środków o zastosowaniu ogólnym i procedur administracyjnych, o których mowa w art. 285 niniejszego Układu. Mechanizmy takie powinny być łatwo dostępne, określone w czasie, ukierunkowane na wyniki oraz przejrzyste. Pozostają one bez uszczerbku dla wszelkich procedur odwoławczych lub przeglądowych ustanowionych lub utrzymywanych przez Strony. Pozostają one również bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron wynikających z rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) oraz rozdziału 15 ("Mediacja") tytułu IV niniejszego Układu.

Artykuł  285

Postępowanie administracyjne

Każda Strona stosuje w sposób spójny, bezstronny i rozsądny wszystkie środki o zastosowaniu ogólnym, o których mowa w art. 281 niniejszego Układu. W tym celu, stosując te środki do poszczególnych osób, towarów, usług lub przedsiębiorstw drugiej Strony w konkretnych przypadkach, każda Strona:

a) dokłada wszelkich starań, aby - w sposób zgodny ze swoimi procedurami - z odpowiednim wyprzedzeniem zawiadamiać o wszczęciu postępowania zainteresowane osoby z drugiej Strony, których postępowanie bezpośrednio dotyczy, dołączając informację o rodzaju postępowania, oświadczenie organu wszczynającego postępowanie oraz ogólny opis jakiejkolwiek spornej kwestii;

b) daje takim zainteresowanym osobom odpowiednią możliwość przedstawienia faktów i argumentów na poparcie ich stanowiska przed jakimkolwiek ostatecznym etapem czynności administracyjnych, w zakresie, w jakim pozwala na to czas, rodzaj postępowania oraz interes publiczny; oraz

c) zapewnia, aby jej procedury oparte były na jej przepisach jej prawa krajowego i były z nimi zgodne.

Artykuł  286

Przegląd i odwołanie

1. Każda Strona ustanawia lub utrzymuje sądy lub inne niezależne organy sądowe, w tym - w stosownych przypadkach - organy quasi-sądowe lub administracyjne, bądź procedury służące szybkiemu przeprowadzaniu przeglądu, a w uzasadnionych przypadkach również korygowaniu czynności administracyjnych w obszarach objętych niniejszym Układem. Takie sądy, organy sądowe lub procedury muszą być bezstronne i niezależne od urzędu lub organu odpowiedzialnego za egzekucję administracyjną i z wynikiem sprawy nie może wiązać się dla nich żaden istotny interes.

2. Każda Strona zapewnia, że we wszelkich takich sądach, organach sądowych lub procedurach strony postępowania mają prawo do:

a) odpowiedniej możliwości uzasadnienia lub obrony swojego stanowiska; oraz

b) decyzji opartej na dowodach i złożonych oświadczeniach lub, gdy wymaga tego prawo danej Strony, do dokumentacji zgromadzonej przez organ administracyjny.

3. Każda Strona zapewnia, z zastrzeżeniem odwołania lub późniejszego przeglądu przewidzianego w jej prawie krajowym, aby decyzja taka była wykonywana przez urząd lub organ właściwy w odniesieniu do spornej czynności administracyjnej oraz regulowała praktykę takiego urzędu lub organu.

Artykuł  287

Jakość i skuteczność regulacji oraz dobre praktyki administracyjne

1. Strony zgodnie postanawiają współpracować w ramach promowania jakości i skuteczności regulacji, w tym poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk dotyczących ich procesów reform regulacyjnych oraz ocen skutków regulacji.

2. Strony zobowiązują się przestrzegać zasad dobrego postępowania administracyjnego oraz zgadzają się współpracować w ich promowaniu, w tym poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk.

Artykuł  288

Niedyskryminacja

Każda Strona stosuje do zainteresowanych osób z drugiej Strony normy w zakresie przejrzystości nie mniej korzystne niż normy stosowane do swoich własnych zainteresowanych osób.

ROZDZIAŁ  13

Handel i zrównoważony rozwój

Artykuł  289

Kontekst i cele

1. Strony odwołują się do Agendy 21 w sprawie środowiska i rozwoju z 1992 r., do Planu realizacji postanowień w sprawie zrównoważonego rozwoju, przyjętego w Johannesburgu w 2002 r., oraz do uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym programów politycznych w dziedzinie zatrudnienia i polityki społecznej, w szczególności do programu godnej pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy (zwanej dalej "MOP") oraz Deklaracji ministerialnej z 2006 r. przyjętej przez Radę Społeczno-Gospodarczą ONZ ds. Pełnego Zatrudnienia i Godnej Pracy. Strony potwierdzają swoje zobowiązania w zakresie promowania rozwoju handlu międzynarodowego w sposób przyczyniający się do realizacji celu zrównoważonego rozwoju oraz zapewnienia włączenia i odzwierciedlania tego celu na wszystkich poziomach swoich stosunków handlowych.

2. W tym celu Strony uznają znaczenie pełnego uwzględnienia najlepszego interesu gospodarczego, społecznego i środowiskowego zarówno swoich obecnych społeczeństw, jak i przyszłych pokoleń, oraz zapewniają, aby rozwój gospodarczy oraz polityka w zakresie ochrony środowiska i polityka społeczna wspierały się wzajemnie.

Artykuł  290

Prawo do regulacji

1. Uznając prawo Stron do tworzenia i regulowania własnych poziomów polityki krajowej i ustanawiania priorytetów w dziedzinie ochrony środowiska, ochrony pracy i zrównoważonego rozwoju zgodnie z uznanymi na szczeblu międzynarodowym stosownymi normami i porozumieniami oraz do odpowiedniego przyjmowania lub zmieniania swojego ustawodawstwa, Strony zapewniają, aby ich prawodawstwo zapewniało wysoki poziom ochrony środowiska i ochrony pracy oraz podejmują starania w kierunku poprawy jakości tego prawodawstwa.

2. W ramach realizacji celów, o których mowa w niniejszym artykule, Ukraina zbliża swoje przepisy ustawowe i wykonawcze oraz praktyki administracyjne do dorobku prawnego UE.

Artykuł  291

Wielostronne normy i porozumienia dotyczące pracy

1. Strony uznają pełne i wydajne zatrudnienie oraz godną pracę dla wszystkich za kluczowe elementy handlu w kontekście globalizacji. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do promowania rozwoju handlu w sposób sprzyjający pełnemu i wydajnemu zatrudnieniu oraz oferowaniu każdemu, w tym mężczyznom, kobietom i młodym ludziom, godnej pracy.

2. Strony promują i wdrażają w swoich przepisach ustawowych oraz praktykach podstawowe normy pracy, uznane w skali międzynarodowej, a mianowicie:

a) wolność zrzeszania się oraz skuteczne uznawanie prawa do negocjacji zbiorowych;

b) eliminację wszystkich form pracy przymusowej lub obowiązkowej;

c) skuteczną likwidację pracy dzieci; oraz

d) likwidację dyskryminacji w obszarze zatrudnienia i wykonywania zawodu.

3. Strony potwierdzają zobowiązanie do skutecznego wdrażania ratyfikowanych przez siebie podstawowych i priorytetowych konwencji MOP oraz Deklaracji MOP dotyczącej Podstawowych Zasad i Praw w Pracy z 1998 r. Strony rozważą również ratyfikację i wdrożenie pozostałych konwencji MOP, które zostały sklasyfikowane przez MOP jako aktualne.

4. Strony podkreślają, że normy pracy nie powinny być wykorzystywane dla protekcjonistycznych celów handlowych. Strony zauważają, że przewaga komparatywna nie powinna być w żaden sposób kwestionowana.

Artykuł  292

Umowy wielostronne dotyczące środowiska

1. Strony uznają znaczenie międzynarodowego zarządzania i umów w zakresie środowiska jako odpowiedzi wspólnoty międzynarodowej na światowe lub regionalne problemy związane ze środowiskiem.

2. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do skutecznego wdrożenia umów wielostronnych dotyczących środowiska, których są stronami, w swoich przepisach ustawowych i praktykach.

3. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie ogranicza prawa Strony do przyjęcia lub utrzymania w mocy środków mających na celu wdrażanie umów wielostronnych dotyczących środowiska, których Strona ta jest stroną. Środki takie nie mogą być stosowane w sposób, który stanowiłby narzędzie służące arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji między Stronami lub ukryte ograniczenie handlu.

4. Strony zapewniają, aby polityka w dziedzinie środowiska opierała się na zasadach: ostrożności, podejmowania działań zapobiegawczych, naprawiania szkody w pierwszym rzędzie u źródła oraz na zasadzie "zanieczyszczający płaci".

5. Strony współpracują w celu promowania rozważnego i racjonalnego korzystania z zasobów naturalnych w zgodzie z celem zrównoważonego rozwoju, z myślą o zacieśnianiu powiązań pomiędzy polityką i praktykami Stron w dziedzinie handlu i w dziedzinie środowiska.

Artykuł  293

Handel sprzyjający zrównoważonemu rozwojowi

1. Strony potwierdzają, że handel powinien promować zrównoważony rozwój we wszystkich jego aspektach. Strony uznają korzystny wpływ, jaki podstawowe normy pracy i godna praca mogą wywierać na efektywność gospodarczą, innowacyjność i wydajność, oraz podkreślają znaczenie większej spójności między polityką handlową a polityką zatrudnienia i społeczną.

2. Strony podejmują starania w celu ułatwienia i promowania handlu i bezpośrednich inwestycji zagranicznych w przyjazne dla środowiska towary, usługi i technologie, zrównoważone i odnawialne źródła energii, energooszczędne produkty i usługi oraz towary z ekoetykietą, w tym poprzez usuwanie związanych z nimi barier pozataryfowych.

3. Strony podejmują starania w celu ułatwienia handlu produktami, które sprzyjają zrównoważonemu rozwojowi, w tym produktami, które objęte są programami takimi jak sprawiedliwy i etyczny handel, a także produktami wytworzonymi z poszanowaniem zasad odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw i rozliczalności.

Artykuł  294

Handel produktami leśnymi

W celu promowania zrównoważonego zarządzania zasobami leśnymi Strony zobowiązują się do współpracy w celu poprawy egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa oraz wspierania handlu legalnymi i pozyskiwanymi w sposób zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju produktami leśnymi.

Artykuł  295

Handel produktami rybnymi

Uwzględniając znaczenie zapewnienia odpowiedzialnego i zrównoważonego gospodarowania zasobami rybnymi oraz promowania dobrego zarządzania w handlu Strony zobowiązują się do współpracy poprzez:

a) podejmowanie skutecznych działań w celu monitorowania i kontroli zasobów rybnych i innych zasobów wodnych;

b) zapewnienie pełnej zgodności z mającymi zastosowanie środkami ochrony i kontroli przyjętymi przez regionalne organizacje ds. gospodarki rybnej, a także jak najszerszą współpracę z tymi organizacjami i w ich ramach; oraz

c) wprowadzanie między innymi środków handlowych na rzecz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.

Artykuł  296

Utrzymywanie poziomów ochrony

1. Żadna ze Stron nie może zaniechać skutecznego egzekwowania swoich przepisów w zakresie środowiska i pracy, poprzez ciągłe lub powtarzające się działania lub zaniechania, w sposób, który może mieć wpływ na handel lub inwestycje między Stronami.

2. Żadna ze Stron nie może osłabiać lub ograniczać ochrony w zakresie środowiska lub pracy przewidzianej w jej przepisach w celu stymulowania handlu lub inwestycji poprzez rezygnację ze stosowania przepisów ustawowych lub wykonawczych bądź norm lub odstąpienie od ich stosowania w inny sposób, bądź poprzez proponowanie rezygnacji z ich stosowania lub odstąpienia od ich stosowania, w sposób, który może mieć wpływ na handel lub inwestycje między Stronami.

Artykuł  297

Informacje naukowe

Strony uznają znaczenie uwzględniania informacji naukowych i technicznych oraz stosownych norm, wytycznych lub zaleceń międzynarodowych podczas opracowywania, przyjmowania i wdrażania środków służących ochronie środowiska, zdrowia publicznego i warunków społecznych, wpływających na handel między Stronami.

Artykuł  298

Przegląd oddziaływania na zrównoważony rozwój

Strony zobowiązują się do przeprowadzania przeglądów, monitorowania i oceny wpływu wdrożenia niniejszego tytułu na zrównoważony rozwój poprzez swoje procesy związane z uczestnictwem i instytucje, a także procesy i instytucje ustanowione niniejszym Układem, na przykład poprzez związane z handlem oceny oddziaływania na zrównoważony rozwój.

Artykuł  299

Instytucje społeczeństwa obywatelskiego

1. Każda Strona wyznacza i zwołuje nową lub istniejącą grupę doradczą ds. zrównoważonego rozwoju mającą za zadanie udzielać porad w zakresie wdrażania niniejszego rozdziału.

2. W skład grupy doradczej wchodzą niezależne reprezentatywne organizacje społeczeństwa obywatelskiego reprezentujące w sposób wyważony organizacje pracodawców i pracowników, organizacje pozarządowe, jak również inne stosowne zainteresowane strony.

3. Członkowie grupy doradczej każdej ze Stron spotkają się w ramach otwartego Forum Społeczeństwa Obywatelskiego w celu prowadzenia dialogu obejmującego związane ze zrównoważonym rozwojem aspekty handlu między Stronami. Forum społeczeństwa obywatelskiego spotykać się będzie raz w roku, o ile Strony nie postanowią inaczej. Strony dokonają uzgodnień dotyczących działania Forum Społeczeństwa Obywatelskiego najpóźniej w rok po wejściu w życie niniejszego Układu.

4. Dialog prowadzony w ramach Forum Społeczeństwa Obywatelskiego pozostaje bez uszczerbku dla roli Platformy Społeczeństwa Obywatelskiego ustanowionej na mocy art. 469 niniejszego Układu w zakresie wymiany poglądów na temat wszelkich kwestii dotyczących wdrażania niniejszego Układu.

5. Strony informują Forum Społeczeństwa Obywatelskiego o postępach we wdrażaniu niniejszego rozdziału. Uwagi, opinie lub propozycje Forum Społeczeństwa Obywatelskiego mogą być przekazywane Stronom bezpośrednio lub za pośrednictwem grup doradczych.

Artykuł  300

Mechanizmy dotyczące instytucji i monitorowania

1. Niniejszym powołuje się Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju. Przedstawia on sprawozdania ze swojej działalności Komitetowi Stowarzyszenia w składzie, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu. W skład Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju wchodzą wysocy rangą urzędnicy reprezentujący administracje każdej ze Stron. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju nadzoruje wdrażanie niniejszego rozdziału, w tym wyniki wszelkich działań w zakresie monitorowania i ocen skutków, oraz prowadzi, w dobrej wierze, dyskusje poświęcone wszelkim problemom wynikającym ze stosowania niniejszego rozdziału. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju ustanawia swój regulamin wewnętrzny. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zbiera się w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego Układu, a następnie co najmniej raz do roku.

2. Każda Strona wyznacza punkt kontaktowy w swojej strukturze administracyjnej w celu ułatwienia komunikacji między Stronami we wszelkich kwestiach objętych niniejszym rozdziałem.

3. Strony mogą monitorować postęp we wdrażaniu i egzekwowaniu działań objętych niniejszym rozdziałem. Każda Strona może zwrócić się do drugiej Strony o dostarczenie konkretnych i udokumentowanych informacji o wynikach wdrażania niniejszego rozdziału.

4. Strona może zwrócić się do drugiej Strony o konsultację w każdej sprawie wynikającej z niniejszego rozdziału poprzez przedstawienie pisemnego wniosku w punkcie kontaktowym tej Strony. Strony zgodnie postanawiają dokonywać konsultacji bezzwłocznie na wniosek którejkolwiek ze Stron za pośrednictwem odpowiednich kanałów.

5. Strony dokładają wszelkich starań, aby osiągnąć zadowalające dla obu Stron rozwiązanie danej kwestii, i mogą zwracać się o porady, informacje lub pomoc do każdej osoby lub podmiotu, które uznają za właściwe, w celu pełnego rozpatrzenia danej sprawy. Strony uwzględniają działania MOP lub właściwych wielostronnych organizacji lub organów z zakresu ochrony środowiska, do których należą.

6. Jeżeli Stronom nie uda się rozstrzygnąć kwestii w ramach konsultacji, którakolwiek ze Stron może zwrócić o zwołanie posiedzenia Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju w celu rozpatrzenia tej kwestii, składając pisemny wniosek w punkcie kontaktowym drugiej Strony. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zbiera się bezzwłocznie i dokłada wszelkich starań w celu rozstrzygnięcia danej kwestii, w stosownych przypadkach konsultując się z ekspertami rządowymi lub pozarządowymi. Rozstrzygnięcie poczynione przez Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju podawane jest do wiadomości publicznej, o ile Podkomitet nie zdecyduje inaczej.

7. We wszelkich sprawach wynikających z niniejszego rozdziału Strony mogą korzystać jedynie z procedur przewidzianych w art. 300 i 301 niniejszego Układu.

Artykuł  301

Grupa ekspertów

1. O ile Strony nie postanowią inaczej, jedna ze Stron może, po upływie 90 dni od złożenia wniosku o konsultacje zgodnie z art. 300 ust. 4 niniejszego Układu, wystąpić o zwołanie grupy ekspertów w celu rozpatrzenia sprawy, która nie została w zadowalający sposób rozstrzygnięta w drodze konsultacji rządowych. W ciągu 30 dni od złożenia przez Stronę wniosku o zwołanie grupy ekspertów, na wniosek którejkolwiek ze Stron może zostać zwołany Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju w celu omówienia danej kwestii. Strony mogą składać grupie oświadczenia. Grupa może zwracać się o informacje i porady do którejkolwiek ze Stron, do grupy lub grup doradczych lub do organizacji międzynarodowych. Grupa ekspertów zwoływana jest w ciągu 60 dni od złożenia wniosku przez jedną ze Stron.

2. Grupa, której członkowie wybierani są zgodnie z procedurami określonymi w ust. 3 niniejszego artykułu, dostarcza wiedzę specjalistyczną w zakresie wdrażania niniejszego rozdziału. O ile Strony nie postanowią inaczej, w ciągu 90 dni od wyboru ostatniego eksperta grupa ekspertów przedstawia Stronom sprawozdanie. Strony dokładają wszelkich starań, aby dostosować wdrażanie niniejszego rozdziału do porad lub zaleceń grupy ekspertów. Wdrażanie zaleceń grupy jest monitorowane przez Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju. Sprawozdanie grupy udostępniane jest grupie doradczej lub grupom doradczym Stron. W odniesieniu do informacji poufnych i regulaminu zastosowanie mają odpowiednio zasady określone w załączniku XXIV do rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV niniejszego Układu.

3. Wraz z wejściem w życie niniejszego Układu Strony ustanawiają listę co najmniej 15 osób posiadających wiedzę specjalistyczną w kwestiach objętych niniejszym rozdziałem, przy czym co najmniej pięć spośród nich nie może być obywatelem którejkolwiek ze Stron z myślą o pełnieniu roli przewodniczącego grupy. Ekspertami muszą być osoby niezależne i niepowiązane z którąkolwiek ze Stron lub organizacji reprezentowanych w grupie doradczej lub grupach doradczych oraz nieprzyjmujące od nich instrukcji. W ciągu 50 dni od otrzymania wniosku Strony o powołanie grupy każda Strona wybiera jednego eksperta z listy ekspertów. Jeżeli jedna ze Stron nie wybierze swojego eksperta w tym terminie, druga ze Stron wybiera na podstawie listy ekspertów jednego eksperta będącego obywatelem Strony, która nie wybrała eksperta. Dwóch wybranych ekspertów wybiera przewodniczącego spośród ekspertów niebędących obywatelami żadnej ze Stron.

Artykuł  302

Współpraca w dziedzinie handlu i zrównoważonego rozwoju

Strony będą współpracować w zakresie związanych z handlem aspektów polityki pracy i środowiska, aby osiągnąć cele niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  14 ⁴⁴

Rozstrzyganie sporów

Artykuł  303

Cel

Celem niniejszego rozdziału jest uniknięcie oraz rozstrzygnięcie, w dobrej wierze, wszelkich sporów między Stronami dotyczących stosowania postanowień niniejszego Układu, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, oraz osiągnięcie, tam gdzie jest to możliwe, wzajemnie uzgodnionych rozwiązań ⁴⁵ .

Artykuł  304

Zakres stosowania

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się w odniesieniu do wszelkich sporów dotyczących interpretacji i stosowania postanowień tytułu IV niniejszego Układu, chyba że wyraźnie przewidziano inaczej.

Artykuł  305

Konsultacje

1. Strony dokładają starań, aby rozwiązać wszelkie spory dotyczące interpretacji i stosowania postanowień niniejszego Układu, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, poprzez podejmowanie konsultacji prowadzonych w dobrej wierze w celu osiągnięcia wspólnie uzgodnionych rozwiązań.

2. Strona występuje o przeprowadzenie konsultacji na podstawie pisemnego wniosku przesłanego drugiej Stronie, którego kopia zostaje przesłana Komitetowi ds. Handlu, z określeniem środka oraz postanowień niniejszego Układu, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, które jej zdaniem mają zastosowanie.

3. Konsultacje przeprowadza się w ciągu 30 dni od daty otrzymania wniosku i odbywają się one, o ile Strony nie uzgodniły inaczej, na terytorium Strony, przeciwko której wysunięto zarzut. Konsultacje uznaje się za zakończone w ciągu 30 dni od daty otrzymania wniosku, chyba że obie Strony postanawiają je kontynuować. Wszystkie poufne informacje ujawnione podczas konsultacji pozostają poufne.

4. Konsultacje w nagłych przypadkach, w tym tych dotyczących towarów nietrwałych lub sezonowych, przeprowadza się w ciągu 15 dni od daty złożenia wniosku i uznaje się za zakończone w ciągu 15 dni od daty złożenia wniosku.

5. W przypadku gdy konsultacje dotyczą przesyłu energii za pośrednictwem sieci, a jedna Strona uzna rozwiązanie sporu za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej między Ukrainą a Stroną UE, przeprowadza się je w ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku i uznaje się za zakończone w ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku, chyba że obie Strony postanawiają je kontynuować. Wszystkie poufne informacje ujawnione podczas konsultacji pozostają poufne.

6. Jeśli w terminie określonym odpowiednio w ust. 3 niniejszego artykułu lub w ust. 4 niniejszego artykułu konsultacje nie odbyły się, lub po ich zakończeniu nie osiągnięto porozumienia w sprawie wspólnie uzgodnionego rozwiązania, wówczas Strona skarżąca może wystąpić z wnioskiem o powołanie organu arbitrażowego zgodnie z art. 306 niniejszego Układu.

Sekcja  1

Procedura arbitrażowa

Artykuł  306

Wszczęcie procedury arbitrażowej

1. W przypadku gdy Stronom nie uda się rozstrzygnąć sporu w drodze konsultacji przewidzianych w art. 305 niniejszego Układu, Strona skarżąca może wystąpić z wnioskiem o powołanie organu arbitrażowego.

2. Wniosek o powołanie organu arbitrażowego przedkłada się na piśmie Stronie, przeciwko której wysunięto zarzut, oraz Komitetowi ds. Handlu. Strona skarżąca określa w swoim wniosku konkretny środek, którego dotyczy spór, oraz dostarcza streszczenie podstawy prawnej skargi wystarczające dla zrozumiałego przedstawienia problemu. Jeżeli Strona skarżąca występuje z wnioskiem o powołanie organu o zakresie zadań innym niż standardowy, pisemny wniosek zawiera proponowany tekst zakresu zadań tego organu.

3. O ile w ciągu pięciu dni od dnia powołania organu Strony nie postanowią inaczej, zakres zadań organu arbitrażowego obejmuje:

"zbadanie sprawy zgłoszonej we wniosku o powołanie organu arbitrażowego, wydanie decyzji w sprawie zgodności danego środka z postanowieniami niniejszego Układu, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, oraz wydanie decyzji zgodnie z art. 310 niniejszego Układu.".

Artykuł  307

Skład organu arbitrażowego

1. W skład organu arbitrażowego wchodzi trzech arbitrów.

2. W ciągu 10 dni od daty złożenia do Komitetu ds. Handlu wniosku o powołanie organu arbitrażowego, Strony konsultują się w celu osiągnięcia porozumienia co do jego składu.

3. W przypadku gdy Strony nie są w stanie porozumieć się w kwestii składu organu arbitrażowego w terminie określonym w ust. 2 niniejszego artykułu, którakolwiek ze Stron może zwrócić się do przewodniczącego Komitetu ds. Handlu lub osoby przez niego delegowanej o wybranie wszystkich trzech członków w drodze losowania z obowiązującej listy kandydatów ustanowionej na mocy art. 323 niniejszego Układu - jednego spośród osób zaproponowanych przez Stronę skarżącą, jednego spośród osób zaproponowanych przez Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, i jednego spośród osób wytypowanych przez Strony na stanowisko przewodniczącego.

4. W przypadku gdy Strony porozumieją się co do jednego lub większej liczby członków organu arbitrażowego, każdego pozostałego członka lub pozostałych członków wybiera się według takiej samej procedury.

a) jeżeli Strony porozumiały się co do dwóch członków organu arbitrażowego, pozostałego członka wybiera się spośród osób wytypowanych przez Strony na stanowisko przewodniczącego;

b) jeżeli Strony porozumiały się co do jednego członka organu arbitrażowego, jednego z pozostałych członków wybiera się spośród osób zaproponowanych przez Stronę skarżącą i jednego spośród osób zaproponowanych przez Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut.

5. Przewodniczący Komitetu ds. Handlu lub osoba przez niego delegowana wyznacza arbitrów w ciągu pięciu dni od złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3. Przedstawiciel każdej ze Stron ma prawo być obecny podczas wybierania arbitrów.

6. Za datę powołania organu arbitrażowego uznaje się dzień zakończenia procedury wybierania arbitrów.

7. Jeżeli którakolwiek z list, o których mowa w art. 323 niniejszego Układu, nie zostanie sporządzona do czasu złożenia wniosku zgodnie z ust. 3, trzech arbitrów zostanie wybranych losowo spośród osób formalnie zaproponowanych przez jedną ze Stron lub obie Strony.

8. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV niniejszego Układu, którego rozwiązanie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, wszelkiego przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźby jego wystąpienia, między Ukrainą a Stroną UE, stosuje się ust. 3 niniejszego artykułu bez odwoływania się do ust. 2 niniejszego artykułu, a okres, o którym mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, wynosi dwa dni.

Artykuł  308

Sprawozdanie okresowe organu arbitrażowego

1. Organ arbitrażowy, w ciągu 90 dni od daty jego powołania, przekazuje Stronom sprawozdanie okresowe zawierające ustalenia faktyczne, zastosowanie odnośnych postanowień niniejszego Układu oraz podstawowe uzasadnienie wszelkich ustaleń i wydanych zaleceń. W przypadku gdy organ arbitrażowy uzna, że nie zdoła dotrzymać tego terminu, przewodniczący organu arbitrażowego powiadamia o tym na piśmie Strony oraz Komitet ds. Handlu, podając przyczyny opóźnienia oraz przewidywany termin przedstawienia sprawozdania okresowego. W żadnym przypadku sprawozdanie nie może zostać przedstawione później niż w ciągu 120 dni po dniu powołania organu arbitrażowego.

2. Każda ze Stron może złożyć pisemny wniosek do organu arbitrażowego, aby dokonał on przeglądu szczegółowych aspektów sprawozdania okresowego w ciągu 14 dni od jego przedłożenia.

3. W nagłych wypadkach, w tym w przypadkach związanych z towarami nietrwałymi lub sezonowymi, organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań w celu przedłożenia sprawozdania okresowego, a każda ze Stron może złożyć pisemny wniosek do organu arbitrażowego, aby dokonał on przeglądu szczegółowych aspektów sprawozdania okresowego w terminie dwukrotnie krótszym niż przewidziano odpowiednio w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

4. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV niniejszego Układu, którego rozwiązanie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, wszelkiego przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźby jego wystąpienia, między Ukrainą a Stroną UE, sprawozdanie okresowe zostaje przedłożone w ciągu 20 dni, a wszelkie wnioski na podstawie ust. 2 zostają przedstawione w ciągu pięciu dni od przedłożenia pisemnego sprawozdania. Organ arbitrażowy może również podjąć decyzję o odstąpieniu od sprawozdania okresowego.

5. Po rozważeniu wszelkich pisemnych uwag dotyczących sprawozdania okresowego przedstawionych przez Strony, organ arbitrażowy może zmienić swoje sprawozdanie oraz przeprowadzić wszelkie dalsze badania, jakie uzna za właściwe. Ostateczna decyzja organu arbitrażowego zawiera ustosunkowanie się do argumentów przedstawionych na etapie tymczasowych ustaleń.

Artykuł  309

Procedura pojednawcza w przypadku pilnych sporów dotyczących energii

1. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV niniejszego Układu, którego rozwiązanie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, wszelkiego przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźby jego wystąpienia, między Ukrainą a Stroną UE, którakolwiek ze Stron może zwrócić się do przewodniczącego organu arbitrażowego o pełnienie funkcji rozjemcy w odniesieniu do jakiejkolwiek kwestii związanej ze sporem poprzez złożenie wniosku do tego organu.

2. Rozjemca dąży do rozstrzygnięcia sporu w drodze porozumienia lub do porozumienia w kwestii procedury osiągnięcia takiego rozstrzygnięcia. Jeżeli w ciągu 15 dni od jego powołania rozjemcy nie uda się osiągnąć takiego porozumienia, proponuje on rozstrzygnięcie sporu lub procedurę osiągnięcia takiego rozstrzygnięcia i decyduje o warunkach, jakie mają być przestrzegane od określonego dnia, który wskaże, do dnia rozstrzygnięcia sporu.

3. Strony i podmioty przez nie kontrolowane lub podlegające ich jurysdykcji muszą przestrzegać zaleceń w sprawie warunków określonych na mocy ust. 2 niniejszego artykułu, przez trzy miesiące po decyzji rozjemcy lub do czasu rozstrzygnięcia sporu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

4. Rozjemca przestrzega kodeksu postępowania arbitrów.

Artykuł  310

Decyzja organu arbitrażowego

1. W ciągu 120 dni od daty swojego powołania organ arbitrażowy powiadamia o swojej decyzji Strony oraz Komitet ds. Handlu. W przypadku gdy organ arbitrażowy uzna, że nie zdoła dotrzymać tego terminu, przewodniczący organu arbitrażowego powiadamia o tym na piśmie Strony oraz Komitet ds. Handlu, podając przyczyny opóźnienia oraz przewidywany termin zakończenia prac. W żadnym przypadku decyzja nie może zostać przekazana później niż 150 dni od daty powołania organu arbitrażowego.

2. W nagłych wypadkach, w tym w przypadkach związanych z towarami nietrwałymi lub sezonowymi, organ arbitrażowy czyni wszystko, co w jego mocy, aby powiadomić o swojej decyzji w ciągu 60 dni od daty jego powołania. W żadnym przypadku decyzja nie może zostać wydana później niż w ciągu 75 dni od daty powołania organu. Jeżeli organ arbitrażowy uzna daną sprawę za pilną, może wydać decyzję wstępną w ciągu 10 dni od daty jego powołania.

3. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV niniejszego Układu, którego rozwiązanie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, wszelkiego przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźby jego wystąpienia, między Ukrainą a Stroną UE, organ arbitrażowy powiadamia o swojej decyzji w ciągu 40 dni od daty jego powołania.

Sekcja  2

Wykonanie decyzji

Artykuł  311

Wykonanie decyzji organu arbitrażowego

Każda ze Stron podejmuje wszelkie środki niezbędne do wykonania w dobrej wierze decyzji organu arbitrażowego; Strony dołożą starań, aby uzgodnić termin wykonania tej decyzji.

Artykuł  312

Rozsądny termin na wykonanie decyzji

1. Nie później niż 30 dni po dniu powiadomienia Stron o decyzji organu arbitrażowego, Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, powiadamia Stronę skarżącą oraz Komitet ds. Handlu o terminie, jakiego będzie potrzebować na wykonanie decyzji (zwanego dalej "rozsądnym terminem").

2. Jeżeli Strony nie mogą się porozumieć co do rozsądnego terminu, w którym należy wykonać decyzję organu arbitrażowego, Strona skarżąca składa w ciągu 20 dni od powiadomienia zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu pisemny wniosek do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie w celu ustalenia długości rozsądnego terminu. O złożeniu takiego wniosku należy jednocześnie powiadomić drugą Stronę oraz Komitet ds. Handlu. W ciągu 20 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy powiadamia Strony oraz Komitet ds. Handlu o swojej decyzji.

3. W przypadku gdy organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, zastosowanie ma procedura określona w art. 307 niniejszego Układu. Termin powiadomienia o decyzji wynosi 35 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, pisemnie poinformuje Stronę skarżącą o swoich postępach w wykonaniu decyzji organu arbitrażowego nie później niż na miesiąc przed upływem rozsądnego terminu.

5. Rozsądny termin może zostać przedłużony za wspólną zgodą obu Stron.

Artykuł  313

Przegląd wszelkich środków podjętych w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego

1. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, przed upływem rozsądnego terminu powiadamia Stronę skarżącą oraz Komitet ds. Handlu o wszelkich środkach, które podjęła w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego.

2. W przypadku braku porozumienia między Stronami co do istnienia lub zgodności środka zgłoszonego na podstawie ust. 1 z niniejszym Układem, Strona skarżąca może wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej kwestii. We wniosku takim należy określić konkretny środek będący przedmiotem sporu oraz postanowienia Układu, z którymi uznaje środek za niezgodny, w sposób wystarczający do zrozumiałego przedstawienia podstawy prawnej skargi. Organ arbitrażowy przekazuje swoją decyzję w ciągu 45 dni od daty złożenia takiego wniosku.

3. W przypadku gdy organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, zastosowanie ma procedura określona w art. 307 niniejszego Układu. Termin przekazania decyzji wynosi 60 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  314

Środki zaradcze w przypadku pilnych sporów o energię

1. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV niniejszego Układu, którego rozwiązanie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na wstrzymanie, w całości lub w części, wszelkiego przesyłu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźby jego wystąpienia, między Ukrainą a Stroną UE, stosuje się następujące szczegółowe postanowienia w sprawie środków zaradczych.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 311, 312 i 313 niniejszego Układu, Strona skarżąca może zawiesić zobowiązania wynikające z niniejszego Układu w stopniu równoważnym do zniesienia lub naruszenia korzyści spowodowanego przez Stronę, która nie wykona ustaleń organu arbitrażowego w ciągu 15 dni od ich ogłoszenia. To zawieszenie staje się skuteczne natychmiast. Zawieszenie to może być utrzymane przez okres nie dłuższy niż trzy miesiące, chyba że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, nie wykonała ustaleń zawartych w sprawozdaniu organu arbitrażowego.

3. Jeżeli Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, kwestionuje istnienie braku wykonania lub poziom zawieszenia z uwagi na brak wykonania, może wszcząć postępowanie na mocy art. 315 lub 316 niniejszego Układu, które zbada się w drodze szybkiej procedury. Strona skarżąca jest zobowiązana do rezygnacji z zawieszenia lub jego dostosowania tylko z chwilą wydania decyzji w sprawie przez organ arbitrażowy i może ona utrzymać zawieszenie na czas toczącego się postępowania.

Artykuł  315

Tymczasowe środki zaradcze w przypadku niewykonania decyzji

1. Jeżeli przed upływem rozsądnego terminu Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, nie powiadomi o podjęciu jakichkolwiek środków służących wykonaniu decyzji organu arbitrażowego lub jeżeli organ arbitrażowy uzna, że jakiekolwiek środki zgłoszone na podstawie art. 313 ust. 1 niniejszego Układu są sprzeczne ze zobowiązaniem tej Strony wynikającym z postanowień niniejszego Układu, o których mowa w art. 304, Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, na wniosek Strony skarżącej, przedstawia propozycję tymczasowej rekompensaty.

2. Jeżeli nie osiągnięto porozumienia w sprawie rekompensaty w ciągu 30 dni od upływu rozsądnego terminu lub od wydania decyzji organu arbitrażowego na mocy art. 313 niniejszego Układu stwierdzającej, że środek podjęty w celu wykonania decyzji jest sprzeczny z postanowieniami niniejszego Układu, o których mowa w art. 304, Strona skarżąca jest uprawniona, po wcześniejszym powiadomieniu Strony, przeciwko której wysunięto zarzut, i Komitetu ds. Handlu, do zawieszenia zobowiązań wynikających z postanowień zawartych w rozdziale o strefie wolnego handlu w stopniu równoważnym do zniesienia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień. Strona skarżąca może zastosować takie zawieszenie w każdej chwili po upływie 10 dni od daty powiadomienia, chyba że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, złoży wniosek o arbitraż na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu.

3. Zawieszając zobowiązania, Strona skarżąca może podjąć decyzję o zwiększeniu swoich stawek celnych do poziomu stosowanego wobec innych członków WTO na wielkość handlu, którą należy określić w taki sposób, aby iloczyn wielkości handlu i zwiększenia stawek celnych był równy wartości zniesienia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień.

4. Jeżeli Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, uzna, że zakres zawieszenia nie jest równoważny poziomowi zniesienia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień, może ona wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się Stronę skarżącą oraz Komitet ds. Handlu przed upływem 10-dniowego okresu, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Organ arbitrażowy powiadamia o swojej decyzji w sprawie zakresu zawieszenia zobowiązań Strony oraz Komitet ds. Handlu w ciągu 30 dni od daty złożenia takiego wniosku. Zawieszenie zobowiązań nie może nastąpić przed powiadomieniem o decyzji organu arbitrażowego i musi być zgodne z decyzją tego organu.

5. W przypadku gdy organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, zastosowanie ma procedura określona w art. 307 niniejszego Układu. W takich przypadkach termin powiadomienia o decyzji wynosi 45 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu.

6. Zawieszenie zobowiązań ma charakter tymczasowy i stosuje się je jedynie do czasu wycofania wszelkich środków uznanych za sprzeczne z postanowieniami Układu, o których mowa w art. 304, lub do czasu zmiany takich środków w sposób zapewniający ich zgodność z postanowieniami Układu, o których mowa w art. 304, zgodnie z art. 316 lub też do czasu rozstrzygnięcia sporu przez Strony.

Artykuł  316

Przegląd wszelkich środków podjętych w celu wykonania decyzji o zawieszeniu zobowiązań

1. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, powiadamia Stronę skarżącą oraz Komitet ds. Handlu o wszelkich środkach podjętych w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego oraz o wniosku o zakończenie stosowania przez Stronę skarżącą zawieszenia zobowiązań.

2. Jeżeli Strony w ciągu 30 dni od daty takiego powiadomienia nie osiągną porozumienia w kwestii, czy zgłoszony środek zapewnia osiągnięcie przez Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, zgodności z postanowieniami Układu, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, Strona skarżąca może zwrócić się do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie z pisemnym wnioskiem o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku należy jednocześnie powiadomić Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, oraz Komitet ds. Handlu. W ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy powiadamia Strony oraz Komitet ds. Handlu o swojej decyzji. Jeżeli organ arbitrażowy zdecyduje, że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, osiągnęła zgodność z postanowieniami Układu, lub jeżeli Strona skarżąca w ciągu 45 dni od daty złożenia powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie złoży wniosku o wydanie decyzji w tej sprawie przez organ arbitrażowy w pierwotnym składzie, zawieszenie zobowiązań ulega zakończeniu w ciągu 15 dni od decyzji organu arbitrażowego albo od zakończenia okresu 45 dni.

3. W przypadku gdy organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą zebrać się ponownie, zastosowanie ma procedura określona w art. 307 niniejszego Układu. Termin powiadomienia o decyzji wynosi w tym przypadku 60 dni od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

Sekcja  3

Postanowienia wspólne

Artykuł  317

Wspólnie uzgodnione rozwiązanie

Strony mogą w dowolnym momencie wspólnie uzgodnić rozwiązanie sporu zgodnie z niniejszym rozdziałem. Wspólnie powiadamiają o każdym takim uzgodnieniu Komitet ds. Handlu oraz, w stosownych przypadkach, przewodniczącego organu arbitrażowego. Jeżeli uzgodnienie wymaga zatwierdzenia zgodnie ze stosownymi procedurami krajowymi każdej ze Stron, powiadomienie zawiera odniesienie do tego wymogu, a postępowanie arbitrażowe zostaje zawieszone. W przypadku braku wymogu takiego zatwierdzenia lub z chwilą powiadomienia o zakończeniu wszelkich takich procedur krajowych, postępowanie arbitrażowe zostaje zakończone.

Artykuł  318

Regulamin wewnętrzny

1. Procedury dotyczące rozstrzygania sporów zgodnie z niniejszym rozdziałem regulowane są przez regulamin wewnętrzny określony w załączniku XXIV do niniejszego Układu.

2. Wszelkie przesłuchania prowadzone przez organ arbitrażowy są otwarte dla publiczności zgodnie z regulaminem wewnętrznym określonym w załączniku XXIV do niniejszego Układu.

Artykuł  319

Informacje i porady techniczne

Organ arbitrażowy na wniosek jednej ze Stron lub z własnej inicjatywy może z dowolnego źródła, w tym również od Stron zaangażowanych w spór, uzyskiwać informacje, jakie uzna za stosowne dla postępowania organu arbitrażowego. Organ arbitrażowy ma także prawo zwracać się o opinię do specjalistów jeśli uzna to za stosowne. Wszelkie uzyskane w ten sposób informacje muszą być ujawniane obu Stronom, dając im możliwość zgłoszenia swoich uwag. Zainteresowane osoby fizyczne lub prawne mające swoją siedzibę na terytorium Stron mogą składać organowi arbitrażowemu raporty amicus curiae zgodnie z regulaminem wewnętrznym określonym w załączniku XXIV do niniejszego Układu.

Artykuł  320

Reguły interpretacji

Każdy organ arbitrażowy interpretuje postanowienia, o których mowa w art. 304 niniejszego Układu, zgodnie z zasadami interpretacji międzynarodowego prawa publicznego, łącznie z zasadami określonymi w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r. W przypadku gdy zobowiązanie wynikające z niniejszego Układu jest identyczne ze zobowiązaniem wynikającym z Porozumienia WTO, organ arbitrażowy przyjmuje interpretację zgodną z każdą właściwą interpretacją określoną w decyzjach Organu Rozstrzygania Sporów WTO (zwanego dalej "DSB"). Decyzje organu arbitrażowego nie mogą rozszerzać ani ograniczać praw i obowiązków przewidzianych w niniejszym Układzie.

Artykuł  321

Decyzje i orzeczenia organu arbitrażowego

1. Organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby wszelkie jego decyzje podejmowane były w drodze konsensu. Jednak w przypadku, gdy decyzja nie może być podjęta w drodze konsensu, sprawa będąca przedmiotem decyzji rozstrzygana jest większością głosów. W żadnym jednak wypadku odrębne opinie arbitrów nie są publikowane.

2. Wszelkie decyzje organu arbitrażowego są wiążące dla Stron i nie ustanawiają żadnych praw ani obowiązków dla osób fizycznych lub prawnych. W decyzji podaje się ustalenia faktyczne, zastosowanie stosownych postanowień Układu oraz podstawowe uzasadnienie wszelkich ustaleń i wniosków. Komitet ds. Handlu podaje decyzje organu arbitrażowego do wiadomości publicznej w całości, chyba że postanowi inaczej.

Artykuł  322

Rozstrzyganie sporów dotyczących zbliżenia przepisów

1. Procedury określone w niniejszym artykule mają zastosowanie do sporów dotyczących interpretacji i stosowania postanowień niniejszego Układu dotyczących zbliżenia przepisów zawartych w rozdziale 3 (Bariery techniczne w handlu), rozdziale 4 (Środki sanitarne i fitosanitarne), rozdziale 5 (Ułatwienia celne i handlowe), rozdziale 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) i rozdziale 8 (Zamówienia publiczne) lub rozdziale 10 (Konkurencja) lub które w inny sposób nakłada na Stronę zobowiązanie określone przez odniesienie do przepisu prawa UE.

2. W przypadkach, w których w ramach sporu podnoszona jest kwestia interpretacji przepisów prawa UE, o których mowa w ust. 1, organ arbitrażowy nie podejmuje decyzji, lecz zwraca się o wydanie orzeczenia w sprawie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W takich przypadkach terminy mające zastosowanie do decyzji organu arbitrażowego zostają zawieszone do czasu wydania orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest wiążące dla organu arbitrażowego.

Sekcja  4

Postanowienia ogólne

Artykuł  323

Arbitrzy

1. Komitet ds. Handlu nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu sporządza listę 15 osób zdolnych do pełnienia funkcji arbitra i wyrażających taką chęć. Każda ze Stron proponuje pięciu kandydatów na arbitrów. Obie Strony wybierają również pięć osób mających pełnić rolę przewodniczącego organu arbitrażowego, niebędących obywatelami żadnej ze Stron. Komitet ds. Handlu zapewnia, aby na liście znajdowała się zawsze taka liczba osób.

2. Lista ustanowiona zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu służy do wyboru składu organu arbitrażowego zgodnie z art. 307 niniejszego Układu. Znajdujący się na niej arbitrzy posiadają specjalistyczną wiedzę lub doświadczenie w dziedzinie prawa i handlu międzynarodowego.

3. Wszyscy arbitrzy powołani do organu arbitrażowego muszą być niezależni, działać w imieniu własnym i nie mogą przyjmować poleceń od jakiejkolwiek organizacji czy rządu oraz nie mogą być powiązani z rządem którejkolwiek ze Stron, a ich postępowanie powinno być zgodne z kodeksem postępowania znajdującym się w załączniku XXV do niniejszego Układu.

Artykuł  324

Związek z zobowiązaniami w ramach WTO

1. Korzystanie z postanowień niniejszego rozdziału dotyczących rozstrzygania sporów pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich działań w ramach WTO, w tym również działań w zakresie rozstrzygania sporów.

2. Jednakże w przypadku gdy jedna ze Stron wszczęła w odniesieniu do konkretnego środka postępowanie o rozstrzygnięcie sporu -na mocy art. 306 ust. 1 niniejszego Układu albo na mocy Porozumienia WTO - do czasu zakończenia tego postępowania nie może ona wszcząć postępowania w sprawie rozstrzygnięcia sporu w odniesieniu do tego samego środka z tytułu drugiej z wymienionych podstaw prawnych. Ponadto Strona nie może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia zobowiązania, które jest identyczne na mocy niniejszego Układu i na mocy Porozumienia WTO, z tytułu obu podstaw prawnych. W takim przypadku, po wszczęciu postępowania o rozstrzygnięcie sporu, Strona nie może dochodzić w oparciu o drugą podstawę prawną roszczeń z tytułu naruszenia zobowiązania, które jest identyczne na mocy drugiego porozumienia, chyba że wybrana podstawa prawna z powodów proceduralnych lub sądowych nie umożliwia dokonania ustaleń dotyczących roszczeń związanych z naruszeniem tego zobowiązania.

3. Do celów ust. 2:

a) postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia sporu na mocy Porozumienia WTO uznaje się za wszczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 6 Uzgodnienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów zawartego w załączniku 2 do Porozumienia WTO (zwanego dalej "DSU") i uznaje się je za zakończone, gdy DSB przyjmie sprawozdanie organu oraz, w zależności od przypadku, sprawozdanie Organu Apelacyjnego, zgodnie z art. 16 i art. 17 ust. 14 DSU; oraz

b) postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia sporu na mocy niniejszego rozdziału uznaje się za wszczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 306 ust. 1 niniejszego Układu i uznaje się je za zakończone, gdy organ arbitrażowy przekaże swoją decyzję Stronom oraz Komitetowi ds. Handlu.

4. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może wykluczać możliwości stosowania zawieszenia zobowiązań przez jedną ze Stron, jeżeli zezwala na to DSB. Nie można powoływać się na Porozumienie WTO w celu uniemożliwienia jednej ze Stron zawieszenia zobowiązań wynikających z niniejszego rozdziału.

Artykuł  325

Terminy

1. Wszystkie terminy określone w niniejszym rozdziale, łącznie z terminami powiadamiania o decyzjach przez organ arbitrażowy, liczy się w dniach kalendarzowych, począwszy od dnia następującego po wykonaniu czynności lub wystąpieniu zdarzenia, do którego się odnoszą.

2. Każdy termin, o którym mowa w niniejszym rozdziale, można przedłużyć za obopólnym porozumieniem Stron.

Artykuł  326

Zmiana rozdziału

Komitet ds. Handlu może zdecydować o wprowadzeniu zmian do niniejszego rozdziału, Regulaminu postępowania arbitrażowego określonego w załączniku XXIV do niniejszego Układu i Kodeksu postępowania członków organów arbitrażowych i mediatorów określonego w załączniku XXV do niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  15

Mechanizm mediacji

Artykuł  327

Cel i zakres

1. Celem niniejszego rozdziału jest ułatwienie znalezienia wspólnie uzgodnionego rozwiązania w drodze kompleksowej i szybkiej procedury przy pomocy mediatora.

2. Niniejszy rozdział stosuje się do wszelkich środków objętych zakresem rozdziału 1 tytuł IV niniejszego Układu (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) negatywnie wpływających na handel między Stronami.

3. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków objętych zakresem rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny), rozdziału 7 (Płatności bieżące i przepływ kapitału), rozdziału 8 (Zamówienia publiczne), rozdziału 9 (Własność intelektualna) i rozdziału 13 (Handel i zrównoważony rozwój) niniejszego Układu. Komitet ds. Handlu może, po należytym rozpatrzeniu, podjąć decyzję o stosowaniu tego mechanizmu do któregokolwiek z tych sektorów.

Sekcja  1

Procedura w ramach mechanizmu mediacji

Artykuł  328

Wezwanie do udzielenia informacji

1. Przed rozpoczęciem procedury mediacji jedna ze Stron może w każdej chwili zwrócić się o informacje dotyczące środka negatywnie wpływającego na handel lub inwestycje między Stronami. Strona, do której taki wniosek jest skierowany, w ciągu 20 dni od dnia otrzymania wniosku przekazuje odpowiedź zawierającą jej uwagi dotyczące informacji zawartych w wezwaniu. Tam gdzie jest to możliwe, wezwanie i odpowiedź sporządza się w formie pisemnej.

2. W przypadku gdy Strona odpowiadająca uzna, że odpowiedź w ciągu 20 dni nie jest możliwa, informuje Stronę wnioskującą o przyczynach zwłoki oraz wskazuje najkrótszy czas, w którym będzie w stanie przedstawić swoją odpowiedź.

Artykuł  329

Rozpoczęcie procedury

1. Strona może w każdym momencie zwrócić się o rozpoczęcie procedury mediacji między Stronami. Taki wniosek składa się na ręce drugiej Strony w formie pisemnej. Wniosek musi być wystarczająco szczegółowy, aby jasno przedstawić zastrzeżenia Strony wnioskującej oraz:

a) wskazywać konkretny środek;

b) przedstawiać zestawienie domniemanych negatywnych skutków, które według Strony wnioskującej taki środek powoduje lub będzie powodował w odniesieniu do handlu lub inwestycji między Stronami; oraz

c) wyjaśniać, w jaki sposób według Strony wnioskującej takie skutki dla handlu są związane z danym środkiem.

2. Strona, do której taki wniosek jest skierowany, przychylnie go rozważa i zatwierdza lub odrzuca wniosek na piśmie w ciągu 10 dni od jego otrzymania.

Artykuł  330

Wybór mediatora

1. Po rozpoczęciu procedury mediacji Strony dokładają starań, aby wyznaczyć mediatora nie później niż w ciągu 15 dni od otrzymania odpowiedzi na wniosek.

2. Jeżeli Strony nie są w stanie wyznaczyć mediatora w ustalonym terminie, każdakolwiek ze Stron może zwrócić się do przewodniczącego Komitetu ds. Handlu lub osoby przez niego delegowanej o wyznaczenie mediatora w drodze losowania z listy kandydatów ustanowionej na mocy art. 323 niniejszego Układu. Przedstawiciele obu Stron sporu zapraszani są z odpowiednim wyprzedzeniem do uczestnictwa w losowaniu. W każdym wypadku losowanie przeprowadza się w obecności Strony/Stron.

3. Przewodniczący Komitetu ds. Handlu lub osoba przez niego delegowana wyznaczają mediatora w ciągu pięciu dni roboczych od dnia złożenia przez którąkolwiek ze Stron wniosku, o którym mowa w ust. 2.

4. Jeżeli lista przewidziana w art. 323 niniejszego Układu nie zostanie sporządzona do czasu złożenia wniosku zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, mediator zostanie wybrany losowo spośród osób formalnie zaproponowanych przez jedną ze Stron lub obie Strony.

5. Strony mogą uzgodnić, że mediatorem jest obywatel jednej ze Stron.

6. Mediator w bezstronny i przejrzysty sposób pomaga Stronom w osiągnięciu jasności w odniesieniu do środka i jego możliwych skutków dla handlu oraz w opracowaniu wspólnie uzgodnionego rozwiązania. Kodeks postępowania określony w załączniku XXV do niniejszego Układu stosuje się do mediatorów zgodnie z postanowieniami tego kodeksu. Stosuje się także odpowiednio zasady 3-7 (zawiadomienia) oraz 41-46 (tłumaczenie i obliczanie terminów) regulaminu wewnętrznego określonego w załączniku XXIV do niniejszego Układu.

Artykuł  331

Zasady dotyczące procedury mediacji

1. W ciągu 10 dni od wyznaczenia mediatora Strona, która wszczęła procedurę mediacji, przedstawia mediatorowi i drugiej Stronie w formie pisemnej szczegółowy opis problemu, a w szczególności opis funkcjonowania odnośnego środka i jego skutków dla handlu. W ciągu 20 dni od dnia dostarczenia takiego opisu druga Strona może w formie pisemnej przedstawić swoje uwagi do niego. W opisie lub w uwagach każda ze Stron może zawrzeć wszelkie informacje, które uzna za istotne.

2. Mediator może podjąć decyzję w sprawie najwłaściwszego sposobu osiągnięcia jasności w odniesieniu do środka i jego ewentualnego wpływu na handel. Mediator może w szczególności organizować spotkania między Stronami, konsultować się ze Stronami wspólnie lub indywidualnie, zwrócić się o pomoc do odpowiednich ekspertów i zainteresowanych stron lub konsultować się z nimi oraz zapewnić wszelkie dodatkowe wsparcie, o które wystąpią Strony. Zanim jednak mediator zwróci się o pomoc do odpowiednich ekspertów i zainteresowanych stron lub skonsultuje się z nimi, przeprowadza on konsultacje ze Stronami.

3. Mediator może zaoferować doradztwo i zaproponować rozwiązanie do rozważenia przez Strony, które mogą zaakceptować lub odrzucić proponowane rozwiązanie lub porozumieć się co do innego rozwiązania. Mediator nie doradza jednak i nie przedstawia uwag w sprawie zgodności odnośnego środka z niniejszym Układem.

4. Procedura zostaje przeprowadzona na terytorium Strony, do której skierowany był wniosek, lub w jakimkolwiek innym wspólnie uzgodnionym miejscu lub w jakikolwiek inny wspólnie uzgodniony sposób.

5. Strony dokładają starań, aby osiągnąć wspólnie uzgodnione rozwiązanie w ciągu 60 dni od wyznaczenia mediatora. W oczekiwaniu na ostateczne porozumienie Strony mogą rozważyć ewentualne rozwiązania tymczasowe, zwłaszcza w sytuacji, gdy środek dotyczy towarów szybko psujących się.

6. Rozwiązanie może zostać przyjęte w drodze decyzji Komitetu ds. Handlu. Każda ze Stron może uzależnić takie rozwiązanie od zakończenia jakichkolwiek niezbędnych procedur wewnętrznych. Wspólnie uzgodnione rozwiązania są udostępniane publicznie. Wersja dostępna publicznie może jednak nie zawierać informacji uznanych za poufne przez jedną ze Stron.

7. Procedura zostaje zakończona:

a) poprzez przyjęcie przez Strony wspólnie uzgodnionego rozwiązania, w dniu jego przyjęcia;

b) poprzez wydanie przez mediatora po konsultacji ze Stronami pisemnego oświadczenia stwierdzającego, że dalsze próby mediacji byłyby bezskuteczne;

c) poprzez wydanie przez Stronę pisemnego oświadczenia po przeanalizowaniu wspólnie uzgodnionych rozwiązań w ramach procedury mediacji oraz po rozważeniu przez mediatora wszelkich porad i proponowanych rozwiązań; lub

d) na jakimkolwiek etapie procedury za zgodą obu Stron.

Sekcja  2

Wdrożenie

Artykuł  332

Wdrożenie wspólnie uzgodnionego rozwiązania

1. W przypadku gdy Strony uzgodniły rozwiązanie, każda ze Stron podejmuje środki niezbędne do wdrożenia takiego wspólnie uzgodnionego rozwiązania w uzgodnionym terminie.

2. Strona wdrażająca informuje drugą Stronę w formie pisemnej o wszelkich działaniach lub środkach podjętych w celu wdrożenia wspólnie uzgodnionego rozwiązania.

3. Na wniosek Stron mediator przedstawia im w formie pisemnej projekt sprawozdania merytorycznego zawierającego streszczenie:

a) środka stanowiącego przedmiot procedur;

b) przeprowadzonych procedur; oraz

c) wszelkich wspólnie uzgodnionych rozwiązań stanowiących ostateczny rezultat tych procedur, w tym ewentualnych rozwiązań tymczasowych.

Mediator daje Stronom 15 dni na przedstawienie uwag do projektu sprawozdania. Po rozpatrzeniu uwag przedstawionych przez Strony w tym terminie mediator przekazuje Stronom w ciągu 15 dni w formie pisemnej ostateczne sprawozdanie merytoryczne. Sprawozdanie merytoryczne nie zawiera jakiejkolwiek interpretacji postanowień niniejszego Układu.

Sekcja  3

Postanowienia ogólne

Artykuł  333

Związek z rozstrzyganiem sporów

1. Celem procedury w ramach niniejszego mechanizmu mediacji nie jest stanowienie podstawy dla procedur rozstrzygania sporów zgodnie z niniejszym Układem lub jakąkolwiek inną umową. W ramach takich procedur rozstrzygania sporów Strona nie może przedstawiać jako dowód ani opierać się na żadnej z poniższych kwestii, a organ nie może ich uwzględniać:

a) stanowisk zajętych przez drugą Stronę w czasie procedury mediacji;

b) faktu, że druga Strona wykazała gotowość do akceptacji rozwiązania w stosunku do środka objętego mediacją; lub

c) porad udzielonych lub propozycji złożonych przez mediatora.

2. Mechanizm mediacji pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron wynikających z postanowień dotyczących rozstrzygania sporów.

3. O ile Strony nie postanowią inaczej oraz bez uszczerbku dla art. 331 ust. 6 niniejszego Układu, wszystkie etapy procedury, w tym wszelkie porady lub zaproponowane rozwiązanie, są poufne. Każda Strona może jednak podać do wiadomości publicznej informację o toczącej się mediacji.

Artykuł  334

Terminy

Każdy termin, o którym mowa w niniejszym rozdziale, można zmienić za obopólnym porozumieniem Stron tych procedur.

Artykuł  335

Koszty

1. Każda ze Stron ponosi własne wydatki wynikające z udziału w procedurze mediacji.

2. Strony dzielą między siebie na równych zasadach wydatki związane z kwestiami organizacyjnymi, w tym wynagrodzenie i wydatki mediatora, każdego asystenta mediatora oraz, w przypadku gdy Strony nie są w stanie porozumieć się co do wspólnego języka roboczego, wszelkie koszty związane z tłumaczeniem. Wynagrodzenie mediatora musi być zgodne z postanowieniami ust. 8 załącznika XXIV do niniejszego Układu w sprawie wynagrodzenia przewodniczącego organu arbitrażowego.

Artykuł  336

Przegląd

Pięć lat po dniu wejścia w życie niniejszego Układu, w świetle zdobytego doświadczenia i rozwoju odpowiedniego mechanizmu w ramach WTO, Strony konsultują się nawzajem w sprawie potrzeby wprowadzenia zmian do mechanizmu mediacji.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA I SEKTOROWA

ROZDZIAŁ  1

Współpraca w sektorze energetycznym, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej

Artykuł  337

1. Strony zgodnie postanawiają kontynuować i zintensyfikować swoją dotychczasową współpracę w kwestiach energetycznych na rzecz poprawy bezpieczeństwa, konkurencyjności i zrównoważenia energetyki, co ma kluczowe znaczenie dla sprzyjania wzrostowi gospodarczemu, a także zmierzać do integracji rynku, w tym poprzez stopniowe zbliżenie w sektorze energetyki oraz poprzez uczestnictwo w regionalnej współpracy energetycznej. We współpracy regulacyjnej uwzględnia się potrzebę zapewnienia odpowiednich obowiązków świadczenia usługi publicznej, w tym działań mających na celu informowanie obywateli i ich ochronę przed nieuczciwymi praktykami handlowymi, a także dostęp konsumentów, w tym obywateli w najtrudniejszej sytuacji, do przystępnej cenowo energii.

2. Współpraca taka opiera się na kompleksowym partnerstwie i odbywa się na zasadach obustronnego interesu, wzajemności, przejrzystości i przewidywalności, zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej, Traktatem karty energetycznej z 1994 r., Protokołem ustaleń w sprawie współpracy w dziedzinie energetyki oraz innymi umowami wielostronnymi i odnośnymi umowami dwustronnymi.

Artykuł  338

Wzajemna współpraca obejmuje między innymi następujące obszary:

a) realizacja strategii i polityk w dziedzinie energetyki oraz opracowywanie prognoz i scenariuszy, a także doskonalenie systemu ewidencji statystycznej w sektorze energetyki na podstawie terminowej wymiany informacji dotyczącej bilansów i przepływów energii, zgodnie z praktykami międzynarodowymi, a także rozwój infrastruktury;

b) ustanawianie skutecznych mechanizmów postępowania w duchu solidarności w przypadku ewentualnych kryzysów energetycznych;

c) modernizacja i doskonalenie istniejącej infrastruktury energetycznej służącej wspólnym interesom, w tym mocy produkcyjnych służących wytwarzaniu energii, a także poprawa integralności i bezpieczeństwa sieci energetycznych oraz stopniowa integracja ukraińskiej sieci energii elektrycznej z siecią europejską, jak również pełne odrestaurowanie infrastruktury tranzytu energii elektrycznej i instalacja transgranicznych systemów pomiaru na zewnętrznych granicach Ukrainy oraz stworzenie nowej infrastruktury energetycznej służącej wspólnym interesom w celu dywersyfikacji źródeł, dostawców, tras i metod transportu energii w sposób oszczędny i przyjazny środowisku;

d) rozwój rynków energii charakteryzujących się konkurencyjnością, przejrzystością i brakiem dyskryminacji zgodnie z zasadami i normami UE w drodze reform regulacyjnych;

e) współpraca w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r.;

f) zwiększanie i wzmacnianie długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa w zakresie handlu energią, tranzytu, badań, wydobycia, rafinacji, produkcji, magazynowania, transportu, przesyłu, dystrybucji i wprowadzania do obrotu lub sprzedaży energii lub materiałów i produktów energetycznych w sposób przynoszący wzajemne korzyści i niedyskryminacyjny, zgodnie z międzynarodowymi zasadami, w tym Traktatem karty energetycznej z 1994 r., Porozumieniem WTO i niniejszym Układem;

g) tworzenie atrakcyjnych i stabilnych warunków do inwestowania poprzez rozwiązywanie kwestii instytucjonalnych, prawnych, fiskalnych i innych oraz sprzyjanie wzajemnym inwestycjom w dziedzinie energetyki w sposób niedyskryminacyjny;

h) efektywna współpraca z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI), Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju (EBOR) i innymi międzynarodowymi organizacjami i instrumentami finansowymi w celu wspierania współpracy między Stronami w dziedzinie energetyki;

i) promowanie efektywności energetycznej i oszczędności energii, w tym poprzez tworzenie polityki dotyczącej efektywności energetycznej oraz ram prawnych i regulacyjnych w celu osiągnięcia znacznych udoskonaleń odpowiadających normom UE, w tym w zakresie efektywnego wytwarzania, produkcji, transportu, dystrybucji i wykorzystania energii zgodnie z funkcjonowaniem mechanizmów rynkowych, a także efektywnego wykorzystywania energii w urządzeniach, oświetleniu i budynkach;

j) rozwój i wspieranie oszczędnego i bezpiecznego dla środowiska wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i paliw alternatywnych, w tym produkcja zrównoważonych biopaliw, a także współpraca w kwestiach regulacyjnych, certyfikacji i normalizacji, jak również w zakresie rozwoju technicznego i handlowego;

k) promowanie wspólnego mechanizmu wdrażania w ramach protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z 1997 r. w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych poprzez projekty w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnych;

l) współpraca naukowa i techniczna oraz wymiana informacji na rzecz rozwoju i doskonalenia technologii produkcji, transportu, dostaw i wykorzystywania końcowego energii, ze szczególnym uwzględnieniem technologii sprzyjających efektywności energetycznej i przyjaznych dla środowiska, w tym wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla oraz efektywnych i czystych technologii węglowych, zgodnie z ugruntowanymi zasadami określonymi między innymi w Umowie w sprawie współpracy naukowej i technologicznej między Wspólnotą Europejską a Ukrainą;

m) współpraca na forum europejskich i międzynarodowych organów normalizacyjnych w dziedzinie energetyki.

Artykuł  339

Strony wymieniają się informacjami i doświadczeniami oraz zapewniają odpowiednie wsparcie procesu reform regulacyjnych, obejmujących restrukturyzację sektora węgla (energetycznego, koksującego i brunatnego) w celu zwiększenia jego konkurencyjności, zwiększenia bezpieczeństwa kopalń i bezpieczeństwa pracy oraz zmniejszenia wpływu na środowisko, przy uwzględnieniu wpływu regionalnego i społecznego. W celu zwiększenia efektywności, konkurencyjności i zrównoważenia proces restrukturyzacji musi obejmować cały łańcuch wartości węgla, tj. od wydobycia poprzez produkcję i przetwarzanie po konwersję i gospodarowanie pozostałościami po przetwarzaniu i spalaniu węgla. Podejście to obejmuje odzyskiwanie i wykorzystywanie metanu uwalnianego w kopalniach węgla, jak również w toku działań związanych z ropą naftową i gazem, na składowiskach odpadów oraz w sektorze rolnym, zgodnie z "Globalną Inicjatywą w Sprawie Metanu", w której Strony są partnerami.

Artykuł  340

Strony niniejszym ustanawiają mechanizm wczesnego ostrzegania, określony w załączniku XXVI do rozdziału 1 (Współpraca w sektorze energetycznym, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej) tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu.

Artykuł  341

Stopniowe zbliżanie przepisów dokonywane jest zgodnie z harmonogramem przedstawionym w załączniku XXVII do niniejszego Układu.

Artykuł  342

1. Współpraca w sektorze cywilnego wykorzystania energii jądrowej odbywa się poprzez wdrażanie szczególnych umów w tej dziedzinie, zawartych lub które zostaną zawarte przez Strony, zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami i kompetencjami UE i jej państw członkowskich, lub Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) i jej państw członkowskich oraz zgodnie z procedurami prawnymi każdej ze Stron.

2. W ramach tej współpracy zapewnia się wysoki poziom bezpieczeństwa jądrowego, czyste i pokojowe wykorzystanie energii jądrowej, obejmujące wszystkie rodzaje działalności w zakresie cywilnego wykorzystania energii jądrowej i etapy cyklu paliwowego, w tym produkcję materiałów jądrowych i handel nimi, aspekty bezpieczeństwa energetyki jądrowej, a także gotowość w przypadku sytuacji wyjątkowych oraz kwestie związane ze zdrowiem i ochroną środowiska oraz nieproliferacją. W tym kontekście współpraca obejmie również dalszy rozwój polityki oraz ram prawnych i regulacyjnych opierających się na prawodawstwie i praktykach UE, a także na normach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA). Strony promują cywilne badania naukowe w dziedzinach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony fizycznej obiektów jądrowych, w tym wspólną działalność badawczo-rozwojową oraz szkolenie i mobilność naukowców.

3. W ramach współpracy uwzględnia się problemy będące skutkami katastrofy w Czarnobylu, a także likwidację elektrowni jądrowej w Czarnobylu, w szczególności:

a) plan realizacji powłoki ochronnej (SIP) w celu przekształcenia obecnej, uszkodzonej osłony reaktora nr 4 w system bezpieczny dla środowiska;

b) gospodarowanie zużytym paliwem jądrowym;

c) usuwanie skażenia terenu;

d) gospodarowanie odpadami radioaktywnymi;

e) monitorowanie środowiska;

f) pozostałe obszary, które mogą być przedmiotem wspólnych uzgodnień, takie jak medyczne, naukowe, gospodarcze, regulacyjne, społeczne i administracyjne aspekty działań na rzecz ograniczenia skutków katastrofy.

ROZDZIAŁ  2

Współpraca makroekonomiczna

Artykuł  343

UE i Ukraina ułatwiają proces reform gospodarczych poprzez współpracę mającą na celu lepsze zrozumienie podstawowych zasad rządzących ich systemami gospodarczymi oraz formułowanie i realizację polityki gospodarczej w gospodarkach rynkowych. Ukraina dąży do stworzenia sprawnie działającej gospodarki rynkowej oraz stopniowego zbliżenia swojej polityki do polityki UE, zgodnie z podstawowymi zasadami stabilności makroekonomicznej, zdrowych finansów publicznych i trwałej równowagi płatniczej.

Artykuł  344

Aby osiągnąć cele określone w art. 343 niniejszego Układu Strony współpracują w zakresie:

a) wymiany informacji dotyczących wyników i prognoz makroekonomicznych oraz strategii rozwoju;

b) wspólnej analizy kwestii ekonomicznych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym środków polityki gospodarczej oraz instrumentów ich realizacji, takich jak metod prognozowania gospodarczego i opracowywania strategicznych dokumentów politycznych, w celu usprawnienia procesów kształtowania polityki na Ukrainie zgodnie z zasadami i praktyką UE;

c) wymiany wiedzy specjalistycznej w dziedzinie makroekonomii;

d) współpraca obejmie również wymianę informacji dotyczących zasad i funkcjonowania Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW).

Artykuł  345

W kwestiach objętych rozdziałem 2 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  3

Zarządzanie finansami publicznymi: polityka budżetowa, kontrola wewnętrzna i audyt zewnętrzny

Artykuł  346

Współpraca w dziedzinie zarządzania finansami publicznymi ma na celu zapewnienie rozwoju polityki budżetowej oraz zdrowych systemów publicznej kontroli wewnętrznej i audytu zewnętrznego w oparciu o międzynarodowe standardy i w sposób zgodny z podstawowymi zasadami rozliczalności, przejrzystości, oszczędności, efektywności i skuteczności.

Artykuł  347

Strony wymieniają informacje, doświadczenia i najlepsze praktyki oraz podejmują inne działania, w szczególności w następujących zakresach:

1. W dziedzinie polityki budżetowej:

a) rozwój systemu średnioterminowych prognoz i planów budżetowych;

b) udoskonalenie podejść zorientowanych na program w procesie budżetowym oraz analiza efektywności i skuteczności realizacji programów budżetowych;

c) poprawa wymiany informacji i doświadczeń dotyczących planowania i realizacji budżetu oraz długu publicznego.

2. W dziedzinie audytu zewnętrznego:

- wdrożenie standardów i metod Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (INTOSAI) oraz wymiana najlepszych praktyk UE w dziedzinie kontroli zewnętrznej i audytu finansów publicznych, ze szczególnym uwzględnieniem niezależności odpowiednich organów Stron;

3. W dziedzinie publicznej wewnętrznej kontroli finansowej:

- dalszy rozwój systemu publicznej wewnętrznej kontroli finansowej poprzez harmonizację z przyjętymi na szczeblu międzynarodowym standardami (Instytutu Audytorów Wewnętrznych (IIA), Międzynarodowej Federacji Księgowych (IFAC), INTOSAI) i metodami, a także najlepszą praktyką UE w zakresie kontroli wewnętrznej i audytu wewnętrznego w podmiotach państwowych.

4. W dziedzinie zwalczania nadużyć finansowych:

- doskonalenie metod zwalczania nadużyć finansowych i korupcji oraz zapobiegania im w obszarze objętym rozdziałem 3 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu, w tym współpraca między odpowiednimi organami administracyjnymi.

Artykuł  348

W kwestiach objętych rozdziałem 3 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  4

Podatki

Artykuł  349

Strony współpracują w celu zwiększania dobrej administracji w dziedzinie podatków z myślą o dalszej poprawie stosunków gospodarczych, handlu, inwestycji i uczciwej konkurencji.

Artykuł  350

W odniesieniu do art. 349 niniejszego Układu Strony uznają zasady dobrej administracji w dziedzinie podatków, czyli zasady przejrzystości, wymiany informacji i uczciwej konkurencji podatkowej, przyjęte przez państwa członkowskie na poziomie UE, oraz zobowiązują się do wdrażania tych zasad. W tym celu, bez uszczerbku dla kompetencji UE i państw członkowskich, Strony udoskonalą współpracę międzynarodową w dziedzinie podatków, usprawniają pobór należnych podatków oraz opracowują środki skutecznego wdrażania wyżej wymienionych zasad.

Artykuł  351

Strony zwiększają i zacieśniają również swoją współpracę zmierzającą do poprawy i rozwoju systemu podatkowego i administracji podatkowej Ukrainy, łącznie z poprawą zdolności w zakresie poboru i kontroli, ze szczególnym naciskiem na procedury zwrotu podatku od wartości dodanej (VAT) w celu uniknięcia kumulowania zaległości, zapewnienia skutecznego poboru podatków i zwiększenia skuteczności zwalczania oszustw podatkowych i unikania opodatkowania. Strony dążą do zwiększenia współpracy i wymiany doświadczeń w zakresie zwalczania oszustw podatkowych, w szczególności oszustwa karuzelowego.

Artykuł  352

Strony rozwijają swoją współpracę i harmonizują politykę w zakresie przeciwdziałania oszustwom i przemytowi produktów podlegających akcyzie oraz w zakresie zwalczania takich praktyk. Współpraca ta obejmuje między innymi stopniowe zbliżenie stawek akcyzy na wyroby tytoniowe w maksymalnym możliwym zakresie, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z kontekstu regionalnego, w tym w ramach dialogu na poziomie regionalnym i zgodnie z Ramową konwencją Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu z 2003 r. W tym celu Strony będą dążyć do zacieśnienia współpracy w kontekście regionalnym.

Artykuł  353

Dokonuje się stopniowego zbliżenia do struktury podatków określonej w dorobku prawnym UE zgodnie z załącznikiem XXVIII do niniejszego Układu.

Artykuł  354

W kwestiach objętych rozdziałem 4 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  5

Statystyka

Artykuł  355

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach statystycznych, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu dostarczania terminowych, porównywalnych w skali międzynarodowej i rzetelnych danych statystycznych. Trwały, efektywny i zawodowo niezależny krajowy system statystyczny powinien dostarczać informacje istotne dla obywateli, przedsiębiorstw i decydentów na Ukrainie i w UE, umożliwiając im tym samym podejmowanie świadomych decyzji. Krajowy system statystyczny powinien być zgodny z podstawowymi zasadami ONZ dotyczącymi statystyk urzędowych, z uwzględnieniem dorobku prawnego UE w zakresie statystyki, w tym Europejskiego kodeksu praktyk statystycznych, w celu harmonizacji krajowego systemu statystycznego z normami i standardami europejskimi. Dorobek prawny w dziedzinie statystyki przedstawiany jest w aktualizowanym corocznie Kompendium wymogów statystycznych, które Strony uznają za załącznik do niniejszego Układu (załącznik XXIX).

Artykuł  356

Celem współpracy jest:

a) dalsze zwiększanie zdolności krajowego systemu statystycznego, ze szczególną koncentracją na solidnych podstawach prawnych, odpowiedniej polityce rozpowszechniania danych i metadanych oraz formie przystępnej dla użytkownika;

b) stopniowe zbliżenie systemu statystycznego Ukrainy do Europejskiego Systemu Statystycznego;

c) usprawnienie przekazywania danych do UE z uwzględnieniem stosowania odpowiednich metodologii międzynarodowych i europejskich, w tym klasyfikacji;

d) zwiększanie kwalifikacji zawodowych krajowych kadr statystycznych i ich potencjału w dziedzinie zarządzania w celu ułatwienia stosowania standardów statystycznych UE i przyczynienia się do rozwoju systemu statystycznego Ukrainy;

e) wymiana doświadczeń między Stronami w zakresie rozwoju wiedzy specjalistycznej w dziedzinie statystyki;

f) promowanie kompleksowej kontroli jakości wszystkich procesów sporządzania statystyk i ich rozpowszechniania.

Artykuł  357

Strony współpracują w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego, w ramach którego Eurostat jest organem statystycznym UE. Współpraca ta koncentruje się między innymi na następujących obszarach:

a) statystyki dotyczące ludności, w tym spisy powszechne;

b) statystyki rolne, w tym spisy rolne i statystyki dotyczące środowiska;

c) statystyki działalności gospodarczej, w tym rejestry działalności gospodarczej i wykorzystywanie źródeł administracyjnych do celów statystycznych;

d) energetyka, w tym bilanse energetyczne;

e) rachunki narodowe;

f) statystyki handlu zagranicznego;

g) statystyki regionalne;

h) kompleksowa kontrola jakości wszystkich procesów sporządzania statystyk i ich rozpowszechniania.

Artykuł  358

Strony między innymi wymieniają informacje i wiedzę specjalistyczną oraz rozwijają współpracę, z uwzględnieniem uzyskanych już doświadczeń w zakresie reformy systemu statystycznego w ramach różnych programów pomocy. Podejmowane działania powinny zmierzać do dalszego stopniowego zbliżenia do dorobku prawnego UE na podstawie krajowej strategii rozwoju systemu statystycznego Ukrainy, z uwzględnieniem rozwoju Europejskiego Systemu Statystycznego. W ramach procesu tworzenia danych statystycznych nacisk będzie położony na dalszy rozwój badań reprezentacyjnych, z uwzględnieniem konieczności ograniczenia obciążenia respondentów. Dane mają być adekwatne do celów opracowywania i monitorowania polityk we wszystkich kluczowych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego.

Artykuł  359

W kwestiach objętych rozdziałem 5 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzi się regularny dialog. Przedstawiciele Ukrainy powinni być dopuszczani, w zakresie, w jakim jest to możliwe, do udziału w działaniach podejmowanych w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego na normalnych zasadach uczestnictwa przedstawicieli państw trzecich.

ROZDZIAŁ  6

Środowisko

Artykuł  360

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach dotyczących środowiska, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu zrównoważonego rozwoju i zielonej gospodarki. Lepsza ochrona środowiska powinna przynieść korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom na Ukrainie i w UE, w tym dzięki poprawie zdrowia publicznego, ochronie zasobów naturalnych, zwiększonej efektywności gospodarczej i środowiskowej, włączeniu ochrony środowiska do innych obszarów polityki oraz zwiększeniu produkcji dzięki stosowaniu nowoczesnych technologii. Współpraca ma przebiegać w najlepszym interesie Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, z uwzględnieniem wzajemnych zależności między Stronami w dziedzinie ochrony środowiska oraz umów wielostronnych w tym obszarze.

Artykuł  361

Współpraca zmierza do zachowania, ochrony, poprawy i przywracania jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzi, rozważnego i racjonalnego korzystania z zasobów naturalnych oraz promowania środków na szczeblu międzynarodowym w zakresie rozwiązywania regionalnych lub globalnych problemów środowiska, między innymi w następujących dziedzinach:

a) zmiana klimatu;

b) zarządzanie w zakresie środowiska i kwestie horyzontalne, w tym kształcenie i szkolenie, a także dostęp do informacji o środowisku i procesów decyzyjnych;

c) jakość powietrza;

d) jakość wód i gospodarka zasobami wodnymi, w tym środowisko morskie;

e) gospodarka odpadami i zasobami;

f) ochrona przyrody, w tym zachowanie i ochrona bioróżnorodności i różnorodności krajobrazu (sieci ekologiczne);

g) zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe;

h) chemikalia;

i) organizmy modyfikowane genetycznie, w tym w rolnictwie;

j) zagrożenie hałasem;

k) ochrona cywilna, w tym zagrożenia naturalne i spowodowane przez człowieka;

l) środowisko miejskie;

m) opłaty środowiskowe.

Artykuł  362

1. Strony między innymi:

a) wymieniają się informacjami i wiedzą specjalistyczną;

b) prowadzą wspólne działania badawcze oraz wymianę informacji dotyczących czystszych technologii;

c) planują działania na wypadek klęsk i innych sytuacji nagłych;

d) prowadzą wspólne działania na poziomie regionalnym i międzynarodowym, w tym w stosownych przypadkach w odniesieniu do umów wielostronnych w dziedzinie środowiska ratyfikowanych przez Strony oraz wspólnych działań w ramach właściwych agencji.

2. Strony poświęcają szczególną uwagę kwestiom transgranicznym.

Artykuł  363

Stopniowe zbliżenie prawodawstwa ukraińskiego do prawa i polityki UE w dziedzinie środowiska odbywa się zgodnie z załącznikiem XXX do niniejszego Układu.

Artykuł  364

Współpraca w sektorze ochrony ludności odbywa się poprzez wdrażanie szczególnych umów w tej dziedzinie, zawartych przez Strony zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami i kompetencjami UE i jej państw członkowskich oraz zgodnie z procedurami prawnymi poszczególnych Stron. Współpraca ta ma na celu między innymi:

a) ułatwienie wzajemnej pomocy w sytuacjach nagłych;

b) całodobowa wymiana wczesnych ostrzeżeń i aktualnych informacji o transgranicznych sytuacjach nagłych, w tym wniosków o pomoc i ofert pomocy;

c) ocenę wpływu klęsk na środowisko;

d) zapraszanie ekspertów na specjalistyczne warsztaty techniczne i sympozja poświęcone kwestiom ochrony ludności;

e) doraźne zapraszanie obserwatorów na poszczególne ćwiczenia i szkolenia organizowane przez UE lub Ukrainę;

f) zacieśnianie obecnej współpracy w zakresie najbardziej skutecznego wykorzystania dostępnych możliwości ochrony ludności.

Artykuł  365

Współpraca obejmuje między innymi następujące cele:

a) opracowanie ogólnej strategii w dziedzinie środowiska, obejmującej zaplanowane reformy instytucjonalne (wraz z harmonogramami) służące zapewnieniu wdrożenia i egzekwowania prawodawstwa w dziedzinie środowiska; podział kompetencji organów w dziedzinie środowiska na poziomie krajowym, regionalnym i gminnym; stworzenie procedur podejmowania i wdrażania decyzji; opracowanie procedur służących promowaniu uwzględniania kwestii środowiska w innych obszarach polityki; określenie niezbędnych zasobów kadrowych i finansowych oraz mechanizmu przeglądu;

b) opracowanie strategii sektorowych w dziedzinie jakości powietrza, jakości wód i zarządzania zasobami wodnymi, w tym środowiskiem morskim, gospodarki odpadami i zasobami, ochrony przyrody, zanieczyszczenia przemysłowego, zagrożeń przemysłowych i chemikaliów, w tym wyraźne określenie harmonogramów i etapów wdrożenia, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz strategii finansowych w zakresie inwestycji w infrastrukturę i technologie;

c) opracowanie i realizacja polityki w zakresie zmiany klimatu, w szczególności zgodnie z wykazem w załączniku XXXI do niniejszego Układu.

Artykuł  366

W kwestiach objętych rozdziałem 6 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  7

Transport

Artykuł  367

Strony:

a) rozszerzają i zacieśniają współpracę w dziedzinie transportu w celu przyczynienia się do rozwoju zrównoważonych systemów transportu;

b) promują efektywne i bezpieczne funkcjonowanie transportu oraz intermodalność i interoperacyjność systemów transportu;

c) dokładają starań w celu poprawy połączeń transportowych między swoimi terytoriami.

Artykuł  368

1. Współpraca między Stronami zmierza do ułatwienia restrukturyzacji i modernizacji sektora transportu na Ukrainie i stopniowego zbliżenia do standardów funkcjonowania i polityk porównywalnych ze standardami i politykami w UE, w szczególności poprzez wdrożenie środków określonych w załączniku XXXII do niniejszego Układu, bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z poszczególnych umów zawartych między Stronami w dziedzinie transportu. Wdrażanie wyżej wspomnianych środków nie może stać w sprzeczności z prawami i zobowiązaniami Stron w ramach umów międzynarodowych, których są one stronami, ani z ich uczestnictwem w organizacjach międzynarodowych.

2. Współpraca zmierza również do poprawy przepływu pasażerów i towarów oraz zwiększenia płynności przepływów transportowych między Ukrainą, UE i państwami trzecimi w regionie poprzez likwidację przeszkód administracyjnych, technicznych, transgranicznych i innych, poprawę stanu sieci transportowych i modernizację infrastruktury, w szczególności na głównych osiach łączących Strony. Współpraca obejmuje działania zmierzające do ułatwienia przekraczania granic.

3. Współpraca obejmuje wymianę informacji i wspólne działania:

- na poziomie regionalnym, w szczególności z uwzględnieniem postępu osiągniętego w ramach różnych umów dotyczących współpracy regionalnej w dziedzinie transportu, takich jak panel Partnerstwa Wschodniego ds. transportu, korytarz transportowy Europa-KaukazAzja (TRACECA), proces z Baku i inne inicjatywy w zakresie transportu;

- na poziomie międzynarodowym, w tym w odniesieniu do międzynarodowych organizacji w dziedzinie transportu oraz umów i konwencji międzynarodowych ratyfikowanych przez Strony - w ramach różnych agencji UE zajmujących się transportem.

Artykuł  369

Współpraca obejmuje między innymi następujące obszary:

a) opracowanie zrównoważonej krajowej polityki transportu, obejmującej wszystkie rodzaje transportu, w szczególności z myślą o zapewnieniu efektywnych i bezpiecznych systemów transportowych oraz promowaniu uwzględniania zagadnień transportowych w innych obszarach polityki;

b) opracowywanie strategii sektorowych w świetle krajowej polityki transportu (z uwzględnieniem wymogów prawnych dotyczących modernizacji wyposażenia technicznego i flot transportowych w celu sprostania najwyższym standardom międzynarodowym) w zakresie transportu drogowego, kolejowego, wodnego śródlądowego, lotniczego, morskiego oraz intermodalności, z uwzględnieniem harmonogramów i etapów realizacji, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz planów finansowania;

c) rozwój multimodalnej sieci transportowej połączonej z transeuropejską siecią transportową (TEN-T) oraz udoskonalenie polityki w dziedzinie infrastruktury w celu lepszego określania i oceny projektów w dziedzinie infrastruktury na potrzeby różnych rodzajów transportu; opracowywanie strategii finansowania koncentrujących się na utrzymaniu, ograniczeniach zdolności przewozowej oraz brakujących ogniwach infrastruktury, a także na stymulowaniu i promowaniu uczestnictwa sektora prywatnego w projektach transportowych zgodnie z załącznikiem XXXIII do niniejszego Układu;

d) przystąpienie do odpowiednich organizacji i umów międzynarodowych w dziedzinie transportu, w tym procedury zapewniające ścisłe wdrożenie i skuteczne egzekwowanie międzynarodowych umów i konwencji w dziedzinie transportu;

e) współpraca naukowo-techniczna oraz wymiana informacji służąca rozwojowi i doskonaleniu technologii, takich jak inteligentne systemy transportu;

f) propagowanie stosowania inteligentnych systemów transportu oraz technologii informacyjnych w zarządzaniu wszystkimi rodzajami transportu i w ich eksploatacji, a także wspieranie intermodalności i współpracy w wykorzystywaniu systemów kosmicznych i zastosowań komercyjnych usprawniających transport.

Artykuł  370

W kwestiach objętych rozdziałem 7 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  8

Przestrzeń kosmiczna

Artykuł  371

1. Strony promują wzajemnie korzystną współpracę w zakresie cywilnych badań przestrzeni kosmicznej i zastosowań kosmicznych, w szczególności w następujących dziedzinach:

a) globalne systemy nawigacji satelitarnej;

b) obserwacja Ziemi i globalne monitorowanie;

c) nauka o przestrzeni kosmicznej i eksploracja przestrzeni kosmicznej;

d) stosowane technologie kosmiczne, w tym technologia wyrzutni i napędu.

2. Strony będą stymulować i promować wymianę doświadczeń w zakresie polityki i administracji kosmicznej oraz aspektów prawnych, a także w zakresie restrukturyzacji przemysłu i komercjalizacji technologii kosmicznych.

Artykuł  372

1. Współpraca będzie obejmować wymianę informacji o politykach i programach Stron oraz o stosownych możliwościach współpracy i prowadzenia wspólnych projektów, w tym uczestnictwa podmiotów ukraińskich w następnym programie ramowym UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 w zakresie odnośnych tematów dotyczących przestrzeni kosmicznej i transportu.

2. Strony będą stymulować i wspierać wymianę naukowców i tworzenie odpowiednich sieci.

3. Współpraca mogłaby obejmować również wymianę doświadczeń w zakresie zarządzania badaniami przestrzeni kosmicznej i instytucjami naukowymi, a także kształtowanie środowiska sprzyjającego badaniom i stosowaniu nowych technologii oraz odpowiedniej ochronie odnośnych praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

Artykuł  373

W kwestiach objętych rozdziałem 8 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog, obejmujący w stosownych przypadkach koordynację i współpracę z Europejską Agencją Kosmiczną w odniesieniu do wyżej wspomnianych i innych stosownych tematów.

ROZDZIAŁ  9

Współpraca naukowo-techniczna

Artykuł  374

Strony rozwijają i zacieśniają współpracę naukowo-techniczną w celu przyczynienia się zarówno do rozwoju nauki samego w sobie, jak i do wzmocnienia swojego potencjału naukowego w ramach dążenia do rozwiązania problemów krajowych i globalnych. Strony dokładają starań w celu przyczynienia się do postępu w nabywaniu wiedzy naukowo-technicznej istotnej dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego poprzez zwiększanie swoich zdolności badawczych i potencjału kadrowego. Wymiana i łączenie wiedzy naukowej przyczyni się do konkurencyjności Stron dzięki zwiększeniu zdolności ich gospodarek do generowania i wykorzystywania wiedzy w celu wprowadzenia nowych produktów i rozwiązań na rynek. Strony będą rozwijać wreszcie swój potencjał naukowy w celu wywiązania się ze swoich globalnych zobowiązań w takich dziedzinach, jak kwestie zdrowotne, ochrona środowiska, w tym zmiana klimatu, oraz inne wyzwania globalne.

Artykuł  375

1. W takiej współpracy uwzględnia się obecne formalne ramy współpracy, ustanowione w Umowie w sprawie współpracy naukowo-technicznej między Wspólnotą Europejską a Ukrainą, a także przyjęty przez Ukrainę cel stopniowego zbliżenia swojej polityki i prawodawstwa w dziedzinie nauki i techniki do polityki i prawodawstwa UE.

2. Współpraca Stron zmierza do ułatwienia udziału Ukrainy w europejskiej przestrzeni badawczej.

3. Współpraca taka stanowi dla Ukrainy pomoc w reformie i reorganizacji jej systemu zarządzania nauką oraz instytucji badawczych (co obejmuje również zwiększenie możliwości w zakresie rozwoju badań i techniki) w celu wspierania rozwoju konkurencyjnej gospodarki i społeczeństwa wiedzy.

Artykuł  376

Współpraca odbywa się w szczególności poprzez:

a) wymianę informacji dotyczących polityki naukowo-technicznej Stron;

b) uczestnictwo w następnym programie ramowym UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020;

c) wspólną realizację programów naukowych i działań badawczych;

d) wspólne działania badawczo-rozwojowe zmierzające do stymulowania postępu naukowego oraz transferu technologii i wiedzy fachowej;

e) szkolenie w ramach programów mobilności dla badaczy i specjalistów;

f) organizację wspólnych wydarzeń i działań w zakresie rozwoju naukowo-technicznego;

g) środki wykonawcze mające na celu stworzenie środowiska sprzyjającego badaniom i stosowaniu nowych technologii oraz odpowiednią ochronę wyników badań stanowiących własność intelektualną;

h) zwiększenie współpracy na poziomie regionalnym i międzynarodowym, szczególnie w kontekście Morza Czarnego oraz w ramach organizacji wielostronnych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i grupa G8, a także w kontekście umów wielostronnych, takich jak Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) z 1992 r.;

i) wymianę wiedzy specjalistycznej w zakresie zarządzania instytucjami badawczymi i naukowymi w celu rozwoju i poprawy zdolności w zakresie prowadzenia badań naukowych i udziału w nich.

Artykuł  377

W kwestiach objętych rozdziałem 9 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  10

Polityka w dziedzinie przemysłu i przedsiębiorstw

Artykuł  378

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie polityki w dziedzinie przemysłu i przedsiębiorstw, dokonując w ten sposób na poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej dla wszystkich podmiotów, jednak ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Wzmożona współpraca powinna korzystnie wpłynąć na ramy administracyjne i regulacyjne zarówno dla przedsiębiorstw ukraińskich, jak i unijnych, działających na Ukrainie i w UE, oraz powinna opierać się na polityce UE w dziedzinie MŚP i przemysłu z uwzględnieniem uznanych na szczeblu międzynarodowym zasad i praktyk w tej dziedzinie.

Artykuł  379

Aby osiągnąć cele określone w art. 378 niniejszego Układu, Strony współpracują w zakresie:

a) realizacji strategii rozwoju MŚP, opierających się na zasadach sformułowanych w Europejskiej karcie małych przedsiębiorstw, oraz monitorowania procesu realizacji poprzez składanie corocznych sprawozdań i dialog. Współpraca ta będzie również koncentrować się na mikroprzedsiębiorstwach i przedsiębiorstwach rzemieślniczych, mających ogromne znaczenie zarówno dla gospodarki UE, jak i Ukrainy;

b) tworzenia lepszych warunków ramowych poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, co przyczyni się do poprawy konkurencyjności. Współpraca ta będzie obejmować zarządzanie zmianami strukturalnymi (restrukturyzacjami) oraz kwestie środowiska i energii, takie jak efektywność energetyczna i czystsza produkcja;

c) uproszczenia i racjonalizacji uregulowań i praktyki regulacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem wymiany dobrych praktyk w zakresie technik regulacyjnych, w tym zasad obowiązujących w UE;

d) stymulowania rozwoju polityki innowacji poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk w zakresie komercyjnego wykorzystywania wyników działań badawczo-rozwojowych (co obejmuje instrumenty wsparcia dla nowo tworzonych przedsiębiorstw technologicznych), rozwoju klastrów i dostępu do finansowania;

e) zachęcanie do rozwijania kontaktów między przedsiębiorstwami unijnymi a ukraińskimi oraz między przedsiębiorstwami a władzami na Ukrainie i w UE;

f) wsparcia zainicjowania na Ukrainie działalności w zakresie promocji eksportu;

g) ułatwienia modernizacji i restrukturyzacji określonych gałęzi przemysłu Ukrainy i UE.

Artykuł  380

W kwestiach objętych rozdziałem 10 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog. Obejmie on przedstawicieli przedsiębiorstw unijnych i ukraińskich.

ROZDZIAŁ  11

Przemysł wydobywczy i metalurgiczny

Artykuł  381

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie przemysłu wydobywczego i metalurgicznego w celu promowania wzajemnego zrozumienia, poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej, wymiany informacji i współpracy w zakresie kwestii niedotyczących energetyki, odnoszących się w szczególności do wydobycia rud metali i minerałów przemysłowych. Współpraca ta pozostaje bez uszczerbku dla postanowień dotyczących węgla zawartych w art. 339 niniejszego Układu.

Artykuł  382

Aby osiągnąć cele określone w art. 381 niniejszego Układu, Strony współpracują w zakresie:

a) wymiany informacji na temat sytuacji wyjściowej ich przemysłu wydobywczego i metalurgicznego;

b) wymiany informacji na temat perspektyw przemysłu wydobywczego i metalurgicznego w UE i na Ukrainie pod względem konsumpcji, produkcji i prognoz rynkowych;

c) wymiany informacji na temat działań podjętych przez Strony w celu ułatwienia procesu restrukturyzacji w tych sektorach;

d) wymiany informacji i najlepszych praktyk w zakresie zrównoważonego rozwoju przemysłu wydobywczego i metalurgicznego na Ukrainie i w UE.

ROZDZIAŁ  12

Usługi finansowe

Artykuł  383

Uznając, że dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki rynkowej oraz dla sprzyjania wymianie handlowej między Stronami konieczne jest istnienie skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze usług finansowych, Strony zgodnie postanawiają współpracować w dziedzinie usług finansowych, mając na względzie następujące cele:

a) wspieranie procesu dostosowywania uregulowań w dziedzinie usług finansowych do potrzeb otwartej gospodarki rynkowej;

b) zapewnienie skutecznej i odpowiedniej ochrony inwestorów oraz innych podmiotów korzystających z usług finansowych;

c) zapewnienie stabilności i integralności globalnego systemu finansowego.

d) promowanie współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacji i nadzoru;

e) zapewnienie niezależnego i skutecznego nadzoru.

Artykuł  384

1. Strony stymulują współpracę między właściwymi organami regulacji i nadzoru, obejmującą wymianę informacji i wiedzy fachowej dotyczącej rynków finansowych oraz inne takie działania.

2. Szczególną uwagę zwraca się na rozwój zdolności administracyjnych tych organów, między innymi poprzez wymianę personelu i wspólne szkolenia.

Artykuł  385

Strony promują stopniowe zbliżenie do uznanych międzynarodowych norm w zakresie regulacji i nadzoru w dziedzinie usług finansowych. Odnośne akty należące do dorobku prawnego UE w dziedzinie usług finansowych objęte są rozdziałem 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  386

W kwestiach objętych rozdziałem 12 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  13

Prawo spółek, ład korporacyjny, rachunkowość i audyt

Artykuł  387

1. Uznając znaczenie dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki rynkowej i dla stymulowania handlu istnienia skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze prawa spółek i ładu korporacyjnego, a także w dziedzinach rachunkowości i audytu, Strony zgodnie postanawiają współpracować w zakresie:

a) ochrony akcjonariuszy, udziałowców, wierzycieli i innych zainteresowanych stron zgodnie z przepisami UE w tej dziedzinie, wymienionymi w załączniku XXXIV do niniejszego Układu;

b) wprowadzenia odpowiednich międzynarodowych norm na poziomie krajowym oraz stopniowego zbliżenia do prawa UE w dziedzinie rachunkowości i audytu, wymienionych w załączniku XXXV do niniejszego Układu;

c) dalszego rozwoju polityki ładu korporacyjnego zgodnie z międzynarodowymi standardami oraz stopniowego zbliżenia do przepisów i zaleceń UE w tej dziedzinie, wymienionych w załączniku XXXVI do niniejszego Układu.

2. Strony będą dążyć do wymiany informacji i wiedzy fachowej w zakresie zarówno istniejących systemów, jak i rozwoju sytuacji w tych dziedzinach. Ponadto Strony poczynią starania w celu poprawy wymiany informacji między krajowym rejestrem Ukrainy a rejestrami działalności gospodarczej państw członkowskich UE.

Artykuł  388

W kwestiach objętych rozdziałem 13 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  14

Społeczeństwo informacyjne

Artykuł  389

Strony intensyfikują współpracę w zakresie rozwoju społeczeństwa informacyjnego, przynoszącego korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom dzięki powszechnej dostępności technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz dzięki usługom lepszej jakości w przystępnych cenach. Współpraca ta ułatwi również dostęp do rynku usług łączności elektronicznej, co pozytywnie wpłynie na konkurencję i inwestycje w sektorze.

Artykuł  390

Współpraca zmierza do realizacji krajowych strategii w zakresie społeczeństwa informacyjnego, do stworzenia kompleksowych ram regulacyjnych łączności elektronicznej oraz do zwiększenia uczestnictwa Ukrainy w działaniach badawczych UE w dziedzinie ICT.

Artykuł  391

Współpraca obejmuje następujące tematy:

a) promowanie dostępu szerokopasmowego, poprawy bezpieczeństwa w sieci oraz powszechniejszego korzystania z ICT przez obywateli, przedsiębiorstwa i organy administracji poprzez rozwój lokalnych treści w internecie i wprowadzanie usług internetowych, w szczególności handlu elektronicznego, administracji elektronicznej, e-zdrowia i nauczania elektronicznego;

b) koordynacja polityk łączności elektronicznej z myślą o optymalnym wykorzystywaniu spektrum częstotliwości radiowych oraz o interoperacyjności sieci na Ukrainie i w UE;

c) zwiększanie niezależności i zdolności administracyjnych krajowego regulatora w dziedzinie komunikacji w celu zapewnienia mu zdolności do podejmowania odpowiednich działań regulacyjnych oraz egzekwowania własnych decyzji i wszystkich mających zastosowanie przepisów, a także w celu zagwarantowania uczciwej konkurencji na rynkach. Krajowy regulator w dziedzinie komunikacji powinien współpracować z organem ds. konkurencji w monitorowaniu tych rynków;

d) promowanie wspólnych projektów badań w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych w ramach następnego programu ramowego UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020.

Artykuł  392

Strony wymieniają się informacjami, najlepszymi praktykami i doświadczeniem, a także podejmują wspólne działania w celu opracowania kompleksowych ram regulacyjnych i zapewnienia efektywnego funkcjonowania rynku łączności elektronicznej oraz niezakłóconej konkurencji na tym rynku.

Artykuł  393

Strony promują współpracę między krajowym regulatorem w dziedzinie komunikacji na Ukrainie a krajowymi regulatorami w UE.

Artykuł  394

1. Strony promują stopniowe zbliżenie do prawa i ram regulacyjnych UE w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego i łączności elektronicznej.

2. Odnośne przepisy oraz dorobek prawny UE w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego i łączności elektronicznej objęte są dodatkiem XVII-3 (Przepisy dotyczące usług telekomunikacyjnych) do rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  395

W kwestiach objętych rozdziałem 14 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  15

Polityka audiowizualna

Artykuł  396

1. Strony współpracują w celu promowania przemysłu audiowizualnego w Europie i zachęcają do koprodukcji w obszarach kinematografii i telewizji.

2. Współpraca mogłaby obejmować między innymi szkolenie dziennikarzy i innych osób zajmujących się zawodowo mediami, zarówno drukowanymi, jak i elektronicznymi, jak również wsparcie mediów (publicznych i prywatnych) w celu wzmocnienia ich niezależności, profesjonalizmu i powiązań z innymi mediami europejskimi w zgodzie ze standardami europejskimi, w tym standardami Rady Europy.

Artykuł  397

Stopniowe zbliżenie do prawa i ram regulacyjnych UE oraz instrumentów międzynarodowych w dziedzinie polityki audiowizualnej odbywa się w szczególności w sposób określony w załączniku XXXVII do niniejszego Układu.

Artykuł  398

W kwestiach objętych rozdziałem 15 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  16

Turystyka

Artykuł  399

Strony współpracują w dziedzinie turystyki w celu rozwoju bardziej konkurencyjnej branży turystycznej, przyczyniającej się do wzrostu i potencjału gospodarczego, zatrudnienia oraz transakcji walutowych.

Artykuł  400

1. Współpraca na szczeblu dwustronnym, regionalnym i europejskim odbywa się na następujących zasadach:

a) poszanowanie integralności i interesu miejscowych społeczności, szczególnie na obszarach wiejskich;

b) znaczenie dziedzictwa kulturowego;

c) pozytywne powiązanie turystyki z ochroną środowiska.

2. Odnośne postanowienia dotyczące organizatorów wycieczek określono w rozdziale 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Odnośne postanowienia dotyczące przepływu osób zawiera art. 19 niniejszego Układu.

Artykuł  401

Współpraca koncentruje się na następujących aspektach:

a) wymiana informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej, w tym dotyczącej innowacyjnych technologii;

b) nawiązanie strategicznego partnerstwa łączącego interesy publiczne, prywatne i wspólnot lokalnych w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju turystyki;

c) promowanie i rozwój produktów i rynków oraz infrastruktury, zasobów kadrowych i struktur instytucjonalnych w dziedzinie turystyki;

d) opracowywanie i realizacja efektywnych polityk i strategii z uwzględnieniem odpowiednich aspektów prawnych, administracyjnych i finansowych;

e) szkolenie i rozwój potencjału w dziedzinie turystyki, służące poprawie standardów świadczenia usług;

f) rozwój i promowanie turystyki związanej ze społecznościami lokalnymi.

Artykuł  402

W kwestiach objętych rozdziałem 16 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  17

Rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich

Artykuł  403

Strony współpracują w celu promowania rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, w szczególności poprzez stopniowe zbliżenie polityk i prawodawstwa.

Artykuł  404

Współpraca Stron w dziedzinie rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich obejmuje między innymi:

a) sprzyjanie wzajemnemu zrozumieniu polityki rolnej i rozwoju obszarów wiejskich;

b) zwiększanie zdolności administracyjnych na poziomie centralnym i lokalnym w zakresie planowania, oceny i realizacji polityki;

c) promowanie nowoczesnej i zrównoważonej produkcji rolnej z poszanowaniem środowiska i dobrostanu zwierząt, w tym wzrost stosowania ekologicznych metod produkcji oraz stosowania biotechnologii, między innymi poprzez wdrażanie najlepszych praktyk w tych dziedzinach;

d) wymiana wiedzy i najlepszych praktyk w zakresie polityki rozwoju obszarów wiejskich w celu promowania dobrobytu ekonomicznego społeczności wiejskich;

e) poprawa konkurencyjności sektora rolnego oraz efektywności i przejrzystości rynków, a także warunków do inwestycji;

f) rozpowszechnianie wiedzy poprzez szkolenia i wydarzenia o charakterze informacyjnym;

g) sprzyjanie innowacjom poprzez badania oraz promowanie usług upowszechniania wiedzy wśród producentów rolnych;

h) zwiększenie harmonizacji kwestii poruszanych w ramach organizacji międzynarodowych;

i) wymiana najlepszych praktyk w zakresie mechanizmów wsparcia polityki rolnej i obszarów wiejskich;

j) promowanie polityki jakości produktów rolnych w zakresie norm produktów, wymogów produkcji i programów jakości.

Artykuł  405

W ramach wyżej opisanej współpracy, bez uszczerbku dla tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, Strony wspierają stopniowe zbliżenie do odnośnego prawa i ram regulacyjnych UE, w szczególności wymienionych w załączniku XXXVIII do niniejszego Układu.

Artykuł  406

W kwestiach objętych rozdziałem 17 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  18

Polityka rybołówstwa i polityka morska

Sekcja  1

Polityka rybołówstwa

Artykuł  407

1. Strony współpracują w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie rybołówstwa, przynoszących korzyści obu Stronom, w tym w obszarze ochrony żywych zasobów wodnych i gospodarowania nimi, inspekcji i kontroli, gromadzenia danych oraz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.

2. Współpraca ta będzie odbywać się z poszanowaniem międzynarodowych zobowiązań Stron dotyczących gospodarowania żywymi zasobami wodnymi i ich ochrony.

Artykuł  408

Strony podejmują wspólne działania, wymieniają informacje oraz wspierają się nawzajem w celu promowania:

a) dobrego zarządzania i najlepszych praktyk w gospodarowaniu rybołówstwem z myślą o zapewnieniu ochrony zasobów rybnych i gospodarowania nimi w sposób zrównoważony, zgodnie z podejściem ekosystemowym;

b) odpowiedzialnych połowów i zarządzania rybołówstwem zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju w celu zachowania zasobów rybnych i ekosystemów w zdrowym stanie;

c) współpracy w ramach regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem (RFMO).

Artykuł  409

W odniesieniu do art. 408 niniejszego Układu, oraz uwzględniając najlepsze doradztwo naukowe, Strony intensyfikują współpracę i koordynację działań w obszarze gospodarowania żywymi zasobami wodnymi Morza Czarnego i ich ochrony. Strony będą promować szerszą współpracę międzynarodową w obszarze Morza Czarnego w celu rozwoju stosunków w ramach odpowiedniej RFMO.

Artykuł  410

Strony wspierają inicjatywy takie jak wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie, zmierzające do zapewnienia realizacji zrównoważonej polityki rybołówstwa, opartej na priorytetowych obszarach dorobku prawnego UE w tej dziedzinie, w tym w zakresie:

a) gospodarki żywymi zasobami wodnymi, nakładów połowowych i środków technicznych;

b) inspekcji i kontroli działalności połowowej z wykorzystaniem niezbędnego sprzętu służącego do nadzoru, w tym systemu monitorowania statków, a także rozwoju odpowiednich struktur administracyjnych i sądowych zdolnych do stosowania odpowiednich środków;

c) zharmonizowanego gromadzenia danych o połowach, wyładunkach i flotach oraz danych biologicznych i gospodarczych;

d) zarządzania zdolnościami połowowymi, w tym działającego rejestru statków rybackich;

e) poprawy efektywności rynków, w szczególności poprzez promowanie organizacji producentów, dostarczanie informacji konsumentom oraz normy rynkowe i identyfikowalność;

f) opracowanie polityki strukturalnej rybołówstwa, ze szczególnym uwzględnieniem zrównoważonego rozwoju społeczności zamieszkujących wybrzeża.

Sekcja  2

Polityka morska

Artykuł  411

Uwzględniając współpracę w dziedzinie rybołówstwa, transportu, środowiska oraz innych dziedzin polityki związanych z morzem, Strony rozwijają również współpracę w zakresie zintegrowanej polityki morskiej, w szczególności w zakresie:

a) promowania zintegrowanego podejścia do spraw morza, dobrego zarządzania i wymiany najlepszych praktyk dotyczących wykorzystywania przestrzeni morskiej;

b) ustanowienia ram służących godzeniu rywalizujących ze sobą działań człowieka oraz zarządzaniu ich wpływem na środowisko morskie poprzez promowanie morskiego planowania przestrzennego jako narzędzia umożliwiającego doskonalenie procesu decyzyjnego;

c) promowania zrównoważonego rozwoju regionów przybrzeżnych i różnych gałęzi przemysłu morskiego jako czynnika przyczyniającego się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w tym poprzez wymianę najlepszych praktyk;

d) promowania strategicznych sojuszy pomiędzy przemysłem morskim, usługami oraz instytucjami naukowymi specjalizującymi się w badaniach morskich, w tym budowania międzysektorowych klastrów morskich;

e) starań w kierunku poprawy środków służących bezpieczeństwu morskiemu i ochronie na morzu oraz udoskonalenia transgranicznego i międzysektorowego nadzoru morskiego w celu przeciwdziałania rosnącym zagrożeniom związanym z intensywnym ruchem morskim, zrzutami zanieczyszczeń ze statków, wypadkami na morzu i nielegalnymi działaniami na morzu, w oparciu o doświadczenia zgromadzone przez Ośrodek Koordynacyjno-Informacyjny w Burgas;

f) ustanowienia regularnego dialogu i promowania różnego rodzaju sieci między podmiotami zainteresowanymi kwestiami morskimi.

Artykuł  412

Współpraca ta obejmuje:

a) wymianę informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej w dziedzinie morza, w tym dotyczącej innowacyjnych technologii w sektorach morskich;

b) wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie opcji finansowania projektów, w tym partnerstw publiczno-prywatnych;

c) wzmocnienie współpracy między Stronami na odpowiednich międzynarodowych forach morskich.

Sekcja  3

Regularny dialog w sprawach polityki rybołówstwa i polityki morskiej

Artykuł  413

W kwestiach objętych sekcją 1 i sekcją 2 rozdziału 18 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu Strony prowadzić będą regularny dialog.

ROZDZIAŁ  19

Dunaj

Artykuł  414

Mając na uwadze transgraniczny charakter dorzecza Dunaju i jego historyczne znaczenie dla społeczności zamieszkujących tereny nadrzeczne, Strony:

a) w bardziej rygorystyczny sposób wdrażają zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie UE i Ukrainę w dziedzinach żeglugi, rybołówstwa oraz ochrony środowiska, w szczególności ekosystemów wodnych, w tym ochrony żywych zasobów wodnych w celu uzyskania dobrego stanu ekologicznego, jak również w innych odnośnych dziedzinach działalności ludzkiej;

b) w razie konieczności wspierają inicjatywy zmierzające do rozwoju dwustronnych i wielostronnych umów i uzgodnień z myślą o stymulowaniu zrównoważonego rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania tradycyjnych stylów życia społeczności zamieszkujących tereny nadrzeczne oraz prowadzenia działalności gospodarczej poprzez zintegrowane wykorzystywanie dorzecza Dunaju.

ROZDZIAŁ  20

Ochrona konsumentów

Artykuł  415

Strony współpracują w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz osiągnięcia zgodności między swoimi systemami ochrony konsumentów.

Artykuł  416

Aby osiągnąć te cele, współpraca obejmuje w szczególności:

a) promowanie wymiany informacji na temat systemów ochrony konsumentów;

b) przekazywanie wiedzy specjalistycznej dotyczącej możliwości legislacyjnych i technicznych w zakresie egzekwowania prawodawstwa i wprowadzania systemów nadzoru rynku;

c) doskonalenie informacji przekazywanych konsumentom;

d) szkolenie urzędników i osób reprezentujących interesy konsumentów;

e) stymulowanie rozwoju niezależnych zrzeszeń konsumentów oraz kontaktów między przedstawicielami konsumentów.

Artykuł  417

Ukraina stopniowo zbliża swoje prawodawstwo do dorobku prawnego UE zgodnie z wykazem w załączniku XXXIX do niniejszego Układu, unikając jednocześnie tworzenia barier w handlu.

Artykuł  418

W kwestiach objętych rozdziałem 20 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  21

Współpraca w dziedzinie zatrudnienia, polityki społecznej i równości szans

Artykuł  419

Uwzględniając rozdział 13 (Handel i zrównoważony rozwój) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, Strony wzmacniają dialog i współpracę w zakresie promowania programu godnej pracy, polityki zatrudnienia, bezpieczeństwa i higieny pracy, dialogu społecznego, ochrony socjalnej, włączenia społecznego, równości płci i przeciwdziałania dyskryminacji.

Artykuł  420

Współpraca w dziedzinie objętej art. 419 niniejszego Układu zmierza do następujących celów:

a) poprawa jakości życia ludzi;

b) sprostanie wspólnym wyzwaniom, takim jak globalizacja i zmiany demograficzne;

c) zwiększanie liczby i jakości miejsc pracy oferujących godziwe warunki pracy;

d) promowanie sprawiedliwości i uczciwości społecznej połączone z reformą rynków pracy;

e) propagowanie na rynku pracy warunków łączących elastyczność z bezpieczeństwem;

f) promowanie aktywnych środków rynku pracy i poprawa efektywności służb zatrudnienia w celu sprostania potrzebom rynku pracy;

g) stymulowanie rynków pracy sprzyjających włączeniu społecznemu i integracji osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji;

h) ograniczanie skali gospodarki nieformalnej poprzez przekształcanie pracy nierejestrowanej;

i) poprawa poziomu bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym poprzez kształcenie i szkolenie dotyczące kwestii bezpieczeństwa i higieny, propagowanie środków zapobiegawczych, przeciwdziałanie zagrożeniom poważnymi awariami, gospodarowanie toksycznymi chemikaliami oraz wymianę dobrych praktyk i badania w tej dziedzinie;

j) podnoszenie poziomu ochrony socjalnej i modernizacja systemów w tej dziedzinie pod względem jakości, dostępności i trwałości finansowej;

k) zmniejszenie ubóstwa i zwiększanie spójności społecznej;

l) dążenie do równości płci i zapewnianie kobietom i mężczyznom równych szans w zakresie zatrudnienia, kształcenia, szkolenia, w gospodarce i społeczeństwie oraz w zakresie procesów decyzyjnych;

m) zwalczanie wszelkich rodzajów dyskryminacji;

n) zwiększanie potencjału partnerów społecznych i propagowanie dialogu społecznego.

Artykuł  421

Strony zachęcają wszystkie zainteresowane strony, w szczególności partnerów społecznych i organizacje społeczeństwa obywatelskiego, do zaangażowania w reformy polityki na Ukrainie oraz we współpracę między Stronami w ramach niniejszego Układu.

Artykuł  422

Strony promują odpowiedzialność społeczną i odpowiedzialność przedsiębiorstw oraz wspierają odpowiedzialne postępowanie w działalności gospodarczej zgodnie z zaleceniami wynikającymi z inicjatywy ONZ Global Compact z 2000 r., Trójstronnej deklaracji zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) z 1977 r., zmienionej w 2006 r., oraz Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych z 1976 r., zmienionych w 2000 r.

Artykuł  423

Strony dążą do zwiększenia współpracy w kwestiach zatrudnienia i polityki społecznej na wszystkich odpowiednich forach i we wszystkich odpowiednich organizacjach regionalnych, wielostronnych i międzynarodowych.

Artykuł  424

Ukraina zapewnia stopniowe zbliżenie do prawa, standardów i praktyk UE w dziedzinie zatrudnienia, polityki społecznej i równości szans, zgodnie z załącznikiem XL niniejszego Układu.

Artykuł  425

W kwestiach objętych rozdziałem 21 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  22

Zdrowie publiczne

Artykuł  426

Strony rozwijają współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego i ochrony zdrowia ludzi, co stanowi niezbędny warunek zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego.

Artykuł  427

1. Współpraca ta obejmuje w szczególności następujące obszary:

a) wzmocnienie systemu zdrowia publicznego i jego zdolności na Ukrainie, w szczególności poprzez wdrożenie reform, dalszy rozwój podstawowej opieki zdrowotnej oraz szkolenie personelu;

b) zapobieganie chorobom zakaźnym, takim jak HIV/AIDS i gruźlica, oraz ich kontrola, zwiększona gotowość w zakresie ognisk wysoce zjadliwych chorób oraz wdrażanie "Międzynarodowych przepisów zdrowotnych";

c) zapobieganie chorobom niezakaźnym oraz ich kontrola poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, propagowanie zdrowych stylów życia, poruszanie kwestii głównych czynników zdrowia i problemów zdrowotnych, takich jak zdrowie matki i dziecka, zdrowie psychiczne oraz uzależnienie od alkoholu, narkotyków i tytoniu, w tym wdrażanie ramowej konwencji o ograniczeniu użycia tytoniu z 2003 r.;

d) jakość i bezpieczeństwo substancji pochodzenia ludzkiego, takich jak krew, tkanki i komórki;

e) wiedza i informacje dotyczące zdrowia, w tym w zakresie podejścia przewidującego uwzględnianie kwestii zdrowia we wszystkich obszarach polityki.

2. W tym celu Strony wymieniają się danymi i najlepszymi praktykami oraz podejmują inne wspólne działania, w tym w ramach podejścia przewidującego uwzględnianie kwestii zdrowia we wszystkich obszarach polityki oraz poprzez stopniowe włączanie Ukrainy do sieci europejskich w dziedzinie zdrowia publicznego.

Artykuł  428

Ukraina stopniowo zbliża swoje prawodawstwo i praktyki do zasad dorobku prawnego UE, w szczególności w zakresie chorób zakaźnych, krwi, tkanek i komórek, a także tytoniu. Wykaz wybranych aktów dorobku prawnego UE znajduje się w załączniku XLI do niniejszego Układu.

Artykuł  429

W kwestiach objętych rozdziałem 22 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  23

Kształcenie, szkolenie i młodzież

Artykuł  430

Przy pełnym poszanowaniu odpowiedzialności Stron za treści nauczania i organizację systemów edukacyjnych oraz ich różnorodności kulturowej i językowej, Strony promują współpracę w dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży w celu poprawy wzajemnego zrozumienia, rozwoju dialogu międzykulturowego oraz zwiększenia znajomości poszczególnych kultur.

Artykuł  431

Strony podejmują się zintensyfikować współpracę w dziedzinie szkolnictwa wyższego, zmierzając w szczególności do:

a) reformy i unowocześnienia systemów szkolnictwa wyższego;

b) promowania zbieżności w dziedzinie szkolnictwa wyższego w oparciu o proces boloński;

c) poprawy jakości i adekwatności edukacji na poziomie szkolnictwa wyższego;

d) zacieśnienia współpracy między uczelniami;

e) rozwoju potencjału uczelni;

f) zwiększenia mobilności studentów i wykładowców, przy czym szczególna uwaga zostanie zwrócona na współpracę w dziedzinie edukacji w celu ułatwienia dostępu do szkolnictwa wyższego.

Artykuł  432

Strony starają się zwiększyć wymianę informacji i wiedzy specjalistycznej, aby zachęcać do bliższej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego, mając na uwadze w szczególności:

a) rozwój systemów kształcenia i szkolenia zawodowego oraz dalszego szkolenia w toku całego życia zawodowego, o charakterze odpowiadającym potrzebom zmieniającego się rynku pracy;

b) stworzenie krajowych ram służących poprawie przejrzystości i uznawania kwalifikacji i umiejętności, w miarę możliwości w oparciu o doświadczenia UE.

Artykuł  433

Strony badają możliwość rozwoju współpracy w innych dziedzinach, takich jak kształcenie średnie, kształcenie na odległość i uczenie się przez całe życie.

Artykuł  434

Strony zgodnie postanawiają stymulować ściślejszą współpracę i wymianę doświadczeń w zakresie polityki w dziedzinie młodzieży i kształcenia pozaformalnego młodych ludzi w celu:

a) ułatwiania integracji młodych ludzi w społeczeństwie poprzez zachęcanie ich do aktywnych postaw obywatelskich i inicjatywy;

b) pomocy młodym ludziom w nabywaniu wiedzy, umiejętności i kompetencji poza systemami edukacji, w tym poprzez wolontariat, oraz uznawania wartości takich doświadczeń;

c) zwiększania współpracy z państwami trzecimi;

d) promowania współpracy między organizacjami młodzieżowymi z Ukrainy oraz z UE i jej państw członkowskich;

e) propagowania zdrowych stylów życia, ze szczególną koncentracją na młodzieży.

Artykuł  435

Strony współpracują z uwzględnieniem zaleceń wymienionych w załączniku XLII do niniejszego Układu.

Artykuł  436

W kwestiach objętych rozdziałem 23 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  24

Kultura

Artykuł  437

Strony zobowiązują się promować współpracę kulturalną w celu zwiększania wzajemnego zrozumienia i sprzyjania wymianie kulturalnej oraz pobudzenia mobilności sztuki i artystów z UE i Ukrainy.

Artykuł  438

Strony zachęcają do dialogu międzykulturowego między osobami fizycznymi i organizacjami reprezentującymi zorganizowane społeczeństwo obywatelskie oraz instytucjami kulturalnymi w UE i na Ukrainie.

Artykuł  439

Strony ściśle współpracują na odpowiednich forach międzynarodowych, w tym w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) oraz Rady Europy, w celu rozwoju różnorodności kulturowej oraz ochrony i podkreślania wartości dziedzictwa kulturowego i historycznego.

Artykuł  440

Strony starają się rozwijać regularny dialog polityczny w dziedzinie kultury w celu wspierania rozwoju sektora kultury w UE i na Ukrainie. W tym celu Strony wdrażają we właściwy sposób konwencję UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z 2005 r.

ROZDZIAŁ  25

Współpraca w dziedzinie sportu i aktywności fizycznej

Artykuł  441

1. Strony współpracują w dziedzinie sportu i aktywności fizycznej w celu pomocy w prowadzeniu zdrowego stylu życia we wszystkich grupach wiekowych, promowania funkcji społecznych i wartości edukacyjnych sportu oraz zwalczania zagrożeń dla sportu, takich jak stosowanie środków dopingujących, ustawianie wyników zawodów sportowych, rasizm i przemoc.

2. Współpraca ta obejmuje w szczególności wymianę informacji i dobrych praktyk w następujących obszarach:

a) promowanie aktywności fizycznej i sportu w ramach systemu edukacji, we współpracy z instytucjami publicznymi i organizacjami pozarządowymi;

b) uczestnictwo w sporcie i aktywność fizyczna jako środek przyczyniający się do zdrowego stylu życia i ogólnego dobrostanu;

c) rozwój krajowych systemów kompetencji i kwalifikacji w sektorze sportu;

d) integracja poprzez sport grup najmniej uprzywilejowanych;

e) zwalczanie stosowania środków dopingujących;

f) zwalczanie ustawiania wyników zawodów sportowych;

g) bezpieczeństwo w czasie ważnych międzynarodowych imprez sportowych.

Artykuł  442

W kwestiach objętych rozdziałem 25 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  26

Współpraca w zakresie społeczeństwa obywatelskiego

Artykuł  443

Strony wspierają współpracę w zakresie społeczeństwa obywatelskiego, zmierzającą do realizacji następujących celów:

a) wzmocnienie kontaktów i stymulowanie wzajemnej wymiany doświadczeń pomiędzy wszystkimi sektorami społeczeństwa obywatelskiego w państwach członkowskich UE i na Ukrainie;

b) angażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego we wdrażanie niniejszego Układu, w tym jego monitorowanie, a także w rozwój dwustronnych stosunków między UE a Ukrainą;

c) zapewnianie lepszego poznania i zrozumienia Ukrainy w państwach członkowskich UE, w tym jej historii i kultury;

d) zapewnianie lepszego poznania i zrozumienia Unii Europejskiej na Ukrainie, w tym wartości będących jej podstawą, jej funkcjonowania i polityk.

Artykuł  444

Strony promują dialog i współpracę podmiotów społeczeństwa obywatelskiego z obu stron jako integralną część stosunków między UE a Ukrainą poprzez:

a) wzmacnianie kontaktów i stymulowanie wymiany doświadczeń między organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w państwach członkowskich UE i na Ukrainie, w szczególności poprzez seminaria zawodowe, szkolenia itp.;

b) sprzyjanie budowaniu instytucji oraz konsolidowaniu organizacji społeczeństwa obywatelskiego, w tym między innymi poprzez działania propagatorskie, nieformalne tworzenie sieci, wizyty, warsztaty itp.;

c) umożliwianie zapoznawania się przedstawicieli Ukrainy z procesem konsultacji i dialogu między partnerami społecznymi i obywatelskimi w UE w celu włączenia społeczeństwa obywatelskiego do procesu tworzenia polityki na Ukrainie.

Artykuł  445

W kwestiach objętych rozdziałem 26 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  27

Współpraca transgraniczna i regionalna

Artykuł  446

Strony promują wzajemne zrozumienie i współpracę dwustronną w dziedzinie polityki regionalnej, w zakresie metod opracowywania i realizacji polityk regionalnych, z uwzględnieniem wielopoziomowego sprawowania rządów oraz partnerstwa, ze szczególnym naciskiem na rozwój obszarów najmniej uprzywilejowanych oraz współpracy terytorialnej, tworzący niniejszym kanały komunikacji i zwiększając wymianę informacji między władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi oraz podmiotami społeczno-gospodarczymi i społeczeństwem obywatelskim.

Artykuł  447

Strony wspierają i wzmacniają zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych we współpracę transgraniczną i regionalną oraz w powiązane struktury zarządzania w celu udoskonalenia współpracy poprzez ustanowienie sprzyjających ram prawnych, a także w celu utrzymania i rozwoju środków budowy potencjału oraz promowania wzmacniania transgranicznych i regionalnych sieci gospodarczych i biznesowych.

Artykuł  448

Strony dążą do rozwoju transgranicznych i regionalnych aspektów takich zagadnień, jak między innymi transport, energetyka, sieci komunikacyjne, kultura, edukacja, turystyka, zdrowie i inne obszary objęte niniejszym Układem, mające znaczenie dla współpracy transgranicznej i regionalnej. W szczególności Strony stymulują rozwój współpracy transgranicznej w zakresie modernizacji, wyposażenia i koordynacji służb pomocy w sytuacjach nagłych.

Artykuł  449

W kwestiach objętych rozdziałem 27 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

ROZDZIAŁ  28

Uczestnictwo w programach unii europejskiej i w działaniach jej agencji

Artykuł  450

Ukrainie zezwala się na uczestniczenie w działaniach agencji UE, których prace mają znaczenie dla wdrażania niniejszego Układu, a także w działaniach innych agencji UE, w przypadku gdy pozwalają na to przepisy powołujące te agencje i w takim zakresie, w jakim pozwalają na to te przepisy. Ukraina zawiera z UE odrębne umowy umożliwiające jej uczestnictwo w działaniach poszczególnych takich agencji i określające wysokość jej wkładu finansowego.

Artykuł  451

Ukrainie zezwala się na uczestniczenie we wszystkich obecnych i przyszłych programach Unii, które dopuszczają uczestnictwo Ukrainy zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanawiającymi te programy. Uczestnictwo Ukrainy w tych programach Unii odbywa się zgodnie z postanowieniami określonymi w załączonym protokole III w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Ukrainą dotyczącej ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych z 2010 r.

Artykuł  452

UE informuje Ukrainę w przypadku powołania nowych agencji UE i nowych programów Unii oraz o zmianach warunków udziału w programach Unii i działaniach agencji, o których mowa w art. 450 i 451 niniejszego Układu.

TYTUŁ  VI

WSPÓŁPRACA FINANSOWA, W TYM POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Artykuł  453

Ukraina korzysta z pomocy finansowej kierowanej przez odpowiednie mechanizmy i instrumenty finansowania UE. Taka pomoc finansowa przyczyni się do realizacji celów niniejszego Układu i będzie świadczona zgodnie z treścią poniższych artykułów niniejszego Układu.

Artykuł  454

Pomoc finansowa odbywa się zgodnie z podstawowymi zasadami określonymi w odpowiednich rozporządzeniach UE dotyczących instrumentów finansowych.

Artykuł  455

Uzgodnione przez Strony priorytetowe obszary pomocy finansowej UE określa się w odpowiednich programach orientacyjnych odzwierciedlających uzgodnione priorytety polityki. Orientacyjne kwoty pomocy określone w tych programach orientacyjnych uwzględniają zapotrzebowanie Ukrainy, zdolności danego sektora oraz postępy w przeprowadzaniu reform.

Artykuł  456

W celu jak najlepszego wykorzystania dostępnych środków Strony dążą do wdrażania pomocy UE w ścisłej współpracy i koordynacji z innymi darczyńcami - państwami i organizacjami oraz międzynarodowymi instytucjami finansowymi, oraz zgodnie z międzynarodowymi zasadami dotyczącymi skuteczności pomocy.

Artykuł  457

Najważniejsze prawne, administracyjne i techniczne podstawy pomocy określa się w ramach stosownych umów między Stronami.

Artykuł  458

Rada Stowarzyszenia jest informowana o postępach we wdrażaniu pomocy finansowej oraz jej wpływie na realizację celów niniejszego Układu. W tym celu odpowiednie organy Stron dostarczają sobie wzajemnie i stale odpowiednich informacji w zakresie monitorowania i oceny.

Artykuł  459

1. Strony wdrażają pomoc zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami i współpracują w zakresie ochrony interesów finansowych UE i Ukrainy zgodnie z załącznikiem XLIII do niniejszego Układu. Strony podejmują skuteczne środki w celu zapobiegania nadużyciom, korupcji i innym nielegalnym działaniom oraz ich zwalczania, między innymi poprzez wzajemną pomoc administracyjną i prawną w dziedzinach objętych niniejszym Układem.

2. W tym celu Ukraina stopniowo zbliża swoje prawodawstwo zgodnie z przepisami określonymi w załączniku XLIV do niniejszego Układu.

3. Załącznik XLIII do niniejszego Układu ma zastosowanie do wszelkich dalszych umów lub instrumentów finansowania, jakie zostaną zawarte między Stronami, oraz wszelkich innych instrumentów finansowych UE, z jakimi Ukraina może być stowarzyszona, bez uszczerbku dla wszelkich innych dodatkowych klauzul dotyczących audytu, kontroli na miejscu, inspekcji, kontroli i środków zwalczania nadużyć finansowych, prowadzonych między innymi przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Europejski Trybunał Obrachunkowy.

TYTUŁ  VII

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

ROZDZIAŁ  1

Ramy instytucjonalne

Artykuł  460

1. Najwyższym szczeblem dialogu politycznego i merytorycznego między stronami są spotkania na szczycie. Spotkania na szczycie odbywają się co do zasady raz do roku. W trakcie spotkań na szczycie formułowane są ogólne wytyczne w zakresie wdrażania niniejszego Układu; spotkania na szczycie stwarzają również możliwość dyskusji na temat dwustronnych lub międzynarodowych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2. Na szczeblu ministerialnym prowadzony jest regularny dialog polityczny i merytoryczny w ramach Rady Stowarzyszenia ustanowionej na mocy art. 461 niniejszego Układu oraz w ramach regularnych odbywających się spotkań między przedstawicielami Stron za obopólnym porozumieniem.

Artykuł  461

1. Niniejszym ustanawia się Radę Stowarzyszenia. Rada Stowarzyszenia nadzoruje i monitoruje stosowanie i wdrażanie niniejszego Układu oraz prowadzi okresowe przeglądy funkcjonowania niniejszego Układu w świetle jego celów.

2. Posiedzenia Rady Stowarzyszenia odbywają się na szczeblu ministerialnym w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz do roku, a także w przypadkach, gdy wymagają tego okoliczności. Posiedzenia Rady Stowarzyszenia odbywają się we wszystkich koniecznych składach za obopólnym porozumieniem.

3. Poza nadzorowaniem i monitorowaniem stosowania i wdrażania niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia analizuje wszelkie najważniejsze kwestie związanie z niniejszym Układem oraz wszelkie dwustronne lub międzynarodowe kwestie będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł  462

1. Rada Stowarzyszenia składa się z jednej strony z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Europejskiej, a z drugiej strony z członków rządu Ukrainy.

2. Rada Stowarzyszenia ustanawia swój regulamin wewnętrzny.

3. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel Unii i przedstawiciel Ukrainy.

4. W stosownych przypadkach oraz za obopólnym porozumieniem w pracach Rady Stowarzyszenia uczestniczyć będą inne podmioty w charakterze obserwatorów.

Artykuł  463

1. Dla osiągnięcia celów niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia jest uprawniona do podejmowania decyzji w ramach zakresu stosowania niniejszego Układu w przypadkach w nim przewidzianych. Decyzje te są wiążące dla Stron, które w celu ich wdrożenia podejmują odpowiednie środki, w tym w razie konieczności działania w ramach szczególnych organów powołanych na mocy niniejszego Układu. Rada Stowarzyszenia może również wydawać zalecenia. Decyzje i zalecenia Rady Stowarzyszenia przyjmowane są za porozumieniem Stron po przeprowadzeniu odpowiednich procedur wewnętrznych.

2. Zgodnie z określonym w niniejszym Układzie celem stopniowego zbliżenia prawodawstwa Ukrainy do prawodawstwa Unii Rada Stowarzyszenia będzie stanowić forum wymiany informacji na temat będących w przygotowaniu i obowiązujących aktów prawnych Ukrainy i Unii Europejskiej oraz na temat środków wdrażania, egzekwowania i przestrzegania.

3. W tym celu Rada Stowarzyszenia może aktualizować lub zmieniać załączniki do niniejszego Układu, uwzględniając zmiany w prawie UE oraz mających zastosowanie standardach określonych w międzynarodowych instrumentach uznanych za Strony za istotne, bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczególnych przepisów zawartych w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  464

1. Niniejszym powołuje się Komitet Stowarzyszenia. Wspiera on Radę Stowarzyszenia w wykonywaniu jej obowiązków. Niniejsze postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla obowiązków różnych forów prowadzących dialog polityczny zgodnie z art. 5 niniejszego Układu.

2. Komitet Stowarzyszenia składa się z przedstawicieli Stron, co do zasady na poziomie urzędników państwowych wyższego szczebla.

3. Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel Unii i przedstawiciel Ukrainy.

Artykuł  465

1. W swoim regulaminie Rada Stowarzyszenia określa obowiązki i zasady funkcjonowania Komitetu Stowarzyszenia, do którego zadań należy przygotowanie posiedzeń Rady Stowarzyszenia. Posiedzenia Komitetu Stowarzyszenia odbywają się co najmniej raz w roku.

2. Rada Stowarzyszenia może przekazać Komitetowi Stowarzyszenia jakiekolwiek swoje uprawnienia, w tym uprawnienia do podejmowania wiążących decyzji.

3. Komitet Stowarzyszenia jest uprawniony do przyjmowania decyzji w przypadkach określonych w niniejszym Układzie oraz w dziedzinach, w których Rada Stowarzyszenia przekazała mu uprawnienia. Decyzje te są wiążące dla Stron, które podejmują odpowiednie środki w celu wdrożenia tych decyzji. Komitet Stowarzyszenia przyjmuje decyzje na zasadzie porozumienia Stron.

4. Komitet Stowarzyszenia odbywa posiedzenia w szczególnym składzie w celu podejmowania kwestii dotyczących tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Posiedzenia Komitetu Stowarzyszenia w tym składzie odbywają się co najmniej raz w roku.

Artykuł  466

1. Komitet Stowarzyszenia wspierają podkomitety powołane na mocy niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o powołaniu w poszczególnych dziedzinach jakichkolwiek specjalnych komitetów lub organów, które są konieczne do wdrożenia niniejszego Układu oraz określa skład, zadania i zasady funkcjonowania takich organów. Ponadto takie specjalne komitety i organy mogą poddać pod dyskusję wszelkie kwestie, jakie uznają za istotne, bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczególnych postanowień tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

3. Komitet Stowarzyszenia może również powoływać podkomitety w celu odnotowania postępu w zakresie regularnego dialogu, o którym mowa w tytule V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu.

4. Podkomitety są uprawnione do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszym Układzie. Podkomitety regularnie, zgodnie z wymogami, przedstawiają sprawozdania ze swoich działań Komitetowi Stowarzyszenia.

5. Podkomitety powołane na mocy tytułu IV niniejszego Układu informują z odpowiednim wyprzedzeniem Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu, o terminach i porządku dnia swoich obrad. Przedstawiają one sprawozdania ze swojej działalności na każdym posiedzeniu Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu.

6. Istnienie podkomitetów nie uniemożliwia którejkolwiek ze Stron przekazywania jakichkolwiek kwestii bezpośrednio do Komitetu Stowarzyszenia powołanego na mocy art. 464 niniejszego Układu, w tym do jego składu rozstrzygającego kwestie dotyczące handlu.

Artykuł  467

1. Niniejszym powołuje się Komisję Parlamentarną Stowarzyszenia. Stanowi ona forum spotkań i wymiany poglądów między członkami Parlamentu Europejskiego i Rady Najwyższej Ukrainy. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia zbiera się w odstępach czasowych, które sama określa.

2. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia składa się z jednej strony z członków Parlamentu Europejskiego oraz z drugiej strony z członków Rady Najwyższej Ukrainy.

3. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia uchwala swój regulamin wewnętrzny.

4. Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia przewodniczy na zmianę przedstawiciel Parlamentu Europejskiego i przedstawiciel Rady Najwyższej Ukrainy, zgodnie z przepisami ustanowionymi w regulaminie wewnętrznym tej komisji.

Artykuł  468

1. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może zażądać od Rady Stowarzyszenia stosownych informacji dotyczących wdrażania niniejszego Układu, a Rada Stowarzyszenia dostarcza jej tych informacji.

2. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia jest informowana o decyzjach i zaleceniach Rady Stowarzyszenia.

3. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może kierować zalecenia do Rady Stowarzyszenia.

4. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może powołać podkomisje parlamentarne stowarzyszenia.

Artykuł  469

1. Strony będą również propagowały regularne spotkania przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, których celem jest przekazywanie im informacji na temat wdrażania niniejszego Układu oraz pozyskiwanie od nich uwag na ten temat.

2. Niniejszym ustanawia się Platformę Społeczeństwa Obywatelskiego. W skład tej platformy, będącej forum spotkań i wymiany opinii, wchodzą z jednej strony członkowie Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz z drugiej strony przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego Ukrainy. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego zbiera się w odstępach czasowych, które sama ustala.

3. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego uchwala swój regulamin wewnętrzny.

4. Platformie Społeczeństwa Obywatelskiego przewodniczy na zmianę przedstawiciel Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz przedstawiciele społeczeństwa cywilnego Ukrainy, zgodnie z przepisami ustanowionymi w regulaminie wewnętrznym tej platformy.

Artykuł  470

1. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego jest informowana o decyzjach i zaleceniach Rady Stowarzyszenia.

2. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego może kierować zalecenia do Rady Stowarzyszenia.

3. Komitet Stowarzyszenia i Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia organizują regularne kontakty z przedstawicielami Platformy Społeczeństwa Obywatelskiego w celu pozyskania ich opinii na temat sposobów realizacji celów niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  2

Postanowienia ogólne i końcowe

Artykuł  471

Dostęp do sądów i organów administracyjnych

W zakresie niniejszego Układu każda ze Stron zobowiązuje się zapewnić osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony dostęp do właściwych sądów i organów administracyjnych bez dyskryminacji w porównaniu ze swoimi własnymi obywatelami, aby osoby te mogły dochodzić swoich praw osobistych i rzeczowych.

Artykuł  472

Środki dotyczące podstawowych interesów bezpieczeństwa

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie uniemożliwia podjęcia przez Stronę jakichkolwiek środków, które:

a) Strona ta uważa za niezbędne w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji szkodzących jej podstawowym interesom bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi bądź do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnej do celów obronnych, pod warunkiem że środki te nie naruszają warunków konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) Strona ta uznaje za istotne dla zapewnienia własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych niepokojów wewnętrznych mających wpływ na utrzymanie porządku publicznego, w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych grożących wybuchem wojny, lub w celu wywiązania się z zobowiązań, jakie na siebie przyjęła, aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł  473

Niedyskryminacja

1. W dziedzinach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek zawartych w nim postanowień szczególnych:

a) uregulowania stosowane przez Ukrainę do Unii lub jej państw członkowskich nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między państwami członkowskimi, ich obywatelami, przedsiębiorstwami lub spółkami,

b) uregulowania stosowane przez Unię lub jej państwa członkowskie do Ukrainy nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami, przedsiębiorstwami lub spółkami ukraińskimi.

2. Postanowienia ust. 1 pozostają bez uszczerbku dla prawa Stron do stosowania swoich własnych przepisów podatkowych wobec podatników, którzy nie są w sytuacji identycznej w odniesieniu do miejsca zamieszkania lub siedziby.

Artykuł  474

Stopniowe zbliżenie przepisów

Zgodnie z celami niniejszego Układu określonymi w art. 1 Ukraina dokonuje stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do prawa UE zgodnie z załącznikami I do XLIV do niniejszego Układu w oparciu o zobowiązania określone w tytułach IV, V i VI niniejszego Układu oraz zgodnie z postanowieniami zawartymi w tych załącznikach. Niniejsze postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla szczególnych zasad i zobowiązań w zakresie zbliżenia przepisów w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  475

Monitorowanie

1. Monitorowanie oznacza stałą ocenę postępów we wdrażaniu i egzekwowaniu środków objętych niniejszym Układem.

2. Monitorowanie obejmuje ocenę zbliżenia prawa Ukrainy do prawa UE zgodnie z niniejszym Układem, w tym ocenę wdrażania i egzekwowania. Ocena ta może być prowadzona indywidualnie lub, za porozumieniem, wspólnie przez Strony. Aby ułatwić proces oceny, Ukraina składa UE sprawozdania z postępów w zbliżaniu przepisów, w stosownych przypadkach przed zakończeniem okresów przejściowych określonych w niniejszym Układzie w odniesieniu do aktów prawnych UE. Proces sprawozdawczości i oceny, w tym sposób przeprowadzania oceny i jej częstotliwość, będzie uwzględniał szczególne procedury określone w niniejszym Układzie lub decyzje organów instytucjonalnych powołanych na mocy niniejszego Układu.

3. Monitorowanie może obejmować kontrole na miejscu z udziałem instytucji, organów i agencji UE, organów pozarządowych, organów nadzorczych, niezależnych ekspertów a w razie konieczności innych organów i osób.

4. Wyniki działań monitorujących, w tym oceny zbliżenia przepisów zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, poddawane są dyskusji w ramach wszystkich właściwych organów ustanowionych na mocy niniejszego Układu. Takie organy mogą, za jednomyślną zgodą, przyjmować wspólne zalecenia, które przedkłada się Radzie Stowarzyszenia.

5. Jeśli Strony zgadzają się, że konieczne środki objęte tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu zostały wdrożone i są egzekwowane, Rada Stowarzyszenia, w ramach uprawnień przyznanych jej na mocy art. 463 niniejszego Układu, wyraża zgodę na dalsze otwarcie rynku zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

6. Przedkładane Radzie Stowarzyszenia wspólne zalecenia, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, lub brak wydania takiego zalecenia, nie podlegają rozwiązywaniu sporów określonemu w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Decyzja podjęta przez właściwy organ instytucjonalny lub brak takiej decyzji nie podlega rozwiązywaniu sporów określonemu w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  476

Wypełnianie zobowiązań

1. Strony podejmują wszelkie ogólne lub szczególne środki wymagane w celu wypełnienia ich zobowiązań w ramach niniejszego Układu. Strony zapewniają osiągnięcie celów określonych w niniejszym Układzie.

2. Strony zgodnie postanawiają prowadzić bezzwłocznie na wniosek którejkolwiek ze Stron, na odpowiedniej drodze konsultacje mające na celu rozpatrzenie wszelkich kwestii związanych z interpretacją, wdrażaniem lub stosowaniem w dobrej wierze niniejszego Układu oraz innymi istotnymi aspektami wzajemnych stosunków.

3. Każda ze Stron kieruje do Rady Stowarzyszenia wszelkie spory dotyczące interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze niniejszego Układu zgodnie z jego art. 477. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w drodze wiążących decyzji.

Artykuł  477

Rozstrzyganie sporów

1. W przypadku powstania sporu między Stronami dotyczącego interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze niniejszego Układu jedna ze Stron przekazuje drugiej Stronie oraz Radzie Stowarzyszenia formalny wniosek o rozstrzygnięcie spornej kwestii. W drodze odstępstwa spory dotyczące interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu reguluje wyłącznie rozdział 14 (Rozwiązywanie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

2. Strony dokładają starań, aby rozstrzygnąć spór poprzez prowadzone w dobrej wierze konsultacje w ramach Rady Stowarzyszenia oraz innych właściwych organów, o których mowa w art. 461, 465 i 466 niniejszego Układu w celu jak najszybszego znalezienia wzajemnie akceptowalnego rozwiązania.

3. Strony przekazują Radzie Stowarzyszenia i innym właściwym organom wszystkie informacje wymagane w celu dokładnego zbadania sytuacji.

4. Do czasu rozstrzygnięcia sporu jest on przedmiotem dyskusji na każdym posiedzeniu Rady Stowarzyszenia. Spór uznaje się za rozstrzygnięty gdy Rada Stowarzyszenia podjęła wiążącą decyzję rozstrzygającą zgodnie z art. 476 ust. 3 niniejszego Układu lub gdy oświadczyła, że spór został zakończony. Konsultacje w sprawie sporu mogą również toczyć się na wszelkich spotkaniach Rady Stowarzyszenia lub wszelkich innych właściwych organów, o których mowa w art. 461, 465 i 466 niniejszego Układu, zgodnie z uzgodnieniami między Stronami lub na wniosek którejkolwiek ze Stron. Konsultacje mogą być również prowadzone w formie pisemnej.

5. Wszystkie informacje ujawnione podczas konsultacji mają charakter poufny.

Artykuł  478

Środki odpowiednie w przypadku niewypełnienia zobowiązań

1. Strona może podjąć odpowiednie środki, jeśli sporna kwestia nie zostanie rozwiązana w ciągu trzech miesięcy od dnia doręczenia formalnego wniosku o rozwiązanie sporu zgodnie z art. 477 niniejszego Układu oraz jeśli Strona skarżąca nadal uznaje, że druga Strona nie wypełniła zobowiązania wynikającego z niniejszego Układu. Wymóg trzymiesięcznego okresu konsultacji nie ma zastosowania do wyjątkowych przypadków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu.

2. W wyborze odpowiednich środków pierwszeństwo przyznaje się tym środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu. Z wyjątkiem przypadków opisanych w ust. 3 niniejszego artykułu, takie środki nie mogą obejmować zawieszenia jakichkolwiek praw lub obowiązków przewidzianych w postanowieniach niniejszego Układu, o których mowa w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Środki te są natychmiast zgłaszane Radzie Stowarzyszenia i podlegają konsultacjom zgodnie z art. 476 ust. 2 niniejszego Układu oraz mechanizmowi rozwiązywania sporów zgodnie z art. 476 ust. 3 i art. 477 niniejszego Układu.

3. Wyjątki, o których mowa w ust. 1 i 2 powyżej, dotyczą:

a) wypowiedzenia Układu w sposób nieprzewidziany w zasadach ogólnych prawa międzynarodowego; lub

b) naruszenia przez drugą Stronę jakichkolwiek istotnych elementów niniejszego Układu, o których mowa w art. 2 niniejszego Układu.

Artykuł  479

Związek z innymi umowami

1. Niniejszym uchylone zostają Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, podpisana w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1994 r., która weszła w życie dnia 1 marca 1998 r., a także protokoły do tej umowy.

2. Wyżej wspomniana umowa zostaje zastąpiona niniejszym Układem o stowarzyszeniu. Odniesienia do wspomnianej wyżej umowy we wszystkich innych umowach między Stronami traktuje się jak odniesienia do niniejszego Układu.

3. Do czasu przyznania równoważnych praw osobom fizycznym i podmiotom gospodarczym na mocy niniejszego Układu pozostaje on bez wpływu na prawa zapewnione tym osobom i podmiotom na mocy istniejących umów wiążących jedno lub kilka państw członkowskich z jednej strony i Ukrainę z drugiej strony.

4. Istniejące umowy dotyczące poszczególnych obszarów współpracy objętych zakresem niniejszego Układu, uważa się za część ogólnych stosunków dwustronnych regulowanych niniejszym Układem oraz za część wspólnych ram instytucjonalnych.

5. Strony mogą uzupełnić niniejszy Układ poprzez zawarcie szczegółowych umów w którymkolwiek z obszarów objętych zakresem Układu. Takie umowy szczegółowe są integralną częścią ogólnych stosunków dwustronnych regulowanych niniejszym Układem oraz stanowią część wspólnych ram instytucjonalnych.

6. Bez uszczerbku dla stosownych postanowień Traktatu ustanawiającego Unię Europejską oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ani niniejszy Układ, ani działania podejmowane na jego mocy nie mogą w jakikolwiek sposób wpływać na uprawnienia państw członkowskich do podejmowania działań w ramach współpracy dwustronnej z Ukrainą lub do zawierania, w stosownych przypadkach, nowych umów o współpracy z Ukrainą.

Artykuł  480

Załączniki i protokoły

Załączniki i protokoły do niniejszego Układu stanowią jego integralną część.

Artykuł  481

Okres obowiązywania

1. Niniejszy Układu zostaje zawarty na czas nieokreślony. Strony przeprowadzają kompleksowy przegląd realizacji celów niniejszego Układu przed upływem pięciu lat od jego wejścia w życie oraz w dowolnym momencie za wspólną zgodą Stron.

2. Którakolwiek ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ poprzez powiadomienie drugiej Strony. Niniejszy Układ wygasa po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiego powiadomienia.

Artykuł  482

Definicja Stron

Do celów niniejszego Układu określenie "Strony" oznacza z jednej strony Unię, lub jej państwa członkowskie, bądź Unię i jej państwa członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami wynikającymi z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a z drugiej strony Ukrainę. W stosownych przypadkach określenie to odnosi się do Euratomu, zgodnie z jego uprawnieniami wynikającymi z Traktatu Euratom.

Artykuł  483

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszy Układ ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat o Unii Europejskiej (TUE), Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, na warunkach określonych w tych Traktatach oraz, z drugiej strony, do terytorium Ukrainy.

Artykuł  484

Depozytariusz układu

Depozytariuszem niniejszego Układu jest Sekretariat Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  485

Teksty autentyczne

Niniejszy Układ jest sporządzony w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i ukraińskim, przy czym teksty te są na równi autentyczne.

Artykuł  486

Wejście w życie i tymczasowe stosowanie

1. Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszy Układ zgodnie ze swoimi własnymi procedurami. Instrumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające składa się w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

2. Niniejszy Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie złożenia ostatniego instrumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

3. Niezależnie od ust. 2 Unia i Ukraina zgodnie postanawiają tymczasowo stosować niniejszy Układ w części, określonej przez Unię, zgodnie z w ust. 4 niniejszego artykułu, oraz zgodnie z ich własnymi procedurami wewnętrznymi i mającym zastosowanie prawodawstwem.

4. Tymczasowe stosowanie staje się skuteczne od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie otrzymania przez depozytariusza:

- powiadomienia Unii o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu, wskazującego części Układu, które stosuje się tymczasowo; oraz

- złożonych przez Ukrainę instrumentów ratyfikacyjnych zgodnie z jej procedurami i mającym zastosowanie prawodawstwem.

5. Do celów stosownych postanowień niniejszego Układu, w tym jego odpowiednich załączników i protokołów, wszelkie odniesienia w tych postanowieniach do "daty wejścia w życie niniejszego Układu" rozumie się jako "datę, od której niniejszy Układ stosuje się tymczasowo" zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.

6. W okresie tymczasowego stosowania nadal stosuje się postanowienia Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, podpisanej w Luksemburgu w dniu 14 czerwca 1994 r., która weszła w życie dnia 1 marca 1998 r., w zakresie, w jakim nie są one objęte tymczasowym stosowaniem niniejszego Układu.

7. Którakolwiek ze Stron może złożyć depozytariuszowi pisemne powiadomienie o swoim zamiarze wypowiedzenia tymczasowego stosowania niniejszego Układu. Wypowiedzenie tymczasowego stosowania staje się skuteczne sześć miesięcy po otrzymaniu powiadomienia przez depozytariusza.

Ńúńňŕâĺíî â Áđţęńĺë íŕ äâŕäĺńĺň č ďúđâč ěŕđň äâĺ őčë˙äč č ÷ĺňčđčíŕäĺńĺňŕ ăîäčíŕ.

Hecho en Bruselas, el veintiuno de marzo de dos mil catorce.

V Bruselu dne dvacátého prvního března dva tisíce čtrnáct.

Udfćrdiget i Bruxelles den enogtyvende marts to tusind og fjorten.

Geschehen zu Brüssel am einundzwanzigsten März zweitausendvierzehn.

Kahe tuhande neljateistkümnenda aasta märtsikuu kahekümne esimesel päeval Brüsselis.

'Ĺăéíĺ óôéň ÂńőîÝëëĺň, óôéň ĺßęďóé ěßá Ěáńôßďő äýď ÷éëéÜäĺň äĺęáôÝóóĺńá.

Done at Brussels on the twenty first day of March in the year two thousand and fourteen.

Fait ŕ Bruxelles, le vingt et un mars deux mille quatorze.

Sastavljeno u Bruxellesu dvadeset prvog ožujka dvije tisuće četrnaeste.

Fatto a Bruxelles, addě ventuno marzo duemilaquattordici.

Briselç, divi tűkstođi četrpadsmitâ gada divdesmit pirmajâ martâ.

Priimta du tűkstančiai keturioliktř metř kovo dvideđimt pirmŕ dienŕ Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizennegyedik év március havának huszonegyedik napján.

Magħmul fi Brussell, fil-wieħed u għoxrin jum ta' Marzu tas-sena elfejn u erbatax.

Gedaan te Brussel, de eenentwintigste maart tweeduizend veertien.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego pierwszego marca roku dwa tysiące czternastego.

Feito em Bruxelas, em vinte e um de março de dois mil e catorze.

Întocmit la Bruxelles la douăzeci ș i unu martie două mii paisprezece.

V Bruseli dvadsiateho prvého marca dvetisícštrnásť.

V Bruslju, dne enaindvajsetega marca leta dva tisoč štirinajst.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäensimmäisenä päivänä maaliskuuta vuonna kaksituhattaneljätoista.

Som skedde i Bryssel den tjugoförsta mars tjugohundrafjorton.

Ó÷číĺíî ó ě. Áđţńńĺëü äâŕäö˙ňü ďĺđřîăî áĺđĺçí˙ äâi ňčń˙÷i ÷îňčđíŕäö˙ňîăî đîęó.

Ďîäďčńŕíî ďî îňíîřĺíčĺ íŕ ďđĺŕěáţëŕ, ÷ëĺí 1 č ä˙ëîâĺ I, II č VII íŕ Ńďîđŕçóěĺíčĺňî.

Firmado por lo que se refiere al preámbulo, el artículo 1 y los títulos I, II y VII del Acuerdo.

Podepsána preambule, článek 1, hlavy I, II a VII dohody.

Undertegnet for sĺ vidt angĺr prćamblen, artikel 1 og afsnit I, II og VII i aftalen.

Unterzeichnet in Bezug auf die Präambel, den Artikel 1 sowie die Titel I, II und VII des Abkommens.

Alla kirjutatud lepingu preambuli, artikli 1 ning I, II ja VII jaotise osas.

ŐđĺăńÜöç üóďí áöďńÜ ôď đńďďßěéď, ôď Üńčńď 1 ęáé ôďőň ôßôëďőň É, ÉÉ ęáé VII ôçň Óőěöůíßáň.

Signed as regards the Preamble, Article 1 and Titles I, II, and VII of the Agreement.

Signé en ce qui concerne le préambule, l'article 1 et les titres I, II et VII de l'accord.

Potpisano što se tiče preambule, članka 1. i glavâ I., II. i VII. Sporazuma.

Firmato per quanto riguarda il preambolo, l'articolo 1 e i titoli I, II e VII dell'accordo.

Parakstîts attiecîbâ uz nolîguma preambulu, 1. pantu un I, II un VII sadaďu.

Pasirašyta, kiek tai susiję su Susitarimo preambule, 1 straipsniu ir I, II ir VII antraštinëmis dalimis.

A megállapodás a preambulum, az 1. cikk és az I., II. és VII. cím tekintetében aláírva.

Iffirmat fir-rigward tal-Preambolu, l-Artikolu 1 u t-Titoli I, II, u VII tal-Ftehim.

Ondertekend wat betreft de preambule, artikel 1 en de titels I, II en VII van de Overeenkomst.

Podpisano w odniesieniu do preambuły, artykułu 1 oraz tytułu I, II i VII układu.

Assinado no que se refere ao Preâmbulo, ao artigo 1 oe aos Títulos I, II e VII do Acordo.

Semnat în ceea ce priveș te preambulul, articolul 1 ș i titlurile I, II ș i VII din acord.

Podpísané, pokiaľ ide o preambulu, článok 1 a hlavy I, II a VII dohody.

Podpisano, kar zadeva preambulo, člen 1 ter naslove I, II in VII Sporazuma.

Allekirjoitettu sopimuksen johdanto-osan, 1 artiklan sekä I, II ja VII osaston osalta.

Undertecknat i frĺga om ingressen, artikel 1 och avdelningarna I, II och VII i avtalet.

Ďiäďčńŕíî ńňîńîâíî Ďđĺŕěáóëč, Ńňŕňňi 1 ňŕ Đîçäiëiâ I, II i VII Óăîäč.

Voor het Koninkrijk België

Pour le Royaume de Belgique

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

Çŕ Đĺďóáëčęŕ Áúëăŕđč˙

(podpis pominięto)

Za Českou republiku

(podpis pominięto)

For Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Eesti Vabariigi nimel

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Ăéá ôçí ĹëëçíéęŢ Äçěďęńáôßá

(podpis pominięto)

Por el Reino de Espańa

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Za Republiku Hrvatsku

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Ăéá ôçí ĘőđńéáęŢ Äçěďęńáôßá

(podpis pominięto)

Latvijas Republikas vârdâ -

(podpis pominięto)

Lietuvos Respublikos vardu

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Magyarország részéről

(podpis pominięto)

Għar-Repubblika ta' Malta

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Pentru România

(podpis pominięto)

Za Republiko Slovenijo

(podpis pominięto)

Za Slovenskú republiku

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sveriges

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Çŕ Ĺâđîďĺéńęč˙ ńúţç

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europćiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Ăéá ôçí ĹőńůđáúęŢ ¸íůóç

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienîbas vârdâ -

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela Uniăo Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpisy pominięto)

Çŕ Ĺâđîďĺéńęŕňŕ îáůíîńň çŕ ŕňîěíŕ ĺíĺđăč˙

Por la Comunidad Europea de la Energía Atómica

Za Evropské společenství pro atomovou energii

For Det Europćiske Atomenergifćllesskab

Für die Europäische Atomgemeinschaft

Euroopa Aatomienergiaühenduse nimel

Ăéá ôçí ĹőńůđáúęŢ Ęďéíüôçôá ÁôďěéęŢň ĹíÝńăĺéáň

For the European Atomic Energy Community

Pour la Communauté européenne de l'énergie atomique

Za Europsku zajednicu za atomsku energiju

Per la Comunitŕ europea dell'energia atomica

Eiropas Atomenerěijas Kopienas vârdâ -

Europos atominés energijos bendrijos vardu

Az Európai Atomenergia-közösség részéről

F'isem il-Komunitŕ Ewropea tal-Enerġija Atomika

Voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie

W imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

Pela Comunidade Europeia da Energia Atómica

Pentru Comunitatea Europeană a Energiei Atomice

za Európske spoločenstvo pre atómovú energiu

Za Evropsko skupnost za atomsko energtjo

Euroopan atomienergiajärjestön puolcsta

För Europeiska atomenergigemenskapen

Çŕ Óęđŕďíó

(podpis pominięto)

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU IV
Załącznik I-A do rozdziału 1	Znoszenie ceł
Dodatek A	Orientacyjne łączne ilości kontyngentów taryfowych dotyczące przywozu do UE
Dodatek B	Orientacyjne łączne ilości kontyngentów taryfowych dotyczące przywozu na Ukrainę
Załącznik I-B do rozdziału 1	Dodatkowe warunki dotyczące handlu odzieżą używaną
Załącznik I-C do rozdziału 1	Harmonogramy znoszenia ceł wywozowych
Załącznik I-D do rozdziału 1	Środki ochronne w zakresie ceł wywozowych
Załącznik II do rozdziału 2	Środki ochronne dotyczące samochodów osobowych
Załącznik III do rozdziału 3	Wykaz prawodawstwa, które ma zostać dostosowane, oraz harmonogram jego wdrożenia
Załącznik IV do rozdziału 4	Zakres
Załącznik IV-A do rozdziału 4	Środki sanitarne i fitosanitarne
Załącznik IV-B do rozdziału 4	Normy dotyczące dobrostanu zwierząt
Załącznik IV-C do rozdziału 4	Inne środki
Załącznik IV-D do rozdziału 4	Środki, które mają zostać włączone po zbliżeniu prawodawstwa
Załącznik V do rozdziału 4	Wszechstronna strategia wdrażania rozdziału IV
Załącznik VI do rozdziału 4	Wykaz chorób zwierząt i zwierząt akwakultury podlegających obowiązkowi zgłaszania oraz zwalczanych szkodników, od których dane regiony można uznać za wolne
Załącznik VI-A do rozdziału 4	Choroby zwierząt i ryb podlegające obowiązkowi zgłaszania, w odniesieniu do których uznano status Stron i można podejmować decyzje dotyczące regionalizacji
Załącznik VI-B do rozdziału 4	Uznanie statusu szkodnika, obszarów wolnych od szkodnika oraz stref chronionych
Załącznik VII do rozdziału 4	Regionalizacja / podział na strefy, obszary wolne od szkodników i strefy chronione
Załącznik VIII do rozdziału 4	Tymczasowe zatwierdzanie przedsiębiorstw
Załącznik IX do rozdziału 4	Procedura określania równoważności
Załącznik X do rozdziału 4	Wytyczne dotyczące przeprowadzania weryfikacji
Załącznik XI do rozdziału 4	Kontrole przywozu i opłaty za inspekcje
Załącznik XII do rozdziału 4	Certyfikacja
Załącznik XIII do rozdziału 4	Kwestie nierozstrzygnięte
Załącznik XIV do rozdziału 4	Segmentacja
Załącznik XV do rozdziału 5	Zbliżenie przepisów celnych
Załącznik XVI do rozdziału 6	Wykaz zastrzeżeń dotyczących zakładania przedsiębiorstw; Wykaz zobowiązań dotyczących transgranicznego świadczenia usług; Wykaz zastrzeżeń dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody
Załącznik XVI - A do rozdziału 6	Zastrzeżenia Strony UE dotyczące zakładania przedsiębiorstw
Załącznik XVI - B do rozdziału 6	Wykaz zobowiązań dotyczących transgranicznego świadczenia usług
Załącznik XVI - C do rozdziału 6	Zastrzeżenia dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody (Strona UE)
Załącznik XVI - D do rozdziału 6	Zastrzeżenia Ukrainy dotyczące zakładania przedsiębiorstw
Załącznik XVI - E do rozdziału 6	Zobowiązania Ukrainy dotyczące transgranicznego świadczenia usług
Załącznik XVI - F do rozdziału 6	Zastrzeżenia dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody (Ukraina)
Załącznik XVII	Zbliżenie przepisów
Dodatek XVII -1	Dostosowania horyzontalne i zasady proceduralne
Dodatek XVII -2	Zasady mające zastosowanie do usług finansowych
Dodatek XVII - 3	Zasady mające zastosowanie do usług telekomunikacyjnych
Dodatek XVII - 4	Zasady mające zastosowanie do usług pocztowych i kurierskich
Dodatek XVII - 5	Zasady mające zastosowanie do międzynarodowego transportu morskiego
Dodatek XVII - 6	Postanowienia dotyczące monitorowania
Załącznik XVIII do rozdziału 6	Punkty informacyjne
Załącznik XIX do rozdziału 6	Orientacyjny wykaz UE rynków właściwych towarów i usług, które mają zostać przeanalizowane zgodnie z art. 116 niniejszego Układu
Załącznik XX do rozdziału 6	Orientacyjny ukraiński wykaz rynków właściwych, które mają zostać przeanalizowane zgodnie z art. 116 niniejszego Układu
Załącznik XXI do rozdziału 8	Zamówienia publiczne
Załącznik XXI - A do rozdziału 8	Orientacyjny harmonogram reform instytucjonalnych, zbliżenia prawodawstwa i przyznania dostępu do rynku
Załącznik XXI - B do rozdziału 8	Podstawowe elementy dyrektywy 2004/18/WE (etap 2)
Załącznik XXI - C do rozdziału 8	Podstawowe elementy dyrektywy 89/665/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE (etap 2)
Załącznik XXI - D do rozdziału 8	Podstawowe elementy dyrektywy 2004/17/WE (etap 3)
Załącznik XXI - E do rozdziału 8	Podstawowe elementy dyrektywy 92/13/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE (etap 3)
Załącznik XXI - F do rozdziału 8	Inne nieobowiązkowe elementy dyrektywy 2004/18/WE (etap 4)
Załącznik XXI - G do rozdziału 8	Inne obowiązkowe elementy dyrektywy 2004/18/WE (etap 4)
Załącznik XXI - H do rozdziału 8	Inne elementy dyrektywy 89/665/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE (etap 4)
Załącznik XXI - I do rozdziału 8	Inne nieobowiązkowe elementy dyrektywy 2004/17/WE (etap 5)
Załącznik XXI - J do rozdziału 8	Inne elementy dyrektywy 92/13/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE (etap 5)
Załącznik XXI - K do rozdziału 8	Przepisy dyrektywy 2004/18/WE nieobjęte zakresem procesu zbliżania prawodawstwa
Załącznik XXI - L do rozdziału 8	Przepisy dyrektywy 2004/17/WE nieobjęte zakresem procesu zbliżania prawodawstwa
Załącznik XXI - M do rozdziału 8	Przepisy dyrektywy 89/665/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE nieobjęte zakresem procesu zbliżania prawodawstwa
Załącznik XXI - N do rozdziału 8	Przepisy dyrektywy 92/13/EWG zmienionej dyrektywą 2007/66/WE nieobjęte zakresem procesu zbliżania prawodawstwa
Załącznik XXI - O do rozdziału 8	Orientacyjny wykaz zagadnień objętych współpracą
Załącznik XXI - P do rozdziału 8	Progi
Załącznik XXII - A do rozdziału 9	Oznaczenia geograficzne - prawodawstwo Stron i elementy wymagane do rejestracji i kontroli
Załącznik XXII - B do rozdziału 9	Oznaczenia geograficzne - kryteria, które należy uwzględnić w procedurze sprzeciwu
Załącznik XXII - C do rozdziału 9	Oznaczenia geograficzne produktów rolnych i środków spożywczych, o których mowa w art. 202 ust. 3 niniejszego Układu
Załącznik XXII - D do rozdziału 9	Oznaczenia geograficzne win, win aromatyzowanych i napojów spirytusowych, o których mowa w art. 202 ust. 3 i 4 niniejszego Układu
Załącznik XXIII do rozdziału 10	Słowniczek pojęć
Załącznik XXIV do rozdziału 14	Regulamin rozstrzygania sporów
Załącznik XXV do rozdziału 15	Kodeks postępowania członków organów arbitrażowych i mediatorów
ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU V
Załącznik XXVI do rozdziału 1	Współpraca w dziedzinie energetyki, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej
Załącznik XXVII do rozdziału 1	Współpraca w dziedzinie energetyki, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej
Załącznik XXVIII do rozdziału 4	Podatki
Załącznik XXIX do rozdziału 5	Statystyka
Załącznik XXX do rozdziału 6	Środowisko
Załącznik XXXI do rozdziału 6	Środowisko
Załącznik XXXII do rozdziału 7	Transport
Załącznik XXXIII do rozdziału 7	Transport
Załącznik XXXIV do rozdziału13	Prawo spółek, ład korporacyjny, rachunkowość i audyt
Załącznik XXXV do rozdziału 13	Prawo spółek, ład korporacyjny, rachunkowość i audyt
Załącznik XXXVI do rozdziału 13	Prawo spółek, ład korporacyjny, rachunkowość i audyt
Załącznik XXXVII do rozdziału 15	Polityka audiowizualna
Załącznik XXXVIII do rozdziału 17	Rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich
Załącznik XXXVIX do rozdziału 20	Ochrona konsumentów
Załącznik XL do rozdziału 21	Współpraca w dziedzinie zatrudnienia, polityki społecznej i równości szans
Załącznik XLI do rozdziału 22	Zdrowie publiczne
Załącznik XLII do rozdziału 23	Kształcenie, szkolenie i młodzież
ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU VI
Załącznik XLIII do tytułu VI	Współpraca finansowa, w tym postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych
Załącznik XLIV do tytułu VI	Współpraca finansowa, w tym postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych
PROTOKOŁY
Protokół I	Protokół dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej
Protokół II	Protokół dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych
Protokół III	Protokół do Umowy ramowej między Unią Europejską a Ukrainą dotyczącej ogólnych zasad uczestnictwa Ukrainy w programach unijnych
WSPÓLNA DEKLARACJA

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU IV: HANDEL I ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z HANDLEM

ZAŁĄCZNIK  I-A

DO ROZDZIAŁU 1 ⁴⁶  

ZNOSZENIE CEŁ

Tabela stawek celnych Ukrainy

grafika

Tabela stawek celnych UE

grafika

Dodatek do załącznika I-A ⁴⁷

A. Orientacyjne łączne ilości kontyngentów taryfowych dotyczące przywozu do UE

Produkt	Klasyfikacja taryfy celnej	Ilość
Mięso wołowe	0201 10 (00) 0201 20 (20-30-50-90) 0201 30 (00) 0202 10 (00) 0202 20 (10-30-50-90) 0202 30 (10-50-90)	12 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Mięso wieprzowe	0203 11 (10) 0203 12 (11-19)	20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto + 20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto (dla kodów CN 0203.11.(10)
	0203 19 (11-13-15-55-59)	0203.12.(19)
	0203 21 (10)	0203.19.(11-15-59)
	0203 22 (11-19)	0203.21.(10)
	0203 29 (11-13-15-55-59)	0203.22.(19) 0203.29.(11-15-59))
Mięso owcze	0204 22 (50-90) 0204 23 (00) 0204 42 (30-50-90) 0204 43 (10-90)	1 500 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 2 250 t/rok. wyrażonych jako waga netto
Mięso drobiowe i drobiowe produkty mięsne	0207 11 (30-90) 0207 12 (10-90) 0207 13 (10-20-30-50-60-99) 0207 14 (10-20-30-50-60-99) 0207 24 (10-90) 0207 25 (10-90) 0207 26 (10-20-30-50-60-70-80-99) 0207 27 (10-20-30-50-60-70-80-99) 0207 32 (15-19-51-59-90) 0207 33 (11-19-59-90) 0207 35 (11-15-21-23-25-31-41-51-53-61-63-71-79-99)	16 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto + 20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto (dla kodu CN 0207.12.(10-90))
	0207 36 (11-15-21-23-31-41-51-53-61-63-79-90) 0210 99 (39) 1602 31 (11-19-30-90) 1602 32 (11-19-30-90) 1602 39 (21)
Mleko, śmietana, mleko zagęszczone i jogurty	0401 10 (10-90) 0401 20 (11-19-91-99) 0401 30 (11-19-31-39-91-99) 0402 91 (10-30-51-59-91-99) 0402 99 (10-31-39-91-99) 0403 10 (11-13-19-31-33-39) 0403 90 (51-53-59-61-63-69)	8 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Mleko w proszku	0402 10 (11-19-91-99) 0402 21 (11-17-19-91-99) 0402 29 (11-15-19-91-99) 0403 90 (11-13-19-31-33-39) 0404 90 (21-23-29-81-83-89)	1 500 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 5 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Masło i produkty mleczarskie do smarowania	0405 10 (11-19-30-50-90) 0405 20 (90) 0405 90 (10-90)	1 500 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 3 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Jajka i albuminy	0407 00 (30) 0408 11 (80) 0408 19 (81-89) 0408 91 (80)	1 500 t/rok wyrażonych jako ekwiwalent jaj w skorupkach ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 3 000 t/rok wyrażonych jako ekwiwalent jaj w skorupkach + 3 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
	0408 99 (80) 3502 11 (90) 3502 19 (90) 3502 20 (91-99)	(dla kodu CN 0407.00.(30))
Miód	0409 00 (00)	5 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 6 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Czosnek	0703 20 (00)	500 t/rok wyrażonych jako waga netto
Cukry	1701 12 (10-90) 1701 91 (00) 1701 99 (10-90) 1702 20 (10) 1702 90 (30-50-71-75-79-80-95)	20 070 t/rok wyrażonych jako waga netto
Inne cukry	1702 30 (10-50-90) 1702 40 (10-90) 1702 60 (10-80-95)	10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Syropy cukrowe	2106 90 (30-55-59)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Pszenica zwyczajna, mąki i granulki	1001 90 (99) 1101 00 (15-90) 1102 90 (90) 1103 11 (90) 1103 20 (60)	950 000 t/rok ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 1 000 000 t/rok
Jęczmień, mąka i granulki	1003 00 (90) 1102 90 (10) 1103 20 (20)	250 000 t/rok ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 350 000 t/rok
Owies	1004 00 (00)	4 000 t/rok
Kukurydza, mąka i granulki	1005 90 (00) 1102 20 (10-90) 1103 13 (10-90) 1103 20 (40) 1104 23 (10-30-90-99)	400 000 t/rok ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 650 000 t/rok
Kasza i mączka z jęczmienia; ziarna zbóż obrobione w inny sposób	1103 19 (30-90) 1103 20 (90) 1104 19 (10-50-61-69) 1104 29 (01-03-05-07-09-11-18-30-51-59-81-89) 1104 30 (10-90)	6 300 t/rok ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 7 800 t/rok
Słód i gluten pszenny	1107 10 (11-19-91-99) 1107 20 (00) 1109 00 (00)	7 000 t/rok
Skrobie	1108 11 (00) 1108 12 (00) 1108 13 (00)	10 000 t/rok
Skrobie modyfikowane	3505 10 (10-90) 3505 20 (30-50-90)	1 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 2 000 t/rok. wyrażonych jako waga netto
Otręby, śruta i pozostałości	2302 10 (10-90) 2302 30 (10-90) 2302 40 (10-90) 2303 10 (11)	16 000 t/rok ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 21 000 t/rok
Grzyby	0711 51 (00) 2003 10 (20-30)	500 t/rok wyrażonych jako waga netto + 500 t/rok wyrażonych jako waga netto (dla kodu CN 0711.51.(00))
Pomidory przetworzone	2002 10 (10-90) 2002 90 (11-19-31-39-91-99)	10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Sok winogronowy i jabłkowy	2009 61 (90) 2009 69 (11-71-79-90) 2009 71 (20-99) 2009 79 (11-19-30-91-93-99)	10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 20 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Produkty przetworzone z mleka sfermentowanego	0403 10 (51-53-59-91-93-99) 0403 90 (71-73-79-91-93-99)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Przetworzone produkty z masłas	0405 20 (10-30)	250 t/rok wyrażonych jako waga netto
Kukurydza cukrowa	0710 40 (00) 0711 90 (30) 2001 90 (30) 2004 90 (10) 2005 80 (00)	1 500 t/rok wyrażonych jako waga netto
Produkty z cukru przetworzonego	1702 50 (00) 1702 90 (10) 1704 90 (99) (dla zawartości cukru ≥ 70 %) 1806 10 (30-90) 1806 20 (95) (dla zawartości cukru ≥ 70 %) 1901 90 (99) (dla zawartości cukru ≥ 70 %)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 3 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
	2101 12 (98) 2101 20 (98) 3302 10 (29)
Produkty ze zboża przetworzonego	1903 00 (00) 1904 30 (00)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Produkty z mleka pełnotłustego	1806 20 (70) 2106 10 (80) 2202 90 (99)	300 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 500 t/rok wyrażonych jako waga netto
Przetwory spożywcze	2106 90 (98)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Alkohol etylowy	2207 10 (00) 2208 90 (91-99) 2207 20 (00)	27 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 100 000 t/rok wyrażonych jako waga netto
Alkohol etylowy	2402 10 (00) 2402 20 (90)	2 500 t/rok wyrażonych jako waga netto
Mannit-sorbitol	2905 43 (00) 2905 44 (11-19-91-99) 3824 60 (11-19-91-99)	100 t/rok wyrażonych jako waga netto
Produkty z przetworzonego słodu i skrobi	3809 10 (10-30-50-90)	2 000 t/rok wyrażonych jako waga netto

B. Orientacyjne łączne ilości kontyngentów taryfowych dotyczące przywozu na Ukrainę

Produkt	Klasyfikacja taryfy celnej	Ilość
Mięso wieprzowe	0203 11 (10-90) 0203 12 (11-19-90)	10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto + 10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto (dla kodów CN
	0203 19 (11-13-15-55-59-90)	0203 11 (10)
	0203 21 (10-90)	0203 12 (19)
	0203 22 (11-19-90)	0203 19 (11-15-59)
	0203 29 (11-13-15-55-59-90)	0203 21 (10) 0203 22 (19) 0203 29 (11-15-59))
Mięso drobiowe i drobiowe produkty mięsne	0207 12 (10-90) 0207 14 (10-20-30-40-50-60-70-91-99) 0207 26 (10-20-30-40-50-60-70-80-99) 0207 27 (10-20-30-40-50-60-70-80-91-99) 0207 35 (11-15-21-23-25-31-41-61-63-71-79-99) 0207 36 (31-41-61-63-71-79-89-90)	8 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto + 10 000 t/rok wyrażonych jako waga netto (dla kodu CN 0207.12.(10-90))
Cukry	1701 11 (10-90) 1701 12 (10-90) 1701 91 (00) 1701 99 (10-90)	30 000 t/rok wyrażonych jako waga netto ze wzrostem liniowym w ciągu 5 lat do 40 000 t/rok wyrażonych jako waga netto

Ilości są wprowadzane zgodnie z zasadą kolejności zgłoszeń.

ZAŁĄCZNIK  I-B

DO ROZDZIAŁU 1

DODATKOWE WARUNKI DOTYCZĄCE HANDLU ODZIEŻĄ UŻYWANĄ

Artykuł  1

Strony uzgodniły następujące szczególne warunki handlu odzieżą używaną w handlu preferencyjnym między Stronami:

1. W przypadku odzieży używanej (ukraiński kod celny 6309 00 00) Ukraina zniesie należności celne na przywóz zgodnie z następującymi warunkami:

- do dnia 1 stycznia roku następującego po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina stosuje cła przywozowe obowiązujące w chwili wejścia w życie niniejszego Układu;

- od dnia 1 stycznia roku następującego po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina w ciągu 5 lat obniża cła na przywóz o 1 punkt procentowy rocznie przez pierwsze cztery lata i znosi je nie później niż z końcem piątego roku.

2. Obniżając co roku cła przywozowe, Ukraina wprowadzi równocześnie cenę wejścia określoną w EUR za kilogram masy netto. W okresie przejściowym znoszenia ceł, stawki KNU będą nakładane na przywóz produktów, których wartość jest niższa od ceny wejścia określonej w ust. 3 niniejszego artykułu.

3. Ukraina opublikuje w dniu 1 stycznia każdego roku roczną średnią cenę z dwóch wcześniejszych lat (Y-2) produktów objętych kodami celnymi, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu. Średnia ta będzie stanowiła podstawę do obliczenia ceny wejścia produktów objętych kodem celnym, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Ustalona cena wejścia będzie stosowana na całym terytorium celnym Ukrainy przez cały rok.

4. Stawka ceny wejścia będzie ustalana na poziomie 30 % średniej wartości celnej za poprzedni rok odzieży objętej następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 6101, 6102, 6103, 6104, 6105, 6106, 6109, 6110, 6111, 6112, 6114, 6116, 6117, 6201, 6202, 6203, 6204, 6205, 6206, 6209, 6210, 6211, 6214, 6217.

5. Każdego roku Ukraina będzie publikować roczne statystyki handlowe dotyczące ilości produktów przywiezionych w ramach kodu celnego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

ZAŁĄCZNIK  I-C

DO ROZDZIAŁU 1 ⁴⁸  

ZNOSZENIE CEŁ

HARMONOGRAMY ZNOSZENIA CEŁ STRONY NA TOWARY POCHODZĄCE Z DRUGIEJ STRONY

Niniejszy dodatek zawiera wyjaśnienie obniżki podstawowej stawki należności celnych, jaka ma być zastosowana dla każdej kategorii znoszenia ceł

1. O ile nie przewidziano inaczej, w harmonogramach znoszenia ceł Stron w załączniku I-A do rozdziału 1 tytułu IV Układu (zwanymi dalej "tabelami stawek celnych"), następujące wyjaśnienia mają zastosowanie do znoszenia należności celnych przez Strony zgodnie z art. 29 (Zniesienie należności celnych przywozowych) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) Układu:

a) cła na towary pochodzące z terytorium Ukrainy lub UE (zwane dalej "towarami pochodzącymi") przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "0" w tabelach stawek celnych zostają całkowicie zniesione, a towary takie są wolne od wszelkich należności celnych z dniem wejścia w życie niniejszego Układu;

b) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "1" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w dwóch równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

c) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "2" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w trzech równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

d) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "3" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w czterech równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

e) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "5" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w sześciu równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

f) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "7" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w ośmiu równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

g) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "10" w tabelach stawek celnych zostają zniesione w jedenastu równych etapach począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie są wolne od wszelkich należności celnych;

h) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 20 % w ciągu 5 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 20 % w sześciu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 20 %;

i) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 20 % w ciągu 10 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 20 % w jedenastu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 20 %;

j) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 30 % w ciągu 5 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 30 % w sześciu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 30 %;

k) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 50 % w ciągu 5 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 50 % w sześciu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 50 %;

l) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 50 % w ciągu 7 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 50 % w ośmiu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 50 %;

m) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 50 % w ciągu 10 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 50 %w jedenastu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 50 %;

n) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych oznaczone "Obniżka o 60 % w ciągu 5 lat" w tabelach stawek celnych zostają obniżone o 60 %w sześciu równych etapach, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a po tym okresie towary takie podlegają cłu równoważnemu stawce podstawowej, obniżonej o 60 %;

o) cła na towary pochodzące przewidziane w pozycjach taryfowych w kategorii znoszenia ceł "Zwolnione z cła ad valorem (cena wejścia ⁴⁹ )" w tabelach stawek celnych są zniesione z dniem wejścia w życie niniejszego Układu; liberalizacja dotyczy jedynie cła ad valorem; cło specyficzne powiązane z systemem ceny wejścia, które ma zastosowanie do tych towarów pochodzących, zostaje utrzymane.

2. Stawka podstawowa i kategoria znoszenia ceł dla określenia stawki cła obowiązującej na każdym etapie obniżania cła dla danej pozycji taryfowej są wskazane w odpowiadającej pozycji taryfowej w tabeli stawek celnych.

3. Do celów znoszenia ceł stawka cła stosowana na każdym etapie jest zaokrąglana w dół, przynajmniej do najbliższej dziesiętnej punktu procentowego lub, jeżeli stawka cła jest wyrażona w jednostkach pieniężnych, przynajmniej do najbliższej jednej dziesiątej urzędowej jednostki pieniężnej Strony.

4. Do celów niniejszego dodatku pierwsza obniżka następuje z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, a każda kolejna obniżka wchodzi w życie z dniem 1 stycznia danego roku.

5. Jeżeli wejście w życie niniejszego Układu przypada po dniu 1 stycznia, ale przed dniem 31 grudnia tego samego roku kalendarzowego, ilości objęte kontyngentem zostaną przeliczone proporcjonalnie do pozostającego okresu roku kalendarzowego.

ZAŁĄCZNIK  I-D

DO ROZDZIAŁU 1 ⁵⁰  

ŚRODKI OCHRONNE W ZAKRESIE CEŁ WYWOZOWYCH

1. W ciągu 15 lat następujących po dacie wejścia w życie (DWŻ) Układu Ukraina może stosować środek ochronny w formie dodatkowego cła wywozowego na towary wymienione w załączniku I-D do rozdziału 1 tytułu IV Układu, zgodnie z pkt 1-11, jeśli w dowolnym rocznym okresie po DWŻ łączna wielkość wywozu z Ukrainy do UE w ramach każdego wymienionego ukraińskiego kodu celnego przekroczy wielkość progową określoną w harmonogramie zawartym w załączniku I-D do rozdziału 1 tytułu IV Układu dotyczącego handlu i zagadnień związanych z handlem.

2. Dodatkowe cło wywozowe, które Ukraina może stosować na podstawie pkt 1, określa się zgodnie z jej tabelą stawek celnych zawartą w załączniku I-D do rozdziału 1 tytułu IV Układu i może być ono stosowane tylko przez pozostałą część okresu ustalonego w pkt 1.

3. Ukraina stosuje wszelkie środki ochronne zgodnie z zasadą przejrzystości. W tym celu Ukraina najszybciej jak to możliwe powiadamia UE na piśmie o swoim zamiarze zastosowania takiego środka i udziela wszystkich istotnych informacji, w tym o wielkości (w tonach) krajowej produkcji lub zebrania materiałów i o wielkości wywozu do Unii i do reszty świata. Ukraina zaprasza Unię na konsultacje z jak największym wyprzedzeniem przed wprowadzeniem takiego środka w celu przedyskutowania tych informacji. Nie wprowadza się żadnych środków w ciągu 30 dni roboczych od daty zaproszenia na konsultacje.

4. Ukraina zapewnia wiarygodność, adekwatność i publiczną dostępność w odpowiednim terminie statystyk wykorzystywanych jako uzasadnienie takich środków. Ukraina dostarcza niezwłocznie kwartalne statystyki dotyczące wielkości (w tonach) wywozu do Unii i do reszty świata.

5. Wdrożenie i funkcjonowanie art. 31 niniejszego Układu i powiązanych załączników może podlegać dyskusji i przeglądowi w Komitecie ds. Handlu, o którym mowa w art. 465 niniejszego Układu.

6. Wszelkie dostawy danego towaru znajdujące się w drodze na podstawie umowy zawartej przed nałożeniem dodatkowego cła wywozowego zgodnego z pkt 1, 2 i 3 są zwolnione z takiego dodatkowego cła.

7. Niniejszy załącznik określa: towary pochodzące, które mogą być objęte środkami ochronnymi na podstawie art. 31 niniejszego Układu, wartości progowe dla stosowania takich środków ustalone dla każdego z przytoczonych ukraińskich kodów celnych oraz maksymalne dodatkowe cło wywozowe, które może być stosowane w każdym jednorocznym okresie dla każdego takiego towaru poza cłem wywozowym. Wszystkie cła wyrażone są w %, chyba że określono inaczej; DWŻ odnosi się do dwunastomiesięcznego okresu następującego po dniu wejścia w życie Układu; DWŻ + 1 odnosi się do dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się w pierwszą rocznicę wejścia w życie Układu i tak dalej aż do DWŻ + 15.

8. W odniesieniu do surowych skór w następujący sposób:

Zakres: surowe skóry objęte następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 4101, 4102, 4103 90.

Rok (WTO)	2016 (1)	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	22,0	21,0	20,0	20,0	20,0	20,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	11,00	9,84	8,70	7,95	7,14	6,25
Wartości progowe (tony)	300,0	315,0	330,0	345,0	360,0	375,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,00	0,66	1,30	2,05	2,86	3,75
(1) 2016 r. przedstawiono do celów informacyjnych oraz wyłącznie w celu wskazania momentu wejścia w życie Układu oraz zgodność danych zawartych w tabeli z ustalonym poziomem ceł wywozowych.

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	20,0	20,0	20,0	20,0	20,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ(+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	5,0	3,75	2,50	1,25	0,0
Wartości progowe (tony)	390,0	405,0	420,0	435,0	450,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	5,0	6,25	7,5	8,75	10,0

Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	20,0	20,0	20,0	20,0	20,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	450,0	450,0	450,0	450,0	450,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

9. Nasiona słonecznika, nawet łuskane, objęte w następujący sposób:

Zakres: nasiona słonecznika, nawet łuskane, objęte następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 1206 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	11,0	10,0	10,0	10,0	10,0	10,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	9,1	8,2	7,3	6,4	5,5	4,5
Wartości progowe (tony)	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,9	1,8	2,7	3,6	4,5	5,5

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	10,0	10,0	10,0	10,0	10,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	3,6	2,7	1,8	0,9	0,0
Wartości progowe (tony)	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,4	7,3	8,2	9,1	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	10,0	10,0	10,0	10,0	10,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0	100 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

10. Złom metalowy z żelazostopu, złom metalowy nieżelazny i półprodukty z nich objęte w następujący sposób:

Zakres: odpady i złom stali stopowej objęte następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 7204 21, 7204 29 00 00, 7204 50 00 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	10,0	9,0	8,0	7,0	6,0	5,0
Wartości progowe (tony)	4 000,0	4 200,0	4 400,0	4 600,0	4 800,0	5 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,0	1,0	2,0	3,0	4,0	5,0

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	4,0	3,0	2,0	1,0	0,0
Wartości progowe (tony)	5 200,0	5 400,0	5 600,0	5 800,0	6 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,0	7,0	8,0	9,0	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	6 000,0	6 000,0	6 000,0	6 000,0	6 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

Zakres: stal nierdzewna w postaci wlewków i pozostałych form pierwotnych objęta następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 7218 10 00 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	10,0	9,0	8,0	7,0	6,0	5,0
Wartości progowe (tony)	2 000,0	2 100,0	2 200,0	2 300,0	2 400,0	2 500,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,0	1,0	2,0	3,0	4,0	5,0

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	4,0	3,0	2,0	1,0	0,0
Wartości progowe (tony)	2 600,0	2 700,0	2 800,0	2 900,0	3 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,0	7,0	8,0	9,0	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	3 000,0	3 000,0	3 000,0	3 000,0	3 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

Zakres: miedź objęta następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 7401 00 00 00, 7402 00 00 00, 7403 12 00 00, 7403 13 00 00, 7403 19 00 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	10,0	9,0	8,0	7,0	6,0	5,0
Wartości progowe (tony)	200,0	210,0	220,0	230,0	240,0	250,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,0	1,0	2,0	3,0	4,0	5,0

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	4,0	3,0	2,0	1,0	0,0
Wartości progowe (tony)	260,0	270,0	280,0	290,0	300,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,0	7,0	8,0	9,0	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	300,0	300,0	300,0	300,0	300,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

Zakres: miedź objęta następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 7403 21 00 00, 7403 22 00 00, 7403 29 00 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (FTA)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	10,0	9,0	8,0	7,0	6,0	5,0
Wartości progowe (tony)	4 000,0	4 200,0	4 400,0	4 600,0	4 800,0	5 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,0	1,0	2,0	3,0	4,0	5,0

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	4,0	3,0	2,0	1,0	0,0
Wartości progowe (tony)	5 200,0	5 400,0	5 600,0	5 800,0	6 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,0	7,0	8,0	9,0	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	6 000,0	6 000,0	6 000,0	6 000,0	6 000,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

Zakres: złom metalowy z żelazostopu, złom metalowy nieżelazny i półprodukty z nich objęte następującymi ukraińskimi kodami celnymi: 7404 00, 7405 00 00 00, 7406, 7418 19 90 00, 7419, 7503 00, 7602 00, 7802 00 00 00, 7902 00 00 00, 8108 30 00 00.

Rok (WTO)	2016	2017	2018	2019	2020	2021
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ	DWŻ (+ 1)	DWŻ (+ 2)	DWŻ (+ 3)	DWŻ (+ 4)	DWŻ (+ 5)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	10,0	9,0	8,0	7,0	6,0	5,0
Wartości progowe (tony)	200,0	210,0	220,0	230,0	240,0	250,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	0,0	1,0	2,0	3,0	4,0	5,0

Rok (WTO)	2022	2023	2024	2025	2026
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 6)	DWŻ (+ 7)	DWŻ (+ 8)	DWŻ (+ 9)	DWŻ (+ 10)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	4,0	3,0	2,0	1,0	0,0
Wartości progowe (tony)	260,0	270,0	280,0	290,0	300,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	6,0	7,0	8,0	9,0	10,0
Rok (WTO)	2027	2028	2029	2030	2031
Zobowiązanie Ukrainy wobec WTO	15,0	15,0	15,0	15,0	15,0
Rok (Układ)	DWŻ (+ 11)	DWŻ (+ 12)	DWŻ (+ 13)	DWŻ (+ 14)	DWŻ (+ 15)
Ukraińskie cło na wywóz do UE	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
Wartości progowe (tony)	300,0	300,0	300,0	300,0	300,0
Maksymalne dodatkowe cło wywozowe	8,0	6,0	4,0	2,0	0,0

11. Mechanizm ochronny będzie w dalszym ciągu dostępny przez pięć lat po zakończeniu okresu przejściowego, tj. pomiędzy DWŻ + 10 i DWŻ + 15. Wartość maksymalnego dodatkowego cła wywozowego będzie zmniejszać się liniowo od jej wartości określonej w DWŻ + 10 do 0 przy DWŻ + 15.

ZAŁĄCZNIK  II

DO ROZDZIAŁU 2

ŚRODKI OCHRONNE DOTYCZĄCE SAMOCHODÓW OSOBOWYCH

Harmonogram dla Ukrainy

Wartości progowe i maksymalne cła ochronne

Niniejszy załącznik określa wartości progowe dla stosowania środków ochronnych na produkty objęte sekcją 2 rozdziału 2 (Środki ochrony handlu) tytułu IV niniejszego Układu oraz maksymalne cła ochronne, który mogą być stosowane w kolejnych latach.

Rok	1	2	3	4	5	6	7
Wartość progowa (jednostki)	brak ochrony	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000
Odsetek wartości progowej	brak ochrony	20 %	21 %	22 %	23 %	24 %	25 %
Maksymalne cło przywozowe + dopłata ochronna (%) (*)	brak ochrony	10	10	10	10	10	10

Rok	8	9	10	11	12	13	14	15
Wartość progowa (jednostki)	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000	45 000
Odsetek wartości progowej	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %	25 %
Maksymalne cło przywozowe + dopłata ochronna (%) (*)	10	10	10	10	10	10	10	10
(*) Stosowana stawka celna - zobacz wykaz zobowiązań dla odpowiednich linii taryfowych objętych pozycją taryfową 8703.

ZAŁĄCZNIK  III

DO ROZDZIAŁU 3

WYKAZ PRAWODAWSTWA, KTÓRE MA ZOSTAĆ DOSTOSOWANE, ORAZ HARMONOGRAM JEGO WDROŻENIA

1. Prawodawstwo horyzontalne (ramowe)

1.1. Ogólne bezpieczeństwo produktów

Harmonogram: w okresie jednego roku po wejściu w życie Układu

1.2. Wymagania akredytacji i nadzoru rynku związane z wprowadzaniem produktów do obrotu

Harmonogram: w okresie jednego roku po wejściu w życie Układu

1.3. Wspólne ramy dotyczące wprowadzania produktów do obrotu

Harmonogram: w okresie jednego roku po wejściu w życie Układu

1.4. Jednostki miary

Harmonogram: w okresie jednego roku po wejściu w życie Układu

1.5. Odpowiedzialność za produkty wadliwe

Harmonogram: w okresie jednego roku po wejściu w życie Układu

2. Prawodawstwo pionowe (sektorowe)

2.1. Urządzenia

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.2. Kompatybilność elektromagnetyczna

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.3. Proste zbiorniki ciśnieniowe

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.4. Urządzenia ciśnieniowe

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.5. Ciśnieniowe urządzenia transportowe

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.6. Wyciągi pionowe

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.7. Bezpieczeństwa zabawek

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.8. Sprzęt elektryczny przewidziany do stosowania w określonych granicach napięcia

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.9. Wymogi sprawności dla nowych kotłów wody gorącej opalanych paliwem płynnym lub gazowym

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.10. Urządzenia spalania paliw gazowych

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.11. Indywidualne wyposażenie ochronne personelu

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.12. Wymagania efektywności energetycznej chłodziarek, chłodziarek-zamrażarek i zamrażarek typu domowego

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.13. Wagi nieautomatyczne

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.14. Przyrządy pomiarowe

Harmonogram: w okresie pięciu lat po wejściu w życie Układu

2.15. Wyposażenie statków

Harmonogram: w okresie dwóch lat po wejściu w życie Układu

2.16. Wyroby medyczne

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.17. Wyroby medyczne aktywnego osadzania

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.18. Wyroby medyczne do diagnostyki in vitro

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.19. Urządzenia i systemy ochronne przeznaczone do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.20. Urządzenia radiowe i końcowe urządzenia telekomunikacyjne oraz wzajemne uznawanie ich zgodności

Harmonogram: w okresie czterech lat po wejściu w życie Układu

2.21. Urządzenia kolei linowych przeznaczonych do przewozu osób

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.22. Rekreacyjne jednostki pływające

Harmonogram: w okresie czterech lat po wejściu w życie Układu

2.23. Wyroby budowlane, włącznie ze środkami wykonawczymi

Harmonogram: do końca 2020 r.

2.24. Opakowania i odpady opakowaniowe

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.25. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego

Harmonogram: w okresie trzech lat po wejściu w życie Układu

2.26. Wskazanie poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycie energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią, włącznie ze środkami wykonawczymi

Harmonogram: w okresie pięciu lat po wejściu w życie Układu

2.27. Szybkie koleje

Harmonogram: w okresie pięciu lat po wejściu w życie Układu

ZAŁĄCZNIK  IV

DO ROZDZIAŁU 4 - ZAKRES

ZAŁĄCZNIK  IV-A

DO ROZDZIAŁU 4

ŚRODKI SANITARNE I FITOSANITARNE

CZĘŚĆ  1

Środki mające zastosowanie do głównych kategorii zwierząt żywych

I. Koniowate (włączając zebry), osły lub potomstwo z krzyżówek tych gatunków

II. Bydło (w tym Bubalus bubalis oraz Bison)

III. Owce i kozy

IV. Świniowate

V. Drób (w tym kury, indyki, perliczki, kaszki, gęsi)

VI. Ryby żywe

VII. Skorupiaki

VIII. Mięczaki

IX. Jaja i gamety żywych ryb

X. Jaja wylęgowe

XI. Nasienie - komórki jajowe - zarodki

XII. Pozostałe ssaki

XIII. Pozostałe ptaki

XIV. Gady

XV. Płazy

XVI. Pozostałe kręgowce

XVII. Pszczoły

CZĘŚĆ  2

Środki mające zastosowanie do produktów zwierzęcych

I. Główne kategorie produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

1. Świeże mięso gospodarskich zwierząt kopytnych, drobiu i zajęczaków, hodowlanych i łownych, włączając podroby

2. Mięso mielone, przetwory mięsne, mięso mechanicznie oddzielone (MOM), produkty mięsne

3. Żywe małże

4. Produkty rybołówstwa

5. Surowe mleko, siara, produkty mleczne i produkty na bazie siary

6. Jaja i produkty jaj

7. Żabie udka i ślimaki

8. Wytopione tłuszcze zwierzęce i skwarki

9. Poddane obróbce żołądki, pęcherze i jelita

10. Żelatyna, surowce do produkcji żelatyny przeznaczonej do spożycia przez ludzi

11. Kolagen

12. Miód i produkty pszczelarskie

II. Główne kategorie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

W rzeźniach	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do karmienia zwierząt futerkowych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do produkcji karmy dla zwierząt domowych
	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do wyrobu produktów pochodnych stosowanych poza łańcuchem paszowym
W zakładach mleczarskich	Mleko, produkty na bazie mleka oraz produkty pochodne mleka
	Siara i produkty z siary
W innych zakładach zbierania lub przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego (np. materiałów nieprzetworzonych/niepoddanych obróbce)	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Niepoddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Poddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do wytwarzania produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów wolnych od afrykańskiego pomoru świń
	Kości i produkty kostne (z wyjątkiem mączki kostnej), rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogów) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do wykorzystania innego niż materiał paszowy, nawozy organiczne lub polepszacze gleby
	Rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogu) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do produkcji nawozów organicznych i polepszaczy gleby
	Żelatyna nieprzeznaczona do spożycia przez ludzi stosowana w przemyśle fotograficznym
	Wełna i włosy
	Poddane obróbce pióra, ich części oraz puch
W zakładach przetwórstwa	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Produkty z krwi, które można wykorzystać jako materiał paszowy
	Poddane obróbce skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Poddane obróbce skóry i skórki przeżuwaczy i zwierząt koniowatych (21 dni)
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów, które nie są wolne od afrykańskiego pomoru świń
	Olej z ryb do wykorzystania jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Tłuszcze wytopione do użycia jako materiały paszowe
	Tłuszcze wytopione do niektórych zastosowań poza łańcuchem paszowych dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Żelatyna lub kolagen do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Hydrolizat białkowy, fosforan diwapnia lub Fosforan trójwapniowy do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Pszczele produkty uboczne przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pszczelarstwie
	Pochodne tłuszczów do użycia poza łańcuchem paszowym
	Pochodne tłuszczów do użycia jako pasza lub poza łańcuchem paszowym
	Produkty jaj, które można wykorzystać jako materiał paszowy
W zakładach wytwarzających karmę dla zwierząt domowych (w tym w zakładach wytwarzających gryzaki dla psów i dodatki smakowe)	Karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Przetworzona karma dla zwierząt domowych inna niż karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Gryzaki dla psów
	Surowa karma dla zwierząt domowych do bezpośredniej sprzedaży
	Dodatki smakowe do użycia w produkcji karmy dla zwierząt domowych
W zakładach wytwarzających trofea myśliwskie	Poddane obróbce trofea myśliwskie i inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych, składające się wyłącznie z kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, zębów, skór lub skórek
	Trofea myśliwskie lub inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych składające się z całych części anatomicznych, niepoddane obróbce
W zakładach lub wytwórniach wytwarzających produkty pośrednie	Wyroby pośrednie
Nawozy i środki uszlachetniające glebę	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Przetworzony obornik, produkty pochodne z przetworzonego obornika i guano nietoperzy
W magazynowaniu produktów pochodnych	Wszystkie produkty pochodne

III. Czynniki patogenne

CZĘŚĆ  3

Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty

Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty ⁵¹  będące potencjalnymi nosicielami szkodników, które ze względu na swój charakter lub przetworzenie mogą stwarzać ryzyko wprowadzenia i rozprzestrzenienia szkodników.

CZĘŚĆ  4

Środki mające zastosowanie do żywności i dodatków paszowych

Żywność:

1. Dodatki do żywności (wszystkie dodatki do żywności i barwniki);

2. Substancje pomocnicze w przetwórstwie;

3. Substancje aromatyzujące do żywności;

4. Enzymy spożywcze.

Pasze ⁵²

1. Dodatki paszowe;

2. Materiały paszowe;

3. Mieszanki paszowe i karma dla zwierząt domowych, o ile nie są objęte zakresem części 2 (II);

4. Niepożądane substancje w paszy.

ZAŁĄCZNIK  IV-B

DO ROZDZIAŁU 4

NORMY DOTYCZĄCE DOBROSTANU ZWIERZĄT

Normy dotyczące dobrostanu zwierząt w zakresie:

1. ogłuszania i uboju zwierząt;

2. transportu zwierząt i powiązanych czynności;

3. chowu zwierząt.

ZAŁĄCZNIK  IV-C

DO ROZDZIAŁU 4

INNE ŚRODKI OBJĘTE NINIEJSZYM ROZDZIAŁEM

1. Chemikalia pochodzące z wydostawania się substancji z opakowań;

2. Produkty złożone;

3. Organizmy genetycznie zmodyfikowane (GMO) ⁵³

Wszechstronna strategia, o której mowa w art. 64 ust. 4 niniejszego Układu, obejmować będzie prawodawstwo dotyczące organizmów genetycznie zmodyfikowanych, a także zawiera również harmonogram zbliżenia ukraińskiego prawodawstwa dotyczącego organizmów genetycznie zmodyfikowanych do prawodawstwa UE.

ZAŁĄCZNIK  IV-D

DO ROZDZIAŁU 4

ŚRODKI, KTÓRE MAJĄ ZOSTAĆ WŁĄCZONE PO ZBLIŻENIU PRAWODAWSTWA

1. Chemikalia do odkażania żywności;

2. Hormony wzrostu, tyreostatyki, niektóre hormony i beta-agoniści;

3. Klony;

4. Napromieniowanie (jonizacja).

ZAŁĄCZNIK  V

DO ROZDZIAŁU 4 ⁵⁴  

KOMPLEKSOWA STRATEGIA NA RZECZ WDROŻENIA ROZDZIAŁU 4 (ŚRODKI SANITARNE I FITOSANITARNE)

WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH UNII, DO KTÓRYCH ZBLIŻY SWOJE PRZEPISY UKRAINA

Ukraina zobowiązuje się do zbliżenia swoich przepisów do następujących przepisów unijnych w terminach przyjęcia wskazanych poniżej, zgodnie z art. 64 ust. 4 niniejszego Układu.

Prawodawstwo Unii	Termin przyjęcia (1)
Rozdział I - Przepisy ogólne (zdrowie publiczne)
Dyrektywa Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniająca dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG	2018
Dyrektywa Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich	2018
Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności	2016
Dyrektywa Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiająca przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi	2018
Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych	2016
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego	2018
Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi	2016
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniające decyzję 2006/504/WE	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 16/2011 z dnia 10 stycznia 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze dla systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 931/2011 z dnia 19 września 2011 r. w sprawie wymogów dotyczących możliwości śledzenia ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego	2018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 208/2013 z dnia 11 marca 2013 r. w sprawie wymogów dotyczących możliwości śledzenia kiełków i nasion przeznaczonych do produkcji kiełków	2018
Znakowanie i informacje na temat środków spożywczych
Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności.	2018
Rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004	2018
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/91/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oznaczeń lub oznakowań i dentyfikacyjnych partii towaru, do której należy dany środek spożywczy	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiające wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci	2018
Decyzja wykonawcza Komisji 2013/63/UE z dnia 24 stycznia 2013 r. przyjmująca wytyczne dotyczące wdrażania szczegółowych warunków dotyczących oświadczeń zdrowotnych określonych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
Środki mające zastosowanie do produktów zwierzęcych
Dyrektywa Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do miodu	2019
Decyzja Komisji 2002/226/WE z dnia 15 marca 2002 r. ustanawiająca specjalne kontrole zdrowotne w odniesieniu do zbierania i przetwarzania określonych małży dwuskorupowych o poziomie toksyny ASP (Amnesic Shellfish Poison) przekraczającym limity określone w dyrektywie Rady 91/492/EWG	2020
Rozporządzenie (WE) nr 2065/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 listopada 2003 r. w sprawie środków aromatyzujących dymu wędzarniczego używanych lub przeznaczonych do użycia w środkach spożywczych lub na ich powierzchni	2018
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział I, załącznik II)	2018
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział V, załącznik III)	2018
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział VII, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział VIII, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział IX, załącznik III)	2018
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział X, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział XI, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział XII, załącznik III)	2020
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział XIII, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział XIV, załącznik III)	2019
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział XV, załącznik III)	2020
Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi	2019
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 37/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie monitorowania temperatur w środkach transportu, podczas magazynowania oraz składowania głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi	2016
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniające dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę 2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 234/2011 z dnia 10 marca 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 ustanawiającego jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 872/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie przyjęcia wykazu substancji aromatycznych przewidzianego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2232/96, włączenia go do załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 oraz uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1565/2000 i decyzji Komisji 1999/217/WE.	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 873/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie środków przejściowych dotyczących unijnego wykazu środków aromatyzujących i materiałów źródłowych wskazanego w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008	2018
Inne środki
Dyrektywa Rady 78/142/EWG z dnia 30 stycznia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do materiałów i wyrobów zawierających monomer chlorku winylu przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi	2019
Dyrektywa Rady 82/711/EWG z dnia 18 października 1982 r. ustanawiająca podstawowe zasady, niezbędne w badaniach migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi	2019
Dyrektywa Rady 84/500/EWG z dnia 15 października 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących wyrobów ceramicznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi	2019
Dyrektywa Rady 85/572/EWG z dnia 19 grudnia 1985 r. ustanawiająca wykaz płynów modelowych do zastosowania w badaniach migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi	2019
Dyrektywa Komisji 93/11/EWG z dnia 15 marca 1993 r. dotycząca uwalniania N-nitrozoamin i substancji zdolnych do tworzenia N-nitrozoamin ze smoczków do karmienia niemowląt i smoczków do uspokajania wykonanych z kauczuku naturalnego lub elastomerów syntetycznych	2019
Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy	2019
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 641/2004 z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącego się do wniosków o zatwierdzenie nowego typu żywności i paszy genetycznie zmodyfikowanej, powiadamiania o i istniejących produktach oraz przypadkowym lub technicznie nieuniknionym występowaniu materiału genetycznie zmodyfikowanego, który pomyślnie przeszedł ocenę ryzyka	2019
Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG	2019
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1895/2005 z dnia 18 listopada 2005 r. w sprawie ograniczenia wykorzystania niektórych pochodnych epoksydowych w materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością	2019
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością	2019
Decyzja Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotycząca wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE	2018
Dyrektywa Komisji 2007/42/WE z dnia 29 czerwca 2007 r. odnosząca się do materiałów i wyrobów wykonanych z folii z regenerowanej celulozy przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi	2019
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2008 z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2023/2006	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 450/2009 z dnia 29 maja 2009 r. w sprawie aktywnych i inteligentnych materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością	2019
Decyzja Komisji 2010/169/UE z dnia 19 marca 2010 r. dotycząca niewłączenia 2,4,4'-trichloro-2'-hydroksydifenyloeteru do unijnego wykazu dodatków, którego mogą być używane do wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi na mocy dyrektywy 2002/72/WE	2019
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością	2019
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 284/2011 z dnia 22 marca 2011 r. ustanawiające specjalne warunki i szczegółowe procedury dotyczące przywozu przyborów kuchennych z tworzyw poliamidowych i melaminowych pochodzących lub wysłanych z Chińskiej Republiki Ludowej i Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong	2019
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 28/2012 z dnia 11 stycznia 2012 r. ustanawiające wymogi dotyczące świadectw przy przywozie do Unii oraz przy tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów złożonych oraz zmieniające decyzję 2007/275/WE i rozporządzenie (WE) nr 1162/2009	2021
Środki, które mają zostać włączone po zbliżeniu przepisów
Dyrektywa Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylająca dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG	2018
Rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności.	2020
Dyrektywa 1999/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego	2020
Dyrektywa 1999/3/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego	2020
Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylająca dyrektywę 79/700/EWG	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 401/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów mikotoksyn w środkach spożywczych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1882/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomu azotanów w niektórych środkach spożywczych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli poziomów pierwiastków śladowych i zanieczyszczeń procesowych w środkach spożywczych	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 589/2014 z dnia 2 czerwca 2014 r. ustanawiające metody pobierania i analizy próbek do celów kontroli poziomów dioksyn, dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli i niedioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli w niektórych środkach spożywczych oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 252/2012	2018
Rozdział II - zdrowie zwierząt
Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną.	2018
Decyzja Komisji 86/474/EWG z dnia 11 września 1986 r. w sprawie wprowadzania w życie inspekcji na miejscu przeprowadzanych w odniesieniu do przywozu bydła i trzody chlewnej oraz świeżego mięsa z państw trzecich	2018
Dyrektywa Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie nasienia bydła domowego	2018
Dyrektywa Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego	2018
Dyrektywa Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiająca warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem bydła i trzody chlewnej oraz w przywozie	2018
Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG	2018
Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi	2018
Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE	2018
Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (rozdział VII)	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1739/2005 z dnia 21 października 2005 r. ustanawiające wymogi dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt cyrkowych między państwami członkowskimi	2018
Decyzja Komisji 2006/168/WE z dnia 4 stycznia 2006 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i wymogi w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych oraz uchylająca decyzję 2005/217/WE	2018
Decyzja Komisji 2006/605/WE z dnia 6 września 2006 r. w sprawie niektórych środków ochronnych w odniesieniu do handlu wewnątrzwspólnotowego drobiem przeznaczonym do odnowy populacji zwierzyny łownej	2019
Dyrektywa Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób	2020
Decyzja Komisji 2006/767/WE z dnia 6 listopada 2006 r. zmieniająca decyzje 2003/804/WE i 2003/858/WE w sprawie wymogów dotyczących świadectw dla żywych mięczaków i żywych ryb pochodzących z akwakultury i uzyskanych z nich produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi	2020
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1251/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażające dyrektywę Rady 2006/88/WE w zakresie warunków oraz wymagań certyfikacji w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia do Wspólnoty zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz ustanawiające wykaz gatunków-wektorów	2020
Decyzja Komisji 2009/712/WE z dnia 18 września 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/73/WE w zakresie informacyjnych stron internetowych z wykazami zakładów i laboratoriów zatwierdzonych przez państwa członkowskie zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym w dziedzinie weterynarii i zootechniki	2019
Dyrektywa Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich	2019
Dyrektywa Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych	2018
Decyzja Komisji 2010/57/UE z dnia 3 lutego 2010 r. ustanawiająca gwarancje zdrowia zwierząt z rodziny koniowatych transportowanych przez terytoria wymienione w załączniku I do dyrektywy Rady 9 7/7 8/WE	2019
Decyzja Komisji 2010/270/UE z dnia 6 maja 2010 r. zmieniająca załącznik E część 1 i 2 do dyrektywy Rady 92/65/EWG w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia dla zwierząt pochodzących z gospodarstw oraz dla pszczół i trzmieli	2018
Decyzja Komisji 2010/471/UE z dnia 26 sierpnia 2010 r. w sprawie przywozu do Unii nasienia, komórek jajowych i zarodków zwierząt z rodziny koniowatych w odniesieniu do wykazu centrów pozyskiwania i przechowywania nasienia, wykazu zespołów pozyskiwania i produkcji zarodków oraz wymogów dotyczących wystawiania świadectw	2018
Decyzja Komisji 2010/472/UE z dnia 26 sierpnia 2010 r. w sprawie przywozu do Unii nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz	2018
Decyzja wykonawcza Komisji 2011/630/UE z dnia 20 września 2011 r. w sprawie przywozu do Unii nasienia bydła domowego	2018
Decyzja wykonawcza Komisji 2012/137/UE z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii	2018
Choroby zwierząt
Dyrektywa Rady 82/894/EWG z dnia 21 grudnia 1982 r. w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie	2018
Decyzja Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni	2018
Dyrektywa Rady 92/35/EWG z dnia 29 kwietnia 1992 r. ustanawiająca zasady kontroli i środki zwalczania afrykańskiego pomoru koni	2018
Dyrektywa Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzająca ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń	2020
Decyzja Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych	2018
Decyzja Komisji 2000/428/WE z dnia 4 lipca 2000 r. ustanawiająca procedury diagnostyczne, metody pobierania próbek i kryteria oceny wyników badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia i diagnostyki różnicowej choroby pęcherzykowej świń	2018
dyrektywa Rady 2000/75/WE z dnia 20 listopada 2000 r. ustanawiająca przepisy szczególne dotyczące kontroli i zwalczania choroby niebieskiego języka,	2018
Dyrektywa Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń	2018
Dyrektywa Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniająca dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń	2018
Decyzja Komisji 2003/466/WE z dnia 13 czerwca 2003 r. ustanawiająca kryteria podziału na strefy i urzędowego nadzoru w następstwie podejrzenia lub potwierdzenia występowania niedokrwistości zakaźnej łososia (ISA)	2018
Decyzja Komisji 2003/634/WE z dnia 28 sierpnia 2003 r. zatwierdzająca programy w celu uzyskania statusu zatwierdzonych stref i zatwierdzonych hodowli w strefach niezatwierdzonych w odniesieniu do wirusowej posocznicy krwotocznej (VHS) i zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN)	2018
Decyzja Komisji 2005/217/WE z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie ustanowienia warunków zdrowotnych zwierząt i wymogów w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych	2018
Decyzja Komisji 2008/855/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich	2018
Decyzja Komisji 2009/3/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe rezerwy szczepionek przeciw afrykańskiemu pomorowi koni	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 789/2009 z dnia 28 sierpnia 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1266/2007 w odniesieniu do ochrony zwierząt przed atakami wektorów i do minimalnych wymagań dotyczących programów monitorowania i nadzoru choroby niebieskiego języka	2018
Identyfikacja i rejestracja zwierząt
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 494/98 z dnia 27 lutego 1998 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 w odniesieniu do stosowania minimalnych sankcji administracyjnych w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła	2018
Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97	2018
Decyzja Komisji 2000/678/WE z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca szczegółowe zasady rejestracji gospodarstw w krajowych bazach danych świń, przewidzianych w dyrektywie Rady 64/432/EWG	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1082/2003 z dnia 23 czerwca 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady w celu wykonania rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie minimalnego poziomu kontroli przeprowadzanych w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła	2018
Rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r., ustanawiające system i identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 911/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie kolczyków, paszportów i rejestrów gospodarstw	2018
Decyzja Komisji 2006/28/WE z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie przedłużenia maksymalnego okresu stosowania kolczyków u bydła	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1505/2006 z dnia 11 października 2006 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 w zakresie minimalnego poziomu kontroli prowadzonych w związku z i identyfikacją i rejestrowaniem owiec i kóz	2018
Decyzja Komisji 2006/968/WE z dnia 15 grudnia 2006 r. wykonująca rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 w odniesieniu do wytycznych i procedur elektronicznej identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz	2018
Dyrektywa Rady 2008/71/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie identyfikacji i rejestracji świń	2018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/262 z dnia 17 lutego 2015 r. określające, na podstawie dyrektyw Rady 90/427/EWG i 2009/156/WE, zasady dotyczące metod identyfikacji koniowatych (rozporządzenie w sprawie paszportu konia)	2018
produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego
Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność	2019
Dyrektywa 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniająca decyzję Rady 90/424/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 92/117/EWG	2019
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego)	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 749/2011 z dnia 29 lipca 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 142/2011 w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy	2018
Środki mające zastosowanie do pasz i dodatków paszowych
dyrektywa Rady 90/167/EWG z dnia 26 marca 1990 r. ustanawiająca warunki przygotowania, wprowadzania do obrotu i użycia pasz leczniczych we Wspólnocie;	2019
Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych;	2018
Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt	2018
Dyrektywa 2004/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. zmieniająca dyrektywę 2001/82/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych	2018
Zalecenie Komisji 2004/704/WE z dnia 11 października 2004 r. w sprawie monitorowania poziomu tła dioksyn i dioksynopochodnych polichlorowanych bifenyli (PCB) w paszach	2018
Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 378/2005 z dnia 4 marca 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie obowiązków i zadań laboratorium referencyjnego Wspólnoty dotyczących wniosków o wydanie zezwolenia na stosowanie dodatków paszowych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1876/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczące tymczasowego i stałego zezwolenia na niektóre dodatki paszowe	2018
Dyrektywa Komisji 2008/38/WE z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiająca wykaz planowanych zastosowań pasz zwierzęcych przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 429/2008 z dnia 25 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie sporządzania i przedstawiania wniosków oraz oceny dodatków paszowych i udzielania zezwoleń na dodatki paszowe	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylające dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1270/2009 z dnia 21 grudnia 2009 r. dotyczące stałych zezwoleń na stosowanie niektórych dodatków paszowych	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 892/2010 z dnia 8 października 2010 r. w sprawie statusu niektórych produktów odnośnie do dodatków paszowych objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
Zalecenie Komisji 2011/25/UE z dnia 14 stycznia 2011 r. ustanawiające wytyczne dotyczące rozróżnienia pomiędzy materiałami paszowymi, dodatkami paszowymi, produktami biobójczymi i weterynaryjnymi produktami leczniczymi	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 68/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych	2018
Dobrostan zwierząt
Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony kur niosek	2018
Dyrektywa Komisji 2002/4/WE z dnia 30 stycznia 2002 r. w sprawie rejestracji zakładów hodujących kury nioski, objętych dyrektywą Rady 1999/74/WE	2018
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97	2019
Decyzja Komisji 2006/778/WE z dnia 14 listopada 2006 r. dotycząca minimalnych wymagań w odniesieniu do gromadzenia informacji w trakcie kontroli zakładów produkcyjnych, w których trzymane są pewne zwierzęta gospodarskie	2018
Dyrektywa Rady 2007/43/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie ustanowienia minimalnych zasad dotyczących ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa	2018
Dyrektywa Rady 2008/119/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony cieląt	2018
Dyrektywa Rady 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony świń	2018
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania	2019
Decyzja wykonawcza Komisji 2013/188/UE z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań dotyczących niedyskryminacyjnych kontroli przeprowadzanych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97	2018
Rozdział III - Środki fitosanitarne
Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych	2018
Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych	2018
Dyrektywa Rady 69/464/EWG z dnia 8 grudnia 1969 r. w sprawie zwalczania raka ziemniaczanego	2020
Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji	2019
Dyrektywa Komisji 92/105/EWG z dnia 3 grudnia 1992 roku ustanawiająca stopień normalizacji w odniesieniu do "paszportów" roślin używanych przy przemieszczaniu niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w obrębie Wspólnoty i ustanawiająca szczegółowe procedury dotyczące wydawania takich "paszportów" roślin oraz warunki i szczegółowe procedury dotyczące ich wymiany	2020
Dyrektywa Komisji 93/51/EWG z dnia 24 czerwca 1993 roku ustanawiająca zasady przemieszczania niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów przez strefę chronioną oraz przemieszczania takich roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów pochodzących ze strefy chronionej oraz przemieszczanych w jej obrębie	2020
Dyrektywa Rady 93/85/EWG z dnia 4 października 1993 roku w sprawie zwalczania bakteriozy pierścieniowej ziemniaka	2020
Dyrektywa Komisji 94/3/WE z dnia 21 stycznia 1994 r. ustanawiająca procedurę powiadamiania o przejęciu przesyłki lub organizmu szkodliwego z państw trzecich i przedstawiających bezpośrednie zagrożenie fitosanitarne	2019
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1238/95 z dnia 31 maja 1995 r. ustanawiające zasady wykonawcze stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do opłat na rzecz Wspólnotowego Urzędu Odmian Roślin	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1768/95 z dnia 24 lipca 1995 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie odstępstwa rolnego przewidzianego w art. 14 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin	2020
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2506/95 z dnia 25 października 1995 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin	2020
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2470/96 z dnia 17 grudnia 1996 r. przewidujące przedłużenie okresu ochrony wspólnotowym prawem dotyczącym odmian roślin w odniesieniu do ziemniaków	2020
Dyrektywa Komisji 97/46/WE z dnia 25 lipca 1997 r. zmieniająca dyrektywę 95/44/WE ustanawiającą warunki, zgodnie z którymi niektóre organizmy szkodliwe, rośliny, produkty roślinne i inne wymienione w załącznikach I-V do dyrektywy Rady 77/93/EWG mogą być wprowadzane do Wspólnoty lub niektórych jej stref ochronnych lub przemieszczane we Wspólnocie lub w takich strefach celem przeprowadzenia prób lub do celów naukowobadawczych i do prowadzenia prac nad tworzeniem odmian roślin	2021
Dyrektywa Komisji 98/22/WE z dnia 15 kwietnia 1998 r. ustanawiająca minimalne warunki przeprowadzania kontroli zdrowia roślin we Wspólnocie w punktach kontroli innych niż te w miejscu przeznaczenia, dotyczące roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów przywożonych z państw trzecich	2019
Dyrektywa Rady 98/56/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych	2018
Dyrektywa Rady 98/57/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie kontroli organizmu Ralstonia sola-nacearum (Smith), Yabuuchi i wsp.	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2605/98 z dnia 3 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1768/95 ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie odstępstwa rolnego przewidzianego w art. 14 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin	2020
Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie	2019
Dyrektywa Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka	2018
Dyrektywa Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw	2018
Dyrektywa Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków	2018
Dyrektywa Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych	2018
decyzja Rady 2003/17/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie równoważności inspekcji polowych stosowanych w państwach trzecich w uprawach nasiennych roślin uprawnych oraz w sprawie równoważności materiału siewnego wyprodukowanego w państwach trzecich,	2018
Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniające dyrektywę 2001/18/WE	2019
Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów	2021
Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt	2018
Dyrektywa Komisji 2004/102/WE z dnia 5 października 2004 r. zmieniająca załączniki II, III, IV i V do dyrektywy Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie	2019
Dyrektywa Komisji 2004/103/WE z dnia 7 października 2004 r. w sprawie kontroli tożsamości i zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE, które mogą być przeprowadzane w miejscu innym niż miejsce wprowadzenia do Wspólnoty lub w miejscu znajdującym się w pobliżu oraz określającej wymogi odnoszące się do wymienionych kontroli	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1756/2004 z dnia 11 października 2004 r. określające szczegółowe warunki dla wymaganych dowodów oraz kryteria rodzaju i poziomu redukcji kontroli zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE	2020
Dyrektywa Komisji 2004/105/WE z dnia 15 października 2004 r. określająca wzory urzędowych świadectw fitosanitarnych lub świadectw fitosanitarnych ponownego wywozu towarzyszących roślinom, produktom roślinnym lub innym produktom z państw trzecich wymienionych w dyrektywie Rady 2000/29/WE	2019
Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG	2020
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 217/2006 z dnia 8 lutego 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do upoważnienia państw członkowskich do pozwolenia na tymczasowe wprowadzenie do obrotu materiału siewnego, który nie spełnia wymogów w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania	2018
Dyrektywa Rady 2007/33/WE z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie zwalczania mątwików tworzących cysty na ziemniaku i uchylająca dyrektywę 69/465/EWG	2020
Decyzja Komisji 2008/495/WE z dnia 7 maja 2008 r. dotycząca tymczasowego zakazu stosowania i sprzedaży w Austrii zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy (Zea mays L. linii MON810) zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
Dyrektywa Komisji 2008/61/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca warunki, zgodnie z którymi niektóre organizmy szkodliwe, rośliny, produkty roślinne i inne wymienione w załącznikach I-V do dyrektywy Rady 2000/29/WE mogą być wprowadzane do Wspólnoty lub niektórych jej stref ochronnych lub przemieszczane we Wspólnocie lub w takich strefach celem przeprowadzenia prób lub do celów naukowobadawczych i do prowadzenia prac nad tworzeniem odmian roślin	2020
Dyrektywa Rady 2008/72/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż nasiona	2018
Dyrektywa Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców	2018
Decyzja Komisji 2009/244/WE z dnia 16 marca 2009 r. dotycząca wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, goździka (Dianthus caryop-hyllus L., linia 123.8.12), genetycznie zmodyfikowanego w celu uzyskania koloru kwiatu	2018
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/41/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie (wersja przekształcona)	2018
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2009 z dnia 17 września 2009 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do postępowania przed Wspólnotowym Urzędem Ochrony Odmian Roślin	2020
Decyzja Komisji 2009/770/WE z dnia 13 października 2009 r. ustanawiająca standardowe formaty sprawozdań na potrzeby przedstawiania wyników monitorowania zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie jako produktów lub w ich składzie w celu wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	2018
dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów;	2018
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG	2020
Decyzja Komisji 2010/135/UE z dnia 2 marca 2010 r. dotycząca wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, produktu ziemniaczanego (Sola-num tuberosum L. linii EH92-527-1) zmodyfikowanego genetycznie w celu zwiększenia zawartości amylopektyny stanowiącej składnik skrobi	2018
Zalecenie Komisji 2010/C 200/01 z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie wytycznych w zakresie opracowywania krajowych środków dotyczących współistnienia upraw i mających na celu zapobieżenie niezamierzonemu występowaniu GMO w uprawach konwencjonalnych i ekologicznych	2018
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 188/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do procedury oceny substancji czynnych, które nie znalazły się w obrocie dwa lata po notyfikacji przedmiotowej dyrektywy	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 541/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zatwierdzonego wykazu substancji czynnych	2020
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 547/2011 z dnia 8 czerwca 2011 r. wykonujące rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wymogów w zakresie etykietowania środków ochrony roślin	2020
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 544/2011 z dnia 10 czerwca 2011 r. wykonujące rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących danych dla substancji czynnych	2020
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 545/2011 z dnia 10 czerwca 2011 r. wykonujące rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących danych dla środków ochrony roślin	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 702/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej proheksadion, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 703/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej azoksystrobina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 704/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej azymsulfuron, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 705/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej imazalil, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 706/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej profoksydim, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 736/2011 z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej fluroksypyr, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 740/2011 z dnia 27 lipca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej bispirybak, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 786/2011 z dnia 5 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej 1-naftyloacetamid, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/941/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 787/2011 z dnia 5 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej kwas 1-naftylooctowy, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/941/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 788/2011 z dnia 5 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej fluazifop-P, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/934/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 797/2011 z dnia 9 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej spiroksamina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 798/2011 z dnia 9 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej oksyfluorofen, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/934/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 800/2011 z dnia 9 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej teflutryna, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/934/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 807/2011 z dnia 10 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej triazoksyd, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 810/2011 z dnia 11 sierpnia 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej krezoksym metylu, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 974/2011 z dnia 29 września 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej akrynatryna, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/934/WE	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 993/2011 z dnia 6 października 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej 8-hydroksychinolina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1143/2011 z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej prochloraz, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 i decyzji Komisji 2008/934/WE	2020
Decyzja wykonawcza Komisji 2011/787/UE z dnia 29 listopada 2011 r. upoważniająca państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. w odniesieniu do Egiptu	2020
Decyzja wykonawcza Komisji 2012/138/UE z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Ano-plophora chinensis (Forster)	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 359/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej metam, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Decyzja wykonawcza Komisji 2012/340/UE z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia na mocy dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do inspekcji polowej pod nadzorem urzędowym dla elitarnego materiału siewnego i materiału siewnego wyhodowanego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny	2018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 582/2012 z dnia 2 lipca 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej bifentryna, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 589/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej fluksapyroksad, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 595/2012 z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej fenpyrazamina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 746/2012 z dnia 16 sierpnia 2012 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej Adoxophyes orana granulovirus, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Decyzja wykonawcza Komisji 2012/535/UE z dnia 26 września 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec)	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 485/2013 z dnia 24 maja 2013 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w odniesieniu do warunków zatwierdzania substancji czynnych: klotianidyna, tiametoksam i imidachlopryd oraz zabraniające stosowania i sprzedaży nasion zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi te substancje czynne.	2018
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/20/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określająca unijne klasy sadzeniaków elitarnych i kwalifikowanych oraz warunki i oznaczenia stosowane dla tych klas	2018
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/21/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określająca minimalne warunki i unijne klasy sadzeniaków przedbazowych	2018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 632/2014 z dnia 13 maja 2014 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej flubendiamid, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 571/2014 z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie zatwierdzenia substancji czynnej ipkonazol, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, oraz zmiany załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011	2020
Decyzja wykonawcza Komisji 2014/362/UE z dnia 13 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2009/109/WE w sprawie zorganizowania czasowego doświadczenia mającego na celu ustanowienie pewnych odstępstw w odniesieniu do wprowadzenia do obrotu mieszanek materiału siewnego przeznaczonych na cele pastewne zgodnie z dyrektywą Rady 66/401/EWG	2018
Decyzja wykonawcza Komisji 2014/367/UE z dnia 16 czerwca 2014 r. zmieniająca dyrektywę Rady 2002/56/WE w odniesieniu do terminu wyznaczonego w art. 21 ust. 3, przed upływem którego państwa członkowskie są upoważnione do przedłużenia okresu ważności decyzji w sprawie równoważności sadzeniaków pochodzących z państw trzecich	2018
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/83/UE z dnia 25 czerwca 2014 r. zmieniająca załączniki I, II, III, IV i V do dyrektywy Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie	2019
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/96/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wymagań dotyczących etykietowania, plombowania i pakowania materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych oraz roślin sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców, który to materiał i rośliny są objęte zakresem dyrektywy Rady 2008/90/WE	2018
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/97/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do rejestracji dostawców i odmian oraz w odniesieniu do wspólnego wykazu odmian	2018
Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/98/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących rodzajów i gatunków roślin sadowniczych, o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy, szczegółowych wymogów wobec dostawców oraz szczegółowych zasad dotyczących inspekcji urzędowych	2018
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG	2018
Rozporządzenie (WE) nr 1946/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie transgranicznego przemieszczania organizmów genetycznie zmodyfikowanych	2018
(1) "Przyjęcie" oznacza datę wdrożenia określoną w odpowiednim akcie prawnym opublikowanym w "Dzienniku Urzędowym Ukrainy" lub "Kurierze Rządowym" lub opublikowanym na oficjalnej stronie internetowej ukraińskiej służby państwowej ds. bezpieczeństwa żywności i ochrony konsumentów ze skutkiem natychmiastowym lub z zachowaniem określonego okresu przejściowego.

ZAŁĄCZNIK  VI

DO ROZDZIAŁU 4

WYKAZ CHORÓB ZWIERZĄT I ZWIERZĄT AKWAKULTURY PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZGŁASZANIA ORAZ ZWALCZANYCH SZKODNIKÓW, OD KTÓRYCH DANE REGIONY MOŻNA UZNAĆ ZA WOLNE

ZAŁĄCZNIK  VI-A

DO ROZDZIAŁU 4

CHOROBY ZWIERZĄT I RYB PODLEGAJĄCE OBOWIĄZKOWI ZGŁASZANIA, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH UZNANO STATUS STRON I MOŻNA PODEJMOWAĆ DECYZJE DOTYCZĄCE REGIONALIZACJI

1. Pryszczyca

2. Choroba pęcherzykowa świń

3. Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej

4. Afrykański pomór koni

5. Afrykański pomór świń

6. Choroba niebieskiego języka

7. Grypa ptaków

8. Rzekomy pomór drobiu (NCD)

9. Pomór bydła

10. Klasyczny pomór świń

11. Zaraza płucna bydła

12. Pomór małych przeżuwaczy

13. Ospa owiec i kóz

14. Gorączka doliny Rift

15. Guzowata choroba skóry bydła

16. Wenezuelskie wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia koni

17. Nosacizna

18. Zaraza stadnicza

19. Enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń

20. Zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN)

21. Wirusowa posocznica krwotoczna ryb łososiowatych (VHS)

22. Zakaźna anemia łososia (ISA)

23. Bonamia ostreae

24. Marteilia refringens

ZAŁĄCZNIK  VI-B

DO ROZDZIAŁU 4

UZNANIE STATUSU SZKODNIKA, OBSZARÓW WOLNYCH OD SZKODNIKA ORAZ STREF CHRONIONYCH

A. Uznanie statusu szkodnika

Każda ze Stron sporządza i przekazuje wykaz zwalczanych szkodników w oparciu o następujące zasady:

1. Szkodniki, których występowania nie stwierdzono w żadnej części jej terytorium;

2. Szkodniki, których występowanie stwierdzono w części jej terytorium i pod urzędową kontrolą;

3. Szkodniki, których występowanie stwierdzono w części jej terytorium, pod urzędową kontrolą i dla których ustanowiono obszary wolne od szkodników/strefy chronione.

O każdej zmianie w wykazie niezwłocznie powiadamia się drugą Stronę, chyba że powiadomiono właściwą organizację międzynarodową.

B. Uznanie obszarów wolnych od szkodników i stref chronionych

Strony uznają pojęcie obszarów wolnych od szkodników oraz ich stosowanie zgodne z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, zmienianymi od czasu do czasu, oraz obszary chronione.

ZAŁĄCZNIK  VII

DO ROZDZIAŁU 4

REGIONALIZACJA/PODZIAŁ NA STREFY, OBSZARY WOLNE OD SZKODNIKÓW I STREFY CHRONIONE

A. Choroby zwierząt i zwierząt akwakultury

1. Choroby zwierząt

Podstawowym elementem uznawania statusu chorobowego zwierząt Strony lub jej regionu jest Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE. Podstawą decyzji w sprawie regionalizacji dotyczących chorób zwierząt jest Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE.

2. Choroby zwierząt akwakultury

Podstawą decyzji w sprawie regionalizacji dotyczących chorób zwierząt akwakultury jest Kodeks zdrowia zwierząt wodnych OIE.

B. Szkodniki

Kryteria ustanawiania obszarów wolnych od szkodników lub stref chronionych w odniesieniu do niektórych szkodników są zgodne z przepisami:

- Międzynarodowego Standardu dla Środków Fitosanitarnych nr 4 FAO dotyczącego wymogów ustanawiania obszarów wolnych od szkodników oraz definicji odpowiednich Międzynarodowych Standardów dla Środków Fitosanitarnych, albo

- art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2000/29/WE.

C. Kryteria uznawania szczególnego statusu chorób zwierząt na terytorium lub w regionie Strony

1. W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu uzna, że jej terytorium lub jego część jest wolna od choroby zwierząt innej niż te wymienione w dodatku III A, przedstawia ona Stronie dokonującej wywozu odpowiednie dokumenty uzupełniające, określające w szczególności następujące kryteria:

- charakter choroby oraz historię jej występowania na swoim terytorium,

- wyniki testów nadzoru, oparte na badaniach serologicznych, mikrobiologicznych, patologicznych lub epidemiologicznych oraz na fakcie, że choroba musi z mocy prawa podlegać zgłoszeniu właściwym organom,

- okres, w którym przeprowadzano kontrole,

- w stosownych przypadkach, okres czasu, w którym zakazano szczepień przeciwko tej chorobie oraz obszar geograficzny objęty zakazem,

- uzgodnienia dotyczące potwierdzenia braku występowania choroby.

2. Dodatkowe gwarancje, ogólne lub szczególne, jakie mogą być wymagane przez Stronę dokonującą przywozu, nie mogą przekraczać tych, które Strona dokonująca przywozu wdraża na poziomie krajowym.

3. Strony powiadamiają się wzajemnie o wszelkich zmianach kryteriów określonych w ust. 1, które odnoszą się do choroby. Dodatkowe gwarancje określone zgodnie z ust. 2 mogą w świetle takiego powiadomienia zostać zmienione lub wycofane przez Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  VIII

DO ROZDZIAŁU 4

TYMCZASOWE ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW

Warunki i postanowienia dotyczące tymczasowego zatwierdzania przedsiębiorstw

1. Tymczasowe zatwierdzanie przedsiębiorstw oznacza, że Strona dokonująca przywozu do celów przywozu zatwierdza tymczasowo przedsiębiorstwa Strony dokonującej wywozu na podstawie właściwych gwarancji dostarczonych przez tę Stronę, bez wcześniejszego przeprowadzania inspekcji przez Stronę dokonującą przywozu poszczególnych przedsiębiorstw zgodnie z postanowieniami ust. 4. Zgodnie z tą samą procedurą oraz na takich samych warunkach Strony zmieniają lub uzupełniają wykaz przewidziany w ust. 2 w celu uwzględnienia nowych wniosków i otrzymanych gwarancji. Jedynie w odniesieniu do pierwotnego wykazu weryfikacja może stanowić część procedury zgodnie z postanowieniami ust. 4 lit. d).

2.1. Tymczasowe zatwierdzenie początkowo ograniczone jest do następujących kategorii przedsiębiorstw:

2.1.1. Przedsiębiorstwa prowadzące działalność związaną z produktami pochodzenia zwierzęcego przeznaczonymi do spożycia przez ludzi:

- Rzeźnie świeżego mięsa gospodarskich zwierząt kopytnych, drobiu i zajęczaków oraz dziczyzny hodowlanej (załącznik IV-A, część I)

- Zakłady przetwórstwa dziczyzny

- Zakłady rozbioru

- Zakłady wytwarzające mięso mielone, przetwory mięsne, mięso mechanicznie oddzielone (MOM) i produkty mięsne

- Zakłady oczyszczania i wysyłki żywych małży Przedsiębiorstwa prowadzące działalność związaną z:

- produktami jajecznymi

- produktami mlecznymi

- produktami rybołówstwa

- poddanymi obróbce żołądkami, pęcherzami i jelitami

- żelatyną i kolagenem

- olejem z ryb

- statkami przetwórniami

- statkami chłodniami

2.1.2 Zatwierdzone lub zarejestrowane przedsiębiorstwa wytwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego oraz główne kategorie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi

Typ zatwierdzonych lub zarejestrowanych przedsiębiorstw i zakładów	Produkt
Rzeźnie	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do karmienia zwierząt futerkowych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do produkcji karmy dla zwierząt domowych
	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do wyrobu produktów pochodnych stosowanych poza łańcuchem paszowym
Typ zatwierdzonych lub zarejestrowanych przedsiębiorstw i zakładów	Produkt
Zakłady mleczarskie	Mleko, produkty na bazie mleka oraz produkty pochodne mleka
	Siara i produkty z siary
Inne zakłady zbierania lub przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego (na przykład materiałów nieprzetworzonych/niepoddanych obróbce)	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Niepoddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Poddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do wytwarzania produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów wolnych od afrykańskiego pomoru świń
	Kości i produkty kostne (z wyjątkiem mączki kostnej), rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogów) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do wykorzystania innego niż materiał paszowy, nawozy organiczne lub polepszacze gleby
	Rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogu) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do produkcji nawozów organicznych i polepszaczy gleby
	Żelatyna nieprzeznaczona do spożycia przez ludzi stosowana w przemyśle fotograficznym
	Wełna i włosy
	Poddane obróbce pióra, ich części oraz puch
Zakłady przetwórcze	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Produkty z krwi, które można wykorzystać jako materiał paszowy
	Poddane obróbce skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Poddane obróbce skóry i skórki przeżuwaczy i zwierząt koniowatych (21 dni)
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów, które nie są wolne od afrykańskiego pomoru świń
	Olej z ryb do wykorzystania jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Tłuszcze wytopione do użycia jako materiały paszowe
	Tłuszcze wytopione do niektórych zastosowań poza łańcuchem paszowych dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Żelatyna lub kolagen do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
Typ zatwierdzonych lub zarejestrowanych przedsiębiorstw i zakładów	Produkt
	Hydrolizat białkowy, fosforan diwapnia lub Fosforan trójwapniowy do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Pszczele produkty uboczne przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pszczelarstwie
	Pochodne tłuszczów do użycia poza łańcuchem paszowym
	Pochodne tłuszczów do użycia jako pasza lub poza łańcuchem paszowym
	Produkty jaj, które można wykorzystać jako materiał paszowy
Zakłady wytwarzające karmę dla zwierząt domowych (w tym zakłady wytwarzające gryzaki dla psów i dodatki smakowe)	Karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Przetworzona karma dla zwierząt domowych inna niż karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Gryzaki dla psów
	Surowa karma dla zwierząt domowych do bezpośredniej sprzedaży
	Dodatki smakowe do wykorzystania w produkcji karmy dla zwierząt domowych
Zakłady wytwarzające trofea myśliwskie	Poddane obróbce trofea myśliwskie i inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych, składające się wyłącznie z kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, zębów, skór lub skórek
	Trofea myśliwskie lub inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych składające się z całych części anatomicznych, niepoddane obróbce
Zakłady lub wytwórnie wytwarzające produkty pośrednie	Wyroby pośrednie
Nawozy i środki uszlachetniające glebę	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Przetworzony obornik, produkty pochodne z przetworzonego obornika i guano nietoperzy
Magazynowanie produktów pochodnych	Wszystkie produkty pochodne

3. Strona dokonująca przywozu opracowuje wykazy tymczasowo zatwierdzonych przedsiębiorstw, o których mowa w pkt 2.1.1, oraz udostępnia te wykazy publicznie.

4. Warunki i procedury tymczasowego zatwierdzania:

a) Jeżeli przywóz danego produktu zwierzęcego ze Strony dokonującej wywozu został zatwierdzony przez Stronę dokonująca przywozu oraz odpowiednie warunki przywozu i wymogi w zakresie certyfikacji dla danych produktów zostały ustanowione;

b) Jeżeli właściwy organ Strony dokonującej wywozu dostarczył Stronie dokonującej przywozu zadowalające gwarancje, że przedsiębiorstwa umieszczone w jego wykazie lub wykazach spełniają odpowiednie wymogi dotyczące zdrowia Strony dokonującej przywozu oraz oficjalnie zatwierdził przedsiębiorstwa umieszczone w wykazie do wywozu do Strony dokonującej przywozu;

c) Właściwy organ Strony dokonującej wywozu musi mieć rzeczywiste uprawnienia do zawieszenia działalności związanej z wywozem do Strony dokonującej przywozu z przedsiębiorstwa, dla którego organ ten dostarczył gwarancje, w przypadku niezgodności ze wspomnianymi gwarancjami.

d) Weryfikacja, zgodnie z postanowieniami art. 71 Układu, prowadzona przez Stronę dokonującą przywozu może być częścią procedury tymczasowego zatwierdzenia. Weryfikacja ta dotyczy struktury i organizacji właściwego organu odpowiedzialnego za zatwierdzenie przedsiębiorstwa, jak również uprawnień dostępnych temu właściwemu organowi oraz gwarancji, jakie może on zapewnić w kwestii wdrożenia przepisów Strony dokonującej przywozu. Kontrole te mogą obejmować inspekcje na miejscu pewnej reprezentatywnej liczby przedsiębiorstw, umieszczonych w wykazie lub wykazach dostarczonych przez Stronę dokonującą wywozu.

Uwzględniając szczególny charakter podziału kompetencji w Unii Europejskiej, takie weryfikacje w Unii Europejskiej mogą dotyczyć poszczególnych państw członkowskich.

e) W oparciu o wyniki weryfikacji przewidzianej w lit. d), Strona dokonująca przywozu może zmienić istniejący wykaz przedsiębiorstw.

ZAŁĄCZNIK  IX

DO ROZDZIAŁU 4

PROCEDURA OKREŚLANIA RÓWNOWAŻNOŚCI

1. Zasady

a) Równoważność może być ustalana dla środka indywidualnego lub dla grup środków lub systemów związanych z danym towarem lub kategoriami towarów lub wszystkimi towarami.

b) Rozważanie przez Stronę dokonującą przywozu równoważności wniosku Strony dokonującej wywozu o uznanie jej środków w odniesieniu do konkretnego towaru nie może być powodem zakłóceń w handlu ani zawieszenia trwającego przywozu danego towaru ze Strony dokonującej wywozu;

c) Określenie równoważności środków jest procesem angażującym obie Strony, Stronę dokonującą przywozu i Stronę dokonującą wywozu. Procedura ta polega na obiektywnym wykazaniu równoważności poszczególnych środków przez Stronę dokonującą wywozu oraz na obiektywnej ocenie w celu ewentualnego uznania równoważności przez Stronę dokonującą przywozu;

d) Ostateczne uznanie równoważności odpowiednich środków Strony dokonującej wywozu należy wyłącznie do Strony dokonującej przywozu.

2. Warunki wstępne

a) Procedura zależy od statusu zdrowotnego i statusu dotyczącego szkodników, prawodawstwa oraz skuteczności systemu inspekcji i kontroli związanego z towarem w Stronie dokonującej wywozu. W tym celu uwzględnia się prawodawstwo w sektorze, którego to dotyczy, jak również strukturę właściwego organu Strony dokonującej wywozu, łańcuch decyzyjny, władze, procedury i środki operacyjne oraz realizację obowiązków właściwych organów w kwestii inspekcji i kontroli, w tym poziom egzekwowania przepisów związany z towarem oraz regularność i szybkość przekazywania informacji Stronie dokonującej przywozu w przypadku zidentyfikowania zagrożeń. Uznanie to może być wsparte dokumentacją, weryfikacją i wcześniejszymi dokumentami;

b) Strony wszczynają procedurę ustalania równoważności w oparciu o priorytety ustanowione w art. 66 ust. 4 Układu.

c) Strona dokonująca wywozu może wszcząć procedurę jedynie wtedy, gdy żadne środki ochronne wprowadzone przez Stronę dokonującą przywozu nie mają zastosowania do Strony dokonującej wywozu w odniesieniu do towaru.

3. Procedura

a) Strona dokonująca wywozu wszczyna procedurę poprzez złożenie do Strony dokonującej przywozu wniosku o uznanie równoważności środka indywidualnego lub grup środków lub systemów dla towaru lub kategorii towarów w sektorze lub podsektorze lub dla wszystkich towarów;

b) W stosownych przypadkach wniosek ten obejmuje również wniosek i wymagane dokumenty o zatwierdzenie przez Stronę dokonującą przywozu na podstawie równoważności jakiegokolwiek programu lub planu Strony dokonującej wywozu, wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu, jako warunek zezwolenia na przywóz tego towaru lub kategorii towarów;

c) Z tym wnioskiem Strona dokonująca wywozu:

(i) wyjaśnia znaczenie tego towaru lub kategorii towarów dla handlu;

(ii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, do których może się zastosować, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przywozu Strony dokonującej przywozu, mających zastosowanie do tego towaru lub kategorii towarów;

(iii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, dla których stara się o równoważność, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przywozu Strony dokonującej przywozu, mających zastosowanie do tego towaru lub kategorii towarów;

d) W odpowiedzi na ten wniosek Strona dokonująca przywozu wyjaśnia całkowite i poszczególne cele i ich uzasadnienie, leżące u podstaw jej środków, w tym określenie ryzyka;

e) Wraz z tym wyjaśnieniem Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o powiązaniach środków krajowych i warunków przywozu tego towaru lub kategorii towarów;

f) Strona dokonująca wywozu obiektywnie wykazuje Stronie dokonującej przywozu, że środki, jakie określiła, są równoważne warunkom przywozu tego towaru lub kategorii towarów;

g) Strona dokonująca przywozu ocenia obiektywnie wykazanie równoważności przez Stronę dokonującą wywozu;

h) Strona dokonująca przywozu decyduje, czy równoważność została osiągnięta czy nie;

i) Strona dokonująca przywozu dostarcza Stronie dokonującej wywozu wszelkie wyjaśnienia i dane uzupełniające, dotyczące jej uzasadnień i decyzji, jeżeli wymaga tego Strona dokonująca wywozu;

4. Wykazanie równoważności środków przez Stronę dokonującą wywozu i ocena tego wykazania przez Stronę dokonującą przywozu

a) Strona dokonująca wywozu obiektywnie wykazuje równoważność dla każdego określonego środka Strony dokonującej wywozu w jej warunkach przywozu. W stosownych przypadkach równoważność zostaje obiektywnie wykazana dla każdego planu lub programu, wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu, jako warunek dopuszczenia do przywozu (na przykład plany w zakresie kontroli pozostałości substancji chemicznych itp.).

b) Obiektywne wykazanie i ocena w tym kontekście powinny być oparte, na ile to możliwe, na:

- uznanych normach międzynarodowych; lub normach opartych na odpowiednich dowodach naukowych; lub

- ocenie ryzyka; lub

- obiektywnych wcześniej udokumentowanych doświadczeniach; oraz

- statusie prawnym lub poziomie statusu administracyjnego środków; oraz

- poziomie wdrożenia i egzekwowania, w szczególności na podstawie:

- odpowiednich wyników programów kontroli i monitoringu;

- wyników inspekcji Strony dokonującej wywozu;

- wyników analizy przy użyciu uznanych metod analizy;

- wyników weryfikacji i kontroli przywozu przez Stronę dokonującą przywozu;

- realizacji obowiązków właściwych organów Strony dokonującej wywozu; oraz

- wcześniejszych doświadczeń.

5. Decyzja Strony dokonującej przywozu

W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu dochodzi do negatywnego wniosku, dostarcza ona Stronie dokonującej wywozu szczegółowych i uzasadnionych wyjaśnień.

6. W przypadku roślin i produktów roślinnych równoważność środków fitosanitarnych opiera się na odpowiednich Międzynarodowych Standardach dla Środków Fitosanitarnych.

ZAŁĄCZNIK  X

DO ROZDZIAŁU 4

WYTYCZNE DOTYCZĄCE PRZEPROWADZANIA WERYFIKACJI

Weryfikacje mogą być przeprowadzane na podstawie audytów lub kontroli na miejscu. Dla celów niniejszego załącznika:

a) określenie "podmiot audytu" oznacza Stronę podlegającą weryfikacji;

b) określenie "audytor" oznacza Stronę, która przeprowadza weryfikację.

1. Zasady ogólne weryfikacji

1.1. Weryfikacje powinny być przeprowadzane we współpracy między audytorem a podmiotem audytu, zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika.

1.2. Weryfikacje powinny mieć na celu sprawdzenie skuteczności kontroli przeprowadzanych przez podmiot audytu, a nie odrzucanie poszczególnych zwierząt, grup zwierząt, przesyłek przedsiębiorstw spożywczych lub pojedynczych części zamówienia zawierających rośliny lub produkty roślinne. W przypadku gdy w wyniku weryfikacji ujawnione zostanie poważne ryzyko dla zdrowia zwierząt, roślin lub człowieka, podmiot audytu natychmiast podejmuje działania naprawcze. Proces może obejmować analizę odnośnych przepisów, metody wykonania, oceny wyników końcowych, poziomu zgodności i późniejszych działań korygujących.

1.3. Częstotliwość weryfikacji powinna być oparta na stopniu realizacji. Niski poziom realizacji powinien skutkować zwiększeniem częstotliwości weryfikacji; niezadowalające wyniki muszą zostać poprawione przez podmiot audytu, tak, aby spełnić oczekiwania audytora.

1.4. Weryfikacje i decyzje na nich oparte odpowiednio przeprowadza się i podejmuje w sposób przejrzysty i spójny bez zbędnej zwłoki oraz w nie mniej korzystny sposób w odniesieniu do przywożonych produktów niż w przypadku produktów krajowych.

2. Zasady odnoszące się do audytora

Audytorzy powinni przygotować plan, zgodny w stosownych przypadkach z uznanymi międzynarodowymi standardami, obejmujący następujące punkty:

2.1. przedmiot, stopień wnikliwości i zakres weryfikacji;

2.2. datę i miejsce weryfikacji, wraz z harmonogramem, obejmującym również kwestię sprawozdania końcowego;

2.3. język lub języki, w których prowadzona będzie weryfikacja i sporządzane sprawozdanie;

2.4. tożsamość audytorów, w tym, w przypadku prowadzenia weryfikacji przez zespoły, osoby prowadzącej zespół. Specjalistyczne umiejętności zawodowe mogą być wymagane w celu prowadzenia weryfikacji szczególnych programów i systemów;

2.5. w stosownych przypadkach harmonogram spotkań z urzędnikami i wizyt w przedsiębiorstwach lub obiektach. Dane dotyczące odwiedzanych przedsiębiorstw lub obiektów nie muszą być podawane z wyprzedzeniem;

2.6. z zastrzeżeniem postanowień dotyczących swobody przekazywania informacji, audytor musi przestrzegać obowiązku zachowania tajemnicy handlowej. Unika się konfliktów interesów;

2.7. poszanowanie przepisów regulujących ochronę zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz prawa operatora. Plan ten powinien podlegać wcześniejszemu przeglądowi z udziałem przedstawicieli podmiotu audytu.

3. Zasady odnoszące się do podmiotu audytu

Następujące zasady mają zastosowanie do działań podejmowanych przez podmiot audytu, w celu ułatwienia weryfikacji:

3.1. Podmiot audytu musi w pełni współpracować z audytorem i powinien wyznaczyć pracowników odpowiedzialnych za to zadanie.

Współpraca może obejmować na przykład:

- dostęp do wszystkich odpowiednich przepisów i norm;

- dostęp do programów zgodności i odpowiednich zapisów i dokumentów,

- dostęp do sprawozdań dotyczących audytu i inspekcji;

- dokumentację dotyczącą działań naprawczych i sankcji;

- ułatwianie dostępu do przedsiębiorstw.

3.2. Podmiot audytu musi dysponować udokumentowanym programem w celu wykazania audytorowi, że postępuje zgodnie z normami na spójnej i jednolitej podstawie.

4. Procedury

4.1. Posiedzenie otwierające

W posiedzeniu otwierającym powinni uczestniczyć przedstawiciele Stron. W trakcie tego posiedzenia audytor jest odpowiedzialny za dokonanie przeglądu planu weryfikacji i potwierdzenie, że odpowiednie środki, dokumenty i wszelkie inne konieczne elementy są dostępne w celu przeprowadzenia weryfikacji.

4.2. Przegląd dokumentów

Przegląd dokumentów może polegać na przeglądzie dokumentów i akt, o których mowa w ppkt 3.1, struktury i uprawnień podmiotu audytu oraz wszelkich stosownych zmianach w systemach inspekcji od wejścia w życie niniejszego Układu lub od poprzedniej weryfikacji, z naciskiem na wdrożenie elementów systemu inspekcji i certyfikacji zwierząt, produktów zwierzęcych, roślin lub produktów roślinnych, których to dotyczy. Może to obejmować badanie odpowiednich akt i dokumentów dotyczących inspekcji i certyfikacji.

4.3. Kontrole na miejscu

4.3.1. Decyzja włączająca to działanie powinna być oparta na ocenie ryzyka, biorąc pod uwagę czynniki, takie jak dane zwierzęta, produkty zwierzęce, rośliny lub produkty roślinne, historia przestrzegania wymogów przez sektor przemysłowy lub Stronę dokonującą wywozu, ilość produktu produkowanego i przywożonego lub wywożonego, zmiany w infrastrukturze i krajowych systemach inspekcji i certyfikacji.

4.3.2. Kontrole na miejscu mogą obejmować wizyty w obiektach produkcyjnych i wytwórczych, miejscach obróbki i przechowywania żywności oraz w laboratoriach w celu sprawdzenia zgodności z informacjami zawartymi w dokumentacji określonej w ppkt 4.2.

4.4. Czynności po przeprowadzeniu weryfikacji

W przypadku gdy czynności po przeprowadzeniu weryfikacji są prowadzone w celu zweryfikowania uzupełnienia braków, wystarczającym może być zbadanie wyłącznie tych punktów, co do których uznano, że wymagają poprawy.

5. Dokumenty robocze

Formularze do zgłaszania ustaleń i wniosków z audytu powinny być standardowe w najwyższym możliwym stopniu, w celu ujednolicenia weryfikacji oraz zapewnienia ich przejrzystości i efektywności. Dokumenty robocze mogą obejmować wszelkie wykazy elementów, podlegających ocenie. Wykazy te mogą obejmować:

- prawodawstwo;

- strukturę i działanie służby kontroli i certyfikacji;

- szczegóły dotyczące przedsiębiorstw i ich procedur roboczych, statystyki zdrowia, plany i wyniki kontroli wyrywkowych;

- działania mające na celu zachowanie zgodności i procedury;

- procedury składania sprawozdań i zażaleń, oraz

- programy szkoleniowe.

6. Spotkanie zamykające

W spotkaniu uczestniczą przedstawiciele Stron, w tym, w stosownych przypadkach, urzędników odpowiedzialnych za krajowe programy inspekcji i certyfikacji. W trakcie tego posiedzenia audytor przedstawia wyniki weryfikacji. Informacje przedstawiane są w sposób jasny i zwięzły, tak, aby wnioski z audytu były wyraźnie zrozumiałe. Plan działań dotyczący uzupełnienia wszelkich zidentyfikowanych braków sporządzany jest przez podmiot audytu, najlepiej wraz z docelowymi terminami zakończenia.

7. Sprawozdanie

Projekt sprawozdania z weryfikacji przekazywany jest podmiotowi audytu w ciągu 20 dni roboczych. Podmiot audytu ma 25 dni roboczych na przygotowanie uwag do projektu sprawozdania. Uwagi zgłoszone przez podmiot audytu są załączone oraz, w stosownych przypadkach, włączone do sprawozdania końcowego. Jednakże w przypadku gdy w trakcie weryfikacji wykryto znaczące ryzyko dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt lub roślin, podmiot audytu zostaje poinformowany o tym najszybciej, jak to możliwe oraz w każdym przypadku w ciągu 10 dni roboczych następujących po zakończeniu weryfikacji.

ZAŁĄCZNIK  XI

DO ROZDZIAŁU 4

KONTROLE PRZYWOZU I OPŁATY ZA INSPEKCJE

A. Zasady kontroli przywozu

Kontrole przywozu polegają na kontroli dokumentów, kontroli tożsamości i kontroli fizycznej.

W odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych, kontrole bezpośrednie i ich częstotliwość oparte są na ryzyku związanym z przywozem.

Przeprowadzając kontrolę do celów zdrowia roślin Strona dokonująca przywozu zapewnia, aby rośliny, produkty roślinne i inne towary oraz inne przedmioty zostały poddane starannej, urzędowej inspekcji, w całości albo na reprezentatywnej próbie, w celu upewnienia się, że nie są one zakażone przez szkodniki.

W przypadku gdy kontrole ujawnią brak zgodności z odpowiednimi standardami lub wymogami, Strona dokonująca przywozu wprowadza środki proporcjonalne do związanego z tym ryzyka. W każdym przypadku, gdy to możliwe, importer lub jego przedstawiciel ma dostęp do przesyłki oraz możliwość dostarczenia wszelkich istotnych informacji w celu udzielenia pomocy Stronie dokonującej przywozu w podjęciu ostatecznej decyzji dotyczącej przesyłki. Decyzja ta musi być proporcjonalna do poziomu ryzyka.

B. Częstotliwość kontroli bezpośrednich

B.1. Przywóz zwierząt i produktów zwierzęcych do Unii Europejskiej i Ukrainy

Rodzaj kontroli na granicy	Częstotliwość
1. Kontrole dokumentów	100 %
2. Kontrole tożsamości	100 %
3. Kontrole fizyczne
Żywe zwierzęta	100 %
Kategoria I produktów
Świeże mięso w tym podroby oraz produkty pochodzące od bydła, owiec, kóz, świń i koni określone w dyrektywie Rady 92/5/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. zmieniającej i uaktualniającej dyrektywę 77/99/EWG w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy produktami mięsnymi oraz zmieniającej dyrektywę 64/433/EWG	20 %
Produkty rybne w hermetycznie zamkniętych pojemnikach mających na celu utrzymanie ich w temperaturze otoczenia, ryby świeże i mrożone i suszone lub solone produkty rybołówstwa
Całe jaja
Smalec i wytopione tłuszcze
Osłonki zwierzęce
Jaja wylęgowe
Kategoria II produktów
Mięso drobiowe i drobiowe produkty mięsne
Mięso królicze, dziczyzna (mięso zwierząt łownych/mięso zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych) i jej produkty	50 %
Mleko i przetwory mleczne przeznaczone do spożycia przez ludzi
Produkty jaj
Rodzaj kontroli na granicy	Częstotliwość
Przetworzone białko zwierzęce przeznaczone do spożycia przez ludzi (100 % dla pierwszych sześciu przesyłek produktów masowych - dyrektywa Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG)
Produkty rybołówstwa inne niż wymienione w decyzji Komisji 2006/766/EWG ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa
Małże
Miód
Kategoria III produktów
Nasienie	Minimum 1 %
Zarodki	Maksimum 10 %
Obornik
Mleko i przetwory mleczne (nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi)
Żelatyna
Żabie udka i ślimaki
Kości i produkty kostne
Skóry i skórki
Szczeciny, wełna, włosy i pióra
Rogi i produkty z rogów, kopyta i produkty z kopyt
Produkty pszczelarskie
Trofea myśliwskie
Przetworzona karma dla zwierząt domowych
Surowiec do produkcji pokarmu dla zwierząt domowych
Surowiec, krew, produkty z krwi, gruczoły i organy do użytku farmaceutycznego lub technicznego
Siano i słoma
Patogeny
Przetworzone białko zwierzęce (w opakowaniach)
Przetworzone białko zwierzęce nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (luzem)	100 % za pierwsze sześć przesyłek (rozdział II pkt 10 i 11 załącznika VII do rozporządzenia nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi)

B.2. Przywóz żywności pochodzenia niezwierzęcego do Unii Europejskiej i Ukrainy

- Chilli (Capsicum annuum), rozgniatane lub mielone - ex 0904 20 90	10 % na barwniki Sudan z wszystkich państw trzecich
- Produkty na bazie chilli (curry) - 0910 91 05
- Kurkuma - 0910 30 00
(Żywność - suszone przyprawy)
- Czerwony olej palmowy - ex 1511 10 90

B.3. Przywóz do Unii Europejskiej i Ukrainy roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów

Dla roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE.

Strona dokonująca przywozu może przeprowadzić kontrole w celu zweryfikowania statusu fitosanitarnego przesyłki lub przesyłek.

Mogłaby zostać wprowadzona mniejsza częstotliwość kontroli zdrowia przywożonych roślin w odniesieniu do towarów objętych regulacjami z wyłączeniem roślin przeznaczonych do sadzenia.

ZAŁĄCZNIK  XII

DO ROZDZIAŁU 4

CERTYFIKACJA

A. Zasady certyfikacji

Rośliny i produkty roślinne oraz inne przedmioty:

W odniesieniu do certyfikacji roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów właściwe organy stosują zasady ustanowione w odpowiednich Międzynarodowych Standardach dla Środków Fitosanitarnych.

Zwierzęta i produkty zwierzęce:

1. Właściwe organy Stron zapewniają, aby urzędnicy wydający świadectwa mieli wystarczającą wiedzę w zakresie prawodawstwa weterynaryjnego w odniesieniu do zwierząt lub produktów zwierzęcych, które wymagają świadectwa, oraz, ogólnie, byli poinformowani o przepisach, jakie należy stosować w celu sporządzania i wydawania świadectw oraz, jeżeli to konieczne, w kwestii charakteru i zakresu dochodzeń, prób lub badań, które powinny zostać przeprowadzone przed wydaniem świadectwa.

2. Urzędnicy wydający świadectwa nie mogą potwierdzać danych, o których nie mają informacji lub których prawdziwości nie mogą stwierdzić.

3. Urzędnicy wydający świadectwa nie mogą podpisywać pustych lub niekompletnych świadectw lub świadectw odnoszących się do zwierząt lub produktów zwierzęcych, których nie poddali inspekcji lub które uniknęły ich kontroli. W przypadku gdy świadectwo jest podpisane na podstawie innego świadectwa lub poświadczenia, urzędnik wydający świadectwo musi posiadać ten dokument przed podpisaniem świadectwa.

4. Urzędnik wydający świadectwo może poświadczyć dane, które zostały:

a) stwierdzone na podstawie pkt 1-3 przez inną osobę do tego upoważnioną przez właściwy organ i działającą pod kontrolą tego organu, pod warunkiem że organ wydający świadectwo może zweryfikować dokładność danych; lub

b) uzyskane w ramach programów monitorujących przez odniesienie do oficjalnie uznanych systemów zapewniania jakości lub poprzez system nadzoru epidemiologicznego, jeżeli jest on zatwierdzony na podstawie prawodawstwa weterynaryjnego.

5. Właściwe organy Stron podejmują wszelkie konieczne kroki w celu zapewnienia integralności certyfikacji. W szczególności zapewniają one, aby urzędnicy wydający świadectwa wyznaczeni przez nie:

a) posiadali status, który zapewnia ich bezstronność, i nie mieli bezpośredniego interesu handlowego związanego ze zwierzętami lub produktami, których dotyczą wydawane świadectwa lub z gospodarstwami lub przedsiębiorstwami, z których pochodzą; oraz

b) byli w pełni świadomi znaczenia treści każdego świadectwa, które podpisują.

6. Świadectwa sporządzane są w celu zapewnienia powiązania między świadectwem a przesyłką, co najmniej w języku zrozumiałym dla urzędników wydających świadectwa i co najmniej w jednym z języków urzędowych Strony dokonującej przywozu, wymienionych w części C niniejszego załącznika.

7. Każdy właściwy organ musi być w stanie powiązać świadectwa z właściwym urzędnikiem wydającym świadectwa oraz zapewnić, aby kopie wszystkich wydanych świadectw były dostępne przez okres określony przez ten organ.

8. Każda ze Stron wprowadza takie kontrole i musi posiadać takie środki kontroli, jakie są konieczne do zapobiegania wydawaniu fałszywych lub wprowadzających w błąd świadectw lub nieuczciwemu wystawianiu lub korzystaniu ze świadectw mających uchodzić za wydane do celów prawodawstwa weterynaryjnego.

9. Bez uszczerbku dla wszelkich procedur prawnych lub sankcji, właściwe organy przeprowadzają dochodzenia lub kontrole oraz podejmują odpowiednie środki w celu ukarania wszystkich przypadków związanych z fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd świadectwami, z którymi się spotykają. Środki te mogą obejmować czasowe zawieszenie w obowiązkach urzędników wydających świadectwa do czasu zakończenia dochodzenia. W szczególności:

a) jeżeli w trakcie kontroli zostaje stwierdzone, że urzędnik wydający świadectwa świadomie wydał fałszywe świadectwo, właściwy organ podejmuje wszystkie środki niezbędne w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, aby osoba, której to dotyczy, nie mogła ponownie popełnić takiego przestępstwa;

b) jeżeli w trakcie kontroli zostaje stwierdzone, że osoba lub przedsiębiorstwo wykorzystali świadectwo w nieuczciwy sposób lub wprowadzili do niego zmiany, właściwy organ podejmuje wszystkie środki niezbędne w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, aby taka osoba lub przedsiębiorstwo nie mogło ponownie popełnić takiego przestępstwa. Takie środki mogą obejmować odmowę po wydaniu urzędowego świadectwa danej osobie lub przedsiębiorstwu.

B. Świadectwo, o którym mowa w art. 69 ust. 2 lit. a) niniejszego Układu.

Poświadczenie zdrowia w świadectwie odzwierciedla status równoważności danego towaru. Poświadczenie zdrowia oznacza zgodność ze standardami produkcji Strony dokonującej wywozu, uznane za równoważne przez Stronę dokonującą przywozu.

C. Języki urzędowe świadectw

1. Przywóz do Unii Europejskiej

Dla roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów:

Świadectwa sporządza się co najmniej w języku zrozumiałym dla urzędnika wydającego świadectwa i co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa przeznaczenia.

Dla zwierząt i produktów zwierzęcych:

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone co najmniej w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego przeznaczenia i w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego, gdzie odbywa się kontrola przywozu przewidziana w art. 73 Układu.

2. Przywóz na Ukrainę

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone w języku ukraińskim lub w innym języku, w którym to przypadku musi zostać dostarczone tłumaczenie na język ukraiński.

ZAŁĄCZNIK  XIII

DO ROZDZIAŁU 4

KWESTIE NIEROZSTRZYGNIĘTE

Strony rozpatrują wszelkie kwestie nierozstrzygnięte w ramach Podkomitetu SPS, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XIV

DO ROZDZIAŁU 4

SEGMENTACJA

Strony zobowiązują się prowadzić dalsze dyskusje w celu wdrożenia zasady segmentacji.

ZAŁĄCZNIK  XV

DO ROZDZIAŁU 5 ⁵⁵  

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW CELNYCH

Unijny kodeks celny

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny

Harmonogroam:przepisy powyższego rozporządzenia, z wyjątkiem art. 1, 2, 4 i 26, art. 42 ust. 3, art. 46 ust. 3 i art. 46 ust. 5-7, art. 49, 50, 64-68, art. 88 lit. c), art. 112 ust. 2 akapit drugi i trzeci oraz art. 114 ust. 1 akapit drugi i trzeci, art. 136, 179-181 i 204, art. 206 lit. b), art. 208-209, 234 i 278-288, zostaną włączone do prawa ukraińskiego w terminie czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zbliżenie z przepisami art. 5-8, 16, 17, 18-21, 52-55, 56, 57 i 77-87, art. 88 lit. a) i b), art. 89-111, art. 112 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 112 ust. 2 akapit pierwszy, art. 113, art. 114 ust. 1 akapit pierwszy, art. 114 ust. 2, 3 i 4, art. 115-126, 133-135, 137, 138, 182-187, art. 203 ust. 3 i 4, art. 205, 211-213, 218, 219, 222-225, 254, 255, 261, 262, 263-276 i 277 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 odbywa się z zachowaniem zasady wszelkich starań.

Wspólny tranzyt i jednolity dokument administracyjny (SAD)

Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym

Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej

Harmonogram: postanowienia powyższych konwencji, włącznie z ewentualnym przystąpieniem Ukrainy do tych konwencji, zostaną włączone do prawa ukraińskiego w terminie czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zwolnienia celne

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych

Harmonogram: przepisy tytułów I i II powyższego rozporządzenia zostaną włączone do prawa ukraińskiego nie później niż w terminie czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Ochrona praw własności intelektualnej

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 608/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne

Harmonogram: przepisy powyższego rozporządzenia, z wyjątkiem art. 26, zostaną włączone do prawa ukraińskiego w terminie trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Obowiązek przeprowadzenia zbliżenia z przepisami rozporządzenia (UE) nr 608/2013 nie nakłada na Ukrainę obowiązku stosowania środków w przypadku, gdy prawo własności intelektualnej nie jest chronione zgodnie z jej materialnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi w dziedzinie własności intelektualnej.

Uwaga wyjaśniająca

Do celów niniejszego załącznika poprzez "zbliżenie" należy rozumieć zobowiązanie Ukrainy do włączenia do prawa ukraińskiego i stałego wdrażania odpowiednich przepisów prawa Unii zgodnie z art. 84 Układu.

Do celów niniejszego załącznika zbliżenie z zachowaniem "zasady wszelkich starań" oznacza zobowiązanie Ukrainy do włączenia do prawa ukraińskiego i stałego wdrażania odpowiednich przepisów prawa Unii w jak największym możliwym stopniu i we wszystkich przypadkach, gdy jest to możliwe, aby osiągnąć cele określone w art. 76 Układu.

ZAŁĄCZNIK  XVI

DO ROZDZIAŁU 6

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH ZAKŁADANIA PRZEDSIĘBIORSTW; WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG; WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY

Strona UE

1. Zastrzeżenia zgodne z art. 88 ust. 2 (Zakładanie przedsiębiorstw): załącznik XVI-A

2. Wykaz zobowiązań zgodny z art. 95 ust. 1 (Transgraniczne świadczenie usług): załącznik XVI-B

3. Zastrzeżenia zgodne z art. 101 (Usługodawcy kontraktowi) i art. 102 (Osoby wykonujące wolne zawody): załącznik XVI-C

Ukraina

4. Zastrzeżenia zgodne z art. 88 ust. 3 (Zakładanie przedsiębiorstw): załącznik XVI-D;

5. Wykaz zobowiązań zgodny z art. 95 ust. 1 (Transgraniczne świadczenie usług): załącznik XVI-E

6. Zastrzeżenia zgodne z art. 101 (Usługodawcy kontraktowi) i art. 102 (Osoby wykonujące wolne zawody): załącznik XVI-F

7. Do celów załączników XVI-A, XVI-B, XVI-C stosowane są następujące skróty:

AT Austria

BE Belgia

BG Bułgaria

CY Cypr

CZ Republika Czeska

DE Niemcy

DK Dania

UE Unia Europejska, w tym wszystkie jej ppaństwa cczłonkowskie

ES Hiszpania

EE Estonia

FI Finlandia

FR Francja

EL Grecja

HR Chorwacja

HU Węgry

IE Irlandia

IT Włochy

LV Łotwa

LT Litwa

LU Luksemburg

MT Malta

NL Niderlandy

PL Polska

PT Portugalia

RO Rumunia

SK Republika Słowacka

SI Słowenia

SE Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo

8. Do celów załączników XVI-D, XVI-E, XVI-F stosowany jest następujący skrót:

UA Ukraina

ZAŁĄCZNIK  XVI-A

DO ROZDZIAŁU 6 ⁵⁶  

ZASTRZEŻENIA STRONY UE DOTYCZĄCE ZAKŁADANIA PRZEDSIĘBIORSTW

(o których mowa w art. 88 ust. 2)

1. W poniższym wykazie wskazano rodzaje działalności gospodarczej, w przypadku których zastrzeżenia dotyczące traktowania narodowego lub traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania przez UE zgodnie z art. 88 ust. 2 mają zastosowanie do przedsiębiorstw i inwestorów z Ukrainy.

Wykaz składa się z następujących elementów:

a) wykazu zastrzeżeń horyzontalnych mających zastosowanie do wszystkich sektorów lub podsektorów.

b) wykazu szczególnych zastrzeżeń dotyczących sektorów lub podsektorów wskazujących konkretne sektory lub podsektory wraz z mającymi zastosowanie zastrzeżeniami.

Zastrzeżenie odpowiadające działalności, która nie podlega liberalizacji (bez zobowiązań), jest wyrażone w sposób następujący: "bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i najwyższego uprzywilejowania".

Jeżeli zastrzeżenie, o którym mowa w lit. a) lub b), zawiera jedynie zastrzeżenia obowiązujące w określonych państwach cczłonkowskich, ppaństwa cczłonkowskie niewymienione w nim przyjmują zobowiązania określone w art. 88 ust. 2 w danym sektorze bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w określonych ppaństwach cczłonkowskich w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla zastrzeżeń horyzontalnych lub zastrzeżeń, które mogą mieć zastosowanie w danym sektorze w całej UE).

2. Zgodnie z art. 85 ust. 3 Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

3. W sektorach objętych zbliżaniem przepisów, jak określono w załączniku XVII, ograniczenia wymienione poniżej zostają zniesione zgodnie z art. 4 ust. 3 załącznika XVII.

4. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub osobom prawnym.

Zastrzeżenia horyzontalne

Usługi użyteczności publicznej

UE: działalność gospodarcza uważana za usługi użyteczności publicznej na poziomie krajowym lub lokalnym może być przedmiotem monopoli państwowych lub wyłącznych praw przyznanych prywatnym podmiotom gospodarczym.

Inwestycje i rodzaje przedsiębiorstw

UE: traktowania przyznanego spółkom zależnym (przedsiębiorstw z Ukrainy) utworzonym zgodnie z prawem ppaństwa cczłonkowskiego i posiadającym siedzibę statutową, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium Unii nie rozszerza się na oddziały lub agencje utworzone w państwie członkowskim przez przedsiębiorstwo z Ukrainy.

UE: rejestracja w UE wymagana jest w niektórych państwach członkowskich w celu założenia przedsiębiorstw w niektórych sektorach usług ⁵⁷ .

EE: jeżeli przynajmniej połowa członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej nie posiada miejsca zamieszkania w Estonii, w innym państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii, przedsiębiorstwo musi dostarczyć informacje z rejestru (włącznie z adresem) o osobie posiadającej miejsce zamieszkania w Estonii, która jest upoważniona w imieniu przedsiębiorstwa do otrzymywania dokumentów proceduralnych przedsiębiorstwa oraz do przyjmowania listów intencyjnych skierowanych do przedsiębiorstwa.

AT: dyrektorzy zarządzający oddziałów osób prawnych muszą mieć miejsce zamieszkania w Austrii; osoby fizyczne odpowiedzialne w ramach osoby prawnej lub oddziału za przestrzeganie austriackiej ustawy handlowej muszą mieć miejsce stałego zamieszkania w Austrii.

FI: zagraniczna osoba prawna prowadząca działalność handlową jako współudziałowiec fińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki jawnej potrzebuje zezwolenia Krajowego Urzędu ds. patentów i rejestracji, chyba że osoba prawna jest już ustanowiona w EOG. Jeżeli podmiot zagraniczny zamierza prowadzić działalność gospodarczą lub handlową poprzez utworzenie oddziału w Finlandii, wymagane jest posiadanie pozwolenia na handel. W przypadku wszystkich sektorów, przynajmniej jeden członek i zastępca członka zarządu musi mieć miejsce zamieszkania w EOG; niektóre przedsiębiorstwa mogą jednak otrzymać zwolnienie z tego wymogu.

FI: nabycie udziałów przez właścicieli zagranicznych, przyznające ponad jedną trzecią głosów w znaczącym przedsiębiorstwie fińskim lub znaczącym przedsiębiorstwie handlowym (zatrudniającym ponad 1 000 pracowników lub z obrotem przekraczającym 168 milionów EUR lub sumą bilansową przekraczającą 168 milionów EUR) podlega potwierdzeniu przez władze fińskie; potwierdzenia można odmówić wyłącznie, jeżeli istotny interes krajowy byłby zagrożony. Powyższe ograniczenia nie mają zastosowania do sektora telekomunikacji, z wyjątkiem wymogu w zakresie miejsca zamieszkania członków zarządu.

SK: zagraniczna osoba fizyczna, której nazwisko należy wpisać do rejestru działalności gospodarczej jako osoby upoważnionej do występowania w imieniu przedsiębiorcy (przedsiębiorstwa), musi przedstawić zezwolenie na pobyt czasowy w Republice Słowackiej.

HU: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku nabywania własności należących do skarbu państwa.

PL: wszystkie sektory z wyjątkiem usług prawnych i usług świadczonych przez jednostki służby zdrowia: przedsiębiorstwo zagranicznych usługodawców może przyjąć jedynie formę spółki komandytowej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej.

Zakup nieruchomości

W następujących państwach członkowskich zakup nieruchomości podlega ograniczeniom.

AT: nabywanie, zakup jak również najem lub dzierżawa nieruchomości przez zagraniczne osoby fizyczne i osoby prawne wymaga zezwolenia od właściwych władz lokalnych (Länder), które rozważą, czy ważne interesy gospodarcze, społeczne lub kulturowe są naruszone, czy też nie.

BG: zagraniczne osoby fizyczne i prawne (w tym działające poprzez oddziały) nie mogą nabywać praw własności gruntów. Bułgarskie osoby prawne z udziałem podmiotów zagranicznych nie mogą nabyć prawa własności gruntów rolnych. Zagraniczne osoby prawne i obywatele mający miejsce stałego zamieszkania za granicą mogą nabywać budynki i ograniczone prawa rzeczowe (prawo do użytkowania, prawo do budowy, prawo do nadbudowy i służebności) do nieruchomości.

CZ: grunt rolny i leśny może zostać nabyty jedynie przez zagraniczną osobę prawną posiadającą stałe miejsce zamieszkania w Republice Czeskiej. Szczególne zasady mają zastosowanie do gruntu rolnego i leśnego będącego własnością państwa. Ograniczenia te obowiązują przez 7 lat po przystąpieniu Republiki Czeskiej do UE.

DK: ograniczenia dotyczące zakupu nieruchomości przez osoby fizyczne i prawne niebędące rezydentami. Ograniczenia dotyczące nieruchomości rolnych nabywanych przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne.

HU: z zastrzeżeniem wyjątków zawartych w prawodawstwie dotyczącym gruntów ornych, zagraniczne osoby fizyczne i prawne nie mogą nabywać gruntów ornych. Zakup nieruchomości przez obcokrajowców podlega otrzymaniu zezwolenia od właściwej krajowej agencji administracji publicznej na podstawie lokalizacji nieruchomości.

EE: ograniczenia dotyczące nabywania gruntów rolnych, leśnych i granicznych.

EL: zgodnie z ustawą nr 1892/90 na zakup gruntów położonych blisko granic wymagane jest zezwolenie Ministra Obrony. Zgodnie z praktyką administracyjną łatwo jest uzyskać zezwolenie na inwestycje bezpośrednie.

HR: bez zobowiązań w zakresie nabywania nieruchomości przez usługodawców niemających siedziby i niezarejestrowanych na terytorium Chorwacji. Nabywanie nieruchomości niezbędnych do świadczenia usług przez przedsiębiorstwa mające siedzibę i zarejestrowane na terytorium Chorwacji jako osoby prawne jest dozwolone. Nabywanie nieruchomości niezbędnych do świadczenia usług przez oddziały wymaga zgody Ministerstwa Sprawiedliwości. Grunty rolne nie mogą być nabywane przez zagraniczne osoby prawne lub fizyczne.

MT: wymogi maltańskiego prawodawstwa i uregulowań dotyczące nabycia nieruchomości nadal są stosowane.

LT: nabycie na własność gruntu, wód śródlądowych i lasów przez zagraniczne podmioty jest możliwe po spełnieniu kryteriów europejskiej i transatlantyckiej integracji. Procedura nabywania działek, zasady i warunki oraz ograniczenia w tym zakresie są określone w prawie konstytucyjnym.

LV: ograniczenia w zakresie nabywania gruntów na obszarach wiejskich oraz gruntu w miastach lub na obszarach miejskich.

PL: nabywanie nieruchomości, bezpośrednie i pośrednie, wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej ministra właściwego do spraw wewnętrznych, za zgodą Ministra Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnej - również za zgodą Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

RO: osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa rumuńskiego i miejsca zamieszkania w Rumunii oraz osoby prawne nieposiadające obywatelstwa rumuńskiego i siedziby głównej w Rumunii nie mogą nabywać praw własności do żadnego rodzaju działek drogą czynności prawnych między żyjącymi.

SI: oddziały ustanowione w Republice Słowenii przez osoby zagraniczne mogą nabywać wyłącznie nieruchomości, z wyjątkiem gruntów, niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, dla której zostały ustanowione.

SK: grunty rolne i leśne nie mogą być nabywane przez zagraniczne osoby prawne lub fizyczne. Szczegółowe zasady mają zastosowanie do niektórych kategorii nieruchomości.

Zastrzeżenia sektorowe

Rolnictwo, łowiectwo

FR: zakładanie przedsiębiorstw rolniczych przez przedsiębiorstwa spoza UE i nabywanie winnic przez inwestorów spoza UE wymagają zezwolenia.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do działalności rolniczej.

Rybołówstwo i Akwakultura

UE: dostęp do zasobów biologicznych i łowisk znajdujących się na wodach morskich podlegających suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich Unii Europejskiej, jak również ich eksploatacja, mogą być zastrzeżone dla statków rybackich pływających pod banderą jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, chyba że postanowiono inaczej.

Górnictwo i kopalnictwo

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do ukraińskich osób prawnych ⁵⁸  kontrolowanych przez osoby fizyczne lub prawne z państwa, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego ⁵⁹ , o ile UE nie zapewni kompleksowego dostępu do tego sektora osobom fizycznym i prawnym tego państwa, w kontekście umowy o integracji gospodarczej z tym państwem.

Produkcja

Działalność wydawnicza, poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji. ⁶⁰

IT: warunek obywatelstwa dla właściciela wydawnictwa i drukarni.

HR: wymóg stałego pobytu w zakresie działalności wydawniczej, poligrafii i reprodukcji zapisanych nośników informacji. Wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej ⁶¹

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do ukraińskich osób prawnych ⁶²  kontrolowanych przez osoby fizyczne lub prawne z państwa, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego ⁶³ , o ile UE nie zapewni kompleksowego dostępu do tego sektora osobom fizycznym i prawnym danego państwa, w kontekście umowy o integracji gospodarczej z tym państwem.

Samodzielne wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja energii elektrycznej, gazu, pary wodnej i gorącej wody ⁶⁴  (z wyłączeniem produkcji elektryczności przy wykorzystaniu energii jądrowej)

Wytwarzanie energii elektrycznej, samodzielne przesyłanie i dystrybucja energii elektrycznej

Wytwarzanie gazu metodami przemysłowymi, samodzielna dystrybucja paliw gazowych w systemie sieciowym

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do wytwarzania energii elektrycznej, samodzielnego przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej oraz wytwarzania gazu metodami przemysłowymi i dystrybucji paliw gazowych.

Wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja pary wodnej i gorącej wody

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do osób prawnych kontrolowanych ⁶⁵  przez osoby fizyczne lub prawne z państwa spoza UE, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej, energii elektrycznej lub gazu ziemnego. Bez zobowiązań dla bezpośredniego tworzenia oddziałów (wymagana jest rejestracja).

Usługi biznesowe

Wolne zawody

UE ⁶⁶ : bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie doradztwa prawnego oraz dokumentacji i świadectw prawnych, świadczonych przez prawników pełniących funkcje publiczne, takich jak notariusze.

AT: w odniesieniu do usług prawnych, udział zagranicznych prawników (którzy muszą posiadać pełne kwalifikacje w swoim państwie rodzimym) w kapitale oraz w wynikach działalności operacyjnej spółki prawniczej nie może przekraczać 25 procent. Nie mogą mieć oni decydującego wpływu w procesie podejmowania decyzji. W przypadku zagranicznych inwestorów mniejszościowych lub ich wykwalifikowanego personelu, świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa obowiązującego na obszarze jurysdykcji, gdzie inwestor lub jego pracownicy mają kwalifikacje do wykonywania zawodu prawnika; świadczenie usług prawnych w odniesieniu do prawa krajowego (UE i państw członkowskich) obejmujące występowanie w roli pełnomocnika przed sądami wymaga pełnego członkostwa w adwokaturze, które podlega wymogowi obywatelstwa.

W odniesieniu do usług w dziedzinie księgowości, rachunkowości, audytu i doradztwa podatkowego, udział w kapitale i prawo głosu osób upoważnionych do wykonywania zawodu zgodnie z prawem zagranicznym nie może przekraczać 25 procent. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku usług medycznych (z wyjątkiem usług stomatologicznych, psychologów i psychoterapeutów) i weterynaryjnych.

BG: w odniesieniu do usług prawnych niektóre rodzaje form prawnych ("advokatsko sadrujie" oraz "advokatsko drujestvo") są zastrzeżone dla prawników przyjętych do adwokatury w Bułgarii. W odniesieniu do usług architektonicznych, planowania urbanistycznego i architektonicznego kształtowania krajobrazu oraz usług inżynierskich i kompleksowych usług inżynierskich zagraniczne osoby prawne i fizyczne posiadające kompetencje licencjonowanego projektanta uznane przez ich prawodawstwo krajowe, mogą niezależnie nadzorować i projektować prace w Bułgarii jedynie po pomyślnym przejściu procedury przetargowej oraz w przypadku, gdy zostali wybrani jako wykonawcy na warunkach i zgodnie z procedurą ustanowioną przez ustawę o zamówieniach publicznych.

FR: w odniesieniu do usług prawnych niektóre rodzaje form prawnych ("association d'avocats" i "société en participation d'avocat") są zarezerwowane dla prawników w pełni przyjętych do adwokatury we Francji. W odniesieniu do usług architektonicznych, medycznych (w tym psychologów) i stomatologicznych, usług świadczonych przez położne i pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny, inwestorzy zagraniczni mają dostęp wyłącznie do następujących form prawnych: "société d'exercice liberal" oraz "société civile professionnelle".

HR: bez zobowiązań za wyjątkiem doradztwa w zakresie prawa kraju rodzimego, kraju obcego i prawa międzynarodowego. Reprezentowanie stron przed sądem może być świadczone jedynie przez członków Rady Adwokackiej Chorwacji ("odvjetnici"). Wymóg obywatelstwa w zakresie członkostwa w Radzie Adwokackiej. W postępowaniach, w których występuje element międzynarodowy, strony mogą być reprezentowane przed sądami polubownymi - sądami ad hoc przez prawników będących członkami organizacji zawodowych prawników świadczących usługi prawne w innych państwach.

Wymagana jest licencja na świadczenie usług audytorskich. Osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi architektoniczne i inżynierskie za zgodą odpowiednio Chorwackiej Izby Architektów i Chorwackiej Izby Inżynierów.

Wszystkie osoby świadczące usługi pacjentom/zajmujące się leczeniem pacjentów muszą posiadać licencję wydaną przez izbę zawodową.

HU: przedsiębiorstwo powinno przyjąć formę spółki osobowej z węgierskim adwokatem (ügyvéd) lub spółki z kancelarią adwokacką (ügyvédi iroda), lub z przedstawicielstwem.

PL: inne rodzaje formy prawnej są co prawda dostępne dla prawników z UE, jednak zagraniczni prawnicy mogą zakładać spółki jedynie w formie spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej.

FI: w odniesieniu do usług audytu - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania przynajmniej jednego z audytorów fińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

LT: w odniesieniu do usług audytu przynajmniej ľ udziaůów przedsićbiorstwa audytorskiego musi naleýeă do audytorów lub przedsiębiorstw audytorskich z UE lub EOG. Pełne członkostwo w adwokaturze, wymagane do świadczenia usług prawniczych w zakresie prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), podlega wymogowi obywatelstwa.

LV: w spółce handlowej biegłych rewidentów ponad 50 procent udziału dającego prawo do głosowania muszą posiadać biegli rewidenci lub spółki handlowe biegłych rewidentów z Unii Europejskiej lub EOG.

Usługi badawczo-rozwojowe

UE: w przypadku usług badawczo-rozwojowych finansowanych ze środków publicznych wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej i osobom prawnym Unii Europejskiej, których główna siedziba znajduje się na terytorium UE.

Usługi najmu lub dzierżawy bez obsługi

UE: w odniesieniu do najmu lub dzierżawy statków powietrznych, chociaż możliwe jest przyznanie zwolnień w przypadku krótkoterminowych umów najmu, statek powietrzny musi być własnością osoby fizycznej spełniającej szczegółowe kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczegółowe kryteria dotyczące własności kapitału i kontroli (włącznie z obywatelstwem dyrektorów).

Pozostałe usługi biznesowe

AT: w odniesieniu do usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników oraz leasingu pracowniczego, zezwolenie może zostać przyznane wyłącznie osobom prawnym posiadającym główną siedzibę w EOG, a członkowie zarządu lub partnerzy zarządzający/udziałowcy upoważnieni do reprezentowania osoby prawnej muszą być obywatelami EOG oraz posiadać stałe miejsce zamieszkania w EOG.

BE: w odniesieniu do usług ochroniarskich wymagane jest w przypadku kierowników obywatelstwo UE i miejsce zamieszkania w UE.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług pokrewnych (tj. medycznych, w tym psychologów i usług stomatologicznych, usług położniczych, fizjoterapeutów i personelu paramedycznego).

EL: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do techników dentystycznych.

LV: w przypadku usług detektywistycznych jedynie przedsiębiorstwa detektywistyczne, których kierownik i każda osoba posiadająca biuro w ramach ich instytucji administracji jest obywatelem UE lub EOG, może otrzymać zezwolenie. W odniesieniu do usług ochroniarskich przynajmniej połowa kapitału zakładowego powinna należeć do osób fizycznych lub prawnych UE lub EOG, aby możliwe było uzyskanie zezwolenia.

LT: działalność usług ochroniarskich może być podejmowana jedynie przez osoby będące obywatelami EOG lub państwa członkowskiego NATO.

EE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku usług ochroniarskich.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników, usług detektywistycznych i ochroniarskich.

PL: w przypadku usług detektywistycznych zezwolenie może być przyznane przedsiębiorcy, który jest osobą fizyczną, lub pełnomocnikowi posiadającemu kwalifikacje zawodowe (licencję detektywa). Jeżeli przedsiębiorca nie jest osobą fizyczną, kwalifikacjami zawodowymi musi dysponować przynajmniej jeden z członków upoważniony do działania jako przedstawiciel lub pełnomocnik. Licencja zawodowa może być przyznana osobie będącej obywatelem Polski lub obywatelowi innego państwa członkowskiego UE, państwa EOG lub Szwajcarii. W przypadku usług ochrony koncesja może być przyznana: przedsiębiorcy, który jest osobą fizyczną posiadającą licencję zawodową drugiego stopnia; przedsiębiorcy, który nie jest osobą fizyczną, o ile przynajmniej jeden członek będący wspólnikiem spółki jawnej lub komandytowej posiada licencję; członkowi zarządu; prokurentowi lub pełnomocnikowi ustanowionemu przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną w koncesji. Licencja zawodowa może być przyznana jedynie osobie będącej obywatelem Polski lub obywatelowi innego państwa członkowskiego UE, państwa EOG lub Szwajcarii.

PL: redaktorzy naczelni gazet i czasopism muszą mieć polskie obywatelstwo.

DK: w odniesieniu do usług ochroniarskich, kierownicy i większość zarządu muszą mieć miejsce zamieszkania w Danii.

SK: w odniesieniu do usług detektywistycznych i ochroniarskich, zezwolenia mogą być przyznawane wyłącznie, jeżeli nie występuje zagrożenie bezpieczeństwa oraz jeżeli wszyscy kierownicy są obywatelami UE, EOG lub Szwajcarii.

ES: w przypadku usług ochroniarskich dostęp wymaga wcześniejszego zezwolenia.

FR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do przyznawania praw w obszarze usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników.

PT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku usług detektywistycznych.

Usługi w zakresie dystrybucji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji broni, amunicji i środków wybuchowych.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji wyrobów tytoniowych.

FR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do przyznawania praw wyłącznych w obszarze handlu detalicznego tytoniem.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji alkoholu i produktów farmaceutycznych.

AT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji produktów farmaceutycznych.

Usługi finansowe ⁶⁷

UE: wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę w Unii Europejskiej mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. Założenie wyspecjalizowanego przedsiębiorstwa zarządzającego posiadającego siedzibę zarządu i siedzibę statutową w tym samym państwie członkowskim jest wymagane w celu wykonywania czynności związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi i przedsiębiorstwami inwestycyjnymi.

BG: ubezpieczenia emerytalne realizowane są poprzez udział w zarejestrowanych zakładach ubezpieczeń emerytalnych. Obowiązuje wymóg miejsca stałego zamieszkania w Bułgarii w odniesieniu do przewodniczącego zarządu i przewodniczącego rady dyrektorów. Przed założeniem oddziału lub agencji w celu obsługi niektórych grup ubezpieczeń, zagraniczny ubezpieczyciel musi posiadać zezwolenie na prowadzenie działalności w tych samych grupach ubezpieczeń w państwie pochodzenia.

HR: bez ograniczeń, z wyjątkiem usług rozrachunkowych i rozliczeniowych, których Centralna Agencja Depozytowa jest jedynym dostawcą w Chorwacji. Dostęp do usług Centralnej Agencji Depozytowej jest przyznawany osobom niebędącymi rezydentami w sposób niedyskryminacyjny.

HU: świadczenie usług w zakresie zarządzania aktywami funduszom obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnych oraz funduszom dobrowolnych ubezpieczeń wzajemnych jest ograniczone do przedsiębiorstw posiadających siedzibę w państwie członkowskim UE lub do ich oddziałów.

PT: usługi w zakresie zarządzania funduszami emerytalnymi mogą być świadczone wyłącznie przez przedsiębiorstwa zarejestrowane w Portugalii i wyspecjalizowane w tym celu oraz przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Portugalii i upoważnione do podejmowania działalności związanej z ubezpieczeniami na życie lub przez podmioty upoważnione do zarządzania funduszami emerytalnymi w innych państwach członkowskich UE.

W celu utworzenia oddziału w Portugalii, zagraniczne zakłady ubezpieczeń muszą wykazać wcześniejsze doświadczenie operacyjne wynoszące co najmniej pięć lat.

FI: w przypadku zakładów ubezpieczeń zapewniających ustawowe ubezpieczenia emerytalne: przynajmniej połowa założycieli i członków rady dyrektorów oraz rady nadzorczej musi mieć miejsce zamieszkania w UE, chyba że właściwe organy przyznały zwolnienie.

Pozostałe zakłady ubezpieczeń inne niż te zapewniając ustawowe ubezpieczenia emerytalne: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla przynajmniej jednego członka zarządu i rady nadzorczej.

IT: jedynie banki, zakłady ubezpieczeń, przedsiębiorstwa inwestycyjne i zharmonizowane w prawodawstwie UE przedsiębiorstwa zarządzające UCITS, mające główną siedzibę w Unii Europejskiej oraz UCITS zarejestrowane we Włoszech mogą prowadzić działalność w zakresie zarządzania środkami funduszu emerytalnego. Prowadząc działalność związaną ze sprzedażą bezpośrednią, pośrednicy muszą korzystać z uprawnionych sprzedawców usług finansowych wpisanych do rejestru we Włoszech. Przedstawicielstwa pośredników zagranicznych nie mogą prowadzić działalności mającej na celu świadczenie usług inwestycyjnych.

LT: jedynie przedsiębiorstwa posiadające swoją statutową siedzibę na Litwie mogą działać jako depozytariusze funduszy emerytalnych.

Usługi w zakresie ochrony zdrowia, usługi społeczne oraz usługi w zakresie edukacji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie ochrony zdrowia finansowanych ze środków publicznych, usług społecznych oraz usług w zakresie edukacji. W odniesieniu do usług w zakresie edukacji finansowanych ze środków publicznych wymogi obywatelstwa mogą mieć zastosowanie dla większości członków zarządu.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług społecznych i usług w zakresie zdrowia finansowanych ze środków prywatnych.

BG: zagraniczne szkoły wyższe nie mogą otwierać swoich oddziałów na terytorium Republiki Bułgarii. Zagraniczne szkoły wyższe mogą otwierać fakultety, departamenty, instytuty i kolegia w Bułgarii wyłącznie w ramach struktury wyższych szkół bułgarskich oraz we współpracy z nimi.

EL: w odniesieniu do usług szkolnictwa wyższego brak zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania dla tworzenia instytucji szkolnictwa wydających dyplomy uznawane przez państwo.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do szkolnictwa podstawowego.

Usługi turystyczne, związane z podróżami i pokrewne

PT: wymóg założenia spółki handlowej mającej główną siedzibę w przypadku usług biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych.

HR: lokalizacja na terenach chronionych o wyjątkowych walorach historycznych i artystycznych oraz na terenach parków narodowych i krajobrazowych wymaga zgody rządu Republiki Chorwacji, który może jej odmówić.

Usługi w zakresie rekreacji, kultury i sportu

Usługi agencji informacyjnych i prasowych

FR: w odniesieniu do agencji prasowych, traktowanie narodowe w przypadku założenia przedsiębiorstwa przez osoby prawne podlega zasadzie wzajemności.

Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury w sektorze publicznym.

Usługi związane ze sportem oraz pozostałe usługi w zakresie rekreacji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych z grami losowymi i zakładami wzajemnymi. Do celów pewności prawa wyjaśnia się, że dostęp do rynku nie jest przyznawany.

AT: w odniesieniu do usług szkół narciarskich i przewodników górskich, dyrektorzy zarządzający w ramach osoby prawnej muszą być obywatelami EOG.

Usługi transportowe

Transport morski

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług krajowego kabotażu morskiego.

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku utworzenia spółki akcyjnej do celów obsługi floty pod banderą krajową państwa, w którym utworzono spółkę.

FI: w odniesieniu do usług pomocniczych w branży transportu morskiego, usługi mogą być świadczone jedynie przez jednostki pływające pod banderą fińską.

HR: w przypadku usług pomocniczych w branży transportu morskiego zagraniczna osoba prawna musi ustanowić spółkę w Chorwacji, która powinna otrzymać koncesję od władz zarządzających portem, na skutek procedury przetargu publicznego. Liczba usługodawców może być ograniczona w zależności od przepustowości portu.

Transport śródlądowymi drogami wodnymi ⁶⁸

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług krajowego kabotażu. Środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Men-Dunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Z zastrzeżeniem rozporządzeń wykonawczych do Konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do transportu śródlądowymi drogami wodnymi.

AT, HU: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku utworzenia spółki akcyjnej do celów obsługi floty pod banderą krajową państwa, w którym utworzono spółkę.

AT: w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych koncesja jest przyznawana wyłącznie osobom prawnym EOG, a ponad 50 % kapitału akcyjnego, praw głosu i większość w zarządzie są zarezerwowane dla obywateli EOG.

Transport lotniczy

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego, regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych, innych niż usługi naprawcze i konserwacyjne statków powietrznych, sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego, usługi systemu rezerwacji komputerowej oraz inne usługi pomocnicze w branży usług transportu lotniczego, takie jak usługi obsługi naziemnej, usługi najmu statków powietrznych z załogą oraz usługi obsługi portów lotniczych. Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym zostaną określone w umowie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Ukrainą w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

Usługi najmu statków powietrznych z załogą

UE: statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych Unii Europejskiej muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim Unii Europejskiej wydającym licencję przewoźnikowi lub w innym miejscu w Unii Europejskiej. W odniesieniu do najmu statków powietrznych z załogą, statek powietrzny musi stanowić własność osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału. Statek powietrzny musi być obsługiwany przez przewoźnika lotniczego należącego do osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału.

System rezerwacji komputerowej (CRS)

UE: w odniesieniu do usług rezerwacji komputerowej, w przypadku gdy dostawcy usług systemu rezerwacji komputerowej (CRS) spoza Unii Europejskiej nie zapewnią przewoźnikom lotniczym Unii Europejskiej traktowania równoważnego ⁶⁹  temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, lub w przypadku gdy przewoźnicy lotniczy spoza Unii Europejskiej nie zapewnią dostawcom usług CRS Unii Europejskiej traktowania równoważnego temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, mogą zostać wprowadzone środki w celu zapewnienia równoważnego traktowania wobec, odpowiednio, przewoźników lotniczych spoza UE ze strony dostawców usług CRS w Unii Europejskiej lub wobec dostawców usług CRS spoza UE ze strony przewoźników lotniczych w Unii Europejskiej.

Transport kolejowy

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do transportu pasażerskiego i towarowego oraz usług pchania i holowania, innych niż traktowanie ustanowione w art. 136 rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu.

Transport drogowy

UE: w odniesieniu do usług transportu pasażerskiego (CPC 7121 and CPC 7122) inwestorzy zagraniczni nie mogą świadczyć usług transportowych w państwie członkowskim (kabotaż), z wyjątkiem najmu nieregularnych usług w zakresie transportu autobusowego z kierowcą.

Przemysł energetyczny

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do ukraińskich osób prawnych ⁷⁰  kontrolowanych przez osoby fizyczne lub prawne z państwa, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego ⁷¹ , o ile UE nie zapewni kompleksowego dostępu do tego sektora osobom fizycznym i prawnym danego państwa, w kontekście umowy o integracji gospodarczej z tym państwem.

UE: Certyfikacja operatorów systemu przesyłowego, który jest kontrolowany przez osobę fizyczną lub prawną lub osoby z państwa trzeciego lub państw trzecich może być przedmiotem odmowy, jeżeli operator nie wykazał, że certyfikacja nie stanowi zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego w państwie członkowskim lub UE, zgodnie z art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego.

BE, BG, CY, CZ" DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w dziedzinie transportu paliwa rurociągami, innych niż usługi doradztwa.

LV: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w dziedzinie transportu gazu ziemnego rurociągami, innych niż usługi doradztwa.

BE, BG, CY, CZ, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, HU, LU, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług dodatkowych związanych z dystrybucją energii, innych niż usługi doradztwa.

SI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług dodatkowych związanych z dystrybucją energii, innych niż usługi dodatkowe związane z dystrybucją gazu.

CY: zastrzega sobie prawo do wymagania wzajemności w zakresie wydawania zezwoleń na działalność dotyczącą poszukiwania, wydobywania i eksploatacji węglowodorów.

ZAŁĄCZNIK  XVI-B

DO ROZDZIAŁU 6 ⁷²  

WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG

(o którym mowa w Art. 95)

Strona UE

1. W poniższym wykazie zobowiązań wskazano sektory usług zliberalizowane przez Stronę UE na podstawie art. 95 oraz, w drodze zastrzeżeń, ograniczenia dostępu do rynku i traktowania narodowego, które mają w tych sektorach zastosowanie do usług i usługodawców z Ukrainy. Wykazy składają się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym Strona przyjmuje zobowiązanie, oraz zakres liberalizacji, do którego odnoszą się zastrzeżenia.

b) drugiej kolumny, opisującej obowiązujące zastrzeżenia.

Jeżeli kolumna, o której mowa w lit. b), zawiera jedynie zastrzeżenia obowiązujące w określonych państwach członkowskich, państwa członkowskie niewymienione w niej przyjmują zobowiązania w danym sektorze bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w określonych państwach członkowskich w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla mogących obowiązywać zastrzeżeń horyzontalnych lub zastrzeżeń w danym sektorze w całej UE).

Sektory lub podsektory niewymienione w poniższym wykazie nie są objęte zobowiązaniami.

2. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) CPC oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991.

b) CPC ver. 1.0 oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

3. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia dotyczącego dostępu do rynku lub traktowania narodowego w rozumieniu art. 93 i 94 Układu. Środki te (na przykład konieczność uzyskania zezwolenia, obowiązki świadczenia usługi powszechnej, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, niedyskryminacyjny wymóg określający, że pewne rodzaje działalności nie mogą być prowadzone w strefach ochrony środowiska lub obszarach o szczególnych walorach historycznych i artystycznych), nawet jeśli nie są wymienione, w każdym wypadku mają zastosowanie do inwestorów drugiej Strony.

4. Poniższy wykaz pozostaje bez uszczerbku dla wykonalności sposobu 1 w niektórych sektorach i podsektorach usług oraz dla istnienia monopoli publicznych i wyłącznych praw opisanych w wykazie zobowiązań dotyczących zakładania przedsiębiorstw.

5. Zgodnie z art. 85 ust. 3 Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

6. Prawa i obowiązki wynikające z niniejszego wykazu zobowiązań nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub osobom prawnym.

7. W sektorach objętych zbliżaniem przepisów, jak wskazano w załączniku XVII, ograniczenia wymienione poniżej są zniesione zgodnie z art. 4 ust. 3 załącznika XVII.

Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
1. USŁUGI BIZNESOWE
A. Wolne zawody
a) Usługi prawne (CPC 861) (1) (z wyłączeniem usług w zakresie doradztwa prawnego oraz dokumentacji i świadectw prawnych, świadczonych przez prawników pełniących funkcje publiczne, takich jak notariusze, komornicy sądowi (huissiers de justice) lub inni urzędnicy państwowi (officiers publics et ministériels)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, CY, ES, EL, LT, MT, SK: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług prawnych w zakresie prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), podlega wymogowi obywatelstwa. BE, FI: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług w zakresie reprezentacji prawnej, podlega wymogowi obywatelstwa połączonemu z wymaganiami w zakresie miejsca stałego pobytu. W Belgii stosuje się ograniczenia kwotowe w odniesieniu do prawników mogących występować przed sądem kasacyjnym (Cour de cassation) w sprawach innych niż karne. BG: prawnicy zagraniczni mogą świadczyć usługi w zakresie reprezentacji prawnej wyłącznie obywatelom swojego państwa i tylko pod warunkiem stosowania zasady wzajemności oraz współpracy z prawnikiem bułgarskim. W przypadku świadczenia usług mediacji prawnej wymagane jest miejsce stałego pobytu w Bułgarii. FR: dostęp prawników do zawodu "avocat auprčs de la Cour de Cassation" i "avocat auprčs du Conseil d'Etat" jest ograniczony określoną liczbą dostępnych miejsc oraz podlega wymogowi obywatelstwa. HU: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne podlega wymogowi obywatelstwa połączonemu z wymogiem w zakresie miejsca stałego pobytu. Dla prawników obcokrajowców zakres wykonywanej działalności prawniczej jest ograniczony do doradztwa prawnego. LV: wymóg obywatelstwa dla zaprzysiężonych adwokatów, dla których zastrzeżona jest reprezentacja prawna w sprawach karnych DK: wykonywanie działalności związanej z doradztwem prawnym ograniczone jest do prawników posiadających duńską licencję na wykonywanie zawodu i kancelarii prawnych zarejestrowanych w Danii. Uzyskanie duńskiej licencji na wykonywanie zawodu uwarunkowane jest zdaniem duńskiego egzaminu z zakresu prawa. SE: członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawnee, konieczne wyłącznie do stosowania szwedzkiego tytułu "advokat", podlega wymogowi w zakresie miejsca stałego pobytu. Sposób 1: HR: bez ograniczeń w przypadku doradztwa w zakresie prawa zagranicznego i prawa międzynarodowego. Bez ograniczeń dla praktyki w zakresie prawa chorwackiego.
b) 1. Usługi rachunkowo-księgowe (CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)	Dla sposobu 1 FR, HU, IT, MT, RO, SI: bez zobowiązań AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami. Dla sposobu 2 wszystkie państwa członkowskie z wyjątkiem DE: bez ograniczeń DE: ustawowe kontrole i weryfikacje sprawozdań finansowych ksiąg mogą być przeprowadzane wyłącznie przez biegłych rewidentów lub firmy audytorskie zatwierdzone w Niemczech.
b) 2. Usługi audytorskie (CPC 86211 i 86212, inne niż usługi w zakresie rachunkowości)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, DE, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PT, RO, SI, UK: bez zobowiązań AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami oraz przy prowadzeniu audytów przewidziany jest we właściwym prawodawstwie austriackim (na przykład ustawa o spółkach akcyjnych, ustawa o giełdzie papierów wartościowych, ustawa - prawo bankowe itd.) SE: usługi w zakresie audytu prawnego niektórych podmiotów prawnych, m.in. wszystkich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, mogą świadczyć wyłącznie audytorzy zatwierdzeni w Szwecji. Wyłącznie takie osoby mogą być akcjonariuszami lub tworzyć spółki osobowe w spółkach, które dokonują specjalistycznego audytu (do celów urzędowych). Do uzyskania zatwierdzenia jako audytor wymagane jest miejsce stałego pobytu w Szwecji. HR: zagraniczne firmy audytorskie mogą świadczyć usługi audytorskie na terytorium Chorwacji, gdzie ustanowiły oddział, zgodnie z przepisami ustawy o spółkach. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
c) Usługi w zakresie doradztwa podatkowego (CPC 863) (2)	Dla sposobu 1 AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami. CY: agenci podatkowi muszą posiadać odpowiednie upoważnienie Ministra Finansów. Upoważnienie uwarunkowane jest przeprowadzeniem testu potrzeb ekonomicznych. Stosowane kryteria są analogiczne do tych stosowanych w odniesieniu do udzielania zezwolenia na inwestycje zagraniczne (wymienione w sekcji horyzontalnej) w formie, w jakiej mają one zastosowanie do niniejszego podsektora, zawsze z uwzględnieniem sytuacji w zakresie zatrudnienia w danym podsektorze. BG, MT, RO, SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) Usługi architektoniczne i e) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8671 i CPC 8674)	Dla sposobu 1 AT: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług w zakresie planowania. BE, BG, CY, EL, IT, MT, PL, PT, SI: bez zobowiązań DE: stosowanie przepisów krajowych w sprawie opłat i wynagrodzeń za wszystkie usługi, które są świadczone za granicą. HU, RO: bez zobowiązań dla usług w zakresie architektury krajobrazu. HR: usługi architektoniczne: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie za zgodą Chorwackiej Izby Architektów. Projekt lub plan opracowany za granicą musi być uznany (zatwierdzony) prze upoważnioną osobę fizyczną lub prawną w Chorwacji pod względem zgodności z chorwackim prawem. Upoważnienie do uznawania (zatwierdzania) jest wydawane przez Ministerstwo Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. Zagospodarowanie przestrzenne: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie po otrzymaniu zgody od Ministerstwa Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
f) Usługi inżynierskie oraz g) Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8672 i CPC 8673)	Dla sposobu 1 AT, SI: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług wyłącznie w zakresie planowania. BG, CY, EL, IT, MT, PT: bez zobowiązań HR: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie za zgodą Chorwackiej Izby Inżynierów. Projekt lub plan opracowany za granicą musi być uznany (zatwierdzony) przez upoważnioną osobę fizyczną lub prawną w Chorwacji pod względem zgodności z chorwackim prawem. Upoważnienie do uznawania (zatwierdzania) jest wydawane przez Ministerstwo Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
h) Usługi medyczne (w tym usługi świadczone przez psychologów) i stomatologiczne (CPC 9312 i część CPC 85201)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, DE, DK, EE, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, UK: bez zobowiązań SI: bez zobowiązań dla usług z zakresu medycyny społecznej, usług sanitarnych, epidemiologicznych, medyczno-ekologicznych, zaopatrzenia w krew, preparaty z krwi i organy do transplantacji oraz usług z zakresu autopsji. HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny: bez ograniczeń. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
i) Usługi weterynaryjne	Dla sposobu 1
(CPC 932)	AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, FR, EL, HU, IE, IT, LV, MT, NL, PT, RO, SI, SK: bez zobowiązań UK: bez ograniczeń, z wyjątkiem usług weterynaryjnych laboratoryjnych i technicznych świadczonych przez weterynarzy-chirurgów oraz doradztwa ogólnego, na przykład w zakresie żywienia zwierząt domowych, opieki nad nimi i ich zachowań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
j) 1. Usługi położnicze (część CPC 93191) j) 2. Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny (część CPC 93191)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, FR, EL, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SI, SK, UK: bez zobowiązań FI, PL: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług pielęgniarek. HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
k) Sprzedaż detaliczna produktów farmaceutycznych oraz sprzedaż detaliczna towarów medycznych i ortopedycznych (CPC 63211) oraz inne usługi świadczone przez farmaceutów (3)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, DE, CY, CZ, DK, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI, UK: bez zobowiązań LV, LT: bez zobowiązań, z wyjątkiem zamówień pocztowych. HU: bez zobowiązań, z wyjątkiem CPC 63211 Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi informatyczne (CPC 84)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi badawczo-rozwojowe
a) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (CPC 852, z wyjątkiem usług psychologów) (4) b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych (CPC 851) oraz c) Interdyscyplinarne usługi badawczo-rozwojowe (CPC 853)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: w przypadku usług badawczo-rozwojowych finansowanych ze środków publicznych wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej i osobom prawnym Unii Europejskiej, których główna siedziba znajduje się na terytorium Unii Europejskiej
D. Usługi w zakresie nieruchomości (5)
a) Związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny lub dzierżawionymi (CPC 821)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, EE, HU, IE, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI: bez zobowiązań HR: wymagana obecność handlowa. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 822)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, EE, HU, IE, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI: bez zobowiązań HR: wymagana obecność handlowa. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi najmu lub dzierżawy bez obsługi
a) W odniesieniu do statków (CPC 83103)	Dla sposobu 1 BG, CY, DE, HU, MT, RO: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) W odniesieniu do statków powietrznych (CPC 83104)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, LV, MT, PL, RO, SK: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 BG, CY, CZ, LV, MT, PL, RO, SK: bez zobowiązań. AT, BE, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LT, LU, NL, PT, SI, SE, UK: statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych Unii Europejskiej muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim Unii Europejskiej wydającym licencję przewoźnikowi lub w innym miejscu w Unii Europejskiej. W przypadku krótkoterminowych umów dzierżawy lub w wyjątkowych sytuacjach istnieje możliwość odstąpienia od tego wymogu.
c) W odniesieniu do pozostałego sprzętu transportowego (CPC 83101, CPC 83102 i CPC 83105)	Dla sposobu 1 BG, CY, HU, LV, MT, PL, RO, SI: bez zobowiązań SE: Podmioty świadczące usługi najmu lub leasingu samochodów osobowych i niektórych pojazdów terenowych (terrängmotorfordon) bez kierowcy, będących przedmiotem najmu lub leasingu przez okres krótszy niż jeden rok, są zobowiązani do wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za zapewnienie m.in. prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulacjami oraz przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa drogowego. Taka osoba musi posiadać miejsce zamieszkania w Szwecji. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) W odniesieniu do pozostałych maszyn i urządzeń (CPC 83106, CPC 83107, CPC 83108 i CPC 83109)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, MT, PL, RO, SK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
e) W odniesieniu do artykułów użytku osobistego i domowego (CPC 832)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK, UK: bez zobowiązań
f) Wynajem sprzętu telekomunikacyjnego (CPC 7541)	Dla sposobów 1 oraz 2: bez ograniczeń
F. Pozostałe usługi biznesowe
a) Usługi reklamowe (CPC 871)	Dla sposobów 1 oraz 2: bez ograniczeń
b) Usługi badania rynku i opinii publicznej (CPC 864)	Dla sposobów 1 oraz 2: bez ograniczeń
c) Usługi konsultingowe w zakresie zarządzania (CPC 865)	Dla sposobów 1 oraz 2: bez ograniczeń
d) Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania (CPC 866)	Dla sposobów 1 oraz 2: HU: bez zobowiązań dla usług arbitrażu i postępowania rozjemczego (CPC 86602).
e) Usługi badań i analiz technicznych (CPC 8676)	Dla sposobu 1 IT: bez zobowiązań dla zawodu biologa i analityka chemicznego. BG, CY, CZ, MT, PL, RO, SK, SE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 BG, CY, CZ, MT, PL, RO, SK, SE: bez zobowiązań
f) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (część CPC 881)	Dla sposobu 1 IT: bez zobowiązań dla działalności zarezerwowanej dla agronomów i specjalistów ds. rolnictwa (periti agrari) EE, MT, RO, SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do rybołówstwa (część CPC 882)	Dla sposobu 1 LV, MT, RO, SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
h) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do produkcji (część CPC 884 i część CPC 885)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu
i) 1. Poszukiwanie personelu kierowniczego (CPC 87201)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, HR, IE, LV, LT, MT, PL, PT, RO, SK, SI, SE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI: bez zobowiązań.
i) 2. Usługi wyszukiwania miejsca pracy i pracowników (CPC 87202)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, EL, FI, FR, HR, IE, IT, LU, LV, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SI, SK: bez zobowiązań.
i) 3. Usługi pozyskiwania biurowego personelu pomocniczego (CPC 87203)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, FI, FR, HR, IT, IE, LV, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SK, SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI: bez zobowiązań
i) 4. usługi w zakresie pozyskiwania pracowników świadczących pomoc domową, innych niż pracownicy handlowi, przemysłowi, personel pielęgniarski i inny (CPC 87204, 87205, 87206, 87209)	Dla sposobów 1 oraz 2 Wszystkie państwa członkowskie z wyjątkiem HU: bez zobowiązań. HU: bez ograniczeń
j) 1. Usługi detektywistyczne (CPC 87301)	Dla sposobów 1 oraz 2 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, UK: bez zobowiązań
j) 2. Usługi ochroniarskie (CPC 87302, CPC 87303, CPC 87304 i CPC 87305)	Dla sposobu 1 HU: bez zobowiązań dla CPC 87304, CPC 87305 BE, BG, CY, CZ, ES, EE, FI, FR, HR, IT, LV, LT, MT, PT, PL, RO, SI, SK: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 HU: bez zobowiązań dla CPC 87304, CPC 87305 BG, CY, CZ, EE, LV, LT, MT, PL, RO, SI, SK: bez zobowiązań.
k) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, UK: bez zobowiązań dla usług w zakresie poszukiwań złóż. HR: bez ograniczeń, poza tym, że podstawowe usługi w zakresie podstawowych badań geologicznych, geodezyjnych i górniczych oraz usługi powiązane z badaniami w zakresie ochrony środowiska na terytorium Chorwacji mogą być świadczone wyłącznie wspólnie z krajowymi osobami prawnymi lub za ich pośrednictwem. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 1. Konserwacja i naprawa statków (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 Dla statków transportu morskiego: BE, BG, DE, DK, EL, ES, FI, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PT, SI, UK: bez zobowiązań. Dla statków służących do transportu śródlądowymi drogami wodnymi: UE z wyjątkiem EE, HU, LV, PL: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 2. Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, DE, CY, CZ, DK, ES, FI, FR, HR, EL, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SI, SK, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 3. Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego (CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
l) 4. Konserwacja i naprawa statków powietrznych i ich części (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, HR, EL, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 5. Usługi w zakresie konserwacji i naprawy wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego (6) (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
m) Usługi sprzątania budynków (CPC 874)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LU, LV, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
n) Usługi fotograficzne (CPC 875)	Dla sposobu 1 BG, EE, MT, PL: bez zobowiązań w odniesieniu do świadczenia usług fotografii lotniczej. HR, LV: bez zobowiązań dla usług fotografii specjalistycznej (CPC 87504). Dla sposobu 2 bez ograniczeń
o) Usługi związane z pakowaniem (CPC 876)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
p) Usługi poligraficzne i wydawnicze (CPC 88442)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
q) Usługi konferencyjne (część CPC 87909)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
r) Pozostałe
r) 1. Usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych (CPC 87905)	Dla sposobu 1 PL: bez zobowiązań w odniesieniu do usług przysięgłych tłumaczy ustnych i pisemnych. HU, SK: bez zobowiązań w odniesieniu do urzędowych tłumaczeń pisemnych i ustnych. HR: bez zobowiązań w odniesieniu do dokumentów urzędowych. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
r) 2. Usługi projektowania wnętrz i inne specjalne usługi projektowe (CPC 87907)	Dla sposobu 1 DE: stosowanie przepisów krajowych w sprawie opłat i wynagrodzeń za wszystkie usługi, które są świadczone za granicą. HR: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
r) 3. Usługi świadczone przez agencje inkasa	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 87902)	BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
r) 4. Usługi w zakresie oceny zdolności kredytowej	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 87901)	BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
r) 5. Usługi powielania	Dla sposobu 1
(CPC 87904) (7)	AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK, UK: bez zobowiązań
	Dla sposobu 2
	bez ograniczeń
r) 6. Telekomunikacyjne usługi konsultingowe	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 7544)	bez ograniczeń
r) 7. Usługi telefonicznych automatów zgłoszeniowych	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 87903)	bez ograniczeń
2. USŁUGI KOMUNIKACYJNE
A. Usługi pocztowe i kurierskie
Usługi odnoszące się do obsługi (8) przesyłek pocztowych (9) według następującego wykazu podsektorów, z przeznaczeniem krajowym lub zagranicznym:
(i) obsługa zaadresowanych pisemnych informacji w jakiejkolwiek formie fizycznej (10), w tym usługi w zakresie mieszanych przesyłek pocztowych i bezpośrednie przesyłki pocztowe,	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń (12)
(ii) obsługa zaadresowanych paczek (11)
(iii) obsługa zaadresowanych wydawnictw prasowych (13),
(iv) obsługa przesyłek określonych powyżej w ppkt (i)-(iii), w formie przesyłek poleconych lub ubezpieczonych;
(v) przesyłki ekspresowe (14) dla pozycji określonych powyżej w ppkt (i) -(iii),
(vi) obsługa przesyłek niezaadresowanych,
(vii) wymiana dokumentów (15)
Podsektory (i), (iv) oraz (v) wyklucza się jednak w przypadku, gdy wchodzą one w zakres usług, które mogą być zarezerwowane, to znaczy: dla przesyłek korespondencyjnych, których cena jest niższa niż 2,5-krotna wartość podstawowej stawki publicznej, z zastrzeżeniem, że ważą one mniej niż 50 gramów (16), plus usługi w zakresie przesyłania listów poleconych, stosowanych w toku procedur sądowych lub administracyjnych.)
(część CPC 751, część CPC 71235 (17) i część CPC 73210 (18))
B. Usługi telekomunikacyjne
(Usługi te nie obejmują działalności gospodarczej polegającej na dostarczaniu treści, których transport wiąże się z usługami telekomunikacyjnymi)
a) Wszystkie usługi polegające na przesyłaniu i odbiorze sygnałów za pomocą dowolnych środków elektromagnetycznych (19), z wyłączeniem nadawania (20).	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi transmisji drogą satelitarną (21)	Dla sposobów 1 oraz 2
	UE: bez ograniczeń, jednak usługodawcy w tym sektorze mogą podlegać obowiązkom zabezpieczenia interesu powszechnego związanego z przekazywaniem treści poprzez ich sieć zgodnie z unijnymi ramami prawnymi dotyczącymi komunikacji elektronicznej.
	BE: bez zobowiązań
3. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE
Budownictwo i pokrewne usługi inżynierskie	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 511, CPC 512, CPC 513, CPC 514, CPC 515, CPC 516, CPC 517 i CPC 518)	bez ograniczeń
4. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI
(wyłączając dystrybucję broni, amunicji, środków wybuchowych oraz innych materiałów wojskowych)
A. Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje a) Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje, dotyczące pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz części i akcesoriów do nich (część CPC 61111, część CPC 6113 i część CPC 6121) b) Inne usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje (CPC 621)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE, z wyjątkiem AT, SI, SE, FI: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów chemicznych, metali (i kamieni) szlachetnych. AT: bez zobowiązań dla dystrybucji materiałów pirotechnicznych, artykułów zapalnych, urządzeń wybuchowych i substancji toksycznych. AT, BG: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów do użytku medycznego, takich jak wyroby medyczne i narzędzia chirurgiczne, substancje medyczne i przedmioty do użytku medycznego. HR: bez zobowiązań dla dystrybucji wyrobów tytoniowych. Dla sposobu 1
B. Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej a) Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz ich części i akcesoriów (część CPC 61111, część CPC 6113 i część CPC 6121) b) Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej końcowych urządzeń telekomunikacyjnych (część CPC 7542) c) Pozostałe usługi w zakresie sprzedaży hurtowej (CPC 622 wyłączając usługi w zakresie sprzedaży hurtowej produktów energetycznych (22))	AT, BG, FR, PL, RO: bez zobowiązań dla dystrybucji tytoniu i produktów tytoniowych. IT: w przypadku usług w zakresie sprzedaży hurtowej - monopol państwa na wyroby tytoniowe. BG, FI, PL, RO: bez zobowiązań dla dystrybucji napojów alkoholowych. SE: bez zobowiązań dla dystrybucji detalicznej napojów alkoholowych. AT, BG, CZ, FI, RO, SK, SI: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów farmaceutycznych. BG, HU, PL: bez zobowiązań dla usług pośredników w obrocie towarowym. FR: w przypadku usług świadczonych przez pośredników pobierających prowizje: bez zobowiązań dla handlowców i pośredników pracujących na 17 krajowych rynkach świeżych produktów żywnościowych. bez zobowiązań dla sprzedaży hurtowej produktów farmaceutycznych.
C. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej (23) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz ich części i akcesoriów (część CPC 61112, część CPC 6113 i część CPC 6121) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące końcowych urządzeń telekomunikacyjnych (część CPC 7542) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące żywności (CPC 631)	MT: bez zobowiązań dla usług świadczonych przez pośredników pobierających prowizje BE, BG, CY, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SK, UK: w przypadku usług w zakresie sprzedaży detalicznej bez zobowiązań, z wyjątkiem zamówień pocztowych.
Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące innych towarów (nie energii), z wyjątkiem sprzedaży detalicznej produktów farmaceutycznych oraz towarów medycznych i ortopedycznych (24) (CPC 632 wyłączając CPC 63211 i 63297) D. Usługi w zakresie franchisingu (CPC 8929)
5. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI
(jedynie usługi finansowane ze źródeł prywatnych)
A. Usługi szkolnictwa podstawowego (CPC 921)	Dla sposobu 1 BG, CY, FI, FR, HR, IT, MT, RO, SE, SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 CY, FI, HR, MT, RO, SE, SI: bez zobowiązań
B. Usługi szkolnictwa średniego (CPC 922)	Dla sposobu 1 BG, CY, FI, FR, HR, IT, MT, RO, SE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 CY, FI, MT, RO, SE: bez zobowiązań Dla sposobów 1 oraz 2 LV: bez zobowiązań dla usług edukacyjnych związanych ze szkolnictwem zawodowym i technicznym na poziomie średnim dla uczniów niepełnosprawnych (CPC 9224)
C. Usługi szkolnictwa wyższego (CPC 923)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, FI, MT, RO, SE: bez zobowiązań FR: Wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele państw trzecich mogą uzyskać zezwolenie właściwych organów na założenie placówki oświatowej i kierowanie nią oraz na nauczanie. IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców starających się o uprawnienia do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo Dla sposobu 2 AT, BG, CY, FI, MT, RO, SE: bez zobowiązań Dla sposobów 1 oraz 2 CZ, SK: bez zobowiązań dla usług szkolnictwa wyższego, z wyjątkiem usług w zakresie edukacji technicznej i zawodowej na poziomie pomaturalnym (CPC 92310)
D. Usługi kształcenia dorosłych (CPC 924)	Dla sposobów 1 oraz 2 CY, FI, MT, RO, SE: bez zobowiązań. AT: bez zobowiązań dla usług kształcenia dorosłych za pomocą programów radiowych lub telewizyjnych.
E. Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia (CPC 929)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, BE, BG, CY, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, UK: bez zobowiązań. Dla sposobu 1: HR: bez ograniczeń dla edukacji korespondencyjnej oraz edukacji za pośrednictwem telekomunikacji. Dla sposobu 2: bez ograniczeń.
6. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ŚRODOWISKA
A. Usługi związane ze ściekami (CPC 9401) (25)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingowych.
B. Gospodarka odpadami stałymi/niebezpiecznymi, wyłączając transgraniczny transport odpadów niebezpiecznych a) Usługi usuwania odpadów (CPC 9402) b) Usługi sanitarne i podobne (CPC 9403) C. Usługi w zakresie ochrony powietrza i klimatu (CPC 9404) (26) D. Usługi rekultywacji i oczyszczania gleby i wody a) Uzdatnianie, rekultywacja zanieczyszczonej/skażonej gleby i wody (część CPC 94060) (27) E. Usługi w zakresie ochrony przed hałasem i wibracjami (CPC 9405)	Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Ochrona różnorodności biologicznej i krajobrazu a) Usługi w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu (część CPC 9406) G. Pozostałe usługi w zakresie ochrony środowiska i usługi pomocnicze (CPC 94090)
7. USŁUGI FINANSOWE
A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, BE, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI, UK: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym AT: działalność promocyjna i pośrednictwo w imieniu spółki zależnej niemającej siedziby w Unii Europejskiej lub oddziału niemającego siedziby w Austrii (z wyjątkiem reasekuracji i retrocesji) są zabronione. Obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze, z wyjątkiem ubezpieczenia międzynarodowego zarobkowego transportu lotniczego, mogą zostać zagwarantowane wyłącznie przez spółkę zależną mającą siedzibę w Unii Europejskiej lub przez oddział mający siedzibę w Austrii. DK: obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze mogą zostać zagwarantowane jedynie przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii Europejskiej. Osoby i przedsiębiorstwa (w tym zakłady ubezpieczeń) inne niż zakłady ubezpieczeń, które uzyskały zezwolenie przez prawo duńskie lub właściwe organy duńskie, nie mogą w celach handlowych w Danii uczestniczyć w realizacji ubezpieczeń bezpośrednich wobec osób zamieszkujących w Danii, statków duńskich lub nieruchomości w Danii. DE: obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze mogą zostać zagwarantowane jedynie przez spółkę zależną mającą siedzibę w Unii Europejskiej lub przez oddział mający siedzibę w Niemczech. Jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń zarejestrował oddział w Niemczech, może on zawierać umowy ubezpieczeniowe w Niemczech odnoszące się do transportu międzynarodowego wyłącznie za pośrednictwem oddziału mającego siedzibę w Niemczech. FR: ubezpieczenia od ryzyka w zakresie transportu naziemnego mogą być realizowane jedynie przez firmy ubezpieczeniowe mające siedzibę w Unii Europejskiej. PL: bez zobowiązań, z wyjątkiem reasekuracji, retrocesji oraz ubezpieczeń towarów w transporcie międzynarodowym.
	PT: polisy ubezpieczeń w zakresie transportu lotniczego i morskiego, obejmujące towary, statki powietrzne, kadłuby i odpowiedzialność cywilną mogą być wystawiane jedynie przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w UE; jedynie osoby i przedsiębiorstwa mające siedzibę w UE mogą działać w charakterze pośredników w zakresie takiej działalności ubezpieczeniowej w Portugalii. Dla sposobu 1 AT, BE, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PT, RO, SK, SE, SI, UK: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym BG: bez zobowiązań dla ubezpieczeń bezpośrednich, z wyjątkiem usług świadczonych przez usługodawców zagranicznych na rzecz podmiotów zagranicznych na terytorium Republiki Bułgarii. Ubezpieczenia transportowe obejmujące towary, ubezpieczenia pojazdów jako takich oraz ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie ryzyka zlokalizowanego w Republice Bułgarii nie mogą być gwarantowane bezpośrednio przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń. Zagraniczny zakład ubezpieczeń może zawierać umowy ubezpieczeniowe wyłącznie za pośrednictwem oddziału. Bez zobowiązań dla ubezpieczeń depozytów i podobnych programów odszkodowań oraz obowiązkowych programów ubezpieczeń. CY, LV, MT: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym LT: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym, z wyjątkiem transportu lądowego, jeżeli ryzyko znajduje się na Litwie. BG, LV, LT, PL: bez zobowiązań dla usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. FI: wyłącznie ubezpieczyciele mający główną siedzibę w UE lub oddział w Finlandii mogą oferować bezpośrednie usługi ubezpieczeniowe (w tym koasekurację). Świadczenie usług brokerów ubezpieczeniowych podlega wymogowi stałego miejsca prowadzenia działalności w UE.
	HU: świadczenie usług w zakresie ubezpieczeń bezpośrednich na terytorium Węgier przez zakłady ubezpieczeń niemające siedziby w UE dozwolone jest tylko za pośrednictwem oddziału zarejestrowanego na Węgrzech. IT: bez zobowiązań dla zawodu aktuariusza. ubezpieczenie transportu towarów, ubezpieczenie pojazdów jako takich i ubezpieczenie od odpowiedzialności, dotyczące ryzyka na terytorium Włoch może zostać zagwarantowane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Unii Europejskiej. Zastrzeżenie to nie ma zastosowania do transportu międzynarodowego obejmującego przywóz do Włoch. SE: świadczenie usług w zakresie ubezpieczeń bezpośrednich jest dopuszczalne wyłącznie poprzez usługodawcę świadczącego usługi ubezpieczeniowe posiadającego zezwolenie w Szwecji i pod warunkiem, że zagraniczny usługodawca i szwedzki zakład ubezpieczeń należą do tej samej grupy firm lub zawarły umowę o współpracy. ES: w przypadku usług aktuarialnych, wymóg w zakresie miejsca zamieszkania i trzyletnie doświadczenie w tym zakresie. HR: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych i bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem: a) ubezpieczenia na życie: świadczenia usług ubezpieczenia na życie osobom zagranicznym zamieszkałym w Chorwacji; b) ubezpieczenia innego niż ubezpieczenia na życie: świadczenia usług ubezpieczenia innego niż ubezpieczenia na życie osobom zagranicznym zamieszkałym w Chorwacji, poza ubezpieczeniem pojazdu od odpowiedzialności cywilnej; c) ubezpieczenia morskiego, lotniczego i transportowego. Dla sposobu 2 AT, BE, BG, CZ, CY, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI, UK: bez zobowiązań dla usług pośrednictwa. BG: w przypadku ubezpieczeń bezpośrednich bułgarskie osoby fizyczne i prawne, jak również osoby zagraniczne, które prowadzą działalność gospodarczą na terytorium Republiki Bułgarii, mogą zawierać umowy ubezpieczeniowe dotyczące ich działalności w Bułgarii tylko z usługodawcami, którzy posiadają zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Bułgarii. Odszkodowania wynikające z takich umów są wypłacane w Bułgarii. bez zobowiązań dla ubezpieczeń depozytów i podobnych programów odszkodowań oraz obowiązkowych programów ubezpieczeń. IT: ubezpieczenie transportu towarów, ubezpieczenie pojazdów jako takich i ubezpieczenie od odpowiedzialności dotyczące ryzyka na terytorium Włoch może zostać zagwarantowane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Unii Europejskiej. Zastrzeżenie to nie ma zastosowania do transportu międzynarodowego obejmującego przywóz do Włoch. HR: HR: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych i bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem: a) ubezpieczenia na życie: odnośnie do zdolności osób zagranicznych zamieszkałych w Chorwacji do zawierania ubezpieczenia na życie; b) ubezpieczenia innego niż ubezpieczenia na życie: (i) odnośnie do zdolności osób zagranicznych zamieszkałych w Chorwacji do zawierania ubezpieczenia innego niż na życie, poza ubezpieczeniem pojazdu od odpowiedzialności cywilnej;
	(ii) ubezpieczeń osobowych i nieruchomości, które nie są dostępne w Republice Chorwacji; - przedsiębiorstw wykupujących ubezpieczenie za granicą w związku z pracami inwestycyjnymi za granicą, w tym obejmujące sprzęt wykorzystywany do tych prac; - ubezpieczeń spłaty pożyczek zagranicznych (zabezpieczenie); - ubezpieczeń osobowych i nieruchomości w pełni posiadanych przedsiębiorstw i spółek joint venture, które prowadzą działalność gospodarczą za granicą, jeśli jest to zgodne z przepisami tego kraju lub jest wymagane przy rejestracji; -statków będących w budowie oraz rekonstrukcji, jeżeli wymaga tego umowa zawarta z zagranicznym klientem (nabywcą), c) ubezpieczenia morskiego, lotniczego i transportowego.
B. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SK, SE, UK: bez zobowiązań, z wyjątkiem dostarczania informacji finansowych oraz przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo. BE: założenie przedsiębiorstwa w Belgii jest wymagane w celu świadczenia usług w zakresie doradztwa inwestycyjnego. BG: mogą być stosowane ograniczenia i warunki dotyczące korzystania z sieci telekomunikacyjnych. CY: bez zobowiązań, z wyjątkiem obrotu zbywalnymi papierami wartościowymi, dostarczania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo. EE: przy przyjmowaniu depozytów: wymóg uzyskania zezwolenia od estońskiej Komisji Nadzoru Finansowego oraz rejestracji działalności jako spółki akcyjnej, spółki zależnej lub oddziału zgodnie z przepisami prawa estońskiego. Założenie specjalistycznej spółki zarządzającej jest wymagane w celu realizacji czynności związanych z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi. Wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę statutową w Unii Europejskiej mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. HR: bez zobowiązań za wyjątkiem udzielania pożyczek, leasingu finansowego, usług płatniczych i usług transferu środków pieniężnych, gwarancji i zobowiązań, usług brokerskich na rynku pieniężnym, dostarczania i transferu informacji finansowych oraz usług doradczych oraz innych dodatkowych usług finansowych z wyjątkiem pośrednictwa. LT: założenie specjalistycznej spółki zarządzającej jest wymagane w celu realizacji czynności związanych z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi. Wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę statutową lub oddział na Litwie mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. IE: świadczenie usług inwestycyjnych lub zapewnianie doradztwa w zakresie inwestycji wymaga I) uzyskania zezwolenia w Irlandii, które normalnie wymaga, aby podmiot został zarejestrowany lub był spółką osobową lub wyłącznym podmiotem gospodarczym, w każdym przypadku posiadającym siedzibę główną/statutową w Irlandii (zezwolenie nie może być wymagane w niektórych przypadkach, np. jeżeli usługodawca państwa trzeciego nie posiada obecności handlowej w Irlandii oraz usługa nie jest świadczona dla osób prywatnych); lub II) zezwolenia w innym państwie członkowskim, zgodnie z dyrektywą UE w sprawie usług inwestycyjnych.
	IT: bez zobowiązań dla "promotori di servizi finanziari" (handlowców finansowych). LV: bez zobowiązań, z wyjątkiem udziału w emisji wszystkich rodzajów papierów wartościowych, dostarczania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług pomocniczych, wyłączając pośrednictwo. LT: obecność handlowa wymagana jest do zarządzania funduszami emerytalnymi. MT: bez zobowiązań, z wyjątkiem przyjmowania depozytów, udzielania wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, dostarczania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo. PL: w przypadku dostarczania i przekazywania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych i dostarczania związanego z tym oprogramowania: wymóg korzystania z publicznej sieci telekomunikacyjnej, lub sieci innego autoryzowanego operatora. RO: bez zobowiązań w przypadku leasingu finansowego, obrotu instrumentami rynku pieniężnego, walutami obcymi, instrumentami pochodnymi, instrumentami opartymi na kursach walutowych i stopach procentowych, zbywalnymi papierami wartościowymi i innymi negocjowalnymi instrumentami i aktywami finansowymi, w przypadku udziału w emisji wszystkich rodzajów papierów wartościowych, zarządzania aktywami oraz usług rozrachunkowych i rozliczeniowych w odniesieniu do aktywów finansowych. Płatności i usługi transferu środków pieniężnych dozwolone są wyłącznie poprzez bank mający siedzibę w Rumunii. SI: (i) udział w emisji obligacji skarbowych, zarządzaniu funduszem emerytalnorentowym: bez zobowiązań. (ii) wszystkie inne podsektory, wyłączając dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przyjmowanie kredytów (wszelkiego rodzaju kredytów i pożyczek) oraz przyjmowanie gwarancji i zobowiązań ze strony zagranicznych instytucji kredytowych przez krajowe osoby prawne i wyłącznych właścicieli oraz usługi doradcze i inne pomocnicze usługi finansowe: bez zobowiązań. Członkowie słoweńskiej giełdy papierów wartościowych muszą być zarejestrowani w Republice Słowenii lub być oddziałami zagranicznych przedsiębiorstw inwestycyjnych lub banków. Dla sposobu 2 BG: mogą być stosowane ograniczenia i warunki dotyczące korzystania z sieci telekomunikacyjnych. PL: w przypadku dostarczania i przekazywania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych i dostarczania związanego z tym oprogramowania: wymóg korzystania z publicznej sieci telekomunikacyjnej lub sieci innego autoryzowanego operatora.
8. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE
(jedynie usługi finansowane ze źródeł prywatnych)
A. Usługi szpitalne (CPC 9311) C. Usługi placówek opieki zdrowotnej zapewniających zakwaterowanie inne niż usługi szpitalne (CPC 93193)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, DE, CY, CZ, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LT, MT, LU, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK, UK: bez zobowiązań HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi społeczne (CPC 933)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, EL, FI, FR, HR, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SI, SK, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 BE: bez zobowiązań dla usług społecznych innych niż domy rekonwalescencji i opieki społecznej oraz domy spokojnej starości.
9. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI
A. Hotele, restauracje i catering (CPC 641, CPC 642 i CPC 643) wyłączając catering w środkach transportu lotniczego (28)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań, z wyjątkiem cateringu. HR: bez ograniczeń. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek) (CPC 7471)	Dla sposobu 1 BG, HU: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
C. Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, IT, LT, MT, PL, SK, SI: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
10. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU
(inne niż usługi audiowizualne)
A. Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 CY, CZ, FI, HR, MT, PL, RO, SK, SI: bez zobowiązań BG: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług rozrywkowych producentów teatralnych, zespołów muzycznych oraz orkiestr (CPC 96191); usług świadczonych przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy, artystów estradowych i innych artystów indywidualnych (CPC 96192); pomocniczych usług związanych z teatrem (CPC 96193)
	EE: bez zobowiązań w przypadku innych usług rozrywkowych (CPC 96199), z wyjątkiem usług kinowych.
	LT, LV: bez zobowiązań, z wyjątkiem działalności prowadzenia kin (część CPC 96199).
B. Usługi agencji informacyjnych i prasowych	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 962)	bez ograniczeń
C. Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury (CPC 963)	Dla sposobu 1
	BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
	Dla sposobu 2
	BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
D. Usługi związane ze sportem	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 9641)	AT: bez zobowiązań dla usług szkół narciarskich i przewodników górskich.
	BG, CZ, LV, MT, PL, RO, SK: bez zobowiązań
	Dla sposobu 1
	CY, EE, HR: bez zobowiązań
E. Usługi związane z działalnością parków rekreacyjnych i plaż	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 96491)	bez ograniczeń
11. USŁUGI TRANSPORTOWE
A. Transport morski	Dla sposobów 1 oraz 2
a) Międzynarodowy transport pasażerski	BG, CY, DE, EE, ES, FR, FI, EL, IT, LT, LV, MT, PT, RO, SI, SE: usługi dowozowe na podstawie zezwolenia.
(CPC 7211 bez krajowego transportu kabotażowego (29)).
b) Międzynarodowy transport towarowy
(CPC 7212 bez krajowego transportu kabotażowego 30) (30)
B. Transport śródlądowymi drogami wodnymi	Dla sposobów 1 oraz 2
a) Transport pasażerski (CPC 7221 bez krajowego transportu kabotażowego 36)	UE: środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Men-Dunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Rozporządzenia wykonawcze do konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie oraz konwencji belgradzkiej regulującej żeglugę na Dunaju.
b) Transport towarowy	AT: Wymagana jest rejestracja przedsiębiorstwa lub stała siedziba w Austrii.
(CPC 7222 bez krajowego transportu kabotażowego 37)	BG, CY, CZ, EE, FI, HR, HU, LT, MT, RO, SE, SI, SK: bez zobowiązań
C. Transport kolejowy	Dla sposobu 1
a) Transport pasażerski	UE: bez zobowiązań
(CPC 7111)	Dla sposobu 2
b) Transport towarowy	bez ograniczeń
(CPC 7112)
D. TRANSPORT DROGOWY	Dla sposobu 1
a) Transport pasażerski	UE: bez zobowiązań.
(CPC 7121 i CPC 7122)	Dla sposobu 2
b) Transport towarowy	bez ograniczeń
(CPC 7123, wyłączając samodzielny transport przesyłek pocztowych i kurierskich (31)).
E. Transport rurociągami towarów innych niż paliwo (32)	Dla sposobu 1:
(CPC 7139)	UE: bez zobowiązań. Dla sposobu 2: AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
12. USŁUGI POMOCNICZE W BRANŻY TRANSPORTOWEJ (33)
A. Usługi pomocnicze w branży transportu morskiego a) Usługi w zakresie przeładunku towarów przewożonych drogą morską b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi w zakresie odprawy celnej d) Usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania e) Usługi agencji morskich f) Usługi spedycji morskiej g) Wynajem statków z załogą (CPC 7213) h) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7214) i) Usługi wspierające w branży transportu morskiego (część CPC 745) j) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (część CPC 749)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie przeładunku towarów, usług związanych z pchaniem i holowaniem, usług w zakresie odprawy celnej oraz usług w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania. AT, BG, CY, CZ, DE, EE, HU, LT, MT, PL, RO, SK, SI, SE: bez zobowiązań dla najmu statków z załogą. BG: bez ograniczeń. AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań dla usług w zakresie przechowywania i magazynowania. HR: bez zobowiązań z wyjątkiem f) usług agencji transportu towarowego. Dla sposobu 2: bez ograniczeń
B. Usługi pomocnicze w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi a) Usługi w zakresie przeładunku towarów (część CPC 741) b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi agencji transportu towarowego (część CPC 748) d) Wynajem statków z załogą (CPC 7223)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Men-Dunaj) zastrzegające niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Rozporządzenia wykonawcze do Konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie. UE: bez zobowiązań w przypadku usług związanych z pchaniem i holowaniem. HR: bez zobowiązań z wyjątkiem c) usług agencji transportu towarowego. Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, FI, HU, LV, LT, MT, RO, SK, SI, SE: bez zobowiązań dla najmu statków z załogą.
e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem
(CPC 7224)
f) Usługi wspierające w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi
(część CPC 745)
g) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze
(część CPC 749)
C. Usługi pomocnicze w branży transportu kolejowego a) Usługi w zakresie przeładunku towarów (część CPC 741) b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań w przypadku usług związanych z pchaniem i holowaniem. HR: bez zobowiązań z wyjątkiem f) usług agencji transportu towarowego. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
(część CPC 742)
c) Usługi agencji transportu towarowego
(część CPC 748)
d) Usługi związane z pchaniem i holowaniem
(CPC 7113)
e) Usługi wspierające dla usług transportu kolejowego
(CPC 743)
f) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze
(część CPC 749)
D. Usługi pomocnicze w branży transportu drogowego	Dla sposobu 1
a) Usługi w zakresie przeładunku towarów	AT, BG, CY, CZ, EE, HU, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI, SE: bez zobowiązań dla najmu użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą.
(część CPC 741)	HR: Bez zobowiązań za wyjątkiem c) usług agencji transportu towarowego i f) usług wspierających dla transportu drogowego wymagających pozwo-
b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742)	lenia. Dla sposobu 2
c) Usługi agencji transportu towarowego	bez ograniczeń
(część CPC 748)
d) Wynajem użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą
(CPC 7124)
e) Usługi wspierające dla transportu drogowego
(CPC 744)
f) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze
(część CPC 749)
E. Usługi pomocnicze w branży usług transportu lotniczego
a) Usługi obsługi naziemnej	Dla sposobu 1
(włączając usługi w zakresie cateringu)	UE: bez zobowiązań, z wyjątkiem cateringu.
	Dla sposobu 2
	BG, CY, CZ, HR, HU, MT, PL, RO, SK SI: bez zobowiązań.
b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania	Dla sposobów 1 oraz 2
(część CPC 742)	bez ograniczeń
c) Usługi agencji transportu towarowego	Dla sposobów 1 oraz 2
(część CPC 748)	bez ograniczeń
d) Wynajem statków powietrznych z załogą	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 734)	UE: statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych Unii Europejskiej muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim wydającym licencję przewoźnikowi lub w innymi miejscu w Unii Europejskiej.
	Rejestracja może podlegać wymogowi, by statek powietrzny stanowił własność osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału.
	W drodze wyjątku zagraniczny przewoźnik lotniczy może, w szczególnych okolicznościach, oddać w dzierżawę przewoźnikowi w Unii Europejskiej statek powietrzny zarejestrowany poza UE, w celu zaspokojenia wyjątkowych potrzeb przewoźnika w Unii Europejskiej, związanych ze zwiększonym zapotrzebowaniem sezonowym lub potrzebą pokonania trudności operacyjnych, które nie mogą być zaspokojone w racjonalny sposób przez dzierżawę statków powietrznych zarejestrowanych w Unii Europejskiej, pod warunkiem uzyskania tymczasowego zezwolenia państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało licencję danemu przewoźnikowi w Unii Europejskiej.
e) Sprzedaż i marketing f) System rezerwacji komputerowej	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: w przypadku gdy dostawcy usług systemu rezerwacji komputerowej (CRS) spoza Unii Europejskiej nie zapewnią przewoźnikom lotniczym Unii Europejskiej traktowania równoważnego (34) temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, lub w przypadku gdy przewoźnicy lotniczy spoza Unii Europejskiej nie zapewnią dostawcom usług CRS Unii Europejskiej traktowania równoważnego temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, mogą zostać wprowadzone środki w celu zapewnienia równoważnego traktowania wobec, odpowiednio, przewoźników lotniczych spoza UE ze strony dostawców usług CRS w Unii Europejskiej lub wobec dostawców usług CRS spoza UE ze strony przewoźników lotniczych w Unii Europejskiej.
g) Zarządzanie portami lotniczymi	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Usługi pomocnicze w branży transportu rurociągami towarów innych niż paliwo (35) a) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania towarów innych niż paliwo transportowane rurociągami (część CPC 742)	Dla sposobu 1: AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
13. POZOSTAŁE USŁUGI TRANSPORTO	WE
Zapewnienie usługi transportu kombinowanego	BE, DE, DK, EL, ES, FI, FR, IE, IT, LU, NL, PT, UK: bez ograniczeń, bez uszczerbku dla ograniczeń określonych w wykazie zobowiązań dotyczących danego rodzaju transportu AT, BG, CY, CZ, EE, HR, HU, LT, LV, MT, PL, RO, SE, SI, SK: bez zobowiązań.
14. USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII
A. Usługi związane z górnictwem (CPC 883) (36)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Transport paliwa rurociągami (CPC 7131)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań. Dla sposobu 2: AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań
C. Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania paliw transportowanych rurociągami (część CPC 742)	Dla sposobu 1: AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE, UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej paliw stałych, ciekłych i gazowych oraz produktów pochodnych (CPC 62271)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie sprzedaży hurtowej energii elektrycznej, pary i gorącej wody.
oraz usługi w zakresie sprzedaży hurtowej energii elektrycznej, pary i gorącej wody	Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej paliwa silnikowego (CPC 613)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Sprzedaż detaliczna oleju opałowego, gazu w butlach, węgla i drewna	Dla sposobu 1:
(CPC 63297)	UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczących energii elektrycznej, gazu (nie w butlach), pary i gorącej wody.
oraz usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące energii elektrycznej, gazu (nie w butlach), pary i gorącej wody	BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SK, UK: bez zobowiązań dla sprzedaży detalicznej oleju opałowego, gazu w butlach, węgla i drewna, z wyjątkiem zamówień pocztowych, w przypadku których: bez ograniczeń.
	Dla sposobu 2
	bez ograniczeń
G. Usługi związane z dystrybucją energii (CPC 887)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług doradztwa, w przypadku których: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
15. POZOSTAŁE USŁUGI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE
a) Usługi w zakresie prania, czyszczenia i farbowania (CPC 9701)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Usługi fryzjerskie UE: bez zobowiązań	Dla sposobu 1: (CPC 97021) Dla sposobu 2 bez ograniczeń
c) Zabiegi kosmetyczne, usługi manicure i pedicure (CPC 97022)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) Pozostałe usługi upiększające gdzie indziej niesklasyfikowane (CPC 97029)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
e) Usługi spa i masaże nieterapeutyczne, o ile wykonywane są jako usługi relaksacji fizycznej, a nie dla celów medycznych lub rehabilitacyjnych (37) CPC ver. 1.0 97230)	Dla sposobu 1: UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie połączeń telekomunikacyjnych (CPC 7543)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
(1) Obejmuje doradztwo prawne, reprezentację prawną, arbitraż oraz postępowania rozjemcze/ mediacje, a także usługi w zakresie dokumentacji i świadectw prawnych. Świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego, prawa UE i prawa obowiązującego na obszarze każdej jurysdykcji, gdzie inwestor lub jego pracownicy mają kwalifikacje do wykonywania zawodu prawnika oraz, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogom oraz procedurom licencyjnym stosowanym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego mogą one między innymi przyjąć formę: zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i zarejestrowania działalności w państwie przyjmującym. Usługi prawne w odniesieniu do prawa UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w UE występujących osobiście, natomiast usługi prawne dotyczące prawa danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w tym państwie członkowskim, występujących osobiście. Pełne przyjęcie do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej może być więc konieczne do występowania w roli pełnomocnika przed sądami i innymi właściwymi organami w UE, ponieważ wiąże się to z praktykowaniem prawa proceduralnego UE i krajowego. Jednakże w niektórych państwach członkowskich prawnicy zagraniczni nie w pełni przyjęci do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne mają prawo reprezentować w postępowaniach cywilnych stronę będącą obywatelem lub pochodzącą z państwa, w którym prawnik jest uprawniony do wykonywania zawodu. (2) Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie reprezentacji prawnej w sprawach podatkowych, które znajdują się pod pozycją 1.A.a). Usługi prawne. (3) Sprzedaż produktów farmaceutycznych na wolnym rynku, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogowi uzyskania licencji i kwalifikacji oraz procedurom stosowanym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą ogólną działalność ta jest zastrzeżona dla farmaceutów. W niektórych państwach członkowskich tylko sprzedaż leków na receptę jest zastrzeżona dla farmaceutów. (4) Część CPC 85201, która znajduje się w dziale "Usługi medyczne i stomatologiczne" pod pozycją 1.A.h. (5) Odnośne usługi wiążą się z zawodem pośrednika obrotu nieruchomościami i nie mają wpływu na żadne prawa lub ograniczenia wobec osób fizycznych i prawnych nabywających nieruchomości. (6) Usługi konserwacji i naprawy sprzętu transportowego (CPC 6112, 6122, 8867 i CPC 8868) znajdują się pod pozycjami 1.F.l) 1 do 1.F.l) 4. (7) Nie obejmuje usług poligraficznych, których dotyczy CPC 88442, i które znajdują się pod pozycją 1.F p). (8) Pojęcie "obsługa" obejmuje przyjęcie, sortowanie, transport i doręczenie. (9) "Przesyłka pocztowa" odnosi się do przesyłek obsługiwanych przez dowolny rodzaj podmiotu gospodarczego, publicznego lub prywatnego. (10) Na przykład listy, karty pocztowe. (11) Włącznie z książkami i katalogami.
(12) Dla podsektorów (i) do (iv) wymagane mogą być indywidualne zezwolenia nakładające szczególne obowiązki świadczenia usługi powszechnej lub wkład finansowy na fundusz kompensacyjny.
(13) Dzienniki, gazety, czasopisma.
(14) Przesyłki ekspresowe mogą obejmować, oprócz skróconego czasu przesyłki i większej niezawodności dostawy, czynniki dodatkowe, takie jak: odbiór z miejsce pochodzenia, przekazanie do rąk własnych adresata, oznaczanie i monitorowanie, możliwość zmiany miejsca przeznaczenia i adresata w trakcie tranzytu, potwierdzenie odbioru.
(15) Oferowanie środków, łącznie z udostępnieniem pomieszczeń na zasadzie ad hoc, jak również przewożenie przez stronę trzecią, umożliwianie doręczania własnych przesyłek w drodze wzajemnej wymiany przesyłek pocztowych między użytkownikami korzystającymi z przedmiotowej usługi. Przesyłka pocztowa odnosi się do przesyłek obsługiwanych przez dowolny rodzaj podmiotu gospodarczego, publicznego lub prywatnego.
(16) Pojęcie "przesyłki korespondencyjne": oznacza informację w formie pisemnej, w jakiejkolwiek postaci fizycznej, przekazywaną i dostarczaną pod adres wskazany przez nadawcę na przesyłce lub na jej opakowaniu. Książek, katalogów, gazet i czasopism nie uważa się za przesyłki korespondencyjne.
(17) Samodzielny transport poczty dowolnym środkiem transportu lądowego.
(18) Samodzielny transport poczty środkiem transportu lotniczego.
(19) Usługi te nie obejmują przetwarzania danych lub informacji on-line (włącznie z przetwarzaniem transakcji) (część CPC 843), które znajduje się pod pozycją 1.B. Usługi informatyczne.
(20) Nadawanie określa się jako nieprzerwany ciąg transmisji wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa, z wyłączeniem transmisji (contribution links) między operatorami.
(21) Usługi te obejmują usługi telekomunikacyjne polegające na przekazie i odbiorze transmisji radiowej i telewizyjnej drogą satelitarną (nieprzerwany ciąg transmisji drogą satelitarną wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa). Obejmuje to sprzedaż praw do korzystania z usług satelitarnych, ale nie obejmuje sprzedaży pakietów programów telewizyjnych gospodarstwom domowym.
(22) Usługi te, obejmujące CPC 62271, znajdują się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 18.D.
(23) Nie obejmuje usług konserwacji i naprawy, które znajdują się w dziale "USŁUGI BIZNESOWE" pod pozycjami 1.B. i 1.F.l).
(24) Sprzedaż detaliczna produktów farmaceutycznych oraz towarów medycznych i ortopedycznych znajduje się w dziale WOLNE ZAWODY pod pozycją 1.A.k).
(25) Odpowiadają usługom związanym ze ściekami.
(26) Odpowiada usługom oczyszczania spalin.
(27) Odpowiada częściom pozycji "Usługi związane z ochroną przyrody i krajobrazu".
(28) Catering w środkach transportu lotniczego znajduje się w dziale USŁUGI POMOCNICZE W BRANŻY TRANSPORTOWEJ pod pozycją 12.D.a) Usługi obsługi naziemnej.
(29) Bez uszczerbku dla zakresu działalności, który może zostać uznany jako "kabotaż" na podstawie odnośnego ustawodawstwa krajowego, niniejszy wykaz nie obejmuje krajowego transportu kabotażowego, który przyjęty jest jako obejmujący przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub punktem znajdującym się w państwie członkowskim Unii Europejskiej a innym portem lub punktem znajdującym się w tym samym państwie członkowskim, w tym na jego szelfie kontynentalnym zgodnie z Konwencją ONZ o prawie morza, oraz ruch rozpoczynający się i kończący w tym samym porcie znajdującym się w państwie członkowskim.
(30) W tym usługi dowozowe i transport pustego sprzętu przez usługodawców w zakresie międzynarodowego transportu towarowego pomiędzy portami znajdującymi się w tym samym państwie.
(31) Część CPC 71235, która znajduje się w dziale USŁUGI KOMUNIKACYJNE pod pozycją 2.A. Usługi pocztowe i kurierskie.
(32) Transport paliwa rurociągami znajduje się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 13.B.
(33) Nie obejmuje usług w zakresie konserwacji i naprawy sprzętu transportowego, które znajdują się w dziale USŁUGI BIZNESOWE pod pozycjami 1.F. l) 1 do 1.F.l) 4.
(34) "Równoważne traktowanie" oznacza traktowanie niedyskryminacyjne w stosunku do przewoźników lotniczych i dostawców usług CRS Unii Europejskiej.
(35) Usługi pomocnicze w dziedzinie transportu paliwa rurociągami znajdują się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 13.C. (36) Obejmuje następujące usługi świadczone na podstawie wynagrodzenia lub umowy: usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do górnictwa, przygotowanie terenu, montaż urządzeń wiertniczych, wiercenie, usługi dotyczące usuwania pozostałości z odwiertów, usługi związane z orurowaniem, zapewnianie i obsługa płuczki wiertniczej, kontrola ciał stałych, specjalne czynności wiertnicze wgłębne i roboty ratunkowe, geologia terenów odwiertów i kontrola odwiertu, usuwanie rdzenia, testowanie odwiertów, usługi w zakresie obsługi odwiertu urządzeniami liniowymi, zapewnianie i obsługa cieczy roboczych (solanek), dostawa i montaż urządzeń stosowanych przy opróbowaniu i zbrojeniu otworów wiertniczych, cementowanie (pompowanie ciśnieniowe), usługi stymulacji (szczelinowanie, kwasowanie oraz pompowanie ciśnieniowe), usługi w zakresie remontów kapitalnych i napraw otworów wiertniczych, zamykanie i likwidowanie otworów wiertniczych.
(37) Masaże terapeutyczne i usługi kuracji cieplnych znajdują się w pod pozycjami: 1.A.h) "Usługi medyczne", 1.A.j) 2 "Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny" oraz "Usługi w zakresie ochrony zdrowia" (8.A i 8.C).

ZAŁĄCZNIK  XVI-C

DO ROZDZIAŁU 6 ⁷³  

ZASTRZEŻENIA DOTYCZĄCE USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY

Strona UE

1. W poniższym wykazie zastrzeżeń wskazano sektory usług zliberalizowane na podstawie art. 101 ust. 2 oraz art. 102 ust. 2 (CSS i IP), do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody (CSS i IP) i wymieniono takie ograniczenia.

2. Wykaz składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia; oraz

b) drugiej kolumny opisującej obowiązujące ograniczenia.

Strona UE nie podejmuje żadnych zobowiązań dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody w sektorach innych niż te wyraźnie wskazane w poniższym wykazie.

3. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) CPC oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991; oraz

b) CPC ver. 1.0 oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

4. Zobowiązania dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

5. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 101 ust. 2 i art. 102 ust. 2 (CSS i IP). Środki te (na przykład konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody pochodzących z Ukrainy.

6. Poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez jedną ze Stron.

7. Poniższy wykaz pozostaje bez uszczerbku dla istnienia monopoli państwowych lub wyłącznych praw w odpowiednich sektorach, jak wskazano w wykazie UE (załącznik XVI-A lub załącznik XVI-B) tytułu IV rozdział 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) niniejszego Układu.

8. W sektorach, w których stosuje się testy potrzeb ekonomicznych, ich głównym kryterium będzie ocena odpowiedniej sytuacji rynkowej w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w regionie, gdzie ma być świadczona usługa, z uwzględnieniem liczby istniejących usługodawców i wpływu na ich sytuację.

9. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub osobom prawnym.

10. W poniższym wykazie stosowanie są następujące skróty:

AT Austria

BE Belgia

BG Bułgaria

CY Cypr

CZ Republika Czeska

DE Niemcy

DK Dania

UE Unia Europejska, w tym wszystkie jej państwa członkowskie

ES Hiszpania

EE Estonia

FI Finlandia

FR Francja

EL Grecja

HR Chorwacja

HU Węgry

IE Irlandia

IT Włochy

LV Łotwa

LT Litwa

LU Luksemburg

MT Malta

NL Niderlandy

PL Polska

PT Portugalia

RO Rumunia

SK Republika Słowacka

SI Słowenia

SE Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo

Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
WSZYSTKIE SEKTORY	Okresy przejściowe
	BG, RO: zobowiązania wchodzą w życie w dniu 1 stycznia 2014 r.
	Uznawanie
	UE: dyrektywy UE w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów mają zastosowanie wyłącznie do obywateli państw członkowskich UE. Prawo do wykonywania zawodu objętego regulacjami w jednym państwie członkowskim nie przyznaje prawa do wykonywania tego zawodu w innym państwie członkowskim (1).
Usługi w zakresie doradztwa prawnego w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego (tj. niebędącego prawem UE)	AT, CY, DE, EE, IE, LU, NL, PL, PT, SE, UK: bez ograniczeń BE, ES, HR, IT, EL: Test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: Test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS)
(część CPC 861) (2)	BG, CZ, DK, FI, HU, LT, MT, RO, SI, SK: Test potrzeb ekonomicznych.
	DK: wykonywanie działalności związanej z doradztwem prawnym ograniczone jest do prawników posiadających duńską licencję na wykonywanie zawodu. Uzyskanie duńskiej licencji na wykonywanie zawodu uwarunkowane jest zdaniem duńskiego egzaminu z zakresu prawa.
	FR: wymagane jest pełne (uproszczone) przyjęcie do adwokatury w drodze testu kwalifikacji. Dostęp prawników do zawodu "avocat auprčs de la Cour de cassation" i "avocat auprčs du Conseil d'Etat" jest ograniczony określoną liczbą dostępnych miejsc oraz podlega wymogowi obywatelstwa.
	HR: pełne członkostwo w palestrze, wymagane do świadczenia usług w zakresie przedstawicielstwa prawnego, podlega wymogowi obywatelstwa.
Usługi rachunkowo-księgowe	BE, CY, DE, EE, ES, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń
(CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)	AT: pracodawca musi być członkiem odpowiedniej organizacji zawodowej w państwie rodzimym, o ile taka istnieje. FR: wymóg uzyskania zezwolenia. Świadczenie usług rachunkowo-księgowych jest uzależnione od decyzji Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Przemysłu w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Zagranicznych.
	BG, CZ, DK, EL, FI, HU, LT, LV, MT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
	HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi w zakresie doradztwa podatkowego (CPC 863) (3)	BE, DE, EE, ES, FR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT: pracodawca musi być członkiem odpowiedniego organu zawodowego w państwie rodzimym, o ile taki organ istnieje; wymóg obywatelstwa dla występowania w roli przedstawiciela przed właściwymi organami.
	BG, CZ, DK, EL, FI, HU, LT, LV, MT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
	CY: bez zobowiązań w zakresie zeznań podatkowych.
	PT: bez zobowiązań.
	HR, HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi architektoniczne	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń
oraz	BE, ES, HR, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP.
Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8671 i CPC 8674)	LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) FI: osoba fizyczna musi wykazać, że posiada specjalistyczną wiedzę niezbędną do świadczenia danej usługi. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy
	BG, CY, CZ, DE, FI, HU, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
	AT: wyłącznie dla usług w zakresie planowania, dla których stosuje się test potrzeb ekonomicznych.
	HR, HU, SK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi inżynierskie oraz Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8672 i CPC 8673)	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń BE, ES, HR, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) FI: osoba fizyczna musi wykazać, że posiada specjalistyczną wiedzę niezbędną do świadczenia danej usługi. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy BG, CY, CZ, DE, FI, HU, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. AT: wyłącznie dla usług w zakresie planowania, dla których stosuje się test potrzeb ekonomicznych. HR, HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi informatyczne (CPC 84)	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE: bez ograniczeń ES, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) BE: test potrzeb ekonomicznych dla IP. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy AT, DE, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, RO, SK, UK: Test potrzeb ekonomicznych. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla CSS. Bez zobowiązań dla IP.
Usługi badawczo-rozwojowe (CPC 851, 852, z wyjątkiem usług psychologów (4), 853)	UE z wyjątkiem BE, UK: wymagana jest umowa o przyjęciu podpisana z zatwierdzoną organizacją badawczą (5). CZ, DK, SK: test potrzeb ekonomicznych. BE, UK: bez zobowiązań. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi reklamowe (CPC 871)	BE, CY, DE, EE, ES, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DK, EL, FI, HU, LT, LV, MT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi konsultingowe w zakresie zarządzania (CPC 865)	DE, EE, EL, FR, IE, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń ES, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. BE, HR: test potrzeb ekonomicznych dla IP. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania (CPC 866)	DE, EE, EL, FR, IE, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń BE, ES, HR, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy. AT, BG, CY, CZ, FI, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. HU: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem usług arbitrażowych i polubownych (CPC 86602), dla których: bez zobowiązań.
Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	BE, DE, EE, EL, ES, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE, UK: bez ograniczeń DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy. AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, LV, MT, PT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	BE, EE, EL, ES, HR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, LT, LV, MT, PT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. DE: bez zobowiązań dla geodetów wyznaczanych przez organy publiczne. FR: bez zobowiązań dla wykonywania usług geodezyjnych związanych z ustanawianiem praw własności i prawem ziemskim. BG: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa statków (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, NL, PL, PT, SI, SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, MT, RO: test potrzeb ekonomicznych. SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego (CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)	BE, EE, EL, ES, FR, IT, LV, LU, NL, PL, PT, SI, SE: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, MT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa statków powietrznych i ich części (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego (6) (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	BE, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Tłumaczenia pisemne (CPC 87905, z wyjątkiem tłumaczeń urzędowych lub certyfikowanych)	DE, EE, FR, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń BE, ES, IT, EL: test potrzeb ekonomicznych dla IP. CY, LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) AT, BG, CZ, DK, FI, HU, IE, LT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. HR: bez zobowiązań dla IP.
Usługi w zakresie badania terenu pod budowę (CPC 5111)	BE, DE, EE, EL, ES, FR, IE, HR, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, LV, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie przekracza trzech miesięcy.
Usługi w zakresie środowiska (CPC 9401 (7), CPC 9402, CPC 9403, CPC 9404 (8), część CPC 94060 (9), CPC 9405, część CPC 9406, CPC 9409)	BE, EE, ES, FR, IE, IT, HR, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, EL, FI, HU, LT, LV, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek (10)) (CPC 7471)	AT, CZ, DE, EE, ES, FR, IT, LU, NL, PL, SI, SE: bez ograniczeń DK: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem CSS, których pobyt nie prze- kracza trzech miesięcy. IE: bez ograniczeń, z wyjątkiem pilotów wycieczek. BG, EL, FI, HU, LT, LV, MT, PT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych. BE, CY: bez zobowiązań, z wyjątkiem pilotów wycieczek (osób, których zadaniem jest towarzyszenie grupie wycieczkowej składającej się przynajmniej z 10 osób, bez występowania w charakterze przewodników w określonych miejscach). HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. UK: bez zobowiązań.
Usługi rozrywkowe inne niż usługi audiowizualne (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	AT, BG, CZ, DE, DK, EE, EL, ES, FI, HU, IE, IT, LT, LU, LV, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE: mogą być wymagane zaawansowane kwalifikacje (11). Test potrzeb ekonomicznych. SI: czas trwania pobytu jest ograniczony do 7 dni na jedną imprezę. W przy- padku usług związanych z cyrkiem i parkami rozrywki, czas trwania pobytu jest ograniczony do maksymalnie 30 dni na rok kalendarzowy. FR: bez zobowiązań dla CSS, z wyjątkiem przypadków gdy: - artyści uzyskali umowę o pracę od upoważnionego przedsiębiorstwa rozrywkowego. - zezwolenie na pracę zostaje udzielone na okres nieprzekraczający dziewięciu miesięcy, z możliwością przedłużenia na okres trzech miesięcy. - wymagane jest spełnienie wymogów testu potrzeb ekonomicznych. Główne kryteria: ocena sytuacji na rynku pracy w sektorze danej działalności na obszarze geograficznym, na którym taka usługa ma być świadczona. - przedsiębiorstwo rozrywkowe zobowiązane jest wpłacić podatek do Office Français de l'Immigration et de l'Intégration. CY: test potrzeb ekonomicznych dla usług w zakresie koncertów na żywo, cyrków i dyskotek. BE, UK: bez zobowiązań.
(1) W celu uzyskania przez obywateli państw trzecich obowiązującego na terytorium całej UE uznania ich kwalifikacji, konieczne jest negocjowanie porozumienia o wzajemnym uznawaniu w ramach określonych w art. 18 Układu. (2) Świadczenie usług prawnych, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogom oraz procedurom licencyjnym stosowanym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego mogą one między innymi przyjmować formę zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i zarejestrowania działalności w państwie przyjmującym. (3) Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie reprezentacji prawnej w sprawach podatkowych, które znajdują się w punkcie "Usługi w zakresie doradztwa prawnego" w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego. (4) Część CPC 85201, która znajduje się w dziale "Usługi medyczne i stomatologiczne". (5) Dla wszystkich państw członkowskich UE z wyjątkiem DK zatwierdzenie organizacji badawczej oraz umowa o przyjęciu muszą spełniać warunki określone zgodnie z dyrektywą UE 2005/71/WE (6) Usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845) znajdują się pod pozycją "Usługi informatyczne". (7) Odpowiadają usługom związanym ze ściekami. (8) Odpowiada usługom oczyszczania spalin. (9) Odpowiada częściom pozycji "Usługi związane z ochroną przyrody i krajobrazu". (10) Usługodawcy, których zadaniem jest towarzyszenie grupie wycieczkowej składającej się przynajmniej z 10 osób, bez występowania w charakterze przewodników w określonych miejscach. (11) W przypadku gdy kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium UE i jej państw członkowskich, zainteresowane państwo członkowskie może ocenić, czy są one równoważne kwalifikacjom wymaganym na jego terytorium.

ZAŁĄCZNIK  XVI-D

DO ROZDZIAŁU 6

ZASTRZEŻENIA UKRAINY DOTYCZĄCE ZAKŁADANIA PRZEDSIĘBIORSTW

(o których mowa w art. 88 ust. 1)

Własność gruntów

Obywatele zagraniczni i osoby bez obywatelstwa nie mają prawa do nabywania własności gruntów rolnych. Obywatele zagraniczni i osoby bez obywatelstwa nie mają prawa do nieodpłatnego nabywania działek, które są własnością państwa i gminy, lub do prywatyzowania działek, które zostały im wcześniej przekazane do użytkowania.

Zagraniczne osoby prawne mogą nabywać prawa własności do działek nierolnych na terytorium zaludnionych miejscowości w przypadku nabywania nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na Ukrainie oraz poza zamieszkanymi miejscowościami - w przypadku nabywania nieruchomości.

Nie ma ograniczeń dotyczących najmu gruntów przez obcokrajowców i zagraniczne podmioty prawne.

Nabycie, kupno oraz najem lub dzierżawa nieruchomości przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne może wymagać zezwolenia.

Leśnictwo

Lasy mogą być własnością wyłącznie ukraińskich obywateli i podmiotów prawnych.

Nabywanie własności państwowych

Przedsiębiorstwa i agencje rządowe, w których udział własnościowy państwa przekracza 25 %, nie mogą uczestniczyć w prywatyzacji ukraińskich przedsiębiorstw.

Prowadzenie poszukiwań, badań i wydobycia węglowodorów

Przedsiębiorstwo powinno spełnić wymogi zawarte w art. 279 (prowadzenie poszukiwań, badań i wydobycia węglowodorów) w rozdziale 11 (Handel energią) tytułu IV niniejszego Układu.

Usługi notarialne

Wyłącznie obywatele Ukrainy mogą świadczyć usługi notarialne.

Usługi medyczne i stomatologiczne

Wymogi dotyczące kwalifikacji zawodowych zgodne z prawodawstwem Ukrainy. Zagraniczni usługodawcy muszą mówić po ukraińsku.

Usługi prywatne świadczone przez położne, pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny

Wymogi dotyczące kwalifikacji zawodowych zgodne z prawodawstwem Ukrainy. Zagraniczni usługodawcy muszą mówić po ukraińsku.

Usługi pocztowe i kurierskie (w tym usługi ekspresowego doręczania przesyłek) ⁷⁴

Brak traktowania narodowego w przypadku zwykłych listów ⁷⁵  o wadze poniżej 50 g i kart pocztowych.

Zezwolenie może być wymagane w przypadku:

(i) obsługi zaadresowanych pisemnych informacji w jakiejkolwiek formie fizycznej ⁷⁶ , w tym:

- usług w zakresie mieszanych przesyłek pocztowych,

- przesyłek reklamowych;

(ii) obsługi zaadresowanych paczek ⁷⁷ ;

(iii) obsługi zaadresowanych wydawnictw prasowych ⁷⁸ ;

(iv) obsługi przesyłek określonych powyżej w ppkt (i)-(iii), w formie przesyłek poleconych lub ubezpieczonych;

- dla których istnieje obowiązek świadczenia usługi powszechnej.

Zezwolenia te mogą być przedmiotem szczególnego obowiązku świadczenia usługi powszechnej lub wkładu finansowego na fundusz kompensacyjny.

Usługi w zakresie edukacji

Usługi szkolnictwa podstawowego, usługi szkolnictwa średniego, usługi szkolnictwa wyższego

Zgodnie z prawodawstwem Ukrainy, wyłącznie obywatel Ukrainy może kierować instytucją oświatową, niezależnie od formy własności.

Usługi finansowe

Uczestnictwo w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu i inwestycjach (publicznych i prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych może być prowadzone tylko przez osoby prawne zaangażowane wyłącznie w emisję papierów wartościowych oraz banki.

Usługi w zakresie ochrony zdrowia i usługi społeczne

Wymogi dotyczące kwalifikacji zawodowych zgodnie z prawodawstwem Ukrainy w przypadku usług szpitalnych, włącznie z usługami zarządzania szpitalami oraz inne usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzi.

Usługi w zakresie rekreacji, kultury i sportu

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do subsydiów dotyczących usług związanych z prowadzeniem kin.

Inwestycje zagraniczne w zakresie usług agencji informacyjnych są ograniczone do 35 %.

Transport śródlądowymi drogami wodnymi ⁷⁹

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług krajowego kabotażu. Środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Men-Dunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Z zastrzeżeniem rozporządzeń wykonawczych do Konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie.

Usługi w zakresie przewozów lotniczych

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w przypadku krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego, regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych, innych niż usługi naprawcze i konserwacyjne, sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego, usługi systemu rezerwacji komputerowej oraz inne usługi pomocnicze w branży usług transportu lotniczego, takie jak usługi obsługi naziemnej, usługi najmu statków powietrznych z załogą oraz usługi obsługi portów lotniczych. Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym zostaną określone w Umowie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Ukrainą w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

Usługi w zakresie transportu kolejowego

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie transportu pasażerskiego i towarowego, innego niż traktowanie ustanowione w tytule IV rozdział 6 art. 136 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) niniejszego Układu.

Usługi w zakresie transportu drogowego

Podmioty zajmujące się transportem pasażerskim i towarowym powinny być zarejestrowane jako podmioty prawne.

ZAŁĄCZNIK  XVI-E

DO ROZDZIAŁU 6

WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ UKRAINY DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG

(o którym mowa w art. 95)

I. USŁUGI BIZNESOWE
1. Wolne zawody
a) Usługi prawne - Usługi doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego (CPC 86111)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Usługi doradztwa prawnego i reprezentacji w procedurach sądowych w dziedzinach innych niż prawo karne (CPC 86119)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Usługi doradztwa prawnego i reprezentacji w procedurach ustawowych (CPC 8612) (CPC 86120)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Usługi prawne w zakresie dokumentów oraz uwierzytelniania (CPC 8613) (ŃPC 86130)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Pozostałe usługi doradztwa prawnego i informacyjne, inne niż usługi notarialne (CPC 8619) (CPC 86190)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Doradztwo w zakresie prawa kraju rodzimego, prawa międzynarodowego i prawa państwa trzeciego (część CPC 861)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Usługi notarialne	(1) Jedynie obywatele Ukrainy mogą świadczyć usługi notarialne. (2) bez ograniczeń
b) Usługi rachunkowo-księgowe (CPC 862 (z wyłączeniem CPC 86211)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Usługi audytorskie (CPC 86211)	(1) bez ograniczeń, z wyłączeniem oficjalnych sprawozdań z audytów, które muszą być potwierdzone przez audytora lub firmę audytorską pochodzących z Ukrainy. (2) bez ograniczeń
c) Usługi podatkowe (CPC 863)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Usługi architektoniczne (CPC 8671)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Usługi inżynierskie (CPC 8672)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
f) Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8673)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8674)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
h) Usługi medyczne i stomatologiczne (CPC 9312)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
i) Usługi weterynaryjne (CPC 932)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
j) Usługi świadczone przez położne, pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny (część CPC 93191)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
2. Usługi informatyczne
a) Usługi doradztwa w zakresie instalacji sprzętu komputerowego (CPC 841)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Usługi wdrażania oprogramowania (CPC 842)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Usługi przetwarzania danych (CPC 843)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Usługi w zakresie baz danych (CPC 844)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
f) Pozostałe usługi informatyczne: - usługi konserwacji i naprawy urządzeń biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- usługi przygotowywania danych (CPC 849)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
3. Usługi badawczo-rozwojowe
a) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych (CPC 851)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (CPC 852)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Interdyscyplinarne usługi badawczo-rozwojowe (CPC 853)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
4. Usługi w zakresie nieruchomości
- Usługi w zakresie nieruchomości (CPC 821-822)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
5. Usługi najmu lub dzierżawy bez obsługi
e) Pozostałe - usługi najmu lub dzierżawy (inne niż finansowe) (CPC 831-832) - włącznie z najmem lub dzierżawą studyjnych urządzeń nagrywających (CPC 83109)**	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
6. Pozostałe usługi biznesowe
a) Usługi reklamowe (CPC 871)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Usługi badania rynku i opinii publicznej (CPC 864)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Usługi konsultingowe w zakresie zarządzania (CPC 865)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania (CPC 866)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Usługi w zakresie badań i analiz technicznych, włącznie z usługami przeglądu statków (CPC 8676)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
f) Usługi związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (z wyłączeniem gaszenia ognia, oceny drewna, zarządzania lasami włącznie z usługami oceny szkód w lasach)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(część CPC 881)
- Usługi doradztwa w zakresie gaszenia ognia, oceny drewna, zarządzania lasami włącznie z usługami oceny szkód w lasach	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(część CPC 881)
g) Usługi związane z rybołówstwem	(1) bez ograniczeń
(CPC 882)	(2) bez ograniczeń
h) Usługi związane z górnictwem	(1) bez ograniczeń
(CPC 883+5115)	(2) bez ograniczeń
i) Usługi związane z produkcją	(1) bez ograniczeń
(część CPC 884 + część CPC 885)	(2) bez ograniczeń
j) Usługi związane z dystrybucją energii	(1) bez ograniczeń
(CPC 887)	(2) bez ograniczeń
k) Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu	(1) bez ograniczeń
(CPC 872)	(2) bez ograniczeń
m) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
n) Konserwacja i naprawa sprzętu (z wyłączeniem statków morskich i powietrznych lub innych środków transportu)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(CPC 6112, 6122, 633+8861-8866)
Włącznie z usługami w zakresie konserwacji i naprawy samochodów
(CPC 8867)
o) Usługi sprzątania budynków	(1) bez ograniczeń
(CPC 874)	(2) bez ograniczeń
p) Usługi fotograficzne (z wyłączeniem fotografii lotniczej)	(1) bez zobowiązań
(CPC 875)	(2) bez ograniczeń
q) Usługi związane z pakowaniem	(1) bez ograniczeń
(CPC 876)	(2) bez ograniczeń
r) Usługi poligraficzne i wydawnicze	(1) bez ograniczeń
(CPC 88442)	(2) bez ograniczeń
s) Usługi konferencyjne	(1) bez ograniczeń
(CPC 87909)*	(2) bez ograniczeń
t) Pozostałe	(1) bez ograniczeń
- Usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych	(2) bez ograniczeń
(CPC 87905)
- Specjalne usługi projektowe	(1) bez ograniczeń
(CPC 87907)	(2) bez ograniczeń
II. USŁUGI KOMUNIKACYJNE
1. oraz 2. Usługi pocztowe i kurierskie (w tym usługi ekspresowego doręczania przesyłek) (1)
Usługi odnoszące się do obsługi (2) przesyłek według następującego wykazu podsektorów, z przeznaczeniem krajowym lub zagranicznym: Do celów następujących zobowiązań, pisemne informacje nie obejmują zwykłych listów (3) o wadze poniżej 50 g i kart pocztowych (i) Obsługa zaadresowanych pisemnych informacji w jakiejkolwiek formie fizycznej (4), w tym	(1) (2) Systemy licencjonowania mogą być ustanawiane dla podsektorów (i)-(iv), dla których istnieje ogólny obowiązek świadczenia usługi powszechnej. Licencje te mogą być przedmiotem szczególnego obowiązku świadczenia usługi powszechnej lub wkładu finansowego na fundusz kompensacyjny. Bez ograniczeń dla podsektorów (v) - (viii).
- usługi w zakresie mieszanych przesyłek pocztowych
- przesyłki reklamowe
(ii) Obsługa zaadresowanych paczek (5)
(iii) Obsługa zaadresowanych wydawnictw prasowych (6)
(iv) Obsługa przesyłek określonych powyżej w ppkt (i)-(iii), w formie przesyłek poleconych lub ubezpieczonych
(v) Przesyłki ekspresowe (7) dla pozycji określonych powyżej w ppkt (i)-(iii);
(vi) Obsługa przesyłek niezaadresowanych
(vii) Wymiana dokumentów (8)
(viii) Inne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane
3. Usługi telekomunikacyjne
Podstawowe usługi Telekomunikacyjne:
a) Telefoniczne usługi głosowe	(1) bez ograniczeń
(CPC 7521)	(2) bez ograniczeń
b) Usługi przekazywania danych metodą komutacji pakietów (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Usługi przekazywania danych metodą komutacji łączy (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Usługi teleksowe (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Usługi telefaksowe (CPC 7522)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
f) Usługi w zakresie przekazywania danych za pomocą faksu (CPC 7521**+7529**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
g) Usługi dotyczące prywatnych łączy dzierżawionych (CPC 7522**+7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
o) Pozostałe: - usługi łączności głosowej i transmisji danych (CPC 75213) - usługi przywoływania (CPC 75291) - usługi telekonferencyjne (CPC 75292) - zintegrowane usługi telekomunikacyjne, z wyłączeniem nadawania (9) (CPC 7526)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
Usługi telekomunikacyjne o wartości dodanej
h) Poczta elektroniczna (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
i) Poczta głosowa (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
j) Uzyskiwanie informacji i przeszukiwanie baz danych on-line (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
k) Elektroniczna wymiana danych (EDI) (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
l) Związane z wartością dodaną usługi świadczone za pośrednictwem faksu, łącznie z przechowywaniem i przesyłaniem, przechowywaniem i odzyskiwaniem (CPC 7523**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
m) Usługi w zakresie konwersji kodu i protokołu	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
n) Usługi w zakresie przetwarzania informacji lub danych on-line (łącznie z przetwarzaniem transakcji) (CPC 843**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
III. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE
- Przygotowanie terenu pod budowę (CPC 511)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
a) Roboty ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków (CPC 512)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Roboty budowlane w zakresie inżynierii lądowej, włącznie z usługami pogłębiania (CPC 513)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Montaż i wznoszenie konstrukcji z prefabrykatów oraz prace instalacyjne (CPC 514+516)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Roboty budowlane wykończeniowe (CPC 517)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Pozostałe: - specjalistyczne roboty budowlane (CPC 515)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- usługi najmu sprzętu do budowy lub wyburzania budynków bądź robót w zakresie inżynierii lądowej, wraz z obsługą (CPC 518)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
IV. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI
a) Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje (CPC 621, 6111, 6113, 6121)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej (CPC 6121, 61111, 6113, 622 (z wyłączeniem CPC 62262))	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- Sprzedaż hurtowa książek, gazet, czasopism (z wyłączeniem materiałów piśmiennych) (CPC 62262)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej	(1) bez ograniczeń
(CPC 631+632+6111+6113 + 6121+613, włączając nagrania i taśmy audio i wideo ŃĐŃ 63234)	(2) bez ograniczeń
d) Usługi w zakresie franchisingu	(1) bez ograniczeń
(CPC 8929)	(2) bez ograniczeń
V. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI
a) Usługi szkolnictwa podstawowego	(1) bez ograniczeń
(CPC 921)	(2) bez ograniczeń
b) Usługi szkolnictwa średniego	(1) bez ograniczeń
(CPC 922)	(2) bez ograniczeń
c) Usługi szkolnictwa wyższego	(1) bez ograniczeń
(CPC 923)	(2) bez ograniczeń
d) Usługi kształcenia dorosłych	(1) bez ograniczeń
(CPC 924)	(2) bez ograniczeń
e) Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia	(1) bez ograniczeń
(CPC 929)	(2) bez ograniczeń
VI. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ŚRODOWISKA
a) Usługi związane ze ściekami	(1) bez ograniczeń
(CPC 9401)	(2) bez ograniczeń
b) Usługi usuwania odpadów	(1) bez ograniczeń
(CPC 9402)	(2) bez ograniczeń
c) Usługi sanitarne i podobne	(1) bez ograniczeń
(CPC 9403)	(2) bez ograniczeń
d) Pozostałe	(1) bez ograniczeń
- usługi w zakresie oczyszczania spalin	(2) bez ograniczeń
(CPC 9404)
- usługi w zakresie zwalczania hałasu	(1) bez ograniczeń
(CPC 9405)	(2) bez ograniczeń
- usługi w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu (CPC 9406)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- pozostałe usługi w zakresie ochrony środowiska (CPC 9409)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
VII. USŁUGI FINANSOWE
1. Wszelkie usługi ubezpieczeniowe oraz inne związane z ubezpieczeniami Zagraniczne przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe mogą świadczyć usługi ubezpieczeniowe za pośrednictwem oddziałów wyłącznie 5 lat po przystąpieniu Ukrainy do WTO.
(i) ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja): (A) Usługi ubezpieczeniowe na życie (B) Ubezpieczenia inne niż ubezpieczenia na życie: (włącznie z ubezpieczeniem morskim i lotniczym) (ii) Usługi w zakresie reasekuracji i retrocesji (iii) pomocnicze usługi ubezpieczeniowe, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz likwidacja szkód	(1) bez zobowiązań, ale bez ograniczeń w przypadku: - ubezpieczenia ryzyka odnoszącego się do żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; - reasekuracji; - usług pomocniczych związanych z ubezpieczeniami. (2) bez ograniczeń
(iv) Pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi brokerskie i agencyjne	(1) bez zobowiązań, ale bez ograniczeń w przypadku: - ubezpieczenia ryzyka odnoszącego się do żeglugi morskiej i lotnictwa zarobkowego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; - reasekuracji; Po 5 latach od daty przystąpienia do WTO: bez ograniczeń. (2) bez ograniczeń
2. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)
(v) Przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ogółu społeczeństwa	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(vi) Udzielanie wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, w tym kredytów konsumenckich i kredytów hipotecznych, faktoring oraz finansowanie transakcji handlowych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(vii) Leasing finansowy	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(viii) Wszelkie usługi w zakresie płatności i transferu środków pieniężnych, w tym kart kredytowych, debetowych, czeków podróżnych oraz czeków.	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(ix) Gwarancje i zobowiązania	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(x) Operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie jak i poza giełdą, bądź w inny sposób za pomocą:
- (A) instrumentów rynku pieniężnego (w tym czeków, weksli, certyfikatów depozytowych)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- (B) walut obcych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- (C) instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, kontraktów terminowych (futures) i opcji	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
- (D) instrumentów kursu walutowego i stóp procentowych włączając w to produkty takie jak swapy i umowy terminowe na stopę procentową	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
- (E) zbywalnych papierów wartościowych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
- (F) innych instrumentów zbywalnych, w tym kruszcu	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xi) Udział w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu i inwestycjach (publicznych i prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xii) Pośrednictwo na rynku pieniężnym	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xiii) Zarządzanie aktywami, takie jak zarządzanie środkami pieniężnymi lub portfelem, wszelkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszami emerytalnymi, usługi w zakresie przechowywania i usługi powiernicze	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xiv) Usługi rozliczeniowe i rozrachunkowe dla aktywów finansowych, włączając papiery wartościowe, instrumenty pochodne i inne instrumenty zbywalne	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xv) Dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przetwarzanie danych finansowych i udostępnianie związanego z nimi oprogramowania przez dostawców innych usług finansowych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
(xvi) Doradztwo, pośrednictwo i inne pomocnicze usługi finansowe odnośnie do wszystkich rodzajów działalności wymienionych w ppkt (v)-(xv), w tym informacje i analiza kredytowa, badania i doradztwo odnośnie do inwestycji i tworzenia portfela aktywów, doradztwo w zakresie nabywania oraz restrukturyzacji i strategii przedsiębiorstw	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
VIII. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE
a) Usługi szpitalne, włącznie z usługami zarządzania szpitalami (CPC 9311)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
b) Pozostałe usługi w zakresie opieki zdrowotnej (CPC 9319 (z wyłączeniem 93191))	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
c) Usługi społeczne (CPC 933**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
IX. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI
a) Hotele i restauracje (włączając catering), w tym usługi zarządzania hotelami (CPC 641-643)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (CPC 7471)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
X. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU
a) Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo i cyrk) (CPC 9619) z wyłączeniem usług związanych z prowadzeniem kin oraz usług instruktorów tańca innego niż taniec sportowy	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
- usługi związane z prowadzeniem kin (CPC 96199**)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
- usługi instruktorów tańca innego niż taniec sportowy (CPC 96195**)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń (3) bez ograniczeń
b) Usługi agencji informacyjnych	(1) bez ograniczeń
(CPC 962)	(2) bez ograniczeń
c) Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury (CPC 963)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
d) Usługi związane ze sportem (CPC 9641) i inne usługi w zakresie rekreacji (CPC 9649) z wyłączeniem usług związanych z grami losowymi i zakładami wzajemnymi	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
XI. USŁUGI TRANSPORTOWE
1. Usługi w zakresie transportu morskiego
- transport międzynarodowy (towarowy i pasażerski)	(1) a) Żegluga liniowa: bez ograniczeń.
(CPC 7211 i 7212 bez transportu kabotażowego)	b) Transport dużych ładunków, wycieczki i inne rodzaje międzynarodowej żeglugi morskiej, włączając przewóz pasażerów; bez ograniczeń.
	(2) bez ograniczeń
- morskie usługi w zakresie przeładunku towarów	(1) bez zobowiązań.
(CPC 741)	(2) bez ograniczeń
- usługi magazynowania i składowania towarów
(CPC 742)
- usługi w zakresie odprawy celnej dotyczące usług transportu morskiego
- usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania
- usługi agencji morskich
- usługi spedycji morskiej
2. Transport śródlądowymi drogami wodnymi
a) Transport pasażerski i towarowy (z wyłączeniem kabotażu) (CPC 7221 + CPC 7222)	(1) środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Men-Dunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Rozporządzenia wykonawcze do konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie oraz konwencji belgradzkiej regulującej żeglugę na Dunaju.
	(2) bez ograniczeń
b) Usługi najmu statków z załogą	(1) bez ograniczeń
(CPC 7213)	(2) bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa statków	(1) bez ograniczeń
(CPC 8868**)	(2) bez ograniczeń
e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7224)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
f) Usługi wspomagające transport śródlądowymi drogami wodnymi (CPC 745)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
3. Usługi w zakresie przewozów lotniczych
a) Usługi naprawcze i konserwacyjne statków powietrznych	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
c) System rezerwacji komputerowej (CRS)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
4. Usługi w zakresie transportu kolejowego
a), b) Transport pasażerski i towarowy (CPC 7111+7112)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
Off line: d) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (CPC 8868**)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Usługi wspierające usługi transportu kolejowego (CPC 743)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
5. Usługi w zakresie transportu drogowego
a) Transport pasażerski (CPC 7121+7122)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
b) Transport towarowy (CPC 7123)	(1) bez zobowiązań. (2) bez ograniczeń
c) Wynajem użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą (CPC 7124)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu drogowego (CPC 6112+8867)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
e) Usługi wspierające usługi transportu drogowego (CPC 744)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
6. Transport rurociągowy
a) Transport paliwa (CPC 7131)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
b) Transport innych towarów (CPC 7139)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
7. Usługi pomocnicze dla wszystkich rodzajów transportu z wyjątkiem transportu morskiego
a) Usługi w zakresie przeładunku towarów (CPC 741)	(1) bez zobowiązań dla usług obsługi naziemnej w branży transportu lotniczego (2) bez ograniczeń
b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (CPC 742)	(1) bez zobowiązań dla usług obsługi naziemnej w branży transportu lotniczego (2) bez ograniczeń
c) Usługi agencji transportu towarowego (CPC 748)	(1) bez ograniczeń (2) bez ograniczeń
d) Pozostałe - Inspekcja transportu towarów (część CPC 749)	(1) bez zobowiązań (2) bez ograniczeń
XII. INNE USŁUGI, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE
- Usługi w zakresie poprawy kondycji fizycznej i kosmetyczne - Masaże z wyłączeniem masaży terapeutycznych (część CPC ver. 1.0: 97230) (10)	(1) bez zobowiązań (2) bez ograniczeń
- Usługi ośrodków uzdrowiskowych (część CPC ver. 1.0: 97230) (10), włącznie z usługami zarządzania ośrodkami uzdrowiskowymi	(1) bez zobowiązań (2) bez ograniczeń
- Usługi fryzjerskie i inne usługi kosmetyczne (CPC 9702)	(1) bez zobowiązań (2) bez ograniczeń
(1) Zobowiązanie dotyczące usług pocztowych i kurierskich oraz usług ekspresowego doręczania przesyłek ma zastosowanie do wszystkich form własności podmiotów handlowych, prywatnych oraz państwowych. (2) Termin "obsługa" obejmuje rozliczenia, sortowanie, transport i dostawy. (3) Zwykła przesyłka wysłana za pomocą skrzynki pocztowej lub urzędu pocztowego i dostarczona do skrzynki pocztowej na wskazany adres bez potwierdzenia odbioru. (4) Na przykład listy, karty pocztowe. (5) Książki i katalogi wchodzą w zakres tego podsektora. (6) Dzienniki, gazety, czasopisma. (7) Usługi ekspresowego doręczania przesyłek obejmują odbiór, transport i dostarczenie dokumentów, materiałów drukowanych, paczek, towarów lub innych przedmiotów, w trybie przyspieszonym, przy równoczesnym monitorowaniu i utrzymywaniu kontroli nad tymi przedmiotami w trakcie świadczenia usługi. (8) Oferowanie środków, łącznie z udostępnieniem pomieszczeń na zasadzie ad hoc, jak również przewożenie przez stronę trzecią, umożliwianie doręczania własnych przesyłek w drodze wzajemnej wymiany przesyłek pocztowych między użytkownikami korzystającymi z tej usługi. Przesyłka pocztowa odnosi się do przesyłek obsługiwanych przez dowolny rodzaj podmiotu gospodarczego, publicznego lub prywatnego. (9) Nadawanie określa się jako nieprzerwany ciąg transmisji wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa, z wyłączeniem transmisji (contribution links) między operatorami. (10) Wskazana podklasa nie obejmuje usług w zakresie zabiegów leczniczych, zob. 931.

ZAŁĄCZNIK  XVI-F

DO ROZDZIAŁU 6

ZASTRZEŻENIA DOTYCZĄCE USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY

Ukraina

1. W poniższym wykazie zastrzeżeń wskazano sektory usług zliberalizowane na podstawie art. 101 ust. 2 oraz art. 102 ust. 2 (CSS i IP), do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody (CSS i IP), i wymieniono takie ograniczenia.

2. Wykaz składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia; oraz

b) drugiej kolumny opisującej obowiązujące ograniczenia.

Ukraina nie podejmuje żadnych zobowiązań dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody w sektorach innych niż te wyraźnie wskazane w poniższym wykazie.

3. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) CPC oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991. oraz

b) CPC ver. 1.0 oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

4. Zobowiązania dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

5. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 101 ust. 2 i art. 102 ust. 2 (CSS i IP). Środki te (na przykład konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody pochodzących ze Strony UE i jej państw członkowskich.

6. Poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez jedną ze Stron.

7. Poniższy wykaz pozostaje bez uszczerbku dla istnienia monopoli państwowych lub wyłącznych praw w odpowiednich sektorach, jak wskazano w wykazie Ukrainy (załącznik XVI-D lub załącznik XVI-E) w tytule IV rozdziału szóstego (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) niniejszego Układu.

8. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub osobom prawnym.

Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
Usługi w zakresie doradztwa prawnego w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego (część CPC 861)	bez ograniczeń
Usługi rachunkowo-księgowe	bez ograniczeń
(CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)
Usługi w zakresie doradztwa podatkowego	bez ograniczeń
(CPC 863) (1)
Usługi architektoniczne	bez ograniczeń
oraz
Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu
(CPC 8671 i CPC 8674)
Usługi inżynierskie	bez ograniczeń
oraz
Usługi inżynierskie kompleksowe
(CPC 8672 i CPC 8673)
Usługi informatyczne	bez ograniczeń
(CPC 84)
Usługi badawczo-rozwojowe (CPC 851, 852, z wyjątkiem usług psychologów, 853) (2)	Wymagana jest umowa o przyjęciu podpisana z zatwierdzoną organizacją badawczą
Usługi reklamowe	bez ograniczeń
(CPC 871)
Usługi konsultingowe w zakresie zarządzania	bez ograniczeń
(CPC 865)
Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania	bez ograniczeń
(CPC 866)
Usługi w zakresie badań i analiz technicznych	bez ograniczeń
(CPC 8676)
Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego	bez ograniczeń
(CPC 8675)
Konserwacja i naprawa statków	bez ograniczeń
(część CPC 8868)
Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego	bez ograniczeń
(część CPC 8868)
Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego	bez ograniczeń
(CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)
Konserwacja i naprawa statków powietrznych i ich części	bez ograniczeń
(część CPC 8868)
Konserwacja i naprawa wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego (3) (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	bez ograniczeń
Tłumaczenia pisemne (CPC 87905, z wyjątkiem tłumaczeń urzędowych lub przysięgłych)	bez ograniczeń
Usługi w zakresie badania terenu pod budowę (CPC 5111)	bez ograniczeń
Usługi w zakresie środowiska (CPC 9401 (4), CPC 9402, CPC 9403, CPC 9404 (5), część CPC 94060 (6), CPC 9405, część CPC 9406, CPC 9409)	bez ograniczeń
Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek (7)) (CPC 7471)	bez ograniczeń
Usługi rozrywkowe inne niż usługi audiowizualne (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	Mogą być wymagane zaawansowane kwalifikacje (8).
(1) Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie przedstawicielstwa prawnego w sprawach podatkowych, które znajdują się w punkcie "Usługi w zakresie doradztwa prawnego" w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego. (2) Część CPC 85201, która znajduje się w dziale "Usługi medyczne i stomatologiczne". (3) Usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845) znajdują się pod pozycją "Usługi informatyczne". (4) Odpowiadają usługom związanym ze ściekami. (5) Odpowiada usługom oczyszczania spalin. (6) Odpowiada częściom pozycji "Usługi związane z ochroną przyrody i krajobrazu". (7) Usługodawcy, których zadaniem jest towarzyszenie grupie wycieczkowej składającej się przynajmniej z 10 osób, bez występowania w charakterze przewodników w określonych miejscach. (8) W przypadku gdy kwalifikacje nie zostały uzyskane na Ukrainie, Ukraina może ocenić ich równoważność z kwalifikacjami wymaganymi na jej terytorium.

ZAŁĄCZNIK  XVII

DO ROZDZIAŁU 6

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW

Artykuł  1

Zakres stosowania

1. W niniejszym załączniku przewidziano zbliżenie przepisów między Stronami w następujących sektorach: usług finansowych, usług telekomunikacyjnych, usług pocztowych i kurierskich, usług międzynarodowego transportu morskiego (zwanych dalej "sektorami objętymi zbliżeniem przepisów").

2. Mające zastosowanie przepisy aktów Unii Europejskiej dotyczących sektorów objętych zbliżeniem przepisów są zawarte odpowiednio w dodatkach XVII-2- XVII-5, zwanych dalej "dodatkami".

3. Szczególne zasady monitorowania procesu zbliżenia przepisów zawarto w dodatku XVII-6.

Artykuł  2

Ogólne zasady i zobowiązania dotyczące zbliżenia przepisów

1. Mające zastosowanie przepisy aktów, o których mowa w dodatkach XVII-2 - XVII-5, są wiążące dla Stron zgodnie z dostosowaniami horyzontalnymi i przepisami proceduralnymi określonymi w dodatku XVII-1 oraz ze szczególnymi ustaleniami przewidzianymi w dodatkach XVII-2 do XVII-5. Strony zapewniają pełne i całkowite wprowadzenie w życie tych przepisów. ⁸⁰

2. Mające zastosowanie przepisy aktów, o których mowa w ust. 1, zostają włączone do wewnętrznego porządku prawnego Ukrainy w następujący sposób:

a) akt stanowiący odpowiednik rozporządzenia lub decyzji UE staje się jako taki częścią wewnętrznego porządku prawnego Ukrainy;

b) akt stanowiący odpowiednik dyrektywy UE pozostawia władzom Ukrainy wybór formy i metody wdrożenia.

3. Strony współpracują w celu zapewnienia przez Ukrainę zgodności z niniejszym załącznikiem w drodze:

- okresowych konsultacji w ramach Komitetu ds. Handlu poświęconych interpretacji mających zastosowanie przepisów dotyczących sektorów objętych zbliżeniem przepisów i innych powiązanych obszarów objętych Układem;

- okresowych dyskusji poświęconych kwestiom instytucjonalnym oraz dotyczącym potencjału i zasobów, mającym znaczenie dla procesu zbliżenia przepisów;

- konsultacji i wymiany informacji na temat istniejącego i nowego prawodawstwa zgodnie z tytułem VII (Postanowienia instytucjonalne, ogólne i końcowe) niniejszego Układu.

4. Strony informują się nawzajem o swoich odpowiednich organach odpowiedzialnych za sektory objęte zbliżeniem przepisów.

5. Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy Strony, z pełnym uwzględnieniem wzajemnego szacunku, udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z niniejszego załącznika i dodatków do niego. Strony podejmują wszelkie odpowiednie środki, aby zapewnić wypełnienie zobowiązań wynikających z niniejszego załącznika i dodatków do niego lub z aktów instytucji Unii Europejskiej. Strony ułatwiają osiągnięcie zbliżenia przepisów i powstrzymują się od jakichkolwiek działań, które mogłyby zagrozić osiągnięciu celów niniejszego Układu lub je opóźnić.

Artykuł  3

Zbliżenie przepisów przed przyznaniem pełnego traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w danym sektorze

1. Zgodnie z art. 114, 124, 133 i 139 rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) i rozdziałem 7 (Płatności bieżące i przepływ kapitału) tytułu IV niniejszego Układu oraz art. 2 ust. 1 niniejszego załącznika Ukraina dokonuje transpozycji i nieprzerwanie wdraża istniejące prawodawstwo UE wymienione w dodatkach do swojego krajowego systemu prawnego zgodnie z art. 2 ust. 2 niniejszego załącznika.

2. Aby zagwarantować pewność prawa, Strona UE będzie regularnie informować na piśmie Ukrainę i Komitet ds. Handlu o wszystkich elementach nowego i zmienionego prawodawstwa UE właściwego dla danego sektora.

3. Komitet ds. Handlu dodaje w ciągu trzech miesięcy do dodatków każdy nowy lub zmieniony akt prawny UE. Po dodaniu do odpowiedniego dodatku nowego lub zmienionego aktu prawnego UE Ukraina dokonuje transpozycji prawodawstwa do swojego krajowego systemu prawnego zgodnie z art. 2 ust. 2 niniejszego załącznika. Komitet ds. Handlu decyduje również o orientacyjnym okresie transpozycji aktu.

4. W przypadku gdy Ukraina spodziewa się szczególnych trudności podczas dokonywania transpozycji aktu prawnego UE do swojego prawodawstwa krajowego, niezwłocznie informuje o tym UE i Komitet ds. Handlu. Komitet ds. Handlu może zdecydować, czy Ukraina w wyjątkowych okolicznościach może zostać częściowo lub tymczasowo zwolniona ze swoich zobowiązań w zakresie dokonywania transpozycji wynikających z art. 3 ust. 3 niniejszego załącznika.

5. Jeśli Komitet ds. Handlu przyznaje takie odstępstwo na podstawie art. 3 ust. 4 niniejszego załącznika, Ukraina przedstawia regularnie sprawozdania z postępów osiągniętych w zakresie dokonywania transpozycji właściwego prawodawstwa UE.

Artykuł  4

Ocena transpozycji i wprowadzenia w życie prawodawstwa UE i dodatkowy dostęp do rynku

1. Stopniowe przejście Ukrainy do pełnego przyjęcia oraz całkowitego i pełnego wdrożenia wszystkich mających zastosowanie przepisów w sektorach objętych zbliżeniem przepisów podlega regularnej ocenie i monitorowaniu zgodnie z dodatkiem XVII-6.

2. Kiedy Ukraina uzna, że spełnione zostały warunki ukończenia przyjmowania i wdrażania wszystkich mających zastosowanie przepisów w danym sektorze lub sektorach objętych zbliżeniem przepisów, w tym również że istnieje właściwy potencjał i metody prowadzenia nadzoru, informuje Unię Europejską, że powinna zostać przeprowadzona wszechstronna ocena w tym sektorze. Oceny przeprowadzane są przez Unię Europejską we współpracy z Ukrainą zgodnie z zasadami określonymi w dodatku XVII-6. Po zakończeniu tej oceny Unia Europejska składa wniosek w sprawie decyzji Komitetowi ds. Handlu.

3. Jeśli Unia Europejska stwierdza, na podstawie oceny, o której mowa w ust. 2, że warunki zostały spełnione, informuje o tym odpowiednio Komitet ds. Handlu. Komitet ds. Handlu może zdecydować następnie, że Strony przyznają sobie nawzajem traktowanie zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w odniesieniu do sektorów usług objętych zbliżeniem przepisów. Takie traktowanie wymaga, aby w odniesieniu do sektorów nie istniały:

- ograniczenia wolności ustanawiania osób prawnych z UE lub Ukrainy na ich terytoriach i aby osoby prawne utworzone zgodnie z prawem państwa członkowskiego UE lub Ukrainy i mające swoją siedzibę statutową, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium Stron były do celów niniejszego Układu traktowane w ten sam sposób, co osoby prawne państw członkowskich UE lub Ukrainy. Dotyczy to również zakładania agencji, oddziałów lub spółek zależnych przez osoby prawne UE lub Ukrainy utworzone na terytorium drugiej Strony; oraz

- ograniczenia w zakresie świadczenia usług przez osobę prawną na terytorium drugiej Strony w odniesieniu do osób państw członkowskich UE i Ukrainy, które są ustanowione w UE lub na Ukrainie.

4. Do celów tego traktowania stosuje się wszystkie stosowne definicje zawarte w art. 86 rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu.

5. Takie traktowanie nie ma zastosowania, w zakresie w jakim dotyczy to danej Strony, do działalności, która na terytorium tej Strony jest związana, choćby przejściowo, z wykonywaniem władzy publicznej.

6. W celu zapewnienia jasności, takie traktowanie nie obejmuje prawa do podejmowania i prowadzenia działalności w formie samozatrudnienia oraz zakładania i prowadzenia przedsiębiorstw i nie uniemożliwia Stronie stosowania środków regulujących wjazd lub czasowy pobyt osób fizycznych na ich terytorium, łącznie ze środkami niezbędnymi dla ochrony integralności granic i zapewnienia zorganizowanego przemieszczania się osób fizycznych przez ich granice, pod warunkiem że środki takie nie będą stosowane w sposób niweczący lub naruszający korzyści przypadające którejkolwiek Stronie zgodnie z postanowieniami Układu. ⁸¹

7. Ust. 3 oraz środki podjęte na jego podstawie, pozostają bez uszczerbku dla przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, przewidujących szczególne traktowanie cudzoziemców, uzasadnione względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego.

8. Jeśli Unia Europejska stwierdza, że warunki przyznania traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego nie są spełnione, zgłasza to Komitetowi ds. Handlu. Unia Europejska, zgodnie z dodatkiem XVII-6, zaleca Ukrainie szczególne środki i określa okres wdrażania, w którym te usprawnienia mogą zostać rozsądnie wprowadzone w życie. Przed zakończeniem tego okresu wdrażania przeprowadza się drugą ocenę, a w razie konieczności także kolejne, w celu sprawdzenia, czy zalecane środki zostały prawidłowo i skutecznie wdrożone.

Artykuł  5

Wprowadzanie w życie przez Ukrainę prawodawstwa UE po przyznaniu pełnego traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w danym sektorze

1. Unia Europejska zachowuje swoje prawo do przyjmowania nowego prawodawstwa lub zmieniania istniejącego w sektorach objętych zbliżeniem przepisów. Unia Europejska we właściwym czasie powiadamia Ukrainę i Komitet ds. Handlu na piśmie o wszelkich nowych prawnie wiążących aktach w sektorach objętych zbliżeniem przepisów po ich przyjęciu przez Unię Europejską.

2. Komitet ds. Handlu decyduje w ciągu trzech miesięcy o dodaniu do dodatków każdego nowego lub zmienionego aktu prawnego UE.

3. Po dodaniu do odpowiedniego dodatku nowego lub zmienionego aktu prawnego UE Ukraina dokonuje transpozycji i wprowadza w życie prawodawstwo do swojego krajowego systemu prawnego zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 niniejszego załącznika, w następujących terminach:

a) rozporządzenie jest wykonywane i egzekwowane najpóźniej w ciągu trzech miesięcy po dacie wejścia w życie przewidzianej w rozporządzeniu, chyba że Komitet ds. Handlu zdecyduje inaczej,

b) dyrektywy są wykonywane i egzekwowane najpóźniej w ciągu trzech miesięcy po zakończeniu okresu transpozycji przewidzianego w dyrektywie, chyba że Komitet ds. Handlu zdecyduje inaczej.

Ukraina zapewnia, aby na koniec danego okresu jej porządek prawny był w pełni zgodny z aktem prawnym UE podlegającym wdrożeniu.

4. Ocena wdrożenia przeprowadzana jest przez Unię Europejską we współpracy z Ukrainą zgodnie z zasadami określonymi w dodatku XVII-6.

5. W przypadku gdy Ukraina spodziewa się szczególnych trudności podczas dokonywania transpozycji nowego lub zmienionego aktu prawnego UE do swojego prawodawstwa krajowego, niezwłocznie informuje o tym Unię Europejską i Komitet ds. Handlu. Komitet ds. Handlu może zdecydować, czy Ukraina w szczególnych okolicznościach może zostać częściowo lub tymczasowo zwolniona ze swoich zobowiązań w zakresie dokonywania transpozycji wynikających z art. 5 ust. 3 niniejszego załącznika w zakresie, w jakim dotyczy to nowych lub zmienionych aktów prawnych UE. Jeśli Komitet ds. Handlu przyznaje takie odstępstwo, Ukraina przedstawia regularnie sprawozdania z postępów osiągniętych w zakresie dokonywania transpozycji właściwego prawodawstwa UE.

6. Jeśli niezależnie od stosowania art. 5 ust. 2, 3 i 5 niniejszego załącznika nie jest możliwe osiągnięcie porozumienia w zakresie dodania nowego lub zmienionego prawodawstwa UE do dodatku w ciągu trzech miesięcy po powiadomieniu o nich Komitetu ds. Handlu, Unia Europejska może zdecydować o zawieszeniu przyznania traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w danym sektorze. W przypadku gdy Ukraina nie zgadza się co do proporcjonalności zawieszenia, każda ze Stron może odwołać się do procedury rozstrzygania sporów zgodnie z art. 7 niniejszego załącznika. Zawieszenie to zostaje zniesione niezwłocznie po tym, jak Komitetowi ds. Handlu uda się zaktualizować właściwy dodatek w zakresie nowych lub zmienionych aktów prawnych UE, bądź też znajdzie on inne akceptowalne dla obu Stron rozwiązanie problemu.

7. Gdy Ukraina zamierza przyjąć nowe prawodawstwo lub zmienić istniejące w sektorach objętych zbliżeniem przepisów, zastosowanie mają wymogi w zakresie sprawozdawczości i oceny określone w dodatku XVII-6.

Artykuł  6

Interpretacja

W zakresie, w jakim treść postanowień niniejszego załącznika oraz mających zastosowanie przepisów określonych w dodatkach jest merytorycznie identyczna z odpowiednimi postanowieniami Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz aktami przyjętymi na jego podstawie, takie postanowienia i przepisy podlegają - w zakresie ich wykonania i stosowania - wykładni zgodnej z odpowiednimi orzeczeniami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Artykuł  7

Niestosowanie się do postanowień niniejszego załącznika

1. Jeśli Strona jest zdania, że druga Strona nie wypełnia zobowiązań określonych w niniejszym załączniku, informuje o tym niezwłocznie na piśmie drugą Stronę i Komitet ds. Handlu.

2. Zainteresowana Strona może przedłożyć drugiej Stronie i Komitetowi ds. Handlu formalny wniosek o rozwiązanie przedmiotu sporu i przedstawia wszystkie istotne informacje niezbędne dla dokładnego zbadania sytuacji.

3. Po złożeniu wniosku stosuje się zasady i procedury rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV niniejszego Układu.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 312, 313 i art. 315 ust. 1 rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV niniejszego Układu, jeśli stwierdzone zostanie, że Strona nie wykonuje decyzji organu arbitrażowego i jeśli istnieją wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania, druga Strona jest upoważniona do niezwłocznego zawieszenia zobowiązań wynikających z art. 4 ust. 3 niniejszego załącznika.

5. Takie zawieszenie zostaje zniesione niezwłocznie po pełnym wdrożeniu przez zainteresowaną Stronę sprawozdania organu arbitrażowego.

Artykuł  8

Środki ochronne - zasady

1. Jeśli na terenie jednej ze Stron pojawiły się, lub istnieje ryzyko, że się pojawią, poważne trudności gospodarcze, społeczne lub środowiskowe o charakterze sektorowym lub regionalnym, które mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, zainteresowana Strona może zastosować odpowiednie środki ochronne w odniesieniu do traktowania przyznanego na podstawie art. 4 ust. 3 niniejszego załącznika zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w art. 9 ust. 1 - 6 niniejszego załącznika.

2. Takie środki ochronne ograniczają się do zakresu i okresu obowiązywania absolutnie niezbędnego dla naprawy sytuacji w danym sektorze lub regionie. W pierwszej kolejności stosuje się środki, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócą funkcjonowanie niniejszego Układu.

Artykuł  9

Środki ochronne - procedury

1. Jeśli Strona rozważa zastosowanie środków ochronnych, powiadamia drugą Stronę o swoim zamiarze poprzez Komitet ds. Handlu oraz przekazuje wszelkie istotne informacje.

2. Strony niezwłocznie rozpoczynają konsultacje w ramach Komitetu ds. Handlu w celu osiągnięcia rozwiązania zadawalającego obie Strony. Strona powstrzymuje się od stosowania środków ochronnych do czasu, gdy podjęte zostaną próby znalezienia rozwiązania zadawalającego obie Strony.

3. Zainteresowana Strona nie może zastosować środków ochronnych zanim nie upłynie jeden miesiąc po dacie powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, chyba że procedura konsultacji, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, zakończyła się przed upływem wspomnianego terminu. W drodze odstępstwa od tego wymogu, w przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagające niezwłocznego działania wykluczają wcześniejsze zbadanie sprawy, Strona może natychmiast zastosować środki ochronne absolutnie niezbędne dla naprawy sytuacji.

4. Zainteresowana Strona niezwłocznie powiadamia Komitet ds. Handlu o zastosowanych środkach ochronnych i przekazuje wszystkie istotne informacje.

5. Zaprzestaje się stosowania wszelkich środków ochronnych z chwilą, gdy przestają istnieć czynniki prowadzące do wprowadzenia tych środków.

6. Zastosowane środki ochronne stanowią przedmiot stałych konsultacji w ramach Komitetu ds. Handlu, których celem jest zniesienie tych środków lub ograniczenie zakresu ich stosowania.

7. Jeśli, niezależnie od stosowania ust. 6, w ciągu sześciu miesięcy nie udaje się znaleźć rozwiązania zadawalającego obie Strony, a środek ochronny zakłóca równowagę między prawami a zobowiązaniami Stron w danym sektorze, zainteresowana Strona może zastosować proporcjonalne środki równoważące absolutnie niezbędne do przywrócenia równowagi. Pierwszeństwo mają środki, które najmniej zakłócą funkcjonowanie rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu oraz niniejszego załącznika i dodatków do niego.

8. Zainteresowana Strona bezzwłocznie powiadamia Komitet ds. Handlu o zastosowanych środkach równoważących i przekazuje wszystkie istotne informacje. Zaprzestaje się stosowania tych środków równoważących natychmiast, gdy przestają istnieć czynniki prowadzące do wprowadzenia tych środków.

9. Jakiekolwiek zastosowane środki równoważące stanowią przedmiot stałych konsultacji w ramach Komitetu ds. Handlu, których celem jest zniesienie tych środków lub ograniczenie zakresu ich stosowania.

Artykuł  10

Przepisy szczegółowe dotyczące usług finansowych

1. W odniesieniu do usług finansowych lub usług właściwych dla danego sektora lub podsektora usług finansowych, żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako ograniczające prawo Stron do stosowania wszelkich odpowiednich i natychmiastowych środków zgodnie z art. 126 (Wyłączenie ze względów ostrożności) rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV niniejszego Układu po przyznaniu traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego.

2. Wszelkie środki wprowadzone zgodnie z postanowieniami ust. 1 nie mogą stanowić przedmiotu procedury rozstrzygania sporów ustanowionej w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV niniejszego Układu.

Artykuł  11

Zmiana niniejszego załącznika

Komitet ds. Handlu może zdecydować o zmianie postanowień niniejszego załącznika XVII w przypadku, gdy uzna to za konieczne.

Dodatek  XVII-1

DOSTOSOWANIA HORYZONTALNE I ZASADY PROCEDURALNE

Przepisy aktów wymienionych w dodatkach XVII-2 - XVII-5 (dalej zwanych "dodatkami") stosuje się zgodnie z niniejszym Układem oraz pkt 1 - 6 niniejszego dodatku, jeśli w załącznikach nie przewidziano inaczej. Szczególne dostosowania niezbędne w przypadku poszczególnych aktów wymieniono w dodatkach.

Niniejszy Układ stosuje się zgodnie z zasadami proceduralnymi określonymi w pkt 7, 8 i 9 niniejszego dodatku.

1. Części wprowadzające aktów

Preambuły przywołanych aktów nie są właściwe do celów niniejszego Układu. Są one brane pod uwagę w zakresie koniecznym dla prawidłowej interpretacji i stosowania, w ramach niniejszego Układu, przepisów zawartych w tych aktach.

2. Szczególna terminologia aktów

Poniższe terminy zastosowane w aktach określonych w załączniku XVII do niniejszego Układu, z uwzględnieniem odpowiednich form gramatycznych, odczytuje się w następujący sposób:

a) termin "Wspólnota" lub "Unia Europejska" należy odczytywać jako "UEUkraina";

b) terminy "prawo wspólnotowe lub Unii Europejskiej", "prawodawstwo wspólnotowe lub Unii Europejskiej", "instrumenty wspólnotowe lub Unii Europejskiej" i "Traktat WE" lub "Traktat o Funkcjonowaniu UE" należy odczytywać jako "Umowa o wolnym handlu UEUkraina";

c) termin "Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich" lub "Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej" należy odczytywać jako "Dzienniki Urzędowe Stron".

3. Odniesienia do państw członkowskich

W przypadku gdy akty przywołane w dodatkach XVII-2 - XVII-5 do niniejszego Układu zawierają odniesienia do "państw członkowskich", odniesienia te odczytuje się jako obejmujące, oprócz państw członkowskich Unii Europejskiej, również Ukrainę.

4. Odniesienia do terytoriów

W przypadku gdy akty, o których mowa, zawierają odniesienia do terytorium "Wspólnoty", "Unii Europejskiej" lub "wspólnego rynku", odniesienia te do celów Układ odczytuje się jak odniesienia do terytoriów Stron określonych w art. 483 niniejszego Układu.

5. Odniesienia do instytucji

W przypadku gdy akty, o których mowa, zawierają odniesienia do instytucji UE, komitetów lub innych organów, rozumie się, że Ukraina nie stanie się członkiem takich instytucji, komitetów lub organów.

6. Prawa i obowiązki

Przyznane prawa i obowiązki nałożone na państwa członkowskie UE lub ich organy publiczne, przedsiębiorstwa lub osoby fizyczne w ramach ich stosunków między sobą rozumie się jako prawa przyznane lub obowiązki nałożone na umawiające się Strony, przy czym za Strony uznaje się również, w zależności od przypadku, ich właściwe organy, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub osoby fizyczne.

7. Współpraca i wymiana informacji

W celu ułatwienia wykonywania swoich uprawnień przez właściwe organy Stron, na żądanie organy te dokonują wzajemnej wymiany wszelkich informacji niezbędnych dla właściwego funkcjonowania niniejszego Układu.

8. Odniesienia do języków

Strony są upoważnione do używania w procedurach ustanowionych w ramach niniejszego Układu dowolnego języka urzędowego instytucji Unii Europejskiej lub Ukrainy. Jeśli w dokumencie urzędowym używany jest język, który nie jest językiem urzędowym instytucji Unii Europejskiej, równocześnie dostarcza się tłumaczenie na język urzędowy instytucji Unii Europejskiej.

9. Wejście w życie i wdrożenie aktów

Przepisy dotyczące wejścia w życie lub wdrożenia mających zastosowanie przepisów, o których mowa w aktach wymienionych w załącznikach, nie są istotne do celów Układu. Terminy i daty dotyczące przyjęcia mających zastosowanie przepisów przez Ukrainę i zapewnienia ich całkowitego i pełnego wdrożenia podano w ustaleniach określonych w załącznikach.

Dodatek  XVII-2

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO USŁUG FINANSOWYCH

Mające zastosowanie przepisy następujących aktów UE stosuje się zgodnie z postanowieniami w sprawie dostosowań horyzontalnych określonymi w dodatku XVII-1, o ile nie określono inaczej. Tam, gdzie to konieczne, przedstawiono poniżej dostosowania dotyczące poszczególnych aktów.

Mające zastosowanie przepisy, które mają zostać przyjęte:

A. Bankowość

Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przeredagowana) (dalej zwana "dyrektywą 2006/48/WE")

Harmonogram: mające zastosowanie przepisy dyrektywy są wdrażane zgodnie z następującym harmonogramem.

Oczekiwany postęp w zakresie przyjmowania regulacji unijnych dotyczących instytucji kredytowych	Mające zastosowanie przepisy dyrektywy 2006/48/WE	Przewidywane ramy czasowe wdrożenia
Warunki podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe	Tytuł II	4 lata
Stosunki z państwami trzecimi	Tytuł IV	4 lata
Zasady nadzoru ostrożnościowego	Tytuł V rozdział 1 sekcja 2-4	4 lata
Określanie funduszy własnych	Tytuł V rozdział 2 sekcja 1	4 lata
Przepisy w zakresie dużych ekspozycji	Tytuł V rozdział 2 sekcja 5	4 lata
Przepisy w zakresie przeciwdziałania ryzyku zgodnie z regulacjami Bazylea I:	Tytuł V rozdział 2 sekcja 2	4 lata
- Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka kredytowego
- Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka pozycji, ryzyka rozliczenia i ryzyka kontrahenta, ryzyka walutowego i ryzyka cen towarów.
- Z wyłączeniem stosowania art. 123 i tytułu V rozdziału 5, tj. procesu nadzoru i obowiązków informacyjnych
Pozostałe przepisy dyrektywy (zgodnie z regulacjami Bazylea II), w szczególności:		6 lat
- Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka kredytowego
- Wymogi kapitałowe dla ryzyka operacyjnego
- Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka pozycji, ryzyka rozliczenia i ryzyka kontrahenta, ryzyka walutowego i ryzyka cen towarów.
- Stosowanie art. 123 i tytułu V rozdziału 5, tj. procesu nadzoru i obowiązków informacyjnych
Tytuł V rozdział 4 dotyczący nadzoru

Dyrektywa Komisji 2007/18/WE z dnia 27 marca 2007 r. zmieniająca dyrektywę 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie włączenia niektórych instytucji do zakresu jej stosowania lub wyłączenia niektórych instytucji z zakresu jej stosowania oraz w zakresie traktowania ekspozycji wobec banków rozwoju wielostronnego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych (wersja przeredagowana) (dalej zwana "dyrektywą 2006/49/WE")

Harmonogram: przepisy dyrektywy są wdrażane zgodnie z następującym harmonogramem

Oczekiwany postęp w zakresie przyjmowania regulacji unijnych dotyczących firm inwestycyjnych	Mające zastosowanie przepisy dyrektywy 2006/49/WE	Przewidywany termin wdrożenia przez Ukrainę
Kapitał założycielski	Rozdział 2	4 lata
Definicja portfela handlowego	Rozdział 3	4 lata
Środki własne	Rozdział 4	4 lata
Przepisy w zakresie przeciwdziałania ryzyku zgodnie z regulacjami Bazylea I: - Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka kredytowego - Wymogi kapitałowe z tytułu ryzyka pozycji, ryzyka rozliczenia i ryzyka kontrahenta, ryzyka walutowego i ryzyka cen towarów.	Rozdział 5 sekcja 1	4 lata
Pozostałe przepisy dyrektywy.		6 lat

Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. zmieniająca dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniająca dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG, 86/635/EWG i 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, 83/349/EWG w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 86/635/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 89/117/EWG z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie obowiązków w zakresie publikacji odnoszących się do rocznych sprawozdań finansowych oddziałów, utworzonych w państwie członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym państwem członkowskim

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

B. Ubezpieczenia

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (wersja przekształcona)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem art. 127 i 17c, które podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/103/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności (wersja ujednolicona)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat, z wyjątkiem art. 9, który podlega wdrożeniu osiem lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/674/EWG z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

92/48/EWG: Zalecenie Komisji z dnia 18 grudnia 1991 r. w sprawie pośredników ubezpieczeniowych

Harmonogram: inicjatywa ustawodawcza nie jest konieczna.

Dyrektywa 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

C. Zabezpieczenia

Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzająca środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) NR 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji zawartych w prospektach emisyjnych oraz formy, włączenia przez odniesienie i publikacji takich prospektów emisyjnych oraz rozpowszechniania reklam

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1787/2006 z dnia 4 grudnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji zawartych w prospektach emisyjnych oraz formy, włączenia przez odniesienie i publikacji takich prospektów emisyjnych oraz rozpowszechniania reklam

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2007/14/WE z dnia 8 marca 2007 r. ustanawiająca szczegółowe zasady wdrożenia niektórych przepisów dyrektywy 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2004/72/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie dopuszczalnych praktyk rynkowych, definicji informacji wewnętrznej w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych, sporządzania list osób mających dostęp do informacji wewnętrznych, powiadamiania o transakcjach związanych z zarządem oraz powiadamiania o podejrzanych transakcjach

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2003/124/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie definicji i publicznego ujawniania informacji wewnętrznych oraz definicji manipulacji na rynku

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2003/125/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie uczciwego przedstawiania rekomendacji inwestycyjnych oraz ujawniania konfliktów interesów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) NR 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonujące dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2000/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 listopada 2000 r. zmieniająca dyrektywy Rady 85/611/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG oraz 93/22/EWG w odniesieniu do wymiany informacji z państwami trzecimi

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznego obrotu giełdowego oraz informacji dotyczących tych papierów wartościowych, które podlegają publikacji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do niektórych terminów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 211/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 809/2004 wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do informacji finansowych, jakie muszą zawierać prospekty emisyjne emitentów o złożonej historii finansowej lub tych, którzy poczynili znaczące zobowiązania finansowe

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1569/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające zgodnie z dyrektywami 2003/71/WE i 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady mechanizm ustalenia równoważności standardów rachunkowości stosowanych przez emitentów papierów wartościowych z krajów trzecich

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/10/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/11/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/26/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/6/WE w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1289/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 809/2004 wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do elementów prospektu emisyjnego i do reklam

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

D. UCITS

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (wersja przekształcona).

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2010/43/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie wymogów organizacyjnych, konfliktów interesów, prowadzenia działalności, zarządzania ryzykiem i treści umowy pomiędzy depozytariuszem a spółką zarządzającą

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2010/44/UE z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie niektórych przepisów dotyczących łączenia funduszy, modeli funduszy podstawowych i powiązanych oraz procedury powiadamiania

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 583/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie kluczowych informacji dla inwestorów i warunków, które należy spełnić w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów lub prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 584/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w zakresie formatu i treści standardowego powiadomienia w formie pisemnej i zaświadczenia dotyczącego UCITS, wykorzystania łączności elektronicznej przez właściwe organy do celów powiadamiania oraz w zakresie procedur dotyczących kontroli na miejscu i dochodzeń oraz wymiany informacji między właściwymi organami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2007/16/WE z dnia 19 marca 2007 r. dotycząca wykonania dyrektywy Rady 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) w zakresie wyjaśnienia niektórych definicji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

E. Infrastruktura rynku

Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych

Harmonogram: Przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

F. Płatności

Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

G. Przeciwdziałanie praniu pieniędzy

Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

H. Swobodny przepływ kapitału i płatności

Artykuł 63 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Artykuł 64 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Artykuł 65 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Artykuł 66 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Artykuł 75 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Artykuł 215 TFUE

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia tego postanowienia Traktatu.

Załącznik I do dyrektywy 88/361/EWG z dnia 24 czerwca 1988 r. w sprawie wykonania art. 67 Traktatu

Harmonogram: pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet ds. Handlu podejmuje ostateczną decyzję w sprawie harmonogramu wdrożenia załącznika I do dyrektywy 88/361/EWG z dnia 24 czerwca 1988 r.

Dodatek  XVII-3  ⁸²  

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO USŁUG TELEKOMUNIKACYJNYCH

Mające zastosowanie przepisy następujących aktów UE stosuje się zgodnie z postanowieniami w sprawie dostosowań horyzontalnych określonymi w dodatku XVII-1, o ile nie określono inaczej. Tam, gdzie to konieczne, przedstawiono poniżej dostosowania dotyczące poszczególnych aktów.

Mające zastosowanie przepisy, które mają zostać przyjęte:

A. Ogólna europejska polityka w dziedzinie łączności elektronicznej

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej

- wprowadzenie właściwych środków legislacyjnych, technicznych i organizacyjnych - uwzględniając ramy środków przedstawione w "Unijnym zestawie narzędzi na potrzeby cyberbezpieczeństwa sieci 5G" opublikowanym w związku z zaleceniem Komisji (UE) 2019/534 z dnia 26 marca 2019 r. (C(2019) 2335) - w celu odpowiedniego zarządzania zagrożeniami dla bezpieczeństwa sieci i usług.

Harmonogram: przepisy dyrektywy (UE) 2018/1972 należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2024 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120 z dnia 25 listopada 2015 r. ustanawiające środki dotyczące dostępu do otwartego internetu oraz zmieniające dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii

- wdrożenie art. 2 do 6 rozporządzenia (UE) 2015/2120.

Harmonogram: przepisy rozporządzenia (UE) 2015/2120 należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2025 r.

Dyrektywa Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej

- monitorowanie uczciwej konkurencji na rynkach usług telekomunikacyjnych, w szczególności w odniesieniu do zorientowanych na koszty cen za usługi.

Dyrektywa 98/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 1998 r. w sprawie prawnej ochrony usług opartych lub polegających na warunkowym dostępie.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego ("dyrektywa o handlu elektronicznym").

Dyrektywa 2000/31/WE obejmuje wszystkie usługi społeczeństwa informacyjnego, zarówno w relacjach między przedsiębiorstwami, jak i w relacjach przedsiębiorstwo-konsument, tj. wszystkie usługi świadczone normalnie za wynagrodzeniem, na odległość, za pomocą urządzeń elektronicznych oraz na indywidualne żądanie usługobiorcy.

Harmonogram: przepisy dyrektywy 2000/31/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej.

Harmonogram: przepisy dyrektywy 2014/61/UE należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/612 z dnia 6 kwietnia 2022 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (wersja przekształcona)

Do celów niniejszego Układu przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następującego dostosowania: art. 1 ust. 4 odnosi się do referencyjnych kursów wymiany publikowanych przez Europejski Bank Centralny w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zanim Europejski Bank Centralny nie zacznie publikować kursów wymiany hrywny ukraińskiej, do celów stosowania art. 1 ust. 4 używa się kursów wymiany między euro a hrywną ukraińską publikowanych przez Narodowy Bank Ukrainy. Okresy odniesienia i warunki określone w art. 1 ust. 4 pozostają niezmienione.

– wdrożenie wszystkich przepisów z wyjątkiem:

– artykuł 7 - Realizacja polityki uczciwego korzystania oraz mechanizmu zapewniającego zrównoważony charakter modelu opłat, ust. 1-3. Wyjątek dotyczący art. 7 ust. 1-3 pozostaje bez uszczerbku dla spoczywającego na Ukrainie obowiązku wdrożenia aktów wykonawczych dotyczących stosowania polityki uczciwego korzystania, metodyki oceny zrównoważonego charakteru świadczenia detalicznych usług roamingu po cenach krajowych oraz wniosku składanego przez dostawcę usług roamingu na potrzeby oceny zrównoważonego charakteru

– artykuł 20 - Procedura komitetowa

Harmonogram: przepisy rozporządzenia (UE) 2022/612 należy wdrożyć w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie decyzji [1/2023].

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/2286 z dnia 15 grudnia 2016 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące stosowania polityki uczciwego korzystania i metod oceny zrównoważonego charakteru zniesienia dodatkowych opłat z tytułu detalicznych usług roamingu oraz dotyczące wniosku, jaki ma obowiązek złożyć dostawca usług roamingu na potrzeby tej oceny

Harmonogram: przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/2286 należy wdrożyć w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie decyzji [1/2023].

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2021/654 z dnia 18 grudnia 2020 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 poprzez określenie jednolitej maksymalnej ogólnounijnej stawki za zakończenie połączenia głosowego w sieci ruchomej oraz jednolitej maksymalnej ogólnounijnej stawki za zakończenie połączenia głosowego w sieci stacjonarnej

Do celów niniejszego Układu przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań: art. 3 ust. 2 i 3 odnosi się do referencyjnych kursów wymiany publikowanych przez Europejski Bank Centralny w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zanim Europejski Bank Centralny nie zacznie publikować kursów wymiany hrywny ukraińskiej, do celów stosowania art. 3 ust. 2 i 3 używa się kursów wymiany między euro a hrywną ukraińską publikowanych przez Narodowy Bank Ukrainy. Okresy odniesienia i warunki określone w art. 3 ust. 2 i 3 pozostają niezmienione.

Harmonogram: przepisy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/654 należy wdrożyć przed wdrożeniem przepisów rozporządzenia (UE) 2022/612 i w terminie 11 miesięcy od dnia wejścia w życie decyzji [1/2023], z następującymi wyjątkami:

– w odniesieniu do połączeń krajowych wychodzących z ukraińskich numerów w Ukrainie i zakańczanych na ukraińskie numery w Ukrainie, stosowanie art. 1 ust. 3 rozpoczyna się w terminie 3 lat od daty określonej w ostatecznej decyzji Komitetu ds. Handlu o przyznaniu traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w odniesieniu do roamingu zgodnie z art. 4 ust. 3 załącznika XVII,

– art. 1 ust. 4 wdraża się przed ostateczną decyzją Komitetu ds. Handlu o przyznaniu traktowania zgodnie z zasadami rynku wewnętrznego w odniesieniu do usług telekomunikacyjnych zgodnie z art. 4 ust. 3 załącznika XVII.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1971 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Agencję Wsparcia BEREC (Urząd BEREC), zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/2120 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1211/2009

– Krajowy organ regulacyjny Ukrainy, który ponosi główną odpowiedzialność za nadzór nad bieżącym funkcjonowaniem rynków sieci i usług łączności elektronicznej, w pełni uczestniczy w pracach Rady Organów Regulacyjnych BEREC, grup roboczych BEREC i Zarządu Urzędu BEREC. Krajowy organ regulacyjny Ukrainy ma takie same prawa i obowiązki jak krajowe organy regulacyjne państw członkowskich UE, z wyjątkiem prawa głosowania i przewodniczenia w Radzie Organów Regulacyjnych i Zarządzie.

– W związku z powyższym krajowy organ regulacyjny Ukrainy jest reprezentowany na odpowiednim szczeblu zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie BEREC. Zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzeń UE, o których mowa powyżej, BEREC i Urząd BEREC wspierają w odpowiednim przypadku krajowy organ regulacyjny Ukrainy w wykonywaniu jego zadań.

– Krajowy organ regulacyjny Ukrainy w jak największym stopniu uwzględnia wszelkie wytyczne, opinie, zalecenia, wspólne stanowiska i najlepsze praktyki przyjęte przez BEREC w celu zapewnienia spójnego wdrażania ram regulacyjnych łączności elektronicznej.

Harmonogram: przepisy rozporządzenia (UE) 2018/1971 należy wdrożyć w terminie 12 miesięcy od daty wejścia w życie decyzji [1/2023]

B. Ramy regulacyjne dotyczące polityki spektrum radiowego

Decyzja nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej

- przeprowadzenie analizy zgodnie z polityką i ramami prawnymi ustanowionymi decyzją nr 676/2002/WE oraz przyjęcie polityki i ram prawnych w celu zharmonizowania warunków dostępności i skutecznego korzystania ze spektrum.

Decyzja Komisji 2010/267/UE z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie zharmonizowanych warunków technicznych dotyczących wykorzystywania zakresu częstotliwości 790-862 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii Europejskiej.

Decyzja wykonawcza Komisji 2011/251/UE z dnia 18 kwietnia 2011 r. zmieniająca decyzję 2009/766/WE w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2009/766/WE z dnia 16 października 2009 r. w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie.

Decyzja wykonawcza Komisji 2012/688/UE z dnia 5 listopada 2012 r. w sprawie harmonizacji zakresów częstotliwości 1 920-1 980 MHz i 2 110-2 170 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii.

Decyzja Komisji 2008/477/WE z dnia 13 czerwca 2008 r. w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 2 500-2 690 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej we Wspólnocie.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/235 z dnia 24 stycznia 2019 r. zmieniająca decyzję 2008/411/WE w odniesieniu do aktualizacji odpowiednich warunków technicznych dotyczących zakresu częstotliwości 3 400-3 800 MHz.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/1538 z dnia 11 października 2018 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu w zakresach częstotliwości 874-876 i 915-921 MHz.

Decyzja wykonawcza Komisji 2014/276/UE z dnia 2 maja 2014 r. w sprawie zmiany decyzji 2008/411/WE w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 3 400-3 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych zapewniających usługi łączności elektronicznej we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2008/411/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 3 400-3 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych zapewniających usługi łączności elektronicznej we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2008/671/WE z dnia 5 sierpnia 2008 r. w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w zakresie częstotliwości 5 875-5 905 MHz na potrzeby inteligentnych systemów transportowych (ITS) związanych z bezpieczeństwem.

Decyzja Komisji 2007/344/WE z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie jednolitego dostępu do informacji o wykorzystaniu widma radiowego we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2007/90/WE z dnia 12 lutego 2007 r. zmieniająca decyzję 2005/513/WE w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w paśmie częstotliwości 5 GHz celem wdrożenia Bezprzewodowych Systemów Dostępowych, włączając Lokalne Sieci Radiowe (WAS/RLAN).

Decyzja Komisji 2005/513/WE z dnia 11 lipca 2005 r. w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w paśmie częstotliwości 5 GHz celem wdrożenia Bezprzewodowych Systemów Dostępowych, włączając Lokalne Sieci Radiowe (WAS/RLANs).

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/1483 z dnia 8 sierpnia 2017 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu i uchylająca decyzję 2006/804/WE.

Decyzja wykonawcza Komisji 2013/752/UE z dnia 11 grudnia 2013 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu i uchylająca decyzję 2005/928/WE.

Decyzja wykonawcza Komisji 2011/829/UE z dnia 8 grudnia 2011 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu.

Decyzja Komisji 2010/368/UE z dnia 30 czerwca 2010 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu.

Decyzja Komisji 2009/381/WE z dnia 13 maja 2009 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu.

Decyzja Komisji 2008/432/WE z dnia 23 maja 2008 r. zmieniająca decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu.

Decyzja Komisji 2006/771/WE z dnia 9 listopada 2006 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu.

Decyzja Komisji 2010/166/UE z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie harmonizacji warunków korzystania z widma radiowego na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV) w Unii Europejskiej.

Decyzja wykonawcza Komisji 2014/641/UE z dnia 1 września 2014 r. w sprawie zharmonizowanych warunków technicznych wykorzystywania widma radiowego przez bezprzewodowe urządzenia do transmisji sygnałów akustycznych użytkowane do realizacji programów i imprez specjalnych w Unii Europejskiej.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/2077 z dnia 10 listopada 2017 r. zmieniająca decyzję 2005/50/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego w paśmie 24 GHz dla celów tymczasowego użycia przez samochodowe urządzenia radarowe bliskiego zasięgu we Wspólnocie.

Decyzja wykonawcza Komisji 2011/485/UE z dnia 29 lipca 2011 r. zmieniająca decyzję 2005/50/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego w paśmie 24 GHz dla celów tymczasowego użycia przez samochodowe urządzenia radarowe bliskiego zasięgu we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2005/50/WE z dnia 17 stycznia 2005 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego w paśmie 24 GHz dla celów tymczasowego użycia przez samochodowe urządzenia radarowe bliskiego zasięgu we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2004/545/WE z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego w paśmie 79 GHz dla celów tymczasowego użycia samochodowych urządzeń radarowych bliskiego zasięgu we Wspólnocie.

Decyzja Komisji 2007/98/WE z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie zharmonizowanego wykorzystania widma radiowego w pasmach częstotliwości 2 GHz celem wdrożenia systemów dostarczających satelitarne usługi komunikacji ruchomej.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/339 z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 2 010-2 025 MHz na potrzeby przenośnych lub ruchomych bezprzewodowych łączy wizyjnych i bezprzewodowych kamer używanych do realizacji programów i imprez specjalnych.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/750 z dnia 8 maja 2015 r. w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 1 452-1 492 MHz na potrzeby systemów naziemnych zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/687 z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 694-790 MHz na potrzeby systemów naziemnych zapewniających bezprzewodowe szerokopasmowe usługi łączności elektronicznej oraz na potrzeby elastycznego użytkowania na poziomie krajowym w Unii.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2317 z dnia 16 grudnia 2016 r. zmieniająca decyzję 2008/294/WE i decyzję wykonawczą 2013/654/UE w celu uproszczenia działania łączności ruchomej na pokładach statków powietrznych (usług MCA) w Unii.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/191 z dnia 1 lutego 2017 r. zmieniająca decyzję 2010/166/UE w celu wprowadzenia nowych technologii i pasm częstotliwości na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV) w Unii Europejskiej.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/637 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję 2009/766/WE w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie w odniesieniu do warunków technicznych istotnych dla funkcjonowania internetu rzeczy.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/661 z dnia 26 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2015/750 w sprawie harmonizacji zakresu częstotliwości 1 452-1 492 MHz na potrzeby systemów naziemnych zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii w odniesieniu do rozszerzenia zakresu jej stosowania na zharmonizowane zakresy częstotliwości 1 427-1 452 MHz oraz 1 492-1 517 MHz.

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 243/2012/UE z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie ustanowienia wieloletniego programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego, która weszła w życie w dniu 10 kwietnia 2012 r.

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/899 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie wykorzystywania zakresu częstotliwości 470-790 MHz w Unii, która weszła w życie w dniu 14 czerwca 2017 r.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/785 z dnia 14 maja 2019 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową w Unii oraz uchylająca decyzję 2007/131/WE.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego" należy wdrożyć w odniesieniu do dostępnego spektrum do dnia 31 grudnia 2022 r.

C. Identyfikacja elektroniczna, uwierzytelnianie i usługi zaufania

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/806 z dnia 22 maja 2015 r. określające specyfikacje dotyczące formy znaku zaufania UE dla kwalifikowanych usług zaufania.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1505 z dnia 8 września 2015 r. ustanawiająca specyfikacje techniczne i formaty dotyczące zaufanych list zgodnie z art. 22 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1506 z dnia 8 września 2015 r. ustanawiająca specyfikacje dotyczące formatów zaawansowanych podpisów elektronicznych oraz zaawansowanych pieczęci elektronicznych, które mają być uznane przez podmioty sektora publicznego, zgodnie z art. 27 ust. 5 i art. 37 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/650 z dnia 25 kwietnia 2016 r. ustanawiająca normy dotyczące oceny bezpieczeństwa kwalifikowanych urządzeń do składania podpisu i pieczęci na podstawie art. 30 ust. 3 i art. 39 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/296 z dnia 24 lutego 2015 r. ustanawiająca proceduralne warunki współpracy między państwami członkowskimi w zakresie identyfikacji elektronicznej na podstawie art. 12 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1501 z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ram interoperacyjności na podstawie art. 12 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1502 z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ustanowienia minimalnych specyfikacji technicznych i procedur dotyczących poziomów zaufania w zakresie środków identyfikacji elektronicznej na podstawie art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1984 z dnia 3 listopada 2015 r. w sprawie określenia okoliczności, formatów i procedur notyfikacji zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "identyfikacji elektronicznej, uwierzytelniania i usług zaufania" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r.

Dodatek  XVII-4  ⁸³  

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO USŁUG POCZTOWYCH I KURIERSKICH

Mające zastosowanie przepisy następujących aktów UE stosuje się zgodnie z postanowieniami w sprawie dostosowań horyzontalnych określonymi w dodatku XVII-1, o ile nie określono inaczej. Tam, gdzie to konieczne, przedstawiono poniżej dostosowania dotyczące poszczególnych aktów.

Mające zastosowanie przepisy, które mają zostać przyjęte:

Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług.

Dyrektywa 2002/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w zakresie dalszego otwarcia na konkurencję wspólnotowych usług pocztowych.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/644 z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie transgranicznych usług doręczania paczek^*.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1263 z dnia 20 września 2018 r. określające formularz do celów przekazywania informacji przez operatorów świadczących usługi doręczania paczek na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/644^*.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących usług pocztowych i kurierskich należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r., z wyjątkiem przepisów aktów oznaczonych (^*), które należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2024 r.

Dodatek  XVII-5  ⁸⁴  

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO MIĘDZYNARODOWEGO TRANSPORTU MORSKIEGO

Mające zastosowanie przepisy następujących aktów UE stosuje się zgodnie z postanowieniami w sprawie dostosowań horyzontalnych określonymi w dodatku XVII-1, o ile nie określono inaczej. Tam, gdzie to konieczne, przedstawiono poniżej dostosowania dotyczące poszczególnych aktów.

Mające zastosowanie przepisy, które mają zostać przyjęte:

A. Bezpieczeństwo morskie - państwo bandery/towarzystwa klasyfikacyjne

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich.

Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/111/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2009/15/WE w związku z przyjęciem przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) określonych kodeksów i powiązanych zmian do niektórych konwencji i protokołów.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach.

Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1355/2014 z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 391/2009 w związku z przyjęciem przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) określonych kodeksów i powiązanych zmian do niektórych konwencji i protokołów.

Rozporządzenie (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 3051/95.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 540/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem w odniesieniu do wzorów formularzy.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "bezpieczeństwa morskiego - państwo bandery/towarzystwa klasyfikacyjne" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r.

B. Państwo portu

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu.

Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/38/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2009/16/WE w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji dwutlenku węgla z transportu morskiego oraz zmiany dyrektywy 2009/16/WE.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyklingu statków oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 i dyrektywę 2009/16/WE.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 428/2010 z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie wykonania art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w odniesieniu do rozszerzonych inspekcji statków.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 801/2010 z dnia 13 września 2010 r. w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie kryteriów państwa bandery.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 802/2010 z dnia 13 września 2010 r. w sprawie wykonania art. 10 ust. 3 i art. 27 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w zakresie działalności przedsiębiorstwa^*.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1205/2012 z dnia 14 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 802/2010 w odniesieniu do poziomu działalności przedsiębiorstwa^*.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "państwa portu" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r., z wyjątkiem przepisów aktów oznaczonych (^*), które należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2022 r.

C. Monitorowanie ruchu

Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/18/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. ustanawiająca podstawowe zasady regulujące dochodzenia w sprawach wypadków w sektorze transportu morskiego i zmieniająca dyrektywę Rady 1999/35/WE oraz dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

Dyrektywa Komisji 2011/15/UE z dnia 23 lutego 2011 r. zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków.

Dyrektywa Komisji 2014/100/UE z dnia 28 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków.

a) Przepisy techniczne i operacyjne

– Statki pasażerskie

Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich.

Dyrektywa Komisji 2010/36/UE z dnia 1 czerwca 2010 r. zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich.

Dyrektywa Komisji (UE) 2016/844 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2110 z dnia 15 listopada 2017 r. w sprawie systemu inspekcji na potrzeby bezpiecznej eksploatacji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich jednostek pasażerskich uprawiających żeglugę na linii regularnej oraz zmieniająca dyrektywę 2009/16/WE i uchylająca dyrektywę Rady 1999/35/WE.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1286/2011 z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie przyjęcia wspólnej metodologii badań w sprawie wypadków i incydentów morskich opracowanej zgodnie z art. 5 ust. 4 dyrektywy 2009/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

Dyrektywa 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro.

Dyrektywa Komisji 2005/12/WE z dnia 18 lutego 2005 r. zmieniająca załączniki I i II do dyrektywy 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie szczególnych wymogów wytrzymałości na uszkodzenia dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro.

– Zbiornikowce do przewozu ropy naftowej

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych^**.

– Masowce

Dyrektywa 2001/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. ustanawiająca zharmonizowane wymagania i procedury dotyczące bezpieczeństwa załadunku i wyładunku na masowcach.

– Załoga

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE z dnia 21 listopada 2012 r. dotycząca zmiany dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy.

b) Środowisko

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków, zmieniająca dyrektywę 2010/65/UE i uchylająca dyrektywę 2000/59/WE^*.

Rozporządzenie (WE) nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 536/2008 z dnia 13 czerwca 2008 r. nadające moc art. 6 ust. 3 i art. 7 rozporządzenia (WE) nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach oraz zmieniające to rozporządzenie.

Dyrektywa 2002/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. zmieniająca dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu morza przez statki.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "monitorowania ruchu" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r., z wyjątkiem przepisów aktu oznaczonego (^*), który należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2023 r., oraz przepisów aktu oznaczonego (^**), w przypadku którego obowiązuje harmonogram stopniowego wycofywania zbiornikowców pojedynczokadłubowych zgodnie z harmonogramem określonym w konwencji MARPOL.

D. Warunki techniczne

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich i uchylająca dyrektywę 2002/6/WE.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i uchylające dyrektywę 2010/65/UE.

Harmonogram: przepisy dyrektywy 2010/65/UE należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r., a przepisy rozporządzenia (UE) 2019/1239 - do dnia 15 sierpnia 2025 r.

E. Warunki społeczne

Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach^*.

Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowujące do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE.

Dyrektywa 2007/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/391/EWG, jej dyrektywy szczegółowe oraz dyrektywy Rady 83/477/EWG, 91/383/EWG, 92/29/EWG i 94/33/WE w celu uproszczenia i racjonalizacji sprawozdań z praktycznego wdrażania dyrektyw.

Dyrektywa Rady 1999/63/WE z dnia 21 czerwca 1999 r. dotycząca Umowy w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy przyjętej przez Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) i Federację Związków Zawodowych Pracowników Transportu w Unii Europejskiej (FST) - Załącznik: Umowa Europejska w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy, z wyłączeniem klauzuli 16.

Dyrektywa Rady 2009/13/WE z dnia 16 lutego 2009 r. w sprawie wdrożenia Umowy zawartej między Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w sprawie Konwencji o pracy na morzu z 2006 r. oraz w sprawie zmiany dyrektywy 1999/63/WE.

Dyrektywa 1999/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. dotycząca egzekwowania przepisów odnoszących się do godzin pracy marynarzy na pokładach statków zawijających do portów Wspólnoty.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "warunków społecznych" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r., z wyjątkiem przepisów aktu oznaczonego ^(*) który należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2023 r.

F. Ochrona na morzu

Dyrektywa 2005/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów.

Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych.

Decyzja Komisji 2009/83/WE z dnia 23 stycznia 2009 r. zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do programu indywidualnych numerów identyfikacyjnych armatorów i właścicieli rejestrowych IMO.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie wyposażenia morskiego i uchylająca dyrektywę Rady 96/98/WE.

Harmonogram: przepisy powyższych aktów dotyczących "ochrony na morzu", z wyjątkiem przepisów dotyczących inspekcji przeprowadzanych przez Komisję, należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2021 r.

G. Usługi portowe

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 z dnia 15 lutego 2017 r. ustanawiające ramy w zakresie świadczenia usług portowych oraz wspólne zasady dotyczące przejrzystości finansowej portów.

Harmonogram: przepisy rozporządzenia (UE) 2017/352 dotyczącego "usług portowych" należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2024 r.

Dodatek  XVII-6

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE MONITOROWANIA

1. Postanowienia dotyczące wymiany informacji i współpracy

Aby zapewnić właściwe stosowanie załącznika XVII, w szczególności art. 2, 3, 4 i 5, Strony i ich odpowiednie władze i organy wymieniają wszystkie informacje istotne dla zbliżenia i wdrożenia odpowiedniego prawodawstwa UE. Strony zapewnią pełną współpracę administracyjną.

Strony porozumieją się co do procedur wymiany informacji, w tym wykazu odpowiednich organów z punktem kontaktowym dla każdego aktu legislacyjnego objętego dodatkami XVII-2 - XVII-5. Każda ze Stron jest upoważniona do nawiązania bezpośrednich kontaktów ze wszystkimi władzami i organami drugiej Strony uwzględnionymi we wspomnianym wykazie.

Dokumenty przedkładane UE muszą zawsze zawierać wersję w języku angielskim. UE będzie się komunikować wyłącznie w języku angielskim, o ile nie zadecydowano inaczej.

2. Harmonogram działań

W okresie sześciu miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu Ukraina przedkłada dla każdego sektora szczegółowy harmonogram działań w zakresie przyjęcia i wprowadzenia w życie wszystkich dotyczących poszczególnych sektorów aktów, o których mowa w dodatkach XVII-2 - XVII-5 (zwanych dalej "aktami prawnymi UE"), zaznaczając wymagane ewentualne zmiany ustawodawcze i instytucjonalne, pośrednie harmonogramy i oszacowanie potrzeb w zakresie potencjału administracyjnego. Harmonogramy działań mają charakter orientacyjny i mogą być odpowiednio korygowane.

3. Sprawozdania i ocena

Gdy Ukraina uzna, że dany akt prawny UE został właściwie wprowadzony w życie, informuje o tym UE. Ukraina przekazuje właściwym służbom Komisji krajowy akt prawny wraz z tabelą porównawczą ("tabelą transpozycji"), wyszczególniającą korelacje z każdym artykułem aktu prawnego UE, a także, w stosownych przypadkach, wykaz ukraińskich aktów prawnych, które należy zmienić lub uchylić, aby w pełni wdrożyć akt prawny UE.

UE oceni zbliżenie Ukrainy do aktu prawnego UE na podstawie wspomnianych tabeli transpozycji, wykazu ukraińskich aktów, które mają zostać zmienione lub uchylone i innych stosownych informacji udzielonych zgodnie z art. 1 niniejszego dodatku. Formalna ocena będzie się opierać wyłącznie na porównaniu ostatecznych aktów prawnych i danego aktu prawnego UE.

Właściwe służby Komisji sporządzą ocenę aktu w ciągu 12 tygodni od jego oficjalnego przekazania. Okres ten można jednokrotnie przedłużyć, podając należyte uzasadnienie. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 3 załącznika XVII dotyczącego zbliżenia przepisów, jeśli w ocenie przewidzianej w poprzednich akapitach stwierdzono, że Ukraina nie dokonała odpowiednio zbliżenia do danego aktu prawnego UE, UE sporządza na piśmie zalecenia dotyczące właściwych środków w celu zapewnienia pełnej zgodności z aktem prawnym UE. Na wniosek Strony zalecenia te mogą zostać poddane dyskusji w Komitecie ds. Handlu.

Proces formalnej oceny zbliżenia do aktu prawnego UE nie przesądza o ocenie skutecznego przyjęcia i wprowadzenia w życie aktu prawnego UE do celów art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 3 załącznika XVII.

4. Ocena postępów w zakresie skutecznego przyjmowania i wprowadzania w życie aktów prawnych UE

Ukraina zapewnia, aby władze i organy znajdujące się pod jej jurysdykcją, odpowiedzialne za skuteczne stosowanie krajowego prawodawstwa przyjętego na podstawie art. 114, 124, 133 i 139 rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) oraz rozdziału 7 (Płatności bieżące i przepływ kapitału) tytułu IV niniejszego Układu i załącznika XVII w związku z dodatkami XVII-2 - XVII-5 w sposób ciągły stosowały i odpowiednio egzekwowały stosowanie całości prawodawstwa, w odniesieniu do którego formalna ocena wysiłków Ukrainy w zakresie zbliżenia przepisów dokonana przez UE była wcześniej pozytywna, a także całości przyszłego prawodawstwa UE na podstawie art. 3, 4 i 5 załącznika XVII.

Ukraina składa regularnie, co najmniej dwa razy do roku, sprawozdania dotyczące postępów w zakresie ogólnego wdrażania przepisów w każdym z sektorów i harmonogramu działań przewidzianego w art. 2 niniejszego dodatku. Obie Strony uzgadniają dokładny format i treść sprawozdań.

Sprawozdania z postępów, zgodnie z art. 1 niniejszego dodatku, przekazywane są właściwym służbom Komisji i mogą być poddawane dyskusji na spotkaniach specjalnych komitetów lub organów ustanowionych zgodnie z ramami instytucjonalnymi na podstawie Układu o stowarzyszeniu.

Ukraina dostarcza odpowiednie dowody potwierdzające skuteczne przyjmowanie i wprowadzanie w życie aktów prawnych UE. W tym celu Ukraina musi dysponować wystarczającym potencjałem administracyjnym, aby egzekwować stosowanie krajowego prawodawstwa przyjętego na podstawie art. 114, 124, 133 i 139 rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) oraz rozdziału 7 (Płatności bieżące i przepływ kapitału) tytułu IV niniejszego Układu i załącznika XVII w związku z dodatkami XVII-2 do XVII-5 oraz udostępnia wyczerpujący dla danego sektora rejestr przypadków nadzoru i dochodzeń, wniesienia oskarżenia oraz postępowań administracyjnych i sądowych w zakresie naruszeń.

Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 3 załącznika XVII dotyczącego zbliżenia przepisów, UE może dokonać oceny postępów w drodze kontroli na miejscu, przeprowadzanych przy współpracy właściwych organów ukraińskich i może zwrócić się, w stosownych przypadkach, o pomoc stron trzecich na szczeblu krajowym i międzynarodowym, jak również organizacji prywatnych.

ZAŁĄCZNIK  XVIII

DO ROZDZIAŁU 6

PUNKTY INFORMACYJNE

Należy podać w ciągu trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu, zob. art. 107 ust. 1 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XIX

DO ROZDZIAŁU 6

ORIENTACYJNY WYKAZ UE RYNKÓW WŁAŚCIWYCH TOWARÓW I USŁUG, KTÓRE MAJĄ ZOSTAĆ PRZEANALIZOWANE ZGODNIE Z ART. 116 NINIEJSZEGO UKŁADU

Poziom rynku detalicznego

Dostęp do publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji dla klientów indywidualnych i instytucjonalnych.

Poziom rynku hurtowego

1. Rozpoczęcie połączenia w publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji.

Dla celów niniejszego wykazu rozpoczynanie połączeń obejmuje przenoszenie połączeń lokalnych i zostało określone w sposób zapewniający zgodność w warunkach krajowych z wytyczonymi granicami dla rynków tranzytu połączeń oraz kończenia połączeń w publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji.

2. Zakończenie połączenia w poszczególnych publicznych sieciach telefonicznych w stałej lokalizacji.

Dla celów niniejszego wykazu kończenie połączeń obejmuje przenoszenie połączeń lokalnych i zostało określone w sposób zapewniający zgodność w warunkach krajowych z wytyczonymi granicami dla rynków rozpoczynania połączeń i tranzytu połączeń w publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji.

3. Hurtowy (fizyczny) dostęp do infrastruktury sieciowej (w tym dostęp dzielony lub w pełni uwolniony) w stałej lokalizacji.

4. Hurtowe usługi dostępu szerokopasmowego.

Rynek ten obejmuje niefizyczny lub wirtualny dostęp sieciowy, w tym dostęp do "strumienia bitów" w stałej lokalizacji. Rynek ten jest dalszym ogniwem łańcucha dostaw względem fizycznego dostępu objętego wyżej wymienionym rynkiem 3, ponieważ dostęp szerokopasmowy można zrealizować przy wykorzystaniu tych zasobów w połączeniu z innymi elementami.

5. Hurtowe segmenty końcowe łączy dzierżawionych, bez względu na zastosowaną technologię zapewnienia przepustowości dzierżawionej lub dedykowanej.

6. Zakończenie połączenia głosowego w poszczególnych sieciach telefonii komórkowej.

ZAŁĄCZNIK  XX

DO ROZDZIAŁU 6

ORIENTACYJNY UKRAIŃSKI WYKAZ RYNKÓW WŁAŚCIWYCH, KTÓRE MAJĄ ZOSTAĆ PRZEANALIZOWANE ZGODNIE Z ART. 116 NINIEJSZEGO UKŁADU

Poziom rynku detalicznego

1. Dostęp do publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji dla klientów indywidualnych.

2. Dostęp do publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji dla klientów instytucjonalnych.

3. Publicznie dostępne lokalne lub krajowe usługi telefoniczne świadczone w stałej lokalizacji dla klientów indywidualnych.

4. Publicznie dostępne międzynarodowe usługi telefoniczne świadczone w stałej lokalizacji dla klientów indywidualnych.

5. Publicznie dostępne lokalne lub krajowe usługi telefoniczne świadczone w stałej lokalizacji dla klientów instytucjonalnych.

6. Publicznie dostępne międzynarodowe usługi telefoniczne świadczone w stałej lokalizacji dla klientów instytucjonalnych.

7. Minimalny zestaw linii dzierżawionych (obejmujący określone typy linii dzierżawionych do 2Mb/sek. włącznie).

Poziom rynku hurtowego

8. Rozpoczęcie połączenia w publicznej sieci telefonicznej w stałej lokalizacji.

9. Zakończenie połączenia w poszczególnych publicznych sieciach telefonicznych w stałej lokalizacji.

10. Usługi tranzytu połączeń w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej.

11. Hurtowe usługi uwolnionego dostępu (łącznie z dostępem dzielonym) do metalowych pętli i podpętli w celu świadczenia usług szerokopasmowych i usług głosowych.

12. Hurtowe usługi dostępu szerokopasmowego.

13. Hurtowe segmenty przyłączeniowe łączy dzierżawionych.

14. Hurtowe segmenty transmisyjne łączy dzierżawionych.

15. Dostęp i rozpoczęcie połączenia z publicznych sieci telefonii ruchomej.

16. Zakończenie połączenia głosowego w poszczególnych sieciach telefonii ruchomej.

17. Hurtowy krajowy rynek roamingu międzynarodowego w publicznych sieciach telefonii ruchomej.

ZAŁĄCZNIK  XXI

DO ROZDZIAŁU 8 ⁸⁵  

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

ZAŁĄCZNIK  XXI-A

DO ROZDZIAŁU 8 ⁸⁶

ORIENTACYJNY HARMONOGRAM REFORM INSTYTUCYJNYCH, ZBLIŻENIA PRZEPISÓW I PRZYZNANIA DOSTĘPU DO RYNKU

Etap		Orientacyjny harmonogram	Dostęp do rynku przyznany UE przez Ukrainę	Dostęp do rynku przyznany Ukrainie przez UE
1.	Wykonanie art. 150 ust. 2 i art. 151 niniejszego Układu Uzgodnienie strategii reformy określonej w art. 152 niniejszego Układu	6 miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla instytucji administracji centralnej	Dostawy dla instytucji administracji centralnej
2.	Zbliżenie przepisów i wdrożenie podstawowych elementów dyrektywy 2014/24/UE oraz dyrektywy Rady 89/665/EWG	3 lata po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla władz państwowych, regionalnych i lokalnych oraz podmiotów prawa publicznego	Dostawy dla władz państwowych, regionalnych i lokalnych oraz podmiotów prawa publicznego	Załączniki XXI-B oraz XXI-C
3.	Zbliżenie przepisów i wdrożenie podstawowych elementów dyrektywy 2014/25/UE oraz dyrektywy 92/13/EWG	4 lata po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla wszystkich zamawiających podmiotów w sektorze usług użyteczności publicznej	Dostawy dla wszystkich zamawiających podmiotów	Załączniki XXI-D oraz XXI-E
4.	Zbliżenie przepisów i wdrożenie innych elementów dyrektywy 2014/24/UE Zbliżenie przepisów i wdrożenie dyrektywy 2014/23/UE	6 lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Zamówienia na roboty budowlane i usługi oraz koncesje dla wszystkich instytucji zamawiających	Zamówienia na roboty budowlane i usługi oraz koncesje dla wszystkich instytucji zamawiających	Załączniki XXI-F, XXI-G oraz XXI-H
5.	Zbliżenie przepisów i wdrożenie innych elementów dyrektywy 2014/25/UE	8 lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Zamówienia na roboty budowlane i usługi dla wszystkich zamawiających podmiotów w sektorze usług użyteczności publicznej	Zamówienia na roboty budowlane i usługi dla wszystkich zamawiających podmiotów w sektorze usług użyteczności publicznej	Załączniki XXI-I oraz XXI-J

ZAŁĄCZNIK  XXI-B

DO ROZDZIAŁU 8

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/24/UE Z DNIA 26 LUTEGO 2014 R. W SPRAWIE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH (ETAP 2)

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania ust. 1, 2, 5 i 6

Artykuł 2 Definicje ust. 1 pkt 1, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 18, 19, 20, 22, 23, 24

Artykuł 3 Zamówienia mieszane

Sekcja 2 Progi

Artykuł 4 Kwoty progowe

Artykuł 5 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia

Sekcja 3 Wyłączenia

Artykuł 7 Zamówienia w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych

Artykuł 8 Szczególne wyłączenia w dziedzinie łączności elektronicznej

Artykuł 9 Zamówienia publiczne udzielane i konkursy organizowane zgodnie z przepisami międzynarodowymi

Artykuł 10 Wyłączenia szczególne dotyczące zamówień na usługi

Artykuł 11 Zamówienia na usługi udzielane na podstawie prawa wyłącznego

Artykuł 12 Zamówienia publiczne między podmiotami sektora publicznego

Sekcja 4 Sytuacje szczególne

Podsekcja 1: Zamówienia subsydiowane oraz usługi badawcze i rozwojowe

Artykuł 13 Zamówienia subsydiowane przez instytucje zamawiające

Artykuł 14 Usługi badawcze i rozwojowe

Podsekcja 2: Zamówienia obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 15 Obronność i bezpieczeństwo

Artykuł 16 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 17 Zamówienia publiczne i konkursy obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa, udzielane lub organizowane na mocy przepisów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II

Przepisy ogólne

Artykuł 18 Zasady udzielania zamówień

Artykuł 19 Wykonawcy

Artykuł 21 Poufność

Artykuł 22 Zasady mające zastosowanie do komunikacji ust. 2-6

Artykuł 23 Nomenklatura

Artykuł 24 Konflikty interesów

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 26 Wybór procedury ust. 1, 2, pierwsza alternatywa w ust. 4, 5, 6

Artykuł 27 Procedura otwarta

Artykuł 28 Procedura ograniczona

Artykuł 29 Procedura konkurencyjna z negocjacjami

Artykuł 32 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 40 Wstępne konsultacje rynkowe

Artykuł 41 Wcześniejsze zaangażowanie kandydatów lub oferentów

Artykuł 42 Specyfikacje techniczne

Artykuł 43 Etykiety

Artykuł 44 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe ust. 1, 2

Artykuł 45 Oferty wariantowe

Artykuł 46 Podział zamówień na części

Artykuł 47 Wyznaczanie terminów

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 48 Wstępne ogłoszenie informacyjne

Artykuł 49 Ogłoszenie o zamówieniu

Artykuł 50 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia ust. 1 i 4

Artykuł 51 Forma i sposób publikacji ogłoszeń ust. 1 akapit pierwszy, ust. 5 akapit pierwszy

Artykuł 53 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów zamówienia

Artykuł 54 Zaproszenie kandydatów

Artykuł 55 Informowanie kandydatów i oferentów

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 56 Zasady ogólne

Podsekcja 1: Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 57 Podstawy wykluczenia

Artykuł 58 Kryteria kwalifikacji

Artykuł 59 Jednolity europejski dokument zamówienia ust. 1 mutatis mutandis, ust. 4

Artykuł 60 Środki dowodowe

Artykuł 62 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego ust. 1 i 2

Artykuł 63 Poleganie na zdolności innych podmiotów

Podsekcja 2: Ograniczanie liczby kandydatów, ofert i rozwiązań

Artykuł 65 Ograniczanie liczby kwalifikujących się kandydatów, którzy zostaną zaproszeni do udziału

Artykuł 66 Ograniczanie liczby ofert i rozwiązań

Podsekcja 3: Udzielenie zamówienia

Artykuł 67 Kryteria udzielenia zamówienia

Artykuł 68 Rachunek kosztów cyklu życia ust. 1 i 2

Artykuł 69 Rażąco tanie oferty ust. 1-4

ROZDZIAŁ IV

Realizacja zamówienia

Artykuł 70 Warunki realizacji zamówień

Artykuł 71 Podwykonawstwo

Artykuł 72 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 73 Rozwiązywanie umów

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I

Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 74 Udzielanie zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 75 Publikacja ogłoszeń

Artykuł 76 Zasady udzielania zamówień

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK II WYKAZ RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1 PKT 6 LIT. a)

ZAŁĄCZNIK III WYKAZ PRODUKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 LIT. b) W ODNIESIENIU DO ZAMÓWIEŃ UDZIELANYCH PRZEZ INSTYTUCJE ZAMAWIAJĄCE W DZIEDZINIE OBRONNOŚCI

ZAŁĄCZNIK IV WYMAGANIA DOTYCZĄCE NARZĘDZI I URZĄDZEŃ DO ELEKTRONICZNEGO ODBIORU OFERT, WNIOSKÓW O DOPUSZCZENIE DO UDZIAŁU ORAZ PLANÓW I PROJEKTÓW W KONKURSACH

ZAŁĄCZNIK V INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU

Część A: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O PUBLIKACJI WSTĘPNEGO OGŁOSZENIA INFORMACYJNEGO NA PROFILU NABYWCY

Część B: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ WE WSTĘPNYM OGŁOSZENIU INFORMACYJNYM (o którym mowa w art. 48)

Część C: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O ZAMÓWIENIU (o którym mowa w art. 49)

Część D: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O UDZIELENIU ZAMÓWIENIA (o którym mowa w art. 50)

Część G: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O MODYFIKACJI UMOWY W OKRESIE JEJ OBOWIĄZYWANIA (o którym mowa w art. 72 ust. 1)

Część H: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O ZAMÓWIENIU NA USŁUGI SPOŁECZNE I INNE SZCZEGÓLNE USŁUGI (o którym mowa w art. 75 ust. 1)

Część I: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ WE WSTĘPNYCH OGŁOSZENIACH INFORMACYJNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG SPOŁECZNYCH I INNYCH SZCZEGÓLNYCH USŁUG (o których mowa w art. 75 ust. 1)

Część J: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIACH O UDZIELENIU ZAMÓWIENIA DOTYCZĄCYCH ZAMÓWIEŃ NA USŁUGI SPOŁECZNE I INNE SZCZEGÓLNE USŁUGI (o których mowa w art. 75 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK VII DEFINICJE NIEKTÓRYCH SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH

ZAŁĄCZNIK IX TREŚĆ ZAPROSZEŃ DO SKŁADANIA OFERT, DO UDZIAŁU W DIALOGU LUB DO POTWIERDZENIA ZAINTERESOWANIA PRZEWIDZIANYCH W ART. 54

ZAŁĄCZNIK X WYKAZ MIĘDZYNARODOWYCH KONWENCJI W ZAKRESIE PRAWA SOCJALNEGO I PRAWA OCHRONY ŚRODOWISKA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 18 UST. 2

ZAŁĄCZNIK XII ŚRODKI DOWODOWE NA POTRZEBY KRYTERIÓW KWALIFIKACJI

ZAŁĄCZNIK XIV USŁUGI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 74

ZAŁĄCZNIK  XXI-C

DO ROZDZIAŁU 8

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY 89/665/EWG

Z DNIA 21 GRUDNIA 1989 R. W SPRAWIE KOORDYNACJI PRZEPISÓW USTAWOWYCH, WYKONAWCZYCH I ADMINISTRACYJNYCH ODNOSZĄCYCH SIĘ DO STOSOWANIA PROCEDUR ODWOŁAWCZYCH W ZAKRESIE UDZIELANIA ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH NA DOSTAWY I ROBOTY BUDOWLANE (DYREKTYWA 89/665/EWG)

ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY Z DNIA 11 GRUDNIA 2007 R. ZMIENIAJĄCĄ DYREKTYWY RADY 89/665/EWG I 92/13/EWG W ZAKRESIE POPRAWY SKUTECZNOŚCI PROCEDUR ODWOŁAWCZYCH W DZIEDZINIE UDZIELANIA ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH (DYREKTYWA 2007/66/WE) ORAZ DYREKTYWĄ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/23/UE Z DNIA 26 LUTEGO 2014 R. W SPRAWIE UDZIELANIA KONCESJI (DYREKTYWA 2014/23/UE)

(ETAP 2)

Artykuł 1 Zakres stosowania i dostępność procedur odwoławczych

Artykuł 2 Wymogi dotyczące procedur odwoławczych

Artykuł 2a Okres zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b Wyjątki od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. b)

Artykuł 2c Terminy na wniesienie odwołania

Artykuł 2d Nieskuteczność

ust. 1 lit. b)

ust. 2 i 3

Artykuł 2e Naruszenia niniejszej dyrektywy i inne kary

Artykuł 2f Terminy

ZAŁĄCZNIK  XXI-D

DO ROZDZIAŁU 8

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/25/UE

Z DNIA 26 LUTEGO 2014 R. W SPRAWIE UDZIELANIA ZAMÓWIEŃ PRZEZ PODMIOTY DZIAŁAJĄCE W SEKTORACH GOSPODARKI WODNEJ, ENERGETYKI, TRANSPORTU I USŁUG POCZTOWYCH

(ETAP 3)

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania ust. 1, 2, 5 i 6

Artykuł 2 Definicje pkt 1-9, 13-16 i 18-20

Artykuł 3 Instytucje zamawiające (ust. 1 i 4)

Artykuł 4 Podmioty zamawiające ust. 1-3

Artykuł 5 Zamówienia mieszane obejmujące taki sam rodzaj działalności

Artykuł 6 Zamówienia obejmujące kilka rodzajów działalności

ROZDZIAŁ II

Rodzaje działalności

Artykuł 7 Przepisy wspólne

Artykuł 8 Gaz i energia cieplna

Artykuł 9 Energia elektryczna

Artykuł 10 Gospodarka wodna

Artykuł 11 Usługi transportowe

Artykuł 12 Porty i porty lotnicze

Artykuł 13 Usługi pocztowe

Artykuł 14 Wydobycie ropy naftowej i gazu oraz poszukiwanie lub wydobycie węgla lub innych paliw stałych

ROZDZIAŁ III

Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 15 Kwoty progowe

Artykuł 16 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia ust. 1-4 i 7-14

Sekcja 2 Zamówienia i konkursy wyłączone: przepisy szczególne dotyczące zamówień

obejmujących aspekty obronności i bezpieczeństwa

Podsekcja 1: Wyłączenia mające zastosowanie do wszystkich podmiotów zamawiających oraz szczególne wyłączenia dotyczące sektorów gospodarki wodnej i energetyki

Artykuł 18 Zamówienia udzielane na potrzeby odsprzedaży lub dzierżawy osobom trzecim ust. 1

Artykuł 19 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane w innym celu niż wykonywanie jednego z rodzajów działalności objętych niniejszą dyrektywą lub w celu wykonywania takiej działalności w państwie trzecim ust. 1

Artykuł 20 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane zgodnie z przepisami międzynarodowymi

Artykuł 21 Wyłączenia szczególne dotyczące zamówień na usługi

Artykuł 22 Zamówienia na usługi udzielane na podstawie prawa wyłącznego

Artykuł 23 Zamówienia udzielane przez niektóre podmioty zamawiające na zakup wody oraz dostawę energii lub paliw do produkcji energii

Podsekcja 2: Zamówienia obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 24 Obronność i bezpieczeństwo

Artykuł 25 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 26 Zamówienia obejmujące kilka rodzajów działalności oraz obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 27 Zamówienia i konkursy obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa, udzielane lub organizowane na mocy przepisów międzynarodowych

Podsekcja 3: Stosunki szczególne (współpraca, przedsiębiorstwa powiązane oraz przedsięwzięcia typu joint venture)

Artykuł 28 Zamówienia między instytucjami zamawiającymi

Artykuł 29 Zamówienia udzielane przedsiębiorstwu powiązanemu

Artykuł 30 Zamówienia udzielane przedsięwzięciu typu joint venture lub podmiotowi zamawiającemu wchodzącemu w skład przedsięwzięcia typu joint venture

Podsekcja 4: Sytuacje szczególne

Artykuł 32 Usługi badawcze i rozwojowe

ROZDZIAŁ IV

Zasady ogólne

Artykuł 36 Zasady udzielania zamówień

Artykuł 37 Wykonawcy

Artykuł 39 Poufność

Artykuł 40 Zasady mające zastosowanie do komunikacji

Artykuł 41 Nomenklatura

Artykuł 42 Konflikty interesów

TYTUŁ II

Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 44 Wybór procedury ust. 1, 2 i 4

Artykuł 45 Procedura otwarta

Artykuł 46 Procedura ograniczona

Artykuł 47 Procedura negocjacyjna z uprzednim zaproszeniem do ubiegania się o zamówienie

Artykuł 50 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniego zaproszenia do ubiegania się o zamówienie lit. a)-i)

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 58 Wstępne konsultacje rynkowe

Artykuł 59 Wcześniejsze zaangażowanie kandydatów lub oferentów

Artykuł 60 Specyfikacje techniczne

Artykuł 61 Etykiety

Artykuł 62 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe

Artykuł 63 Przekazywanie specyfikacji technicznych

Artykuł 64 Oferty wariantowe

Artykuł 65 Podział zamówień na części

Artykuł 66 Wyznaczanie terminów

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 67 Okresowe ogłoszenie informacyjne

Artykuł 68 Ogłoszenie o istnieniu systemu kwalifikowania

Artykuł 69 Ogłoszenie o zamówieniu

Artykuł 70 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia ust. 1, 3 i 4

Artykuł 71 Forma i sposób publikacji ogłoszeń ust. 1, ust. 5 akapit pierwszy

Artykuł 73 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów zamówienia

Artykuł 74 Zaproszenie kandydatów

Artykuł 75 Informowanie wnioskujących o zakwalifikowanie, kandydatów i oferentów

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 76 Zasady ogólne

Podsekcja 1: Systemy kwalifikowania oraz kwalifikacja podmiotowa

Artykuł 78 Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 79 Poleganie na zdolności innych podmiotów ust. 2

Artykuł 80 Stosowanie podstaw wykluczenia oraz kryteriów kwalifikacji przewidzianych w dyrektywie 2014/24/UE

Artykuł 81 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego ust. 1 i 2

Podsekcja 2: Udzielenie zamówienia

Artykuł 82 Kryteria udzielenia zamówienia

Artykuł 83 Rachunek kosztów cyklu życia ust. 1 i 2

Artykuł 84 Rażąco tanie oferty ust. 1-4

ROZDZIAŁ IV

Realizacja zamówienia

Artykuł 87 Warunki realizacji zamówień

Artykuł 88 Podwykonawstwo

Artykuł 89 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 90 Rozwiązywanie umów

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I

Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 91 Udzielanie zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 92 Publikacja ogłoszeń

Artykuł 93 Zasady udzielania zamówień

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I Wykaz rodzajów działalności przewidziany w art. 2 pkt 2 lit. a)

ZAŁĄCZNIK V Wymagania dotyczące narzędzi i urządzeń do elektronicznego odbioru ofert, wniosków o dopuszczenie do udziału, wniosków o zakwalifikowanie, a także planów i projektów w konkursach

ZAŁĄCZNIK VI Część A Informacje, jakie należy zamieścić w okresowym ogłoszeniu informacyjnym (o którym mowa w art. 67)

ZAŁĄCZNIK VI Część B Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o publikacji okresowego ogłoszenia informacyjnego na profilu nabywcy, które nie jest stosowane jako zaproszenie do ubiegania się o zamówienie (zgodnie z art. 67 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK VIII Definicje niektórych specyfikacji technicznych

ZAŁĄCZNIK IX Wymogi dotyczące publikacji

ZAŁĄCZNIK X Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o istnieniu systemu kwalifikowania (o którym mowa w art. 44 ust. 4 lit. b) oraz art. 68)

ZAŁĄCZNIK XI Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu (zgodnie z art. 69)

ZAŁĄCZNIK XII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o udzieleniu zamówienia (zgodnie z art. 70)

ZAŁĄCZNIK XIII Treść zaproszeń do udziału w dialogu, do negocjacji lub do potwierdzenia zainteresowania, przewidzianych w art. 74

ZAŁĄCZNIK XIV Wykaz międzynarodowych konwencji w zakresie prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska, o których mowa w art. 36 ust. 2

ZAŁĄCZNIK XVI Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o modyfikacji umowy w trakcie jej obowiązywania (zgodnie z art. 89 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK XVII Usługi, o których mowa w art. 91

ZAŁĄCZNIK XVIII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu dotyczącym usług społecznych i innych szczególnych usług (o którym mowa w art. 92)

ZAŁĄCZNIK  XXI-E

DO ROZDZIAŁU 8

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY RADY 92/13/EWG

Z DNIA 25 LUTEGO 1992 R. KOORDYNUJĄCEJ PRZEPISY USTAWOWE, WYKONAWCZE I ADMINISTRACYJNE ODNOSZĄCE SIĘ DO STOSOWANIA PRZEPISÓW WSPÓLNOTOWYCH W PROCEDURACH ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH PODMIOTÓW DZIAŁAJĄCYCH W SEKTORACH GOSPODARKI WODNEJ, ENERGETYKI, TRANSPORTU I TELEKOMUNIKACJI (DYREKTYWA 92/13/EWG)

ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE ORAZ DYREKTYWĄ 2014/23/UE

(ETAP 3)

Artykuł 1 Zakres stosowania i dostępność procedur odwoławczych

Artykuł 2 Wymogi dotyczące procedur

Artykuł 2a Okres zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. b)

Artykuł 2c Terminy na wniesienia odwołań

Artykuł 2d Nieskuteczność

ust. 1 lit. b), 2 i 3

Artykuł 2e Naruszenia niniejszej dyrektywy i inne kary

Artykuł 2f Terminy

ZAŁĄCZNIK  XXI-F

DO ROZDZIAŁU 8

I. INNE NIEOBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/24/UE

(ETAP 4)

Elementy dyrektywy 2014/24/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Ukraina może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XXI-B.

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje (ust. 1 pkt 14 i 16)

Artykuł 20 Zamówienia zastrzeżone

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ II

Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 37 Scentralizowane działania zakupowe i centralne jednostki zakupujące

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 64 Urzędowe wykazy zatwierdzonych wykonawców oraz certyfikacja przez jednostki prawa publicznego lub prywatnego

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I

Artykuł 77

Zamówienia zastrzeżone w odniesieniu do określonych usług

II. NIEOBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/23/UE

(ETAP 4)

Elementy dyrektywy 2014/23/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Ukraina może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XXI-B.

TYTUŁ I

Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja IV Sytuacje szczególne

Artykuł 24 Koncesje zastrzeżone

ZAŁĄCZNIK  XXI-G

DO ROZDZIAŁU 8

I. INNE OBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/24/UE

(ETAP 4)

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje (ust. 1 pkt 21)

Artykuł 22 Zasady mające zastosowanie do komunikacji ust. 1

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 26 Wybór procedury ust. 3, druga alternatywa w ust. 4

Artykuł 30 Dialog konkurencyjny

Artykuł 31 Partnerstwo innowacyjne

ROZDZIAŁ II

Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 33 Umowy ramowe

Artykuł 34 Dynamiczne systemy zakupów

Artykuł 35 Aukcje elektroniczne

Artykuł 36 Katalogi elektroniczne

Artykuł 38 Okazjonalne wspólne udzielanie zamówień

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 50 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia ust. 2 i 3

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ II

Przepisy dotyczące konkursów

Artykuł 78 Zakres stosowania

Artykuł 79 Ogłoszenia

Artykuł 80 Reguły dotyczące organizacji konkursów i kwalifikacji uczestników

Artykuł 81 Skład sądu konkursowego

Artykuł 82 Decyzje sądu konkursowego

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK V INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU

Część E: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O KONKURSIE (o którym mowa w art. 79 ust. 1)

Część F: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O WYNIKACH KONKURSU (o którym mowa w art. 79 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK VI: INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W DOKUMENTACH ZAMÓWIENIA DOTYCZĄCYCH AUKCJI ELEKTRONICZNEJ (ART. 35 UST. 4)

II. OBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/23/UE

(ETAP 4)

TYTUŁ I

Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i próg

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania ust. 1, 2 i 4

Artykuł 2 Zasada swobodnego administrowania przez organy władzy publicznej

Artykuł 3 Zasada równego traktowania, niedyskryminacji i przejrzystości

Artykuł 4 Swoboda określania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym

Artykuł 5 Definicje

Artykuł 6 Instytucje zamawiające ust. 1 i 4

Artykuł 7 Podmioty zamawiające

Artykuł 8: Próg i metody obliczania szacunkowej wartości koncesji

Sekcja II Wyłączenia

Artykuł 10 Wyłączenia dotyczące koncesji udzielanych przez instytucje zamawiające i podmioty zamawiające

Artykuł 11 Wyłączenia szczególne w dziedzinie łączności elektronicznej

Artykuł 12 Wyłączenia szczególne w sektorze wodnym

Artykuł 13 Koncesje udzielane przedsiębiorstwu powiązanemu

Artykuł 14 Koncesje udzielane przedsięwzięciu typu joint venture lub podmiotowi zamawiającemu wchodzącemu w skład przedsięwzięcia typu joint venture

Artykuł 17 Koncesje między podmiotami w sektorze publicznym

Sekcja III Przepisy ogólne

Artykuł 18 Okres obowiązywania koncesji

Artykuł 19 Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 20 Koncesje mieszane

Artykuł 21 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 22 Koncesje obejmujące zarówno rodzaje działalności, o których mowa w załączniku II, jak i inne rodzaje działalności

Artykuł 23 Koncesje dotyczące rodzajów działalności, o których mowa w załączniku II, i rodzajów działalności obejmujących aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 25 Usługi badawcze i rozwojowe

ROZDZIAŁ II

Zasady

Artykuł 26 Wykonawcy

Artykuł 27 Nomenklatura

Artykuł 28 Poufność

Artykuł 29 Przepisy mające zastosowanie do komunikacji

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące udzielania koncesji: zasady ogólne i gwarancje proceduralne

ROZDZIAŁ I

Zasady ogólne

Artykuł 30 Zasady ogólne: ust. 1, 2 i 3

Artykuł 31 Ogłoszenia o koncesji

Artykuł 32 Ogłoszenia o udzieleniu koncesji

Artykuł 33 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 akapit pierwszy

Artykuł 34 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów koncesji

Artykuł 35 Zwalczanie korupcji i zapobieganie konfliktom interesów

ROZDZIAŁ II

Gwarancje proceduralne

Artykuł 36 Wymogi techniczne i funkcjonalne

Artykuł 37 Gwarancje proceduralne

Artykuł 38 Kwalifikacja i ocena podmiotowa kandydatów

Artykuł 39 Terminy składania wniosków i ofert dotyczących koncesji

Artykuł 40 Informowanie kandydatów i oferentów

Artykuł 41 Kryteria udzielenia koncesji

TYTUŁ III

Przepisy dotyczące wykonania koncesji

Artykuł 42 Podwykonawstwo

Artykuł 43 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 44 Rozwiązanie umowy koncesji

Artykuł 45 Monitorowanie i sprawozdawczość

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I WYKAZ RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 PKT 7

ZAŁĄCZNIK II DZIAŁALNOŚĆ PROWADZONA PRZEZ PODMIOTY ZAMAWIAJĄCE W ROZUMIENIU ART. 7

ZAŁĄCZNIK III WYKAZ UNIJNYCH AKTÓW PRAWNYCH, O KTÓRYM MOWA W ART. 7 UST. 2 LIT. B)

ZAŁĄCZNIK IV USŁUGI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 19

ZAŁĄCZNIK V INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIACH O KONCESJI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 31

ZAŁĄCZNIK VI INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ WE WSTĘPNYCH OGŁOSZENIACH INFORMACYJNYCH DOTYCZĄCYCH KONCESJI ZWIĄZANE Z USŁUGAMI SPOŁECZNYMI I INNYMI SZCZEGÓLNYMI USŁUGAMI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 31 UST. 3

ZAŁĄCZNIK VII INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIACH O UDZIELENIU KONCESJI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 32

ZAŁĄCZNIK VIII INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIACH O UDZIELENIU KONCESJI DOTYCZĄCYCH KONCESJI NA USŁUGI SPOŁECZNE I INNE KONKRETNE USŁUGI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 32

ZAŁĄCZNIK IX WYMOGI DOTYCZĄCE PUBLIKACJI

ZAŁĄCZNIK X WYKAZ MIĘDZYNARODOWYCH KONWENCJI W ZAKRESIE PRAWA SOCJALNEGO I PRAWA OCHRONY ŚRODOWISKA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 30 UST. 3

ZAŁĄCZNIK XI INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O MODYFIKACJI KONCESJI W OKRESIE JEJ OBOWIĄZYWANIA ZGODNIE Z ART. 43

ZAŁĄCZNIK  XXI-H

DO ROZDZIAŁU 8

IINNE ELEMENTY DYREKTYWY 89/665/EWG ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE ORAZ DYREKTYWĄ 2014/23/U

(ETAP 4)

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. c)

Artykuł 2d Nieskuteczność

Artykuł 2d ust. 1 lit. c)

ust. 5

ZAŁĄCZNIK  XXI-I

DO ROZDZIAŁU 8

(ETAP 5)

I. INNE OBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/25/UE

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje pkt 17

ROZDZIAŁ III

Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 16 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia ust. 5, 6

TYTUŁ II

Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 44 Wybór procedury ust. 3

Artykuł 48 Dialog konkurencyjny

Artykuł 49 Partnerstwo innowacyjne

Artykuł 50 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniego zaproszenia do ubiegania się o zamówienie lit. j)

ROZDZIAŁ II

Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 51 Umowy ramowe

Artykuł 52 Dynamiczne systemy zakupów

Artykuł 53 Aukcje elektroniczne

Artykuł 54 Katalogi elektroniczne

Artykuł 56 Okazjonalne wspólne udzielanie zamówień

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 70 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia ust. 2

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Podsekcja 1: Systemy kwalifikowania oraz kwalifikacja podmiotowa

Artykuł 77 Systemy kwalifikowania

Artykuł 79 Poleganie na zdolności innych podmiotów ust. 1

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ II

Przepisy dotyczące konkursów

Artykuł 95 Zakres stosowania

Artykuł 96 Ogłoszenia

Artykuł 97 Przepisy dotyczące organizacji konkursów, kwalifikacji uczestników oraz sądu konkursowego

Artykuł 98 Decyzje sądu konkursowego

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK VII Informacje, jakie należy zamieścić w dokumentach zamówienia dotyczących aukcji elektronicznej (art. 53 ust. 4)

ZAŁĄCZNIK XIX Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o konkursie (zgodnie z art. 96 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK XX Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o konkursie (zgodnie z art. 96 ust. 1)

II. INNE NIEOBOWIĄZKOWE ELEMENTY DYREKTYWY 2014/25/UE

Elementy dyrektywy 2014/25/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Ukraina może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XXI-B.

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje pkt 10-12

ROZDZIAŁ IV

Zasady ogólne

Artykuł 38 Zamówienia zastrzeżone

TYTUŁ II

Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 55 Scentralizowane działania zakupowe i centralne jednostki zakupujące

TYTUŁ III

Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I

Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 94 Zamówienia zastrzeżone w odniesieniu do określonych usług

ZAŁĄCZNIK  XXI-J

DO ROZDZIAŁU 8

INNE ELEMENTY DYREKTYWY 92/13/EWG ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE ORAZ DYREKTYWĄ 2014/23/UE

(ETAP 5)

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. c)

Artykuł 2d Nieskuteczność

Artykuł 2d ust. 1 lit. c)

ust. 5

ZAŁĄCZNIK  XXI-K

DO ROZDZIAŁU 8

I. PRZEPISY DYREKTYWY 2014/24/UE POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy dyrektywy 2014/24/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania ust. 3 i 4

Artykuł 2 Definicje ust. 2

Sekcja 2 Progi

Artykuł 6 Korekta progów i wykazu instytucji administracji centralnej

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 25 Warunki dotyczące Porozumienia GPA i innych umów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II

Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 39 Zamówienia, w których biorą udział instytucje zamawiające z różnych państw członkowskich

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 44 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe ust. 3

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 51 Forma i sposób publikacji ogłoszeń ust. 1 akapit drugi, ust. 2, 3, 4, ust. 5 akapit drugi, ust. 6

Artykuł 52 Publikacja na poziomie krajowym

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 61 Internetowe repozytorium zaświadczeń (e-Certis)

Artykuł 62 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego ust. 3

Artykuł 68 Rachunek kosztów cyklu życia ust. 3

Artykuł 69 Rażąco tanie oferty ust. 5

TYTUŁ IV

Ład administracyjno-regulacyjny

Artykuł 83 Egzekwowanie przepisów

Artykuł 84 Indywidualne sprawozdania dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia

Artykuł 85 Sprawozdania krajowe i informacje statystyczne

Artykuł 86 Współpraca administracyjna

TYTUŁ V

Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 87 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 88 Tryb pilny

Artykuł 89 Procedura komitetowa

Artykuł 90 Transpozycja i przepisy przejściowe

Artykuł 91 Uchylenie

Artykuł 92 Przegląd

Artykuł 93 Wejście w życie

Artykuł 94 Adresaci

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I INSTYTUCJE ADMINISTRACJI CENTRALNEJ

ZAŁĄCZNIK VIII WYMOGI DOTYCZĄCE PUBLIKACJI

ZAŁĄCZNIK XI REJESTRY

ZAŁĄCZNIK XIII WYKAZ PRZEPISÓW UNIJNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 68 UST. 3

ZAŁĄCZNIK XV TABELA KORELACJI

II. PRZEPISY DYREKTYWY 2014/23/UE POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy dyrektywy 2014/23/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I

Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I

Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i próg

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania ust. 3

Artykuł 6 Instytucje zamawiające ust. 2 i 3

Artykuł 9 Korekta progu

Sekcja II Wyłączenia

Artykuł 15 Zgłoszenie informacji przez podmioty zamawiające

Artykuł 16 Wyłączenie rodzajów działalności, które bezpośrednio podlegają konkurencji

TYTUŁ II

Przepisy dotyczące udzielania koncesji: zasady ogólne i gwarancje proceduralne

ROZDZIAŁ I

Zasady ogólne

Artykuł 30 Zasady ogólne: ust. 4

Artykuł 33 Forma i sposób publikacji ogłoszeń ust. 1 akapit drugi, ust. 2, 3 i 4

TYTUŁ IV

Zmiany dyrektyw 89/665/EWG i 92/13/EWG

Artykuł 46 Zmiany w dyrektywie 89/665/EWG

Artykuł 47 Zmiany w dyrektywie 92/13/EWG

TYTUŁ V

Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 48 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 49 Tryb pilny

Artykuł 50 Procedura komitetowa

Artykuł 51 Transpozycja

Artykuł 52 Przepisy przejściowe

Artykuł 53 Monitorowanie i sprawozdawczość

Artykuł 54 Wejście w życie

Artykuł 55 Adresaci

ZAŁĄCZNIK  XXI-L

DO ROZDZIAŁU 8

PRZEPISY DYREKTYWY 2014/25/UE POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I

Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I

Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 3 i 4

Artykuł 3 Instytucje zamawiające ust. 2 i 3

Artykuł 4 Podmioty zamawiające ust. 4

ROZDZIAŁ III

Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 17 Korekta progów

Sekcja 2 Zamówienia i konkursy wyłączone: przepisy szczególne dotyczące zamówień obejmujących aspekty obronności i bezpieczeństwa

Podsekcja 1: Wyłączenia mające zastosowanie do wszystkich podmiotów zamawiających oraz szczególne wyłączenia dotyczące sektorów gospodarki wodnej i energetyki

Artykuł 18 Zamówienia udzielane na potrzeby odsprzedaży lub dzierżawy osobom trzecim ust. 2

Artykuł 19 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane w innym celu niż wykonywanie jednego z rodzajów działalności objętych niniejszą dyrektywą lub w celu wykonywania takiej działalności w państwie trzecim ust. 2

Podsekcja 3: Stosunki szczególne (współpraca, przedsiębiorstwa powiązane oraz przedsięwzięcia typu joint venture)

Artykuł 31 Przekazywanie informacji

Podsekcja 4: Sytuacje szczególne

Artykuł 33 Zamówienia podlegające szczególnym ustaleniom

Podsekcja 5: Rodzaje działalności bezpośrednio podlegające konkurencji oraz dotyczące ich przepisy proceduralne

Artykuł 34 Rodzaje działalności bezpośrednio podlegające konkurencji

Artykuł 35 Procedura do celów ustalenia, czy zastosowanie ma art. 34

TYTUŁ II

Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I

Procedury

Artykuł 43 Warunki dotyczące Porozumienia GPA i innych umów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II

Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zagregowanych

Artykuł 57 Zamówienia, w których biorą udział podmioty zamawiające z różnych państw członkowskich

ROZDZIAŁ III

Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 71 Forma i sposób publikacji ogłoszeń ust. 2, 3, 4, ust. 5 akapit drugi, ust. 6

Artykuł 72 Publikacja na poziomie krajowym

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 81 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego ust. 3

Artykuł 83 Rachunek kosztów cyklu życia ust. 3

Sekcja 4 Oferty obejmujące produkty pochodzące z państw trzecich oraz relacje z tymi państwami

Artykuł 85 Oferty obejmujące produkty pochodzące z państw trzecich

Artykuł 86 Relacje z państwami trzecimi w zakresie zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi

TYTUŁ IV

Ład administracyjno-regulacyjny

Artykuł 99 Egzekwowanie przepisów

Artykuł 100 Indywidualne sprawozdania dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia

Artykuł 101 Sprawozdania krajowe i informacje statystyczne

Artykuł 102 Współpraca administracyjna

TYTUŁ V

Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 103 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 104 Tryb pilny

Artykuł 105 Procedura komitetowa

Artykuł 106 Transpozycja i przepisy przejściowe

Artykuł 107 Uchylenie

Artykuł 108 Przegląd

Artykuł 109 Wejście w życie

Artykuł 110 Adresaci

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK II Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 4 ust. 3

ZAŁĄCZNIK III Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 34 ust. 3

ZAŁĄCZNIK IV Terminy przyjęcia aktów wykonawczych, o których mowa w art. 35

ZAŁĄCZNIK XV Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 83 ust. 3

ZAŁĄCZNIK  XXI-M

DO ROZDZIAŁU 8

PRZEPISY DYREKTYWY 89/665/EWG ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE I DYREKTYWĄ 2014/23/UE POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. a)

Artykuł 2d Nieskuteczność

Artykuł 2d ust. 1 lit. a)

ust. 4 Artykuł 3 Mechanizm korygujący

Artykuł 3a Treść ogłoszenia o dobrowolnej przejrzystości ex ante

Artykuł 3b Procedura komitetu

Artykuł 4 Wykonanie

Artykuł 4a Przegląd

ZAŁĄCZNIK  XXI-N

DO ROZDZIAŁU 8

PRZEPISY DYREKTYWY 92/13/EWG ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE I DYREKTYWĄ 2014/23/UE POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b akapit pierwszy lit. a)

Artykuł 2d Nieskuteczność

Artykuł 2d ust. 1 lit. a)

ust. 4

Artykuł 3a Treść ogłoszenia o dobrowolnej przejrzystości ex ante

Artykuł 3b Procedura komitetu

Artykuł 8 Mechanizm korygujący

Artykuł 12 Wykonanie

Artykuł 12a Przegląd

ZAŁĄCZNIK  XXI-O

DO ROZDZIAŁU 8

UKRAINA ORIENTACYJNY WYKAZ ZAGADNIEŃ OBJĘTYCH WSPÓŁPRACĄ

1) szkolenie, na Ukrainie i w państwach UE, urzędników ukraińskich z organów rządowych zaangażowanych w zamówienia publiczne;

2) szkolenie dostawców zainteresowanych uczestnictwem w zamówieniach publicznych;

3) wymiana informacji i doświadczeń na temat najlepszych praktyk oraz zasad regulacyjnych w obszarze zamówień publicznych;

4) zwiększenie funkcjonalności strony internetowej poświęconej zamówieniom publicznym oraz utworzenie systemu monitorowania zamówień publicznych;

5) konsultacje i pomoc metodologiczna oferowana przez Stronę UE w zakresie stosowania nowoczesnych technologii elektronicznych w obszarze zamówień publicznych;

6) wzmocnienie organów odpowiedzialnych za zapewnienie spójnej polityki we wszystkich obszarach związanych z zamówieniami publicznymi oraz za niezależną i bezstronną weryfikację decyzji instytucji zmawiających. (zob. art. 150 ust. 2 niniejszego Układu)

ZAŁĄCZNIK  XXI-P

DO ROZDZIAŁU 8

PROGI

PROGI

1. Wartość progów wymienionych w art. 149 ust. 3 niniejszego Układu dla obu Stron wynosi:

a) 135 000 EUR dla zamówień publicznych na dostawy i usługi udzielanych przez instytucje administracji centralnej lub konkursów organizowanych przez te instytucje;

b) 209 000 EUR w przypadku zamówień publicznych na dostawy i usługi nie ujętych w lit. a);

c) 5 225 000 EUR dla zamówień publicznych na roboty budowlane;

d) 5 225 000 EUR dla zamówień na roboty budowlane w sektorze użyteczności publicznej;

e) 5 225 000 EUR dla koncesji;

f) 418 000 EUR dla zamówień na dostawy i usługi w sektorze użyteczności publicznej;

g) 750 000 EUR dla zamówień publicznych na usługi społeczne i inne szczególne usługi;

h) 1 000 000 EUR dla zamówień publicznych na usługi społeczne i inne szczególne usługi w sektorze użyteczności publicznej.

2. Progi wartości, o których mowa w ust. 1, dostosowuje się w celu odzwierciedlenia progów mających zastosowanie na podstawie unijnych dyrektyw w chwili wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXII-A

DO ROZDZIAŁU 9

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE - PRAWODAWSTWO STRON I ELEMENTY WYMAGANE DO REJESTRACJI I KONTROLI

CZĘŚĆ  A

Prawodawstwo Stron

Prawodawstwo Ukrainy

Ukraińska ustawa o ochronie praw do oznaczeń pochodzenia towarów z dnia 16 czerwca 1999 r. oraz przepisy wykonawcze do niej.

Ukraińska ustawa o winogronach i winie z winogron z dnia 5 lutego 2006 r. oraz przepisy wykonawcze do niej.

Prawodawstwo UE

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych, oraz przepisy wykonawcze do niego.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku"), oraz przepisy wykonawcze do niego.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89, oraz przepisy wykonawcze do niego.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych, oraz przepisy wykonawcze do niego.

CZĘŚĆ  B

Elementy wymagane do rejestracji i kontroli oznaczeń geograficznych, o których mowa w art. 202 ust. 1 i 2 niniejszego Układu

1. Rejestr zawierający oznaczenia geograficzne chronione na terytorium.

2. Postępowanie administracyjne pozwalające zweryfikować, czy oznaczenia geograficzne określają produkt jako pochodzący z terytorium, regionu lub miejscowości jednego lub większej liczby państw, w przypadku gdy pewna jakość, renoma lub inna cecha produktu jest przypisywana zasadniczo pochodzeniu geograficznemu tego towaru.

3. Wymóg, by zarejestrowana nazwa odpowiadała konkretnemu produktowi lub konkretnym produktom, dla których sporządzono specyfikacje, które mogą być zmieniane jedynie w drodze właściwego postępowania administracyjnego.

4. Przepisy dotyczące kontroli mające zastosowanie do produkcji.

5. Prawo każdego producenta mającego siedzibę w obszarze podlegającym systemowi kontroli do produkowania i wprowadzania do obrotu produktu oznakowanego chronioną nazwą, o ile producent spełnia wymogi specyfikacji produktu.

6. Procedura sprzeciwu, która umożliwia uwzględnienie uzasadnionych interesów poprzednich użytkowników nazw, bez względu na to, czy nazwy te są chronione jako forma własności intelektualnej.

7. Przepisy dotyczące rejestracji, które mogą obejmować odmowę rejestracji, terminy homonimiczne lub częściowo homonimiczne z zarejestrowanymi terminami, terminy będące w powszechnym użyciu w języku codziennym jako rzeczowniki pospolite stanowiące nazwy towarów, terminy obejmujące nazwy odmian roślin i ras zwierząt. Przepisy te muszą uwzględniać uzasadnione interesy wszystkich zainteresowanych stron.

ZAŁĄCZNIK  XXII-B

DO ROZDZIAŁU 9

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE - KRYTERIA, KTÓRE NALEŻY UWZGLĘDNIĆ W PROCEDURZE SPRZECIWU W ODNIESIENIU DO PRODUKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 202 UST. 3 I 4 NINIEJSZEGO UKŁADU

a) Wykaz nazw wraz z ich odpowiednią transkrypcją na alfabet łaciński lub ukraiński w stosownych przypadkach.

b) Informacje o typie produktu.

c) Wezwanie któregokolwiek państwa członkowskiego - w przypadku Unii Europejskiej - lub państwa trzeciego oraz wszelkich osób fizycznych lub prawnych mających uzasadniony interes, mających swoje miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, w przypadku Unii Europejskiej, na Ukrainie lub w państwie trzecim, do zgłaszania sprzeciwów wobec takiej ochrony przez złożenie należycie uzasadnionego oświadczenia.

d) Oświadczenia o sprzeciwie przekazuje się Komisji Europejskiej lub rządowi Ukrainy w ciągu 2 miesięcy od daty opublikowania ogłoszenia informacyjnego.

e) Oświadczenia o sprzeciwie są dopuszczalne jedynie, jeśli zostaną otrzymane w terminie określonym w lit. d) i jeśli wskazują, że ochrona proponowanej nazwy:

- byłaby sprzeczna z nazwą odmiany roślin, w tym odmiany winorośli lub rasy zwierząt, i mogłaby z tego powodu wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia produktu;

- kolidowałaby z nazwą homonimiczną, co mogłoby wprowadzić w błąd konsumenta co do miejsca pochodzenia produktów;

- przy uwzględnieniu renomy znaku towarowego, jego powszechnej znajomości oraz okresu, przez jaki jest on używany, mogłaby wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia produktu;

- zagrażałaby istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego bądź istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację tego ogłoszenia;

- kolidowałaby z nazwą uznawaną za rodzajową.

f) Kryteria, o których mowa w lit. e), podlegają ocenie w odniesieniu do terytorium Unii Europejskiej, które w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się jedynie do terytorium lub terytoriów, na których prawa są chronione, lub terytorium Ukrainy.

ZAŁĄCZNIK  XXII-C

DO ROZDZIAŁU 9

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE PRODUKTÓW ROLNYCH I ŚRODKÓW SPOŻYWCZYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 202 UST. 3 NINIEJSZEGO UKŁADU

Produkty rolne i środki spożywcze inne niż wina, napoje spirytusowe i wina aromatyzowane Unii Europejskiej, które mają być chronione na Ukrainie

Państwo członkowskie UE	Nazwa, która ma być chroniona	Transkrypcja na alfabet ukraiński	Rodzaj produktu
AT	Gailtaler Speck	Ґайльталер Шпек	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - suszone mięso wieprzowe
AT	Tiroler Speck	Тіролер Шпек	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - suszone mięso wieprzowe
AT	Gailtaler Almkäse	Ґайльталер Альмкезе	Sery
AT	Tiroler Almkäse/Tiroler Alpkäse	Тіролер Альмкезе/Тіролер Альпкезе	Sery
AT	Tiroler Bergkäse	Тіролер Берґкезе	Sery
AT	Tiroler Graukäse	Тіролер Ґраукезе	Sery
AT	Vorarlberger Alpkäse	Форарльберґер Альпкезе	Sery
AT	Vorarlberger Bergkäse	Форарльберґер Берґкезе	Sery
AT	Steirisches Kübiskernöl	Штайрішес Кюрбіскерньоль	Olej
AT	Marchfeldspargel	Мархфельдшпарґель	Warzywa - szparagi
AT	Steirischer Kren	Штайрішер Крен	Warzywa - chrzan
AT	Wachauer Marille	Вахауер Марілле	Owoce - morela
AT	Waldviertler Graumohn	Вальдфіртель Ґраумон	Nasiona maku
BE	Jambon d'Ardenne	Жамбон Дарден	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
BE	Fromage de Herve	Фромаж де Евр	Sery
BE	Beurre d'Ardenne	Бьор Дарден	Masło
BE	Brussels grondwitloof	Брюссельс грондвітльоф	Warzywa - cykoria
BE	Vlaams - Brabantse Tafeldruif	Влямс -БрабантсеТафелдреф	Owoce - winogrona stołowe
BE	Pâté gaumais	Пате Ґоме	Pieczywo cukiernicze, produkt pieczony
BE	Geraardsbergse Mattentaart	Герардберхсе Маттентаарт	Pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka
CY	Лоикоиш Ггроокппои	Люкумі Єроскіпу	Wyroby cukiernicze
CZ	Nošovické kysané zelí	Ношовіцке кисане зелі	Warzywa - kapusta
CZ	Všestarská cibule	Вшестарска цібуле	Warzywa - cebula
CZ	Pohořelický kapr	Погоржеліцки капр	Świeże ryby
CZ	Třeboňský kapr	Тршебоньски капр	Świeże ryby
CZ	Český kmín	Чески кмін	Przyprawy - nasiona kminku
CZ	Chamomilla bohemica	Хамомілла богеміка	Przyprawy - zioła
CZ	Žatecký chmel	Жатецки хмел	Chmiel
CZ	Budějovické pivo	Будєйовіцке піво	Piwo
CZ	Budějovický měšťanský var	Будєйовіцки мнєштянски вар	Piwo
CZ	České pivo	Ческе піво	Piwo
CZ	Českobudějovické pivo	Ческобудєйовіцке піво	Piwo
CZ	Chodské pivo	Ходске піво	Piwo
CZ	Znojemské pivo	Зноємске піво	Piwo
CZ	Hořické trubičky	Горжіцке трубічки	Herbatniki - wafle
CZ	Karlovarský suchar	Карловарски сухар	Herbatniki - wafle
CZ	Lomnické suchary	Ломніцке сухари	Herbatniki - wafle
CZ	Mariánskolázeňské oplatky	Маріансколазеньске оплатки	Herbatniki - wafle
CZ	Pardubický perník	Пардубіцки пернік	Ciasta i ciastka, herbatniki
CZ	Štramberské uši	Штрамберске уші	Herbatniki
DE	Diepholzer Moorschnucke	Діпгольцер Мооршнукке	Mięso świeże (i podroby) - mięso owcze
DE	Lüneburger Heidschnucke	Люнебурґер Гайдшнукке	Mięso świeże (i podroby) - mięso owcze
DE	Schwäbisch-Hällisches Qualitätsschweinefleisch	Швебіш-Геллішес Квалітетсшвайнефляйш	Mięso świeże (i podroby) - wieprzowina
DE	Ammerländer Dielenrauchschinken/Ammerländer Katenschinken	Аммерлендер Діленраухшінкен/Аммерлендер Катеншінкен	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
DE	Ammerländer Schinken/Ammerländer Knochenschinken	Аммерлендер Шінкен/Аммерлендер Кнохеншінкен	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
DE	Greußener Salami	Ґройсенер Залямі	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
DE	Nürnberger Bratwürste/Nürnberger Rostbratwürste	Нюрнберґер Братвюрсте/Нюрнберґер Ротсбратвюрсте	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa
DE	Schwarzwälder Schinken	Шварцвельдер Шінкен	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
DE	Thüringer Leberwurst	Тюрінгер Лєбервурст	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wątrobiana
DE	Thüringer Rostbratwurst	Тюрінгер Ростбратвурст	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa pieczona
DE	Thüringer Rotwurst	Тюрінгер Ротвурст	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kaszanka
DE	Allgäuer Bergkäse	Алльґойєр Берґкезе	Sery
DE	Allgäuer Emmentaler	Алльґойєр Емменталер	Sery
DE	Altenburger Ziegenkäse	Альтенбурґер Ціґенкезе	Sery
DE	Odenwälder Frühstückskäse	Оденвельдер Фрюштюкскезе	Sery
DE	Lausitzer Leinöl	Ляузітцер Ляйньоль	Olej lniany
DE	Bayerischer Meerrettich/Bayeris- cher Kren	Байрішер Мерреттіх/Байрішер Крен	Warzywa - chrzan
DE	Feldsalate von der Insel Reichenau	Фельдзалате фон дер Інзель Райхенау	Warzywa - sałata polna
DE	Gurken von der Insel Reichenau	Ґуркен фон дер Інзель Райхенау	Warzywa - ogórki
DE	Salate von der Insel Reichenau	Залате фон дер Інзель Райхенау	Warzywa - sałaty
DE	Spreewälder Gurken	Шпревельдер Ґуркен	Warzywa - korniszony
DE	Spreewälder Meerrettich	Шпревельдер Мерреттіх	Warzywa - chrzan
DE	Tomaten von der Insel Reichenau	Томатен фон дер Інзель Райхенау	Warzywa - pomidory
DE	Holsteiner Karpfen	Гольштайнер Карпфен	Świeże ryby
DE	Oberpfälzer Karpfen	Оберпфельцер Карпфен	Świeże ryby
DE	Schwarzwaldforelle	Шварцвальд Форелле	Świeże ryby
DE	Bayerisches Bier	Баєрішес Бір	Piwo
DE	Bremer Bier	Бремер Бір	Piwo
DE	Dortmunder Bier	Дортмундер Бір	Piwo
DE	Hofer Bier	Гофер Бір	Piwo
DE	Kölsch	Кьольш	Piwo
DE	Kulmbacher Bier	Кульмбахер Бір	Piwo
DE	Mainfranken Bier	Майнфранкен Бір	Piwo
DE	Münchener Bier	Мюнхенер Бір	Piwo
DE	Reuther Bier	Ройтер Бір	Piwo
DE	Wernesgrüner Bier	Вернесґрюнер Бір	Piwo
DE	Aachener Printen	Аахенер Прінтен	Herbatniki
DE	Lübecker Marzipan	Любеккер Марціпан	Wyroby cukiernicze
DE	Meißner Fummel	Майснер Фуммель	Pieczywo cukiernicze
DE	Nürnberger Lebkuchen	Нюрнберґер Лебкухен	Ciasta i ciastka
DK	Danablu	Данаблю	Sery
EL	Ανεβατό	Аневато	Sery
EL	Γαλοτύρι	Галотірі	Sery
EL	Γραβιέρα Αγράφων	Гравьєра Аграфон	Sery
EL	Γραβιέρα Κρήτης	Гравьєра Крітіс	Sery
EL	Γραβιέρα Νάξου	Гравьєра Наксу	Sery
EL	Καλαθάκι Λήμνου	Калатакі Лімну	Sery
EL	Κασέρι	Касері	Sery
EL	Κατίκι Δομοκού	Катікі Домоку	Sery
EL	Κεφαλογραβιέρα	Кефалогравьєра	Sery
EL	Κοπανιστή	Копаністі	Sery
EL	Λαδοτύρι Μυτιλήνης	Лядотірі Мітілініс	Sery
EL	Μανούρι	Манурі	Sery
EL	Μετσοβόνε	Мецовоне	Sery
EL	Μπάτζος	Бадзос	Sery
EL	Ξυνομυζήθρα Κρήτης	Ксіномізітра Крітіс	Sery
EL	Πηχτόγαλο Χανίων	Піхтогальо Ханіон	Sery
EL	Σαν Μιχάλη	Сан Міхалі	Sery
EL	Σφέλα	Сфеля	Sery
EL	Φέτα	Фета	Sery
EL	Φορμαέλλα Αράχωβας Παρνασσού	Формаелля Араховас Парнасу	Sery
EL	Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας	Айос Матсеос Керкірас	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Αποκορώνας Χανίων Κρήτης	Апокоронас Ханіон Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης	Арханес Іракліу Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης	Віяннос Іракліу Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Βόρειος Μυλοπόταμος Ρεθύμνης Κρήτης	Воріос Мільопотамос Ретсімніс Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο "Τροιζηνία"	Ексеретіко парсено елеолядо " Трізінія "	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Θραψανό	Ексеретіко парсено елеолядо Трапсано	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Ζάκυνθος	Закінтос	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Θάσος	Тасос	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Καλαμάτα	Калямата	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Κεφαλονιά	Кефальоня	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Κολυμβάρι Χανίων Κρήτης	Колімварі Ханіон Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Κρανίδι Αργολίδας	Краніді, Арголідас	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Κροκεές Λακωνίας	Крокеес Лаконіяс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Λακωνία	Лаконія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Λέσβος / Μυτιλήνη	Лесвос / Мітіліні	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Λυγουριό Ασκληπιείου	Лігуріо Аскліпііу	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Ολυμπία	Олімпія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Πεζά Ηρακλείου Κρήτης	Пеза Іракліу Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Πέτρινα Λακωνίας	Петріна Лаконіяс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Πρέβεζα	Превеза	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Ρόδος	Родос	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Σάμος	Самос	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Σητεία Λασιθίου Κρήτης	Сітія Лясітіу Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Φοινικι Λακωνιασ	фінікі Ляконіяс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Χανιά Κρήτης	Ханя Крітіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
EL	Ακτινίδιο Πιερίας	Актінідіо Піеріяс	Owoce - kiwi
EL	Ακτινίδιο Σπερχειού	Актінідіо Сперхіу	Owoce - kiwi
EL	Ελιά Καλαμάτας	Еля Каляматас	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Θρούμπα Αμπαδιάς Ρεθύμνης Κρήτης	фрумба Амбадіяс Ретімніс Крітіс	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Θρούμπα Θάσου	Фрумба Тасу	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Θρούμπα Χίου	Фрумба Хіу	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κελυφωτό φυστίκι Φθιώτιδας	Келіфото фістікі Фтіотідас	Orzechy - orzechy pistacjowe w skorupkach
EL	Κεράσια τραγανά Ροδοχωρίου	Керасія трагана Родохоріу	Owoce - wiśnie
EL	Κονσερβολιά Αμφίσσης	Консерволія Амфісіс	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κονσερβολιά Άρτας	Консерволія Артас	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κονσερβολιά Αταλάντης	Консерволія Аталяндіс	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κονσερβολιά Πηλίου Βόλου	Консерволія Піліу Волю	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κονσερβολιά Ροβίων	Консерволя Ровіон	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κονσερβολιά Στυλίδας	Консерволія Стілідас	Warzywa - oliwki stołowe
EL	Κορινθιακή Σταφίδα Βοστίτσα	Корінфіякі стафіда Востіца	Owoce - porzeczka
EL	Κουμ Κουάτ Κέρκυρας	Кум-куат Керкірас	Owoce - kumkwat
EL	Μήλα Ζαγοράς Πηλίου	Міля Загорас Піліу	Owoce - jabłka
EL	Μήλα Ντελίσιους Πιλαόά Τριπόλεως	Міля делісіус Піляфа Тріполєос	Owoce - jabłka
EL	Μήλο Καστοριάς	Мільо Касторіяс	Owoce - jabłka
EL	Ξερά σύκα Κύμης	Ксера сіка Кіміс	Owoce, przetworzone - suszone figi
EL	Πατάτα Κάτω Νευροκοπίου	Патата Като Неврокопіу	Warzywa - ziemniaki
EL	Πορτοκάλια Μάλεμε Χανίων Κρήτης	Портокаля Малєме Ханіон Крітіс	Owoce - pomarańcze
EL	Ροδάκινα Νάουσας	Розакіна Наусас	Owoce - pomarańcze
EL	Σταφίδα Ζακύνθου	Стафіда Закінту	Owoce - porzeczka
EL	Σύκα Βραβρώνας Μαρκοπούλου Μεσογείων	Сіка Вравронас Маркопулю Месогіон	Owoce - figi
EL	Τσακώνικη μελιτζάνα Λεωνιδίου	Тсаконікі мелідзана Леонідіу	Warzywa - oberżyny
EL	Φασόλια (Γίγαντες Ελέφαντες) Πρεσπών Φλώρινας	Фасоля (гігантес - елефантес) Преспон Флорінас	Warzywa - fasola
EL	Φασόλια (πλακέ μεγαλόσπερμα) Πρεσπών Φλώρινας	Фасоля (пляке мегальосперма) преспон Фльорінас	Warzywa - fasola
EL	Φασολια γιγαντεσ - Ελεφαντεσ Καστοριασ	Фасоля (гігантес - елефантес) Касторіяс	Warzywa - fasola
EL	Φασόλια γίγαντες ελέφαντες Κάτω Νευροκοπίου	Фасоля (гігантес - елефантес) Като Неврокопіу	Warzywa - fasola
EL	Φασόλια κοινά μεσόσπερμα Κάτω Νευροκοπίου	Фасоля кіна месосперма Като Неврокопіу	Warzywa - fasola
EL	Φυστίκι Αίγινας	Фістікі Егінас	Orzechy - orzechy pistacjowe w skorupkach
EL	Φυστίκι Μεγάρων	Фістікі Мегарон	Orzechy - orzechy pistacjowe w skorupkach
EL	Αυγοτάραχο Μεσολογγίου	Авготарахо Месолоґіу	Świeże ryby
EL	Κρόκος Κοζάνης	Крокос Козаніс	Przyprawy (szafran)
EL	Μέλι Ελάτης Μαινάλου Βανίλια	Мелі Елятіс Меналю ванілія	Miód
EL	Κρητικό παξιμάδι	Крітіко паксімаді	Herbatniki
EL	Μαστίχα Χίου	Мастіха Хіу	Naturalne gumy i żywice
EL	Τσίχλα Χίου	Ціхля Хіу	Naturalne gumy i żywice
EL	Μαστιχέλαιο Χίου	Мастіхелео Хіу	Olejki eteryczne (mastyks z Chios)
ES	Carne de Ávila	Карне де Авіля	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
ES	Carne de Cantabria	Карне де Кантабрія	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
ES	Carne de la Sierra de Guadarrama	Карне де ля Сьєрра де Гвадаррама	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
ES	Carne de Morucha de Salamanca	Карне де Моруча де Саляманка	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
ES	Carne de Vacuno del País Vasco/ Euskal Okela	Карне де Бакуно дель Паіс Баско/Еускаль Океля	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
ES	Cordero de Navarra/Nafarroako Arkumea	Кордеро де Наварра/Нафарроако Аркумеа	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
ES	Cordero Manchego	Кордеро Манчеґо	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
ES	Lacón Gallego	Лякон Ґаєґо	Mięso świeże (i podroby) - ze świń
ES	Lechazo de Castilla y León	Лечасо де Кастія і Леон	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
ES	Pollo y Capón del Prat	Пойо і Капон дель Прат	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
ES	Ternasco de Aragón	Тернаско де Араґон	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
ES	Ternera Asturiana	Тернера Астуріана	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
ES	Ternera de Extremadura	Тернера де Екстремадура	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
ES	Ternera de Navarra/Nafarroako Aratxea	Тернера де Наварра/Нафарроако Аратцеа	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
ES	Ternera Gallega	Тернера Ґаєґа	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
ES	Botillo del Bierzo	Ботійо дель Бієрсо	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.)
ES	Cecina de León	Сесіна де Леон	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.)
ES	Dehesa de Extremadura	Дееса де екстремадура	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.)
ES	Guijuelo	Ґіхуельо	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
ES	Jamón de Huelva	Хамон де Уельва	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
ES	Jamón de Teruel	Хамон де Теруель	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
ES	Jamón de Trevélez	Хамон де Тревелес	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
ES	Salchichón de Vic/Llonganissa de Vic	Сальчічон де Вік/Йонґаніса де Вік	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa
ES	Sobrasada de Mallorca	Собрасада де Майорка	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.)
ES	Afuega'l Pitu	Афуеґаль Піту	Sery
ES	Cabrales	Кабралєс	Sery
ES	Cebreiro	Себрейро	Sery
ES	Gamoneu/Gamonedo	Ґамонеу/Ґамонедо	Sery
ES	Idiazábal	Ідіасабаль	Sery
ES	Mahón-Menorca	Махон-Менорка	Sery
ES	Picón Bejes-Tresviso	Пікон Бехес-Тресвісо	Sery
ES	Queso de La Serena	Кесо де ля Серена	Sery
ES	Queso de l'Alt Urgell y la Cerda- nya	Кесо де лЯльт Урґель і ля Серданія	Sery
ES	Queso de Murcia	Кесо де Мурсія	Sery
ES	Queso de Murcia al vino	Кесо де Мурсія аль віно	Sery
ES	Queso de Valdeón	Кесо де Вальдеон	Sery
ES	Queso Ibores	Кесо Іборес	Sery
ES	Queso Majorero	Кесо Махореро	Sery
ES	Queso Manchego	Кесо Манчеґо	Sery
ES	Queso Nata de Cantabria	Кесо Ната де Кантабрія	Sery
ES	Queso Palmero/Queso de la Palma	Кесо Пальмеро/Кесо де ля Пальма	Sery
ES	Queso Tetilla	Кесо Тетія	Sery
ES	Queso Zamorano	Кесо Саморано	Sery
ES	Quesucos de Liébana	Кесукос де Лієбана	Sery
ES	Roncal	Ронкаль	Sery
ES	San Simón da Costa	Сан Сімон да Коста	Sery
ES	Torta del Casar	Торта дель Касар	Sery
ES	Miel de Galicia/Mel de Galicia	Мйєль де Ґалісія/Мель де Ґалісія	Pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego - miód
ES	Miel de Granada	Мйєль де Ґранада	Pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego - miód
ES	Miel de La Alcarria	Мйєль де Ля Алькаррія	Pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego - miód
ES	Aceite de La Alcarria	Асейте де Ля Алькаррія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite de la Rioja	Асейте де ля Ріоха	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite de Mallorca/Aceite mallor- quín/Oli de Mallorca/Oli mallor- quí	Асейте де Майорка/Асейте майоркін/Олі де Майорка/Олі майоркі	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite de Terra Alta/Oli de Terra Alta	Асейте де Терра Альта/Олі де Терра Альта	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite del Baix Ebre-Montsià / Oli del Baix Ebre-Montsià	Асейте дель Байш Ебре-Монція / Олі дель Байш Ебре-Монція	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite del Bajo Aragón	Асейте дель Бахо Арагон	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Aceite Monterrubio	Асейте Монтерубійо	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Antequera	Антекера	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Baena	Баена	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Gata-Hurdes	Ґата-Урдес	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Les Garrigues	Лєс Ґарріґес	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Mantequilla de l'Alt Urgell y la Cerdanya/Mantega de l'Alt Urgell i la Cerdanya	Мантекія де лЯльт Урґель і ля Серданія/Мантеґа де лЯльт Урґель і ля Серданія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - masło
ES	Mantequilla de Soria	Мантекія де Сорія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - masło
ES	Montes de Granada	Монтес де Ґранада	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Montes de Toledo	Монтес де Толедо	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Poniente de Granada	Поньенте де Гранада	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Priego de Córdoba	Прьего де Кордова	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Sierra de Cadiz	Сьерра де Кадіс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Sierra de Cazorla	Сьерра де Касорля	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Sierra de Segura	Сьерра де Сегура	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Sierra Mágina	Сьерра Махіна	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Siurana	Сіурана	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
ES	Ajo Morado de las Pedroñeras	Ахо Морадо де ляс Педроньерас	Warzywa, świeże lub przetworzone - czosnek
ES	Alcachofa de Benicarló/Carxofa de Benicarló	Алькачофа де Бенікарло/Карчофа де Бенікарло	Warzywa, świeże lub przetworzone - karczoch
ES	Alcachofa de Tudela	Алькачофа де Туделя	Warzywa, świeże lub przetworzone - karczoch
ES	Arroz de Valencia/Arros de València	Арроз де Валенсія/Аррос де Валенсія	Zboża - ryż
ES	Arroz del Delta del Ebro/Arros del Delta de l'Ebre	Арроз дель Дельта дель Ебро/Аррос дель Дельта дель Ебре	Zboża - ryż
ES	Avellana de Reus	Авеяна де Реус	Orzechy - orzechy laskowe
ES	Berenjena de Almagro	Беренхена де Альмаґро	Warzywa - oberżyny
ES	Calasparra	Каласпарра	Zboża - ryż
ES	Calçot de Valls	Калсот де Валлс	Warzywa - kiełki cebuli
ES	Cereza del Jerte	Сереса дель Херте	Owoce - wiśnie
ES	Cerezas de la Montaña de Alicante	Сересас де ля Монтанья де Аліканте	Owoce - wiśnie
ES	Cítricos Valencianos/Cítrics Valencians	Сітрікос Валенсіянос/Сітрікс Валенсіянс	Owoce - owoce cytrusowe
ES	Clementinas de las Tierras del Ebro/Clementines de les Terres de l'Ebre	Клєментінас де ляс Тьєррас дель Ебро/Клєментінес де лєс Террес дель Ебре	Owoce - klementynki
ES	Coliflor de Calahorra	Коліфльор де Каляорра	Warzywa - kapusta
ES	Espárrago de Huétor-Tájar	Еспарраґо де Уетор-Тахар	Warzywa - szparagi
ES	Espárrago de Navarra	Еспарраґо де Наварра	Warzywa - szparagi
ES	Faba Asturiana	фаба Астуріяна	Warzywa - fasola
ES	Garbanzo de Fuentesaúco	Ґарбансо де Фуентесауко	Warzywa - ciecierzyca
ES	Judías de El Barco de Ávila	Худіяс де Ель Барко де Авіля	Warzywa - fasola
ES	Kaki Ribera del Xúquer	Какі Рівера дель Шукер	Owoce - persymona
ES	Lenteja de La Armuña	Лєнтеха де ля Армунья	Warzywa - soczewica
ES	Lenteja Pardina de Tierra de Campos	Лєнтеха Пардіна де Тьєрра де Кампос	Warzywa - soczewica
ES	Manzana de Girona/Poma de Girona	Манзана де Хірона/Пома де Гірона	Owoce - jabłka
ES	Manzana Reineta del Bierzo	Манзана Рейнета дель Бьєрсо	Owoce - jabłka
ES	Melocotón de Calanda	Мельокотон де Калянда	Owoce - brzoskwinia
ES	Nísperos Callosa d'En Sarriá	Нісперос Кайоса д'Ен Саррія	Owoce - nieszpułka
ES	Pataca de Galicia/Patata de Galicia	Патака де Ґалісія/Патата де Ґалісія	Warzywa - ziemniaki
ES	Patatas de Prades/Patates de Prades	Пататас де Прадес/Пататес де Прадес	Warzywa - ziemniaki
ES	Pera de Jumilla	Пера де Хумія	Owoce - gruszka
ES	Peras de Rincón de Soto	Перас де Рінкон де Сото	Owoce - gruszki
ES	Pimiento Asado del Bierzo	Пімєнто Асадо дель Бьєрсо	Warzywa, przetworzone - pieprz
ES	Pimiento Riojano	Пімєнто Ріохано	Warzywa - pieprz
ES	Pimientos del Piquillo de Lodosa	Пімєнтос дель Пікійо де Льодоса	Warzywa - pieprz
ES	Uva de mesa embolsada "Vinalo- Pó"	Ува де меса ембользада " Вінальопо"	Owoce - winogrona
ES	Caballa de Andalucía	Кабая де Андалусія	Świeże ryby
ES	Mejillón de Galicia/Mexillón de Galicia	Мехійон де Ґалісія/Мешійьон де Ґалісія	Mięczaki
ES	Melva de Andalucia	Мельва де Андалусія	Świeże ryby
ES	Azafrán de la Mancha	Азафран де ля Манча	Przyprawy korzenne
ES	Chufa de Valencia	Чуфа де Валенсія	Owoce - migdały ziemne
ES	Pimentón de la Vera	Піментон де ля Вера	Przyprawy korzenne
ES	Pimentón de Murcia	Піментон де Мурсія	Przyprawy korzenne
ES	Sidra de Asturias/Sidra d'Asturies	Сідра де Астуріяс/Сідра д'Астурієс	Cydr
ES	Alfajor de Medina Sidonia	Альфахор де Медіна Сідонія	Wyroby cukiernicze
ES	Ensaimada de Mallorca/Ensaimada mallorquína	Енсаімада де Майорка/Енсаімада майоркіна	Chleb, ciasta i ciastka
ES	Jijona	Хіхона	Wyroby cukiernicze
ES	Mantecadas de Astorga	Мантекадас де Асторга	Wyroby cukiernicze
ES	Mazapán de Toledo	Масапан де Толедо	Wyroby cukiernicze
ES	Pan de Cea	Пан де Сеа	Chleb
ES	Turrón de Agramunt/Torró d'Agramunt	Туррон де Аґрамунт/Торро д'Аґрамунт	Wyroby cukiernicze
ES	Turrón de Alicante	Туррон де Аліканте	Wyroby cukiernicze
FI	Lapin Poron liha	Лапін Порон ліха	Świeże mięso (i podroby) - mięso z reniferów
FI	Lapin Puikula	Лапін Пуйкула	Warzywa - ziemniaki
FI	Kainuun rönttönen	Кайнуунрьонтьонен	Pieczywo cukiernicze
FR	Agneau de l'Aveyron	Аньо дьо лАверон	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau de Lozère	Аньо дьо Льозер	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau de Pauillac	Аньо дьо Пояк	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau de Sisteron	Аньо дьо Сістерон	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau du Bourbonnais	Аньо дю Бурбоне	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau du Limousin	Аньо дю Лімузан	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau du Poitou-Charentes	Аньо дю Пуату-Шарант	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Agneau du Quercy	Аньо дю Керсі	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
FR	Barèges-Gavarnie	Бареж-Ґаварні	Mięso świeże (i podroby) - z owiec
FR	Bœuf charolais du Bourbonnais	Бьоф Шароле дю Бурбоне	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
FR	Boeuf de Bazas	Бьоф дьо Базас	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
FR	Bœuf de Chalosse	Бьоф дьо Шальос	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
FR	Bœuf du Maine	Бьоф дю Мен	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
FR	Dinde de Bresse	Данд дьо Бресс	Mięso świeże (i podroby) - z indyka
FR	Porc de la Sarthe	Пор дьо ля Сарт	Mięso świeże (i podroby) - ze świń
FR	Porc de Normandie	Пор дьо Норманді	Mięso świeże (i podroby) - ze świń
FR	Porc de Vendée	Пор дьо Ванде	Mięso świeże (i podroby) - ze świń
FR	Porc du Limousin	Пор дьо Лімузан	Mięso świeże (i podroby) - ze świń
FR	Taureau de Camargue	Торо дьо Камарґ	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
FR	Veau de l'Aveyron et du Ségala	Во дьо Лаверон е дю Сеґаля	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
FR	Veau du Limousin	Во дю Лімузан	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
FR	Volailles d'Alsace	Воляй дАльзас	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles d'Ancenis	Воляй дАнсьоні	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles d'Auvergne	Воляй дОверньо	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Bourgogne	Воляй дьо Бурґонь	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Bresse	Воляй дьо Бресс	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Bretagne	Воляй дьо Бретань	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Challans	Воляй дьо Шалян	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Cholet	Воляй дьо Шоле	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Gascogne	Воляй дьо Ґасконь	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Houdan	Воляй дьо Удан	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Janzé	Воляй дьо Жанзе	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de la Champagne	Воляй дьо ля Шампань	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de la Drôme	Воляй дьо ля Дром	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de l'Ain	Воляй дьо лЯн	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Licques	Воляй дьо Лік	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de l'Orléanais	Воляй дьо льОрлеане	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Loué	Воляй дьо Люе	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Normandie	Воляй дьо Норманді	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles de Vendée	Воляй дьо Ванде	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles des Landes	Воляй де Лянд	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Béarn	Воляй дьо Беарн	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Berry	Воляй дю Беррі	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Charolais	Воляй дю Шаролє	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Forez	Воляй дю Форе	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Gatinais	Воляй дю Ґатіне	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Gers	Воляй дю Жерс	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Languedoc	Воляй дю Ланґедок	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Lauragais	Воляй дю Льораґе	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Maine	Воляй дьо Мен	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du plateau de Langres	Воляй дю плято дьо Лянґр	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Val de Sèvres	Воляй дю Валь дьо Севр	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Volailles du Velay	Воляй дю Вьоле	Mięso świeże (i podroby) - z drobiu
FR	Boudin blanc de Rethel	Будан блан дьо Рьотель	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.)
FR	Canard à foie gras du Sud-Ouest (Chalosse, Gascogne, Gers, Landes, Périgord, Quercy)	Канар а фуа ґра дю Сюд-Уест (Шальос, Ґасконь, Жерс, Лянд, Періґор, Керсі)	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kaczka
FR	Jambon de Bayonne	Жамбон дьо Байонн	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
FR	Jambon sec et noix de jambon sec des Ardennes	Жамбон сек е нуа дьо жамбон сек де Арден	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
FR	Abondance	Абонданс	Sery
FR	Banon	Банон	Sery
FR	Beaufort	Бофор	Sery
FR	Bleu d'Auvergne	Бльо дОверньо	Sery
FR	Bleu de Gex Haut-Jura/Bleu de Septmoncel	Бльо дьо Жекс О-Жюра/Бльо дьо Сетмонсель	Sery
FR	Bleu des Causses	Бльо де Косс	Sery
FR	Bleu du Vercors-Sassenage	Бльо дю Веркор-Сассьонаж	Sery
FR	Brie de Meaux	Брі дьо Мо	Sery
FR	Brie de Melun	Брі дьо Мьолан	Sery
FR	Brocciu Corse/Brocciu	Броччю Корс/Броччю	Sery
FR	Camembert de Normandie	Камамбер дьо Норманді	Sery
FR	Cantal/Fourme de Cantal/Cantalet	Канталь/Фурм дьо Канталь /Кантале	Sery
FR	Chabichou du Poitou	Шабішу дю Пуату	Sery
FR	Chaource	Шаурс	Sery
FR	Chevrotin	Шевротен	Sery
FR	Comté	Комте	Sery
FR	Crottin de Chavignol/Chavignol	Кротта дьо Шавіньйоль/Шавіньйоль	Sery
FR	Emmental de Savoie	Емменталь дьо Савуа	Sery
FR	Emmental français est-central	Емменталь Франсе Ест Сантраль	Sery
FR	Époisses	Епуас	Sery
FR	Fourme d'Ambert/Fourme de Montbrison	Фурм дАмбер/Фурм дьо Мон Брізон	Sery
FR	Laguiole	Ляґіоль	Sery
FR	Langres	Лянґр	Sery
FR	Livarot	Ліваро	Sery
FR	Maroilles/Marolles	Маруаль/Мароль	Sery
FR	Mont d'or/Vacherin du Haut- Doubs	Мон дОр/Вашеран дю О-Ду	Sery
FR	Morbier	Морбьє	Sery
FR	Munster/Munster-Géromé	Манстер/Манстер-Жероме	Sery
FR	Neufchâtel	Ньофшатель	Sery
FR	Ossau-Iraty	Оссо-Іраті	Sery
FR	Pélardon	Пелярдон	Sery
FR	Picodon de l'Ardèche/Picodon de la Drôme	Пікодон дьо лАрдеш/Пікодон дьо ля Дром	Sery
FR	Pont-l'Évêque	Пон льЕвек	Sery
FR	Pouligny-Saint-Pierre	Пуліні-Сан-Пьєр	Sery
FR	Reblochon/Reblochon de Savoie	Ребльошон/Ребльошон дьо Савуа	Sery
FR	Rocamadour	Рокамаґур	Sery
FR	Roquefort	Рокфор	Sery
FR	Sainte-Maure de Touraine	Сант-Мор дьо Турен	Sery
FR	Saint-Nectaire	Сан-Нектар	Sery
FR	Salers	Салєрс	Sery
FR	Selles-sur-Cher	Сель-сюр-Шер	Sery
FR	Tome des Bauges	Том-де-Бож	Sery
FR	Tomme de Savoie	Томм дьо Савуа	Sery
FR	Tomme des Pyrénées	Томм де Пірене	Sery
FR	Valençay	Валянсе	Sery
FR	Crème d'Isigny	Крем дізіньї	Wyroby mleczarskie (śmietana)
FR	Crème fraîche fluide d'Alsace	Крем фреш флюід дАльзас	Wyroby mleczarskie (śmietana)
FR	Miel d'Alsace	Мьєль дАльзас	Miód
FR	Miel de Corse / Mele di Corsica	Мьєль дьо Корс / Мелє ді Корсіка	Miód
FR	Miel de Provence	Мьєль дьо Прованс	Miód
FR	Miel de sapin des Vosges	Мьєль дьо Сапан де Вож	Miód
FR	Œufs de Loué	Оеф дьо Люе	Jaja
FR	Beurre Charentes-Poitou/Beurre des Charentes/Beurre des Deux- Sèvres	Бьор Шарант-Пуату/Бьор де Шарант/Бьор де Дьо-Севр	Masło
FR	Beurre d'Isigny	Бьор дізіньї	Masło
FR	Huile d'olive d'Aix-en-Provence	Уіль д олів д Екс-ан-Прованс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de Corse/Huile d'olive de Corse-Oliu di Corsica	Уіль д олів дьо Корс/Уіль д олів дьо Корс-Оліо ді Корсіка	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de Haute-Provence	Уіль д олів дьо От-Прованс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de la Vallée des Baux-de-Provence	Уіль д олів дьо ля Валеє де Бо-дьо- Прованс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de Nice	Уіль д олів дьо Ніс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de Nîmes	Уль à олів дьо Нім	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile d'olive de Nyons	Уль д олів дьо Нйонс	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
FR	Huile essentielle de lavande de Haute-Provence	Уль ессансієль дьо ляванд дьо От- Прованс	Olejki eteryczne - olejek z lawendy
FR	Ail blanc de Lomagne	Ай блян дьо Льомань	Warzywa - czosnek
FR	Ail de la Drôme	Ай дьо ля Дром	Warzywa - czosnek
FR	Ail rose de Lautrec	Ай роз дьо Лотрек	Warzywa - czosnek
FR	Asperge des sables des Landes	Асперж де Сабль де Лянд	Warzywa - szparagi
FR	Chasselas de Moissac	Шасселя дьо Муассак	Owoce - winogrona stołowe
FR	Clémentine de Corse	Клєментін дьо Корс	Owoce - klementynki
FR	Coco de Paimpol	Коко дьо Памполь	Warzywa - fasola szparagowa
FR	Fraise du Périgord	Фрез дю Періґор	Owoce - truskawki
FR	Haricot tarbais	Аріко тарбе	Warzywa - fasola szparagowa
FR	Kiwi de l'Adour	Ківі дьо льА^ур	Owoce - kiwi
FR	Lentille vert du Puy	Лонтій вер дю Пюі	Warzywa - soczewica
FR	Lentilles vertes du Berry	Лонтій верт дю Беррі	Warzywa - soczewica
FR	Lingot du Nord	Лянґо дю Нор	Warzywa - fasola
FR	Mâche nantaise	Маш нантез	Warzywa - roszponka warzywna
FR	Melon du Haut-Poitou	Мельон дю О-Пуату	Owoce - melon
FR	Melon du Quercy	Мельон дю Керсі	Owoce - melon
FR	Mirabelles de Lorraine	Мірабелль дьо Лоррен	Owoce - śliwki
FR	Muscat du Ventoux	Мюска дю Ванту	Owoce - winogrona stołowe
FR	Noix de Grenoble	Нуа дьо Ґренобль	Orzechy
FR	Noix du Périgord	Нуа дю Періґор	Orzechy
FR	Oignon doux des Cévennes	Оньйон іу де Севен	Warzywa - cebula
FR	Olive de Nice	Олів дьо Ніс	Warzywa - oliwki
FR	Olives cassées de la Vallée des Baux-de-Provence	Олів кассе дьо ля Валлеє де Бо- дьо-Прованс	Warzywa - oliwki
FR	Olives noires de la Vallée des Baux de Provence	Олів нуар дьо ля Валлеє де Бо-дьо- Прованс	Warzywa - oliwki
FR	Olives noires de Nyons	Олів нуар дьо Ніонс	Warzywa - oliwki
FR	Petit Epeautre de Haute Provence	Петі Епотр дьо От Прованс	Zboża
FR	Poireaux de Créances	Пуаро дьо Креанс	Warzywa - pory
FR	Pomme de terre de l'Île de Ré	Помм дьо терр дьо л іль дьо Ре	Warzywa - ziemniaki
FR	Pomme du Limousin	Помм дю Лімузан	Owoce - jabłka
FR	Pommes de terre de Merville	Помм дьо терр дьо Мервілль	Warzywa - ziemniaki
FR	Pommes et poires de Savoie	Помм е пуар дьо Савуа	Owoce - jabłka i gruszki
FR	Pruneaux d'Agen / Pruneaux d'Agen mi-cuits	Прюно д Ажан / Прюно д Ажан мі-кюі	Owoce - śliwki; owoce, przetworzone - suszone śliwki
FR	Riz de Camargue	Рі дьо Камарґ	Zboża - ryż
FR	Anchois de Collioure	Аншуа дьо Кольюр	Ryby, przetworzone
FR	Coquille Saint-Jacques des Côtes d'Armor	Кокій Сан-Жак де Кот д Армор	Mięczaki
FR	Cidre de Bretagne/Cidre Breton	Сідр дьо Бретань/Сідр Бретон	Cydr
FR	Cidre de Normandie/Cidre Normand	Сідр дьо Норманді/Сідр Норман	Cydr
FR	Cornouaille	Корнуай	Cydr
FR	Domfront	Домфрон	Wino z gruszek (perry)
FR	Huîtres Marennes Oléron	Утр Маренн Олерон	Mięczaki - ostryga
FR	Pays d'Auge/Pays d'Auge-Cambre- mer	Пеї д Ож/Пеї д Ож-Камбремер	Przyprawy - cydr
FR	Piment d'Espelette/Piment d'Espe- lette - Ezpeletako Biperra	Піман дЕспелєтт/Піман дЕспелєтт- Еспелєтако Біперра	Przyprawy korzenne
FR	Bergamote(s) de Nancy	Берґамот дьо Нансі	Wyroby cukiernicze
FR	Brioche vendéenne	Брійош вандеен	Chleb
FR	Pâtes d'Alsace	Пан дАльзас	Makarony
FR	Foin de Crau	Фуа дьо Кро	Siano
HU	Budapesti téliszalámi	Будапешті телісалямі	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
HU	Szegedi szalámi/Szegedi téliszalámi	Сегеді салямі/ Сегеді телісалямі	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IE	Connemara Hill lamb/Uain Sléibhe Chonamara	Кономара Гіл лам/Уун Шлейв Хономара	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
IE	Timoleague Brown Pudding	Тімолііг браун пуддін	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - przetworzona wieprzowina
IE	Imokilly Regato	Імокіллі Реґато	Sery
IE	Clare Island Salmon	Клєр Айланд салмон	Ryby
IT	Abbacchio Romano	Аббакіо Романо	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
IT	Agnello di Sardegna	Аньелло ді Сарденья	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
IT	Mortadella Bologna	Мортаделла Болонья	Produkt wytworzony na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)
IT	Prosciutto di S. Daniele	Прошутто ді Сан Даніеле	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Vitellone bianco dell'Appennino Centrale	Вітеллоне Б'янко дель Аппенніно Чентрале	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
IT	Bresaola della Valtellina	Брезаола делла Вальтелліна	Produkt wytworzony na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)
IT	Capocollo di Calabria	Капоколло ді Калабрія	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - suszone mięso
IT	Coppa Piacentina	Коппа П'ячентіна	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - suszone mięso
IT	Cotechino Modena	Котекіно Модена	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - przetworzona wieprzowina
IT	Culatello di Zibello	Кулателло ді Дзібелло	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - suszone mięso
IT	Lardo di Colonnata	Лардо ді Колонната	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - tłuszcz wieprzowy
IT	Pancetta di Calabria	Панчетта ді Калабрія	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - wieprzowina
IT	Pancetta Piacentina	Панчетта П'ячентіна	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - wieprzowina
IT	Prosciutto di Carpegna	Прошутто ді Карпенья	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Prosciutto di Modena	Прошутто ді Модена	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Prosciutto di Norcia	Прошутто ді Норчіа	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Prosciutto di Parma	Прошутто ді Парма	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Prosciutto Toscano	Прошутто Тоскано	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Prosciutto Veneto Berico-Euganeo	Прошутто Венето Беріко-Еуганео	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Salame Brianza	Саламе Бріанца	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salame Cremona	Саламе Кремона	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salame di Varzi	Саламе ді Вардзі	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salame d'oca di Mortara	Саламе д' ока ді Мортара	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami z kaczki
IT	Salame Piacentino	Саламе П'ячентіно	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salame S. Angelo	Саламе Сант Анжело	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salamini italiani alla cacciatora	Саламіні італьяні алла каччятора	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Salsiccia di Calabria	Сальсіччіа ді Калабрія	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wieprzowa
IT	Soppressata di Calabria	Соппрессата ді Калабрія	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wieprzowa
IT	Soprèssa Vicentina	Сопресса Вічентіна	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - salami
IT	Speck dell'Alto Adige/Südtiroler Markenspeck/Südtiroler Speck	Спек дель Альто Адідже / Сюдтіролер Маркеншпек/Сюдтіролер Спек	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - wieprzowina wędzona
IT	Valle d'Aosta Jambon de Bosses	Валле д' Аоста Жамбон де Босс	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
IT	Valle d'Aosta Lard d'Arnad	Валле д' Аоста Лард д' Арнад	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - tłuszcz wieprzowy
IT	Zampone Modena	Дзампоне Модена	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - przetworzona wieprzowina
IT	Asiago	Азіяго	Sery
IT	Bitto	Бітто	Sery
IT	Bra	Бра	Sery
IT	Caciocavallo Silano	Качіо Кавалло сілано	Sery
IT	Canestrato Pugliese	Канестрато Пульєзе	Sery
IT	Casatella Trevigiana	Казателла Тревіджіана	Sery
IT	Casciotta d'Urbino	Кашьотта дУрбіно	Sery
IT	Castelmagno	Кастельманьйо	Sery
IT	Fiore Sardo	Фьйоре Сардо	Sery
IT	Fontina	Фонтіна	Sery
IT	Formai de Mut dell'Alta Valle Brembana	Формай де Мут дель Альта Валле Брембана	Sery
IT	Gorgonzola	Ґорґондзоля	Sery
IT	Grana Padano	Грана Падано	Sery
IT	Montasio	Монтасіо	Sery
IT	Monte Veronese	Монте Веронезе	Sery
IT	Mozzarella di Bufala Campana	Моццарелла ді Буфала Кампана	Sery
IT	Murazzano	Мураццано	Sery
IT	Parmigiano Reggiano	Парміджіано Реджіано	Sery
IT	Pecorino di Filiano	Пекоріно ді Філіано	Sery
IT	Pecorino Romano	Пекоріно Романо	Sery
IT	Pecorino Sardo	Пекоріно Сардо	Sery
IT	Pecorino Siciliano	Пекоріно Січіліано	Sery
IT	Pecorino Toscano	Пекоріно Тоскано	Sery
IT	Provolone Valpadana	Проволоне Вальпадана	Sery
IT	Quartirolo Lombardo	Квартіроло Ломбардо	Sery
IT	Ragusano	Раґузано	Sery
IT	Raschera	Раскера	Sery
IT	Ricotta Romana	Рікотта Романа	Sery
IT	Robiola di Roccaverano	Робіола ді Роккаверано	Sery
IT	Spressa delle Giudicarie	Спресса делле Джудікаріє	Sery
IT	Stelvio/Stilfser	Стельвіо/Стільфсер	Sery
IT	Taleggio	Таледжіо	Sery
IT	Toma Piemontese	Тома П'ємонтезе	Sery
IT	Valle d'Aosta Fromadzo	Валле д'Аоста Фромадзо	Sery
IT	Valtellina Casera	Вальтелліна Казера	Sery
IT	Miele della Lunigiana	М'єле делла Луніджіана	Miód
IT	Alto Crotonese	Альто Кротонезе	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Aprutino Pescarese	Апрутіно Пескаресе	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Brisighella	Брізігелла	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Bruzio	Бруціо	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Canino	Каніно	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Cartoceto	Карточето	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Chianti Classico	К'янті классіко	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Cilento	Чіленто	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Collina di Brindisi	Колліна ді Бріндізі	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Colline di Romagna	Колліне ді Романья	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Colline Salernitane	Колліне Салернітане	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Colline Teatine	Колліне Театіне	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Dauno	Дауно	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Garda	Ґарда	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Laghi Lombardi	Ляґі Ломбарді	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Lametia	Ламетіа	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Lucca	Лукка	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Molise	Молізе	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Monte Etna	Монте Етна	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Monti Iblei	Монті Іблей	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Penisola Sorrentina	Пенізола Соррентіна	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Pretuziano delle Colline Teramane	Претуціано делле Колліне Терамане	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Riviera Ligure	Рів'єра Лігуре	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Sabina	Сабіна	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Sardegna	Сарденья	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Tergeste	Терджесте	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Terra di Bari	Терра ді Барі	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Terra d'Otranto	Терра д'Отранто	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Terre di Siena	Терре ді Сіена	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Terre Tarentine	Терре Тарентіне	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Toscano	Тоскано	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Tuscia	Тушія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Umbria	Умбрія	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Val di Mazara	Валь ді Мадзара	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Valdemone	Вальдемоне	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Valle del Belice	Валле дель Беліче	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Valli Trapanesi	Валлі Трапанезі	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Veneto Valpolicella, Veneto Euganei e Berici, Veneto del Grappa	Венето Вальполічелла, Венето Еуґаней е Берічі, Венето дель Граппа	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
IT	Arancia del Gargano	Аранчіа дель Гаргано	Owoce - pomarańcze
IT	Arancia Rossa di Sicilia	Аранчіа Росса ді Січіліа	Owoce - pomarańcze
IT	Asparago Bianco di Bassano	Аспараґо б'янко ді Бассано	Warzywa - szparagi
IT	Asparago bianco di Cimadolmo	Аспараґо б'янко ді Чімадольмо	Warzywa - szparagi
IT	Asparago verde di Altedo	Аспараґо верде ді Альтедо	Warzywa - szparagi
IT	Basilico Genovese	Базіліко дженовезе	Warzywa - bazylia
IT	Cappero di Pantelleria	Капперо ді Пантеллеріа	Warzywa - kapar
IT	Carciofo di Paestum	Карчофо ді Пестум	Warzywa - karczoch
IT	Carciofo Romanesco del Lazio	Карчофо Романеско дель Лаціо	Warzywa - karczoch
IT	Carota dell'Altopiano del Fucino	Карота дель Альтоп'яно дель Фучіно	Warzywa - marchew
IT	Castagna Cuneo	Кастанья Кунео	Owoce - kasztany jadalne
IT	Castagna del Monte Amiata	Кастанья дель Монте Аміата	Owoce - kasztany jadalne
IT	Castagna di Montella	Кастанья ді Монтелла	Owoce - kasztany jadalne
IT	Castagna di Vallerano	Кастанья ді Валлерано	Owoce - kasztany jadalne
IT	Ciliegia di Marostica	Чільеджіа ді Маростіка	Owoce - wiśnie
IT	Cipolla Rossa di Tropea Calabria	Чіполла Росса ді Тропеа Калабрія	Warzywa - cebula
IT	Cipollotto Nocerino	Чіполлотто Ночеріно	Warzywa - cebula
IT	Clementine del Golfo di Taranto	Клементіне дель Гольфо ді Таранто	Owoce - klementynki
IT	Clementine di Calabria	Клементіне ді Калабрія	Owoce - klementynki
IT	Fagiolo di Lamon della Vallata Bellunese	Фаджоло ді Ламон делла Валлата Беллунезе	Warzywa - fasola
IT	Fagiolo di Sarconi	Фаджоло ді Сарконі	Warzywa - fasola
IT	Fagiolo di Sorana	Фаджоло ді Сорана	Warzywa - fasola
IT	Farina di Neccio della Garfagnana	Фаріна ді Неччо делля Гарфаньяна	Zboża - mąka z kasztanów jadalnych
IT	Farro della Garfagnana	Фарро делла Гарфаньяна	Zboża
IT	Fico Bianco del Cilento	Фіко б'янко дель Чіленто	Owoce - figi
IT	Ficodindia dell'Etna	Фікодіндія дель Етна	Owoce - opuncja figowa
IT	Fungo di Borgotaro	Фунґо ді Борготаро	Warzywa - dzikie grzyby
IT	Kiwi Latina	Ківі Латіна	Owoce - kiwi
IT	La Bella della Daunia	Ла Белла делла Даунія	Warzywa - oliwki stołowe
IT	Lenticchia di Castelluccio di Norcia	Лентіккья ді Кастеллуччіо ді Норчія	Warzywa - soczewica
IT	Limone Costa d'Amalfi	Лімоне Коста дАмальфі	Owoce - cytryna
IT	Limone di Sorrento	Лімоне ді Сорренто	Owoce - cytryna
IT	Limone Femminello del Gargano	Лімоне Феммінелло дель Гаргано	Owoce - cytryna
IT	Marrone del Mugello	Марроне дель Муджелльо	Owoce - kasztany jadalne
IT	Marrone di Castel del Rio	Марроне ді Кастель дель Ріо	Owoce - kasztany jadalne
IT	Marrone di Roccadaspide	Марроне ді Роккадаспіде	Owoce - kasztany jadalne
IT	Marrone di San Zeno	Марроне ді Сан Дзено	Owoce - kasztany jadalne
IT	Mela Alto Adige/Südtiroler Apfel	Меля Альто Адідже/Зюдтіролер Апфель	Owoce - jabłka
IT	Mela Val di Non	Меля Валь ді Нон	Owoce - jabłka
IT	Melannurca Campana	Меляннурка Кампана	Owoce - jabłka
IT	Nocciola del Piemonte/Nocciola Piemonte	Ноччола дель П'ємонте/Ноччола П'ємонте	Orzechy - orzech laskowy
IT	Nocciola di Giffoni	Ноччола ді Джіффоні	Orzechy - orzech laskowy
IT	Nocellara del Belice	Ночеллара дель Беліче	Warzywa - oliwki
IT	Oliva Ascolana del Piceno	Оліва Асколана дель Пічено	Warzywa - oliwki
IT	Peperone di Senise	Пепероне ді Сенізе	Warzywa - pieprz
IT	Pera dell'Emilia Romagna	Пера дель Емілія Романья	Owoce - gruszka
IT	Pera mantovana	Пера мантована	Owoce - gruszka
IT	Pesca e nettarina di Romagna	Песка е неттаріна ді Романья	Owoce - brzoskwinie i nektarynki
IT	Pomodoro di Pachino	Помодоро ді Пакіно	Warzywa - pomidor
IT	Pomodoro S. Marzano dell'Agro Sarnese-Nocerino	Помодоро Сан Марцано дель Агро Сарнезе-Ночеріно	Warzywa - pomidor
IT	Radicchio di Chioggia	Радіккіо ді Кйоджа	Warzywa - cykoria
IT	Radicchio di Verona	Радіккіо ді Верона	Warzywa - cykoria
IT	Radicchio Rosso di Treviso	Радіккіо Россо ді Тревізо	Warzywa - cykoria
IT	Radicchio Variegato di Castel- franco	Радіккіо Варьєгато ді Кастельфранко	Warzywa - cykoria
IT	Riso di Baraggia Biellese e Vercel- lese	Різо ді Бараджа Б'єллєзе е Верчеллезе	Zboża - ryż
IT	Riso Nano Vialone Veronese	Різо Нано Віалоне Веронезе	Zboża - ryż
IT	Scalogno di Romagna	Скалоньйо ді Романья	Warzywa - szalotka
IT	Uva da tavola di Canicatťi	Ува да тавола ді Канікатті	Owoce - winogrona stołowe
IT	Uva da tavola di Mazzarrone	Ува да тавола ді Мадзарроне	Owoce - winogrona stołowe
IT	Acciughe Sotto Sale del Mar Ligure	Аччуге сотто сале дель мар Лігуре	Ryby, przetworzone
IT	Tinca Gobba Dorata del Pianalto di Poirino	Тінка Ґобба Дората дель П'янальто ді Поіріно	Ryby
IT	Zafferano di Sardegna	Дзафферано ді Сарденья	Przyprawy (szafran)
IT	Aceto Balsamico di Modena	Ачето Бальзаміко ді Модена	Ocet
IT	Aceto balsamico tradizionale di Modena	Ачето бальзаміко традіціонале ді Модена	Ocet
IT	Aceto balsamico tradizionale di Reggio Emilia	Ачето бальзаміко традіціонале ді Реджіо Емілія	Ocet
IT	Zafferano dell'Aquila	Дзафферано дель Аквіла	Przyprawy (szafran)
IT	Zafferano di San Gimignano	Дзафферано ді Сан Джіміньяно	Przyprawy (szafran)
IT	Coppia Ferrarese	Копп'я феррарезе	Chleb
IT	Pagnotta del Dittaino	Паньотта дель Діттаіно	Chleb
IT	Pane casareccio di Genzano	Пане казареччіо ді Дженцано	Chleb
IT	Pane di Altamura	Пане ді Альтамура	Chleb
IT	Pane di Matera	Пане ді Матера	Chleb
IT	Bergamotto di Reggio Calabria - Olio essenziale	Бергамотто ді Реджіо Калабрія - Оліо ессенціале	Olejki eteryczne (olejek bergamo- towy)
LU	Viande de porc, marque nationale grand-duché de Luxembourg	Вйод дьо порк, марк насіональ Ґран-Дюше де Люксембург	Mięso świeże (i podroby) -wieprzowina
LU	Salaisons fumées, marque nationale grand-duché de Luxembourg	Салєзон фюме, марк насіональ Ґран-Дюше де Люксембург	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka wędzona
LU	Miel - Marque nationale du Grand-Duché de Luxembourg	Мьєль,марк насіональ дю Ґран- Дюше де Люксембург	Miód
LU	Beurre rose - Marque Nationale du Grand-Duché de Luxembourg	Бьор роз - марк насіональ Ґран- Дюше де Люксембурґ	Masło
NL	Boeren-Leidse met sleutels	Бурен-Лайтсе мет Сльотелс	Sery
NL	Kanterkaas/ Kanternagelkaas/ Kanterkomijnekaas	Кантеркаас/ Кантернагелькаас/ Кантеркоменекаас	Sery
NL	Noord-Hollandse Edammer	Ноорт-Холландсе Едаммер	Sery
NL	Noord-Hollandse Gouda	Ноорт-Холландсе Хауда	Sery
NL	Opperdoezer Ronde	Оннердузер Ронде	Warzywa - ziemniaki
NL	Westlandse druif	Вестландсе драйф	Owoce - winogrona
PL	Bryndza Podhalańska	Бриндза Подхаляньска	Sery
PL	Oscypek	Осципек	Sery
PL	Wielkopolski ser smażony	Вєлькопольскі сер смажони	Sery
PL	Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich	Мюд вжосови з Борув Дольносльонскіх	Miód
PL	Andruty kaliskie	Андрути каліскє	Herbatniki - wafle
PL	Rogal świętomarciński	Роґаль сьвєнтомарціньскі	Pieczywo cukiernicze
PT	Borrego da Beira	Бурреґо да Бейра	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Borrego de Montemor-o-Novo	Бурреґо де Монтемор-у-Нову	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Borrego do Baixo Alentejo	Бурреґо ду Байшу Алентежо	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Borrego do Nordeste Alentejano	Бурреґо у Нордешт Алентежано	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Borrego Serra da Estrela	Бурреґо Сер да Іштрела	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Borrego Terrincho	Бурреґо Тирріншу	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Cabrito da Beira	Кабріту да Байра	Mięso świeże (i podroby) - z kozy
PT	Cabrito da Gralheira	Кабріту да Ґраляйра	Mięso świeże (i podroby) - z kozy
PT	Cabrito das Terras Altas do Minho	Кабріту даш Терраш Алтеш ди Міню	Mięso świeże (i podroby) - z kozy
PT	Cabrito de Barroso	Кабріту д Баррозу	Mięso świeże (i podroby) - z kozy
PT	Cabrito Transmontano	Кабріту Траншмонтано	Mięso świeże (i podroby) - z kozy
PT	Carnalentejana	Карнелентежана	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Arouquesa	Карне Арокеза	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Barrosã	Карне Барроза	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Cachena da Peneda	Карне Кашена да Пенеда	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne da Charneca	Карне да Шернека	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne de Bísaro Transmonano/ Carne de Porco Transmontano	Карне д бізеру Транжмонтану/Карне д норку Транжмонтану	Mięso świeże (i podroby) - wieprzowina
PT	Carne de Bovino Cruzado dos Lameiros do Barroso	Карне д бозіну крузадо диш Ламейруш у Баррозу	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne de Porco Alentejano	Карне д норку Алентежану	Mięso świeże (i podroby) - wieprzowina
PT	Carne dos Açores	Карне Душ Ассореш	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Marinhoa	Карне Маріньоа	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Maronesa	Карне Марунеза	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Mertolenga	Карне Миртуленґа	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Carne Mirandesa	Карне Мірандеза	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
PT	Cordeiro Bragançano	Курдайру Браґансану	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Cordeiro de Barroso/Anho de Barroso/Cordeiro de leite de Barroso	Курдайру д Баррозу/Аню д Баррозу/Курдайру д Лайте д Баррозу	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
PT	Vitela de Lafões	Вітелла д Лафойш	Mięso świeże (i podroby) - z cieląt
PT	Alheira de Barroso-Montalegre	Аляйра д Баррозу-Монталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Alheira de Vinhais	Аляйра д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Butelo de Vinhais/Bucho de Vinhais/Chouriço de Ossos de Vinhais	Бутелло д Віняйш/Бушу д Віняйш/Шорісу д Осуш д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Cacholeira Branca de Portalegre	Кешулайра бранка д Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa parzona
PT	Chouriça de carne de Barroso- Montalegre	Шоріса ди карне д Баррозу- Монталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriça de Carne de Vinhais/ Linguiça de Vinhais	Шоріса ди карне д Віняйш/Лінґука д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriça doce de Vinhais	Шоріса дос д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço azedo de Vinhais/Azedo de Vinhais/Chouriço de Pão de Vinhais	Шорісу азеду д Віняйш/азе0у д Віняйш/Шорісу ди Паун д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço de Abóbora de Barroso- Montalegre	Шорісу д абобура д Баррозу- Монталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço de Carne de Estremoz e Borba	Шорісу ди карне д Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço de Portalegre	Шорісу д Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço grosso de Estremoz e Borba	Шорісу ґроссу д Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Chouriço Mouro de Portalegre	Шорісу мору д Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Farinheira de Estremoz e Borba	Фарініяйра д Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Farinheira de Portalegre	Фарініяйра д Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Linguiça de Portalegre	Лінґуіса à Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Linguiça do Baixo Alentejo/ Chouriço de carne do Baixo Alentejo	Лінґуіса у Байшу Алентежу/Шорісу карне c'y Байшу Алентежу	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Lombo Branco de Portalegre	Ломбу бранку Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Lombo Enguitado de Portalegre	Ломбу інґітаСу Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Morcela de Assar de Portalegre	Мурсела и асар Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Morcela de Cozer de Portalegre	Мурсела и кузер Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Morcela de Estremoz e Borba	Мурсела Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Paia de Estremoz e Borba	Пая Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Paia de Lombo de Estremoz e Borba	Пая ломбу Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Paia de Toucinho de Estremoz e Borba	Пая тосіню Ештремош і Борба	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Painho de Portalegre	Паіню Порталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Paio de Beja	Паю Бежа	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - wędzone mięso
PT	Presunto de Barrancos	Призунту Барранкуш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Presunto de Barroso	Призунту Баррозу	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Presunto de Camp Maior e Elvas/ Paleta de Campo Maior e Elvas	Призунту Кампу Майор і Елваш/Палита Кампу Майор і Елваш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Presunto de Santana da Serra/Pa- leta de Santana da Serra	Призунту Сантана а Сера/Палита Сатана Сера	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Presunto de Vinhais / Presunto Bísaro de Vinhais	Призунту Віняйш, призунту бізеру Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Presunto do Alentejo/Paleta do Alentejo	Призунту Ду Алентежу/Палита Ду Алентежу	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - szynka
PT	Salpicão de Barroso-Montalegre	Салпікау д Баррозу-Монталеґри	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Salpicão de Vinhais	Салпікау д Віняйш	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Sangueira de Barroso-Montalegre	Санґайра д Баррозу-Монталеґре	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - kiełbasa wędzona
PT	Queijo de Azeitão	Кейжу д Азейтау	Sery
PT	Queijo de cabra Transmontano	Кейжу д кабра Транжмонтану	Sery
PT	Queijo de Nisa	Кейжу д Ніза	Sery
PT	Queijo do Pico	Кейжу ду Піку	Sery
PT	Queijo mestiço de Tolosa	Кейжу мештісу д Тулоза	Sery
PT	Queijo Rabaçal	Кейжу Рабасал	Sery
PT	Queijo S. Jorge	Кейжу Сан Жорж	Sery
PT	Queijo Serpa	Кейжу Серпа	Sery
PT	Queijo Serra da Estrela	Кейжу Серра да Ештрела	Sery
PT	Queijo Terrincho	Кейжу Терріншу	Sery
PT	Queijos da Beira Baixa (Queijo de Castelo Branco, Queijo Amarelo da Beira Baixa, Queijo Picante da Beira Baixa)	Кейжу да Байра Байша (Кейжу д Каштелу Бранку, Кейжу Амарело да Байра Байша, Кейжу піканте да Байра Байша)	Sery
PT	Azeite do Alentejo Interior	Азейте ду Алентежу Інтеріор	Oliwa z oliwek
PT	Mel da Serra da Lousã	Мел да Серра да Лоуза	Miód
PT	Mel da Serra de Monchique	Мел да Серра д Моншіки	Miód
PT	Mel da Terra Quente	Мел да Терра Кенте	Miód
PT	Mel das Terras Altas do Minho	Мел даш Террас Алтас ду Міню	Miód
PT	Mel de Barroso	Мел д Баррозу	Miód
PT	Mel do Alentejo	Мел ду Алентежу	Miód
PT	Mel do Parque de Montezinho	Мел ду Парке д Монтезіню	Miód
PT	Mel do Ribatejo Norte (Serra d'Aire, Albufeira de Castelo de Bode, Bairro, Alto Nabão	Мел д Рібатежу Норте (Серра дАйре, Албуфейра ди Каштелу ди Боди, Байру, Алту Набау)	Miód
PT	Mel dos Açores	Мел душ Асориш	Miód
PT	Requeijão Serra da Estrela	Рикейжау Серра да Ештрела	Sery
PT	Azeite de Moura	Азейте ди Мора	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
PT	Azeite de Trás-os-Montes	Азейте д Траш-уж-Монтиш	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
PT	Azeites da Beira Interior (Azeite da Beira Alta, Azeite da Beira Baixa)	Азейтиш да Байра Інтеріор (Азейте да Байра Алта, Азейте да Байра Байша)	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
PT	Azeites do Norte Alentejano	Азйтиш у Норте Алентежану	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
PT	Azeites do Ribatejo	Азейтиш ду Рібетежу	Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.) - oliwa z oliwek
PT	Queijo de Évora	Кейжу д Евора	Sery
PT	Ameixa d'Elvas	Амайша д Елваш	Owoce - śliwki
PT	Amêndoa Douro	Амендуа дору	Owoce - migdały
PT	Ananás dos Açores/São Miguel	Ананаш душ Асориш/ Сан Міґел	Owoce - ananas
PT	Anona da Madeira	Анона да Мадейра	Owoce - Flaszowiec peruwiański
PT	Arroz Carolino Lezírias Ribatejanas	Арош Кароліно Лезіріаш Рібатежанаш	Zboża - ryż
PT	Azeitona de conserva Negrinha de Freixo	Азейтона д консерва Неґрінья ди Фрайшу	Warzywa - oliwki stołowe
PT	Azeitonas de Conserva de Elvas e Campo Maior	Азейтонаш д консерва д Елваш і Кампу Майор	Warzywa - oliwki stołowe
PT	Batata de Trás-os-montes	Батата д Траш-уж-Монтиш	Warzywa - ziemniaki
PT	Castanha da Terra Fria	Каштанья да Терра Фрія	Owoce - kasztany jadalne
PT	Castanha de Padrela	Каштанья д Падрела	Owoce - kasztany jadalne
PT	Castanha dos Soutos da Lapa	Каштанья душ Сотуш да Лапа	Owoce - kasztany jadalne
PT	Castanha Marvão-Portalegre	Каштанья Марвау-Порталеґри	Owoce - kasztany jadalne
PT	Cereja da Cova da Beira	Сережа да Кова да Байра	Owoce - wiśnie
PT	Cereja de São Julião-Portalegre	Сережа à Сао Жуліяо-Порталеґри	Owoce - wiśnie
PT	Citrinos do Algarve	Сітрінуш у Алгарви	Owoce - owoce cytrusowe
PT	Maçã Bravo de Esmolfe	Масса Браву и Ешмолфи	Owoce - jabłka
PT	Maçã da Beira Alta	Масса а Байра Алта	Owoce - jabłka
PT	Maçã da Cova da Beira	Масса а Кова а Байра	Owoce - jabłka
PT	Maçã de Alcobaça	Масса Алкубаса	Owoce - jabłka
PT	Maçã de Portalegre	Масса Порталеґри	Owoce - jabłka
PT	Maracujá dos Açores/S. Miguel	Маракужа уш Асориш/Сан Міґел	Owoce - marakuja
PT	Pêra Rocha do Oeste	Пєра роша у Оешт	Owoce - gruszka
PT	Pêssego da Cova da Beira	Пессиґо а Кова а Байра	Owoce - brzoskwinia
PT	Ovos moles de Aveiro	Овуш молиш Авайру	Produkty cukiernicze
SE	Svecia	Свеція	Sery
SE	Skânsk spettkaka	Сконск спетткака	Ciasta i ciastka
SI	Ekstra deviško oljčno olje Slovenske Istre	Екстра евішко ольчно ол'є Словенске Істре	Oliwa z oliwek
SK	Slovenská bryndza	Словенска брiнза	Sery
SK	Slovenská parenica	Словенска пареніца	Sery
SK	Slovenský oštiepok	Словенскі Оштієпок	Sery
SK	Skalický trdelník	Скаліцкі тирєлнiк	Ciasta i ciastka
UK	Isle of Man Manx Loaghtan Lamb	Айл оф Мен Менкс Локтон лем	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
UK	Orkney beef	Оркні біф	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
UK	Orkney lamb	Оркні лем	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
UK	Scotch Beef	Скотч біф	Mięso świeże(i podroby) - z bydła
UK	Scotch Lamb	Скотч лем	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
UK	Shetland Lamb	Шетлан лем	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
UK	Welsh Beef	Уелш біф	Mięso świeże (i podroby) - z bydła
UK	Welsh lamb	Уелш лем	Mięso świeże (i podroby) - z jagniąt
UK	Beacon Fell traditional Lancashire cheese	Бікон фелл траiшiонал Ланкешер чіз	Sery
UK	Bonchester cheese	Бончестер чіз	Sery
UK	Buxton blue	Бокстон блю	Sery
UK	Dorset Blue Cheese	Дорсет блю чіз	Sery
UK	Dovedale cheese	Довдейл чіз	Sery
UK	Exmoor Blue Cheese	Ексмур блю чіз	Sery
UK	Single Gloucester	Сінґл Ґлостер	Sery
UK	Staffordshire Cheese	Стаффордшір чіз	Sery
UK	Swaledale cheese/Swaledale ewes' cheese	Свалдейл чіз/Свалдейл юз чіз	Sery
UK	Teviotdale Cheese	Тівіотдейл чіз	Sery
UK	West Country farmhouse Cheddar cheese	Уест каунтрі фармгауз ЧеДдар чіз	Sery
UK	White Stilton cheese/Blue Stilton cheese	Уайт Стілтон чіз/Блю Стілтон чіз	Sery
UK	Melton Mowbray Pork Pie	Мелтон Мобрей порк пай	Produkty mięsne (podgotowane, solone, wędzone itd.) - zapiekanka z wieprzowiną
UK	Cornish Clotted Cream	Корніш клоттед крім	Wyroby mleczarskie (śmietana)
UK	Jersey Royal potatoes	Джерсі Роял потейтос	Warzywa - ziemniaki
UK	Arbroath Smokies	Арброт Смокіс	Ryby
UK	Scottish Farmed Salmon	Скоттіш фармд самон	Ryby
UK	Whitstable oysters	Уітстебл ойстерс	Mięczaki (ostryga)
UK	Gloucestershire cider/perry	Ґлостершер сайдер/перрі	Cydr i wino z gruszek
UK	Herefordshire cider/perry	Гертфордшер сайдер/ перрі	Cydr i wino z gruszek
UK	Worcestershire cider/perry	Вустершир сайдер/ перрі	Cydr i wino z gruszek
UK	Kentish ale and Kentish strong ale	Кентіш ейл енд Кентіш стронґ ейл	Piwo
UK	Rutland Bitter	Ратленд Біттер	Piwo

ZAŁĄCZNIK  XXII-D

DO ROZDZIAŁU 9

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE WIN, WIN AROMATYZOWANYCH I NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 202 UST. 3 I 4 NINIEJSZEGO UKŁADU

CZĘŚĆ  A

Oznaczenia geograficzne win i win aromatyzowanych Unii Europejskiej, które mają być chronione na Ukrainie

Państwo członkowskie UE	Nazwa, która ma być chroniona		Transkrypcja na alfabet ukraiński
BELGIA	Côtes de Sambre et Meuse		Кот де Самбр е Мьоз
	Hagelandse wijn		Хагеладсе вен
	Haspengouwse Wijn		Хаспенхаусе вен
	Heuvellandse Wijn		Гевенладсе вен
	Vlaamse mousserende kwaliteitswijn		Влямс муссе ренде квалітетс вен
	Cremant de Wallonie		Креман де Вαллонi
	Vin mousseux de qualite de Wallonie		Вен муссе де калiте де Валлонi
	Vin de pays des Jardins de Wallonie		Вен де пєі де жардан де Валлонi
	Vlaamse landwijn		Вламсе лант вен
BUŁGARIA	Асеновград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Asenovgrad		Асеновград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Асеновград
	Брестник, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Brestnik		Брестник, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Брестнік
	Варна, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Varna		Варна, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Варна
	Велики Преслав, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Veliki Preslav		Велікі Преслав, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Велікі Преслав
	Видин, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Vidin		Відін, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Відін
	Враца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Vratsa		Враца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Враца
	Върбица, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Varbitsa		Вирбiца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Варбiца
	Долината на Струма, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Struma valley		Долiната на Струма, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Струма велей
	Драгоево, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Dragoevo		Драгоєво, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Драгоєво
	Евксиноград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Evksinograd		Євксiноград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Евксiноград
	Ивайловград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Ivaylovgrad		Iвайловград, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Iвайловград
	Карлово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Karlovo		Карлово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Карлово
	Карнобат, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Karnobat		Карнобат, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Карнобат
	Ловеч, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Lovech		Ловеч, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Ловеч
	Лозицa, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Lozitsa		Лозiцa, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Лозiцa
	Лом, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Lom		Лом, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Лом
	Любимец, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Lyubimets		Лю6імєц, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Любімец
	Лясковец, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Lyaskovets		Лясковец, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Лясковец
	Мелник, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Melnik		Мєлнік, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Мелнік
	Монтана, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Montana		Монтана, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Монтана
	Нова Загора, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Nova Zagora		Нова Загора, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Нова Загора
	Нови Пазар, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Novi Pazar		Нові Пазар, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Нові Пазар
	Ново село, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Novo selo		Ново село, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Ново село
	Оряховица, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Oryahovitsa		Оряховіца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Оряховіца
	Павликени, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Pavlikeni		Павлікені, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Павлікені
	Пазарджик, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Pazardjik		Пазарджік, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Пазарджік
	Перущица, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Perushtitsa		Перущіца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Перущіца
	Плевен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Pleven		Плевен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Плевен
	Пловдив, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Plovdiv		Пловдів, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Пловдів
	Поморие, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Pomorie		Поморіє, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Поморіє
	Русе, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Ruse		Русе, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Русе
	Сакар, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Sakar		Сакар, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Сакар
	Сандански, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Sandanski		Санданські, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Санданські
	Свищов, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Svishtov		Свіщов, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Свіщов
	Септември, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Septemvri		Септемврі, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Септемврі
	Славянци, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Slavyantsi		Славянці, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Славянці
	Сливен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Sliven		Слівен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Слівен
	Стамболово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Stambolovo		Стамболово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Стамболово
	Стара Загора, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Stara Zagora		Стара Загора, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Стара Загора
	Сунгурларе, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Sungurlare		Сунгурларе, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Сунгурларе
	Сухиндол, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Suhindol		СУХіндол, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Сухіндол
	Търговище, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Targovishte		Тирговіще, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Тарговiще
	Хан Крум, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Han Krum		Хан Крум, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Хан Крум
	Хасково, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Haskovo		Хасково, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Хасково
	Хисаря, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Hisarya		Хiсаря, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Хiсарiя
	Хърсово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Harsovo		Хирсово, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Харсаво
	Черноморски район, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Black Sea Region		Черноморскі район, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Блєк Сіі Ріджен
	Черноморски район, po której ewentualnie następuje określenie Южно Черноморие Nazwa równoznaczna: Southern Black Sea Coast		Черноморскі район, po której ewentualnie następuje określenie Южно Черноморіє Nazwa równoznaczna: Саузерн Блек Сіі Коуст
	Шивачево, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Shivachevo		Шівачево, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Шівачево
	Шумен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Shumen		Шумен, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Шумен
	Ямбол, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Yambol		Ямбол, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Ямбол
	Болярово		Болярово
	Дунавска равнина Nazwa równoznaczna: Danube Plain		Дунавска равнiна Nazwa równoznaczna: Данубе Плейн
	Тракийска низина Nazwa równoznaczna: Thracian Lowlands		Тракiйска Нiзiна Nazwa równoznaczna: Срасiан Лоулендс
REPUBLIKA CZESKA	Čechy, po której ewentualnie następuje określenie Litoměřická		Чехи, po której ewentualnie następuje określenie Лiтомнєржiцка
	Čechy, po której ewentualnie następuje określenie Mělnická		Чехи, po której ewentualnie następuje określenie Мнєлнiцка
	Morava, po której ewentualnie następuje określenie Mikulovská		Морава, po której ewentualnie następuje określenie Мiкуловска
	Morava, po której ewentualnie następuje określenie Slovácká		Морава, po której ewentualnie następuje określenie Словацка
	Morava, po której ewentualnie następuje określenie Velkopavlovická		Морава, po której ewentualnie następuje określenie Велкопавловiцка
	Morava, po której ewentualnie następuje określenie Znojemská		Морава, po której ewentualnie następuje określenie Зноємска
	České		Ческе
	Moravské		Моравске
NIEMCY	Ahr, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Ар, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Baden, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Баден, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Franken, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Франкен, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Hessische Bergstraße, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Гєссішє Берґштрассе, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Mittelrhein, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Міттельрайн, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Mosel-Saar-Ruwer, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Mosel		Мозель-Заар-Рувер, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Мозель
	Nahe, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Наге, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Pfalz, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Пфальц, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Rheingau, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Райнґау, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Rheinhessen, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Райнгессен, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Saale-Unstrut, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Заале-Унштрут, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Sachsen, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Заксен, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Württemberg, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Вюртемберг, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Ahrtaler		Аарталер
	Badischer		Бадiшер
	Bayerischer Bodensee		Баєрiшер Бодензе
	Mosel		Мозель
	Ruwer		Рувер
	Saar		Заар
	Main		Майн
	Mecklenburger		Мекленбурґер
	Mitteldeutscher		Міттельдойчер
	Nahegauer		Нагеґауер
	Pfälzer		Пфельцер
	Regensburger		Реґенсбурґер
	Rheinburgen		Райнбурґен
	Rheingauer		Райнґауер
	Rheinischer		Райнiшер
	Saarländischer		Заарлендiшер
	Sächsischer		ЗєксішєР
	Schwäbischer		Швебішер
	Starkenburger		Штаркенбурґер
	Taubertäler		Таубертелєр
	Brandenburger		Бранденбурґер
	Neckar		Некар
	Oberrhein		Оберрайн
	Rhein		Райн
	Rhein-Neckar		Райн-Некар
	Schleswig-Holsteinischer		Шлезвiґ-Гольштайнiшер
	Nürnberger Glühwein		Нюрнберґер ґлювайн
	Thüringer Glühwein		Тюрінґер ґлювайн
GRECJA	Αγχίαλος Nazwa równoznaczna: Anchialos		Анхiалос Nazwa równoznaczna: Анхiαлос
	Αμύνταιο Nazwa równoznaczna: Amynteo		Аміндєо Nazwa równoznaczna: Амінтео
	Αρχάνες Nazwa równoznaczna: Archanes		Арханес Nazwa równoznaczna: Арханес
	Γουμένισσα Nazwa równoznaczna: Goumenissa		Гуменісса Nazwa równoznaczna: Гуменісса
	Δαφνές Nazwa równoznaczna: Dafnes		Дафнес Nazwa równoznaczna: Дафнес
	Ζίτσα Nazwa równoznaczna: Zitsa		Зітца Nazwa równoznaczna: Зітца
	Λήμνος Nazwa równoznaczna: Lemnos		Лімнос Nazwa równoznaczna: Лемнос
	Μαντινεία Nazwa równoznaczna: Mantinia		Мантінія Nazwa równoznaczna: Мантінія
	Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας Nazwa równoznaczna: Mavrodaphne of Kefalonia		Мавродафні Кефаллінія Nazwa równoznaczna: Мавродафні оф Кефалонія
	Μαυροδάφνη Πατρών Nazwa równoznaczna: Mavrodaphne of Patras		Мавродафнi Патрон Nazwa równoznaczna: Мавродафнi оф Патрас
	Μεσενικόλα Nazwa równoznaczna: Messenikola		Месенiкола Nazwa równoznaczna: Мессенiкола
	Μοσχάτος Κεφαλληνίας Nazwa równoznaczna: Kefalonia Muscatel		Мосхатос Кефαллiнiяс Nazwa równoznaczna: Кефалонія Мускател
	Μοσχάτος Λήμνου Nazwa równoznaczna: Lemnos Muscatel		Мосхатос Лімну Nazwa równoznaczna: Лемнос Мускател
	Μοσχάτος Πατρών Nazwa równoznaczna: Patras Muscatel		Мосхатос Патрон Nazwa równoznaczna: Патрас Мускател
	Μοσχάτος Ρίου Πατρών Nazwa równoznaczna: Rio Patron Muscatel		Мoсхатос Ріо Патрон Nazwa równoznaczna: Ріо Патрон Мускател
	Μοσχάτος Ρόδου Nazwa równoznaczna: Rhodes Muscatel		Мoсхатос Роду Nazwa równoznaczna: Родес Мускател
	Νάουσα Nazwa równoznaczna: Naoussa		Науса Nazwa równoznaczna: Науса
	Νεμέα Nazwa równoznaczna: Nemea		Немеа Nazwa równoznaczna: Немеа
	Πάρος Nazwa równoznaczna: Paros		Парос Nazwa równoznaczna: Парос
	Πάτρα Nazwa równoznaczna: Patras		Патра Nazwa równoznaczna: Патра
	Πεζά Nazwa równoznaczna: Peza		Пеза Nazwa równoznaczna: Пеза
	Πλαγιές Μελίτωνα Nazwa równoznaczna: Cotes de Meliton		Плайєс Мелітона Nazwa równoznaczna: Слопес Мелітон
	Ραψάνη Nazwa równoznaczna: Rapsani		Рапсані Nazwa równoznaczna: Рапсані
	Ρόδος Nazwa równoznaczna: Rhodes		Родос Nazwa równoznaczna: Родес
	Ρομπόλα Κεφαλληνίας Nazwa równoznaczna: Rompola Kefalonia		Ромболя Кефальнiяс Nazwa równoznaczna: Ромпола Кефалонія
	Σάμος Nazwa równoznaczna: Samos		Самос Nazwa równoznaczna: Самос
	Σαντορίνη Nazwa równoznaczna: Santorini		Санторiнi Nazwa równoznaczna: Санторiнi
	Σητεία Nazwa równoznaczna: Sitia		Сітія Nazwa równoznaczna: Сітія
	Κω Nazwa równoznaczna: Κοs		Кос Nazwa równoznaczna: Кос
	Μαγνησία Nazwa równoznaczna: Magnissia		Магнісія Nazwa równoznaczna: Магнісія
	Αιγαίο Πέλαγος Nazwa równoznaczna: Aegean Sea		Егейо Пелягос Nazwa równoznaczna: Еджіан сіі
	Αττική Nazwa równoznaczna: Attiki		Аттікі Nazwa równoznaczna: Аттікі
	Αχαϊα Nazwa równoznaczna: Αchaia		Агайя Nazwa równoznaczna: Ачайя
	Βερντέα Ονομασία κατά παράδοση Ζακύνθου Nazwa równoznaczna: Verdea Onomasia kata paradosi Zakinthou		Вердеа Ономасія ката парадосі Закінсу Nazwa równoznaczna: Вердеа Ономасія ката парадосі Закінсу
	Ήπειρος Nazwa równoznaczna: Epirus		Шрос Nazwa równoznaczna: Еперос
	Ηράκλειο Nazwa równoznaczna: Heraklion		Iраклio Nazwa równoznaczna: Iраклioн
	Θεσσαλία Nazwa równoznaczna: Thessalia		Сесалia Nazwa równoznaczna: Сесалia
	Θήβα Nazwa równoznaczna: Thebes		φiва Nazwa równoznaczna: Себес
	Θράκη Nazwa równoznaczna: Thrace		Сракi Nazwa równoznaczna: Срейс
	Ίσμαρος Nazwa równoznaczna: Ismaros		Iсмарос Nazwa równoznaczna: Iсмарос
	Κάρυστος Nazwa równoznaczna: Karystos		Карiстос Nazwa równoznaczna: Карiстос
	Κόρινθος Nazwa równoznaczna: Korinthos		КоРІнсос Nazwa równoznaczna: Корінсос
	Κρήτη Nazwa równoznaczna: Crete		Кріті Nazwa równoznaczna: Кріті
	Λακωνία Nazwa równoznaczna: Lakonia		Лаконia Nazwa równoznaczna: Лаконia
	Μακεδονία Nazwa równoznaczna: Macedonia		Македонія Nazwa równoznaczna: Македонія
	Νέα Μεσήμβρια Nazwa równoznaczna: Nea Messimvria		Неа Месiмврia Nazwa równoznaczna: Неа Месiмврia
	Μεσσηνία Nazwa równoznaczna: Messinia		Мессiнia Nazwa równoznaczna: Мессiнia
	Μέτσοβο Nazwa równoznaczna: Metsovo		Мєстово Nazwa równoznaczna: Местово
	Μονεμβασία Nazwa równoznaczna: Monemvasia		Монемвасia Nazwa równoznaczna: Монемвасia
	Παιανία Nazwa równoznaczna: Peanea		Пеанia Nazwa równoznaczna: Пеанia
	Παλλήνη Nazwa równoznaczna: Pallini		Палліні Nazwa równoznaczna: Палліні
	Πελοπόννησος Nazwa równoznaczna: Peloponnese		Пєлоппонєсос Nazwa równoznaczna: Пєлоппонєс
	Ρετσίνα Αττικής, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Retsina of Attiki		Рецiна Аттікіс, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Реціна оф Аттікі
	Ρετσίνα Βοιωτίας, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Retsina of Viotia		Реціна Віотіас, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Реціна оф Віотіа
	Ρετσίνα Γιάλτρων (której ewentualnie towarzyszy Εύβοια) Nazwa równoznaczna: Retsina of Gialtra (której ewentualnie towarzyszy Evvia)		Реціна Iαльтрон (której ewentualnie towarzyszy Ев'я) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Джіальтра (której ewentualnie towarzyszy Ев'я)
	Ρετσίνα Ευβοίας, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Retsina of Evvia		Реціна Евіяс, której ewentualnie towarzyszy nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Реціна оф Ев'я
	Ρετσίνα Θηβών (której ewentualnie towarzyszy Βοιωτία) Nazwa równoznaczna: Retsina of Thebes (której ewentualnie towarzyszy Viotia)		Реціна Сівон (której ewentualnie towarzyszy Віотія) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Себес (której ewentualnie towarzyszy Віотія)
	Ρετσίνα Καρύστου (której ewentualnie towarzyszy Εύβοια) Nazwa równoznaczna: Retsina of Karystos (której ewentualnie towarzyszy Evvia)		Реціна Карісту (której ewentualnie towarzyszy Ев'я) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Карістос (której ewentualnie towarzyszy Ев'я)
	Ρετσίνα Κρωπίας lub Ρετσίνα Κορωπίου (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina z Kropia lub Retsina z Koropi, (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Кропіяс або Реціна Коропіу (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Кропія або Реціна оф Коропі (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Μαρκοπούλου (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Markopoulo (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Маркопoлo (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Маркопoлo (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Μεγάρων (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Megara (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Мегарон (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Мегара (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Μεσογείων (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Mesogia (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Рецiна Месогіон (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Месогіа (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Παιανίας 'or' Ρετσίνα Λιοπεσίου (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Peania 'or' Retsina of Liopesi (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Пеаніас 'or' Реціна Ліопесіу (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Пеаніа 'or' Реціна оф Ліопесі (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Παλλήνης (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Pallini (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Паллініс (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Палліні (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Πικερμίου (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Pikermi (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Пікерміу (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Пікермі (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Σπάτων (której ewentualnie towarzyszy Αττική) Nazwa równoznaczna: Retsina of Spata (której ewentualnie towarzyszy Attika)		Реціна Спатон (której ewentualnie towarzyszy Аттікі) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Спата (której ewentualnie towarzyszy Аттіка)
	Ρετσίνα Χαλκίδας (której ewentualnie towarzyszy Εύβοια) Nazwa równoznaczna: Retsina of Halkida (której ewentualnie towarzyszy Evvia)		Реціна Халькідас (której ewentualnie towarzyszy Ев'я) Nazwa równoznaczna: Реціна оф Халькіда (której ewentualnie towarzyszy Ев'я)
	Σύρος Nazwa równoznaczna: Syros		Сірос Nazwa równoznaczna: Сірос
	Άβδηρα Nazwa równoznaczna: Avdira		Афдiрa Nazwa równoznaczna: Афдiрa
	Άγιο Όρος Nazwa równoznaczna: Mount Athos / Holy Mountain		Айо Орас Nazwa równoznaczna: Моунт Єйсос / Холі Маунтін
	Αγορά Nazwa równoznaczna: Agora		Агора Nazwa równoznaczna: Агора
	Αδριανή Nazwa równoznaczna: Adriani		Адріані Nazwa równoznaczna: Адріані
	Ανάβυσσος Nazwa równoznaczna: Anavyssos		Анавiсос Nazwa równoznaczna: Анавiсос
	Αργολίδα Nazwa równoznaczna: Argolida		Арголiда Nazwa równoznaczna: Арголiда
	Αρκαδία Nazwa równoznaczna: Arkadia		Аркадiа Nazwa równoznaczna: Аркадiа
	Βελβεντός Nazwa równoznaczna: Velventos		Вельвендос Nazwa równoznaczna: Вельвендос
	Βίλιτσα Nazwa równoznaczna: Vilitsa		Вiлiца Nazwa równoznaczna: Вiлiца
	Γεράνεια Nazwa równoznaczna: Gerania		Єранїя Nazwa równoznaczna: Єранiя
	Γρεβενά Nazwa równoznaczna: Grevena		Гревена Nazwa równoznaczna: Гревена
	Δράμα Nazwa równoznaczna: Drama		Драма Nazwa równoznaczna: Драма
	Δωδεκάνησος Nazwa równoznaczna: Dodekanese		Додекансос Nazwa równoznaczna: Додеканес
	Επανομή Nazwa równoznaczna: Epanomi		Епаномi Nazwa równoznaczna: Епаномi
	Ηλεία Nazwa równoznaczna: Ilia		Iлiiйа Nazwa równoznaczna: Iлiiйа
	Ημαθία Nazwa równoznaczna: Imathia		Iмафiа Nazwa równoznaczna: Iмафiа
	Θαψανά Nazwa równoznaczna: Thapsana		Сапсанa Nazwa równoznaczna: Сапсанa
	Θεσσαλονίκη Nazwa równoznaczna: Thessaloniki		Сесαлонiкi Nazwa równoznaczna: Сесалонiкi
	Ικαρία Nazwa równoznaczna: Ikaria		Iкарiа Nazwa równoznaczna: Iкарiа
	Ίλιον Nazwa równoznaczna: Ilion		іліон Nazwa równoznaczna: Іліон
	Ιωάννινα Nazwa równoznaczna: loannina		Iоанiнa Nazwa równoznaczna: Iоанiнa
	Καρδίτσα Nazwa równoznaczna: Karditsa		Кардіца Nazwa równoznaczna: Кардіца
	Καστοριά Nazwa równoznaczna: Kastoria		Касторiяa Nazwa równoznaczna: Касторiяa
	Κέρκυρα Nazwa równoznaczna: Corfu		Керкіра Nazwa równoznaczna: Корфу
	Κίσαμος Nazwa równoznaczna: Kissamos		Кісамос Nazwa równoznaczna: Кісамос
	Κλημέντι Nazwa równoznaczna: Klimenti		Кліменті Nazwa równoznaczna: Кліменті
	Κοζάνη Nazwa równoznaczna: Kozani		Козані Nazwa równoznaczna: Козані
	Αταλάντη Nazwa równoznaczna: Atalanti		Аталанді Nazwa równoznaczna: Аталанді
	Κορωπί Nazwa równoznaczna: Koropi		Коропі Nazwa równoznaczna: Коропі
	Κρανιά Nazwa równoznaczna: Krania		Кранia Nazwa równoznaczna: Кранia
	Κραννώνα Nazwa równoznaczna: Krannona		Кранона Nazwa równoznaczna: Кранона
	Κυκλάδες Nazwa równoznaczna: Cyclades		Кіклядес Nazwa równoznaczna: Кіклядес
	Λασίθι Nazwa równoznaczna: Lasithi		ЛясіФі Nazwa równoznaczna: Лясіфі
	Λετρίνα Nazwa równoznaczna: Letrines		Лєтріна Nazwa równoznaczna: Лєтрінес
	Λευκάδας Nazwa równoznaczna: Lefkada		Лєфказас Nazwa równoznaczna: Лєфкада
	Ληλάντιο Πεδίο Nazwa równoznaczna: Lilantio Pedio		Ліляндіо Педіо Nazwa równoznaczna: Ліляндіо Педіо
	Μαντζαβινάτα Nazwa równoznaczna: Mantzavinata		Мандзавіната Nazwa równoznaczna: Мандзавіната
	Μαρκόπουλο Nazwa równoznaczna: Markopoulo		Маркопульо Nazwa równoznaczna: Маркопульо
	Μαρτίνο Nazwa równoznaczna: Μartino		Мартіно Nazwa równoznaczna: Мартіно
	Μεταξάτα Nazwa równoznaczna: Metaxata		Метаксата Nazwa równoznaczna: Метаксата
	Μετέωρα Nazwa równoznaczna: Meteora		Метеора Nazwa równoznaczna: Метеора
	Οπούντια Λοκρίδος Nazwa równoznaczna: Opountia Lokridos		Опундія Льокрідос Nazwa równoznaczna: Опундія Льокрідос
	Παγγαίο Nazwa równoznaczna: Paggaio		Паґео Nazwa równoznaczna: Паґео
	Παρνασσός Nazwa równoznaczna: Parnasos		Парнасос Nazwa równoznaczna: Парнасос
	Πέλλα Nazwa równoznaczna: Pella		Пелля Nazwa równoznaczna: Пелля
	Πιερία Nazwa równoznaczna: Pieria		Пієрія Nazwa równoznaczna: Пієрія
	Πισάτιδα Nazwa równoznaczna: Pisatis		Пiсатiда Nazwa równoznaczna: Писатис
	Πλαγίες Αιγιαλείας Nazwa równoznaczna: Slopes Egialias		Плейес Еяліяс Nazwa równoznaczna: Слопес Iджiелiас
	Πλαγιές Αμπέλου Nazwa równoznaczna: Slopes Ambelos		Плейес Амбелю Nazwa równoznaczna: Слопес Амбелос
	Πλαγιές Βερτίσκου Nazwa równoznaczna: Slopes Vertiskos		Плейес Вертіску Nazwa równoznaczna: Слопес Вертіскос
	Πλαγιές του Αίνου Nazwa równoznaczna: Slopes of Enos		Плейесту Ену Nazwa równoznaczna: Слопес оф Енос
	Κιθαιρώνας Nazwa równoznaczna: Kitherona		Кiсеронас Nazwa równoznaczna: Кiсерона
	Κνημίδα Nazwa równoznaczna: Knimida		Кнiмiда Nazwa równoznaczna: Кнiмiда
	Πλαγιές Πάρνηθας Nazwa równoznaczna: Slopes Parnitha		Плейес Парнітас Nazwa równoznaczna: Слопес Парніта
	Πλαγιές Πεντελικού Nazwa równoznaczna: Slopes Pendeliko		Плейес Пєндєліку Nazwa równoznaczna: Слопес Пенделіко
	Πλαγιές Πετρωτού Nazwa równoznaczna: Slopes Petroto		Плейес Петроту Nazwa równoznaczna: Слопес Петрото
	Πυλία Nazwa równoznaczna: Pylia		Піліа Nazwa równoznaczna: Піліа
	Ριτσώνα Nazwa równoznaczna: Ritsona		Ріцона Nazwa równoznaczna: Ріцона
	Σέρρες Nazwa równoznaczna: Serres		Серес Nazwa równoznaczna: Серес
	Σιάτιστα Nazwa równoznaczna: Siatista		Сіатіста Nazwa równoznaczna: Сіатіста
	Σιθωνία Nazwa równoznaczna: Sithonia		Сiсонiа Nazwa równoznaczna: Сiсонiа
	Σπάτα Nazwa równoznaczna: Spata		Спата Nazwa równoznaczna: Спата
	Στερεά Ελλάδα Nazwa równoznaczna: Sterea Ellada		Стереа Еляда Nazwa równoznaczna: Стереа Еляда
	Τεγέα Nazwa równoznaczna: Tegea		Тейа Nazwa równoznaczna: Тейа
	Τριφυλία Nazwa równoznaczna: Trifilia		ТРіФілія Nazwa równoznaczna: Тріфілія
	Τύρναβος Nazwa równoznaczna: Tyrnavos		Тірнавос Nazwa równoznaczna: Тірнавос
	Φλώρινα Nazwa równoznaczna: Florina		Фльоріна Nazwa równoznaczna: Фльоріна
	Χαλικούνα Nazwa równoznaczna: Halikouna		Халікуна Nazwa równoznaczna: Халікуна
	Χαλκιδική Nazwa równoznaczna: Halkidiki		Халькідікі Nazwa równoznaczna: Халькідікі
FRANCJA	Ajaccio		Ажаксіо
	Aloxe-Corton		Алокс-Кортон
	Alsace, po której ewentualnie następuje nazwa odmiany winorośli lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Vin d'Alsace		Ельзас, po której ewentualnie następuje nazwa odmiany winorośli lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Nazwa równoznaczna: Вен д'Ельзас
	Alsace Grand Cru, po której następuje Altenberg de Bergbieten		Ельзас Гран Крю, po której następuje Альтенберг де Бергбітен
	Alsace Grand Cru, po której następuje Altenberg de Bergheim		Ельзас Гран Крю, po której następuje Альтенберг де Бергхайм
	Alsace Grand Cru, po której następuje Altenberg de Wolxheim		Ельзас Гран Крю, po której następuje Альтенберг де Фолксхайм
	Alsace Grand Cru, po której następuje Brand		Ельзас Гран Крю, po której następuje Бранд
	Alsace Grand Cru, po której następuje Bruderthal		Ельзас Гран Крю, po której następuje Брудерталь
	Alsace Grand Cru, po której następuje Eichberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Ейшберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Engelberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Енгельберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Flori- mont		Ельзас Гран Крю, po której następuje Флорімон
	Alsace Grand Cru, po której następuje Frankstein		Ельзас Гран Крю, po której następuje Франкштейн
	Alsace Grand Cru, po której następuje Froehn		Ельзас Гран Крю, po której następuje Фроенн
	Alsace Grand Cru, po której następuje Furstentum		Ельзас Гран Крю, po której następuje Фюрстентум
	Alsace Grand Cru, po której następuje Geisberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Гейсберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Gloec- kelberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Глокельберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Goldert		Ельзас Гран Крю, po której następuje Голдерт
	Alsace Grand Cru, po której następuje Hatschbourg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Хатчбург
	Alsace Grand Cru, po której następuje Hengst		Ельзас Гран Крю, po której następuje Хенгст
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kanzlerberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Канцлерберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kastelberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Кастельберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kessler		Ельзас Гран Крю, po której następuje Кесслер
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kirchberg de Barr		Ельзас Гран Крю, po której następuje Кіршберг де Барр
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kirchberg de Ribeauvillé		Ельзас Гран Крю, po której następuje Кіршберг де Рібовілле
	Alsace Grand Cru, po której następuje Kitterlé		Ельзас Гран Крю, po której następuje Кіттерле
	Alsace Grand Cru, po której następuje Mambourg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Мамбург
	Alsace Grand Cru, po której następuje Mandelberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Мандельберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Marckrain		Ельзас Гран Крю, po której następuje Маркрен
	Alsace Grand Cru, po której następuje Moenchberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Моеншберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Muenchberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Мюєнш6єрг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Ollwiller		Ельзас Гран Крю, po której następuje Олвілль
	Alsace Grand Cru, po której następuje Osterberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Остерберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Pfersig- berg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Пферсігстберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Pfingstberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Пфінгстберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Praela- tenberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Праелятенберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Rangen		Ельзас Гран Крю, po której następuje Ранген
	Alsace Grand Cru, po której następuje Saering		Ельзас Гран Крю, po której następuje Саерiнг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Schlossberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Шлоссберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Schoe- nenbourg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Шоненбург
	Alsace Grand Cru, po której następuje Sommerberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Соммерберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Sonnenglanz		Ельзас Гран Крю, po której następuje Сонненглянтц
	Alsace Grand Cru, po której następuje Spiegel		Ельзас Гран Крю, po której następuje Шпігєль
	Alsace Grand Cru, po której następuje Sporen		Ельзас Гран Крю, po której następuje Шпорен
	Alsace Grand Cru, po której następuje Steinen		Ельзас Гран Крю, po której następuje Штейнен
	Alsace Grand Cru, po której następuje Stein- grubler		Ельзас Гран Крю, po której następuje Штейнгрублер
	Alsace Grand Cru, po której następuje Steinklotz		Ельзас Гран Крю, po której następuje Штейнклотц
	Alsace Grand Cru, po której następuje Vorbo- urg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Форбург
	Alsace Grand Cru, po której następuje Wiebelsberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Вібельсберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Wineck- Schlossberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Вінек- Шлоссберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Winzenberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Вінценберг
	Alsace Grand Cru, po której następuje Zinn- koepflé		Ельзас Гран Крю, po której następuje Ціннкоппфль
	Alsace Grand Cru, po której następuje Zotzenberg		Ельзас Гран Крю, po której następuje Зотценберг
	Alsace Grand Cru, poprzedzona określeniem Rosacker		Ельзас Гран Крю poprzedzona określeniem Розаккер
	Anjou, po której ewentualnie następuje Val de Loire, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux" ewentualnie poprzedzone określeniem "Rosé"		Анжу, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" ewentualnie poprzedzone określeniem "Розе"
	Anjou Coteaux de la Loire, po której ewentualnie następuje określenie Val de Loire		Анжу Кото де ля Луар, po której ewentualnie następuje określenie Валь де Луар
	Anjou Villages, po której ewentualnie następuje określenie Val de Loire		Анжу Вілляж, po której ewentualnie następuje określenie Валь де Луар
	Anjou-Villages Brissac, po której ewentualnie następuje określenie Val de Loire		Анжу-Вілляж Бріссак, po której ewentualnie następuje określenie Валь де Луар
	Arbois, po której ewentualnie następuje Pupil- lin, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Арбуа po której ewentualnie następuje Пюпійєн, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	Auxey-Duresses, po której ewentualnie następuje "Côte de Beaune" lub "Côte de Beaune- Villages"		Оксе-Дюресс, po której ewentualnie następuje "Кот дьо Бон" lub "Кот дьо Бон-Вілляж"
	Bandol Nazwa równoznaczna: Vin de Bandol		Бандоль Nazwa równoznaczna: Вен де Бандоль
	Banyuls, po której ewentualnie następuje określenie "Grand Cru" lub "Rancio"		Баніульс, po której ewentualnie następuje określenie "Гран Крю" lub "Рансіо"
	Barsac		Барсак
	Bâtard-Montrachet		Батар-Монраше
	Béarn, po której ewentualnie następuje określenie Bellocq		Беарн, po której ewentualnie następuje określenie Беллок
	Beaujolais, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "Villages", po którym ewentualnie następuje określenie "Supérieur"		Божоле, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "Вілляж", po którym ewentualnie następuje określenie "Сюперіор"
	Beaune		Бон
	Bellet Nazwa równoznaczna: Vin de Bellet		Белле Nazwa równoznaczna: Вен де Белле
	Bergerac, po której ewentualnie następuje określenie "sec"		Бержерак, po której ewentualnie następuje określenie "сек"
	Bienvenues-Bâtard-Montrachet		Бієнвеню-Батар-Монраше
	Blagny, po której ewentualnie następuje określenie Côte de Beaune / Côte de Beaune-Villa- ges		Бляньї, po której ewentualnie następuje określenie Кот де Бон / Кот де Бон-Вілляж
	Blanquette de Limoux		Блянкетт де Ліму
	Blanquette méthode ancestrale		Блянкетт метод ансестраль
	Blaye		Бляйє
	Bonnes-mares		Бонн-мар
	Bonnezeaux, po której ewentualnie następuje określenie Val de Loire		Боннезо, po której ewentualnie następuje określenie Валь де Луар
	Bordeaux, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé", "Mousseux" lub "supérieur"		Бордо, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет", "Розе", "Муссьо" lub "Сюперіор"
	Bordeaux Côtes de Francs		Бордо Кот де Франк
	Bordeaux Haut-Benauge		Бордо О-Бенож
	Bourg Nazwa równoznaczna: Côtes de Bourg / Bourgeais		Бур Nazwa równoznaczna: Кот де Бур / Бурже
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Chitry		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Шітрі
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Côte Chalonnaise		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Кот Шалоннез
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Côte Saint-Jacques		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Кот Сен-Жак
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Côtes d'Auxerre		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Кот д'Оксерр
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Côtes du Couchois		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Кот дю Кушуа
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Coulanges-la-Vineuse		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Куланж-ля-Венез
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Épineuil		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Епінєй
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Hautes Côtes de Beaune		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej От Кот де Бон
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Hautes Côtes de Nuits		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет", "Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej От Кот де Нюї
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej La Chapelle NotreDame		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Ля Шапель Нотр-Дам
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Le Chapitre		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Ле Шапітр
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Montrecul / Montre-cul / En Montre-Cul		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Монтркю / Монтр-кю / Ан Монтр-Кю
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Vézelay		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет","Розе" lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej Везелей
	Bourgogne, po której ewentualnie następuje określenie "Clairet", "Rosé", "ordinaire" lub "grand ordinaire"		Бургонь, po której ewentualnie następuje określenie "Кларет", "Розе", "opgiHep" lub "ґран opgiHep"
	Bourgogne aligoté		Бургонь аліготе
	Bourgogne passe-tout-grains		Бургонь пасс-ту-грен
	Bourgueil		Бургей
	Bouzeron		Бузерон
	Brouilly		Бруйї
	Bugey, po której ewentualnie następuje Cerdon, ewentualnie poprzedzona określeniem "Vins du", "Mousseux du", "Pétillant" lub "Roussette du" lub po której ewentualnie następuje określenie "Mousseux" lub "Pétillant", po którym ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Бюжей, po której ewentualnie następuje Сердон, ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен дю", "Муссьо дю", "Пєтійян" lub "Руссетт дю" lub po której ewentualnie następuje określenie "Муссьо" lub "Петійян" po którym ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Buzet		Бюзе
	Cabardès		Кабардес
	Cabernet d'Anjou, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Каберне d'Анжу, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Cabernet de Saumur, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Каберне де Сомюр, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Cadillac		Кадійяк
	Cahors		Каор
	Cassis		Кассіс
	Cérons		Серон
	Chablis, po której ewentualnie następuje Beauroy, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Боруа, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Berdiot, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Бердіо, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Beugnons		Шаблі, po której ewentualnie następuje Беньон
	Chablis, po której ewentualnie następuje Butteaux, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Бютто, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Chapelot, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Шапело, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Chatains, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Шатен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Chaume de Talvat, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблi, po której ewentualnie następuje Шом де Тальва, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Bréchain, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі po której ewentualnie następuje Кот де Брешен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Cuissy		Шаблі po której ewentualnie następuje Кот де Кюїссі
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Fontenay, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі po której ewentualnie następuje Кот де Фонтеней, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Jouan, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Кот де Жуан, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Léchet, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Кот де Леше, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Savant, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Кот де Саван, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte de Vaubarousse, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Кот де Вобарусс, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Côte des Prés Girots, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Кот де Пре Жіро, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Forêts, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Форе, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Four- chaume, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Фуршом, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje L'Homme mort, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Л'Омм мор, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Les Beauregards, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Ле Бореґар, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Les Épinottes, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Лез Епінотт, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Les Fourneaux, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Ле Фурно, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Les Lys, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблi, po której ewentualnie następuje Ле Ліс, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Méli- nots, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Меліно, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Mont de Milieu, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Мон де Мілійо, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Montée de Tonnerre		Шаблі, po której ewentualnie następuje Монте де Тоннер
	Chablis, po której ewentualnie następuje Montmains, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Монмен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Morein, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Морен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Pied d'Aloup, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje П'є д'Алуп, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Roncières, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Ронсьєр, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Sécher, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Сеше, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Troesmes, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Троесм, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vail- lons, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Ваййон, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vau de Vey, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Во де Вей, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vau Ligneau, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Во Ліньо, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vaucoupin, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Вокупен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vaugiraut, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Вожіро, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vaulorent, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Волоран, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vaupulent, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблі, po której ewentualnie następuje Вопюлен, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vaux- Ragons, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблi, po której ewentualnie następuje Во- Раґон, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis, po której ewentualnie następuje Vosgros, po której ewentualnie następuje określenie "premier cru"		Шаблi, po której ewentualnie następuje Воґро, po której ewentualnie następuje określenie "премьє крю"
	Chablis		Шаблi
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Blanchot		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje Бланшо
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Bougros		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje Буґро
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Grenouilles		Шаблi Ґран Крю, po której ewentualnie następuje Ґренуй
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Les Clos		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje Ле Кло
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Preuses		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje През
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Valmur		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje Вальмюр
	Chablis grand cru, po której ewentualnie następuje Vaudésir		Шаблi Гран Крю, po której ewentualnie następuje Водєзір
	Chambertin		Шамбертен
	Chambertin-Clos-de-Bèze		Шамбертен -Кло-де-Без
	Chambolle-Musigny		Шамболь-Мюзіньї
	Champagne		Шампань
	Chapelle-Chambertin		Шапель - Шамбертен
	Charlemagne		Шарлемань
	Charmes-Chambertin		Шарм-Шамбертен
	Chassagne-Montrachet, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune / Côtes de Beaune- Villages		Шассань-Монраше, po której ewentualnie następuje Кот де Бон / Кот де Бон-Вілляж
	Château Grillet		Шато Ґрійє
	Château-Chalon		Шато-Шалон
	Châteaumeillant		Шатомейян
	Châteauneuf-du-Pape		Шато-неф-дю-Пап
	Châtillon-en-Diois		Шатiйон-ан-Дiуа
	Chaume - Premier Cru des coteaux du Layon		Шом - Премьє Крю де Кото дю Лейон
	Chenas		Шена
	Chevalier-Montrachet		Шевальє-Монраше
	Cheverny		Шеверні
	Chinon		Шінон
	Chiroubles		ШіРУ6ль
	Chorey-les-Beaune, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune / Côte de Beaune- Villages		Шорей-ле-Бон, po której ewentualnie następuje Кот де Бон / Кот де Бон-Вілляж
	Clairette de Bellegarde		Клерет де Бельґард
	Clairette de Die		Клерет де Ді
	Clairette du Languedoc, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Клерет де Ланґедок, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Clos de la Roche		Кло де ля Рош
	Clos de Tart		Кло де Тар
	Clos de Vougeot		Кло де Вужо
	Clos des Lambrays		Кло де Лямбре
	Clos Saint-Denis		Кло Сен-Дені
	Collioure		Колліур
	Condrieu		Кондрійо
	Corbières		Корбьєр
	Cornas		Корнас
	Corse, po której ewentualnie następuje Calvi ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс, po której ewentualnie następuje Кальві ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corse, po której ewentualnie następuje Coteaux du Cap Corse ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс, po której ewentualnie następuje Кото дю Cap Корс ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corse, po której ewentualnie następuje Figari ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс, po której ewentualnie następuje Фіґарі ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corse, po której ewentualnie następuje PortoVecchio ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс, po której ewentualnie następuje Порто- Веккіо ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corse, po której ewentualnie następuje Sartène ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс, po której ewentualnie następuje Сартен ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corse ewentualnie poprzedzona określeniem "Vin de"		Корс ewentualnie poprzedzona określeniem "Вен де"
	Corton		Кортон
	Corton-Charlemagne		Кортон-Шарлемань
	Costières de Nîmes		Костьєр де Нім
	Côte de Beaune poprzedzona nazwą mniejszej jednostki geograficznej		Кот де Бон poprzedzona nazwą mniejszej jednostki geograficznej
	Côte de Beaune-Villages		Кот де Бон-Вілляж
	Côte de Brouilly		Кот де Бруйї
	Côte de Nuits-villages		Кот де Нюї-Вілляж
	Côte roannaise		Кот роанез
	Côte Rôtie		Кот Роті
	Coteaux champenois, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кото шампенуа, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Coteaux d'Aix-en-Provence		Кото д Екс-ан-Прованс
	Coteaux d'Ancenis, po której następuje nazwa odmiany winorośli		Кото д'Ансені, po której następuje nazwa odmiany winorośli
	Coteaux de Die		Кото де Ді
	Coteaux de l'Aubance, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кото де л'Обанс, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Coteaux de Pierrevert		Кото де Пьєрвер
	Coteaux de Saumur, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кото де Сомюр, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Coteaux du Giennois		Кото дю Жьєннуа
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Cabrières		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Кабрієр
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Coteaux de la Méjanelle / La Méja- nelle		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Кото де ля Межанель / Ля Межанель
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Coteaux de Saint-Christol '/ Saint- Christol		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Кото де Сен-Крістоль '/ Сен-Крістоль
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Coteaux de Vérargues / Vérargues		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Кото де Верарґ / Верарґ
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Grès de Montpellier		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Ґре де Монпельє
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje La Clape		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Ля Кляп
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Montpeyroux		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Монперу
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Pic-Saint-Loup		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Пік-Сєн-Лу
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Quatourze		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Катурз
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Saint-Drézéry		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Сен-Дрезері
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Saint-Georges-d'Orques		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Сен-Жорж-д'Орк
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Saint-Saturnin		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Сен-Сатурнен
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Coteaux du Languedoc, po której ewentualnie następuje Picpoul-de-Pinet		Кото дю Ланґедок, po której ewentualnie następuje Пікпуль-де-Піне
	Coteaux du Layon, po której ewentualnie następuje Val de Loire, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кото дю Лейон, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Coteaux du Layon Chaume, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кото дю Лейон Шом, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Coteaux du Loir, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кото дю Луар, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Coteaux du Lyonnais		Кото дю Ліонне
	Coteaux du Quercy		Кото дю Керсі
	Coteaux du Tricastin		Кото дю Трікастен
	Coteaux du Vendômois, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кото дю Вандомуа, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Coteaux varois		Кото варуа
	Côtes Canon Fronsac Nazwa równoznaczna: Canon Fronsac		Кот Канон Фронсак Nazwa równoznaczna: Канон Фронсак
	Côtes d'Auvergne, po której ewentualnie następuje Boudes		Кот д'Овернь, po której ewentualnie następuje Буд
	Côtes d'Auvergne, po której ewentualnie następuje Chanturgue		Кот д'Овернь, po której ewentualnie następuje Шантюрґ
	Côtes d'Auvergne, po której ewentualnie następuje Châteaugay		Кот д'Овернь, po której ewentualnie następuje Шатоґе
	Côtes d'Auvergne, po której ewentualnie następuje Corent		Кот д'Овернь, po której ewentualnie następuje Корен
	Côtes d'Auvergne, po której ewentualnie następuje Madargue		Кот д'Овернь, po której ewentualnie następuje Мадарґ
	Côtes de Bergerac		Кот де Бержерак
	Côtes de Blaye		Кот де Бляй
	Côtes de Bordeaux Saint-Macaire		Кот де Бордо Сен-Макер
	Côtes de Castillon		Кот де Кастiйон
	Côtes de Duras		Кот де Дюра
	Côtes de Millau		Кот де Мійо
	Côtes de Montravel		Кот де Монравель
	Côtes de Provence		Кот де Прованс
	Côtes de Saint-Mont		Кот де Сен-Мон
	Côtes de Toul		Кот де Туль
	Côtes du Brulhois		Кот дю Брюлуа
	Côtes du Forez		Кот дю Форез
	Côtes du Jura, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Кот дю Жюра, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	Côtes du Lubéron		Кот дю Люберон
	Côtes du Marmandais		Кот дю Марманде
	Côtes du Rhône		Кот дю Рон
	Côtes du Roussillon		Кот дю Русійон
	Côtes du Roussillon Villages, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кот дю PyciüoH Вілляж, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Côtes du Ventoux		Кот дю Ванту
	Côtes du Vivarais		Кот дю Віваре
	Cour-Cheverny, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кур-Шеверні, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Crémant d'Alsace		Креман д'Ельзас
	Crémant de Bordeaux		Креман де Бордо
	Crémant de Bourgogne		Креман де Бурґонь
	Crémant de Die		Креман де Ді
	Crémant de Limoux		Креман де Ліму
	Crémant de Loire		Креман де Луар
	Crémant du Jura		Креман дю Жюра
	Crépy		Крепі
	Criots-Bâtard-Montrachet		Кріо-Батар-Монраше
	Crozes-Hermitage Nazwa równoznaczna: Crozes-Ermitage		Кроз-Ермітаж Equivale nt term: Кроз-Ермітаж
	Échezeaux		Ешезо
	Entre-Deux-Mers		Антр-де-Мер
	Entre-Deux-Mers-Haut-Benauge		Антр-де-Мер -О-Бенож
	Faugères		Фожер
	Fiefs Vendéens, po której ewentualnie następuje Brem		Фьєф Вандеен, po której ewentualnie następuje Брем
	Fiefs Vendéens, po której ewentualnie następuje Mareuil		Фьєф Вандеен, po której ewentualnie następuje Марей
	Fiefs Vendéens, po której ewentualnie następuje Pissotte		Фьєф Вандеен, po której ewentualnie następuje Піссотт
	Fiefs Vendéens, po której ewentualnie następuje Vix		Фьєф Вандеен, po której ewentualnie następuje Вікс
	Fitou		Фіту
	Fixin		Фіксєн
	Fleurie		ФлєРІ
	Floc de Gascogne		флок де Ґасконь
	Fronsac		Фронзак
	Frontignan ewentualnie poprzedzona określeniem "Muscat de" lub "Vin de"'		Фронтіньян ewentualnie poprzedzona określeniem "Муска де" lub "Вен де"
	Gaillac, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Ґайяк, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	Gaillac premières côtes		Ґайяк прем'єр Кот
	Gevrey-Chambertin		Жевре-Шамбертен
	Gigondas		Жіґондас
	Givry		Жіврі
	Grand Roussillon, po której ewentualnie następuje "Rancio"		Ґран Русійон, po której ewentualnie następuje "Рансіо"
	Grand-Échezeaux		Ґран-Ешезо
	Graves, po której ewentualnie następuje określenie "supérieures"		Ґрав, po której ewentualnie następuje określenie "Сюперіор"
	Graves de Vayres		Ґрав де Вейр
	Griotte-Chambertin		Ґріот-Шамбертен
	Gros plant du Pays nantais		Ґро пля дю Пеї Нанте
	Haut-Médoc		О-Медок
	Haut-Montravel		О-Монравель
	Haut-Poitou		О-Пуату
	Hermitage Nazwa równoznaczna: l'Hermitage / Ermitage / l'Ermitage		Ермітаж Nazwa równoznaczna: л'Ермітаж / Ермітаж / л'Ермітаж
	Irancy		Iрансi
	Irouléguy		ІРУЛєґі
	Jasnières, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Жаньєр, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Juliénas		Жюлієнас
	Jurançon, po której ewentualnie następuje określenie "sec"		Жюрансон, po której ewentualnie następuje określenie "сек"
	L'Etoile, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Л'Етуаль, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	La Grande Rue		Ля Ґранд Рю
	Ladoix, po której ewentualnie następuje określenie "Côte de Beaune" lub "Côte de Beaune- Villages"		Лядуа, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Lalande de Pomerol		Лялянд де Помероль
	Latricières-Chambertin		Лятрісьєр-Шамбертен
	Les Baux de Provence		Ле Бо де Прованс
	Limoux		Ліму
	Lirac		Лірак
	Listrac-Médoc		Лістрак-Медок
	Loupiac		Лупіак
	Lussac-Saint-Émilion		Люссак-Сeнт-Емiльйон
	Mâcon, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "Supérieur" lub "Villages" Nazwa równoznaczna: Pinot-Chardonnay- Mâcon		Макон, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "Сюперіор" lub "Вілляж" Nazwa równoznaczna: Піно-Шардонне-Макон
	Macvin du Jura		Maквен дю Жюра
	Madiran		Maдiран
	Maranges, po której ewentualnie następuje Clos de la Boutière		Маранж, po której ewentualnie następuje Кло де ля Бутьєр
	Maranges, po której ewentualnie następuje La Croix Moines		Маранж, po której ewentualnie następuje Ля Круа Муан
	Maranges, po której ewentualnie następuje La Fussière		Маранж, po której ewentualnie następuje Ля Фюссьєр
	Maranges, po której ewentualnie następuje Le Clos des Loyères		Маранж, po której ewentualnie następuje Ле Кло де Луайєр
	Maranges, po której ewentualnie następuje Le Clos des Rois		Маранж, po której ewentualnie następuje Ле Кло де Руа
	Maranges, po której ewentualnie następuje Les Clos Roussots		Маранж, po której ewentualnie następuje Ле Кло Руссо
	Maranges, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Маранж, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Maranges, po której ewentualnie następuje określenie "Côte de Beaune" lub "Côte de Beaune-Villages"		Маранж, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Marcillac		Марсiйяк
	Margaux		Марґо
	Marsannay, po której ewentualnie następuje "rosé"		Марсанне, po której ewentualnie następuje "розе"
	Maury, po której ewentualnie następuje "Rancio"		Морі, po której ewentualnie następuje "Рансіо"
	Mazis-Chambertin		Мазі-Шамбертен
	Mazoyères-Chambertin		Мазойєр-Шамбертен
	Médoc		Медок
	Menetou-Salon, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Менету-Салон, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Mercurey		Меркюрей
	Meursault, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune-Villages		Мерсо, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Minervois		Мінервуа
	Minervois-La-Livinière		Мінервуа -Ля-Лівіньєр
	Monbazillac		Монбазіяк
	Montagne Saint-Émilion		Монтань Сєнт-Емільйон
	Montagny		Монтаньї
	Monthélie, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune-Villages		Монтелі, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Montlouis-sur-Loire, po której ewentualnie następuje Val de Loire, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux" lub "pétillant"		Монлуї-сюр-Луар, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" lub "петійян"
	Montrachet		Монраше
	Montravel		Монравель
	Morey-Saint-Denis		Морей-Сен-Дені
	Morgon		Морґон
	Moselle		Мозель
	Moulin-à-Vent		Мулен-а-Ван
	Moulis Nazwa równoznaczna: Moulis-en-Médoc		Мулі Nazwa równoznaczna: Мулі-ан-Медок
	Muscadet, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Мюскаде, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Muscadet-Coteaux de la Loire, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Мюскаде-Кото де ля Луар, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Muscadet-Côtes de Grandlieu, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Мюскаде-Кот де Ґран-Льє, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Muscadet-Sèvre et Maine, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Мюскаде-Севр е Мен, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Muscat de Beaumes-de-Venise		Муска де Бом-де-Веніз
	Muscat de Lunel		Муска де Люнель
	Muscat de Mireval		Муска де Міреваль
	Muscat de Saint-Jean-de-Minvervois		Муска де Сен-Жан-де-Мінервуа
	Muscat du Cap Corse		Муска дю Cap Корс
	Musigny		Мюзіньї
	Néac		Неак
	Nuits Nazwa równoznaczna: Nuits-Saint-Georges		Нюї Nazwa równoznaczna: Нюї-Сен-Жорж
	Orléans, po której ewentualnie następuje Cléry		Орлеан, po której ewentualnie następuje Клері
	Pacherenc du Vic-Bilh, po której ewentualnie następuje określenie "sec"		Пашеренк дю Вік Біль, po której ewentualnie następuje określenie "сек"
	Palette		Палетт
	Patrimonio		Патрімоніо
	Pauillac		Пойяк
	Pécharmant		Пешарман
	Pernand-Vergelesses, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune- Villages		Пернан-Вержелес, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон- Вілляж"
	Pessac-Léognan		Пессак-Леоньян
	Petit Chablis, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Петі Шаблі, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Pineau des Charentes Nazwa równoznaczna: Pineau Charentais		Піно де Шарант Nazwa równoznaczna: Піно Шаранте
	Pomerol		Помроль
	Pommard		Поммар
	Pouilly-Fuissé		Пуйї-фюїссе
	Pouilly-Loché		Пуйї -Лоше
	Pouilly-sur-Loire, po której ewentualnie następuje Val de Loire Nazwa równoznaczna: Blanc Fumé de Pouilly / Pouilly-Fumé		Пуйї -сюр-Луар, po której ewentualnie następuje Валь де Луар Nazwa równoznaczna: Блан Фюме де Пуйї / Пуйї -Фюме
	Pouilly-Vinzelles		Пуйї -Вензель
	Premières Côtes de Blaye		Прем'єр Кот де Бляй
	Premières Côtes de Bordeaux, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Прем'єр Кот де Бордо, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Puisseguin-Saint-Emilion		Пюїссєгєн-Сєнт-Емільйон
	Puligny-Montrachet, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune- Villages		Пюліньї-Монраше, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон- Вілляж"
	Quarts de Chaume, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кар де Шом, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Quincy, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Кансі, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Rasteau, po której ewentualnie następuje "Rancio"		Расто, po której ewentualnie następuje "Рансіо"
	Régnié		Реньє
	Reuilly, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Рейї, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Richebourg		Рішбур
	Rivesaltes, po której ewentualnie następuje określenie "Rancio" ewentualnie poprzedzone określeniem "Muscat"		Рівезальт, po której ewentualnie następuje określenie "Рансіо" ewentualnie poprzedzone określeniem "Муска"
	Romanée (La)		Романе (Ля)
	Romanée Contie		Романе Конті
	Romanée Saint-Vivant		Романе Сен-Віван
	Rosé de Loire, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Розе де Луар, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Rosé des Riceys		Розе де Pice
	Rosette		Розет
	Roussette de Savoie, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Руссет де Савуа, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Ruchottes-Chambertin		Рюшот-Шамбертен
	Rully		Рюллі
	Saint-Amour		Сент-Амур
	Saint-Aubin, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune-Villages		Сент-Обен, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Saint-Bris		Сен-Брі
	Saint-Chinian		Сен-Шіньян
	Saint-Émilion		Сент-Емільйон
	Saint-Émilion Grand Cru		Сент-Емільйон Ґран Крю
	Saint-Estèphe		Сент-Естеф
	Saint-Georges-Saint-Émilion		Сен-Жорж-Сент-Емільйон
	Saint-Joseph		Сен-Жозеф
	Saint-Julien		Сен-Жюльєн
	Saint-Nicolas-de-Bourgueil, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Сен-Ніколя-де-Бурґей, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Saint-Péray, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Сен-Пере, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	Saint-Pourçain		Сен-Пурсен
	Saint-Romain, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune-Villages		Сен-Ромен, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Saint-Véran		Сен-Веран
	Sainte-Croix du Mont		Сент-Круа дю Мон
	Sainte-Foy Bordeaux		Сент-Фуа Бордо
	Sancerre		Сансер
	Santenay, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune-Villages		Сантене, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Saumur, po której ewentualnie następuje Val de Loire, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux" lub "pétillant"		Сомюр, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" lub "петійян"
	Saumur-Champigny, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Сомюр-Champigny, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Saussignac		Соссіньяк
	Sauternes		Сотерн
	Savennières, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Савеньєр, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Savennières-Coulée de Serrant, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Савеньєр -Куле де Серран, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Savennières-Roche-aux-Moines, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Савеньєр-Рош-о-Муан, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Savigny-les-Beaune, po której ewentualnie następuje Côte de Beaune lub Côte de Beaune- Villages		Савіньї-ле-Бон, po której ewentualnie następuje określenie "Кот де Бон" lub "Кот де Бон-Вілляж"
	Nazwa równoznaczna: Savigny		Nazwa równoznaczna Савіньї
	Seyssel, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux"		Сессель, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо"
	Tâche (La)		Таш (Ля)
	Tavel		Тавель
	Touraine, po której ewentualnie następuje nazwa Val de Loire, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux" lub "pétillant"		Турен, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" lub "петійян"
	Touraine Amboise, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Турен Амбуаз, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Touraine Azay-le-Rideau, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Турен Азе-ле - Рідо, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Touraine Mestand, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Турен Местан, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Touraine Noble Joué, po której ewentualnie następuje Val de Loire		Турен Нобль Жуе, po której ewentualnie następuje Валь де Луар
	Tursan		Тюрсан
	Vacqueyras		Ваккерас
	Valençay		Валенсе
	Vin d'Entraygues et du Fel		Вен д'Антреґ e дю фель
	Vin d'Estaing		Вен д'Естен
	Vin de Lavilledieu		Вен де Лявільодйо
	Vin de Savoie, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "mousseuX' lub "pétillant"		Вен де Савуа, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" lub "петійян"
	Vins du Thouarsais		Вен дю Туарсе
	Vins Fins de la Côte de Nuits		Вен фен де ля Кот де Нюї
	Viré-Clessé		Віре-Клессе
	Volnay		Вольне
	Volnay Santenots		Вольне Сантено
	Vosnes Romanée		Вон Романе
	Vougeot		Вужо
	Vouvray, po której ewentualnie następuje Val de Loire, po której ewentualnie następuje określenie "mousseux" lub "pétillant"		Вувре, po której ewentualnie następuje Валь де Луар, po której ewentualnie następuje określenie "муссьо" lub "петійон"
	Agenais		Ажене
	Aigues		Еґ
	Ain		Ен
	Allier		Алльє
	Allobrogie		Аллоброжі
	Alpes de Haute Provence		Альп де От Прованс
	Alpes Maritimes		Альп Марітім
	Alpilles		Альпій
	Ardèche		Ардеш
	Argens		Аржан
	Ariège		Арьєж
	Aude		Од
	Aveyron		Аверон
	Balmes Dauphinoises		Бальм Дофiнуаз
	Bénovie		Бєнові
	Bérange		Беранж
	Bessan		Бессан
	Bigorre		Бігорр
	Bouches du Rhône		Буш дю Рон
	Bourbonnais		Бурбонне
	Calvados		Кальвадос
	Cassan		Кассан
	Cathare		Катар
	Caux		Ко
	Cessenon		Сессенон
	Cévennes, po której ewentualnie następuje Mont Bouquet		Севенн, po której ewentualnie następuje Мон Буке
	Charentais, po której ewentualnie następuje Ile d'Oléron		Шаранте, po której ewentualnie następuje іль д'Олерон
	Charentais, po której ewentualnie następuje Ile de Ré		Шаранте, po której ewentualnie następuje Іль де Ре
	Charentais, po której ewentualnie następuje Saint Sornin		Шаранте, po której ewentualnie następuje Сен Сорнен
	Charente		Шарант
	Charentes Maritimes		Шарант Марітім
	Cher		Шер
	Cité de Carcassonne		Сіте де Каркассон
	Collines de la Moure		Коллін де ля Мур
	Collines Rhodaniennes		Коллін Роданьєн
	Comté de Grignan		Комте де Гріньян
	Comté Tolosan		Комте Толозан
	Comtés Rhodaniens		Комте Роданьєн
	Corrèze		Коррез
	Côte Vermeille		Кот Вермей
	Coteaux Charitois		Кото Шарітуа
	Coteaux de Bessilles		Кото де Бєссій
	Coteaux de Cèze		Кото де Сез
	Coteaux de Coiffy		Кото де Куаффі
	Coteaux de Fontcaude		Кото де фонкод
	Coteaux de Glanes		Кото де Глан
	Coteaux de l'Ardèche		Кото де л'Ардеш
	Coteaux de la Cabrerisse		Кото де ля Кабреріс
	Coteaux de Laurens		Кото де Лоран
	Coteaux de l'Auxois		Кото де л'Оксуа
	Coteaux de Miramont		Кото де Мірамон
	Coteaux de Montélimar		Кото де Монтелімар
	Coteaux de Murviel		Кото де Мюрвієль
	Coteaux de Narbonne		Кото де Нарбонн
	Coteaux de Peyriac		Кото де Пейріяк
	Coteaux de Tannay		Кото де Tαнне
	Coteaux des Baronnies		Кото де Бароні
	Coteaux du Cher et de l'Arnon		Кото дю Шер е де л'Арнон
	Coteaux du Grésivaudan		Кото дю Грезіводан
	Coteaux du Libron		Кото дю Ліброн
	Coteaux du Littoral Audois		Кото дю Літораль Одуа
	Coteaux du Pont du Gard		Кото дю Пон дю Ґар
	Coteaux du Salagou		Кото дю Салаґу
	Coteaux du Verdon		Кото дю Вердон
	Coteaux d'Enserune		Кото д'Енсерюн
	Coteaux et Terrasses de Montauban		Кото е Террасс де Монтобан
	Coteaux Flaviens		Кото флавьєн
	Côtes Catalanes		Кот Каталан
	Côtes de Ceressou		Кот де Серессу
	Côtes de Gascogne		Кот де Гасконь
	Côtes de Lastours		Кот де Ластур
	Côtes de Meuse		Кот де Мьоз
	Côtes de Montestruc		Кот де Монтєстрюк
	Côtes de Pérignan		Кот де Періньян
	Côtes de Prouilhe		Кот де Пруїль
	Côtes de Thau		Кот де То
	Côtes de Thongue		Кот де Тонґ
	Côtes du Brian		Кот дю Бріян
	Côtes du Condomois		Кот дю Кондомуа
	Côtes du Tarn		Кот дю Tарн
	Côtes du Vidourle		Кот дю Відурль
	Creuse		Крьоз
	Cucugnan		Кюкюньян
	Deux-Sèvres		Де-Севр
	Dordogne		Дордонь
	Doubs		Ду
	Drôme		Дром
	Duché d'Uzès		Дюше д'Узес
	Franche-Comté, po której ewentualnie następuje Coteaux de Champlitte		Франш-Комте, po której ewentualnie następuje Кото де Шамплітт
	Gard		Ґар
	Gers		Жерс
	Haute Vallée de l'Orb		От Валле де л'Орб
	Haute Vallée de l'Aude		От Валле де л'Од
	Haute-Garonne		От Ґаронн
	Haute-Marne		От Марн
	Haute-Saône		От Сон
	Haute-Vienne		От-Вієнн
	Hauterive, po której ewentualnie następuje Coteaux du Termenès		ОтРІв, po której ewentualnie następuje Кото дю Тєрмєнєс
	Hauterive, po której ewentualnie następuje Côtes de Lézignan		Отрів, po której ewentualnie następuje Кот де Лезіньян
	Hauterive, po której ewentualnie następuje Val d'Orbieu		Отрів, po której ewentualnie następuje Валь д'Орбйо
	Hautes-Alpes		Отз-Альп
	Hautes-Pyrénées		От-Пірене
	Hauts de Badens		О де Ваданс
	Hérault		Еро
	Île de Beauté		іль де Боте
	Indre		Андр
	Indre et Loire		Андр е Луар
	Isère		Ізер
	Landes		Ланд
	Loir et Cher		Луар е Шер
	Loire-Atlantique		Луар-Атлантік
	Loiret		Луаре
	Lot		Лот
	Lot et Garonne		Лот е Ґіаронн
	Maine et Loire		Мен е Луар
	Maures		Мор
	Méditerranée		Медітерране
	Meuse		Мьоз
	Mont Baudile		Мон Боділь
	Mont-Caume		Мон-Ком
	Monts de la Grage		Mohs де ля Граж
	Nièvre		Ньєвр
	Oc		Ok
	Périgord, po której ewentualnie następuje Vin de Domme		Періґор, po której ewentualnie następuje Вен де Домм
	Petite Crau		Петіт Кро
	Principauté d'Orange		Прансіпоте д'Оранж
	Puy de Dôme		Пюі де Дом
	Pyrénées Orientales		Піренез Орієнталь
	Pyrénées-Atlantiques		Піренез Атлантік
	Sables du Golfe du Lion		Сабль дю Гольф дю Ліон
	Saint-Guilhem-le-Désert		Сен-Ґійем-льо-Дезер
	Saint-Sardos		Сен-Сардос
	Sainte Baume		Сент-Бом
	Sainte Marie la Blanche		Сент-Марі-ля-Бланш
	Saône et Loire		Сон-е-Луар
	Sarthe		Сарт
	Seine et Marne		Сен е Марн
	Tarn		Тарн
	Tarn et Garonne		Тарн е Гаронн
	Terroirs Landais, po której ewentualnie następuje Coteaux de Chalosse		Терруар Ланде, po której ewentualnie następuje Кото де Шалосс
	Terroirs Landais, po której ewentualnie następuje Côtes de L'Adour		Терруар Ланде, po której ewentualnie następuje Кот де Л'Адур
	Terroirs Landais, po której ewentualnie następuje Sables de l'Océan		Терруар Ланде, po której ewentualnie następuje Сабль де л'Осеан
	Terroirs Landais, po której ewentualnie następuje Sables Fauves		Терруар Ланде, po której ewentualnie następuje Сабль фов
	Thézac-Perricard		Тезак-neppiKap
	Torgan		Торґан
	Urfé		іурФє
	Val de Cesse		Валь де Cecc
	Val de Dagne		Валь де Дань
	Val de Loire		Валь де Луар
	Val de Montferrand		Валь де Монферран
	Vallée du Paradis		Валле дю Парадi
	Var		Вар
	Vaucluse		Воклюз
	Vaunage		Вонаж
	Vendée		Ванде
	Vicomté d'Aumelas		Вікомтє д'Омеляс
	Vienne		Вієнн
	Vistrenque		Вістренк
	Yonne		Йонн
	Vermouth de Chambéry		Вермут де Шабері
WŁOCHY	Aglianico del Taburno Nazwa równoznaczna: Taburno		Альяніко дель Табурно Nazwa równoznaczna:Табурно
	Aglianico del Vulture		Альяніко дель Вультуре
	Albana di Romagna		Альбана ді Романья
	Albugnano		Альбуньяно
	Alcamo		Алькамо
	Aleatico di Gradoli		Алеатіко ді Градолі
	Aleatico di Puglia		Алеатіко ді Пулія
	Alezio		Алєціо
	Alghero		Альґеро
	Alta Langa		Альта Ланга
	Alto Adige, po której następuje Colli di Bolzano Nazwa równoznaczna: Südtiroler Bozner Leiten		Альто Адідже, po której następuje Коллі ді Больцано Nazwa równoznaczna: Зюдтіролер Боцнер Ляйтен
	Alto Adige, po której następuje Meranese di collina Nazwa równoznaczna: Alto Adige Meranese / Südtirol Meraner Hügel / Südtirol Meraner		Альто Адідже, po której następuje Меранезе ді колліна Nazwa równoznaczna: Альто Адідже Меранезе / Зюдтіроль Меранер Гюґель / Зюдтіроль Меранер
	Alto Adige, po której następuje Santa Maddalena Nazwa równoznaczna: Südtiroler St.Magdale- ner		Альто Адідже, po której następuje Санта Маддалена Nazwa równoznaczna: Зюдтіролєр Сент Магдаленер
	Alto Adige, po której następuje Terlano Nazwa równoznaczna: Südtirol Terlaner		Альто Адідже, po której następuje Терлано Nazwa równoznaczna: Зюдтіроль Терланер
	Alto Adige, po której następuje Valle Isarco Nazwa równoznaczna: Südtiroler Eisacktal / Eisacktaler		Альто Адідже, po której następuje Валле Iзарко Nazwa równoznaczna: Зюдтіролер Айзакталь / Айзакталер
	Alto Adige, po której następuje Valle Venosta Nazwa równoznaczna: Südtirol Vinschgau		Альто Адідже, po której następuje Валле Веноста Nazwa równoznaczna: Зюдтіроль Віншґау
	Alto Adige Nazwa równoznaczna: dell'Alto Adige / Südtirol / Südtiroler		Альто Адідже Nazwa równoznaczna:дель Альто Адідже / Зюдтіроль / Зюдтіролер
	Alto Adige lub dell'Alto Adige, po której ewentualnie następuje Bressanone Nazwa równoznaczna: albo dell'Alto Adige Südtirol albo Südtiroler Brixner		Альто Адідже lub дель Альто Адідже, po której ewentualnie następuje Брессаноне Nazwa równoznaczna: badź дель Альто Адідже Зюдтіроль bądź Зюдтіролер Брікснер
	Alto Adige lub dell'Alto Adige, po której ewentualnie następuje Burgraviato Nazwa równoznaczna: albo dell'Alto Adige Südtirol albo Südtiroler Buggrafler		Альто Адідже lub дель Альто Адідже, po której ewentualnie następuje Бурґравіато Nazwa równoznaczna: albo дель Альто Адідже Зюдтіроль albo Зюдтролер Буґрафлер
	Ansonica Costa dell'Argentario		Ансоніка Коста дель Арджентаріо
	Aprilia		Апріліа
	Arborea		Арбореа
	Arcole		Арколе
	Assisi		Ассізі
	Asti, po której ewentualnie następuje określenie "spumante", lub która jest poprzedzona określeniem "Moscato"		Асті, po której ewentualnie następuje określenie "spumante", lub która jest poprzedzona określeniem "Москато"
	Atina		Атіна
	Aversa		Аверса
	Bagnoli di Sopra Nazwa równoznaczna: Bagnoli		Баньолі ді Сопра Nazwa równoznaczna: Баньолі
	Barbaresco		Барбареско
	Barbera d'Alba		Барбера д'Альба
	Barbera d'Asti, po której ewentualnie następuje Colli Astiani o Astiano		Барбера д'Асті, po której ewentualnie następuje Коллі Астіані "чи" Астіано
	Barbera d'Asti, po której ewentualnie następuje Nizza		Барбера д'Асті, po której ewentualnie następuje Ніцца
	Barbera d'Asti, po której ewentualnie następuje Tinella		Барбера д'Асті, po której ewentualnie następu- jeТiнелла
	Barbera del Monferrato		Барбера дель Монферрато
	Barbera del Monferrato Superiore		Барбера дель Монферрато Суперіоре
	Barco Reale di Carmignano Nazwa równoznaczna: Rosato di Carmignano / Vin santo di Carmignano / Vin Santo di Carmignano occhio di pernice		Барко Реале ді Карміньяно Nazwa równoznaczna: Розато ді Карміньяно / Він санто ді Карміньяно / Він санто ді Карміньяно оккьо ді перніче
	Bardolino		Бардоліно
	Bardolino Superiore		Бардоліно Суперіоре
	Barolo		Бароло
	Bianchello del Metauro		Б'янкелло дель Метауро
	Bianco Capena		Б'янко Капена
	Bianco dell'Empolese		Б'янко дель Емполезе
	Bianco della Valdinievole		Б'янко делла Вальдіньєволе
	Bianco di Custoza Nazwa równoznaczna: Custoza		Б'янко ді Кустоза Nazwa równoznaczna:Кустоза
	Bianco di Pitigliano		Б'янко gi Пітільяно
	Bianco Pisano di San Torpè		Б'янко Пізано gi Сан Торпе
	Biferno		Біферно
	Bivongi		Бівонджі
	Boca		Бока
	Bolgheri, po której ewentualnie następuje Sassicaia		Больґері, po której ewentualnie następuje Сассікайя
	Bosco Eliceo		Боско Елічео
	Botticino		Боттічіно
	Brachetto d'Acqui Nazwa równoznaczna: Acqui		Бракетто д'Акві Nazwa równoznaczna: Акві
	Bramaterra		Браматерра
	Breganze		Бреганце
	Brindisi		Бріндізі
	Brunello di Montalcino		Брунелло ді Монтальчіно
	Cacc 'e' mmitte di Lucera		Качче ммітте ді Лучера
	Cagnina di Romagna		Каніна ді Романья
	Campi Flegrei		Кампі Флегреі
	Campidano di Terralba Nazwa równoznaczna: Terralba		Кампідано ді Терральба Nazwa równoznaczna: Терральба
	Canavese		Канавезе
	Candia dei Colli Apuani		Кандія деі Коллі Апуані
	Cannonau di Sardegna, po której ewentualnie następuje Capo Ferrato		Каннонау ді Сарденья, po której ewentualnie następuje Капо Феррато
	Cannonau di Sardegna, po której ewentualnie następuje Jerzu		Каннонау ді Сарденья, po której ewentualnie następuje Йерцу
	Cannonau di Sardegna, po której ewentualnie następuje Oliena / Nepente di Oliena		Каннонау ді Сарденья, po której ewentualnie następuje Олієна / Непенте ді Олієна
	Capalbio		Капальбіо
	Capri		Kanpi
	Capriano del Colle		KanpiaHO дель Колле
	Carema		Карема
	Carignano del Sulcis		Карiньяно дель Сульчіс
	Carmignano		Кармiньяно
	Carso		Карсо
	Castel del Monte		Кастель дель Монте
	Castel San Lorenzo		Кастель Сан Лоренцо
	Casteller		Кастеллер
	Castelli Romani		Кастеллi Романi
	Cellatica		Челлатiка
	Cerasuolo di Vittoria		Черасуоло ді Вiтторiа
	Cerveteri		Чєрвєтєрі
	Cesanese del Piglio Nazwa równoznaczna: Piglio		Чезанезе дель Пільйо Nazwa równoznaczna: Пільйо
	Cesanese di Affile Nazwa równoznaczna: Affile		Чезанезе ді Аффіле Nazwa równoznaczna: Аффіле
	Cesanese di Olevano Romano Nazwa równoznaczna: Olevano Romano		Чезанезе ді Олевано Романо Nazwa równoznaczna: Олевано Романо
	Chianti, po której ewentualnie następuje Colli Aretini		К'янті, po której ewentualnie następuje Коллі Аретіні
	Chianti, po której ewentualnie następuje Colli Fiorentini		К'янті, po której ewentualnie następuje Коллі Фьорентіні
	Chianti, po której ewentualnie następuje Colli Senesi		К'янті, po której ewentualnie następujeКоллi Сенезі
	Chianti, po której ewentualnie następuje Colline Pisane		К'янті, po której ewentualnie następuje Колліне Пізане
	Chianti, po której ewentualnie następuje Montalbano		К'янті, po której ewentualnie następuje Монтальбано
	Chianti, po której ewentualnie następuje Montespertoli		К'янті, po której ewentualnie następuje Монтеспертолі
	Chianti, po której ewentualnie następuje Rufina		К'янті, po której ewentualnie następuje Руфiна
	Chianti Classico		К'янті Классіко
	Cilento		Чіленто
	Cinque Terre, po której ewentualnie następuje Costa da Posa Nazwa równoznaczna: Cinque Terre Sciac- chetrà		Чінкве Терре, po której ewentualnie następuje Коста да Поза Nazwa równoznaczna: Чінкве Терре Шаккетра
	Cinque Terre, po której ewentualnie następuje Costa de Campu Nazwa równoznaczna: Cinque Terre Sciac- chetrà		Чінкве Терре, po której ewentualnie następuje Коста де Кампу Nazwa równoznaczna: Чінкве Терре Шаккетра
	Cinque Terre, po której ewentualnie następuje Costa de Sera Nazwa równoznaczna: Cinque Terre Sciac- chetrà		Чінкве Терре, po której ewentualnie następuje Коста де Сера Nazwa równoznaczna: Чінкве Терре Шаккетра
	Circeo		Чірчео
	Cirò		Чіро
	Cisterna d'Asti		Чістерна д'Асті
	Colli Albani		Коллі Альбані
	Colli Altotiberini		Коллі Альтотіберіні
	Colli Amerini		Коллі Амеріні
	Colli Berici		Коллі Берічі
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Colline di Oliveto		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Колліне ді Олівєто
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Colline di Riosto		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Колліне ді Ріосто
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Colline Marconiane		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Колліне Марконьяне
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Monte San Pietro		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Монте Сан П'єтро
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Serravalle		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Серравалле
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Terre di Montebudello		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Терре ді Монтебуделло
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje Zola Predosa		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje Дзола Предоза
	Colli Bolognesi, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Коллі Болоньєзі, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Colli Bolognesi Classico - Pignoletto		Коллі Болоньєзі Классіко - Піньолетто
	Colli d'Imola		Коллі д'Імола
	Colli del Trasimeno Nazwa równoznaczna: Trasimeno		Коллі дель Тразімено Nazwa równoznaczna: Тразімено
	Colli dell'Etruria Centrale		Коллі дель Етрурія Чентрале
	Colli della Sabina		Коллі делла Сабіна
	Colli di Conegliano, po której ewentualnie następuje Fregona		Коллі ді Конельяно, po której ewentualnie następuje Фрегона
	Colli di Conegliano, po której ewentualnie następuje Refrontolo		Коллі ді Конельяно, po której ewentualnie następuje Рефронтоло
	Colli di Faenza		Коллі ді Фаенца
	Colli di Luni		Коллі ді Луні
	Colli di Parma		Коллі ді Парма
	Colli di Rimini		Коллі ді Ріміні
	Colli di Scandiano e di Canossa		Коллі ді Скандьяно е ді Каносса
	Colli Etruschi Viterbesi		Коллі Етрускі Вітербезі
	Colli Euganei		Коллі Еуганеі
	Colli Lanuvini		Коллі Ланувіні
	Colli Maceratesi		Коллі Мачератезі
	Colli Martani		Коллі Мартані
	Colli Orientali del Friuli, po której ewentualnie następuje Cialla		Коллі Орієнталі дель Фріулі, po której ewentualnie następuje Чялла
	Colli Orientali del Friuli, po której ewentualnie następuje Rosazzo		Коллі Орієнталі дель Фріулі, po której ewentualnie następuje Розаццо
	Colli Orientali del Friuli, po której ewentualnie następuje Schiopettino di Prepotto		Коллі Орієнталі дель Фріулі, po której ewentualnie następuje Скьопеттіно ді Препотто
	Colli Orientali del Friuli Picolit, po której ewentualnie następuje Cialla		Коллі Орієнталі дель Фріулі Піколіт, po której ewentualnie następuje Чіалла
	Colli Perugini		Коллі Перуджіні
	Colli Pesaresi, po której ewentualnie następuje Focara		Коллі ne3ape3i, po której ewentualnie następuje фокара
	Colli Pesaresi, po której ewentualnie następuje Roncaglia		Коллі Пезарезі, po której ewentualnie następuje Ронкалья
	Colli Piacentini, po której ewentualnie następuje Gutturnio		Коллі П'ячентіні, po której ewentualnie następuje Гуттурніо
	Colli Piacentini, po której ewentualnie następuje Monterosso Val d'Arda		Коллі П'ячентіні, po której ewentualnie następuje Монтероссо Валь д'Арда
	Colli Piacentini, po której ewentualnie następuje Val Trebbia		Коллі П'ячентіні, po której ewentualnie następuje Валь Треб'я
	Colli Piacentini, po której ewentualnie następuje Valnure		Коллі П'ячентіні, po której ewentualnie następuje Вальнуре
	Colli Piacentini, po której ewentualnie następuje Vigoleno		Коллі П'ячентіні, po której ewentualnie następuje Віґолено
	Colli Romagna centrale		Коллі Романья чентрале
	Colli Tortonesi		Коллі Тортонезі
	Collina Torinese		Колліна Торінезе
	Colline di Levanto		Колліне ді Леванто
	Colline Joniche Taratine		Колліне йоніке Таратіне
	Colline Lucchesi		Колліне Луккезі
	Colline Novaresi		Колліне Новарезі
	Colline Saluzzesi		Колліне Салуццезі
	Collio Goriziano Nazwa równoznaczna: Collio		Кольйо Горіціано Nazwa równoznaczna: Кольйо
	Conegliano - Valdobbiadene, po której ewentualnie następuje Cartizze Nazwa równoznaczna: Conegliano 'or' Valdobbiadene		Конельяно - Вальдоб'ядене, po której ewentualnie następuje Картіцце Nazwa równoznaczna: Конельяно або Вальдоб'ядене
	Cònero		Конеро
	Contea di Sclafani		Контеа ді Склафані
	Contessa Entellina		Контесса Ентелліна
	Controguerra		Контроґуерра
	Copertino		Копертіно
	Cori		Kopi
	Cortese dell'Alto Monferrato		Кортезе дель Альто Монферрато
	Corti Benedettine del Padovano		Корті Бєнєдєттінє дель Падовано
	Cortona		Кортона
	Costa d'Amalfi, po której ewentualnie następuje Furore		Коста д'Амальфі, po której ewentualnie następuje Фуроре
	Costa d'Amalfi, po której ewentualnie następuje Ravello		Коста д'Амальфі, po której ewentualnie następuje Равелло
	Costa d'Amalfi, po której ewentualnie następuje Tramonti		Коста д'Амальфі, po której ewentualnie następuje Трамонті
	Coste della Sesia		Косте делла Сезія
	Curtefranca		Куртефранка
	Delia Nivolelli		Деліа Ніволеллі
	Dolcetto d'Acqui		Дольчетто д'Акві
	Dolcetto d'Alba		Дольчетто д'Альба
	Dolcetto d'Asti		Дольчетто д'Асті
	Dolcetto delle Langhe Monregalesi		Дольчетто делле Ланге Монрегалезі
	Dolcetto di Diano d'Alba Nazwa równoznaczna: Diano d'Alba		Дольчетто ді Діано д'Альба Nazwa równoznaczna: Діано д'Альба
	Dolcetto di Dogliani		Дольчетто ді Дольяні
	Dolcetto di Dogliani Superiore Nazwa równoznaczna: Dogliani		Дольчетто ді Дольяні Суперіоре Nazwa równoznaczna: Дольяні
	Dolcetto di Ovada Nazwa równoznaczna: Dolcetto d'Ovada		Дольчетто ді Овада Nazwa równoznaczna: Дольчетто д' Овада
	Dolcetto di Ovada Superiore o Ovada		Дольчетто ді Овада Суперіоре о Овада
	Donnici		Доннічі
	Elba		Eльба
	Eloro, po której ewentualnie następuje Pachino		Елоро, po której ewentualnie następuje Пакіно
	Erbaluce di Caluso Nazwa równoznaczna: Caluso		Ербалуче gi Калузо Nazwa równoznaczna: Калузо
	Erice		Epi4e
	Esino		Езіно
	Est!Est!!Est!!! di Montefiascone		Ест!Ест!!Ест!!! gi Монтеф'ясконе
	Etna		Етна
	Falerio dei Colli Ascolani Nazwa równoznaczna: Falerio		фалеріо деі Коллі Асколані Nazwa równoznaczna:фалeрiо
	Falerno del Massico		фалерно дель Массіко
	Fara		фара
	Faro		фаро
	Fiano di Avellino		Ф'яно gi Авелліно
	Franciacorta		Франчіакорта
	Frascati		Фраскаті
	Freisa d'Asti		Фрейза д'Асті
	Freisa di Chieri		Фрейза ді Кьєрі
	Friuli Annia		Фріулі Аннья
	Friuli Aquileia		Фріулі Аквілея
	Friuli Grave		Фріулі Граве
	Friuli Isonzo Nazwa równoznaczna: Isonzo del Friuli		Фріулі ізонцо Nazwa równoznaczna: Ізонцо дель Фріулі
	Friuli Latisana		Фріулі Латізана
	Gabiano		Ґаб'яно
	Galatina		Ґалатіна
	Galluccio		Ґаллюччо
	Gambellara		Ґамбеллара
	Garda		Ґарда
	Garda Colli Mantovani		Ґарда Коллі Мантовані
	Gattinara		Ґаттінара
	Gavi Nazwa równoznaczna: Cortese di Gavi		Ґаві Nazwa równoznaczna: Кортезе ді Ґаві
	Genazzano		Дженаццано
	Ghemme		Ґемме
	Gioia del Colle		Джіойя дель Колле
	Girò di Cagliari		Джіро ді Кальярі
	Golfo del Tigullio		Ґольфо дель Тіґулліо
	Gravina		Ґравіна
	Greco di Bianco		Ґреко ді Б'янко
	Greco di Tufo		Ґреко ді Туфо
	Grignolino d'Asti		Ґріньоліно д'Асті
	Grignolino del Monferrato Casalese		Ґріньоліно дель Монферрато Казалезе
	Guardia Sanframondi Nazwa równoznaczna: Guardiolo		Ґвардія Санфрамонді Nazwa równoznaczna: Ґвардіоло
	I Terreni di San Severino		I Террені ді Сан Северіно
	Irpinia, po której ewentualnie następuje Campi Taurasini		ІРПінія, po której ewentualnie następuje Кампі Тауразіні
	Ischia		Іскья
	Lacrima di Morro Nazwa równoznaczna: Lacrima di Morro d'Alba		Лакріма ді Морро Nazwa równoznaczna: Лакріма ді Морро д'Альба
	Lago di Caldaro Nazwa równoznaczna: Caldaro / Kalterer / Kalterersee		Лаґо ді Кальдаро Nazwa równoznaczna: Кальдаро / Кальтерер / Кальтерерзее
	Lago di Corbara		Лаґо ді Корбара
	Lambrusco di Sorbara		Ламбруско ді Сорбара
	Lambrusco Grasparossa di Castelvetro		Ламбруско Ґраспаросса ді Кастельветро
	Lambrusco Mantovano, po której ewentualnie następuje Oltre Po Mantovano		Ламбруско Мантовано, po której ewentualnie następuje Ольтре По Мантовано
	Lambrusco Mantovano, po której ewentualnie następuje Viadanese-Sabbionetano		Ламбруско Мантовано, po której ewentualnie następuje В'яданезе Саббйонетано
	Lambrusco Salamino di Santa Croce		Ламбруско Саламiно ді Санта Кроче
	Lamezia		Ламецiа
	Langhe		Ланґе
	Lessona		Лессона
	Leverano		Леверано
	Lison-Pramaggiore		Лізон-Прамаджіоре
	Lizzano		Лідцано
	Loazzolo		Лоадцоло
	Locorotondo		Локоротондо
	Lugana		Луґана
	Malvasia delle Lipari		Мальвазія делле Ліпарі
	Malvasia di Bosa		Мальвазія ді Боза
	Malvasia di Cagliari		Мальвазія ді Кальярі
	Malvasia di Casorzo d'Asti Nazwa równoznaczna: Cosorzo / Malvasia di Cosorzo		Мальвазія ді Казорцо д'Асті Nazwa równoznaczna: Козорцо / Мальвазія ді Козорцо
	Malvasia di Castelnuovo Don Bosco		Мальвазія ді Кастельнуово Дон Боско
	Mamertino di Milazzo Nazwa równoznaczna: Mamertino		Мамертіно ді Мілаццо Nazwa równoznaczna: Мамертіно
	Mandrolisai		Мандролізай
	Marino		Маріно
	Marsala		Марсала
	Martina Nazwa równoznaczna: Martina Franca		Мартіна Nazwa równoznaczna: Мартіна Франка
	Matino		Матіно
	Melissa		Мелiсса
	Menfi, po której ewentualnie następuje Bonera		МєнФі, po której ewentualnie następuje Бонера
	Menfi, po której ewentualnie następuje Feudo dei Fiori		МєнФі, po której ewentualnie następuje феудо деі фьорі
	Merlara		Мерлара
	Molise Nazwa równoznaczna: del Molise		Молізе Nazwa równoznaczna:дель Молізе
	Monferrato, po której ewentualnie następuje Casalese		Монферрато, po której ewentualnie następuje Казалезе
	Monica di Cagliari		Моніка ді Кальярі
	Monica di Sardegna		Моніка ді Сарденья
	Monreale		Монреале
	Montecarlo		Монтекарло
	Montecompatri-Colonna Nazwa równoznaczna: Montecompatri / Colonna		Монтекомпатрі- Колонна Nazwa równoznaczna: Монтекомпатрі / Колонна
	Montecucco		Монтекукко
	Montefalco		Монтефалько
	Montefalco Sagrantino		Монтефалько Сагрантіно
	Montello e Colli Asolani		Монтелло е Коллі Азолані
	Montepulciano d'Abruzzo, której ewentualnie towarzyszy Casauria / Terre di Casauria		Монтепульчано д'Абруццо, której ewentualnie towarzyszy Казаурія / Терре ді Казаурія
	Montepulciano d'Abruzzo, której ewentualnie towarzyszy Terre dei Vestini		Монтепульчано д'Абруццо, której ewentualnie towarzyszy Терре деі Вестіні
	Montepulciano d'Abruzzo, po której ewentualnie następuje Colline Teramane		Монтепульчано д'Абруццо, po której ewentualnie następuje Колліне Терамане
	Monteregio di Massa Marittima		Монтереджіо ді Масса Маріттіма
	Montescudaio		Монтескудайо
	Monti Lessini Nazwa równoznaczna: Lessini		Монті Лессіні Nazwa równoznaczna: Лессіні
	Morellino di Scansano		Морелліно ді Скансано
	Moscadello di Montalcino		Москаделло gi Монтальчіно
	Moscato di Cagliari		Москато gi Кальярi
	Moscato di Pantelleria Nazwa równoznaczna: Passito di Pantelleria / Pantelleria		Москато gi Пантеллерiа Nazwa równoznaczna: Пассiто gi Пантеллерiа / Пантеллерiа
	Moscato di Sardegna, po której ewentualnie następuje Gallura		Москато gi Сарденья, po której ewentualnie następuje Ґаллюра
	Moscato di Sardegna, po której ewentualnie następuje Tempio Pausania		Москато gi Сарgенья, po której ewentualnie następuje Тємпіо Паузанiа
	Moscato di Sardegna, po której ewentualnie następuje Tempo		Москато gi Сарgенья, po której ewentualnie następuje Темпо
	Moscato di Siracusa		Москато gi Сіракуза
	Moscato di Sorso-Sennori Nazwa równoznaczna: Moscato di Sorso / Moscato di Sennori		Москато gi Сорсо-Сеннорі Nazwa równoznaczna: Москато gi Сорсо / Москато gi Сеннорі
	Moscato di Trani		Москато gi Трані
	Nardò		Нардо
	Nasco di Cagliari		Наско gi Кальярі
	Nebbiolo d'Alba		Неббіоло д'Альба
	Nettuno		Неттуно
	Noto		Ното
	Nuragus di Cagliari		Нурагус ді Кальярі
	Offida		Оффіда
	Oltrepò Pavese		Ольтрепо Павезе
	Orcia		Орча
	Orta Nova		Орта Нова
	Orvieto		Орв'єто
	Ostuni		Остуні
	Pagadebit di Romagna, po której ewentualnie następuje Bertinoro		Пагадебіт ді Романья, po której ewentualnie następuje Бертіноро
	Parrina		nappiHa
	Penisola Sorrentina, po której ewentualnie następuje Gragnano		Пенiзола Сорренгіна, po której ewentualnie następuje Ґраньяно
	Penisola Sorrentina, po której ewentualnie następuje Lettere		Пенiзола Сорренгіна, po której ewentualnie następuje Леттере
	Penisola Sorrentina, po której ewentualnie następuje Sorrento		Пенiзола Сорренгіна, po której ewentualnie następuje Сорренто
	Pentro di Isernia Nazwa równoznaczna: Pentro		Пентро gi Ьернія квiвалент:Пентро
	Pergola		Перґола
	Piemonte		П'ємонте
	Pietraviva		П'єтравiва
	Pinerolese		Пінеролезе
	Pollino		Полліно
	Pomino		Поміно
	Pornassio Nazwa równoznaczna: Ormeasco di Pornassio		Порнассіо Nazwa równoznaczna: Ормеаско ді Порнассіо
	Primitivo di Manduria		Прімітіво ді Мандурія
	Ramandolo		Рамандоло
	Recioto di Gambellara		Речьото ді Ґамбелляра
	Recioto di Soave		Речьото ді Соаве
	Reggiano		Реджяно
	Reno		Рено
	Riesi		Рієзі
	Riviera del Brenta		Рів'єра дель Брента
	Riviera del Garda Bresciano Nazwa równoznaczna: Garda Bresciano		Рів'єра дель Ґарда Брешяно Nazwa równoznaczna: Ґарда Брешяно
	Riviera ligure di Ponente, po której ewentualnie następuje Albenga / Albengalese		Рів'єра ліґуре ді поненте, po której ewentualnie następuje Альбенґа / Альбенґалезе
	Riviera ligure di Ponente, po której ewentualnie następuje Finale / Finalese		Рiв'єра лігурє ді поненте, po której ewentualnie następuje фінале / фіналезе
	Riviera ligure di ponente, po której ewentualnie następuje Riviera dei Fiori		Рів'єра ліґуре ді поненте, po której ewentualnie następuje Рів'єра деі фьорі
	Roero		Роеро
	Romagna Albana spumante		Романья Альбана спуманте
	Rossese di Dolceacqua Nazwa równoznaczna: Dolceacqua		Россезе ді Дольчеаква еківалент: Дольчеаква
	Rosso Barletta		Россо Барлетта
	Rosso Canosa, po której ewentualnie następuje Canusium		Россо Каноза, po której ewentualnie następuje Канузіум
	Rosso Conero		Россо Конеро
	Rosso di Cerignola		Россо ді Черіньола
	Rosso di Montalcino		Россо ді Монтальчіно
	Rosso di Montepulciano		Россо ді Монтепульчано
	Rosso Orvietano Nazwa równoznaczna: Orvietano Rosso		Россо Орв'єтано Nazwa równoznaczna: Орв'єтано Россо
	Rosso Piceno		Россо Пічено
	Rubino di Cantavenna		Рубіно ді Кантавенна
	Ruchè di Castagnole Monferrato		Руке ді Кастаньоле Монферрато
	Salaparuta		Салапарута
	Salice Salentino		Саліче Салентіно
	Sambuca di Sicilia		Самбука ді Січіліа
	San Colombano al Lambro Nazwa równoznaczna: San Colombano		Сан Коломбано аль Ламбро Nazwa równoznaczna: Сан Коломбано
	San Gimignano		Сан Джіміньяно
	San Ginesio		Сан Джінезіо
	San Martino della Battaglia		Сан Мартіно делла Баталлья
	San Severo		Сан Северо
	San Vito di Luzzi		Сан Віто ді Луцці
	Sangiovese di Romagna		Санджіовезе ді Романья
	Sannio		Санньо
	Sant 'Agata de' Goti Nazwa równoznaczna: Sant'Agata dei Goti		Сант Аґата де Ґоті Nazwa równoznaczna: Сант Аґата деі Ґоті
	Sant'Anna di Isola Capo Rizzuto		Сант Анна ді Iзола Капо Ріццуто
	Sant'Antimo		Сант Антімо
	Santa Margherita di Belice		Санта Маргеріта ді Беліче
	Sardegna Semidano, po której ewentualnie następuje Mogoro		Сарденья Семідано, po której ewentualnie następuje Моґоро
	Savuto		Савуто
	Scanzo Nazwa równoznaczna: Moscato di Scanzo		Сканцо Nazwa równoznaczna: Москато ді Сканцо
	Scavigna		Скавінья
	Sciacca		Шакка
	Serrapetrona		Серрапетрона
	Sforzato di Valtellina Nazwa równoznaczna: Sfursat di Valtellina		Сфорцато ді Вальтелліна Nazwa równoznaczna: Сфурсат ді Вальтелліна
	Sizzano		Сіццано
	Soave, po której ewentualnie następuje Colli Scaligeri		Соаве, po której ewentualnie następuje Коллі Скаліджері
	Soave Superiore		Соаве Суперіоре
	Solopaca		Солопака
	Sovana		Сована
	Squinzano		Сквінцано
	Strevi		Стреві
	Tarquinia		Тарквінія
	Taurasi		Тауразі
	Teroldego Rotaliano		Терольдего Ротальяно
	Terracina Nazwa równoznaczna: Moscato di Terracina		Террачіна Nazwa równoznaczna:Москато gi Террачша
	Terratico di Bibbona, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Терратiко gi Бiббона, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Terre dell'Alta Val d'Agri		Терре дель Альта Валь g'Arpi
	Terre di Casole		Терре gi Казоле
	Terre Tollesi Nazwa równoznaczna: Tullum		Терре Толлєзі Еквілєнт: Туллюм
	Torgiano		Торджано
	Torgiano rosso riserva		Торджано россо різерва
	Trebbiano d'Abruzzo		Треб'яно д'Абруццо
	Trebbiano di Romagna		Треб'яно ді Романья
	Trentino, po której ewentualnie następuje Isera / d'Isera		Трентіно, po której ewentualnie następuje Iзера / дΊзера
	Trentino, po której ewentualnie następuje Sorni		Трентіно, po której ewentualnie następuje Сорні
	Trentino, po której ewentualnie następuje Ziresi / dei Ziresi		Трентіно, po której ewentualnie następuje Цірезі / деі Цірезі
	Trento		Тренто
	Val d'Arbia		Валь д'Арбія
	Val di Cornia, po której ewentualnie następuje Suvereto		Валь ді Корнія, po której ewentualnie następuje Суверето
	Val Polcèvera, po której ewentualnie następuje Coronata		Валь Польчевера, po której ewentualnie następuje Короната
	Valcalepio		Валькалепіо
	Valdadige, po której ewentualnie następuje Terra dei Forti Nazwa równoznaczna: Etschtaler		Вальдадідже, po której ewentualnie następuje Терра деі Форті Nazwa równoznaczna: Етшталер
	Valdadige Terradeiforti Nazwa równoznaczna: Terradeiforti Valdadige		Вальдадідже Террадеіфорті Nazwa równoznaczna: Террадеіфорті Вальдадідже
	Valdichiana		Вальдікьяна
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Arnad-Montjovet Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Арнад-Монжове Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Blanc de Morgex et de la Salle Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Блан д Моржо ет де ля Сале Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Chambave Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Шамбав Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Donnas Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Доннас Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Enfer d'Arvier Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Анфер д'Арвієр Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Nus Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Нус Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valle d'Aosta, po której ewentualnie następuje Torrette Nazwa równoznaczna: Vallée d'Aoste		Валле д'Аоста, po której ewentualnie następuje Торретте Nazwa równoznaczna: Валле д'Аосте
	Valpolicella, której ewentualnie towarzyszy Valpantena		Вальполічелла, której ewentualnie towarzyszy Вальпантена
	Valsusa		Вальсуза
	Valtellina Superiore, po której ewentualnie następuje Grumello		Вальтелліна Суперіоре, po której ewentualnie następuje Ґрумелльо
	Valtellina Superiore, po której ewentualnie następuje Inferno		Вальтелліна Суперіоре, po której ewentualnie następuje Шферно
	Valtellina Superiore, po której ewentualnie następuje Maroggia		Вальтелліна Суперіоре, po której ewentualnie następuje Мароджа
	Valtellina Superiore, po której ewentualnie następuje Sassella		Вальтелліна Суперіоре, po której ewentualnie następuje Сасселла
	Valtellina Superiore, po której ewentualnie następuje Valgella		Вальтелліна Суперіоре, po której ewentualnie następuje Вальджелла
	Velletri		Веллетрі
	Verbicaro		Вербі каро
	Verdicchio dei Castelli di Jesi		BepgiKKbO gei Кастеллi gi Йєзі
	Verdicchio di Matelica		BepgiKKbO gi Мателіка
	Verduno Pelaverga Nazwa równoznaczna: Verduno		Вердуно Пелаверґа Nazwa równoznaczna: Вердуно
	Vermentino di Gallura		Верментіно gi Ґаллура
	Vermentino di Sardegna		Верментіно ді Сарденья
	Vernaccia di Oristano		Верначчя ді Орістано
	Vernaccia di San Gimignano		Верначчя ді Сан Джіміньяно
	Vernaccia di Serrapetrona		Верначчя ді Серрапетрона
	Vesuvio		Везувіо
	Vicenza		Віченца
	Vignanello		Віньянелло
	Vin Santo del Chianti		Він Санто дель К'янті
	Vin Santo del Chianti Classico		Він Санто дель К'янті Классіко
	Vin Santo di Montepulciano		Він Санто ді Мотепульчано
	Vini del Piave Nazwa równoznaczna: Piave		Віні дель П'яве Nazwa równoznaczna: П'яве
	Vino Nobile di Montepulciano		Віно Нобіле ді Монтепульчано
	Vittoria		Вітторіа
	Zagarolo		Цагароло
	Allerona		Аллерона
	Alta Valle della Greve		Альта Валле делла Греве
	Alto Livenza		Альто Лівенца
	Alto Mincio		Альто Мінчіо
	Alto Tirino		Альто Тіріно
	Arghillà		Арґілла
	Barbagia		Барбаджя
	Basilicata		Базiлiката
	Benaco bresciano		Бенако брешiано
	Beneventano		Беневентано
	Bergamasca		Бергамаска
	Bettona		Беттона
	Bianco del Sillaro Nazwa równoznaczna: Sillaro		Бiанко дель Сілларо Nazwa równoznaczna: Сшларо
	Bianco di Castelfranco Emilia		Біянко ді Кастельфранко Емілія
	Calabria		Калабриа
	Camarro		Камарро
	Campania		Кампанія
	Cannara		Каннара
	Civitella d'Agliano		Чівітелла д'Альяно
	Colli Aprutini		Коллі Апрутіні
	Colli Cimini		Коллі Чіміні
	Colli del Limbara		Коллі дель Лімбара
	Colli del Sangro		Коллі дель Санґро
	Colli della Toscana centrale		Коллі делла Тоскана чентрале
	Colli di Salerno		Коллі ді Салерно
	Colli Trevigiani		Коллі Тревіджяні
	Collina del Milanese		Колліна дель Міланезе
	Colline di Genovesato		Колліне ді Дженовезато
	Colline Frentane		Колліне Френтане
	Colline Pescaresi		Колліне Пескарезі
	Colline Savonesi		Колліне Савонезі
	Colline Teatine		Колліне Театіне
	Condoleo		Кондолео
	Conselvano		Консельвано
	Costa Viola		Коста Віоля
	Daunia		Даунія
	Del Vastese Nazwa równoznaczna: Histonium		Дель Вастезе Nazwa równoznaczna: Гістоніум
	Delle Venezie		Делле Венеціє
	Dugenta		Дуджента
	Emilia Nazwa równoznaczna: Dell'Emilia		Емілія Nazwa równoznaczna: Дель Емілія
	Epomeo		Епомео
	Esaro		Езаро
	Fontanarossa di Cerda		Фонтанаросса ді Черда
	Forli		Форлі
	Fortana del Taro		Фортана дель Таро
	Frusinate Nazwa równoznaczna: del Frusinate		Фрузінате Nazwa równoznaczna: дель Фрузінате
	Golfo dei Poeti La Spezia Nazwa równoznaczna: Golfo dei Poeti		Гольфо деі Поеті Ла Спеціа Nazwa równoznaczna: Гольфо деі Поеті
	Grottino di Roccanova		Гроттіно ді Рокканова
	Isola dei Nuraghi		Ізола деі Нураґі
	Lazio		Лаціо
	Lipuda		Ліпуда
	Locride		Локріде
	Marca Trevigiana		Марка Тревіджіана
	Marche		Марке
	Maremma Toscana		Маремма Тоскана
	Marmilla		Мармілла
	Mitterberg tra Cauria e Tel Nazwa równoznaczna: Mitterberg / Mitterberg zwischen Gfrill und Toll		Міттерберг тра Kaypia е Тел Nazwa równoznaczna: Мптерберг / Міттерберг цвішєн ГФрілл унд Толл
	Modena Nazwa równoznaczna: Provincia di Modena / di Modena		Модена Nazwa równoznaczna: Провінчіа ді Модена / Ді Модена
	Montecastelli		Монтекастеллі
	Montenetto di Brescia		Монтенетто ді Брешя
	Murgia		Мурджіа
	Narni		Нарні
	Nurra		Нурра
	Ogliastra		Ольястра
	Osco Nazwa równoznaczna: Terre degli Osci		Оско Nazwa równoznaczna: Терре дельї Оші
	Paestum		Пестум
	Palizzi		Паліцці
	Parteolla		Партеолла
	Pellaro		Пелларо
	Planargia		Планарджіа
	Pompeiano		Помпейано
	Provincia di Mantova		Провінчіа ді Мантова
	Provincia di Nuoro		Провінчіа ді Нуоро
	Provincia di Pavia		Провінчіа ді Павіа
	Provincia di Verona Nazwa równoznaczna: Veronese		Провінчіа ді Верона Nazwa równoznaczna: Веронезе
	Puglia		Пулья
	Quistello		Квістелло
	Ravenna		Равенна
	Roccamonfina		Роккамонфіна
	Romangia		Романджiа
	Ronchi di Brescia		Ронкі ді Брешiа
	Ronchi Varesini		Ронкі Варезіні
	Rotae		Роте
	Rubicone		Рубіконе
	Sabbioneta		Саббйонета
	Salemi		Салемі
	Salento		Саленто
	Salina		Саліна
	Scilla		Шілля
	Sebino		Себіно
	Sibiola		Сібіола
	Sicilia		Січілія
	Spello		Спелло
	Tarantino		Тарантіно
	Terrazze Retiche di Sondrio		Террацце Ретіке ді Сондріо
	Terre Aquilane Nazwa równoznaczna: Terre dell'Aquila		Терре Аквілане Nazwa równoznaczna: Терре дель Аквіла
	Terre del Volturno		Терре дель Вольтурно
	Terre di Chieti		Терре ді К'єті
	Terre di Veleja		Терре ді Велея
	Terre Lariane		Терре Ларіане
	Tharros		Таррос
	Toscano Nazwa równoznaczna: Toscana		Тоскано Nazwa równoznaczna: Тоскана
	Trexenta		Трексента
	Umbria		Ум6рія
	Val di Magra		Валь ді Маґра
	Val di Neto		Валь ді Нето
	Val Tidone		Валь Тідоне
	Valcamonica		Валькамоніка
	Valdamato		Вальдамато
	Vallagarina		Валлаґаріна
	Valle Belice		Валле Беліче
	Valle d'Itria		Валле д'Ітрія
	Valle del Crati		Валле дель Краті
	Valle del Tirso		Валле дель Тірсо
	Valle Peligna		Валле Пелінья
	Valli di Porto Pino		Валлі ді Порто Піно
	Veneto		Венето
	Veneto Orientale		Венето Орієнтале
	Venezia Giulia		Венеція Джуліа
	Vigneti delle Dolomiti Nazwa równoznaczna: Weinberg Dolomiten		Віньєті делле Доломіті Nazwa równoznaczna: Вайнберг Доломітен
	Vermouth di Torino		Вермут ді Торіно
CYPR	Βουνί Παναγιάς - Αμπελίτη Nazwa równoznaczna: Vouni Panayia - Ampelitis		Вуні Панаяс - Амбеліті Nazwa równoznaczna: Вуні Панаяс - Амбеліті
	Κουμανδαρία Nazwa równoznaczna: Commandaria		Кумандарія Nazwa równoznaczna: Кумандарія
	Κρασοχώρια Λεμεσού, po której ewentualnie następuje Αφάμης Nazwa równoznaczna: Krasohoria Lemesou, po której ewentualnie następuje Afames		Красохор'я Лемесу, po której ewentualnie następuje Афаміс Nazwa równoznaczna: Красохор'я Лемесу, po której ewentualnie następujeАфамiс
	Κρασοχώρια Λεμεσού, po której ewentualnie następuje Λαόνα Nazwa równoznaczna: Krasohoria Lemesou, po której ewentualnie następuje Laona		Красохор'я Лемесу, po której ewentualnie następuje nazwa Лаона Nazwa równoznaczna: Красохор'я Лемесу, po której ewentualnie następuje Лаона
	Λαόνα Ακάμα Nazwa równoznaczna: Laona Akama		Лаона Акама Nazwa równoznaczna: Лаона Акама
	Πιτσιλιά Nazwa równoznaczna: Pitsilia		Піціля Nazwa równoznaczna: Піціля
	Λάρνακα Nazwa równoznaczna: Larnaka		Ларнака Nazwa równoznaczna: Ларнака
	Λεμεσός Nazwa równoznaczna: Lemesos		Лемесос Nazwa równoznaczna: Лемесос
	Λευκωσία Nazwa równoznaczna: Lefkosia		Лефкосія Nazwa równoznaczna: Лефкосія
	Πάφος Nazwa równoznaczna: Pafos		Пафос Nazwa równoznaczna: Пафос
LUKSEMBURG	Crémant du Luxembourg		Креман дю Люксембург
	Moselle Luxembourgeoise, po której następuje Ahn / Assel / Bech-Kleinmacher / Born / Bous / Burmerange / Canach / Ehnen / Ellingen / Elvange / Erpeldingen / Gostingen / Greivel- dingen / Grevenmacher, po której następuje określenie Appellation contrôlée		Мозель Люксембуржуаз po której następuje Аан / Ассель / Бехь-Кляйнмахер / Борн / Бус / Бюрмеранж / Канах / Енен / Еллінґен / Ельвонж / Ерпельдінґен / Ґостінґен / Ґревельдінґен / Ґревенмахер / po której następuje określenie Appellation contrôlée
	Moselle Luxembourgeoise, po której następuje Lenningen / Machtum / Mertert / Moersdorf / Mondorf / Niederdonven / Oberdonven / Oberwormeldingen / Remich / Rolling / Rosport / Stadtbredimus, po której następuje określenie Appellation contrôlée		Мозель Люксембуржуаз po której następuje Леннінґен / Махтум / Мертерт / Мьорсдорф / Мондорф / Нідердонвен / Обердонвен / Обервормельдінген / Реміхь / Роллінг / Роспорт / Штадтбредімус, po której następuje określenie Appellation contrôlée
	Moselle Luxembourgeoise, po której następuje Remerschen / Remich / Schengen / Schwebsingen / Stadtbredimus / Trintingen / Wasserbilig / Wellenstein / Wintringen lub Wormel- dingen, po której następuje określenie Appellation contrôlée		Мозель Люксембуржуаз po której następuje Ремершен / Рєміхь / Шенґен / Швебсінґен / Штадтбредімус / Трінтінген / Вассербіліхь / Веллєнштайн / Вінтрінгн / ВормельдінгнВінтрінген/, po której następuje określenie Appellation contrôlée
	Moselle Luxembourgeoise, po której następuje nazwa odmiany winorośli, po której następuje określenie Appellation contrôlée		Мозель Люксембуржуаз, po której następuje nazwa odmiany winorośli, po której następuje określenie Appellation contrôlée
WĘGRY	Neszmélyi, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Несмель, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Badacsonyi, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Бадачонь, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Balaton		Балатон
	Balaton-felvidék, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Балатон-фелвiдек, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Balatonboglár, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Балатонбоґлар, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Balatonfüred-Csopak, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Балатонфюред-Чопак, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Bükk, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Бюккі, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Csongrád, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Чонґрад, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Debrői hárslevelű		Дебрëi харшлевелю
	Duna		Дуна
	Etyek-Buda, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Етьєк-Буда, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Hajós-Baja, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Хайош-Бая, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Izsáki Arany Sárfehér		Iжакi Арань Шарфехер
	Kunság, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Куншаг, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Mátra, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Матра, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Mór, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Мор, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Nagy-Somló, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Надь-Шомло, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Pannonhalma, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Паннонхαлмa, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Pécs, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Печ, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Somlói		Шомлоі
	Somlói Arany		Шомлоі Арань
	Somlói Nászéjszakák Bora		Шомлоі Насейсакак Бора
	Sopron, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Шопрон, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Szekszárd, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Сексард, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Tokaj, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Токай, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Tolna, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Толна, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Villány, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Віллань, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Villányi védett eredetű classicus		Вілланї вєдєтт ередетю классікуш
	Zala, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości		Зала, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Eger		Еґер
	Egerszóláti Olaszrizling		Еґерсолаті Оласрізлінг
	Káli		Калі
	Neszmély		Нєсмєль
	Pannon		Паннон
	Tihany		Тіхань
	Alföldi, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Алфьолді, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Balatonmelléki, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Бαлатонмеллeкi, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu, gminy lub miejscowości
	Dél-alföldi		Дел-алфьолді
	Dél-dunántúli		Дел-дунантулi
	Duna melléki		Дуна мєллєкі
	Duna-Tisza közi		Дуна-Tica кьозі
	Dunántúli		Дунантулі
	Észak-Dunántúli		Есак-Дунантулі
	Felső-Magyarországi		фелшьо-мад'ярорсаґі
	Nyugat-Dunántúli		Нюгaт-Дунантулi
	Tisza melléki		Tica мєллєкі
	Tisza völgyi		Tica вьолді
	Zempléni		Земплені
MALTA	Gozo		Ґоузо
	Malta		Мальта
	Maltese Islands		Молтіз Айлендс
KRÓLESTWO NIDERLANDÓW	Drenthe		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Flevoland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Friesland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Gelderland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Groningen		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Limburg		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Noord Brabant		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Noord Holland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Overijssel		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Utrecht		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Zeeland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
	Zuid Holland		Na pierwszym etapie nie wnioskowano o ochronę
AUSTRIA	Burgenland, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Бурґенланд, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Carnuntum, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Карнунтум, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Donauland, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Донауланд, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Kamptal, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кампталь, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Kärnten, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кернтен, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Kremstal, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Кремсталь, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Mittelburgenland, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Мiπельбурґенланд, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Neusiedlersee, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Нойзідлерзее, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Neusiedlersee-Hügelland, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Нойзідлєрзєє -Хюґельланд, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Niederösterreich, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Нідерьостеррайх, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Oberösterreich, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Оберьостеррайх, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Salzburg, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Зальцбурґ, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Steiermark, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Штайермарк, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Süd-Oststeiermark, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Зюд-Остштайермарк, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Südburgenland, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Зюдбурґенланд, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Südsteiermark, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Зюдштайермарк, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Thermenregion, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Терменреґіон, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Tirol, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Тіроль, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Traisental, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Трайзенталь, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Vorarlberg, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		форарльберґ, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Wachau, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Вахау, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Weinviertel, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Вайнфiртель, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Weststeiermark, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Вестштайермарк, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Wien, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Віін, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Bergland		Берґланд
	Steierland		Штайерланд
	Weinland		Вайнланд
	Wien		Віін
PORTUGALIA	Alenquer		Аленкер
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Borba		Алентежу, po której ewentualnie następuje Борба
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Évora		Алентежу, po której ewentualnie następuje Евура
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Granja-Amareleja		Алентежу, po której ewentualnie następuje Гранжа-Амарележа
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Moura		Алентежу, po której ewentualnie następuje Моура
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Portalegre		Алентежу, po której ewentualnie następuje Порталегри
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Redondo		Алентежу, po której ewentualnie następuje Редонду
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Reguengos		Алентежу, po której ewentualnie następuje Регенгуш
	Alentejo, po której ewentualnie następuje Vidigueira		Алентежу, po której ewentualnie następuje Відігейра
	Arruda		Арруда
	Bairrada		Байррада
	Beira Interior, po której ewentualnie następuje Castelo Rodrigo		Бейра Інтеріор (Внутрішній Берег), po której ewentualnie następuje Каштелу Родрігу
	Beira Interior, po której ewentualnie następuje Cova da Beira		Бейра Інтеріор (Внутрішній Берег), po której ewentualnie następuje Кова да Бейра
	Beira Interior, po której ewentualnie następuje Pinhel		Бейра IHTepiop (Внутрішній Берег), po której ewentualnie następuje Піньел
	Biscoitos		Бішкоітуш
	Bucelas		Буселаш
	Carcavelos		Каркавелуш
	Colares		Кулариш
	Dão, po której ewentualnie następuje Alva		Дау, po której ewentualnie następuje Алва
	Dão, po której ewentualnie następuje Besteiros		Дау, po której ewentualnie następuje Бештайруш
	Dão, po której ewentualnie następuje Castendo		Дау, po której ewentualnie następuje Каштенду
	Dão, po której ewentualnie następuje Serra da Estrela		Дау, po której ewentualnie następuje Серра да Ештрела
	Dão, po której ewentualnie następuje Silgueiros		Дау, po której ewentualnie następuje Сілґайруш
	Dão, po której ewentualnie następuje Terras de Azurara		Дау, po której ewentualnie następuje Терраш ди Азурара
	Dão, po której ewentualnie następuje Terras de Senhorim		Дау, po której ewentualnie następuje Терраш ди Синьорін
	Dão Nobre		Дау Нобри
	Douro, po której ewentualnie następuje Baixo Corgo Nazwa równoznaczna: Vinho do Douro		Дору, po której ewentualnie następuje Байшу Коргу Nazwa równoznaczna: Віню ду Дору
	Douro, po której ewentualnie następuje Cima Corgo Nazwa równoznaczna: Vinho do Douro		Дору, po której ewentualnie następuje Сіма Коргу Nazwa równoznaczna: Віню ду Дору
	Douro, po której ewentualnie następuje Douro Superior Nazwa równoznaczna: Vinho do Douro		Дору, po której ewentualnie następuje ДоруСупєріор Nazwa równoznaczna: Віно ду Дору
	Encostas d'Aire, po której ewentualnie następuje Alcobaça		Енкошташ д'Аіри, po której ewentualnie następuje Алкубаса
	Encostas d'Aire, po której ewentualnie następuje Ourém		Енкошташ д'Айрє, po której ewentualnie następuje Oурань
	Graciosa		Грасіоза
	Lafões		Лафоіш
	Lagoa		Лагуа
	Lagos		Лагуш
	Madeirense		Мадейренси
	Madera Nazwa równoznaczna: Madeira / Vinho da Madeira / Madeira Weine / Madeira Wine / Vin de Madère / Vino di Madera / Madeira Wijn		Мадера Nazwa równoznaczna: Мадейра / Віню да Мадейра / Мадейра Вайне / Мадейра Уайн / Ван де Мадер / Віно ді Мадера / Мадейра Віін
	Moscatel de Setúbal		Мушкател д Сетубал
	Moscatel do Douro		Мошкател ду Дору
	Óbidos		Обідуш
	Oporto Nazwa równoznaczna: Porto / Vinho do Porto / Vin de Porto / Port / Port Wine / Portwein / Portvin / Portwijn		Опорту Nazwa równoznaczna: Порто / Віню ду Порту / Ван де Порто / Порт / Порт Вайн / Портвейн / Портван / Портвіін
	Palmela		Палмела
	Pico		Піку
	Portimão		Портімао
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Almeirim		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Алмейрінь
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Cartaxo		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Карташу
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Chamusca		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Шамушка
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Coruche		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Коруши
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Santarém		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Сантарень
	Ribatejo, po której ewentualnie następuje Tomar		Рібатежу, po której ewentualnie następuje Томар
	Setúbal		Сетубал
	Setúbal Roxo		Сетубал Рошу
	Tavira		Тавіра
	Távora-Varosa		Тавра-Вароза
	Torres Vedras		Ториш Ведраш
	Trás-os-Montes, po której ewentualnie następuje Chaves		Траш-уж-Монтиш, po której ewentualnie następuje Шавиш
	Trás-os-Montes, po której ewentualnie następuje Planalto Mirandês		Траш-уж-Монтиш, po której ewentualnie następuje Планалту Мiрандеш
	Trás-os-Montes, po której ewentualnie następuje Valpaços		Траш-уж-Монтиш, po której ewentualnie następuje Валпасуш
	Vinho do Douro, po której ewentualnie następuje Baixo Corgo Nazwa równoznaczna: Douro		Віню ду Дору, po której ewentualnie następuje Байшу Коргу Nazwa równoznaczna: Дору
	Vinho do Douro, po której ewentualnie następuje Cima Corgo Nazwa równoznaczna: Douro		Віню ду Дору, po której ewentualnie następuje Сіма Корґу Nazwa równoznaczna: Дору
	Vinho do Douro, po której ewentualnie następuje Douro Superior, Nazwa równoznaczna: Douro		Віню ду Дору, po której ewentualnie następuje Дору Суперіор Nazwa równoznaczna: Дору
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Amarante		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Амаранти
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Ave		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Ави
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Baião		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Байао
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Basto		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Башту
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Cávado		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Каваду
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Lima		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Ліма
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Monção e Melgaço		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Монсао i Мелґасу
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Paiva		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Пайва
	Vinho Verde, po której ewentualnie następuje Sousa		Віню Верде, po której ewentualnie następuje Соза
	Vinho Verde Alvarinho		Віню Верде Алваріню
	Vinho Verde Alvarinho Espumante		Віню Верде Алваріню Шпуманте
	Lisboa, po której ewentualnie następuje Alta Estremadura		Лішбоа, po której ewentualnie następuje Алта Ештремадура
	Lisboa, po której ewentualnie następuje Estremadura		Лішбоа, po której ewentualnie następuje Ештремадура
	Tejo		Тежу
	Vinho Espumante Beiras, po której ewentualnie następuje Beira Alta		Віню Шпуманте Бейраш, po której ewentualnie następuje Бейра Алта
	Vinho Espumante Beiras, po której ewentualnie następuje Beira Litoral		Віню Шпуманте Бейраш, po której ewentualnie następuje Бейра Літурал
	Vinho Espumante Beiras, po której ewentualnie następuje Terras de Sicó		Віню Шпуманте Бейраш, po której ewentualnie następuje Терраш ди Сіко
	Vinho Licoroso Algarve		Віню лікурозу Алґарв
	Vinho Regional Açores		Віню режіонал Асориш
	Vinho Regional Alentejano		Віню режіонал Алентежану
	Vinho Regional Algarve		Віню режіонал Алґгарв
	Vinho Regional Beiras, po której ewentualnie następuje Beira Alta		Віню режіонал Бейраш, po której ewentualnie następuje Бейра Алта
	Vinho Regional Beiras, po której ewentualnie następuje Beira Litoral		Віню режіонал Бейраш, po której ewentualnie następuje Бейра Літурал
	Vinho Regional Beiras, po której ewentualnie następuje Terras de Sicó		Віню режіонал Бейраш, po której ewentualnie następuje Терраш ди Сіко
	Vinho Regional Duriense		Віню режіонал Дурієнси
	Vinho Regional Minho		Віню режіонал Міню
	Vinho Regional Terras do Sado		Віню режіонал Терраш ду Саду
	Vinho Regional Terras Madeirenses		Віню режіонал Терраш Мадейренсеш
	Vinho Regional Transmontano		Віню режіонал Транжмонтану
RUMUNIA	Aiud, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Аюд, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Alba Iulia, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Алба Юлія, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Babadag, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Бабадаґ, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Banat, po której ewentualnie następuje Dealurile Tirolului		Банат, po której ewentualnie następuje Дялюріле Тіролюлюй
	Banat, po której ewentualnie następuje Moldova Noua		Банат, po której ewentualnie następuje Мольдова Ноуа
	Banat, po której ewentualnie następuje Silagiu		Банат, po której ewentualnie następuje Сіляджю,
	Banu Märäcine, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Бану Меречіне, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Bohotin, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Бохотін, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Cernâteşti - Podgoria, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Чернатешть-Подгорія, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Coteşti, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Котешть, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Cotnari		Котнарь
	Crişana, po której ewentualnie następuje Biha- ria		Крішана, po której ewentualnie następuje Біхарія
	Crişana, po której ewentualnie następuje Diosig		Крішана, po której ewentualnie następuje Діосіґ
	Crişana, po której ewentualnie następuje Şimleu Silvaniei		Крішана, po której ewentualnie następuje Шімлеу Сілванієй
	Dealu Bujorului, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Деалю Бужорулюй, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Boldeşti		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Болдешть
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Breaza		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Бряза
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Ceptura		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Чептура
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Merei		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Мерей
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Tohani		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Тохань
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Urlati		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Урлаць
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Valea Cälugäreascä		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Валеа Келюгараска
	Dealu Mare, po której ewentualnie następuje Zoreşti		Деалю Маре, po której ewentualnie następuje Зорешть
	Drâgâşani, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Драґашань, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Huşi, po której ewentualnie następuje Vutcani		Хушь, po której ewentualnie następuje Вуткань
	Iana, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Яна, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Iaşi, po której ewentualnie następuje Bucium		Яшь, po której ewentualnie następuje Бучум
	Iaşi, po której ewentualnie następuje Copou		Яшь, po której ewentualnie następuje Копоу
	Iaşi, po której ewentualnie następuje Uricani		Яшь, po której ewentualnie następuje Урікань
	Lechinta, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Лекiнца, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Mehedinti, po której ewentualnie następuje Corcova		Мєгєдінць, po której ewentualnie następuje Коркова
	Mehedinti, po której ewentualnie następuje Golul Drâncei		Мегедінць, po której ewentualnie następuje Голюль Дрнчей
	Mehedinti, po której ewentualnie następuje Orevita		Мегедінць, po której ewentualnie następuje Оревіца
	Mehedinti, po której ewentualnie następuje Severin		Мегедінць, po której ewentualnie następuje Северін
	Mehedinti, po której ewentualnie następuje Vânju Mare		Мегедінць, po której ewentualnie następuje Винжу Маре
	Miniş, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Мініш, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Murfatlar, po której ewentualnie następuje Cernavodä		Мурфатляр, po której ewentualnie następuje Чернавода
	Murfatlar, po której ewentualnie następuje Medgidia		Мурфетляр, po której ewentualnie następuje Меджідія
	Nicoreşti, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Нікорешть, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Odobeşti, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Одобешть, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Oltina, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Ольтіна, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Panciu, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Панчу, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Pietroasa, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Пієтроаса, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Recaş, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Рекаш, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Sâmbureşti, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Симбурешть, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Sarica Niculitel, po której ewentualnie następuje Tulcea		Саріка Нікуліцель, po której ewentualnie następuje Тульча
	Sebeş - Apold, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Себеш - Апольд, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Segarcea, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Сеґарча, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Ştefaneşti, po której ewentualnie następuje Costeşti		Штефенешть, po której ewentualnie następuje Костешть
	Târnave, po której ewentualnie następuje Blaj		Тирнаве, po której ewentualnie następuje Бляж
	Târnave, po której ewentualnie następuje Jidvei		Тирнаве, po której ewentualnie następuje Жідвєй
	Târnave, po której ewentualnie następuje Mediaş		Тирнаве, po której ewentualnie następuje Медіаш
	Colinele Dobrogei, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Колінелє Доброджей, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Dealurile Crişanei, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu		Деалюріле Крішаней, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Dealurile Covurluiului		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Деалюріле Ковурлююлюй
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Dealurile Hârlâului		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Деалюріле Хирлеулюй
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Dealurile Huşilor		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Деалюріле Хушілор,
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Dealurile Iaşilor		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Деалюріле Яшілор
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Dealurile Tutovei		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Деалюріле Тутовей
	Dealurile Moldovei lub, w zależności od przypadku, Terasele Siretului		Деалюріле Молдовей lub, w zależności od przypadku, Тераселє Сіретулюй
	Dealurile Moldovei		Деалюріле Молдовей
	Dealurile Munteniei		Деалюріле Мунтенієй
	Dealurile Olteniei		Деалюріле Ольтенієй
	Dealurile Sätmarului		Деалюріле Сетмарулюй
	Dealurile Transilvaniei		Деалюріле Трансільванієй
	Dealurile Vrancei		Деалюріле Вранчей
	Dealurile Zarandului		Деалюріле Зарандулюй
	Terasele Dunärii		Тераселе Дунарі
	Viile Caraşului		Війлє Карашулюй
	Viile Timişului		Війлє Тімішулюй
SŁOWENIA	Bela krajina, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Бела крайна, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Belokranjec, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Белокранєц, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Bizeljsko-Sremič, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Sremič-Bizeljsko		Бізельсько-Среміч, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Среміч-Бізельско
	Cviček, Dolenjska, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Цвічек, Долєньска, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Dolenjska, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Долєньска, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Goriška Brda, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Brda		Ґорішка Брда, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Брда
	Kras, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Крас, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Metliška črnina, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Метлішка чрніна, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Prekmurje, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Prekmurčan		Прекмур'є, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Прекмурчан
	Slovenska Istra, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Словенска Iстра, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Štajerska Slovenija, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Штаєрска Словенія, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Teran, Kras, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy		Теран, Крас, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy
	Vipavska dolina, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Vipava, Vipavec, Vipavčan		BinaecKa Долiна, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej lub nazwa winnicy Nazwa równoznaczna: Binaea, Biпaвец, Віпавчан
	Podravje, po której może nastąpić wyrażenie "mlado vino"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej		Подраує, po której może nastąpić wyrażenie "млядо віно"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej
	Posavje, po której może nastąpić wyrażenie "mlado vino"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej		Посаує, po której może nastąpić wyrażenie "млядо віно"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej
	Primorska, po której może nastąpić wyrażenie "mlado vino"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej		Пріморска, po której może nastąpić wyrażenie "млядо віно"; nazwy mogą być również stosowane w formie przymiotnikowej
SŁOWACJA	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Dunaj skostredský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Дунайскострецкі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Hurbanovský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Гурбановскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Komárňanský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Комарнянскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Palárikovský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Паляріковскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Štúrovský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Штуровскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Šamorínsky vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Шаморінскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Strekovský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Стрековскі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Galantský vinohradnícky rajón		Южнословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Ґаланскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Vrbovský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Врбовскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Trnavský vinoh- radnícky rajón		Малокарпацка вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Трнавскi вiнограднiцкi район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Skalický vinoh- radnícky rajón		Малокарпацка вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Скалiцкi вiнограднiцкi район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Orešanský vinohradnícky rajón		Малокарпацка вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Орешанскi вiнограднiцкi район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Hlohovecký vinohradnícky rajón		Малокарпацка вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Глоговєцкі вiнограднiцкi район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Dolanský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Долянскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Senecký vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Сенєцкі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Stupavský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Ступавскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa Modranský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa Модранскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Bratislavský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Братіславскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Pezinský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Пезинскі віноградніцкі район
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Záhorský vinohradnícky rajón		Малокарпацка віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Загорскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Pukanecký vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область po której ewentualnie następuje Пуканєцкі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Žitavský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Жітавскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Želiezovský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Жельєзовскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Нiтрiянска вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Nitriansky vinohrad- nícky rajón		Нiтрiянска вiнограднiцка область, po której ewentualnie następuje Нітріянскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Vrábefský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Врабельскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Tekovský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Тєковскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Zlatomoravecký vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Златоморавецкі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Šintavský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область. po której ewentualnie następuje Шінтавскі віноградніцкі район
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Radošinský vinohradnícky rajón		Нітріянска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Радошінскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Fil'akovský vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Філяковскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Gemerský vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Ґемерскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Hontiansky vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Гонтьєнскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Ipefský vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje іпєльскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Vinický vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Вініцкі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Tornafský vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Торнальскі віноградніцкі район
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Modrokamencký vinohradnícky rajón		Стредословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Модрокаменскі віноградніцкі район
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Viničky		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Вінічкі
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Vel'ká Tma		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Велка Трня
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Malá Tma		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Мала Трня
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Čerhov		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Чергов
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Slovenské Nové Mesto		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Словенске Нове Место
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Černochov		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Чернохов
	Vinohradnícka oblasť Tokaj, po której ewentualnie następuje Bara		Biнограднiцка область Токай, po której ewentualnie następuje Бара
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Michalovský vinohradnícky rajón		Віходословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Міхаловскі віноградніцкі район
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej		Віходословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje nazwa podregionu lub nazwa mniejszej jednostki geograficznej
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Královskochlmecký vinohradnícky rajón		Віходословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Краловскохолмецкі віноградніцкі район
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Moldavský vinohradnícky rajón		Віходословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Молдавскі віноградніцкі район
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, po której ewentualnie następuje Sobranecký vinohradnícky rajón		Віходословенска віноградніцка область, po której ewentualnie następuje Собранєцкі віноградніцкі район
	Južnoslovenská vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Южнословенска віноградніцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
	Malokarpatská vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Малокарпацка віноградніцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
	Nitrianska vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Нітріянска віноградніцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
	Stredoslovenská vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Стредославенска віноградніцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
	Tokajská / Tokajské / Tokajský vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Токайска / Токайске / Токайскі вiнограднiцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
	Východoslovenská vinohradnícka oblasť, której może towarzyszyć określenie "oblastné vino"		Вiходословенска віноградніцка область, której może towarzyszyć określenie "обласне віно"
HISZPANIA	Abona		Абона
	Alella		Алея
	Alicante, po której ewentualnie następuje Marina Alta		Аліканте, po której ewentualnie następuje Маріна Альта
	Almansa		Альманса
	Ampurdán-Costa Brava		Ампурдан-Коста Брава
	Arabako Txakolina Nazwa równoznaczna: Txakolí de Álava		Арабако Тчаколіна / Nazwa równoznaczna: Тчаколі де Алава
	Arlanza		Арлянса
	Arribes		Аррібес
	Bierzo		Бьєрсо
	Binissalem		Бініссалєм
	Bizkaiko Txakolina Nazwa równoznaczna: Chacolí de Bizkaia		Біскайко Тчаколіна / Nazwa równoznaczna: Чаколі де Біская
	Bullas		Буяс
	Calatayud		Калатаюд
	Campo de Borja		Кампо де Борха
	Cariñena		Каріньена
	Cataluña		Каталунья
	Cava		Кава
	Chacolí de Bizkaia Nazwa równoznaczna: Bizkaiko Txakolina		Чаколі де Біская / Nazwa równoznaczna: Біскайко Тчаколіна
	Chacolí de Getaria Nazwa równoznaczna: Getariako Txakolina		Чаколі де Ґетарія / Nazwa równoznaczna: Ґетаріяко Тчаколіна
	Cigales		Сiгалєс
	Conca de Barberá		Конка де Барбера
	Condado de Huelva		Кондадо де Уельва
	Costers del Segre, po której ewentualnie następuje Artesa		Костерс дель Сегре, po której ewentualnie następuje Артеса
	Costers del Segre, po której ewentualnie następuje Les Garrigues		Костерс дель Сегре, po której ewentualnie następuje Лєс Ґаррiгес
	Costers del Segre, po której ewentualnie następuje Raimat		Костерс дель Сегре, po której ewentualnie następuje Раймат
	Costers del Segre, po której ewentualnie następuje Valls de Riu Corb		Костерс дель Сегре, po której ewentualnie następuje Валлс де Рїу Корб
	Dehesa del Carrizal		Дееса дель Каррiсаль
	Dominio de Valdepusa		Домініо де Вальдепуса
	El Hierro		Ель Єрро
	Finca Élez		Фінка Елєс
	Getariako Txakolina Nazwa równoznaczna: Chacolí de Getaria		Ґетаріяко Тчаколіна/ Nazwa równoznaczna: Чаколі де Ґетарія
	Guijoso		Ґіхосо
	Jerez-Xérès-Sherry Jerez / Xérès / Sherry		Херес-Ксерес-Черрі Херес / Ксерес / Черрі
	Jumilla		Хумія
	La Mancha		Ля Манча
	La Palma, po której ewentualnie następuje Fuencaliente		Ля Пальма, po której ewentualnie następuje Фуенкальєнте
	La Palma, po której ewentualnie następuje Hoyo de Mazo		Ля Пальма, po której ewentualnie następuje Ойо де Масо
	La Palma, po której ewentualnie następuje Norte de la Palma		Ля Пальма, po której ewentualnie następuje Норте де ля Пальма
	Lanzarote		Лянсароте
	Málaga		Малага
	Manchuela		Манчуеля
	Manzanilla Sanlúcar de Barrameda		Мансанія Санлюкар де Баррамеда
	Méntrida		MeHTpiga
	Mondéjar		Мондехар
	Monterrei, po której ewentualnie następuje Ladera de Monterrei		Монтеррей, po której ewentualnie następuje Лядера де Монтеррей
	Monterrei, po której ewentualnie następuje Val de Monterrei		Монтеррей, po której ewentualnie następuje Валь де Монтеррей
	Montilla-Moriles		Монтія-Морілєс
	Montsant		Монтсант
	Navarra, po której ewentualnie następuje Baja Montaña		Наварра, po której ewentualnie następuje Баха Монтанья
	Navarra, po której ewentualnie następuje Ribera Alta		Наварра, po której ewentualnie następuje Рiбера Альта
	Navarra, po której ewentualnie następuje Ribera Baja		Наварра, po której ewentualnie następuje Рiбера Баха
	Navarra, po której ewentualnie następuje Tierra Estella		Наварра, po której ewentualnie następuje Тьєрра Естея
	Navarra, po której ewentualnie następuje Valdizarbe		Наварра, po której ewentualnie następuje Вальдiсарбе
	Pago de Arínzano Nazwa równoznaczna: Vino de pago de Arin- zano		Паго де Арiнсано Nazwa równoznaczna: Віно де Паго де Арiнсано
	Penedés		Пенедес
	Pla de Bages		Пля де Бахес
	Pla i Llevant		Пля i Ллевант
	Priorato		Пріорато
	Rías Baixas, po której ewentualnie następuje Condado do Tea		Ріас Байшяс, po której ewentualnie następuje Кондадо до Теа
	Rías Baixas, po której ewentualnie następuje O Rosal		Ріас Байшяс, po której ewentualnie następuje О Росаль
	Rías Baixas, po której ewentualnie następuje Ribeira do Ulla		Ріас Байшяс, po której ewentualnie następuje Рібейра до Уя
	Rías Baixas, po której ewentualnie następuje Soutomaior		Ріас Байшяс, po której ewentualnie następuje Соутомайор
	Rías Baixas, po której ewentualnie następuje Val do Salnés		Ріас Байшяс, po której ewentualnie następuje Вал до Сальнес
	Ribeira Sacra, po której ewentualnie następuje Amandi		Pi6eüpa Сакра, po której ewentualnie następuje AMaHgi
	Ribeira Sacra, po której ewentualnie następuje Chantada		Pi6eüpa Сакра, po której ewentualnie następuje Чантада
	Ribeira Sacra, po której ewentualnie następuje Quiroga-Bibei		Рiбейра Сакра, po której ewentualnie następuje Кiрога-Бiбей
	Ribeira Sacra, po której ewentualnie następuje Ribeiras do Miño		Рiбейра Сакра, po której ewentualnie następuje Рiбейрас до Міньо
	Ribeira Sacra, po której ewentualnie następuje Ribeiras do Sil		Рiбейра Сакра, po której ewentualnie następuje Рібейрас до Сіль
	Ribeiro		Рібейро
	Ribera del Duero		Рібера дель Дуеро
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Cañamero		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Каньямеро
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Matanegra		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Матанегра
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Montánchez		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Монтанчес
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Ribera Alta		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Рібера Альта
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Ribera Baja		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Рібера Баха
	Ribera del Guadiana, po której ewentualnie następuje Tierra de Barros		Рібера дель Гуадіана, po której ewentualnie następuje Тьерра де Баррос
	Ribera del Júcar		Рібера дель Хукар
	Rioja, po której ewentualnie następuje Rioja Alavesa		Ріоха, po której ewentualnie następuje Ріоха Алавеса
	Rioja, po której ewentualnie następuje Rioja Alta		Ріоха, po której ewentualnie następuje Ріоха Альта
	Rioja, po której ewentualnie następuje Rioja Baja		Ріоха, po której ewentualnie następuje Ріоха Баха
	Rueda		Руеда
	Sierras de Málaga, po której ewentualnie następuje Serranía de Ronda		Сіеррас де Малага, po której ewentualnie następuje Серраніа де Ронда
	Somontano		Сомонтано
	Tacoronte-Acentejo, po której ewentualnie następuje Anaga		Такоронте-Асентехо, po której ewentualnie następuje Анага
	Tarragona		Таррагона
	Terra Alta		Терра Альта
	Tierra de León		Тьерра де Леон
	Tierra del Vino de Zamora		Тьерра дель Віно де Самора
	Toro		Торо
	Txakolí de Álava Nazwa równoznaczna: Arabako Txakolina		Тчаколі де Алава Nazwa równoznaczna: Арабако Тчаколіна
	Uclés		Уклес
	Utiel-Requena		Утьел-Рекена
	Valdeorras		Вальдеоррас
	Valdepeñas		Вальдепеньяс
	Valencia, po której ewentualnie następuje Alto Turia		Валенсія, po której ewentualnie następuje Альто Туріа
	Valencia, po której ewentualnie następuje Clariano		Валенсія, po której ewentualnie następuje Кларіано
	Valencia, po której ewentualnie następuje Moscatel de Valencia		Валенсія, po której ewentualnie następuje Москатель де Валенсія
	Valencia, po której ewentualnie następuje Valentino		Валенсія, po której ewentualnie następuje Валентино
	Valle de Güímar		Ває де Ґуймар
	Valle de la Orotava		Ває де ля Оротава
	Valles de Benavente		Ваєс де Бенавенте
	Vino de Calidad de Valtiendas		Віно де Калідад де Вальтьєндас
	Vinos de Madrid, po której ewentualnie następuje Arganda		Вінос де Мадрід, po której ewentualnie następuje Арґанда
	Vinos de Madrid, po której ewentualnie następuje Navalcarnero		Вінос де Мадрід, po której ewentualnie następuje Навалькарнеро
	Vinos de Madrid, po której ewentualnie następuje San Martín de Valdeiglesias		Вінос де Мадрід, po której ewentualnie następuje Сан Мартін де Вальдеіґлєсіас
	Ycoden-Daute-Isora		Iкоден-Дауте-Iсора
	Yecla		Єкля
	Abanilla		Абанiя
	Bajo Aragón		Бахо Арагон
	Ribera del Gállego-Cinco Villas		Pi6epa дель Ґаєго -Сінко Віяс
	Ribera del Jiloca		Рїбера а дель Хільока
	Valdejalón		Вальдехалон
	Valle del Cinca		Ває дель Сінка
	Bailén		Байлен
	Barbanza e Iria		Барбанса е Ipia
	Betanzos		Бетансос
	Cádiz		Кадіс
	Campo de Cartagena		Кампо де Картахена
	Cangas		Канґас
	Castelló		Кастейо
	Castilla		Кастія
	Castilla y León		Кастія i Леон
	Contraviesa-Alpujarra		Контравьеса-Альпухарра
	Córdoba		Кордова
	Costa de Cantabria		Коста де Кантабрія
	Desierto de Almería		Десьєрто де Альмерія
	El Terrerazo		Ель Террерасо
	Extremadura		Екстремадура
	Formentera		форментера
	Gálvez		Ґальвес
	Granada Sur-Oeste		Гранада Сур-Оесте
	Ibiza		Iбiса
	Illes Balears		ійєс Балєарс
	Isla de Menorca		Iсла де Менорка
	Laujar-Alpujarra		Ляухар-Альпухарра
	Liébana		Льебана
	Los Palacios		Льос Палясiос
	Norte de Almería		Норте де Альмерія
	Norte de Granada		Норте де Гранада
	Pozohondo		Посоондо
	Ribera del Andarax		Рібера дель Андаракс
	Ribera del Queiles		Рібера дель Кейлес
	Serra de Tramuntana-Costa Nord		Серра де Трамунтана-Коста Норд
	Sierra de Alcaraz		Сієрра де Алькарас
	Sierra Norte de Sevilla		Сієрра Норте де Сєвія
	Sierra Sur de Jaén		Сієрра Сур де Хаен
	Torreperogil		Торреперогіль
	Valle del Miño-Ourense		Бає дель Міньо-Оуренсе
	Valles de Sadacia		Баєс де Садасія
	Villaviciosa de Córdoba		Біявісйоса де Кордова
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO	English Vineyards		інґліш віньярдс
	Welsh Vineyards		Уелш віньярдс
	England, ewentualnie zastąpiona przez Berkshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Баркшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Buckinghamshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Бакінґгамшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Cheshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Чешир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Cornwall		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Корнуол
	England, ewentualnie zastąpiona przez Derbyshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Дарбішир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Devon		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Девон
	England, ewentualnie zastąpiona przez Dorset		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Дорсет
	England, ewentualnie zastąpiona przez East Anglia		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ict Англія
	England, ewentualnie zastąpiona przez Gloucestershire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ґлостершир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Hampshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Гемпшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Herefordshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Герефордшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Isle of Wight		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Айл оф Уайт
	England, ewentualnie zastąpiona przez Isles of Scilly		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Айлс оф Сіллі
	England, ewentualnie zastąpiona przez Kent		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Кєнт
	England, ewentualnie zastąpiona przez Lancashire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ланкашир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Leicestershire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Лестершир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Lincolnshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Лінкольншир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Northamptonshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Нортгемптоншир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Nottinghamshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ноттінгемшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Oxfordshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Оксфордшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Rutland		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ратланд
	England, ewentualnie zastąpiona przez Shropshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Шропшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Somerset		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Соммерсет
	England, ewentualnie zastąpiona przez Staffordshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Стаффордшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Surrey		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Саррей
	England, ewentualnie zastąpiona przez Sussex		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Сассекс
	England, ewentualnie zastąpiona przez Warwickshire		Iнґланд, ewentualnie zastąpiona przez Ворікшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez West Midlands		Інґланд, ewentualnie zastąpiona przez Уест Мідлендс
	England, ewentualnie zastąpiona przez Wiltshire		Інґланд, ewentualnie zastąpiona przez Уілгшир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Worcestershire		Інґланд, ewentualnie zastąpiona przez Вустершир
	England, ewentualnie zastąpiona przez Yorkshire		Інґланд, ewentualnie zastąpiona przez Йоркшир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Cardiff		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Кардiфф
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Cardiganshire		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Кардiганшир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Carmarthenshire		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Кармартеншир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Denbighshire		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Денбігшир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Gwynedd		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Ґвінєт
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Monmouthshire		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Монмитшир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Newport		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Ньюпорт
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Pembrokeshire		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Пембрукшир
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Rhondda Cynon Taf		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Ронда Кайнон Таф
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Swansea		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Свонзі
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez The Vale of Glamorgan		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Вейл оф Ґламорґан
	Wales, ewentualnie zastąpiona przez Wrexham		Уелс, ewentualnie zastąpiona przez Рексем
Oznaczenia geograficzne dotyczące win Ukrainy, które mają być chronione w Unii Europejskiej
Nazwa, która ma być chroniona		Transkrypcja na alfabet łaciński
Сонячна Долина		Soniachna Dolyna (Soniachna Dolina)
Новий Світ		Novyj Svit (Novy Svet)

CZĘŚĆ  B

Oznaczenia geograficzne napojów spirytusowych Unii Europejskiej, które mają być chronione na Ukrainie

Państwo członkowskie UE	Nazwa, która ma być chroniona	Transkrypcja na alfabet ukraiński
Austria	Wachauer Weinbrand	Вахауер Вайнбранд
Austria	Weinbrand Dürnstein	Вайнбранд Дюрнштайн
Austria	Wachauer Marillenbrand	Вахауер Маршленбранд
Austria	Grossglockner Alpenbitter	Ґросґлокнер Альпенбптер
Austria	Mariazeller Magenlikör	Марiацеллер Маґенлiкьор
Austria	Mariazeller Jagasaftl	Марiацеллер Яґазафтль
Austria	Puchheimer Bitter	Пуххаймер Бптер
Austria	Steinfelder Magenbitter	Штайнфельдер Маґенбiттер
Austria	Wachauer Marillenlikör	Вахауер Марiлленлiкьор
Austria	Jägertee / Jagertee / Jagatee	Єґертее / Яґертее / Яґатее
Austria	Inländerrum	інлєндєРРУМ
Belgia (Balegem)	Balegemse jenever	Балгемс Йоневр
Belgia (Hasselt, Zonhoven, Diepenbeek)	Hasseltse jenever / Hasselt	гассельдс йоневр / Гассельт
Belgia (Oost-Vlaanderen)	O' de Flander / Oost-Vlaamse Graan- jenever	О де Фландр / Ост - Влямсе Граанйоневр
Belgia (Région wallonne)	Peket / Pekêt / Pèket / Pèkèt de Wallonie	Пекет / Пеке / Пекет / Пеке де Валлонi
Belgia, Niderlandy	Jonge jenever, jonge genever	Йонге йоневр / йонге ґеневр
Belgia, Niderlandy	Oude jenever / oude genever	Ауде йоневр / ауде ґеневр,
Belgia, Niderlandy, Francja (departamenty Nord (59) i Pas-de-Calais (62))	Genièvre de grains / Graanjenever / Graangenever	Женьєвр де Ґра / Граанйоневр / Граангеневр
Belgia, Niderlandy, Francja (departamenty Nord (59) i Pas-de-Calais (62)), Niemcy (niemieckie kraje związkowe Nordrhein-Westfalen i Niedersachsen)	Genièvre aux fruits / Vruchtenjenever / Jenever met vruchten / Fruchtgenever	Женьєвр о фруї / Врюхтенйоневр / Йоневр мет Врюхтен / Фрухт Ґеневер
Belgia, Niderlandy, Francja (departamenty Nord (59) i Pas-de-Calais (62)), Niemcy (niemieckie kraje związkowe Nordrhein-Westfalen i Niedersachsen)	Genièvre / Jenever / Genever	Женьєвр / Йоневр / Ґеневер
Bułgaria	Сунгурларска гроздова ракия / Гроздова ракия от Сунгурларе / Sungurlarska grozdova rakya / Groz- dova rakya from Sungurlare	Сунґурларска ґроздова ракiя
Bułgaria	Сливенска перла (Сливенска гроздова ракия / Гроздова ракия от Сливен) / Slivenska perla (Slivenska grozdova rakya / Grozdova rakya from Sliven)	Слiвенска перла (Слiвенска ґроздова ракiя / Ґроздова ракія от Слівєн)
Bułgaria	Стралджанска Мускатова ракия / Мускатова ракия от Стралджа / Stral- djanska Muscatova rakya / Muscatova rakya from Straldja	Стралджанска мускатова ракія / Мускатова ракія от Стралджі
Bułgaria	Поморийска гроздова ракия / Гроздова ракия от Поморие / Pomoriyska grozdova rakya / Grozdova rakya from Pomorie	Поморійска ґроздова ракія / Ґроздова ракія от Поморіє
Bułgaria	Русенска бисерна гроздова ракия / Бисерна гроздова ракия от Русе / Russenska biserna grozdova rakya / Biserna grozdova rakya from Russe	Русенска бісерна ґроздова ракія / Бісерна ґроздова ракія от Русе
Bułgaria	Бургаска Мускатова ракия / Мускатова ракия от Бургас / Bourgaska Muscatova rakya / Muscatova rakya from Bourgas	Бургаска мускатова ракія / Мускатова ракія от Бургас
Bułgaria	Добруджанска мускатова ракия / Мускатова ракия от Добруджа / Dobrudjanska muscatova rakya / muscatova rakya from Dobrudja	Добруджанска мускатова ракія / Мускатова ракія от Добруджа
Bułgaria	Сухиндолска гроздова ракия / Гроздова ракия от Сухиндол / Suhin- dolska grozdova rakya / Grozdova rakya from Suhindol	Сухіндолска ґроздова ракія / Ґроздова ракія от Сухіндол
Bułgaria	Карловска гроздова ракия / Гроздова Ракия от Карлово / Karlovska grozdova rakya / Grozdova Rakya from Karlovo	Карловска ґроздова ракія / Ґроздова ракія от Карлово
Bułgaria	Троянска сливова ракия / Сливова ракия от Троян / Troyanska slivova rakya / Slivova rakya from Troyan	Троянска слівова ракія / Слівова ракія от Троян
Bułgaria	Силистренска кайсиева ракия / Кайсиева ракия от Силистра / Silis- trenska kaysieva rakya / Kaysieva rakya from Silistra	Сілістренска кайсієва ракія / Кайсієва ракія от Сілістра
Bułgaria	Тервелска кайсиева ракия / Кайсиева ракия от Тервел / Tervelska kaysieva rakya / Kaysieva rakya from Tervel	Тервелска кайсієва ракія / Кайсієва ракія от Тервел
Bułgaria	Ловешка сливова ракия / Сливова ракия от Ловеч / Loveshka slivova rakya / Slivova rakya from Lovech	Ловешка слівова ракiя / Ставова ракiя от Ловеш
Cypr	Ζιβανία / Τζιβανία / Ζιβάνα / Zivania	Зiванiя / Дзiванiя / Зiвана
Cypr, Grecja	Ouzo / Oύζο	Узо
Republika Czeska	Karlovarská Hořká	Карловарска Горжка
Dania	Dansk Akvavit / Dansk Aquavit	Данск аквавіт / Данск Акуавіт
Estonia	Estonian vodka	Естонiан Водка
Finlandia	Suomalainen Vodka / Finsk Vodka / Vodka of Finland	Суомалайнен Водка / Фінск водка / Водка оф фінланд
Finlandia	Suomalainen Marjalikööri / Suomalainen Hedelmälikööri / Finsk Bärlikör / Finsk Fruktlikör / Finnish berry liqueur / Finnish fruit liqueur	Суомалайнен Марьялікьорі / Суомалайнен Хедельмялікьорі / фінск Берлікьор / фінск фруктлікьор / фінніш беррі лікьор / фінніш фрут лікьор
Francja	Rhum de la Martinique	Ром де ля Мартінік
Francja	Rhum de la Guadeloupe	Ром де ля Гуаделуп
Francja	Rhum de la Réunion	Ром де ля Реюньон
Francja	Rhum de la Guyane	Ром де ля Гюйан
Francja	Rhum de sucrerie de la Baie du Galion	Ром дьо сюкрері де ля Бе дю Галіон
Francja	Rhum des Antilles françaises	Ром дез Антій францез
Francja	Rhum des départements français d'outre-mer	Ром де департемон франце д утре-мер
Francja	Whisky breton / Whisky de Bretagne	Уіскі Бретон / Уіскі де Бретань
Francja	Whisky alsacien / Whisky d'Alsace	Уіскі Ельзасіян / Уіскі д Альзас
Francja	Eau-de-vie de Cognac	О-де-ві де Коньяк
Francja	Eau-de-vie des Charentes	О-де-ві де Шарант
Francja	Eau-de-vie de Jura	О-де-ві де Жюра
Francja	Cognac	Коньяк
	(Nazwa "Cognac" może być uzupełniona jednym z następujących określeń:	(Nazwa "Коньяк" może być uzupełniona jednym z następujących określeń:
	- Fine	- Фін
	- Grande Fine Champagne	- Ґранд фін Шампань
	- Grande Champagne	- Ґранд Шампань
	- Petite Fine Champagne	- Петіт Фін Шампань
	- Petite Champagne	- Петіт Шампань
	- Fine Champagne	- Фін Шампань
	- Borderies	- Бордері
	- Fins Bois	- Фан Буа
	- Bons Bois)	- Бон Буа)
Francja	Fine Bordeaux	Фін Бордо
Francja	Fine de Bourgogne	Фін де Бурґонь
Francja	Armagnac	Арманьяк
Francja	Bas-Armagnac	Ба-Арманьяк
Francja	Haut-Armagnac	О Арманьяк
Francja	Armagnac-Ténarèze	Арманьяк-Тенарез
Francja	Blanche Armagnac	Бланш Арманьяк
Francja	Eau-de-vie de vin de la Marne	О-де-ві де вен де ля Марн
Francja	Eau-de-vie de vin originaire d'Aquitaine	О-де-ві де вен оріжінер д'Акітен
Francja	Eau-de-vie de vin de Bourgogne	О-де-ві де вен де Бурґонь
Francja	Eau-de-vie de vin originaire du Centre-Est	О-де-ві де вен оріжінер дю Сантр-Ест
Francja	Eau-de-vie de vin originaire de Franche-Comté	О-де-ві де вен оріжінер де Франш- Конте
Francja	Eau-de-vie de vin originaire du Bugey	О-де-ві де вен оріжінер дю Бюже
Francja	Eau-de-vie de vin de Savoie	О-де-ві де вен де Савуа
Francja	Eau-de-vie de vin originaire des Coteaux de la Loire	О-де-ei де вен оріжінєр де Кото де ля Луар
Francja	Eau-de-vie de vin des Côtes-du-Rhône	О-де-ві де вен де Кот-дю-Рон
Francja	Eau-de-vie de vin originaire de Provence	О-де-ві де вен оріжінер де Прованс
Francja	Eau-de-vie de Faugères / Faugères	О-де-ві де фожер / фожер
Francja	Eau-de-vie de vin originaire du Languedoc	О-де-ві де вен оріжінер дю Ланґедок
Francja	Brandy français / Brandy de France	Бранді франце / Бранді дьо Франц
Francja	Marc de Champagne / Eau-de-vie de marc de Champagne	Мар де Шампань / О-де-ві де мар де Шампань
Francja	Marc d'Aquitaine / Eau-de-vie de marc originaire d'Aquitaine	Мар д'Акітен / О-де-ві де марк оріжінер д'Акітен
Francja	Marc de Bourgogne / Eau-de-vie de marc de Bourgogne	Мар де Бурґонь / О-де-ві де мар де Бурґонь
Francja	Marc du Centre-Est / Eau-de-vie de marc originaire du Centre-Est	Мар дю Сантр-Ест / О-де-ві де мар оріжінер дю Сантр-Ест
Francja	Marc de Franche-Comté / Eau-de-vie de marc originaire de Franche-Comté	Мар де Франш-Комте / О-де-ві де мар оріжінер де Франш-Комте
Francja	Marc du Bugey / Eau-de-vie de marc originaire de Bugey	Мар дю Бюже / О-де-ві де мар оріжінер дю Бюже
Francja	Marc de Savoie / Eau-de-vie de marc originaire de Savoie	Мар де Савуа / О-де-ві де мар оріжінер де Савуа
Francja	Marc des Côteaux de la Loire / Eau- de-vie de marc originaire des Coteaux de la Loire	Мар де Кото де ля Луар / О-де-ві де мар оріжінер Кото де ля Луар
Francja	Marc des Côtes-du-Rhône / Eau-de-vie de marc des Côtes du Rhône	Мар де Кот-дю-Рон / О-де-ві де мар де Кот-дю-Рон
Francja	Marc de Provence / Eau-de-vie de marc originaire de Provence	Мар де Прованс / О-де-ві де мар оріжінер де Прованс
Francja	Marc du Languedoc / Eau-de-vie de marc originaire du Languedoc	Мар дю Ланґедок / О-де-ві де мар оріжінер дю Ланґедок
Francja	Marc d'Alsace Gewürztraminer	Мар д'Альзас Ґевюрцфрамінер
Francja	Marc de Lorraine	Мар де Лоррен
Francja	Marc d'Auvergne	Мар д'Овернь
Francja	Marc du Jura	Мар дю Жюра
Francja	Mirabelle de Lorraine	Мiрабель де Лоррен
Francja	Kirsch d'Alsace	Кірш д'Альзас
Francja	Quetsch d'Alsace	Куеч д'Альзас
Francja	Framboise d'Alsace	Фрамбуаз д'Альзас
Francja	Mirabelle d'Alsace	Мiрабель д'Альзас
Francja	Kirsch de Fougerolles	Кірш де Фужероль
Francja	Williams d'Orléans	Вільямс д'Орлєан
Francja	Calvados	Кальвадос
Francja	Calvados Pays d'Auge	Кальвадос Пеї д'Ож
Francja	Calvados Domfrontais	Кальвадос Домфронте
Francja	Eau-de-vie de cidre de Bretagne	О-де-ві де сідр де Бретань
Francja	Eau-de-vie de poiré de Bretagne	О-де-ві де пуаре де Бретань
Francja	Eau-de-vie de cidre de Normandie	О-де-ві де сідр де Норманді
Francja	Eau-de-vie de poiré de Normandie	О-де-ві де пуаре де Норманді
Francja	Eau-de-vie de cidre du Maine	О-де-ві де сідр дю Мен
Francja	Eau-de-vie de poiré du Maine	О-де-ві де пуаре дю Мен
Francja	Ratafia de Champagne	Ратафія де Шампань
Francja	Cassis de Bourgogne	Кассіс де Бургонь
Francja	Cassis de Dijon	Кассіс де Діжон
Francja	Cassis de Saintonge	Кассіс де Сентонж
Francja	Cassis du Dauphiné	Кассіс дю Дофіне
Francja	Pommeau de Bretagne	Поммо де Бретань
Francja	Pommeau du Maine	Поммо дю Мен
Francja	Pommeau de Normandie	Поммо де Нормандi
Francja (departamenty Nord (59) i Pas- de-Calais (62))	Genièvre Flandres Artois	ЖєнієвР фланре Артуа
Francja, Włochy	Génépi des Alpes / Genepi degli Alpi	Женеш дез Альп / Дженепі дельї Альпі
Niemcy	Münsterländer Korn / Kornbrand	Мюнстерлендер Корн / Корнбранд
Niemcy	Sendenhorster Korn / Kornbrand	Зенденхорстер Корн / Корнбранд
Niemcy	Bergischer Korn / Kornbrand	Бергішер Корн / Корнбранд
Niemcy	Emsländer Korn / Kornbrand	Емслендер Корн / Корнбранд
Niemcy	Haselünner Korn / Kornbrand	Газелюннер Корн / Корнбранд
Niemcy	Hasetaler Korn / Kornbrand	Газеталер Корн / Корнбранд
Niemcy	Deutscher Weinbrand	Дойчер Вайнбранд
Niemcy	Pfälzer Weinbrand	Пфельцер Вайнбранд
Niemcy	Schwarzwälder Kirschwasser	Шварцвельдер Кіршвассер
Niemcy	Schwarzwälder Mirabellenwasser	Шварцвельдер Мірабелленвассер
Niemcy	Schwarzwälder Williamsbirne	Шварцвельдер Вільямсбірне
Niemcy	Schwarzwälder Zwetschgenwasser	Шварцвельдер Цветшґенвассер
Niemcy	Fränkisches Zwetschgenwasser	Френкішес Цветшґенвассер
Niemcy	Fränkisches Kirschwasser	Френкішес Кіршвассер
Niemcy	Fränkischer Obstler	Френкішер Обстлер
Niemcy	Schwarzwälder Himbeergeist	Шварцвельдер Гімбеерґайст
Niemcy	Bayerischer Gebirgsenzian	Баєрішер Ґебірґсенціан
Niemcy	Ostfriesischer Korngenever	Остфрізішер Корнґеневер
Niemcy	Steinhäger	Штайнгеґер
Niemcy	Rheinberger Kräuter	Райнберґер Кройтер
Niemcy	Berliner Kümmel	Берлінер Кюммель
Niemcy	Hamburger Kümmel	Гамбургер Кюммель
Niemcy	Münchener Kümmel	Мюнхенер Кюммель
Niemcy	Chiemseer Klosterlikör	Кімзєєр Клостерлікьор
Niemcy	Bayerischer Kräuterlikör	Баєрiшер Кройтерлікьор
Niemcy	Benediktbeurer Klosterlikör	Бенедіктбойрер Клостерлікьор
Niemcy	Ettaler Klosterlikör	Етталер Клостерлікьор
Niemcy	Hüttentee	Гюттентее
Niemcy	Bärwurz	Бервурц
Niemcy	Königsberger Bärenfang	Кьоніґсберґер Беренфан
Niemcy	Ostpreußischer Bärenfang	Остпройсішер Беренфан
Niemcy	Blutwurz	Блютвурц
Niemcy, Austria, Belgia (społeczność niemieckojęzyczna)	Korn / Kornbrand	Корн / Корнбранд
Grecja	Brandy Αττικής / Brandy of Attica	Бранді Аттікіс / Бренді оф Аттіка
Grecja	Brandy Πελοποννήσου / Brandy of the Peloponnese	Бранді Пельопонісу / Бренді оф Пелопоніс
Grecja	Brandy Κεντρικής Ελλάδας / Brandy of central Grecja	Бранді Кендрікіс Елядас / Бренді оф Централ Ґріс
Grecja	Τσικουδιά / Tsikoudia	Цікудья
Grecja	Τσικουδιά Κρήτης / Tsikoudia of Crete	Цікудья Крітіс
Grecja	Τσίπουρο / Tsipouro	Ціпуро
Grecja	Τσίπουρο Μακεδονίας / Tsipouro of Macedonia	Ціпуро Македоніяс
Grecja	Τσίπουρο Θεσσαλίας / Tsipouro of Thessaly	Ціпуро Фессаліяс
Grecja	Τσίπουρο Τυρνάβου / Tsipouro of Tyrnavos	Ціпуро Тірнаву
Grecja	Ούζο Μυτιλήνης / Ouzo of Mitilene	Узо Мітілініс
Grecja	Ούζο Πλωμαρίου / Ouzo of Plomari	Узо Пломаріу
Grecja	Ούζο Καλαμάτας / Ouzo of Kalamata	Узо Каламатас
Grecja	Ούζο Θράκης / Ouzo of Thrace	Узо Фракіс
Grecja	Ούζο Μακεδονίας / Ouzo of Macedonia	Узо Македоніяс
Grecja	Μαστίχα Χίου / Masticha of Chios	Мастіха Хіу
Grecja	Κίτρο Νάξου / Kitro of Naxos	Кітро Наксу
Grecja	Κουμκουάτ Κέρκυρας / Koum Kouat of Corfu	Кімкуат Керкірас
Grecja	Τεντούρα / Tentoura	Тентура
Węgry	Törkölypálinka	Тëркëльпαлiнка
Węgry	Szatmári Szilvapálinka	Сатмарі Сілвапалінка
Węgry	Kecskeméti Barackpálinka	Кєчкємєті Барацкпалінка
Węgry	Békési Szilvapálinka	Бєкєші Сілвапалінка
Węgry	Szabolcsi Almapálinka	Саболчі Алмапалінка
Węgry	Gönci Barackpálinka	Гëнцi Барацкпалінка
Węgry, Austria (w przypadku okowit z moreli wytwarzanych wyłącznie w krajach związkowych: Niederösterreich, Burgenland, Steiermark, Wien)	Pálinka	Палінка
Irlandia	Irish Whiskey / Uisce Beatha Eirean- nach / Irish Whisky	Айріш Уіскі / ішкє Баха Ееренок / Айріш Уіскі
Irlandia	Irish Cream	Айріш Крім
Irlandia	Irish Poteen / Irish Póitín	Айріш Потін / Айріш Почін
Włochy	Brandy italiano	Бренди італьяно
Włochy	Grappa	Ґраппа
Włochy	Grappa di Barolo	Ґраппа ді Бароло
Włochy	Grappa piemontese / Grappa del Piemonte	Ґраппа п'ємонтезе / Ґраппа дель П'ємонте
Włochy	Grappa lombarda / Grappa di Lombardia	Ґраппа ломбарда / Ґраппа ді Ломбардiя
Włochy	Grappa trentina / Grappa del Trentino	Ґраппа трентіна / Ґраппа дель Трентіно
Włochy	Grappa friulana / Grappa del Friuli	Ґраппа фріулана / Ґраппа дель Фріулі
Włochy	Grappa veneta / Grappa del Veneto	Ґраппа венета / Ґраппа дель Венето
Włochy	Südtiroler Grappa / Grappa dell'Alto Adige	Зюдтіролер Ґраппа / Ґраппа дель Альто Адідже
Włochy	Grappa Siciliana / Grappa di Sicilia	Ґраппа Січіліана / Ґраппа ді Січіліа
Włochy	Grappa di Marsala	Ґраппа ді Марсала
Włochy	Südtiroler Williams / Williams dell'Alto Adige	Зюдтіролер Вільямс / Вільямс дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Aprikot / Aprikot dell'Alto Adige	Зюдтіролер Апрікот / Апрікот дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Marille / Marille dell'Alto Adige	Зюдтіролер Марілле / Марілле дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Kirsch / Kirsch dell'Alto Adige	Зюдтіролер Кірш / Кірш дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Zwetschgeler / Zwetsch- geler dell'Alto Adige	Зюдтіролер Цветшґелер / Цветшґелер дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Gravensteiner / Gravensteiner dell'Alto Adige	Зюдтіролер Ґравенштайнер / Ґравенштайнер дель Альто Адідже
Włochy	Südtiroler Golden Delicious / Golden Delicious dell'Alto Adige	Зюдтіролер Ґолден Делішес / Ґолден Делішес дель Альто Адідже
Włochy	Williams friulano / Williams del Friuli	Вільямс фріулано / Вільямс дель Фріулі
Włochy	Sliwovitz del Veneto	Слівовіц дель Венето
Włochy	Sliwovitz del Friuli-Venezia Giulia	Слівовіц дель Фріулі-Венеція Джулія
Włochy	Sliwovitz del Trentino-Alto Adige	Слівовіц дель Трентіно- Альто Адідже
Włochy	Distillato di mele trentino / Distillato di mele del Trentino	Дiстiллато gi мелє трентіно / Дістіллато gi мелє дель Трентіно
Włochy	Williams trentino / Williams del Trentino	Вільямс трентшо / Вільямс дель Трентшо
Włochy	Sliwovitz trentino / Sliwovitz del Trentino	Слівовіц трентіно / Слівовіц дель Трентіно
Włochy	Aprikot trentino / Aprikot del Trentino	Апрікот трентіно / Апрікот дель Трентіно
Włochy	Kirsch Friulano / Kirschwasser Friu- lano	Кірш Фріулано / Кіршвассер Фріулано
Włochy	Kirsch Trentino / Kirschwasser Trentino	Кірш Трентіно / Кіршвассер Трентіно
Włochy	Kirsch Veneto / Kirschwasser Veneto	Кірш Венето / Кіршвассер Венето
Włochy	Südtiroler Enzian / Genziana dell'Alto Adige	Зюдтіролер Енціан / Дженціана дель Альто Адідже
Włochy	Genziana trentina / Genziana del Trentino	Дженціана трентіна / Дженціана дель Трентіно
Włochy	Mirto di Sardegna	Мірто ді Сарденья
Włochy	Liquore di limone di Sorrento	Лікворе ді лімоне ді Сорренто
Włochy	Liquore di limone della Costa d'Amalfi	Лікворе ді лімоне делла Коста д'Амальфі
Włochy	Genepi del Piemonte	Дженепі дель П'ємонте
Włochy	Genepi della Valle d'Aosta	Дженепі делла Валле д'Аоста
Włochy	Nocino di Modena	Ночіно ді Модена
Włochy	Südtiroler Obstler / Obstler dell'Alto Adige	Зюдтіролер Обстлер / Обстлер дель Альто Адідже
Łotwa	Latvijas Dzidrais	Латвіяс Дзідраіс
Łotwa	Rigas Degvins	Рігас Дегвінс
Łotwa	Allažu Kimelis	Aллажу Кімеліс
Litwa	Samané	Самане
Litwa	Originali Lietuviška degtiné / Original Lithuanian vodka	Орігіналі Лієтувішка дєктінє / Оріджінел Літуаніян водка
Litwa	Vilniaus Džinas / Vilnius Gin	Вільняус Джінас / Вільнюс Джін
Litwa	Trejos devynerios	Трейос девінерьос
Litwa	Čepkeliu	Чепкелю
Litwa	Trauktiné	Трауктіне
Litwa	Trauktiné Palanga	Трауктіне Паланґа
Litwa	Trauktiné Dainava	Трауктіне Дайнава
Luksemburg	Eau-de-vie de seigle de marque nationale luxembourgeoise	О-дьо-ві дьо сеґль дьо марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de marc de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де мар де марк насіональ люксембужуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de pommes de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де помм де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de poires de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де пуар де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de kirsch de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де кірш де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de quetsch de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де куеч де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de mirabelle de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де мірабелль де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Eau-de-vie de prunelles de marque nationale luxembourgeoise	О-де-ві де прюнелль де марк насіональ люксембуржуаз
Luksemburg	Cassis de Beaufort	Кассіс де Бофор
Polska	Polska Wódka / Polish Vodka	Польска Вудка / Поліш водка
Polska	Herbal vodka from the North Podlasie Lowland aromatised with an extract of bison grass / Wódka ziołowa z Niziny Północnopodlaskiej aromatyzowana ekstraktem z trawy żubrowej	Вудка жьолова з Ніжіни Пулноцноподляскей, ароматизована екстрактем з трави жубровей
Polska	Polish Cherry	Поліш Чері
Portugalia	Rum da Madeira	Рум да Мадейра
Portugalia	Aguardente de Vinho Douro	Аґуарденти д Віню Дору
Portugalia	Aguardente de Vinho Ribatejo	Аґуарденти д Віню Рібатежу
Portugalia	Aguardente de Vinho Alentejo	Аґуарденти д Віню Алентежу
Portugalia	Aguardente de Vinho da Região dos Vinhos Verdes	Аґуарденти д Віню да режіоу душ вінюш вердеш
Portugalia	Aguardente de Vinho da Região dos Vinhos Verdes de Alvarinho	Аґуарденти д Віню да режіоу душ вінюш вердеш ди Алварінью
Portugalia	Aguardente de Vinho Lourinhã	Аґуарденти д Віню Лоурінья
Portugalia	Aguardente Bagaceira Bairrada	Аґуарденти Баґасейра Байррада
Portugalia	Aguardente Bagaceira Alentejo	Аґуарденти Баґасейра Алентежу
Portugalia	Aguardente Bagaceira da Região dos Vinhos Verdes	Аґуарденти Баґасейра да режіоу душ вінюш вердеш
Portugalia	Aguardente Bagaceira da Região dos Vinhos Verdes de Alvarinho	Аґуарденти Баґасейра да режіоу душ вінюш вердеш ди Алварінью
Portugalia	Medronho do Algarve	Медронью ду Алгарви
Portugalia	Medronho do Buçaco	Медронью ду Бусаку
Portugalia	Aguardente de pêra da Lousã	Аґуарденте ди пера да Лоуза
Portugalia	Évora anisada	Евура Анізада
Portugalia	Ginjinha portuguesa	Жінжінья Портуґеза
Portugalia	Licor de Singeverga	Лікор ди Сінжеверґа
Portugalia	Anis português	Аніш портуґеш
Portugalia	Poncha da Madeira	Понша да Мадейра
Rumunia	Vinars Târnave	Вінарс Тирнаве
Rumunia	Vinars Vaslui	Вінарс Васлюй
Rumunia	Vinars Murfatlar	Вінарс Мурфатлар
Rumunia	Vinars Vrancea	Вінарс Вранча
Rumunia	Vinars Segarcea	Вінарс Сеґарча
Rumunia	Pälincä	Палінка
Rumunia	Tuicä Zetea de Medieşu Aurit	Цуйка Зетя де Мєдієшу AypiT
Rumunia	Tuicä de Valea Milco vului	Цуйка де Валя Мілковулюй
Rumunia	Tuicä de Buzäu	Цуйка де Бузеу
Rumunia	Tuicä de Argeş	Цуйка де Арджеш
Rumunia	Tuicä de Zaläu	Цуйка де Залеу
Rumunia	Tuicä Ardeleneascä de Bistrita	Цуйка Арделеняске де Бістріца
Rumunia	Horincä de Maramureş	Хорінка де Марамуреш
Rumunia	Horincä de Cämârzana	Хорінка де Камирзана
Rumunia	Horincä de Seini	Хорінка де Сеїні
Rumunia	Horincä de Chioar	Хорінка де Кіоар
Rumunia	Horincä de Läpuş	Хорінка де Ляпуш
Rumunia	Turt de Oaş	Турц де Оаш
Rumunia	Turt de Maramureş	Турц де Марамуреш
Słowacja	Karpatské brandy špeciál	Карпатске бренді шпеціал
Słowacja	Bošácka Slivovica	Бошацка Слівовіця
Słowacja	Laugarício Vodka	Лаугаріціо Водка
Słowacja	Spišská Borovička	Спішска Боровічка
Słowacja	Slovenská Borovička Juniperus	Словенска боровічка Юніперус
Słowacja	Slovenská Borovička	Словенска боровічка
Słowacja	Inovecká Borovička	Iновецка Боровічка
Słowacja	Liptovská Borovička	Ліптовска Боровічка
Słowacja	Demänovka bylinná horká	Дєменовка билінна горка
Słowacja	Demänovka Bylinný Likér	Дєменовка 6илінни лікєр
Słowenia	Brinjevec	Брінєвец
Słowenia	Dolenjski sadjevec	Доленьскі садєвец
Słowenia	Janeževec	Янежевец
Słowenia	Slovenska travarica	Словєнска траваріца
Słowenia	Pelinkovec	Пелінковец
Słowenia	Orehovec	Ореховец
Słowenia	Domači rum	Домачі рум
Hiszpania	Ron de Málaga	Рон де Маляґа
Hiszpania	Ron de Granada	Рон де Ґранада
Hiszpania	Whisky español	Уіскі Еспаньоль
Hiszpania	Brandy de Jerez	Бранді де Херес
Hiszpania	Brandy del Penedés	Бранді дель Пенедес
Hiszpania	Orujo de Galicia	Орухо де Ґалісія
Hiszpania	Aguardiente de sidra de Asturias	Агуардьєнте де сідра де Астуріяс
Hiszpania	Gin de Mahón	Хін де Маон
Hiszpania	Anis español	Аніс Еспаньоль
Hiszpania	Anís Paloma Monforte del Cid	Аніс Пальома Монфорте дель Сід
Hiszpania	Hierbas de Mallorca	Єрбас де Майорка
Hiszpania	Hierbas Ibicencas	Єрбас Iбiсенкас
Hiszpania	Cazalla	Касая
Hiszpania	Chinchón	Чінчон
Hiszpania	Ojén	Охен
Hiszpania	Rute	Руте
Hiszpania	Palo de Mallorca	Пальо де Майорка
Hiszpania	Ratafia catalana	Ратафiя Каталяна
Hiszpania	Cantueso Alicantino	Кантуесо Алiкантiно
Hiszpania	Licor café de Galicia	Λίκορ кафе де Ґалiсiя
Hiszpania	Licor de hierbas de Galicia	Λίκορ де єрбас де Ґалiсiя
Hiszpania	Pacharán navarro	Пачаран наварро
Hiszpania	Pacharán	Пачаран
Hiszpania	Aguardiente de hierbas de Galicia	Агуардьєнте де єрбас де Ґалісія
Hiszpania	Aperitivo Café de Alcoy	Аперітіво кафе де Алькой
Hiszpania	Herbero de la Sierra de Mariola	Ерберо деля Сiєρρа де Маρiοля
Hiszpania	Ronmiel	Ронмієль
Hiszpania	Ronmiel de Canarias	Ронмієль де Канаріяс
Szwecja	Svensk Vodka / Swedish Vodka	свєнск водка / суідіш водка
Szwecja	Svensk Aquavit / Svensk Akvavit / Swedish Aquavit	свенск акуавіт / свенск аквавіт / суідіш акуавіт
Szwecja	Svensk Punsch / Swedish Punch	свєнск пунш / суідіш панш
Zjednoczone Królestwo	Plymouth Gin	Плімут джін
Zjednoczone Królestwo (Szkocja)	Scotch Whisky	Скотч уіскі

Wspólna deklaracja w sprawie prawa do stosowania niektórych nazw

Ukraina zastrzega sobie prawo do stosowania w obrocie handlowym niektórych nazw, które są nazwami obszarów geograficznych na jej terytorium, takich jak:

– Шарин,

– Добрушине,

– Тарнава,

– Карпатські (карпатський),

– Троян,

– Бистриця,

– Марамуреш,

– Боровичі,

– Оріховець,

– Самбір

– Брестів

– Переяславське

– Віднів

– Вербиця

– Драгово

– Карлівка

– Лозниця

– Люблинець

– Мельники

– Загора

– Нове село

– Русів

– Слов'янськ

– Сливине

– Чорноморський район

– Болярка

– Чехи

– Мельнич

– Мельниця

– Коса

– Коси

– Македони

– Кропи

– Аркадія

– Іонине

– Коропи

– Маркопіль

– Мартини

– Шампанія,

– Пила

– Бурдей

– Кодак

– Мелені

– Корна

– Брем

– Лядова

– Романів

– Вільне

– Шарин

– Ірпінь

– Рені

– Славута

– Красногірка

– Їжаківка

– Тиха

– Земляне

– Таврія

– Созань

– Баба-Даг

– Біла Криниця

– Долинська

– Приморськ

– Приморське

– Приморський

– Дунайсько

– Стреків (стреківський)

– Карпати

– Карпати Вербовець (вербовецький)

– Карпати Тарнавка (тарнавський)

– Карпати Долинне, Долинка

– Карпати Ступаківка (ступаківський)

– Карпати Загора (загорський)

– Житані (житанський)

– Врубівський

– Теково (теківський)

– Радошинка

– Філянівка (філянівський)

– Гонтівка (гонтівський)

– Вінниця (вінницький)

– Велика Тур'я

– Мала Тур'я

– Нове Місто

– Черняхів

– Михайлівка (михайлівський)

– Молдовка (молдовський)

– Галичина (Галичина)

/tir

lub rzeczowników pospolitych w języku ukraińskim:

Med; pl. miód (zdrobnienie: Medok)

Kawa; pl. kawa

zgodnie z postanowieniami tytułu IV rozdziału 9 (Własność intelektualna) podsekcji 3 (Oznaczenia geograficzne) niniejszego Układu, w szczególności zgodnie z jego art. 204 (Zakres ochrony oznaczeń geograficznych)

Wspólna deklaracja w sprawie Karop

Ukraina może nadal stosować nazwę "Karop" na swoim terytorium w odniesieniu do ukraińskiego wina alkoholizowanego produkowanego zgodnie z poniższymi głównymi specyfikacjami:

- produkcja z lokalnych winogron i moszczu,

- fermentacja zatrzymana poprzez dodanie alkoholu etylowego,

- zawartość alkoholu w produkcie gotowym: 15 - 17 % obj. alkoholu,

- zawartość cukru w produkcie gotowym: 140-200 g/l.

ZAŁĄCZNIK  XXIII

DO ROZDZIAŁU 10

SŁOWNICZEK POJĘĆ

Poniższy glosariusz ma na celu podanie znaczenia niektórych terminów stosowanych w niniejszym Układzie w tytule IV rozdział 10 (Konkurencja). Glosariusz ten nie jest prawnie wiążący i pozostaje bez uszczerbku dla postanowień zawartych w tym rozdziale.

a) Obszary, na których poziom życia jest wyjątkowo niski lub występuje wysokie bezrobocie: są to obszary, na których sytuacja gospodarcza jest wyjątkowo niekorzystna w porównaniu z Unią Europejską jako całością. Warunek ten jest spełniony, jeśli produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca regionu lub geograficznej jednostki administracyjnej szczebla niższego niż krajowy o średniej populacji wynoszącej średnio od 800 000 do 3 000 000 mieszkańców, mierzony według standardów siły nabywczej (SSN), wynosi mniej niż 75 % średniej unijnej.

b) Poważne zaburzenie: dane zaburzenie musi wpływać na całość gospodarki danej Strony lub jedno z jej państw członkowskich. Zaburzenie nie jest uważane za poważne do celów niniejszej sekcji, jeśli jest ograniczone do jednego z regionów Stron lub części ich terytoriów.

c) Usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym ("UOIG"): oznaczają one działalność gospodarczą uznawaną przez władze publiczne za szczególnie ważną dla obywateli, która nie byłaby wykonywana (lub byłaby wykonywana na innych warunkach), jeżeli nie doszłoby do interwencji publicznej. Działalność ta musi mieć szczególne cechy w porównaniu z ogólnym interesem gospodarczym wykonywania innej działalności gospodarczej.

d) Przedsiębiorstwa publiczne: każde przedsiębiorstwo, na które władze publiczne mogą, bezpośrednio lub pośrednio, wywierać dominujący wpływ z racji bycia jego właścicielem, posiadania w nim udziału kapitałowego lub z powodu zasad, które regulują jego funkcjonowanie.

e) Wyłączne prawa: są to prawa przyznane jednemu przedsiębiorstwu przez państwo członkowskie na mocy jakiegokolwiek instrumentu ustawowego, wykonawczego lub administracyjnego, zastrzegające dla tego przedsiębiorstwa wyłączne prawa do świadczenia usług lub prowadzenia działalności na danym obszarze geograficznym,

f) Szczególne prawa: są to prawa przyznane przez państwo członkowskie ograniczonej liczbie przedsiębiorstw, które, na danym obszarze geograficznym i inaczej niż zgodnie z obiektywnymi, proporcjonalnymi i niedyskryminującymi kryteriami

- ograniczają do co najmniej dwóch liczbę takich przedsiębiorstw upoważnionych do świadczenia usługi lub podejmowania działalności, lub

- wyznaczają kilka konkurujących przedsiębiorstw jako upoważnione do świadczenia usług lub podejmowania działalności, lub

- przyznają jakiemukolwiek przedsiębiorstwu lub przedsiębiorstwom jakiekolwiek prawne lub regulacyjne korzyści, które mają znaczny wpływ na zdolność innych przedsiębiorstw do świadczenia tych samych usług lub prowadzenia tego samego rodzaju działalności na tym samym obszarze geograficznym na warunkach w znacznym stopniu równoważnych.

g) Ważny projekt stanowiący przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania lub wspólnego zainteresowania Stron: projekt jest ważny i stanowi przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania lub wspólnego zainteresowania Stron, jeśli

(i) pomoc dotyczy projektu, który został jasno opisany pod względem warunków realizacji, w tym uczestników oraz celów,

(ii) projekt musi stanowić przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania w takim znaczeniu, że korzyść osiągnięta dzięki celowi projektu nie może być ograniczona do jednego państwa członkowskiego lub państw członkowskich realizujących go, lecz musi rozciągać się na UE jako całość

lub

musi stanowić przedmiot wspólnego zainteresowania Stron, w takim znaczeniu, że korzyść osiągnięta dzięki celowi projektu musi rozciągać się na obie Strony;

(iii) charakter i wielkość projektu muszą mieć ogromne znaczenie: projekt musi mieć znaczące cele i musi być prowadzony na znaczną skalę.

h) Monopol państwowy o charakterze handlowym: monopole państwowe o charakterze handlowym to monopole, poprzez które organy państwowe, regionalne lub lokalne bądź też inne organy publiczne dowolnego rodzaju Strony mają możliwość, prawną lub faktyczną, nadzorowania i określania przywozu lub wywozu pomiędzy Stronami, a także znaczącego wpływania na nie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Postanowienia niniejszego Układu dotyczące monopoli państwowych o charakterze handlowym mają zastosowanie również do monopoli delegowanych przez Strony.

ZAŁĄCZNIK  XXIV

DO ROZDZIAŁU 14

REGULAMIN ROZSTRZYGANIA SPORÓW

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. W niniejszym Układzie tytule IV rozdział 14 (Rozstrzyganie sporów) i zgodnie z niniejszym regulaminem:

"doradca" oznacza osobę wyznaczoną przez Stronę w celu doradzania lub pomocy tej Stronie w związku z postępowaniem organu arbitrażowego;

"organ arbitrażowy" oznacza organ ustanowiony zgodnie z art. 307 niniejszego Układu;

"arbiter" oznacza członka organu arbitrażowego powołanego na mocy art. 307 niniejszego Układu;

"asystent" oznacza osobę, która zgodnie z zasadami powołania arbitra prowadzi badania lub pomaga temu arbitrowi;

"Strona skarżąca" oznacza każdą Stronę wnoszącą o powołanie organu arbitrażowego zgodnie z art. 306 niniejszego Układu;

"Strona, przeciwko której złożony został wniosek" oznacza Stronę, której zarzuca się działanie niezgodnie z niniejszym Układem;

"przedstawiciel Strony" oznacza pracownika lub każdą osobę powołaną przez departament lub agencję rządową lub jakikolwiek inny podmiot publiczny Strony, który reprezentuje Stronę podczas sporu rozstrzyganego na podstawie niniejszego Układu;

"dzień" oznacza dzień kalendarzowy.

2. Strona, przeciwko której złożony został wniosek, odpowiedzialna jest za administrację logistyczną procedury rozstrzygania sporów, w szczególności za organizację przesłuchań, chyba że uzgodniono inaczej. Strony dzielą się jednak wydatkami wynikającymi z kwestii organizacyjnych, w tym kosztami arbitrów.

POWIADOMIENIA

3. Strony i organ arbitrażowy dostarczają wszelkie wnioski, zawiadomienia, oświadczenia pisemne lub inne dokumenty za potwierdzeniem odbioru, przesyłką poleconą, kurierem, faksem, teleksem, telegramem lub w jakikolwiek inny sposób, który zapewnia rejestrację dokonania przesyłki.

4. Strona dostarcza kopię każdego oświadczenia pisemnego drugiej Stronie oraz każdemu z arbitrów. Kopia dokumentów dostarczana jest również w wersji elektronicznej.

5. Wszystkie powiadomienia, w tym wnioski o konsultacje, kierowane są odpowiednio do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy i do Dyrekcji Generalnej ds. Handlu Komisji Europejskiej.

6. Niewielkie błędy pisarskie występujące we wniosku, zawiadomieniu, oświadczeniu pisemnym lub innym dokumencie związanym z postępowaniem organu arbitrażowego można poprawić, dostarczając nowy dokument, w którym wyraźnie zaznaczono te zmiany.

7. Jeśli ostatni dzień na dostarczenie dokumentu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy na Ukrainie lub w instytucjach Unii Europejskiej, dokument ten można dostarczyć w następnym dniu roboczym.

ROZPOCZĘCIE ARBITRAŻU

8. O ile Strony nie postanowią inaczej, spotykają się one z organem arbitrażowym w ciągu siedmiu dni od dnia jego powołania w celu ustalenia tych kwestii, które Strony lub organ arbitrażowy uznają za stosowne, włącznie z wypłacanym arbitrom wynagrodzeniem i zwrotem wydatków, które będą zgodne ze standardami WTO.

OŚWIADCZENIA POCZĄTKOWE

9. Strona skarżąca składa początkowe oświadczenie pisemne nie później niż 20 dni po dacie powołania organu arbitrażowego. Strona, przeciwko której złożony został wniosek, dostarcza pisemne oświadczenie przeciwne nie później niż 20 dni po dacie dostarczenia początkowego oświadczenia pisemnego.

DZIAŁANIE ORGANÓW ARBITRAŻOWYCH

10. Wszystkie posiedzenia organu arbitrażowego prowadzi jego przewodniczący. Organ arbitrażowy może przekazać przewodniczącemu prawo podejmowania decyzji administracyjnych i proceduralnych.

11. O ile niniejszy Układ nie stanowi inaczej oraz bez uszczerbku dla pkt 24, organ arbitrażowy może wykonywać swoje działania przy użyciu wszelkich środków, włącznie z telefonem, faksem lub łączami komputerowymi.

12. W obradach organu arbitrażowego mogą brać udział wyłącznie arbitrzy, lecz organ arbitrażowy może zezwolić na uczestniczenie w obradach swoim asystentom.

13. Za sporządzenie decyzji odpowiada wyłącznie organ arbitrażowy; sporządzenie decyzji nie podlega delegacji.

14. W przypadku pojawienia się kwestii proceduralnych, których postanowienia niniejszego Układu i jego załączników nie regulują, organ arbitrażowy może przyjąć każdą stosowną procedurę, pod warunkiem że procedura zapewnia równe traktowanie Stron i jest zgodna z postanowieniami niniejszego Układu i jego załączników.

15. Jeżeli organ arbitrażowy uzna, że konieczna jest zmiana jakiegokolwiek terminu mającego zastosowanie w ramach postępowania lub dokonanie innych zmian proceduralnych lub administracyjnych w ramach postępowania, informuje pisemnie Strony o powodach takich zmian lub dostosowań, wskazując konieczny okres lub konieczną zmianę. Terminy określone w art. 310 ust. 2 niniejszego Układu nie mogą być zmieniane bez uprzedniej zgody Stron.

ZASTĘPSTWO

16. Jeśli arbiter nie może uczestniczyć w postępowaniu, wycofuje się z udziału w nim lub musi być zastąpiony, zgodnie z art. 307 ust. 3 i 4 niniejszego Układu wybierany jest jego zastępca.

17. Jeśli jedna ze Stron uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania i w związku z tym powinien zostać zastąpiony, Strona ta powinna powiadomić drugą Stronę w ciągu 15 dni od daty poznania okoliczności naruszenia kodeksu postępowania przez tego arbitra.

18.

a) W przypadku gdy jedna ze Stron uzna, że arbiter inny niż przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, Strony konsultują się i za obopólnym porozumieniem zastępują arbitra wybierając jego następcę; wyboru nowego arbitra dokonuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 307 ust. 3 i 4 niniejszego Układu.

b) Jeśli Strony nie dojdą do porozumienia co do potrzeby wymiany arbitra, każda ze Stron może wnioskować o przekazanie sprawy przewodniczącemu organu arbitrażowego, którego decyzja jest ostateczna.

c) Jeśli, w wyniku złożenia takiego wniosku, przewodniczący uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, wybiera on nowego arbitra w drodze losowania spośród grona osób, o którym mowa w art. 323 ust. 1 niniejszego Układu, do którego należał poprzedni arbiter. Jeśli poprzedni arbiter został wybrany przez Strony zgodnie z art. 307 ust. 2 niniejszego Układu, osoba go zastępująca zostaje wybrana w drodze losowania spośród grona osób, które zostały zaproponowane przez Stronę skarżącą oraz Stronę, przeciwko której złożony został wniosek, zgodnie z art. 323 ust. 1 niniejszego Układu. Wyboru nowego arbitra dokonuje się w obecności Stron i w ciągu pięciu dni od dnia złożenia wniosku przewodniczącemu organu arbitrażowego.

19.

a) W przypadku gdy Strona uzna, że przewodniczący organu arbitrażowego nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, Strony konsultują się i za obopólnym porozumieniem zastępują przewodniczącego, wyznaczając jego następcę zgodnie z procedurą określoną art. 307 ust. 3 i 4 niniejszego Układu.

b) Jeśli Strony nie dojdą do porozumienia w kwestii potrzeby wymiany przewodniczącego organu arbitrażowego, każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o przekazanie sprawy jednemu z pozostałych członków grona osób wytypowanych do pełnienia funkcji przewodniczącego zgodnie z art. 323 ust. 1 niniejszego Układu. Jego nazwisko jest losowane w obecności Stron przez przewodniczącego Komitetu ds. Handlu lub osobę przez niego delegowaną. Decyzja tej osoby dotycząca potrzeby zastąpienia przewodniczącego jest ostateczna.

c) Jeśli osoba ta uzna, że poprzedni przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, wybiera ona nowego przewodniczącego w drodze losowania spośród grona pozostałych osób wytypowanych do pełnienia funkcji przewodniczącego zgodnie z art. 323 ust. 1 niniejszego Układu. Wyboru nowego przewodniczącego dokonuje się w obecności Stron i w ciągu pięciu dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w niniejszym punkcie.

20. Prowadzone przez organ arbitrażowy czynności zawiesza się na okres potrzebny do przeprowadzenia procedur przewidzianych w pkt 16, 17, 18 i 19.

PRZESŁUCHANIA

21. Przewodniczący wyznacza dzień i godzinę przesłuchania w porozumieniu ze Stronami i innymi członkami organu arbitrażowego oraz przekazuje Stronom pisemne potwierdzenie. Informację taką udostępnia również publicznie Strona odpowiedzialna za logistyczne zarządzanie postępowaniem, chyba że przesłuchanie ma charakter zamknięty. O ile Strony wyrażają na to zgodę, organ arbitrażowy może podjąć decyzję o niezwoływaniu przesłuchania.

22. O ile Strony nie postanowią inaczej, przesłuchanie odbywa się w Brukseli, gdy Stroną skarżącą jest Ukraina, lub w Kijowie, gdy Stroną skarżącą jest Unia Europejska.

23. Organ arbitrażowy może zwoływać dodatkowe przesłuchania, jeżeli Strony wyrażą na to zgodę.

24. W całości wszystkich przesłuchań uczestniczą wszyscy arbitrzy.

25. W przesłuchaniu mogą brać udział następujące osoby, niezależnie od tego, czy ma ono charakter otwarty, czy nie:

a) przedstawiciele Stron;

b) doradcy Stron;

c) personel administracyjny, tłumacze ustni i pisemni oraz sprawozdawcy sądowi; oraz

d) asystenci arbitrów.

Do organu arbitrażowego zwracać się mogą wyłącznie przedstawiciele i doradcy Stron.

26. Każda ze Stron, nie później niż w ciągu pięciu dni przed datą rozpoczęcia przesłuchań, dostarcza organowi arbitrażowemu wykaz nazwisk osób przedstawiających na przesłuchaniu argumenty ustne w imieniu danej Strony i innych przedstawicieli lub doradców, którzy wezmą udział w przesłuchaniu.

27. Przesłuchania prowadzone przez organ arbitrażowy mają charakter otwarty, chyba że Strony postanowią, że przesłuchania są częściowo lub całkowicie zamknięte dla publiczności. Organ arbitrażowy zbiera się jednak przy drzwiach zamkniętych, jeżeli oświadczenia lub argumenty Strony zawierają informacje poufne.

28. Zespół arbitrażowy prowadzi przesłuchanie w następujący sposób, zapewniając, że Stronie skarżącej oraz Stronie, przeciwko której złożony został wniosek, przyznano równą ilość czasu:

Argument

a) argument Strony skarżącej

b) argument Strony, przeciwko której złożony został wniosek

Argument przeciwny

a) argument Strony skarżącej

b) kontrodpowiedź Strony, przeciwko której złożony został wniosek

29. Organ arbitrażowy może kierować pytania do każdej ze Stron w każdym momencie przesłuchania.

30. Organ arbitrażowy zapewnia przygotowanie zapisu każdego przesłuchania i jego niezwłoczne dostarczenie Stronom.

31. W terminie 10 dni od daty przesłuchania każda ze Stron może przedstawić dodatkowe oświadczenie pisemne dotyczące jakichkolwiek kwestii, które pojawiły się w trakcie przesłuchania.

PYTANIA PISEMNE

32. Organ arbitrażowy może w każdym momencie postępowania zwracać się z pytaniami w formie pisemnej do jednej lub obu Stron. Każda ze Stron otrzymuje kopię wszelkich pytań zadanych przez organ arbitrażowy.

33. Strona dostarcza drugiej Stronie kopię swoich pisemnych odpowiedzi na pytania organu arbitrażowego. Każdej Stronie umożliwia się przedstawienie pisemnych komentarzy do odpowiedzi drugiej Strony w ciągu pięciu dni od daty otrzymania odpowiedzi.

POUFNOŚĆ

34. Strony i ich doradcy zapewniają poufność przesłuchań organu arbitrażoweg, w przypadku gdy odbywają się one w formie sesji zamkniętej zgodnie z pkt 27. Każda ze Stron i jej doradcy traktuje jako poufne wszelkie informacje uznane za poufne przez Stronę, która przedstawiła je organowi arbitrażowemu. Przedstawiając organowi arbitrażowemu poufną wersję oświadczeń pisemnych, Strona, na wniosek drugiej Strony, przedstawia również niemające poufnego charakteru streszczenie informacji znajdujących się w takich oświadczeniach, nie później niż w ciągu 15 dni po dacie złożenia wniosku lub oświadczenia, w zależności od tego, co nastąpiło później. Żadne z postanowień niniejszego regulaminu nie wyklucza możliwości publicznego ujawnienia przez Stronę jej własnego stanowiska w zakresie, w jakim nie dotyczy to informacji poufnych.

KONTAKTY EX PARTE

35. Zespół arbitrażowy nie spotyka się, ani nie kontaktuje ze Stroną pod nieobecność drugiej Strony.

36. Żaden z członków organu arbitrażowego nie może omawiać jakichkolwiek aspektów przedmiotu postępowania z jedną Stroną lub z obiema Stronami pod nieobecność pozostałych arbitrów.

OŚWIADCZENIA AMICUS CURIAE

37. O ile Strony nie uzgodniły inaczej, w ciągu trzech dni od daty powołania organu arbitrażowego organ ten może otrzymać dobrowolne oświadczenia pisemne od zainteresowanych osób fizycznych lub prawnych mających siedzibę na terytorium Stron, pod warunkiem że zostały one złożone w ciągu 30 dni od dnia powołania organu arbitrażowego, są zwięzłe, podobnie jak wszelkie załączniki do nich, i mają bezpośredni związek z zagadnieniami faktycznymi i prawnymi rozpatrywanymi przez organ arbitrażowy. Organ arbitrażowy może zdecydować o ustaleniu limitu objętości takich oświadczeń.

38. Oświadczenie takie zawiera opis osoby je składającej, niezależnie od tego, czy jest to osoba fizyczna czy prawna, w tym jej siedzibę, opis charakteru jej działalności i źródła finansowania, oraz określa, jaki dana osoba ma interes w postępowaniu arbitrażowym.

39. Organ arbitrażowy wymienia w swojej decyzji wszystkie otrzymane oświadczenia, które są zgodne z powyższymi zasadami. Organ arbitrażowy nie jest zobowiązany do odnoszenia się w swojej decyzji do faktycznych lub prawnych argumentów przedstawionych w takich oświadczeniach. Wszelkie oświadczenia otrzymane przez organ arbitrażowy zgodnie z tą zasadą, zostają przedłożone Stronom, aby mogły one przedstawić swoje uwagi.

SPRAWY PILNE

40. W pilnych przypadkach, o których mowa w art. 310 ust. 2 niniejszego Układu, organ arbitrażowy odpowiednio dostosowuje terminy, o których mowa w niniejszym regulaminie.

TŁUMACZENIA PISEMNE I USTNE

41. Podczas konsultacji, o których mowa w art. 305 niniejszego Układu, a najpóźniej na posiedzeniu, o którym mowa w pkt 8 lit. b) niniejszego regulaminu, Strony dokładają wszelkich starań, aby ustalić wspólny język roboczy postępowań przed organem arbitrażowym.

42. Jeżeli Strony nie są w stanie uzgodnić wspólnego języka roboczego, każda ze Stron organizuje i ponosi koszty tłumaczenia oświadczeń pisemnych na język, który wybrała druga Strona. Organizacją tłumaczenia ustnego oświadczeń ustnych na języki wybrane przez Strony zajmuje się Strona, przeciwko której złożony został wniosek.

43. Decyzje organu arbitrażowego są notyfikowane w języku lub językach wybranych przez Strony.

44. Strony ponoszą w równym stopniu koszty przygotowania tłumaczenia decyzji organu arbitrażowego.

45. Każda ze Stron może przedstawić komentarze do jakiejkolwiek przetłumaczonej wersji dokumentu przygotowanego zgodnie z tymi zasadami.

OBLICZANIE TERMINÓW

46. W przypadku gdy w wyniku zastosowania pkt 7 niniejszego regulaminu jedna ze Stron otrzyma dokument w innym dniu, niż druga Strona, czas obliczany na podstawie daty otrzymania dokumentu liczy się od późniejszej z tych dwóch dat otrzymania takiego dokumentu.

POZOSTAŁE PROCEDURY

47. Niniejszy regulamin stosuje się również do procedur ustanowionych na mocy art. 312 ust. 2, art. 313 ust. 2, art. 315 ust. 3 i art. 316 ust. 2 niniejszego Układu. Terminy określone w niniejszym regulaminie dostosowuje się jednak do szczególnych terminów przewidzianych przy wydawaniu decyzji przez organ arbitrażowy w ramach tych innych procedur.

ZAŁĄCZNIK  XXV

DO ROZDZIAŁU 15

KODEKS POSTĘPOWANIA CZŁONKÓW ORGANÓW ARBITRAŻOWYCH I MEDIATORÓW

Definicje

1. W niniejszym kodeksie postępowania:

a) "arbiter" oznacza członka organu arbitrażowego powołanego na mocy art. 307 niniejszego Układu;

b) "mediator" oznacza osobę, która prowadzi procedurę mediacji zgodnie z tytułem IV rozdział 15 (Mechanizm mediacji);

c) "kandydat" oznacza osobę, której nazwisko znajduje się w wykazie arbitrów, o którym mowa w art. 323 niniejszego Układu, i który bierze się pod uwagę przy wyborze członków organu arbitrażowego zgodnie z art. 307 niniejszego Układu;

d) "asystent" oznacza osobę, która zgodnie z zasadami, na jakich powołano arbitra lub mediatora, prowadzi badania lub pomaga arbitrowi lub mediatorowi;

e) "postępowanie", o ile nie ustalono inaczej, oznacza postępowanie organu arbitrażowego lub postępowanie mediacyjne na mocy niniejszego Układu;

f) "pracownicy", w odniesieniu do arbitra lub mediatora, oznacza osoby, którymi kieruje i które kontroluje arbiter lub mediator, inne niż asystenci.

Odpowiedzialność w ramach postępowania

2. Każdy kandydat i arbiter lub mediator musi unikać niewłaściwych zachowań lub ich znamion, musi być osobą niezależną i bezstronną, unikać bezpośrednich lub pośrednich konfliktów interesów i przestrzegać wysokich standardów postępowania, aby zachować integralność i niezależność mechanizmu rozstrzygania sporów. Byli kandydaci, arbitrzy lub mediatorzy muszą stosować się do obowiązków ustanowionych w pkt 15, 16, 17 i 18 niniejszego kodeksu postępowania.

Obowiązek ujawnienia informacji

3. Przed potwierdzeniem, że kandydat został wybrany na arbitra lub mediatora na mocy niniejszego Układu, ujawnia on wszelkie interesy, związki lub kwestie, które mogą mieć wpływ na jego niezależność lub bezstronność, lub które mogłyby w sposób uzasadniony wywoływać wrażenie niewłaściwego zachowania lub stronniczości w trakcie postępowania. W tym celu kandydat podejmuje wszelkie rozsądne wysiłki, aby rozpoznać takie interesy, związki i kwestie.

4. Kandydat, arbiter lub mediator informuje o kwestiach dotyczących rzeczywistego lub potencjalnego naruszenia kodeksu postępowania wyłącznie Komitet ds. Handlu; kwestie te są następnie rozważane przez Strony.

5. Po dokonaniu wyboru arbiter lub mediator nadal podejmuje wszystkie rozsądne starania, aby rozpoznać wszelkie interesy, związki lub kwestie, o których mowa w pkt 3 niniejszego kodeksu postępowania, oraz ujawnia je. Obowiązek ich ujawnienia ma charakter ciągły, co oznacza, że arbiter lub mediator ma ujawniać wszelkie interesy, związki lub kwestie, które mogą wyniknąć na jakimkolwiek etapie postępowania. Członek ujawnia takie interesy, związki lub kwestie, informując o nich na piśmie Komitet ds. Handlu; są one następnie rozważane przez Strony.

Obowiązki arbitrów lub mediatorów

6. Po dokonaniu wyboru arbiter lub mediator w trakcie całego postępowania wykonuje należące do niego obowiązki w sposób dokładny i sprawny, przestrzegając przy tym zasad uczciwości i staranności.

7. Arbiter lub mediator rozważa jedynie kwestie poruszane w trakcie postępowania i konieczne dla wydania decyzji i nie może zlecać wykonania tego obowiązku jakiejkolwiek innej osobie.

8. Arbiter lub mediator podejmuje wszystkie odpowiednie kroki w celu zapewnienia, aby jego asystenci i pracownicy znali pkt 2, 3, 4, 5, 16, 17 i 18 niniejszego kodeksu postępowania oraz ich przestrzegali.

9. Bez uszczerbku dla art. 330 niniejszego Układu, arbiter lub mediator nie może angażować się w kontakty ex parte dotyczące postępowania.

Niezależność i bezstronność arbitrów i mediatorów

10. Arbiter lub mediator musi być niezależny i bezstronny oraz unikać stwarzania wrażenia niewłaściwego zachowania lub stronniczości; nie może działać pod wpływem własnych interesów, nacisków z zewnątrz, względów politycznych, żądań społecznych i lojalności w stosunku do jednej ze Stron lub z obawy przed krytyką.

11. Arbiter lub mediator nie może podejmować w sposób bezpośredni lub pośredni jakichkolwiek zobowiązań ani przyjmować korzyści mogących w jakikolwiek sposób zakłócić właściwe wykonywanie jego obowiązków lub stworzyć wrażenie zakłócenia ich właściwego wykonywania.

12. Arbiter lub mediator nie może wykorzystywać swojego stanowiska w organie arbitrażowym do realizacji jakichkolwiek osobistych lub prywatnych interesów i unika postępowania, które może sprawiać wrażenie, że inne osoby mogą wywierać na niego wpływ ze względu na jego szczególne stanowisko.

13. Arbiter lub mediator nie może pozwolić na to, aby związki lub zobowiązania finansowe, handlowe, zawodowe, rodzinne lub społeczne miały wpływ na jego postępowanie lub sądy.

14. Arbiter lub mediator musi unikać nawiązywania kontaktów lub uzyskiwania korzyści finansowych, które mogą mieć wpływ na jego bezstronność lub mogą stwarzać wrażenie niewłaściwego zachowania lub stronniczości.

Obowiązki byłych arbitrów lub mediatorów

15. Wszyscy byli arbitrzy lub mediatorzy muszą unikać działań mogących stwarzać wrażenie, że wykonując swoje obowiązki, byli stronniczy lub odnosili korzyści z jakiejkolwiek decyzji organu arbitrażowego lub z opinii doradczej.

Poufność

16. Żaden arbiter lub mediator ani były arbiter lub były mediator w jakimkolwiek momencie nie może ujawniać ani wykorzystywać jakichkolwiek niedostępnych publicznie informacji dotyczących postępowania lub uzyskanych w trakcie postępowania, z wyjątkiem ich ujawnienia lub wykorzystania do celów tego postępowania, i w żadnym przypadku nie może ujawniać ani wykorzystywać takich informacji dla uzyskania osobistych korzyści lub korzyści dla innych lub aby zaszkodzić interesom innych.

17. Arbiter nie może ujawniać decyzji organu arbitrażowego, ani jej części, przed jej opublikowaniem zgodnie z niniejszym Układem.

18. Arbiter lub były arbiter w żadnym momencie nie może ujawniać treści obrad zespołu arbitrażowego ani poglądów innego arbitra.

ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU V: WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA I SEKTOROWA

ZAŁĄCZNIK  XXVI

DO ROZDZIAŁU 1

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE ENERGETYKI, W TYM KWESTIE DOTYCZĄCE ENERGII JĄDROWEJ

1. UE i Ukraina ustanawiają niniejszym "mechanizm wczesnego ostrzegania" w celu określenia praktycznych środków ukierunkowanych na zapobieganie i szybkie reagowanie w sytuacji nadzwyczajnej lub w przypadku zagrożenia wystąpieniem sytuacji nadzwyczajnej. Mechanizm ten przewiduje wczesną ocenę potencjalnych zagrożeń i problemów związanych z dostawą gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej oraz popytem na nie, a także zapobieganie i szybkie reagowanie w sytuacji nadzwyczajnej lub w przypadku zagrożenia wystąpieniem sytuacji nadzwyczajnej.

2. Do celów niniejszego załącznika sytuacja nadzwyczajna to sytuacja, która powoduje znaczące zakłócenie/fizyczne przerwanie dostaw gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej między Ukrainą a Unią Europejską.

3. Na potrzeby niniejszego załącznika koordynatorami są Minister Energii Ukrainy oraz członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za energię.

4. Wczesna ocena potencjalnych zagrożeń i problemów związanych z dostawą źródeł energii i produktów energii oraz popytem na nie powinna być podejmowana wspólnie przez obie Strony, w szczególności w ramach protokołu ustaleń w sprawie współpracy w obszarze energii między Unią Europejską a Ukrainą z dnia 1 grudnia 2005 r.; koordynatorzy powinni otrzymywać regularne sprawozdania z tej oceny.

5. Jeżeli jedna ze Stron niniejszego Układu dowie się o istnieniu sytuacji nadzwyczajnej lub sytuacji, która w jej opinii mogłaby prowadzić do zaistnienia sytuacji nadzwyczajnej, niezwłocznie informuje o tym drugą Stronę.

6. W okolicznościach określonych w pkt 5 niniejszego załącznika koordynatorzy powiadamiają się wzajemnie w możliwie najkrótszym czasie o konieczności uruchomienia mechanizmu wczesnego ostrzegania. W takim powiadomieniu wskazuje się między innymi wyznaczone osoby, upoważnione przez koordynatorów do pozostawania ze sobą w stałym kontakcie.

7. Po dokonaniu powiadomienia zgodnie z pkt 6 niniejszego załącznika każda ze Stron udostępnia drugiej Stronie swoją własną ocenę. Ocena taka obejmuje ocenę ram czasowych, w jakich możliwe jest wyeliminowanie zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub sytuacji nadzwyczajnej. Obie Strony reagują natychmiast na ocenę przedstawioną przez drugą Stronę i uzupełniają ją o dostępne informacje dodatkowe.

8. Jeżeli jedna Strona nie jest w stanie w odpowiedni sposób ocenić lub zaakceptować dokonanej przez drugą Stronę oceny sytuacji lub szacowanych ram czasowych, w jakich możliwe jest wyeliminowanie zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub sytuacji nadzwyczajnej, odpowiedni koordynator może zwrócić się o konsultacje, które powinny rozpocząć się w terminie nieprzekraczającym trzech dni od momentu przekazania powiadomienia przewidzianego w pkt 6 niniejszego załącznika. Takie konsultacje odbywają się za pośrednictwem grupy ekspertów składającej się z przedstawicieli upoważnionych przez koordynatorów. Celem konsultacji jest:

- wypracowanie wspólnej oceny sytuacji oraz ewentualnego dalszego rozwoju wydarzeń;

- wypracowanie zaleceń w celu wyeliminowania zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub w celu przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej;

- wypracowanie zaleceń dotyczących wspólnego planu działania Stron w celu zminimalizowania skutków sytuacji nadzwyczajnej oraz - jeżeli to możliwe - przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej, włącznie z możliwością powołania specjalnej grupy monitorującej.

9. Konsultacje, wspólne oceny i proponowane zalecenia opierają się na zasadach przejrzystości, niedyskryminacji oraz proporcjonalności.

10. Koordynatorzy będą - w ramach swoich kompetencji - pracować na rzecz wyeliminowania zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub w celu przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej, uwzględniając zalecenia, które zostały wypracowane w wyniku konsultacji.

11. Grupa ekspertów, o której mowa w pkt 8, będzie składać koordynatorom sprawozdania ze swojego działania, niezwłocznie po wdrożeniu każdego uzgodnionego planu działania.

12. Jeżeli wystąpi sytuacja nadzwyczajna, koordynatorzy mogą powołać specjalną grupę monitorującą, w celu zbadania istniejących okoliczności, rozwoju wydarzeń oraz ich obiektywnego zarejestrowania. W skład grupy wchodzą:

- przedstawiciele obu Stron,

- przedstawiciele przedsiębiorstw energetycznych Stron,

- przedstawiciele międzynarodowych organizacji energii, zaproponowani i wzajemnie zaakceptowani przez Strony,

- niezależni eksperci zaproponowani i wzajemnie zaakceptowani przez Strony.

13. Specjalna grupa monitorująca rozpoczyna swoją pracę niezwłocznie i prowadzi działalność, zgodnie z potrzebą, do momentu rozwiązania sytuacji nadzwyczajnej. Decyzję o zakończeniu prac specjalnej grupy monitorującej podejmują wspólnie koordynatorzy.

14. Od momentu odkrycia okoliczności, o których mowa w pkt 5, oraz do zakończenia procedury stosowania mechanizmu wczesnego ostrzegania, jak również do wyeliminowania zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub ustania sytuacji nadzwyczajnej, Strony dołożą wszelkich starań w celu zminimalizowania negatywnych skutków dla drugiej Strony. Obie Strony będą współpracować, mając na celu osiągnięcie natychmiastowego rozwiązania zgodnie z ideą przejrzystości. Strony powstrzymają się od wszelkich działań niezwiązanych z trwającą sytuacją nadzwyczajną, które mogłyby wywołać negatywne skutki dla dostaw gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej między Ukrainą a Unią Europejską lub te skutki pogłębić.

15. Koszty związane z działaniami podjętymi w ramach niniejszego załącznika każda ze Stron ponosi niezależnie.

16. Strony traktują poufnie wszystkie wymieniane między sobą informacje, które określono jako mające charakter poufny. Strony podejmują niezbędne działania w celu ochrony informacji poufnych na podstawie odpowiednich aktów prawnych i normatywnych Ukrainy lub, odpowiednio, Unii Europejskiej lub jej państw członkowskich, jak również zgodnie z mającymi zastosowanie międzynarodowymi umowami i konwencjami.

17. W drodze wzajemnego porozumienia Strony mogą zapraszać przedstawicieli osób trzecich do uczestnictwa w konsultacjach lub działaniach monitorujących, o których mowa w pkt 8 i 12.

18. Strony mogą zgodzić się na dostosowanie postanowień niniejszego załącznika, mając na uwadze stworzenie mechanizmu wczesnego ostrzegania między nimi a innymi stronami.

19. Naruszenie tego mechanizmu nie może posłużyć jako podstawa dla procedur rozstrzygania sporów na podstawie niniejszego Układu. Ponadto w ramach takich procedur rozstrzygania sporów Strona nie może opierać się na żadnym z wymienionych poniżej elementów i nie przedstawia ich jako dowodów:

- stanowiska zajęte przez drugą Stronę w czasie procedury lub poczynione przez nią propozycje, lub

- fakt, że druga Strona wykazała swoją gotowość do akceptacji rozwiązania w stosunku do sytuacji nadzwyczajnej objętej tym mechanizmem.

ZAŁĄCZNIK  XXVII

DO ROZDZIAŁU 1 ⁸⁷  

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE ENERGETYKI, W TYM KWESTIE DOTYCZĄCE ENERGII JĄDROWEJ

ZAŁĄCZNIK  XXVII-A

MONITOROWANIE ZBLIŻENIA PRAWODAWSTWA W SEKTORZE ENERGETYCZNYM

Strony stosują opisane poniżej dodatkowe środki zgodnie z art. 475 ust. 2 Układu w celu wzmocnienia monitorowania zbliżenia dorobku prawnego UE w sektorze energetycznym do prawa krajowego Ukrainy oraz w celu osiągnięcia trwałej modernizacji ukraińskiego sektora energetycznego. Środki te nie mają wpływu na prawa i obowiązki żadnej ze Stron, wynikające z ich członkostwa w Traktacie Wspólnoty Energetycznej.

Skuteczne wprowadzenie w życie dorobku prawnego UE

1. Komisja Europejska niezwłocznie informuje Ukrainę o wszelkich wnioskach Komisji Europejskiej w sprawie przyjęcia lub zmiany aktów UE zmieniających dorobek prawny UE, o których mowa w niniejszym załączniku.

2. Ukraina zapewnia skuteczne wprowadzenie w życie zbliżonych aktów krajowych i podejmuje wszelkie działania konieczne do uwzględnienia zmian w prawie Unii w swoim prawie krajowym w sektorze energetycznym zgodnie z wykazem w załączniku XXVII-B. W szczególności każdy akt prawny stanowiący:

a) rozporządzenie lub decyzję UE - włącza się do wewnętrznego porządku prawnego Ukrainy;

b) dyrektywę UE pozostawia organom Ukrainy wybór formy i metody wdrożenia;

c) rozporządzenie Komisji Europejskiej w sprawie kodeksu sieci w sektorze energii elektrycznej lub gazu - włącza się do wewnętrznego porządku prawnego Ukrainy bez zmian w strukturze i w tekście rozporządzenia innych niż tłumaczenie, chyba że Komisja Europejska uzna te zmiany za konieczne.

3. Ukraina powstrzymuje się od wszelkich działań, które mogłyby zagrozić osiągnięciu celu lub wyniku zbliżenia jej prawa krajowego do dorobku prawnego UE w sektorze energetycznym, zgodnie z wykazem w załączniku XXVII-B.

4. Ukraina uchyla przepisy prawa krajowego lub zaprzestaje praktyk krajowych, które są niezgodne z prawem Unii lub z przepisami krajowymi Ukrainy zbliżonymi do prawa Unii w sektorze energetycznym, zgodnie z wykazem w załączniku XXVII-B.

Konsultacje

5. Ukraina konsultuje się z Komisją Europejską w sprawie zgodności z dorobkiem prawnym UE wniosku ustawodawczego w obszarach, w których ma się dokonać zbliżenie przepisów do aktów prawnych UE wymienionych w załączniku XXVII-B, zanim wejdzie w życie. Obowiązek konsultacji obejmuje wnioski w sprawie zmiany już zbliżonego krajowego aktu ustawodawczego, niezależnie od formy prawnej takich wniosków.

6. Rząd Ukrainy może konsultować się z Komisją Europejską w sprawie zgodności z dorobkiem prawnym UE wniosku dotyczącego aktu wdrażającego przepisy prawne w sektorze energetycznym, który został lub ma zostać zbliżony do dorobku prawnego UE wymienionego w załączniku XXVII-B. Jeżeli rząd Ukrainy postanowi skonsultować się z Komisją Europejską w sprawie takiego aktu, zastosowanie ma pkt 7.

7. Ukraina powstrzymuje się od wprowadzenia w życie aktów przedłożonych do konsultacji, o których mowa w pkt 5 i 6, do momentu kiedy Komisja Europejska oceni zgodność zaproponowanego aktu z odpowiednim dorobkiem prawnym UE oraz w przypadkach, w których Komisja Europejska uzna, że zaproponowany akt jest niezgodny z przedmiotowym dorobkiem prawnym UE.

8. W swojej ocenie zgodności Komisja Europejska może sformułować zalecenia dotyczące zaproponowanego aktu lub jego części, które Komisja Europejska uzna za niezgodne z dorobkiem prawnym UE. Na potrzeby takiej oceny Komisja Europejska może skonsultować się z Sekretariatem Wspólnoty Energetycznej lub zorganizować misje ekspertów, jeżeli uzna to za stosowne. Ocena zgodności musi zakończyć się w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania angielskiej wersji zaproponowanego aktu lub w dłuższym terminie uzgodnionym przez Komisję Europejską i Ukrainę. W przypadku braku odpowiedzi ze strony Komisji Europejskiej w takim terminie Ukraina może wprowadzić w życie zaproponowany akt. Brak odpowiedzi w takim terminie nie oznacza, że Komisja Europejska uważa zaproponowany akt prawny za zgodny z dorobkiem prawnym UE.

9. Ukraina przekazuje Komisji Europejskiej ostateczną wersję każdego aktu w obszarach, w których ma nastąpić zbliżenie przepisów do dorobku prawnego UE wymienionego w załączniku XXVII-B, lub aktu, który zmienia zbliżone przepisy krajowe w tych obszarach.

10. Rząd Ukrainy może przedstawić Komisji Europejskiej inny akt lub wniosek dotyczący kwestii energetycznych objętych Układem i zwrócić się o wydanie niewiążącej opinii w sprawie zgodności takiego aktu z dorobkiem prawnym UE wymienionym w załączniku XXVII-B.

11. Strony przekazują sobie informacje zgodnie z niniejszym załącznikiem za pośrednictwem sekretarzy Komitetu Stowarzyszenia.

Sprawozdania dla Rady Stowarzyszenia

12. Przed dorocznym posiedzeniem Rady Stowarzyszenia Komisja Europejska informuje ją o wszelkich opiniach dotyczących zgodności krajowych aktów Ukrainy z dorobkiem prawnym UE, o które Ukraina się zwróciła i które zostały wydane Ukrainie na podstawie niniejszego załącznika.

13. Na trzy miesiące przed dorocznym posiedzeniem Rady Stowarzyszenia Ukraina składa jej pisemne sprawozdanie na temat postępów w realizacji reformy sektora energetycznego na podstawie dorobku prawnego UE wymienionego w załączniku XXVII-B. Sprawozdanie zawiera szczegółowy opis sposobu, w jaki Ukraina uwzględniła w przyjętych aktach opinie i zalecenia wydane przez Komisję Europejską, a także informacje na temat skutecznego stosowania przyjętych przepisów.

14. Wyniki monitorowania przedkłada się do dyskusji wszystkim właściwym organom ustanowionym na mocy Układu, m.in. na potrzeby zaleceń, o których mowa w art. 475 ust. 4 Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXVII-B

ZOBOWIĄZANIA UKRAINY DO ZBLIŻENIA PRAWODAWSTWA W SEKTORZE ENERGETYCZNYM

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych terminach.

1. Dorobek prawny UE, który Ukraina zobowiązała się wdrożyć w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Do niniejszego załącznika zastosowanie mają terminy uzgodnione w Traktacie.

Energia elektryczna

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 2003/54/WE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii

Dyrektywa 2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. dotycząca działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 838/2010 z dnia 23 września 2010 r. w sprawie ustanowienia wytycznych dotyczących mechanizmu rekompensat dla operatorów działających między systemami przesyłowymi i wspólnego podejścia regulacyjnego do opłat przesyłowych

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 543/2013 z dnia 14 czerwca 2013 r. w sprawie dostarczania i publikowania danych na rynkach energii elektrycznej, zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1388 z dnia 17 sierpnia 2016 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący przyłączenia odbioru

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/631 z dnia 14 kwietnia 2016 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący wymogów w zakresie przyłączenia jednostek wytwórczych do sieci

Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/1447 z dnia 26 sierpnia 2016 r. ustanawiające kodeks sieci określający wymogi dotyczące przyłączenia do sieci systemów wysokiego napięcia prądu stałego oraz modułów parku energii z podłączeniem prądu stałego

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1952 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie europejskiej statystyki dotyczącej cen gazu ziemnego i energii elektrycznej oraz uchylające dyrektywę 2008/92/WE

Gaz

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005

Dyrektywa Rady 2004/67/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. dotycząca środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego

Rozporządzenie (UE) 2015/703 z dnia 30 kwietnia 2015 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący zasad interoperacyjności i wymiany danych

Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/459 z dnia 16 marca 2017 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący mechanizmów alokacji zdolności w systemach przesyłowych gazu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 984/2013

Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/460 z dnia 16 marca 2017 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu

Odnawialne źródła energii

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE

Ropa naftowa

Dyrektywa Rady 2009/119/WE z dnia 14 września 2009 r. nakładająca na państwa członkowskie obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych

Infrastruktura energetyczna

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009

Efektywność energetyczna

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 z dnia 4 lipca 2017 r. ustanawiające ramy etykietowania energetycznego i uchylające dyrektywę 2010/30/UE

Rozporządzenia wykonawcze

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 518/2014 z dnia 5 marca 2014 r. zmieniające rozporządzenia delegowane Komisji (UE) nr 1059/2010, (UE) nr 1060/2010, (UE) nr 1061/2010, (UE) nr 1062/2010, (UE) nr 626/2011, (UE) nr 392/2012, (UE) nr 874/2012, (UE) nr 665/2013, (UE) nr 811/2013 i (UE) nr 812/2013 w odniesieniu do etykietowania produktów związanych z energią w internecie;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/254 z dnia 30 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenia delegowane (UE) nr 1059/2010, (UE) nr 1060/2010, (UE) nr 1061/2010, (UE) nr 1062/2010, (UE) nr 626/2011, (UE) nr 392/2012, (UE) nr 874/2012, (UE) nr 665/2013, (UE) nr 811/2013, (UE) nr 812/2013, (UE) nr 65/2014, (UE) nr 1254/2014, (UE) 2015/1094, (UE) 2015/1186 i (UE) 2015/1187 w odniesieniu do dopuszczalnych odchyleń w procedurach weryfikacji;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1060/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla urządzeń chłodniczych dla gospodarstw domowych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 65/2014 z dnia 1 października 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla domowych piekarników i okapów nadkuchennych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 626/2011 z dnia 4 maja 2011 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla klimatyzatorów;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 874/2012 z dnia 12 lipca 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego lamp elektrycznych i opraw oświetleniowych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1059/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych;

- Dyrektywa Komisji 96/60/WE z dnia 19 września 1996 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej pralko-suszarek bębnowych typu domowego;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 392/2012 z dnia 1 marca 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1061/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla pralek dla gospodarstw domowych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 665/2013 z dnia 3 maja 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego odkurzaczy;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 812/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla podgrzewaczy wody, zasobników ciepłej wody użytkowej i zestawów zawierających podgrzewacz wody i urządzenie słoneczne;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 811/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla ogrzewaczy pomieszczeń, ogrzewaczy wielofunkcyjnych, zestawów zawierających ogrzewacz pomieszczeń, regulator temperatury i urządzenie słoneczne oraz zestawów zawierających ogrzewacz wielofunkcyjny, regulator temperatury i urządzenie słoneczne;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1254/2014 z dnia 11 lipca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1094 z dnia 5 maja 2015 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego szaf chłodniczych lub mroźniczych;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1186 z dnia 24 kwietnia 2015 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykietowania energetycznego miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń;

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1187 z dnia 27 kwietnia 2015 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla kotłów na paliwo stałe.

2. Dorobek prawny UE, który Ukraina powinna wdrożyć, wykraczający ponad zobowiązania Ukrainy wynikające z Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.

Gaz

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 312/2014 z dnia 26 marca 2014 r. ustanawiające kodeks sieci dotyczący bilansowania gazu w sieciach przesyłowych

Harmonogram: Przepisy rozporządzenia należy wdrożyć do dnia 31 grudnia 2019 r.

Poszukiwanie i badanie węglowodorów

Dyrektywa 94/22/WE w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu, z uwzględnieniem artykułów (279 i 280) postanowień dotyczących zagadnień energetycznych związanych z handlem, zawartych w rozdziale 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) - Tytuł IV (Handel i zagadnienia związane z handlem).

Efektywność energetyczna - charakterystyka energetyczna budynków

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 244/2012 z dnia 16 stycznia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i ustanawiające ramy metodologii porównawczej do celów obliczania optymalnego pod względem kosztów poziomu wymagań minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej budynków i elementów budynków

Harmonogram: przepisy rozporządzenia należy wdrożyć do dnia 30 czerwca 2019 r.

Efektywność energetyczna - ekoprojekt

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią

Harmonogram: przepisy dyrektywy 2009/125/WE podlegają wdrożeniu w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenia wykonawcze

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/2282 z dnia 30 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1275/2008, (WE) nr 107/2009, (WE) nr 278/2009, (WE) nr 640/2009, (WE) nr 641/2009, (WE) nr 642/2009, (WE) nr 643/2009, (UE) nr 1015/2010, (UE) nr 1016/2010, (UE) nr 327/2011, (UE) nr 206/2012, (UE) nr 547/2012, (UE) nr 932/2012, (UE) nr 617/2013, (UE) nr 666/2013, (UE) nr 813/2013, (UE) nr 814/2013, (UE) nr 66/2014, (UE) nr 548/2014, (UE) nr 1253/2014, (UE) 2015/1095, (UE) 2015/1185, (UE) 2015/1188, (UE) 2015/1189 oraz (UE) 2016/2281 w odniesieniu do dopuszczalnych odchyleń w procedurach weryfikacji

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/2281 z dnia 30 listopada 2016 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE ustanawiającej ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów do ogrzewania powietrznego, produktów chłodzących, wysokotemperaturowych agregatów chłodniczych i klimakonwektorów wentylatorowych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwo stałe

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1188 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1185 z dnia 24 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń na paliwo stałe

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1095 z dnia 5 maja 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla szaf chłodniczych lub mroźniczych, schładzarek lub zamrażarek szokowych, urządzeń skraplających i agregatów do oziębiania cieczy

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1253/2014 z dnia 7 lipca 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla systemów wentylacyjnych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 548/2014 z dnia 21 maja 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do transformatorów elektroenergetycznych małej, średniej i dużej mocy

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 66/2014 z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla domowych piekarników, płyt grzejnych i okapów nadkuchennych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 813/2013 z dnia 2 sierpnia 2013 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla ogrzewaczy pomieszczeń i ogrzewaczy wielofunkcyjnych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 814/2013 z dnia 2 sierpnia 2013 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla podgrzewaczy wody i zasobników ciepłej wody użytkowej

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 666/2013 z dnia 8 lipca 2013 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla odkurzaczy

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 617/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla komputerów i serwerów

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 932/2012 z dnia 3 października 2012 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla suszarek bębnowych dla gospodarstw domowych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 622/2012 z dnia 11 lipca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 641/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych wolnostojących i pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych zintegrowanych z produktami

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 641/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych wolnostojących i pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych zintegrowanych z produktami

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 547/2012 z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp do wody

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2012 z dnia 6 marca 2012 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla klimatyzatorów i wentylatorów przenośnych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 327/2011 z dnia 30 marca 2011 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla wentylatorów napędzanych silnikiem elektrycznym o poborze mocy od 125 W do 500 kW

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1016/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1015/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pralek dla gospodarstw domowych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1428 z dnia 25 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 244/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla bezkierunkowych lamp do użytku domowego oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 245/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, dla lamp wyładowczych dużej intensywności, a także dla stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp, oraz uchylające dyrektywę 2000/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (UE) nr 1194/2012 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp kierunkowych, lamp z diodami elektroluminescencyjnymi i powiązanego wyposażenia

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 245/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, dla lamp wyładowczych dużej intensywności, a także dla stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp, oraz uchylające dyrektywę 2000/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1194/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp kierunkowych, lamp z diodami elektroluminescencyjnymi i powiązanego wyposażenia

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 244/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla bezkierunkowych lamp do użytku domowego, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 859/2009 z dnia 18 września 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 244/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu w zakresie promieniowania ultrafioletowego bezkierunkowych lamp do użytku domowego

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 245/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, lamp wyładowczych dużej intensywności oraz stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 643/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń chłodniczych przeznaczonych dla gospodarstw domowych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 642/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla telewizorów

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 4/2014 z dnia 6 stycznia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 640/2009 w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla silników elektrycznych

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 640/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla silników elektrycznych + sprostowanie Dz.U. L 46 z 19.2.2011.

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 278/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu w zakresie zużycia energii elektrycznej przez zasilacze zewnętrzne w stanie bez obciążenia oraz ich średniej sprawności podczas pracy, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 107/2009 z dnia 4 lutego 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla prostych set-top boksów, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1275/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla zużycia energii przez elektryczne i elektroniczne urządzenia gospodarstwa domowego i urządzenia biurowe w trybie czuwania i wyłączenia, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Dyrektywa Rady 92/42/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie wymogów sprawności dla nowych kotłów wody gorącej opalanych paliwem płynnym lub gazowym, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- Rozporządzenie Komisji (WE) nr 643/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń chłodniczych przeznaczonych dla gospodarstw domowych, z późniejszymi zmianami

Harmonogram: harmonogram wdrożenia przepisów rozporządzenia należy ustanowić do dnia 31 grudnia 2021 r.

Reaktory

Dyrektywa Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylająca dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2006/117/Euratom z dnia 20 listopada 2006 r. w sprawie nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2009/71/Euratom z dnia 25 czerwca 2009 r. ustanawiająca wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2014/87/Euratom z dnia 8 lipca 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2009/71/Euratom ustanawiającą wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2011/70/Euratom z dnia 19 lipca 2011 r. ustanawiająca ramy wspólnotowe w zakresie odpowiedzialnego i bezpiecznego gospodarowania wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi.

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXVIII

DO ROZDZIAŁU 4

PODATKI

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Podatki pośrednie

Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

Harmonogram: przepisy dyrektywy, z wyjątkiem art. 5-8, 20, 33, 40-42, 79, 100-101, 123-130, 140-142, 145, 146 ust. 1 lit. b), 147, 155, 164-166, 170-171, 175, 203, 205, 209, 210, 212, 219, 238-240, 245, 254, 258, 274-280, 293-294, 370-395, 396-400, 402-410, 411-413 (przepisy mające zastosowanie do państw członkowskich UE); art. 281-294, 295-305, 306-325, 326-332, 333-343, 348-349, 358-369 (dotyczące specjalnych systemów podatkowych) podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2007/74/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy

- część 3 dotycząca ograniczeń ilościowych

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają stopniowemu wdrożeniu, z uwzględnieniem przyszłych potrzeb Ukrainy w dziedzinie ochrony środowiska i efektywności energetycznej, które mogą się w pojawić w szczególności w następstwie międzynarodowych negocjacji w sprawie zmian klimatu w okresie po roku 2012 r.

Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG

- Artykuł 1

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2011/64/UE z 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (tekst jednolity)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem art. 7 ust. 2, art. 8, 9, 10, 11, 12, art. 14 ust. 1, 14 ust. 2, 14 ust. 4, art. 18 oraz art. 19, dla których harmonogram wdrożenia ustanowi Rada Stowarzyszenia.

Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wymienionych poniżej dyrektyw:

trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty

dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w odniesieniu do kategorii produktów pośrednich, zgodnie z definicją dyrektywy

art. 7 ust. 2, art. 8, 9, 10, 11, 12, art. 14 ust. 1, 14 ust. 2, 14 ust. 4, art. 18 oraz art. 19 dyrektywy Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (tekst jednolity)

ZAŁĄCZNIK  XXIX

DO ROZDZIAŁU 5

STATYSTYKA

Dorobek w zakresie statystyki wymieniony w art. 355 rozdziału 5 (Statystyka), tytuł V (Współpraca gospodarcza I sektorowa) zawarty jest w aktualizowanym corocznie Kompendium wymogów statystycznych, które Strony uznają za załączone do niniejszego Układu.

Najnowsza dostępna wersja Kompendium wymogów statystycznych znajduje się na stronie internetowej Urzędu statystycznego Unii Europejskiej (Eurostat) w formie elektronicznej

http://epp.eurostat.ec.europa.eu

ZAŁĄCZNIK  XXX

DO ROZDZIAŁU 6

ŚRODOWISKO

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Zarządzanie w zakresie środowiska i włączenie środowiska do pozostałych obszarów polityki

Dyrektywa 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (tekst jednolity)

W przypadku projektów objętych Traktatem o Wspólnocie Energetycznej wszystkie przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu do dnia 1 stycznia 2013 r., jak wskazano w Protokole dotyczącym przystąpienia Ukrainy do tego Traktatu. W przypadku pozostałych projektów zastosowanie mają następujące przepisy:

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie wymogów, aby projekty zaliczone do kategorii wymienionych w załączniku I podlegały ocenie oddziaływania na środowisko oraz procedur ustalenia, które z kategorii przedsięwzięć wymienionych w załączniku II podlegają ocenie oddziaływania na środowisko (art. 4)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- określenie zakresu informacji, które mają być dostarczone przez wykonawcę (art. 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedury konsultacji z organami odpowiedzialnymi za środowisko oraz procedury konsultacji społecznej (art. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- dokonanie z sąsiadującymi państwami uzgodnień służących wymianie informacji i konsultacji (art. 7)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustalenie sposobów powiadamiania społeczeństwa o decyzji dotyczącej wniosku o zezwolenie na inwestycję (art. 9)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie procedury podejmowania decyzji co do tego, które plany lub programy wymagają przeprowadzenia strategicznych ocen wpływu na środowisko oraz wymogów dotyczących ocen, którym podlegają plany lub programy, dla których takie strategiczne oceny wpływu są obowiązkowe (art. 3)

- ustanowienie procedury konsultacji z organami odpowiedzialnymi za środowisko oraz procedury konsultacji społecznej (art. 6)

- dokonanie z sąsiadującymi państwami uzgodnień służących wymianie informacji i konsultacji (art. 7)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/4/WE w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę 90/313/EWG

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- dokonanie praktycznych ustaleń pozwalających na udostępnianie informacji o środowisku społeczeństwu oraz mających zastosowanie wyjątków (art. 3 i 4)

- zapewnienie udostępniania społeczeństwu informacji o środowisku przez organy władzy publicznej (art. 3 ust. 1)

- ustanowienie procedur przeglądu decyzji o nieudostępnieniu informacji o środowisku lub jedynie jej częściowemu udostępnieniu (art. 6)

- ustanowienie systemu rozpowszechniania w społeczeństwie informacji o środowisku (art. 7)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/35/WE przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy 85/337/EWG i 96/61/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie mechanizmu zapewniających społeczeństwu informacje (art. 2 ust. 2 lit. a) i art. 2 ust. 2 lit. d))

- ustanowienie mechanizmu konsultacji społecznej (art. 2 ust. 2 lit. b) oraz art. 2 ust. 3)

- ustanowienie mechanizmu uwzględniania komentarzy i opinii społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji (art. 2 ust. 2 lit. c))

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Jakość powietrza

Dyrektywa 2008/50/WE w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie górnego i dolnego progu oszacowania (art. 5), wartości docelowych i wartości dopuszczalnych (art. 13, 14, 16 ust. 2, art. 17 ust. 1) oraz celu redukcji narażenia na działanie PM2,5 (art. 15 ust. 1)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu, ołowiu, benzenu, tlenku węgla, ozonu, PM10 oraz PM2,5 w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu w oparciu o aktualną sytuację na Ukrainie. Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów, aby zapewniona była pełna zgodność z wymogami dyrektywy.

- wyznaczenie i klasyfikacja stref i aglomeracji (art. 4 i 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu oceny jakości otaczającego powietrza w zakresie zanieczyszczeń powietrza (art. 5, 6 i 9)

- ustanowienie planów ochrony jakości powietrza dla stref i aglomeracji, w których poziom zanieczyszczeń przekracza wartości dopuszczalne lub wartości docelowe (art. 23)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu, ołowiu, benzenu, tlenku węgla, ozonu, PM10 oraz PM2,5 w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu w oparciu o aktualną sytuację na Ukrainie. Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów, aby zapewniona była pełna zgodność z wymogami dyrektywy.

- ustanowienie planów działań krótkoterminowych dla stref i aglomeracji, w których istnieją zagrożenia związane z przekroczeniem progu alarmowego (art. 24)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu podawania informacji do wiadomości publicznej (art. 26)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/107/WE w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie dolnych i górnych progów oszacowania (art. 4 ust. 6) oraz wartości docelowych (art. 3)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do arsenu, niklu, kadmu i benzo(a)pirenu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu w oparciu o aktualną sytuację na Ukrainie. Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów, aby zapewniona była pełna zgodność z wymogami dyrektywy.

- wyznaczenie i klasyfikacja stref i aglomeracji (art. 3 i art. 4 ust. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu oceny jakości otaczającego powietrza w zakresie zanieczyszczeń powietrza (art. 4)

- podjęcie środków w celu utrzymania/poprawy jakości powietrza w odniesieniu do istotnych zanieczyszczeń (art. 3)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu w oparciu o aktualną sytuację na Ukrainie. Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów, aby zapewniona była pełna zgodność z wymogami dyrektywy.

Dyrektywa 98/70/WE odnosząca się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG z późniejszymi zmianami wprowadzonymi dyrektywami 2000/71/WE, 2003/17/WE oraz 2009/30/WE i rozporządzeniem (WE) 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- przeprowadzania oceny krajowego zużycia paliwa

- ustanowienie systemu monitorowania jakości paliwa (art. 8)

- wprowadzenie zakazu obrotu benzyną z zawartością ołowiu (art. 3 ust. 1)

- dopuszczenie do obrotu benzyny bezołowiowej, oleju napędowego oraz olejów napędowych przeznaczonych do silników maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach i ciągników rolniczych oraz leśnych jedynie wówczas, gdy spełniają one odpowiednie wymogi (art. 3 i 4)

- ustanowienie systemu regulacyjnego obejmującego wyjątkowe sytuacje oraz systemu poboru danych krajowych dotyczących jakości paliwa (art. 7 i 8)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/32/WE odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/WE zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 oraz dyrektywą 2005/33/WE

W przypadku paliw wykorzystywanych do celów objętych Traktatem o Wspólnocie Energetycznej wszystkie przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu do dnia 1 stycznia 2012 r., jak wskazano w Protokole dotyczącym przystąpienia Ukrainy do tego Traktatu. W przypadku paliw wykorzystywanych do innych celów wdrożone zostają następujące przepisy:

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie skutecznego systemu pobierania próbek i odpowiednich metod analitycznych przeprowadzania analizy (art. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- zakaz stosowania ciężkiego oleju opałowego oraz oleju napędowego o wyższej zawartości siarki niż wartości dopuszczalne (art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- zastosowanie wartości dopuszczalnych w przypadku zawartości siarki w paliwach okrętowych (art. 4a i 4b)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 94/63/WE w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja wszystkich terminali dla magazynowania i załadunku paliw (art. 2)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie środków technicznych w celu zmniejszenia ubytków paliwa spowodowanych przechowywaniem w urządzeniach do magazynowania w terminalach oraz stacjach obsługi, a także podczas załadunku i rozładunku ruchomych cystern w terminalach (art. 3, 4 i 6 oraz załącznik III)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- wymaganie, aby wszystkie suwnice bramowe przeznaczone do załadunku samochodów-cystern oraz ruchowe cysterny spełniały wymogi (art. 4 i 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/42/WE w sprawie ograniczeń emisji lotnych związków organicznych w wyniku stosowania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz produktach do odnawiania pojazdów, a także zmieniająca dyrektywę 1999/13/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- określenie maksymalnych dopuszczalnych zawartości LZO w odniesieniu do farb i lakierów (art. 3 i załącznik II)

- ustanowienie wymagań zapewniających etykietowanie produktów wprowadzonych do obrotu oraz wprowadzanie do obrotu produktów zgodnych ze stosownymi wymaganiami (art. 3 i 4)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Gospodarka odpadami i zarządzanie zasobami

Dyrektywa 2008/98/WE w sprawie odpadów

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie planów gospodarowania odpadami zgodnie z pięciostopniową hierarchią postępowania z odpadami oraz programami zapobiegania powstawaniu odpadów (rozdział V dyrektywy 2008/98/WE)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu pełnego pokrycia kosztów, zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" oraz zasady rozszerzonej odpowiedzialności producenta (art. 14)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu zezwoleń dla zakładów lub przedsiębiorstw przeprowadzających operacje unieszkodliwiania lub odzyskiwania, ze specjalnymi obowiązkami w odniesieniu do zarządzania odpadami niebezpiecznymi (rozdział IV dyrektywy 2008/98/WE)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie rejestru zakładów i przedsiębiorstw zajmujących się zbieraniem i transportem odpadów (rozdział IV dyrektywy 2008/98/WE)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- sklasyfikowanie składowisk odpadów (art. 4)

- przygotowanie strategii krajowej dotyczącej zmniejszenia ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, które trafiają na składowiska (art. 5)

- ustanowienie systemów składania wniosków i udzielania zezwoleń oraz procedur przyjęcia odpadów (art. 5-7, 11, 12 i 14)

- ustanowienie procedur kontroli i nadzoru w fazie eksploatacji składowisk odpadów oraz procedur zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru składowisk odpadów (art. 12 i 13)

- ustanowienie planu zagospodarowania dla istniejących składowisk odpadów (art. 14)

- ustanowienie mechanizmu kosztowego (art. 10)

- zapewnienie, aby odnośne odpady były poddawane obróbce przed składowaniem (art. 6)

Harmonogram: w odniesieniu do istniejących już obiektów wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu. W odniesieniu do wszelkich obiektów uruchomionych po podpisaniu niniejszego Układu przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu wraz z dniem wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/21/WE w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniająca dyrektywę 2004/35/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie systemu zapewniającego sporządzanie przez operatorów planów zagospodarowania odpadów (identyfikacja i klasyfikacja obiektów unieszkodliwiania odpadów; charakterystyka odpadów) (art. 4 i 9)

- ustanowienie systemu zezwoleń, gwarancji finansowych oraz systemu inspekcji (art. 7, 14 i 17)

- ustanowienie procedur zarządzania wyrobiskami poeksploatacyjnymi i ich monitorowania (art. 10)

- ustanowienie procedur zamknięcia i po zamknięciu obiektów unieszkodliwiania odpadów (art. 12)

- sporządzenie spisu zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów (art. 20)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Jakość wód i gospodarka zasobami wodnymi, w tym środowisko morskie

Dyrektywa 2000/60/WE ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE i dyrektywą 2009/31/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie obowiązującej na terytorium państwa definicji prawnej terytorialnej strefowej jednostki hydrograficznej

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- opracowanie stosownego prawodawstwa krajowego (rozporządzenie w sprawie dyrekcji ds. zbiorników), które powierzy "dyrekcji ds. zbiorników" odpowiedzialność za funkcje określone w art. 3 dyrektywy 2000/60/WE

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja obszarów dorzeczy i opracowanie ustaleń administracyjnych dotyczących międzynarodowych rzek, jezior i wód przybrzeżnych (art. 3)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- analiza charakterystyki obszarów dorzeczy (art. 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie programów monitorowania jakości wody (art. 8)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie planów gospodarowania wodami w dorzeczu, konsultacje ze społeczeństwem i publikowanie tych planów (art. 13 i 14)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/60/WE w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- dokonanie wstępnej oceny ryzyka powodziowego (art. 4 i 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego (art. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- utworzenie planów zarządzania ryzykiem powodziowym (art. 7)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/56/WE ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- opracowanie strategii morskiej we współpracy z państwami członkowskimi UE (art. 5 i 6)

- wstępna ocena wód morskich, określenie statusu środowiskowego oraz określenie celów i wskaźników środowiskowych (art. 5 i art. 8-10)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie programu monitorowania dla stałej oceny i regularnej aktualizacji celów (art. 5 i 11)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie programu środków osiągnięcia dobrego stanu środowiska (art. 5 i 13)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 91/271/EWG dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych, zmieniona dyrektywą 98/15/WE oraz rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 i rozporządzeniem (WE) nr 1137/2008

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ocena stanu zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja wrażliwych obszarów i aglomeracji (art. 5 i załącznik II)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie programu technicznego i programu inwestycji na potrzeby realizacji wymogów dotyczących oczyszczania ścieków komunalnych (art. 17)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 98/83/WE w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 i rozporządzeniem (WE) nr 596/2009

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie norm dla wody pitnej (art. 4 i 5)

- ustanowienie systemu monitorowania (art. 6 i 7)

- ustanowienie mechanizmu zapewniania informacji konsumentom (art. 13)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 91/676/WE dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja stref podatnych na azotany (art. 3)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustalenie planów działania dla stref podatnych na azotany (art. 5)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie programów monitorowania (art. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Ochrona przyrody

Dyrektywa 2009/147/WE w sprawie ochrony dzikiego ptactwa

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ocena gatunków ptactwa wymagających szczególnych środków ochrony i regularnie występujących gatunków wędrownych

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja i wyznaczenie obszarów specjalnej ochrony dla gatunków ptactwa (art. 4 ust. 1)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie szczególnych środków ochrony w celu ochrony regularnie występujących gatunków wędrownych (art. 4 ust. 2)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu do dnia 1 stycznia 2015 r., jak wskazano w Protokole dotyczącym przystąpienia Ukrainy do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.

- ustanowienie ogólnego systemu ochrony wszystkich gatunków dzikiego ptactwa, z których szczególną grupą są gatunki, na które organizowane są polowania, a także zakaz określonych sposobów chwytania lub zabijania (art. 5, 6,7, 8, art. 9 ust. 1 i art. 9 ust. 2)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 92/43/WE w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, zmieniona dyrektywami 97/62/WE i 2006/105/WE oraz rozporządzeniem (WE) 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie wykazu terenów, przeznaczenia tych terenów oraz ustalenie priorytetów w związku z zarządzaniem tymi terenami (w tym zamknięcie wykazu potencjalnych terenów w obrębie sieci Emerald i ustanowienie środków ochrony i gospodarowania tymi terenami) (art. 4)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie środków wymaganych na potrzeby ochrony takich terenów (art. 6)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu monitorowania stanu ochrony siedlisk przyrodniczych i gatunków (art. 11)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu ścisłej ochrony gatunków w odniesieniu do gatunków wymienionych w załączniku IV, stosownie do sytuacji na Ukrainie (art. 12)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu promowania edukacji oraz przekazywania ogólnych informacji do wiadomości publicznej (art. 22)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe

Dyrektywa 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (wersja przekształcona)

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustalenie instalacji, które wymagają zezwolenia (załącznik I)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- wykonanie BAT z uwzględnieniem dokumentów referencyjnych BAT (art. 14 ust. 3-6 i art. 15 ust. 2-4)

Harmonogram: Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów w odniesieniu do istniejących instalacji.

- ustanowienie zintegrowanego systemu zezwoleń (art. 6-9 i 13)

- ustanowienie mechanizmu monitorowania zgodności (art. 8, 14 ust. 1 lit. d) i art. 23 ust. 1)

- ustanowienie dopuszczalnych wielkości emisji dla obiektów energetycznego spalania (art. 30 i załącznik V)

- przygotowanie programów redukcji łącznej emisji rocznej z istniejących obiektów (rozwiązanie opcjonalne w stosunku do określania dopuszczalnych wielkości emisji dla istniejących obiektów) (art. 32)

Harmonogram: Rada Stowarzyszenia w sposób bezpośrednio priorytetowy określa harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów dotyczących nowych instalacji. Rada Stowarzyszenia określa również harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wspomnianych przepisów dotyczących istniejących instalacji. Harmonogram pozostaje bez uszczerbku dla terminów określonych w Protokole dotyczącym przystąpienia Ukrainy do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej w odniesieniu do obiektów energetycznego spalania objętych zakresem Wspólnoty Energetycznej. Istniejące instalacje to instalacje, którym przyznano zezwolenie w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, pod warunkiem że obiekty takie podlegają uruchomieniu nie później niż w ciągu sześciu lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi, zmieniona dyrektywą 2003/105/WE i rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie skutecznych mechanizmów koordynacji między właściwymi organami

- ustanowienie systemów rejestracji informacji o istotnych instalacjach i zgłaszania poważnych awarii (art. 13 i 14)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zmiana klimatu i ochrona warstwy ozonowej

Dyrektywa 2003/87/WE ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE, zmieniona dyrektywą 2004/101/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie systemu identyfikowania istotnych instalacji oraz identyfikowania gazów cieplarnianych (załącznik I i II)

- opracowanie krajowych planów rozdzielania w celu rozdzielania przydziałów między instalacje (art. 9)

- ustanowienie systemu wydawania pozwoleń na emisje gazów cieplarnianych oraz wydawania przydziałów, które podlegają wewnętrznej wymianie handlowej między instalacjami na Ukrainie (art. 4 i art. 11-13)

- ustanowienie systemów monitorowania, sprawozdawczości, weryfikacji i egzekwowania oraz procedur konsultacji społecznych (art. 9, 14-17, 19 i 21)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie nr (WE) 842/2006 w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie/dostosowanie krajowych wymagań w odniesieniu do szkoleń i certyfikacji odpowiedniego personelu i przedsiębiorstw (art. 5)

- ustanowienie systemów sprawozdawczości w celu uzyskiwania z istotnych sektorów danych o emisji (art. 6)

- ustanowienie systemu egzekwowania (art. 13)

Harmonogram: wspomniane przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 2037/2000 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, zmienione rozporządzeniami (WE) nr 2038/2000, (WE) nr 2039/2000, (WE) nr 1804/2003, (WE) nr 2077/2004, (WE) nr 29/2006, (WE) nr 1366/2006, (WE) nr 1784/2006, (WE) nr 1791/2006 oraz (WE) nr 2007/899 i decyzjami 2003/160/WE, 2004/232/WE oraz 2007/54/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie zakazów obejmujących substancje regulowane, w tym zakończenie stosowania pierwotnych wodorochlorofluorowęglowodorów do 2010 r. oraz wszystkich wodorochlorofluorowęglowodorów do 2020 r. (art. 4 i 5)

- ustanowienie limitu ilościowego dla stosowania bromku metylu na potrzeby kwarantanny i zastosowania przed wysyłką na poziomie średniego wykorzystania w latach 1996, 1997 i 1998 (art. 4)

- wycofanie z obrotu pierwotnych wodorochlorofluorowęglowodorów do 2015 r. (art. 4)

- ustanowienie obowiązku odzyskiwania, poddawania recyklingowi, regenerowania lub niszczenia zużytych substancji regulowanych (art. 16)

- ustanowienie procedur monitorowania i kontroli wycieku substancji regulowanych (art. 17)

Harmonogram: wspomniane przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Organizmy zmodyfikowane genetycznie

W rozdziale 4 (Środki sanitarne i fitosanitarne) w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) zawarto również stosowny dorobek prawny UE dotyczący organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO).

Dyrektywa 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG, zmieniona decyzjami 2002/623/WE i 2002/811/WE, rozporządzeniami (WE) nr 1829/2003 i (WE) nr 1830/2003 oraz dyrektywą 2008/27/WE

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- wycofanie genów kodujących oporność na antybiotyki zawartych we GMO wprowadzonych do obrotu zgodnie z częścią C oraz w GMO dopuszczonych zgodnie z częścią B (art. 4 ust. 2)

- ustanowienie skutecznego systemu inspekcji i kontroli dla zapewnienia zgodności z przepisami dyrektywy, w szczególności w odniesieniu do GMO, na które nie uzyskano zezwolenia (art. 4 ust. 5)

- ustanowienie procedur wcześniejszego zgłoszenia dla uwolnień dokonywanych zgodnie z częścią B (art. 6) oraz dla uwolnień dokonywanych zgodnie z częścią C (art. 13)

- ustanowienie procedur oceny ryzyka dla uwolnień w oparciu o część B (art. 6-11) oraz dla uwolnień dokonywanych zgodnie z częścią C (art. 13-24)

- ustanowienie publicznego rejestru, w którym odnotowywane będą miejsca uwolnień zgodnie z częścią B (art. 31 ust. 3 lit. a))

- ustanowienie rejestru, w którym odnotowywane będą miejsca, w których prowadzi się uprawę GMO zgodnie z częścią C (art. 31 ust. 3 lit. b))

- ustanowienie procedur informowania opinii publicznej oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednich grup społecznych (art. 9)

- ustanowienie procedury wymagającej od zgłaszających przesłania właściwemu organowi/właściwym organom informacji o wynikach uwolnienia (art. 10)

- zapewnienie zgodności wprowadzanych do obrotu produktów ze specjalnymi wymogami w zakresie etykietowania i pakowania (art. 21)

- zapewnienie poufności w zakresie informacji oraz praw własności intelektualnej (art. 25)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1946/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie transgranicznego przemieszczania organizmów genetycznie zmodyfikowanych

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- ustanowienie procedur dotyczących GMO przeznaczonych do zamierzonego uwolnienia do środowiska (art. 4-8)

- ustanowienie procedur dotyczących GMO przeznaczonych do bezpośredniego wykorzystania jako żywność lub pasze lub GMO przeznaczonych do przetwarzania (art. 9 i 10) oraz GMO przeznaczonych do zamkniętego użycia (art. 11)

- ustanowienie procedur związanych z identyfikacją oraz dokumentacją towarzyszącą (art. 12) oraz powiadamianiem o tranzycie GMO (art. 13)

- ustanowienie systemu zapewniania poufności (art. 16)

Harmonogram: wspomniane przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie

- przyjęcie prawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów

- klasyfikacja GMM i zapewnienie przeprowadzania ocen ryzyka przez użytkowników (art. 4)

- zastosowanie ogólnych zasad i odpowiednich środków ograniczających rozprzestrzenianie i innych środków ochronnych określonych w załączniku IV (art. 5)

- ustanowienie procedur powiadamiania (art. 6-9)

- ustanowienie kryteriów dla planów postępowania awaryjnego (art. 13-15)

- ustanowienie systemu gwarantowania poufności (art. 18)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXXI

DO ROZDZIAŁU 6

ŚRODOWISKO

Wdrożenie przez Ukrainę protokołu z Kioto, w tym wszystkich kryteriów kwalifikujących do pełnego zastosowania mechanizmów z Kioto

Opracowanie planu działania dla długoterminowego (tzn. po 2012 r.) łagodzenia zmiany klimatu oraz dostosowywania się do niej

Opracowanie i wykonanie długoterminowych środków na rzecz zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych

ZAŁĄCZNIK  XXXII

DO ROZDZIAŁU 7

TRANSPORT

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

1) Transport drogowy

Warunki techniczne

Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy towarów w ciągu jednego roku, a w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy osób - w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu, natomiast w odniesieniu do wszystkich pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 2008 r., wykonujących transport krajowy - w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do pojazdów zarejestrowanych w UE podczas ich przemieszczania się jedynie w obrębie sieci międzynarodowej dróg "E", zgodnie z Załącznikiem I do Umowy Europejskiej o głównych drogach ruchu międzynarodowego (AGR) z dnia 15 listopada 1975 r. Rada Stowarzyszenia podejmie decyzję w sprawie rozszerzenia stosowania przepisów dyrektywy na całą sieć oraz w odniesieniu do wszystkich pojazdów w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy towarów w ciągu jednego roku, a w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy osób - w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu, natomiast w odniesieniu do wszystkich pozostałych pojazdów - w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki bezpieczeństwa

Dyrektywa Rady 91/439/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie praw jazdy

- wprowadzenie kategorii praw jazdy (art. 3)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- warunki wydawania praw jazdy (art. 4, 5, 6 i 7)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- wymogi związane z egzaminami na prawo jazdy (załączniki II i III)

Harmonogram: wspomniane przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do każdego transportu towarów niebezpiecznych w międzynarodowym ruchu drogowym w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego Układu, zaś w krajowym ruchu drogowym - w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki społeczne

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) nr 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w odniesieniu do transportu krajowego w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w odniesieniu do transportu krajowego w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do transportu krajowego w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE

- art. 3, 4, 5, 6, 7 (bez wartości pieniężnej określającej sytuację finansową), 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15 oraz załącznik I

Harmonogram: wspomniane przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw transportowych prowadzących działalność w ruchu międzynarodowym w ciągu trzech lat, w odniesieniu do wszystkich pozostałych - w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do transportu międzynarodowego oraz w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do transportu krajowego.

Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniająca rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG.

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do kierowców zatrudnionych w transporcie międzynarodowym oraz w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do kierowców zatrudnionych w transporcie krajowym.

Warunki fiskalne

Dyrektywa 99/62/WE w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu po podjęciu przez Ukrainę decyzji o wprowadzeniu opłat za przejazd lub opłat za korzystanie z jej infrastruktury.

2) Transport kolejowy

Rynek i dostęp do infrastruktury

Dyrektywa Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych

- wprowadzenie niezależnego zarządzania i poprawa sytuacji finansowej (art. 2, 3, 4, 5 i 9) Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

- oddzielenie infrastruktury zarządzania od transportu (art. 6, 7 i 8)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Dyrektywa Rady 95/18/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie wydawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym

- wprowadzenie licencji na warunkach wyszczególnionych w art. 1, 2, 3, 4 (z wyjątkiem art. 4 ust. 5), 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 i 15

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (UE) nr 913/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki techniczne i warunki bezpieczeństwa

Dyrektywa 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, ze szczególnym uwzględnieniem art. 9 ust. 2 tej dyrektywy, co pozwoli Ukrainie na stosowanie bardziej rygorystycznych wymogów niż te, które obowiązują obecnie w prawodawstwie ukraińskim.

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu dla każdego transportu towarów niebezpiecznych w międzynarodowym ruchu kolejowym wraz z wejściem w życie niniejszego Układu, zaś w ruchu krajowym - w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Normalizacja rachunków i statystyk

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1192/69 z dnia 26 czerwca 1969 r. w sprawie wspólnych zasad normalizujących rachunkowość przedsiębiorstw kolejowych

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Interoperacyjność

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Transport kombinowany

Dyrektywa Rady 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Pozostałe aspekty

Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem art. 7 ust. 2

Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu; w odniesieniu do art. 13, 16 i 17 decyzję o terminie wdrożenia podejmie Rada Stowarzyszenia.

3) Transport lotniczy

- Zawarcie i wdrożenie kompleksowej umowy w sprawie ustanowienia Wspólnego Europejskiego Obszaru Lotniczego

- Bez uszczerbku dla zawarcia umowy w sprawie ustanowienia Wspólnego Europejskiego Obszaru Lotniczego, zapewnienie wdrożenia i skoordynowanego opracowywania dwustronnych umów o przewozach lotniczych między Ukrainą a państwami członkowskimi UE, zmienionych "porozumieniem horyzontalnym".

4) Transport morski

Bezpieczeństwo morskie - państwo bandery/towarzystwa klasyfikacyjne

Dyrektywa 2009/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 391/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Państwo portu

Dyrektywa 2009/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Odpowiedzialność przewoźników pasażerskich

Rozporządzenie (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 3051/95

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 392/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Monitorowanie ruchu

Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Przepisy techniczne i operacyjne

Statki pasażerskie

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie szczególnych wymogów wytrzymałości na uszkodzenia dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zbiornikowce do przewozu ropy naftowej

Rozporządzenie (WE) nr 417/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2978/94

Harmonogram wycofywania zbiornikowców pojedynczokadłubowych będzie zgodny z harmonogramem określonym w konwencji MARPOL z 1973 r.

Masowce

Dyrektywa 2001/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. ustanawiająca zharmonizowane wymagania i procedury dotyczące bezpieczeństwa załadunku i wyładunku na masowcach

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Załoga

Dyrektywa 2008/106 w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Środowisko

Dyrektywa 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki techniczne

Dyrektywa 2010/65 w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich i uchylająca dyrektywę 2002/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. obowiązującą do dnia 18 maja 2012 r.

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki społeczne

Dyrektywa Rady 1999/63/WE z dnia 21 czerwca 1999 r. dotycząca Umowy w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy przyjętej przez Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) i Federację Związków Zawodowych Pracowników Transportu w Unii Europejskiej (FST) - Załącznik: Umowa Europejska w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy, z wyjątkiem klauzuli 16

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem klauzuli 16, która podlega wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 roku dotycząca egzekwowania przepisów odnoszących się do godzin pracy marynarzy na pokładach statków zawijających do portów Wspólnoty

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Ochrona na morzu

Dyrektywa 2005/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów

Harmonogram: przepisy dyrektywy (z wyjątkiem przepisów dotyczących realizowanych przez Komisję inspekcji) podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy (z wyjątkiem przepisów dotyczących realizowanych przez Komisję inspekcji) podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

5) Wodny transport śródlądowy

Funkcjonowanie rynku

Dyrektywa Rady (WE) nr 96/75 w sprawie systemów czarterowania i wyznaczania stawek przewozowych w krajowej i międzynarodowej żegludze śródlądowej we Wspólnocie

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dostęp do zawodu

Dyrektywa Rady (EWG) nr 87/450 w sprawie dostępu do zawodu przewoźnika towarów drogą wodną w transporcie krajowym i międzynarodowym i wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji dla tego zawodu

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 96/50/WE w sprawie harmonizacji warunków uzyskiwania krajowych patentów kapitanów łodzi do celów przewozu towarów i pasażerów śródlądowymi wodnymi drogami we Wspólnocie

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Bezpieczeństwo

Dyrektywa 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej

Harmonogram: przepisy dyrektywy będą transponowane w ramach Komisji Dunaju.

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w odniesieniu do każdego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych w ruchu międzynarodowym w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego Układu, w ruchu krajowym - w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Usługi informacji rzecznej

Dyrektywa 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) na śródlądowych drogach wodnych we Wspólnocie

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXXIII

DO ROZDZIAŁU 7

TRANSPORT

1. Strony uznają znaczenie, jakie ma poprawa połączeń transportowych poprzez uczynienie ich sprawniejszymi, bezpieczniejszymi i bardziej niezawodnymi. Przyniesie to obopólne korzyści, zarówno UE, jak i Ukrainie. Strony będą współpracować w celu rozwijania dalszych połączeń transportowych, zwłaszcza w drodze:

a) współpracy politycznej, usprawnienia procedur administracyjnych na przejściach granicznych oraz usuwania wąskich gardeł w obrębie infrastruktury;

b) współpracy w ramach panelu Partnerstwa Wschodniego ds. transportu, stałych ram ukierunkowanych na wyniki, powołanych na rzecz współpracy w dziedzinie transportu między UE a państwami Partnerstwa Wschodniego;

c) współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, które mogą przyczynić się do poprawy transportu;

d) dalszego rozwoju ukraińskiego mechanizmu koordynacji i informacji w celu zapewnienia skuteczności i przejrzystości planowania infrastruktury, w tym systemów zarządzania ruchem, pobierania opłat i finansowania;

e) podejmowania transgranicznych działań usprawniających zgodnie z ustaleniami dokonanymi w niniejszym Układzie, w części dotyczącej polityki celnej, które zmierzają do poprawy funkcjonowania sieci transportu w celu zwiększenia płynności przepływów transportowych między Ukrainą, partnerami regionalnymi oraz UE;

f) wymiany najlepszych praktyk dotyczących opcji finansowania projektów (zarówno w zakresie infrastruktury jak i działań horyzontalnych), w tym partnerstw publiczno-prywatnych, stosownego prawodawstwa i obciążania użytkowników opłatami;

g) uwzględnienia, w stosownych przypadkach, przepisów dotyczących środowiska zawartych w niniejszym Układzie, w części dotyczącej środowiska, zwłaszcza dotyczy to strategicznej oceny oddziaływania, oceny oddziaływania na środowisko, dyrektyw dotyczących przyrody i jakości powietrza;

h) rozwoju skutecznych systemów zarządzania ruchem, takich jak europejski system zarządzania ruchem kolejowym, na szczeblu regionalnym, co pozwoli zapewnić efektywność kosztową, interoperacyjność i wysoką jakość.

2. Strony przyjmują do wiadomości orientacyjne mapy, które przedstawiła Ukraina. Strony będą współpracować w celu ustanowienia strategicznej sieci transportu na Ukrainie, połączonej z transeuropejską siecią transportową (TEN-T) oraz z sieciami regionalnymi.

3. Strony dołożą starań w celu określenia projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, znajdujących się w obrębie strategicznych sieci transportu na Ukrainie.

4. Mapy

grafika

ZAŁĄCZNIK  XXXIV

DO ROZDZIAŁU 13

PRAWO SPÓŁEK, ŁAD KORPORACYJNY, RACHUNKOWOŚĆ I AUDYT

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Pierwsza dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r., zmieniona dyrektywą 2003/58, w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak i osób trzecich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r., zmieniona dyrektywami 92/101/EWG i 2006/68/WE, w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Trzecia dyrektywa Rady 78/855/EWG z dnia 9 października 1978 r. przyjęta na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, dotycząca łączenia się spółek akcyjnych, zmieniona dyrektywą 2007/63/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Szósta dyrektywa Rady 82/891/EWG z dnia 17 grudnia 1982 r. przyjęta na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu dotycząca podziału spółek akcyjnych, zmieniona dyrektywą 2007/63/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Jedenasta dyrektywa Rady 89/666/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotycząca wymogów ujawniania informacji dotyczących oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dwunasta dyrektywa Rady w sprawie prawa spółek 89/667/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotycząca jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2007/14/WE z dnia 8 marca 2007 r. ustanawiająca szczegółowe zasady wdrożenia niektórych przepisów dyrektywy 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXXV

DO ROZDZIAŁU 13

PRAWO SPÓŁEK, ŁAD KORPORACYJNY, RACHUNKOWOŚĆ I AUDYT

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Czwarta dyrektywa Rady z dnia 25 lipca 1978 r. przyjęta na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (78/660/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Siódma dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1983 r. przyjęta na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych (83/349/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę 84/253/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXXVI

DO ROZDZIAŁU 13

PRAWO SPÓŁEK, ŁAD KORPORACYJNY, RACHUNKOWOŚĆ I AUDYT

- Zasady OECD dotyczące ładu korporacyjnego.

- Zalecenie Komisji z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie wspierania odpowiedniego systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na giełdzie (2004/913/WE).

- Zalecenie Komisji z dnia 15 lutego 2005 r. dotyczące roli dyrektorów niewykonawczych lub będących członkami rady nadzorczej spółek giełdowych i komisji rady (nadzorczej) (2005/162/WE).

ZAŁĄCZNIK  XXXVII

DO ROZDZIAŁU 13

POLITYKA AUDIOWIZUALNA

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Dyrektywa 2007/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej oraz uchylona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Europejska konwencja o telewizji ponadgranicznej z 1989 r.

Harmonogram: nie ma zastosowania.

ZAŁĄCZNIK  XXXVIII

DO ROZDZIAŁU 17

ROLNICTWO I ROZWÓJ OBSZARÓW WIEJSKICH

W przypadku gdy Strona ukraińska rozważa stopniowe zbliżenie prawodawstwa w konkretnym sektorze lub w związku z konkretnym produktem, odniesienie prawodawcze stanowią wymienione rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i komunikaty UE.

Polityka Jakości

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1898/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. określające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

Rozporządzenie (WE) nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych

Rozporządzenie Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, przede wszystkim Tytuł III "Środki prawne" i art. 117 dotyczący kontroli uchylone rozporządzeniem nr 491/2009 z dnia 25 maja 2009 r. oraz uwzględnione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. o jednolitej wspólnej organizacji rynku

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 555/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do programów wsparcia, handlu z krajami trzecimi, potencjału produkcyjnego oraz kontroli w sektorze wina, przede wszystkim Tytuł V "Kontrole w sektorze wina"

Rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1216/2007 z dnia 18 października 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami

Rolnictwo ekologiczne

Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich

Uprawy zmodyfikowane genetycznie

Zalecenie Komisji z dnia 23 lipca 2003 w sprawie wytycznych dotyczących rozwoju strategii krajowych i najlepszych praktyk w celu zapewnienia współistnienia upraw genetycznie zmodyfikowanych, tradycyjnych i ekologicznych

Różnorodność biologiczna

Rozporządzenie Rady (WE) nr 870/2004 z dnia 24 kwietnia 2004 r. ustanawiające wspólnotowy program w sprawie ochrony, opisu, zbierania i wykorzystania zasobów genetycznych w rolnictwie i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1467/94

Normy handlowe obowiązujące w odniesieniu do roślin, nasion roślin, produktów pochodzących z roślin, owoców i warzyw

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 890/78 z dnia 28 kwietnia 1978 r. ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1850/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu i produktów chmielowych

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1295/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie przywozu chmielu z państw trzecich (Wersja skodyfikowana)

Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 382/2005 z dnia 7 marca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1786/2003 w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego

Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych

Dyrektywa Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli

Dyrektywa Rady 92/33/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż nasiona

Dyrektywa Rady 92/34/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin owocowych oraz roślinami owocowymi przeznaczonymi do produkcji owoców

Dyrektywa Rady 98/56/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych

Dyrektywa Rady 1999/105/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym

Dyrektywa Rady 2001/111/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2568/91 z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy

Dyrektywa Rady 76/621/EWG z dnia 20 lipca 1976 r. w sprawie ustalenia najwyższego poziomu kwasu erukowego w olejach i tłuszczach przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz w środkach spożywczych zawierających dodatek olejów lub tłuszczów

Art. 52. rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001

Art. 157. rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku")

Dyrektywa Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych

Dyrektywa Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka

Dyrektywa Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw

Dyrektywa Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1345/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. w sprawie zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz w sektorze oliwy z oliwek

Dyrektywa Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1019/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek

Art. 123, 126, 177, 178 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku")

Art. 171. lit. cg), ch) oraz cj) sprostowania do rozporządzenia Komisji nr 1973/2004 z dnia 29 października 2004 r. dotyczącego ustanowienia szczegółowych zasad zastosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1782/2003 w sprawie systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania gruntów zarezerwowanych do produkcji surowców

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 507/2008 z dnia 6 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000 w sprawie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno

Dyrektywa 2000/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 czerwca 2000 r. odnosząca się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Dyrektywa Rady 2001/113/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do dżemów owocowych, galaretek i marmolady oraz słodzonego purée z kasztanów przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Dyrektywa 1999/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. odnosząca się do ekstraktów kawy i ekstraktów cykorii

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 223/2008 z dnia 12 marca 2008 r. określające warunki i procedury uznawania organizacji producentów skupiających hodowców jedwabników

Dyrektywa Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw

Normy handlowe dla żywych zwierząt i produktów zwierzęcych

Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku")

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 566/2008 z dnia 18 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasad wprowadzania do obrotu wołowiny pochodzącej od bydła w wieku do dwunastu miesięcy

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/2008 z dnia 10 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrożenia wspólnotowych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania ich cen

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 617/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w zakresie norm handlowych w odniesieniu do jaj wylęgowych i piskląt drobiu hodowlanego

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2991/94 z dnia 5 grudnia 1994 r. określające normy dla tłuszczów do smarowania

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 445/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/94 określającego normy dla tłuszczów do smarowania oraz stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1898/87 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (Wersja skodyfikowana)

Dyrektywa Rady 2001/114/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnosząca się do niektórych rodzajów częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka konserwowanego przeznaczonego do spożycia przez ludzi

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 273/2008 z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do metod analizy oraz oceny jakości mleka i przetworów mlecznych

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3220/84 z dnia 13 listopada 1984 r. ustanawiające wspólnotową skalę klasyfikacji tusz wieprzowych

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 543/2008 wprowadzające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego

Sprostowanie do dyrektywy Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do miodu

ZAŁĄCZNIK  XXXIX

DO ROZDZIAŁU 20

OCHRONA KONSUMENTÓW

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Bezpieczeństwo produktów

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (2001/95/WE)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów, których wygląd wskazuje na przeznaczenie inne niż rzeczywiste, zagrażających zdrowiu lub bezpieczeństwu konsumentów (87/357/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji z dnia 21 kwietnia 2008 r. zobowiązująca państwa członkowskie do zapewnienia, że zabawki magnetyczne wprowadzane na rynek lub udostępniane na rynku zawierają ostrzeżenie o zagrożeniu stwarzanym przez te zabawki dla zdrowia i bezpieczeństwa (2008/329/WE)

Harmonogram: przepisy decyzji podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji z dnia 11 maja 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do podjęcia środków w celu zapewnienia, by na rynek wprowadzane były wyłącznie zapalniczki zabezpieczone przed uruchomieniem przez dzieci, oraz w celu zakazania wprowadzania na rynek zapalniczek-gadżetów (2006/502/WE)

Harmonogram: przepisy decyzji podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Obrót

Dyrektywa 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych")

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Prawo umów

Dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Nieuczciwe postanowienia umowne

Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość - oświadczenie Rady i Parlamentu, art. 6 ust. 1 - oświadczenie Komisji, art. 3 ust. 1 tiret pierwsze

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/122/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Sprzedaż obwoźna

Dyrektywa Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Usługi finansowe

Dyrektywa 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotycząca sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość oraz zmieniająca dyrektywę Rady 90/619/EWG oraz dyrektywy 97/7/WE i 98/27/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Kredyt konsumencki

Dyrektywa 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Środki prawne

Zalecenie w sprawie zasad mających zastosowanie w odniesieniu do pozasądowego rozstrzygania sporów (98/257/WE); zalecenie Komisji z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad mających zastosowanie w odniesieniu do organów odpowiedzialnych za pozasądowe rozstrzyganie sporów konsumenckich

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Zalecenie w sprawie polubownego, pozasądowego rozwiązywania sporów (2001/310/WE); zalecenie Komisji z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zasad mających zastosowanie w odniesieniu do organów pozasądowych zaangażowanych w polubowne rozwiązywanie sporów konsumenckich

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Egzekwowanie przepisów

Dyrektywa 98/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Współpraca w dziedzinie ochrony konsumentów (rozporządzenie)

Rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów ("rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów")

Harmonogram: przepisy rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XL

DO ROZDZIAŁU 21

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE ZATRUDNIENIA, POLITYKI SPOŁECZNEJ I RÓWNOŚCI SZANS

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Prawo pracy

Dyrektywa Rady 91/533/EWG z dnia 14 października 1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotycząca Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) - załącznik: porozumienie ramowe dotyczące pracy w niepełnym wymiarze godzin

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/383/EWG z dnia 25 czerwca 1991 r. uzupełniająca środki mające wspierać poprawę bezpieczeństwa i zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiająca ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej - Wspólna deklaracja Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie reprezentacji pracowniczej

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zwalczanie dyskryminacji i równość płci

Dyrektywa Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 96/34/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 89/654/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Miejsca pracy wykorzystywane przed ostateczną datą wdrożenia tej dyrektywy muszą spełniać minimalne wymogi bezpieczeństwa i zdrowia określone w załączniku II najpóźniej sześć lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 89/655/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu roboczego przez pracowników podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. l dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Sprzęt roboczy udostępniony pracownikom w przedsiębiorstwie lub zakładzie przed ostateczną datą wdrożenia tej dyrektywy musi spełniać minimalne wymagania określone w załączniku nie później niż siedem lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2001/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/655/EWG dotyczącą minimalnych wymagań w zakresie bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu roboczego przez pracowników podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Miejsca pracy wykorzystywane przed datą wdrożenia tej dyrektywy muszą jak najszybciej, jednak najpóźniej pięć lat po tej dacie, spełniać minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku.

Dyrektywa Rady 92/104/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego (dwunasta dyrektywa szczegółowa w znaczeniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu. Miejsca pracy wykorzystywane przed datą wdrożenia tej dyrektywy muszą jak najszybciej, jednak najpóźniej dziewięć lat po tej dacie, spełniać minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku.

Dyrektywa Rady 89/656/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników korzystających z wyposażenia ochronnego (trzecia dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wdrożenia minimalnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub ruchomych budowach (ósma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 83/477/EWG z dnia 19 września 1983 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 8 dyrektywy 80/1107/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/382/EWG z dnia 25 czerwca 1991 r. zmieniająca dyrektywę 83/477/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 8 dyrektywy 80/1107/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 marca 2003 r. zmieniająca dyrektywę Rady 83/477/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG) - wersja ujednolicona dyrektywy 90/394/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2000/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu pracy (siódma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG) - wersja ujednolicona dyrektywy 90/679/EWG

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/58/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (piętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (wibracji) (szesnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG))

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (osiemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (sztucznym promieniowaniem optycznym) (dziewiętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 93/103/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy na statkach rybackich (trzynasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/269/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa pracowników (czwarta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 91/322/EWG z dnia 29 maja 1991 r. w sprawie ustanowienia indykatywnych wartości granicznych w wykonaniu dyrektywy Rady 80/1107/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych w miejscu pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2000/39/WE ustanawiająca pierwszą listę indykatywnych wartości granicznych narażenia na czynniki zewnętrzne podczas pracy w związku z wykonaniem dyrektywy Rady 98/24/EWG w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym z czynnikami chemicznymi w miejscu pracy

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/15/WE ustanawiająca drugi wykaz indykatywnych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego w celu wykonania dyrektywy Rady 98/24/WE oraz zmieniająca dyrektywy 91/322/EWG i 2000/39/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Rada Stowarzyszenia określi, z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, harmonogram wdrożenia przez Ukrainę wymienionych poniżej dyrektyw:

- dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy;

- dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (wersja przeredagowana).

ZAŁĄCZNIK  XXXIV

DO ROZDZIAŁU 22

ZDROWIE PUBLICZNE

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Tytoń

Dyrektywa 2001/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, odnoszących się do reklamy i sponsorowania wyrobów tytoniowych

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zalecenie Rady z dnia 2 grudnia 2002 r. w sprawie zapobiegania paleniu i inicjatyw mających na celu wzmocnienie walki z tytoniem

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Choroby zakaźne

Decyzja nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 1998 r. ustanawiająca sieć nadzoru i kontroli epidemiologicznej chorób zakaźnych we Wspólnocie

Harmonogram: przepisy te podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2000/96/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie stopniowego obejmowania chorób zakaźnych siecią wspólnotową zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Harmonogram: przepisy te podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2002/253/WE z dnia 19 marca 2002 r. ustanawiająca definicje przypadku w celu zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnotowej na podstawie decyzji 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Harmonogram: przepisy te podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

Krew

Dyrektywa 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. ustanawiająca normy jakości i bezpiecznego pobierania, testowania, przetwarzania, przechowywania i dystrybucji krwi ludzkiej i składników krwi oraz zmieniająca dyrektywę 2001/83/WE

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2004/33/WE z dnia 22 marca 2004 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie niektórych wymagań technicznych dotyczących krwi i składników krwi

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2005/62/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie norm i specyfikacji wspólnotowych odnoszących się do systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2005/61/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wymogów dotyczących śledzenia losów krwi oraz powiadamiania o poważnych, niepożądanych reakcjach i zdarzeniach

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Tkanki, komórki i narządy

Dyrektywa 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/17/WE z dnia 8 lutego 2006 r. wprowadzająca w życie dyrektywę 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do niektórych wymagań technicznych dotyczących dawstwa, pobierania i badania tkanek i komórek ludzkich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/86/WE z dnia 24 października 2006 r. wykonująca dyrektywę 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wymagań dotyczących możliwości śledzenia, powiadamiania o poważnych i niepożądanych reakcjach i zdarzeniach oraz niektórych wymagań technicznych dotyczących kodowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich

Harmonogram: przepisy dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Zdrowie psychiczne - uzależnienie od narkotyków

Zalecenie Rady 2003/488/WE z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie zapobiegania i ograniczania szkodliwych skutków zdrowotnych związanych z uzależnieniem od narkotyków

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Alkohol

Zalecenie Rady 2001/458/WE z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie spożywania alkoholu przez ludzi młodych, a zwłaszcza dzieci i młodzież

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Rak

Zalecenie Rady 2003/878/WE z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

Zapobieganie urazom i propagowanie bezpieczeństwa

Zalecenie Rady z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie zapobiegania urazom i propagowania bezpieczeństwa

Harmonogram: nie ma potrzeby podejmowania inicjatywy ustawodawczej.

ZAŁĄCZNIK  XLII

DO ROZDZIAŁU 23

KSZTAŁCENIE I SZKOLENIE I MŁODZIEŻ

- Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie dalszej europejskiej współpracy w zakresie zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym (2006/143/WE)

- Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2008/C 111/01)

ZAŁĄCZNIKI DO TYTUŁU VI: WPÓŁPRACA FINANSOWA, W TYM POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

ZAŁĄCZNIK  XLIII

DO TYTUŁU VI

WSPÓŁPRACA FINANSOWA, W TYM POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Przepisy dotyczące zwalczania nadużyć finansowych i przepisy dotyczące kontroli

Definicje

Do celów tytułu VI (Współpraca finansowa, w tym postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych) niniejszego Układu stosuje się następujące definicje.

"Nieprawidłowość" oznacza każde naruszenie przepisów prawa UE, niniejszego Układu lub wynikających z niego porozumień i umów, spowodowane działaniem podmiotu gospodarczego lub jego zaniechaniem, które ma lub mogłoby mieć skutek w postaci szkody dla budżetu ogólnego UE lub budżetów zarządzanych przez UE, poprzez zmniejszenie lub utratę dochodów z tytułu zasobów własnych gromadzonych bezpośrednio w imieniu UE, albo poprzez nieuzasadnioną pozycję wydatków.

"Nadużycie finansowe" oznacza wszelkie umyślne działanie lub zaniechanie związane z:

a) wykorzystaniem lub przedłożeniem nieprawdziwych, nieprawidłowych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów, co powoduje sprzeniewierzenie lub bezprawne zatrzymanie funduszy z budżetu ogólnego UE lub budżetów zarządzanych przez UE bądź w jej imieniu;

b) nieujawnieniem informacji będącym naruszeniem konkretnego obowiązku, które ma taki sam skutek;

c) niewłaściwym wykorzystaniem takich funduszy na cele inne niż te, na które fundusze te zostały pierwotnie przyznane.

"Korupcja czynna" oznacza umyślne działanie każdej osoby, która obiecuje lub daje - bezpośrednio lub poprzez pośrednika - urzędnikowi, z przeznaczeniem dla niego lub dla osoby trzeciej, korzyść jakiekolwiek rodzaju w zamian za działanie lub zaniechanie działania zgodnie z obowiązkami tego urzędnika lub w ramach pełnienia przez niego swoich obowiązków, z naruszeniem jego urzędowych obowiązków w sposób, który szkodzi lub może szkodzić interesom finansowym UE.

"Korupcja bierna" oznacza umyślne działanie urzędnika, który - bezpośrednio lub poprzez pośrednika - zwraca się o korzyści jakiegokolwiek rodzaju, z przeznaczeniem dla niego lub dla osoby trzeciej, takie korzyści otrzymuje lub przyjmuje obietnicę takich korzyści w zamian za działanie lub zaniechanie działania zgodnie z obowiązkami tego urzędnika lub w ramach pełnienia przez niego swoich obowiązków, z naruszeniem jego urzędowych obowiązków w sposób, który szkodzi lub może szkodzić interesom finansowym UE.

"Konflikt interesów" uznaje się za istniejący w każdej sytuacji, która mogłaby wzbudzić wątpliwości co do zdolności urzędników do działania w sposób bezstronny i obiektywny ze względów związanych z życiem rodzinnym, emocjonalnym, powiązaniami politycznymi lub narodowościowymi, interesami gospodarczymi lub jakimikolwiek innymi interesami wspólnymi również dla oferenta, wnioskodawcy lub beneficjenta, lub w sytuacji, w której mogłoby się tak w sposób uzasadniony wydawać z punktu widzenia osoby trzeciej pochodzącej z zewnątrz.

"Nienależnie wypłacone" oznacza wypłacone z naruszeniem przepisów regulujących fundusze UE.

"Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych" jest jednostką Komisji Europejskiej wyspecjalizowaną w zwalczaniu nadużyć finansowych. Urząd posiada niezależność operacyjną i jest odpowiedzialny za przeprowadzanie dochodzeń administracyjnych, których celem jest zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji oraz wszelkiej innej nielegalnej działalności ze szkodą dla interesów finansowych UE, zgodnie z decyzją Komisji z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającą Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych oraz rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami.

"Rządowa agencja finansowa" oznacza odpowiedni organ władzy wykonawczej na Ukrainie, który otrzymał zasoby finansowe z UE celem realizacji finansowego wsparcia UE.

Artykuł  1

Wymiana informacji i dalsza współpraca na szczeblu operacyjnym

1. Na potrzeby właściwego wykonania niniejszego załącznika właściwe organy Ukrainy i UE regularnie wymieniają informacje oraz, na wniosek jednej ze Stron, prowadzą konsultacje.

2. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych może uzgodnić ze swoimi ukraińskimi odpowiednikami dalszą współpracę w obszarze zwalczania nadużyć finansowych, w tym dokonać ustaleń operacyjnych z władzami Ukrainy w odniesieniu do konkretnych dochodzeń.

3. Na potrzeby przekazywania danych osobowych zastosowanie ma art. 10 załącznika XLIII do niniejszego Układu.

Artykuł  2

Zapobieganie nieprawidłowościom, nadużyciom finansowym i korupcji

1. Władze Ukrainy i UE regularnie sprawdzają, czy operacje finansowane z funduszy UE są właściwie realizowane. Podejmują one wszelkie stosowne środki w celu zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz w celu ich naprawiania.

2. Władze Ukrainy i UE podejmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapobiegania wszelkim praktykom korupcji czynnej lub biernej oraz w celu ich naprawiania, a także w celu wykluczania wszelkich konfliktów interesów na każdym etapie procedury udzielania zamówień lub dotacji lub na etapie wykonania umów powiązanych.

3. Władze Ukrainy informują Komisję o wszelkich podjętych środkach zapobiegawczych. Komisja informuje władze Ukrainy o opracowywanych przez nią środkach zapobiegawczych, stosownie do potrzeb.

4. W przypadku wykonania instrumentów wsparcia finansowego poprzez zarządzanie na szczeblu zdecentralizowanym i pośrednie zarządzanie na szczeblu zcentralizowanym Komisja jest uprawniona do pozyskiwania dowodów zgodnie z art. 56 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r.

Jest ona również uprawniona do uzyskiwania dowodów na to, że postępowania o udzielenie zamówienia i dotacji są zadowalające z punktu widzenia przejrzystości, równego traktowania oraz niedyskryminacji, zapobiegają wszelkim konfliktom interesów, oferują gwarancje równoważne przyjętym normom międzynarodowym oraz zapewniają zgodność z przepisami dotyczącymi należytego zarządzania finansami.

W tym celu właściwe władze Ukrainy udostępniają Komisji w rozsądnym terminie wszelkie informacje związane z wykonaniem funduszy UE, o jakie się ona zwraca, i informują ją niezwłocznie o wszelkich znacznych zmianach w swoich procedurach lub systemach.

5. Wprowadzając lub wykonując nowe środki prewencyjne, władze Ukrainy mogą korzystać z wiedzy eksperckiej Komisji.

Artykuł  3

Dochodzenie i ściganie

W następstwie kontroli krajowej lub kontroli UE Strony zapewniają dochodzenie i ściganie podejrzewanych i stwierdzonych przypadków nadużyć finansowych, korupcji lub wszelkich nieprawidłowości, w tym konfliktów interesów. W stosownych przypadkach Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych może wspierać właściwe władze Ukrainy w realizacji ich zadań.

Artykuł  4

Informowanie o nieprawidłowościach

1. Właściwe władze Ukrainy niezwłocznie przekazują Komisji wszelkie informacje, które są w ich posiadaniu, i które dotyczą podejrzenia lub stwierdzenia nadużyć, korupcji lub wszelkich nieprawidłowości, w tym konfliktów interesów, występujących w związku z realizacją funduszy UE. W przypadku podejrzenia nadużycia finansowego i korupcji informowany jest również Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych.

2. Właściwe władze Ukrainy zgłaszają również wszystkie środki podjęte w związku z faktami, o których zawiadamiają na podstawie niniejszego artykułu. Jeżeli nie występuje podejrzenie lub stwierdzenie nadużyć finansowych, korupcji lub jakichkolwiek innych nieprawidłowości, które podlegałyby zgłoszeniu, właściwe władze Ukrainy informują Komisję po zakończeniu każdego roku kalendarzowego.

3. W stosownych przypadkach Komisja udostępni właściwym władzom Ukrainy stosowne informacje dotyczące tendencji oraz trybu funkcjonowania w odniesieniu do nadużyć i korupcji.

4. Rada Stowarzyszenia określi zasady, na jakich właściwe władze Ukrainy przekazują informacje Komisji.

Artykuł  5

Kontrole

1. Komisja i Europejski Trybunał Obrachunkowy sprawdzają, czy wszystkie wydatki związane z realizacją funduszy UE zostały poniesione w sposób zgodny z prawem, prawidłowy oraz czy zarządzanie finansami było należyte.

Kontrole są prowadzone na podstawie podjętych zobowiązań i dokonanych płatności. Powinny opierać się one na rejestrach oraz, w razie konieczności, powinny obejmować kontrole na miejscu w lokalu każdego podmiotu, który zarządza realizacją funduszy UE lub bierze w tym zarządzaniu udział. Kontrole mogą być przeprowadzane przed zamknięciem rozliczeń za dany rok budżetowy oraz za okres pięciu lat od dnia wypłaty salda.

Inspektorzy Komisji lub inne osoby, które zostały upoważnione przez Komisję lub Europejski Trybunał Obrachunkowy, mogą przeprowadzać kontrole dokumentacji lub kontrole w miejscu i kontrole w lokalu każdego podmiotu, który zarządza realizacją funduszy UE lub bierze w tym zarządzaniu udział, jak również każdego z ich podwykonawców na terytorium Ukrainy.

2. Komisja i Europejski Trybunał Obrachunkowych muszą mieć odpowiedni dostęp do lokalizacji, prac oraz dokumentów, jak również do wszystkich informacji wymaganych dla przeprowadzania takich kontroli, w tym również w formie elektronicznej. Informacja o prawie dostępu powinna być przekazana wszystkim instytucjom publicznym na Ukrainie i powinna być wyraźnie zawarta w umowach zawieranych celem wdrożenia instrumentów, o których mowa w niniejszym Układzie.

3. Inspekcje i kontrole, o których mowa powyżej, mają zastosowanie do wszystkich wykonawców i podwykonawców, którzy bezpośrednio lub pośrednio otrzymali fundusze UE. Wykonując swoje zadania, Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz ukraińskie organy kontrolne współpracują w duchu zaufania, zachowując jednocześnie swoją niezależność.

Artykuł  6

Kontrole na miejscu

1. W ramach niniejszego Układu Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych upoważniony jest do przeprowadzania kontroli i inspekcji na miejscu w celu ochrony interesów finansowych UE przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami na terytorium Ukrainy, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r.

Przeprowadzając takie kontrole i inspekcje na miejscu, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych uwzględnia w stosownych przypadkach przepisy prawa ukraińskiego.

2. Kontrole i inspekcje na miejscu są przygotowywane i przeprowadzane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych w ścisłej współpracy z właściwymi organami ds. zwalczania nadużyć finansowych na Ukrainie.

Władze Ukrainy są powiadamiane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, tak aby mogły zapewnić wszelką wymaganą pomoc. W tym celu urzędnicy właściwych władzach Ukrainy mogą brać udział w kontrolach i inspekcjach na miejscu.

3. Jeżeli zainteresowane władze Ukrainy wyrażą takie zapotrzebowanie, kontrole i inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzone wspólnie przez te władze i Europejski Urząd ds. Nadużyć Finansowych.

4. W przypadku gdy beneficjenci funduszy UE przeciwstawiają się kontroli lub inspekcji na miejscu, władze Ukrainy, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają Europejskiemu Urzędowi ds. Nadużyć Finansowych potrzebnego wsparcia, aby umożliwić mu wykonanie jego zadań polegającego na przeprowadzeniu kontroli lub inspekcji na miejscu.

Artykuł  7

Środki i sankcje administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania prawa ukraińskiego, Komisja może nakładać środki i sankcje administracyjne zgodnie z rozporządzeniami (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. oraz (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. oraz z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich.

Artykuł  8

Odzyskanie środków

1. Władze Ukrainy podejmują wszelkie odpowiednie środki w celu odzyskania przez rządową agencję finansującą nienależnie wypłaconych środków UE.

W przypadku gdy wdrożenie środków UE powierzono władzom Ukrainy, Komisja jest uprawniona do odzyskania środków wypłaconych nienależnie, w szczególności w drodze korekt finansowych. Komisja uwzględnia środki podjęte przez władze Ukrainy w celu zapobieżenia utracie odnośnych środków UE.

Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji w sprawie odzyskania środków Komisja konsultuje się z Ukrainą. Spory dotyczące odzyskania środków będą przedmiotem dyskusji w Radzie Stowarzyszenia.

2. W przypadku gdy Komisja wdraża środki UE pośrednio lub bezpośrednio poprzez powierzanie zadań związanych z wykonaniem budżetu osobom trzecim, decyzje podejmowane przez Komisję w ramach rozdziału niniejszego Układu dotyczącego współpracy finansowej, na mocy których na osoby inne niż państwa nakładane są obowiązki o charakterze pieniężnym, podlegają wykonaniu na terytorium Ukrainy zgodnie z następującymi zasadami:

a) ich egzekwowanie jest regulowane obowiązującymi ukraińskimi przepisami z zakresu postępowania cywilnego. Decyzje opatrzone są klauzulą wykonalności i nie wymagają dopełnienia żadnych innych formalności poza weryfikacją ich autentyczności dokonywaną przez wyznaczony do tego przez ukraińskie władze organ krajowy, o którym rząd Ukrainy informuje Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

b) po dopełnieniu powyższych formalności na wniosek zainteresowanej strony, strona ta może wszcząć postępowanie egzekucyjne na podstawie przepisów prawa ukraińskiego, zwracając się bezpośrednio do właściwego organu;

c) egzekwowanie może zostać zawieszone tylko na podstawie orzeczenia sądu. Jednakże kontrola prawidłowości przeprowadzenia tego postępowania podlega właściwości sądów na Ukrainie.

3. Tytuł egzekucyjny wydawany jest przez wyznaczone do tego przez rząd Ukrainy organy, bez potrzeby przeprowadzania przez nie jakiejkolwiek kontroli wychodzącej poza weryfikację autentyczności aktu. Egzekwowanie odbywa się zgodnie z ukraińskimi przepisami proceduralnymi. Zgodność z prawem tytułu egzekucyjnego podlega kontroli Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

4. Na tych samych zasadach wykonywane są orzeczenia wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej oparte na klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie objętej zakresem niniejszego Załącznika.

Artykuł  9

Poufność

Informacje w jakiejkolwiek formie, które pozyskano lub nabyto na podstawie niniejszego Załącznika objęte są tajemnicą zawodową i chronione w taki sam sposób, w jaki podobne informacje chronione są prawem ukraińskim oraz odpowiednimi przepisami mającymi zastosowanie do instytucji UE. Takich informacji nie wolno przekazywać osobom innym niż osoby w instytucjach UE, państwach członkowskich lub na Ukrainie, których funkcje wymagają posiadania takich informacji, nie wolno ich również wykorzystywać do celów innych niż zapewnienie skutecznej ochrony interesów finansowych Stron.

Artykuł  10

Ochrona danych

1. Przekazywanie danych osobowych obywa się jedynie wtedy, gdy takie przekazywanie jest niezbędne dla wykonania niniejszego Układu przez właściwe władze Ukrainy lub UE. Podczas przekazywania, przetwarzania lub wykorzystywania danych osobowych w konkretnym przypadku, właściwe władze Ukrainy przestrzegają, zgodnie z art. 15, stosownych przepisów prawa ukraińskiego, zaś organy UE przestrzegają przepisów rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

2. Zastosowanie w odniesieniu do wspomnianego przekazywania mają w szczególności normy Konwencji o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, podpisanej w dniu 28 stycznia 1981 r. (ETS nr 108) oraz protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych dotyczącym organów nadzoru i transgranicznych przepływów danych, podpisanego w dniu 8 listopada 2001 r. (ETS nr 181).

3. Ponadto zastosowanie mają poniższe zasady:

a) zarówno organ przekazujący informacje, jak i organ otrzymujący informacje, podejmują wszelkie rozsądne kroki w celu zapewnienia, w stosownych przypadkach, skorygowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, jeżeli przetwarzanie nie odbywa się w zgodzie z niniejszym artykułem, w szczególności gdy dane te nie są adekwatne, stosowne, dokładne lub są nadmierne w stosunku do celu przetwarzania. Obejmuje to powiadomienie drugiej Strony o każdym przypadku skorygowania, usunięcia lub zablokowania;

b) organ otrzymujący informacje informuje, na wniosek, organ przekazujący informacje o wykorzystaniu przekazanych danych oraz o wynikach uzyskanych w oparciu o te dane;

c) dane osobowe mogą być przekazywane jedynie właściwym organom. Dalsze przekazywanie do innych organów wymaga uprzedniej zgody organu przekazującego informacje;

d) organy przekazujące informacje i organy otrzymujące informacje mają obowiązek dokonania pisemnej rejestracji faktu przekazania i otrzymania danych osobowych.

ZAŁĄCZNIK  XLIV

DO TYTUŁU VI ⁸⁸  

ZAŁĄCZNIK XLIV DO TYTUŁU VI WSPÓŁPRACA FINANSOWA, W TYM POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

Ukraina zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii^{(89 )}:

– Artykuł 3 - Nadużycia naruszające interesy finansowe Unii,

– Artykuł 4 - Inne przestępstwa naruszające interesy finansowe Unii,

– Artykuł 6 - Odpowiedzialność osób prawnych,

– Artykuł 7 - Sankcje wobec osób fizycznych,

– Artykuł 9 - Rodzaje sankcji wobec osób prawnych,

– Artykuł 12 - Okresy przedawnienia w przypadku przestępstw naruszających interesy finansowe Unii.

Harmonogram: przepisy te podlegają wdrożeniu do dnia 31 grudnia 2023 r.

PROTOKOŁY

PROTOKÓŁ Nr  I  ⁹⁰  

"Protokół I dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej

Artykuł  1

Obowiązujące reguły pochodzenia

1. Na potrzeby wykonania układu stosuje się dodatek I oraz odpowiednie postanowienia dodatku II do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia^{(91 )} (zwanej dalej "konwencją") z uwzględnieniem ostatnich zmian opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Wszystkie odniesienia do "odpowiedniej umowy" zawarte w dodatku I oraz w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji interpretuje się jako odniesienia do niniejszego układu.

3. Niezależnie od art. 16 ust. 5 i art. 21 ust. 3 dodatku I do konwencji, w przypadku gdy kumulacja obejmuje tylko państwa EFTA, Wyspy Owcze, Unię Europejską, Republikę Turcji, uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia, Republikę Mołdawii, Gruzję i Ukrainę, dowodem pochodzenia może być świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklaracja pochodzenia.

Artykuł  2

Obowiązujące alternatywne reguły pochodzenia

1. Niezależnie od postanowień art. 1 niniejszego protokołu, do celów wykonania układu produkty, które uzyskują preferencyjne pochodzenie zgodnie z obowiązującymi alternatywnymi regułami pochodzenia określonymi w dodatku A do niniejszego protokołu (zwanymi dalej "regułami przejściowymi"), również uważa się za pochodzące z Unii lub z Ukrainy.

2. Reguły przejściowe stosuje się do momentu wejścia w życie zmiany konwencji, na której opierają się reguły przejściowe.

Artykuł  3

Rozstrzyganie sporów

1. Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji określonymi w art. 32 dodatku I do konwencji lub art. 34 dodatku A do niniejszego protokołu, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji, przekazuje się Podkomitetowi ds. Ceł.

2. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega prawodawstwu tego kraju.

Artykuł  4

Zmiany w protokole

Podkomitet ds. Ceł może zadecydować o wprowadzeniu zmian do niniejszego protokołu.

Artykuł  5

Wystąpienie z konwencji

1. Jeżeli Unia Europejska lub Ukraina zawiadomi na piśmie depozytariusza konwencji o zamiarze wystąpienia z konwencji zgodnie z jej art. 9, Unia Europejska i Ukraina niezwłocznie rozpoczną negocjacje w sprawie reguł pochodzenia w celu wykonania układu.

2. Do czasu wejścia w życie takich nowo wynegocjowanych reguł pochodzenia do układu nadal mają zastosowanie reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji, mające zastosowanie w momencie wystąpienia. Jednakże począwszy od momentu wystąpienia reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji interpretuje się w taki sposób, aby umożliwić dwustronną kumulację wyłącznie między Unią Europejską a Ukrainą.

Dodatek  A

OBOWIĄZUJĄCE ALTERNATYWNE REGUŁY POCHODZENIA

Reguły przeznaczone do fakultatywnego stosowania między Umawiającymi się Stronami Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji

(zwane dalej "regułami" lub "regułami przejściowymi")

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" I METODY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

SPIS TREŚCI

CELE

TYTUŁ I POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1 Definicje

TYTUŁ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł 2 Wymogi ogólne

Artykuł 3 Produkty całkowicie uzyskane

Artykuł 4 Wystarczająca obróbka lub przetworzenie

Artykuł 5 Reguła tolerancji

Artykuł 6 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

Artykuł 7 Kumulacja pochodzenia

Artykuł 8 Warunki stosowania kumulacji pochodzenia

Artykuł 9 Jednostka kwalifikacyjna

Artykuł 10 Zestawy

Artykuł 11 Elementy neutralne

Artykuł 12 Rozróżnienie księgowe

TYTUŁ III WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł 13 Zasada terytorialności

Artykuł 14 Zasada niemanipulacji

Artykuł 15 Wystawy

TYTUŁ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł 16 Zwrot ceł lub zwolnienie z ceł

TYTUŁ V DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł 17 Wymogi ogólne

Artykuł 18 Warunki sporządzania deklaracji pochodzenia

Artykuł 19 Upoważniony eksporter

Artykuł 20 Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

Artykuł 21 Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie

Artykuł 22 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia

Artykuł 24 Wolne obszary celne

Artykuł 25 Wymogi dotyczące przywozu

Artykuł 26 Przywóz partiami

Artykuł 27 Zwolnienie z dowodu pochodzenia

Artykuł 28 Niezgodności i pomyłki formalne

Artykuł 29 Deklaracje dostawcy

Artykuł 30 Kwoty wyrażone w euro

TYTUŁ VI ZASADY WSPÓŁPRACY I DOWODY W POSTACI DOKUMENTÓW

Artykuł 31 Dowody w postaci dokumentów, przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

Artykuł 32 Rozstrzyganie sporów

TYTUŁ VII WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 33 Powiadamianie i współpraca

Artykuł 34 Weryfikacja dowodów pochodzenia

Artykuł 35 Weryfikacja deklaracji dostawcy

Artykuł 36 Sankcje

TYTUŁ VIII STOSOWANIE DODATKU A

Artykuł 37 Europejski Obszar Gospodarczy

Artykuł 38 Liechtenstein

Artykuł 39 Republika San Marino

Artykuł 40 Księstwo Andory

Artykuł 41 Ceuta i Melilla

Wykaz załączników

ZAŁĄCZNIK I Uwagi wstępne do wykazu w załączniku II

ZAŁĄCZNIK II Wykaz procesów obróbki lub przetwarzania, którym należy poddać materiały niepochodzące, aby wytworzony produkt mógł uzyskać status pochodzenia

ZAŁĄCZNIK III Tekst deklaracji pochodzenia

ZAŁĄCZNIK IV Wzory świadectwa przewozowego EUR.1 i wniosku o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1

ZAŁĄCZNIK V Szczególne warunki dotyczące produktów pochodzących z Ceuty i Melilli

ZAŁĄCZNIK VI Deklaracja dostawcy

ZAŁĄCZNIK VII Długoterminowa deklaracja dostawcy

CELE

Reguły te są fakultatywne. Są one przeznaczone do tymczasowego stosowania, do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwanej dalej "konwen- cją PEM" lub "konwencją"). Reguły te będą mieć dwustronne zastosowanie w handlu między tymi Umawiającymi się Stronami, które tak uzgodnią i zawrą te reguły lub odniesienie do nich w swoich dwustronnych umowach preferencyjnych. Reguły te mają być stosowane jako alternatywa do reguł konwencji, które, jak przewidziano w konwencji, nie naruszają zasad określonych w odpowiednich umowach i innych powiązanych umowach dwustronnych między Umawiającymi się Stronami. W związku z tym reguły te nie będą obowiązkowe, ale fakultatywne. Mogą być one stosowane przez podmioty gospodarcze, które chcą ubiegać się o preferencje oparte na tych regułach, a nie na regułach konwencji.

Reguły te nie mają na celu zmiany konwencji. Konwencja jest nadal w pełni stosowana przez Umawiające się Strony konwencji. Reguły te nie zmienią wynikających z konwencji praw i obowiązków Umawiających się Stron.

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Na potrzeby niniejszych reguł:

a) "stosująca Umawiająca się Strona" oznacza Umawiającą się Stronę konwencji PEM, która włącza niniejsze reguły do dwustronnych umów preferencyjnych z inną Umawiającą się Stroną konwencji PEM. i obejmuje Strony układu;

b) "działy", "pozycje" i "podpozycje" oznaczają działy, pozycje i podpozycje (kody cztero- lub sześciocyfrowe) stosowane w nomenklaturze, która tworzy Zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów (zwany dalej "Systemem zharmonizowanym"), wraz ze zmianami zgodnie z zaleceniem Rady Współpracy Celnej z dnia 26 czerwca 2004 r.;

c) "klasyfikowany" oznacza klasyfikację towaru do poszczególnej pozycji lub podpozycji Systemu zharmonizowanego;

d) "przesyłka" oznacza produkty, które są:

(i) wysłane w tym samym czasie od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo

(ii) objęte jednolitym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy lub, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

e) "organy celne Strony lub stosującej Umawiającej się Strony" w odniesieniu do Unii Europejskiej oznaczają dowolne organy celne państw członkowskich Unii Europejskiej;

f) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

g) "cena ex-works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi na terytorium Strony, w którego przedsiębiorstwie dokonuje się ostatecznej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów i wszystkie inne koszty związane z wytworzeniem produktu, z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie wywozu uzyskanego produktu. W przypadku gdy ostatnią obróbkę lub przetworzenie zlecono podwykonawcy producenta, pojęcie "producent" odnosi się do przedsiębiorstwa, które zatrudnia podwykonawcę.

W przypadku gdy cena faktycznie zapłacona nie odzwierciedla wszystkich kosztów związanych z wytworzeniem produktu, które to koszty zostały rzeczywiście poniesione na terytorium Strony, cena ex-works oznacza sumę wszystkich tych kosztów pomniejszoną o wszelkie podatki wewnętrzne, które zostaną lub mogą zostać zwrócone w momencie wywozu uzyskanego produktu;

h) "materiał zamienny" lub "produkt zamienny" oznacza materiał lub produkt tego samego rodzaju i jakości handlowej, charakteryzujący się identycznymi cechami technicznymi i fizycznymi, oraz niemożliwy do rozróżnienia;

i) "towary" oznaczają zarówno materiał, jak i produkt;

j) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem;

k) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

l) "najwyższa dopuszczalna zawartość materiałów niepochodzących" oznacza maksymalną zawartość materiałów niepo- chodzących, jaka pozwala na uznanie procesu wytwarzania za operację obróbki lub przetworzenia wystarczającą dla nadania produktowi statusu pochodzenia. Może być ona wyrażona w postaci wartości procentowej ceny ex-works produktu lub jako procent masy netto wspomnianych wykorzystanych materiałów, objętych określoną grupą działów, działem, pozycją lub podpozycją;

m) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

n) "terytorium" obejmuje terytorium lądowe, wody wewnętrzne i morze terytorialne Strony;

o) "wartość dodana" oznacza cenę ex-works produktu pomniejszoną o wartość celną każdego z używanych materiałów, które pochodzą z terytorium pozostałych stosujących Umawiających się Stron, do których ma zastosowanie kumulacja lub, w przypadku gdy wartość celna nie jest znana lub nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium Strony wywozu;

p) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w momencie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli ta wartość nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium Strony wywozu. W przypadku gdy należy ustalić wartość użytych materiałów pochodzących, niniejszą literę stosuje się odpowiednio.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

Na potrzeby wykonania układu następujące produkty uważa się za pochodzące z terytorium Strony przy ich wywozie do drugiej Strony:

a) produkty całkowicie uzyskane na terytorium Strony w rozumieniu art. 3;

b) produkty uzyskane na terytorium Strony zawierające materiały, które nie zostały całkowicie tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony w rozumieniu art. 4.

Artykuł  3

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty uważa się za całkowicie uzyskane na terytorium Strony przy ich wywozie do drugiej Strony:

a) produkty mineralne i woda naturalna wydobyte na jej terytorium z ziemi lub z dna morskiego;

b) rośliny, w tym rośliny wodne, i produkty roślinne tam uprawiane lub zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i chowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam chowanych;

e) produkty pochodzące z ubitych zwierząt tam urodzonych i chowanych;

f) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

g) produkty akwakultury, w przypadkach gdy ryby, skorupiaki, mięczaki i pozostałe bezkręgowce były tam urodzone lub chowane z jaj, larw, narybku lub palczaków;

h) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi przez jej statki; i) produkty wytworzone na pokładzie jej statków przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w lit. h);

j) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;

k) odpady i złom powstające w wyniku działalności wytwórczej tam prowadzonej;

l) produkty wydobyte z dna morskiego lub gruntu pod dnem morskim, które znajduje się poza jej morzami terytorialnymi, lecz do którego strona ta posiada wyłączne prawa eksploatacji;

m) towary tam wytworzone wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a) do l).

2. Pojęcia "jej statki" i "jej statki przetwórnie" odpowiednio w ust. 1 lit. h) oraz i) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni, które spełniają każdy z następujących wymogów:

a) są wpisane do rejestru na terytorium Strony wywozu lub przywozu;

b) pływają pod banderą Strony wywozu lub przywozu;

c) spełniają jeden z następujących warunków:

(i) w części wynoszącej co najmniej 50 % są własnością obywateli Strony wywozu lub przywozu lub

(ii) są własnością spółek:

– których główna siedziba i główne miejsce prowadzenia działalności znajduje się na terytorium Strony wywozu lub przywozu oraz

– które są co najmniej w 50 % własnością Strony wywozu lub przywozu lub podmiotów publicznych lub obywateli tych Stron.

3. Na potrzeby ust. 2, jeżeli Stroną wywozu lub przywozu jest Unia Europejska, oznacza to państwa członkowskie Unii Europejskiej.

4. Na potrzeby ust. 2 państwa EFTA uznaje się za jedną stosującą Umawiającą się Stronę.

Artykuł  4

Wystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 3 niniejszego artykułu i art. 6 produkty, które nie są całkowicie uzyskane na terytorium Strony, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy spełnione są warunki określone dla przedmiotowych towarów w wykazie zawartym w załączniku II.

2. Jeśli produkt, który uzyskał status pochodzenia na terytorium Strony zgodnie z ust. 1, jest użyty jako materiał do wytworzenia innego produktu, nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytworzenia.

3. Ustalenie, czy spełniono wymogi określone w ust. 1, przeprowadza się dla każdego produktu.

Jeśli jednak odpowiednia reguła opiera się na zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzą- cych, organy celne Stron mogą zezwolić eksporterom na obliczanie ceny ex-works produktu i wartości materiałów niepo- chodzących na podstawie średniej, jak określono w ust. 4, w celu uwzględnienia wahań kosztów i kursów wymiany walut.

4. W przypadku gdy zastosowanie ma ust. 3 akapit drugi, średnią cenę ex-works produktu i średnią wartość użytych materiałów niepochodzących oblicza się odpowiednio na podstawie sumy naliczonych cen ex-works dla całej sprzedaży tych samych produktów dokonanej w poprzednim roku budżetowym i sumy wartości wszystkich materiałów niepocho- dzących użytych w procesie wytworzenia tych samych produktów w poprzednim roku budżetowym, określonej na terytorium Strony wywozu, lub, w przypadku gdy dane liczbowe dotyczące pełnego roku budżetowego nie są dostępne, w krótszym okresie, który nie powinien być krótszy niż trzy miesiące.

5. Eksporterzy, którzy wybrali obliczanie na podstawie średniej, konsekwentnie stosują taką metodę w roku następującym po roku budżetowym odniesienia lub, w stosownych przypadkach, w roku następującym po krótszym okresie wykorzystanym jako okres odniesienia. Mogą zaprzestać stosowania takiej metody, jeżeli w danym roku budżetowym lub w krótszym reprezentatywnym okresie trwającym nie krócej niż trzy miesiące odnotują, że ustały wahania kosztów lub kursów wymiany walut uzasadniające zastosowanie takiej metody.

6. Średnie, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio jako cenę ex-works i wartość materiałów niepochodzą- cych w celu ustalenia zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzących.

Artykuł  5

Reguła tolerancji

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 i z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, materiały niepochodzące, których zgodnie z warunkami określonymi w wykazie w załączniku II nie można używać w procesie wytworzenia danego produktu, mogą jednak zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita masa lub wartość netto oceniona dla produktu nie przekracza:

a) 15 % masy netto produktu objętego działami 2 i 4 do 24, innego niż przetworzone produkty rybołówstwa objęte działem 16;

b) 15 % ceny ex-works produktu w przypadku produktów innych niż objęte lit. a).

/lit

Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50 do 63 Systemu zharmonizowanego, w odniesieniu do których stosuje się tolerancje wymienione w uwagach 6 i 7 załącznika I.

2. Ust. 1 niniejszego artykułu nie dopuszcza przekraczania żadnego z udziałów procentowych najwyższej dopuszczalnej zawartości materiałów niepochodzących, jak wskazano w regułach określonych w wykazie w załączniku II.

3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do produktów całkowicie uzyskanych na terytorium Strony w rozumieniu art. 3. Bez uszczerbku dla art. 6 i art. 9 ust. 1, tolerancję przewidzianą w tych postanowieniach stosuje się jednak do produktu, w przypadku którego reguła ustanowiona w wykazie w załączniku II wymaga, aby materiały użyte w procesie wytworzenia tego produktu były całkowicie uzyskane.

Artykuł  6

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, następujące czynności uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie do nadania produktowi statusu produktu pochodzącego, niezależnie od tego, czy wymogi art. 4 zostały spełnione:

a) czynności służące zachowaniu produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) rozdzielanie i łączenie opakowań;

c) mycie, czyszczenie; usuwanie kurzu, rdzy, oleju, farby lub innych pokryć;

d) prasowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie i częściowe lub całkowite bielenie ryżu; polerowanie i glazurowanie zbóż oraz ryżu;

g) czynności polegające na barwieniu lub aromatyzowaniu cukru lub formowaniu kostek cukru; częściowe lub całkowite mielenie cukru krystalicznego;

h) obieranie ze skóry, drylowanie lub łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, proste szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów artykułów); k) proste umieszczanie w butelkach, puszkach, flakonach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach oraz wszelkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, logo i innych podobnych znaków odróżniających;

m) proste mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów;

n) mieszanie cukru z dowolnymi materiałami;

o) proste dodawanie wody, rozcieńczanie albo odwadnianie lub skażanie produktów;

p) prosty montaż części artykułów w celu otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktów na części;

q) ubój zwierząt;

r) połączenie co najmniej dwóch czynności spośród wymienionych w lit. a) do q).

2. Przy określaniu, czy obróbkę lub przetworzenie, jakim został poddany dany produkt, należy uznać za niewystarczające w rozumieniu ust. 1, uwzględnia się wszystkie czynności wykonane na terytorium Strony wywozu w odniesieniu do danego produktu.

Artykuł  7

Kumulacja pochodzenia

1. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku wywozu na terytorium drugiej Strony produkty uważa się za materiały pochodzące z terytorium Strony wywozu, jeżeli zostały tam uzyskane z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej stosującej Umawiającej się Strony innej niż Strona wywozu, pod warunkiem że obróbka lub przetworzenie, któremu zostały one poddane na terytorium Strony wywozu, wykracza poza zakres czynności określonych w art. 6. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W przypadku gdy obróbka lub przetworzenie na terytorium Strony wywozu nie wykracza poza zakres czynności, o których mowa w art. 6, produkt uzyskany z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej stosującej Umawiającej się Strony uważa się za pochodzący z terytorium Strony wywozu tylko wtedy, gdy wartość dodana na jej terytorium jest wyższa niż wartość użytych materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej stosującej Umawiającej się Strony. W przeciwnym wypadku uzyskany produkt uważa się za pochodzący z terytorium stosującej Umawiającej się Strony, której wkład w materiały pochodzące użyte do produkcji na terytorium Strony wywozu ma najwyższą wartość.

3. Bez uszczerbku dla art. 2, z wyłączeniem produktów objętych działami 50 do 63, obróbkę lub przetworzenie na terytorium stosującej Umawiającej się Strony innej niż Strona wywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony wywozu.

4. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku produktów objętych działami 50 do 63 i wyłącznie na potrzeby handlu dwustronnego między Stronami, obróbkę lub przetworzenie na terytorium Strony przywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony wywozu.

Na potrzeby niniejszego ustępu uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej oraz Republikę Mołdawii uznaje się za jedną stosującą Umawiającą się Stronę.

5. Strony mogą postanowić o jednostronnym rozszerzeniu stosowania ust. 3 niniejszego artykułu na przywóz produktów objętych działami 50 do 63. Strona postanawiająca o takim rozszerzeniu powiadamia o tym drugą Stronę i informuje Komisję Europejską zgodnie z art. 8 ust. 2.

6. Na potrzeby kumulacji w rozumieniu ust. 3 do 5 niniejszego artykułu produkty pochodzące uważa się za pochodzące z terytorium Strony wywozu tylko wówczas, gdy obróbka lub przetworzenie, któremu zostały tam poddane, wykraczają poza zakres czynności określonych w art. 6.

7. Produkty pochodzące z terytorium stosujących Umawiających się Stron, o których to produktach mowa w ust. 1, których nie poddaje się obróbce ani przetwarzaniu na terytorium Strony wywozu, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywozu na terytorium jednej z pozostałych stosujących Umawiających się Stron.

Artykuł  8

Warunki stosowania kumulacji pochodzenia

1. Kumulacja przewidziana w art. 7 ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy stosującymi Umawiającymi się Stronami zaangażowanymi w uzyskanie statusu pochodzenia a stosującą Umawiającą się Stroną przeznaczenia ma zastosowanie umowa preferencyjna zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (GATT) oraz

b) towary uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z niniejszymi regułami.

2. Powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymogów niezbędnych do zastosowania kumulacji publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w urzędowej publikacji na Ukrainie zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w art. 7 stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu.

Strony informują Komisję Europejską szczegółowo o odpowiednich umowach zawartych z innymi stosującymi Umawiającymi się Stronami, w tym o datach wejścia w życie niniejszych reguł.

3. W przypadku gdy produkty uzyskały status pochodzenia przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, dowód pochodzenia powinien zawierać stwierdzenie w języku angielskim "CUMULATION APPLIED WITH (nazwa odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony / odpowiednich stosujących Umawiających się Stron w języku angielskim)".

W przypadku wykorzystywania jako dowodu pochodzenia świadectwa przewozowego EUR.1 stwierdzenie to należy umieścić w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Strony mogą podjąć decyzję, w odniesieniu do wywożonych na ich terytorium produktów, które uzyskały status pochodzenia na terytorium Strony wywozu przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, o odstąpieniu od obowiązku umieszczania na dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu^{(92 )}.

Strony powiadamiają Komisję Europejską o takim odstąpieniu zgodnie z art. 8 ust. 2.

Artykuł  9

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną na potrzeby stosowania niniejszych reguł jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową na potrzeby ustalenia klasyfikacji według nomenklatury Systemu zharmonizowanego. Wynika z tego, że:

a) jeżeli produkt złożony z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest w oparciu o System zharmonizowany w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną;

b) jeżeli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Systemu zharmonizowanego, to każdy produkt traktuje się indywidualnie do celów stosowania niniejszych reguł.

2. Jeśli na potrzeby klasyfikacji zgodnie z 5 regułą ogólną Systemu Zharmonizowanego opakowanie jest traktowane łącznie z produktem, powinno ono być również traktowane łącznie na potrzeby określania pochodzenia.

3. Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią ich typowego wyposażenia i zostały wliczone w jego cenę ex-works, uznaje się za stanowiące całość z danym urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy w rozumieniu ogólnej reguły nr 3 systemu zharmonizowanego uważa się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi.

Jeżeli jednak zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to zestaw jako całość uważa się za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

W celu ustalenia, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie bierze się pod uwagę pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania:

a) energia i paliwo;

b) sprzęt i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) jakiekolwiek inne towary, które nie wchodzą w końcowy skład produktu ani nie są przeznaczone do ich wejścia w jego skład.

Artykuł  12

Rozróżnienie księgowe

1. Jeżeli do obróbki lub przetwarzania produktu stosuje się pochodzące i niepochodzące materiały zamienne, podmioty gospodarcze mogą zapewnić zarządzanie materiałami z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując tych materiałów oddzielnie.

2. Podmioty gospodarcze mogą zapewnić zarządzanie pochodzącymi i niepochodzącymi produktami zamiennymi objętymi pozycją 1701 z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując tych produktów oddzielnie.

3. Strony mogą wymagać, aby warunkiem stosowania rozróżnienia księgowego było wydanie przez organy celne uprzedniego pozwolenia. Organy celne mogą wydawać pozwolenie na warunkach, które uznają za stosowne, i monitorują sposób wykorzystania pozwolenia. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, ilekroć korzystający w jakikolwiek sposób czyni z niego niewłaściwy użytek lub nie spełnia któregokolwiek z pozostałych warunków określonych w niniejszych regułach.

Stosując rozróżnienie księgowe, należy zapewnić, aby w żadnym momencie za "pochodzące z terytorium Strony wywozu" nie można było uznać większej liczby produktów, niż miałoby to miejsce w przypadku zastosowania metody fizycznego oddzielnego magazynowania.

Metodę tę stosuje się, a jej stosowanie rejestruje na podstawie ogólnie przyjętych zasad rachunkowości obowiązujących na terytorium Strony wywozu.

4. Korzystający z metody, o której mowa w ust. 1 i 2, może sporządzać dowody pochodzenia lub występować z wnioskiem o nie w odniesieniu do takiej ilości produktów, która może być uznana za pochodzącą z terytorium Strony wywozu. Na żądanie organów celnych korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  13

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II wypełnia się nieprzerwanie na terytorium danej Strony.

2. Jeżeli produkty pochodzące, wywiezione z terytorium Strony do innego kraju, są przywożone ponownie, uważa się je za niepochodzące, chyba że można wykazać w sposób przekonujący dla organów celnych, że:

a) produkty przywożone ponownie są tymi samymi produktami, które zostały wywiezione; oraz

b) produkty te nie zostały poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności konieczne do utrzymania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub podczas wywozu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w tytule II nie ma wpływu obróbka lub przetworzenie poza terytorium Strony wywozu materiałów wywiezionych z terytorium tej Strony, a następnie tam ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

a) materiały te zostały całkowicie uzyskane na terytorium Strony wywozu lub przed wywozem zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza zakres czynności, o których mowa w art. 6; oraz

b) można wykazać w sposób przekonujący dla organów celnych, że:

(i) produkty przywożone ponownie zostały uzyskane poprzez obróbkę lub przetworzenie materiałów wywiezionych; oraz

(ii) całkowita wartość dodana nabyta poza terytorium Strony wywozu wskutek zastosowania niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu końcowego, dla którego wnioskowano o status pochodzenia.

4. Na potrzeby ust. 3 niniejszego artykułu warunki uzyskania statusu pochodzenia ustanowione w tytule II nie dotyczą obróbki ani przetwarzania dokonanego poza terytorium Strony wywozu. Jeśli jednak w wykazie zamieszczonym w załączniku II do określania statusu pochodzenia produktu końcowego stosuje się zasadę określającą maksymalną wartość dla wszystkich materiałów niepochodzących wykorzystanych w produkcji, wówczas łączna wartość materiałów niepochodzą- cych wykorzystanych na terytorium Strony wywozu, wraz z całkowitą wartością dodaną nabytą poza terytorium tej Strony zgodnie z niniejszym artykułem, nie przekracza określonej wartości procentowej.

5. Na potrzeby stosowania ust. 3 i 4 "całkowitą wartość dodaną" należy rozumieć jako wszystkie koszty poniesione poza terytorium Strony wywozu, w tym wartość użytych tam do produkcji materiałów.

6. Ust. 3 i 4 niniejszego artykułu nie dotyczą produktów, które nie spełniają warunków określonych w wykazie w załączniku II, lub które można uznać za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu jedynie po zastosowaniu ogólnego marginesu tolerancji, o którym mowa w art. 5.

7. Wszelkie czynności obróbki lub przetwarzania objęte niniejszym artykułem oraz wykonywane poza terytorium Strony wywozu przeprowadza się w ramach procedury uszlachetniania biernego lub podobnych procedur.

Artykuł  14

Zasada niemanipulacji

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w układzie stosuje się wyłącznie do produktów spełniających wymogi niniejszych reguł i zgłoszonych do przywozu na terytorium Strony, pod warunkiem że produkty te są tymi samymi produktami co produkty wywiezione z terytorium Strony wywozu. Nie mogą one ulec żadnym zmianom, przeróbkom ani czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie lub poza dodawanie lub umieszczanie znaków, etykiet, pieczęci lub jakiejkolwiek dokumentacji w celu zapewnienia zgodności ze szczególnymi wymogami krajowymi Strony przywozu, przeprowadzone pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) tranzytu, lub dzielenie, przed zgłoszeniem ich do obrotu.

2. Dopuszcza się przechowywanie produktów lub przesyłek, pod warunkiem że pozostaną one pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) tranzytu.

3. Bez uszczerbku dla tytułu V niniejszego dodatku dopuszcza się dzielenie przesyłek, pod warunkiem że pozostają one pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) dzielenia przesyłek.

4. W przypadku wątpliwości Strona przywozu może w każdym momencie zażądać od importera lub jego przedstawiciela przedstawienia wszelkich stosownych dokumentów w celu udokumentowania zgodności z niniejszym artykułem, przy czym zgodność tę można udowodnić za pomocą wszelkich dowodów w postaci dokumentów, a w szczególności za pomocą:

a) umownych dokumentów przewozowych w rodzaju konosamentu;

b) dowodów faktycznych lub materialnych, jak oznakowanie lub numeracja opakowań;

c) świadectwa niemanipulacji dostarczonego przez organy celne państwa (państw) tranzytu lub dzielenia przesyłek lub wszelkich innych dokumentów wykazujących, że towary pozostawały pod dozorem celnym w państwie (państwach) tranzytu lub dzielenia przesyłek; lub

d) wszelkich dowodów związanych z samymi towarami.

Artykuł  15

Wystawy

1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawę w innym kraju niż kraje, z którymi stosuje się kumulację zgodnie z art. 7 i 8, i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia na terytorium Strony, korzystają w przywozie z postanowień odpowiedniej umowy, pod warunkiem wykazania w sposób przekonujący dla organów celnych, że:

a) eksporter wysłał te produkty z terytorium Strony do kraju, w którym odbywała się wystawa, i tam je wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie na terytorium innej Strony;

c) produkty zostały wysłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę; oraz

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane w innym celu niż prezentacja na wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku i przedstawiony organom celnym Strony przywozu w normalnym trybie. Należy w nim podać nazwę i adres wystawy. W razie potrzeby może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich produkty były wystawione.

3. Ust. 1 stosuje się w odniesieniu do wszelkich wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów handlowych, przemysłowych, rolniczych lub rzemieślniczych, które nie są organizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach przedsiębiorstw, z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  16

Zwrot ceł lub zwolnienie z ceł

1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów objętych działami 50 do 63 Systemu zharmonizowanego, pochodzących z terytorium Strony, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku, nie podlegają na terytorium Strony wywozu zwrotom ceł ani zwolnieniu z ceł żadnego rodzaju.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się do wszelkich ustaleń dotyczących całkowitego lub częściowego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z ceł lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych na terytorium Strony wywozu w odniesieniu do materiałów użytych do wytwarzania, w przypadku gdy taki zwrot, umorzenie lub zwolnienie stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, przy wywozie produktów uzyskanych z tych materiałów, a nie stosuje się go przy ich zatrzymaniu na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskano żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia danych produktów oraz że faktycznie uiszczono wszystkie cła lub opłaty o skutku równoważnym stosowane w odniesieniu do takich materiałów.

4. Zakazu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie stosuje się do handlu między Stronami w przypadku produktów, które uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie kumulacji pochodzenia objętej art. 7 ust. 4 lub 5.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  17

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące z jednej ze Stron przy przywozie do innej Strony korzystają z postanowień układu po przedstawieniu jednego z następujących dowodów pochodzenia:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór przedstawiono w załączniku IV do niniejszego dodatku;

b) w przypadkach określonych w art. 18 ust. 1 - deklaracji, zwanej dalej "deklaracją pochodzenia", sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym, który opisuje dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji; tekst deklaracji pochodzenia przedstawiono w załączniku III do niniejszego dodatku.

2. Niezależnie od postanowień ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadkach określonych w art. 27 produkty pochodzące w rozumieniu niniejszych reguł korzystają z postanowień układu bez konieczności przedstawienia żadnego z dowodów pochodzenia, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 Strony mogą uzgodnić, że - na potrzeby prowadzenia między nimi handlu na warunkach preferencyjnych- dowody pochodzenia wymienione w ust. 1 lit. a) i b) zastępuje się oświadczeniami o pochodzeniu sporządzanymi przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych zgodnie z prawodawstwem wewnętrznym Stron.

Stosowanie oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych uzgodnionej przez co najmniej dwie stosujące Umawiające się Strony nie może utrudniać stosowania kumulacji diagonalnej z innymi stosującymi Umawiającymi się Stronami.

4. Na potrzeby ust. 1 Strony mogą uzgodnić ustanowienie systemu zapewniającego możliwość wystawiania dowodów pochodzenia wymienionych w ust. 1 lit. a) i b) w formie elektronicznej lub ich przedkładania drogą elektroniczną.

5. Na potrzeby art. 7, w przypadku, gdy zastosowanie ma art. 8 ust. 4, eksporter mający siedzibę w stosującej Umawiającej się Stronie, który wystawia dowód pochodzenia na podstawie innego dowodu pochodzenia, który korzysta ze zwolnienia z obowiązku zamieszczenia stwierdzenia wymaganego w innym przypadku na mocy w art. 8 ust. 3 lub ubiega się o taki dowód pochodzenia, podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia spełnienia warunków zastosowania kumulacji oraz jest przygotowany do przedłożenia organom celnym wszelkich stosownych dokumentów.

Artykuł  18

Warunki sporządzania deklaracji pochodzenia

1. Deklaracja pochodzenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 lit. b), może zostać sporządzona przez:

a) upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 19; lub

b) dowolnego eksportera w przypadku każdej przesyłki składającej się z paczki lub paczek zawierającej produkty pochodzące, których łączna wartość nie przekracza 6 000 EUR.

2. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona, jeżeli produkty można uznać za pochodzące z terytorium stosującej Umawiającej się Strony i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

3. Eksporter sporządzający deklarację pochodzenia musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Strony wywozu wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszych reguł.

4. Eksporter sporządza deklarację pochodzenia poprzez umieszczenie tekstu przedstawionego w załączniku III do niniejszego dodatku, w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku, w postaci pisma maszynowego, stempla bądź wydruku, na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, w sposób zgodny z przepisami prawa krajowego państwa wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzana ręcznie, należy ją napisać tuszem, drukowanymi literami.

5. Deklaracje pochodzenia opatruje się oryginalnym, własnoręcznym podpisem eksportera. Od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 19 nie wymaga się jednak podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że złoży on organom celnym Strony wywozu pisemne zobowiązanie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za każdą deklarację pochodzenia, która go identyfikuje, tak jakby była podpisana własnoręcznie.

6. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona przez eksportera w chwili wysyłania produktów, do których się odnosi, lub po ich wysłaniu (zwana dalej " retrospektywną deklaracją pochodzenia"), pod warunkiem że jest przedstawiona w państwie przywozu w ciągu dwóch lat od dokonania przywozu produktów, do których się odnosi.

W przypadkach, w których doszło do podziału przesyłki zgodnie z art. 14 ust. 3, i pod warunkiem dotrzymania analogicznego terminu dwóch lat upoważniony eksporter Strony wywozu produktów sporządza retrospektywną deklarację pochodzenia.

Artykuł  19

Upoważniony eksporter

1. Organy celne Strony wywozu mogą - z zastrzeżeniem wymogów krajowych - upoważnić każdego eksportera mającego swoją siedzibę na terytorium tej Strony (zwanego dalej "upoważnionym eksporterem") do sporządzania deklaracji pochodzenia niezależnie od wartości danych produktów.

2. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie przedstawia, w sposób przekonujący dla organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych wymogów niniejszych reguł.

3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który zamieszcza się w deklaracji pochodzenia.

4. Organy celne weryfikują, czy upoważnienie jest wykorzystywane w prawidłowy sposób. Organy celne mogą wycofać upoważnienie, jeżeli upoważniony eksporter korzysta z niego w niewłaściwy sposób i jeżeli nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 2.

Artykuł  20

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają właściwe organy celne Strony wywozu na pisemny wniosek złożony przez eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, przez jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku IV do niniejszego dodatku. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzony został układ, oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wywozu. Jeśli są one wypełniane odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów zamieszcza się w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia pustych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, poniżej ostatniego wiersza opisu należy nakreślić poziomą linię, przekreślając puste miejsce.

3. Świadectwo przewozowe EUR.1 zawiera w polu 7 oświadczenie w języku angielskim o treści: "TRANSITIONAL RULES".

4. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Strony wywozu, w której wystawiono dane świadectwo przewozowe EUR.1, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia przedmiotowych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszych reguł.

5. Organy celne Strony wywozu wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

6. Organy celne wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia pozostałych wymogów niniejszych reguł. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wystawiające świadectwa zapewniają także, aby formularze określone w ust. 2 niniejszego artykułu były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający wszelką możliwość dodania fałszywych wpisów.

7. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 wskazuje się w polu 11 świadectwa przewozowego EUR.1.

8. Organy celne wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1 i udostępniają je eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia.

Artykuł  21

Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie

1. Niezależnie od przepisów art. 20 ust. 8 świadectwo przewozowe EUR.1 może być wyjątkowo wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli:

a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania wywozu z powodu błędów, niezamierzonych pominięć lub szczególnych okoliczności;

b) organom celnym przedstawiono w sposób przekonujący dowody potwierdzające, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych;

c) miejsce przeznaczenia danych produktów nie było znane w momencie dokonywania wywozu i zostało ustalone w trakcie transportu lub składowania produktów oraz po ewentualnym podzieleniu przesyłek zgodnie z art. 14 ust. 3;

d) świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR.MED wystawiono zgodnie z postanowieniami konwencji PEM w odniesieniu do produktów, które są również produktami pochodzącymi zgodnie z niniejszymi regułami. Eksporter podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia spełnienia warunków stosowania kumulacji oraz jest przygotowany do przedłożenia organom celnym wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających, że dany produkt jest produktem pochodzącym zgodnie z niniejszymi regułami; lub

e) świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiono na podstawie art. 8 ust. 4 i przy przywozie do innej stosującej Umawiającej się Strony wymagane jest zastosowanie art. 8 ust. 3.

2. Na potrzeby wykonania postanowień ust. 1 eksporter podaje w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, oraz uzasadnienie wniosku.

3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 retrospektywnie w terminie dwóch lat od daty wywozu i tylko po sprawdzeniu, czy informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami zawartymi w odpowiedniej dokumentacji.

4. Dodatkowo do wymogów wynikających z art. 20 ust. 3 świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie opatruje się wpisem w języku angielskim: "ISSUED RETROSPECTIVELY".

5. Wpis określony w ust. 4 umieszcza się w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł  22

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu na podstawie dokumentów eksportowych znajdujących się w ich posiadaniu.

2. Dodatkowo do wymogów wynikających z art. 20 ust. 3 duplikat wystawiony zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu opatruje się wpisem w języku angielskim: "DUPLICATE".

3. Wpis określony w ust. 2 umieszcza się w polu 7 duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, który opatruje się datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje od tej daty.

Artykuł  23

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez dziesięć miesięcy od daty wystawienia lub sporządzenia na terytorium Strony wywozu i musi zostać przedłożony w wymienionym okresie organom celnym Strony przywozu.

2. Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym Strony przywozu po upływie terminu ważności, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać przyjęte na potrzeby zastosowania preferencji taryfowych, jeżeli nieprzedłożenie tych dokumentów przed upływem terminu ważności było spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne Strony przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem terminu ważności.

Artykuł  24

Wolne obszary celne

1. Strony podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z terytorium stosującej Umawiającej się Strony są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, dopuszcza się możliwość wystawienia lub sporządzenia nowego dowodu pochodzenia, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszymi regułami.

Artykuł  25

Wymogi dotyczące przywozu

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym Strony przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi na terytorium tej Strony.

Artykuł  26

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne Strony przywozu, produkty rozmontowane lub niezmontowane w rozumieniu reguły ogólnej nr 2a) interpretacji Systemu zharmonizowanego ujęte w sekcjach XVI i XVII lub pozycjach 7308 i 9406 przywożone są partiami, organom celnym przedstawia się jeden dowód pochodzenia wraz z przywozem pierwszej przesyłki.

Artykuł  27

Zwolnienie z dowodu pochodzenia

1. Produkty wysyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych uznaje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszych reguł oraz nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiego zgłoszenia.

2. Przywozu nie uznaje się za przywóz w celach handlowych, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) przywóz ma charakter okazjonalny;

b) przywóz dotyczy wyłącznie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin;

c) rodzaj i liczba produktów wyraźnie świadczą o ich niehandlowym przeznaczeniu.

3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1 200 EUR w przy padku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnych.

Artykuł  28

Niezgodności i pomyłki formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie unieważnia samo w sobie dowodu pochodzenia, jeśli zostało należycie dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia dokumentów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli nie powodują wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w tych dokumentach.

Artykuł  29

Deklaracje dostawcy

1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia na terytorium Strony w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z terytorium innej stosującej Umawiającej się Strony i poddanych tam obróbce lub przetworzeniu bez uzyskania przez nie preferencyjnego statusu pochodzenia zgodnie z art. 7 ust. 3 lub art. 7 ust. 4, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z danej Strony wywozu oraz czy spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku VI, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji.

4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego klienta w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej "długoterminową deklaracją dostawcy"). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie dwa lata od daty jej sporządzenia. Organy celne stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku VII i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać odpowiedniemu klientowi przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje swojego klienta o tym fakcie.

5. Deklaracje dostawcy, o których mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków układu, zgodnie z prawem krajowym stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządza się deklarację, i opatruje się je oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami.

6. Dostawca sporządzający deklarację musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w tej deklaracji.

Artykuł  30

Kwoty wyrażone w euro

1. Na potrzeby stosowania art. 18 ust. 1 lit. b) i art. 27 ust. 3 w przypadkach, w których produkty zostały zafakturowane w walucie innej niż euro, kwoty w walutach krajowych Stron stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro są ustalane co roku przez poszczególne zainteresowane państwa.

2. Przesyłka podlega art. 18 ust. 1 lit. b) lub art. 27 ust. 3 poprzez odniesienie do waluty, w której sporządzono fakturę, stosownie do kwoty ustalonej przez zainteresowane państwo.

3. Kwoty wyrażone w danej walucie krajowej stanowią równowartość w tej walucie kwot wyrażonych w euro w pierwszym dniu roboczym października. Wysokość stosownych kwot przekazuje się Komisji Europejskiej do dnia 15 października i obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Europejska powiadamia wszystkie zainteresowane państwa o wysokości stosownych kwot.

4. Strona może zaokrąglić w górę lub w dół kwoty otrzymane po przeliczeniu kwoty wyrażonej w euro na swoją walutę krajową. Zaokrąglona kwota nie może różnić się od kwoty wynikającej z przeliczenia o więcej niż 5 %. Strona może zachować bez zmian równowartość kwoty wyrażonej w euro w swojej walucie krajowej, jeżeli po przeliczeniu w ramach corocznego dostosowania przewidzianego w ust. 3 wzrost równowartości w walucie krajowej, przed zaokrągleniem, jest niższy niż 15 %. Równowartość w walucie krajowej może pozostać bez zmian, jeżeli przeliczenie doprowadziłoby do jej obniżenia.

5. Na wniosek którejkolwiek ze Stron Podkomitet ds. Ceł dokonuje przeglądu kwot wyrażonych w euro. Dokonując tego przeglądu, Podkomitet ds. Ceł rozważa, na ile pożądane jest zachowanie skutków wspomnianych ograniczeń w ujęciu realnym. W tym celu może on podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

ZASADY WSPÓŁPRACY I DOWODY W POSTACI DOKUMENTÓW

Artykuł  31

Dowody w postaci dokumentów, przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter, który sporządził deklarację pochodzenia lub wystąpił z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1, przechowuje kopię tych dowodów pochodzenia i wszelkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktu w formie papierowej lub elektronicznej przez okres co najmniej trzech lat od dnia wystawienia lub sporządzenia deklaracji pochodzenia.

2. Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych, do których załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat.

Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją przesłanych danemu klientowi, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy.

3. Na potrzeby ust. 1 niniejszego artykułu dokumentami potwierdzającymi status pochodzenia są między innymi:

a) bezpośrednie dowody procesów przeprowadzonych przez eksportera lub dostawcę w celu otrzymania produktu, zawarte na przykład w jego księgach rachunkowych lub dokumentach wewnętrznych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na terytorium odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony zgodnie z jej prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające obróbkę lub przetworzenie materiałów na terytorium odpowiedniej Strony, sporządzone lub wystawione na terytorium tej Strony zgodnie z jej prawem krajowym;

d) deklaracje pochodzenia lub świadectwa przewozowe EUR.1 potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, sporządzone lub wystawione na terytorium Stron zgodnie z niniejszymi regułami;

e) odpowiednie dowody dotyczące obróbki lub przetworzenia przeprowadzonych poza terytorium Stron zgodnie z art. 13 i 14, potwierdzające spełnienie wymogów ustanowionych w tych artykułach.

4. Organy celne Strony wywozu wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 przechowują formularz wniosku, o którym mowa w art. 20 ust. 2, przez co najmniej trzy lata.

5. Organy celne Strony przywozu przechowują przedłożone im deklaracje pochodzenia i świadectwa przewozowe EUR.1 przez co najmniej trzy lata.

6. Deklaracje dostawcy, sporządzone na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, potwierdzające poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej stosującej Umawiającej się Strony, uważa się za dokument, o którym mowa w art. 18 ust. 3, art. 20 ust. 4 i art. 29 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia mogą zostać uznane za produkty pochodzące z terytorium tej stosującej Umawiającej się Strony oraz że spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

Artykuł  32

Rozstrzyganie sporów

Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji na podstawie art. 34 i 35 lub w związku z wykładnią postanowień niniejszego dodatku, których to sporów nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za jej przeprowadzenie, przekazuje się do rozpoznania Podkomitetowi ds. Ceł.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi Strony przywozu podlega prawodawstwu tego państwa.

TYTUŁ  VII

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł  33

Powiadamianie i współpraca

1. Organy celne Stron udostępniają sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych na potrzeby wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 wraz z modelami numerów upoważnień przyznanych upoważnionym eksporterom oraz adresami organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji pochodzenia.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszych reguł Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia, deklaracji dostawcy oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł  34

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Strony przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszych reguł.

2. Składając wniosek o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne Strony przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli została przedłożona, oraz deklarację pochodzenia lub kopie tych dokumentów organom celnym Strony wywozu, w razie potrzeby podając uzasadnienie wniosku o weryfikację. Wszelkie dokumenty i informacje wskazujące, że informacje podane w dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.

3. Weryfikacji dokonują organy celne Strony wywozu. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

4. Jeżeli organy celne Strony przywozu postanowią zawiesić przyznanie preferencyjnego traktowania sprawdzanych produktów do czasu uzyskania wyników weryfikacji, proponują one importerowi zwolnienie produktów, stosując wobec nich wszelkie środki zabezpieczające uznane za konieczne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki takie muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące z jednej ze Stron i czy spełniają pozostałe wymogi niniejszych reguł.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację odmawiają prawa do skorzystania z preferencji, o ile nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł  35

Weryfikacja deklaracji dostawcy

1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Strony, na której terytorium uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów lub prawidłowości zawartych w nich informacji.

2. Na potrzeby wdrożenia ust. 1 organy celne Strony, o której mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy oraz fakturę(-y), specyfikację(-e) wysyłkową(-e) lub inny(-e) dokument(y) handlowy(-e) dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym stosującej Umawiającej się Strony, w której sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są nieprawidłowe.

3. Weryfikacji dokonują organy celne stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uzna za odpowiednie.

4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia.

Artykuł  36

Sankcje

Każda ze Stron przewiduje możliwość nałożenia sankcji karnych, cywilnych lub administracyjnych z tytułu naruszenia prawodawstwa krajowego powiązanego z niniejszymi regułami.

TYTUŁ  VIII

STOSOWANIE DODATKU A

Artykuł  37

Europejski Obszar Gospodarczy

Towary pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) w rozumieniu protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym uznaje się za pochodzące z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii ("Strony EOG") w przypadku ich wywozu odpowiednio z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii na Ukrainę, o ile między Ukrainą a danymi Stronami EOG mają zastosowanie umowy o wolnym handlu stosujące niniejsze reguły.

Artykuł  38

Liechtenstein

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Szwajcarią a Liechtensteinem produkt pochodzący z Liechtensteinu uznaje się za produkt pochodzący ze Szwajcarii.

Artykuł  39

Republika San Marino

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unią Europejską a Republiką San Marino produkt pochodzący z Republiki San Marino uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej.

Artykuł  40

Księstwo Andory

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unię Europejską a Księstwem Andory produkt pochodzący z Księstwa Andory sklasyfikowany w działach 25 do 97 Systemu zharmonizowanego uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej.

Artykuł  41

Ceuta i Melilla

1. Na potrzeby niniejszych reguł termin "Unia Europejska" nie obejmuje Ceuty i Melilli.

2. Na mocy protokołu 2 do Aktu w sprawie warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w Traktatach^{(93 )} produkty pochodzące z Ukrainy przywożone do Ceuty lub Melilli korzystają pod każdym względem z takiej samej procedury celnej, jaka jest stosowana wobec produktów pochodzących z obszaru celnego Unii Europejskiej. Ukraina poddaje przywożone produkty objęte odpowiednią umową i pochodzące z Ceuty i Melilli takiej samej procedurze celnej, jak produkty przywożone z Unii Europejskiej i pochodzące z niej.

3. Na potrzeby ust. 2 niniejszego artykułu niniejsze reguły stosuje się odpowiednio do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, z zastrzeżeniem spełnienia szczególnych warunków określonych w załączniku V.

ZAŁĄCZNIK I

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1 - Wprowadzenie ogólne

W niniejszym wykazie określono warunki, jakie muszą spełniać wszystkie produkty, by można było uznać je za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 tytułu II niniejszego dodatku. Istnieją cztery rodzaje reguł, które różnią się w zależności od produktów:

a) w wyniku obróbki lub przetwarzania nie zostaje przekroczona najwyższa dopuszczalna zawartość materiałów niepo- chodzących;

b) w wyniku obróbki lub przetwarzania czterocyfrowy kod pozycji lub sześciocyfrowy kod podpozycji Systemu zharmonizowanego produktów wytworzonych staje się różny, odpowiednio, od czterocyfrowego kodu pozycji lub sześciocyfrowego kodu podpozycji użytych materiałów;

c) przeprowadza się określone czynności obróbki lub przetwarzania;

d) przeprowadza się obróbkę lub przetwarzanie określonych materiałów całkowicie uzyskanych.

/lit

Uwaga 2 - Struktura wykazu

2.1. Pierwsze dwie kolumny wykazu stanowią opis uzyskanego produktu. W kolumnie (1) podany jest numer pozycji lub numer działu używany w Systemie zharmonizowanym, a w kolumnie (2) - stosowany w tym systemie opis towarów w odniesieniu do danej pozycji lub działu. W kolumnie (3) określono regułę dla każdego wpisu figurującego w pierwszych dwóch kolumnach. W przypadku gdy zapis w kolumnie (1) jest poprzedzony oznaczeniem "ex", oznacza to, że reguła określona w kolumnie (3) odnosi się tylko do części tej pozycji, zgodnie z opisem w kolumnie (2).

2.2. Jeżeli w kolumnie (1) zebrano większą liczbę numerów pozycji albo podano numer działu i w związku z tym opis produktów w kolumnie (2) sformułowano ogólnie, odpowiednie reguły w kolumnie (3) stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach Systemu zharmonizowanego klasyfikowane są w pozycjach danego działu lub w którejkolwiek z pozycji lub podpozycji zebranych w kolumnie (1).

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów w ramach jednej pozycji, to każde tiret zawiera opis odnoszący się do części pozycji, której dotyczą odpowiednie reguły z kolumny (3).

2.4. W przypadkach gdy w kolumnie (3) określono dwie alternatywne reguły rozdzielone słowem "lub", eksporter może wybrać, którą regułę zastosować.

/pkt

Uwaga 3 - Przykłady stosowania reguł

3.1. Art. 4 tytułu II niniejszego dodatku dotyczący produktów, które uzyskały status pochodzących i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w zakładzie, w którym użyto tych produktów, czy w innym zakładzie na terytorium Strony.

3.2. Zgodnie z art. 6 tytułu II niniejszego dodatku przeprowadzone czynności obróbki lub przetwarzania muszą wykraczać poza zakres czynności opisanych w tym artykule. W przeciwnym wypadku towary nie kwalifikują się do przyznania im preferencyjnego traktowania taryfowego, nawet jeśli spełniają warunki określone w poniższym wykazie.

Z zastrzeżeniem art. 6 tytułu II niniejszego dodatku, reguły zawarte w wykazie określają minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, przy czym przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia także nad- aje status pochodzenia, natomiast przeprowadzenie obróbki lub przetworzenia w mniejszym zakresie nie może powodować nadania statusu pochodzenia.

Jeśli zatem reguła stanowi, że na pewnym etapie produkcji może zostać użyty materiał niepochodzący, to użycie takiego materiału na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

Jeżeli natomiast reguła stanowi, że na pewnym etapie produkcji nie mogą zostać użyte materiały niepocho- dzące, to użycie takich materiałów na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

Przykład: jeżeli zgodnie z regułą z wykazu ustanowioną dla działu 19 "materiały niepochodzące objęte pozycjami 1101 do 1108 nie mogą przekraczać 20 % masy", to wykorzystywanie (tj. przywóz) zbóż objętych dzia łem 10 (materiały na wcześniejszym etapie produkcji) nie podlega ograniczeniu.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeśli w regule występuje sformułowanie "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją", mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami (nawet opatrzone takim samym opisem i objęte taką samą pozycją jak produkt), jednak z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule.

Jednakże sformułowanie "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją ..." lub "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi tą samą pozycją co produkt" oznacza, że mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami z wyjątkiem tych, których opis jest identyczny z opisem produktu umieszczonym w kolumnie (2) wykazu.

3.4. Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może zostać użyty jeden lub więcej materiałów. Nie oznacza to, że należy użyć wszystkich materiałów.

3.5. Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie wyklucza użycia innych materiałów, które ze względu na swoje naturalne właściwości nie mogą spełniać tej reguły.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe dla materiałów nie- pochodzących, które mogą być użyte, to tych wartości nie można sumować. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższej z podanych wartości procentowych. Ponadto poszczególne wartości procentowe nie mogą zostać przekroczone w odniesieniu do poszczególnych materiałów, do których mają zastosowanie.

/pkt

Uwaga 4 - Przepisy ogólne dotyczące niektórych towarów rolnych

4.1. Towary rolne objęte działami 6, 7, 8, 9, 10, 12 oraz pozycją 2401, uprawiane lub zebrane na terytorium Strony, traktuje się jako pochodzące z terytorium tej Strony, nawet jeśli otrzymuje się je z przywożonych nasion, bulw, korzeni, sadzonek, szczepów, pędów, pąków lub innych żywych części roślin.

4.2. W przypadkach gdy zawartość niepochodzącego cukru w danym produkcie podlega ograniczeniom, przy obliczaniu takich ograniczeń uwzględniana jest łącznie masa cukrów objętych pozycjami 1701 (sacharoza) oraz 1702 (np. fruktoza, glukoza, laktoza, maltoza, izoglukoza lub cukier inwertowany) użytych do wytworzenia produktu końcowego oraz użytych do wytworzenia produktów niepochodzących, które weszły w skład pro duktu końcowego.

/pkt

Uwaga 5 - Terminologia stosowana w odniesieniu do niektórych wyrobów włókienniczych

5.1. Określenie "włókna naturalne" jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Określenie to jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włączając w to także odpady oraz, o ile nie wskazano inaczej, obejmuje ono również włókna zgrzebne, czesane lub inaczej przetworzone, ale nie przędzone.

5.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0511, jedwab objęty pozycjami 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objęte pozycjami od 5101 do 5105, włókna bawełniane objęte pozycjami od 5201 do 5203 oraz pozostałe włókna roślinne objęte pozycjami od 5301 do 5305.

5.3. Użyte w wykazie określenia "masa włókiennicza", "materiały chemiczne" oraz "materiały do produkcji papieru" opisują materiały nieklasyfikowane w działach od 50 do 63, które mogą być użyte do produkcji sztucznych, syntetycznych lub papierowych włókien lub przędz.

5.4. Użyte w wykazie określenie "włókna odcinkowe chemiczne" odnosi się do kabla z włókna ciągłego syntetycznego lub sztucznego, włókien odcinkowych lub odpadów, objętych pozycjami od 5501 do 5507.

5.5. "Drukowanie" (w połączeniu z "tkaniem", "dzianiem", "tuftowaniem" lub "flokowaniem") oznacza technikę, na skutek której materiałowi włókienniczemu nadaje się w sposób trwały obiektywną cechę, np. kolor, wzór, lub charakterystykę techniczną, przy użyciu sitodruku, druku na wałkach drukarskich, technik druku cyfrowego lub transferowego.

5.6. "Drukowanie (jako samodzielna czynność)" oznacza technikę, na skutek której materiałowi włókienniczemu nadaje się w sposób trwały obiektywną cechę, np. kolor, wzór, lub charakterystykę techniczną, przy użyciu sitodruku, druku na wałkach drukarskich, technik druku cyfrowego lub transferowego, oraz której towarzyszą co najmniej dwie czynności przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak czyszczenie, wybielanie, mercery- zacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, utrwalanie, dekatyzowa- nie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu.

/pkt

Uwaga 6 - Tolerancja odnosząca się do produktów wytworzonych z mieszaniny materiałów włókienniczych

6.1. Jeżeli danemu produktowi w wykazie towarzyszy odniesienie do niniejszej uwagi, warunki ustalone w kolumnie (3) tego wykazu nie mają zastosowania do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych użytych do wytworzenia tego produktu, które stanowią razem 15 % lub mniej łącznej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych (zob. także uwagi 6.3 i 6.4).

6.2. Tolerancja określona w uwadze 6.1 może jednak mieć zastosowanie tylko do produktów mieszanych, które zostały wytworzone z dwóch lub większej liczby podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały do produkcji papieru i papier,

– len,

– konopie siewne,

– juta i inne włókna tekstylne łykowe,

– sizal i pozostałe włókna tekstylne z rodzaju Agave,

– włókno kokosowe, manila, ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z polipropylenu,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliestru,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliamidu,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliimidu,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poli(siarczku fenylenu),

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poli(chlorku winylu),

– pozostałe syntetyczne włókna ciągłe chemiczne,

– sztuczne włókna ciągłe chemiczne z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna ciągłe chemiczne z wiskozy,

– włókna ciągłe przewodzące prąd,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polipropylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliestru,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliamidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliimidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(siarczku fenylu),

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(chlorku winylu),

– pozostałe syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne,

– sztuczne włókna odcinkowe chemiczne z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna odcinkowe chemiczne,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniowa,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasek składający się z rdzenia wykona nego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczony i przyklejony przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstwy tworzywa sztucznego;

– pozostałe produkty objęte pozycją 5605,

– włókna szklane,

– włókna metalowe,

– włókna mineralne.

6.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę wykonaną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniową" margines tolerancji w odniesieniu do tej przędzy wynosi 20 %.

6.4. W przypadku produktów zawierających "pasek składający się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczony i przyklejony między dwie warstwy tworzywa sztucznego" margines tolerancji wynosi 30 % w odniesieniu do tego paska.

/pkt

Uwaga 7 - Inne tolerancje mające zastosowanie do niektórych wyrobów włókienniczych

7.1. Jeżeli wykaz zawiera odesłanie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyłączeniem podszewek i mię- dzypodszewek), które nie spełniają reguły zawartej w kolumnie (3) wykazu dotyczącej przedmiotowych produktów gotowych, mogą być użyte, pod warunkiem że są klasyfikowane do innej pozycji niż ta, którą objęty jest produkt, oraz pod warunkiem że wartość tych materiałów nie przekracza 15 % ceny ex-works produktu.

7.2. Bez uszczerbku dla uwagi 7.3 materiały, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania wyrobów włókienniczych niezależnie od tego, czy zawierają elementy włókiennicze.

7.3. W przypadku gdy stosowana jest reguła określająca procentową zawartość danego materiału, wartość niepo- chodzących materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50 do 63, musi być uwzględniona przy obliczaniu wartości zastosowanych materiałów niepochodzących.

/pkt

Uwaga 8 - Definicja specyficznych procesów i prostych czynności przeprowadzanych na określonych produktach objętych działem 27

8.1. Na potrzeby pozycji ex 2707 i 2713 "procesami specyficznymi" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces obejmujący wszystkie następujące czynności: przetwarzanie przy użyciu stężonego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie ziemiami naturalnie aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja.

8.2. Na potrzeby pozycji 2710, 2711 i 2712 "procesami specyficznymi" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces obejmujący wszystkie następujące czynności: przetwarzanie przy użyciu stężonego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie ziemiami naturalnie aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja;

j) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710 - odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, prowadzące do obniżenia o co najmniej 85 % zawartości siarki w przetworzonych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

k) wyłącznie w odniesieniu do produktów objętych pozycją 2710 - odparafinowywanie z zastosowaniem pro cesu innego niż filtrowanie;

l) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710 - poddawanie działaniu wodoru przy ciśnieniu powyżej 20 barów i temperaturze wyższej niż 250 °C przy użyciu katalizatora, do celów innych niż odsiarczanie, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarowych objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwia nie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie jest jednak uważane za proces specyficzny;

m) wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych objętych pozycją ex 2710 - destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że oddestylowane zostanie mniej niż 30 % objętości tych produktów, łącznie ze stratami, w 300 °C, przy zastosowaniu metody ASTM D 86;

n) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe i oleje opałowe objęte pozycją ex 2710 - poddawanie działaniu elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości;

o) wyłącznie w odniesieniu do produktów surowych (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy i parafina, zawierających mniej niż 0,75 % masy oleju) objętych pozycją ex 2712 - odoleja nie w procesie krystalizacji frakcyjnej.

8.3. Na potrzeby pozycji ex 2707 i 2713 proste czynności, takie jak oczyszczanie, dekantacja, odsalanie, oddziela nie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki lub wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych czynności, nie nadają statusu pochodzenia.

/pkt

Uwaga 9 - Definicja specyficznych procesów i czynności przeprowadzanych na określonych produktach

9.1. Produkty objęte działem 30 uzyskane na terytorium Strony z wykorzystaniem kultur komórkowych uznaje się za pochodzące z terytorium tej Strony. "Kulturę komórkową" definiuje się jako hodowlę komórek ludzkich, zwierzęcych i roślinnych w kontrolowanych warunkach (takich jak określone temperatury, podłoże, mieszanka gazów, pH) poza organizmem żywym.

9.2. Produkty objęte działami 29 (z wyjątkiem podpozycji 2905.43-2905.44), 30, 32, 33 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3302.10, 3301), 34, 35 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 35.01, 3502.11-3502.19, 3502.20, 35.05), 36, 37, 38 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3809.10, 38.23, 3824.60, 38.26) i 39 (z wyjątkiem pozycji 39.16-39.26) uzyskane na terytorium Strony w drodze fermentacji uznaje się za pochodzące z terytorium tej Strony. "Fermentacja" jest to proces biotechnologiczny, w którym komórki ludzkie, zwierzęce, roślinne, bakterie, drożdże, grzyby lub enzymy wykorzystuje się do wytworzenia produktów objętych działami 29-39.

9.3. Następujące czynności przetworzenia uważa się za wystarczające zgodnie z art. 4 ust. 1 w odniesieniu do produktów objętych działami 28, 29 (z wyjątkiem podpozycji: 2905.43-2905.44), 30, 32, 33 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3302.10, 3301), 34, 35 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 35.01, 3502.11-3502.19, 3502.20, 35.05), 36, 37, 38 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3809.10, 38.23, 3824.60, 38.26) i 39 (z wyjątkiem pozycji 39.16-39.26):

– Reakcja chemiczna: "Reakcja chemiczna" jest to proces (w tym proces biochemiczny), którego skutkiem jest cząsteczka o nowej strukturze, powstała w wyniku zerwania wiązań wewnątrzcząsteczkowych i utworzenia nowych wiązań wewnątrzcząsteczkowych lub w wyniku zmiany przestrzennego rozmieszczenia atomów w cząsteczce. Reakcję chemiczną można wyrazić poprzez zmianę "numeru CAS".

Na potrzeby określenia pochodzenia nie uwzględnia się następujących procesów: a) rozpuszczanie w wodzie lub innych rozpuszczalnikach; b) eliminacja rozpuszczalników, w tym wody będącej rozpuszczalnikiem lub c) dodanie lub eliminacja wody krystalizacyjnej. Reakcję chemiczną zgodną z powyższą definicją uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

– Mieszaniny i mieszanki: Zamierzone i proporcjonalnie kontrolowane mieszanie lub sporządzanie mieszanin (w tym rozpraszanie) materiałów, inne niż dodanie rozcieńczalników, w celu spełnienia z góry określonych specyfikacji, które prowadzi do wytworzenia towaru o właściwościach chemicznych lub fizycznych mających znaczenie dla przeznaczenia lub wykorzystania towaru i odmiennych od materiałów wsadowych, uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

– Oczyszczanie: Oczyszczanie uznaje się za nadanie statusu pochodzenia, jeżeli oczyszczanie mające miejsce na terytorium jednej lub obu Stron skutkuje spełnieniem jednego z poniższych warunków:

a) oczyszczanie towaru prowadzące do eliminacji co najmniej 80 % zawartości istniejących zanieczyszczeń lub

b) zmniejszenie lub eliminacja zanieczyszczeń prowadzące do powstania towaru odpowiedniego do jednego lub większej liczby z poniższych zastosowań:

(i) substancje klasy farmaceutycznej, medycznej, kosmetycznej, weterynaryjnej lub spożywczej;

(ii) produkty chemiczne i odczynniki do zastosowań analitycznych, diagnostycznych lub laboratoryjnych;

(iii) części składowe i komponenty do zastosowania w mikroelektronice;

(iv) specjalistyczne zastosowania optyczne;

(v) zastosowania biotechniczne (np. do kultury komórkowej, w inżynierii genetycznej lub jako katalizator);

(vi) nośniki stosowane w procesie rozdzielania lub

(vii) zastosowania klasy jądrowej.

– Zmiana wielkości cząstek: Zamierzoną i kontrolowaną zmianę wielkości cząstek towaru inną niż przez zwykłe rozdrabnianie lub wyciskanie, prowadzącą do uzyskania przez towar określonej wielkości cząstek, określonej dystrybucji wielkości cząstek lub określonej powierzchni, mających znaczenie dla przeznaczenia powstałego towaru, oraz właściwości chemicznych lub fizycznych odmiennych od materiałów wsadowych, uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

– Materiały wzorcowe: Materiały wzorcowe (w tym roztwory wzorcowe) to preparaty odpowiednie do celów analitycznych, pomiarowych lub referencyjnych, charakteryzujące się precyzyjnie określonym stopniem czystości lub proporcjami składników certyfikowanymi przez producenta. Produkcję materiałów wzorcowych uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

– Separacja izomerów: Wyizolowanie lub separację izomerów z mieszaniny izomerów uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYM NALEŻY PODDAĆ MATERIAŁY NIEPOCHODZĄCE, ABY WYTWORZONY PRODUKT MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

Pozycja	Opis produktu		Obróbka lub przetworzenie dokonywane na materiałach niepochodzących, nadające produktom status pochodzenia
(1)	(2)		(3)
Dział 1	Zwierzęta żywe		Wszystkie zwierzęta objęte działem 1 są całkowicie uzyskane
Dział 2	Mięso i podroby jadalne		Wytwarzanie, w którym mięso oraz podroby jadalne zawarte w produktach objętych tym działem są całkowicie uzyskane
Dział 3	Ryby i skorupiaki, mięczaki i pozostałe bezkręgowce wodne		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 3 są całkowicie uzyskane
Dział 4	Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 4 są całkowicie uzyskane
ex Dział 5	Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex 0511 91	Ikra i mlecz z ryb, niejadalne		Ikra i mlecz są całkowicie uzyskane
Dział 6	Drzewa żywe i pozostałe rośliny; bulwy, korzenie i podobne; kwiaty cięte i liście ozdobne		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 6 są całkowicie uzyskane
Dział 7	Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy, jadalne		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 7 są całkowicie uzyskane
Dział 8	Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte owoce, orzechy i skórki owoców cytrusowych lub melonów objęte działem 8 są całkowicie uzyskane
Dział 9	Kawa, herbata, maté (herbata paragwajska) i przyprawy		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 10	Zboża		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 10 są całkowicie uzyskane
Dział 11	Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działami 8, 10 i 11, pozycjami 0701, 0714, 2302 i 2303 oraz podpozycją 0710 10 są całkowicie uzyskane
Dział 12	Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 13	Szelak; gumy, żywice oraz pozostałe soki i ekstrakty roślinne; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex 1302		Substancje pektynowe, pektyniany i pektany		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją oraz w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
Dział 14		Materiały roślinne do wyplatania; Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex Dział 15		Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne; woski pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
1504-1506		Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich; tłuszcz z wełny oraz substancje tłuszczowe otrzymane z niego (włącznie z lanoliną); pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
1508		Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
1509 i 1510		Oliwa z oliwek i jej frakcje		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały roślinne są całkowicie uzyskane
1511		Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale niemodyfikowany chemicznie		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
ex 1512		Oleje z nasion słonecznika i ich frakcje - do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi - pozostałe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały roślinne są całkowicie uzyskane
1515		Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
ex 1516		Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
1520		Glicerol surowy; wody glicerolowe i ługi glicerolowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 16		Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub pozostałych bezkręgowców wodnych		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działami 2, 3 i 16 są całkowicie uzyskane
ex Dział 17		Cukry i wyroby cukiernicze; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
1702		Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel: - Chemicznie czyste maltoza i fruktoza - Pozostałe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją 1702 Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytych materiałów objętych pozycjami od 1101 do 1108, 1701 i 1703 nie przekracza 30 % masy produktu końcowego
1704		Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego lub - wartość użytego cukru nie przekracza 30 % ceny ex-works produktu
ex Dział 18		Kakao i przetwory z kakao; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex 1806		Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego lub - wartość użytego cukru nie przekracza 30 % ceny ex-works produktu
180610		Proszek kakaowy zawierający dodatek cukru lub innego środka słodzącego		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1901		Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - Ekstrakt słodowy - Pozostałe		Wytwarzanie ze zbóż objętych działem 10 Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym indywidualna masa cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1902		Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami), lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, nawet przygotowany		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108 nie prze kracza 20 % masy produktu końcowego oraz - masa użytych materiałów objętych działami 2, 3 i 16 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego
1903		Tapioka i jej namiastki, przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem skrobi ziemniaczanej objętej pozycją 1108
1904		Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż, lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków, lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki, kasz i mączki), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108 nie prze kracza 20 % masy produktu końcowego oraz - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1905		Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego
ex Dział 20		Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub pozostałych części roślin z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2002 i 2003		Pomidory, grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 7 są całkowicie uzyskane
2006		Warzywa, owoce, orzechy, skórki z owoców i pozostałe części roślin, zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
2007		Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, otrzymane w wyniku obróbki cieplnej, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex 2008		Produkty inne niż: - orzechy, niezawierające dodatku cukru ani alkoholu - masło orzechowe; mieszanki na bazie zbóż; rdzenie palmowe; kukurydza - owoce i orzechy gotowane inaczej niż na parze lub w wodzie, niezawierające dodatku cukru, mrożone		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
2009		Soki owocowe (włączając moszcz gronowy) i soki warzywne niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex Dział 21		Różne przetwory spożywcze; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2103		- Sosy i preparaty do nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne - Mąka i mączka, z gorczycy oraz gotowa musztarda		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć mąki lub mączki z gorczycy lub gotowej musztardy Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
2105		Lody i pozostałe lody jadalne, nawet zawierające kakao		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - ani masa użytego cukru, ani masa użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego oraz - całkowita łączna masa użytego cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 60 % masy produktu końcowego
2106		Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex Dział 22		Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym wszystkie użyte materiały objęte podpozycjami 0806 10, 2009 61, 2009 69 są całkowicie uzyskane
2202		Wody, włącznie z wodami mineralnymi i wodami gazowanymi, zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub wody aromatyzowane i pozostałe napoje bezalkoholowe, z wyłączeniem soków owocowych i warzywnych, objętych pozycją 2009		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2207 i 2208		Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu większej lub mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 2207 lub 2208, w którym wszystkie użyte materiały objęte podpozycjami 0806 10, 2009 61, 2009 69 są całkowicie uzyskane
ex Dział 23		Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa karma dla zwierząt; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2309		Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt		Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały objęte działami 2 i 3 są całkowicie uzyskane, - masa użytych materiałów objętych działami 10 i 11 oraz pozycjami 2302 i 2303 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego, - ani masa użytego cukru, ani masa użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego, oraz - całkowita łączna masa użytego cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 50 % masy produktu końcowego
ex Dział 24		Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, w którym masa materiałów objętych pozycją 2401 nie przekracza 30 % całkowitej masy użytych materiałów objętych działem 24
2401		Tytoń nieprzetworzony; odpady tytoniowe		Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte pozycją 2401 są całkowicie uzyskane
ex 2402		Papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i tytoniu do palenia objętego podpozycją 2403 19, w którym co najmniej 10 % masy wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 2401 jest całkowicie uzyskane
ex 2403		Produkty przeznaczone do wdychania poprzez podgrzanie lub w inny sposób, bez spalania		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym co najmniej 10 % masy wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 2401 jest całkowicie uzyskane
ex Dział 25		Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
ex 2519		Kruszony naturalny węglan magnezu (magnezyt), w szczelnie zamkniętych pojemnikach, tlenek magnezu, nawet czysty, inny niż magnezja topiona lub magnezja całkowicie wypalona (spiekana)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednak użyć naturalnego węglanu magnezu (magnezytu)
Dział 26		Rudy metali, żużel i popiół		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 27		Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 2707		Oleje, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, podobne do olejów mineralnych uzyskiwanych z destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej, z których więcej niż 65 % objętościowo destyluje do 250 °C (łącznie z mieszaninami benzyny lakowej i benzolu), przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2710		Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2711		Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2712		Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2713		Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 28		Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich, pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 29		Chemikalia organiczne; z wyjątkiem:		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 2901		Węglowodory alifatyczne przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 2902		Cykloalkany i cykloalkeny (inne niż azuleny), benzen, toluen i ksyleny, przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 2905		Alkoholany metali z alkoholi wymienionych w tej pozycji i z etanolu		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją 2905. Można jednakże użyć alkoholanów metalu objętych tą pozycją, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 30		Produkty farmaceutyczne		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 31		Nawozy		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 32		Ekstrakty garbników lub środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i pozostałe środki barwiące; farby i lakiery; kit i pozostałe masy uszczelniające; atramenty		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 33		Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne, kosmetyczne lub toaletowe		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 34		Mydło, organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia lub szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, "woski dentystyczne" oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 35		Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
Dział 36		Materiały wybuchowe; wyroby pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwo palne		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 37		Materiały fotograficzne lub kinematograficzne		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 38		Produkty chemiczne różne; z wyjątkiem:		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 3811		Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne - Przygotowane dodatki do olejów smarowych, zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 3811 nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 3824 99 oraz ex 3826 00		Biodiesel		Wytwarzanie, w którym biodiesel uzyskuje się poprzez transestryfikację lub estryfikację, lub w drodze hydrorafinacji
Dział 39		Tworzywa sztuczne i artykuły z nich		Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą podpozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 40		Kauczuk i artykuły z kauczuku; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 4012		Opony bieżnikowane pneumatyczne, pełne lub z poduszką powietrzną, gumowe		Bieżnikowanie opon używanych
ex Dział 41		Skóry i skórki surowe (inne niż skóry futerkowe) oraz skóry wyprawione; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
4104-4106		Skóry lub skórki garbowane lub "crust", bez wełny lub włosa, nawet dwojone, ale dalej nieprzetworzone		Dogarbowywanie wstępnie garbowanych skór lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 42		Artykuły ze skóry wyprawionej; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne, torebki i podobne pojemniki; artykuły z jelit zwierzęcych (innych niż jelita jedwabników)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 43		Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 4302		Skóry futerkowe garbowane lub wykończone, połączone: - Płaty, krzyże i podobne kształty. - Pozostałe		Bielenie lub barwienie, w uzupełnieniu cięcia i łączenia niepołączonych garbowanych lub wykończonych skór futerkowych Wytwarzanie z niepołączonych skór futerkowych, garbowanych lub wykończonych
4303		Artykuły odzieżowe, dodatki odzieżowe i pozostałe artykuły ze skór futerkowych		Wytwarzanie z niepołączonych skór futerkowych, garbowanych lub wykończonych, objętych pozycją 4302
ex Dział 44		Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 4407		Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, o grubości przekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone stykowo		Struganie, szlifowanie lub łączenie stykowo
ex 4408		Arkusze na forniry (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego) i na sklejkę, o grubości nieprzekraczającej 6 mm, łączone na długość, i na inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone stykowo		Łączenie na długość, struganie, szlifowanie lub łączenie stykowo
ex 4410- ex 4413		Kształtki i profile łącznie z listwami przypodłogowymi oraz inne deski profilowane		Frezowanie lub profilowanie
ex 4415		Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna		Wytwarzanie z desek nieciętych na wymiar
ex 4418		- Wyroby stolarskie i ciesielskie budowlane, z drewna - Kształtki i profile		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć komórkowych płyt drewnianych, gontów i dachówek Frezowanie lub profilowanie
ex 4421		Drewienka na zapałki; drewniane kołki lub szpilki do obuwia		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem drewna ciągniętego objętego pozycją 4409
Dział 45		Korek i artykuły z korka		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 46		Wyroby ze słomy, z esparto lub pozostałych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 47		Masa włóknista z drewna lub z pozostałego włóknistego materiału celulozowego; papier lub tektura, z odzysku (makulatura i odpady)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 48		Papier i tektura; artykuły z masy papierniczej, papieru lub tektury		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 49		Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 50		Jedwab; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 5003		Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzebne lub czesane		Zgrzeblenie lub czesanie odpadów jedwabiu
5004- ex 5006		Przędza jedwabna i nitka wyczeskowa z odpadów jedwabiu		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien ciągłych chemicznych połączone z przędzeniem lub Wytłaczanie włókien ciągłych chemicznych połączone ze skręcaniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5007		Tkaniny jedwabne lub z odpadów jedwabiu		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 51		Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5106-5110		Przędza z wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5111-5113		Tkaniny z wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub z włosia końskiego:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 52		Bawełna; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5204-5207		Przędza i nici bawełniane		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5208-5212		Tkaniny bawełniane		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 53		Pozostałe włókna roślinne; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5306-5308		Przędza z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych; przędza papierowa		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5309-5311		Tkaniny z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych; tkaniny z przędzy papierowej:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5401-5406		Przędza, przędza jednowłóknowa (monofilament) i nici z włókien ciągłych chemicznych		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5407 i 5408		Tkaniny z przędzy z włókien ciągłych chemicznych		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5501-5507		Włókna odcinkowe chemiczne		Wytłaczanie włókien chemicznych
5508-5511		Przędza i nici do szycia z włókien odcinkowych chemicznych		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5512-5516		Tkaniny z włókien odcinkowych chemicznych:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 56		Wata, filc i włókniny; przędze specjalne; szpagat, powrozy, linki i liny oraz artykuły z nich z wyjątkiem:		(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem
5601		Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z niej; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył oraz węzły i pęczki, tekstylne		Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Powlekanie, flokowanie, laminowanie lub metalizowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5602		Filc, nawet impregnowany, powleczony, pokryty lub laminowany: - Filc igłowany		(2) Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z formowaniem tkaniny, Jednakże: - włókno polipropylenowe ciągłe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycją 5503 lub 5506 lub - włókno polipropylenowe ciągłe objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej lub włókna jest we wszystkich przypadkach mniejsza od 9 decyteksów, mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Samo formowanie włókniny w przypadku filcu z włókien naturalnych
		- Pozostałe		(2) Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z formowaniem tkaniny, lub Samo formowanie włókniny w przypadku innego filcu z włókien naturalnych
5603		Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane
560311-5603 14		Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane, z włókien ciągłych chemicznych		Wytwarzanie z: - ukierunkowanych lub ułożonych dowolnie włókien lub - substancji lub polimerów o pochodzeniu naturalnym lub chemicznym, po czym w obu przypadkach następuje łączenie w celu uzyskania włókniny
5603 91-5603 94		Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane, inne niż z włókien ciągłych chemicznych		Wytwarzanie z: - ukierunkowanych lub ułożonych dowolnie włókien odcinkowych lub - ciętej przędzy, o pochodzeniu naturalnym lub chemicznym; po czym w obu przypadkach następuje łączenie w celu uzyskania włókniny
5604		Nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz pasek i temu podobne, objęte pozycją 5404 lub 5405, impregnowane, powleczone, pokryte lub otulane gumą, lub tworzywami sztucznymi: - Nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym - Pozostałe		Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka, niepokrytych materiałem włókienniczym (2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5605		Przędza metalizowana, nawet rdzeniowa, będąca przędzą włókienniczą lub paskiem, lub tym podobnym, objętym pozycją 5404 lub 5405, połączona z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryta metalem		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5606		Przędza rdzeniowa oraz pasek i tym podobne, objęte pozycją 5404 lub 5405 (inne niż te objęte pozycją 5605 oraz przędza rdzeniowa z włosia końskiego); przędza szenilowa (włącznie z przędzą szenilową kosmykową); przędza pętelkowa		(2) Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone ze zwijaniem lub Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych lub Flokowanie połączone z barwieniem
Dział 57		Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Wytwarzanie z przędzy z włókna kokosowego, sizalu, przędzy jutowej lub klasycznej przędzy wiskozowej obrączkowej lub Tuftowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem
				lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z technikami włókninowymi, w tym igłowaniem Tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże
ex Dział 58		Tkaniny specjalne; materiały włókiennicze igłowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty; z wyjątkiem:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub z tuftowaniem Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Tkanie połączone z barwieniem, flokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub lub Tuftowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5805		Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane typu gobeliny, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (na przykład małym ściegiem lub ściegiem krzyżykowym), nawet gotowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5810		Hafty w sztukach, paskach lub motywach		Haftowanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5901		Tekstylia powleczone żywicą naturalną lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek lub temu podobnych; kalka techniczna płócienna; płótno malarskie zagruntowane; bukram i podobne tekstylia usztywniane, w rodzaju stosowanych do formowania stożków kapeluszy		Tkanie połączone z barwieniem, flokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem
5902		Materiały na kord oponowy z przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub pozostałych poliamidów, poliestrów lub włókien wiskozowych - Zawierające nie więcej niż 90 % masy materiałów włókienniczych - Pozostałe		Tkanie Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem
5903		Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywami sztucznymi, inne niż te objęte pozycją 5902		Tkanie połączone z impregnowaniem, powlekaniem, pokrywaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5904		Linoleum, nawet cięte do kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkład włókienniczy, nawet cięte do kształtu		(2) Tkanie połączone z barwieniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem Tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże
5905		Pokrycia ścienne włókiennicze: - Impregnowane, powlekane, pokryte lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami - Pozostałe		Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z impregnowaniem, powlekaniem, pokrywaniem, laminowaniem lub metalizowaniem (2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z barwieniem, powlekaniem lub laminowaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5906		Tekstylia gumowane, inne niż te objęte pozycją 5902: - Dzianiny		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie połączone z gumowaniem lub Gumowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
		- Pozostałe tkaniny wykonane z przędzy z syntetycznego włókna ciągłego, zawierające więcej niż 90 % masy materiałów włókienniczych - Pozostałe		Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem Tkanie, dzianie lub proces wytwarzania włóknin połączone z barwieniem, powlekaniem lub gumowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem, dzianiem lub procesem wytwarzania włókniny lub Gumowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5907		Tekstylia w inny sposób impregnowane, powleczone lub pokryte; płótna pomalowane będące dekoracjami teatralnymi, tłami studyjnymi lub temu podobnymi		Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z barwieniem, drukowaniem, powlekaniem, impregnowaniem lub pokrywaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5908		Knoty tkane, plecione lub dziane, z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec lub tym podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny workowe do ich wyrobu, nawet impregnowane - Koszulki żarowe, impregnowane - Pozostałe		Wytwarzanie z dzianin workowych Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5909-5911		Artykuły włókiennicze, w rodzaju nadających się do celów przemysłowych:		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Powlekanie, flokowanie, laminowanie lub metalizowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 60		Dzianiny		(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie połączone z barwieniem, flokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub drukowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Barwienie przędzy połączone z dzianiem lub Skręcanie lub teksturowanie połączone z dzianiem, pod warunkiem że wartość użytej przędzy przed skręcaniem/teksturowaniem nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 61		Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, dziane - Uzyskane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub większej liczby kawałków dzianiny, które zostały wykrojone do kształtu lub uzyskane bezpośrednio w kształcie - Pozostałe		(2) (3) Dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem dzianiny (2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie i wykańczanie jako jedna czynność
ex Dział 62		Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, niedziane; z wyjątkiem:		(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielna czynność)
ex 6202, ex 6204, ex 6206, ex 6209 oraz ex 6211		Odzież damska, dziewczęca i niemowlęca oraz dodatki odzieżowe dla niemowląt, haftowane		(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
ex 6210 oraz ex 6216		Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru		(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Powlekanie lub laminowanie, pod warunkiem że wartość tkanin przed powleczeniem lub laminowaniem nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu, połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
ex 6212		Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, podwiązki i podobne artykuły oraz ich części, dziane, uzyskane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub większej liczby kawałków dzianiny, która została docięta do kształtu lub uzyskana bezpośrednio w kształcie		(2) (3) Dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielna czynność)
6213 i 6214		Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i temu podobne: - Haftowane - Pozostałe		(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością) (2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wykańczanie poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością)
6217		Pozostałe gotowe dodatki odzieżowe; części odzieży lub dodatków odzieżowych, inne niż te objęte pozycją 6212: - Haftowane		(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Wykańczanie poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością)
		- Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru		(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Powlekanie lub laminowanie, pod warunkiem że wartość tkanin przed powleczeniem lub laminowaniem nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu, połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
		- Wycięte wkładki do kołnierzy i mankietów		Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
		- Pozostałe		(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
ex Dział 63		Pozostałe gotowe artykuły włókiennicze; zestawy; odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
6301-6304		Koce, pledy, bielizna pościelowa itp.; zasłony itp.; pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz: - Z filcu, z włóknin - Pozostałe - Haftowane - Pozostałe		(2) Formowanie włókniny połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem włókniny (2) (3) Tkanie lub dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych (innych niż dziane), pod warunkiem że wartość użytych niehaftowanych tkanin nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu (2) (3) Tkanie lub dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6305		Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów		(2) Wytłaczanie włókien chemicznych lub przędzenie naturalnych lub chemicznych włókien odcinkowych połączone z tkaniem lub dzianiem i wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6306		Brezenty, markizy i zasłony przeciwsłoneczne; namioty; żagle do łodzi, desek windsurfingowych lub pojazdów lądowych; wyposażenie kempingowe: - Z włóknin - Pozostałe		(2) (3) Formowanie włókniny połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem włókniny (2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6307		Pozostałe artykuły gotowe, włącznie z wykrojami odzieży		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
6308		Zestawy składające się z tkaniny i przędzy, nawet z dodatkami, do wykonywania dywaników (mat), obić, haftowanej bielizny stołowej lub serwetek, lub podobnych artykułów włókienniczych, pakowane w opakowania do sprzedaży detalicznej		Każda pozycja w zestawie musi odpowiadać wymogom reguły, jaka dotyczyłaby jej wtedy, gdyby nie była w zestawie. Jednakże artykuły niepochodzące mogą zostać włączone, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu
ex Dział 64		Obuwie, getry i tym podobne; części tych artykułów; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, wyłączając komplety cholewek przymocowanych do podpodeszew (wkładek) lub do innych części składowych podeszwy objęte pozycją 6406
6406		Części obuwia (włącznie z cholewkami, nawet przymocowanymi do podeszew innych niż podeszwy zewnętrzne); podpodeszwy wyjmowane (wkładki), podkładki pod pięty i podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 65		Nakrycia głowy i ich części		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 66		Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, stołki myśliwskie, bicze, szpicruty i ich części		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 67		Pióra i puch, preparowane oraz artykuły wykonane z piór lub puchu; kwiaty sztuczne; artykuły z włosów ludzkich		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 68		Artykuły z kamienia, gipsu, cementu, azbestu, miki lub podobnych materiałów		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
Dział 69		Wyroby ceramiczne		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 70		Szkło i wyroby ze szkła		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7010		Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i pozostałe pojemniki, ze szkła, w rodzaju stosowanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i pozostałe zamknięcia ze szkła		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem że całkowita wartość użytych nieciętych wyrobów ze szkła nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7013		Wyroby ze szkła, w rodzaju stosowanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (inne niż te objęte pozycją 7010 lub 7018)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 71		Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i artykuły z nich; sztuczna biżuteria; monety; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
ex 7102, ex 7103 i ex 7104		Kamienie szlachetne lub półszlachetne, obrobione (naturalne, syntetyczne lub odtworzone)		Wytwarzanie materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
7106, 7108 i 7110		Metale szlachetne: - W stanie surowym - W stanie półproduktu lub w postaci proszku		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 7106, 7108 i 7110 lub Oddzielanie elektrolityczne, termiczne lub chemiczne metali szlachetnych z pozycji 7106, 7108 lub 7110 lub Wytwarzanie stopów metali szlachetnych objętych pozycją 7106, 7108 lub 7110 między sobą, metalami nieszlachetnymi lub oczyszczanie
				Wytwarzanie z metali szlachetnych w stanie surowym
ex 7107, ex 7109 i ex 7111		Metale platerowane metalem szlachetnym, w stanie półproduktu		Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi, w stanie surowym
ex Dział 72		Żelazo i stal; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
7207		Półprodukty z żelaza lub stali niestopowej		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7208-7212		Wyroby walcowane płaskie z żelaza lub stali niestopowej		Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7207
7213-7216		Sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile z żelaza lub stali niestopowej		Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7206
7217		Drut z żelaza lub stali niestopowej		Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7207
7218 91 i 7218 99		Półprodukty		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7219-7222		Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej		Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7218
7223		Drut ze stali nierdzewnej		Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7218
7224 90		Półprodukty		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7225-7228		Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty walcowane na gorąco w nieregularnych kręgach; kątowniki, kształtowniki i profile z pozostałych stali stopowych; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych		Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7206, 7218 lub 7224
7229		Drut z pozostałej stali stopowej		Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7224
ex Dział 73		Artykuły z żelaza lub stali; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 7301		Ścianka szczelna		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7207
7302		Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych, z żelaza lub stali: szyny, odbojnice i szyny zębate, iglice zwrotnicowe, krzyżownice, pręty zwrotnicowe i pozostałe elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkładki szynowe, łapki mocujące, płyty podstawowe, cięgna i pozostałe elementy przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206
7304, 7305 i 7306		Rury, przewody rurowe i profile drążone, z żelaza lub stali		Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją od 7206 do 7212 i 7218 lub 7224
ex 7307		Łączniki rur lub przewodów rurowych ze stali nierdzewnej (nr ISO X5CrNiMo 1712), składające się z kilku części		Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, usuwanie krawędzi i piaskowanie przedkuwek, pod warunkiem że całkowita wartość użytych przedkuwek nie przekracza 35 % ceny ex-works produktu
7308		Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych objętych pozycją 9406) i części konstrukcji (na przykład mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich, progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny), z żelaza lub stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do stosowania w konstrukcjach, z żelaza lub stali		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Nie można jednakże użyć spawanych kątowników, kształtowników i profili objętych pozycją 7301.
ex 7315		Łańcuch przeciwpoślizgowy		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 7315 nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 74		Miedź i artykuły z miedzi; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
7403		Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
7408		Drut miedziany		Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 75		Nikiel i artykuły z niklu		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 76		Aluminium i artykuły z aluminium; z wyjątkiem:		Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7601		Aluminium nieobrobione plastycznie		Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie poprzez obróbkę cieplną lub elektrolityczną z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium
7602		Odpady i złom aluminium		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 7616		Artykuły z aluminium inne niż siatka, tkaniny, kraty, siatki, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy bez końca) z drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium		Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć siatki, tkanin, krat, siatek, ogrodzeń, tkanin wzmacniających i podobnych materiałów (w tym taśm bez końca) z drutu aluminiowego, lub siatki metalowej rozciąganej z aluminium; oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 78		Ołów i artykuły z ołowiu;		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 79		Cynk i artykuły z cynku;		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 80		Cyna i artykuły z cyny;		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 81		Pozostałe metale nieszlachetne; cermetale; artykuły z tych materiałów		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex Dział 82		Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i pozostałe sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8206		Narzędzia z dwóch lub więcej pozycji od 8202 do 8205, pakowane w zestawy do sprzedaży		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 8202 do 8205. Jednakże narzędzia objęte pozycjami od 8202 do 8205 mogą zostać włączone do zestawu, pod warunkiem że ich łączna wartość nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu
Dział 83		Artykuły różne z metali nieszlachetnych		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 84		Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; ich części; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8407		Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto- zwrotny lub obrotowy		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8408		Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne)		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8425-8430		Wielokrążki i wciągniki, inne niż wyciągi pochyłe; wciągarki i przyciągarki; podnośniki Okrętowe żurawie masztowe; dźwignice, włączając linomostowe; bramownice drogowe, wozy okraczające podsiębierne oraz wozy i wózki transportu wewnętrznego z urządzeniami dźwigowymi Wózki widłowe; inne wozy i wózki transportu wewnętrznego wyposażone w urządzenia podnoszące lub przenoszące Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku (na przykład windy, schody ruchome, przenośniki, kolejki linowe) Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, niwelatory, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki mechaniczne i walce drogowe, samobieżne Pozostałe maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; kafary do wbijania pali i urządzenia do wyciągania pali; pługi odśnieżające i dmuchawy śniegowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8431 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8444-8447		Maszyny do wytłaczania, rozciągania, teksturowania lub cięcia materiałów włókienniczych chemicznych Maszyny do przygotowywania włókien tekstylnych; przędzarki, łączniarki lub skręcarki oraz pozostałe maszyny do wytwarzania przędzy włókienniczej; motarki lub przewijarki (włączając przewijarki wątkowe), włókiennicze oraz maszyny do przygotowania przędzy włókienniczej do stosowania na maszynach objętych pozycją 8446 lub 8447 Maszyny tkackie (krosna) Dziewiarki, zszywarki-trykotarki i maszyny do wyrobu przędzy rdzeniowej, tiulu, koronek, haftów, aplikacji, plecionek lub siatek oraz maszyny do tuftowania		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8448 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8456-8465		Obrabiarki do obróbki dowolnych materiałów przez usuwanie materiału Centra obróbkowe, obrabiarki zespołowe (jednostanowiskowe) i wielostanowiskowe obrabiarki przestawialne, do metalu Tokarki do usuwania metalu Obrabiarki		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8466 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8470-8472		Maszyny liczące i kieszonkowe maszyny z funkcjami liczącymi do zapisu, odtwarzania i wyświetlania danych; maszyny do księgowania, frankowania, maszyny do wydawania biletów i podobne maszyny, wyposażone w urządzenia liczące; kasy rejestrujące Maszyny do automatycznego przetwarzania danych i urządzenia do nich; czytniki magnetyczne lub optyczne, maszyny do przenoszenia danych w postaci zakodowanej na nośniki danych oraz maszyny do przetwarzania takich danych Pozostałe maszyny biurowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8473 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 85		Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8501-8502		Silniki elektryczne i prądnice Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8503 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8519, 8521		Aparatura do rejestrowania lub odtwarzania dźwięku Aparatura do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, nawet z wbudowanym urządzeniem do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tunerem wideo)		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8522 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8525-8528		Aparatura nadawcza do radiofonii lub telewizji, kamery telewizyjne, kamery i aparaty cyfrowe oraz rejestrujące kamery wideo Aparatura radarowa, radionawigacyjna oraz do zdalnego sterowania drogą radiową Aparatura odbiorcza do radiofonii Monitory i projektory, niezawierające aparatury odbiorczej do telewizji; aparatura odbiorcza dla telewizji lub aparatura do zapisu lub odtwarzania obrazu		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8529 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8535-8537		Urządzenia elektryczne do przełączania lub zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub do wykonywania połączeń w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów; złącza do włókien optycznych, wiązek włókien optycznych lub kabli światłowodowych; tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i pozostałe układy wspornikowe, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8538 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8542 31-8542 39		Układy scalone monolityczne		Dyfuzja, podczas której obwody scalone są formowane na podłożu półprzewodnika przez selektywne wprowadzenie odpowiedniej domieszki, nawet zmontowane lub przetestowane w kraju niebędącym stroną lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8544-8548		Drut izolowany, kable (oraz pozostałe izolowane przewody elektryczne, kable światłowodowe) Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne artykuły z grafitu lub innego rodzaju węgla, w rodzaju stosowanych w elektrotechnice Izolatory elektryczne z dowolnego materiału Osprzęt izolacyjny do maszyn, urządzeń lub sprzętu elektrycznego, elektryczne rurki kablowe oraz ich połączenia, z metali nieszlachetnych, wyłożone materiałem izolacyjnym Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa galwaniczne, zużyte baterie galwaniczne i zużyte akumulatory elektryczne; elektryczne części maszyn lub urządzeń, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 86		Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych lub tramwajowych, i ich części; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów, mechaniczne (włączając elektromechaniczne)		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 87		Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria z wyjątkiem:		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 45 % ceny ex-works produktu
8708		Części i akcesoria pojazdów objętych pozycjami od 8701 do 8705		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8711		Motocykle (włączając motorowery) oraz rowery wyposażone w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózki boczne		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 88		Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 89		Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu; nie można jednak użyć kadłubów objętych pozycją 8906, lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
ex Dział 90		Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria; z wyjątkiem:		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
9001 50		Soczewki okularowe z materiałów innych niż szkło		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wykonuje się jedną z następujących czynności: - obróbka powierzchniowa częściowo obrobionej soczewki i wytworzenie gotowej soczewki okulistycznej z korektą optyczną przeznaczonej do zamocowania w okularach - powleczenie soczewki za pomocą odpowiednich procesów w celu poprawy widzenia i zapewnienia ochrony użytkownika lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 91		Zegary i zegarki oraz ich części		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
Dział 92		Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do takich artykułów		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 93		Broń i amunicja; ich części i akcesoria		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 94		Meble; pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i podobne wypychane artykuły wyposażeniowe; lampy i oprawy oświetleniowe, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; podświetlane znaki, podświetlane tablice i tabliczki, i tym podobne; budynki prefabrykowane		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 95		Zabawki, gry i przybory sportowe; ich części i akcesoria		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 96		Artykuły przemysłowe różne		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 97		Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
(1) W odniesieniu do warunków szczególnych dotyczących "procesu(-ów) specyficznego(-ych)", zob. uwagi wstępne od 8.1 do 8.3. (2) Szczególne warunki mające zastosowanie do produktów składających się z mieszanki materiałów włókienniczych opisane są w uwadze wstępnej 6. (3) Zob. uwaga wstępna 7. (4) Zob. uwaga wstępna 9.

ZAŁĄCZNIK III

TEKST DEKLARACJI POCHODZENIA

Deklaracja pochodzenia, której tekst znajduje się poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów.

Wersja w języku albańskim

Eksportuesi i produkteve tě mbuluara nga ky dokument (autorizim doganor Nr .............⁽¹⁾) deklaron qě përveç rasteve kur tregohet qartěsisht ndryshe, kěto produkte janě me origjine preferenciale .......................................... ⁽²⁾ n ně pěrputhje me Rregullat kalimtare tě origjiněs.

Wersja w języku arabskim

Wersja w języku bośniackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br .............⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi .......................................... ⁽²⁾ preferencijalnog porijekla u skladu sa prijelaznim pravilima porijekla.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение № .............⁽¹⁾), декларира, че освен където ясно е отбелязано друго, тези продукти са с .......................................... ⁽²⁾ преференциален произход съгласно преходните правила за произход.

Wersja w języku chorwackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br .............⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je drukčije izričito navedeno, ovi proizvodi .......................................... ⁽²⁾ preferencijalnog podrijetla prema prijelaznim pravilima o podrijetlu.

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení .............⁽¹⁾) prohlašuje, že podle přechodných pravidel původu mají tyto výrobky kromě zřetelně označených preferenční původ v .......................................... ⁽²⁾.

Wersja w języku duńskim

Eksport0ren af varer, der er omfattet af nsrvsrende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr .............⁽¹⁾) erklsrer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har prsferenceoprindelse i .......................................... ⁽²⁾ i henhold til overgangsreglerne for oprindelse.

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr .............⁽¹⁾), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiěle .......................................... ⁽²⁾ oorsprong zijn in overeenstemming met de overgangsregels van oorsprong.

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No .............⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of .......................................... ⁽²⁾ preferential origin according to the transitional rules of origin.

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolli kinnitus nr .............⁽¹⁾) deklareerib, et need tooted on päritolureeglite üleminekueeskirjade kohaselt .......................................... ⁽²⁾ sooduspäritoluga, välja arvatud juhul, kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja w języku farerskim

Útflytarin av v0runum, sum hetta skjal fevnir um (tollvaldsins loyvi nr .............⁽¹⁾) váttar, át um ikki nakað annað er tilskilað, eru hesar vørur upprunavørur .......................................... ⁽²⁾ sambært skiftisreglunum um uppruna.

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o .............⁽¹⁾) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja .......................................... ⁽²⁾ alkuperätuotteita siirtymäkauden alkuperäsääntöjen nojalla.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière n^o.............⁽¹⁾) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ⁽²⁾ selon les règles d'origine transitoires.

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr.............⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte.......................................... ⁽²⁾ Ursprungswaren gemäß den Über gangsregeln für den Ursprung sind.

Wersja w języku gruzińskim

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ ............. ⁽¹⁾) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής .......................................... ⁽²⁾σύμφωνα με τους μεταβατικούς κανόνες καταγωγής.

Wersja w języku hebrajskim

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmányban szereplő termékek exportőre (vámfelhatalmazási szám: ............. ⁽¹⁾) kijelentem, hogy eltérő egyértelmű jelzés hiányában a termékek az átmeneti származási szabályok szerint preferenciális .......................................... ⁽²⁾ származásúak.

Wersja w języku islandzkim

Útflytjandi framleiðsluvara sem skjal þetta tekur til (leyfi tollyfirvalda nr ............. ⁽¹⁾), lýsir því yfir að vörurnar séu, ef annars er ekki greinilega getið, af .......................................... ⁽²⁾ uppruna samkvæmt upprunareglum á umbreytingartímabili.

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n ............. ⁽¹⁾) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale .......................................... ⁽²⁾ conformemente alle norme di origine transitorie.

Wersja w języku łotewskim

To produktu eksportētājs, kuri ietverti šajā dokumentā (muitas atļauja Nr ............. ⁽¹⁾), deklarē, ka, izņemot tur, kur ir citādi skaidri noteikts, šiem produktiem ir .......................................... ⁽²⁾ preferenciāla izcelsme saskaņā ar pārejas noteikumiem par izcelsmi.

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente nurodytų produktų eksportuotojas (muitinės leidimo Nr ............. ⁽¹⁾) deklaruoja, kad, jeigu aiškiai nenurodyta kitaip, šie produktai turi .......................................... ⁽²⁾ lengvatinės kilmės statusą pagal pereinamojo laikotarpio kilmės taisykles.

Wersja w języku macedońskim

Извозникот на производите што ги покрива oeoj документ (царинско одобрение бр ............. ⁽¹⁾) uajaeyea дека, освен ако тоа нее ¡асно поинаку назначено, овие производи се со .......................................... ⁽²⁾ преференциално потекло, во согласност со преодните правила за потекло.

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti minn dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru ............. ⁽¹⁾) jiddikjara li, hlief fejn indikat mod iehor b'mod car, dawn il-prodotti huma ta' origini preferenzjali .......................................... ⁽²⁾ skont ir-regoli ta' origini tranżitorji.

Wersja w języku czarnogórskim

Извозник производа обухваЬених овом исправом (царинско овлашЬеае бр ............. ⁽¹⁾) изjав.ъуjе да су, осим ако jе другачиjе изричито наведено, ови производи .......................................... ⁽²⁾ преференциjалног пори'екла, у складу са транзиционим правилима пориjекла.

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br ............. ⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi .......................................... ⁽²⁾ preferencijalnog porijekla u skladu sa tranzicionim pravilima porijekla.

Wersja w języku norweskim

Eksport0ren av produktene omfattet av dette dokument (tollmyndighetenes autorisasjonsnr ............. ⁽¹⁾) erklsrer at disse produktene, unntatt hvor annet er tydelig angitt, har preferanseopprinnelse i henhold til overgangsreglene for opprinnelse .......................................... ⁽²⁾.

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr ............. ⁽¹⁾) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają .......................................... ⁽²⁾ preferencyjne pochodzenie zgodnie z przejściowymi regułami pochodzenia.

Wersja w języku portugalskim

O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n.^o ............. ⁽¹⁾) declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial .......................................... ⁽²⁾ de acordo com as regras de ori

gem transitórias.

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor care fac obiectul prezentului document (autorizaría vamalã nr. ............. ⁽¹⁾) declara cã, exceptând

cazul in care se indica altfel ín mod clar, aceste produse sunt de origine preferentialã .......................................... ⁽²⁾ in conformitate cu regulile de origine tranzitorii.

Wersja w języku serbskim

Извозник производа обухваЬених овом исправом (царинско овлашЬеае бр ............. ⁽¹⁾) изjав.ъуjе да су, осим ако jе другачиjе изричито наведено, ови производи .......................................... ⁽²⁾ преференциjалног порекла, у складу са прелазним правилима о пореклу.

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br ............. ⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je drugačije izričito nаvedeno, ovi proizvodi .......................................... ⁽²⁾ preferencijalnog porekla, u skladu sa prelaznim pravilima o poreklu.

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia ............. ⁽¹⁾) vyhlasuje, že pokiaľ nie je zreteľne uvedené inak, tieto výrobky majú v súlade s prechodnými pravidlami pôvodu preferenčný pôvod v .......................................... ⁽²⁾.

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št............. ⁽¹⁾), izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno .......................................... ⁽²⁾ poreklo v skladu s prehodnimi pravili o poreklu.

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera n.^o ............. ⁽¹⁾) declara que, excepto donde se indique claramente lo contrario, estos productos son de origen preferencial .......................................... ⁽²⁾ con arreglo a las nor mas de origen transitorias.

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr............. ⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande .......................................... ⁽²⁾ ursprung i enlighet med övergångsreglerna om urs prung.

Wersja w języku tureckim

Bu belge kapsamindaki ürünlerin ihracatęisi (gümrük yetki No:............. ⁽¹⁾), aksi aęikęa belirtilmedikęe, bu ürünlerin gecis men.se kurallarina göre .......................................... ⁽²⁾ tercihli menseli oldugunu beyan eder.

Wersja w języku ukraińskim

Експортер продукції, на яку поширюється цей документ (митний дозвіл №............. ⁽¹⁾) заявляє, що, за винятком випадків, де це явно зазначено, ця продукція має .......................................... ⁽²⁾ преференційне походження згідно з перехідними правилами походження.

................................................................................................................................................

(Miejsce i data)⁽³⁾

................................................................................................................................................

(Podpis eksportera oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)⁽⁴⁾

⁽¹⁾ Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

⁽²⁾ Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu "CM".

⁽³⁾ Dane te można pominąć, jeżeli zawarte są w samym dokumencie.

⁽⁴⁾ W przypadkach, gdy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.

ZAŁĄCZNIK IV

WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 I WNIOSKU O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

INSTRUKCJE DOTYCZĄCE DRUKU

1. Wymiary formularza wynoszą 210 x 297 mm; dopuszczalna tolerancja wynosi do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości. Stosuje się biały papier, zaklejony do pisania, niezawierający masy ściernej, o gramaturze co najmniej 25 g/m². Jego tło stanowi nadrukowany wzór giloszowy koloru zielonego, umożliwiający wzrokowe rozpoznanie wszelkich mechanicznych lub chemicznych fałszerstw.

2. Właściwe organy Stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania świadectw lub mogą zlecić drukowanie upoważnionym przez nie drukarniom. W drugim przypadku każdy z formularzy musi zawierać odniesienie do powyższego upoważnienia. Każdy formularz musi zawierać odniesienie do takiego upoważnienia. Na każdym formularzu musi znajdować się nazwa i adres drukarni lub znak, na podstawie którego można zidentyfikować drukarnię. Formularz opatrzony jest również numerem seryjnym, nadrukowanym lub nie, za pomocą którego może on być zidentyfikowany.

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

1.	Eksporter (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, kraj)	EUR.1			Nr A	000.000
		Przed wypełnieniem niniejszego formularza należy zapoznać się z uwagami na odwrocie
		2.	Świadectwo stosowane w preferencyjnym handlu między .........................................................................................
3.	Odbiorca (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, państwo) (wypełnianie nieobowiązkowe)
		oraz ........................................................................................
		(Wpisać odpowiednie kraje, grupy krajów lub terytoria)
		4.	Kraj, grupa krajów lub terytorium, z których produkty są uważane za pochodzące			5. Kraj, grupa krajów lub terytorium przeznaczenia
6.	Szczegóły dotyczące transportu (wypełnianie nieobowiązkowe)	7.	Uwagi
8.	Liczba porządkowa; znaki i numery; liczba i rodzaj opakowań (1); opis towarów				9. Masa brutto (kg) lub inna jednostka miary (litry, m3 itp.)		10. Faktury (wypełnianie nieobowiązkowe)
11. POTWIERDZENIE URZĘDU CELNEGO Oświadczenie potwierdzone Dokument wywozowy (2) Formularz ............................... nr ...................... Z dnia .................................................................. Urząd celny ....................................................... Kraj lub terytorium wystawienia ................... ............................................................................. Miejsce i data ................................................... ............................................................................. .............................................................................. (Podpis)		Pieczęć			12. OŚWIADCZENIE EKSPORTERA Ja, niżej podpisany(-a), oświadczam, że towary opisane powyżej spełniają warunki wymagane do wystawienia niniejszego świadectwa. Miejsce i data .......................................... .................................................................... (Podpis)
(1) Jeśli towary nie są zapakowane, wskazać, odpowiednio, liczbę artykułów lub wpisać "luzem". (2) Wypełnić tylko jeśli wymagają tego przepisy kraju lub terytorium wywozu.
13. WNIOSEK O WERYFIKACJĘ do				14. WYNIK WERYFIKACJI
				Przeprowadzona weryfikacja wykazała, że niniejsze świadectwo (1) □ zostało wystawione przez wskazany urząd celny i że informacje w nim zawarte są prawidłowe. □ nie spełnia wymogów autentyczności i prawidłowości (zob. załączone uwagi). ............................................................................................ (Miejsce i data) Pieczęć ............................................................................................. (Podpis)
Wnioskuje się o weryfikację autentyczności i rzetelności niniejszego świadectwa. .......................................................................................... (Miejsce i data) Pieczęć ......................................................................................... (Podpis)
(1) Wstawić znak "X" w odpowiednim polu.

UWAGI

1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań ani wyrazów wpisanych na innych wyrazach. Wszelkie zmiany muszą być dokonane poprzez skreślenie nieprawidłowych informacji i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez organy celne kraju lub terytorium wystawiającego świadectwo.

2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem porządkowym. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde niewykorzystane miejsce musi być przekreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia.

3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową z podaniem wystarczającej ilości szczegółów, w celu umożliwienia ich zidentyfikowania.

WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

1. Eksporter (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, kraj)	EUR.1 Nr A 000.000
	Przed wypełnieniem niniejszego formularza należy zapoznać się z uwagami na odwrocie
	2. Wniosek o wystawienie świadectwa stosowanego w preferencyjnym handlu między ...................................................................................................... oraz ..................................................................................................... (Wpisać odpowiednie kraje, grupy krajów lub terytoria)
3. Odbiorca (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, państwo) (wypełnianie nieobowiązkowe)
	4. Kraj, grupa krajów lub terytorium, z których produkty są uważane za pochodzące		5. Kraj, grupa krajów lub terytorium przeznaczenia
6. Szczegóły dotyczące transportu (wypełnianie nieobowiązkowe)	7. Uwagi
8. Liczba porządkowa; znaki i numery; liczba i rodzaj opakowań (1); opis towarów		9. Masa brutto (kg) lub inna jednostka miary (litry, m3 itp.)		10. Faktury (wypełnianie nieobowiązkowe)
(1) Jeśli towary nie są zapakowane, wskazać, odpowiednio, liczbę artykułów lub wpisać "luzem".

OŚWIADCZENIE EKSPORTERA

Ja, niżej podpisany, eksporter towarów wymienionych na odwrocie,

OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa;

WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, dzięki którym towary spełniają powyższe warunki:

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

PRZEDSTAWIAM następujące dokumenty potwierdzające^{(94 )}:

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

...............................................................................................................................................

ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie właściwych organów, wszelkich dokumentów potwierdzających, jakich te organy mogą zażądać na potrzeby wystawienia załączonego świadectwa, i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę mojej księgowości i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez te organy;

WNOSZĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary.

...............................................................................................................................................

(Miejsce i data)

...............................................................................................................................................

(Podpis)

ZAŁĄCZNIK V

SZCZEGÓLNE WARUNKI DOTYCZĄCE PRODUKTÓW POCHODZĄCYCH Z CEUTY I MELILLI

Artykuł

1. Następujące produkty, o ile są one zgodne z zasadą niemanipulacji określoną w art. 14 niniejszego dodatku, uważa się za:

1) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane na terytorium Ceuty i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli, pod warunkiem że:

(i) produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 niniejszego dodatku; lub

(ii) produkty te pochodzą z Ukrainy lub z Unii Europejskiej, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza czynności określone w art. 6 niniejszego dodatku;

2) produkty pochodzące z Ukrainy:

a) produkty całkowicie uzyskane na Ukrainie;

b) produkty uzyskane na terytorium Ukrainy, do których wytworzenia użyto produktów innych niż produkty całkowicie uzyskane w Ukrainie, pod warunkiem że:

(i) produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 niniejszego dodatku; lub

(ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub z Unii Europejskiej oraz zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza czynności określone w art. 6 niniejszego dodatku.

2. Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wpisują nazwę Strony wywozu oraz "Ceuta i Melilla" w polu 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach pochodzenia. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli zaznacza się to w polu 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub w deklaracjach pochodzenia.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszych reguł w Ceucie i Melilli.

ZAŁĄCZNIK VI

DEKLARACJA DOSTAWCY

Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.

DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosujących Umawiających się Stron bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:

1. Wymienione poniżej materiały niepochodzące z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zostały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia następujących towarów:

Opis dostarczonych towarów(95 )	Opis użytych materiałów niepochodzących	Pozycje obejmujące użyte materiały niepochodzące(96 )	Wartość użytych materiałów niepochodzących(97 )(98 )
Wartość całkowita

2. Wszystkie pozostałe materiały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia tych towarów pochodzą z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

3. Wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza terytorium [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zgodnie z art. 13 niniejszego dodatku i nabyły tam następującą całkowitą wartość dodaną:

Opis dostarczonych towarów	Całkowita wartość dodana nabyta poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron](99 )
	(Miejsce i data)
	(Adres i podpis dostawcy oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)

ZAŁĄCZNIK VII

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosujących Umawiających się Stron bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, które są regularnie dostarczane do^{((100 ))} ................................................................., oświadczam, że:

1. Wymienione poniżej materiały niepochodzące z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zostały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia następujących towarów:

Opis dostarczonych towarów(101 )	Opis użytych materiałów niepochodzących	Pozycje obejmujące użyte materiały niepochodzące(102 )	Wartość użytych materiałów niepochodzących(103 )(104 )
Wartość całkowita

2. Wszystkie pozostałe materiały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia tych towarów pochodzą z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

3. Wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza terytorium [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zgodnie z art. 13 niniejszego dodatku i nabyły tam następującą całkowitą wartość dodaną:

Opis dostarczonych towarów	Całkowita wartość dodana nabyta poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron](105 )

Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich dalszych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia ..................................... do dnia ...............................................................................................^{( (106 ))}

Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić ...................................................^{(107 )} o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.

(Miejsce i data)

(Adres i podpis dostawcy oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)

PROTOKÓŁ Nr  II

dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "przepisy celne" oznaczają wszelkie przepisy ustawowe i wykonawcze mające zastosowanie na terytoriach Stron i regulujące przywóz, wywóz i tranzyt towarów oraz poddawanie ich jakimkolwiek innym systemom lub procedurom celnym, łącznie ze środkami dotyczącymi zakazu, ograniczenia i kontroli;

b) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, wyznaczony w tym celu przez Stronę, który występuje z wnioskiem o pomoc na podstawie niniejszego protokołu;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek", oznacza właściwy organ administracyjny, wyznaczony w tym celu przez Stronę, który otrzymuje wniosek o pomoc na podstawie niniejszego protokołu;

d) "dane osobowe" oznaczają wszystkie informacje dotyczące określonej lub rozpoznawalnej osoby;

e) "działanie naruszające przepisy celne" oznacza wszelkie przypadki naruszenia lub próby naruszenia przepisów celnych.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony pomagają sobie nawzajem w zakresie swoich kompetencji, w sposób i na warunkach określonych w niniejszym protokole, aby zapewnić prawidłowe stosowanie przepisów celnych, w szczególności przez zapobieganie naruszeniom tych przepisów, prowadzenie dochodzeń dotyczących takich naruszeń i ich zwalczanie.

2. Pomoc w sprawach celnych, przewidziana w niniejszym protokole, ma zastosowanie do wszelkich organów administracyjnych Stron, właściwych do stosowania niniejszego protokołu. Nie narusza ona przepisów regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje ona także wymiany informacji uzyskanych przy wykonywaniu uprawnień na wniosek organu sądowego, chyba że organ ten zezwolił na przekazanie tych informacji.

3. Niniejszy protokół nie obejmuje pomocy w zakresie odzyskiwania ceł, podatków ani grzywien.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkich stosownych informacji umożliwiających właściwe stosowanie przepisów celnych, włącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które stanowią lub mogłyby stanowić naruszenie przepisów celnych.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, informuje go:

a) czy towary wywiezione z terytorium jednej ze Stron zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, określając, w stosownych przypadkach, procedurę celną zastosowaną wobec tych towarów;

b) czy towary przywiezione na terytorium jednej z Stron zostały właściwie wywiezione z terytorium drugiej Strony, określając, w razie potrzeby, procedurę celną zastosowaną wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje w ramach swoich przepisów środki niezbędne do zapewnienia specjalnego nadzoru dotyczącego:

a) osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach naruszających przepisy celne;

b) miejsc, w których są lub mogą być gromadzone zapasy towarów w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że towary te mają być wykorzystywane z naruszeniem przepisów celnych;

c) towarów, które są lub mogą być transportowane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że towary te mają być wykorzystywane z naruszeniem przepisów celnych;

d) środków transportu, które są lub mogą być wykorzystywane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że mają być wykorzystywane z naruszeniem przepisów celnych.

Artykuł  4

Pomoc z własnej inicjatywy

Strony pomagają sobie wzajemnie, z własnej inicjatywy i zgodnie ze swoimi przepisami, jeśli uznają to za niezbędne dla prawidłowego stosowania przepisów celnych, w szczególności poprzez dostarczanie uzyskanych informacji odnoszących się do:

- działań, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy celne i które mogą zainteresować drugą Stronę;

- nowych środków lub metod wykorzystywanych do naruszania przepisów celnych;

- towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszeń przepisów celnych;

- osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach naruszających przepisy celne;

- środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że były, są lub mogą być wykorzystywane do działań naruszających przepisy celne.

Artykuł  5

Przekazanie dokumentów i doręczenie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do tego drugiego organu, podejmuje wszelkie niezbędne środki mające na celu:

- przekazanie wszelkich dokumentów; lub

- doręczenie wszelkich decyzji,

wydanych przez organ wnioskujący i wchodzących w zakres niniejszego protokołu, adresatowi przebywającemu lub mającemu siedzibę na terytorium, na którym działa organ, do którego kierowany jest wniosek.

Wniosek o przekazanie dokumentów lub doręczenie decyzji składa się w formie pisemnej w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski przedstawiane na podstawie niniejszego protokołu sporządza się w formie pisemnej. Do wniosków dołącza się dokumenty niezbędne do zapewnienia zgodności z wnioskiem. W sytuacjach nagłych dopuszcza się przyjęcie ustnego wniosku, ale musi on zostać niezwłocznie potwierdzony w formie pisemnej.

2. Wnioski przedstawiane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu muszą zawierać następujące informacje:

a) oznaczenie organu wnioskującego;

b) środek, którego dotyczy wniosek;

c) przedmiot i powód wystąpienia z wnioskiem;

d) przepisy ustawowe lub wykonawcze oraz pozostałe aspekty prawne;

e) możliwie dokładne i pełne informacje na temat osób fizycznych lub prawnych będących obiektem dochodzenia;

f) streszczenie istotnych faktów oraz już przeprowadzonych dochodzeń.

3. Wnioski przedkłada się w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ. Wymóg ten nie ma zastosowania do wszelkich dokumentów towarzyszących wnioskowi, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

4. Jeśli dany wniosek nie spełnia powyższych wymogów formalnych, można domagać się jego poprawienia lub uzupełnienia; jednocześnie można zarządzić zastosowanie środków ostrożności.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu zrealizowania wniosku o przyznanie pomocy organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje działania w granicach swoich kompetencji i dostępnych środków, dostarczając posiadane już informacje, prowadząc odpowiednie dochodzenia administracyjne dotyczące działań stanowiących lub mogących według organu wnioskującego stanowić naruszenie przepisów prawa celnego, lub też organizując prowadzenie takich dochodzeń.

Organ, do którego kierowany jest wniosek lub inny właściwy organ, którego to dotyczy, prowadzi dochodzenie administracyjne tak, jak gdyby działał na swój własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony.

Organ, do którego kierowany jest wniosek, informuje organ wnioskujący o wynikach tych dochodzeń administracyjnych.

2. Jeśli organ, do którego kierowany jest wniosek, nie jest organem właściwym do celów rozpatrzenia wniosku o pomoc, przekazuje on wniosek właściwemu organowi i zwraca się do tego organu o współpracę. W takim przypadku postanowienia niniejszego protokołu będą stosować się do tego organu z uwzględnieniem niezbędnych zmian. Organ wnioskujący zostaje o tym powiadomiony.

3. Wnioski o pomoc realizowane są zgodnie ze stosownymi przepisami Strony, do której kierowany jest wniosek.

4. W drodze uzgodnienia pomiędzy organem wnioskującym i organem, do którego kierowany jest wniosek, a także na warunkach określonych przez ten drugi organ, urzędnicy wyznaczeni przez organ wnioskujący mogą być obecni przy dochodzeniach administracyjnych, o których mowa w ust. 1, i mają dostęp do tych samych obiektów i tych samych dokumentów, co organ, do którego kierowany jest wniosek, w celu uzyskania informacji dotyczących czynności stanowiących lub mogących stanowić działania naruszające przepisy celne, niezbędnych organowi wnioskującemu do celów niniejszego protokołu.

Artykuł  8

Forma przekazywania informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje organowi wnioskującemu, w formie pisemnej, wyniki dochodzeń wraz ze wszystkimi stosownymi dokumentami, uwierzytelnionymi odpisami lub innymi elementami.

2. Informacja ta może być przekazana w formie elektronicznej, o ile organ wnioskujący nie wystąpi o zastosowanie innej formy.

3. Oryginały dokumentów przekazuje się tylko na żądanie jednej ze Stron, w przypadku gdy uwierzytelnione odpisy okażą się niewystarczające. Oryginały te zwraca się w możliwie najkrótszym czasie.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy

1. Można odmówić udzielenia pomocy lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia określonych warunków lub wymogów, w przypadkach gdy Strona uzna, że udzielenie pomocy zgodnie z niniejszym protokołem:

a) mogłoby grozić naruszeniem suwerenności Ukrainy lub państwa członkowskiego Unii Europejskiej, gdy do któregoś z tych państw skierowano wniosek o udzielenie pomocy zgodnie z niniejszym protokołem; lub

b) mogłoby grozić naruszeniem porządku publicznego, bezpieczeństwa lub innych podstawowych interesów, w szczególności w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 niniejszego protokołu; lub

c) naruszałoby tajemnice przemysłowe, handlowe bądź zawodowe chronione prawem.

2. Organ, do którego kierowany jest wniosek, może odroczyć udzielenie pomocy, jeżeli kolidowałoby to z trwającym dochodzeniem, śledztwem lub postępowaniem. W takim przypadku organ, do którego kierowany jest wniosek, konsultuje się z organem wnioskującym, aby ustalić, czy pomocy można udzielić z zastrzeżeniem takich warunków wymaganych przez organ, do którego kierowany jest wniosek.

3. W przypadku gdy organ wnioskujący składa wniosek o udzielenie pomocy, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby o to do niego wystąpiono, zwraca na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja co do sposobu rozpatrzenia takiego wniosku należy następnie do organu, do którego kierowany jest wniosek.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, decyzja organu, do którego kierowany jest wniosek, musi być niezwłocznie przekazana wraz z uzasadnieniem organowi wnioskującemu.

Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1. Każda informacja przekazywana zgodnie z niniejszym protokołem, niezależnie od formy, ma charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od zasad mających zastosowanie w przypadku każdej ze Stron. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzysta z ochrony, jaką objęte są podobne informacje na podstawie odpowiednich przepisów Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednich przepisów mających zastosowanie do organów Strony UE.

2. Dane osobowe mogą być przedmiotem wymiany tylko w przypadku, gdy Strona mająca je otrzymać zobowiąże się do zapewnienia ochrony tych danych w stopniu wystarczającym, zgodnie z normami i instrumentami prawnymi, o których mowa w art. 15 tytułu III "Sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo" niniejszego Układu.

3. Wykorzystanie informacji uzyskanych zgodnie z niniejszym protokołem w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w związku z naruszeniami przepisów celnych uznaje się za służące osiągnięciu celów niniejszego protokołu. Dlatego Strony mogą, w swoich aktach dowodowych, sprawozdaniach i zeznaniach, jak również w postępowaniach sądowych i zarzutach podnoszonych przed sądami, wykorzystać jako dowód informacje, które uzyskały, i dokumenty, z którymi zapoznały się zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Właściwy organ, który dostarczył te informacje lub udostępnił dokumenty, jest powiadamiany o wykorzystaniu ich w ten sposób.

4. Uzyskane informacje wykorzystuje się wyłącznie do celów niniejszego protokołu. W przypadku gdy jedna ze Stron zamierza wykorzystać te informacje do innych celów, musi wcześniej uzyskać na to pisemną zgodę organu, który je dostarczył. Wówczas takie wykorzystanie tych informacji odbywa się z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń ustanowionych przez ten organ.

Artykuł  11

Biegli i świadkowie

Urzędnik reprezentujący organ, do którego kierowany jest wniosek, może zostać upoważniony do stawienia się, w ramach przyznanego upoważnienia, jako biegły lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem oraz do przedstawienia potrzebnych w tym postępowaniu przedmiotów, dokumentów lub ich uwierzytelnionych odpisów. Wniosek o stawienie się musi wyraźnie wskazywać, przed jakim organem sądowym lub administracyjnym urzędnik musi się stawić, w jakiej sprawie oraz z jakiego tytułu lub podstawy prawnej urzędnik ten będzie przesłuchiwany.

Artykuł  12

Wydatki związane z udzieleniem pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń dotyczących zwrotu wydatków poniesionych w związku z realizacją postanowień niniejszego protokołu, z wyjątkiem - w stosowanych przypadkach - wydatków poniesionych na rzecz biegłych i świadków oraz tłumaczy ustnych i pisemnych niebędących pracownikami administracji publicznej.

Artykuł  13

Wdrożenie

1. Wykonanie postanowień niniejszego protokołu powierza się z jednej strony centralnym organom celnym Ukrainy, a z drugiej strony odpowiednio właściwym służbom Komisji Europejskiej i organom celnym państw członkowskich Unii Europejskiej. Decydują one w sprawach związanych ze wszystkimi środkami praktycznymi i uzgodnieniami niezbędnymi do stosowania niniejszego protokołu, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów, w szczególności w dziedzinie ochrony danych. Mogą one zalecić właściwym organom zmiany, które ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.

2. Strony wymieniają i aktualizują wykazy swoich właściwych organów upoważnionych przez nie do wykonania postanowień niniejszego protokołu.

3. Strony konsultują się wzajemnie, a następnie na bieżąco przekazują sobie informacje na temat szczegółowych przepisów wykonawczych przyjętych zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  14

Inne umowy

1. Mając na uwadze odpowiednie kompetencje Unii Europejskiej oraz państw członkowskich oraz bez uszczerbku dla postanowień ust. 2 niniejszego artykułu, postanowienia niniejszego protokołu:

- nie mają wpływu na zobowiązania Stron w ramach jakiejkolwiek innej umowy lub konwencji międzynarodowej, w tym dwustronnych umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą zostać zawarte między poszczególnymi państwami członkowskimi a Ukrainą;

- są uznawane za uzupełniające w stosunku do umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą zostać zawarte pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi a Ukrainą;

- nie wykluczają udzielenia na podstawie takich umów wzajemnej pomocy w szerszym zakresie; oraz

- nie mają wpływu na przepisy Unii Europejskiej regulujące przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Europejskiej a organami celnymi państw członkowskich Unii Europejskiej wszelkich informacji uzyskanych na podstawie niniejszego protokołu, które mogłyby stanowić przedmiot zainteresowania Unii Europejskiej.

2. Postanowienia zawarte w niniejszym protokole mają pierwszeństwo przed postanowieniami wszelkich dwustronnych umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą zostać zawarte między poszczególnymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Ukrainą, o ile postanowienia tych umów okażą się niezgodne z postanowieniami zawartymi w niniejszym protokole.

Artykuł  15

Konsultacje

W sprawach związanych ze stosowalnością niniejszego protokołu Strony konsultują się wzajemnie w celu rozstrzygnięcia sprawy w ramach Podkomitetu ds. Ceł powołanego zgodnie z art. 83 w rozdziale 5 (Ułatwienia celne i handlowe) tytułu IV niniejszego Układu.

PROTOKÓŁ Nr  III

do umowy ramowej między unią europejską a ukrainą dotyczącej ogólnych zasad uczestnictwa ukrainy w programach unijnych

STRONY NINIEJSZYM UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Ukraina ma prawo uczestniczyć we wszystkich obecnych i przyszłych programach unijnych, które dopuszczają uczestnictwo Ukrainy zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanawiającymi te programy.

Artykuł  2

Ukraina wnosi wkład finansowy do budżetu ogólnego Unii odpowiadający konkretnym programom, w których Ukraina uczestniczy.

Artykuł  3

Przedstawiciele Ukrainy mają prawo uczestniczyć w charakterze obserwatorów oraz w odniesieniu do punktów, które dotyczą Ukrainy, w posiedzeniach komitetów zarządzających odpowiedzialnych za programy, do których Ukrainy wnosi wkład finansowy.

Artykuł  4

Projekty i inicjatywy zgłaszane przez uczestników z Ukrainy podlegają, w możliwe najszerszym zakresie, tym samym warunkom, zasadom i procedurom właściwym dla danych programów, co warunki, zasady i procedury mające zastosowanie do państw członkowskich.

Artykuł  5

Szczegółowe zasady i warunki dotyczące udziału Ukrainy w każdym z programów, w szczególności dotyczące należnego wkładu finansowego, procedur sprawozdawczych i procedur oceny, określa się w protokole ustaleń między Komisją a właściwymi organami Ukrainy, na postawie kryteriów ustanowionych w ramach poszczególnych programów.

Jeśli Ukraina zwróci się o pomoc zewnętrzną Unii w celu uczestnictwa w danym programie na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa, lub zgodnie z jakimkolwiek podobnym rozporządzeniem dotyczącym pomocy zewnętrznej Unii na rzecz Ukrainy, które może zostać przyjęte w przyszłości, warunki korzystania przez Ukrainę z pomocy zewnętrznej Unii zostają określone w umowie finansowej, nie naruszając w szczególności art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006.

Artykuł  6

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, każdy protokół ustaleń zawarty na mocy art. 5 stanowi, że kontrola finansowa lub audyty lub inne kontrole, w tym również dochodzenia administracyjne, będą prowadzone przez Komisję Europejską, Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, lub z ich upoważnienia.

Należy ustalić szczegółowe zasady dotyczące kontroli finansowej i audytu, środków administracyjnych, sankcji i odzyskiwania kwot bezprawnie wypłaconych, umożliwiające przyznanie Komisji, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i Trybunałowi Obrachunkowemu uprawnień równoważnych ich uprawnieniom względem beneficjentów lub wykonawców mających siedzibę w Unii.

Artykuł  7

Niniejszy protokół stosuje się przez okres obowiązywania Układu.

Którakolwiek ze Stron może wypowiedzieć niniejszy protokół poprzez pisemne powiadomienie drugiej Strony. Niniejszy protokół przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy po dniu takiego powiadomienia.

Zakończenie obowiązywania niniejszego protokołu w wyniku wypowiedzenia przez którąkolwiek ze Stron nie ma wpływu na weryfikacje i kontrole przeprowadzane, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 5 i 6.

Artykuł  8

Nie później niż trzy lata po dniu wejścia w życie niniejszego protokołu, a następnie co trzy lata, obydwie Strony mogą dokonać przeglądu wdrażania niniejszego protokołu w oparciu o rzeczywisty udział Ukrainy w programach unijnych.

Wspólna deklaracja

Unia Europejska (dalej zwana "UE") przypomina zobowiązania państw, które ustanowiły unię celną z UE, do dostosowania ich systemów handlowych do systemu UE, a w przypadku niektórych tych państw - do zawarcia umów preferencyjnych z państwami, które podpisały umowy preferencyjne z UE.

W tym kontekście Strony odnotowują, że Ukraina rozpocznie negocjacje z państwami, które:

a) ustanowiły unię celną z UE, oraz

b) których produkty nie korzystają z koncesji taryfowych na mocy niniejszego Układu,

w celu zawarcia umowy dwustronnej ustanawiającej strefę wolnego handlu zgodnie z art. XXIV GATT (obejmując tym samym zasadniczo cały handel). Ukraina jak najszybciej rozpocznie negocjacje w celu wprowadzenia w życie wyżej wspomnianej wyżej umowy niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego Układu.

Wspólna deklaracja

Unia Europejska (dalej zwana "UE") przypomina zobowiązania państw, które ustanowiły unię celną z UE, do dostosowania ich systemów handlowych do systemu UE, a w przypadku niektórych tych państw - do zawarcia umów preferencyjnych z państwami, które podpisały umowy preferencyjne z UE.

W tym kontekście Strony odnotowują, że Ukraina rozpocznie negocjacje z państwami, które:

a) ustanowiły unię celną z UE, oraz

b) których produkty nie korzystają z koncesji taryfowych na mocy niniejszego Układu,

w celu zawarcia umowy dwustronnej ustanawiającej strefę wolnego handlu zgodnie z art. XXIV GATT (obejmując tym samym zasadniczo cały handel). Ukraina jak najszybciej rozpocznie negocjacje w celu wprowadzenia w życie wyżej wspomnianej wyżej umowy niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego Układu.

AKT KOŃCOWY

Szczytu pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskmi z jednej strony, a Ukrainą z drugiej w odniesieniu do Układu o stowarzyszeniu

Szczyt pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a Ukrainą z drugiej odbył się w Brukseli w dniu 21 marca 2014 r.

Przedstawiciele:

KRÓLESTWA BELGII,

REPUBLIKI BUŁGARII

REPUBLIKI CZESKIEJ,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

REPUBLIKI CHORWACJI,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

WĘGIER,

REPUBLIKI MALTY,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

RUMUNII,

REPUBLIKI SŁOWENII,

REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

UNII EUROPEJSKIEJ

z jednej strony, oraz

UKRAINY

z drugiej,

uczestniczący w szczycie (zwani dalej "sygnatariuszami"),

podpisali tekst następujących postanowień politycznych dołączonego Układu o stowarzyszeniu pomiędzy Unią Euro-

pejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi z jednej strony, a Ukrainą z drugiej

strony (zwanego dalej "Układem"):

1. Preambuła

2. Artykuł 1

3. Tytuły I, II i VII

Sygnatariusze potwierdzają swój zamiar podpisania i zawarcia tytułów III, IV, V i VI Układu, które - wraz z pozostałymi częściami Układu - stanowią jeden instrument. W tym celu sygnatariusze będą się ze sobą konsultowali kanałami dyplomatycznymi z myślą o wyznaczeniu odpowiedniej daty spotkania sygnatariuszy lub innych stosownych działań temu służących.

Sygnatariusze uzgodnili, że art. 486 ust. 4 dotyczący tymczasowego stosowania Układu ma zastosowanie do odpowiednich części Układu zgodnie z niniejszym Aktem Końcowym.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2014 r.

Voor het Koninkrijk België

Pour le Royaume de Belgique

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

Çŕ Đĺďóáëčęŕ Áúëăŕđč˙

(podpis pominięto)

Za Českou republiku

(podpis pominięto)

For Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Eesti Vabariigi nimel

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Ăéá ôçí ĹëëçíéęŢ Äçěďęńáôßá

(podpis pominięto)

Por el Reino de Espańa

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Za Republiku Hrvatsku

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Ăéá ôçí ĘőđńéáęŢ Äçěďęńáôßá

(podpis pominięto)

Latvijas Republikas vârdâ -

(podpis pominięto)

Lietuvos Respublikos vardu

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Magyarország részéről

(podpis pominięto)

Għar-Repubblika ta' Malta

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Pentru România

(podpis pominięto)

Za Republiko Slovenijo

(podpis pominięto)

Za Slovenskú republiku

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sveriges

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Çŕ Ĺâđîďĺéńęč˙ ńúţç

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europćiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Ăéá ôçí ĹőńůđáúęŢ ¸íůóç

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienîbas vârdâ -

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela Uniăo Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Çŕ Óęđŕżíó

(podpis pominięto)

1 Tytuł zmieniony przez sprostowanie z dnia 11 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.326.5) zmieniające nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

2 O ile załączniki I i II do niniejszego Układu nie stanowią inaczej.

3 Do celów niniejszego Układu "towary" oznaczają produkty w rozumieniu GATT z 1994 r., o ile w niniejszy Układ nie stanowi inaczej.

4 Do celów niniejszego artykułu przy ustalaniu, czy kraj jest krajem rozwijającym się, bierze się pod uwagę wykazy sporządzone przez organizacje międzynarodowe, takie jak Bank Światowy, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (zwana dalej "OECD") lub Międzynarodowy Fundusz Walutowy (zwany dalej "MFW") itp.

5 Zgodnie z definicją pochodzenia określoną w protokole I do niniejszego Układu, dotyczącym definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej.

6 Jak wykazano w ukraińskich statystykach dotyczących przywozu samochodów osobowych pochodzących z terytorium Strony UE (w sztukach) sklasyfikowanych pod pozycją taryfową 8703. Ukraina potwierdzi te statystyki, udostępniając świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze wydane zgodnie z procedurą, o której mowa w tytule V protokołu I dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej.

7 Jak wykazano w ukraińskich statystykach dotyczących przywozu samochodów osobowych pochodzących z terytorium Strony UE (w sztukach) sklasyfikowanych pod pozycją taryfową 8703. Ukraina potwierdzi te statystyki, udostępniając świadectwa EUR.1 lub deklaracje na fakturze wydane zgodnie z procedurą, o której mowa w tytule V protokołu I dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej.

8 Oficjalne statystyki dotyczące "pierwszej rejestracji" na Ukrainie wszystkich samochodów osobowych przedstawione przez ukraiński organ ds. kontroli technicznej.

9 W szczególności dotyczy to decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylającej decyzję Rady 93/465/EWG, oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 339/93.

10 W odniesieniu do organizmów zmodyfikowanych genetycznie (dalej zwanych "GMO") wspomniana strategia obejmuje również harmonogramy zbliżenia prawodawstwa Ukrainy w zakresie GMO do prawodawstwa UE, wymienionego w załączniku XXIX do rozdziału 6 tytułu V ("Współpraca gospodarcza i sektorowa").

11 Sam fakt wymagania wizy od osób fizycznych pochodzących z niektórych państw, a od innych nie, nie jest uznawany za znoszący lub naruszający korzyści wynikające z niniejszego Układu.

12 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę prawną, jeżeli ta ostatnia ma prawo do powołania większości członków jej zarządu lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia.

13 Na przyjmujący zakład może zostać nałożony wymóg przedstawienia, celem uprzedniego zatwierdzenia, programu szkolenia obejmującego okres pobytu i wykazującego, że celem pobytu jest szkolenie. Właściwe organy mogą wymagać, aby szkolenie było związane z uzyskanym dyplomem ukończenia studiów wyższych.

14 Umowa o świadczenie usług musi być zgodna z przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz wymogami prawnymi Strony, na terytorium której umowa jest wykonywana.

15 Ochrona inwestycji, inna niż traktowanie wynikające z art. 88 (Traktowanie narodowe), wraz z procedurami rozstrzygania sporów między inwestorami a państwem, nie jest objęta niniejszym rozdziałem.

16 Dla większej pewności przetwarzanie materiałów jądrowych obejmuje wszystkie działania sklasyfikowane pod kodem 2330 według klasyfikacji UN ISIC Rev.3.1.

17 Bez uszczerbku dla zakresu działalności, która może zostać uznana za kabotaż na podstawie odpowiedniego prawodawstwa krajowego, kabotaż krajowy w rozumieniu niniejszego rozdziału obejmuje przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub miejscem znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej a innym portem lub miejscem znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w tym na jego szelfie kontynentalnym, jak stanowi Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza, oraz ruch rozpoczynający i kończący się w tym samym porcie lub miejscu znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

18 Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym zostaną określone w Umowie pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Ukrainą w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

19 Obowiązek ten nie dotyczy postanowień w zakresie ochrony inwestycji włącznie z postanowieniami dotyczącymi procedur rozstrzygania sporów między inwestorami i państwem, jak zapisano w innych umowach, i które nie są objęte niniejszym rozdziałem.

20 Obowiązek ten nie dotyczy postanowień w zakresie ochrony inwestycji nieobjętych niniejszym rozdziałem włącznie z postanowieniami dotyczącymi procedur rozstrzygania sporów między inwestorami i państwem, jak zapisano w innych umowach.

21 Obejmuje to niniejszy rozdział oraz załączniki XVI-A i XVI-D.

22 Wyłączenie usług audiowizualnych z zakresu niniejszego rozdziału pozostaje bez uszczerbku dla współpracy w zakresie usług audiowizualnych na mocy tytułu V niniejszego Układu dotyczącego współpracy gospodarczej i sektorowej.

23 Bez uszczerbku dla zakresu działalności, która może zostać uznana za kabotaż na podstawie odpowiedniego prawodawstwa krajowego, krajowy kabotaż morski w rozumieniu niniejszego rozdziału obejmuje przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub miejscem znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej a innym portem lub miejscem znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w tym na jego szelfie kontynentalnym, jak stanowi Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza, oraz ruch rozpoczynający i kończący się w tym samym porcie lub miejscu znajdującym się na Ukrainie lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

24 Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym zostaną określone w Umowie pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Ukrainą w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

25 Wszystkie inne wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych Stron dotyczące środków odnoszących się do wjazdu, pobytu, pracy i zabezpieczenia społecznego mają nadal zastosowanie, włączając regulacje dotyczące okresu pobytu, minimalnej płacy, jak również układów zbiorowych w sprawie płac. Zobowiązania dotyczące przepływu osób nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub skutek związany z takim przepływem zakłóci lub w inny sposób wpłynie na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

26 Uzyskane po osiągnięciu pełnoletniości.

27 W przypadku gdy dyplom lub kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa, Strona ta może ocenić, czy są one równoważne z wyższym wykształceniem wymaganym na jej terytorium.

28 W przypadku gdy dyplom lub kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa, dana Strona może ocenić, czy są one równoważne z wyższym wykształceniem wymaganym na jej terytorium.

29 Opłaty licencyjne nie obejmują eksploatacji zasobów naturalnych, płatności aukcyjnych, przetargowych lub innych niedyskrymina-cyjnych środków dotyczących przyznania koncesji ani obowiązkowych składek za świadczenie usług o charakterze powszechnym.

30 W odniesieniu do Strony UE: Orientacyjny wykaz rynków właściwych produktów i usług został przedstawiony jako odrębny załącznik XIX. Wykaz rynków właściwych ujętych w załączniku XIX podlega regularnym przeglądom przez UE. Wyniki takiego przeglądu będą musiały być uwzględnione we wszelkich zobowiązaniach podjętych na podstawie niniejszego rozdziału. W odniesieniu do Ukrainy: Orientacyjny wykaz rynków właściwych produktów i usług został przedstawiony jako odrębny załącznik XX. Wykaz rynków właściwych ujęty w załączniku XX podlega regularnym przeglądom ze strony Ukrainy w ramach procesu zbliżenia przepisów do dorobku prawnego UE przewidzianego w art. 124. Wyniki takiego przeglądu będą musiały być uwzględnione we wszelkich zobowiązaniach podjętych na podstawie tego rozdziału.

31 Opłaty licencyjne nie obejmują płatności aukcyjnych, przetargowych lub innych niedyskryminacyjnych sposobów przyznawania koncesji ani obowiązkowych składek za świadczenie usługi powszechnej.

32 Zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej.

33 Morskie usługi pomocnicze obejmują usługi w zakresie obsługi ładunku morskiego, usługi w zakresie przechowywania i składowania, usługi w zakresie odprawy celnej, usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania, usługi agencji morskich, usługi w zakresie spedycji frachtu (morskiego), usługi wynajmu statków z załogą, konserwacji i napraw statków, pchania i holowania oraz usługi wspierające w transporcie morskim.

34 Środki mające na celu zapewnienie sprawiedliwego lub skutecznego nakładania lub poboru podatków bezpośrednich obejmują środki podjęte przez Stronę w ramach jej systemu podatkowego, które: (i) mają zastosowanie do inwestorów i podmiotów świadczących usługi, niebędących rezydentami, z uwzględnieniem faktu, że obowiązek podatkowy nierezydentów określony jest na podstawie pozycji podlegających opodatkowaniu pochodzących z terytorium Strony lub tam się znajdujących; lub (ii) mają zastosowanie do nierezydentów w celu zapewnienia nakładania lub poboru podatków na terytorium Strony; lub (iii) mają zastosowanie do nierezydentów lub rezydentów w celu zapobiegania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od nich, łącznie ze środkami zgodności; lub (iv) mają zastosowanie do konsumentów usług dostarczonych na terytorium lub z terytorium drugiej Strony w celu zapewnienia nakładania na takich konsumentów lub poboru od nich podatków pochodzących ze źródeł znajdujących się na terytorium Strony; lub (v) dokonują rozróżnienia między inwestorami i podmiotami świadczącymi usługi podlegającymi zobowiązaniom podatkowym od pozycji opodatkowanych na poziomie światowym a innymi inwestorami i podmiotami świadczącymi usługi ze względu na różnice w podstawie ich opodatkowania; lub (vi) określają i przydzielają dochody, zyski, korzyści, straty, odliczenia lub ulgi osobom i oddziałom będącym rezydentami bądź powiązanym osobom lub oddziałom należącym do tej samej osoby w celu zagwarantowania podstawy opodatkowania obowiązującej na terytorium Strony. Terminologia podatkowa lub założenia systemu opisane w lit. f) niniejszego postanowienia i w niniejszym przypisie są określane zgodnie z definicjami podatkowymi i założeniami systemowymi albo definicjami i założeniami systemowymi równorzędnymi, czy też podobnymi przyjętymi zgodnie z przepisami Strony podejmującej dany środek.

35 Dotyczy to także nabywania nieruchomości związanego z bezpośrednimi inwestycjami.

36 W tym poważne trudności w zakresie bilansu płatniczego.

37 Zastosowania małoobszarowe: stosowanie środka ochrony roślin na terytorium danej Strony w odniesieniu do roślin lub produktów roślinnych, które nie są uprawiane powszechnie na terytorium danej Strony lub są uprawiane powszechnie, aby sprostać wyjątkowym potrzebom związanym z ochroną roślin.

38 Do celów niniejszej sekcji pojęcie "praw własności intelektualnej" obejmuje przynajmniej następujące prawa: prawo autorskie, prawa pokrewne prawu autorskiemu, prawo sui generis autora bazy danych, prawa autora topografii układu scalonego, prawa ze znaku towarowego, prawa ze wzoru, prawa z patentu łącznie z prawami wynikającymi z dodatkowych świadectw ochronnych, oznaczenia geograficzne, prawa ze wzoru użytkowego, prawa wynikające z systemu ochrony odmian roślin oraz nazwy handlowe w zakresie, w jakim są one chronione jako wyłączne prawa w danym prawie krajowym.

39 Wyłączenia odpowiedzialności ustanowione w niniejszym artykule obejmują jedynie przypadki, w których działalność podmiotu świadczącego usługi społeczeństwa informacyjnego jest ograniczona do technicznego procesu obsługi i udostępniania sieci telekomunikacyjnej, w której informacje udostępniane przez osoby trzecie są przekazywane lub przechowywane czasowo, jedynie w celu poprawienia skuteczności przekazu; działanie takie ma charakter czysto techniczny, automatyczny i bierny, który zakłada, że podmiot świadczący usługi społeczeństwa informacyjnego nie posiada wiedzy o informacjach przekazywanych lub przechowywanych ani kontroli nad nimi.

40 Oczywistym jest, że nie ma obowiązku stosowania takich procedur do przywozu towarów wprowadzonych na rynek innego państwa przez lub za zgodą posiadacza prawa.

41 Do celów niniejszego postanowienia przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania obejmuje przedmiot wspólnego zainteresowania Stron.

42 Ogólny interes gospodarczy jest rozumiany tak samo, jak w art. 106 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności jak w orzecznictwie Strony UE.

43 Do celów niniejszego artykułu artykule "Strona" oznacza państwo członkowskie w odniesieniu do jego terytorium lub Ukrainę w odniesieniu do jej terytorium.

44 Dla uniknięcia wątpliwości wyjaśnia się, że niniejszego tytułu nie można interpretować jako przyznającego prawa lub nakładającego obowiązki, na które można bezpośrednio powoływać się w sądach krajowych Stron.

45 Dla uniknięcia wątpliwości decyzje organów ustanowionych na mocy niniejszego Układu oraz wszelkie zarzucane im zaniechania nie podlegają postanowieniom niniejszego rozdziału.

46 Załącznik I-A zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.32)zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

47 W przypadku niezgodności postanowień niniejszego dodatku z postanowieniami załącznika I-A, nadrzędne w zakresie dotyczącym niezgodności są postanowienia załącznika I-A.

48 Załącznik I-C:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2/2018 (2018/1045) z dnia 14 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.188.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 maja 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 z dnia 2 lipca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2019.192.36) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 2 lipca 2018 r.

49 Zob. załącznik 2 do załącznika I i do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

50 Załącznik I-D zmieniony przez art. 2 decyzji nr 2/2018 (2018/1045) z dnia 14 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.188.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 maja 2018 r.

51 Przesyłki masowe, przesyłki, pojemniki, gleba i podłoża uprawowe oraz wszelkie inne organizmy, przedmioty lub materiały, które mogą gromadzić lub rozprzestrzeniać szkodniki.

52 Tylko produkty uboczne pochodzące od zwierząt lub części zwierząt, zgłoszone jako nadające się do spożycia przez ludzi mogą dostać się do łańcucha paszowego zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych.

53 Rozporządzenie (WE) nr 641/2004 z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącego się do wniosków o zatwierdzenie nowego typu żywności i paszy genetycznie zmodyfikowanej, powiadamiania o istniejących produktach oraz przypadkowym lub technicznie nieuniknionym występowaniu materiału genetycznie zmodyfikowanego, który pomyślnie przeszedł ocenę ryzyka.

Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy. Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniające dyrektywę 2001/18/WE.

54 Załącznik Vzmieniony przez art. 1decyzji nr 1/2019 z dnia 18 listopada 2019 r. (Dz.U.UE.L.2020.59.31) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 18 listopada 2019 r.

55 Załącznik XVzmieniony przez art. 1decyzji nr 1/2022 (2022/2286) z dnia 25 października 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.301.214) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 25 października 2022 r.

56 Załącznik XVI-A zmieniony przez pkt 2 i 4 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.32)zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

57 W celu zapewnienia jasności, rejestracja jest rozumiana jako ustanowienie osoby prawnej.

58 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do powoływania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

59 Na podstawie danych liczbowych opublikowanych przez Dyrekcję Generalną ds. Energii w ostatnim roczniku statystycznym UE dotyczącym energii: przywóz ropy naftowej wyrażony w wadze, przywóz gazu wyrażony w wartości opałowej.

60 Sektor ten ogranicza się do działalności wytwórczej. Nie obejmuje on działalności związanej z kwestiami audiowizualnymi lub treściami kulturowymi.

61 Stosuje się horyzontalne ograniczenie w zakresie usług użyteczności publicznej.

62 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę prawną, jeżeli ta ostatnia ma prawo do powoływania większości członków jej zarządu lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

63 Na podstawie danych liczbowych opublikowanych przez Dyrekcję Generalną ds. Energii w ostatnim roczniku statystycznym UE dotyczącym energii: przywóz ropy naftowej wyrażony w wadze, przywóz gazu wyrażony w wartości opałowej.

64 Stosuje się horyzontalne ograniczenie w zakresie usług użyteczności publicznej.

65 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę prawną, jeżeli ta ostatnia ma prawo do powoływania większości członków jej zarządu lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

66 Świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego, prawa UE i prawa obowiązującego na obszarze każdej jurysdykcji, gdzie inwestor lub jego pracownicy mają kwalifikacje do wykonywania zawodu prawnika oraz, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogom oraz procedurom licencyjnym stosowanym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego wspomniane wymogi i procedury mogą między innymi przyjmować formę: zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacjach zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i zarejestrowania działalności w państwie przyjmującym. Usługi prawne w odniesieniu do prawa UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w UE występujących osobiście, natomiast usługi prawne dotyczące prawa danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w tym państwie członkowskim, występujących osobiście. Pełne przyjęcie do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej może być więc konieczne do występowania w roli pełnomocnika przed sądami i innymi właściwymi organami w UE, ponieważ wiąże się to z praktykowaniem prawa proceduralnego UE i krajowego. Jednakże w niektórych państwach członkowskich prawnicy zagraniczni nie w pełni przyjęci do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne mają prawo reprezentować w postępowaniach cywilnych stronę będącą obywatelem lub pochodzącą z państwa, w którym prawnik jest uprawniony do wykonywania zawodu.

_____

Odnośnik zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.32) zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

67 Ograniczenie horyzontalne w zakresie różnic w traktowaniu oddziałów i jednostek zależnych ma zastosowanie. Zagraniczne oddziały mogą uzyskać zezwolenie na prowadzanie działalności na terytorium państwa członkowskiego jedynie pod spełnieniu warunków przewidzianych w odpowiednim krajowym prawodawstwie danego państwa członkowskiego oraz mogą zostać zobowiązane do spełnienia pewnych konkretnych wymogów ostrożnościowych.

68 Włącznie z usługami pomocniczymi w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi.

69 Równe traktowanie oznacza traktowanie niedyskryminacyjne unijnych przewoźników lotniczych oraz unijnych dostawców usług CRS.

70 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do mianowania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

71 Na podstawie danych liczbowych opublikowanych przez Dyrekcję Generalną ds. Energii w ostatnim roczniku statystycznym UE dotyczącym energii: przywóz ropy naftowej wyrażony w wadze, przywóz gazu wyrażony w wartości opałowej.

72 Załącznik XVI-B zmieniony przez pkt 5 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.32)zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

73 Załącznik XVI_C zmieniony przez pkt 6 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.32)zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

74 Zobowiązanie dotyczące usług pocztowych i kurierskich oraz usług ekspresowego doręczania przesyłek ma zastosowanie do wszystkich form własności podmiotów handlowych, prywatnych oraz państwowych.

75 Zwykła przesyłka wysłana za pomocą skrzynki pocztowej lub urzędu pocztowego i dostarczona do skrzynki pocztowej na wskazany adres bez potwierdzenia odbioru.

76 Na przykład listy, karty pocztowe.

77 Książki i katalogi są objęte zakresem tego podsektora.

78 Dzienniki, gazety, czasopisma.

79 Włącznie z usługami pomocniczymi w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi.

80 Acquis stosuje się w całości, w tym z wyjątkami przyznanymi państwom członkowskim UE w ich procesie akcesyjnym.

81 Sam fakt wymagania wizy od osób fizycznych pochodzących z niektórych państw, a od innych nie, nie jest uznawany za niweczący lub naruszający korzyści wynikające z niniejszego Układu.

82 Załącznik XVII dodatek XVII-3:

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 decyzji nr 1/2021 (2021/2219) z dnia 22 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.447.23) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 22 listopada 2021 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2023 z dnia 24 kwietnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.123.38) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 24 kwietnia 2023 r.

83 Załącznik XVII dodatek XVII-4 zmieniony przez art. 1 ust. 2 decyzji nr 1/2021 (2021/2219) z dnia 22 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.447.23) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 22 listopada 2021 r.

84 Załącznik XVII dodatek XVII-5 zmieniony przez art. 1 ust. 3 decyzji nr 1/2021 (2021/2219) z dnia 22 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.447.23) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 22 listopada 2021 r.

85 Załącznik XXI zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 (2018/972) z dnia 14 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.175.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 maja 2018 r.

86 Zgodnie z rozdziałem Układu o zamówieniach publicznych podstawą niniejszego załącznika są przepisy dyrektyw 2004/17/WE, 2004/18/WE, 89/665/EWG, 92/13/EWG oraz 2007/66/WE, które obejmują udzielanie zamówień i procedury przeglądu w Unii Europejskiej. Możliwe jest, że pojawią się praktyczne kwestie związane z interpretacją niektórych przepisów wspomnianych dyrektyw podczas zbliżenia prawodawstwa. W takich przypadkach zbliżenie prawodawstwa zostanie przeprowadzone odpowiednio z uwzględnieniem stosunków UE-Ukraina, jak określono w niniejszym Układzie. Ukraina wybiera odpowiednie instrumenty prawne w celu transpozycji zobowiązań wynikających z niniejszego rozdziału zgodnie ze swoim porządkiem konstytucyjnym.

87 Załącznik XXVII zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2019 (2019/1599) z dnia 8 lipca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.248.88) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 8 lipca 2019 r.

88 Załącznik XLIVzmieniony przez art. 1decyzji nr 1/2023 (2024/233) z dnia 10 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.233) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 10 listopada 2023 r.

89 Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29.

90 Protokół I:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 (2019/10) z dnia 21 listopada 2018 r. (Dz.U.UE.L.2019.20.40) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2023 (2024/401) z dnia 16 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.401) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 grudnia 2023 r.

91 Dz.U. UE L 54 z 26.2.2013, s. 4.

92 Strony zgadzają się odstąpić od obowiązku umieszczenia w dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w art. 8 ust. 3.

93 Dz.U. WE L 302 z 15.11.1985, s. 23.

94 Na przykład: dokumenty przywozowe, świadectwa przewozowe, faktury, oświadczenia producenta itp., dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów ponownie wywożonych w tym samym stanie.

95 Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić. Przykład: Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.

96 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

97 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

98 Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

99 Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.

100 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.

101 Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić. Przykład: Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.

102 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

103 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

104 Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

105 Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.

106 Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne stosującej Umawiającej się Strony, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy."

107 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2014.161.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Ukraina-Unia Europejska. Układ o stowarzyszeniu. Bruksela.2014.03.21.
• Data aktu: 21/03/2014
• Data ogłoszenia: 29/05/2014
• Data wejścia w życie: 01/09/2017, 01/01/2016, 01/11/2014