(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 7388)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2009/727/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 1 października 2009 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności(1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 ustanowiono ogólne zasady dotyczące żywności i pasz, a w szczególności bezpieczeństwa żywności i pasz, na poziomie wspólnotowym i krajowym. W rozporządzeniu tym przewidziano podjęcie środków stosowanych w stanach zagrożenia (środków nadzwyczajnych), gdy nie ma wątpliwości, że żywność lub pasze przywożone z kraju trzeciego mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub dla środowiska, i gdy zagrożenia tego nie można w zadowalającym stopniu ograniczyć środkami wprowadzanymi przez państwo(-a) członkowskie, którego(-ych) sprawa dotyczy.
(2) Zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych(2) proces produkcji zwierząt i podstawowych produktów pochodzenia zwierzęcego powinien być monitorowany w celu wykrywania obecności niektórych pozostałości i substancji u zwierząt żywych, w ich odchodach, płynach ustrojowych i tkankach, a także w produktach pochodzenia zwierzęcego, paszach dla zwierząt i w wodzie pitnej. W art. 29 dyrektywy 96/23/WE zawarty jest wymóg, zgodnie z którym gwarancje udzielane przez kraje trzecie muszą mieć skutki co najmniej równoważne do tych przewidzianych w wymienionej dyrektywie.
(3) Wyniki ostatniej wspólnotowej wizyty kontrolnej w Indiach ujawniły niedociągnięcia w zakresie systemu kontroli poziomu pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych.
(4) Pomimo gwarancji udzielonych przez Indie państwa członkowskie zgłaszają Komisji coraz większą liczbę przypadków wykrycia nitrofuranów i ich metabolitów w skorupiakach przywożonych z Indii i przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt. Obecność tych produktów i substancji w żywności jest sprzeczna z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2377/90(3) oraz może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi.
(5) Owe produkty pochodzenia zwierzęcego wykorzystywane są również do wytwarzania pasz dla zwierząt hodowanych w ramach akwakultury. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady(4) nitrofurany oraz ich metabolity nie są dozwolonym dodatkiem do pasz. Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady(5) stosowanie w paszach dla zwierząt gospodarskich tego rodzaju produktów pochodzenia zwierzęcego, które zawierają nitrofurany wykorzystywane jako substancje przeciwbakteryjne, jest zabronione, ponieważ są to produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego kategorii 2.
(6) W odniesieniu do przywozu skorupiaków z akwakultury pochodzących z Indii, aby zagwarantować skuteczną i jednolitą ochronę zdrowia ludzkiego we wszystkich państwach członkowskich, należy przyjąć na poziomie Wspólnoty określone środki stosowane w stanach zagrożenia.
(7) W związku z tym państwa członkowskie powinny zezwalać na przywóz skorupiaków z akwakultury pochodzących z Indii tylko wtedy, gdy istnieją dowody na to, że zostały one poddane badaniom analitycznym w miejscu pochodzenia w celu zweryfikowania, czy stężenie nitrofuranów lub ich metabolitów nie przekracza decyzyjnej wartości granicznej zastosowanej metody potwierdzającej, zgodnie z decyzją Komisji 2002/657/WE(6).
(8) Można jednak zezwolić na przywóz przesyłek, którym nie towarzyszą wyniki badań analitycznych wykonanych w miejscu pochodzenia, pod warunkiem że państwo członkowskie dokonujące przywozu zapewni poddanie tych przesyłek odpowiednim badaniom w momencie ich przywiezienia na granicę Wspólnoty i zagwarantuje przechowywanie przesyłek pod urzędową kontrolą do momentu uzyskania wyników tych badań.
(9) Niniejsza decyzja powinna zostać poddana przeglądowi w świetle gwarancji udzielonych przez Indie i na podstawie wyników badań analitycznych przeprowadzonych przez państwa członkowskie.
(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 30 września 2009 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Androulla VASSILIOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(2) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.
(3) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 1.
(4) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(5) Dz.U. L 273 z 10.10.2002, s. 1.
(6) Dz.U. L 221 z 17.8.2002, s. 8.