Rozporządzenie 2261/84 ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 2261/84

z dnia 17 lipca 1984 r.

ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów

.................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów⁽¹⁾, ostatnio zmienione w rozporządzeniem (EWG) nr 2260/84⁽²⁾, w szczególności jego art. 5 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 5 rozporządzenia nr 136/66/EWG ustanowił system pomocy na produkcję oliwy z oliwek; pomoc ta, dla obszarów istniejących w określonym czasie, udzielana jest producentom oliwek, którzy są członkami organizacji producentów, określonych w art. 20c ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG i produkujących średnio co najmniej 100 kilogramów oliwy czasie roku gospodarczego, podczas gdy pozostałym producentom oliwek udziela się jej w zależności od określonych ryczałtowo wartości i potencjału produkcyjnego drzew oliwkowych oraz wydajności tych drzew i pod warunkiem dokonania zbioru wytworzonych oliwek;

w oczekiwaniu na stworzenie rejestru dotyczącego uprawy oliwek pomoc dla hodowców oliwek obliczana będzie z uwzględnieniem średniej wydajności drzew oliwkowych;

w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu pomocy konieczne jest określenie rodzajów oleju z oliwek, na którego produkcję będzie przyznawana pomoc;

w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu pomocy należy określić prawa i obowiązki osób zaangażowanych w system pomocy, a więc producentów oliwek, organizacji producentów i związków tych organizacji oraz zainteresowanych Państw Członkowskich;

pomoc przyznawana będzie w oparciu o system deklaracji upraw przedstawianych przez producentów oliwek;

organizacje producentów oliwy z oliwek, określonych w art. 20c ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG, powinny zrzeszać minimalną liczbę członków lub reprezentować minimalny odsetek producentów oliwy lub produkcji oliwy; minimalną liczbę lub odsetek członków należy ustalić na poziomie, który z jednej strony, uwzględnia potrzebę skutecznego działania organizacji i, z drugiej strony, ułatwia weryfikację w Państw Członkowskich będących producentami; w celu zapewnienia organizacjom skutecznego zarządzania określa się pewne dodatkowe warunki, które powinni spełniać producenci oliwek zrzeszeni w organizacjach;

związki organizacji producentów oliwy z oliwek, określonych w art. 20c ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, powinny być tworzone przez minimalną liczbę organizacji lub reprezentować minimalny odsetek produkcji krajowej; te minimalne liczby powinny być wyznaczone na poziomie umożliwiającym skuteczne przeprowadzanie spoczywających na takich organizacjach szczególnych zadań koordynacyjnych oraz działań kontrolnych;

artykuł 20c wspomnianego rozporządzenia określa, że organizacje producentów i ich związki powinny wykonywać pewne zadania weryfikacyjne i koordynacyjne; należy więc dokładnie zdefiniować rodzaj zadań, które mają być przeprowadzone;

w trosce o sprawne zarządzanie organizacji producentów oraz ich związków powinny one zwrócić się do właściwych organów krajowych o ich uznanie we właściwym czasie, przed rozpoczęciem roku gospodarczego; Państwo Członkowskie rozpatruje wniosek o uznanie w rozsądnym terminie;

zgodnie z art. 20d ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG odsetek pomocy może zostać przeznaczony na kontrole przeprowadzane przez organizacje producentów i ich związków; należy zagwarantować, aby stosowne sumy przeznaczone zostały tylko na finansowanie zadań określonych w art. 20c ust. 1 i 2 wspomnianego rozporządzenia;

art. 20d ust. 2 wspomnianego rozporządzenia wprowadził możliwość wypłacenia zaliczki kwoty pomocy wyłącznie związkom producentów; w trosce o rzetelne zarządzanie zaliczka ta nie powinna przekraczać określonej części kwoty przeznaczonej na pomoc;

w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu pomocy na produkcję, udzielanej producentom oliwy z oliwek należącym do organizacji producentów, należy ustanowić przepisy, zgodnie z którymi pomoc wypłacana będzie tylko w odniesieniu do ilości oliwy wyprodukowanej w zatwierdzonych młynach; aby uzyskać zatwierdzenie, zainteresowane młyny powinny spełniać określone warunki;

omawiana pomoc ma duże znaczenie dla producentów oliwy oraz stanowi obciążenie dla Wspólnoty; w celu zagwarantowania udzielania pomocy wyłącznie w odniesieniu do oliwy kwalifikującej się do jej otrzymania, należy ustanowić przepisy dotyczące systemu odpowiednich kontroli administracyjnych;

w trosce o prawidłowe administrowanie systemem pomocy należy ustanowić przepisy dla Państw Członkowskich, które pozwolą określić, w przypadku wątpliwości dotyczących rzeczywistej produkcji oliwy, ilość oliwy, która może skorzystać z pomocy;

doświadczenie wykazało, że pomimo dużej liczby przeprowadzonych szczególnych kontroli, dokonanie szczegółowych i skutecznych kontroli oraz weryfikacji w odniesieniu do wielu producentów oliwy nie będzie łatwe; dla rozwiązania tych problemów istnieje potrzeba stworzenia we wszystkich produkujących oliwę z oliwek Państwach Członkowskich, komputerowego rejestru zawierającego wszystkie wymagane informacje, które ułatwią prowadzenie działań kontrolnych i szybkie wykrywanie nieprawidłowości,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  1

Przepisy ogólne

Artykuł  1 ¹

Od roku gospodarczego 1984/1985 ogólne zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu stosuje się do przyznawania pomocy produkcyjnej do oliwy z oliwek, określonej w art. 5 rozporządzenia nr 136/66/EWG. Jednakże nie mają one zastosowania do Hiszpanii i Portugalii do początku roku gospodarczego 1986/1987.

Artykuł  2

1. 2 Przyznaje się pomoc na produkcję w odniesieniu do oliwy z oliwek, określoną w Załączniku do rozporządzenia nr 136/66/EWG pkt 1 i 4.

2. Pomoc udzielana jest producentom oliwek prowadzącym działalność gospodarczą w Państwach Członkowskich. Do celów niniejszego rozporządzenia za producenta oliwy z oliwek uważa się gospodarza plantacji oliwek, który uprawia oliwki wykorzystywane do produkcji oliwy.

3. Pomoc udzielana jest na wniosek zainteresowanych stron składany w Państwie Członkowskim, w którym oliwa została wyprodukowana.

4.  ³ Przyznaje się pomoc, zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 136/66, w odniesieniu do ilości oliwy rzeczywiście produkowanej w uznanej olejarni.

ROZDZIAŁ  2

Obowiązki producentów oliwek

Artykuł  3

1. 4 Na początku roku gospodarczego i przed upływem terminu, który należy ustalić, każdy producent oliwek przedstawia właściwym władzom zainteresowanego Państwa Członkowskiego deklarację upraw, zawierającą, w przypadku gdy jest ona składana po raz pierwszy:

– informacje dotyczące uprawianych drzew oliwkowych i ich lokalizacji,

– kopię deklaracji przedstawionej do celów założenia rejestru upraw oliwek.

2. Dla następujących po sobie lat gospodarczych przed wyznaczoną datą każdy producent oliwek przedstawia uzupełniającą deklarację wskazując na ewentualne zmiany lub potwierdzając, że nie ma żadnych zmian w stosunku od poprzedniej deklaracji upraw.

3. 5 Plantatorzy oliwek zrzeszeni w organizacji producentów składają, w określonym terminie, do niej, indywidualny wniosek o przyznanie pomocy, zawierający dowód, że oliwki były tłoczone w zatwierdzonej olejarni.

4. Producenci oliwek, określonych w ust. 3, składają deklarację upraw i wniosek o udzielenie pomocy za pośrednictwem swoich organizacji.

5. Producent oliwek nie może być zrzeszony w więcej niż jednej organizacji producentów dla terenów uprawnych położonych w obrębie jednej jednostki administracyjnej i może przedstawić tylko jedną deklarację upraw i jeden wniosek o udzielenie pomocy dla tych terenów.

W przypadku gdy producent oliwek występuje z organizacji przed upływem terminu, określonego art. 20c ust. 1 w tiret pierwsze rozporządzenia nr 136/66/EWG, nie może on przystąpić do innej organizacji przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu do końca trwania tego okresu.

Organizacje producentów podają do wiadomości zainteresowanego Państwa Członkowskiego nazwiska producentów oliwek, określonych w akapicie drugim.

6. 6 Plantatorzy oliwek niezrzeszeni w organizacji producentów składają w określonym terminie do właściwych organów zainteresowanych Państw Członkowskich wniosek o przyznanie pomocy, zawierający dowód, że oliwki były tłoczone w zatwierdzonej olejarni.

7. Konsekwencją nieprzestrzegania przez producentów oliwek obowiązków określonych w niniejszym artykule jest odmowa udzielenia pomocy.

ROZDZIAŁ  3

Organizacje producentów

Artykuł  4

1. Nie naruszając innych warunków określonych w art. 20c ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG, organizacja producentów może zostać uznana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem tylko w przypadku gdy:

a) należy do niej, w odniesieniu do organizacji produkujących i zwiększających wartość rynkową oliwek i oliwy z oliwek, co najmniej 700 producentów oliwek; lub gdy

b) w pozostałych przypadkach - należy do niej co najmniej 1.200 producentów oliwek; w przypadku gdy jedna lub więcej organizacji produkujących i zwiększających wartość rynkową oliwek i oliwy z oliwek należy do tej organizacji, producenci ci traktowani są pojedynczo przy określaniu minimalnej wymaganej liczby członków; lub gdy

c) reprezentuje ona co najmniej 25 % producentów oliwek lub produkcji oliwy w danym regionie gospodarczym, w którym została utworzona.

2. Członkami organizacji producentów mogą być tylko producenci oliwek będący właścicielami plantacji oliwek, którzy je uprawiają, lub producenci oliwek, którzy uprawiali plantację oliwek przez okres co najmniej trzech lat.

W tym celu producenci oliwek przedstawiają organizacji producentów, do której należą, informacje niezbędne do określenia, że są oni gospodarzami uprawiającymi plantację oliwek oraz informacje na temat każdej zmiany, która nastąpiła od czasu przystąpienia do organizacji producentów.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia za "region gospodarczy" uważa się region, który według określonych przez dane Państwo Członkowskie kryteriów charakteryzuje się podobnymi warunkami produkcyjnym dotyczącymi uprawy oliwek.

4. Państwo Członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne działania zachęcające do tworzenia ugrupowań producentów w rozumieniu rozporządzenia (EWG) nr 1360/7⁽³⁾ lub innych organizacji produkujących zwiększających wartość rynkową oliwek i oliwy z oliwek, które mogą zostać uznane za organizacje producentów do celów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  5

1. Organizacja producentów ubiegająca się o jej uznanie od początku roku gospodarczego, powinna złożyć wniosek do właściwych organów zainteresowanego Państwa Członkowskiego do dnia 30 lipca poprzedniego roku.

2. Najpóźniej do dnia 15 października następującego po przyjęciu wniosku właściwy organ, po sprawdzeniu, czy spełnione są warunki określone w art. 20c ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz art. 4, wydaje decyzję w sprawie wniosku i bezzwłocznie informuje o tym zainteresowaną organizację oraz Komisję.

Uznanie staje się skuteczne z pierwszym dniem roku gospodarczego następującego po roku, w którym złożono wniosek.

3. Do dnia 30 czerwca każdego roku każda uznana organizacja producentów zgłasza właściwemu organowi ewentualne zmiany, które nastąpiły w jej strukturze od chwili uznania lub od złożenia ostatniej rocznej deklaracji oraz raport o każdym odstąpieniu lub złożonych wnioskach o przyjęcie.

Na podstawie tej deklaracji i wyników ewentualnie przeprowadzonych kontroli właściwy organ upewnia się, czy przestrzegane są warunki wymagane dla uznania organizacji.

W przypadku gdy warunki te nie są dalej przestrzegane lub gdy struktura organizacji nie pozwala na przeprowadzenie kontroli produkcji jej członków, właściwy organ powinien bezzwłocznie i najpóźniej przed rozpoczęciem kolejnego roku gospodarczego cofnąć uznanie organizacji i poinformować o tym Komisję.

Artykuł  6 ⁷

1. Uznane organizacje producentów nienależące do związku określonego w art. 20c ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 136/66:

– składają, w zgodzie z art. 3 ust. 1, deklaracje upraw wszystkich swoich członków,

– raz w miesiącu przedstawiają wnioski swoich członków o udzielenie pomocy w formie ujednoliconej i odpowiedniej dla komputerowego przetwarzania danych określonych w art. 16. O udzielenie pomocy występuje się dla ilości wyprodukowanej przez tych członków, którzy zakończyli produkcję oliwy, jeżeli przeprowadzone zostały kontrole, określone w art. 8 ust. 1 oraz wypełnione obowiązki wynikającego z tych kontroli.

Wszystkie wnioski dotyczące produkcji w danym roku gospodarczym należy złożyć, pod rygorem wykluczenia, w wyznaczonym terminie,

– otrzymują od zainteresowanych Państw Członkowskich zaliczki na pomoc produkcyjną określoną w art. 12 oraz bilans pomocy i niezwłocznie dzielą je między członków-plantatorów oliwek.

2. W przypadku gdy organizacja producentów należy do związku takich organizacji, deklaracje upraw i wnioski producentów oliwek zrzeszonych w organizacji o udzielenie pomocy należy składać za pośrednictwem związku.

Artykuł  7 ⁸

(uchylony)

Artykuł  8 ⁹

1. 10 Przed złożeniem wniosku o pomoc każda organizacja producentów sprawdza:

– zgodność dokumentów złożonych przez wszystkich członków z wymaganiami określonymi w art. 3, w szczególności z dołączonym dowodem potwierdzającym tłoczenie oliwek w zatwierdzonej olejarni,

– czy dane przedstawione przez każdego plantatora określające ilości tłoczonych oliwek oraz ilości uzyskanej oliwy odpowiadają ilościom oliwek i oliwy wykazanym w dowodzie tłoczenia.

2. Jeżeli zgodność określona w ust. 1 tiret drugie nie zostanie stwierdzona, organizacja producentów przekazuje dokumenty dotyczące jej członków właściwym organom zainteresowanych Państw Członkowskich.

ROZDZIAŁ  4

Związki organizacji producentów

Artykuł  9

1. Nie naruszając warunków określonych w art. 20c ust. 2 rozporządzenia nr 136/66/EWG, związek może zostać uznany tylko jeżeli należy do niego co najmniej dziesięć organizacji producentów uznanych zgodnie z art. 5 lub taka liczba organizacji, która reprezentuje co najmniej 5 % produkcji oliwy w danym Państwie Członkowskim.

Jednakże organizacje producentów tworzące związek powinny pochodzić z kilku regionów gospodarczych.

2. Przepisy dotyczące uznawania i cofania uznania ustanowione w art. 5 stosuje się również do związków organizacji.

Artykuł  10 ¹¹

Związki, określone w art. 20c ust. 2 rozporządzenia nr 136/66/EWG:

– koordynują działalność należących do nich organizacji oraz zapewniają, że działalność ta jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności bezpośrednio i zgodnie z określoną normą procentową weryfikują sposób przeprowadzania kontroli określonej w art. 8,

– składają właściwym organom deklaracje upraw i wnioski o udzielenie pomocy, które są im przekazywane przez należące do ich organizacje,

– otrzymują od zainteresowanego Państwa Członkowskiego zaliczki na pomoc na produkcję, określoną w art. 12, a saldo przyznanej pomocy dzielą bezzwłocznie między producentów zrzeszonych w organizacjach należących do tych związków.

ROZDZIAŁ  5

Wspólne zasady organizacji producentów oliwy z oliwek oraz ich związków

Artykuł  11

1. Wstrzymaną kwotę, określoną w art. 20d ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG, wykorzystuje się w następujący sposób:

a) określona suma przekazywana jest każdemu ze związków w wysokości zależnej od liczby członków należących do organizacji producentów, które należą do związku;

b) ¹² saldo przekazywane jest wszystkim organizacjom producentów na podstawie:

– liczby indywidualnych wniosków o udzielenie pomocy złożonych w każdej organizacji przez jej członków,

– ilości oliwy z oliwek, na którą przyznana została pomoc za pośrednictwem poszczególnych organizacji.

2. Państwa Członkowskie będące producentami oliwy z oliwek zapewniają, że kwoty przekazane związkom i organizacjom producentów z zastosowaniem ust. 1 będą wykorzystywane przez nie jedynie na finansowanie działalności, za prowadzenie której są odpowiedzialne na mocy niniejszego rozporządzenia.

3. Jeżeli wspomniane kwoty nie zostaną wykorzystane w całości lub w części zgodnie z przepisami ust. 2, należy je zwrócić zainteresowanemu Państwu Członkowskiemu oraz odliczyć od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej.

4. W celu ułatwienia funkcjonowania związków i organizacji producentów Państwa Członkowskie mogą im przekazać, na początku każdego roku gospodarczego, ryczałtową zaliczkę, której wysokość określa się biorąc pod uwagę liczbę członków tych organizacji.

5. Państwa Członkowskie będące producentami określają zasady przyznawania pomocy i terminy wypłat kwot przeznaczonych dla producentów oliwek.

Artykuł  12 ¹³

1. 14 Każdy producent oliwy z oliwek może otrzymać zaliczkę w kwocie odnoszącej się do pomocy, o którą występował.

2. 15 Zaliczka:

a) ¹⁶ jest równa kwocie otrzymanej przez pomnożenie jednostkowej kwoty pomocy ustalonej zgodnie z art. 17a ust. 1 przez ilość oliwy określoną we wniosku o pomoc;

b) nie może zostać udzielona, jeśli:

– plony oliwek i uzysk oliwy nie zostały ustalone na bieżący rok gospodarczy zgodnie z art. 18,

– nie przeprowadzono kontroli, określonej w art. 8 ust. 1, oraz kontroli na miejscu, określonej w art. 14 ust. 3a

3.  ¹⁷ (skreślony).

Artykuł  13

1. Państwa Członkowskie zatwierdzają wyłącznie młyny, których właściciele:

a) przekazali Państwu Członkowskiemu, zgodnie z określonymi zasadami, wszystkie informacje dotyczące ich wyposażenia technicznego i rzeczywistej zdolności produkcyjnej oraz wszelkie zmiany tych informacji;

b) zgodzili się poddać każdej kontroli przewidzianej w ramach procedury pomocy, zezwolić na zastosowanie w stosunku do swoich nieruchomości wszystkich uznanych za konieczne środków kontroli i umożliwić przeprowadzenie ewentualnej kontroli finansowej;

c) w trakcie poprzedniego roku gospodarczego nie zastosowano w stosunku do nich procedur mających zastosowanie w przypadku wykrycia podczas kontroli, przeprowadzanych z zastosowaniem przepisów art. 14 oraz niniejszego artykułu, nieprawidłowości w odniesieniu do zatwierdzenia lat gospodarczych 1984/85:

– nie zastosowano w stosunku do nich procedury mającej zastosowanie w przypadku nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli przeprowadzanych w latach gospodarczych 1983/84 z zastosowaniem przepisów art. 7 i 9 rozporządzenia (EWG) nr 2959/82⁽⁴⁾ i

– na podstawie tego samego rozporządzenia nie cofnięto zatwierdzenia na okres po dniu 31 października 1984 r.;

d) zgodzą się prowadzić jednolite rejestry stanu zapasów, spełniające określone kryteria.

e) ¹⁸ zobowiązali się, że przed upływem wyznaczonego terminu będą przedstawiali właściwej instytucji miesięczne zestawienia ewidencji towarowej.

2. Przed udzieleniem zatwierdzenia zainteresowane Państwo Członkowskie sprawdza, czy spełnione są warunki zatwierdzenia, w szczególności poprzez przeprowadzenie kontroli na miejscu sprawdza wyposażenie techniczne i rzeczywistą wydajność młynów.

3. 19 Tymczasowe zatwierdzenie może zostać przyznane każdej olejarni, który rozpoczyna działalność w ramach systemu pomocy produkcyjnej określonego w niniejszym rozporządzeniu. Zatwierdzenie przyznaje się natychmiast po przedłożeniu wniosku o zatwierdzenie, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 1. Okres ważności tymczasowego zatwierdzenia nie może przekroczyć końca roku gospodarczego, w trakcie którego został on przyznany. Jednakże okres ważności tymczasowego zatwierdzenia przyznanego w trakcie lat gospodarczych 1985/1986 i 1986/1987 upływa z końcem roku gospodarczego 1986/1987.

Takie tymczasowe zatwierdzenia staje się pełnoprawnym zatwierdzeniem z chwilą stwierdzenia przez zainteresowane Państwo Członkowskie, że spełnione są warunki wymagane dla udzielenia zatwierdzenia, określone w ust. 1.

W przypadku stwierdzenia, że jeden z warunków określonych w ust. 1 nie jest spełniony, tymczasowe zatwierdzenie zostaje cofnięte.

4. Jeżeli jeden z warunków zatwierdzenia określonych w ust. 1 nie jest już spełniany, zatwierdzenie zostaje cofnięte na okres, którego długość zależy od stopnia naruszenia.

5. W przypadku cofnięcia zatwierdzenia zgodnie z przepisami ust. 3 i 4, nowe zatwierdzenie nie może być udzielone w czasie trwania okresu, na który zatwierdzenie zostało cofnięte:

– tej samej osobie fizycznej lub prawnej produkującej w danym młynie, lub

– jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, która zamierza produkować w danym młynie, chyba że jest ona w stanie wykazać, w sposób satysfakcjonujący zainteresowane Państwo Członkowskie, że celem uzyskania nowego zatwierdzenia nie jest zamiar uniknięcia nałożonej kary.

6. W przypadku gdy cofnięcie zatwierdzenia danego młyna miałoby znaczny wpływ na zdolność produkcyjną młynów w określonej strefie produkcji, może zostać wydana decyzja zatwierdzająca ten młyn na mocy procedury szczególnej kontroli.

ROZDZIAŁ  6

System kontroli

Artykuł  14

1. Każde Państwo Członkowskie będące producentem stosuje system kontroli, aby zapewnić, że produkt, dla którego udzielana jest pomoc, kwalifikuje się do korzystania z niej.

2. 20 Producenckie Państwa Członkowskie weryfikują działania każdej organizacji producentów i związku producentów, w szczególności to, czy kontrole zostały przeprowadzone przez te organy w rozumieniu art. 8 ust. 1 i art. 10 tiret pierwsze.

3. W trakcie każdego roku gospodarczego i w szczególności podczas okresu produkcji oliwy w młynie Państwa Członkowskie będące producentami przeprowadzają na miejscu kontrole dotyczące działalności i rejestrów stanu zapasów w części zatwierdzonych młynów.

Wybrane młyny powinny posiadać wydajność, która jest reprezentatywna dla strefy produkcyjnej.

3a. 21 W celu wypłacenia pomocy plantatorom oliwek Państwa Członkowskie kontrolują:

– dokładność deklaracji upraw, na podstawie określonych kryteriów,

– zgodność ilości oliwy określonej we wniosku o pomoc z ilością podaną w ewidencji towarowej zatwierdzonych olejarni,

– zgodność produkcji oliwek zadeklarowanej przez każdego plantatora jako wykonaną w zatwierdzonej olejarni z informacjami podanymi przez tego plantatora w jego deklaracji upraw na podstawie ustalonych kryteriów.

4. 22 (skreślony).

5. 23 Do celów kontroli i weryfikacji, o których mowa powyżej, Państwo Członkowskie wykorzystuje między innymi komputerowe rejestry, określone w art. 16.

Tych rejestrów używa się do przeprowadzania kontroli wymaganych zgodnie z ust. 1, 2 i 3.

Artykuł  15

1. Państwa Członkowskie określają ilość oliwy, która może korzystać z pomocy na podstawie wniosków złożonych zgodnie z przepisami art. 3 i 6, biorąc pod uwagę wszystkie istotne fakty, w szczególności wszystkie kontrole i weryfikacje przewidziane niniejszym rozporządzeniem.

W odniesieniu do oliwy z oliwek, określonej w pkt 4 Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG, ilość oliwy, która może skorzystać z pomocy, określana jest na podstawie produkcji oliwy, określonej w pkt 1 niniejszego Załącznika.

2. Państwo Członkowskie określa ilość z oliwy z oliwek, która może skorzystać z pomocy dla zrzeszonych producentów, których akta zostały mu przekazane przez ich organizacje zgodnie z art. 8 ust. 2.

3. 24 Jeżeli kontrole określone w art. 13 i 14 nie potwierdzają danych zawartych w rejestrze stanu zapasów zatwierdzonej olejarni, zainteresowane Państwo Członkowskie, bez uszczerbku dla sankcji, które mogą być nałożone na olejarnię, dla każdego producenta, którego oliwki tłoczone są we wspomnianej olejarni, określa ilość oliwy, na którą udziela się pomoc.

4. W celu określenia ilości oliwy, która może korzystać z pomocy, w szczególności w przypadkach określonych w ust. 2 i 3, Państwo Członkowskie uwzględnia w szczególności współczynniki wydajności oliwek i oliwy wyznaczone ryczałtowo zgodnie z przepisami art. 18.

Artykuł  16

1. Każde Państwo Członkowskie będące producentem tworzy i na bieżąco prowadzi komputerowe rejestry dotyczące oliwy z oliwek.

2. W rejestrach tych powinny być zamieszczone co najmniej następujące informacje:

a) dla każdego producenta oliwek i każdego roku gospodarczego, w którym wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pomocy:

– informacje zawarte w deklaracji upraw, określonych w art. 3,

– ilość wyprodukowanej oliwy i ilość oliwy, w stosunku do której wystąpiono z wnioskiem o pomoc na produkcję oraz ilość, w stosunku do której pomoc została wypłacona,

– informacje wynikające z przeprowadzonej na miejscu kontroli producenta oliwek;

b) dla organizacji producentów i ich związków wszystkie informacje wymagane do kontroli ich działalności w ramach niniejszego systemu oraz wyniki kontroli przeprowadzonych przez Państwa Członkowskie;

c) dla młynów i dla każdego roku gospodarczego - dane znajdujące się w rejestrach stanu zapasów, informacje dotyczące wyposażenia technicznego i wydajności oraz wyniki kontroli przeprowadzonych na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) roczne wskaźniki produktywności każdego jednorodnego obszaru produkcji.

Artykuł  17

1. Rejestry określone w art. 16 są poufne.

Dostęp do nich mają:

– krajowe organy upoważnione przez Państwo Członkowskie,

– pracownicy Komisji, we współpracy z właściwymi urzędnikami Państw Członkowskich i zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 729/70⁽⁵⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 3509/80⁽⁶⁾, w szczególności w odniesieniu do przewidzianych procedur,

– organizacje producentów i ich związki, z uwzględnieniem aspektów, które Państwa Członkowskie uznają za niezbędne do przeprowadzenia skutecznej kontroli obecnych członków tych organizacji i związków.

2. Stworzone rejestry danych i systemy przetwarzania informacji wykorzystywane do ich kontroli powinny być zgodne z systemem komputerowym użytkowanym przez każde będące producentem Państwo Członkowskie do prowadzenia rejestru uprawy oliwek.

ROZDZIAŁ  7

Przepisy końcowe

Artykuł  17a ²⁵

1. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG Komisja, przed dniem 1 października, ustali w odniesieniu do każdego producenckiego Państwa Członkowskiego w danym roku gospodarczym:

– orientacyjną produkcję kwalifikującą się do pomocy,

– jednolitą stawkę zaliczek na poczet pomocy produkcyjnej; stawka ta musi być ustalona na podstawie prognozowanej wielkości produkcji dla danego roku gospodarczego, aby nie dopuścić do wypłacenia plantatorom nieprzysługujących im dopłat.

2. Nie później niż osiem miesięcy od zakończenia roku gospodarczego Komisja, zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 1, ustali w odniesieniu do każdego producenckiego Państwa Członkowskiego, w danym roku gospodarczym:

– rzeczywistą produkcję, w odniesieniu do której przysługuje pomoc,

– jednolitą stawkę pomocy produkcyjnej, obliczoną na podstawie współczynnika przewidzianego w art. 5 ust. 6 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, przed upływem dnia 5 września danego roku gospodarczego, o ich szacunkowych obliczeniach dotyczących produkcji oliwy z oliwek dla tego roku gospodarczego.

Komisja może skorzystać z innych źródeł informacji oraz, jeśli uzna to za właściwe, może zlecić wykonanie analiz i badań w zakresie produkcji oliwy z oliwek.

Artykuł  18 ²⁶

Współczynniki wydajności oliwek i oliwy, określony w art. 5 ust. 7 rozporządzenia nr 136/66/EWG wyznacza się do 30 czerwca każdego roku dla jednorodnych obszarów produkcji, na podstawie danych dostarczonych przez Państwa Członkowskie będące producentami do 31 maja każdego roku.

Artykuł  19 ²⁷

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

Z zastosowaniem tej samej procedury wyznaczane są:

– współczynniki wydajności, określone w art. 18,

– kwoty, określone w art. 11 ust. 1.

Artykuł  20

W celu zapewnienia harmonijnego przejścia od obecnie obowiązujących procedur do procedur ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia dla lat gospodarczych 1984/85 Komisja może podjąć wszelkie niezbędne środki, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

W celu zagwarantowania osiągnięcia celów określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz uwzględniając szczególne problemy, jakie mogą pojawić się w niektórych Państwach Członkowskich podczas stosowania tych przepisów, zainteresowane Państwa Członkowskie mogą, po przeprowadzeniu konsultacji z Komisją, przyjmując dodatkowe kryteria, tymczasowo uznawać, na przejściowy okres trzech lat gospodarczych zaczynający się na przełomie lat 1984/85, organizacje producentów i ich związki, które wystąpią z odpowiednim wnioskiem.

Artykuł  21 ²⁸

Komisja przed upływem dnia 1 stycznia 1995 r. przedstawi Radzie sprawozdanie dotyczące działania systemu pomocy na produkcję oliwy z oliwek, łącznie z propozycją dokonania zmiany systemu, o ile jest to niezbędne.

Artykuł  22

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o środkach przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  23

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 lipca 1984 r.

	W imieniu Rady
	A. DEASY
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 172 z 30.9.1966, str. 3025/66.

⁽²⁾ Dz.U. L 208 z 3.8.1984, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 166 z 23.6.1978, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 309 z 5.11.1982, str. 30.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 2.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 367 z 31.12.1980, str. 87.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 6 pkt 1 rozporządzenia nr 3788/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.367.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

2 Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

3 Art. 2 ust. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

4 Art. 3 ust. 1:

- zmieniony przez art. 6 pkt 2 rozporządzenia nr 3788/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.367.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

5 Art. 3 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

6 Art. 3 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

7 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

8 Art. 7 uchylony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

9 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

10 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

11 Art. 10:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

12 Art. 11 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

13 Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

14 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

15 Art. 12 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 636/95 z dnia 20 lutego 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.67.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1995 r.

16 Art. 12 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

17 Art. 12 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 tiret drugie rozporządzenia nr 636/95 z dnia 20 lutego 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.67.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1995 r.

18 Art. 13 ust. 1 lit e) dodana przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

19 Art. 13 ust. 3:

- zmieniony przez art. 6 pkt 3 rozporządzenia nr 3788/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.367.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 168/87 z dnia 19 stycznia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.21.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1986 r.

20 Art. 14 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

21 Art. 14 ust. 3a:

- dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

22 Art. 14 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

23 Art. 14 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. c) rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

24 Art. 15 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

25 Art. 17a:

- dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 636/95 z dnia 20 lutego 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.67.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

26 Art. 18:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 636/95 z dnia 20 lutego 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.67.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1639/98 z dnia 20 lipca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.210.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1998 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1878/2004 z dnia 28 października 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.326.27) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania w stosunku do Cypru, Malty i Słowenii z dniem 5 listopada 2004 r. Odstępstwo wygasa z dniem 30 czerwca 2005 r.

27 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

28 Art. 21:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 892/88 z dnia 29 marca 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.89.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1988 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 3500/90 z dnia 27 listopada 1990 r. (Dz.U.UE.L.90.338.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 grudnia 1990 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1984.208.3
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2261/84 ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów
• Data aktu: 17/07/1984
• Data ogłoszenia: 03/08/1984
• Data wejścia w życie: 03/08/1984, 01/08/1984, 01/05/2004