Język postępowania: angielski(2018/C 042/46)
(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: Kraftpojkarna (Västerås, Szwecja) (przedstawiciel: adwokat Y. Melin)
Strona pozwana: Komisja
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut.
Komisja naruszyła art. 8 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 10 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 , a także art. 13 ust. 1, 9 i 10 oraz art. 16 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 2 , stwierdzając, że faktury w ramach zobowiązania są nieważne, i nakazując organom celnym pobranie cła, jak gdyby żadna ważna faktura w ramach zobowiązania nie została wystawiona i przedstawiona organom celnym przy zgłoszeniu produktów do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii.
Zarzut ten jest oparty na niezgodności z prawem art. 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1238/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym poborze cła tymczasowego nałożonego na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej 3 i art. 2 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1239/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej 4 , które uprawniają Komisję do stwierdzenia, że faktury w ramach zobowiązania są nieważne.
1 Dz.U. 2013 L 176, s. 21.
2 Dz.U 2016 L 176, s. 55.
3 Dz.U 2013 L 325, s. 1.
4 Dz.U. 2013 L 325, s. 66.