(2015/C 065/33)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2015 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Holcim (Romania) SA (przedstawiciel: adwokat L. Arnauts)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
ewentualnie, uwzględnienie żądań przedstawionych przez stronę skarżącą w postepowaniu przed Sądem:
a w każdym razie:
Zarzuty i główne argumenty
W rozporządzeniu 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87 1 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE 2 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 Komisja Europejska ustanowiła standaryzowany system rejestrów krajowych (system handlu uprawnieniami do emisji) w celu śledzenia i zabezpieczenia wydawania, nabywania, przenoszenia i unieważniania uprawnień (tj. uprawnień do emisji określonej ilości gazów cieplarnianych w ramach międzynarodowych umów dotyczących ograniczenia poziomu emisji). Rejestry krajowe są połączone z centralnym administratorem przy Komisji Europejskiej, zwanym Niezależnym Dziennikiem Transakcji Wspólnoty (CITL), i przezeń nadzorowane.
Kilka rejestrów krajowych systemu handlu uprawnieniami do emisji padło ofiarą ataków cyberprzestępców. W dniu 16 listopada 2010 r. miał miejsce nielegalny wgląd do prowadzonych w ramach tego systemu rachunków spółki Holcim (Romania). W wyniku szeregu operacji przeprowadzonych przez nieupoważnione osoby 1 600 000 uprawnień zostało przeniesionych na dwa rachunki zagraniczne, przy czym 600 000 z nich zostało odzyskanych dzięki interwencji rumuńskiego rejestru krajowego (NEPA). W ten sposób doszło do powstania straty w kwocie około 15 000 000 EUR, gdyż ze względu na stanowisko Komisji Europejskiej spółka Holcim (Romania) nie była w stanie odzyskać pozostałych skradzionych uprawnień.
Komisja Europejska konsekwentnie odmawiała (i) zablokowania skradzionych uprawnień, mimo że każde z nich ma indywidualny numer i w dowolnym momencie można je łatwo namierzyć w systemie handlu uprawnieniami do emisji oraz (ii) ujawnienia, na których rachunkach lub w których rejestrach krajowych zostały one umiejscowione, co pozwoliłoby spółce Holcim podjąć środki prawne we właściwym państwie lub we właściwych państwach. Komisja Europejska nakazała także innym rejestrom zajęcie takiego samego stanowiska, w oparciu o obowiązek zachowania poufności.
Roszczenie odszkodowawcze przeciwko Unii Europejskiej, na podstawie art. 21 protokołu do statutu Trybunału Sprawiedliwości, a także art. 256, 268 i 340 TFUE, które zostało oddalone przez Sąd wyrokiem z dnia 18 września 2014 r., jest oparte na następujących zarzutach:
Zarzut pierwszy: odpowiedzialność Unii Europejskiej za niezgodne z prawem decyzje Komisji Europejskiej polegające na:
Zarzut drugi: odpowiedzialność Unii Europejskiej za niezgodne z prawem wprowadzenie w życie art. 19 i 20 dyrektywy 2003/87 i rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 2216/2004 w odniesieniu do bezpieczeństwa, poufności i funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji.
Zarzut trzeci: odpowiedzialność Unii Europejskiej za zgodne z prawem działania wywierające wpływ na szczególny krąg podmiotów gospodarczych w sposób nieproporcjonalny w porównaniu z innymi (nietypowa szkoda) i wykraczający poza granice ryzyk gospodarczych związanych z prowadzeniem działalności we właściwym sektorze (szczególna szkoda), bez przepisu prawa stwarzającego podstawy do uzasadnienia domniemanej szkody ogólnym interesem gospodarczym.