Dyskryminacja dziewcząt w Pakistanie, w szczególności sprawa Malali Yousafzai (2012/2843(RSP)).

Dyskryminacja dziewcząt w Pakistanie, w szczególności sprawa Malali Yousafzai

P7_TA(2012)0401

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 października 2012 r. w sprawie dyskryminacji dziewcząt w Pakistanie, szczególnie przypadku Malali Yousafzai (2012/2843(RSP))

(2014/C 72 E/05)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2014 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie sytuacji kobiet w Afganistanie i Pakistanie 1 ,
-
uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie praw człowieka i demokracji w Pakistanie, w szczególności rezolucję z dnia 20 stycznia 2011 r. 2 i z dnia 20 maja 2010 r. 3 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego praw człowieka na świecie oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie, w tym wpływu na strategiczną politykę UE w dziedzinie praw człowieka 4 ,
-
uwzględniając wydane w dniu 10 października 2012 r. oświadczenie rzecznika wysokiej przedstawiciel Unii w sprawie postrzelenia młodej obrończyni praw człowieka w Pakistanie,
-
uwzględniając wydane w dniu 10 października 2012 r. oświadczenie dyrektor wykonawczej organizacji ONZ Kobiety, w którym potępiła ona atak na Malal ę Yousafzai,
-
uwzględniając konkluzje Rady w sprawie nietolerancji, dyskryminacji i przemocy ze względu na wyznanie lub przekonania, przyjęte w dniu 21 lutego 2011 r.,
-
uwzględniając przyjęty przez UE i Pakistan pięcioletni plan zaangażowania z marca 2012 r., zawierający takie priorytety jak dobre sprawowanie rządów, współpraca w dziedzinie upodmiotowienia kobiet i dialog na temat praw człowieka,
-
uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Pakistanu z dnia 25 czerwca 2012 r., w których przypomniano oczekiwania UE dotyczące propagowania i przestrzegania praw człowieka,
-
uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany "Większy nacisk na kwestię dzieci w działaniach zewnętrznych UE" (COM(2008)0055),
-
uwzględniając art. 26 Powszechnej deklaracji praw człowieka z 1948 r.,
-
uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet z dnia 18 grudnia 1979 r. i deklarację ONZ o eliminacji przemocy wobec kobiet z dnia 20 grudnia 1993 r.,
-
uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 z 2000 r. i nr 1820 z 2008 r. w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, a także rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1888 z 2009 r. w sprawie przemocy seksualnej wobec kobiet i dzieci w konfliktach zbrojnych, w której podkreślono, że na wszystkich państwach spoczywa odpowiedzialność za położenie kresu bezkarności i pociągnięcie do odpowiedzialności sprawców zbrodni przeciw ludzkości i zbrodni wojennych, w tym związanych z przemocą seksualną i innymi rodzajami przemocy wobec kobiet i dziewcząt,
-
uwzględniając art. 122 ust. 5 i art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że w dniu 9 października 2012 r. Malala Yousafzai, czternastolatka z doliny Swat, stała się celem zamachu w autobusie szkolnym, którym wracała do domu, została postrzelona w głowę i szyję i poważnie ranna, a w ataku tym rany odniosło również dwoje innych dziewcząt;
B.
mając na uwadze, że dzięki blogom, które prowadziła już jako jedenastoletnia dziewczynka, Malala Yousafzai stała się w Pakistanie symbolem oporu wobec działań talibów chcących pozbawić dziewczęta możliwości pobierania nauki, a w grudniu 2011 r. otrzymała krajową młodzieżową nagrodę pokojową, którą na jej cześć nazwano następnie pakistańską pokojową nagrodą Malali;
C.
mając na uwadze, że do ataku przyznała się organizacja Tehriki-Taliban Pakistan (TTP), która oświadczyła, że zabicie każdego, kto występuje przeciwko prawom islamu, jest obowiązkiem, i zapowiedziała, że jeżeli Malali Yousafzai przeżyje pomimo odniesionych ran, to organizacja ponownie dokona próby jej zabicia;
D.
mając na uwadze, że w Pakistanie i wielu innych krajach muzułmańskich miały miejsce manifestacje podziwu i solidarności z Malalą Yousafzai oraz potępienia dla brutalnej napaści ze strony talibów;
E.
mając na uwadze reakcję sił bezpieczeństwa, które aresztowały wielu podejrzanych o popełnienie tej zbrodni, a także mając na uwadze, że parlament pakistański przeprowadził debatę w sprawie potępienia ataku, jednak wniosek ten spotkał się ze sprzeciwem ze strony głównej partii opozycyjnej, Muzułmańskiej Ligi Pakistanu (N);
F.
mając na uwadze, że w ciągu dwunastu miesięcy poprzedzających atak na Malalę Yousafzai zabito obrońców praw człowieka Faridę Afridi i Zarteefa Afridiego, przypuszczalnie za ich pracę na rzecz interesów i edukacji kobiet;
G.
mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach w Pakistanie stale dochodzi do ataków ze strony uzbrojonych grup stosujących metody terrorystyczne i będących pod wpływem talibów lub Al-Kaidy albo z nimi powiązanych, w tym organizacji TTP; celem tych ataków są często budynki rządowe, szkoły i ludność cywilna, w tym dzieci, w prowincji Chajber Pachtunchwa, na Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie i w ośrodkach miejskich;
H.
mając na uwadze, że w 2011 r. doniesiono o jedenastu przypadkach wykorzystania dzieci przez uzbrojone grupy w celu przeprowadzenia ataków samobójczych, a także mając na uwadze, że dzieci nadal padają ofiarami masowych ataków, w tym ataków dokonywanych przy użyciu materiałów wybuchowych domowej produkcji oraz samobójczych ataków bombowych, że w omawianym okresie 57 dzieci zginęło od min przeciwpiechotnych, niewybuchów i materiałów wybuchowych domowej produkcji, w wyniku wybuchów bombowych, ostrzałów i ukierunkowanych ataków, a ponadto doniesiono, że w dniu 13 września 2011 r. organizacja TTP zaatakowała autobus szkolny w prowincji Chajber Pachtunchwa, zabijając czworo dzieci;
I.
mając na uwadze, że według danych rządowych w 2012 r. w prowincji Chajber Pachtunchwa w wyniku konfliktu z talibami całkowitemu zniszczeniu uległo 246 szkół (59 szkół dla dziewcząt i 187 dla chłopców), a 763 obiektów szkolnych uszkodzono (244 szkół dla dziewcząt i 519 dla chłopców), co pozbawiło tysiące dzieci dostępu do edukacji;
J.
mając na uwadze, że od 2009 r. do chwili obecnej szkoły dla dziewcząt są przedmiotem stałych bezpośrednich ataków ze strony uzbrojonych grup stosujących bomby i materiały wybuchowe domowej produkcji, co w 2011 r. w 152 przypadkach doprowadziło do częściowego lub całkowitego zniszczenia obiektów szkolnych na Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie i w prowincji Chajber Pachtunchwa; mając na uwadze, że celem ataków ma być zemsta za operacje wojskowe prowadzone w tym regionie oraz sprzeciw wobec edukacji świeckiej i kształcenia dziewcząt; mając na uwadze, że ostatni atak na szkołę dla dziewcząt miał miejsce w dniu 25 września 2012 r. w dystrykcie Ćarsadda;
K.
mając na uwadze, że sytuacja wielu kobiet i dziewcząt w Pakistanie jest nadal niezwykle trudna, a także mając na uwadze, że Pakistan zajmuje trzecie miejsce na liście najbardziej niebezpiecznych dla kobiet miejsc na świecie, opracowywanej na podstawie światowego wskaźnika nierówności płci;
L.
mając na uwadze, że w opublikowanym przez Unesco sprawozdaniu na temat edukacji dla wszystkich na całym świecie z dnia 16 października 2012 r. podano, że Pakistan obniżył wydatki na edukację do mniej niż 2,3 % produktu narodowego brutto (PNB), chociaż kraj ten zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem liczby dziewcząt nieuczęszczających do szkół;
M.
mając na uwadze, że dziewczęta nadal często padają ofiarą przemocy domowej i handlu ludźmi oraz są zmuszane do małżeństw lub wykorzystywane jak towar w rozstrzyganiu sporów;
N.
mając na uwadze, że w większości przypadków sprawcy przemocy wobec kobiet i dziewcząt nie są ścigani;
O.
mając na uwadze, że chociaż w Pakistanie obowiązuje wiele przepisów dyskryminujących kobiety, to w 2011 i 2012 r. rząd tego kraju wprowadził nowe akty ustawodawcze mające na celu skuteczniejsze przeciwdziałanie dyskryminacji i przemocy wobec kobiet, w tym ustawy zabraniające przymusowych małżeństw, molestowania kobiet w miejscu pracy i w domu oraz napaści z użyciem kwasu; mając na uwadze, że ustawy te nie zostały jeszcze wdrożone i nie są jeszcze egzekwowane;
P.
mając na uwadze fakt, że talibowie w coraz większym stopniu kontrolują niektóre terytoria, co niesie ze sobą negatywne konsekwencje dla kobiet i dziewcząt, gdyż uniemożliwia im korzystanie z przynależnych im praw;
Q.
mając na uwadze, że w pięcioletnim planie zaangażowania z marca 2012 r. UE przypomniała o swoim zobowiązaniu do budowania silnego długofalowego partnerstwa z Pakistanem, opartego na obopólnych interesach i wspólnych wartościach, oraz do wspierania demokratycznych instytucji i cywilnego rządu Pakistanu, a także społeczeństwa obywatelskiego w tym kraju;
R.
mając na uwadze, że UE jest gotowa do dalszej współpracy, liczy jednak na to, że Pakistan będzie przestrzegał swoich międzynarodowych zobowiązań, zwłaszcza w dziedzinie bezpieczeństwa i praw człowieka, w tym praw kobiet;
S.
mając na uwadze, że w dniu 5 czerwca 2012 r. UE i Pakistan ogłosiły utworzenie komitetu doradczego ds. zwalczania terroryzmu z myślą o ściślejszej współpracy w walce z terroryzmem;
T.
mając na uwadze, że zgodnie z art. 3 ust. 5 Traktatu o Unii Europejskiej wspieranie demokracji oraz poszanowania praw człowieka i swobód obywatelskich to podstawowe zasady i cele Unii Europejskiej stanowiące podstawę jej stosunków z krajami trzecimi; mając na uwadze, że pomoc UE w dziedzinie handlu i rozwoju jest uzależniona od przestrzegania praw człowieka i praw mniejszości;
1.
zdecydowanie potępia brutalną napaść na Malalę Yousafzai i poważne zranienie jej dwóch koleżanek szkolnych, zaznaczając przy tym, że zamach ten stanowi poważne naruszenie praw dziecka, a także atak na podstawowe ludzkie wartości i na wszystkich obrońców praw człowieka w Pakistanie;
2.
wyraża podziw i uznanie dla odwagi i determinacji, z jaką Malala Yousafzai już w bardzo młodym wieku zaangażowała się w walkę na rzecz prawa dziewcząt do edukacji, stając się wzorem osobowym dla wielu dziewcząt w jej wieku; z zadowoleniem przyjmuje błyskawiczną akcję pakistańskich lekarzy wojskowych i działania lekarzy w Wielkiej Brytanii, i wyraża głęboką nadzieję, że Malala pomimo poważnych ran w pełni odzyska zdrowie;
3.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że znaczna część pakistańskiego społeczeństwa, islamscy uczeni i większość głównych partii politycznych powszechnie potępia atak na Malalę; wzywa wszystkie partie polityczne do zdecydowanego potępienia organizacji TTP, która przyznała się do ataku;
4.
wyraża poparcie dla wszystkich pakistańskich rodzin, które opowiadają się za edukacją dziewcząt;
5.
wzywa rząd Pakistanu, by zapewnił bezpieczeństwo Malali Yousafzai i jej rodzinie oraz postawił przed sądem sprawców napaści na nią; apeluje do rządu Pakistanu o zapewnienie bezpieczeństwa innym obrońcom praw człowieka, którym grożą talibowie i inne ugrupowania ekstremistyczne, zwłaszcza kobietom i dziewczętom, które rozpoczynają działalność społeczną i polityczną; wyraża zaniepokojenie z powodu doniesień o groźbach otrzymywanych przez 17 letnią Hinnę Khan i jej rodzinę;
6.
wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją kobiet i dziewcząt oraz powtarzającymi się doniesieniami o łamaniu praw dzieci i kobiet w Pakistanie, w tym doniesieniami o wykorzystywaniu dzieci przez grupy zbrojne w celu dokonywania ataków samobójczych; podkreśla, że wspólnota międzynarodowa musi niezwłocznie zwrócić baczniejszą uwagę na sytuację kobiet i dziewcząt w Pakistanie;
7.
jest głęboko zaniepokojony z powodu coraz gwałtowniejszego wzrostu ekstremizmu posługującego się przemocą, który stanowi poważne zagrożenie dla kobiet i dziewcząt, a także z powodu stosowania zastraszania i przemocy, które już doprowadziły do wysadzania w powietrze szkół dla dziewcząt oraz chłostania kobiet na części Terytoriów Plemiennych Administrowanych Federalnie oraz w prowincji Chajber Pachtunchwa;
8.
apeluje do władz Pakistanu, by pociągnęły do odpowiedzialności osoby i grupy podżegające do przemocy, zwłaszcza te, które wzywają do zabijania osób i członków grup o odmiennych poglądach;
9.
domaga się, by rząd Pakistanu dołożył o wiele więcej starań o odnalezienie setek, jeśli nie tysięcy ofiar wymuszonych zaginięć w Pakistanie, w tym dzieci, wśród których są nawet dziewięcio- i dziesięcioletnie dziewczynki; apeluje o opublikowanie wyników wewnętrznych dochodzeń rządowych dotyczących skali tego problemu;
10.
z zadowoleniem przyjmuje zainicjowaną w dniu 10 stycznia 2012 r. politykę ochrony dzieci na Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie, która ma służyć wdrożeniu planu usług z zakresu ochrony oraz jednostek ds. ochrony dzieci we wszystkich agendach na tych terytoriach;
11.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ustawą o ochronie dzieci z 2010 r., która weszła już w życie w prowincji Chajber Pachtunchwa, objęto również rozszerzona ze skutkiem natychmiastowym Terytoria Plemienne Administrowane przez Prowincje, w tym dolinę Swat; wyraża nadzieję, że skuteczne stosowanie tej ustawy przyczyni się do zaprowadzenia praworządności na Terytoriach Plemiennych Administrowanych przez Prowincje;
12.
z naciskiem wzywa rząd Pakistanu, by wykorzystał aktualne wydarzenia jako bodziec do rzeczywistej poprawy sytuacji w dziedzinie przestrzegania praw kobiet i dziewcząt, dokonując przeglądu i reformy części rozporządzeń o karach koranicznych (hudud) oraz ustawy o dowodach, ustawy o ograniczeniu małżeństw dzieci oraz innych aktów prawnych naruszających status i prawa kobiet przez uznanie ich za podporządkowane według prawa;
13.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że rząd Pakistanu w 2011 i 2012 r. wprowadził nowe przepisy mające na celu skuteczniejsze przeciwdziałanie dyskryminacji i przemocy wobec kobiet, i wzywa rząd do zapewnienia rzeczywistego wdrożenia i egzekwowania tych przepisów;
14.
apeluje do rządu Pakistanu, by ściśle współpracował z ONZ i UE w dążeniu do osiągnięcia milenijnych celów rozwoju, zwłaszcza celu drugiego, w którym zapisano, że "do 2015 r. wszystkie dzieci, zarówno chłopcy, jak i dziewczęta, będą miały możliwość ukończenia szkoły podstawowej"; wzywa rząd Pakistanu do priorytetowego potraktowania sprawy zwiększenia liczby dziewcząt korzystających z nauki szkolnej oraz do zagwarantowania im bezpieczeństwa w czasie pobierania nauki;
15.
wzywa rząd Pakistanu do zwiększenia poziomu środków finansowych przeznaczonych na szkoły publiczne oraz do podjęcia skutecznych działań na rzecz wprowadzenia obowiązkowego standardowego programu nauczania w szkołach podstawowych oraz systemu inspekcji we wszystkich prywatnych i publicznych madrasach, które są często jedynym źródłem edukacji, zwłaszcza na obszarach wiejskich;
16.
wzywa Komisję, by wraz z rządem Pakistanu opracowała programy nauczania mające na celu podniesienie poziomu alfabetyzacji i edukacji kobiet w Pakistanie, co powinno być elementem polityki wspierania rozwoju;
17.
wzywa Komisję i Radę oraz wspólnotę międzynarodową do znacznego zwiększenia poziomu funduszy przeznaczonych na działania mające chronić kobiety i dziewczęta przed gwałtem, wykorzystywaniem i przemocą domową oraz do wspierania środków umożliwiających działalność ruchów społeczeństwa obywatelskiego sprzeciwiających się dyskryminacji kobiet i dziewcząt;
18.
wzywa Komisję, by działała zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi wobec dzieci w komunikacie "Większy nacisk na kwestię dzieci w działaniach zewnętrznych UE" oraz by zapewniła, że UE dokłada wszelkich starań o propagowanie i ochronę praw dzieci;
19.
podkreśla, że we wszystkich dialogach dotyczących praw człowieka należy wyraźnie podkreślać kwestię praw kobiet i dzieci, a zwłaszcza zwalczania i likwidacji wszelkich form dyskryminacji i przemocy wobec kobiet i dziewcząt, przede wszystkim przymusowych małżeństw, przemocy domowej i zabójstw kobiet, a także apeluje o odrzucenie praktyki powoływania się na jakiekolwiek zwyczaje, tradycje lub względy religijne jako zwalniające z obowiązku eliminowania tego rodzaju przemocy; jest zdania, że zapobieganie praktyce małżeństw dzieci ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia przestrzegania podstawowych praw nastolatek w Pakistanie;
20.
wzywa właściwe instytucje UE, by w dialogu politycznym z Pakistanem nadal podkreślały sprawę tolerancji religijnej w społeczeństwie, ponieważ kwestia ta ma zasadnicze znaczenie dla długofalowej walki z ekstremizmem islamistycznym;
21.
wzywa właściwe instytucje UE, by podkreślały z naciskiem, że rząd Pakistanu musi przestrzegać klauzuli demokracji i praw człowieka zapisanej w umowie o współpracy między Unią Europejską a Islamską Republiką Pakistanu; ponawia apel do Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, a szczególnie do Specjalnego Przedstawiciela UE ds. Praw Człowieka o regularne informowanie o stanie wdrażania umowy o współpracy oraz klauzuli demokracji i praw człowieka, w tym o przestrzeganiu praw kobiet i dzieci;
22.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Specjalnemu Przedstawicielowi UE ds. Praw Człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich, organizacji ONZ Kobiety, Radzie Praw Człowieka ONZ oraz rządowi i parlamentowi Pakistanu.
1 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0591.
2 Dz.U. C 136 E z 11.5.2012, s. 90.
3 Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 147.
4 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0126.

Zmiany w prawie

Powstańcy nie zapłacą podatku dochodowego od nagród

Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2024 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie będzie dotyczyło nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.

Monika Pogroszewska 06.05.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024