Odwołanie od postanowienia Prezesa Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 18 grudnia 2009 r. w sprawie F-92/09 R, U przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 5 marca 2010 r. przez Parlament Europejski(Sprawa T-103/10 P(R))
(2010/C 113/103)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Parlament Europejski (przedstawiciele: S. Seyr i K. Zejdová, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: U
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego postanowienia Prezesa Sądu do spraw Służby Publicznej;
– wydanie ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o zarządzenie środków tymczasowych poprzez oddalenie go jako bezzasadnego;
– stwierdzenie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie
Zarzuty i główne argumenty
W drodze niniejszego odwołania wnoszący je żąda uchylenia postanowienia Prezesa Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 18 grudnia 2009 r. wydanego w sprawie F-92/09 R U przeciwko Parlamentowi, którym decyzja z dnia 6 lipca 2009 r. o zwolnieniu została zawieszona aż do wydania przez Sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.
Celem uzasadnienia odwołania wnoszący je podnosi trzy zarzuty:
– braków w uzasadnieniu, gdyż w wielu miejscach rozumowanie przedstawione w zaskarżonym postanowieniu nie umożliwia poznania powodów decyzji podjętej przez sąd rozpatrujący wniosek o zarządzenie środków tymczasowych;
– nieprzestrzegania prawa Parlamentu do obrony, ponieważ postanowienie w przedmiocie środków tymczasowych wykracza poza zakres podstawowej oceny na podstawie art. 102 ust. 2 regulaminu Sądu do spraw Służby Publicznej, zgodnie z którym we wnioskach o zarządzenie środków tymczasowych należy w szczególności określić okoliczności wskazujące na istnienie pilnej potrzeby oraz okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające prima facie zarządzenie wnioskowanych środków. Wkraczając w szczegóły związane z istotą sprawy a w szczególności wypowiadając się co do szczegółów przebiegu postępowania w przedmiocie poprawy wyników pracy postanowienie naruszyło prawo Parlamentu do obrony a instytucja ta została pozbawiona możliwości zajęcia stanowiska i obrony w tym względzie;
– nieprzestrzegania przepisów dotyczących ciężaru dowodu gdyż w odniesieniu do przesłanki pilności nie zostały wzięte pod uwagę wszystkie mające znaczenie okoliczności, które mogły mieć wpływ na sytuację finansową skarżącej, co stanowi naruszenie zasady równości stron w postępowaniu sądowym.
