Skarga wniesiona w dniu 3 stycznia 2008 r. - Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu (EMSA) przeciwko Republice Portugalskiej(Sprawa T-4/08)
(2008/C 183/44)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu (EMSA) (przedstawiciele: profesor E. Pache, i J. Menza, pełnomocnik)
Strona pozwana: Republika Portugalska
Żądania strony skarżącej
Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o wydanie, na podstawie art. 14 zdanie drugie porozumienia o siedzibie, wyroku, stwierdzającego, że:
– rząd portugalski jest związany postanowieniami porozumienia o siedzibie, które jest instrumentem prawa międzynarodowego publicznego z zakresu prawa wspólnotowego, i które nie może być zmodyfikowane lub zmienione jednostronnie przez Portugalię, w tym poprzez krajowe przepisy prawne;
– zgodnie z porozumieniem o siedzibie rząd portugalski jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu oraz członkom ich rodzin prawa do przywozu z państwa ich ostatniego zamieszkania oraz z państwa, którego są obywatelami, bez opłat i bez zakazów i ograniczeń, w ramach pierwszego osiedlenia się, w terminie pięciu lat od czasu zatrudnienia ich przez Agencję i maksymalnie w dwóch przesyłkach, samochodów nabytych na warunkach rynku w danym kraju, oraz że ani obecne ani wcześniejsze stosowanie postanowień tego porozumienia o siedzibie przez właściwe portugalskie organy władzy nie jest zgodne z tym obowiązkiem;
w szczególności, że rząd portugalski jest zobowiązany do rejestracji na wniosek, w ramach specjalnego systemu opłat oraz bez zakazów lub ograniczeń pojazdów pracowników Agencji oraz ich rodzin, nabytych na warunkach rynku w państwie ich wcześniejszego zamieszkania lub w państwie, którego są obywatelami;
– zgodnie z porozumieniem o siedzibie rząd portugalski jest zobowiązany do zapewnienia tego, aby pracownicy Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu i członkowskie ich rodzin korzystali z tych samych przywilejów i immunitetów, zwolnień i udogodnień, co przyznane przez Portugalię członkom porównywalnych kategorii korpusów dyplomatycznych w Republice Portugalskiej, oraz że ani obecne ani wcześniejsze stosowanie postanowień porozumienia o siedzibie przez właściwe portugalskie organy władzy nie jest zgodne z tym obowiązkiem;
w szczególności, że rząd portugalski jest zobowiązany do stosowania postanowień obowiązujących do lipca 2007 r. dotyczących rejestracji i opodatkowania samochodów pracowników korpusu dyplomatycznego do pracowników Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu, którzy podjęli pracę przed tą datą, oraz do członków ich rodzin;
że rząd portugalski jest zobowiązany do stosowania zasad i postanowień obowiązujących do lipca 2007 r. dotyczących rejestracji i opodatkowania pojazdów pracowników korpusu dyplomatycznego we wszystkich innych przypadkach;
że rząd portugalski jest zobowiązany do zapewnienia, że członkowie personelu pracowniczego Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu i członkowie ich rodzin, faktycznie posiadają takie przywileje i immunitety, zwolnienia i udogodnienia, jakie Portugalia przyznała członkom porównywalnej kategorii korpusu dyplomatycznego w Republice Portugalskiej oraz że ani w obecnej ani we wcześniejszej praktyce portugalskie organy władzy nie rozpatrywały wniosków o rejestrację złożonych przez członków Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu i członków ich rodzin, sprzecznie z tym obowiązkiem;
– postanowienia porozumienia o siedzibie powinny być interpretowane i stosowane, w taki sposób, aby członkowie personelu pracowniczego Europejskiej Agencji Morskiej i członkowie ich rodzin korzystali przynajmniej z takich samych praw, co wszyscy obywatele Unii Europejskiej przenoszący miejsce zamieszkania do Portugalii, w odniesieniu do wprowadzeniu uzywanych samochodów na terytorium Portugalii;
– na podstawie porozumienia o siedzibie za rozsądny termin na rozpatrzenie wniosków pracowników Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu i członków ich rodzin o rejestrację należy uznać okres nie dłuższy niż dwa miesiące; oraz
– na podstawie art. 87(2) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji wnosi o obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu (zwana dalej "EMSA" lub "agencją" została ustanowiona przez rozporządzenie (WE) nr 1406/2002(1), a jej siedziba znajduje się w Lizbonie. W dniu 28 lipca 2004 r. został podpisany protokół pomiędzy Portugalią a Europejską Agencją ds. Bezpieczeństwa na Morzu (zwany dalej "protokołem").(2). Protokół obejmuje stosunki pomiędzy EMSA a Portugalią, jako państwem przyjmującym i znajduje zastosowanie do Agencji oraz jej pracowników.
Skarżąca podnosi, że portugalski rząd zaproponował bez wcześniejszego wniosku lub sugestii ze strony EMSA zawarcie rzeczonego porozumienia o siedzibie ustanawiającego szereg przywilejów i immunitetów, zwolnień i udogodnień dla Agencji i jej pracowników, odzwierciedlającego w znacznym stopniu postanowienia Protokołu w sprawie Przywilejów i Immunitetów Wspólnot Europejskich (zwanego dalej "protokołem", a ponadto ustanawiającego dodatkowe udogodnienia. Podnosi również, że zaproponowany tekst porozumienia o siedzibie był podobny do tekstu porozumienia o siedzibie zawartego pomiędzy Portugalią a Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (zwanego dalej "EMCDDA") z dnia 26 czerwca 1996 r., w szczególności w zakresie dotyczącym rejestracji pojazdów.
We wrześniu 2005 r. została utworzona grupa robocza złożona, z jednej strony z przedstawicieli rządu portugalskiego, oraz z drugiej strony z przedstawicieli EMSA i EMCDDA, w celu sporządzenia szczegółowego projektu przepisów administracyjnych koniecznych dla implementacji obydwu porozumień o siedzibie oraz protokołów.
Skarżąca twierdzi, że administracja portugalska nie rozpatrując wniosków o rejestrację pojazdów przedłożonych przez pracowników EMSA uchybiła zobowiązaniom wynikającym z porozumienia o siedzibie, wyjaśniającego zobowiązania wynikające z protokołu mającego zastosowanie do EMSA na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002. Skarżąca twierdzi ponadto, że portugalskie organy władzy nie stosują właściwego obowiązującego prawa portugalskiego w odniesieniu do pracowników EMSA i członków ich rodzin, podczas gdy czynią to w stosunku do EMCDDA i misji dyplomatycznych. Zdaniem skarżącej, takie zachowanie spowodowało poważne przeszkody w funkcjonowaniu EMSA, ponieważ samochody nabywane w uzasadnionym oczekiwaniu, iż zostaną zastosowane istniejące przepisy, pozostały niezarejestrowane. Ponadto samochody sprowadzone z miejsca wcześniejszego zamieszkana lub z państwa obywatelstwa członków personelu pracowniczego pozostały z numerami rejestracyjnymi państw członkowskich wcześniejszego miejsca zamieszkania, pomimo prawa tego państwa dotyczącego obowiązku przerejestrowania. Podsumowując, skarżąca twierdzi, że decyzja portugalskich organów władzy o nierozpatrywaniu wniosków o rejestrację samochodów spowodowała szereg poważnych prawnych i administracyjnych trudności dla członków personelu pracowniczego, którzy nie mieli innego wyjścia jak prowadzić samochód naruszeniem obowiązków dotyczących rejestracji, ubezpieczenia i kontroli technicznej.
Jeżeli chodzi o jurysdykcję Trybunału, to w dalszej części skargi podniesiono, że zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia WE nr 1406/2002 Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania na podstawie klauzuli arbitrażowej zamieszczonych w umowach zawartych przez EMSA oraz, ze zgodnie z art. 14 porozumienia o siedzibie, spory dotyczące stosowania tego porozumienia będą rozpatrywane przez grupę ad hoc złożoną z czterech członków. Jeżeli spór nie zostanie rozwiązany w ten sposób, podlegać on będzie rozstrzygnięciu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
Zdaniem skarżącej, ponieważ postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia sporu na podstawie art. 14 porozumienia o siedzibie okazało się bezowocne, to Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sprawie interpretacji porozumienia o siedzibie, na podstawie art. 238 WE, zgodnie z którym Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania na podstawie klauzuli arbitrażowej zamieszczonej w umowie zawartej przez Wspólnotę lub w jej imieniu, na podstawie art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002, zgodnie z którym Agencja jest częścią Wspólnoty, oraz na postawie art. 225 WE, zgodnie z którym Sąd Pierwszej Instancji jest właściwy do rozstrzygania w pierwszej instancji spraw wniesionych na podstawie art. 238 WE.
Skarżąca podnosi również, że zmierza do tego, aby Trybunał potwierdził, iż porozumienie o siedzibie jest instrumentem międzynarodowego prawa publicznego z zakresu prawa wspólnotowego i wiąże portugalskie organy władzy, a także że nie może ono być jednostronnie zmieniane. Ponadto wnosi ona o orzeczenie, iż nierozpatrywnie wniosków o rejestracje pojazdów silnikowych jej personelu pracowniczego jest sprzeczne z postanowieniami protokołu oraz ze portugalskie organy władzy są zobowiązane do implementacji właściwych przepisów protokołu w rozsądnym terminie. Wreszcie, skarżąca twierdzi, iż porozumienie o siedzibie nie powinno być interpretowane w ten sposób, iż personel pracowniczy EMSA nie posiada przynajmniej tych samych praw, w zakresie rejestracji pojazdów, co każdy obywatel UE przenoszący swoje miejsce zamieszkania do Portugalii.
______
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (Dz.U. 2002 L 208, str. 1).
(2) Opublikowany w portugalskim Dzienniku Urzędowym nr 224 z dnia 22.9.2004, str. 6073, dostępny na oficjalnej stronie EMSA: http://www.emsa.eu.int/Docs/legis/protocol%20pt % 20government %20and %20emsa.pdf
