Rzesza Niemiecka-Polska. Układ pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych. Berlin.1927.12.10.

UKŁAD
pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, podpisany w Berlinie dnia 10 grudnia 1927 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dn. 17 marca 1931 r.-Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 265).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dziesiątego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego siódmego roku podpisany został w Berlinie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rzeszy Niemieckiej układ pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, wraz z protokółem końcowym i załączonym wzorem granicznej karty rybackiej, o następującem brzmieniu dosłownem:

UKŁAD

pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych.

POLSKA

z jednej Strony

i

NIEMCY

z drugiej Strony

w wykonaniu artykułu 36 konwencji polsko-niemieckiej w sprawie uregulowania stosunków granicznych, podpisanej dnia 27 stycznia 1926 r. w Poznaniu, pragnąc ustalić zasady wykonywania i ochrony rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, postanowiły zawrzeć układ.

Mianowani w tym celu Pełnomocnicy:

ze strony Polski:

pp. Maciej KOCZOROWSKI, Delegat Rządu do rokowań granicznych polsko-niemieckich,

Józef BOROWIK, Zastępca Dyrektora Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego,

ze strony Niemiec:

pp. Dr. Paweł ECKARDT, Poseł i Minister Pełnomocny,

Dr. Emil SEYDEL, Radca Ministerialny, Krajowy Inspektor Rybołówstwa w Pruskiem Min. Rolnictwa, Dóbr i Lasów,

po sprawdzeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone we właściwej formie, uzgodnili następujące postanowienia:

CZĘŚĆ  I.

POSTANOWIENIA OGÓLNE.

Artykuł  1.
1.
W rozumieniu niniejszego układu uważa się jako bieżące i stojące wody graniczne te wody bieżące i inne wody, przez które oznaczona jest polsko-niemiecka granica (porównaj art. 3, ust. 3 i 4 konwencji w sprawie uregulowania stosunków granicznych z dnia 27 stycznia 1926 roku).
2.
Niniejszy układ nie rozciąga się na przybrzeżne wody morskie.

CZĘŚĆ  II.

WYKONYWANIE RYBOŁÓWSTWA.

Artykuł  2.

Każda ze Stron układających się zobowiązuje się zezwolić obywatelom drugiej Strony na wykonywanie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, jeżeli oni są do tego upoważnieni z tytułu posiadania prawa do rybołówstwa, umowy o przelaniu praw, umowy dzierżawnej lub z tytułu karty pozwolenia na połów, albo jako funkcjonarjusze lub pomocnicy uprawnionego do rybołówstwa lub dzierżawcy rybołówstwa i, jeżeli wypełnią warunki, przewidziane w artykule 3.

Artykuł  3.
1.
Obywatele jednej ze Stron układających się muszą przy wykonywaniu rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych na obszarze drugiej Strony mieć przy sobie graniczną kartę rybacką, wystawioną przez władzę administracyjną II instancji (Wojewoda, Prezes Rejencji) tej Strony, i okazywać ją na żądanie właściwym organom kontrolnym.
2.
Graniczna karta rybacka winna być wystawiona według załączonego wzoru na rok kalendarzowy. Wzór może być zmieniony w porozumieniu Rządów obu układających się Stron.
3.
Wystawienia granicznej karty rybackiej można odmówić lub graniczną kartę rybacką odebrać, jeżeli według każdocześnie obowiązujących przepisów jednej lub drugiej układającej się Strony wewnętrzna karta rybacka albo zastępująca ją urzędowa legitymacja została odmówiona lub odebrana, albo mogłaby być odmówiona lub odebrana.
4.
Wystawienia granicznej karty rybackiej nie można odmówić wyłącznie dlatego, że wnioskodawca nie jest obywatelem tej Strony układającej się, na której obszarze rybołówstwo ma być wykonywane, ani też wydania jej nie można uczynić zależnem od innych warunków, niż wymienione w art. 2 oraz ust. 3 art. 3. To samo ma odpowiednie zastosowanie do odebrania granicznej karty rybackiej.
5.
Podanie o udzielenie granicznej karty rybackiej należy złożyć u własnej władzy wnioskodawcy, właściwej do wystawiania kart rybackich dla cudzoziemców, a mającej w swoim okręgu bieżącą lub stojącą wodę graniczną, w której części położonej zagranicą ma być wykonywane rybołówstwo. Władza ta winna podanie przesłać właściwej władzy drugiej układającej się Strony z wnioskiem o dalsze załatwienie. Do podania winna być dołączona urzędowo uwierzytelniona fotografja i urzędowo uwierzytelniony podpis (znak ręczny) wnioskodawcy. Przy przesyłaniu wniosku należy złożyć oświadczenie, czy według wewnętrznych praw odmówienie lub odebranie wewnętrznej karty rybackiej nastąpiło lub byłoby dopuszczalne.
6.
Graniczne karty rybackie, wystawione na podstawie niniejszego układu, są wolne od wszelkich opłat.
7.
W obrębie bieżących i stojących wód granicznych, na które się rozciąga uprawnienie do rybołówstwa, posiadacz granicznej karty rybackiej jest uprawniony w celu wykonywania rybołówstwa przekraczać granicę bez paszportu i wizy i swobodnie poruszać się w obrębie tych bieżących i stojących wód granicznych drugiej Strony, korzystając z ułatwień, przewidzianych w niniejszym układzie. Przy wstępowaniu na brzeg obowiązują przepisy, zawarte w artykule 6.
8.
O zamiarze wykonywania połowu w czasie od zachodu do wschodu słońca posiadacz granicznej karty rybackiej musi zawiadomić właściwe posterunki graniczne co najmniej na 12 godzin przed rozpoczęciem połowu. Nocnego połowu można zabronić tylko w poszczególnych wypadkach i tylko na czas określony.
Artykuł  4.

Uprawnionym do wykonywania rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych wolno z uwolnieniem od cła i opłat oraz bez specjalnego pozwolenia:

a)
przejeżdżać z łodziami wraz z narzędziami, potrzebnemi do wykonywania rybołówstwa, z obszaru jednej ze Stron układających się na obszar drugiej Strony z warunkiem, że po ukończeniu połowu łodzie i narzędzia zostaną każdorazowo zabrane zpowrotem,
b)
zabierać żywność potrzebną na czas wykonywania połowu,
c)
przewozić do swego kraju połowy, osiągnięte zgodnie z postanowieniami niniejszego układu.
Artykuł  5.

Łodzie, będące w użyciu na zasadzie art. 4 punktu a) niniejszego układu, muszą być oznaczone oprócz znaków, przepisanych art. 15, osobnym znakiem, który dla łodzi polskich ma być literą "R", dla łodzi niemieckich literami "FF". Znak ten ma być umieszczony na widocznem miejscu po obu stronach łodzi oraz na żaglu przy łodziach żaglowych.

Artykuł  6.
1.
Obywatelom jednej z układających się Stron, uprawnionym do wykonywania rybołówstwa, wolno przybijać do brzegu na bieżących i stojących wodach granicznych na obszarze drugiej układającej się Strony tylko w miejscach, wyznaczonych do tego przez właściwe władze; przy ustanawianiu miejsc do przybijania do brzegu należy według możności uwzględniać interes rybołówstwa. Rybacy mogą przytem, o ile wykonanie połowu tego wymaga, wstępować na ląd i wprowadzać na ląd swoje łodzie, narzędzia rybackie, swoje połowy i swoją żywność z uwolnieniem od cła i innych opłat z warunkiem powrotnego zabrania łodzi, narzędzi rybackich, połowów i niespotrzebowanej żywności.
2.
W wypadkach siły wyższej mają przy przymusowem lądowaniu zastosowanie odpowiednie postanowienia drugiego zdania ustępu 1.
Artykuł  7.
1.
Sądy i inne władze obu układających się Stron winny sobie w sprawach rybołówstwa udzielać bezpośredniej pomocy prawnej według postanowień obowiązujących ogólnie w tej mierze obie układające się Strony.
2.
Właściwe władze układających się Stron winny zawiadamiać się o wypadkach odebrania wewnętrznej karty rybackiej lub zastępującej ją legitymacji urzędowej osobom, uprawnionym do wykonywania rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, którym graniczna karta rybacka została wydana przez drugą Stronę.
3.
Jeżeli przekroczenie prawnych i policyjnych przepisów dla rybołówstwa, popełnione na obszarze jednej z układających się Stron, nie może być ścigane z tego powodu, że obwiniony jest obywatelem drugiej układającej się Strony i znajduje się na jej obszarze, winny władze drugiej układającej się Strony na żądanie wszcząć dochodzenia, o ile czyn podlega ukaraniu stosownie do przepisów obowiązujących na jej obszarze.

CZĘŚĆ  III.

OCHRONA RYBOŁÓWSTWA.

Artykuł  8.

Za wody otwarte w rozumieniu części III niniejszego układu uważa się bieżące i stojące wody graniczne z wyjątkiem sztucznych stawów rybnych oraz jezior, które nie znajdują się w stałem otwarłem połączeniu z bieżącemi wodami i w których prawo do wykonywania rybołówstwa przysługuje jednej osobie.

Artykuł  9.
1.
Połów ryb i raków w bieżących i stojących wodach granicznych jako też przechowywanie, sprzedaż i przesyłanie ich jest jedynie dozwolone, o ile długość ryby, mierzonej od końca głowy do końca najdłuższej płetwy ogonowej, raka, mierzonego od czubka głowy do końca ogona, wynosi:
u węgorza (Anguilla vulgaris L) 35 cm
" łososia (Trutta salar L) 35 "
" troci (Trutta trutta L) 35 "
" sandacza (Lucioperca sandra Cuv. u. Val.) 35 "
" brzany (Barbus fluviatilis Ag) 28 "
" siei jeziorowej (Coregonus maraena Bloch) 25 "
" siei bałtyckiej (Coregontts lavaretus L) 25 "
" leszcza (Abramis brama L) 25 "
" lipienia (Thymallus vulgaris Nils) 20 "
" jazia (Idus melanotus Heck) 20 "
" klenia (Squalius cepbalus L) 20 "
" podusty (Chondrostoma nasus L) 20 "
" pstrąga strumiennego (Trutta fario L) 20 "
" lina (Tinca vulgaris Cuv.) 18 "
" sielawy (Coregonus albula L) 18 "
" raka (Potamobius fluviatilis L) 10 "

Władze administracyjne II instancji mogą po wzajemnem porozumieniu obniżyć wymienioną miarę najniższą dla sielawy i raka rzecznego dla tych wód, w których wymienione ryby lub raki nie dorastają do wyżej oznaczonej miary.

2.
Wymienione miary najniższe nie mają zastosowania do ryb, które pochodzą z zakładów hodowli ryb i które są przeznaczone do zarybiania innych wód.
3.
Jaź, kleń i podusta mogą być poławiane poniżej miary najniższej w celu użycia ich jako przynęty dla własnych potrzeb rybaka.
4.
Złowione wbrew przepisom ryby i raki, nie posiadające miary najniższej, które żywe dostają się w posiadanie rybaka, winny być natychmiast z zachowaniem potrzebnej ostrożności puszczone napowrót do wody.
5.
W otwartych wodach granicznych nie wolno uszkadzać ani wybierać z nich ikry.
Artykuł  10.
1.
Otwarte wody podlegają ochronie niedzielnej, trwającej od 9-ej do 18-ej godziny. Dozwolony jest jednak w tym czasie, połów na ręczną wędkę; również mogą pozostawać w wodzie narzędzia cichego połowu (t. zn. takie narzędzia, których się nie ciągnie ani nie suwa, jak np. słępy, więcierze, sporządzone ze szpagatu, drutu, wikliny i t. p.).
2.
Otwarte wody podlegają poza tem po porozumieniu obustronnych władz II instancji ochronie wiosennej lub zimowej:
a)
ochrona wiosenna trwa od 15 kwietnia do 15 czerwca. W tym czasie zakazane jest wykonywanie rybołówstwa z wyjątkiem połowu ryb zapomocą narzędzi cichego połowu (porównaj ust. 1) i połowu na wędkę ręczną;
b)
ochrona zimowa trwa 8 tygodni w miesiącach od października do stycznia. W tym okresie zakazane jest wszelkie wykonywanie rybołówstwa. W sprawie terminu rozpoczęcia i zakończenia tej ochrony porozumieją się ze sobą również władze administracyjne II instancji.
3.
Na otwartych wodach granicznych mogą władze administracyjne II instancji po wzajemnem porozumieniu ustanawiać w razie potrzeby specjalne czasy ochrony gatunków dla następujących ryb:
a)
dla łososia, troci i pstrąga strumiennego od 1 października do 31 grudnia,
b)
dla siei jeziorowej i sielawy od 1 listopada do 31 grudnia,
c)
dla lipienia od 1 marca do 30 kwietnia,
d)
dla raka rzecznego od 1 listopada do 31 maja.
Artykuł  11.

Władze administracyjne II instancji mogą po wzajemnem porozumieniu zezwalać na czas przejściowy poszczególnym osobom na wyjątki od wszystkich wymienionych miar najniższych i czasów ochronnych dla celów naukowych i gospodarczo-rybackich, a zwłaszcza dla celu uzyskania materjału do sztucznego zarybiania.

Artykuł  12.

Przy połowie ryb w bieżących i stojących wodach granicznych jest wzbronione:

a)
używanie materjałów szkodliwych albo wybuchowych (trujących przynęt, środków do odurzania lub tępienia ryb, nabojów wybuchowych lub innych środków wybuchowych i t. p.),
b)
używanie ości i innych narzędzi do kłucia,
c)
napędzanie lub przywabianie ryb i raków nocą zapomocą pochodni i innych środków świetlnych.
Artykuł  13.
1.
Nie wolno zagradzać przepływu ryb na wodzie otwartej stałemi urządzeniami do połowu ryb, całej niż do połowy powierzchni wody, licząc od brzegu przy zwyczajnym stanie wód. Ustawianie nowych urządzeń tego rodzaju wymaga zezwolenia władz administracyjnych II instancji. Urządzenia takie winny być ustawiane w takiej odległości od siebie, aby nie przeszkadzały zbytnio przepływowi ryb; władze administracyjne II instancji mogą po wzajemnem porozumieniu wydać szczegółowe zarządzenia.
2.
Przepis ust. 1 zdania 1 i 3 nie odnosi się do stałych urządzeń, prawnie istniejących w chwili wejścia w życie niniejszego układu.
3.
Odległość prętów w stałych urządzeniach do połowu ryb winna wynosić najmniej 2 cm.
4.
Postanowienia ust. 1 zdania 1 i 3 odnoszą się również do używania sieci zastawnych i wiecierzy, które zapomocą kotwic przymocowuje się do dna lub brzegu.
5.
Urządzenia do połowu ryb i więcierze, które leżą tak głęboko pod wodą, że połowa głębokości wody nie jest zamkniętą, nie będą uważane za zagrodzenie wody w rozumieniu ustępu 1.
Artykuł  14.
1.
Wielkość oczek sieci, także sieci ciągnionych winna wynosić przy łowieniu ryb w wodach otwartych przynajmniej 2,5 cm, mierząc w stanie mokrym od środka jednego do środka drugiego węzła; wyjątek w tym względzie stanowią więcierze i żaki. Władze administracyjne II instancji mogą po wzajemnem porozumieniu ustanawiać niniejsze wymiary oczek dla narzędzi, służących do połowu stynki, uklei, jazgarza, sielawy, węgorza, pstrąga strumiennego i tęczowego i ciernika, jak również dla ryb, służących jako przynęta.
2.
Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do końcowej części matni sieci ciągnionych.
Artykuł  15.
1.
Każda łódź rybacka, znajdująca się na bieżących i stojących wodach granicznych, winna być zaopatrzona po obu swych stronach w napis, zawierający: imię, nazwisko i miejsce zamieszkania rybaka lub właściciela łodzi, oraz w numer ustalony przez właściwą władzę nadzorczą; napis winien być wyraźny i nie podlegający zmyciu przez wodę.
2.
Również narzędzia połowu i naczynia rybackie winny być zaopatrzone w znaki, ustanowione przez miejscowe władze, wykonywujące nadzór rybacki. Znaki te winny być rznięte lub wypalane lub umieszczane na trwałych tabliczkach, przymocowanych do przyborów rybackich. Przybory rybackie, które rybak ma przy sobie, lub które wystawia na czas swojej obecności mogą nie być znaczone.
Artykuł  16.

W odległości mniejszej niż 50 m powyżej i poniżej przepławek rybnych przy szluzach na Noteci zabrania się wszelkiego połowu ryb od 15 września do 15 grudnia i od chwili zejścia lodu do 30 kwietnia.

Artykuł  17.

Nie wolno obsadzać wód otwartych rakami błotnemi (Potamobius leptodactylus Eschz) i niekrajowemi odmianami ryb. Władze administracyjne II instancji obu Stron mogą po wzajemnem porozumieniu zezwolić na wyjątki.

Artykuł  18.

Narzędzia połowu ryb nie mogą być ustawiane lub rozciągane w otwartych wodach w ten sposób, by przeszkadzały ruchowi żeglugowemu.

Artykuł  19.
1.
Strony układające się powołają rzeczoznawców rybackich, którzy w miarę potrzeby odbywać będą wspólne posiedzenia, mające na celu:
a)
badanie stosunków rybackich na bieżących i stojących wodach granicznych,
b)
udzielanie wyjaśnień w sprawach spornych w zakresie części III niniejszego układu,
c)
przygotowanie projektów dla ewentualnego uzupełnienia lub ulepszenia przepisów ochronnych.
2.
Spotkanie rzeczoznawców następuje na zaproszenie władzy administracyjnej II instancji jednej ze Stron układających się, skierowane do równorzędnej władzy administracyjnej drugiej Strony. Zaproszenie winno zawierać przedmiot obrad oraz czas i miejsce spotkania.

CZĘŚĆ  IV.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE.

Artykuł  20.

Postanowienia części III niniejszego układu mogą być rozciągnięte na zasadzie porozumienia Rządów układających się Stron także na takie wody bieżące i inne wody, które nie są objęte artykułem 1, ale przecięte są granicą państwową lub pozostają w związku gospodarczym z bieżącemi i stojącemi wodami granicznemi.

Artykuł  21.

Wypadki sporne pomiędzy układającemi się Stronami, które powstaną przy zastosowaniu lub wykładni niniejszego układu, zostaną przekazane miejscowo właściwej komisji mieszanej, przewidzianej w art. 6 konwencji dla uregulowania stosunków granicznych z dn. 27 stycznia 1926 r. Stronom układającym się pozostawia się w takich wypadkach do woli mianować w miejsce jednego z trzech członków komisji rzeczoznawcę rybackiego jako członka tejże komisji. Komisja winna przedłożyć obu Rządom propozycję co do sposobu zgodnego zakończenia zatargu. O ile propozycja nie zostanie złożoną lub zostanie odrzuconą przez jedną ze Stron, oba Rządy porozumieją się co do załatwienia zatargu.

Artykuł  22.

Układ ten, który został sporządzony w 2 oryginałach w polskim i niemieckim języku, ma być ratyfikowany wraz. z protokółem końcowym.

Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie. Układ nabiera mocy obowiązującej trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Układ może być wypowiedziany przez każdą ze Stron układających się na 6 miesięcy przed 1 kwietnia każdego roku.

NA DOWÓD CZEGO obustronni Pełnomocnicy podpisali niniejszy układ i wycisnęli na nim swe pieczątki.

Sporządzono w Berlinie dnia 10 grudnia 1927 r.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu polsko-niemieckiego układu w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, zawartego w dniu dzisiejszym, stwierdzono jednomyślność co do tego, że materjalno-prawna ważność uprawnień do wykonywania rybołówstwa, wyszczególnionych w artykule 2, podlega prawodawstwu tej z układających się Stron, na której obszarze rybołówstwo ma być wykonywane; przy umowach w sprawie przelania uprawnień oraz przy umowach dzierżawnych wystarcza co do formy zastosować się do prawodawstwa, obowiązującego w miejscu zawarcia umowy.

Sporządzono w Berlinie, dnia 10 grudnia 1927 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

WZÓR GRANICZNEJ KARTY RYBACKIEJ.

grafika

Strona 4.

WYCIĄG Z UKŁADU.

Artykuł 3, Ustęp 7, Zdanie 1.

W obrębie bieżących i stojących wód granicznych, na które się rozciąga uprawnienie do rybołówstwa, posiadacz granicznej karty rybackiej jest uprawniony w celu wykonywania rybołówstwa przekraczać granicę bez paszportu i wizy i swobodnie poruszać się w obrębie tych bieżących i stojących wód granicznych drugiej Strony, korzystając z ułatwień, przewidzianych w niniejszym układzie.

Artykuł 6.

1.
Obywatelom jednej z układających się Stron, uprawnionym do wykonywania rybołówstwa, wolno przybijać do brzegu na bieżących i stojących wodach granicznych na obszarze drugiej układającej się Strony tylko w miejscach, wyznaczonych do tego przez właściwe władze; przy ustanawianiu miejsc do przybijania do brzegu należy, według możności uwzględniać interes rybołówstwa. Rybacy mogą przytem, o ile wykonanie połowu tego wymaga, wstępować na ląd i wprowadzać na lad swoje łodzie, narzędzia rybackie, swoje połowy i swoją żywność z uwolnieniem od cła i innych opłat z warunkiem powrotnego zabrania łodzi, narzędzi rybackich, połowów i niespotrzebowanej żywności.
2.
W wypadkach siły wyższej mają przy przymusowem lądowaniu zastosowanie odpowiednie postanowienia drugiego zdania ustępu 1.

Zaznajomiwszy się z powyższym układem, protokółem końcowym i wzorem granicznej karty rybackiej, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 maja 1931 r..

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1931.59.476

Rodzaj: Umowa międzynarodowa
Tytuł: Rzesza Niemiecka-Polska. Układ pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych. Berlin.1927.12.10.
Data aktu: 10/12/1927
Data ogłoszenia: 09/07/1931
Data wejścia w życie: 27/06/1931