Przepisy co do odległości budowli od dróg publicznych i co do ścieków przydrożnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROBÓT PUBLICZNYCH

z dnia 17 października 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych i Przemysłu i Handlu o przepisach co do odległości budowli od dróg publicznych i co do ścieków przydrożnych.

Na zasadzie art. 26 oraz art. 15 i 17 ustawy z dnia 7 października 1921 r. o przepisach porządkowych na drogach publicznych (Dz. U. R. P. z 1921 r. № 89 poz. 656) zarządza się co nastąpuje:

I.

Odległość budowli, ogrodzeń i t. p. od dróg publicznych.

§ 1. Najmniejsza odległość poszczególnych wymienionych w niniejszym paragrafie zakładów i urządzeń od zewnętrznego brzegu rowu lub stopy nasypu drogowego dróg państwowych, wojewódzkich i powiatowych winna wynosić:

Kuźni					6	metr.
pieców cegielnianych i wapiennych					10	"
wiatraków					20	"
szybów górniczych					10	"
szybów naftowych (otworów świdrowych):
kopalń	I	klasy	bezpieczeństwa		30	metr.
"	II	"	"		40	"
Strzelnic					20	"
zbiorników na materjały łatwopalne:
- większych, o pojemności ponad 200 m3					40		metr.
- mniejszych					20		"
kopalni gliny, piasku, żwiru, torfu, kamieniołomów, odkrywek i t. p.					5		"

Przy zbiornikach, kopalniach i odkrywkach boczna ściana od strony drogi ma posiadać odpowiednią pochyłość lub stosowne wzmocnienie.

Niezależnie od tego mogą być postawione dodatkowe żądania ze wzglądu na geologiczne właściwości terenu i ze wzglądu na sposób wykonania.

Zachowanie wskazanych odległości dla wymienionych zakładów, urządzeń i fabryk położonych w obrąbie już zabudowanych dzielnic miast, jako tez w miastach posiadających zatwierdzone plany nie jest wymagane.

§ 2. Odległości w jakich mają być stawiane budynki, studnie i ogrodzenia przewidziane w ustępie pierwszym i drugim art. 15 ustawy wymienionej na wstępie oraz umieszczane zakłady i urządzenia wymienione w § 1 niniejszego rozporządzenia, należy obliczać:

a) dla dróg z rowami bocznemi, względnie z płaskiemi ściekami, oraz dla dróg położonych w wykopach - od górnej krawędzi zewnętrznego zbocza rowu, ścieku lub wykopu;

b) dla dróg w nasypach bez rowów bocznych - od stopy nasypu drogowego;

c) dla dróg położonych w poziomie gruntów przyległych bez rowów bocznych - od linji odległej o 2 metry od brzegu drogi.

§ 3. W razie przebudowy budynków i ogrodzeń oraz zakładów i fabryk, o których mowa w §§ 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, należy stosować przepisy tychże paragrafów, określające ich odległość od dróg publicznych.

§ 4. Przepisy §§ 1 i 2 nie mają zastosowania przy wznoszeniu budowli w dzielnicach miast już zabudowanych jako też w miastach posiadających zatwierdzone plany zabudowy. Natomiast dla budowli w polach i miejscach otwartych władze policyjno-budowlane winny odnośnie do określenia odległości tych budowli od dróg publicznych przed wydaniem pozwolenia na wznoszenie budowli zasięgać uprzednio opinji właściwego zarządu drogowego.

II.

Sztuczne ścieki do rowów przydrożnych.

§ 5. Odprowadzenie do rowów przydrożnych lub przepustów drogowych wód ze sztucznych ścieków może się odbyć nie inaczej, jak na podstawie pozwolenia właściwej władzy wykonywującej utrzymanie drogi (art. 10-12 ustawy z dn. 10.XII.20 r.- Dz. U. R. P. № 6 z 1921 r. poz. 32), o ile dalszy odpływ wód jest zapewniony i o ile nie zachodzą okoliczności, z powodu których winny być niezależnie zastosowane przepisy art. 25 i inne ustawy wodnej z dnia 19 września 1322 r. (Dz. U. R. P. № 102, poz. 936).

§ 6. Wszelkie urządzenia niezbędne dla zapewnienia odpływu wód ze sztucznych ścieków w pasie drogowym (jak np. pogłębienie i umocowanie rowów przydrożnych i odpływowych, założenie nowych przepustów, obniżenie dna i pogłębienie fundamentów przepustów istniejących i t. p.) jak również wszelkie urządzenia dla zapewnienia bocznych wjazdów (mostki i przepusty na pogłębionych rowach) i zabezpieczenia ruchu (barjery, słupki i t. p.) winny być wykonane przez właściwy zarząd drogowy lub pod jego nadzorem, na koszt stron zainteresowanych, które winny być uprzednio powiadomione o konieczności tych urządzeń. Strony zainteresowane mogą odmówić swej zgody za poniesienie kosztów wykonania urządzeń, w takim jednak wypadku może być cofnięte pozwolenie omówione w § 5 niniejszego rozporządzenia.

Utrzymanie w porządku wzmiankowanych urządzeń będzie dokonywane tymże trybem.

§ 7. W wydawanych przez władzę wykonywującą utrzymanie drogi (§ 5) pozwoleniach na wprowadzenie na pas drogowy sztucznych ścieków winno być wyraźnie zastrzeżone, że strony zainteresowane ponosić będą koszta naprawy ewentualnych uszkodzeń drogi z jej przynależnościami wynikłych wskutek istnienia urządzeń wspomnianych w poprzednim paragrafie, jak również różnicy zwiększonych kosztów utrzymania drogi z tegoż tytułu oraz zobowiążą się, w razie przedsiębranej przez zarząd drogowy przebudowy drogi, do odpowiedniego dostosowania powyższych urządzeń na swój koszt, ewentualnie do poniesienia kosztów tych wszystkich robót przy przebudowie, które były wyłącznie wywołane potrzebami odprowadzenia danych ścieków w pasie drogowym.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1925.109.778
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Przepisy co do odległości budowli od dróg publicznych i co do ścieków przydrożnych.
• Data aktu: 17/10/1925
• Data ogłoszenia: 30/10/1925
• Data wejścia w życie: 30/10/1925