Zespół pod kierownictwem prof. dr hab. Zbigniewa Kmieciaka opublikował dokument "Reforma prawa o postępowaniu administracyjnym". Punktem wyjścia dla propozycji nadania przepisowi art. 13 k.p.a. nowego brzmienia jest przekonanie, że uregulowanie w k.p.a. tylko ugody administracyjnej nie przystaje obecnie do współczesnych standardów europejskich.
Bardziej umowa niż ugoda
Taka ugoda jest traktowana w europejskim soft law jako alternatywny środek rozstrzygania sporów sądowych pomiędzy organami administracji a stronami prywatnymi i nie odpowiada ona uregulowaniom europejskim. Już z tytułu rekomendacji MRE Nr R(2001) z 5 września 2001 r. o alternatywnych środkach rozstrzygania sporów sądowych między organami administracji a stronami prywatnymi wynika, że chodzi w niej o ugodę zawieraną między organem administracji a jednostką, a więc o odmianę znanej niemal powszechnie w Europie umowy publicznoprawnej. Umowa ta uchodzi za jeden ze środków alternatywnego rozwiazywania sporów.
Polska jest wyjątkiem
Dotąd rozwiązania tego nie przewidziano w naszym prawie, co sprawia, że Polska jest aktualnie jednym z nielicznych w Europie krajów, w którym nie ma ogólnej chociażby regulacji umów publicznoprawnych. Konstrukcji umowy administracyjnej nie odpowiada kodeksowa ugoda administracyjna. Zasada ogólna ugodowego załatwiania spraw zakłada bowiem, że ugoda może być zawarta między stronami postępowania o spornych interesach przed organem administracji publicznej prowadzącym to postępowanie (art. 13 k.p.a.).
Jest to zatem konstrukcja przystosowana do postępowania o charakterze z założenia kontradyktoryjnym, a więc w postępowaniu administracyjnym nie jest w stanie spełnić przypisywanej jej funkcji.
Rozwiązanie pośrednie
Propozycja nowelizacji art. 13 k.p.a. zmierza do zmiany tego stanu rzeczy.
Ostatecznie przyjęto, że rezygnacja z ugody administracyjnej i zastąpienie jej umową byłoby rozwiązaniem zbyt radykalnym; przeciwko aktualnemu ujęciu ugody przemawiają z kolei znane powszechnie słabości jej konstrukcji. Najbardziej racjonalny wydaje się zatem wybór rozwiązania pośredniego, zakładającego pozostawienie ugody w kodeksie, z zastrzeżeniem jej modyfikacji
w kierunku zorientowanym na osiągnięcie celu przyjaznego rozstrzyganiu kwestii spornych między stronami postępowania administracyjnego (art. 13 § 1 k.p.a.). Przy takim ujęciu ugoda, umowa i decyzja administracyjna stanowiłyby alternatywne względem siebie formy załatwienia sprawy. Więcej>>
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Etyka zawodu radcy prawnego i adwokata. Kazusy. Objaśnienia. Orzecznictwo
|