Doradca prawny to osoba, która ukończyła studia prawnicze i świadczy usługi prawne.
Zakres kompetencji doradcy prawnego jest bardzo ograniczony. Do jego kompetencji należy m.in. udzielanie porad prawnych, sporządzanie projektów pism procesowych, reprezentacja klienta przed sądem, ale nie w każdej sprawie oraz możność bycia pełnomocnikiem w postępowaniu administracyjnym (taką możliwość ma każda osoba fizyczna , ale doradca jako prawnik posiada niezbędną wiedzę z zakresu prawa administracyjnego i postępowania administracyjnego).
Doradcy prawni nie mogą podejmować czynności, co do których ustawa nakłada obowiązek zachowania przymusu adwokacko - radcowskiego (m.in. reprezentowanie w sprawach karnych, cywilnych i sądowoadministracyjnych oraz przed SN, NSA, TK itd.)
W opinii doradców prawnych przepisy dotyczące reprezentacji w sprawach karnych, cywilnych i sądowoadministracyjnych są sprzeczne m.in. z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa.
Więcej: Doradcy prawni szykują wniosek do Trybunału
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Granice wolności wypowiedzi przedstawicieli zawodów prawniczych
|
W przeciwieństwie do przedstawicieli korporacyjnych zawodów prawniczych, na doradcach prawnych nie ciąży obowiązek posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Ponadto wykonywanie zawodu nie jest uzależnione od przynależności do samorządu. Doradcy nie mają kodeksów etyki, nie podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej, nie mają również obowiązku zachowania w tajemnicy tego, co usłyszeli od swojego klienta w związku z udzielaniem porady lub prowadzeniem sprawy.
Do usankcjonowania działalności doradców prawnych doszło w 2003 roku, gdy Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku z dnia 26 listopada 2003 r. w sprawie o sygnaturze SK 22/02 wyraził pogląd, że przepisy pozwalają osobom z wyższym wykształceniem prawniczym prowadzić działalność prawniczą na własny rachunek, np. w postaci biura doradztwa prawnego.