Naruszenie interesu musi natomiast pozostawać w ścisłym związku z konkretnymi, łączącymi się ze szkołą prowadzoną przez odwoływanego dyrektora i jej problemami. 

Prezydent miasta odwołał ze stanowiska dyrektora szkoły. Jako przyczynę odwołania wskazał między innymi odmowę zawarcia umowy użyczenia pomieszczeń, których właścicielem jest gmina, mimo pisemnego polecenia. Uniemożliwiło to prawidłową realizacje zadań własnych gminy w postaci zapewnienia edukacji publicznej. Zdaniem organu doszło zatem do naruszenia interesu publicznego i należało dyrektora natychmiast odwołać ze stanowiska.
Skarżąca wniosła o uchylenie zarządzenia odwołującego ją ze stanowiska dyrektora szkoły. Zwróciła uwagę, iż pojęcie "szczególnie uzasadniony przypadek", o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z póżn. zm.), powinno być rozumiane wąsko i oznaczać takie sytuacje, w których nie jest możliwe pełnienie przez nauczyciela funkcji kierowniczej, a natychmiastowe przerwanie jego czynności jest niezbędne ze względu na zagrożenie interesu publicznego.
WSA rozpatrując skargę przypomniał, przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z póżn. zm.) zezwala na odwołanie z funkcji dyrektora szkoły w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia obwarowując to zdarzenie przesłanką formalnoprawną w postaci konieczności zasięgnięcia opinii kuratora oświaty, a także przesłanką materialnoprawną określoną, jako "przypadek szczególnie uzasadniony". WSA podkreślił, w pojęciu "przypadku szczególnie uzasadnionego" nie mieści się każde naruszenie prawa, a co za tym idzie nie każde naruszenie prawa powoduje obligatoryjne odwołanie z funkcji na podstawie art. 38 ust. 1 pkt. 2 ustawy o systemie oświaty, a tylko tak istotne (poważne) naruszenie prawa, które można by zakwalifikować jako "przypadek szczególnie uzasadniony". Przesłanka, o której mowa powinna być traktowana wąsko, jako sytuacja wyjątkowa, wymagająca niezwłocznej interwencji ze względu na zagrożenie interesu publicznego. Zdaniem WSA sytuacja taka nie musi nawet zostać wywołana nagannym zachowaniem ze strony dyrektora szkoły, a może wynikać z okoliczności zewnętrznych, niezależnych od jego woli, jeżeli dobro szkoły przez niego prowadzonej takiego rozwiązania wymaga. Naruszenie interesu publicznego, jako szczególnie uzasadnionego przypadku odwołania dyrektora szkoły, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty nie może być utożsamiane z naruszeniem interesu publicznego w ogólności, pozostającego poza obszarem szkoły prowadzonej przez odwoływanego dyrektora. Musi natomiast pozostawać w ścisłym związku z konkretnymi, łączącymi się ze szkołą prowadzoną przez odwoływanego dyrektora i jej uczniami problemami. W uzasadnieniu zaskarżonego uzasadnienia nie wskazano, by działania skarżącej w jakikolwiek sposób wpływały destrukcyjnie na poziom nauczania, warunki pracy nauczycieli lub uczniów, a jej postawa uniemożliwiała dalsze funkcjonowanie szkoły – podkreślił WSA.
 
Na podstawie: Wyrok WSA w Gliwicach z 23 sierpnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Gl 986/10
 
Źródło: Serwis Samorządowy LEX