Rozporządzenie wykonawcze 2015/460 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do procedury dotyczącej zatwierdzania modelu wewnętrznego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/460

z dnia 19 marca 2015 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do procedury dotyczącej zatwierdzania modelu wewnętrznego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) ¹ , w szczególności jej art. 114 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji muszą spełniać wymogi dyrektywy 2009/138/WE w odniesieniu do modeli wewnętrznych. Mogą one wprowadzić zmiany w swoim modelu wewnętrznym zgodnie z zatwierdzonymi zasadami wprowadzania zmian w modelu na podstawie art. 115 dyrektywy 2009/138/WE.

(2) Główne zmiany modelu wewnętrznego, szereg drugorzędnych zmian, które uznaje się łącznie za zmianę główną, i zmiany zasad wprowadzania zmian w modelu podlegają uprzedniemu zatwierdzeniu przez organy nadzoru. Przepisy dotyczące procedury, którą należy stosować w odniesieniu do procesu zatwierdzania modeli wewnętrznych, powinny być stosowane w sposób spójny w przypadku zatwierdzania głównych zmian modelu wewnętrznego oraz wszelkich zmian zasad wprowadzania zmian w modelu.

(3) Włączenie nowych elementów do modelu wewnętrznego, takich jak dodatkowe ryzyka nieuwzględnione w zakresie modelu wewnętrznego lub obszary działalności, podlega zatwierdzeniu przez organy nadzoru zgodnie z art. 112 dyrektywy 2009/138/WE.

(4) Ze względu na wzajemne powiązania pomiędzy poszczególnymi wnioskami o zatwierdzenie na podstawie dyrektywy 2009/138/WE, składając wniosek o zatwierdzenie modelu wewnętrznego, zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji powinien powiadomić organ nadzoru o innych wnioskach o zatwierdzenie pozycji wymienionych w art. 308a ust. 1 dyrektywy 2009/138/WE, które są obecnie rozpatrywane lub których złożenie jest przewidywane w ciągu następnych sześciu miesięcy. Taki wymóg jest konieczny dla zapewnienia, aby oceny organów nadzoru były oparte na przejrzystych i obiektywnych informacjach.

(5) Procedura, którą należy stosować w odniesieniu do zatwierdzania modelu wewnętrznego i głównych zmian modelu wewnętrznego, powinna przewidywać stałą komunikację między organami nadzoru a zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji. Właściwe jest rozpoczęcie komunikacji przed złożeniem formalnego wniosku organowi nadzoru. Komunikacja ta powinna być kontynuowana po zatwierdzeniu modelu wewnętrznego lub głównej zmiany w drodze procesu nadzoru.

(6) W trakcie procesu zatwierdzania organy nadzoru powinny mieć możliwość zwrócenia się o skorygowanie modelu wewnętrznego lub o przedłożenie planu przejściowego, jak określono w art. 113 dyrektywy 2009/138/WE.

(7) Przepisy określone w niniejszym rozporządzeniu dotyczące procedur, które należy stosować w odniesieniu do zatwierdzenia modelu wewnętrznego, zatwierdzania zmian modelu wewnętrznego i zatwierdzenia zasad wprowadzania zmian w modelu w odniesieniu do modeli wewnętrznych stosowanych na poziomie poszczególnych zakładów, należy stosować w sposób spójny w odniesieniu do procedur dotyczących modeli wewnętrznych na potrzeby obliczania skonsolidowanego kapitałowego wymogu wypłacalności grupy i w odniesieniu do modeli wewnętrznych grup.

(8) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych.

(9) Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych przeprowadził otwarte konsultacje społeczne w zakresie projektu wykonawczych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, przeanalizował potencjalne powiązane koszty i korzyści oraz zwrócił się do Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 ² o wydanie opinii.

(10) W celu zwiększenia pewności prawa w zakresie systemu nadzoru w fazie wprowadzenia przewidzianej w art. 308a dyrektywy 2009/138/WE, która rozpocznie się dnia 1 kwietnia 2015 r., należy zapewnić jak najszybsze wejście w życie niniejszego rozporządzenia, następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu określa się:

a) procedurę, o której mowa w art. 112 dyrektywy 2009/138/WE, w odniesieniu do zatwierdzania wniosków przedkładanych przez zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji o stosowanie pełnych i częściowych modeli wewnętrznych do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności;

b) procedurę w odniesieniu do zatwierdzania wniosków przedkładanych przez zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji o wprowadzenie głównej zmiany w modelu wewnętrznym i w odniesieniu do zatwierdzania zmian zasad wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym zgodnie z art. 115 dyrektywy 2009/138/WE.

Artykuł  2

Wniosek o obliczanie kapitałowego wymogu wypłacalności przy zastosowaniu modelu wewnętrznego

1. Zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji przedkłada organowi nadzoru pisemny wniosek o zatwierdzenie obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności przy zastosowaniu modelu wewnętrznego.

2. Wniosek składa się w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji ma swoją siedzibę, lub w języku uzgodnionym z organem nadzoru.

3. Przy składaniu wniosku o stosowanie modelu wewnętrznego do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji przedkładają dokumentację potwierdzającą, w jaki sposób model wewnętrzny spełnia wymogi określone w art. 101 i 120-125 dyrektywy 2009/138/WE, a w przypadku częściowego modelu wewnętrznego, również w art. 113 dyrektywy 2009/138/WE. Organ nadzoru może zwrócić się o przedstawienie dodatkowych informacji zgodnie z art. 3.

4. Dokumentacja potwierdzająca, o której mowa w ust. 3, obejmuje co najmniej:

a) list przewodni zawierający:

(i) wniosek o zatwierdzenie stosowania modelu wewnętrznego do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności od określonej daty oraz ogólne wyjaśnienie dotyczące modelu wewnętrznego wraz z krótkim opisem struktury i zakresu modelu;

(ii) potwierdzenie okresu poprzedzającego złożenie wniosku, w którym model wewnętrzny był stosowany w systemie zarządzania ryzykiem i w procesach decyzyjnych zgodnie z wymogami określonymi w art. 120 dyrektywy 2009/138/WE;

(iii) potwierdzenie, że wniosek jest kompletny oraz że zawiera dokładny opis modelu wewnętrznego, a także nie pominięto w nim żadnych istotnych faktów;

(iv) potwierdzenie, czy zakłada ubezpieczeń lub zakład reasekuracji wchodzi w skład grupy stosującej model wewnętrzny do obliczania skonsolidowanego kapitałowego wymogu wypłacalności grupy oraz czy wniosek o stosowanie jakiegokolwiek modelu wewnętrznego do obliczania skonsolidowanego kapitałowego wymogu wypłacalności grupy został złożony, lecz nie otrzymano jeszcze powiadomienia o decyzji;

(v) wykaz pozostałych wniosków złożonych przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji lub wniosków, których złożenie jest przewidywane w ciągu następnych sześciu miesięcy, o zatwierdzenie jakiejkolwiek pozycji wymienionej w art. 308a ust. 1 dyrektywy 2009/138/WE, wraz z datami złożenia poszczególnych wniosków;

(vi) informacje kontaktowe odpowiedniego personelu zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji zajmującego się realizacją zadań związanych z modelem wewnętrznym, a także odpowiedniego personelu w danym zakładzie, do którego można kierować wnioski o przedstawienie dodatkowych informacji;

b) wyjaśnienie, w jaki sposób model wewnętrzny uwzględnia wszystkie rodzaje istotnych i mierzalnych rodzajów ryzyka, na które narażony jest zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji. Jeżeli wniosek o zatwierdzenie dotyczy częściowego modelu wewnętrznego, zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji przedstawia w wyjaśnieniu jedynie istotne i mierzalne rodzaje ryzyka uwzględnione w zakresie częściowego modelu wewnętrznego, a także wyjaśnia, w jaki sposób spełniono dodatkowe wymogi, o których mowa w art. 113 dyrektywy 2009/138/WE;

c) wyjaśnienie adekwatności i skuteczności integracji modelu wewnętrznego z systemem zarządzania ryzykiem oraz roli, jaką model ten pełni w systemie zarządzania, w tym określenie, w jaki sposób model wewnętrzny umożliwia zakładowi ubezpieczeń lub zakładowi reasekuracji określanie, pomiar, monitorowanie ryzyk oraz zarządzanie nimi i sprawozdawczość w ich zakresie w sposób ciągły; w tym celu wniosek zawiera odpowiednie fragmenty zasad zarządzania ryzykiem, o których mowa w art. 41 ust. 3 dyrektywy 2009/138/WE;

d) ocenę i uzasadnienie zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji istotnych mocnych i słabych punktów oraz ograniczeń modelu wewnętrznego, obejmujące samoocenę zgodności z wymogami określonymi w ust. 2; zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji przedstawia również plan udoskonalenia modelu wewnętrznego w przyszłości w celu wyeliminowania stwierdzonych słabych punktów lub ograniczeń, lub też w celu rozwinięcia lub rozszerzenia zakresu modelu wewnętrznego;

e) jeżeli zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji wchodzi w skład grupy stosującej model wewnętrzny do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności lub jeżeli wniosek o stosowanie modelu wewnętrznego do obliczania skonsolidowanego kapitałowego wymogu wypłacalności grupy został złożony, lecz nie otrzymano jeszcze powiadomienia o decyzji; uzasadnienie określające, dlaczego model wewnętrzny grupy nie odpowiada profilowi ryzyka zakładu oraz różnice między modelem wewnętrznym stosowanym na poziomie poszczególnych zakładów a modelem wewnętrznym grupy;

f) specyfikację techniczną modelu wewnętrznego, wraz ze szczegółowym opisem struktury modelu wewnętrznego, wykazem i uzasadnieniem założeń leżących u podstaw modelu wewnętrznego, jeżeli zmiana tych założeń miałaby znaczący wpływ na kapitałowy wymóg wypłacalności;

g) wyjaśnienie adekwatności systemu kontroli wewnętrznej zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji z uwzględnieniem struktury i zakresu modelu;

h) wyjaśnienie adekwatności zasobów, umiejętności i obiektywności personelu odpowiedzialnego za opracowanie i walidację modelu wewnętrznego;

i) zasady wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym zgodnie z art. 115 dyrektywy 2009/138/WE;

j) opis procesu, który zapewnia zgodność metod stosowanych do wyznaczania prognozy rozkładu prawdopodobieństwa z metodami stosowanymi do ustalania wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych zgodnie z art. 121 ust. 2 dyrektywy 2009/138/WE;

k) wykaz danych stosowanych w modelu wewnętrznym, ze wskazaniem ich źródła, właściwości i zastosowań oraz opis procesu, który gwarantuje, że dane są dokładne, kompletne i adekwatne;

l) wyniki ostatniego przypisania zysków i strat oraz specyfikację przyczyn i źródeł powstania zysków i strat zgodnie z art. 123 dyrektywy 2009/138/WE, w tym zyski i straty, główne obszary działalności zakładu i przypisanie całych zysków lub całej straty do kategorii ryzyka i głównych obszarów działalności;

m) opis niezależnego procesu walidacji modelu wewnętrznego oraz sprawozdanie z wyników ostatniej walidacji zgodnie z art. 124 dyrektywy 2009/138/WE, w tym zalecenia, jakie zostały dokonane, oraz działania podjęte w ich następstwie;

n) wykaz dokumentów, które wchodzą w skład dokumentacji modelu wewnętrznego określonej w art. 125 dyrektywy 2009/138/WE;

o) jeżeli zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji stosuje model lub dane zewnętrzne, o których mowa w art. 126 dyrektywy 2009/138/WE, wykazanie, że stosowanie tego modelu lub danych zewnętrznych nie ogranicza zdolności zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji do spełniania wymogów określonych w art. 101 i 120-125 tej dyrektywy, a w przypadku częściowego modelu wewnętrznego w art. 113 tej dyrektywy, przydatność stosowania tego modelu lub danych w ramach modelu wewnętrznego oraz wyjaśnienie dotyczące preferowania modeli lub danych zewnętrznych od wewnętrznych modeli lub danych;

p) oszacowanie kapitałowego wymogu wypłacalności obliczonego z zastosowaniem modelu wewnętrznego na jak najwyższym poziomie szczegółowości w zależności od kategoryzacji ryzyka zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, oraz oszacowanie kapitałowego wymogu wypłacalności obliczonego według standardowej formuły na jak najwyższym poziomie szczegółowości standardowej formuły za ostatni okres przed datą złożenia wniosku, jeżeli kapitałowy wymóg wypłacalności obliczono według standardowej formuły. Jeżeli wniosek został złożony przed jakimkolwiek obliczeniem kapitałowego wymogu wypłacalności, oszacowanie kapitałowego wymogu wypłacalności przy zastosowaniu standardowej formuły oblicza się według parametrów standardowej formuły, a nie parametrów specyficznych dla danego zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji;

q) określenie tych części działalności zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, które zostały sklasyfikowane jako głównego obszary działalności zakładu i uzasadnienie takiej klasyfikacji;

r) w przypadku częściowych modeli wewnętrznych, wyjaśnienie, w jaki sposób proponowana metoda integracji spełnia wymogi określone w art. 113 ust. 1 dyrektywy 2009/138/WE, oraz - w przypadku metody innej niż domyślna, o której mowa w art. 239 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35 ³ , uzasadnienie zaproponowanej metody integracji.

5. Zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji przedkłada dokumenty potwierdzające zatwierdzenie wniosku przez organy administrujące, zarządzające lub nadzorcze, jak określono w art. 116 dyrektywy 2009/138/WE.

6. Zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji przedstawia wykaz wszystkich dokumentów i dowodów zawartych we wniosku. Jeżeli treść dokumentu jest istotna dla innych dokumentów, zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji podkreśla charakter znaczenia tego dokumentu, a także uwzględnia odniesienia.

Artykuł  3

Ocena wniosku

1. Organ nadzoru potwierdza otrzymanie wniosku złożonego przez zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji.

2. Organ nadzoru stwierdza kompletność lub niekompletność wniosku w terminie 30 dni od dnia jego wpłynięcia. Wniosek o stosowanie modelu wewnętrznego do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności uważa się za kompletny, jeżeli zawiera on pełną dokumentację potwierdzającą, o której mowa w art. 2 ust. 2.

3. Jeżeli organ nadzoru stwierdzi, że wniosek nie jest kompletny, niezwłocznie informuje zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, który złożył wniosek, że sześciomiesięczny okres na podjęcie decyzji w sprawie wniosku nie rozpoczął się, i uzasadnia, dlaczego wniosek jest niekompletny.

4. Jeżeli organ nadzoru stwierdzi, że wniosek jest kompletny, niezwłocznie informuje zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, który złożył wniosek, że wniosek jest kompletny i podaje datę rozpoczęcia sześciomiesięcznego okresu. Dniem rozpoczęcia biegu tego okresu jest dzień wpłynięcia kompletnego wniosku.

5. Stwierdzenie przez organy nadzoru, że wniosek jest kompletny, nie uniemożliwia organowi nadzoru zwrócenia się o dodatkowe informacje niezbędne do przeprowadzenia oceny. We wniosku organu nadzoru należy podać wymagane informacje dodatkowe oraz uzasadnienie wystąpienia z tym wnioskiem.

6. Zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji zapewnia, aby wszystkie dokumenty, o których mowa w art. 125 dyrektywy 2009/138/WE, zostały udostępnione organowi nadzoru podczas oceny wniosku, również - w miarę możliwości - w formie elektronicznej.

7. Ocena wniosku obejmuje stałą komunikację z zakładem ubezpieczeń lub zakładem reasekuracji oraz może obejmować wnioski o skorygowanie modelu wewnętrznego oraz, w przypadku częściowego modelu wewnętrznego, o przedłożenie planu przejściowego, jak określono w art. 113 dyrektywy 2009/138/WE.

8. Jeżeli organ nadzoru stwierdzi, że możliwe jest - pod warunkiem skorygowania modelu wewnętrznego - jego zatwierdzenie, może on powiadomić o tym zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji.

9. Jeżeli organ nadzoru zwróci się z wnioskiem o przekazanie dalszych informacji lub skorygowanie modelu wewnętrznego, zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji może wystąpić z wnioskiem o zawieszenie sześciomiesięcznego okresu na podjęcie decyzji w sprawie wniosku, o którym mowa w art. 112 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE. Zawieszenie to przestaje obowiązywać, gdy zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji wprowadzi w modelu wewnętrznym niezbędne dostosowania, a organy nadzoru otrzymają zmieniony wniosek zawierający dokumentację potwierdzającą dokonanie dostosowań. Organy nadzoru informują zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji o nowej dacie zakończenia okresu na podjęcie decyzji w sprawie wniosku.

Artykuł  4

Prawo do wycofania wniosku przez zakład

Zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, który złożył wniosek o stosowanie modelu wewnętrznego do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności, może wycofać wniosek na piśmie, powiadamiając organ nadzoru w dowolnym czasie przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku.

Artykuł  5

Decyzja w sprawie wniosku

1. Organ nadzoru zatwierdza wniosek o stosowanie modelu wewnętrznego, wyłącznie jeżeli stwierdzi, że systemy zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji służące określaniu, pomiarowi, monitorowaniu ryzyk oraz zarządzaniu nimi i sprawozdawczości w ich zakresie są odpowiednie, a w szczególności jeżeli stwierdzi, że model wewnętrzny spełnia wymogi określone w art. 101, 112 i 120-125 dyrektywy 2009/138/WE oraz w art. 113 tej dyrektywy w przypadku częściowego modelu wewnętrznego.

2. Ponadto organ nadzoru zatwierdza wnioski o stosowanie modelu wewnętrznego, wyłącznie jeżeli uzna, że zasady wprowadzania zmian w modelu spełniają wymogi określone w art. 115 dyrektywy 2009/138/WE. Jeśli organ nadzoru podejmie decyzję w sprawie wniosku, niezwłocznie zawiadamia o swojej decyzji na piśmie dany zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji. Decyzja taka powinna zawierać:

a) jeżeli organ nadzoru zatwierdza wniosek, datę początkową, od której model stosowany jest do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności;

b) jeżeli organ nadzoru zatwierdza wniosek, wszelkie warunki związane z decyzją o zatwierdzeniu wraz z uzasadnieniem tych warunków;

c) jeżeli organ nadzoru odrzuca wniosek, uzasadnienie tej decyzji;

d) jeżeli organ nadzoru zwrócił się o przedłożenie planu przejściowego zgodnie z art. 113 dyrektywy 2009/138/WE, decyzję o zatwierdzeniu planu przejściowego, o którym mowa w art. 6.

3. Organ nadzoru nie ujawnia, że zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji złożył wniosek o stosowanie modelu wewnętrznego do obliczania kapitałowego wymogu wypłacalności oraz że wniosek został odrzucony lub wycofany.

Artykuł  6

Plan przejściowy służący rozszerzeniu zakresu modelu

1. W przypadku, o którym mowa w art. 113 ust. 2 dyrektywy 2009/138/WE, organ nadzoru wyjaśnia powody zwrócenia się o przedłożenie planu przejściowego oraz określa minimalny zakres, jaki model wewnętrzny musi obejmować po wdrożeniu planu przejściowego.

2. Plan przejściowy podlega zatwierdzeniu przez organ administrujący, zarządzający lub nadzorczy zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji i wyraźnie określa termin jego wdrożenia, rozszerzenie zakresu oraz środki i zasoby niezbędne do rozszerzenia zakresu modelu wewnętrznego. Organ nadzoru dokonuje oceny planu przedstawionego przez dany zakład. W stosownych przypadkach organ nadzoru może zwrócić się o przedłożenie do zatwierdzenia zmienionego planu przejściowego, zatwierdzonego przez organ administrujący, zarządzający lub nadzorczy.

3. Jeśli zakład nie wdroży planu przejściowego w celu rozszerzenia zakresu modelu, organ nadzoru może, bez uszczerbku dla wszelkich innych dostępnych środków nadzorczych, podjąć dowolny z następujących środków:

a) przedłużyć okres na wdrożenie planu;

b) przedłużyć okres na wdrożenie planu, z zastrzeżeniem wprowadzenia zmian w tym planie;

c) zwrócić się do zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji o obliczanie kapitałowego wymogu wypłacalności według standardowej formuły określonej w art. 103-111 dyrektywy 2009/138/WE;

d) zezwolić na stosowanie częściowego modelu wewnętrznego o bardziej ograniczonym zakresie niż minimalny zakres, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  7

Zmiany modelu wewnętrznego

1. Do wniosku o zatwierdzenie głównej zmiany modelu wewnętrznego zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji dołącza dokumentację potwierdzającą, że po wprowadzeniu głównych zmian w modelu wewnętrznym wymogi określone w art. 101, 112 i 120-126 dyrektywy 2009/138/WE oraz w art. 113 tej dyrektywy w przypadku częściowego modelu wewnętrznego, zostałyby spełnione.

2. Zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji dołącza do wniosku dokumenty określone w art. 2, jeżeli wprowadzenie głównej zmiany w modelu wewnętrznym miałoby wpływ na ich treść, wraz ze wskazaniem zmian w nich wprowadzonych oraz szczegółowym opisem jakościowego i ilościowego wpływu głównej zmiany na zatwierdzony model wewnętrzny i jej skutków.

Artykuł  8

Zmiany zasad wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym

1. Do wniosku o zatwierdzenie zmiany zasad wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji dołącza uzasadnienie zmiany zasad wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym i dowody na to, że po wprowadzeniu zmian, wymogi zatwierdzenia tych zasad zostałyby spełnione.

2. Organy nadzoru zatwierdzają wniosek o zmianę zasad wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym, wyłącznie jeżeli stwierdzą, że zakres zasad jest kompleksowy, a procedury opisane w zasadach wprowadzania zmian w modelu wewnętrznym w sposób ciągły spełniają wymogi określone w art. 101, 112 i 120-125 dyrektywy 2009/138/WE, a w przypadku częściowego modelu wewnętrznego, także art. 113 dyrektywy 2009/138/WE.

Artykuł  9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2015 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U L 331 z 15.12.2010, s. 48).

3 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 12 z 17.1.2015, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.76.13
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie wykonawcze 2015/460 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do procedury dotyczącej zatwierdzania modelu wewnętrznego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE
• Data aktu: 19/03/2015
• Data ogłoszenia: 20/03/2015
• Data wejścia w życie: 21/03/2015