a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2075/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni krętych w mięsie 2 ustanowiono przepisy dotyczące próbek z tusz gatunków podatnych na zakażenie włośniem krętym w celu ustalenia statusu gospodarstw i regionów oraz warunków przywozu mięsa do Unii. Ustalono w nim ponadto metody referencyjne i metody równoważne służące wykrywaniu włośnia krętego w próbkach z tusz.
(2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął w dniu 3 października 2011 r. opinię naukową dotyczącą zagrożeń dla zdrowia publicznego, które powinny być przedmiotem inspekcji mięsa (wieprzowego) 3 . W opinii tej EFSA uznał, że włosień kręty stanowi umiarkowane zagrożenie dla zdrowia publicznego w związku z konsumpcją mięsa wieprzowego, i stwierdził, że w odniesieniu do metod badań zagrożeń biologicznych jedynym sposobem zapewnienia skutecznej kontroli głównych zagrożeń jest zapewnienie bezpieczeństwa tusz wieprzowych obejmujące szereg środków zapobiegawczych i kontroli stosowanych w sposób zintegrowany zarówno w gospodarstwach, jak i w rzeźniach.
(3) EFSA ustalił pewne wskaźniki epidemiologiczne w odniesieniu do włośnia krętego. W zależności od celu oraz sytuacji epidemiologicznej w danym państwie wskaźniki te mogą być stosowane na poziomie państwa, regionu, rzeźni lub gospodarstwa.
(4) EFSA zauważył sporadyczność występowania włośnia krętego w Unii, głównie u świń chowanych na wolnym wybiegu i w chowie przydomowym. Ponadto EFSA stwierdził, że ten typ systemu produkcji jest najważniejszym czynnikiem ryzyka dla zakażeń włośniem krętym. Poza tym dostępne dane wskazują na to, że ryzyko zakażenia włośniem krętym świń chowanych w oficjalnie uznanych kontrolowanych warunkach w pomieszczeniach inwentarskich jest znikome.
(5) Status znikomego zagrożenia w odniesieniu do państwa lub regionu nie jest już uznawany w kontekście międzynarodowym przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE). Status taki uznaje się zamiast tego w odniesieniu do przedziałów obejmujących jedno lub więcej gospodarstw stosujących określone kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich.
(6) Ze względu na spójność z normami międzynarodowymi oraz w celu wzmocnienia systemów kontroli zgodnie z aktualnymi zagrożeniami dla zdrowia publicznego należy dostosować, zracjonalizować i uprościć środki zmniejszające ryzyko związane z włośniem krętym w rzeźniach, w tym warunki przywozu, oraz warunki określania statusu zakażenia włośniem krętym w odniesieniu do państw i regionów lub gospodarstw.
(7) Belgia i Dania powiadomiły w 2011 r. o znikomym zagrożeniu włośniem krętym na ich terytorium zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2075/2005. Taki status znikomego zagrożenia w odniesieniu do państwa lub regionu nie jest już jednak uznawany. Niemniej jednak gospodarstwa i przedziały w Belgii i Danii, które spełniają wymogi dla kontrolowanych warunków w pomieszczeniach inwentarskich w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, powinny mieć możliwość zastosowania odstępstwa przewidzianego dla takich gospodarstw i przedziałów bez konieczności spełnienia dalszych warunków wstępnych, takich jak wymóg uzyskania od właściwego organu następczego urzędowego zatwierdzenia.
(8) Laboratorium referencyjne UE ds. pasożytów zaleciło uściślenie tekstu rozporządzenia w odniesieniu do procedury określonych metod równoważnych dla badań włośnia krętego.
(9) Należy nałożyć na podmioty obowiązek zapewnienia, by martwe zwierzęta były gromadzone, identyfikowane i przewożone bez nieuzasadnionej zwłoki zgodnie z art. 21 i 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) 4 i z załącznikiem VIII do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy 5 .
(10) Liczbę przypadków (importowanych i rodzimych) włośnia krętego u ludzi, włącznie z danymi epidemiologicznymi, należy zgłosić w sprawozdaniu zgodnie z decyzją Komisji 2000/96/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie stopniowego obejmowania chorób zakaźnych siecią wspólnotową zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 .
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2075/2005.
(12) Wymagania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu obejmują dostosowanie stosowanych praktyk zarówno w odniesieniu do podmiotów prowadzących przedsiębiorstwo spożywcze, jak i do właściwych organów. Należy zatem zezwolić na odroczenie stosowania niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.
2 Dz.U. 338 z 22.12.2005, s. 60.
3 Dziennik EFSA 2011; 9(10):2351[s. 198], opublikowany dnia 3 października 2011 r.
4 Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.
5 Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1.
6 Dz.U. L 28 z 3.2.2000, s. 50.
* Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1.
**) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.
***) Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1.
****) Dz.U. L 28 z 3.2.2000, s. 50.