(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 4099)(Jedynie tekst w języku polskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/765/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 7 listopada 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 2 akapit pierwszy,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a), a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
(1) Pismem z dnia 7 czerwca 2006 r. Komisja powiadomiła Polskę o decyzji w sprawie wszczęcia formalnego postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wymienionego środka pomocy.
(2) W dniu 23 października 2007 r. przyjęto decyzję Komisji 2008/344/EC 1 ("decyzja"), w której Komisja stwierdziła, że pomoc państwa, jaką otrzymał producent stali, grupa Technologie Buczek ("grupa TB"), jest niezgodna ze wspólnym rynkiem, i nakazała Polsce odzyskanie jej od podmiotów wchodzących w skład grupy TB, czyli od spółki dominującej Technologie Buczek SA ("TB") i jej spółek zależnych: Huty Buczek sp. z o.o. ("HB") i Buczek Automotive sp. z o.o. ("BA"), proporcjonalnie do faktycznie otrzymanej przez nie pomocy.
(3) W dniu 8 stycznia 2008 r. BA wniosła do Sądu o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji. TB i HB złożyły oddzielne wnioski, jednak później je wycofały.
(4) Wyrokiem z dnia 17 maja 2011 r. 2 Sąd unieważnił decyzję w zakresie, w jakim dotyczy ona BA (zob. szczegółowy opis w motywie 7 poniżej). Dnia 21 marca 2013 r. Trybunał Sprawiedliwości oddalił odwołanie Komisji od wyroku Sądu 3 .
(5) W wyniku unieważnienia decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona BA, formalne postępowanie wyjaśniające C23/06 nie zostało zamknięte, a Komisja musiała wznowić je od momentu, w którym nastąpiła niezgodność z prawem.
(6) Komisja zwróciła się do Polski o udzielenie informacji w dniach: 22 kwietnia 2013 r., 12 czerwca 2013 r. i 27 listopada 2013 r., na które Polska odpowiedziała w dniach: 8 maja 2013 r., 26 lipca 2013 r. i 10 lutego 2014 r.
2. OCENA
(7) Sąd unieważnił:
- art. 1 decyzji, w którym stwierdzono, że pomoc państwa w wysokości 20 761 643 PLN, przyznana bezprawnie przez Polskę na rzecz grupy TB, jest niezgodna ze wspólnym rynkiem,
- art. 3 ust. 1 i 3 decyzji, w których określono kwoty środków pomocy, jakie należy odzyskać indywidualnie od HB i BA, w zakresie, w jakim ustępy te dotyczą BA 4 ,
- art. 4 i 5 decyzji zawierające przepisy wykonawcze w zakresie, w jakim artykuły te dotyczą BA.
(8) Ze względu na fakt, że art. 1 decyzji odnosi się do grupy TB jako całości, podczas gdy pozostałe unieważnione artykuły dotyczą wyłącznie BA, Komisja uważa, że należy najpierw przypomnieć zakres, w jakim stwierdzenie nieważności decyzji wpływa na innych członków grupy TB, tj. TB i HB.
(9) Komisja przywołuje wyrok w sprawie T-227/95 (AssiDomän Kraft Products i inni przeciwko Komisji Rec. 1997 s. II-01185, pkt 59 i 60), w którym Sąd stwierdził, że jeśli adresat [decyzji Komisji] postanawia wnieść skargę o stwierdzenie jej nieważności, sąd Wspólnoty rozpatruje jedynie te elementy decyzji, które dotyczą tego adresata. Natomiast niekwestionowane elementy decyzji dotyczące pozostałych adresatów nie stanowią części przedmiotu sporu, który Sąd ma rozstrzygnąć. W przypadku skargi o stwierdzenie nieważności Sąd może wydać wyrok jedynie w zakresie przedmiotu sporu przekazanego mu przez strony. Decyzja może zostać unieważniona jedynie w odniesieniu do adresatów, na korzyść których rozstrzygnął Sąd.
(10) Jak wspomniano w motywie 3 powyżej, TB i HB wycofały swoje złożone do Sądu skargi, w związku z czym decyzja stała się ostateczna w odniesieniu do tych spółek, w tym jeśli chodzi o obowiązek Polski do odzyskania bezprawnie przyznanej pomocy. Władze Polski potwierdziły, że TB zwróciła 13 963 560,74 PLN, co odpowiada całej kwocie pomocy, która miała być odzyskana od TB, a także części pomocy, która miała być odzyskana od HB. W odniesieniu do HB ogłoszona została upadłość, a wszystkie odpowiednie władze publiczne zgłosiły swoje wierzytelności do masy upadłości. Procedura likwidacyjna jest w toku. Władze Polski potwierdziły, że w następstwie unieważnienia decyzji odzyskana od spółki TB kwota pomocy nie została jej zwrócona, a dochodzone od HB kwoty pomocy nie zostały skreślone z listy wierzytelności HB.
(11) Z tych powodów formalne postępowanie wyjaśniające pozostaje otwarte jedynie w odniesieniu do BA.
(12) Komisja odnotowuje informacje przekazane przez Polskę, że dnia 28 września 2012 r. zakończono postępowanie upadłościowe BA, a dnia 16 listopada 2012 r. BA została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego.
(13) Polska poinformowała Komisję, że aktywa BA, które wchodziły w skład jej masy upadłości, zostały zbyte jako poszczególne składniki majątkowe (nie zaś jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część) w ramach przetargów zapewniających uzyskanie ceny rynkowej. W toku postępowania upadłościowego nie nastąpiło przejęcie pracowników, dostawców lub klientów BA przez inny podmiot w sposób mogący wskazywać na kontynuację działalności BA.
(14) Polska poinformowała też Komisję, że w toku postępowania upadłościowego syndyk masy upadłości zlikwidował cały majątek BA. Po zakończeniu postępowania upadłościowego nie pozostały żadne aktywa, które mogłyby zostać przejęte przez inne przedsiębiorstwa.
(15) Na podstawie tych elementów Komisja stwierdza, że nie ma żadnych przedsiębiorstw, które można by uznać za gospodarczych sukcesorów BA.
(16) W związku z powyższym formalne postępowanie wyjaśniające w przedmiotowej sprawie stało się bezprzedmiotowe, ponieważ nawet jeżeli pomoc zostałaby uznana za niezgodną ze wspólnym rynkiem, odzyskanie jej nie byłoby w żaden sposób możliwe,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
