Dyrektywa 2006/129/WE zmieniająca i poprawiająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące

DYREKTYWA KOMISJI 2006/129/WE

z dnia 8 grudnia 2006 r.

zmieniająca i poprawiająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE L z dnia 9 grudnia 2006 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi⁽¹⁾, w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności i Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Komisji 96/77/WE z dnia 2 grudnia 1996 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące⁽²⁾ określa kryteria czystości dla dodatków wymienionych w dyrektywie 95/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące⁽³⁾.

(2) Należy wycofać kryteria czystości dla hydroskybenzoesanu propylu E216 oraz propylo-p-hydroksybenozoesanu sodu E 217, wycofanych ze stosowania jako dodatki do środków spożywczych.

(3) W kilku wersjach językowych dyrektywy 96/77/WE występują pewne błędy dotyczące następujących substancji: alfa-tokoferol E 307, kwas izoaskorbinowy E 315, guma ksantanowa E 415. Należy dokonać korekty tych błędów. Należy ponadto uwzględnić specyfikacje oraz techniki analityczne dotyczące dodatków wymienionych w Kodeksie Żywnościowym opracowanym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do żywności (JECFA). W szczególności uwzględniono w stosownych przypadkach kryteria czystości, przyjęte jako dopuszczalne poziomy dla poszczególnych metali ciężkich. Dla celów przejrzystości należy zastąpić cały tekst dotyczący tych substancji.

(4) Zawartość popiołu siarczanowego w kryteriach czystości dla mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych estryfikowanych kwasem cytrynowym E 472c powinna zostać zmieniona w celu uwzględnienia produktów częściowo lub całkowicie zobojętnionych.

(5) Konieczne jest zapewnienie produkcji krzemianu glinu E 559 z naturalnej gliny kaolinitowej, wolnej od niedopuszczalnego zanieczyszczenia dioksynami. Obecność dioksyn w naturalnej glinie kaolinitowej powinna być zatem ograniczona do minimum.

(6) Konieczne jest przyjęcie specyfikacji dotyczących nowych dodatków do żywności, zatwierdzonych dyrektywą 2006/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r., zmieniającą dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące oraz dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych: tert-butylohydrochinon (TBHQ) E 319, hemiceluloza sojowa E 426, etyloceluloza E 462, 4 heksyloresorcinol E 586, pulullan E 1204 oraz sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego E 1452.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić i wprowadzić sprostowanie do dyrektywy 96/77/WE.

(8) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Załącznik do dyrektywy 96/77/WE zostaje zmieniony i poprawiony zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 15 lutego 2008 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub powinny być połączone z takimi odniesieniami w przypadku ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. L 339 z 30.12.1996, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/45/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 19).

⁽³⁾ Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/52/WE (Dz.U. L 204 z 26.7.2006, str. 10).

ZAŁĄCZNIK 

W załączniku do dyrektywy 96/77/WE wprowadza się następujące zmiany i sprostowania:

1) skreśla się zapisy dotyczące p-hydroksybenzoesanu propylu E 216 oraz propylo-p-hydroksybenozoesanu sodu E 217;

2) zapis dotyczący alfa-tokoferolu E 307 otrzymuje brzmienie:

"ALFA-TOKOFEROL E 307
Synonimy	dl-α-Tokoferol
Definicja
Nazwa chemiczna	dl-5,7,8-trimetylotokol
	dl-2,5,7,8-tetrametylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol
Einecs	233-466-0
Wzór chemiczny	C29H5002
Masa cząsteczkowa	430,71
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96 % związku
Opis	Żółtawy do bursztynowego, prawie bezwonny, przejrzysty, lepki olej, utleniający się i ciemniejący pod wpływem powietrza lub światła
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, mieszający się z eterem
B. Spektrofotometria	W absolutnym alkoholu etylowym maksimum absorpcji jest przy około 292 nm
Czystość
Współczynnik załamania
Współczynnik absorpcji w etanolu
	(0,01 g w 200 ml absolutnego etanolu)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Skręcalność właściwa	(roztwór 1:10 w chloroformie)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg";

3) Zapis dotyczący kwasu erytrobowego E 315 otrzymuje brzmienie:

"KWAS ERYTROBOWY E 315
Synonimy	Kwas izoaskorbinowy
	Kwas d-araboaskorbinowy
Definicja
Nazwa chemiczna	γ-Lakton kwasu d-erytro-heks-2-enowego
	Kwas izoaskorbinowy
	Kwas d-izoaskorbinowy
Einecs	201-928-0
Wzór chemiczny	C6H8O6
Masa cząsteczkowa	176,13
Próba	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe do żółtawego krystaliczne ciało stałe, ciemniejące stopniowo pod wpływem światła
Identyfikacja
A. Zakres temperatury topnienia	Około 164 °C do 172 °C, łącznie z rozkładem
B. Dodatni wynik testu na obecność kwasu askorbinowego/reakcja barwna
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,4 % po wysuszeniu w warunkach obniżonego ciśnienia na krzemionce koloidalnej przez 3 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,3 %
Skręcalność właściwa	roztworu wodnego pomiędzy - 16,5° do - 18°
Szczawiany	Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego oraz 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien zostać klarowny
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg";

4) po zapisie dotyczącym erytrobinian sodu E 316 dodaje się zapis dotyczący tert-butylohydrochinonu (TBHQ) E 319 w brzmieniu:

"TERT-BUTYLOHYDROCHINON (TBHQ) E 319
Synonimy	TBHQ
Definicja
Nazwy chemiczne	Tert-butylo-1,4-benzenodiol
	2-(1,1-Dimetyloethyl)-1,4-benzenodiol
Einecs	217-752-2
Wzór chemiczny	C10H14O2
Masa cząsteczkowa	166,22
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % C10H14O2
Opis	Biały kryształ o charakterystycznej woni
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu
B. Temperatura topnienia	Nie mniej niż 126,5 °C
C. Związki fenolowe	Rozpuścić około 5 mg próbki w 10 ml metanolu i dodać 10,5 ml roztworu dimetyloaminy (1:4). Powstanie roztwór o zabarwieniu czerwonym do różowego
Czystość
tert-butylo-p-benzochinon	Nie więcej niż 0,2 %
2,5-Di-(tert-butylo)- hydrochinon	Nie więcej niż 0,2 %
Hydroksychinon	Nie więcej niż 0,1 %
Toluen	Nie więcej niż 25 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg";

5) zapis dotyczący gumy ksantanowej E 415 otrzymuje brzmienie:

"GUMA KSANTANOWA	E 415
Definicja	Guma ksantanowa jest zbudowana z wielocząsteczkowych polisacharydów, wytwarzana na drodze fermentacji węglowodanów przy zastosowaniu naturalnych szczepów bakterii Xanthomonas campestris, oczyszczana przez wytrącenie etanolem lub 2-propanolem, wysuszona i zmielona. Zawiera jako dominujące jednostki heksozy: D-glukozę i D-mannozę, którym towarzyszy kwas D-glukuronowy i kwas pirogronowy. Jest produkowana w postaci soli sodu, potasu lub wapnia. Roztwory mają odczyn obojętny.
Masa cząsteczkowa	Około 1.000.000
Einecs	234-394-2
Analiza	Daje, w przeliczeniu na suchą masę, nie mniej niż 4,2 % i nie więcej niż 5 % CO2, co odpowiada 91 % do 108 % gumy ksanatanowej
Opis	Proszek o zabarwieniu kremowym
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2 1/2 godziny)
Popiół całkowity	Nie więcej niż 16 % w przeliczeniu na suchą masę po suszeniu w temperaturze 105 °C przez 4 godziny i oznaczeniu w temperaturze 650 °C
Kwas pirogronowy	Nie mniej niż 1,5 %
Azot	Nie więcej niż 1,5 %
Etanol i propan-2-ol	Nie więcej niż 500 mg/kg pojedynczo lub łącznie
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 g
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecna w 10 g
Xanthomonas campestris	Żywe komórki nieobecne w 1 g";

6) po zapisie dotyczącym konjac glukomannanu E 425 ii) dodaje się zapis dotyczący hemicelulozy sojowej E 426 w brzmieniu:

"HEMICELULOZA SOJOWA E 426
Synonimy
Definicja	Hemiceluloza sojowa jest oczyszczonym, rozpuszczalnym w wodzie polisacharydem uzyskiwanym z naturalnych włókien sojowych za pomocą ekstrakcji gorącą wodą
Nazwy chemiczne	Rozpuszczalne w wodzie polisacharydy sojowe
	Rozpuszczalne w wodzie włókna sojowe
Analiza	Nie mniej niż 74 % węglowodanów
Opis	Biały, sypki proszek suszony natryskowo
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w gorącej i zimnej wodzie, nie tworzy żelu.
pH 1 % roztworu	5,5 ± 1,5
B. Lepkość 10 % roztworu	Nie więcej niż 200 mPa.s
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7 % (105 °C, 4 godziny)
Białko	Nie więcej niż 14 %
Popiół całkowity	Nie więcej niż 9,5 % (600 °C, 4 godziny)
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 3.000 kolonii w 1 g
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 100 kolonii w 1 g
E. coli	Nieobecne w 10 g";

7) po zapisie dotyczącym metylocelulozy E 461 dodaje się zapis dotyczący etylocelulozy E 462 w brzmieniu:

"ETYLOCELULOZA E 462
Synonimy	Eter etylowy celulozy
Definicja	Etyloceluloza jest celulozą uzyskiwaną bezpośrednio z materiału włóknistego pochodzenia roślinnego oraz częściowo eteryfikowaną grupami etylowymi
Nazwy chemiczne	Eter etylowy celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki glukozowe, o następującym wzorze ogólnym:
	C6H7O2(OR1) (OR2), gdzie R1 i R2 mogą być:
	- H
	- CH2CH3
Analiza	Zawiera nie mniej niż 44 % i nie więcej niż 50 % grup etoksylowych (-OC2H5) w przeliczeniu na suchą masę (co jest równoważne nie więcej niż 2,6 grup etoksylowym na jednostkę glukozową)
Opis	Lekko higroskopijny, biały do brudnobiałego proszek bezwonny i bez smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, glicerolu i propano-1,2- diolu, ale rozpuszczalny w różnych proporcjach w pewnych rozpuszczalnikach organicznych, w zależności od zawartości grup etoksylowych. Etyloceluloza zawierająca mniej niż 46-48 % grup etoksylowych łatwo rozpuszcza się w tetrahydrofuranie, octanie metylu, chloroformie oraz mieszaninach węglowodoru aromatycznego z etanolem. Etyloceluloza zawierająca 46-48 % lub więcej grup etoksylowych jest łatwo rozpuszczalna w etanolu, metanolu, toluenie, chloroformie oraz octanie etylu.
B. Test tworzenia błon	Rozpuścić 5 g próbki w 95 g mieszaniny toluen - etanol w stosunku 80:20 (w/w). Powstaje przejrzysty, stabilny, żółtawy roztwór. Wlać kilka ml roztworu na szklaną płytkę i pozostawić do odparowania rozpuszczalnika. Powstaje gruba, mocna, ciągła, przejrzysta błona. Błona taka jest łatwopalna.
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 3 % (105 °C, 2 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,4 %
pH 1 % roztworu koloidalnego	Obojętne względem lakmusu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg";

8) zapis dotyczący estrów mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych z kwasem cytrynowym E 472c otrzymuje brzmienie:

"ESTRY MONO- I DIGLICERYDÓW KWASÓW TŁUSZCZOWYCH Z KWASEM CYTRYNOWYM E 472c
Synonimy	Citrem
	Estry mono i diglicerydów z kwasem cytrynowym
	Cytroglicerydy
	Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym
Definicja	Estry glicerolu i kwasu cytrynowego oraz kwasów tłuszczowych występują w olejach i tłuszczach jadalnych. Mogą zawierać małe ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu cytrynowego oraz wolnych glicerydów. Mogą być częściowo lub całkowicie zobojętnione wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu.
Opis	Żółtawe lub lekko brązowe ciecze lub ciała stałe o konsystencji wosku, lub ciała półstałe
Identyfikacja
A. Dodatni wynik testu dla glicerolu, kwasów tłuszczowych oraz kwasu cytrynowego
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w zimnej wodzie
	W gorącej wodzie tworzą zawiesinę
	Rozpuszczalne w olejach i tłuszczach
	Nierozpuszczalne w zimnym etanolu
Czystość
Inne kwasy niż kwas cytrynowy i kwasy tłuszczowe	Niewykrywalne
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Całkowity glicerol	Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 33 %
Całkowity kwas cytrynowy	Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 50 %
Popiół siarczanowy (oznaczony w temperaturze 800 ± 25 °C)	Produkty niezobojętnione: nie więcej niż 0,5 %
	Produkty częściowo lub całkowicie zobojętnione: nie więcej niż 10 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierającej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, nie mniej jednak substancje te mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodu).";

9) zapis dotyczący krzemianu glinu (kaolinu) E 559 otrzymuje brzmienie:

"KRZEMIAN GLINU (KAOLIN) E 559
Synonimy	Kaolin, lekki lub ciężki
Definicja	Uwodniony krzemian glinu (kaolin) jest oczyszczoną białą gliną plastyczną, składającą się z kaolinitu, krzemianu glinowo-potasowego, skalenia i kwarcu. Obróbka nie powinna obejmować prażenia. Naturalna glina kaolinitowa stosowana do produkcji krzemianu glinu może zawierać pewien poziom dioksyn, który nie sprawia, że produkt stanowi zagrożenie dla zdrowia lub jest nieodpowiedni do spożycia przez ludzi.
Einecs	215-286-4 (kaolinit)
Wzór chemiczny	Al2Si2O5(OH)4 (kaolinit)
Masa cząsteczkowa	264
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % (suma dwutlenku krzemu i tlenku glinu, po prażeniu)
	Dwutlenek krzemu (SiO2) pomiędzy 45 a 55 %
	Tlenek glinu (Al2O3) pomiędzy 30 a 39 %
Opis	Drobny, biały lub biało-szary mazisty proszek. Kaolin składa się z przypadkowo ułożonych stosów płatków kaolinitu lub pojedynczych płatków sześciokątnych.
Identyfikacja
A. Dodatni wynik testu dla tlenku glinu oraz krzemianu
B. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego	Charakterystyczne piki przy 7,18/3,58/2,38/1,78
C. Absorpcja w podczerwieni	Piki przy 3.700 i 3.620 cm-1
Czystość
Ubytek po prażeniu	Pomiędzy 10 i 14 % (1.000 °C, stała masa)
Substancja rozpuszczalna w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Substancja rozpuszczalna w kwasie	Nie więcej niż 2 %
Żelazo	Nie więcej niż 5 %
Tlenek potasu (K2O)	Nie więcej niż 5 %
Węgiel	Nie więcej niż 0,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg";

10) po zapisie dotyczącym glukonianu wapnia E 578 dodaje się zapis dotyczący 4-heksylorezorcynolu E 586 w brzmieniu:

"4-HEKSYLOREZORCYNOL E 586
Synonimy	4-Heksyl-1,3-benzenodiol
	Heksylorezorcynol
Definicja
Nazwy chemiczne	4-heksylorezorcynol
Einecs	205-257-4
Wzór chemiczny	C12H18O2
Masa cząsteczkowa	197,24
Analiza	Nie mniej niż 98,0 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w eterze i acetonie, słabo rozpuszczalny w wodzie.
B. Test azotowego z kwasem azotowym	Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml kwasu azotowego. Pojawia się lekko czerwone zabarwienie próbki.
C. Test z bromem	Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml bromu TS. Rozpuszcza się żółty, kłaczkowaty osad, tworząc żółty roztwór.
D. Zakres temperatury topnienia	62-67 °C
Czystość
Kwasowość	Nie więcej niż 0,05 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Rezorcynol i inne fenole	Wytrząsać około 1 g próbki w 50 ml wody przez kilka minut, odfiltrować i dodać 3 krople chlorku żelaza TS do filtratu. Nie powstaje ani czerwony, ani niebieski kolor.
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 3 mg/kg";

11) po zapisie dotyczącym polidekstrozy E 1200 dodaje się zapis dotyczący pullulan E 1204 w brzmieniu:

"PULLULAN E 1204
Definicja	Liniowy, obojętny glukan, składający się głównie z jednostek maltotriozy połączonych wiązaniami 1,6-glikozydowymi. Powstaje w wyniku fermentacji hydrolizowanej skrobi spożywczej, przy użyciu nietoksycznych szczepów Aureobasidium pullulans. Po zakończeniu procesu fermentacji komórki grzybów zostają usunięte w wyniku mikrofiltracji, uzyskany filtrat jest sterylizowany termicznie, a barwniki i inne zanieczyszczenia są usuwane za pomocą adsorpcji i chromatografii jonowymiennej.
Einecs	232-945-1
Wzór chemiczny	(C6H1005)x
Analiza	Nie mniej niż 90 % glukanu w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Biały, zbliżony do białego, bezwonny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
B. pH 10 % roztworu	5,0-7,0
C. Wytrącanie przy użyciu glikolu polietylenowego 600	Dodać 2 ml glikolu polietylenowego 600 do 10 ml 2 % wodnego roztworu pullulanu. Powstaje biały osad.
D. Depolimeryzacja pullulanazą	Przygotować dwie probówki badane z 10 ml 10 % roztworu pullulanu. Dodać 0,1 ml roztworu pullulanazy o aktywności 10 jednostek/g do jednej probówki badanej oraz 0,1 ml wody do drugiej. Po inkubacji w temperaturze około 25 °C przez 20 minut znacząco spada lepkość roztworu, do którego wprowadzono pullulanazę.
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 6 % (w 90 °C, przy ciśnieniu nie większym niż 50 mm Hg, przez 6 godzin)
Mono-, di- oraz oligosacharydy	Nie więcej niż 10 % (wyrażone jako glukoza)
Lepkość	100-180 mm2/s (10 % ww. roztworu wodnego w temperaturze 30 °C)
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 100 kolonii w 1 gramie
Bakterie z grupy coli	Nieobecne w 25 g
Salmonella	Nieobecna w 25 g";

12) po zapisie dotyczącym acetylowanej skrobi utlenionej E 1451 dodaje się zapis dotyczący soli glinowej oktenylobursztynianu skrobiowego E 1452 w brzmieniu:

"E 1452 SÓL GLINOWA OKTENYLOBURSZTYNIANU SKROBIOWEGO
Synonimy	SAOS
Definicja	Sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego to skrobia estryfikowana bezwodnikiem oktenylobursztynowym i poddana działaniu siarczanu glinu
Opis	Biały lub prawie biały proszek, lub granulki, lub (jeżeli poddano wstępnemu żelowaniu) płatki, bezpostaciowy proszek lub gruboziarniste cząsteczki
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: w badaniu mikroskopowym
B. Dodatni wynik barwienia jodyną (ciemnoniebieski do jasnoczerwonego)
Czystość
(wszystkie wartości w przeliczeniu na bezwodną masę z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 21 %
Grupy oktenylobursztynowe	Nie więcej niż 3 %
Pozostałości kwasu oktenylobursztynowego	Nie więcej niż 0,3 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg dla modyfikowanej skrobi zbożowej
	Nie więcej niż 10 mg/kg dla innych modyfikowanych skrobi, chyba że wyraźnie określone
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Glin	Nie więcej niż 0,3 %".

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2006.346.15
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 2006/129/WE zmieniająca i poprawiająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące
• Data aktu: 08/12/2006
• Data ogłoszenia: 09/12/2006
• Data wejścia w życie: 29/12/2006