(2006/344/WE)(Dz.U.UE L z dnia 13 maja 2006 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 9,
uwzględniając zalecenie Komisji zgodne z art. 104 ust. 9,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 104 ust. 1 Traktatu państwa członkowskie są zobowiązane unikać nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Celem Paktu na rzecz stabilności i wzrostu jest stabilność finansów publicznych służąca poprawie warunków do zapewnienia stabilności cen i trwałego, silnego wzrostu sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy. Pakt na rzecz stabilności i wzrostu obejmuje rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(1).
(3) W rezolucji dotyczącej Paktu na rzecz stabilności i wzrostu(2), przyjętej w dniu 17 czerwca 1997 r. w ramach Rady Europejskiej w Amsterdamie, Rada Europejska uroczyście wezwała wszystkie strony, a mianowicie państwa członkowskie, Radę i Komisję, do wprowadzania w życie paktu w sposób ścisły i terminowy.
(4) W decyzji 2003/89/WE(3) Rada stwierdziła - zgodnie z art. 104 ust. 6 traktatu - że w Niemczech istnieje nadmierny deficyt.
(5) Zgodnie z art. 104 ust. 7 traktatu oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 Rada w dniu 21 stycznia 2003 r. skierowała do Niemiec zalecenie, wzywając to państwo do zlikwidowania nadmiernego deficytu w możliwie szybkim terminie - najpóźniej do roku 2004. Zalecenie to zostało podane do wiadomości publicznej. Jak stwierdzono w komunikacie Komisji z dnia 14 grudnia 2004 r., z którego treścią w dniu 18 stycznia 2005 r. zgodziła się Rada: w świetle szczególnych okoliczności, o których mowa w konkluzjach Rady z dnia 25 listopada 2003 r., oraz z uwagi na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 13 lipca 2004 r. za ostateczny termin ograniczenia nadmiernego deficytu należy uznać rok 2005.
(6) Od 2002 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Niemczech znacznie przekracza zapisaną w traktacie wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. Stosunek zadłużenia do PKB wzrósł z poziomu niższego od zapisanej w traktacie wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB w 2001 r. do prognozowanego poziomu 69 % PKB w 2006 r.
(7) Według danych Eurostatu deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Niemczech osiągnął w 2005 roku poziom 3,3 % PKB. Dane te, podlegające dalszej ocenie pod względem jakościowym, oparte są na przekazanym Komisji w dniu 24 lutego 2006 r. wstępnym zgłoszeniu zgodnym z rozporządzeniem Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury dla nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(4). Ponadto, jak wynika z obecnie dostępnych informacji oraz z planów budżetowych przyjętych do tej pory przez rząd niemiecki, również w 2006 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych będzie się utrzymywał na poziomie wyższym niż wartość referencyjna zapisana w traktacie, co dowodzi, że nadmierny budżet nie został skorygowany.
(8) Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1467/97, jeżeli stan faktyczny zgodny z rozporządzeniem (WE) nr 3605/93 wskazuje, że nadmierny deficyt nie został skorygowany w wyniku działania Państwa Członkowskiego w terminie określonym w zaleceniu wydanym na mocy art. 104 ust. 7 Traktatu, Rada niezwłocznie podejmuje decyzję na mocy art. 104 ust. 9 Traktatu, wzywającą dane państwo członkowskie do przyjęcia w wyznaczonym terminie środków zmierzających do takiego ograniczenia deficytu, jakie zostanie uznane przez Radę za niezbędne do zaradzenia sytuacji.
(9) Prognoza służb Komisji z jesieni 2005 r. przewidywała, że w 2005 r. deficyt wyniesie 3,9 % PKB(5). Zakładając brak zmian w kierunkach polityki, służby Komisji w swojej prognozie szacowały poziom deficytu na 3,7 % i 3,3 % PKB odpowiednio w latach 2006 i 2007. Przewidywano, że realny wzrost PKB wyniesie 0,8 % w 2005 roku, 1,2 % w 2006 roku i 1,6 % w 2007 roku, przy czym luka produktowa w objętym prognozą okresie nie domknie się całkowicie. W obliczu tych faktów oraz z uwagi na wciąż niestabilną sytuację gospodarczą rząd niemiecki wyłoniony po wyborach z dnia 18 września 2005 r. przyjął strategię ukierunkowaną na obniżenie do 2007 roku deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych do poziomu poniżej zapisanej w traktacie wartości referencyjnej. Rząd niemiecki rozpoczął wdrażanie wspomnianej strategii konsolidacji już w grudniu 2005 r., przyjmując kilka spośród przewidzianych w niej środków. W dniu 22 lutego 2006 r. rząd przyjął projekt budżetu federalnego na 2006 r. oraz - co istotne - projekt nowej ustawy dotyczącej podniesienia podstawowej stawki VAT z 16 % do 19 % z dniem 1 stycznia 2007 r.
(10) W dniu 22 lutego 2006 r. Federalny Urząd Statystyczny opublikował dane liczbowe dotyczące wzrostu PKB i deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2005 r., wynoszące odpowiednio 0,9 % i 3,3 % PKB. Różnica w stosunku do jesiennej prognozy służb Komisji w dużym stopniu wynika z wyższych niż spodziewane przychodów pod koniec 2005 r. Okresowa prognoza służb Komisji z dnia 21 lutego 2006 r. przewiduje wzrost realnego PKB o 1,5 % w 2006 r., co stanowi poziom nieco powyżej niskiej stopy potencjalnego wzrostu. Należy zaznaczyć, że prognoza ta jest nieco zawyżona w związku ze spodziewaną przyspieszoną reakcją popytu wewnętrznego na planowaną podwyżkę stawki VAT. Biorąc pod uwagę skutki dla gospodarki, jakie spowodować może ta podwyżka, obecnie przewiduje się, że w 2007 r. wzrost PKB wyniesie w przybliżeniu 1 %. Zgodnie z powyższą prognozą makroekonomiczną deficyt nominalny ma pozostać na poziomie nieznacznie powyżej 3 % PKB w 2006 r., by w 2007 r. zmniejszyć się do poziomu zdecydowanie poniżej wartości referencyjnej. Deficyt strukturalny (tj. deficyt dostosowywany cyklicznie, bez uwzględnienia środków jednorazowych i tymczasowych), rozumiany jako wartość procentowa PKB, po zmniejszeniu się o nieco poniżej 0,5 % pomiędzy 2004 a 2005 r., pozostanie - według obecnych prognoz służb Komisji - w dużym stopniu niezmieniony między 2005 a 2006 r., natomiast w 2007 r. zmniejszy się o co najmniej 1 % PKB.
(11) Przy wyznaczaniu ostatecznego terminu, w którym ma zostać dokonana korekta nadmiernego deficytu, należy uwzględnić kilka czynników. Po pierwsze, dokonywana korekta budżetowa stanowi część szerszej strategii, w ramach której przyjmowanie zaplanowanych środków jest już na zaawansowanym etapie, co zmniejsza niepewność związaną ze skutecznością konsolidacji. Środki te mają charakter strukturalny i nie obejmują środków jednorazowych. Po drugie, ograniczone skutki towarzyszące procesowi redukcji deficytu strukturalnego, których można się spodziewać w 2006 r., przynajmniej częściowo dają się wytłumaczyć faktem, że niektóre spośród już wdrożonych środków przyniosą rezultaty dopiero po pewnym czasie. Po trzecie, planowana przez rząd niemiecki korekta strukturalna na poziomie przynajmniej 1 % w latach 2006 i 2007 może być uważana za zgodną z postanowieniami paktu, w tym z wymogiem dotyczącym rocznej poprawy salda dostosowywanego cyklicznie bez uwzględnienia środków jednorazowych i tymczasowych co najmniej o 0,5 % PKB - jako wartości odniesienia. Jak wynika z ogólnej prognozy makroekonomicznej przedstawionej w motywie 10, korekta taka - która musi być wdrażana rygorystycznie - byłaby wystarczająca do obniżenia nadmiernego deficytu w sposób trwały i możliwy do utrzymania.
(12) Ze względu na wyżej wymienione czynniki wydaje się, że nadmierny deficyt powinien zostać skorygowany najpóźniej do 2007 r. Wartość odniesienia na poziomie 0,5 % PKB rocznej poprawy salda strukturalnego powinna zostać osiągnięta łącznie w latach 2006 i 2007.
(13) Zgodnie z art. 104 ust. 9 akapit drugi traktatu Rada może zażądać od Niemiec przedstawiania sprawozdań, według precyzyjnego harmonogramu, tak by mogła ocenić działania dostosowawcze podjęte w celu zastosowania się do przepisów niniejszej decyzji. Najpóźniej do dnia 14 lipca 2006 r. Niemcy powinny przedłożyć Komisji sprawozdanie przedstawiające przedsięwzięte oraz planowane środki służące zastosowaniu się do przepisów niniejszej decyzji. Sprawozdanie to powinno zawierać przede wszystkim ocenę wpływu na budżet środków zastosowanych w celu obniżenia nadmiernego deficytu, wyrażającą ilościowo ich wpływ na wyniki budżetowe w 2006 r. i w 2007 r., oraz analizę potencjalnych zagrożeń związanych z prognozowanym scenariuszem makroekonomicznym. Komisja oceni to sprawozdanie pod kątem postępów w zakresie korekty nadmiernego deficytu. Niemcy powinny dostarczać kolejne sprawozdania, dotrzymując wyznaczonych ostatecznych terminów zgłaszania deficytu budżetowego oraz długu określonych w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 3605/93.
(14) Środki dostosowawcze powinny zapewnić trwałą poprawę salda w sektorze instytucji rządowych i samorządowych. Aby zapewnić zrównoważoną konsolidację budżetu w kontekście średnioterminowego celu, jakim jest osiągnięcie w Niemczech długotrwałej strukturalnej równowagi budżetowej, po dokonaniu korekty nadmiernego deficytu konieczna jest redukcja deficytu strukturalnego co najmniej o 0,5 % PKB rocznie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 marca 2006 r.
|
W imieniu Rady |
|
K.-H. GRASSER |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1056/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 5).
(2) Dz.U. C 236 z 2.8.1997, str. 1.
(3) Dz.U. L 34 z 11.2.2003, str. 16.
(4) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, str. 7. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2103/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, str. 1).
(5) Wartość ta w dużej mierze odpowiada wartości zgłoszonej przez władze niemieckie w dniu 1 września 2005 r. (3,7 % PKB); podstawowa różnica wynika w pierwszej kolejności z sekurytyzacji przeprowadzonej przez kasę emerytalną dla byłych urzędników pocztowych, co w prognozie jesiennej nie zostało potraktowane jako czynnik obniżający deficyt.
